Η γνωστή κακή περιφερειακή άμυνα σε συνδυασμό με την εκπληκτική βραδιά που βρέθηκαν τα δυνατά όπλα του μπαογκ οδήγησαν σε μια εύκολη ήττα σε ένα παιχνίδι όπου η νίκη είχε ξεχωριστή βαθμολογική σημασία. Σε δυσμενή θέση η ομάδα που φωνάζει ότι για να ανατρέψει την κατάσταση απαιτούνται αλλαγές.

Είχαμε τονίσει πριν από το παιχνίδι ότι η περιφερειακή άμυνα πάνω στα ατού του συμπολίτη θα ήταν ένα από τα στοιχεία που θα έκριναν την αναμέτρηση αλλά όπως φάνηκε στο παρκέ παρουσιαστήκαμε τραγικοί σε αυτό το κομμάτι. Ο Σόρτερ εκμεταλλεύτηκε την κακή αμυντική μας λειτουργία, βρήκε τους χώρους που ήθελε και άρχισε να φορτώνει το καλάθι μας… δίνοντας τον αέρα και στους Σμιθ, Μπράουν και Μπεστ να κάνουν κάτι ανάλογο κυρίως βομβαρδίζοντας έξω από τα 6.75. Ο Καμπερίδης έδειξε σε κάποια φάση να έχει ένα planbμε τον Σιδηροηλία σε ειδική αποστολή αλλά τελικά και αυτό ήταν μια σπασμωδική κίνηση. Το ποσοστό του μπάογκ στα τρίποντα ήταν σχεδόν σε όλο το παιχνίδι πάνω από το 50% και αυτό ήταν αρκετό για να έρθει εύκολα η ήττα σε ένα παιχνίδι όπου η νίκη θα ήταν καθοριστική για τη συνέχεια. Η καλή επιθετική λειτουργία μας σε μεγάλο κομμάτι του αγώνα μας επέτρεψε να μην χάσουμε από νωρίς την επαφή με το σκορ αλλά όταν δεν παίζεις καθόλου άμυνα και ο αντίπαλος  σου βρίσκεται σε εξαιρετική βραδιά τότε δεν έχεις καμία τύχη. Λίγος ο Μιλόσεβιτς, λίγος ο Φιτζπάτρικ που αδικαιολόγητα δεν πήρε χρόνο συμμετοχής, λίγος ο Μόρις που απλά απέδειξε ξανά ότι στα δύσκολα δεν μπορεί όπως και ο Φλιώνης… Μόνο κάποια ξεσπάσματα στην επίθεση από τον Γκετσεβίτσιους και τον Σλαφτσάκη που όμως στην άμυνα αποδείχθηκαν "τρύπες" για   την ομάδα. Προσπάθησε ο Μποχωρίδης όμως δεν πήρε τις πρωτοβουλίες που έπρεπε αν και του ταίριαζε το παιχνίδι. Ξεχώρισε ο Ντραγκίσεβιτς που στάθηκε στο ύψος του όπως και  ο Μπράουν που για κάποιο λόγο αν και μπήκε ζεστός έπαιξε μόλις 21' …  Εμφανώς κακή η προετοιμασία για αυτό το παιχνίδι από τον Καμπερίδη και τους παίκτες του όπως και η διαχείριση του ρόστερ κατά τη διάρκεια του αγώνα που φώναζε απόγνωση…

Κατώτερος των περιστάσεων παρουσιάστηκε και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας και γνώρισε εύκολα την ήττα στο ντέρμπι. Με την πλάτη στον τοίχο βρίσκεται η ομάδα με το επόμενο στραβοπάτημα να οδηγεί στον γκρεμό. Ξεκάθαρα απαιτούνται αλλαγές για να σωθεί η παρτίδα. Μονόδρομος το 2 στα 2 στα επόμενα παιχνίδια για να δούμε που βρισκόμαστε. Η προσπάθεια δεν τελειώνει εδώ και όλοι μαζί θα πρέπει να παλέψουμε μέχρι τέλους όπως αρμόζει στην ιστορία αυτού του συλλόγου και του κόσμου του.

ΥΓ. Απαραίτητη προϋπόθεση για οποιαδήποτε κίνηση είναι να υπάρχουν χρήματα. Ίσως  κάποια αποδέσμευση ενός μεγάλου συμβολαίου όπως αυτό του Μόρις να βοηθούσε την κατάσταση…

ΥΓ2. 4 γκολ ήταν αρκετά για να γεμίσει το κρατικό γήπεδο της Πυλαίας από περαστικούς μπαογκτζήδες που είπαν να θυμηθούν και άλλα αθλήματα. Άλλωστε ο γιατρός μετά το σαββατιάτικο κάζο συνέστησε από μπάσκετ μέχρι χάντμπολ και ποδηλασία τουλάχιστον για 72ώρες.

Σε δεινή κατάσταση βρίσκει το ξεκίνημα του 2020 τον μπασκετικό ΑΡΗ μας και όσο και αν τα μηνύματα για αυτή την εξέλιξη υπήρχαν από το καλοκαίρι έστω και αυτή τη στιγμή η ομάδα οφείλει να αλλάξει την κατάσταση. Και για να γίνει αυτό οι νίκες είναι μονόδρομος αρχίζοντας από το ντέρμπι της Κυριακής με τον συμπολίτη στο παλατάκι(ή καλύτερα πελατάκι). Όταν απέναντι μας έχουμε τον εξίσου τραγικό συμπολίτη συγκάτοικο στην ουρά της βαθμολογίας τότε η νίκη έχει διπλή αξία. Και αυτό είναι το μοναδικό που πρέπει να σκέφτονται ο Σάββας Καμπερίδης και οι παίκτες του ενόψει της αναμέτρησης της Κυριακής!

