Μαχητικός και πεισματάρης παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα χωρίς ωστόσο να αντέξει απέναντι στον Παναθηναϊκό αλλά και τους "πρασινοφρουρούς" του που σφύριζαν ότι τους κατέβαινε στο κεφάλι. Αποβλήθηκε ο Αγγέλου αλλά κέρδισε  το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου που γούσταρε την αντίδραση του προπονητή του σε αυτό το πράσινο θέατρο του παραλόγου.

Ελάχιστα δευτερόλεπτα έπρεπε να περάσουν στο παιχνίδι για να πάρουμε το μήνυμα από τα ανθρωπάκια με τα γκρι ότι όσο κουρασμένος και υπερόπτης και αν ήταν ο Παναθηναϊκός σήμερα αυτοί θα ήταν εκεί για να του προσφέρουν τη χείρα βοηθείας ώστε να φύγει αλώβητος από το Παλέ. Ο ΑΡΗΣ μας σήμερα δεν έκανε κάποιο τέλειο παιχνίδι. Έχασε πολλά ριμπάουντ, είχε αρκετές φορές κακή αμυντική λειτουργία και στην επίθεση αστόχησε και στα πιο εύκολα. Παρόλα αυτά έβγαλε ενέργεια πάνω στο παρκέ, δεν εγκατέλειψε ποτέ την προσπάθεια και πάλεψε όσο του επέτρεπε η διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των 2 ομάδων αλλά και οι 3 διαιτητές. Ο Μποχωρίδης σήμερα μπήκε δυνατά από το πρώτο τζάμπολ και αν και δεν μπόρεσε να κάνει το κάτι παραπάνω είχε το πάθος και την αποφασιστικότητα που θέλουμε να δείχνει σε κάθε παιχνίδι. Αν και το σημερινό παιχνίδι για πολλούς λόγους δεν γίνεται να αποτελεί κριτήριο η ομάδα δεν έδειξε σημαντική βελτίωση και παρουσίασε ακριβώς τις ίδιες αδυναμίες με τα προηγούμενα παιχνίδια. Όπως όμως και κόντρα στο Λαύριο έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε συγκεντρωμένος, σοβαρός και δεν έδειξε σημάδια χαλάρωσης ακόμη και όταν η διαφορά είχε φθάσει στο +18 για τον Παναθηναϊκό και αυτό είναι ένα στοιχείο που θα πρέπει να γίνει σημείο αναφοράς για την ομάδα. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να περιορίσουμε τις τρανταχτές αδυναμίες που δύσκολα μπορούν να διορθωθούν με το υπάρχον ρόστερ.

Μετά από τόσες ήττες κόντρα στον Παναθηναϊκό εντός και εκτός έδρας τελικά φθάνεις στο σημείο να αναρωτιέσαι ποιος είναι ο γραφικός εδώ στο Ελλαδιστάν…  Ο μόνιμα αδικημένος-γκρινιάρης για τη διαιτησία ή ο "πρωταθλητής" που όχι μόνο δεν επιτρέπεται ούτε καν να γλιστρήσουν(όπως έγινε 2 φορές σήμερα και κέρδισαν φάουλ) οι παίκτες του αλλά ακόμη στην τυχαία περίπτωση που η διαιτησία δεν είναι 100-0 υπέρ τους αλλά 80-20 θεωρούν τους εαυτούς τους αδικημένοι και εξοργίζονται; Δεν ξενερώνουμε και συνεχίζουμε πιο δυνατά στη συνέχεια ευελπιστώντας να μην ξανασχοληθούμε με τα γκρι ανθρωπάκια.

ΥΓ. Μπράβο στον Αγγέλου για την αντίδραση του. Μάλλον ωρίμασε μετά από τόσα χρόνια στους πάγκους και κατάλαβε ότι με τη σιωπή και τους χαμηλούς τόνους μάλλον σε περνάνε για κορόιδο.

ΥΓ2. Αυτό το έργο το "δίνουμε τα κλειδιά στον προπονητή" στον ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια πραγματικά έχει κουράσει… Ντροπιαστική η εικόνα για τον ΑΡΗ να κοουτσάρετε η ομάδα με αγγελιοφόρο. Να παρακαλάμε να μην κρυολογήσει ο "τρέλαρχος" και κάτσει σπίτι για ανάρρωση γιατί μετά δεν θα ξέρουμε ποιος θα ανοίξει την μπουτικ και θα ξεκλειδώσει τα γραφεία…

ΥΓ3. Και επειδή το τροπάριο με το "επιλεκτικό" παρελθόν που μας έχει χαντακώσει συνεχίζεται… ας μας ενημερώσουν τι γίνεται με την χορηγία στη φανέλα και με τα άδεια καρεκλάκια στην πρώτη σειρά των επισήμων.

Σπουδαία νίκη βαθμολογικής και ψυχολογικής σημασίας πέτυχε ο ΑΡΗΣ μας στο Λαύριο κόντρα σε όλα τα προγνωστικά και όχι μόνο…  Έδειξε ψυχραιμία, δεν μάσησε, έβαλε τα μεγάλα σουτ και πήρε το πολύτιμο διπλό! Μάλιστα ανάγκασε  τα κομπλεξικά ανθρωπάκια που παρίσταναν  τους διαιτητές να καταπιούν τις σφυρίχτρες τους μιας και είδαν την υπερπροσπάθεια που έκαναν επί 40' να χαρίσουν τη νίκη στο Λαύριο να πετιέται στα σκουπίδια.

