Άλλος ΑΡΗΣ θα αγωνιστεί στην Κερκύρα από ότι στο παιχνίδι με την ΑΕΚ αλλά και στα προηγούμενα μιας και ο Λ.Αλκαράθ πήρε στην αποστολή όλα τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα ενώ και η απουσία των Αγκάνθο, Πουλίδο, ο αποκλεισμός του Σουνά και η αποχώρηση του Παντίδος δείχνουν ότι πάμε για 11αδα έκπληξη σε ένα από τα κρισιμότερα παιχνίδια της χρονιάς! Κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει στο μυαλό του Λ.Αλκαράθ αλλά όλοι ευελπιστούμε τα πειράματα του με επίκεντρο τον Κοέλιο και το σκληρό πρόσωπο που δείχνει σε κάποιους παίκτες με τελευταίο θύμα τον Παντίδος να έχουν κάποιο αποτέλεσμα και ο ΑΡΗΣ μας αύριο να πανηγυρίσει ένα σημαντικό διπλό. που μετά τα χθεσινά αποτέλεσμα κρίνεται σχεδόν αναγκαίο.

Τάτος, Ζαραδούκας και Διαμαντάκος μάλλον ξεκινάνε βασικοί ενώ στον πάγκο θα βρίσκεται και ο Ρένια. Τα ρεπορτάζ από τις προπονήσεις μέσα στην εβδομάδα λένε για έναν Τάτο που διψάει για να αποδείξει ότι είναι έτοιμος να αναλάβει ηγετικό ρόλο ενώ και ο Ζαραδούκας είναι ένας έμπειρος παίκτης που αγωνιζόμενος στα αριστερά είτε ως μπακ είτε ως χαφ μπορεί να δώσει ενέργεια και ουσία σε ολόκληρη την αριστερή. Για τον Διαμαντάκο τα λεπτά που πήρε με την ΑΕΚ δεν είναι κριτήριο αλλά με δεδομένη την απουσία του Αγκάνθο φαντάζει ίσως η καλύτερη λύση μιας και Αγγελούδης και Τριανταφυλλάκος έχουν τεράστια σκαμπανεβάσματα στην απόδοση τους. Εκεί που υπάρχει το τεράστιο πρόβλημα είναι στα στοπερ όπου η απουσία του Πουλίδο, η αποχώρηση του Παντιδος, η εμμονή στον Γιαννίτση και το "άδειασμα" στον Παπαζαχαρία με τις δοκιμές του Κοέλιο ως στοπερ μας έχει κάνει όλους να τρέμουμε. Να τρέμουμε μια Κέρκυρα που σίγουρα έχει το πιο προβληματικό ροστερ στην κατηγορία και είναι το πρώτο φαβορί για υποβιβασμό.Η επιστροφή του Καζναφέρη δίνει κάποιες λύσεις στον Αλκαράθ αλλά τόσο ο Καζναφέρης όσο και ο Παπαστεργιαννός θα πρέπει κάποιοι στιγμή να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του φετινού ΑΡΗ από αυτούς κάτι που μέχρι τώρα σε γενικές γραμμές δεν έχει γίνει ούτε στο ελάχιστο. Όλα τα βλέμματα θα είναι στραμμένα πάνω στα νέα αποκτήματα της ομάδος και κυρίως στον Τάτο που αν καταφέρει και συνδυάσει το ντεμπούτο του στον ΑΡΗ με ένα νικηφόρο αποτέλεσμα σίγουρα θα συνεχίσουμε στο πρωτάθλημα με άλλον αέρα.

Οι στιγμές είναι κρίσιμες αλλά δυστυχώς η διοίκηση δείχνει να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στον ρόλο της. Παίκτες αποχωρούν παραπονούμενοι, άλλοι είναι μια ανάσα από την προσφυγή βλέποντας τον προπονητή να τους "περιπαίζει" και να βάζει στην θέση τους παίκτες που δεν έχουν αγωνιστεί ποτέ στην συγκεκριμένη θέση, οι διαιτητικές σφαγές συνεχίζονται ενώ την ίδια στιγμή οι αντίπαλοι βγάζουν ανακοινώσεις για την διαιτησία προσπαθώντας να δημιουργήσουν "κλίμα" ενόψει της καθοριστικής αναμέτρησης. Η μεταγραφική ενίσχυση μοιάζει με όαση μέσα σε αυτό το τοπίο αλλά για να έχει ουσία θα πρέπει να ολοκληρωθεί γιατί αν ο ΑΡΗΣ πάει να βγάλει το πρωτάθλημα χωρίς στοπερ τότε θα αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα. Γιατρικό βέβαια σε όλα τα παραπάνω είναι η νίκη! Αυτό το ξέρουν καλά όλοι και κυρίως όλοι όσοι ταξιδέψουν αύριο για την Κέρκυρα ώστε να βρεθούν στο πλευρό του Θεού σε αυτή την δύσκολη μάχη. Ας προσπαθήσει η ομάδα να κάνει την επιστροφή τους εύκολη και όλους τους υπόλοιπους που θα είμαστε καρφωμένοι στις τηλεοράσεις μας να χαμογελάσουμε λιγάκι! ΑΡΗ ΔΙΠΛΟ ΔΙΠΛΟ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩ!

