Με άδεια χέρια επιστρέφει ο ΑΡΗΣ από το Καραϊσκάκη όπου δεν κατάφερε να πάρει ούτε τον βαθμό της ισοπαλίας παρόλο που προηγήθηκε με 0-1 και έδειχνε να πατάει καλά στην αναμέτρηση. Ο φθηνός τρόπος όπως μου δέχθηκε τα 2 γκολ επισκίασε τα πάντα. Σχεδόν τα πάντα… μιας και η διάθεση του Σουηδού ρέφερι να «σπρώξει» τον Ολυμπιακό με την υπερβολική 2η κίτρινη στο Μοντόγια και το «πνίξιμο» του πέναλτι πάνω στον Νταρίντα στο ξεκίνημα του αγώνα δεν κρύβεται εύκολα.
ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ «ΕΠΝΙΞΑΝ» ΤΟ ΠΕΝΑΛΤΙ
Σε ένα πρωτάθλημα παρωδία με τον Ολυμπιακό να κάνει φέτος τα κουμάντα κατεβαίνεις υποψιασμένος και ελπίζεις ο ξένος διαιτητής να κάνει το χρέος του, να παίξουν οι 2 ομάδες μπαλίτσα και να κερδίσει ο καλύτερος ή και να λήξει Χ. Έλα όμως που στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν αυτό δεν γίνεται. Μόλις λίγα λεπτά μετά τη σέντρα, ο Νταρίντα υποδέχεται ωραία την μπάλα και μπαίνει στην περιοχή του Ολυμπιακού και έρχεται ο Ροντινέι και τον κλωτσάει. Έτσι απλά, χωρίς να έχει καμία σχέση με την μπάλα και ρίχνει κάτω τον Νταρίντα. Κάτι φυσικά που δεν ήταν στα πλάνα του Σουηδού διαιτητή και του Varista για αυτό και δεν είδε κανείς τους τίποτα. Όταν λοιπόν γίνεται αυτή η φάση τι να περιμένεις για τη συνέχεια; Τα φάουλ γύρω από την περιοχή του Ολυμπιακού που δεν μας τα έδιναν ποτέ; Τα σπρωξίματα πάνω στον Μορόν και τις αγκαλιές πάνω στον Φέτφα και τον Σουλεϊμάνωφ; Την ανύπαρκτη 2η κίτρινη κάρτα – αποβολή στον Μοντόγια; Προφανώς και προσπάθησαν να κρατήσουν τα προσχήματα και ακύρωσαν τα 2 γκολ του Ολυμπιακού μιας και στις συγκεκριμένες φάσεις δεν μπορούσαν να ξαναδιαψεύσουν την εικόνα όπως έκαναν στο πέναλτι του Νταρίντα αν και ο Σουηδός όπως φάνηκε από τον φακό το πάλεψε πάρα πολύ για να μετρήσει και αυτό το γκολ.
ΜΕ ΣΩΣΤΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ, ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ
Με αυτές τις συνθήκες στο παιχνίδι η ομάδα πατούσε καλά. Ήξερε πως να λειτουργεί στην άμυνα φορτώνοντας το κέντρο και αφήνοντας τις πλευρές πιο χαλαρές, είχε συγκέντρωση και μετέφερε εύκολα και γρήγορα την μπάλα από την άμυνα στην επίθεση. Ταυτόχρονα είχε καλές αντιδράσεις όποτε του δινόταν η ευκαιρία και έψαχνε τη στιγμή του για να βγει μπροστά. Σε μια φάση όπου ξεκίνησε από κλέψιμο του Μορόν στον χώρο του κέντρου, οι παίκτες μας συνδυάστηκαν σωστά, η μπάλα κατέληξε πάλι στον Ισπανό όπου με μια πολύ ωραία κίνηση και ακόμη πιο ωραίο ευθύβολο σουτ έξω από την μεγάλη περιοχή έκανε στο 36’ το 0-1! Στα λεπτά που ακολούθησαν μέχρι το ημίχρονο ο Φρίντεκ άνοιξε τον χορό των λαθών με τον Κουέστα όμως να σταματάει τον Μάρτινς διατηρώντας το 0-1.
ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΦΘΗΝΑ ΤΟΥ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΤΟΥ
Σε έπειθε ο ΑΡΗΣ του Α ημιχρόνου ότι μπορεί να φύγει νικητής παρόλο που ο Νίμπεργκ σφύριζε Ολυμπιακό μιας και οι αντίπαλοι μας δυσκολευόντουσαν πολύ να δημιουργήσουν φάσεις. Και επειδή δυσκολευόντουσαν είπαμε να τους βοηθήσουμε από μόνοι μας… Μόντσου και Μπράμπετς συνδυάστηκαν για να δώσουν την ευκαιρία στον Κωστούλα μόλις στο 52’ να ισοφαρίσει. Ο Μοντόγια συνέχισε να μπαίνει άγαρμπα στις φάσεις με τον Σουηδό να αρπάζει την ευκαιρία και να τον αποβάλλει σε μια φάση όπου δύσκολα δίνεται κίτρινη κάρτα. Τη χαριστική βολή την έδωσε ο Ρόουζ που έχασε τη θέση του επιτρέποντας στον Κωστούλα να γίνει ο ήρωας του αγώνα με 2 γκολ. Ένα δεύτερο γκολ λίγα λεπτά πριν το τελικό σφύριγμα της λήξης σε ένα σημείο του αγώνα όπου θεωρητικά όλη η προσήλωση των παικτών μας ήταν στην άμυνα.
ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΛΗΣ
Να στείλει τις επιθέσεις του Ολυμπιακού στα πλάγια και να ψάξει με γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας την αντεπίθεση ήταν το πλάνο και σε μεγάλο βαθμό οι παίκτες του Ουζουνίδη το εφάρμοσαν άψογα. Οι αντίπαλοι μας είχαν την υπεροχή, έκαναν παιχνίδι αλλά δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν ευκαιρίες πέρα από κάποιες εξαιρέσεις. Τα 2 γκολ ήταν από φθηνά ατομικά λάθη και ακόμη και αν στο 2ο γκολ παίζαμε με 10 παίκτες δεν αποτελεί δικαιολογία. Η ομάδα για ακόμη ένα παιχνίδι δεν μπόρεσε να έχει διάρκεια και δεν κατάφερε να κερδίσει κάτι από τα καλά της διαστήματα. Πέρα από τις απουσίες που υπήρχαν πριν την έναρξη της αναμέτρησης, είχαμε και τις ατυχίες με τους τραυματισμούς(πριν και κατά την διάρκεια( και τις αναγκαστικές αλλαγές που χάλασαν τα πλάνα του Ουζουνίδη αλλά πλέον το πρόβλημα στο ρόστερ πέρα από ποιοτικό αρχίζει και γίνεται και ποσοτικό. Προφανώς και ο τρόπος που θα διαχειριστεί αυτή τη δύσκολη κατάσταση ο νέος προπονητής θα καθορίσει και τη συνέχεια μας στο πρωτάθλημα.
ΕΧΑΣΕ ΒΑΘΜΟΥΣ , ΕΧΑΣΕ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕΙ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ
Είχε το προβάδισμα στο σκορ, σε έπειθε ότι μπορεί να τα καταφέρει και να αντέξει στην «πίεση» του σουηδού ρέφερι και του Ολυμπιακού στο τέλος όμως τα έκανε όλα λάθος και έμεινε με το απόλυτο τίποτα. Έχασε τους βαθμούς, έχασε την ευκαιρία να «ανέβει» ψυχολογικά, έχασε και άλλους 2 παίκτες από τραυματισμούς. Ανεξάρτητα από το πόσο μακριά φαντάζει αυτή τη στιγμή η τετράδα, η ομάδα φωνάζει για μεταγραφική ενίσχυση και ίσως πλέον να είναι και ο μοναδικός τρόπος για να αλλάξει η κατάσταση. Το χαρτί του προπονητή το «κάψαμε», σειρά τώρα οι μεταγραφές.
ΥΓ. Το πόσο αρρωστημένο είναι το ποδοσφαιρικό περιβάλλον και πόσο έχει περάσει στο πετσί των οπαδών των ομάδων του big-πορδ η εύνοια και οι αβάντες το καταλαβαίνεις από παιχνίδια σαν το σημερινό. Όταν αυτή τη φάση του Νταρίντα λες ότι δεν είναι πέναλτι και ότι το σπρώξιμο στον Μπράμπετς πριν το γκολ που ορθώς ακυρώθηκε δεν είναι φάουλ, τότε μάλλον το βλέπουμε εντελώς διαφορετικά το ποδόσφαιρο.