Με τον φόβο και το άγχος  της επανάληψης άλλης μιας τραγικής εμφάνισης ανάλογη με αυτήν κόντρα στη Νίζνι και στον Προμηθέα ο ΑΡΗΣ είχε εξαρχής πολύ δύσκολο έργο σήμερα στο Λαύριο. Έργο όπου έγινε ακόμη δυσκολότερο όταν με το πρώτο τζάμπολ ανακάλυψε ότι εκτός της τοπικής ομάδας έχει να αντιμετωπίσει και 3 διαιτητές "καμικάζι" που έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να σπρώξουν το Λαύριο στη νίκη.  Φάουλ με το βλέμμα και την ανάσα, αντιαθλητικά, τεχνικές ποινές, μπόλικα βήματα και ένα τρελό φεστιβάλ βολών ήταν σχεδόν όλα όσα επέτρεψαν στο Λαύριο να έχει τον πρώτο λόγο για τη νίκη. Από την άλλη είδαμε έναν ψύχραιμο ΑΡΗ που σε κανένα σημείο του αγώνα δεν τα παράτησε και έμεινε μέχρι το τέλος προσηλωμένος στον στόχο της νίκης.  Με όπλο την άμυνα όσο το επέτρεπαν οι διαιτητές και με υπομονή στην επίθεση ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν επέτρεψε στο Λαύριο να ξεφύγει αλλά και με κάθε ευκαιρία προσπερνούσε στο σκορ. Στο τέλος πέτυχε τα μεγάλα σουτ , έβγαλε τις άμυνες που έπρεπε και παρά την αστοχία στις βολές στο φινάλε πήρε τη νίκη. Καθοριστικός ο Βεργίνης που ερχόμενος  από τον πάγκο έκανε τη διαφορά για την ομάδα μας όπως και οι Τζόουνς  και  Μακγκγί με σημαντικά καλάθια, άμυνες και ριμπάουντ στο τέλος. Με καλές στιγμές στο παιχνίδι και οι Μποχωρίδης, Μπέλ και Κάιζερ από τους οποίους όμως σίγουρα ο ΑΡΗΣ περιμένει πολλά περισσότερα. Ενώ ο Χάρις εκτός των ριμπάουντ που μάζεψε δεν πρόσφερε τίποτα άλλο στην ομάδα.

Νέα αρχή έκανε ο ΑΡΗΣ σήμερα με αυτή την παλικαρίσια νίκη καταφέρνοντας να αντιστρέψει το κλίμα που ήταν ιδιαίτερα αρνητικό. Μια νίκη που εκτός του κόσμου που την είχε τόσο ανάγκη και η ίδια η ομάδα την χρειαζόταν ώστε να αποβάλλει από πάνω της το άγχος και να κοιτάξει τη συνέχεια με περισσότερη αισιοδοξία. Θα πρέπει να υπάρξει συνέχεια σε αυτό που δείξαμε σήμερα όπως και θα πρέπει οπωσδήποτε η διοίκηση να αντιδράσει σε αυτό το "χειρουργείο" που παρακολουθήσαμε παρά τη νίκη.

ΥΓ. Η πτώση του μπάσκετ σε παγκόσμιο επίπεδο και ιδιαίτερα στην χώρα μας είναι γεγονός. Όταν θα ξαναγυρίσουμε στην προ Γκάλη εποχή και εσείς διαιτητάκια σφυρίζετε για ψίχουλα μην ψάχνετε το τι φταίει. Κοιταχτείτε απλά στον καθρέφτη, αγκαλιά με τα "αφεντικά" σας που σας έστειλαν να σφάξετε τον ΑΡΗ για χάρη μιας γειτονιάς στην άκρη της Αττικής…

ΥΓ2. Όσο για τα αρδάκια και τους εξυπνάντρες της ερτ τα λόγια είναι περιττά… Κανένας σχολιασμός για τα εξόφθαλμα σφυρίγματα και επιλεκτικά replay ώστε να μας πείσουν ότι οι διαιτητές σφυρίζουν σωστά. Τζάμπα η προσπάθεια… γιατί το σκατό όπως και αν το αποκαλέσεις, από όποια πλευρά και αν το κοιτάξεις… πάλι σκατό θα είναι.

ΥΓ3. Και κάτι ακόμη που μάλλον θα πρέπει να γίνει μάθημα εκεί στην ΚΑΕ για το τι λένε δημόσια και που το λένε… Ερώτηση με τη λήξη προς τον Βεργίνη για τον κόσμο του ΑΡΗ που δεν στήριξε την ομάδα στο Ευρωπαϊκό παιχνίδι με τη Νίζνι… Για τον κόσμο του ΑΡΗ που βγαίνει με αυτά τα χάλια 2ος στον μ.ο. των εισιτηρίων τα τελευταία χρόνια! Για τον κόσμο του ΑΡΗ που αν οι άλλες ομάδες είχαν αυτούς τους 1500 με 2000 που ήταν με την Νίζνι θα έκαναν πάρτι! Σοβαρευτείτε…

Τις δυνάμεις του θα μετρήσει ο ΑΡΗΣ μας και στην Basket League μετά τους αποκλεισμούς σε BCL και κύπελλο Ελλάδος. Εκεί όπου θα αντιμετωπίσει στο Λαύριο σε ένα παιχνίδι που ο ΑΡΗΣ μας οφείλει να δείξει ένα σαφώς καλύτερο πρόσωπο από τα προηγούμενα παιχνίδια και να στείλει το μήνυμα ότι η ανησυχία που υπάρχει στον κόσμο είναι υπερβολική.