Χωρίς προβλήματα εν μέσω εορτών πραγματοποιήθηκε η προετοιμασία του ΑΡΗ μας και αυτό είναι ένα πρώτο ενθαρρυντικό στοιχείο για αυτό το κρίσιμο παιχνίδι. Η περιφερειακή άμυνα του συμπολίτη είναι τραγική και ο Μπόχω μαζί με τον Μπράουν θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν τα δικά τους. Ενώ και οι Ντραγκίσεβιτς, Μιλόσεβιτς και Φιτζπάτρικ θα  είναι παίκτες-κλειδιά μιας και στα αμυντικά matchupπου αναμένεται να γίνουν φαίνεται να έχουν πλεονέκτημα. Ο μπαογκ είναι μια κακή ομάδα ποιοτικά όπου δεν έχει κάποια αγωνιστική ταυτότητα να επιδείξει πέρα από τις προσωπικές εξάρσεις κάποιων παικτών του.  Και εκεί ακριβώς θα πρέπει να επικεντρωθεί η άμυνα μας ώστε να αποσυντονίσουμε τα βασικά τους όπλα.  Στην Πάτρα παρουσιαστήκαμε "αδιάβαστοι" αν και υπήρχε σημαντική διαφορά δυναμικότητας, την Κυριακή όμως και η κάθε λεπτομέρεια μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο. Σημαντικό στοιχείο θα είναι η συγκέντρωση των παικτών μας όπου θα πρέπει να έχουν ήδη γνώση για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πιθανόν να συναντήσουν. Από το γνωστό κλίμα εκφοβισμού υπό την ανοχή όλων των "διοργανωτών" έως και την διαιτησία που θα προσπαθήσει να εκνευρίσει από νωρίς τους παίκτες μας. Αυτά είναι τα στοιχεία που θα κάνουν την διαφορά μιας και σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο ο ΑΡΗΣ είναι ένα κλικ πιο ψηλά από τον μπαογκ.

Χωρίς λαϊκούς ξεσηκωμούς, εμβάσματα μέσω Ροστόφ και "πράσινες πλάτες" ο ΑΡΗΣ κατεβαίνει σε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι όπου η νίκη θα σημάνει και την έναρξη της αντεπίθεσης. Αν υπάρχει μια ομάδα καθαρά αγωνιστικά όπου μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας ότι είναι χειρότερη από τον φετινό ΑΡΗ αυτός είναι ο δύσμοιρος μπαογκ. Βγάζουμε δύναμη και τσαμπουκά από τα αποδυτήρια, πουλάμε τρέλα στο "πελατάκι" και επιστρέφουμε με μια νίκη ξεχωριστής βαθμολογικής(και όχι μόνο) σημασίας κοιτάζοντας το 2020 με μεγαλύτερη αισιοδοξία! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΟΥ!

Δεν μπόρεσε ο ΑΡΗΣ μας να ακολουθήσει τον ρυθμό του Προμηθέα γνωρίζοντας μοιρολατρικά άλλη μια ήττα. Η κακή αμυντική λειτουργία σχεδόν σε όλη την διάρκεια του αγώνα και η έλλειψη συγκέντρωσης όταν φθάσαμε στο -7 έκριναν την αναμέτρηση. Προβληματισμός για την εικόνα της ομάδος αλλά και τα "περίεργα" αποτελέσματα σε άλλα γήπεδα.

Τον ΑΡΗ να παλεύει με όλες του τις δυνάμεις περιμέναμε να δούμε στην Πάτρα αλλά μέχρι να συμβεί αυτό ήταν ήδη αργά. Η άμυνα με τα μάτια στο πρώτο δεκάλεπτο έδωσε την ψυχολογική ώθηση στους παίκτες του Προμηθέα να  πετύχουν εύκολους πόντους από κοντά και στη συνέχεια να σουτάρουν και από μακριά με εκπληκτικά ποσοστά. Απορίας άξιο η αντίδραση της ομάδος μας σε όλο αυτό το διάστημα που έδειχνε ανήμπορη να αντιδράσει αλλά και "αδιάβαστη" σχετικά με τον τρόπο που αγωνίζεται ο αντίπαλος. Κάτι ανάλογο φάνηκε να συμβαίνει και στον πάγκο της ομάδος με τον Καμπερίδη να παραμένει θεατής για αρκετή ώρα μέχρι να αποφασίσει να αλλάξει κάτι στο παιχνίδι μας. Η είσοδος του αφηνιασμένου Μπράουν αφύπνισε τον ΑΡΗ όπου έδειξε σημεία ζωής. Ωστόσο το ανακάτεμα της τράπουλας από τον Καμπερίδη που ξέχασε τον Μπράουν πολύ ώρα στον πάγκο και γενικότερα επέμεινε σε παίκτες που δεν τραβούσαν στοίχισε…  Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μιλόσεβιτς που πραγματοποίησε μετριότατο παιχνίδι αλλά πήρε σαφώς παραπάνω χρόνο από τον Φιτζπάτρικ που έδειχνε να κολλάει πιο πολύ στη σημερινή αναμέτρηση. Ενώ ξανά και όταν η ομάδα μείωσε από τους 16 στους 7 δεν φάνηκε να υπάρχει η στοιχειώδη ψυχραιμία  ώστε να μπούμε στην διεκδίκηση της νίκης. Προσπάθησε ο Ντραγκίσεβιτς αν και οι διαιτητές τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση έδειξαν να τον έχουν "στοχεύσει" σφυρίζοντας ότι να ναι στις φάσεις που συμμετείχε. Αν και έδειξε κάποια καλά στοιχεία ο Μόρις τελικά φάνηκε να απολαμβάνει περισσότερο το φινάλε της αναμέτρησης όπου έχοντας απέναντι του τα "δεύτερα" του Προμηθέα έκανε ότι ήθελε.