ΥΓ2. Και κάπου εκεί στη σαπίλα του ποδοσφαίρου κολλάνε και τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ. Αυτά που στα ρεπορτάζ τους και στα highlights τους δεν έχουν τη φάση του Νταρίντα. Σαν να μην έγινε ποτέ!
Χωρίς τη συγκέντρωση και την ένταση που θα έπρεπε να έχει παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα και το πλήρωσε με το χειρότερο τρόπο γνωρίζοντας την ήττα από τον ΝΠΣ Βόλο. Έδωσε δικαιώματα η ομάδα με την παρουσία της και οι αντίπαλοι μαζί με τον Τσαγκαράκη και τους Varistes άρπαξαν την ευκαιρία. Από φάουλ ξεκινάει το γκολ του Βόλου, «διόρθωσε» το καθαρό χέρι-πέναλτι το VAR, δεν είδε κανείς τους τίποτα στις 2 περιπτώσεις πέναλτι πάνω στον Μορόν. Δικαιολογημένη η απογοήτευση του κόσμου που πείσμωσε μετά τη σφαγή του Αγρινίου και γέμισε το γήπεδο αλλά τόσο το τελικό αποτέλεσμα όσο και η εικόνα δεν ήταν αυτή που περίμενε.
ΝΩΘΡΟΣ ΚΑΙ ΝΕΥΡΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Αδικαιολόγητα νωθρός και νευρικός μπήκε από το ξεκίνημα ο ΑΡΗΣ μας δείχνοντας τεράστια δυσκολία στην επιθετική του ανάπτυξη. Εκεί όπου ήταν αρκετά στατικός και χωρίς δημιουργικότητα εγκλωβίστηκε με ευκολία στο αμυντικό παιχνίδι του διαβασμένου Βόλου. Οι αντίπαλοι είχαν φορτώσει το κέντρο εξουδετερώνοντας τον Μανού και οδηγώντας το παιχνίδι στα εξτρέμ που για ακόμη ένα παιχνίδι ήταν αναποτελεσματικά. Πιο σημαντικό από όλα τα παραπάνω ίσως και να ήταν η έλλειψη μαχητικότητας που έδειξαν οι παίκτες μιας και με ελάχιστες εξαιρέσεις στις περισσότερες διεκδικήσεις έβγαιναν χαμένοι. Το πρόβλημα στο τρανζίσιον μπορεί να φάνηκε ξεκάθαρα στη φάση του γκολ του Βόλου αλλά ίσως να ήταν ακόμη πιο έντονο όταν επιχειρούσαμε να βγούμε μπροστά. Ακόμη και όταν καταφέρναμε να ξανακερδίσουμε την κατοχή κάθε απόπειρα προσπάθειας να βγούμε γρήγορα στην επίθεση τελείωνε άδοξα κυρίως λόγω της δικής μας διστακτικότητας και έλλειψης συγκέντρωσης. Το χειρότερο από όλα είναι ότι όσο κυλούσε ο χρόνος όχι μόνο δεν προσαρμοζόμασταν στις απαιτήσεις του αγώνα αλλά δίναμε το δικαίωμα στον αντίπαλο να κρατάει και να κυκλοφορεί εύκολα την μπάλα χωρίς να νιώθει ιδιαίτερη πίεση.
ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗΣ ΚΑΙ VAR ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥΣ
Όσο κακή και αν ήταν η ομάδα μας σήμερα σε καμία περίπτωση δεν άξιζε την ήττα απέναντι σε αυτόν τον Βόλο που πέρασε 2 φορές το κέντρο για να επιτεθεί. Όταν όμως απέναντι σου έχεις έναν Τσαγκαράκη που τις κάρτες τις είχε μόνο για εσένα, που δεν είδε το φάουλ του Γκαρθία, που είδε(?) το κάτι διαφορετικό στο χέρι-πέναλτι που τον φώναξε το VAR και τη φάση του Μορόν όλοι τους μαζί την προσπέρασαν με ευκολία τότε τα πράγματα γίνονται τόσο δύσκολα που ούτε το βαθμό της ισοπαλίας δεν μπορείς να πάρεις. Όπως και στο Αγρίνιο θα μιλούσαμε για ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι αν ο διαιτητής και οι βοηθοί του στο VAR έκαναν σωστά τη δουλειά τους στις 3-4 φάσεις που οδήγησαν στο τελικό αποτέλεσμα.
ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΑΣΙΜΟΣ ΕΝΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ
Πέρα από την έως τώρα καλή πορεία της ομάδας και τις σημαντικές νίκες κόντρα σε Ολυμπιακό και ποακ το πιο αισιόδοξο στοιχείο για τη συνέχεια είναι ότι αυτή η ομάδα μπορεί να παίξει πολύ καλύτερα. Πέρα από τους παίκτες που ήδη παίρνουν αρκετό χρόνο συμμετοχής που η λογική λέει ότι πέρα από τον αγωνιστικό ρυθμό θα βρίσκονται και μεταξύ τους καλύτερα υπάρχουν και αυτοί που περιμένουν την ευκαιρία στην άκρη του πάγκου για να δείξουν ότι αξίζουν. Αυτή όμως η προοπτική εδώ και μερικά παιχνίδια έχει πάει περίπατο. Την ίδια στιγμή που ανταγωνιστές μας στην κορυφή και οι αντίπαλοι μας βελτιώνονται και μας διαβάζουν καλύτερα, εμείς παραμένουμε στάσιμοι. Ναι δεν γίνεται τα όποια αγωνιστικά προβλήματα να διορθωθούν έτσι απλά με 2-3 προπονήσεις αλλά δεν γίνεται από παιχνίδι σε παιχνίδι τα προβλήματα να παραμένουν αμετακίνητα. Από τις αδράνειες της άμυνας, την αναποτελεσματικότητα των εξτρέμ, τα μπλάκ άουτ στο κέντρο μέχρι το πεταμένο πρώτο ημίχρονο, έχουμε φτιάξει ένα αρνητικό μοτίβο που ζοριζόμαστε να διορθώσουμε. Ναι, υπάρχουν οι παίκτες που με μια κίνηση μπορούν να αλλάξουν τη ροή του αγώνα αλλά αυτό δεν γίνεται να αποτελεί τον τρόπο λειτουργίας μας. Δουλειά του Άκη Μάντζιου και των παικτών του είναι αυτά, να βρουν τι φταίει και να το διορθώσουν. Υπάρχει υλικό, η ομάδα είναι στον σωστό δρόμο αλλά θα πρέπει να συνεχίσει να βαδίζει σε αυτόν.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΟΛΟΥΣ
Σε ένα φυσιολογικό ποδοσφαιρικό περιβάλλον όπου τα παιχνίδια παίζονται 50-50, για να έρθει η νίκη όταν έχεις απέναντι σου έναν υποδεέστερο(αν και διαβασμένο) αντίπαλο δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση να βγάζεις φωτιές και να τον ισοπεδώσεις για να πάρεις τους 3 βαθμούς. Στον μαγικό κόσμο όμως της ελληνικής σουπερλίγδ όταν είσαι ο ΑΡΗΣ, είσαι υποχρεωμένος να προετοιμάζεσαι ώστε να κερδίσεις και τους διαιτητές. Γιατί αν μπεις χαλαρός, χωρίς την απαραίτητη συγκέντρωση και ένταση θα σε τιμωρήσουν. Θα σε τιμωρήσει ο ΝΠΣ Βόλος τη μια φορά που θα περάσει το κέντρο, θα σε τιμωρήσει ο Τσαγκαράκης, θα σε τιμωρήσει και το VAR. Και επειδή το τι βλέπουν και τι σφυρίζουν οι άλλοι εμείς δεν μπορούμε να το διορθώσουμε, οφείλουμε να γίνουμε καλύτεροι και να παρουσιαστούμε στη συνέχεια πιο δυνατοί. Μόνο έτσι θα γίνει η δουλειά… Δεν θέλει απογοήτευση. Επιμονή και πείσμα θέλει από όλους μας. Ο κόσμος το έδειξε σήμερα, θα πρέπει να το δείξει και η ομάδα στη συνέχεια.
ΥΓ. Για πες μας ρε Λαουάν που ήσουν και στο γήπεδο… στην φάση του Γκαρθία πριν το 0-1 και στη φάση του 77’ πάνω στο Μορόν υπάρχει «touch» ή όχι;
ΥΓ2. Και άλλοι κλεμμένοι βαθμοί στο σακούλι της ντροπής.
