Για τον Άλκη και τον κάθε Άλκη! Αυτό πρέπει να είναι στη σκέψη όλων μας για το σημερινό ντέρμπι. Όλων ανεξαιρέτως! Από τον πρόεδρο, τον υπηρεσιακό προπονητή, τους παίκτες, τον κάθε οπαδό της ομάδος μας που θα βρεθεί στο Κλ.Βικελίδης ή απλά θα παρακολουθήσει το παιχνίδι εξ αποστάσεως.

Όχι γιατί η νίκη μπορεί να καταλαγιάσει τον πόνο ή την απέχθεια για όλο αυτό που συμβαίνει από ανθρωποειδές που πρέπει να αποκαλούμε «συμπολίτες» αλλά γιατί η σημερινή αναμέτρηση μας δίνει την ευκαιρία να στείλουμε ακόμη ένα ηχηρό μήνυμα εντός και εκτός ελληνικών συνόρων. Μήνυμα ελπίδας για τον κάθε Άλκη μιας και ο Άλκης δεν είναι πια ανάμεσα μας, μήνυμα αντίστασης στην τρομοκρατία κάποιων ανθρωπόμορφων τεράτων και των «εγκεφάλων» που βρίσκονται από πίσω τους.

Σωστές οι παραινέσεις από την ΠΑΕ για όμορφο κλίμα χωρίς παρεκτροπές αλλά ο κόσμος του ΑΡΗ έχει δώσει πολλάκις τα διαπιστευτήρια του και δεν χρειάζεται να απολογείται για τον στρουθοκαμηλισμό της κοινωνίας. Κρίμα που η στυγερή δολοφονία του Άλκη και η παραλίγο δολοφονία των φίλων του αποτέλεσε την αφορμή για να ανοίξει μια τόσο σημαντική συζήτηση και το κράτος των Αθηνών να ρίξει το βλέμμα του και στη δύσμοιρη δικτατορία της Θεσσαλονίκης. Αλλά το ότι ανήκουμε σε 2 διαφορετικούς κόσμους είναι κάτι που το αντιλαμβάνεται ο κάθε Αρειανός από τα πρώτα του χρόνια.

Όσο για τα αντανακλαστικά των αρχών… είναι για γέλια και για κλάματα. Που ήταν άραγε οι αρχές όταν τα τάγματα εφόδου στην καθημερινή τους ρουτίνα έβγαιναν στην γύρα να βρουν τον Άλκη και τον κάθε Άλκη; Που ήταν οι αρχές και η δικαιοσύνη όταν οι δολοφόνοι του Τόσκο αποφυλακιζόντουσαν. Που ήταν οι αρχές όταν στην πρόσφατη νίκη του ΑΡΗ μέσα στην Τούμπα οι αντίπαλοι οπαδοί επιδόθηκαν στην αγαπημένη τους συνήθεια;

Για τις αρχές της πόλης και ιδιαίτερα τις δημοτικές αρχές μέχρι και η ίδια η ντροπή έχει κρυφθεί από την ντροπή της. Από την εκκωφαντική σιωπή φθάσαμε να βλέπουμε δημάρχους να καταθέτουν ως μάρτυρες υπεράσπισης για κατηγορούμενο οπαδάρχη αλλά και να δίνεται αυτή η εμετική εντολή(όλως τυχαία) για καθαρισμό των γκράφιτι αρχίζοντας φυσικά από το «ΑΛΚΗ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΡΕΙΑΝΟΣ».

Στηρίζουμε την ομάδα όπως μόνο εμείς ξέρουμε και με την φωνή μας την ωθούμε στη νίκη. Νίκη και μόνο νίκη! Για τον Άλκη και τον κάθε Άλκη!

Αν δεν έχεις τύχη όσο και αν προσπαθείς μπορεί τελικά να κάνεις μια τρύπα στο νερό. Από την άλλη αν επαναλαμβανόμενα «δεν έχεις τύχη» τότε εφόσον η τύχη σου δεν λέει να αλλάξει κάτι πρέπει να αλλάξεις εσύ από μόνος σου…

Πολλά έχουμε να πούμε για το αγωνιστικό, τον προπονητή, τους παίκτες, τον πρόεδρο και τα πρέπει. Θα το κάνουμε τις επόμενες ημέρες αφού ηρεμήσει λίγο το μυαλό μας από τις συνεχόμενες προκλήσεις της εγκληματικής οργάνωσης.

Συγκλονιστικό το πανό και το συγγνώμη των φίλων των Ιωαννίνων που και αυτοί με τη σειρά τους στηρίζουν τον αγώνα κατά της οπαδικής βίας …όταν στην πόλη μας πεισματικά αρνούνται να πάρουν ξεκάθαρη θέση οι εμπλεκόμενοι και χρειάζονται 12 ημέρες για να γράψουν λίγες σειρές που δεν σε κάνουν να ντρέπεσαι ως συμπολίτης.

Επιστροφή στις κακές συνήθειες για τον ΑΡΗ μας που έμεινε από μόνος του στο μηδέν κόντρα στον Βόλο και κατάφερε μάλιστα στο τέλος να χάσει κιόλας. Καλή παρουσία είχε η ομάδα μας στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, έκανε μπόλικες καλές ευκαιρίες αλλά με τεράστια ευκολία έκλεισε την παρένθεση που άνοιξε με τα 2 in game goals που πέτυχε με την ΑΕΚ μένοντας άσφαιρος… Χάθηκαν  3 πολύτιμοι βαθμοί που περιπλέκουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα στην βαθμολογία.

ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΟΥ

Πιστός στα γνωστά του πλάνα ο Άκης Μάντζιος και κόντρα στον Βόλο άλλαξε ελάχιστα πράγματα σε σχέση με το προηγούμενο παιχνίδι με τον Ασλανίδη να είναι η έκπληξη στη θέση του Φαμπιάνο αντί για έναν εκ των Μπεναλουάν και Δεληζήση.   Σύστημα, αγωνιστική φιλοσοφία η ίδια και σε μεγάλο βαθμό όλα δούλεψαν ρολόι εκτός από την ουσία που είναι το γκολ. Η ομάδα είχε εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας, δημιούργησε πολλές φορές καταστάσεις για γκολ, έχασε εξαιρετικές ευκαιρίες για να σκοράρει και όλα αυτά χωρίς να απειληθεί μέχρι το 80’ καθόλου. Έφαγε το γκολ στην πρώτη ευκαιρία του Βόλου και κατάρρευσε… έτσι απλά και Αρειανά όπως μας έχει συνηθίσει ο ΑΡΗΣ φέτος.