Διδακτική η σημερινή ημέρα για τον ΑΡΗ σε πολλά επίπεδα. Σίγουρα απαιτείται περισσότερη προσπάθεια και βελτίωση ώστε να διεκδικήσουμε τις νίκες σε όλα τα εναπομείναντα παιχνίδια ανεξάρτητα από  αντιπάλους και έδρες(ο Θεός να τις κάνει έδρες). Από την άλλη όμως θα πρέπει ο ΑΡΗΣ(και η νέα διοίκηση) να έχει το νου του σε όλα όσα γίνονται γύρω του αλλά και να απαιτήσει καλύτερες διαιτησίες στα παιχνίδια του μιας και είναι ολοφάνερο ότι δεν σε σέβεται κανείς...

ΥΓ. Υπερπλήρης ο Προμηθέας σαν ομάδα αναμφίβολα ήταν καλύτερος από εμάς σήμερα. Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον τρόπο που σφύριζαν κατά το δοκούν οι διαιτητές.  Επέτρεψαν την υπερβολική πίεση με πολλά φάουλ των παικτών του Προμηθέα στην περιφέρεια ενώ στην επίθεση έκλειναν τα μάτια στα συνεχόμενα φάουλ κάτω από το καλάθι.

ΥΓ2. Λίγο ρε από την τρέλα του κόσμου να είχε αυτή η ομάδα, που σήμερα πάλι μάγεψε με την παρουσία του στην Πάτρα!

Κόντρα σε μια από τις πιο δυνατές ομάδες του πρωταθλήματος ο ΑΡΗΣ μας θα διεκδικήσει τις όποιες πιθανότητες έχει για νίκη  εκμεταλλευόμενος τον αέρα αλλαγής που φυσάει εδώ και λίγο καιρό στο Παλέ. Το παιχνίδι είναι δύσκολο αλλά οι παίκτες του Σάββα Καμπερίδη έχουν αντιληφθεί ότι η κατάσταση απαιτεί νίκες έκτος προγράμματος και αυτό ακριβώς θα παλέψουν να πετύχουν στην Πάτρα. Συνεπής η διοίκηση στις δεσμεύσεις της προς του παίκτες με πληρωμές μέρους των οφειλών.

Ο Προμηθέας όπως και πέρσι είναι μια δυνατή ομάδα με πλήρες ρόστερ και με μια διοίκηση που κάνει σταθερά και προσεκτικά βήματα. Η απόκτηση του Μαυροκεφαλίδη από τον Ιωνικό δείχνει ότι υπάρχουν φιλοδοξίες και δικαιολογημένα είναι το φαβορί για τη 2η θέση του πρωταθλήματος. Όλα αυτά όμως δεν θα πρέπει να απασχολούν την ομάδα μας μιας και ο ΑΡΗΣ είναι υποχρεωμένος όταν βρίσκεται πάνω στο παρκέ να αφήνει τα προβλήματα του στην άκρη. Και όταν μιλάμε για το σημερινό ελληνικό πρωτάθλημα χαμηλού επιπέδου… καμία ομάδα δεν είναι ανίκητη και οι εκπλήξεις διαδέχονται η μια την άλλη. Με αυτή την λογική οι παίκτες μας πρέπει να τα δώσουν όλα και αν παρουσιαστεί η ευκαιρία για νίκη μπροστά τους, να την αρπάξουν από τα μαλλιά. Ναι ο Προμηθέας είναι πιο δυνατός αλλά όταν μιλάμε για μια ομάδα που ηττήθηκε στο Ρέθυμνο και πριν λίγες ημέρες συμπτωματικά δεν ηττήθηκε από τον συγκάτοικο μας στην ουρά της βαθμολογίας μπάογκ τότε τα πάντα είναι πιθανά. Στα τελευταία παιχνίδια φαίνεται μια αλλαγή αγωνιστικής νοοτροπίας πάνω στο παρκέ που πηγάζει τόσο από την παρουσία του Καμπερίδη όσο και από την αποχώρηση του Γουλιέλμου. Παράλληλα η συνεισφορά των Μπράουν και Φιτζπάτρικ στο παιχνίδι μας ολοένα γίνεται και μεγαλύτερη και αυτό είναι ένα στοιχείο που μας κάνει αρκετά απρόβλεπτους. Σε αυτό το απρόβλεπτο πρέπει να ποντάρει ο ΑΡΗΣ, να αιφνιδιάσει τους παίκτες του Προμηθέα και να φύγει με μια καθοριστική νίκη εκεί που δεν θα το περιμένει κανείς. Όσο δύσκολο και αν είναι, ο ΑΡΗΣ μπορεί και πρέπει να παλέψει για τη νίκη με όλες του τις δυνάμεις!

