Μια ημέρα μετά την επέτειο της ιστορικής νίκης επί της κατόχου του Europa League Ατλέτικο Μαδρίτης με 1-0  στο Κλ.Βικελίδης ο ΑΡΗΣ μας ξεκινά μια ακόμη ευρωπαϊκή περιπέτεια που ευελπιστούμε να μας χαρίσει ανάλογες στιγμές με εκείνη τη σεζόν.  Δυστυχώς ο κόσμος δεν θα μπορέσει να δώσει δυναμικό παρών όπως τότε αλλά η ομάδα μας θα έχει την ευκαιρία απέναντι σε μια χαμηλής δυναμικότητας ομάδα όπως είναι η ουκρανική Κόλος  Κοβαλίβκα να κάνει το χρέος του και να πάρει μια υπερπολύτιμη πρόκριση στην επόμενη φάση.

Επειδή όμως η απόσταση μεταξύ του να θεωρείσαι φαβορί στα χαρτιά από το να το αποδείξεις μέσα στο γήπεδο είναι μεγάλη, τα «πρέπει» για τον ΑΡΗ μας είναι πολλά ώστε να έρθει αυτή η νίκη-πρόκριση.  Το πιο σημαντικό από όλα είναι ο Ένινγκ και οι συνεργάτες του όλες αυτές τις ημέρες να έχουν κατανοήσει και επεξεργαστεί τα δεδομένα από την τελευταία αγωνιστική σε Ελλάδα και Ουκρανία αντίστοιχα. Τα δεδομένα που στην Ουκρανία έδειξαν μια ομάδα σε καλό αγωνιστικό ρυθμό που μπορεί να κάνει τα βασικά όταν της δοθεί ο χώρος αλλά και στην Ελλάδα όπου κόντρα στην Λαμία φάνηκαν πολλές από τις αδυναμίες μας απέναντι σε υποδεέστερους αντιπάλους που αρέσκονται στον «κλεφτοπόλεμο». Λίγο έλειψε στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος να πληρώσουμε με ήττα τις κακές αντιδράσεις μας στις αντεπιθέσεις της Λαμίας και αυτό είναι το μάθημα που θα πρέπει να μείνει σε όλη την ομάδα. Το αν έφταιξε το σύστημα ή η ατομική απόδοση συγκεκριμένων ή ο συνδυασμός και των 2 θα φανεί στην πορεία. Δεύτερες ευκαιρίες όμως στην Ευρώπη εν μέσω πανδημίας δεν υπάρχουν οπότε τα λάθη δεν επιτρέπονται. Ένα ακόμη «πρέπει» για τον ΑΡΗ είναι η λύση στον γρίφο της επίθεσης. Ο Μανσίνι φαντάζει πιο δραστήριος από τους Λόπεθ και Μάνο αλλά η αποτελεσματικότητα στο σκοράρισμα είναι αυτό που κάνει την διαφορά.  Εκεί κρίνονται οι περισσότερες νοκ άουτ ευρωπαϊκές μονομαχίες αυτή την περίοδο και ο αγώνας κόντρα στην Κόλος Κοβαλίβκα δύσκολα να αποτελέσει εξαίρεση. Ωστόσο το θέλω της νίκης δεν πρέπει να παρασύρει τους παίκτες μας και να τους κάνει να ξεχάσουν τα αμυντικά τους καθήκοντα. Πρώτα πρέπει να θωρακίσουμε τα μετόπισθεν και μετά με προσοχή και πλάνο να ανέβουμε για να πετύχουμε το γκολ. Κομβικοί παίκτες θα είναι ως συνήθως οι Γκάμα και Φετφατζίδης, όπως και ο Ματίγια εφόσον τελικά προτιμηθεί να ξεκινήσει και πάλι βασικός. Ενώ και τα μπακ που κόντρα στην Λαμία μέχρι να γίνουν οι διορθωτικές κινήσεις από τον Ένικγκ ήταν πληγή για την ομάδα θα παίξουν εξίσου σημαντικό ρόλο. Ο Γκανέα στα αριστερά θα πρέπει να θεωρείτε σίγουρος, σε αντίθεση με τον Σάκιτς όπου στη θέση του μπορεί να δούμε από το ξεκίνημα τον Ροζ.  Αυτό όμως που σίγουρα μπορεί να μας οδηγήσει στη νίκη είναι το πείσμα και η αποφασιστικότητα που έδειξε ο ΑΡΗΣ κόντρα στην Λαμία ακόμη και όταν το παιχνίδι έδειχνε να στραβώνει. Με αυτό το πείσμα η πρόκριση δεν χάνεται!

Αν και μόλις  στο ξεκίνημα της χρονιάς η πρόκριση στους ομίλους του Europa League είναι από τους πιο σημαντικούς στόχους μας. Πολλά τα οφέλη της πρόκρισης εφόσον με το καλό έρθει αλλά αυτές οι σκέψεις θα πρέπει μέχρι να τελειώσει το παιχνίδι να μείνουν στην άκρη.  Η ουκρανική Κόλος Κοβαλίβκα δεν τρομάζει αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί.  Η συγκέντρωση και η πειθαρχία στο πλάνο του Ένινγκ  σε συνδυασμό με την νοοτροπία νικητή που έδειξαν οι παίκτες μας κόντρα στη Λαμία φαντάζουν αρκετά για να έρθει η πρόκριση.  Κρίμα που δεν θα ζήσουμε στο γήπεδο κερκίδα σαν και αυτή κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Η καρδιά μας όμως θα χτυπάει δυνατά με επίκεντρο το Κλεάνθης Βικελίδης! ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

Κοντράστ συναισθημάτων από το  πρώτο κιόλας παιχνίδι προσέφερε η ομάδα μας στον κόσμο της με την χαρά της νίκης να είναι αυτό που τελικά μας έμεινε από τη σημερινή αναμέτρηση.  Ένας αγώνας που μέχρι το 70’ περίπου έδειχνε «στενάχωρος» αλλά τελικά χάρη στις  διορθωτικές κινήσεις του Ένινγκ και τις χρυσές αλλαγές των Λόπεθ και Μπερτόλιο είχε ευτυχές φινάλε!  Προβλημάτισε η ομάδα με την εικόνα της στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, απέδειξε όμως ότι φέτος έχει το «βάθος πάγκου» που χρειάζεται για μια πετυχημένη χρονιά.

