Ολοκληρώθηκε η σεζόν για τον μπασκετικό ΑΡΗ προσθέτοντας άλλη μια αναμενόμενη… βαριά ήττα από τον Παναθηναϊκό. Περισσότερο το μυαλό παρά η διάθεση έλειπε από την πλειοψηφία των παικτών σήμερα αλλά και τον Γ.Καστρίτη που και αυτός με το κοουτσάρισμα του έδειξε ότι το μυαλό όλων βρισκόταν ήδη στην επόμενη μέρα. Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν άγγιξαν τον ηρωικό κόσμο που βρέθηκε και σήμερα στο Παλέ που πέρα από τον παλμό που είχε σε όλη τη διάρκεια του αγώνα στο φινάλε πρόσφερε απλόχερα σε  όλη την ομάδα το ζεστό του χειροκρότημα.

ΕΔΕΙΞΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Ήθελαν οι παίκτες μας αλλά δεν μπορούσαν όπως φάνηκε στο παιχνίδι να παραμείνουν ανταγωνιστικοί. Με το που ξέφυγε ελαφρώς ο Παναθηναϊκός στο τέλος της Α’ περιόδου οι παίκτες μας παρέδωσαν σώμα και πνεύμα και έκαναν και σήμερα από αρκετά νωρίς το παιχνίδι μια τυπική διαδικασία. Νετζήπογλου και Λόκετ ήταν ίσως οι μοναδικοί διασωθέντες στον αγώνα μιας και έδειξαν ιδιαίτερο ζήλο κάθε δευτερόλεπτο που ήταν πάνω στο παρκέ. Ιδιαίτερα αρνητική εντύπωση προκάλεσαν και οι εμπνεύσεις του Καστρίτη με σχήματα και επιλογές άνευ λογικής που θύμιζαν περισσότερο φιλική αναμέτρηση σε κεκλεισμένων των θυρών αγώνα.

ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ

Μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να ακουσθεί ότι η χρονιά ήταν πετυχημένη επειδή ο ΑΡΗΣ τερμάτισε 7^ος ύστερα από κάμποσα χρόνια. Ωστόσο αυτοί οι παίκτες υπό την καθοδήγηση του Γ.Καστρίτη κατάφεραν να αποφύγουν τα επικίνδυνα σενάρια σχετικά νωρίς μέσα από ένα ελκυστικό στυλ παιχνιδιού που μας είχε λείψει. Ελκυστικό μπάσκετ και ωραίες νίκες προσπερνώντας αλλεπάλληλους τραυματισμούς και σημαντικές αναπάντεχες απώλειες. Η αγωνιστικότητα και το πείσμα όλων των παικτών ανεξαιρέτως είναι αυτό που μας μένει και για αυτό η ομάδα χειροκροτήθηκε στο τέλος και ας υπάρχει η πίκρα από τον τρόπο που χάθηκε η 5^η θέση.

ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ

Τίτλοι τέλους έπεσαν σήμερα στο Παλέ με μια κακή εμφάνιση που δεν ταίριαζε στον φετινό ΑΡΗ. Κάτι όμως που δεν εμπόδισε τον κόσμο να αναγνωρίσει την όλη αξιόλογη προσπάθεια από την αρχή της χρονιάς και στο τέλος αποθέωσε τον Γ.Καστρίτη και τους παίκτες του.  Ένα μπράβο αξίζει και στη διοίκηση που κατάφερε να κρατήσει την ομάδα όρθια σε μια πολύ δύσκολη σεζόν από πολλές απόψεις. Μακάρι αυτό που είδαμε φέτος να αποτελέσει ένα σκαλοπάτι για καλύτερες ημέρες και έναν ΑΡΗ που θα μας κάνει να πιστέψουμε ότι αυτές οι τελευταίες μαύρες χρονιές ανήκουν οριστικά στο παρελθόν.

ΥΓ. Για τη διαιτησία σωτηρία δεν υπάρχει! Ακόμη και τα νέα φυντάνια παλεύουν να γίνουν πρωταγωνιστές… για μια θέση στον «πράσινο ήλιο».

Χωρίς ιδιαίτερη διάθεση για να παλέψει κατέβηκε ο ΑΡΗΣ στο σημερινό παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό γνωρίζοντας βαριά ήττα. Οι παίκτες του Γ.Καστρίτη άφησαν την καλή άμυνα στη Θεσσαλονίκη την ίδια στιγμή που στην επίθεση ήταν ανεξήγητα βιαστικός και τσαπατσούλης.

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΗΞΕΡΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΤΟΥ

Τι Παναθηναϊκός τι Ιωνικός… το ένα και το αυτό. Σαν να μην γνώριζε κανείς στην ομάδα ότι αντίπαλος μας ήταν ο Παναθηναϊκός  ο ΑΡΗΣ έδειξε μια εικόνα χωρίς λογική. Δυνατή άμυνα δεν είδαμε ποτέ, όπως και κοντρολ μπάσκετ σε ένα από τα παιχνίδια που για να μην διασυρθείς πρέπει να παίξεις και με τον χρόνο. Χρόνος που αν τον εξαντλούσες αποκλείεται να πετύχαινες να χάνεις με 20 πόντους μέσα σε 180’’. Και αν σε όλα αυτά προσθέσεις και τα φθηνά λάθη στις αλλαγές ή στο κατέβασμα της μπάλας τότε το -30 φαντάζει φυσιολογικό. Συνολική η απογοήτευση  από τον πάγκο μέχρι και τον τελευταίο παίκτη που αγωνίσθηκε.

ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ

Δεν πρόκειται να μηδενίσουμε την όλη φετινή προσπάθεια για έναν ακόμη διασυρμό από τον Παναθηναϊκό. Ευελπιστούμε πάντως την Τρίτη στο Παλέ να δούμε για ακόμη μια φορά τον ΑΡΗ που απολαμβάναμε και γουστάραμε όλη τη χρονιά ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος.

Μέσα από τα χέρια του έχασε τη νίκη ο ΑΡΗΣ μας χάρη σε 2 φθηνά λάθη στο φινάλε της αναμέτρησης στην Πάτρα. Οι παίκτες του Γ.Καστρίτη τα έδωσαν όλα, έφθασαν μια ανάσα από μια σημαντική νίκη που θα μας οδηγούσε στην 5^η θέση και κατά συνέπεια στην Ευρώπη αλλά εκεί δεν υπήρχε το καθαρό μυαλό.

ΜΠΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

Με τους Κάουαν και Τζούστον σε εξαιρετική ημέρα ο ΑΡΗΣ μπήκε αποφασισμένος για τη νίκη  με τους Πατρινούς όμως απελευθερωμένους από το «πρέπει» της νίκης να διατηρούν διαρκώς ένα ισχνό προβάδισμα προσπαθώντας με κάθε ευκαιρία να ξεφύγουν.  2 φορές  προσπάθησαν να χτίσουν μια διαφορά ασφαλείας και τις 2 φορές ο ΑΡΗΣ είχε την απάντηση του. Μάλιστα τη δεύτερη φορά καταφέραμε να προσπεράσουμε και να έχουμε τον πρώτο λόγο για τη νίκη.

ΣΤΟΙΧΙΣΕ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ Η ΑΠΕΙΡΙΑ

99 στα 100 παιχνίδια που κρίνονται στον πόντο συνήθως κερδίζονται από την περιφέρεια και τα γκαρντ. Όταν λοιπόν έχεις  ελάχιστους γκαρντ ποσοτικά και μόλις έναν αξιόλογο γκαρντ που αναγκαστικά δεν του δίνεις ανάσες λογικό  είναι  στα κρίσιμα η μπάλα να γίνεται βαριά και η σκέψη να θολώνει. Κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ στις τελευταίες 2 κατοχές κυκλοφόρησε περισσότερο την μπάλα από όσο έπρεπε κάνοντας 2 ανόητα λάθη που μπορούσε εύκολα να τα αποφύγει αν απλά κρατούσε την μπάλα και περνούσε  το κέντρο στην πρώτη περίπτωση αλλά και αν είχε την καθαρή σκέψη να δώσει  την πάσα στον Κάουαν στην τελευταία επίθεση. Ότι έγινε έγινε και σε καμία περίπτωση δεν ακυρώνεται η προσπάθεια όλης της χρονιάς. Άλλωστε όπως πολύ εύστοχα τόνισε ο Καστρίτης, αυτή η ομάδα μόνη της δημιούργησε νέους στόχους όπως η κατάληψη της 5^ης θέσης που στη μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν έμοιαζε με ανέκδοτο.

Η ΑΡΧΗ ΕΓΙΝΕ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

2 λάθη στο τέλος ήταν αρκετά ώστε να πετάξει ο ΑΡΗΣ την νίκη και μαζί την 5^η θέση με ότι αυτό συνεπάγεται. Ωστόσο με δεδομένες τις  αντίξοες συνθήκες της χρονιάς μόνο ικανοποίηση και υπερηφάνεια νιώθουμε για αυτό το αξιόμαχο σύνολο που ποτέ δεν τα παράτησε. Συγχαρητήρια στη διοίκηση, το τεχνικό τιμ και τους παίκτες για την φετινή προσπάθεια. Μακάρι αυτό που είδαμε φέτος να ήταν απλά η αρχή.

ΥΓ. Πραγματικά είναι απορίας άξιο να κατανοήσουμε το τι έχουν στο μυαλό τους οι ιθύνοντες του Ελληνικού πρωταθλήματος. Σε μια αγωνιστική όπου κρίνεται ο υποβιβασμός και μερικές κομβικές θέσεις στα πλέιοφς ο ΕΣΑΚΕ σφυρίζει αδιάφορα και δεν ορίζει όλους τους αγώνες την ίδια ώρα. Και μετά απορούν με τον κόσμο που δεν ασχολείται...

Με το πόδι πατημένο στο γκάζι ο ΑΡΗΣ μας πρόσφερε άλλο ένα ευχάριστο απόγευμα κερδίζοντας τη φιλόδοξη Λάρισα χωρίς να αγχωθεί σε κανένα σημείο του αγώνα. Οι παίκτες του Γ.Καστρίτη με τη γνωστή τους μαχητικότητα δεν άφησαν κανένα περιθώριο στους αντιπάλους τους. Αρνητικοί πρωταγωνιστές οι 3 διαιτητές που ακόμη και όταν όλα είχαν έκαναν ότι μπορούσαν για να εκνευρίσουν τον κόσμο.