Ξεκάθαρο φαβορί είναι ο Προμηθέας στην αναμέτρηση του Σαββάτου χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι ο ΑΡΗΣ δεν πρέπει να τα δώσει όλα για τη νίκη. Άλλωστε σε αυτό το άθλιο πρωτάθλημα τίποτα δεν πρέπει να θεωρείτε δεδομένο και οι εκπλήξεις διαδέχονται η μια την άλλη. Κάτι φαίνεται να αλλάζει πάνω στο παρκέ, είμαστε ανεβασμένοι και πρέπει να το παλέψουμε. Ώρα να κάνει και ο ΑΡΗΣ μας την δική του έκπληξη και να κεράσει χαμόγελα και αισιοδοξία ενόψει της νέας χρονιάς! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Επιστροφή στις νίκες για την αγαπημένη μας ομάδα απέναντι στο Λαύριο που αποδείχθηκε μόνο λόγια του αέρα ανάλογα του προέδρου του. Βελτιωμένη η ομάδα έβγαλε πάθος, βρήκε λύσεις στην επίθεση και όλα αυτά χάρη στο ροτέισον του Καμπερίδη που δείχνει να διαχειρίζεται το ρόστερ καλύτερα από τον προκάτοχο του. Άλλη μια εντυπωσιακή παρουσία του κόσμου του ΑΡΗ την ίδια στιγμή που στα υπόλοιπα γήπεδα παίζουν μεταξύ συγγενών και φίλων.

Αιφνιδιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας από την αποτελεσματικότητα των παικτών του Λαυρίου που ήρθαν από τον πάγκο και αν και έβρισκε τον δρόμο προς το καλάθι δεν κατάφερε να περιορίζει τον αντίπαλο. Το ισορροπημένο πρώτο δεκάλεπτο έδειξε ξεκάθαρα ότι στην άμυνα πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο και αυτό ακριβώς ξεκίνησαν να κάνουν οι παίκτες μας. Ανεβάζοντας την πίεση και συνεχίζοντας να βρίσκουμε πόντους χάρη στην καλή κυκλοφορίας της μπάλας η ομάδα μας άρχιζε να επιβάλλει τον ρυθμό της και να ψάχνει την ευκαιρία να ξεφύγει στο σκορ. Κάτι που το κατάφερε στο 3ο δεκάλεπτο με συνεχόμενες καλές άμυνες και καθαρό μυαλό στην επίθεση. Οι +24 πόντοι που έφθασε η διαφορά ήταν αρκετό για να πάρουμε τη νίκη παρά τα νεκρά διαστήματα στην τελευταία περίοδο. Συνολικά η ομάδα φάνηκε περισσότερο συγκεντρωμένη από άλλες φορές, οι παίκτες έδειξαν διάθεση να παίξουν άμυνα και στην επίθεση φαίνεται σιγά σιγά οι παίκτες να βρίσκουν τους ρόλους τους. Από τον Μποχωρίδη που ήταν ο κορυφαίος μαζί με τον Ντραγκίσεβιτς μέχρι τους Μπράουν και Μόρις που ήταν πιο ουσιαστικοί στο παιχνίδι τους σε σχέση με τα προηγούμενα. Η ομάδα με τον Καμπερίδη στον πάγκο βρίσκει σιγά σιγά τα πατήματα και βελτιώνετε. Ωστόσο θα πρέπει οι παίκτες να εντείνουν ακόμη περισσότερο την προσπάθεια και κυρίως στην άμυνα να δείχνουν τον ίδιο ζήλο που έδειξαν μετά το πρώτο δεκάλεπτο.

Χωρίς να δυσκολευτεί ιδιαίτερα ο ΑΡΗΣ μας έκανε το καθήκον του σε έναν από τους πολλούς "τελικούς" που έχει φέτος. Ο αέρας αλλαγής αρχίζει και αποτυπώνεται και πάνω στο παρκέ με τον Σάββα Καμπερίδη να διαχειρίζεται ως τώρα εξαιρετικά το ρόστερ. Απίστευτη ώθηση από τον κόσμο που είναι μπροστάρης στην προσπάθεια επιβίωσης του Αυτοκράτορα! Συνεχίζουμε δυνατά ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Παράβαση από των παικτών του Λαυρίου στο τζάμπολ χωρίς να κυλήσει ο χρόνος και οι άσχετοι με τα γκρι δίνουν την μπάλα με 14''(?!?!?) στον ΑΡΗ. Και κομπλεξικοί και άσχετοι!

Με το σύνθημα της αντεπίθεσης από τη νέα διοίκηση της ΚΑΕ να έχει δοθεί με τον πλέον επίσημο τρόπο, ο ΑΡΗΣ καλείται στο "τελικό" του Σαββάτου με το Λαύριο να επιστρέψει στις νίκες και να κάνει το πρώτο βήμα για να αλλάξει την τύχη του. Αρωγός σε αυτή την προσπάθεια θα είναι ο κόσμος για ακόμη μια φορά, τόσο μέσω της οικονομικής ενίσχυσης με τα εισιτήρια διαρκείας του Β γύρου όσο και με την καυτή ατμόσφαιρα που θα δημιουργήσει στο Παλέ!