Χωρίς εκπλήξεις για όσους είχαν παρακολουθήσει τα φιλικά παιχνίδια κατέβασε ο Ενινγκ σήμερα την ομάδα, με τον Μανσίνι για ακόμη μια φορά να τοποθετείτε στην κορυφή της επίθεσης. Η τριάδα στο κέντρο με τους Σάσα, Ματίγια και Τζέγκο ήταν η αχίλλειος πτέρνα της ομάδος που μαζί με τα «επιπόλαιους» μπακ Σάκιτς και Γκανέα  δημιουργούσαν ένα μπάχαλο κάθε φορά που προσπαθούσαμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για κάποια ευκαιρία. Ακόμη και τα φιλότιμα τρεξίματα του Μανσίνι έμοιαζα ανούσια μιας και η επιθετική τριπλέτα έμοιαζε διαρκώς αποκομμένη από την υπόλοιπη ομάδα. Το θέλω του Ένινγκ να παίξει η ομάδα ένα στυλ παιχνιδιού για το οποίο δεν ήταν ακόμη έτοιμη δεν αρκούσε και ο ΑΡΗΣ με τον τρόπο παιχνιδιού του περισσότερο κινδύνευε από τις αντεπιθέσεις της Λαμιάς παρά εκμεταλλευόταν την κατοχή μπάλας που είχε. Σε μια από αυτές τις αντεπιθέσεις όπου ο Ματίγια αντέδρασε τραγικά κατά την επιστροφή του στην άμυνα , η Λαμία κέρδισε το πέναλτι και έφερε το παιχνίδι ακριβώς εκεί που ήθελε.  Κάπου εκεί όμως άρχισε να ξεδιπλώνει μερικά από τα θετικά του στοιχεία με πρώτο και καλύτερο τα αντανακλαστικά του Ένινγκ που άφησε στην άκρη το αρχικό του πλάνο και προχώρησε σε μια σειρά από διορθωτικές κινήσεις που αποδείχθηκαν καθοριστικές. Ο Ρόζ μεταφέρθηκε στα πλάγια, ο Σάκιτς αποχώρησε όπως ήταν λογικό λόγω της απόδοσης του όπως και ο Ματίγια που δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα με τον Μπακλαγιάννη να μπαίνει και να πηγαίνει δίπλα στον Ντάκοβιτς και τον Λόπεθ να πηγαίνει στην επίθεση μπροστά από τον Μαντσίνι.  Κάτι που πρακτικά σήμαινε και αλλαγή του 4-3-3 στο γνώριμο 4-2-3-1. Αν και φάνηκαν κάποια σημάδια βελτίωσης το κάτι παραπάνω που θα έκανε την αλλαγή έλειπε μέχρι που μπήκε ο Μπερτόλιο μέσα. Μπερτόλιο και Λόπεθ έβγαλαν ενέργεια στο παιχνίδι τους αφυπνίζοντας και τους συμπαίκτες τους.  Η αρχή της ανατροπής έγινε στο 73’ από στημένη φάση με τον Φέτφα να σερβίρει  στον Λόπεθ που με σεντερφορίσια κεφαλιά έκανε το 1-1 ενώ λίγα λεπτά αργότερα ο Μπερτόλιο χώθηκε στην μεγάλη περιοχή της Λαμίας και κέρδισε το πέναλτι. Ο Μπρούνο Γκάμα ήταν ψύχραιμος από την άσπρη βούλα φέρνοντας τα πάνω κάτω στο σκορ. Λίγα λεπτά αργότερα ο Φετφατζίδης έχασε μοναδική ευκαιρία για να κάνει το 3-1, κάτι όμως που δεν το έκανε ο Μπερτόλιο που εκμεταλλεύτηκε την πανέξυπνη πάσα του Γκάμα στον κενό χώρο και έκανε το τελικό 3-1!

Λίγα συμπεράσματα μπορεί να βγάλει κανείς από το σημερινό παιχνίδι μιας και οι περισσότεροι παίκτες για την μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα ήταν εκτός ρυθμού. Πολλοί οι αρνητικοί πρωταγωνιστές των πρώτων 60-70’ με τα λάθη ακόμη και στις απλές μεταβιβάσεις και τις κακές επιστροφές να είναι το χαρακτηριστικό μας. Ξεχώρισε ο Λόπεθ που έκανε ακριβώς αυτό που θέλουμε από τον επιθετικό κάνοντας την μισή ευκαιρία που του δόθηκε γκολ, όπως και ο Μπερτόλιο που μπήκε φουριόζος ξεσηκώνοντας και τους υπόλοιπους. Σε μέτρια επίπεδα οι Γκάμα και Φετφατζίδης που όμως έδειξαν για ακόμη μια φορά την ποιότητα τους μοιράζοντας 2 ασιστ και πετυχαίνοντας και 1 γκολ.  Σταθερός ο Ντάτκοβιτς όπως και ο Κουέστα που οριακά δεν απέκρουσε ακόμη ένα πέναλτι.  MVP ο Ένινγκ που διάβασε σωστά το παιχνίδι κατά την διάρκεια του και αντέδρασε γρήγορα και όπως φάνηκε αποτελεσματικά.

Νικηφόρο το ξεκίνημα για την ομάδα μας και αυτό είναι το μόνο που μετράει όταν μιλάμε για πρεμιέρα-παγίδα σαν την σημερινή κόντρα σε έναν αντίπαλο που κατέβηκε για να «κλέψει» τον βαθμό και τελικά πήγε να πάρει και το παιχνίδι. Δεν εντυπωσίασε ο ΑΡΗΣ με το παιχνίδι του αλλά έδειξε στοιχεία όπως πείσμα, αντίδραση και αποτελεσματικότητα που είναι απαραίτητα για μια πετυχημένη χρονιά. Κρίμα που δεν ήμασταν εκεί να πωρωθούμε παρέα με τους παίκτες μας… Κρατάμε τον αέρα της νίκης και φουλάρουμε και για το ευρωπαϊκό ποδαρικό!

ΥΓ1. Κάθε φάουλ του ΑΡΗ και μια κίτρινη κάρτα όταν τα φάουλ για την Λαμία ήταν καθαρά θέμα στρατηγικής. Όταν το ανέχεται αυτό ο διαιτητής υπέρ σου οτιδήποτε άλλο σου φαίνεται άδικο.

ΥΓ2. Με το δεξί και το Yellow Radio στους 101.7 στα ερτζιανά της πόλης!

Όλα έτοιμα για να ξεκινήσει μια ακόμη ποδοσφαιρική χρονιά με τον ΑΡΗ μας να έχει ξεπεράσει τα χίλια μύρια προβλήματα που παρουσιάστηκαν μπροστά και να κατεβαίνει πανέτοιμος στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος.  Το καλό ξεκίνημα μπορεί να σε εκτοξεύσει και αυτό το ξέρει καλά ο Ένινγκ και οι παίκτες του που κόντρα στην Λαμία καλούνται να κάνουν τα αυτονόητα. Λίγο ξενέρωτο το ξεκίνημα χωρίς τον κόσμος στις κερκίδες αλλά θα το αντέξουμε και αυτό…

Αποστολή με πολλά νέα πρόσωπα αλλά και παλιούς που εμπνέουν εμπιστοσύνη από τον Μίκαελ Ένινγκ όπως ήταν αναμενόμενο με τον γρίφο του γκολ να είναι ο προβληματισμός που υπάρχει σε όλους μας μετά τα φιλικά παιχνίδια που παρακολουθήσαμε. Ναι μεν η ομάδα έδειξε μια αδυναμία στην δημιουργία φάσεων αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στα φιλικά που ζοριστήκαμε είχαμε απέναντι μας ομάδες χωριά που εκμεταλλευόμενοι την «φιλική διάθεση» των διαιτητών σταματούσαν κάθε υποψία επικίνδυνης φάσης με φάουλ. Αυτό σίγουρα δεν μπορεί να συμβεί τόσο απροκάλυπτα σε επίσημο παιχνίδι και είναι από μόνο του μια σημαντική διαφορά σε σχέση με τα φιλικά. Άλλο ένα εξίσου σημαντικό κομμάτι είναι οι περισσότερες προπονήσεις που έχει πλέον με την ομάδα ο Λόπεθ.  Πλέον ο Ισπανός επιθετικός γνωρίζει καλύτερα τους συμπαίκτες του και το νέο περιβάλλον και εφόσον τροφοδοτηθεί σωστά έχει δείξει στην καριέρα του ότι το έχει το γκολάκι. Καθοριστικό ρόλο στην σωστή τροφοδότηση θα παίξουν και τα μπακ που θα πρέπει να ανεβαίνουν με τον Γκανέα που έλειψε από τα τελευταία παιχνίδια να επιστέφει.  Η  Λαμία δεν είναι ο αντίπαλος μας αλλά ο χρόνος προσαρμογής των νέων παικτών στην ομάδα. Η διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες είναι δεδομένη όπως και δεδομένο είναι ότι θα πρέπει να το αποδείξουμε αυτό μέσα στο γήπεδο. Όλοι όσοι αποτελούν τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ δηλώνουν «διψασμένοι» για επιτυχίες και το κάτι παραπάνω σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Αυτή η «δίψα» είναι κάτι που το γουστάρουμε και θέλουμε να το βλέπουμε σε όλα τα παιχνίδια ανεξαρτήτως αντιπάλου. Είτε Λαμία είτε ευρώπη είτε ο συμπολίτης, θέλουμε πάθος και πώρωση για τη νίκη!