ΑΡΝΗΤΗΣ ΑΛΛΑΓΩΝ Ο ΜΑΝΤΖΙΟΣ

Πόση ευθύνη μπορείς να ρίξεις σε έναν προπονητή όταν οι παίκτες του δεν μπορούν να στείλουν την μπάλα στα δίχτυα ακόμη και με τις καλύτερες προϋποθέσεις; Από ελάχιστη ως καθόλου με το «ελάχιστη» να έχει να κάνει κυρίως με την επιλογή προσώπων. Το βασικό κομμάτι της δουλειάς του προπονητή είναι να προετοιμάσει και να στήσει την ομάδα με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργεί ευκαιρίες, να βάζει γκολ, να μην τρώει γκολ και τελικά να κερδίζει. Έτσι απλοποιημένα αν το δούμε τότε ναι φταίει ο Μάντζιος, κυρίως γιατί επιμένει στα ίδια και στα ίδια. Δεν ξέρω αν ο ίδιος ο προπονητής μας θεωρεί φυσιολογική την πορεία του ΑΡΗ και τα σκαμπανεβάσματα σε απόδοση και αποτελέσματα αλλά σίγουρα το καλοκαίρι μέχρι και τα τέλη του 21 υπήρχαν άλλες προσδοκίες. Ελπίζω σύντομα να δοκιμάσει διαφορετικά πράγματα τουλάχιστον για να μας φύγει από το μυαλό η σκέψη ότι ο ΑΡΗΣ έτσι όπως είναι μπορεί να πάει καλύτερα απλά αλλάζοντας 2-3 πραγματάκια. 2-3 πραγματάκια όπως πχ  τον ρόλο του Καμαρά στο παιχνίδι. Ο Καμαρά μόλις σε μια φάση κινήθηκε για να σκοράρει επιβεβαιώνοντας ότι ο παίκτης σίγουρα δεν έχει το γκολ στην σκέψη του αλλά μόνο την δημιουργία(?) του γκολ για τους συμπαίκτες του. Άρα θα πρέπει να βρεθεί ο παίκτης στην επίθεση που έχει στο μυαλό του το γκολ. Δεν ξέρω αν αυτός μπορεί να είναι ο Λόπεθ αλλά μετά τη νίκη επί της ΑΕΚ με τον τρόπο που ήρθε, θα μπορούσε τόσο ο Ισπανός όσο και ο Σάκιτς να πάρουν μια ευκαιρία από την αρχή του αγώνα σήμερα. Έτσι απλά μπας και κάποιες διαφορετικές επιλογές έφερναν τελικά και διαφορετικό αποτέλεσμα.  Ενώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι είναι άλλο πράγμα να δίνεις ευκαιρίες στους νέους με χρόνο συμμετοχής και άλλο να τους δίνεις φανέλα βασικού ακυρώνοντας έμπειρους παίκτες που χρειάζεσαι με τόση ευκολία.

Ο «ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ» ΚΑΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

Ο «νόμος του ποδοσφαίρου», ανικανότητα, γκαντεμιά όπως θέλεις πες το αλλά ο ΑΡΗΣ άξιζε να κερδίσει τον Βόλο. Τώρα τι έγινε στο τέλος και χάσαμε ακόμη και  τον βαθμό ισοπαλίας είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία. Όπως πονεμένη ιστορία είναι η μεταγραφική ενίσχυση που δεν έγινε αλλά και η άρνηση από τον προπονητή να δοκιμάσει κάτι το διαφορετικό. Όχι ότι είναι ευθύνη του Μάντζιου αν οι παίκτες του δεν σκοράρουν ούτε με πέναλτι αλλά η λογική λέει ότι από την στιγμή που ο ίδιος ο προπονητής αποφεύγει να αλλάξει κάτι… αργά ή γρήγορα αυτός θα γίνει η αλλαγή.

ΥΓ. Πραγματικά λυπηρό στην σκιά της δολοφονίας του Άλκη να ασχολούμαστε με τα παιχνίδια εμείς και όλοι οι υπόλοιποι αντί να έχουν παγώσει όλα μέχρι να καθαρίσει ο χώρος. Πόσο μάλλον όταν μπροστά στα μάτια μας γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια να την βγάλουν καθαρή οι δολοφόνοι και ένα υποκριτικό «τσουβάλιασμα» που εξισώνει πταίσματα με οργανωμένα τάγματα δολοφόνων.

Εύκολη και απλή έκανε την υπόθεση νίκη ο ΑΡΗΣ μας σήμερα κερδίζοντας με 0-2 τον Παναιτωλικό! 2 εύστοχα πέναλτι στο πρώτο ημίχρονο από Ματίγια και Καμαρά ήταν αρκετά ώστε ο ΑΡΗΣ μας χωρίς να ζοριστεί να πάρει τη νίκη. Μια νίκη πολύτιμη που μας επιτρέπει να παραμένουμε ζωντανοί για την έξοδο στην Ευρώπη αλλά και μας δίνει μια ψυχολογική ώθηση την στιγμή που όλα έμοιαζαν μαύρα.

ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΛΕΠΤΑ

Αλλαγές απαιτούσαμε όλοι αλλά ο Μάντζιος πιστός στο να είναι αλλεργικός σε οτιδήποτε διαφορετικό από ότι συνηθίζει παρέταξε έναν ΑΡΗ όπως ακριβώς και στα προηγούμενα παιχνίδια. Ακόμη και η συμμετοχή του Ματίγια στο αρχικό σχήμα λόγω των απουσιών των Μπερόγλιο και Τζέγκο δεν ήταν κάποια έκπληξη.  Κάπως έτσι η ομάδα μπήκε σοβαρή, απελευθερωμένη από τα άγχη της( μιας και η «καταστροφή» έχει ήδη επέλθει) και με καλή κυκλοφορία κατάφερε μόλις στο 3’ να ανοίξει το σκορ από τα 11 βήματα χάρη στο πέναλτι που κέρδισε ο Εντιαγέ και εκτέλεσε εύστοχα ο Ματίγια. Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μιλούσαμε για το γκολ-πέναλτι του Ματίγια σαν κάτι το αυτονόητο. Όταν όμως πριν λίγες ημέρες αποκλείστηκες από το κύπελλο επειδή δεν μπόρεσες 2 φορές να βρεις στόχο από την άσπρη βούλα τότε ναι το εύστοχο χτύπημα πέναλτι από τον Ματίγια έχει τη δική του ξεχωριστή αξία.

ΕΛΕΓΞΕ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΒΡΗΚΕ ΚΑΙ 2^Ο ΠΕΝΑΛΤΙ-ΓΚΟΛ

Σαν να ξόρκισε μια κατάρα το πέναλτι του Ματίγια με την ομάδα μετά το 0-1 να κινείται με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Η παρένθεση με το γκολ-οφσάιντ του Παναιτωλικού μόλις στο 10’ έκλεισε γρήγορα και ο ΑΡΗΣ είχε τον απόλυτο έλεγχο. Ένας έλεγχος και μια κυκλοφορία της μπάλας που αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο 2^ο πέναλτι που κέρδισε η ομάδα με τον Καμαρά να προωθεί το παιχνίδι και να βγάζει την πάσα την κατάλληλη στιγμή αλλά και τον Μαντσίνι να κινείται σωστά στον ελεύθερο χώρο. Κάτι που λείπει από το παιχνίδι μας και μας έχει στοιχίσει πολλά γκολ. Η «ασίστ» βγήκε από τον Καμαρά και ο τερματοφύλακας του Παναιτωλικού δεν είχε άλλη επιλογή από το να ανατρέψει τον Μαντσίνι που τον τρίπλαρε. Ο Καμαρά πήρε την μπάλα αυτή τη φορά και σκόραρε χωρίς να το πανηγυρίσει ιδιαίτερα αναγνωρίζοντας σε μεγάλο βαθμό πόσο στοίχισε η αστοχία του στο ματς του κυπέλλου. Το δοκάρι του Γκάμα και τα τραγικά άστοχα σουτ από εξαιρετική θέση των Ματίγια και Ιτούρμπε ήταν ότι καλύτερο είχαμε να δείξουμε μέχρι την λήξη της αναμέτρησης.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΡΟΔΙΝΑ

Με πέναλτι που γίνονται γκολ έχουν κερδηθεί τίτλοι και τίτλοι στην Ελλάδα ενώ στην πιο πάνω γειτονιά χάρη στα πέναλτι δώρα(και όχι σαν αυτά που κερδίζει ο ΑΡΗΣ) αυτοπαρουσιάζονται ως η 2^η δύναμη της Ελλάδος και διεκδικούν «χρυσό παπούτσι». Οπότε αν η νίκη έρχεται με γκολ από πέναλτι δεν υπάρχει λόγος στεναχώριας. Από την άλλη όμως όταν χάνεις ευκαιρίες όπως αυτές κόντρα στην Λαμία αλλά και τις σημερινές σε κλασσικές καταστάσεις για γκολ πρέπει να ψάξεις τους λόγους. ‘Όπως θα πρέπει να ψάξει ο Μάντζιος τους λόγους κάποιων στιγμών αδράνειας στην άμυνα που έχουν στοιχίσει ως τώρα στην ομάδα. Ναι υπήρχαν κάποια κενά στο κέντρο της άμυνας που πρέπει να μας προβληματίσουν αλλά για αυτό θέλεις και έναν τερματοφύλακα που δεν θα επιτρέψει στις 2-3 φάσεις που θα κάνει ο αντίπαλος να βρει κατευθείαν το γκολ. Ο ΑΡΗΣ είχε σήμερα τον Σιαμπάνη που πραγματοποίησε 2-3 καθοριστικές επεμβάσεις αλλά και σε όλο τον αγώνα είχε τόσο σωστές τοποθετήσεις που οι περισσότερες προσπάθειες των παικτών του Παναιτωλικού τελείωναν χωρίς να προβληματίσουν.

ΟΣΟ ΔΕΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ

Δεν ήταν μόνο ο Ματίγια και ο Σιαμπάνης που ξεχώρισαν σήμερα αλλά αυτοί οι  2 ήταν οι παίκτες που αγωνίσθηκαν χωρίς να έχουν ως τώρα ενεργό ρόλο στην ομάδα και τα πήγαν εξαιρετικά. Αυτό σημαίνει να έχεις μεγάλο ρόστερ και βάθος στον πάγκο και ιδίως από την στιγμή που οι μεταγραφές κολλάνε ο Μάντζιος θα πρέπει να αναθεωρήσει τον τρόπο που μοιράζει τον χρόνο παιχνιδιού αλλά και τις ευκαιρίες γενικότερα. Όπως στηρίζεις και δεν αφορίζεις τον «κακό» Γκαρσία ή Καμαρά ή Σούντγκρεν  έτσι θα πρέπει να κάνεις και με τους υπόλοιπους. Από τον Χαϊροβιτς μέχρι τον Λούμορ, τον Μπεναλουάν και τον Δεληζήση.  Βασικό συστατικό της επιτυχίας των προηγούμενων ετών ήταν οι βοήθειες από τον πάγκο ακόμη και όταν το ροτέισον ήταν περιορισμένο. Ο Μάντζιος ως τώρα έχει την ταμπέλα του δίκαιου προπονητή που βρίσκεται στο πλάι των παικτών του αλλά φέτος κάπου το έχει χάσει.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΣΤΟΧΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΓΙΑ ΕΥΡΩΠΗ

Όταν το να ευστοχείς σε πέναλτι γίνεται πολυτέλεια τότε μόνο ικανοποίηση θα πρέπει να νιώθουμε για τη σημερινή νίκη. Η ομάδα έκανε τα αυτονόητα έχοντας έναν ψύχραιμο Ματίγια και έναν σταθερό Σιαμπάνη σε όλο το παιχνίδι. Τώρα για τις κλασσικές ευκαιρίες που με ευκολία πετιούνται στα σκουπίδια δύσκολο να βρεις άλλο γιατρικό εκτός από μεταγραφές. Με τα πάνω και τα κάτω μας αύτη τη στιγμή ο ΑΡΗΣ μέσα στο γήπεδο είναι 4^ος και αν κερδίσει την Τετάρτη κοιτάει και ψηλότερα.