Χωρίς αγωνιστικά προβλήματα και με τις τσέπες πιο γεμάτες σε σχέση με τις προηγούμενες μέρες μετά από τις προσπάθειες της διοίκησης πρωτοδικείου ο ΑΡΗΣ φαντάζει έτοιμος να γυρίσει τον διακόπτη. Στο παιχνίδι με την ΑΕΚ φάνηκε η προσπάθεια του Σάββα Καμπερίδη να αλλάξει την αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδος σε πολλούς τομείς αλλά φάνηκε και η διάθεση των παικτών να δώσουν το κάτι παραπάνω. Η ομάδα είναι σε οριακό σημείο και παρά τις δεδομένες αγωνιστικές αδυναμίες δεν αξίζει να βρίσκεται στην τελευταία θέση. Αυτό φαίνεται να το έχουν αντιληφθεί όλοι οι παίκτες ακόμη και ο Μόρις που μέσα στην εβδομάδα διαμαρτυρήθηκε για τα οικονομικά προβλήματα με αποχή από τις προπονήσεις. Κάτι αντίστοιχο προφανώς και έγινε και με τον Σακελλαρίου μιας και 2 πλευρές παραδέχθηκαν ότι αυτή η συνεργασία δεν είχε να προσφέρει τίποτα σε κανέναν και έτσι ο έμπειρος γκαρντ αποχώρησε από την ομάδα. Κάτι θετικό μιας και ο ΑΡΗΣ χρειάζεται παίκτες συγκεντρωμένους και αποφασισμένους να βάζουν πάνω από όλα το καλό της ομάδος ανεπηρέαστοι από τις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Το Λαύριο αν και δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο από πλευράς υλικού εκμεταλλευόμενο την σταθερότητα του και τον ξεκάθαρο αγωνιστικό προσανατολισμό έχει καταφέρει ως τώρα να κάνει μια πολύ καλή πορεία για τα δεδομένα και τους στόχους του. Και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα μιας και το αγωνιστικό στυλ του Λαυρίου με τα γρήγορα transitionκαι τα πολλά ένας με ένας χτυπάει ακριβώς στις δικές μας αδυναμίες. Για αυτό και στο αυριανό παιχνίδι η άμυνα θα πρέπει να έχει τον πρώτο ρόλο. Αν καταφέρουμε να κόψουμε τον ρυθμό του Λαυρίου τότε η νίκη εύκολα ή δύσκολα θα έρθει.

Η χαρά του κάθε πικραμένου έχει καταντήσει ο ΑΡΗΣ τα τελευταία χρόνια με κάποιον Ψαράκη του Λαυρίου εκτός από το ΑΦΜ της Κύμης να "αγοράζει" και λίγο από την περσινή γλώσσα που είχε βγάλει η Κύμη σε ανάλογη κατάσταση. Σας έχει δώσει πολύ πόνο ο ΑΡΗΣ στη ζωή σας και τώρα ζείτε το "όνειρο"… 105 χρόνια υπερηφάνειας και απίστευτων άθλων δεν διαγράφονται με 5-6 μαύρες χρονιές. Σε αντίθεση με ομάδες πυροτεχνήματα που αργά ή γρήγορα θα σβήσουν. Το Σάββατο το απόγευμα θα στο καμίνι του Παλέ θα  πάρετε και εσείς την απάντηση σας μέσα στο γήπεδο όπως τόσοι άλλοι. ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΛΕ!

ΥΓ. 50€ ευρώ κοστίζει το φθηνότερο εισιτήριο διαρκείας για τα 8 εναπομείναντα παιχνίδια. Μόλις 6.25€  ανά αγώνα για να στηρίξεις την προσπάθεια σωτηρίας του Αυτοκράτορα.

ΥΓ2. Μετά το νωθρό ξεκίνημα η νέα διοίκηση πρωτοδικείου δείχνει να κινείται δυναμικά και να ξεκινάει αγώνες σε όλα τα μέτωπα. Το μέτωπο όμως που δεν πρέπει να ξεχαστεί παρόλο που δεν αναφέρθηκε στη συνέντευξη τύπου είναι αυτό με την ΕΟΚ και τα κέντρα αποφάσεων. Εκεί που φαίνεται η απόφαση να πέσει ο ΑΡΗΣ να έχει ήδη παρθεί. Άλλωστε οι φετινές διαιτησίες αυτό δείχνουν.

Ανταγωνιστικός  παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στο ΟΑΚΑ αλλά στο τέλος το επιθετικό κρεσέντο του Γκίκα έκοψε τις ελπίδες για την έκπληξη. Σημάδια βελτίωσης από την ομάδα με τον Σάββα Καμπερίδη να δείχνει κατευθείαν τη διάθεση του να αλλάξει τις ισορροπίες μέσα στην ομάδα. Ο λόγος πλέον στην νέα διοίκηση που θα πρέπει το συντομότερο δυνατό να βρει τους τρόπους να κλείσει τα ανοιχτά μέτωπα και να προσφέρει ηρεμία στην ομάδα.