Η εικόνα των 13 εναπομείναντων  παικτών των πλέιοφς και η αβεβαιότητα της επόμενης ημέρας λόγω των μπαν ανήκει στο παρελθόν . Το απόγευμα της Παρασκευής ο ΑΡΗΣ ρίχνεται στην μάχη ενισχυμένος και διψασμένος για μια ξεχωριστή χρονιά. Μοναδικός στόχος η νίκη απέναντι στην Λαμία που θα μας δώσει ώθηση για τη  δύσκολη συνέχεια.  ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΟΥ!

Μάχη με τον χρόνο δίνει ο ΑΡΗΣ μας όπως φάνηκε ξεκάθαρα και στο τελευταίο φιλικό με τον Βόλο. Εκεί όπου η έλλειψη έμπνευσης στην επίθεση και οι κακές επιστροφές στην άμυνα ήταν ίσως αυτά που σημείωσαν αρκετές φορές ο Ένινγκ και το υπόλοιπο τεχνικό τιμ. Πάρα όμως την μέτρια εικόνα στην «πρόβα τζενεράλε» του πρωταθλήματος ο ΑΡΗΣ μπορεί και πρέπει να παρουσιαστεί πανέτοιμος στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος.

Ιδανικό φαντάζει το πρόγραμμα του ΑΡΗ με το πρώτο παιχνίδι στο Κλ.Βικελίδης κόντρα στη Λαμία αλλά και τα επόμενα με Βόλο και Γιάννενα να είναι εύκολα θεωρητικά παιχνίδια με το «πρέπει» της νίκης να είναι όμως απαραίτητο. Απαραίτητη η νίκη και κατά συνέπεια το καλό ξεκίνημα αν θέλουμε να δούμε έναν ΑΡΗ που θα κάνει το κάτι παραπάνω. Έναν ΑΡΗ που θα δεν θα επιτρέπει μέχρι τελευταία αγωνιστική σενάρια(ακόμη και τα πιο απίθανα) που θα τον αφήνουν  εκτός πλέιοφ, έναν ΑΡΗ που αν δεν μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα τουλάχιστον την θέση του στην Ευρώπη θα την απαιτήσει. Για αυτό και τα φιλικά κυρίως με ομάδες όπως η Λάρισα και ο Βόλος που δώσαμε τελευταία θα πρέπει να αποδειχθούν σημαντικό μάθημα για τη συνέχεια. Ναι μεν κινήσεις ενίσχυσης γίνονται όπως αυτή του Χατζησαφί, του Μπούσερ στα γκολποστ αλλά και άλλες που αναμένονται, το θέμα όμως οι παίκτες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο ρόστερ να δέσουν μεταξύ τους και να αρχίσουν αυτό το δέσιμο να το βγάζουν στο γήπεδο. Όλες οι γραμμές απαιτούν βελτίωση όπως φάνηκε και όπως είναι φυσιολογικό αλλά εκεί στον χώρο του κέντρου υπάρχει ξεκάθαρα ένα μπέρδεμα με τους ρόλους. Ναι μεν ο Τζέγκο φαίνεται να ανταποκρίνεται εξαιρετικά όπου και αν παίζει αλλά για την ώρα η μεταφορά της μπάλας προς την επίθεση μοιάζει με πονοκέφαλο. Ο Μπερτόλιο δίνει μια ζωντάνια στον κεντρικό άξονα αλλά στερεί ουσίας που αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο ιδίως σε αυτή την χρονική περίοδο. Κανείς δεν περιμένει να δει την ομάδα να «πετάει» σε αυτό το χρονικό σημείο αλλά μια μικρή βελτίωση από παιχνίδι σε παιχνίδι επιβάλλεται. Όπως επιβάλλεται να κοιτάξει ο Ένινγκ το θέμα με τις επιστροφές στην άμυνα όπου λόγω τύχης και Κουέστα δεν πληρώσαμε στο φιλικό του Σαββάτου. Όχι ότι μια ήττα σε ένα φιλικό παιχνίδι έχει κάποιο νόημα αλλά ο τρόπος που δέχεσαι το γκολ ή «φτιάχνεις» τα δικά σου μετράει.

Ένα καλό ξεκίνημα μπορεί να συμπαρασύρει θετικά όλη τη χρονιά. Και όταν  η κληρωτίδα 2 φορές σου κλείνει το μάτι τότε οφείλεις να αρπάξεις την ευκαιρία που σου δίνεται και να κάνεις όλα τα «πρέπει» για να παρουσιαστείς πανέτοιμος στις προκλήσεις της νέας σεζόν. Η ομάδα έχει καλό υλικό, στήνεται ορθολογικά και δείχνει σε όλα τα επίπεδα σε καλύτερο σημείο εκκίνησης σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Όπως αυτό το καλοκαίρι από το σημείο που λύθηκαν τα μπαν ήταν ανέλπιστα ευχάριστο για τον Αρειανό χωρίς την αβεβαιότητα του παρελθόντος έτσι και το ξεκίνημα της νέας σεζόν πρέπει να μας πωρώσει! Πάμε γερά ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου σε Ελλάδα και Ευρώπη!

ΥΓ. Θα λείπει ο δωδέκατος παίκτης στην αρχή και αυτό είναι ένα μειονέκτημα για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ. Αντιθέτως για τις ομάδες που παίζουν μεταξύ συγγενών και φίλων είναι πλεονέκτημα.

ΥΓ2. Πόσο κόμπλεξ πρέπει να έχεις για να ορίζεις το παιχνίδι Παρασκευή 18.15… Παλιά για να μην πηγαίνει ο Αρειανός στο γήπεδο και τώρα που δεν θα έχει κόσμο για να εμποδίσεις κάποιους φίλους να δουν την καψούρα τους ακόμη και από το γυαλί! Είναι η εξυγιαντική πρόοδος του Ελληνικού ποδοσφαίρου!

Ευχάριστα νέα έβγαλε η κλήρωση του Europa League για την αγαπημένη μας ομάδα με την ουκρανική Κόλος Κοβαλίφκα να είναι το πρώτο εμπόδιο που πρέπει να ξεπεράσουμε οδεύοντας προς τους ομίλους της διοργάνωσης. Μια άπειρη και αδύναμη ομάδα που ιδρύθηκε μόλις το 2012 και μάλιστα θα αντιμετωπίσουμε στο Κλ.Βικελίδης κάτι που σίγουρα μας δίνει ένα πλεονέκτημα παραπάνω παρά την απουσία του κόσμου. Ενώ και στην επόμενη φάση εφόσον με το καλό επιβεβαιώσουμε τον χαρακτηρισμό μας ως φαβορί περιμένει η κροατική Ριέκα. Υπολογίσιμη ομάδα αλλά όχι το φόβητρο που μπορεί να διακόψει την πορεία του ΑΡΗ μας!