ΑΜΥΝΑ ΑΜΥΝΑ ΑΜΥΝΑ

Πονοκέφαλος έχει καταντήσει ο ΑΡΗΣ για τους αντιπάλους με την επιθετική του άμυνα να βελτιώνεται διαρκώς και να καταστρέφει με συνοπτικές διαδικασίες κάθε επιθετικό πλάνο. Αν εξαιρέσεις τα συνηθισμένα ανόητα φάουλ στο ξεκίνημα του αγώνα κοντά στο κέντρο η ομάδα έδειξε απίστευτη προσήλωση στην άμυνα και κατάφερε να διαχειριστεί εξαιρετικά το πρόβλημα με τα φάουλ που στα πρώτα λεπτά έκανε την εμφάνιση του. Ακόμη και η αδυναμία κάτω από το καλάθι που υπήρχε στο πρώτο δεκάλεπτο όσο κυλούσαν τα λεπτά διορθωνόταν.

ΒΡΗΚΕ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Αν εξαιρέσεις κάποιους αιφνιδιασμούς και τα τρίποντα στην επίθεση υπήρχαν αρκετά νεκρά διαστήματα και ιδιαίτερα απέναντι σε οργανωμένη άμυνα δεν υπήρχαν λύσεις. Όταν όμως στο άλλο μισό δεν «περνούσε» τίποτα οι παίκτες κατάφερναν τελικά να βρίσκουν και λύσεις στην επίθεση ακόμη και μέσα στο καλάθι. Χαρακτηριστική η 3^η περίοδο που αν και δυσκολευόμασταν πολύ στην επίθεση τελικά καταφέραμε να διατηρήσουμε το προβάδισμα κυρίως λόγω της «ατσαλένιας» άμυνας.

ΕΦΥΓΕ Ο ΧΑΝΛΑΝ ΚΑΙ ΗΡΘΕ Η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Η αποχώρηση του Χάνλαν ήταν μια σημαντική απώλεια για τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Ωστόσο αυτή η νέα κατάσταση σε συνδυασμό με την αποφυγή οποιουδήποτε αρνητικού σεναρίου για την τελική κατάταξη έδωσε την ευκαιρία σχεδόν σε όλους τους παίκτες να παίξουν πιο ελεύθερα στην επίθεση. Δεν είναι σύμπτωση ότι ο ΑΡΗΣ έχει βρει κάμποσους πρωταγωνιστές στην επίθεση από την ημέρα που έφυγε. Ακόμη και όταν ο Κέλι αγκομαχά… υπάρχουν λύσεις. Σήμερα ήταν ο Κάουαν με τον Τζούστον, τις προάλλες ο Λόκετ με τον Πουλιανίτη και οι υπόλοιποι ακολουθούν. Μέχρι και ο Σχίζας έχει καταφέρει στο πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά την επιστροφή του να δείξει ότι αυτοί που επέμεναν ότι μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά τον φετινό ΑΡΗ είχαν δίκιο.  Μέχρι και ο Κέλι έχει επηρεαστεί από αυτό το κλίμα και αφήνει χώρο στους συμπαίκτες του σε αντίθεση με την παρουσία προτού φύγει για Αμερική.

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΠΟΥ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Συμμετοχή ύστερα από κάμποσα χρόνια στα πλέιοφς, 5^η – 6^η θέση με ένα από τα χαμηλότερα μπάτζετ  κτλ κτλ. Ανούσιες λεπτομέρειες που σε άλλες χρονιές θα γινόντουσαν σημαία για να πείσουν τον κόσμο ότι κάτι καλό γίνεται… αλλά φέτος είναι περιττό μιας και αυτός ο ΑΡΗΣ του Γ.Καστρίτη και των μαχητικών παικτών δεν χρειάζεται ούτε υπότιτλους ούτε επεξηγήσεις. Και μόνο που έχει καταφέρει ύστερα από χρόνια να μας  προσφέρει  απλόχερα όμορφες μπασκετικές στιγμές και χαμόγελα με τόσο εμφατικό και γουστόζικο τρόπο όπως έκανε σήμερα, είναι αρκετό!  Σημαντική νίκη που αναμένεται να παρατείνει ευχάριστα τη διάρκεια του φετινού πρωταθλήματος. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Πολύς ζήλος από την διαιτητική τριάδα για να πέσει στο τέλος η διαφορά κάτω από τους 10 πόντους σε ένα παιχνίδι όπου και η νίκη και η διαφορά πόντων είχε κριθεί πολύ πριν τα τελευταία δευτερόλεπτα.  Το χάσαμε το στοιχηματάκι;

ΥΓ2. Τι έγινε βρε Φώτη; Κατάλαβες ότι η πόρτα είναι για τα καλά κλειστή(παρά το σπρώξιμο) και είπες να αφήσεις τις "καλές σχέσεις" στην άκρη;

Κατάθεση ψυχής είδαμε από τους παίκτες του ΑΡΗ σήμερα του Παλέ επικρατώντας επί του ποακ στο φινάλε μιας αναμέτρησης που όπως εξελίχθηκε φαινόταν χαμένη. Το πείσμα του Νετζήπογλου, η σκυλίσια άμυνα στο τελευταίο δεκάλεπτο, τα μεγάλα σουτ των Γουίλιαμς και Πουλιανίτη και η ψυχραιμία του Κάουαν κατάφεραν το δυσοίωνο 55-66 να το εξαφανίσουν και να οδηγήσουν τον ΑΡΗ σε μια ακόμη σπουδαία νίκη με ανατροπή! Ξέφρενο πάρτι στο Παλέ και αποθέωση των πρωταγωνιστών!

ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Αγχωμένος και νωθρός μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι κάτι που αποτυπωνόταν κυρίως από την έλλειψη συγκέντρωσης σε άμυνα και επίθεση. Σαν να μην είχαν «διαβάσει» καθόλου τους αντιπάλους τους, οι παίκτες μας μάρκαραν ανούσια ψηλά, με δυσκολία άλλαζαν μαρκαρίσματα  και επέτρεπαν στους αντιπάλους μας να βρουν αμαρκάριστα σουτ και να μας πληγώσουν. Παρά το γεγονός ότι καταφέραμε με τη λήξη του πρώτου δεκαλέπτου να προσπεράσουμε στο σκορ ήδη είχαμε δώσει στον συμπολίτη το περιθώριο να πιστέψει ότι μπορούσε να φύγει με τη νίκη.

ΟΛΑ ΣΤΡΑΒΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΔΑ

Σαν να μην έφθανε η έτσι και αλλιώς κακή άμυνα μας είχαμε και τους διαιτητές να δείχνουν μια μονόπλευρη υπερευαισθησία στις επαφές και να φορτώνουν με γρήγορα φάουλ τους παίκτες μας. Κάτι που έφερε ακόμη περισσότερη στην αμυντική μας συγκέντρωση με αποτέλεσμα συχνά πυκνά οι περιφερειακοί του συμπολίτη να βρίσκουν εύκολους διαδρόμους προς το καλάθι μας.

ΓΥΡΙΣΕ Ο ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ ΚΑΙ ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Και εκεί που όλα έδειχναν μαύρα… μίλησε η καρδιά! Αυτό δηλαδή το πάθος και πείσμα που χαρακτηρίζει τον φετινό ΑΡΗ και τον έχει κάνει ίσως την πιο ανθεκτική ομάδα του πρωταθλήματος παρά τα μύρια προβλήματα και τις έτσι και αλλιώς περιορισμένες δυνατότητες της. Άμυνα για όσκαρ, μεγάλα σουτ και ένα επιμέρους σκορ 22-12 στο τέταρτο δεκάλεπτο που έβαλε φωτιά στο Παλέ!

ΑΓΧΩΘΗΚΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΣΟ ΕΠΡΕΠΕ

Όπως και στο πρώτο παιχνίδι έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ αγχώθηκε πολύ περισσότερο από όσο έπρεπε. Ναι αυτοί οι αγώνες έχουν την ξεχωριστή τους σημασία αλλά δεν γίνεται αυτό να επηρεάζει σε τέτοιο βαθμό την ομάδα. Λείπει η εμπειρία, λείπουν οι λύσεις από τον πάγκο αλλά όταν όλη την χρονιά έχεις δείξει 4-5 καλά πράγματα και μια συνέπεια στην άμυνα δεν γίνεται ξαφνικά να τα ξεχνάς. Για αυτό άλλωστε όταν το παιχνίδι φάνηκε να χάνεται οι παίκτες απελευθερωμένοι κατά κάποιο τρόπο βρήκαν και τις άμυνες και τα σουτ. Αναμφίβολα ο Καστρίτης έχει κάνει εξαιρετική και δεδομένων των συνθηκών η ομάδα έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες αλλά δεν γίνεται για να πιάσεις απόδοση να πρέπει να είσαι πάντα το αουτσάιντερ.  Μπράβο πάντως σε όλη την ομάδα και τον Καστρίτη που σε μια τόσο μέτρια βραδιά κατάφεραν και βρήκαν τα ψυχικά αποθέματα για να το γυρίσουν!

ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΟΙΤΑΕΙ ΨΗΛΟΤΕΡΑ

Λίγο έλειψε ο ΑΡΗΣ να αδικήσει για ακόμη μια φορά τον εαυτό και ένα παιχνίδι που είχε όλες τις προϋποθέσεις για να το κερδίσει τελικά λόγω των δικών του λαθών να το χαρίσει στον αντίπαλο. Στο τέλος όμως μίλησε η καρδιά των παικτών που παρασυρόμενοι από το φλογισμένο Παλέ ολοκλήρωσαν την ανατροπή και πήραν μια σπουδαία νίκη ξεχωριστής βαθμολογικής σημασίας και γοήτρου. Όπως στην μπάλα έτσι και στο μπάσκετ, όσα λεφτά και αν δώσεις …κιτρινόμαυρη ψυχή και balls δεν αγοράζεις!  