Τελικά ο Γιαννώτας δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το πρόβλημα τραυματισμού του και δεν θα ταξιδέψει στην Κρήτη σε αντίθεση με τους Αγκάνθο και Πουλίδο που όπως όλα δείχνουν θα ξεκινήσουν και βασικοί. Σίγουρα ο Λ.Αλκαράθ θα ήθελε και τον νεαρό επιθετικό στην διάθεση του αλλά θα πρέπει να κάνει τα πλάνα του χωρίς αυτόν σε ένα παιχνίδι όπου το θετικό αποτέλεσμα κρίνεται απαραίτητο. Και όταν λέμε θετικό αποτέλεσμα εννοούμε όχι ήττα. Ξενίζει το να μην απαιτούμε την νίκη αλλά θα πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Σε αυτή την περίεργη χρονιά η πίεση και η λογική της νίκης μας έχει στοιχίσει πάρα πολύ. Αν λοιπόν ήμασταν πιο επιφυλακτικοί και πονηροί στο παιχνίδι μας και μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει τις εντός έδρας με Γιάννενα και Πλατανιά τώρα θα μπορούσαμε να ήμασταν στην 10η θέση της βαθμολογίας με 6 βαθμούς διαφορά από την επικίνδυνη ζώνη. Για αυτό θα πρέπει πάση θυσία να μην χάσουμε, και αν βρεθεί η ευκαιρία για νίκη να την αρπάξουμε από τα μαλλιά.

Προφανώς όλα τα παραπάνω τα έχει υπολογίσει καλύτερα ο Λ.Αλκαράθ που παρά τις περίεργες επιλογές του τουλάχιστον δείχνει μια σταθερότητα στις απόψεις του, στην φιλοσοφία του και στις επιλογές του. Έτσι αναμένεται να δούμε την 11αδα που έπαιξε απέναντι στον Πανιώνιο με μικρές διαφορές, όλες αναγκαστικές. Ο Γιαννώτας και ο Παπαστεργιαννός δεν θα αγωνιστούν οπότε εκτός από τον Αγκάνθο που σίγουρα θα ξεκινήσει βασικός στον χώρο του κέντρου αναμένεται να έχουμε μια ακόμη αλλαγή με τον Οικονομόπουλο να είναι το φαβορί μετά από την καθοριστική του συμβολή στην νίκη της προηγούμενης αγωνιστικής. Το αν θα αλλάξει και σύστημα ο Αλκαράθ είναι κάτι που ακούγεται αλλά θα φανεί μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Στην αντίπαλη πλευρά ο ΟΦΗ φαίνεται να περνάει μια έντονη περίοδο κρίσης με παίκτες και προπονητές να αποχωρούν λόγω των οικονομικών προβλημάτων, μεταγραφές και εκεί να μην γίνονται αλλά και οι τραυματισμοί να μην επιτρέπουν στον νέο προπονητή να προετοιμάσει σωστά την ομάδα του. Η εύκολη ήττα από την Ξάνθη απλά επιβεβαίωσε την προβληματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ΟΦΗ. Ευκαιρία για εμάς λοιπόν να πατήσουμε πάνω στα προβλήματα της Κρητικής ομάδας και να κάνουμε αυτό που δεν κάναμε στον πρώτο γύρο όπου αν και είχαμε δημιουργήσει πάρα πολλές ευκαιρίες δεν είχαμε καταφέρει να πετύχουμε το πολυπόθητο γκολ.  Βέβαια τότε δεν υπήρχε Αγκάνθο όπου με τόσες ευκαιρίες σίγουρα θα είχε καταφέρει να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Ώρα λοιπόν να καλύψει τις απουσίες του από τον πρώτο γύρο!