ΥΓ.  Ήρθε το VAR αρχίσαμε να κερδίζουμε και κανά πέναλτι όταν κάποτε σβήναμε τούρτες γενεθλίων από το τελευταίο πέναλτι… θα έρθει κάποια στιγμή και το Goal line technology στο Ελλαδιστάν θα αρχίσουν να μετράνε και τα γκολ του ΑΡΗ που θα περνάνε τη γραμμή οριακά.

Με την πίκρα του τρόπου με τον οποίο δώσαμε από μόνοι μας τέλος στο κύπελλο να παραμένει έντονη μέσα μας αναμένουμε να δούμε με αγωνία τη συνέχεια αυτής της δύσκολης χρονιάς όπως εξελίσσεται. Οι μεταγραφικές κινήσεις των τελευταίων ημερών είναι μια πρώτη(με καθυστέρηση) αντίδραση αλλά η αντίδραση που περιμένουμε να δούμε δεν περιορίζεται μόνο στο χορτάρι.

ΡΑΚΟΣ Η ΟΜΑΔΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΦΟΡΜΑΡΙΣΜΕΝΟ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟ

Το αν η ομάδα έχει το ψυχικό σθένος να ξεπεράσει αυτόν τον αποκλεισμό είναι κάτι που εύκολα μπορεί να απαντηθεί με ένα απλό όχι. Αν αυτοί οι παίκτες είχαν τα balls που χρειάζονται για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ δεν θα το ζούσαμε όλο αυτό. Προφανώς υπήρχε το άγχος του «πρέπει» της πρόκρισης κάτι όμως που για τον ΑΡΗ κόντρα σε όλες(ή σχεδόν σε όλες) ομάδες της σουπερλίγκας είναι φυσιολογικό. Και όταν πρόωρα έχει μπει ο τίτλος «αποτυχία» δίπλα στην ποδοσφαιρική σεζόν 2021/22 τότε δύσκολα έτσι απλά να δούμε κάτι διαφορετικό. Σε κοντράστ αυτών των μαύρων συναισθημάτων έχουμε έναν Παναιτωλικό που διανύει το καλύτερο φεγγάρι του και θέλει να συνεχίσει έτσι αλλά και να δώσει μια απάντηση για την 5αρα του πρώτου γύρου.  Ήταν δύσκολο εξαρχής, γίνεται ακόμη δυσκολότερο πλέον.

ΠΑΡ’ΤΟ ΑΛΛΙΩΣ

Αν κάτσουμε να διαλύσουμε το πάζλ του φετινού ΑΡΗ δύσκολα θα ξαναχρησιμοποιήσουμε κάποια από τα κομμάτια για κάτι νέο, φρέσκο πιο εντυπωσιακό. Ακόμη και το δίδυμο Μπράμπετς – Φαμπιάνο που χαίρει της εκτίμησης της ευρείας μάζας του κόσμου τα έχει κάνει τα λαθάκια του. Όσο για τον προπονητή που επιμένει στα ίδια ελπίζοντας σε διαφορετικό αποτέλεσμα τα λόγια είναι περιττά. Αν ούτε αυτή τη φορά ο Μάντζιος δεν ρισκάρει στο να παρουσιάσει μαζί με τους παίκτες του κάτι εντελώς διαφορετικό ως προς το τακτικό κομμάτι και αυτό της αγωνιστικής φιλοσοφίας αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να πείσει ώστε να έρθει η ολοκληρωτική αλλαγή; Όχι ότι αλλάζοντας τα πάντα θα αλλάξει και το τελικό αποτέλεσμα... αλλά η επανάληψη των ίδιων λαθών σίγουρα δεν θα σε βοηθήσει ώστε να παρουσιάσεις κάτι το διαφορετικό.

ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΩΣ ΟΜΑΔΑ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΑΛΜΟ

Δύσκολο το παιχνίδι κόντρα στον φορμαρισμένο Παναιτωλικό με το βάρος της αποτυχίας στο κύπελλο να έχει στείλει την ψυχολογία όλων στα τάρταρα. Ο Καρυπίδης με την καθυστέρηση που χαρακτηρίζει τις κινήσεις του  είπε το «συνεχίζουμε»… αλλά το πώς θα συνεχίσει αυτή η ομάδα θα φανεί μέσα στο γήπεδο. Εκεί όπου θα πρέπει επιτέλους να μιλήσει ο ποδοσφαιρικός εγωισμός των παικτών μας δικαιολογώντας την παρουσία(και τα συμβόλαια) τους σε μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ. Αν δεν δείξει η ομάδα ότι έχει «παλμό» τότε μάλλον και αυτό το συνεχίζουμε όπως είμαστε έστω και καθυστερημένα θα πάει περίπατο.