Αν κάτι μας έχει μείνει από τα φιλικά και τα 5 έως τώρα επίσημα παιχνίδια του ΑΡΗ μας είναι ότι τα πάντα έχουν γίνει σχεδόν λάθος. Ομάδα χωρίς πλάνο, χωρίς ρόλους, χωρίς χημεία και χωρίς τρόπους αντίδρασης όταν το παιχνίδι πάει να στραβώσει. Δυστυχώς αυτά έχουμε δει ως τώρα και όσο γρηγορότερα το αποδεχτούμε τόσο πιθανότερο είναι να αρχίσουν τα προβλήματα να λύνονται ένα ένα.  Υπάρχει και το παιχνίδι στην Ρωσία εκεί που η ομάδα έδειξε για ένα ημίχρονο ότι αν είναι συγκεντρωμένη μπορεί να παίξει εξαιρετική άμυνα αλλά και να έχει αποτελεσματικότητα στην επίθεση. Το ότι εκείνα όμως τα 20' ήταν απλά μια παρένθεση σε ότι έχει δείξει ο ΑΡΗΣ ως τώρα φανερώνει και το μέγεθος του προβλήματος. Οι ομάδες ακόμη δεν έχουν αποκαλυφθεί οπότε εικόνα δεν έχουμε από το Λαύριο. Τα αποτελέσματα  όμως από τα φιλικά του δείχνουν ότι και φέτος θα είναι ένας δυνατός αντίπαλος που θα πρέπει να ιδρώσουμε για να τον κερδίσουμε. Συν φυσικά ότι ο Β.Αγγέλου και οι παίκτες του έχουν να διορθώσουν μια σωρεία προβλημάτων στο δικό τους παιχνίδι προτού ασχοληθούν με το παιχνίδι του αντιπάλου.

Η συμφωνία για τη χρήση του Παλέ είναι άλλη μια ένδειξη της δουλειάς που κάνει η διοίκηση Γουλιέλμου. Παρόλα αυτά η οικονομική υγεία, η επαγγελματική οργάνωση και η όλη δυναμική που εκπέμπει μια ομάδα αποτυπώνεται μέσα στο γήπεδο και πάνω στο παρκέ. Ήρθε η ώρα ο ενθουσιασμός που εκφράστηκε όλο τα καλοκαίρι με τα βιντεάκια από την ΚΑΕ για τον ΑΡΗ που χτίζεται φέτος να τον δούμε και πάνω στο παρκέ. Πάρε το διπλό ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Και θα το ξαναγράψουμε μέχρι να το καταλάβουν όλοι εντός και εκτός ομάδος… Στο πρωτάθλημα δεν ανταγωνίζεσαι μόνος σου και πρέπει να κοιτάς και τους άλλους. Προμηθέας, Περιστέρι και μπαογκ φάνηκαν σίγουρα ένα επίπεδο πάνω από εμάς. Η ΑΕΚ με το ρόστερ που έχει σίγουρα θα βρει το δρόμο της αλλά και αν χρειαστεί θα κάνει τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις όπως κάνει κάθε χρόνο. Ο Ήφαιστος Λήμνου έχει βρει 2 ξένους που μπορούν να σηκώσουν την ομάδα στις πλάτες του, το Ρέθυμνο αν και αδύναμο πήρε τον Μπάρτ που μπορεί να παρασύρει και τους άλλους όπως έκανε με τον Φάρο, ενώ και ο Κολοσσός  έδειξε πιο δεμένος σε σχέση με εμάς…

Ασυνήθιστη κατάσταση για τον Αρειανό από μέσα Μάιου και ενώ εξελίσσονται τα πλέιοφς αυτός να είναι απλός  παρατηρητής αλλά αν πριν ολοκληρωθεί η χρονιά υπήρχε αγωνία και προβληματισμός για το μέλλον πλέον το ενδιαφέρον για την επόμενη ημέρα στον Αυτοκράτορα μοιάζει με ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να σκάσει! Ποιος, πώς, πότε είναι τα ερωτήματα που στριφογυρνάνε στο μυαλό μας με τον Δ.Γουλιέλμο να είναι ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να δώσει τις απαντήσεις αλλά να προτιμάει για την ώρα να κρατάει τα χαρτιά του κλειστά.