Από τον Σιδηρόπουλο και την «καρατιά» του Μπρινιόλι, στους Τσιμεντερίδη και Ζαμπαλά που είδαν φάουλ του Σιφουέντες ακυρώνοντας το υπέροχο γκολ του Μανού και στη συνέχεια δεν είδαν τίποτα στη φάση του τραυματισμού του Χουάνκαρ αναγκάζοντας μας να παίξουμε με 9 παίκτες και να δεχθούμε και το 2ο γκολ. Το περιμέναμε με το που ορίστηκε ο Τσιμεντερίδης και δυστυχώς οι φόβοι μας επιβεβαιώθηκαν με τον χειρότερο τρόπο.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ
Και αν θα πρέπει να ασχοληθούμε και με το αγωνιστικό τότε ναι θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι αναγκαστικές αλλαγές στην άμυνα και η απουσία του Κουέστα στοίχισαν στην ομάδα. Φαινόταν ότι δεν υπήρχε εμπιστοσύνη στα μετόπισθεν και αυτό επηρέασε συνολικά την αγωνιστική μας συμπεριφορά και οδήγησε σε ένα άνευρο πρώτο ημίχρονο και ένα φθηνό γκολ από αδράνεια της άμυνα μας. Στην επανάληψη όμως είδαμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ που έψαξε το γκολ και κατάφερε μάλιστα να βρει 2 και να ανατρέψει εντελώς την εις βάρος του κατάσταση χάρη στην ποιότητα του Μανού Γκαρθία. Το ότι ακυρώθηκε το προβάδισμα του ΑΡΗ και αναγκάστηκε η ομάδα μας να παίξει με 9 παίκτες στη φάση που δέχθηκε το 2ο γκολ ήταν μια ιδιαίτερη συνθήκη που διαμορφώθηκε από τον διαιτητή και το VAR. Ας κρατήσει η ομάδα ότι στο επόμενο θα πρέπει να παίξει πολύ καλύτερα ώστε να μην δώσει σε κανέναν την ευκαιρία να μας κλέψει τους βαθμούς όπως έγινε σήμερα. Δεν είναι εύκολο, αλλά αυτό θα πρέπει να γίνει.
ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΚΑΙ VAR
Σε παιχνίδια σαν το σημερινό το να μένεις στα κακώς κείμενα της ομάδας σου μόνο σε λάθος μονοπάτια θα οδηγηθείς. Ο ΑΡΗΣ μπήκε αισθητά βελτιωμένος στο Β ημίχρονο, ο Μανού πέτυχε 2 πανέμορφα γκολ και η ομάδα ήταν μπροστά με 1-2 στο 64΄. Αυτός ήταν ο αγώνας που παρακολουθήσαμε μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο. Το παιχνίδι που ακολούθησε ήταν αυτό που αποφάσισαν με το ζόρι να δούμε ο Τσιμεντερίδης με τον Ζαμπαλά. Αν νομίζουν όμως ότι έτσι εύκολα θα ξεμπερδέψουν με τον ΑΡΗ στο τέλος θα εκπλαγούν. Δεν μασάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου.
ΥΓ. Και 10 γκολ αν έβαζε ο Παναιτωλικός, αν ήταν οφσάιντ θα έπρεπε να ακυρωθούν! Τι όχι;
ΥΓ2. «Μήνυμα στήριξης» από Τσιμεντερίδη και Ζαμπαλά στον Σιδηρόπουλο… για να μην νιώθει μόνος.
Δεν απέφυγε την ήττα ο ΑΡΗΣ μας στην Opap Arena κόντρα στην ΑΕΚ και πλέον καλείται στη ρεβάνς στο κατάμεστο όπως αναμένεται Κλ.Βικελίδης να ανατρέψει το εις βάρος του 1-0. Τη σφραγίδα του στο παιχνίδι έβαλε ο Σιδηρόπουλος με την απίστευτη άρνηση του να δώσει την κόκκινη κάρτα στην εγκληματική ενέργεια του Μπρινιόλι αδιαφορώντας μάλιστα και για τις συστάσεις του VAR που τον προέτρεψε να ξαναδεί την φάση πιο καλά. Η εικόνα δεν τον συγκίνησε αφού αίμα δεν είχε χυθεί… και ο αποφασισμένος Σιδηρόπουλος πρόσθεσε στην ελληνική διαιτησία άλλη μια μνημειώδη απόφαση που θα θυμόμαστε για καιρό.
ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ
Λίγο η κούραση, λίγο οι 5 αλλαγές στο αρχικό σχήμα , λίγο και το ότι το Χ μας βόλευε και ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε αρκετά διστακτικός στο πρώτο ημίχρονο. Η ΑΕΚ είχε την υπεροχή και έψαχνε το γκολ χωρίς να μας αγχώνει ιδιαίτερα αλλά και χωρίς να νιώθει κάποια απειλή. Η χαμηλή ένταση στην πίεση όταν δεν είχαμε την μπάλα και η αργή σκέψη όποτε είχαμε την κατοχή μας οδήγησε σε έναν παθητικό ρόλο.
Ο ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ
«Εμπιστοσύνη στους Έλληνες διαιτητές» είναι το σλόγκαν αλλά αποφάσεις σαν αυτές του Σιδηρόπουλου μόνο δεν βοηθάνε προς αυτή την κατεύθυνση. Σίγουρα όμως βοηθάνε ομάδες σαν την ΑΕΚ να πάρουν αυτό που θέλουν με οποιοδήποτε τρόπο! Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί ο μη καταλογισμός της κόκκινης κάρτας στην καρατιά του Μπρινιόλι πάνω στον Σουλεϊμάνoφ στο 34’ από τον Σιδηρόπουλο. Τι και αν ο Φωτιάς από το VAR αδυνατούσε να κλείσει τα μάτια σε αυτό που είδε όλη η Ελλάδα; o Σιδηρόπουλος επιβεβαίωσε το πόσο «σπουδαίος» διαιτητής είναι, ακύρωσε το VAR και μαζί και την νοημοσύνη μας. Μια ξεκάθαρη φάση όπου θα άλλαζε σε μεγάλο βαθμό τις ισορροπίες της αναμέτρησης με το σκορ εκείνη την στιγμή να είναι στο 0-0. Στις καθυστερήσεις με τη βοήθεια της τύχης μετά από εκτέλεση κόρνερ δόθηκε η ευκαιρία στον Μαρσιάλ από κοντά να κάνει το 1-0.
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ …ΑΓΓΙΞΕ ΤΗΝ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗ
Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ αναγκαστικά έπρεπε να ανεβάσει την πίεση του και αυτό ακριβώς έκανε. Η ομάδα ανέβηκε πιο ψηλά διεκδικώντας περισσότερες κατοχές σε σχέση με τα πρώτα 45’. Όσο όμως και αν προσπαθούσε στο τέλος πάντα κάτι έλειπε για να φτιάξουμε ουσιαστικές ευκαιρίες. Ακόμη όμως και με αυτή την προβληματική εικόνα Ντιαντί και Κουάισον θα μπορούσαν τόσο στο 80’ όσο και στην τελευταία φάση του αγώνα να βρουν το γκολ της ισοφάρισης.
Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ
Με 3 παιχνίδια μέσα σε 1 εβδομάδα ο δρόμος της διαχείρισης δυνάμεων μοιάζει με μονόδρομο για κάθε ομάδα. Έτσι και ο Μάντζιος σήμερα προσπάθησε να διαχειριστεί την κούραση αλλά και τον αγωνιστικό ρυθμό κάποιων βασικών παικτών. Όλο αυτό δεν μας βγήκε μιας και το κενό του Μορόν στην επίθεση και του Σιφουέντες στο κέντρο δεν μπόρεσε να καλυφθεί επαρκώς. Αλλά και αυτοί που ξεκίνησαν και είχαν αγωνισθεί και την Κυριακή έμοιαζαν μια ταχύτητα κάτω στις κινήσεις τους και στην σκέψη τους. Όλα αυτά δείχνουν ότι μπορεί ο ΑΡΗΣ να έχει βαθύ ρόστερ σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια αλλά τη δεδομένη χρονική στιγμή συγκεκριμένα κενά δεν μπορούν να καλυφθούν. Κατά τα άλλα θα πρέπει και ο Μάντζιος να ξεκαθαρίσει τις σκέψεις του για αυτά τα παιχνίδια όπου πέρα από τη νίκη βολεύεσαι και με το Χ. Γιατί κινδυνεύεις όπως σήμερα να φύγεις με άδεια χέρια.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ
Δεν έθελξε η ομάδα με την απόδοση της αν και θα μπορούσε έστω και στο φινάλε του αγώνα να ισοφαρίσει. Ενός αγώνα με αλλοιωμένες από τον Σιδηρόπουλο συνθήκες που αγνόησε τις τάπες στο πρόσωπο του Σουλεϊμάνoφ αλλά και τις «συστάσεις» του VAR για να δώσει την πεντακάθαρη κόκκινη κάρτα. Και έτσι όπως το κανόνισε ο Σιδηρόπουλος με μειονέκτημα θα πάμε στη ρεβάνς αλλά… αυτό το 1-0 μέσα στο Κλ.Βικελίδης δεν φοβίζει κανέναν.