ΥΓ. Άλλη μια κακή διαιτησία με εκατέρωθεν φαλτσοσφυρίγματα.  Ευτυχώς που έβαλε τις βολές ο Κάουαν …στο φάουλ που μάλλον ο διαιτητής είχε αφήσει «πλεονέκτημα» μέχρι να διαπιστώσει ότι πήραμε το ριμπάουντ και βάλαμε το καλάθι;

ΥΓ2. Αρκετά με το κοτόπουλο, επιτέλους λίγο νηστεία! Ντροπή!

Πολύτιμη νίκη που του δίνει σημαντική ώθηση για ένα πλασάρισμα στην πρώτη εξάδα ενόψει  πλέιοφς πήρε ο ΑΡΗΣ μας στο Περιστέρι πραγματοποιώντας άλλη μια παλικαρίσια εμφάνιση. Απίστευτη εμφάνιση από τον Λόκετ που εξελίχθηκε σε απόλυτο πρωταγωνιστή της αναμέτρησης. Ανέτοιμος αλλά πάντα πολύτιμος ο Κέλι στην επιστροφή του! «Πάλεψαν» αλλά δεν τα κατάφεραν οι 3 διαιτητές.

ΕΤΟΙΜΟΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΑΓΝΟΙΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Με το μαχαίρι στα δόντια «κυριολεκτικά» μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι ξαφνιάζοντας άπαντες με την αποτελεσματικότητα του. Με έναν ξέφρενο ρυθμό από το πρώτο τζάμπολ έκανε σμπαράλια το Περιστέρι και έφθασε στο +15. Η ευστοχία στην επίθεση αλλά κυρίως η ένταση στην άμυνα μας οδήγησαν στο σημαντικό προβάδισμα.

«ΑΦΥΠΝΙΣΤΗΚΑΝ» ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΑΛΛΑ ΑΝΤΕΞΕ Ο ΑΡΗΣ

Και ενώ όλα κυλούσαν φυσιολογικά στο παιχνίδι με τον ΑΡΗ να προκαλεί τον θαυμασμό και το Περιστέρι να κοιτά με απόγνωση ξαφνικά περίπου 90’’ πριν τη λήξη της 1^ης περιόδου η «γκρι μηχανή» πήρε εμπρός. Με συνεχόμενα σφαλτσοσφυρίγματα και ανύπαρκτα φάουλ κατάφεραν να αλλάξουν τις ισορροπίες του αγώνα και να καταφέρουν να δώσουν το προβάδισμα στους γηπεδούχους. Και όμως ο ΑΡΗΣ δεν μάσησε,  παίρνοντας πολύτιμες βοήθειες από όλους όσους πάτησαν στο παρκέ διατήρησε την ψυχραιμία του, εγκλώβισε με την ασφυκτική άμυνα του το Περιστέρι και έστω και με δυσκολία κατάφερνε να βάλει την μπάλα στο καλάθι.

ΤΟ «ΑΛΛΟ» ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΛΟΚΕΤ

Υβριδικός κλώνος; σωσίας; κασκαντέρ; πάντως ο Έρικ Λόκετ που ξέραμε(νομίζαμε) δεν ήταν αυτός που κατέβηκε σήμερα στο γήπεδο. Την μαχητικότητα του σε άμυνα και ριμπάουντ την γνωρίζαμε… την αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα του στην επίθεση σήμερα την μάθαμε! Μάζευε ριμπάουντ εκεί που δεν έφθανε κανείς, έκλεβε μπάλες, έβγαζε με επιτυχία αιφνιδιασμούς, έπαιρνε πρωτοβουλίες στην επίθεση και αν έκαναν το λάθος  να τον αφήσουν ελεύθερο έξω από τα 6.75 τους εκτελούσε με κρύο αίμα.   Καταλύτης για τη σημερινή νίκη μακάρι να συνεχίσει στο ίδιο τέμπο!

ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΗ ΑΥΤΟΤΡΟΦΟΔΟΤΟΥΜΕΝΗ ΜΗΧΑΝΗ

Σε ανεξήγητο εντυπωσιακό φαινόμενο εξελίσσεται ο φετινός ΑΡΗΣ που κάθε φορά που νομίζεις ότι έχει ζόρια και είναι έτοιμος να λυγίσει ξαφνικά να βρίσκει νέες αστείρευτες πηγές ενέργειας και να διαψεύδει ευχάριστα όλους εμάς και να πονάει αλύπητα αντιπάλους, διαιτητές και σπίκερς…  Άλλος Λόκετ ο σημερινός, μακάρι να τον ξαναδούμε και στα επόμενα. Στην 4^η θέσης αυτής της περίεργης βαθμολογίας αυτή τη στιγμή με τις βάσεις για ένα θετικό πλασάρισμα ενόψει πλέιοφς να έχουν μπει γερά. ΤΡΕΛΑΝΕ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Προφανώς και ο Χάνλναν θα άφησε οδηγίες στον Λόκετ φεύγοντας!

ΥΓ2. Στην μάχη της 6ας σχεδόν όλες οι ισοβαθμίες μας ευνοούν.

ΥΓ3. Στο 9’ 44’’ με τη μπάλα να παίζεται στο μισό του Περιστερίου δίνεται λήξη χρόνου επίθεσης και δεν μετράει το τρίποντο; WTF?