Από την πρώτη στιγμή που μπήκε ο Δ.Γουλιέλμος στη ζωή μας κάθε του κίνηση έδειχνε σοβαρότητα και πλάνο. Το ότι χωρίς να εμπλακεί υπό το φως της δημοσιότητας στο σήριαλ της μεταβίβασης των μετοχών(αυτών των δεσμευμένων)  από τον Ν.Λάσκαρη βρήκε τη λύση, το ότι προχώρησε κατευθείαν σε πληρωμές αλλά και το ότι άμεσα έκανε κάλεσμα(που βρήκε ανταπόκριση) προς τις δυνάμεις του μπασκετικού ΑΡΗ  δείχνει έναν άνθρωπο που ξέρει τι κάνει και που ακριβώς βαδίζει. Κάνεις δεν μπορεί να του το αμφισβητήσει αυτό μιας και τα αποτελέσματα μιλάνε από μόνα τους. Παρόλα αυτά  και σε αυτήν την νέα διοικητική κατάσταση υπάρχει ένα αναπάντητο καταραμένο γιατί σχετικά με την όλη μυστικότητα… Δύσκολα κανείς να μπορεί να απαντήσει σε αυτό το γιατί. Ένα γιατί με πολλά επιμέρους γιατί . Γιατί κάποιος που σώζει τον ΑΡΗ από τα δεσμά του Λάσκαρη δεν συστήνεται στον κόσμο της ομάδος;  Γιατί ενώ όλες οι κινήσεις δείχνουν πλάνο , αυτό το πλάνο αργεί να αποκαλυφθεί;  Γιατί ενώ έχει επιτευχθεί ο στόχος της παραμονής  δεν έχει ανακοινωθεί η πολυαναμενόμενη συνέντευξη τύπου; Γιατί αποφεύγεται συστηματικά να δοθεί στον Αρειανό που αγωνιά μια δόση αισιοδοξίας για το μέλλον; Και άλλα πολλά γιατί που με τον πρωταγωνιστή αυτού του σήριαλ να αποφεύγει να ακολουθήσει το ρόλο του οι σκέψεις-απαντήσεις που μπορεί να δώσει ο καθένας μας μόνο σε αισιόδοξους τόνους δεν είναι. Και όλα αυτά πριν καν οι εχθροί της ομάδος εκτός ΑΡΗ ξεκινήσουν τον γνωστό επικοινωνιακό πόλεμο κάθε φορά που κάτι πάει να γίνει στην ομάδα προς την σωστή κατεύθυνση.

Και ενώ ο Αρειανός συνεχίζει να ζει στην αβεβαιότητα,  η 2η θέση στον αριθμό των εισιτηρίων  του ένατου εκτός πλέοφς ΑΡΗ για την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος πίσω από τον πρώτο και αήττητο Παναθηναϊκό είναι ακόμη μια απάντηση στο γιατί ο ΑΡΗΣ οφείλει να είναι πρωταγωνιστής και τίποτα λιγότερο από αυτό.  Όσοι λοιπόν έχουν κουραστεί να ζουν με το παρελθόν και θεωρούν ότι ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να αφήσει πίσω του  τις χρυσές εποχές και να προσγειωθεί στην σκληρή πραγματικότητα των τελευταίων μίζερων χρόνων ας δει αυτή την πλευρά της πραγματικότητας.  Κόσμος πρωταγωνιστής  που θα πρέπει να αρχίσει και πάλι να απαιτεί μια διοίκηση αντάξια με το μεγαλείο του! Γιατί ΑΡΗ μου δεν γίνεται αλλιώς…

ΥΓ. Πραγματικά όποιος φίλος έχει την απάντηση στο γιατί στον ΑΡΗ πάντα πρέπει να υπάρχει αυτή η μυστικότητα σε ότι συμβαίνει ας κάνει τον κόπο να μας το εξηγήσει και σε εμάς.

ΥΓ2. Αρκετές φορές κατά το παρελθόν έχουμε καυτηριάσει τις "λύσεις" που είχε δώσει πριν τον Ν.Λάσκαρη η διοίκηση Αρβανίτη με τα μπαν, την μη συμμετοχή στην Ευρώπη και τα χαμηλά μπάτζετ αλλά αυτό που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει είναι ο βαθμός ειλικρίνειας  που είχε δείξει προς τον κόσμο της ομάδος. Κάτι που αναγνωρίστηκε από όλους και για αυτό εκείνη η προσπάθεια είχε αγκαλιαστεί από όλους. 

ΥΓ3. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ αν και έγινε μια πρώτη κρούση προς τον Β.Αγγέλου για παραμονή, ο κόουτς ζήτησε πρώτα να μάθει πως θα πορευτεί η ομάδα του χρόνου. Κάτι που φυσικά τον τιμάει μιας και οι περισότεροι που γυροφέρνουν την ομάδα τα τελευταία χρόνια το μόνο που τους νοιάζει είναι να εμπλουτίσουν το βιογραφικό τους.

Πρόωρες διακοπές για την αγαπημένη μας ομάδα που δεν μπόρεσε να πάρει την νίκη που θα οδηγούσε στα πλέιοφς. Μια νίκη που την θέλαμε περισσότερο για λόγους γοήτρου αλλά όπως φάνηκε το να ελπίζαμε σε κάτι τέτοιο ήταν πολυτέλεια. Έστω και έτσι ολοκληρώθηκε μια μαρτυρική χρονιά που θα πρέπει γρήγορα να ξεχάσουμε.

Αν και ο Κολοσσός εδώ και πολλές αγωνιστικές έδειχνε να βρίσκεται σε κατάσταση διακοπών στο παρκέ πάνω φάνηκε κάτι τελείως διαφορετικό. Πάρτι στην επίθεση από τους παίκτες του Κολοσσού, κηδεία επιθετικά για την ομάδα μας. Μια εικόνα που την είδαμε σχεδόν σε όλο το πρώτο ημίχρονο με την διαφορά των 18 πόντων να αντικατοπτρίζει την εικόνα των 2 ομάδων. Στο β ημίχρονο ήρθε η αντίδραση μας με τους παίκτες μας να ανεβάζουν την πίεση στην άμυνα αλλά και επιθετικά να αρχίζουν να απελευθερώνονται. Όλο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να φθάσουμε στο -4 αλλά μέχρι εκεί μιας και στις κρίσιμες επιθέσεις και άμυνες υπήρχε πλήρη αποτυχία.