Την ίδια στιγμή που το ενδιαφέρον όλων μας επικεντρώνεται στους αντιπάλους μας σε αυτή την νέα ευρωπαϊκή προσπάθεια ο Μίχαελ Ένινγκ και οι παίκτες του ανεβάζουν διαρκώς στροφές ενόψει της 17^ης του Σεπτέμβρη όπου θα διεξαχθεί η νόκ άουτ αναμέτρηση με την Κόλος Κοβαλίφκα. Τα φιλικά παιχνίδια ποτέ δεν σου επιτρέπουν να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα αλλά μόνο να εντοπίσεις σε γενικές γραμμές κάποια θετικά στοιχεία και κάποιες αδυναμίες. Τέσσερις φιλικές αναμετρήσεις ως τώρα για την ομάδα μας με αυτό κόντρα στην Σάλκε όπου και γνώρισε την ήττα να είναι αυτό που παρακολουθήσαμε τον καλύτερο ΑΡΗ. Μια ομάδα με παίκτες με προσωπικότητα και ταλέντο που ακόμη όμως γνωρίζονται μεταξύ τους και θέλουν χρόνο μέχρι να αρχίσουν να βρίσκονται όπως πρέπει μέσα στο γήπεδο. Όλα τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα έχουν δείξει ως τώρα πολύ καλά στοιχεία με το σημαντικότερο από αυτό να είναι οι πρωτοβουλίες που παίρνουν και η αυτοπεποίθηση που δείχνουν στο παιχνίδι τους. Γκανέα, Σάκιτς, Μπερτόλιο, Ντάκοβιτς , Τζέγκο και Μάνος πείθουν ότι ανεβάζοντας απόδοση μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ομάδος.  Αντιθέτως για τον Λόπεθ που τον είδαμε ελάχιστα με μόλις 1-2 προπονήσεις θα πρέπει να περιμένουμε τα επόμενα παιχνίδια για να κάνουμε κάποιες εκτιμήσεις.  Από τους παλιούς αυτός που ξεχωρίζει αναμφίβολα είναι ο Μαντσίνι. Ο Αργεντινός Μαντσίνι όπως στο φινάλε της σεζόν που ολοκληρώθηκε δείχνει ορεξάτος και αποφασισμένος να αρπάξει την ευκαιρία. Τα τελειώματα του είναι μια χτυπητή αδυναμία που πρέπει να βελτιώσει και αν το καταφέρει θα πρόκειται για μια τεράστια «μεταγραφή εκ των έσω».  Ενώ και ο Κουέστα συνεχίζει την ανοδική του πορεία από τα πλέιοφς. Πάντως σε όλα τα παιχνίδια ως τώρα η ομάδα έδειξε ένα συμπαγές πρόσωπο στην άμυνα με ξεκάθαρη διάθεση να πιέσει ψηλά. Οι αυτοματισμοί για την ώρα απουσιάζουν και για αυτό ως ένα βαθμό δεν είδαμε τους επιθετικούς να τροφοδοτούνται σωστά. Για αυτό όμως είναι τα φιλικά και από την στιγμή που ο Ένινγκ έχει καλά υλικά στη διάθεση του η αισιοδοξία όλων μας είναι δικαιολογημένη.

16 ημέρες πριν τη σέντρα στο Κλ.Βικελίδης απέναντι στην ουκρανική Κόλος Κοβαλίφκα με την ομάδα μας να πρέπει να αξιοποιήσει κάθε ώρα από αυτές τις ημέρες ώστε να παρουσιαστεί πανέτοιμη μέσα στο γήπεδο. Η κλήρωση μέχρι τα πλέιοφς είναι βάτη και πρέπει να το εκμεταλλευτούμε. Κάθε πρόκριση φέρνει έσοδα στην ομάδα και μπορεί να οδηγήσουν σε περαιτέρω ενίσχυση. Η προφορική συμφωνία με τον Χατζησαφί, ο stand by Μπρούνο, οι διαπραγματεύσεις με τον Μέγερι αλλά και άλλες κινήσεις που αναμένεται να γίνουν μπορεί χρονικά να έχουν καθυστερήσει αλλά μοιάζουν ικανές να ενισχύσουν σημαντικά την ομάδα.  Για αυτό προσηλωμένοι όλοι στον στόχο της Ευρώπης και ντου για τους ομίλους του Europa League!

Ευχάριστη έκπληξη αποτελούν οι έως τώρα κινήσεις του μπασκετικού ΑΡΗ με το «αγκάθι» των μπαν και τα νέα δεδομένα που θέλει να επιβάλλει η παγκόσμια μπασκετική ομοσπονδία να παραμένει η μόνιμη απειλή. Ωστόσο οι συμφωνίες με έμπειρους παίκτες που έχουν δώσει τα διαπιστευτήρια τους πάνω στα παρκέ της Basket League είναι η πιο τρανταχτή απόδειξη ότι η νέα διοίκηση της ΚΑΕ και χρηματοδότηση κατάφερε να βρει ως ένα βαθμό αλλά και πλάνο έχει για να ξεπεράσει τον σκόπελο της FIBA.

Μάριο Τσάλμερς, Τζαμάλ Σούλερ, Κουέντον Ντεκόζι, Γιάννης Αγραβάνης και Γιάννης Κουζέλογλου είναι τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα της ομάδος. Παίκτες με όρεξη για μπάσκετ που ακόμη και στην «κακή» τους  ημέρα θα κάνουν κάμποσες δουλειές μέσα στο γήπεδο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Μάριο Τσάλμερς  που αν και στα 34 με 2 πρωταθλήματα NBA στη συλλογή του και γεμάτους τραπεζικούς λογαριασμούς επέλεξε τον ΑΡΗ καθαρά για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που θα του δοθεί. Στην ΑΕΚ με τόσο γεμάτο ρόστερ είχε μειωμένο χρόνο συμμετοχής και αυτός είναι ο βασικός λόγος που κατέληξε στην ομάδα μας. Αντιθέτως στην περίπτωση του Σούλερ(ενός εκ των διακριθέντων του περινού Ηρακλή) φάνηκε η διαπραγματευτική ικανότητα των ανθρώπων του ΑΡΗ αλλά και το brand name της ομάδος που ακόμη πουλάει. Μαζί με τους «παλιούς» Ντραγκίσεβιτς, Μιλόσεβιτς(;), Φλιώνη, Σλαφτσάκη και τους πολλά υποσχόμενους «πιτσιρικάδες» όπως είναι ο Σιδηροηλίας φαίνεται να υπάρχει μια ισορροπία με περισσότερη μπασκετική λογική και ρεαλισμό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Φιλότιμο το δίδυμο Φλιώνη-Μποχωρίδη αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να σηκώσει το βάρος που έπεσε πάνω του. Τόσο επιθετικά όπου το άγχος ήταν τεράστιο όσο και αμυντικά όπου ομάδες με γεμάτη αμερικανούς περιφέρεια μας έκαναν πλάκα…  Πλέον με 3 έμπειρους Αμερικάνους στην περιφέρεια τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Σίγουρα λείπει ένας αθλητικός ψηλός από αυτό το ρόστερ αλλά η οικονομική στενότητα μάλλον θα μας οδηγήσει σε λύσεις ανάγκης με κάποιον Έλληνα σχεδόν βετεράνο.

