Άλλη μια εντυπωσιακή ανατροπή από το -17 έκανε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα κόντρα στον Ιωνικό, στο τέλος όμως λύγισε στην παράταση. Η αστοχία του πρώτου ημιχρόνου και τα «κουκούτσια» της διαιτησίας που ήταν όλα προς την πλευρά μας έκριναν σε μεγάλο βαθμό την αναμέτρηση. Πάλεψε η ομάδα αλλά κάποια νεκρά διαστήματα στην επίθεση και η έλλειψη ενός δυνατού σέντερ την πλήγωσαν.

ΧΑΛΑΡΟΣ ΑΡΗΣ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΣ ΙΩΝΙΚΟΣ

Ανεξήγητα χαλαρή μπήκε η ομάδα μας στο παιχνίδι κυρίως στο κομμάτι της άμυνας και της μάχης των ριμπάουντ. Στην μεγαλύτερη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου οι αντίπαλοι μας έδειξαν περισσότερο ζήλο σε κάθε φάση και αυτό μας δημιούργησε πρόβλημα και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Η αστοχία στα μακρινά σουτ αλλά και τα εύκολα χαμένα λέιαπ φανέρωναν την έλλειψη συγκέντρωσης.  Και σαν να μην έφθανε αυτό είχαμε και τους 3 διαιτητές να προστατεύουν τον Ιωνικό, να αρνούνται να δώσουν φάουλ-βολές στην ομάδα μας αλλά αντιθέτως όποτε πλησίαζαν στο καλάθι μας οι αντίπαλοι να τους στέλνουν με ευκολία στην γραμμή των βολών. Τα 4 «ανάποδα» σερί σφυρίγματα στο 25-22 μας έκοψε την φόρα και έδωσε την ώθηση στον Ιωνικό να φθάσει στο +17.

ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΛΛΑ ΤΑ ΧΑΛΑΣΕ ΣΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ

Όπως και κόντρα στον Παναθηναϊκό έτσι και σήμερα στην ανάπαυλα του ημιχρόνου ο διακόπτης γύρισε! Σαν να μπήκε άλλος ΑΡΗΣ μέσα στο γήπεδο ξαφνικά η ομάδα άρχιζε να παίζει πιο δυνατή άμυνα, να μαζεύει τα ριμπάουντ και στην επίθεση να σκοράρει με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Η διαφορά εξαφανίσθηκε και το -17 έγινε +3 για τον ΑΡΗ μας λίγα λεπτά πριν το φινάλε. Εκεί χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία να καθαρίσουμε το παιχνίδι αλλά οι αντίπαλοι μας βρήκαν κάποια μεγάλα σουτ και το παιχνίδι πήγε στην παράταση. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ θύμισε το χαλαρό του ξεκίνημα και ο Ιωνικός απλά εκμεταλλεύτηκε 2-3 σουτ και το πλεονέκτημα των βολών που του είχαν χαρίσει οι «γκρι». Ξεχώρισε ο Κάουαν όπως και ο Τζούστον που δείχνει πιο σταθερός. Ακόμη και στην κακή του ημέρα ο Χάνλαν είναι υπερπολυτίμος. Διστακτικός ο Νετζήπογλου αδίκησε τον εαυτό του σήμερα με τα εύκολα καλάθια που έχασε. Προβληματισμός για την επιλογή Φίνκε και Καμαρα που φαίνεται να αποκτήθηκαν άσκοπα.

ΠΡΩΤΟ «ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ» ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

Πολλά ήταν τα παράπονα από τη σημερινή διαιτησία που σε μεγάλο βαθμό την περιμέναμε. Μπορεί η Τσαρούχα να επισκιάστηκε από τα κατορθώματα των συναδέλφων της αλλά το αποτέλεσμα ήταν το αναμενόμενο. Κοροϊδία στα μούτρα μας τα “replay” αλλά και το ότι 3-4 φορές δεν έδωσαν φάουλ που οι αντίπαλοι μας έκαναν επίτηδες για να σταματήσουν τον χρόνο. Έχουμε βιώσει στο πετσί μας το κυνήγι από τη διαιτησία τα τελευταία χρόνια που είναι ιδιαίτερα αδύναμη. Όσο πιο γρήγορα ο μπασκετικός ΑΡΗΣ αποφασίσει μπροστά ή πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας να ασχοληθεί με τη διαιτησία τόσο πιο γρήγορα η ομάδα θα μπορέσει να παλέψει χωρίς χτυπήματα κάτω από τη μέση. Υπάρχει πρόβλημα και πρέπει να διορθωθεί.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

Και από την στιγμή που η διαιτησία είναι ανεξέλεγκτη το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δουλέψουμε και να βελτιωθούμε. Τα νεκρά διαστήματα  πρέπει να περιοριστούν ενώ είναι πολύ σημαντικό να μπαίνει δυνατά η ομάδα στο παιχνίδι από το ξεκίνημα μιας και εκτός του Χάνλαν που λόγω εμπειρίας δεν χαμπαριάζει οι υπόλοιποι χάνουν την αυτοπεποίθηση τους. Πράγματα που θα πρέπει να δουλευτούν από τον Καστρίτη και τους παίκτες του. Αυτό όμως που πρέπει να κάνει η διοίκηση είναι να επισπεύσει τις διορθωτικές κινήσεις που υπάρχουν στο πλάνο. Και αν για την πλειοψηφία των παικτών η πίστωση χρόνου είναι κάτι το λογικό για την περίπτωση του Φίνκε τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Ο ΑΡΗΣ χρειάζεται έναν δυναμικό σέντερ που κυρίως στην άμυνα θα ταλαιπωρεί τους αντιπάλους τους. Ο Φίνκε γνωρίζαμε εξαρχής ότι δεν είναι αυτός ο παίκτης οπότε η αντικατάσταση του θα πρέπει να επισπευτεί.  Γιατί όταν ο Γόντικας σου κάνει τέτοια ζημιά σημαίνει ότι έχεις μεγάλο πρόβλημα κάτω από το καλάθι.

ΕΧΑΣΕ ΣΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΑΛΛΑ ΠΕΙΘΕΙ ΟΤΙ ΒΑΔΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

Αυτή τη φορά η εντυπωσιακή ανατροπή ήταν προσωρινή και στο τέλος ήρθε η ήττα. Η αστοχία και η χαλαρότητα στο πρώτος μέρος ήταν τα δικά μας λάθη, τα πολλά όμως φαλτσοσφυρίγματα που έκριναν την αναμέτρηση δεν ήταν…  Θέλει δουλειά και χρόνο ακόμη η ομάδα που όμως πείθει ότι βαδίζει προς τη σωστή κατεύθυνση. Θέλει όμως και ενίσχυση κάτω από το καλάθι για να μην ακυρώνεται η όλη προσπάθεια.

ΥΓ. Τι πας και το βλέπεις στο replay αφού όλοι ξέρουν που θα δώσεις την μπάλα; Πολλά τα λάθη για ένα παιχνίδι που κρίθηκε στη παράταση.

Άλλον αέρα έδωσε ο θρίαμβος επί του Παναθηναϊκού στην ομάδα αλλά και σε όλους εμάς. Χρόνια είχαμε να νιώσουμε την χαρά μιας νίκης του μπασκετικού ΑΡΗ να κρατάει μέρες και να μας κάνει να νιώθουμε υπερήφανοι.  Και το ότι άλλο αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας στην όποια έχει μπει ο τίτλος «μεταβατική χρονιά επιβίωσης» το κάνει ακόμη πιο ξεχωριστό. Η αξιοποίηση όμως όλης αυτής της ευχάριστης κατάστασης περνάει αποκλειστικά από το χέρι του Γ.Καστρίτη και των παικτών του που ήταν οι πρωταγωνιστές της επιτυχίας.

ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗΣ

Με ερωτηματικά για την αλλαγή φιλοσοφίας σε όλο τον μπασκετικό  ΑΡΗ είχαμε αναφερθεί πριν την έναρξη της χρονιάς τονίζοντας κάποια πρώτα ενδεικτικά θετικά σημάδια αλλαγής. Καθρέφτης όμως κάθε αθλητικού σωματείου είναι το γήπεδο και εκεί ο ΑΡΗΣ φρόντισε να στείλει με ηχηρό τρόπο το μήνυμα ότι κάτι αλλάζει. Ναι υπήρχε ένας ξεκάθαρος MVP της αναμέτρησης αλλά η εντυπωσιακή προσπάθεια  ήταν συνολική. Από τις ασίστ του Κάουαν μέχρι τις μάχες του Κώττα. Αυτό πρέπει να κρατήσουμε όλοι μας και αυτό θα πρέπει να αποτελέσει την βάση για την αγωνιστική ταυτότητα του φετινού ΑΡΗ.  Και όταν η μαχητικότητα σου είναι αρκετή για να υποτάξεις τον υπερόπτη Παναθηναϊκό πόσο μάλλον σαφώς πιο αδύναμους αντιπάλους. Το βέβαιο είναι ότι ο τρόπος που πάλεψε η ομάδα ανεξαρτήτως αποτελέσματος ενθουσίασε άπαντες και αυτό είναι από μόνο του αρκετό για να ενταθεί η προσπάθεια και ο ΑΡΗΣ να ανατρέψει τα προγνωστικά του πρωταθλήματος από νωρίς νωρίς.

ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ «ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑ»

Στον απόηχο της εκκωφαντικής νίκης επί του Παναθηναϊκού η ομάδα του Γιάννη Καστρίτη καλείται να αποδείξει ότι αυτό το αποτέλεσμα δεν ήταν ένα  «πυροτέχνημα» αλλά απλά το σύνθημα της επανεκκίνησης. Όλοι γουστάραμε τον μαχητικό και παθιασμένο για την νίκη ΑΡΗ της πρεμιέρας και αυτόν πρέπει να δούμε και στη συνέχεια.  Αν αγωνίζεται έτσι η ομάδα τότε δεν έχει να φοβηθεί κανέναν Ιωνικό και καμία Τσαρούχα. Κερδίζεις και αλλάζεις τα δεδομένα της χρονιάς μόλις από την 2^η αγωνιστική.  Πάμε για το διπλό ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Για αρκετό καιρό η Τσαρούχα δεν σφύριζε παιχνίδια του ΑΡΗ και είχαμε βρει την ηρεμία μας. Ελπίζουμε να μην μας ξανακάνει να την χάσουμε…

Με μπροστάρη τον απίστευτο Χάνλαν και μια επική αντεπίθεση διαρκείας σε όλο το Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ επέστρεψε από το -19 και ταπείνωσε τον Παναθηναϊκό! Αστείρευτη ενέργεια από όλη την ομάδα που κατάφερε να καλύψει με αυτόν τον τρόπο τις αδυναμίες της και να φθάσει σε μια πολύτιμη νίκη! «Ζεστάθηκε» το Παλέ μετά από 19 μήνες με τον κόσμο που βρέθηκε σήμερα να γίνεται μια γροθιά με την ομάδα και στο τέλος όλοι μαζί να πανηγυρίζουν την σπουδαία νίκη!

ΜΠΗΚΕ ΜΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΕΠΕΣΕ ΣΕ «ΓΚΡΙ» ΜΠΛΟΚΟ

Ορεξάτος όπως τον περιμέναμε μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι δείχνοντας ότι θα παλέψει με όλες  τις δυνάμεις του. Ο Παναθηναϊκός μπορεί να ήταν άστοχος αλλά είχε στο πλευρό του τους 3 διαιτητές που με πολλά φάλτσα σφυρίγματα και βολές του έδωσαν την ευκαιρία να βρει το ρυθμό του. Ένας ρυθμός που μεταφράστηκε σε μια βροχή τριπόντων στο δεύτερο δεκάλεπτο που έδωσε προβάδισμα ασφαλείας στους αντιπάλους μας.

ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Με το -19 να αναγράφεται στον πίνακα  του σκορ η λογική έλεγε ότι η ομάδα θα γινόταν σάκος του μποξ στο Β ημίχρονο. Έλα όμως που ο Γιάννης Καστρίτης και οι παίκτες του είχαν άλλη άποψη. Με τον Χάνλααν εκστασιασμένο να κάνει σμπαράλια την άμυνα του Παναθηναϊκό και όλους τους υπόλοιπους να ματώνουν σε κάθε φάση η διαφορά εξαφανίσθηκε και ο ΑΡΗΣ μπήκε ξανά στην διεκδίκηση της νίκης!

ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Η μαχητικότητα και το πείσμα των παικτών μας αφύπνισε τον κόσμο, η ατμόσφαιρα έγινε εκρηκτική και η ευκαιρία για μια σπουδαία νίκη άρχισε να αχνοφαίνεται.  Μέχρι και οι διαιτητές έδειχναν να τα έχουν χαμένα με τα σφαλτσφυρίγματα στο 4^ο κρίσιμο δεκάλεπτο να περιορίζονται.  Ο Χάνλαν συνέχισε το show του, ο Κάουαν παρά την πίεση έδειχνε ψύχραιμος, ο Νετζήπογλου είχε θάρρος και «θράσος» σε όλο το παιχνίδι, ο Τζούστον και ο Κώττας  έδωσαν πολύτιμες λύσεις κοντά στο καλάθι και όλη έβγαλε μια απίστευτη δίψα για τη νίκη!

ΜΕ ΤΟ ΔΕΞΙ Ο ΚΑΣΤΡΙΤΗΣ ΕΠΕΙΣΕ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Δεν θα βιαστούμε να του στήσουμε άγαλμα του Καστρίτη όπως συνηθίζεται με μεγάλη ευκολία στον μπασκετικό ΑΡΗ μετά από μια επιτυχία αλλά όταν πάρθηκε η καθοριστική απόφαση της λύσης της συνεργασίας με τον Καμπερίδη δίνοντας του το χρίσμα του προπονητή μια τέτοια μπασκετική λογική περιμέναμε να δούμε. Παίκτες με ξεκάθαρους ρόλους που θα αγωνίζονται ακόμη και 38’ στο παιχνίδι αν πρέπει για να κερδίσει η ομάδα και όχι ένα ανούσιο ροτέισον και χρόνο συμμετοχής σε παίκτες που ακόμη και στην καλή τους μέρα δεν μπορούν να κάνουν την διαφορά.  Καλά το ξεκίνησε, μακάρι να το συνεχίσει έτσι. Για τον άλλον πάγκο τα έχουμε γράψει εδώ και χρόνια όταν όλη η χρονιά βαφτιζόταν πετυχημένη για ένα διπλό στο κρατικό...  

ΝΙΚΗ ΟΡΟΣΗΜΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

14 χρόνια είχε να κερδίσει ο ΑΡΗΣ τον Παναθηναϊκό σε παιχνίδι με βαθμολογική σημασία, χωρίς ρεβάνς και δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες. Αυτά τα παιδιά σήμερα παρέταξαν απέναντι στους πολυδιαφημισμένους ψευτοπρωταθλήτες τον τσαμπουκά και το πείσμα που θέλουμε να βλέπουμε πάντα από όποιον φοράει τη φανέλα του ΑΡΗ μας! Μαγική ανατροπή και νίκη στα όρια του οργασμού! Συνεχίστε έτσι και το Παλέ δεν θα μας χωράει!

ΥΓ1. 14 χρόνια και ένας Πρίφτης στον πάγκο του Παναθηναϊκού χρειαζόταν για να κερδίσουμε.

ΥΓ2. Κάποιος κακοπροαίρετος φίλος του Παναθηναϊκού θα μπορούσε να πει ότι ξεχάστηκε ο Νέντοβιτς, ο Παπαγιάννης και ο Όκαρο από τον κόουτς οφ δε γίαρ.

ΥΓ3. Οι ιστορικοί του μέλλοντος όταν θα ξεψαχνίζουν τις βραβεύσεις του μπασκετικού ΑΡΗ σίγουρα θα προβληματιστούν με κάποια ονόματα.