Ολοκληρώθηκε το μαρτύριο σήμερα στην Ρόδο με τον ΑΡΗ μας όχι μόνο να καταφέρνει να μείνει εκτός πλέιοφς αλλά να αισθάνεται ικανοποίηση που έσωσε την παρτίδα… Κάτι που αποτυπώνει ξεκάθαρα όλο αυτό που ζήσαμε φέτος. Πλέον το ενδιαφέρον στρέφεται στον κ.Γουλιέλμο και την επόμενη ημέρα με το banαπό την FIBAνα είναι ο πήχης όπου θα καθορίσει εξαρχής και την δυναμική της νέας διοίκησης αλλά και του ΑΡΗ της επόμενης σεζόν…

ΥΓ. Μόνο στον ΑΡΗ μπορεί αντίπαλος παίκτης μπροστά στα μάτια των αστυνομικών και τον τηλεοπτική φακό να πηδήξει τα κάγκελα, να πουλήσει τρέλα και τελικά να συλληφθεί φίλος της ομάδος μας. Την ίδια στιγμή που η αστυνομία σε οπαδούς άλλων ομάδων παρέχει προστασία για να τα σπάνε ανενόχλητοι.

ΥΓ2. Καλή η ταβαρόσουπα αλλά…  καταθέσεις ψυχής σαν και αυτή του Καλαμπάκου που ακούσαμε σήμερα έχουμε πάρα πολλά χρόνια να ακούσουμε στον ΑΡΗ… σε μια ομάδα δηλαδή όπου το συναίσθημα είναι η κινητήριος δύναμη.

Για τη νίκη γοήτρου θα αγωνισθεί ο ΑΡΗΣ μας σε λίγες ώρες στην Ρόδο μιας και το δέλεαρ της συμμετοχής στα πλέιοφς  δεν έχει να προσφέρει τίποτα παραπάνω πέρα από μερικούς πόντους τόνωσης ηθικού στο τσαλακωμένο πρεστίζ της ομάδος.  Πότε όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ΑΡΗΣ πρέπει να παλεύει πάντα για τη νίκη ανεξάρτητα από τον αντίπαλο και τον στόχο. Και για αυτό θα πρέπει σήμερα  όλοι να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό και ας καθυστερήσουν λίγο ακόμη οι διακοπές των παικτών.

Η τελευταία νίκη με το Ρέθυμνο επανέφερε στο NickGalisHallτα χαμόγελα . Φάνηκε  ότι το άγχος ήταν το μεγαλύτερο  πρόβλημα που είχαν να αντιμετωπίσουν οι παίκτες του Β.Αγγέλου και από την στιγμή που αυτό έφυγε με τη νίκη επί του Πανιωνίου η ομάδα απελευθερώθηκε και αυτό το είδαμε μέσα στο γήπεδο. Με αυτό τον "αέρα" θα πρέπει ο ΑΡΗΣ να παλέψει σήμερα σε ένα παιχνίδι που δεν έχει τίποτα να χάσει αλλά μόνο να κερδίσει. Να πάρει την άτυπη ρεβάνς από τον Κολοσσό που εδώ και καιρό φαίνεται να σκέφτεται τις διακοπές του και να σκαρφαλώσει στην 8η θέση σε μια χρονιά που πριν λίγες εβδομάδες  αυτό φάνταζε ως ακραίο σενάριο. Αν οι παίκτες δείξουν την διάθεση που έδειξαν στην άμυνα την περασμένη Τετάρτη μπορούν να τα καταφέρουν. Ο Κολοσσός μπορεί να ήταν όλη τη χρονιά καλύτερος από εμάς αλλά εδώ και καιρό έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το εκμεταλλευτούμε.

Με το παλιό σύστημα να έχει επανέλθει και να μας φέρνει αντίπαλο εφόσον κερδίσουμε τον Παναθηναϊκό  αλλά και με την περιορισμένη δυναμική της ομάδος μας  δεν υπάρχει τίποτα το ουσιαστικό να βγει από όλο αυτό.  Η ομάδα όμως οφείλει να παλέψει για τη νίκη και να δώσει πάνω στο παρκέ τον καλύτερο της εαυτό. ΑΡΗΣ είσαι, πάντα πρέπει να παλεύεις για τη νίκη ανεξάρτητα από τον αντίπαλο και τον στόχο και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ. Διπλό μέσα στη Ρόδο ΑΡΗ ΟΛΕ ΟΛΕ!

Μια από τις ελάχιστες ξεκούραστες νίκες στην μίζερη φετινή σεζόν πέτυχε σήμερα η ομάδα μας με αντίπαλο το Ρέθυμνο.  Με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο ο ΑΡΗΣ μας παρουσιάστηκε σοβαρός παίζοντας κατά διαστήματα και καλό μπάσκετ με αποτέλεσμα να κερδίσει πολύ πιο εύκολα από όσο περιμέναμε. Ο κόσμος όπως  και οι παίκτες μας το χάρηκαν ύστερα από καιρό κάτι που ήταν ξεκάθαρο στα πρόσωπα όλων με τη λήξη του αγώνα.