ΥΓ. Άλλο η κριτική και άλλο οι αφορισμοί. Και άντε στους παίκτες δεν κολλάμε. Το «μπούλο όλοι»! Mε τον πρόεδρο όμως που μερικοί τον έχουν χαλαρά αναλώσιμο, τι παίζει; Υπάρχει καμιά λίστα αναμονής wannabe μεγαλομετόχων και δεν το ξέρουμε; Ή μας έλειψαν οι επιτροπές σωτηρίας και οι λέσχες τόσο πολύ;

Κάμποσες ώρες πέρασαν(εσκεμμένα) μετά τη λήξη του αγώνα και ακόμη δύσκολα μπορεί κανείς να εξηγήσει τι φταίει ακριβώς για αυτή την μεταμόρφωση της ομάδος. Τίποτα δεν θυμίζει πλέον τον ΑΡΗ που θαυμάσαμε σε κάποιες στιγμές πριν τον ερχομό του 2022 και η 2^η συνεχόμενη ισοπαλία με τη Λαμία το επιβεβαιώνει. Όχι γιατί δεν κέρδισες αλλά γιατί η εικόνα σου δεν θα δικαιολογούσε τη νίκη. Πιο λυπηρό ακόμη και από το 2^ο συνεχόμενο 0-0 μέσα στην έδρα μας είναι ότι ως την ώρα που γράφετε αυτό το κείμενο τίποτα στην ομάδα δεν έχει αλλάξει. Κανένα ηλεκτροσόκ, καμία «δύσκολη» απόφαση, καμία απολύτως αντίδραση.

ΣΑΝ ΚΑΚΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Σαν να βλέπαμε σε επανάληψη τον αγώνα της Πέμπτης ήταν το σημερινό με τη Λαμία όμως να έχει περισσότερη σκοπιμότητα στο παιχνίδι της και τον ΑΡΗ ένα «πρέπει» να τον βαραίνει στην πλάτη. Τι και αν άλλαξε πρόσωπα ο Άκης Μάντζιος η εικόνα ήταν ακριβώς η ίδια. Ήθελε ο ΑΡΗΣ αλλά δεν μπορούσε. Γιατί όταν η κατοχή είναι 70-30 και ο αντίπαλος έχει περισσότερες και σημαντικότερες ευκαιρίες από εσένα μάλλον δεν μπορείς. Ναι η ομάδα έδειξε διάθεση στα πρώτα 45’ αλλά ως συνήθως δεν είχε ουσία στο παιχνίδι της.

ΞΑΝΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Και άντε τα 2 πρώτα ημίχρονα κόντρα στη Λαμία είχαν και  έναν ΑΡΗ να παλεύει να βάλει το γκολ… αυτό που έγινε στα Β ημίχρονα των αναμετρήσεων χρίζει επιστημονικής έρευνας. Φεστιβάλ κακών επιλογών και φθηνών λαθών και μια έλλειψη ενέργειας λες και στα αποδυτήρια κατά την ανάπαυλα έγινε τσιμπούσι! Ευτύχημα που ο Σιαμπάνης ήταν σε καλή ημέρα και οι αντίπαλοι άστοχοι ώστε σήμερα να μην καταγραφεί μια ακόμη ντροπιαστική ήττα.

ΣΕ ΑΛΛΟ ΓΗΠΕΔΟ Ο ΜΑΝΤΖΙΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ  

Δικαιολογίες και ελαφρυντικά δεν υπάρχουν για κανέναν. Δεν νοείται να έχει φέρει την Πέμπτη βράδυ ένα δίκαιο Χ μέσα στην έδρα σου κόντρα στην Λαμία και μετά από λίγα 24ωρα να ξανακάνεις ακριβώς το ίδιο με περίσσια ευκολία. Ποια ήταν η αντίδραση των παικτών που μετά από κάθε στραβή ζητάνε συγνώμη από τον κόσμο και δίνουν την υπόσχεση ότι δεν θα ξανασυμβεί; Ποια ήταν η αντίδραση του Μάντζιου που είδε το πλάνο της Πέμπτης να πηγαίνει στο καλάθι των αχρήστων; Καμία αντίδραση, καμία διαφορετική σκέψη, καμία προσπάθεια για να αλλάξει κάτι. Άρα οι μόνοι που φταίνε σήμερα είμαστε εμείς οι οπαδοί που για κάποιο ανεξήγητο λόγο περιμέναμε να δούμε κάτι το διαφορετικό.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ

Απλά μαθηματικά σε μια όχι και τόσο πολύπλοκη εξίσωση. Στηρίζεις αυτό το ποδοσφαιρικό  έκτρωμα όπως έχει εξελιχθεί ή προσπαθείς να το αλλάξεις. Αν αποφασίσεις να το στηρίξεις έτσι απλά να βγει μια επίσημη ανακοίνωση να τρέξουμε όλοι μαζί στις εκκλησίες μπας και τους φωτίσει ο Θεός και αλλάξουν από μόνοι τους. Διαφορετικά από την στιγμή που δεν μπορείς να αλλάξεις 11 παίκτες αλλάζεις τον  κουμανταδόρο και ελπίζεις σε αλλαγή ψυχολογίας και αγωνιστικής φιλοσοφίας. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι τα αποδυτήρια είναι μια χαρά  και οι παίκτες γουστάρουν τον Μάντζιο. Αν τα αποδυτήρια ήταν μια χαρά και οι παίκτες γούσταραν τον Μάντζιο όλο και θα είχε φθάσει στα αυτιά τους ότι ο προπονητής παίζει σε αυτά τα παιχνίδια το «κεφάλι» του και θα έδιναν το κάτι παραπάνω. Προφανώς δεν τους καίγεται καρφί και ο Άκης Μάντζιος αδυνατεί να εμπνεύσει τους παίκτες του να ακολουθήσουν το πλάνο του και να δώσουν το κάτι παραπάνω.

ΑΚΡΟΒΑΤΕΙ ΣΕ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ ΣΧΟΙΝΙ

2 εύκολες ισοπαλίες σου πήρε η Λαμία μέσα στην έδρα σου σε διάστημα λίγων ημερών και όπως λέει ο λαός «δεν άνοιξε ρουθούνι». Όπως απαθής και εμμονική δείχνει η ομάδα μας μέσα στον αγωνιστικό χώρο επιμένοντας στα ίδια και στα ίδια λάθη ξανά, έτσι ακριβώς φαίνεται να λειτουργεί και ολόκληρος ο οργανισμός ΑΡΗΣ. Αν το σημερινό δεν ήταν μια κραυγή απόγνωσης ότι η ομάδα χρειάζεται ένα ηλεκτροσοκ για να συνέλθει απορώ τι άλλο πρέπει να βιώσουμε ώστε να αποδεχτούμε ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Κουράσατε…

ΥΓ. Και όμως ο Ιτούρμπε σήμερα αποτέλεσε την 1^η αλλαγή της ομάδος!