Με το γνωστό πρόβλημα στην περιφερειακή άμυνα να κάνει από νωρίς την εμφάνιση του η ΑΕΚ χάρη στους Λάγκφορντ και Σαντ Ρος μπήκε φουριόζα και επέβαλλε τον ρυθμό της. Παρόλα αυτά ο ΑΡΗΣ με τον Σάββα Καμπερίδη στον πάγκο του για πρώτη φορά ήθελε να δείξει ένα διαφορετικό πρόσωπο και σε μεγάλο βαθμό το κατάφερε. Παρόλο που η ήττα δεν αποφεύχθηκε η ομάδα έδειξε να αλλάζει. Η διαφορά στην απόδοση των Ντραγκίσεβιτς και του σχεδόν "παροπλισμένου" εδώ και μερικές αγωνιστικές Γκετσεβίτσιους ήταν εντυπωσιακή. Το σχεδόν tripledoublefigureτου Ντραγκίσεβιτς με 21 πόντους, 11 ριμπάουντ και 9 ασίστ αλλά και οι 14 πόντοι του Γκετσεβίτσιους τα λένε όλα. Εξίσου εντυπωσιακός ήταν και ο Κέν Μπράουν που πήρε πρωτοβουλίες και λίγο έλειψε στο τέταρτο δεκάλεπτο να γυρίσει το παιχνίδι μόνος του. Θετικός και ο Μιλόσεβιτς αν και θα μπορούσε να ήταν πιο αποτελεσματικός και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Εμφανώς μπερδεμένος ο Μποχωρίδης με αυτή τη νέα κατανομή ρόλων και με την μπάλα να μην περνάει τόσο πολύ από τα χέρια του κάτι που θα πρέπει να βρίσκεται στην κορυφή της λίστας του Καμπερίδη μιας και ο καλός Μπόχω όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές μπορεί να παρασύρει και όλη την ομάδα. Περιορισμένο χρόνο συμμετοχής πήρε ο Φιτζπάτρικ που φάνηκε να εκνευρίζεται εύκολα μέσα στο παιχνίδι. Λίγα πράγματα και από τον Μόρις που σωστά ο Καμπερίδης τον άφησε αρκετή ώρα στον πάγκο μιας και ο Αμερικάνος φαντάζει αρκετά διστακτικός και επιφυλακτικός στο παιχνίδι του. Η ΑΕΚ πήρε δίκαια τη νίκη δείχνοντας τι σημαίνει να έχεις γεμάτο ρόστερ. Όταν έχεις σε καλή αγωνιστική ημέρα τους Λάνγκφορντ και Σαντ Ρος που είναι τα δυνατά σου χαρτιά αλλά δεν μπορείς να κερδίσεις τον τελευταίο ΑΡΗ τότε εκμεταλλεύεσαι  την πολυτέλεια να έχεις και άλλους παίκτες που μπορούν να γίνουν πρωταγωνιστές όπως ήταν σήμερα οι Χρυσικόπουλος και ο Γκίκας, με τον τελευταίο ουσιαστικά να καθαρίζει το παιχνίδι στο τέταρτο δεκάλεπτο.

Αναμενόμενη ως ένα βαθμό η ήττα και όσο και αν μας στεναχωρεί θα πρέπει να κρατήσουμε τα επιμέρους θετικά στοιχεία και την βελτιωμένη συνολικά εικόνα που έδειξε η ομάδα. Ωστόσο λίγη σημασία θα έχει η σημερινή εμφάνιση αν δεν υπάρχει ανάλογη συνέχεια από τους παίκτες και το τεχνικό τιμ. Αδυναμίες υπάρχουν πολλές αλλά η βελτίωση είναι μονόδρομος μιας και πλέον κάθε παιχνίδι είναι mustwin. Πολλά τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η νέα διοίκηση, με την πεποίθηση όμως ότι με την στήριξη όλων μας η ομάδα θα τα καταφέρει!

ΥΓ. Πραγματικά η ελληνική διαιτησία νοσεί… ακόμη και στα πιο απλά αυτά τα γκρι ανθρωπάκια χάνονται στην σκέψη τους και κουράζουν… τους παίκτες που ιδρώνουν, τους προπονητές που αγωνιούν και τον κόσμο που τους παρακολουθεί. Όσοι δηλαδή αντέχουν να τους παρακολουθούν…

Φαβορί για τον υποβιβασμό είναι πλέον και επισήμως ο ΑΡΗΣ μας μετά την οδυνηρή εντός έδρας ήττα από τον Πανιώνιο. Σε ένα παιχνίδι που παρά την προκλητικά εχθρική διαιτησία το είχε στα χέρια του και τελικά κατάφερε να το χάσει. Ανύπαρκτη η ομάδα σε όλα τα επίπεδα, έχει αφεθεί στην τύχη της και στις ορέξεις της ΕΟΚ, της ΚΕΔ και των γκρι εντολοδόχων που και σήμερα βοήθησαν ώστε να έρθει η ήττα.

Νωθρά μπήκαν από το ξεκίνημα οι παίκτες μας χωρίς την παραμικρή διάθεση να παίξουν άμυνα και να δώσουν το κάτι παραπάνω στις μάχες γύρω από το καλάθι. Οι παίκτες του Πανιώνιου ανενόχλητοι σκόραραν ενώ όταν δεν μπορούσαν να το κάνουν είχαν τους 3 διαιτητές να τους στέλνουν στην γραμμή των βολών με ευκολία. Στο πρώτο ημίχρονο όμως η ευστοχία μας έξω από το 6.75 ισορρόπησε την κατάσταση αλλά όλα έδειχναν ότι το παιχνίδι θα κρινόταν στον πόντο. Άλλωστε η διάθεση των διαιτητών φάνηκε από το ξεκίνημα όπου ήρθαν "διαβασμένοι" και προστάτεψαν τον Σάμιουελς ώστε να μην μπλέξει με φάουλ παρόλο που υπέπεσε πολλές φορές στην παράβαση.  Με δύο μέτρα και δύο σταθμά σφύριζαν οι διαιτητές κάτι που επέτρεπε στον Πανιώνιο να παίζει πιο άνετα αλλά και στους δικούς πρόσφερε εκνευρισμό μιας και κάτω από το καλάθι ιδιαίτερα πάνω στον Ντραγκίσεβιτς δεν σφύριζαν με τίποτα φάουλ. Και με τον φόβο της ήττας να βαραίνει τα πόδια των παικτών στο Β ημίχρονο πέρα από κάποια ξεσπάσματα και μια παραπάνω προσπάθεια στην άμυνα είδαμε τον ΑΡΗ να κολλάει στην επίθεση. Όπως ακριβώς κόλλησε και ο Μαρκόπουλος όπου σήμερα έκανε ένα πολύ κακό κοουτσάρισμα. Ναι μεν έχει τις δικαιολογίες του μιας και με τον ερχομό των 2 ξένων την τελευταία στιγμή(και όχι στην διακοπή του πρωταθλήματος όπως επέβαλε η λογική) και την επιστροφή του Μποχωρίδη ξαφνικά έχει να μοντάρει εκ νέου την ομάδα αλλά σήμερα έχασε εντελώς τον έλεγχο του παιχνιδιού. Ξεχάστηκαν οι Μιλόσεβιτς και ο Φιτζπάτρικ στον πάγκο σε μια ημέρα που έδειχναν να πατάνε καλά, δόθηκε παραπάνω χρόνος από όσο θα έπρεπε στον Φλιώνη στο φινάλε και δεν κατάφερε να πείσει τους παίκτες του να βγάλουν ένα σύστημα στο τέλος ή να δώσουν την μπάλα στον Μποχωρίδη που είχε αφυπνιστεί στο τέλος. Ενώ τεράστια πληγή αποτελεί και η αδυναμία του κόουτς να μπολιάσει τον Γκετσεβίτσιους μαζί με τον Μποχωρίδη και τους υπόλοιπους παίκτες. Ο Λιθουανός που στο ξεκίνημα της σεζόν ήταν από τους κορυφαίους ξαφνικά έχει γίνει σκιά του εαυτού και τριγυρνάει χωρίς ρόλο ανούσια πάνω στο παρκέ. Πολλά τα λάθη που πρέπει στη συνέχεια πάση θυσία να διορθωθούν.