Με αλχημείες ξεκίνησε ο Αγγέλου το παιχνίδι κάτι που αποτυπώθηκε απόλυτα πάνω στο παρκέ. Η ομάδα μας αδυνατούσε τόσο να περιορίσει τα ατού του Ρεθύμνου όσο και να βρει λύσεις στην επίθεση με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι μας να χτίσουν μια διαφορά 8 πόντων. Όσο όμως περνούσε ο χρόνος ο κόουτς άρχισε να εμπιστεύεται ολοένα και πιο ορθολογικά σχήματα με αποτέλεσμα η ομάδα από το δεύτερο δεκάλεπτο να δείξει ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο παίρνοντας τον πλήρη έλεγχο του αγώνα. Βρίσκοντας λύσεις σχεδόν από όλους τους παίκτες στην επίθεση αλλά και ανεβάζοντας την πίεση στην άμυνα το Ρέθυμνο δεν κατάφερε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού να αντιδράσει με τελικό +18 να αποτυπώνει σωστά την εικόνα της αναμέτρησης.  Παρά τα όποια λάθη ανά διαστήματα όλοι οι παίκτες είχαν συνεισφορά στο παιχνίδι. Πολυτιμότερος του αγώνα μπορεί να αναδείχθηκε ο Ιβαν Μάρας αλλά η παρουσία του Μποχωρίδη είναι το σημείο αναφοράς μιας και σήμερα φάνηκε να ξεμπλοκάρει και να βρίσκει ως ένα σημείο τον καλό του εαυτό. Ενώ θα πρέπει να τονιστεί ότι ο Αγγέλου έδωσε και χρόνο συμμετοχής σε όλους τους παίκτες με όλους εκτός του Πουλιανίτη να σκοράρουν.

Υπο φυσιολογικές συνθήκες το να υπάρχει ιδιαίτερη ικανοποίηση και έντονα χαμόγελα για μια αυτονόητη νίκη όπως αυτή κόντρα στο Ρέθυμνο μέσα στην έδρα μας θα ήταν από υπερβολικό ως κατακριτέο. Μετά όμως από όσα περάσαμε φέτος  δικαιολογούνται τόσο τα πολύ χαρούμενα πρόσωπα των ανθρώπων της ομάδος αλλά και του κόσμου που είδε μια εύκολη νίκη ύστερα από καιρό… χωρίς καν το άγχος και την αμφιβολία για τη συνέχεια.  Το θετικό είναι ότι φάνηκε να υπάρχει διάθεση στην ομάδα να διεκδικήσει την είσοδο της στα  πλέιοφς. Όσο ξενέρωτη διαδικασία και αν είναι να παλεύουμε για τα πλέιοφς όπου θα πέσουμε πάνω στο ανυπέρβλητο εμπόδιο που λέγεται Παναθηναϊκός το οφείλουμε στην ιστορία μας,  γιατί στον ΑΡΗ οι πρόωρες διακοπές δεν ταιριάζουν…

ΥΓ. Επιστροφή Γ.Ιωαννίδη στο Παλέ αλλά και σχεδόν σύσσωμη η διοίκηση της ΚΑΕ μαζί με τον μεγαλομέτοχο στην πρώτη σειρά στα επίσημα. Ας ελπίσουμε όλη αυτή η εικόνα και η ομοψυχία που βγήκε προς τα έξω να είναι και οιωνός για τη συνέχεια.

Ύστερα από πάρα μα πάρα πολύ καιρό έφθασε η στιγμή να παρακολουθήσουμε ένα παιχνίδι του ΑΡΗ μας χωρίς άγχος και  χωρίς να πηγαίνει ο νους μας σε αρνητικά σενάρια σε περίπτωση στραβής. Σε αυτό το σημείο βρισκόταν μέχρι πριν λίγες ημέρες η αγαπημένη μας ομάδα και ότι καταφέραμε να ξεφύγουμε από αυτό είναι μια μικρή επιτυχία με δεδομένες τις συνθήκες της φετινής σεζόν. Πλέον ο Β.Αγγέλου και οι παίκτες του θα παλέψουν για την τιμή των όπλων ώστε η ομάδα να εξασφαλίσει την συμμετοχή της στα πλέιοφς, κάτι που για να γίνει είναι απαραίτητο το 2 στα 2 στις εναπομείναντες αγωνιστικές.

Με την νίκη επί του Πανιωνίου όλοι νιώσαμε ανακούφιση μιας και ένα τεράστιο βάρος έφυγε από πάνω μας. Ένας ψυχολογικό βάρος που ιδίως για τους παίκτες μας ήταν ασήκωτο και φαινόταν σε κάθε τους κίνηση. Πλέον έστω και για 2 παιχνίδια περιμένουμε να δούμε έναν ΑΡΗ με πιο καθαρό μυαλό όπου χωρίς φόβο θα παίξει το παιχνίδι που μπορεί να παίξει.  Γιατί η εικόνα των περισσότερων παικτών μας δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αλλά είναι το  αποτέλεσμα της τσαλαπατημένης αυτοπεποίθησης τους που δεν τους επιτρέπει να βάλουν τα πιο εύκολα σουτ ή έστω να κυκλοφορήσουν την μπάλα με πιο καθαρό μυαλό. Σήμερα το απόγευμα με όλους τους παίκτες μας να δηλώνουν ετοιμοπόλεμοι και με έναν εξίσου αδύναμο και αδιάφορο αντίπαλο όπως είναι το Ρέθυμνο η ομάδα θα έχει την ευκαιρία να αποδείξει ότι όλα όσα είδαμε  φέτος  ήταν 100% αποτέλεσμα της τραγικής διοικητικής κατάστασης και της μόνιμης ανασφάλειας που ακολουθούσε τον ΑΡΗ από το ξεκίνημα της  χρονιάς.