ΥΓ4. Τρείς διαιτητές και αυτά τα βήματα του Χρηστίδη στο καθοριστικό σημείο του αγώνα δεν τα είδαν; Λίγο πιο μετά πάντως «είδαν» φάουλ στο ριμπάουντ των άστοχων βολών στην απέλπιδα προσπάθεια να δώσουν τη νίκη στο Περίστερι. Πωπωσφυρίχτρα λέμε!

Ακόμη και η συγκινητική προσπάθεια αυτής της αξιόμαχης αλλά αποδεκατισμένης ομάδας δεν είναι αρκετή για να μετριάσει την θλίψη από παιχνίδια σαν το σημερινό. Όχι γιατί ο ΑΡΗΣ έχασε με μια μεγάλη διαφορά από μια πολύ καλύτερη ομάδα αλλά γιατί ο ΑΡΗΣ κατέβηκε με την βαριά ήττα «εγγυημένη».

Το πώς έφθασε ο ΑΡΗΣ να είναι εγκλωβισμένος μεταξύ τραυματισμών, παικτών τουριστών, μισθοφόρων του χιλιάρικου και μεταγραφικού μπαν είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία που δεν είναι της στιγμής να αναλυθεί(ξανά).

Το σημαντικά πάντως ερωτήματα που είναι της στιγμής… είναι το πώς και το πότε. Πως και πότε θα ξεφύγει ο Αυτοκράτορας από αυτήν την κατάσταση;

ΥΓ. Ευτυχώς η δικαστική μάχη κερδήθηκε και η βαθμολογία έμεινε σταθερή! Μπράβο σε όλους όσους πέτυχαν αυτήν την σημαντική νίκη. Σε διαφορετική περίπτωση θα βγάζαμε τα κομπιουτεράκια.

Εφτάψυχος αποδείχθηκε ο ΑΡΗΣ σήμερα, παραμέρισε τις σημαντικές απουσίες που είχε, αδιαφόρησε για την προκλητική διαιτησία που τον φόρτωσε από νωρίς με φάουλ και υπέταξε τον Προμηθέα για 2^η φορά την φετινή σεζόν! Απόλυτος πρωταγωνιστής ο Στέλιος Πουλιανίτης που κυριολεκτικά έκανε το παιχνίδι της ζωής και δικαίως στη λήξη της αναμέτρησης αποθεώθηκε από τους συμπαίκτες του αλλά και από τον κόσμο στο Παλέ!

ΑΤΣΑΛΕΝΙΑ ΑΜΥΝΑ, ΞΕΦΡΕΝΟΣ ΡΥΘΜΟΣ ΚΑΙ «ΞΕΓΥΜΝΩΜΑ» ΤΗΣ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ

Άλλο ένα πάρτι στήθηκε στο Παλέ σήμερα με πρωταγωνιστή τον απίθανο Πουλιανίτη και τους συμπαίκτες του! Προσηλωμένος ο ΑΡΗΣ στην άμυνα από το ξεκίνημα, ζόρισε απίστευτα τον Προμηθέα, αύξησε την πίεση και τον βραχυκύκλωσε.  Ούτε οι 3 διαιτητές που έκαναν όργια εις βάρος του δεν κατάφεραν να κόψουν τον ρυθμό μας και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφεραν να γυρίσουν την εις βάρος τους κατάσταση και να ρίξουν τον Προμηθέα στα σχοινιά. 3 τεχνικές, 2 αντιαθλητικά φάουλ και άλλα πολλά τα «λάθη» των διαιτητών που επιβεβαίωσαν τον κανόνα των τραγικών έως σφαγιαστικών φέτος διαιτησιών. Ο Πουλιανίτης όμως  σήμερα δεν ήθελε απλά να προσθέσει μια καλή εμφάνιση με την φανέλα του ΑΡΗ αλλά να βάλει την σφραγίδα του σε μια παλικαρίσια νίκη! 25 πόντοι χωρίς να χάσει σουτ, 1 ριμπάουντ και μια ασίστ σε κρίσιμο σημείο ήταν τα εντυπωσιακά επιτεύγματα του στο σημερινό παιχνίδι! Μακάρι να πάρει αυτοπεποίθηση από το σημερινό και να βοηθήσει όπως έδειξε ότι μπορεί και στη συνέχεια.

ΒΡΙΣΚΕΙ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Πιθανόν το περιορισμένο ροτέισον λόγω των απουσιών να είναι ο βασικός λόγος που ξαφνικά βλέπουμε την ομάδα να έχει αποκτήσει μια σταθερότητα κυρίως στο αμυντικό παιχνίδι  αλλά και να βρίσκει λύσεις σχεδόν από το πουθενά στην επίθεση. Η εμφάνιση του Κάουαν στα προηγούμενα παιχνίδια, ο καθοριστικός Νετζήπογλου κόντρα στην ΑΕΚ, η άνοδος του Τζούστον στους τελευταίους αγώνες και η μεγαλειώδη παρουσία του Πουλιανίτη σήμερα αυτό ακριβώς δείχνει.  Μια ομάδα που παλεύει με όλες της τις δυνάμειας και σε κάνει διαρκώς να αναρωτιέσαι τι θα μπορούσε να μας προσφέρει φέτος αν δεν είχε τα προβλήματα με τους τραυματισμούς, την φυγή του Κέλι και τις εμετικές διαιτησίες. Ένα μεγάλο μπράβο στους παίκτες και το τεχνικό τιμ!