ΥΓ. Εμπιστοσύνη στους Έλληνες διαιτητές και μάλιστα χωρίς VAR! Άκου εκεί να διορθώνουν από το VAR τον Σιδηρόπουλο …ντροπή!
ΥΓ2. Εντωμεταξύ οι καλομαθημένοι οπαδοί της ΑΕΚ μάλλον πίστευαν ότι το VAR φώναξε τον διαιτητή για να ακυρώσει την κίτρινη κάρτα! Έτσι είναι αν συνηθίζεις στην εύνοια, κάπου το όριο της υποκρισίας και της ντροπής χάνεται.
Ότι καλύτερο μπορούσε έκανε ο ΑΡΗΣ απέναντι στον πρωταθλητή Ευρώπης για το super cup, γνωρίζοντας την ήττα με 81-68. Δεδομένη η διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες, όπως δεδομένα και τα σφυρίγματα των διαιτητών. Υπό αυτές τις συνθήκες όμως ο ΑΡΗΣ ίσως και να πραγματοποίησε την καλύτερη έως τώρα εμφάνιση. Υπήρχαν και πάλι οι τρανταχτές αδυναμίες αλλά αυτή η εικόνα ήταν σίγουρα βελτιωμένη σε σχέση με ότι έχουμε δει ως τώρα.
ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ
Ότι ακριβώς είδαμε στο πρώτο δεκάλεπτο απέναντι στην Βενέτσια είδαμε και σήμερα κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ο ΑΡΗΣ μπήκε ορεξάτος, βομβάρδισε έξω από τα 6.75 αλλά κάτω από το καλάθι είχε τεράστια προβλήματα. Η άμυνα και τα ριμπάουντ ήταν η πληγή από τα αποδυτήρια για τον ΑΡΗ μας.
ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΤΑ ΤΡΙΠΟΝΤΑ, ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ
Στο 2ο δεκάλεπτο επί της ουσίας κρίθηκαν όλα. Από την μια τα μακρινά σουτ σταμάτησαν να βρίσκουν στόχο, από την άλλη Τσαρούχα και Καρπάνος μοίραζαν φάουλ στους παίκτες μας με κάθε ευκαιρία επιτρέποντας στον Παναθηναϊκό να επιδοθεί σε ένα ρεσιτάλ βολών. Η διαφορά ξέφυγε, οι αντίπαλοι μας βρήκαν ρυθμό και το παιχνίδι εξελίχθηκε σε τυπική διαδικασία. Τόσο τυπική διαδικασία που μέχρι και οι διαιτητές όταν η διαφορά πήγε στο +20 γύρισαν τον διακόπτη σφυριγμάτων βλέποντας πιο ορθολογικά το παιχνίδι.
ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
Απαλλαγμένος από το πρέπει της νίκης αλλά και της εμφάνισης λόγω του αντιπάλου ο ΑΡΗΣ έδειξε ένα πολύ πιο ώριμο σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια που παρακολουθήσαμε. Μπορεί ο Νόλεϊ να σπατάλησε επιδεικτικά τον χρόνο που του δόθηκε οι υπόλοιποι όμως σε διάφορα κομμάτια του αγώνα έδειξαν κάποια θετικά στοιχεία. Ο Μποχωρίδης ούτε καν σε φιλικό παιχνίδι δεν είχε καταφέρει να παρουσιάσει ένα τόσο θετικό πρόσωπο αλλά σήμερα θύμισε τον παίκτη που μας έκανε υπερήφανους μέσα στο παρκέ με τα κατορθώματα του. Ο Μπάνκς με εξαίρεση τα πρώτα λεπτά του αγώνα ήταν ένας κανονικός σέντερ. Χωρίς παιχνίδι με την πλάτη στην επίθεση αλλά κατά τα άλλα κανονικός σέντερ. Και αυτό ήταν το σημαντικότερο κέρδος σήμερα. Μέχρι και ο Ρόμπερτς που στα προηγούμενα παιχνίδια έμοιαζε αόρατος σήμερα φώναξε παρών. Και ο Χατζηδάκης είχε θετική παρουσία. Ναι μεν η τριάδα Ντετζόυλιους – Γούντμπερι - Νόλεϊ ήταν τραγική αλλά στην περιφέρεια όταν επιστρέψει και ο Χότζ θα έχει λύσεις η ομάδα, κάτω όμως από το καλάθι μέχρι σήμερα υπήρχε το απόλυτο χάος.
ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ
Ένα δεκάλεπτο άντεξε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι… κάτι το αναμενόμενο κόντρα σε μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό(και την κουστωδία του). Αυτό όμως που είχε σήμερα την αξία του και πρέπει να κρατήσουμε ήταν η συνολική εικόνα που σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια(φιλικά και επίσημα) ήταν βελτιωμένη. Ιδιαίτερα κάτω από το καλάθι όπου το πρόβλημα έμοιαζε τεράστιο είδαμε τον Μπάνκς να προσφέρει σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Στον μικρό τελικό της ταλαιπωρίας, οι παίκτες του Καστρίτη θα έχουν μια ακόμη ευκαιρία που θα πρέπει να εκμεταλλευτούν. Θέλει πολύ δουλειά ακόμη αλλά ίσως τα πράγματα να μην είναι τόσο δυσοίωνα όσο φαινόντουσαν μέχρι το σημερινό τζάμπολ.
ΥΓ. Σε φόρμα οι 3 διαιτητές. Επιβεβαίωσαν από το πρώτο επίσημο παιχνίδι ότι και την νέα αγωνιστική χρονιά θα είναι οι πρωταγωνιστές…
ΥΓ2. Αν και κάτοχος διαρκείας, η ανάγνωση των τιμών για το Eurocup μου προκάλεσαν ένα σοκ. Σοβαρά τώρα 25€;
Τρίτωσε το κακό με την διαιτησία σήμερα, με τον Παπαδόπουλο και το VAR να μας κλέβει τους 2 βαθμούς. Προσπάθησαν με τη σέντρα να βρουν πέναλτι, είδαν χέρι στο γκολ του Σαμόρα, δεν είδαν πέναλτι πάνω στον Μορόν νωρίτερα ενώ ο επόπτης με ιδιαίτερη βιασύνη ανακάλυπτε το ένα οφσάιντ μετά το άλλο. Σε ένα παιχνίδι που ο ΑΡΗΣ είχε προβλήματα στην ανάπτυξη, δεν διαχειρίστηκε σωστά το προβάδισμα του αλλά και με αυτά πάλι θα έπαιρνε τη νίκη αν δεν υπήρχε αυτή η διαιτησία.