Από τις 3/8 που δόθηκε η συνέντευξη τύπου του Α.Σ.  για το μπάσκετ και μέχρι πριν λίγες ημέρες τίποτα το αισιόδοξο δεν φαινόταν στον ορίζοντα. Το σενάριο της πολυμετοχικότητας, οι κάρτες στήριξης αλλά και τα διαρκείας στην εποχή της πανδημίας δεν έπειθαν ότι θα μπορούσαν να στηρίξουν αυτή την νέα προσπάθεια. Ακόμη και η «απόκτηση» του Παλέ που ήταν μια θετική προοπτική στην πορεία φάνηκε να κολλάει στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Οι κινήσεις όμως που γίνονται στο αγωνιστικό δείχνουν ξεκάθαρα ότι υπάρχει και χρήμα και πλάνο  για να προχωρήσει η ομάδα και αυτή είναι η πιο σημαντική είδηση για τον μπασκετικό ΑΡΗ ύστερα από ένα παρατεταμένο διάστημα εκκωφαντικής σιωπής και απόγνωσης.  Πλέον πρέπει και ο κόσμος(όσοι έχουν τη δυνατότητα αυτή τη δύσκολη εποχή) να αγκαλιάσει και να στηρίξει την προσπάθεια που γίνεται. Ο Αυτοκράτορας του Ελληνικού μπάσκετ πρέπει να προχωρήσει!

ΥΓ. Η περίπτωση του Μπράουν αρχικά προβλημάτισε και έδειχνε ότι θα πηγαίναμε σε μια ακόμη χρονιά με τα «καλά παιδιά» να βρίσκουν χρόνο στον ΑΡΗ και με τα ματάκια μας πονάνε. Ευτυχώς πρυτάνευσε η λογική και ο Σάββας με τους συνεργάτες του το είδαν πιο ρεαλιστικά το όλο θέμα. Βοήθησε και η αποχώρηση Μποχωρίδη σε αυτό το κομμάτι.

ΥΓ2. Ευκαιρία πάντως αποτελεί η νέα σεζόν για να στηρίξει και να αναδείξει κάποια ταλέντα ο ΑΡΗΣ όπως είναι η περίπτωση του Σιδηροηλία και όχι μόνο. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να δοθεί ξεκάθαρος ρόλος στους παίκτες και όχι όποτε τους θυμούνται να παίζουν κανά δίλεπτο στο ξεκάρφωτο.

ΥΓ3. Με το Παλέ τι γίνεται; Κανά αρδάκι θα το ρωτήσει ή μόνο για πλέξιμο εγκωμίων ιδρώνουν;

ΥΓ4. Μπορεί η κατρακύλα του μπασκετικού ΑΡΗ να έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια αλλά στον ΑΡΗ πάντα υπάρχει ο κόσμος που ενδιαφέρεται και παλεύει. Μακάρι να μπορούσαμε να πούμε το ίδιο και το Ελληνικό μπάσκετ που πάει διαρκώς από το κακό στο χειρότερο με τους εμπλεκόμενους που παίρνουν τις αποφάσεις να είναι και αυτοί που το οδηγούν στον αφανισμό. Καμία χορηγία, κανένα τηλεοπτικό, κανένα ίχνος οργάνωσης, κανένα πλάνο και λύση.

Ξεκίνησε η προετοιμασία για τη νέα αγωνιστική σεζόν για την αγαπημένη μας ομάδα με τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα να τραβάνε την προσοχή όλων μας! Χαριστέας και Ένινγκ για πρώτη φορά από την στιγμή που ήρθαν στον ΑΡΗ έχουν την ευκαιρία να βάλουν την υπογραφή τους στον μεταγραφικό σχεδιασμό με τις έως τώρα κινήσεις να δείχνουν προς τον ποδοσφαιρικό ορθολογισμό που έχει ανάγκη η ομάδα. Ενώ το γεγονός ότι σχεδόν όλοι οι παίκτες κλείνουν διετές συμβόλαιο δείχνουν ότι το διετές πλάνο στο οποίο είχε αναφερθεί στη συνέντευξη τύπου ο Χαριστέας δεν μένει στα λόγια αλλά γίνεται πράξη!

Μπερτόλιο, Σάκιτς, Γκάνεα, Τζέγκο, Μάνος και Ντάκοβιτς(αναμένεται να ανακοινωθεί) είναι ως τώρα τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα με τον Χατζισαφί να φέρεται να έχει συμφωνήσει αλλά και έναν εκ των Σαντίκου ή Λόπεθ να καλείται να (υπερ)καλύψει το κενό του Ιντέγε στην κορυφή της επίθεσης. Αν στους παραπάνω προσθέσουμε και την παραμονή του Φετφατζίδη που φαίνεται να ριζώνει στον ΑΡΗ τότε μιλάμε για 9 κινήσεις που ανεβάζουν την ομάδα επίπεδο. Ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και την περίπτωση του Ματέο Γκαρσία που είναι άμεσα συνδεδεμένη με αυτήν της παραμονής του Μπρούνο Γκάμα όπου  πρακτικά μιλάμε για 2 παίκτες  που μπορούν να κάνουν την διαφορά ανεξαρτήτως από το ποιος τελικά θα ξαναφορέσει την κιτρινόμαυρη φανέλα. Σίγουρα η περίπτωση του Γκαρσία έχει πολλά συν αλλά και ο Γκάμα έχει αποδείξει ότι μπορεί να ηγηθεί της ομάδος. Έμπειροι παίκτες με πολλές παραστάσεις που αν πιάσουν τα στάνταρ απόδοσης τους είναι ικανοί μαζί με τους περσινούς πρωταγωνιστές που παρέμειναν στον σύλλογο να μας προσφέρουν μια εξαιρετική ποδοσφαιρική χρονιά! Κάτι που γνωρίζει πολύ καλά το τεχνικό τιμ που όπως φαίνεται δείχνει να ξέρει ακριβώς το τι θέλει από αυτή την μεταγραφική περίοδο. Έμπειρους παίκτες σε καλή ηλικία, με δίψα για διάκριση  που μπορούν να προσφέρουν ποικιλοτρόπως και σε διαφορετικές θέσεις μέσα στο γήπεδο. Κάτι που σημαίνει ότι το πολυσυζητημένο πέρσι τέτοια εποχή 4-3-3 ίσως τη νέα χρονιά να το δούμε να εφαρμόζεται σωστά χωρίς τρικυμίες όπως έγινε επί Παντελίδη. Η παραμονή των  Ματίγια και Σάσα σε συνδυασμό με τον ερχομό του Τζέγκο και του Μπερτόλιο αλλά και άλλων παικτών που μπορούν να αγωνιστούν στον χώρο του κέντρου προς αυτό το συμπέρασμα οδηγούν.  Πλέον το ενδιαφέρον μετατοπίζεται προς την επίθεση, εκεί που υπάρχουν οι σημαντικές εκκρεμότητες όπως αυτή του Σαντίκου(που είναι ο διακαής πόθος), του Γκάμα και του Γκαρσία. Ο ΑΡΗΣ χρειάζεται στην επιθετική του γραμμή παίκτες που να κάνουν την διαφορά και οι 3 παραπάνω μπορούν. Οπότε με 2 κινήσεις  από τους 3 παραπάνω  και 2-3 ακόμη συμπληρωματικές μεταγραφές στην άμυνα και στο τέρμα όλοι θα μπορούμε να νιώθουμε ακόμη πιο αισιόδοξοι!