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΠΑΛΕΥΕΙ ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΟ ΨΗΛΑ

Έχει βρει τη συνταγή ο Καστρίτης και αυτό αποτυπώνεται ξεκάθαρα στα τελευταία παιχνίδια.  Η λυσσαλέα άμυνα και το πείσμα για τη νίκη των παικτών μας  παρέσυρε  τον Προμηθεά και τους 3 διαιτητές που δεν ήξεραν τι άλλο να κάνουν για να φρενάρουν τον ΑΡΗ.  Όπως ακριβώς δεν ήξεραν και οι παίκτες του Προμηθέα τι να κάνουν για να σταματήσουν τον εκπληκτικό Πουλιανίτη που «καθάρισε» σήμερα και δικαίως  αποθεώθηκε στο φινάλε της αναμέτρησης! Μπράβο ρε αλάνια!

ΥΓ. Με αυτό το τσίρκο της διαιτησίας θα ασχοληθεί κανείς;

ΥΓ2. Κρίμα ρε Ζούρο και σε είχαμε σε εκτίμηση... 

Παλικαρίσια εμφάνιση από τον αποδεκατισμένο ΑΡΗ στο Λαύριο χωρίς ωστόσο να καταφέρει να πάρει τη νίκη. Το ήθελε, έδειξε ότι μπορούσε αλλά οι 3 διαιτητές είχαν εντελώς διαφορετική άποψη. Με ένα ρεσιτάλ εξόφθαλμων ανάποδων σφυριγμάτων κατάφεραν να λυγίσουν τους μαχητικούς παίκτες του Γιάννη Καστρίτη και να μας οδηγήσουν σε μια άδικη ήττα.

ΜΥΑΛΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ

Εντυπωσίασε η ομάδα με την ωριμότητα που έδειξε σε αυτό το παιχνίδι δείχνοντας προσαρμοσμένος στις ιδιαίτερες συνθήκες του αγώνα λόγω των πολλών και σημαντικών απουσιών. Όχι μόνο στην επίθεση όπου παρά την απουσία του Χάνλαν έβρισκαν με υπομονή τον δρόμο προς το καλάθι αλλά και στην άμυνα με τα ανόητα και αχρείαστα φάουλ να μην κάνουν την εμφάνιση τους. Μια εικόνα κόντρα στα προγνωστικά απέναντι σε ένα Λαύριο που δεν είχε να επιδείξει απολύτως τίποτα πέρα από κάποια μακρινά σουτ.

ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΑ ΑΣΧΕΤΟΙ Ή ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ

Αυτή η καλή εμφάνιση του ΑΡΗ αιφνιδίασε τους πάντες και από ότι φαίνεται και τους 3 διαιτητές.  Από εκεί που πίστευαν ότι θα είχαν ένα εύκολο έργο όταν το Λαύριο ξέφυγε με +8 είδαν έναν ΑΡΗ να μην τα παρατάει και να καταφέρνει να έχει τον πρώτο λόγο για τη νίκη.  Με ποια φάση να πρωτοασχοληθείς και ποιο σφύριγμα να πρωτοσχολιάσεις σε αυτήν την εμετική παράσταση των 3 διαιτητών. Τα 2 τελευταία φάουλ που κέρδισε ο Μουράτος σε αντιδιαστολή με το τελευταίο καλάθι και το φάουλ στον αέρα που δεν έδωσαν πάνω στον Νετζήπογλου αποτυπώνει τη σκέψη των 3 διαιτητών για τον νικητή της αναμέτρησης. Από την άλλη τα 5-6 «κοψίματα»  αυτουνού του Ουίλιαμς (του Λαυρίου) που άρπαζε τα χέρια των αντιπάλων στον αέρα και του σφύριξαν μόλις 2 φάουλ μάλλον θα πρέπει να γίνουν highlights  για κάποια εκπομπή με γκάφες διαιτητών.

ΜΑΧΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΕΙ

Θύμα ακόμη μίας πλαστογραφίας από τους 3 διαιτητές έπεσε ο ΑΡΗΣ σήμερα που όπως φάνηκε έπρεπε πάση θυσία να χάσει. Οι εναπομείναντες παίκτες του Γιάννη Καστρίτη αιφνιδίασαν άπαντες με την απόδοση τους και έφθασαν μια ανάσα από τη νίκη. Εκεί η έλλειψη δυνάμεων και λύσεων έπαιξε το ρόλο της, όπως όμως έπαιξαν τον καθοριστικό τους ρόλο τα σφυρίγματα των 3 διαιτητών. Κρίμα που χάθηκε αυτό το παιχνίδι, μπράβο όμως για την προσπάθεια. Μακάρι η κακοδαιμονία με τους τραυματισμούς κάποια στιγμή να μας αφήσει…

ΥΓ. Ας το πάρουν κάποια στιγμή χαμπάρι όλες αυτές οι συνοικιακές ομαδούλες και οι «φίλοι» τους. Αν στο τέλος της ολικής κατάρρευσης του ελληνικού μπασκετικού οικοδομήματος κάτι μείνει όρθιο, αυτό θα είναι ο ΑΡΗΣ!