Η είσοδος στα πλέιοφς  σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελεί στόχο για τον Αρειανό. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να σταματήσουμε να υποτιμάμε τα πάντα και να συμβιβαζόμαστε με τα λιγότερα. Εφόσον υπάρχει ένα σκαλί πιο ψηλά που η ομάδα μπορεί να το ανέβει τότε οφείλουμε να το διεκδικήσουμε. Αυτά τα  τι τρίτος τι τέταρτος, τι πέμπτος τι έκτος  τσαλάκωσαν την νοοτροπία μας  και μας οδήγησαν συστηματικά να διεκδικούμε ολοένα και πιο χαμηλούς στόχους. ΑΡΗΣ είσαι και πάντα πρέπει να κοιτάς και να στοχεύεις ψηλά. Ακόμη και αν δεν μπορείς να φθάσεις εκεί που κοιτάς… Νίκη και μόνο νίκη Αρειανάρα μου!

ΥΓ. Το παιχνίδι με το Ρέθυμνο στον πρώτο γύρο ήταν η αρχή του κακού. Με μια εγκληματική  διαιτησία κλάπηκε μια νίκη μέσα από τα χέρια μας όπου θα μπορούσε να αλλάξει όλη την πορεία μας  φέτος. Η απογοήτευση έφερε την αποχώρηση του Βασιλόπουλου  που ως τότε ήταν ο πολυτιμότερος για την ομάδα μας και ακολούθησε το χάος…

Σε ένα παιχνίδι κακοποίηση του αθλήματος ΑΡΗΣ και Πανιώνιος δικαιολόγησαν τη θέση τους στο πρωτάθλημα με την αγαπημένη μας ομάδα όμως να είναι αυτή που κατάφερε να φθάσει στην πολύτιμη νίκη δίνοντας τέλος στον εφιάλτη που ζούσαμε εδώ και καιρό.  Οι παίκτες του Β.Αγγέλου παίρνοντας  δύναμη από τον κόσμο δεν άφησαν κανένα περιθώριο στον Πανιώνιο να διεκδικήσει τη νίκη κάνοντας  στο απόλυτο  το καθήκον τους!

Νευρικοί παρουσιάστηκαν οι παίκτες στο ξεκίνημα του αγώνα με το άγχος να είναι εμφανής σε κάθε τους κίνηση. Ακόμη και έτσι όμως όσο περνούσε ο χρόνος  άρχισε να γίνεται αντιληπτό ότι απέναντι τους είχαν μια από τις χειρότερες ομάδες της BasketLeague  και ότι δεν υπήρχε λόγος για φόβο. Έτσι μετά από το πρώτο δεκάλεπτο που οι 2 ομάδες ήταν κοντά οι παίκτες του Β.Αγγέλου πάτησαν γκάζι χτίζοντας μια διαφορά που έφθασε μέχρι το +18. Και αν η αστοχία στα μακρινά σουτ μας είχε σπάσει  τα νεύρα η καλή άμυνα αλλά και η μαχητικότητα στα ριμπάουντ ήταν η σταθερά του σημερινού ΑΡΗ και όπως αποδείχθηκε ήταν υπεραρκετά για να φθάσουμε στη νίκη. Ο Πανιώνιος χωρίς τις διαιτητικές πλάτες(σήμερα σφύριξαν εξαιρετικά) φάνηκε πολύ λίγος για να μας αγχώσει, παρουσιάζοντας μια εικόνα αποσύνθεσης. Μάλιστα κατάφεραν να μας ξεπεράσουν σε αστοχία έξω από τα 6.75 αλλά και κοντά στο καλάθι υπήρχαν στιγμές που δεν μπορούσαν να πετύχουν ακόμη και τα πιο εύκολα. Κάτι φυσικά που δεν άφησε ατιμώρητο ο ΑΡΗΣ μας που αν και δεν έπιασε κάποια καλή απόδοση όντας απλά πιο σοβαρός και αποφασισμένος πήρε την πολυπόθητη νίκη. Σπουδαία εμφάνιση από τον Φλιώνη που έδειξε ότι το λέει η ψυχούλα του αν και τον ακολουθεί η φήμη του soft. Τσαϊρέλης και Μάρας σήκωσαν την ομάδα επιθετικά σε κρίσιμα σημεία ενώ και ο Μούρτος με την μαχητικότητα του ήταν μέσα στους διακριθέντες.

Λίγη σημασία έχει η εικόνα  που δείξαμε σήμερα από την στιγμή που ο στόχος επετεύχθη.  Κυρίαρχο συναίσθημα σε όλους μας είναι η ανακούφιση μιας  και  το αρνητικό αποτέλεσμα θα μας έμπλεκε σε "τελικούς-ντροπής".  Ένα μπράβο σε όλους όσους βοήθησαν ώστε να σωθεί η παρτίδα αλλά θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι το φετινό δεν γίνεται να αποτελέσει βάση ή σημείο έναρξης για οποιαδήποτε προσπάθεια. Ήταν μια κακή παρένθεση που έκλεισε ή καλύτερα ένας εφιάλτης από όπου μόλις ξυπνήσαμε.  Ποτέ ξανά ο Αυτοκράτορας  σε τέτοιες περιπέτειες και αυτό θα πρέπει να είναι η αδιαπραγμάτευτη δέσμευση για τους μπροστάρηδες της επόμενης ημέρας. Ποτέ ξανά…

ΥΓ. Το αναφέραμε πριν το παιχνίδι ότι η επιλογή του Αλεξανδρή να αναλάβει τον Πανιώνιο στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο ήταν unfairπρος τον κόσμο του ΑΡΗ. Παρόλα αυτά θα πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι σήμερα δεν είχε καμία σχέση με τον Αλεξανδρή που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στους πάγκους.