Πανέτοιμος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ στο θέμα των μεταγραφών όταν καθημερινά  ο κάθε «ανησυχούντας» παρουσίαζε την ομάδα στο χείλος του γκρεμού λόγω των μπαν. Τελικά  ο Καρυπίδης για πολλοστή φορά έδωσε την απάντηση του με πράξεις. Και αν στην εξίσωση βάλουμε και τους Χαριστέα και Ένινγκ τότε με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι στηρίζεται εμπράκτως  το πλάνο διετίας  με το «πάθημα»  των  πλέιοφς και των τραγικών λαθών του περασμένου καλοκαιριού να αποτελούν «μάθημα» και την ομάδα να κινείται με ταχύτητα προς την σωστή κατεύθυνση! Φτιάξε μας ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ1. Το να διατηρείται ένας «κορμός» στην ομάδα δεν έχει να κάνει μόνο με το αγωνιστικό πλάνο του προπονητή αλλά και με την απαραίτητη συνοχή και συνέχεια που πρέπει να έχει κάθε ομάδα ώστε να μην χρειάζεται 6 μήνες μέχρι να βρει τα πατήματα της. Για αυτό και η Πορτογαλική αποικία στον ΑΡΗ είναι καλό να διατηρηθεί.

ΥΓ2. Καθαρά ψυχρά η περίπτωση Ματέο Γκαρσία είναι ιδανική μιας και μπορεί να προσφέρει πολλαπλά οφέλη στην ομάδα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να υποβαθμίζεται η προσφορά του Μπρούνο Γκάμα και να παρουσιάζεται ως «τελειωμένος». Άλλωστε ο Πορτογάλος έχει αποδείξει το τι αξίζει.

ΥΓ3. Κάπου έχει αρχίσει και κουράζει αυτή η καραμέλα με το «που βρίσκει τα λεφτά ο Καρυπίδης» και τις «καλές σχέσεις με τον Ολυμπιακό».  Είπαμε έχετε να καλύψετε μια αποτυχημένη αγωνιστικά χρονιά, ένα σκάνδαλο μεγατόνων, το μειωμένο μπάτζετ και μια σειρά από «ατασθαλίες» που σύντομα θα αρχίσουν να βγαίνουν στην επιφάνεια αλλά αυτό το τροπάριο δεν πείθει κανέναν.

Θετικές ήταν οι ειδήσεις των τελευταίων ημερών στο μέτωπο της άρσης των 2 μπαν από την FIFA με την ΠΑΕ ΑΡΗΣ να ενημερώνει επισήμως ότι ολοκληρώθηκαν οι απαραίτητες ενέργειες και το θέμα είναι πλέον διαδικαστικό. Ευχάριστη εξέλιξη ωστόσο μέχρι να έρθει στα γραφεία της ΠΑΕ κάποιο επίσημο έγγραφο από την FIFA που θα επικυρώνει το δικαίωμα των μεταγραφών για την ομάδα μας υπάρχει ακόμη αγωνία. Αγωνία που ναι μεν υπάρχει στον κόσμο αλλά στην διοίκηση όχι μόνο δεν υπάρχει αλλά αντιθέτως δια στόματος Άγγελου Χαριστέα δίνεται και το σύνθημα για έναν ακόμη πιο δυνατό ΑΡΗ την νέα αγωνιστική σεζόν!

Στον απόηχο των θετικών εξελίξεων με τα μπαν ξεκίνησε και η διάθεση των εισιτηρίων διαρκείας για τη νέα ποδοσφαιρική χρονιά. Ίδιες τιμές με τις περσινές με κάποιες μικροδιορθώσεις προς την σωστή κατεύθυνση. Τιμές που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα χαρακτηριζόντουσαν απόλυτα ικανοποιητικές αλλά… όχι στην εποχή του κορωνοϊού. Ναι μεν ο κόσμος πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί και δεν γίνεται να ζούμε κλειδωμένοι στα σπίτια μας αλλά προξενεί εντύπωση το γεγονός ότι η ΠΑΕ δεν συμπεριλαμβάνει ούτε έναν αστερίσκο σε σχέση με αυτό το θέμα. Οπωσδήποτε ο κόσμος που μπορεί οφείλει να στηρίξει την ομάδα γιατί η δύναμη του ΑΡΗ είναι ο κόσμος του. Το να αγνοείς όμως τόσο επιδεικτικά μια κατάσταση που τη βιώνει όλος ο πλανήτης και πολλοί συνάνθρωποι μας με άσχημο τρόπο μοιάζει με προκλητική αμέλεια… Θετικά πάντως είναι τα πρώτα μηνύματα από την ανταπόκριση του κόσμου. Φυσικά όταν θα ξεκαθαρίσει και το τοπίο για το αν τα παιχνίδια γίνουν με κόσμο ή όχι τότε θα γίνει λογικά και ο πανικός.

Από την διαλυμένη ομάδα που τελικά στάθηκε στο ύψος της μέχρι την αναβίωση των παλαιών χρεών με τα μπαν που φαίνεται να λύνονται, ένα ένα τα εμπόδια τελικά ξεπερνιούνται. Κλασσική τακτική Καρυπίδη που πλέον μοιάζει να το κάνει επίτηδες για να ξεμπροστιάζει τους επικριτές του εντός και εκτός της οικογένειας του ΑΡΗ. Όσο υπάρχουν οι καλοθελητές του γνωστού payroll που ανακαλύπτουν διαρκώς προβλήματα και αδιέξοδα παρασύροντας αρκετούς συνΑρειανούς άλλο τόσο πρέπει ο Καρυπίδης και ολόκληρος ο ΑΡΗΣ με κάθε ευκαιρία να τους γλεντάει εντός και εκτός γηπέδου!

ΥΓ. Η ομάδα η αποδεκατισμένη που θα έτρωγε 10 γκολ, ο Βέλεθ ο μοναδικός που αποχώρησε στην μέση των πλέιοφς, ο Φέτφα που ήθελε να φύγει, τα μπαν που δεν θα λυνόντουσαν, τα λεφτά που δεν έχει ο Καρυπίδης και που τα βρίσκει, το πωλητήριο του Ρόουζ και συνεχίζουμε με νέα αφηγήματα…

ΥΓ2. Με αφορμή τα διαρκείας για ακόμη μια φορά φάνηκε το επικοινωνιακό πρόβλημα του ΑΡΗ και ο λάθος τρόπος αντιμετώπισης της αλήθειας.  Εντάξει… διαρκείας… να κάνουμε ντου… να στηρίξουμε… Τόσο  δύσκολο και παράλογο δηλαδή είναι να εκφράσει κάποιος  την απορία του για το αν θα γίνουν τα παιχνίδια με κόσμο και τι θα γίνει σε περίπτωση που τελικά η μισή χρονιά διεξαχθεί με άδειες κερκίδες;

34 ημέρες μετά από το τελευταίο μας ποστ για το μπάσκετ ήρθε η γενική συνέλευση του Ερασιτέχνη αποκλειστικά για την ΚΑΕ ώστε να δώσει ένα τέλος στην βουβαμάρα των προηγούμενων ημερών και να ορίσει το σημείο επανεκκίνησης του μπασκετικού ΑΡΗ. Ένα σημείο επανεκκίνησης αναμενόμενο σε εκνευριστικό βαθμό και ένας αγώνας επιβίωσης που επισημοποιήθηκε με την «συγκατάθεση» του Δ.Γουλιέλμου και τους 19 μεσεγγυούχους των μετοχών. Η απουσία του κόσμου από όλη αυτή την προσπάθεια και η έλλειψη ουσιαστικών λύσεων(και εξηγήσεων) από όσους βρήκαν το σθένος να βγουν μπροστά  αντικατοπτρίζει στο απόλυτο την εικόνα της ομάδος μας τα τελευταία χρόνια αλλά και το κατάντημα του Ελληνικού μπάσκετ.