Κατάθεση ψυχής είδαμε σήμερα από τους παίκτες του ΑΡΗ που με μια παθιασμένη εμφάνιση τσαλαπάτησε την ΑΕΚ. Τι και αν έλειπαν κάμποσοι παίκτες του και διαιτητές έσπρωχνα τον αντίπαλο… οι παίκτες του Καστρίτη τον χαβά τους, με το πόδι καρφωμένο στο γκάζι! Σημαντική νίκη που εξασφαλίζει την ηρεμία στην ομάδα για να δει πιο καθαρά τη συνέχεια του πρωταθλήματος.

Η ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΟΝ ΚΑΜΑΡΑ ΣΤΟΙΧΙΣΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ

Ναι μεν η ομάδα έχει σημαντικές απουσίες αλλά το πώς διαχειρίζεται τους εναπομείναντες παίκτες ο προπονητής είναι άλλο θέμα. Κάπως έτσι για ακόμη ένα παιχνίδι ο Γ.Καστρίτης έδειξε υπερβολική εμπιστοσύνη σε έναν παίκτη που χωρίς ίχνος λογικής βρέθηκε στον ΑΡΗ(και την basket league) με αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ απέναντι στην φρέσκια στο ξεκίνημα ΑΕΚ να μοιάζει αργός και ανήμπορος να παίξει μια άμυνα ζώνης. Σε καμία περίπτωση δεν φταίει ο κάθε Καμαράς(που προσπαθεί όσο μπορεί) αν πέφτει τέτοιο βάρος πάνω του αλλά αν ο προπονητής δεν μπορεί να διακρίνει έστω την διαφορά στα αθλητικά προσόντα που έχει με τον Λόκετ και πως καθυστερεί ολόκληρη την αμυντική λειτουργία τότε υπάρχει πρόβλημα. Οι 30 πόντοι που δεχθήκαμε από τα πολλά αμαρκάριστα μακρινά σουτ ήταν το αποτέλεσμα αυτής της εμμονής.

ΛΟΚΕΤ, ΤΖΟΥΣΤΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΤΙ ΑΠΟ ΝΕΤΖΗΠΟΓΛΟΥ!

Και κάπου εκεί στο 2^ο δεκάλεπτο με το +8 υπέρ της ΑΕΚ να μοιάζει με θηλιά στο λαιμό μας τα πάντα άλλαξαν με την είσοδο του Λόκετ! Ναι ο Λόκετ σήμερα ήταν ο παίκτης που γύρισε τον διακόπτη της ομάδος και παρέσυρε τους συμπαίκτες του σε έναν φρενήρη ρυθμό. Σκυλίσια άμυνα, κλεψίματα, αιφνιδιασμοί, ασίστ μέχρι και τρίποντο! Τη σκυτάλη πήρε ο Νετζήπογλου που ουσιαστικά «τελείωσε» την ΑΕΚ με τα συνεχόμενα κλεψίματα και πόντους του. Σε όλο αυτό πάρτι που στήθηκε μέχρι το τέλος του αγώνα σημαντική παρουσία είχε ο Τζούστον που έκλεισε την παρένθεση των κακών εμφανίσεων αλλά και ο Κάουαν που κράτησε όρθια την ομάδα όταν η μπάλα έκαιγε. Σε μέτρια ημέρα ο Χάνλαν αλλά ακόμη και έτσι καταφέρνει πάντα να είναι σημαντικός.

ΕΧΕΙ Ο ΚΑΣΤΡΙΤΗΣ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ

Όσο και αν διαφωνούμε για κάποιες επιλογές του προπονητή φέτος δεν παύει να αναγνωρίζουμε το έργο του. Ο Γιάννης Καστρίτης παρά το πενιχρό μπάτζετ, τους σημαντικούς τραυματισμούς, την ξαφνική αποχώρηση του Κέλι και την αδυναμία ενίσχυσης έχει τον τρόπο του να παίρνει το κάτι παραπάνω από όποιους παίκτες έχει τη διάθεση του. Για βαθμολογίες ή οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με τον ΑΡΗ και τους «στόχους» του δεν μπορούμε να πούμε και πολλά… αλλά για το ότι έχει καταφέρει να παρουσιάσει ένα θελκτικό σύνολο που σε κερδίζει με την μαχητικότητα του, πρέπει να του πούμε ένα μεγάλο μπράβο! Μακάρι να μας αφήσουν τα προβλήματα στην άκρη και να δούμε έναν ακόμη καλύτερο ΑΡΗ στη συνέχεια.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ ΗΡΕΜΙΑ ΤΟΥ

Σαρωτικός ο ΑΡΗΣ σήμερα απέναντι στην ΑΕΚ δεν την άφησε ούτε για μια στιγμή να πιστέψει ότι μπορεί να φύγει από το Παλέ με τη νίκη! Με ένα αστείρευτο πάθος για νίκη, έπνιξε την ΑΕΚ με την άμυνα και την ανάγκασε στο τέλος να τα παρατήσει αποδεχόμενη την ανωτερότητα μας. Τρελό πάρτι στο Παλέ με τον κόσμο να επιστρέφει στο γήπεδο πιο μαζικά και να το απολαμβάνει!