ΥΓ2. Και θα το ξαναπούμε μπας και κάποια στιγμή το κατανοήσουν μερικοί συνΑρειανοί μας… άλλο καλός άνθρωπος και άλλο καλός μπασκετμπολίστας, ποδοσφαιριστής, προπονητής, κλπ. Στον ΑΡΗ δυστυχώς έχουμε καταντήσει την σεμνότητα και το ήθος  ενός ανθρώπου να υπερισχύει των ικανοτήτων του μέσα στο γήπεδο.

Με όλους τους παίκτες στη διάθεση του Β.Αγγέλου ο  ΑΡΗΣ μας θα αγωνισθεί  για τη νίκη στο παιχνίδι της χρονιάς όπως έχει εξελιχθεί αυτή η μάχη της παραμονής με αντίπαλο τον Πανιώνιο. Σε κανέναν δεν μας αρέσει αλλά ο ΑΡΗΣ οφείλει να κερδίσει και να δώσει ένα οριστικό τέλος σε αυτόν τον εφιάλτη.

Με την αποθεραπεία των παικτών που ταλαιπωριόντουσαν από τραυματισμούς τις  τελευταίες εβδομάδες να είναι το σημείο αναφοράς αυτής της προετοιμασίας λόγω της διακοπής  ο ΑΡΗΣ κατεβαίνει για τη νίκη πλήρης. Όπως και το καλοκαίρι έτσι και τώρα που υπήρχε η πολυτέλεια του χρόνου τα εμπόδια για να προετοιμαστεί σωστά η ομάδα ήταν πάρα πολλά. Έστω και έτσι ευελπιστούμε  ο Β.Αγγέλου να κατάφερε να διορθώσει κάποια από τα κακώς κείμενα της ομάδος αλλά και να πρόσθεσε κάποια στοιχεία που έλειπαν από το παιχνίδι μας. Τα 3 φιλικά που δώσαμε σε αυτή την μεγάλη διακοπή σίγουρα θα βοήθησαν ώστε να βγουν κάποια συμπεράσματα. Αυτό όμως που προέχει είναι οι παίκτες να παρουσιαστούν ψυχολογικά έτοιμοι για αυτό το παιχνίδι. Εικόνα σαν και αυτήκόντρα στην Κύμη δεν θα πρέπει να δούμε ούτε για 5' μέσα στο παιχνίδι. Ενώ το πάθος και η ενέργεια που έβγαλαν οι παίκτες  μας κόντρα σε αντιπάλους όπως το Λαύριο και ο Προμηθέας θα πρέπει να είναι οδηγός. Ο Πανιώνιος μπορεί με το "σπρώξιμο" που έχει από την ΕΟΚ και την ΚΕΔ να φαντάζει στην θεωρία ικανός να πάρει το διπλό αλλά στην πράξη θα αποδειχθεί πολύ λίγος για ακόμη μια φορά.

Μπορεί η ΕΟΚ και η ΚΕΔ να έχουν στείλει τους "καμικάζι" τους ώστε να διασφαλίσουν ότι ο Πανιώνιος θα έχει τα γνωστά στηρίγματα στην προσπάθεια που κάνει αλλά όλοι εμείς στην κερκίδα θα είμαστε εκεί ώστε να αποτρέψουμε να διαπράξουν το έγκλημα.  Γεμίζουμε από νωρίς το Παλέ και για 40' με ηχητική βία σπρώχνουμε την ομάδα στη νίκη και διαλύουμε το πανιωνάκι που θα πρέπει από τώρα να ψάξει τις νίκες που χρειάζεται σε άλλα παιχνίδια. Όλοι στο Παλέ!

ΥΓ. Ένας από τους αγαπημένους μου προπονητές κυρίως λόγω της ιδιοσυγκρασίας του είναι ο  Β.Αλεξανδρής. Ποτέ δεν ήταν των δημοσίων σχέσεων και πάντα έλεγε αυτό που ένιωθε και σκεφτόταν  και αυτός ήταν ίσως ο βασικότερος λόγος που σαν προπονητής δεν είχε την καριέρα που θα μπορούσε. Όταν όμως δηλώνεις Αρειανός και μέλος της οικογένειας του ΑΡΗ…  το να συστρατεύεσαι στην προσπάθεια καταγραφής της πιο μαύρης σελίδας της ιστορίας του συλλόγου είναι αντιαθλητικό φάουλ, τεχνική ποινή και ντισκουαλιφιέ μαζί… Είπαμε ρε Βαγγέλη είσαι επαγγελματίας αλλά  στην προκειμένη περίπτωση το τερμάτισες…

ΥΓ2. Και όπως σωστά μας υπενθύμισε θαμώνας του PlanetARIS.gr, ο Αλκέτας Παναγούλιας σε αντίστοιχη περίπτωση ως προπονητής του Ηρακλή προτίμησε να θυσιάσει τον επαγγελματισμό του και παραιτήθηκε πριν από το κρίσιμο παιχνίδι με τον ΑΡΗ.