Οι εξηγήσεις για το πώς φθάσαμε ως εδώ

Έχουν χιλιοειπωθεί οι λόγοι που έφθασε ο ΑΡΗΣ ως εδώ και δεν έχει να προσφέρει τίποτα να τους αναφέρουμε ξανά αλλά πλέον έγινε ξεκάθαρο ότι η ΚΑΕ εδώ και δεκαετίες λειτουργεί περισσότερο σαν το βήμα της Ελληνικής Βουλής όπου οι διάφοροι παράγοντες πηγαινοέρχονται σαν τους βουλευτές και λένε τα δικά τους. Άλλοι δεν ήξεραν, άλλοι δεν μπορούσαν, άλλοι ίσως να έσφαλαν,  άλλοι είχαν θέμα με τους πολιτικούς τους αντιπάλους που πλέον είναι στο πλευρό τους, άλλους τους έφαγε το σύστημα και άλλους τους πείραξε η κριτική και τα θέλω του κόσμου. Όταν αναφέρεται ως διοικητικό επίτευγμα η ανατροπή μιας άδικης τιμωρίας σε μια ομάδα με την ιστορία του ΑΡΗ που 2 διαδοχικές  χρονιές γλιτώνει τον υποβιβασμό οριακά, τα λόγια είναι περιττά…

Η «προσπάθεια» του Γουλιέλμου

Αναμφίβολα η ευχαριστήρια ανακοίνωση του Α.Σ. προς το πρόσωπο του Δ.Γουλιέλμου αποτελεί μέρος της συμφωνίας μαζί με τις υπόλοιπες οικονομικές διαπραγματεύσεις που εδώ και 40 ημέρες περίπου έκαναν το «παραδίδω τις μετοχές μου χωρίς αντίτιμο» στο νέο μίνι σήριαλ του καλοκαιριού.  Τα γιατί και τα πως έφθασε ο Δ.Γουλιέλμος να «προσπαθεί» να σώσει τον ΑΡΗ μόνος του ενώ δεν είχε τη δυνατότητα όπως ο ίδιος δήλωσε δεν ρωτήθηκαν ποτέ και δεν πρόκειται ποτέ να μας τα πουν με επίσημο τρόπο. Η ομερτά στον μπασκετικό ΑΡΗ καλά κρατεί μέχρι που η σιωπή σπάει με ένα αφελές ερώτημα του τύπου “μα γιατί ο κόσμος δεν αγκαλιάζει την προσπάθεια που γίνεται;”.  Άσε που μετά θα πρέπει να δοθούν εξηγήσεις και για τον «απαθή» ρόλο του Ερασιτέχνη στις διαδικασίες της ΚΑΕ που για προφανείς λόγους κανείς δεν θέλει να δώσει.

Ο μονόδρομος της επιβίωσης

2 ήταν οι «λύσεις» που προτάθηκαν στην  συνέλευση με την μια να έχει να κάνει με την διατήρηση των μετοχών στην κατοχή του Γουλιέλμου κάτι που οδήγησε πρακτικά σε μια πρόταση που υπερψηφίστηκε και είχε να κάνει με την λύση της πολυμετοχικότητας. Δηλαδή με κάποια νομικά και οικονομικά τεχνάσματα θα δοθεί η ευκαιρία σε όλους μας να στηρίξουμε την ΚΑΕ με τον πλέον επίσημο τρόπο. Με λίγα λόγια, λεφτά δεν υπάρχουν, πλάνο διαφορετικό από το γνωστό της στήριξης(και της μετατόπισης ευθυνών) του κόσμου δεν υπάρχει και ο ΑΡΗΣ σαν να ξαναγυρίζει καμιά οκταετία πίσω όπου η 6^η θέση παρουσιαζόταν σαν επίτευγμα. Πλέον όμως με το φαντασματάκι του υποβιβασμού να κόβει βόλτες στο θρυλικό Παλέ εκείνη η πορεία μοιάζει όντως με επίτευγμα… Και κάπου εδώ κολλάει και το Παλέ που ίσως είναι το μοναδικό στοιχείο που διαφοροποιεί την σημερινή κατάσταση με εκείνη της προ-Λάσκαρη εποχής. Η ενδεχόμενη παραχώρηση του Παλέ υπό ευνοϊκές συνθήκες σε συνδυασμό με τα χρήματα που παρακρατούνται από σχετικές οφειλές είναι μια ανάσα στον ασθενή ΑΡΗ. Εφόσον υπάρχει(;) και το πλάνο αξιοποίησης του γηπέδου ίσως τα πράγματα να είναι ελαφρώς καλύτερα.

Τα συμπεράσματα για την επόμενη ημέρα

Αν κάτι θετικό μπορούμε να κρατήσουμε από αυτή την συνέλευση είναι ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που ασχολούνται ενεργά με τον μπασκετικό ΑΡΗ ίσως στην πιο δύσκολη συγκυρία των τελευταίων 50 χρόνων για την ομάδα μας αλλά και για ολόκληρο το ελληνικό οικοδόμημα του μπάσκετ. Άνθρωποι με τα καλά τους και τα άσχημα τους. Με τις σωστές και τις λάθος αποφάσεις τους. Τουλάχιστον υπάρχουν και αυτοί. Και όσο μίζερο και αν ακούγεται αυτό, σε έναν σύλλογο όπου παρουσιάστηκε ως λύση ο οικιοθελής υποβιβασμός της ομάδος σε ερασιτεχνική κατηγορία ο μονόδρομος της επιβίωσης με ελπίδα το άγνωστο ακούγεται πιο θελκτικό.  Τουλάχιστον αυτή τη φορά όσοι τελικά ασχοληθούν ας είναι πιο «μυαλωμένοι» αποφεύγοντας τα λάθη του παρελθόντος. Η εύρεση επενδυτή να τεθεί επιτέλους ως πρωταρχικός στόχος πάνω σε σωστές βάσεις και τα πανηγύρια για κάθε βήμα μωρού να μείνουν στη άκρη… Γιατί ΑΡΗ μου δεν γίνεται αλλιώς!

ΥΓ. Για κάθε «προσπάθεια» σαν και αυτή του Δ.Γουλιέλμου στην ΚΑΕ μια άλλη προσπάθεια μένει στις σκέψεις.

ΥΓ2. Το να μιλάς για πολυμετοχικότητα και την συμμετοχή του κόσμου και την ίδια στιγμή να απουσιάζουν οι βασικοί χρηματοδότες της ομάδος της χρονιάς που διανύσαμε είναι από μόνο του περίεργο.

ΥΓ3. Και με τις συζητήσεις με την ΦΙΜΠΑ που βρίσκονται σε καλό δρόμο σχετικά με τα νέα δεδομένα απαγόρευσης μεταγραφών λόγω των μπαν ξεπεράστηκε και αυτό το πρόβλημα.

ΥΓ4. Τουλάχιστον δεν έγινε αναφορά σε Ελληνόπουλα, σε ακαδημίες παραγωγής ταλέντων και άλλα τέτοια που έχουμε ακούσει άλλες φορές. Βλέπεις με τον Βουλγαρόπουλο να αποτελεί παρελθόν πριν του δοθούν οι ευκαιρίες και κάποιες περίεργες μεταγραφές Ελλήνων από το πουθενά την περασμένη χρονιά τα λόγια είναι περιττά.