Μέσα σε ένα Παλέ που κόχλαζε από το ξεκίνημα ο ΑΡΗΣ κατάφερε για ακόμη μια φορά να απογοητεύσει. Δύσκολα τα πράγματα για την ομάδα αλλά οφείλουν οι παίκτες και ο κόουτς να σκύψουν πάνω από τις αδυναμίες τους και να δείξουν ένα καλύτερο πρόσωπο στη συνέχεια. Επιβάλλεται η συσπείρωση όλων γύρω από τον μπασκετικό ΑΡΗ μιας και μετά το σημερινό έχει γίνει ξεκάθαρο ότι η ΕΟΚ και η ΚΕΔ είναι αποφασισμένες να αρπάξουν την ευκαιρία που τους δίνουμε απλόχερα. ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ  ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΟΥ!

ΥΓ. Μια τέτοια διαιτησία να δω και εγώ εκτός έδρας υπέρ του ΑΡΗ…

ΥΓ2. Ντροπή σου Δημήτρη Γουλιέλμε… ντροπή σου…

Σε "γκρι" τείχος έπεσε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Κρήτη παρακολουθώντας από το πρώτο τζάμπολ τους 3 διαιτητές να προσπαθούν να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να αλλάξουν τις ισορροπίες του αγώνα. Προσπάθησε η ομάδα παρά τις αντίξοες συνθήκες ωστόσο το επιθετικό μπλάκ άουτ σε κρίσιμα σημεία του αγώνα και η αδυναμία να περιορίσουμε τον Φράνκαμπ στοίχισε.

Με τον Κεν Μπράουν να κάνει το ντεμπούτο του και τον Φιτζπάτρικ να έχει περισσότερες προπονήσεις με την ομάδα, ο ΑΡΗΣ μας κατέβηκε στην Κρήτη αποφασισμένος να πάρει το πρώτο του διπλό. Κάτι που φάνηκε από το ξεκίνημα του αγώνα όπου η ομάδα μας φάνηκε να συνεχίζει ακριβώς από εκεί που σταμάτησε με το Περιστέρι. Παρόλα αυτά οι 3 διαιτητές φρόντισαν από νωρίς να δείξουν ότι σήμερα είχαν μια ξεκάθαρη αποστολή να εκτελέσουν ευνοώντας απροκάλυπτα το Ρέθυμνο. Άλλωστε η αδυναμία του Βασιλακόπουλου και της ΕΟΚ στην "μπασκετομάνα" Κρήτη δεν είναι κρυφή… Εξόφθαλμα επιθετικά που δινόντουσαν αμυντικά φάουλ, συνεχόμενα φάουλ κάτω από το καλάθι του Ρεθύμνου στους ψηλούς μας που δεν τα έβλεπαν, βήματα που ξεχνιόντουσαν και μια συνολικά εχθρική αντιμετώπιση της ομάδος για 40'. Μέσα σε όλο αυτό και ο ΑΡΗΣ είχε τη δική του αστοχία στα τρίποντα, έκανε τα λάθη του και είχε τα κολλήματα του στην επίθεση. Ακόμη όμως και έτσι ήταν φανερό ότι μπορούσε και άξιζε τη νίκη αν όμως τον άφηναν οι 3 διαιτητές. Ο Φράνκαμπ που ήταν ο μοναδικός αξιόλογος παίκτης των αντιπάλων μας έκανε ένα ακόμη μεγάλο παιχνίδι αλλά αν το παιχνίδι παιζόταν επί ίσους όρους δεν θα ήταν αρκετό για να φθάσει η νίκη. Σε μέτρια μέρα οι περισσότεροι παίκτες μας όπως και ο πάγκος που σε κάποιες περιπτώσεις ξέχασε τον Μιλόσεβιτς εκτός αγώνα ενώ έδειχνε ότι μπορεί να βοηθήσει όπως και τον Μπράουν ιδιαίτερα στο φινάλε όπου ο ΑΡΗΣ έπρεπε να παίξει πιο γρήγορα. Άστοχος ο Μπράουν στις 2 μόλις προσπάθειες που επιχείρησε αλλά πρόλαβε να δείξει ότι έχει στοιχεία που έλειπαν από την ομάδα δείχνοντας ότι στη συνέχεια θα μπορέσει βοηθήσει σαφώς παραπάνω.