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΡΥΘΜΟ
Με την επανεμφάνιση του Φαμπιάνο στο αρχικό σχήμα λόγω της έκτακτης απουσίας του Βέλεθ ο Άκης Μάντζιος ακολούθησε την ίδια συνταγή με τις Σέρρες προσπαθώντας από νωρίς να σταθεροποιήσει ένα σχήμα. Όπως ακριβώς και στις Σέρρες ο ΑΡΗΣ προσπάθησε να ελέγξει το παιχνίδι και ως ένα βαθμό το κατάφερε. Απέναντι του όμως είχε έναν καλοστημένο Αστέρα Τρίπολης που έπαιζε το παιχνίδι της αντεπίθεσης πολύ καλά. Αποτέλεσμα να έχουμε την κατοχή αλλά να δυσκολευόμαστε να δημιουργήσουμε φάσεις. Οι προσωπικές ενέργειες και τα σουτ του Γκαρθία ήταν ότι καλύτερο είχαμε να παρουσιάσουμε στα πρώτα 45’
ΑΝΟΙΞΕ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ Ο ΜΟΡΟΝ
Ο Αστέρας ήταν επικίνδυνος στις αντεπιθέσεις του και μπήκε δυνατά στο Β ημίχρονο αλλά ο ΑΡΗΣ μας ήταν αυτός που βρήκε το γκολ στο 62’. Ο Μοντόγια που πέρασε ως αλλαγή, έδωσε περισσότερη ζωντάνια στην δεξιά πλευρά σε σχέση με τον Μάγιο και ήταν αυτός που έβγαλε την ασίστ στον Μορόν για να επιστρέψει στο σκοράρισμα. Ο Ισπανός ήταν εκεί που έπρεπε, πρόλαβε τους αντίπαλους αμυντικούς και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Μάλιστα μέσα στα λεπτά που ακολούθησαν ο ΑΡΗΣ είχε την ευκαιρία να διπλασιάσει τα γκολ και να κλειδώσει τη νίκη αλλά η μπάλα δεν μας έκανε τη χάρη.
ΚΑΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗ
Και ενώ το παιχνίδι φαινόταν να είναι ακριβώς εκεί που το θέλουμε ξαφνικά η ομάδα έδειξε να χάνει την συγκέντρωση της. Κάτι που φαινόταν κυρίως στις τοποθετήσεις μας στην άμυνα όπου σε αρκετές φάσεις μας έπιασαν στον ύπνο και γίνανε επικίνδυνοι. Αποκορύφωμα της αμυντικής αδράνειας ήταν η φάση του 81’ όπου ο Παλάσιος ξεφεύγει με ευκολία του Σαμόρα και στην εξέλιξη της φάσης γίνεται το 1-1. Η ολιγωρία στην άμυνα συνεχίστηκε και στα επόμενα λεπτά με τους αντιπάλους μας να φθάνουν κοντά και στην ολική ανατροπή.
Ο ΣΑΜΟΡΑ ΣΚΟΡΑΡΕ, Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ VAR ΕΙΔΑΝ ΧΕΡΙ
Όσο και αν την κοιτάς την φάση… χέρι που δεν είναι κολλημένο στο σώμα δεν μπορείς να διακρίνεις. Οι λεβέντες όμως της εξυγίανσης είχαν συγκεκριμένη αποστολή και έπρεπε να την φέρουν εις πέρας. Με συνοπτικές διαδικασίες ένα γκολ που μοιάζει πεντακάθαρο ο Παπαδόπουλος με τις ευλογίες του VAR το ακύρωσαν. Άλλο ένα «λάθος», άλλοι 2 χαμένοι βαθμοί.
ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΘΕΙΣ
Δεν έθελξε ο ΑΡΗΣ με την απόδοση του σήμερα και στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα δεν είχε τις εμπνεύσεις για να γίνει ιδιαίτερα απειλητικός. Ενώ και στην άμυνα που έμοιαζε δυνατός είχε κάποιες στιγμές αδράνειας που μπορούσε να είχαν οδηγήσει σε πανωλεθρία. Λογικό ως ένα σημείο να υπάρχουν αυτές οι αδυναμίες σε αυτό το χρονικό σημείο και θα πρέπει ο Μάντζιος με τους παίκτες του να δουλέψουν. Η ομάδα έχει πολύ καλά στοιχεία αλλά θέλει τον χρόνο της. Την προσπάθεια όμως την κάνει και αυτή η προσπάθεια αν δεν είχε εμπόδια τους διαιτητές και το VAR θα είχε «γράψει» 3 στα 3 και 9 βαθμούς. Ναι θα πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας, θα πρέπει η ομάδα να ενισχυθεί, να βελτιωθεί και να γίνει πιο αποτελεσματική. Άλλο αυτό και άλλο οι 4 κλεμμένοι βαθμοί σε 3 παιχνίδια.
ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΟΨΟΥΝ ΒΑΘΜΟΥΣ
Ναι, ο ΑΡΗΣ ήταν μέτριος σήμερα αλλά αυτή δεν σημαίνει ότι δεν άξιζε τη νίκη. Και την άξιζε και τα γκολ για να την πάρει τα έβαλε. Όταν όμως απέναντι σου έχεις αυτούς τους καμικάζι διαιτητές και Varistes το μόνο που σου απομένει να κάνεις είναι να αναρωτιέσαι αν θα πρέπει να πιστεύεις στα μάτια σου ή όχι… Περιμέναμε μια δύσκολη «εξυγιαντική» χρονιά αλλά αυτό το 3 στα 3 δεν έχει προηγούμενο… Μοναδική απάντηση πρέπει να είναι η μεταγραφική ενίσχυση, η αγωνιστική βελτίωση και η μαζική στήριξη από όλους μας.
ΥΓ. Έλειψε ο κόσμος από το σημερινό παιχνίδι. Όχι ότι χαμπαριάζουν οι «εντολοδόχοι» από τέτοια… αντιθέτως μπορεί να μας περίμεναν στην γωνία παρέα με τα φιλαράκια τους από τη ΔΕΑΒ.
Την πρώτη του νίκη στο νέο πρωτάθλημα πανηγύρισε ο ΑΡΗΣ μας στις Σέρρες, κερδίζοντας την τοπική ομάδα με 1-0 χάρη στο γκολ του Σιφουέντες που μαζί με τον Ντιαντί ήταν οι κορυφαίοι για την ομάδα μας. Μια νίκη που θα μπορούσε να είχε έρθει πολύ πιο εύκολα αν ήμασταν πιο προσεκτικοί στην τελική προσπάθεια ή αν δεν βρισκόταν στον δρόμο μας ο διαιτητής Τσιμεντερίδης. Δεν άφησε να παιχτεί παιχνίδι με αστεία σφυρίγματα, φόρτωσε με κάρτες την ομάδα μας εντός και εκτός των 4 γραμμών, προσπάθησε να σπρώξει τον Πανσερραϊκό προς την εστία μας …αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Οι παίκτες του Άκη Μάντζιου ήταν συγκεντρωμένοι, δεν μάσησαν από τις προκλήσεις και πέτυχαν τον στόχο τους! Δικαιολογημένη η αποθέωση τους από την υπέροχη κιτρινόμαυρη κερκίδα που έδωσε ξεχωριστό χρώμα στην αναμέτρηση!
ΣΥΜΠΑΓΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ, ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ
Για ακόμη μια φορά ο Άκης Μάντζιος επιβεβαίωσε ότι δεν κολλάει σε συγκεκριμένες επιλογές και πλάνα, επιλέγοντας κάθε φορά αυτούς που διακρίνει πιο ετοιμοπόλεμους. Η επιλογή του Ντιαντί, του Σίστο και του Σιφουέντες στο αρχικό σχήμα σε σχέση με ότι είδαμε κόντρα στον Ατρόμητο ήταν απόλυτα σωστές και ο ΑΡΗΣ παρουσίασε από το ξεκίνημα ένα καλό πρόσωπο σε ένα παιχνίδι όπου ο διαιτητής δεν ήθελε να παιχτεί ποδόσφαιρο. Προφανώς και το Χ ήταν εξαρχής αυτό που είχε ο Τσιμεντερίδης στο μυαλό του και έκανε ότι μπορούσε για να το πετύχει. Ο ΑΡΗΣ όμως έχοντας εξαιρετική αμυντική λειτουργία εγκλώβισε τον Πανσερραϊκό και δεν του επέτρεψε να βγάλει τις επιθετικές αρετές που έδειξε πριν λίγες ημέρες στην Τούμπα. Επιθετικά αν και μόλις στην 2η αγωνιστική η ομάδα έδειξε μια ωριμότητα και κατάφερε να βγάλει αρκετές φάσεις μέσα από οργανωμένες επιθέσεις και σωστή κυκλοφορία της μπάλας.