ΥΓ4. Χρυσός άνθρωπος ο Δ.Πρίφτης δεν υπάρχει λόγος να διαφωνήσουμε αλλά καθαρά μπασκετικά έχει ακόμη πολύ δρόμο για να δικαιολογήσει το «εγκώμια» των φίλων του.

Νέο πρωτάθλημα, νέα αρχή  για τον μπασκετικό ΑΡΗ σε μια ακόμη δύσκολη χρονιά όπως αναμένεται να είναι. Με τα «βαρίδια» των προηγούμενων ετών να  παραμένουν ο μπασκετικός ΑΡΗΣ ξεκινάει φέτος την προσπάθεια του από μια διαφορετική αφετηρία που σε σχέση με το παρελθόν φαντάζει καλύτερη. Με δεδομένες τις αρνητικές συνθήκες στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος από την ανάκτηση της χαμένης αξιοπιστίας της ομάδος εντός και εκτός παρκέ. Η άρση του μπαν και η συμμετοχή στο ροτέισον νέων Ελλήνων παικτών είναι το σημείο αναφοράς της νέας προσπάθειας και όλοι ευελπιστούμε στο τέλος της χρονιάς το πρόσημο να είναι θετικό.

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΝΑΛΕ

Έχοντας ένα εκ των χαμηλότερων μπάτζετ της Basket League και με την απουσία της εμπειρίας να χαρακτηρίζει το φετινό ρόστερ οι στόχοι θέλοντας και μη είναι περιορισμένοι. Το ζητούμενο σε πρώτη φάση δεν είναι άλλο από το να δούμε στα παρκέ έναν ΑΡΗ ανταγωνιστικό. Έναν ΑΡΗ που θα παλεύει σε κάθε παιχνίδι για τη νίκη και θα είναι θελκτικός για τον κόσμο που συνεχίζει να τον ακολουθεί και φυσικά θα μείνει μακριά από τις χαμηλές θέσεις της βαθμολογίας.  Ακόμη και αυτός ο ελάχιστος στόχος φαντάζει δύσκολος αλλά τα πρώτα δείγματα γραφής δείχνουν ότι μπορεί να το πετύχει.

ΡΟΣΤΕΡ ΜΕ ΑΘΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΡΙΣΗ

Στους 6 ξένους του θα βασιστεί κατά κύριο λόγο ο ΑΡΗΣ μας και αυτό με μια πρώτη ματιά είναι μια ωμή και ρεαλιστική προσέγγιση της χρονιάς. Με «φυσιολογικούς» Αμερικάνους παίκτες  γεμάτο ενέργεια,  αθλητικότητα και δίψα για διάκριση ακόμη και αν αυτή η διάκριση περιορίζεται σε ένα υψηλότερο επαγγελματικό συμβόλαιο θεωρητικά το στήσιμο της ομάδος δείχνει πιο λογικό. Απαλλαγμένος από λογικές «βετεράνων αθλητών», «αιώνιων ταλέντων» και «δικών μας καλών παιδιών» που πρέπει πάση θυσία να στηριχθούν ο ΑΡΗΣ θα επιχειρήσει να κάνει αυτό που κάνει η πλειοψηφία των ομάδων του πρωταθλήματος και σε μεγάλο βαθμό φαίνεται να αποδίδει. Γρήγορος ρυθμός, μάχη για κάθε μπάλα, αρκετά μακρινά σουτ και 2 γκαρντ στην περιφέρεια που έχουν τον τρόπο να βάζουν την μπάλα στο καλάθι. Η απόκτηση του Φίνκε ακόμη και με την ταμπέλα του προσωρινού δείχνει ότι η ομάδα θα στηριχθεί τουλάχιστον για αρχή σε ευέλικτα σχήματα και στα μακρινά σουτ. Στον αγώνα με τη Λάρισα φάνηκε ότι ο Κώττας δεν μπορεί… κάτι που το αναμέναμε όλοι. Οπότε καλύτερα χαμηλά σχήματα που θα προβληματίσουν ως ένα σημείο τον αντίπαλο, παρά ορθολογικά σχήματα που δεν σου βγαίνουν πάνω στο παρκέ.

ΠΡΩΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ

Πάει καιρός από τότε που υπήρχε η λαϊκή απαίτηση το Παλέ να είναι απόρθητο φρούριο ανεξαρτήτως αντιπάλου και πλέον τα παιχνίδια απέναντι στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό αντιμετωπίζονται ως «δυνατά φιλικά». Δύσκολα το σημερινό απέναντι στον Παναθηναϊκό να αποτελέσει εξαίρεση του θλιβερού κανόνα. Ωστόσο το να παλέψεις και να διεκδικήσεις τη νίκη με όλες τις δυνάμεις σου όσο αντέχεις ή όσο σου επιτρέψει ο αντίπαλος επιβάλλεται. Ναι η διαφορά δυναμικότητας είναι μεγάλη αλλά και αυτός ο Παναθηναϊκός δεν θυμίζει σε τίποτα την πανίσχυρη ομάδα με το πλούσιο ρόστερ παλαιότερων ετών. Και όταν όλοι σε θεωρούν χαμένο άγχος δεν υπάρχει αλλά αντιθέτως σου δίνεται η ευκαιρία χωρίς πίεση και άγχος να βγάλεις τον καλύτερο σου εαυτό.

ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΩΣΤΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Κατευθείαν στα βαθειά καλείται να κολυμπήσει ο νέος «χωρίς μπαν» ΑΡΗΣ του Γιάννη Καστρίτη όπου σήμερα το βράδυ θα αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό.  Δύσκολη αποστολή αλλά όχι αδύνατη απέναντι σε αυτόν τον Παναθηναϊκό. Και αν η νίκη φαντάζει μακριά, περιμένουμε να δούμε έναν ΑΡΗ που θα την διεκδικήσει με όλο του το είναι μπροστά στον κόσμο του που φέτος θα είναι και πάλι στο πλευρό του. Καλή αρχή ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Από το 2006 περίπου ξεκίνησαν οι εκάστοτε «σοφοί» συστηματικά να ρίχνουν τον πήχη των προσδοκιών ξορκίζοντας με κάθε ευκαιρία το φαντασματάκι της Αυτοκρατορίας που πλανάται στο θρυλικό Παλέ. Από τα ταβάνια των «πετυχημένων» χρονιών φθάσαμε μια ανάσα από τον πάτο του βαρελιού και την αποθέωση της μετριότητας συνεχίζοντας ακριβώς το ίδιο τροπάριο…

Με 3 βολές 1’’ πριν το τέλος ο ΑΡΗΣ γνώρισε πικρή ήττα-αποκλεισμό από την Λάρισα σε ένα παιχνίδι που φαινόταν ότι μπορούσε να το κερδίσει. Η ομάδα έβγαλε ενέργεια πάνω στο παρκέ, είχε το προβάδισμα στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα αλλά οι κακές επιλογές στις κρίσιμες επιθέσεις οδήγησαν στην ήττα. Μεγάλο το κενό του ξένου σέντερ που ακόμη δεν έχει αποκτηθεί με τις εναλλακτικές επιλογές να δείχνουν ανήμπορες να το καλύψουν.

ΜΠΗΚΕ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΕΙΣΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ «ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ»

Πολύ καλό το ξεκίνημα του  «νέου» ΑΡΗ με τους παίκτες του Γιάννη Καστρίτη να δείχνουν στο μεγαλύτερο μέρος του πρώτου δεκαλέπτου στοιχεία που μας είχαν λείψει. Υψηλό τέμπο, διάθεση στην άμυνα,  συνεχής κίνηση στην επίθεση και παίκτες σαν τον Κάουαν στη θέση του πόιντ γκαρντ που να μπορεί να κάνει τα βασικά που απαιτεί ο συγκεκριμένος ρόλος. Το προβάδισμα στη μεγαλύτερη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου έπειθε ότι ένα ξέσπασμα καλού μπασκετ για κάποια λεπτά θα έφθανε για να μπουν οι βάσεις για τη νίκη.