ΥΓ2. Σε πανικό και ο Άκης Μάντζιος που έριξε στο παιχνίδι τον Καμαρά «κατευθείαν» από το αεροδρόμιο.

ΥΓ3. Και από εκεί που ήταν αδιάφοροι για το κύπελλο τους έκανες να πιστέψουν ότι μπορούν(και αξίζουν) να προκριθούν.

ΥΓ4. Όχι νίκη, ούτε γκολ δεν έχουμε πανηγυρίσει μέσα στο 2022.

ΥΓ5. 23.01.22 21.58 και ακόμη τίποτα δεν έχει αλλάξει στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ…

Ούτε κόντρα στον ουραγό της βαθμολογίας δεν μπόρεσε ο ΑΡΗΣ να παρουσιαστεί απειλητικός με το 0-0 να μοιάζει ένα φυσιολογικό αποτέλεσμα.  Νωθρός, φλύαρος, κουραστικός στο πρώτο ημίχρονο, προσπάθησε αλλά δεν είχε ουσία στο δεύτερο. Μεγάλο το πισωγύρισμα με τις τελευταίες εμφανίσεις να δείχνουν ότι  η ομάδα κάπου έχει κολλήσει πνευματικά και αγωνιστικά και αδυνατεί να ξεκολλήσει.

Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ ΑΡΗΣ

Με τον Μαντσίνι να ξεκινάει στην κορυφή όλοι πιστέψαμε ότι θα δούμε έναν ΑΡΗ να πιέζει ψηλά και να απαιτεί τη νίκη από νωρίς. Έλα όμως που γελαστήκαμε και ο γνωστός κουραστικός ΑΡΗΣ χωρίς πλάνο και σκοπό έκανε την εμφάνιση του;  45 αγωνιστικά λεπτά συν τις καθυστερήσεις το απόλυτο τίποτα. Είναι το ντεφορμάρισμα κάποιων παικτών; Είναι μια κακώς εφαρμοσμένη τακτική ή αγωνιστική φιλοσοφία; Το αποτέλεσμα πάντως μέσα στο γήπεδο είναι μηδέν. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

ΕΔΕΙΞΕ ΣΗΜΑΔΙΑ ΖΩΗΣ ΣΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΥΣΙΑ

Αν και στο Β μέρος είδαμε περισσότερη ζωντάνια και μαχητικότητα κυρίως χάρη στο δίδυμο Εντιαγέ και Τζέγκο πάλι οι ευκαιρίες ήταν ελάχιστες.  Ευκαιρίες που τέλειωσαν στην λάθος πάσα, σε ένα γλίστρημα ή σε ένα άτσαλο τελείωμα. Η κεφαλιά του Μπράμπετς λίγο πριν την λήξη του αγώνα ήταν η καλύτερη στιγμή μας .

ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΕΙΚΟΝΑ

Σαν κουραστική επανάληψη ο ΑΡΗΣ των τελευταίων αγωνιστικών με το πρόβλημα στην επίθεση να έχει ξεφύγει κατά πολύ από τα όρια της μεγάλης περιοχής και του φορ κίλερ που λείπει… Πλέον ακόμη και το να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για γκολ κόντρα στον ουραγό της βαθμολογίας αποτελεί ζήτημα. Δεν πείθει η ομάδα και δεν δείχνει την διάθεση για να αλλάξει. Συνέλθετε…

ΥΓ. Το αιώνιο ποδοσφαιρικό δίλημμα! Οι παίκτες κάνουν τον προπονητή ή ο προπονητής τους παίκτες; Πάντως για το σημερινό φταίνε σίγουρα όλοι τους.

ΥΓ2. Ναι ο ΑΡΗΣ χρειάζεται ενίσχυση για να κερδίζει τον Απόλλων Σμύρνης...

Περισσότερες λύσεις θα έχει στη διάθεση του αυτή τη φορά ο Άκης Μάντζιος για να καταστρώσει τα πλάνα του σε ένα κομβικό σημείο στο πρωτάθλημα όπου ο ΑΡΗΣ χρειάζεται πάση θυσία νίκες. Ναι μεν η βαθμολογία με αυτό το άδικο -6 και το παιχνίδι που αναβλήθηκε είναι πλασματική αλλά δεν παύει να δείχνει ότι ο ΑΡΗΣ μας για να πετύχει τους στόχους πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο και να γίνει πιο αποτελεσματικός.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΛΥΣΕΙΣ, ΙΔΙΟΣ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ

Με τις μέρες που ακολούθησαν την ήττα στη Λεωφόρο να αποτελούν γιατρικό πλέον η κατάσταση είναι σαφώς καλύτερες όσο αφορά τις επιλογές του προπονητή για το σημερινό παιχνίδι. Δεν παύει όμως στην επίθεση να παραμένει μεγάλο το πρόβλημα. Πέρα από την δεδομένη απουσία του Καμαρά, τα ξαφνικά προβλήματα του Μάνου και του Λόπεθ που τελικά ακολούθησε την αποστολή ωθούν σε άλλες λύσεις. Λύσεις τύπου Μαντσίνι που επιστρέφει μετά από ένα σημαντικό διάστημα απουσίας όπως και άλλοι παίκτες με την αγωνιστική κατάσταση που θα παρουσιαστούν να αποτελεί ερωτηματικό. Σίγουρα είναι θετικό που η ομάδα θα έχει μια ενδεκάδα κατά 10/11 «ορθολογική» αλλά δεν παύει η πλειοψηφία των παικτών που θα αγωνιστούν να μην έχουν ρυθμό.

Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ

Το  πρόβλημα στο σκοράρισμα εδώ και κάμποσο καιρό έχει εξελιχθεί σε αδυναμία δημιουργίας ευκαιριών με τα παιχνίδια όπου ούτε καν απειλούμαι τον αντίπαλο να αυξάνονται. Δύσκολα αυτή η εικόνα σε αυτό το χρονικό σημείο με όλες αυτές τις συγκυρίες να διορθωθεί έτσι απλά… άρα το μόνο που μας μένει είναι ο ΑΡΗΣ μας στις κινήσεις του να είναι αποτελεσματικός.  Αποτελεσματικός και ευέλικτος σύμφωνα με το πώς θα εξελιχθεί το παιχνίδι και όχι κολλημένος σε κάποιο θεωρητικό πλάνο ορθολογικού ποδοσφαίρου. Αν χρειαστεί να πιέσεις ψηλά να πιέσεις. Αν χρειαστεί να κάνεις γεμίσματα και να επιτεθείς άναρχα να το κάνεις. Όχι άλλη απάθεια και φλυαρία όταν δεν έχεις τη νίκη στα χέρια σου. Αυτά ήταν που μας πόνεσαν στα τελευταία ανεπιτυχή αποτελέσματα και αυτά θα πρέπει να αλλάξουν.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ -6

Ανήμερα της γιορτής των ερωτευμένων… έχει οριστεί η εκδίκαση για την υπόθεση Λάσκοφ και το -6 από το CAS αλλά ο ΑΡΗΣ δεν μπορεί να περιμένει την εξέλιξη της για να διαμορφώσει τους στόχους του. Η ανάγκη για νίκη και βαθμούς είναι μεγάλη και εφόσον αυτό το -6 διορθωθεί δεν θα πρέπει να αποτελεί «σωσίβια λέμβος» για εμάς αλλά εφιάλτης για τους αντιπάλους μας. Αφήνουμε τα προβλήματα στη άκρη και παίρνουμε ένα σημαντικό διπλό για να ξεκινήσει καλά η χρονιά, έστω με λίγη καθυστέρηση. ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΟΥ!

ΥΓ. Περί προέδρων και διοικήσεων η κουβέντα… ένα μπράβο στον Πέρι για την «υπενθύμιση» στους παλιούς και το «μάθημα» στους νέους. Γιατί από την πολύ την γκρίνια και τον παραλογισμό θα ξεχάσουμε τελικά όλα όσα έχουμε βιώσει στον ΑΡΗ μας όπως τους προέδρους που λάτρευαν οι αντίπαλοι και το «δίκαιο της εθελούσιας πτώσης-χαρακίρι»  που άπαντες συμφώνησαν ότι ήταν για το «καλό» μας.

Μόνο αποφασισμένος(όπως γράψαμε νωρίτερα) δεν μπήκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στο παιχνίδι παραδιδόμενος στην μαχητικότητα και την επιθυμία για τη νίκη των παικτών του Παναθηναϊκού. Ανέτοιμη, ασύνδετη, νωχελική, απαθής και μονότονη ήταν η ομάδα σήμερα με το «πλάνο νίκης» του Μάντζιου να καταλήγει στα σκουπίδια. Απογοήτευση για το νέο πισωγύρισμα και την μόνιμη αστάθεια που μας χαρακτηρίζει φέτος.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΑΝΑΓΚΗΣ ΜΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Μπεναλουάν, Λούμορ και Λόπεθ πήραν φανέλα βασικού με τον Λούμορ όμως να μην αγωνίζεται στη φυσική του θέση κάτι που από το ξεκίνημα φάνηκε ότι δεν βγαίνει.  Όπως δεν έβγαινε και ότι άλλο είχε σχεδιάσει ο Μάντζιος μιας και η ομάδα για ακόμη μια φορά προσπάθησε να κάνει κάτι που δεν μπορούσε αλλά και δεν ταίριαζε στη σημερινή αναμέτρηση.

ΜΑΣ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΕ Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΡΟΠΟ

Μπορεί εσύ να θέλεις να κρατήσεις χαμηλό τέμπο, να κυκλοφορήσεις την μπάλα με την ησυχία σου και να «χτίσεις» παιχνίδι από πίσω προς την επίθεση με υπομονή... ΑΛΛΑ υπάρχει και ο αντίπαλος.  Και όταν ο αντίπαλος σε πιέζει ασφυκτικά με κάθε ευκαιρία σχεδόν σε όλο το γήπεδο τότε σίγουρα δεν μπορείς να εφαρμόσεις το πλάνο σου εκτός και αν θυμίζεις κάτι από Μπαρτσελόνα στις καλές χρονιές του Μέσι. Αυτό ακριβώς έκανε ο Παναθηναϊκός σήμερα και πήρε μια σχετικά εύκολη νίκη. Με ένα άναρχο ποδόσφαιρο, με κάποια δουλεμένα στημένα αλλά με μπόλικη ταχύτητα και ένταση σε κάθε φάση. Αν λοιπόν Άκη Μάντζιο δεν μεταφέρεις λίγο την μπάλα προς την αντίπαλη περιοχή έστω άναρχα, έστω για λίγο ώστε να νιώσουν ότι απειλούνται τότε όλο θα πρεσάρουν και θα πρεσάρουν μέχρι να κάνεις το λάθος. Και όσο για τα λάθη στην άμυνα τα έχουμε πει, τα έχουμε ξαναζήσει… κάθε φορά και ένας διαφορετικός «πρωταγωνιστής».

ΣΤΑΣΙΜΟΣ ΣΕ ΟΛΑ

Άλλο να βλέπεις αυτή την εικόνα μήνα Σεπτέμβριο και άλλο μήνα Ιανουάριο. Η ομάδα αντί να βελτιώνεται όσο περνάει ο καιρός δείχνει να κάνει βηματάκια προς τα πίσω. Ξαφνικά εκεί που συζητούσαμε το  πως θα «θωρακιστεί» η άμυνα και θα «ξεμπουκώσει» ο Καμαρα φθάσαμε να μετράμε στα δάχτυλα του ενός χεριού τις «σκέψεις» για γκολ. Ενώ και οι συχνές χαμηλές πτήσεις σημαντικών παικτών πλέον λογίζονται ως φυσιολογικές. Ναι υπήρχαν απουσίες σημαντικές αλλά δεν γίνεται να έχεις αυτή την εικόνα. Μια εικόνα που επιβεβαιώνει σε μεγάλο βαθμό το περιορισμένο ροτέισον που κάνει φέτος ο Μάντζιος αλλά και το πόσο «γυμνό» τελικά είναι το ρόστερ μας.  Εφόσον πάντως δεν βρεθεί κανα «λαχείο» στις μεταγραφές τότε μάλλον θα πρέπει  να αλλάξει τον τρόπο που διαχειρίζεται το ρόστερ, τον χρόνο που δίνει σε κάποιους και δεν δίνει σε άλλους αλλά και να απαιτήσεις από τους «βασικούς» να δώσουν το κάτι παραπάνω.

ΑΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΤΡΟΜΑΖΕΙ

Ασύνδετος, νωθρός και διστακτικός ήταν ο ΑΡΗΣ μας  σήμερα μπαίνοντας στραβά  στο 2022 και σκορπώντας απογοήτευση αντί για τα χαμόγελα που θέλαμε. Αυτό που τρομάζει περισσότερο από όλα για τη συνέχεια είναι αυτή η εντύπωση που σου δίνει η ομάδα ότι κάθε στραβό αποτέλεσμα είναι συγκυριακό και δεν χρειάζεται τίποτα να αλλάξει. Αγωνιστική φιλοσοφία; σύστημα; οι παίκτες; ο προπονητής; κάτι άλλο; Σίγουρα πάντως κάτι πρέπει να αλλάξει…

ΥΓ. Αυτός ο Φωτιάς συνεχίζει να μας μπερδεύει… τελικά είναι «εξυγιαντικός» ή απλά ανίκανος;

Με ένα ντέρμπι ειδικών συνθηκών ξεκινάει η νέα χρονιά για τον ΑΡΗ μας όπου ταξιδεύει στην Αθήνα για να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό στην σκιά της πανδημίας.  Το πρωτόκολλο είναι ξεκάθαρο αν και η κατάσταση είναι έκρυθμη και  ο ΑΡΗΣ μας καλείται μέσα από τις σημαντικές απουσίες του να βρει νέους πρωταγωνιστές και τον δρόμο προς τη νίκη. Μια νίκη που όσο αυτό το -6 καταγράφεται στην βαθμολογία  είναι απολύτως απαραίτητη.

ΤΟ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ΠΛΗΓΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Όποια συζήτηση γύρω από το αν πρόσεχαν ή όχι οι παίκτες που κόλλησαν είναι πραγματικά ανούσια. Ανούσια και αστεία όπως το σκεπτικό το να  «δηλωθούν» περισσότερα κρούσματα ώστε βάσει του πρωτοκόλλου του πρωταθλήματος να αναβληθεί το παιχνίδι. Λες και οι ποδοσφαιριστές δεν είναι άνθρωποι και αυτή η πανδημία είναι τόσο απλή που φορώντας απλά μια διπλή μάσκα στο πρόσωπο δεν κινδυνεύεις. Αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε κάτι τέτοιο και για αυτό ο ΑΡΗΣ μπήκε στο πρωτάθλημα  με ένα γεμάτο  ρόστερ. Το αν δεν έχουν ανταποκριθεί πολλοί παίκτες στις προσδοκίες δημιουργώντας τρανταχτά «κενά» είναι άλλο θέμα. Πάντως οι απουσίες των  Καμαρά, Γκάμα, Φαμπιάνο, Γκαρσία, Ματίγια και  Μαντσίνι θα δώσουν ευκαιρίες στους υπόλοιπους  να δείξουν ότι δικαίως βρίσκονται στον ΑΡΗ και συγκυρίες τους έχουν φέρει στο περιθώριο.

ΕΧΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΡΥΘΜΟ

 Με 4-5 από αυτούς που θα απουσιάσουν σήμερα δικαιολογημένα να χαρακτηρίζονται ως «βασικοί» ο προβληματισμός όλων είναι λογικός. Διαβάζοντας όμως την αποστολή θα ήταν άδικο για την υπόλοιπη ομάδα να θεωρήσουμε ότι ο ΑΡΗΣ κατεβαίνει στη Λεωφόρο ως αουτσάιντερ και όχι για να διεκδικήσει τη νίκη με ίσες πιθανότητες σε σχέση με τον αντίπαλο του. Ναι ο Μάντζιος δεν είναι μάγος να προσπεράσει όλα αυτά τα αναπάντεχα εμπόδια έτσι απλά αλλά το να έχεις μια επιθετική γραμμή με τους Μάνο, Λόπεθ, Μπερτόγλιο, Ιτούρμπε, τον Εντιαγέ λίγο πιο πίσω  και τον Χαϊροβιτς στον πάγκο  δεν το λες και καταστροφή.  Όπως βέβαια και το κενό του Φαμπιάνο  που θα κληθεί να καλύψει ένας εκ των Μπεναλουάν ή Δεληζήση.  Αντιθέτως με την έναρξη της νέας χρονιάς δίνεται εκ των συνθηκών μια τεράστια ευκαιρία σε κάμποσους παίκτες να δείξουν ότι αξίζουν περισσότερο την προσοχή του Μάντζιου αλλά και όλων μας.  Το αν θα αξιοποιηθεί αυτή η ευκαιρία θα φανεί στο γήπεδο.

ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ, ΣΤΑ ΙΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Δεν έχει νόημα να μετράμε τις απουσίες  των 2 ομάδων και να τις βάζουμε σε ζυγαριά. Αφού η σούπερλίγδα αποφάσισε ότι πρέπει να παιχτεί ποδόσφαιρο υπό αυτές τις συνθήκες άπαντες οφείλουν να παρουσιαστούν έτοιμοι. Ναι οι συνθήκες είναι ιδιαίτερες αλλά αυτός ο Παναθηναϊκός δεν τρομάζει. Όπως υπάρχουν απουσίες, υπάρχουν και λύσεις σε όλες τις θέσεις. Παίζεις έξυπνα, παθιασμένα και τους «κλείνεις το σπίτι» για ακόμη μια φορά. Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου για το διπλό!

ΥΓ. Το πρόβλημα δεν είναι αν εφαρμόστηκε το πρωτόκολλο στην περίπτωση του ΑΡΗ μας αλλά αν εφαρμόζετε κατά το δοκούν όπως και η πλειοψηφία των «κανονισμών» στην σουπερλίγδα.