Ο ΝΤΙΑΝΤΙ ΕΚΛΕΨΕ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ, Ο ΣΙΦΟΥΕΝΤΕΣ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ
Με τον Πανσερραϊκό να μην μπορεί να απειλήσει και την ομάδα μας να διατηρεί με ευκολία την κατοχή και τον έλεγχο του αγώνα το ζητούμενο ήταν το γκολ που θα ξεκλείδωνε την αντίπαλη άμυνα. Βασικός εκφραστής αυτής της προσπάθειας ήταν ο Ντιαντί που είτε με προσωπικές ενέργειες είτε με σωστές κινήσεις χωρίς την μπάλα συνδυαζόταν ωραία με τους υπόλοιπους και γινόταν απειλητικός. Το γκολ όμως ήρθε στο 34΄ από το υπέροχο σουτ του Σιφουέντες από το ύψος της μεγάλης περιοχής. Ένα γκολ που πέρα από τους 3 βαθμούς που χάρισε στην ομάδα ήταν και το «κερασάκι» μιας ολοκληρωτικής εμφάνισης στο πρώτο γεμάτο ενενηντάλεπτο του Σιφουέντες. Κουβάλησε την μπάλα, είχε σωστές μεταβιβάσεις και γενικά σχεδόν όλες του οι κινήσεις ήταν απόλυτα αποτελεσματικές. Σε αντίθεση με τον Ντιαντί που υπήρχαν στιγμές που έκανε άνω κάτω την αντίπαλη άμυνα αλλά στο τέλος δεν μπορούσε να ολοκληρώσει τις φάσεις. Πρόλαβε όμως ο νεαρός να δώσει το στίγμα του και να επιβεβαιώσει ότι στο πρόσωπο του ο ΑΡΗΣ έχει βρει πολλά περισσότερα από έναν ταλαντούχο παίκτη με προοπτική για το μέλλον.
ΗΘΕΛΕ ΚΑΙ 2Ο ΓΚΟΛ ΑΛΛΑ ΓΚΟΥΓΚΕΣΑΣΒΙΛΙ ΚΑΙ ΤΣΙΜΕΝΤΕΡΙΔΗΣ ΤΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΧΙ
Από την μια ο Τσιμεντερίδης έκοβε τον ρυθμό και έσπρωχνε με κάθε ευκαιρία τον Πανσερραϊκό προς την εστία μας, από την άλλη ο Γκουγκεσασβίλι επιδόθηκε σε ρεσιτάλ εντυπωσιακών αποκρούσεων. Ντιαντί(3-4 φορές), Μορόν, Μοντσού, Σαβέριο προσπάθησαν να κλειδώσουν την νίκη αλλά ο πορτιέρο των Σερρών ήταν εκεί και κράτησε τους αντιπάλους μας ζωντανούς μέχρι το τέλος. Η αμυντική μας λειτουργία όμως ήταν τόσο καλή σήμερα που μόνο με κάποιο πέναλτι φάντασμα σαν αυτό στο Περιστέρι θα μπορούσε να χαθεί η νίκη.
ΑΙΣΘΗΤΑ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ
Είχαμε πει παρά το Χ με τον Ατρόμητο ότι η ομάδα είχε δείξει ένα καλό πρόσωπο. Σήμερα όμως ο ΑΡΗΣ ήταν κατά πολύ καλύτερος. Όχι μόνο για κατάφερε να πάρει τους 3 βαθμούς αλλά γιατί σε όλες τις γραμμές έδειξε βελτιωμένος. Η άμυνα απροσπέλαστη, στο κέντρο η κίνηση των παικτών και η κυκλοφορία της μπάλας ήταν υποδειγματική ενώ και στην επίθεση παρά το «χαμηλό τέμπο» του Μορόν ο ΑΡΗΣ κατάφερε να βγάλει μέσα από στρωτό ποδόσφαιρο μπόλικες ουσιαστικές ευκαιρίες που θα μπορούσαν να είχαν γίνει γκολ. Όλα αυτά μόνο αισιοδοξία μας γεμίζουν μιας και η μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας συνεχίζεται και ακόμη είμαστε πολύ νωρίς για να κρίνουμε το τι έχουν να δώσουν τα νέα αποκτήματα αλλά και το πόσο καλά μπορούν να δέσουν με τους «παλιούς».
ΠΡΩΤΟ ΤΡΙΠΟΝΤΟ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΗΝ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ
Υποψιασμένοι μπήκαμε στην νέα αγωνιστική σεζόν σχετικά με την «νέα τάξη πραγμάτων» στο ελληνικό ποδόσφαιρο και όπως κόντρα στον Ατρόμητο έτσι και σήμερα στις Σέρρες υπήρχε το «κοράκι» αποφασισμένο να μας κόψει βαθμούς. Αυτή την φορά όμως ο ΑΡΗΣ ήταν πιο σοβαρός, πιο αποφασισμένος και δεν τους έδωσε την ευκαιρία να του κλέψουν τους βαθμούς. Το γκολ του Σιφουέντες ήταν αρκετό για να έρθει η νίκη σε ένα παιχνίδι όπου έπρεπε να είχαμε πετύχει πολλά περισσότερα. Μια νίκη που πανηγυρίστηκε έντονα από τον κόσμο της ομάδας που έστησε ένα μικρό Κλ.Βικελίδης στο ταλαίπωρο γήπεδο των Σερρών! Πρώτη νίκη και πρώτο χαστούκι στην εξύγιανση! Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!
ΥΓ. Μισές δουλειές από τον Τσιμεντερίδη… ούτε μια κόκκινη
Δεν κρατιόταν οι φίλοι του Παναθηναϊκού να αποθεώσουν την ομάδα τους μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Κατάλληλη ευκαιρία για αυτό αποτέλεσε ο πρώτος ημιτελικός απέναντι στον ΑΡΗ μας, όπου ο Παναθηναϊκός επικράτησε εύκολα με 89-71. Σε ρυθμούς «κούπας» και οι 3 διαιτητές που φρόντισαν από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα αυτή η γιορτή να μην χαλάσει… καταγράφοντας μάλλον και ένα ρεκόρ όπως αυτό το 22-0 υπέρ του Παναθηναϊκού στις βολές! Αχάμπαροι οι παίκτες του Γ.Καστρίτη έκαναν το παιχνίδι τους, πνίγοντας τα νεύρα τους από τα σφυρίγματα και βάζοντας δύσκολα στον πρωταθλητή Ευρώπης και αναγκάζοντας τους διαιτητές να καθαρίσουν για αυτόν.
ΓΚΡΙ ΦΙΕΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Καμία κριτική δεν χωράει στο παιχνίδι ως προς τη διακύμανση του σκορ και την όλη του εξέλιξη. Ο ΑΡΗΣ μας ήταν αυτός που έπρεπε και πάλευε από την αρχή μέχρι το τέλος για να μείνει κοντά στο σκορ. Πάλευε κόντρα στον πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό αλλά και κόντρα στους πρωταθλητές αλητείας Έλληνες διαιτητές. Χωρίς ίχνος ντροπής έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να διασφαλίσουν ότι η γιορτή του Παναθηναϊκού δεν θα χαλάσει από τον Καστρίτη και τους παίκτες του. Τα υπερδιπλάσια φάουλ και το 22-0 στις βολές του ημιχρόνου δεν αφήνει περιθώρια στον σχολιασμό σχετικά με την σημερινή ήττα. Άλλη μια «εύκολη» ήττα του ΑΡΗ και της ελληνικής καλαθοσφαίρισης. Μπράβο σε όλη την ομάδα, μακάρι να παρουσιαστεί έτσι και την Κυριακή.
ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΤΟ ΠΑΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Άγνωστο αν ο ρόλος του απόλυτου αουτσάιντερ ήταν αυτό που επέτρεψε στους παίκτες του ΑΡΗ να δείξουν τέτοια συγκέντρωση και αποφασιστικότητα στο παιχνίδι ή κάπου εκεί στο 3ο παιχνίδι με την Πάτρα ο διακόπτης γύρισε οριστικά και ο ΑΡΗΣ επανήλθε για τα καλά στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις. Με εξαίρεση κάποια φθηνά λάθη στα πρώτα 15’ όλη η ομάδα έδειξε μια απίστευτη προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο, χωρίς το παραμικρό ίχνος διάθεσης να εγκαταλείψει. Ούτε όταν οι 3 διαιτητές έκαναν τα δικά τους και οι αντίπαλοι μας έβρισκαν την ευκαιρία είτε με βολές είτε με μακρινά σουτ να ανεβάζουν την διαφορά. Ο ΑΡΗΣ ήταν εκεί, πεισματάρης να μην εγκαταλείπει και να αναγκάζει τους 3 διαιτητές για ακόμη μια φορά να ιδρώσουν για να βγάλουν το εξτραδάκι. Μπράβο σε όλη την ομάδα, μακάρι να παρουσιαστεί έτσι και την Κυριακή.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Τι να πεις πραγματικά για αυτή την «πράσινη αρμάδα»; Από την κορυφή της Ευρώπης στα «σκοτεινά υπόγεια» του ελληνικού μπάσκετ. Εκεί όπου ούτε το instant replay σε πανελλήνια μετάδοση είναι ικανό ρίξει λίγο φως για να αλλάξει την απόφαση των 3 «πρασινοσκούφηδων» με τη σφυρίχτρα. Πόσο μάλλον σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι γιορτή. Γιορτή για τους «πράσινους», παρωδία για οποιοδήποτε άλλο φίλο του μπάσκετ.