ΦΑΝΗΚΕ ΑΣΤΑΘΗΣ ΚΑΙ ΑΓΧΩΜΕΝΟΣ

Από το δεύτερο δεκάλεπτο όμως είχε αρχίσει να φαίνεται ότι η ομάδα έχανε τον ρυθμό της. Ξαφνικά ο δρόμος προς το αντίπαλο καλάθι γινόταν πιο δύσβατος και η εύκολη λύση του μακρινού σουτ αποτελούσε σταθερή επιλογή. Ο Χάνλαν μπορεί να είχε συνολικά μια θετική παρουσία αλλά έπρεπε να πάρει περισσότερες πρωτοβουλίες στα σημεία που η ομάδα κολλούσε στο σκοράρισμα. Κάτι που παρέσυρε ολόκληρη την ομάδα όπου εκτός τις εμπνεύσεις του Κάουαν και τα τρίποντα δεν είχε άλλον τρόπο να επιτεθεί. Αντιθέτως οι αντίπαλοι μας που στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα τα είχαν σπάσει έξω από τα 6.75 βρήκαν στο πρόσωπο του Ζάρα τον «σημαιοφόρο» της ανατροπής. Το φάουλ στο τρίποντο 1’’ πριν τη λήξη που οδήγησε στην ήττα ήταν ένα από αυτά τα κλασσικά σφυρίγματα που δίνονται σταθερά εις βάρος της ομάδος μας. Όπως και το επιθετικό φάουλ  και τα βήματα στα τελευταία κρίσιμα λεπτά που εντόπισαν τα γατόνια με τα γκρι αλλά και το ξεκάθαρο φάουλ που δεν τόλμησαν να σφυρίξουν στην τελευταία αλλαγή.

ΑΦΗΣΕ ΚΑΛΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Ακούγεται λιγάκι οξύμωρο να το λες μετά από ήττα στην Λάρισα αλλά η ομάδα άφησε θετικές εντυπώσεις! Ναι ο ΑΡΗΣ σήμερα άρεσε παρόλο που δεν κατάφερε να κερδίσει αυτή την αδύναμη Λάρισα. Άρεσε γιατί είχε ξένους παίκτες που έτρεχαν και διεκδικούσαν κάθε μπάλα. Άρεσε γιατί ύστερα από καιρό είδες 2 φυσιολογικούς γκαρντ σαν τον Χάνλαν και τον Κάουαν. Άρεσε γιατί είδες επιτέλους 2 νεαρούς αθλητές σαν τον Σιδηροηλία και τον Νετζήπογλου να παίρνουν κανονικά χρόνο συμμετοχής στο ροτέισον και όχι σπασμωδικά για τα μάτια του κόσμου. Άρεσε γιατί είδες μια ομάδα να προσπαθεί να βγάλει συστήματα στην επίθεση αλλά και στη δική μας πλευρά να προσπαθεί να κάνει βασικά πράγματα που είχαμε ξεχάσει όπως μπλοκ άουτ και αλληλοκαλύψεις. Ναι η ομάδα θέλει ακόμη πολύ δουλειά. Αυτό όμως που χρειάζεται άμεσα και θα την μεταμορφώσει εντελώς προς το θετικό είναι έναν δυνατό σέντερ. Σήμερα έλειπε και για αυτό ο Κώττας πήρε τόσο χρόνο συμμετοχής, ο Κρούμπαλι τόσες βολές και χάθηκαν και μερικά κρίσιμα ριμπάουντ. Είναι δεδομένο ότι ο ΑΡΗΣ θα βασιστεί στους ξένους του και όταν σου λείπει ένας παίκτης κάτω από το καλάθι που θα έπαιρνε τουλάχιστον 25’ και θα μπορούσε να προσφέρει σίγουρα περισσότερα από τον αναπληρωματικό στο «5» τότε μιλάμε για μια πολύ διαφορετική ομάδα από αυτήν που είδαμε σήμερα.  Θα μπορείς να απειλείς και κάτω από το καλάθι, τα πολύ καλά γκάρντ σου θα έχουν κάπου να σπάσουν την μπάλα και οι αντίπαλοι θα έχουν έναν παίκτη παραπάνω να προσέχουν.

ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΣΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ

Στραβό το ξεκίνημα και για τον μπασκετικό ΑΡΗ που κατάφερε με τον τρόπο που έχασε να τεντώσει ακόμη περισσότερο τα νεύρα μας. Ωστόσο η ομάδα πάλεψε παρά την ξεκάθαρη έλλειψη του ξένου σέντερ και έδειξε ότι φέτος θα είναι πιο ανταγωνιστικη. Χρόνος υπάρχει αρκεί η διοίκηση και  το τεχνικό τιμ να τον αξιοποιήσουν κατάλληλα ώστε στο τζάμπολ του πρωταθλήματος να είμαστε πλήρης και απόλυτα έτοιμοι.

Μετά από ένα μεγάλο διάστημα επίπονης αναμονής έσκασε χθες η ευχάριστη είδηση της άρσης όλων των μπαν που στραγγάλιζαν ασφυκτικά την ΚΑΕ τα τελευταία χρόνια. Κάτι που όσο αυτονόητο και αν το είχαμε όλοι στο μυαλό μας, στην πράξη ήταν κάτι πάρα πολύ δύσκολο για να επιτευχθεί και για αυτό ακριβώς αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στη διοίκηση πρωτοδικείου που το κατάφερε.

Η ΚΟΙΝΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΟΤΙ Η ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΜΠΑΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

Μπορεί να φθάσαμε μια ανάσα πριν την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων  ώστε να διαγραφούν τα μπαν από τη λίστα της FIBA και ο ΑΡΗΣ να ανακοινώσει τους ξένους που απέκτησε το καλοκαίρι αλλά από την αρχή ο στόχος ήταν ξεκάθαρος. Σε αντίθεση με άλλα καλοκαίρια όπου μας βομβάρδιζαν-προετοίμαζαν με δεύτερες σκέψεις και plan b των προπονητών και της διοίκησης αυτή τη φορά υπήρχε πέρα από τη θέληση και η αποφασιστικότητα. Μπορεί να πήρε χρόνια αλλά πλέον μπορούμε να πούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι που κινούνται κοντά στην ΚΑΕ είτε μέσω του Α.Σ. είτε με άμεση σχέση αφουγκράστηκαν την απογοήτευση και αγανάκτηση του κόσμου αλλά και την ανάγκη να δει κάτι το διαφορετικό μέσα στο γήπεδο. Κάτι πιο ανταγωνιστικό, κάτι πιο ελκυστικό από τον ΑΡΗ των τελευταίων ετών.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΣΤΡΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΧΑΝΛΑΝ ΘΕΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Η επιλογή προπονητή για κάθε ομάδα σε μεγάλο βαθμό δείχνει και τις βλέψεις που έχει. Όταν παίρνεις έναν πρωτάρη για τον πάγκο μόνο και μόνο επειδή είναι Αρειανός ή απλά είναι αρεστός σε μια μερίδα του κόσμου τότε αυτομάτως έχεις αφήσει στοιχεία όπως τεχνικές γνώσεις και εμπειρία στην άκρη. Ο Καστρίτης δεν έχει και το πιο πλούσιο βιογραφικό αλλά σίγουρα έχει σαφώς μεγαλύτερη εμπειρία από τον προκάτοχο κάτι που αυτομάτως σημαίνει ότι η διοίκηση κοιτάει πιο ψηλά. Αλλιώς θα ερχόταν άλλος ένας πρωτάρης στους πάγκους της Α1(ή στον πάγκο μιας επαγγελματικής ομάδος) θα κάναμε οικονομία γιατί μια τέτοια ευκαιρία έχει τεράστια αξία και για το αγωνιστικό ο Θεός βοηθός… Δεν προχωρήσαμε με αυτή την λογική και αυτό λέει πολλά. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και με την περίπτωση του Χάνλαν που ελπίζουμε να μην εξελιχθεί σε άλλος Σούλερ. Ξένοι παίκτες υπάρχουν για όλα τα πορτοφόλια και όταν ξέρεις ότι θα έχεις και το πλεονέκτημα της αντικατάστασης των κακών επιλογών ρισκάρεις πιο εύκολα. Και όμως η διοίκηση και ο Καστρίτης επέλεξαν έναν παίκτη σαν τον Χάνλαν όπου έχει αποδείξει ότι μπορεί να γίνει ο ηγέτης της ομάδος. Και αυτό ακριβώς περιμένουμε να κάνει φέτος.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΝΙΚΕΣ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ

Με τον βασικό ξένο σέντερ ακόμη να μην έχει κλείσει και τα φιλικά παιχνίδια της προετοιμασίας να έγιναν κεκλεισμένων των θυρών θα είναι ψέματα να πούμε ότι έχουμε εικόνα για τον ΑΡΗ που χτίζεται. Ωστόσο αυτοί που είχαν την τύχη να τα παρακολουθήσουν, οι επιλογές των παικτών  αλλά και η στατιστική δείχνουν κάτι. Δείχνουν ένα σύνολο παικτών που θα βγάζει ενέργεια πάνω στο παρκέ και θα παλεύει σε κάθε φάση. Και από την στιγμή που οι 2 βασικοί γκαρντ Χάνλαν και Κουάν δείχνουν να το έχουν με το σκοράρισμα τότε μάλλον είμαστε σε καλό δρόμο με δεδομένο πάντα το περιορισμένο μπάτζετ. Ελπίζουμε πάντως στην περίπτωση του σέντερ να βρεθεί μια καλή ευκαιρία μιας και η συγκεκριμένη επιλογή θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την ανταγωνιστικότητα μας.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Πάνω που πολλοί από εμάς είχαν πεισθεί ότι οδηγούμασταν σε ένα ακόμη φιάσκο με την άρση των μπαν και τα δελτία των νεοαποκτηθέντων ξένων ήρθε η ευχάριστη είδηση! Ο βραχνάς των μπαν ανήκει στο παρελθόν και κόντρα στη Λάρισα για τον θεσμό του κυπέλλου θα μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε τον νέο ΑΡΗ σχεδόν πλήρη.  Όχι ότι το κύπελλο είναι το ζητούμενο με ότι βιώνουμε τα τελευταία χρόνια… αλλά η νίκη είναι πάντα νίκη. Και στον μπασκετικό ΑΡΗ μέχρι και οι νίκες μας έχουν λείψει… Ένα μεγάλο μπράβο στη διοίκηση και μια ευχή να συνεχίσει έτσι. Ο κόσμος του ΑΡΗ ξέρει να αναγνωρίζει και να επιβραβεύει όταν βλέπει κάτι καλό.

ΥΓ. Λίγες οι ημέρες που ανέλαβε η νέα διοίκηση της ΕΟΚ οπότε δικαιολογείται για τις συνήθειες του παρελθόντος όπου ακόμη και η τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων αποτελεί θέμα. Αναμένουμε να δούμε την αλλαγή σε όλα τα επίπεδα.

Με αφορμή την έναρξη της προετοιμασίας της ομάδος που έχει ξεκινήσει εδώ και λίγες ημέρες, ήρθε η στιγμή να ασχοληθούμε ξανά με την μεγάλη μας αγάπη(και συνάμα μεγάλη πληγή)  τον μπασκετικό ΑΡΗ! Βλέπετε η ελεύθερη πτώση του Αυτοκράτορα εδώ και χρόνια μας έχει αναγκάσει να κρατάμε «αποστάσεις ασφαλείας» από την καθημερινότητα του μπασκετικού τμήματος και να περιοριζόμαστε στα διαδικαστικά όπως είναι οι μεταγραφές και οι αγωνιστικές υποχρεώσεις. Άλλωστε πέρα από αυτά το να ασχολείσαι με την καθημερινότητα του μπασκετικού ΑΡΗ εδώ και πολλά χρόνια το μόνο που σου προσφέρει είναι θλίψη μαζί με μπόλικα αναπάντητα γιατί…  «επίτευγμα»  όλων των διοικήσεων ανεξαιρέτως.  Φέτος αν και τα πρόσωπα είναι «δοκιμασμένα» υπάρχει μια έντονη διάθεση για αλλαγή σε όλα τα επίπεδα. Αρχίζοντας από τα πιο απλά όπως είναι τα οργανωτικά και συνεχίζοντας πιο ουσιαστικά σε ότι έχει να κάνει με το αγωνιστικό προφίλ της ομάδος.

ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΗ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ

Αν υπάρχει κάτι που δείχνει έντονα μια διάθεση για αλλαγή στην ομάδα  αυτό είναι η στελέχωση της ΚΑΕ με άτομα ταυτισμένα με τον ΑΡΗ. Και μόνο το ότι πλέον θα υπάρχει «εκπρόσωπος» της Αυτοκρατορίας στο ρόλο του Basketball Advisor και του εκπροσώπου της ομάδος στα κέντρα αποφάσεων είναι αρκετό για να αισιοδοξούμε ότι όντως κάτι αλλάζει! Ναι, ο Μιχάλης Ρωμανίδης επέστρεψε σπίτι του! Και όταν μιλάμε για Μιχάλη Ρωμανίδη δεν μιλάμε απλά για έναν πρώην παίκτη που τίμησε την φανέλα στα πιο λαμπρά χρόνια της ιστορίας του συλλόγου αλλά και για έναν «μπασκετάνθρωπο» με χρόνια εμπειρία σε διάφορες ομάδες με ανάλογο πόστο. Ο Χρήστος Ταπούτος ως team manager είναι άλλη μια εντυπωσιακή προσθήκη που  θα πλαισιώνει την ομάδα και θα προσφέρει ποικιλοτρόπως. Ενώ και οι άλλες κινήσεις όπως αυτή του Σάκη Παραλίκα και των υπολοίπων του τεχνικού team δείχνουν μια επαγγελματική οργάνωση σε κιτρινόμαυρο φόντο που έλειπε τα προηγούμενα χρόνια. Η αναμενόμενη αποχώρηση του Σταύρου Ελληνιάδη ας αποτελέσει την αρχή για μια κλειστή πόρτα για όποιον περαστικό βλέπει φως στην ΚΑΕ και μπαίνει για να φτιάξει(ή να συντηρήσει) το βιογραφικό του χωρίς τα ανάλογα διαπιστευτήρια.

Η ΑΡΣΗ ΤΟΥ BAN ΚΑΙ Η ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Ορμώμενοι από το πετυχημένο δίδυμο Μποχωρίδη-Βεζένκοφ καταλήξαμε να κυνηγάμε φρούδες ελπίδες με Αρειανάκια που θα γινόντουσαν ηγέτες μέσα στον σύλλογο και Έλληνες περαστικούς από τα χαμηλά ράφια της Basket League αναδεικνύοντας τους σε «σημαιοφόρους» τοποθετώντας τους στο βασικό αγωνιστικό πλάνο. Οι συνέπειες αυτής της φιλοσοφίας γνωστές… την ίδια στιγμή που ομάδες με το ίδιο ή και χαμηλότερο μπάτζετ από εμάς έβρισκαν «λαχεία» Αμερικάνους πραγματοποιώντας χρονιές με σαφώς περισσότερη αγωνιστική αξιοπρέπεια από τον ΑΡΗ μας. Ο Καστρίτης από την άλλη δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει κάποια κατάσταση και με μπόλικη δόση ρεαλισμού στήνει μια ομάδα όπου το Α και το Ω της θα είναι οι 6 ξένοι που θα επιλεγούν. Σωστή επιλογή που αν και περιέχει το ρίσκο της μπορεί να βγει κάτι πολύ καλό. Φυσικά και όταν παίρνεις ξένους χωρίς Ευρωπαϊκή εμπειρία υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αποτυχίας αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πέρα από την απόκτηση του Χάνλαν που φαντάζει ως σίγουρη επιλογή, ο ΑΡΗΣ τη νέα σεζόν θα έχει το δικαίωμα να αλλάξει ξένους εφόσον δεν μείνει ικανοποιημένος. Κάτι που από μόνο του για τον ΑΡΗ των προηγούμενων χρόνων είναι σημαντικό. Θα πρέπει να σημειώσουμε πάντως ότι ο Καστρίτης έχει δείξει ότι όχι μόνο ξέρει να επιλέγει ξένους αλλά ότι έχει και τρόπο για να τους δίνει τον σωστό ρόλο που πρέπει να έχουν ώστε να υπηρετήσουν το αγωνιστικό πλάνο. Και αν σε όλα τα παραπάνω καταφέρει ο νέος μας προπονητής να κουμπώσει και τους Σιδηροηλία και Νετζήπογλου που ξεχάστηκαν πέρσι τότε δεν θα μιλάμε απλά για μια χρονιά επιβίωσης.