Δεν είχε συνέχεια η μεγάλη νίκη επί του Περιστερίου με τον ΑΡΗ μας να μην καταφέρνει σήμερα να κερδίσει εκτός από το Ρέθυμνο και τους 3 διαιτητές. Εμετική η διαιτησία του Σόμου, Παντελίδη και Ζάχαρη που επιβεβαίωσαν τους ψίθυρους που υπήρχαν πριν το παιχνίδι. Προβληματισμός για την εικόνα της ομάδος που οφείλει να παρουσιαστεί καλύτερη στη συνέχεια και να πάρει τους βαθμούς που χρειάζεται για να σωθεί. Απαραίτητη η συσπείρωση όλων μας γύρω από τον Αυτοκράτορα! Για τον Δ.Γουλιέλμο τα λόγια είναι περιττά. Κάθε δευτερόλεπτο που μένει στο τιμόνι της ΚΑΕ η ομάδα βυθίζεται. ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΟΥ!

ΥΓ. Μπράβο στα αλάνια της κερκίδας που βρέθηκαν δίπλα στην ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ! ΑΡΗΣ παντού!

ΥΓ2. Αρωγός στην προσπάθεια σωτηρίας του Ρεθύμνου η ΕΟΚ και οι εντολοδόχοι της… καλά το έγραψε ο άλλος… τον φάγατε τον Ολυμπιακό, θα φάτε και τον ΑΡΗ, θα σας παρατήσει και η ΑΕΚ αργά ή γρήγορα και θα παίζουν τελικά η φιλότιμη ομάδα της Πάτρας των συγγενών και φίλων, ο Παναθηναϊκός και οι δορυφόροι του…

Μεγαλειώδη επιστροφή έκανε ο Λευτέρης Μποχωρίδης μετά τον τραυματισμό οδηγώντας την ομάδα στη νίκη μετά από 7 συνεχόμενες ήττες! Ο αρχηγός της ομάδος έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο συμπαρασύροντας και τους συμπαίκτες του παρουσιάζοντας τον καλύτερο φετινό ΑΡΗ. Τρομερός παλμός και από την κερκίδα που δεν σταμάτησε ούτε για μια στιγμή να σπρώχνει την ομάδα στη νίκη!

Σαν θηρίο στο κλουβί που μόλις απελευθερώθηκε έμοιαζε ο Μποχωρίδης από το πρώτο δευτερόλεπτο της αναμέτρησης. Αρχηγός με όλη τη σημασία της λέξεως έδειξε από την αρχή ότι δεν θα επέτρεπε ο ΑΡΗΣ να χάσει. 27 πόντοι με εξαιρετικά ποσοστά, 5 ριμπάουντ, 4 ασιστ και 1 κλέψιμο ήταν τα σημερινά επιτεύγματα του διώχνοντας τον φόβο της 8ης συνεχόμενης ήττας από τους συμπαίκτες του και αναγκάζοντας τους να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ντραγκίσεβιτς που αν και επιθετικά δεν ήταν καλός στην άμυνα ξεπέρασε τον εαυτό του όπως και ο Μιλόσεβτις που μάζεψε 11 ριμπάουντ. Πολύτιμες βοήθειες έδωσε και ο Μόρις που απέφυγε όμως να πάρει πολλές προσπάθειες όπως και ο Γκετσεβίτσιους κυρίως στο διάστημα που ο Μποχωρίδης καθόταν στον πάγκο. Θετικοί και οι υπόλοιποι που έδωσαν το κάτι παραπάνω σε άμυνα και ριμπάουντ που ήταν και οι σημαντικότεροι λόγοι πέρα του Μποχωρίδη που φθάσαμε στην πολυπόθητη νίκη. Λίγα πράγματα από τον Φιτζπάτρικ όπως ήταν λογικό αλλά φάνηκε ότι και μόνο οι ανάσες που έδωσε στους άλλους 2 ψηλούς ήταν υπερπολυτίμες. Εξαίρεση στην πολύ καλή παρουσία που είχε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα ήταν ο Τάλτον που για ακόμη μια φορά αποδείχθηκε λίγος. Μακάρι αυτή τη φορά να ήταν όντως το τελευταίο του παιχνίδι γιατί με έναν φυσιολογικό πόιντ γκαρντ που μπορεί να τρέξει την ομάδα όταν χρειάζεται, να πάρει κάποια πρωτοβουλία στην επίθεση αλλά και να παίξει στοιχειώδη άμυνα θα είμαστε πολύ καλύτεροι.

Συγκίνησε με την παρουσία του ο Λευτέρης Μποχωρίδης που έκανε πάνω στο παρκέ κατάθεση ψυχής  οδηγώντας την ομάδα στη νίκη! Νίκη ελπίδας και χαμόγελα ύστερα από καιρό στο Παλέ με τον κόσμο να δείχνει αποφασισμένο να μην αφήσει το μπάσκετ στην τύχη του. Η σημερινή νίκη σε συνδυασμό με την απουσία του Γουλιέλμου αυτή την κρίσιμη στιγμή θα πρέπει να αποτελέσει αφετηρία αλλαγών. Αλλαγών στο ρόστερ ώστε να παρουσιαστούμε ακόμη πιο δυνατοί στη συνέχεια αλλά και διοικητικών αλλαγών ώστε ο Αυτοκράτορας να αλλάξει οριστικά σελίδα μακριά από ουρανοκατέβατους σωτήρες!

ΥΓ. Για την απαράδεκτη στάση της αστυνομίας και την επικίνδυνη δράση της τα λόγια είναι περιττά… Σας ξέρουμε…