ΥΓ. Να πούμε ένα μπράβο στον ΠΑΟ για την κατάκτηση της ευρωλίγκας. «Επτάστερος» στην Ευρώπη, «Επτασφύριχτος» στην Ελλάδα! Ανεβάζει ποικιλοτρόπως το ελληνικό μπάσκετ.
ΥΓ2. Άραγε όταν τα «κοράκια» ξεπερνούν τους εαυτούς τους όπως με αυτό το 22-0 βολές και το 7-15 φάουλ του ημιχρόνου αλλά και την απίθανη απόφαση μετά από instant replay για την αγκωνιά του Λεσόρ – αμυντικό(!!!) φάουλ Σλαφτσάκη, παίρνουν κάποιο μπόνους; πριμ υψηλής απόδοσης και τέτοια; Ήρεμα ρωτάω.
Κατώτερος των περιστάσεων παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στον τελικό του κυπέλλου, δίνοντας το δικαίωμα στη διαιτητή Φραπάρ και στον Παναθηναϊκό να του στερήσουν τον τίτλο. Το γκολ στην τελευταία φάση της αναμέτρησης, όπως και οι 2 αποβολές μέσα σε 5΄ που προηγήθηκαν κατέστρεψαν κάθε πλάνο του Μάντζιου, που μάλλον στην προσπάθεια του να οχυρώσει τακτικά την ομάδα ξέχασε ότι στα μεγάλα παιχνίδια χρειάζονται και άλλα στοιχεία πέρα την τακτική. Έντονες(και δικαιολογημένες) οι αντιδράσεις του Καρυπίδη, του Μάντζιου και των παικτών με τη λήξη του αγώνα προς τη Γαλλίδα διαιτητή που πρωταγωνίστησε στο προμελετημένο έγκλημα που παρακολουθήσαμε.
ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΔΕΙΧΝΑΝ ΕΠΙΘΕΣΗ, Η ΕΙΚΟΝΑ ΦΩΝΑΖΕ ΑΜΥΝΑ
Με τον Μανού Γκαρθία και τον Νταρίντα να ξεκινάνε βασικοί, όπως και ο Σαμόρα όλοι πιστέψαμε ότι ο ΑΡΗΣ θα έμπαινε με το μαχαίρι στα δόντια απαιτώντας τη νίκη. Ωστόσο από τα πρώτα λεπτά ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι ήθελε το παιχνίδι της υπομονής χωρίς να ρισκάρει. Κάτι ανάλογο ίσχυε και για τους αντιπάλους μας μιας και ούτε ο Παναθηναϊκός είχε τη διάθεση να πιέσει ή να επιτεθεί μαζικά. Μπορεί το θέαμα να μην ήταν αρεστό αλλά σε μεγάλο βαθμό έδειχνε να αποδίδει. Ο Παναθηναϊκός έμοιαζε ακίνδυνος και εγκλωβισμένος ενώ ο ΑΡΗΣ που έψαχνε τη στιγμή του κατάφερε να φθάσει μια ανάσα από το πολυπόθητο γκολ με τον Λοντίγκιν όμως να αποκρούει την πολύ ωραία κεφαλιά του Φαμπιάνο και τον Μορόν σε δεύτερο χρόνο να μην μπορεί να στείλει την μπάλα στα δίχτυα.
ΤΟ ΑΧΑΣΤΟ ΤΟΥ ΖΑΜΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟ «ΠΕΤΣΟΚΟΜΑ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΡΑΠΑΡ
Ιδανικά ξεκίνησε το Β ημίχρονο για τον ΑΡΗ μας με την 2η κίτρινη κάρτα που οδήγησε στην αποβολή του Κώτσιρα να μας δίνει το αριθμητικό πλεονέκτημα απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που έτσι και αλλιώς έμοιαζε ακίνδυνος. Αυτό το πλεονέκτημα προσπάθησε να εξαργυρώσει η ομάδα με τον Σουλεϊμάνωφ να γυρίζει ιδανικά στον Ζαμόρα στο ύψος της μικρής περιοχής με το σουτ όμως που επιχείρησε να καταλήγει απελπιστικά έξω… Αυτό όμως που ακολούθησε ήταν τραγικό. Μέσα σε 5’ ο ΑΡΗΣ έμεινε με 9 παίκτες με μια 2η κίτρινη κάρτα εφεύρεση στον Νταρίντα (που όσο και να βλέπεις το replay δεν καταλαβαίνεις γιατί έχει τιμωρηθεί) αλλά και μια βλακώδη ενέργεια του Ζουλ που αντέδρασε με τον χειρότερο τρόπο στο σκληρό φάουλ που δέχθηκε από τον Μπακασέτα. Ήταν φανερό ότι η Γαλλίδα διαιτητής έψαχνε την ευκαιρία να σπρώξει τον Παναθηναϊκό και την βρήκε από τον Ζουλ χωρίς να χρειαστεί να κάνει τα «μαγικά» της όπως έκανε στην αποβολή του Νταρίντα. Ενώ και λίγο πριν το 90’ που το παιχνίδι φαινόταν να οδηγείται στην παράταση «έπνιξε» την πεντακάθαρη 2η κίτρινη κάρτα στον Μπερνάρ που με σκληρό εσκεμμένο φάουλ έκοψε την προσπάθεια του Μορόν να βγάλει την ομάδα στην αντεπίθεση. Το γκολ στην τελευταία φάση του αγώνα ήταν μια από αυτές τις τρελές και ταυτόχρονα πικρές στιγμές που έχουμε βιώσει σε τελικούς, νοκ άουτ αγώνες και γενικότερα κρίσιμα παιχνίδια.
ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ, ΞΕΧΑΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ
Εκ του αποτελέσματος όλα σήμερα πήγαν στραβά. Ακόμη και αν μέχρι το σημείο που έμεινε η ομάδα μας με 9 παίκτες είχε περισσότερες και σημαντικότερες ευκαιρίες από τον αντίπαλο τελικά η προσέγγιση του αγώνα αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος λάθος. Επιλέχθηκε η πιο επιθετική ενδεκάδα για να παίξει άμυνα χωρίς όμως σε κανένα σημείο του αγώνα να έχει τη διάθεση να το δείξει με τον τρόπο που αγωνιζόταν. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι στα πλέιοφς είχαμε και 2 παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό με 2 διαφορετικές προσεγγίσεις. Στο Κλ.Βικελίδης η ομάδα έπαιξε επιθετικά, «πάτησε» τον Παναθηναϊκό αλλά στο τέλος ηττήθηκε με 0-2. Αντιθέτως στη Λεωφόρο η ομάδα έπαιξε πιο «τακτικά» και έφθασε σε μια εύκολη νίκη παρά το εύθραυστο τελικό 0-1. Κατά τα άλλα… ναι, καλή η τακτική αλλά σε αυτά τα παιχνίδια θέλει και άλλα πράγματα. Θέλει δύναμη, θέλει πάθος, θέλει αποφασιστικότητα. Αποφασιστικότητα που δεν την είχαμε και ως ένα βαθμό την είχε ο αντίπαλος. Αν έβαζε το γκολ ο Ζαμόρα… αν δεν είχε αποβληθεί άδικα ο Νταρίντα… αν δεν έκανε την ανόητη ενέργεια ο Ζουλ… αν ο Μάντζιος λειτουργούσε πιο έξυπνα και έβγαζε τους παίκτες που είχαν δεχθεί κίτρινη κάρτα μετά την αποβολή του Κώτσιρα μιας και ήταν ξεκάθαρο ότι η διαιτητής έψαχνε την ευκαιρία να επιβάλει την «ισορροπία»… αν έβαζε Βέλεθ όταν μειναμε με 9... Με τα αν δουλειά δεν γίνεται… Το πρόβλημα είναι γενικότερο και έχει να κάνει με την νοοτροπία του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ που δεν συμβαδίζει με την νοοτροπία του κόσμου του. Το πως μπορεί να διορθωθεί θα πρέπει να το δούμε από αύριο.