Η ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Κάτι φαίνεται να αλλάζει φέτος σε όλα τα επίπεδα με την έως τώρα στελέχωση της ομάδος με ανθρώπους σαν τον Ρωμανίδη, τον Ταπούτο, τον Παραλίκα και τους υπόλοιπους να μας κάνει να αισιοδοξούμε για μια πραγματικά νέα αρχή.  Η άρση του ban που θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη και ο σχεδιασμός του Καστρίτη πάνω στον Χάνλαν και στους υπόλοιπους 5 ξένους δείχνουν αλλαγή φιλοσοφίας και στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Δυναμικό το ξεκίνημα της νέας διοίκησης, η συνέπεια της όμως θα κρίνει τα πάντα. Όσο για τον κόσμο που διψάει να δει για αρχή τον ΑΡΗ να σηκώνει κεφάλι… υπομονετικά θα είναι και πάλι δίπλα στον Αυτοκράτορα!

ΥΓ. Πάγια διαχρονικά η θέση μας εδώ στον Πλανήτη ΑΡΗ σχετικά με τον Νίκο Γκάλη και την αποστασιοποίηση του από τον τραγέλαφο όπως τον έχουν καταντήσει χώρο του μπάσκετ. Ο μπασκετικός Θεός μας πρόσφερε τα πάντα και καλά κάνει τόσα χρόνια και κάθεται στον θρόνο του. Έλα όμως που δεν μπορεί να αφήσει τα παιδιά του να ξεψυχάνε… και διαπιστώνει ότι πρέπει να λάβει δράση ξανά! Του ευχόμαστε ολόψυχα να «σκοράρει» και εκτός παρκέ όπως μοναδικά το έκανε όλα τα χρόνια που τον θαυμάσαμε!

ΥΓ2. «Μαύρο πρόβατο» λέει  ο Β.Αλεξανδρής γιατί είναι από τους λίγους που τολμάει να λέει τα πράγματα με το όνομα τους…  Λες και τόσα χρόνια που υμνείτε ο κάθε περαστικός που σχετίζεται με τον ΑΡΗ είδαμε χαΐρι... Εκτός και αν η επιτυχία του ΑΡΗ για μερικούς περιορίζεται στις καριέρες(μικρές ή μεγάλες) που χτίζονται στην πλάτη της ομάδος μας.

Ακόμη μια συνέντευξη τύπου της διοίκησης της ΚΑΕ ΑΡΗΣ πραγματοποιήθηκε χθες που από όποια πλευρά και αν την αναλύσουμε, δύσκολα μπορούμε να πούμε ότι μας έκανε σοφότερους ή έστω μας καθησύχασε ότι η ομάδα βαδίζει σε κάποιο ασφαλές μονοπάτι. Ωραία τα είπε η διοικητική τριάδα όπως ακριβώς ωραία τα έχουν ξαναπεί οι ίδιοι άνθρωποι σε αντίστοιχες δημόσιες τοποθετήσεις. Ακόμη και όταν πρόσφεραν με την παρουσία τους απλόχερα την στήριξη τους σε αυτούς που «επιτρέπεται» να κατηγορούμε ως υπαίτιους για το κατάντημα του ΑΡΗ, πάλι ωραία τα έλεγαν… κάτι που έχει οδηγήσει την ευρεία μάζα του κόσμου του ΑΡΗ να περιμένει καρτερικά να δει με πράξεις ότι κάτι αλλάζει. Από την φιλοσοφία στο αγωνιστικό ως την εξωστρέφεια σε επίπεδο εύρεσης σταθερής διοικητικής λύσης που είναι και το μεγάλο πρόβλημα του μπασκετικού ΑΡΗ εδώ και πολλά χρόνια.

ΤΑ ΧΡΕΗ, ΟΙ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΝΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Αν κάτι ακούστηκε σαν  ταινία σε επανάληψη αυτό ήταν το κομμάτι των χρεών. Μετακυλιόμενα χρέη, δεσμεύσεις τηλεοπτικών, νέοι διακανονισμοί που αυτή την φορά θα τηρηθούν σε σχέση με τις προηγούμενες φορές με ένα περιτύλιγμα σιγουριάς ότι όλα γίνονται όπως πρέπει. Δεν ακούσαμε για χρηματοδότες, δεν ακούσαμε για δυνατούς χορηγούς, δεν ακούσαμε για νέες πηγές εσόδων, δεν ακούσαμε κάτι το διαφορετικό. Πιθανόν να μην έχει αλλάξει και τίποτα πέρα από την ανανέωση του χρονικού περιθωρίου μέχρι να ξαναβγεί κάποιος νέος Τσαϊρέλης, Βεργίνης, Ντραγκίσεβιτς ή κάποιος άλλος να μιλήσει για ασυνέπεια και κοροϊδία. Αρνητική εντύπωση έκανε η αναφορά στα νούμερα των εσόδων με τον διαχωρισμό του ποσού που προερχόταν από τον κόσμο του ΑΡΗ λες και οι χορηγίες ή η οικονομική στήριξη από φίλους της ομάδος με οποιοδήποτε τρόπο δεν έχουν να κάνουν με το brand name του ΑΡΗ και της δυναμικής του κόσμου του και είναι κάτι το ανεξάρτητο. Έστω και έτσι ευελπιστούμε η διοίκηση της ΚΑΕ να φανεί μυαλωμένη και συνεπής στους διακανονισμούς που τρέχει αλλά και στο πλάνο για την ομάδα της νέας χρονιάς. Τα χρήματα από το στοίχημα είναι κάτι καινούργιο που προέκυψε από το πουθενά και θα πρέπει να αξιοποιηθούν με τον βέλτιστο τρόπο.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ

Ο ερχομός του Λάσκαρη έστω προσωρινά άλλαξε τα δεδομένα στην ΚΑΕ ΑΡΗΣ και πρόσφερε έστω για λίγο την ελπίδα  στον κόσμο ότι ο ΑΡΗΣ μπορεί να γίνει δυνατός ξανά. Με τα σημερινά δεδομένα αυτή η ελπίδα μοιάζει με τα αποκαΐδια μιας φωτιάς που σιγόκαιγε για χρόνια.  Ναι δεν είναι εύκολο να βρεθεί κάποιος να «επενδύσει» στο μπάσκετ όπως έχει καταντήσει στην χώρα μας και όχι μόνο αλλά και όλο αυτό το γαϊτανάκι με τις φήμες έχει κουράσει. Οι 5 φίλοι που ξεχάστηκαν, οι συμπαίκτες που ακόμη και τα ονόματα τους γίνονται ζήτημα, οι ξένες εταιρίες που κατά διαβολική σύμπτωση δείχνουν ενδιαφέρον την ίδια στιγμή και οι σοβαρές συζητήσεις με τους ενδιαφερόμενους που τελικά δεν είναι επί του παρόντος.  Και όλα αυτά μέχρι να καταλήξουμε στο σταθερό «μα αφού δεν υπάρχει κανείς» ή το «όποιος θέλει ας έρθει». Δύσκολα μπορεί κάποιος εκτός διοίκησης να γνωρίζει πραγματικά πόσο πολύ «κυνηγάει» ο επίσημος ΑΡΗΣ μια διοικητική αλλαγή το βέβαιο είναι ότι αυτό δεν βγαίνει προς τα έξω.

ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΕΖΟΝ ΚΑΙ Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Ως γνωστόν στον ΑΡΗ επικρατεί το μότο «όλοι είναι καλοί και κάνουν σωστά την δουλειά τους» ανεξαρτήτως αποτελέσματος.  Κάπως έτσι πορεύτηκε πέρσι ο ΑΡΗΣ αγωνιστικά με την επιλογή Καμπερίδη στον πάγκο να μην έχει σχεδόν καμία μπασκετική λογική αλλά έναν απελπισμένο ρομαντισμό μαζί με μια  «δημοσιοσχετίστικη» προσέγγιση.  Καλό παιδί, τον συμπαθεί ο κόσμος, έχει καλές σχέσεις με δημοσιογράφους και κάποιους παράγοντες… τι άλλο μπορείς να θέλεις από έναν προπονητή στην πιο δύσκολη φάση της ιστορίας του μπασκετικού ΑΡΗ άραγε; Με λίγα λόγια σχεδόν για όλες τις δουλειές στον πλανήτη ζητάνε ένα βιογραφικό ή έστω μια προϋπηρεσία σε ανάλογη θέση αλλά στον πλανήτη ΑΡΗ αυτά είναι ψιλά γράμματα. Η επιλογή Καστρίτη με δεδομένες τις οικονομικές συνθήκες σίγουρα είναι μια πιο λογική λύση. Όπως λογική επιλογή μετά και το περσινό φιάσκο με τους γραφεία των φίλων μάνατζερ και το ανούσιο και αδικαιολόγητο πολυπληθές  ρόστερ  είναι η άρση των μπαν. Ναι, όταν ο ΑΡΗΣ επιδεικτικά δεν παλεύει να κρατήσει έναν παίκτη σαν τον Κουζέλογλου τότε αναγκαστικά θα πρέπει να βασίσει όλο το αγωνιστικό του πλάνο στους 6 ξένους που θα επιλέξει. Και αν κοντά σε αυτούς τους 6 ξένους μπορέσουν επιτέλους να βρουν χρόνο παίκτες σαν τον Νετζήπογλου και τον Σιδηροηλία αλλά έρθει τελικά και ένας team manager σαν τον Χρήστο Ταπούτο  ίσως να βγει και κάτι καλό αγωνιστικά από τη νέα χρονιά.

ΤΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ, Η  ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ

Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι το πιο εύκολο σε οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση είναι οι «από έξω» να ασκούν κριτική στους «από μέσα». Ιδίως στα χρόνια του διαδικτύου η κριτική γίνεται με μεγάλη ευκολία και πολλές φορές άκομψα χωρίς σεβασμό σε αυτούς που βγαίνουν μπροστά. Όταν όμως ασχολείσαι με τα κοινά μιας λαοφιλής και ιστορικής ομάδας όπως είναι ο ΑΡΗΣ τότε η κριτική σε κάθε σου βήμα είναι αυτονόητη. Αν μάλιστα είσαι η «διοικούσα επιτροπή»  που βρέθηκες σε αυτή τη θέση επειδή «δεν υπάρχει κανείς»  τότε λογικό είναι να σε πειράζει και λίγο παραπάνω το τι λέει ο καθένας δεξιά και αριστερά. Αυτό όμως που εδώ και χρονιά αρνούνται να καταλάβουν όσοι εμπλέκονται διοικητικά με τον ΑΡΗ είναι ότι αν τα κάνεις όλα σωστά, όπως πρέπει(και μπορείς) αλλά ο κόσμος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό τότε επικοινωνιακά κάνεις κάτι εντελώς λάθος. Η απόσταση μεταξύ του «σωτήρα» και του «υπεύθυνου για το κατάντημα» της ομάδος  είναι τεράστια άρα εφόσον η κοινή γνώμη κινείται σαν μπάλα σε φλιπεράκι δεξιά αριστερά με ιλιγγιώδη ταχύτητα τότε επικοινωνιακά κάτι κάνεις εντελώς λάθος. Και όταν στον δημόσιο λόγο  ανθρώπων σαν του Αλεξανδρή, του Ταρνατώρου, του Μιχαϊλίδη, του Μόκκαλη, του Λέσιτς και άλλων διακρίνεις μια κοινή συνισταμένη στο «πόρτες κλειστές» όταν αναφέρονται στην διοίκηση της ΚΑΕ μάλλον έστω και σε μικρό βαθμό κάτι πρέπει να ισχύει.  «Πόρτες κλειστές» όπως αυτές που φάνηκε ξεκάθαρα χθες ότι υπάρχουν ανάμεσα στην ΚΑΕ και στις ακαδημίες της ομάδος. Η απάντηση του Δημήτρη Μπουσβάρου προς όσα ανέφερε ο Λευτέρης Αρβανίτης στην συνέντευξη τύπου σχετικά με τις ακαδημίες λέει πολλά για την κατάσταση που επικρατεί στο μπασκετικό ΑΡΗ.  Τώρα το ότι οι Νετζήπογλου και Σιδηροηλίας δουλεύτηκαν από το τεχνικό επιτελείο της ΚΑΕ δηλαδή τον Σάββα Καμπερίδη και τους εθελοντές συνεργάτες του σε μια χρονιά όπου τον Νετζήπογλου τον θυμήθηκαν αφού έκλεισε τα 18(και παρουσιάστηκε το πρόβλημα με το συμβόλαιο του) και τον Σιδηροηλία τον είχαν μεταξύ πάγκου και κερκίδας  ακούγεται σαν κακόγουστο ανέκδοτο.

Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝ

Στο πάτο του βαρελιού βρίσκεται ο μπασκετικός ΑΡΗΣ εδώ και χρόνια κάτι που κάνει τα πράγματα πολύ απλά για κάθε διοίκηση που θέλει να βοηθήσει. Σεβαστές οι καλές προθέσεις, καλά τα ωραία λόγια, καλά τα μακροπρόθεσμα πλάνα… αλλά οι πράξεις είναι αυτές που κάνουν την διαφορά. Πράξεις που θα επαναφέρουν την αξιοπιστία του Αυτοκράτορα εντός και εκτός γηπέδου. Πράξεις που θα πείσουν τον κόσμο ότι κάπου βαδίζουμε σαν ομάδα και στόχος είναι η αλλαγή σε όλα τα επίπεδα.

ΥΓ. Η μεμονωμένη σκληρή και άδικη κριτική προς την διοίκηση είναι το δένδρο… το δάσος είναι ο κόσμος στο Παλέ που με γεωμετρική πρόοδο κάθε χρονιά είναι και λιγότερος.

ΥΓ2. Είδαμε και Αρειανά χαμόγελα «υπερηφάνειας»  για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσία του Παναθηναϊκού από τον Δημήτρη Πρίφτη. Άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα για το τι σημαίνει να βάζεις στο βιογραφικό σου τον ΑΡΗ είτε είσαι προπονητής, παίκτης ή «εξέχων πολίτης»  της κοινωνίας της  Θεσσαλονίκης.

ΥΓ3. Δείτε αναλυτικά όλη την συνέντευξη τύπου εδώ.

Τίτλοι τέλους μπήκαν στο Περιστέρι με μια ακόμη «εντός προγράμματος» ήττα σε αυτή τη μίζερη χρονιά. Οι εναπομείναντες παίκτες πάλεψαν με όλες τις δυνάμεις τους έστω για μια νίκη τιμής που θα οδηγούσε τα πλέιοφς ωστόσο η σκληρή πραγματικότητα υπερίσχυσε και η διαφορά δυναμικότητας και η έλλειψη ουσιαστικού κίνητρου επικράτησε.

ΠΑΛΕΨΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΜΕ ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΟΛΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΝΕΤΖΗΠΟΓΛΟΥ

Το Περιστέρι αν και αυτό έχει τα μαύρα χάλια του λόγω σωρείας λανθασμένων διοικητικών και προπονητικών επιλογών σίγουρα είναι ένα δύο επίπεδα πιο πάνω από αυτόν τον ΑΡΗ και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα μέσα στο γήπεδο. Όσο φιλότιμα και αν πάλεψαν οι παίκτες μας, με το που βρήκαν τα μακρινά σουτ οι αντίπαλοι μας ήταν αδύνατο να ακολουθήσουμε. Το μόνο ενδιαφέρον που υπήρχε για τους τηλεθεατές ήταν η απόδοση του Νετζήπογλου. Μπορεί ο νεαρός αθλητής να μην ήταν το ίδιο εντυπωσιακός όπως κόντρα στον Ιωνικό, ωστόσο έπεισε και πάλι ότι έχει όλα τα προσόντα και κυρίως την ψυχοσύνθεση που απαιτείται για να εξελιχθεί. Μετά και την «φθηνή» αποχώρηση του Κουζέλογλου, ο Όμηρος Νετζήπογλου είναι το μοναδικό θετικό στοιχείο που μπορούμε να κρατήσουμε από αυτή τη χρονιά.

Ο ΠΙΚΡΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΥΘΕΙ

Όσες δικαιολογίες και αν υπάρχουν για το φετινό χάλι δεν παύει αυτό που είδαμε πάνω στο παρκέ να αποτελεί αποτέλεσμα επιλογών. Περιορισμένων εξαρχής επιλογών αλλά επιλογών. Το μπάτζετ μοιράστηκε όπως μοιράστηκε αλλά η εικόνα πάνω στο παρκέ δεν δικαίωσε κανένα. Ναι μεν αν αναλογιστούμε την δυσκολία της συμμετοχής στο πρωτάθλημα μπορούμε να πούμε ότι η διοίκηση έκανε αυτό που έπρεπε αλλά σε ότι έχει να κάνει με το καθαρά αγωνιστικό, το ρόστερ που μαζεύτηκε και τη διαχείριση του η μόνη λέξη που ταιριάζει είναι η ΑΠΟΤΥΧΙΑ… ευχή όλων αυτή η αποτυχία να μην ξεχαστεί και θαφτεί κάτω από ένα βουνό δικαιολογιών και να αποτελέσει μάθημα για τη δύσκολη συνέχεια…

ΥΓ. Και όπως συμβαίνει κάθε φορά που ο ΑΡΗΣ αποτυγχάνει οι πρωταγωνιστές αλληλοσυγχαίρονται αναμένοντας την αποθέωση από τα παπαγαλάκια.

ΥΓ2. Όταν την τελευταία 5ετία που έχεις μείνει εκτός 8άδας τέσσερις φορές θεωρείς επιτυχία και επίτευγμα σου το ότι βοήθησες 1-2 προπονητές και 2-3 παίκτες να φτιάξουν το βιογραφικό και την καριέρα τους στην πλάτη σου, τότε απλά επιβεβαιώνεις ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του μπασκετικού ΑΡΗ δεν είναι το οικονομικό…

Ήρωα από το πουθενά βρήκε ο ΑΡΗΣ μας στο πρόσωπο του Νετζήπογλου, με τον πιτσιρικά στην πρώτη κανονική του παρουσία στην ομάδα να σπάει τα κοντέρ! Άξιος συμπαραστάτης του ο Μιλόσεβιτς στην καλύτερη ίσως φετινή του παρουσία. Οι 2 τους πρωταγωνιστές στο σημερινό must-win παιχνίδι που παρά τα προβλήματα της τελευταίας στιγμής(Ντεκόζι, Σταμάτης, Κουζέλογλου) κατάφερε η ομάδα να κερδίσει!

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΝΤΕΚΟΖΙ ΑΝΟΙΞΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΝΕΤΖΗΠΟΓΛΟΥ

Ότι πλάνο και αν είχε ο Καμπερίδης στο μυαλό του λίγο πριν το παιχνίδι έγινε κομμάτια. Το έτσι και αλλιώς περιορισμένο ρόστερ της ομάδος ψαλιδίστηκε ακόμη παραπάνω με τον Ντεκοζι να δηλώνει αδυναμία να αγωνισθεί λόγω τραυματισμού. Κάτι που ουσιαστικά σήμαινε ότι στην περιφέρεια θα έπρεπε οπωσδήποτε να πάρουν σημαντικό χρόνο οι Καλαϊτζίδης και Νετζήπογλου. Έτσι και έγινε με αποτέλεσμα να δοθεί η ευκαιρία στον νεαρό αθλητή και αυτός με τη σειρά του όχι απλά την άρπαξε από τα μαλλιά αλλά της τα ξερίζωσε. 22 πόντοι, 4 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 3 κλεψίματα ήταν ο απολογισμός του Όμηρου Νετζήπογλου που σήμερα συστήθηκε για τα καλά στον κόσμο του ΑΡΗ. Με μια συνολική παρουσία που δεν θύμιζε σε τίποτα αθλητή που διανύει τα πρώτα του λεπτά στην πρώτη επαγγελματική κατηγορία.

Ο ΚΑΤΑΛΥΤΗΣ ΜΙΛΟΣΕΒΙΤΣ ΑΦΥΠΝΙΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ

ARΌσο καλός και αν ήταν ο Νετζήπογλου, σίγουρα θα ήταν αδύνατο να μπορεί να κερδίσει μόνος του τον Ιωνικό. Ευτυχώς βρέθηκε ένα συγκινητικός Μιλόσεβιτς που παρά τα χρονάκια του και τα συνεχόμενα προβλήματα τραυματισμών έβαλε και αυτός την υπογραφή του στη σημερινή καθοριστική νίκη. Οι 18 πόντοι και τα 9 ριμπάουντ μαζί με την αστείρευτη ενέργεια που έβγαλε σε κάθε φάση ήταν αυτό που χρειαζόταν ο ΑΡΗΣ όταν φαινόταν να έχει κολλήσει. Μάλιστα η ένταση που έβγαλε ο Μιλόσεβιτς στο πάρκε φάνηκε να ξεσηκώνει και παίκτες που στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα ήταν άφαντοι.

ΞΕΜΠΕΡΔΕΨΕ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΜΠΟΔΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ

Η μαγική εμφάνιση του Νετζήπογλου και η παθιασμένη παρουσία του Μιλόσεβιτς ήταν αρκετά για να τελειώσει σήμερα το μαρτύριο. Μπήκε ο επίλογος της φετινής χαμένης χρονιάς με τον ΑΡΗ μας έστω την προτελευταία αγωνιστική να αποφεύγει τα χειρότερα. Ώρα λοιπόν να τα αφήσουμε όλα πίσω μας και να ευχηθούμε να μην ξαναδούμε τέτοιο ΑΡΗ στη ζωή μας.

ΥΓ. Χαρούμενοι που κερδίσαμε και τέλειωσε ο εφιάλτης αλλά  η αποτυχία του φετινού ΑΡΗ έχει γραφτεί με μεγάλα μελανά γράμματα.

ΥΓ2. Δικαιώθηκαν στο απόλυτο όσοι τόνιζαν ότι ο Όμηρος Νετζήπογλου μπορούσε να βοηθήσει αυτόν τον ΑΡΗ. Ωστόσο γεννάται το εύλογο ερώτημα πως όλοι οι «μπασκετικοί» εκεί στην ΚΑΕ αλλά και το νέο prospect των Ελλήνων προπονητών δεν το διέκριναν αυτό από το καλοκαίρι. Πιθανόν να υπήρχαν άλλες χάρες που έπρεπε να εκπληρωθούν πρώτα και για αυτό ο Νετζήπογλου και ο Σιδηροηλίας έμειναν από έξω σε ένα ρόστερ με 17 παίκτες.