ΥΓ5. Και φυσικά όταν πας να ψηφίσεις λύση για τον Αυτοκράτορα μετά από έναν μήνα σιωπής χωρίς να έχεις την παραμικρή ιδέα λογικό είναι η πρόταση να είναι μια και χωρίς σχεδόν καμία ουσία. Ψημένος ο Ερασιτέχνης σε αυτές τις καταστάσεις.

ΥΓ6. Ακόμη και αυτό της μπασκετικής Λέσχης που είχε ακουσθεί ως φήμη τελικά θα αποτελούσε πιο ουσιαστικό πλάνο. Όταν τα τελευταία χρόνια γίνονται έρανοι για 5.000 ευρώ μια μπασκετική Λέσχη θα μπορούσε να δώσει λύσεις. Βέβαια θα έκανε και ερωτήσεις που θα έπρεπε να απαντηθούν και όπως έχει διδάξει το παρελθόν κανείς παράγοντας δεν το θέλει αυτό.

ΥΓ7. Και αυτό το σχόλιο περί στήριξης του κόσμου και διάφορων παραγόντων σε αρρωστημένες καταστάσεις τι ακριβώς ήταν; Παραπονάκι; Μάλλον η λογική συνέπεια της μυστικοπάθειας και της συστηματικής παραπληροφόρησης που συνεχίζεται αδιάκοπα.

ΥΓ8. Υπό φυσιολογικές συνθήκες ο Δ.Γουλιέλμος θα είχε γίνει "καπνός" μέσα σε 24 ώρες αν ο κόσμος ήξερε τι ακολουθεί. Όταν όμως δεν ξέρεις μετά τι ακολουθεί απλά κάθεσαι αποχαυνωμένος και παρατηρείς...

ΥΓ9. Χρόνια Πολλά στον έναν και μοναδικό μπασκετικό Θεό Νίκο Γκάλη! Τα κεράσματα σου, αναμνήσεις μιας ζωής!

Άλλη μια ποδοσφαιρική σεζόν έλαβε τέλος για την αγαπημένη μας ομάδα με την 5η θέση, την έξοδο στην Ευρώπη για 2η διαδοχική χρονιά και κάποιες όμορφες στιγμές να είναι αυτά που κρατάμε. Το ταμείο καθαρά ψυχρά και αντικειμενικά αυτά περιλαμβάνει. Ένα αποτέλεσμα που για την πλειοψηφία του κόσμου αποτελεί την οριακή βάση στην αξιολόγηση της ομάδος μας και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ ώστε να μην ξαναζήσουμε εφιάλτες προηγούμενων ετών.

Είναι όμως και αυτά τα «ψιλά γράμματα» που πιθανόν με την πάροδο των χρόνων θα ξεχαστούν μιας δεν καταγράφονται στις στατιστικές που μας κάνουν υπερήφανους και μας υπενθυμίζουν το κλισέ «Δεν γίναμε ΑΡΗΣ για τους τίτλους». Τίτλους δεν κερδίσαμε ούτε φέτος και χάσαμε την πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου μέσα από τα χέρια μας… στους ομίλους του Europa League δεν προκριθήκαμε… πιτσιρικάδες δεν αναδείξαμε… βάσεις για μια πιο ομαλή μετάβαση στην επόμενη σεζόν δεν βάλαμε… Τι καταφέραμε; Να υπενθυμίσουμε για ακόμη μια φορά σε όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα ότι ΑΡΗΣ σημαίνει μαχητής! Μαχητής μέχρι τέλους, κόντρα σε όλα και σε όλους! Με μεταγραφικό σχεδιασμό φιάσκο, με προπονητές που πήδηξαν από το καράβι με την πρώτη ευκαιρία, με μεταγραφικά μπαν κυριολεκτικά από το πουθενά, με ένα VAR που κολλούσε και ξεκολλούσε επιλεκτικά, με μια πανδημία που «αρρώστησε» τα ταμεία της ΠΑΕ και τον «δωδέκατο παίκτη» της ομάδος και με μια «εξυγιαντική συμμαχία» που εξαρχής είχε κάνει τη μοιρασιά της και το μόνο που απέμενε ήταν να σε βγάλει από τη μέση. Το πέτυχε ως ένα βαθμό μιας και οι μοιρασιά της δεν χάλασε. Από την μέση όμως ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν έφυγε αλλά απέδειξε με την παρουσία του ότι είναι εδώ. Αποφασισμένος να κάνει άνω κάτω τα πλάνα τους και να παλεύει με όλες τις δυνάμεις του μέχρι τέλους όσα εμπόδια και αν του βάλουν. Και αυτό ακριβώς είναι το πνεύμα που θέλουμε να βλέπουμε στον ΑΡΗ και στους ανθρώπους που μας εκπροσωπούν εντός και εκτός γηπέδου.  Και αν όλα τα παραπάνω δεν ωθούν το να βάλεις με ευκολία το θετικό πρόσημο στη σεζόν που ολοκληρώθηκε μάλλον για λάθος λόγους υποστηρίζεις αυτή την ομάδα…

Ούτε σεναριογράφοι ταινιών επιστημονικής φαντασίας θα μπορούσαν να προβλέψουν την εξέλιξη της φετινής ποδοσφαιρικής χρονιάς του ΑΡΗ.  Από την απαξίωση στην αποθέωση  ξανά πάλι στην απαξίωση και πάλι από την αρχή… Αυτοί όμως οι εναπομείναντες παίκτες στα πλέιοφς, το τεχνικό τιμ και η διοίκηση που δεν κρύφθηκαν από την εύκολη(και λογική) δικαιολογία της πανδημίας και πάλεψαν μέχρι το τέλος με όλες τους τις δυνάμεις χωρίς να σκεφθούν ούτε για μια στιγμή να εγκαταλείψουν είναι το παράσημο της σεζόν που μόλις ολοκληρώθηκε. Αυτό ακριβώς το πνεύμα μαχητή που είδαμε από ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ είναι η παρακαταθήκη για την επόμενη σεζόν και η υπόσχεση για καλύτερες ημέρες. Ξεπερνάμε τα εμπόδια  και πολεμάμε μέχρι τα όνειρα μας να πάρουν εκδίκηση!

ΥΓ. Πόσο ρεαλιστικό είναι να  περιμένεις να κερδίσεις σε ένα παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα αν δεν είσαι ένας από αυτούς που την σημάδεψαν;

ΥΓ2. Ο καθένας έχει το δικό του κριτήριο για την ομάδα και κάθε άποψη είναι σεβαστή. Όταν όμως χάνεις την ευκαιρία να αγγίξεις έναν τίτλο για 60’’ οποιαδήποτε κριτική περισσεύει.

ΥΓ3. Πέρα από το πνεύμα μαχητή που επέδειξε ο σύλλογος μας φέτος κόντρα σε χίλια μύρια προβλήματα οφείλουν άπαντες στο σύλλογο να μάθουν από τα λάθη τους. Διαφορετικά όλο αυτό το καρδιογράφημα της φετινής χρονιάς με τις όμορφες στιγμές και τα κρύα ντουζ θα πεταχτεί στα σκουπίδια.

ΥΓ4. Πρώτα θα αναμένουμε την οριστική ανακοίνωση για την  άρση των μπαν και μετά θα αναφερθούμε στην επόμενη χρονιά.