ΠΙΚΡΗ ΓΕΥΣΗ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
Πικρή γεύση για ακόμη μια φορά ο τελικός κυπέλλου για τον ΑΡΗ μας που δεν κατάφερε να δικαιώσει τις προσδοκίες του διψασμένου για έναν τίτλο κόσμου του. Προσδοκίες που είχε δημιουργήσει αυτός ο προπονητής με αυτούς τους παίκτες. Μάλλον όμως δεν είχαν υπολογίσει ότι σήμερα έπρεπε να δώσουν το κάτι παραπάνω ώστε να κερδίσουν και τη Γαλλίδα διαιτητή που μέσα σε 5’ άρπαξε την ευκαιρία για να αφήσει την ομάδα μας με 9 παίκτες. Απογοήτευση, στεναχώρια, αγανάκτηση… σε μια προβληματική χρονιά από το ξεκίνημα που ούτε στο φινάλε κατάφερε να σωθεί. Συνεχίζουμε όμως... αναμένοντας το επόμενο σπουδαίο ραντεβού με την ιστορία.
ΥΓ. Με τον ορισμό μιας ουδέτερης έδρας όπως είναι το Πανθεσσαλικό αντί για το ΟΑΚΑ, προς στιγμή πιστέψαμε ότι οδηγούμαστε σε έναν τελικό όπου θα παιχτεί στα ίσια. Με το που ξεκίνησε όμως το παιχνίδι το 50-50 πήγε περίπατο.
ΥΓ2. Το διαβάσαμε και αυτό… πολύ κακή η διαιτητής, σωστά όμως τα σφυρίγματα!
ΥΓ3. Σωστή(και δικαιολογημένη) η αντίδραση της ομάδας μετά τη λήξη του αγώνα. Παρόλα αυτά η αντίδραση που θα προτιμούσαμε να δούμε θα έπρεπε να ήταν πριν την έναρξη του αγώνα από τη διοίκηση αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα από τους παίκτες μας.
Αλύγιστη παρουσιάστηκε η Τσαρούχα και η παρέα της σήμερα στο Σ.Ε.Φ. όπου παρά την σπουδαία προσπάθεια του ΑΡΗ μας κατάφεραν να παραδώσουν τη νίκη στον αγαπημένο τους Ολυμπιακό. Απίστευτο χειρουργείο κυρίως στο Α΄ημίχρονο, με τους 3 διαιτητές να βάζουν τα θεμέλια της νίκης του Ολυμπιακού από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης. Θλιβερός ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του που διαμαρτυρόντουσαν σε κάθε σφύριγμα υπέρ του ΑΡΗ.
ΣΤΥΓΝΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Με φόρα μπήκαν οι 3 διαιτητές στο παιχνίδι φροντίζοντας να κάνουν ξεκάθαρο στους παίκτες του Ολυμπιακού να μην αγχωθούν όσο καλά και αν αγωνισθεί ο ΑΡΗΣ σήμερα. Κάθε ανάσα μας στην άμυνα και ένα φάουλ, κλεψίματα με τα πόδια, επιθετικά φάουλ σε κανονικά σκριν και «no foul» σε ότι και αν έκαναν οι παίκτες του Ολυμπιακού. Παρά την φιλότιμη προσπάθεια των παικτών μας με 31-13 φάουλ εις βάρος μας και 39-9 βολές για τον Ολυμπιακό μόνο σε θαύμα ελπίζαμε. Το σε ποια επίθεση κρίθηκε το τελικό αποτέλεσμα και τι μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά ελάχιστη σημασία έχει με τη διαιτησία που είχαμε σήμερα.
ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΤΑ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ
Πέρα από τον εκνευρισμό που μας πρόσφερε το σημερινό παιχνίδι, μας γέμισε και με ικανοποίηση για την προσπάθεια των παικτών του Γ.Καστρίτη. Ο ΑΡΗΣ υπό αυτές τις αντίξοες συνθήκες έπαιξε όπως μπορούσε άμυνα, πάλεψε σαν σκυλί για τα ριμπάουντ και κυκλοφόρησε εξαιρετικά την μπάλα στην επίθεση με αποτέλεσμα να τελειώσει την αναμέτρηση με 50% στα τρίποντα. Ναι κάποια ήταν τυχερά αλλά και αρκετά από αυτά που χάθηκαν ήταν ελεύθερα. Είδαμε παίκτες σαν τον Χάρελ και τον Μπλούμπεργκς να παίρνουν τις πρωτοβουλίες που πρέπει και να είναι αποτελεσματικοί. Είδαμε παίκτες που ερχόντουσαν από τον πάγκο σαν τον Περσίδη και τον Κατσίβελη να βάζουν και αυτοί το λιθαράκι τους στο παιχνίδι. Είδαμε και τον Τολιόπουλο ορθώς παρά την αστοχία του να μην εγκαταλείπει. Μέχρι και τον Ρίντ είδαμε να βοηθάει. Όλα αυτά βάζουν ένα τεράστιο θετικό πρόσημο στο σημερινό παιχνίδι και μια παρακαταθήκη για τα επόμενα.
ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΖΕΙ
Μόλις 5’ κανονικής διάρκειας αγώνα ήταν αρκετά για να καταλάβεις το τι ακριβώς μας περίμενε σήμερα. Με σφυρίγματα που προσβάλλουν τη νοημοσύνη όποιου γνωρίζει τα βασικά του αθλήματος έδωσαν τη χείρα βοηθείας στον Ολυμπιακό να πάρει μια νίκη που υπό διαφορετικές συνθήκες μάλλον δεν θα είχε κατακτήσει. Χίλια μπράβο στην ομάδα για την μαχητικότητα και την βελτιωμένη εικόνα συνολικά σε ένα παιχνίδι «ιδιαίτερων συνθηκών» όπως αυτό εξελίχθηκε. Η νίκη δεν ήρθε όπως θα θέλαμε... θα αρκεστούμε στο ξεμπρόστιασμα του Ολυμπιακού και της ελληνικής διαιτησίας.
ΥΓ. Πάτημα στο πόδι του επιτιθέμενου μέχρι και στο ποδόσφαιρο θα δινόταν κίτρινη κάρτα. Στον μπασκετικό Ολυμπιακό ούτε καν φάουλ!
ΥΓ2. Σεβαστή η διάθεση του κόουτς να θέλει να κρατάει άπαντες στην ομάδα επικεντρωμένους στο αγωνιστικό πλάνο χωρίς να ασχολούνται με τη διαιτησία. Εσύ όμως κόουτς οφείλεις έστω στη συνέντευξη τύπου να πεις δημόσια αυτό που όλοι μας νιώθουμε μετά από τέτοιες διαιτησίες.
ΥΓ3. Άγνωστο αν το να μην διαμαρτυρόμαστε για την διαιτησία είναι επιλογή της διοίκησης ή αυθόρμητη αντίδραση του τεχνικού τιμ και των παικτών. Σίγουρα όμως αυτό θα πρέπει να αλλάξει. Ο ΑΡΗΣ τα τελευταία χρόνια φαίνεται να βρίσκει σιγά σιγά την αγωνιστική του αξιοπρέπεια, καιρός πλέον να βρει και την φωνή του. Εδώ φωνάζουν ακόμη και όταν ευνοούνται οι "κορυφαίοι" της Ευρωλίγκας.
Συμφωνώ φίλε Πλάνετ,αν και ο Σουλειμάνωφ είναι από τους παίχτες που μπορούν να αναπληρωθούν σχετικά εύκολα, κυρίως ανασταλτικά βοηθούσε εδώ[…]
Νομίζω ότι τόσο ο Μάντζιος όσο και ο Ουζουνίδης αντιλαμβανόντουσαν ότι δεν αξιοποιούσαν όσο θα μπορούσαν τον Μανού Γκαρθία και[…]
Συμφωνώ με αυτό που γράφεις ότι η ομάδα ήταν πιο απελευθερωμένη παίζοντας λιγότερο με το δεκάρι και περισσότερο με τα[…]
Όταν παίζεις φοβικά, υπερβολικά αμυντικά όπως στον περσινό τελικό, δεν περιμένεις προφανώς να φανεί το δεκάρι, φίλε Πλάνετ.Εκείνο το παιχνίδι[…]
Επίσης δεν καταλαβαίνω φίλε Πλάνετ γιατί, εφόσον λέμε ότι έχουμε πρόβλημα στα εξτρέμ,δεν έμεινε ο Παναγίδης.Ηταν τόσο κακός;Με αυτόν βασικό[…]
Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ μας μέσω του διαδικτύου!