Όσο και αν δηλώνουν οι αθλητές ότι όταν αγωνίζονται τα οικονομικά και διοικητικά προβλήματα μένουν στην άκρη, σίγουρα όμως υπάρχει μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα που επηρεάζει την ψυχολογία κάθε αθλητή και κατά συνέπεια ολόκληρης της ομάδος. Η εξέλιξη με το άρθρο 99 και η διασφάλιση ότι η ομάδα θα καταφέρει να βγάλει την χρονιά χωρίς παρεμβολές και τον κίνδυνο αφαίρεσης βαθμών να αιωρείται είναι κάτι που μόνο ως θετικό θα πρέπει να το έχουν δει οι παίκτες μας. Πλέον η τύχη του φετινού ΑΡΗ είναι καθαρά στα δικά τους πόδια. Όλοι γνωρίζουμε πως στήθηκε αυτή η ομάδα, όλοι γνωρίζουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν αυτά τα παιδιά. Παρόλα αυτά έχουν μια τεράστια ευκαιρία να αποδείξουν ότι αξίζουν και να τους αφήσουν απερίσπαστους να δουλέψουν μπορούν να σώσουν τον ΑΡΗ πολύ πιο γρήγορα από όσο φανταζόμαστε. Τα υπόλοιπα μέσα στο γήπεδο... ΔΙΠΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΑΡΗ ΟΛΕ ΟΛΕ!

Σε ένα παιχνίδι που έμοιαζε με "κλασσική κηδεία" (από αυτές που ενώ φαίνεται ότι μπορείς να κερδίσεις σχετικά εύκολα και ξαφνικά γυρνάνε όλα ανάποδα) ήρθε η λύτρωση από τον Ντ.Αγκάνθο που αν και τραυματίας ζήτησε να αγωνιστεί, έστω σαν αλλαγή και κατάφερε να κάνει την διαφορά για την ομάδα μας σε μια από τις ελάχιστες ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν να πετύχει το πολύτιμο γκολ και να γράψει το τελικό 2-1! Έχει ποιότητα ο Ισπανός, εξαιρετικές τοποθετήσεις και μπορεί με μισή φάση να σου πετύχει το γκολ. Σίγουρα είναι ο MVP της αναμέτρησης και ο άνθρωπος που μπορεί να σώσει την φετινή χρονιά! Ας του ευχηθούμε όλοι μαζί υγεία μπας και δούμε και άλλες άσπρες ημέρες σαν την σημερινή!

Ο αγώνας ήταν μια από τα ίδια για την ομάδα μας κόντρα σε ομάδες που έρχονται με σκοπό να μην χάσουν. Ο Πανιώνιος είχε αρκετά σφιχτή και οργανωμένη άμυνα ενώ έδειχνε να μην ψάχνει και τόσο πολύ την αντεπίθεση. Κάπως έτσι κατάφερε να εμποδίσει τους παίκτες μας να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για κάποιο γκολ και όλα έδειχναν ότι θα πηγαίναμε σε ένα παιχνίδι λαθών όπως συνήθως συμβαίνει στο ποδόσφαιρο ιδίως όταν το επίπεδο των ομάδων είναι χαλαρό. Μια από τις λίγες φορές που μας ευνόησαν τα παιχνίδια της μπάλας δόθηκε η ευκαιρία στον Αγγελούδη να κάνει  το 1-0 ένα σκορ που έμοιαζε δίκαιο παρόλο που δεν υπήρχαν κλασσικές ευκαιρίες. Επειδή όμως οι κακές συνήθειες δεν κόβονται εύκολα για ακόμη ένα παιχνίδι η ομάδα μας έδειξε τάσεις αυτοκτονίας και μια μακρινή μπαλιά από την γραμμή του κέντρου ο Μ.Βελίδης με την βοήθεια της άμυνας του κατάφεραν να κάνουν τον Άγιο Βασίλη και να δώσουν δώρο την ισοφάριση στον Πανιώνιο. Όπως ήταν λογικό νεύρα, γκρίνια και έντονη ανησυχία κυριάρχησε στο γήπεδο με τον κόσμο να μην μπορεί να πιστέψει τον ανόητο τρόπο με τον οποίο δεχθήκαμε το γκολ ελάχιστα λεπτά πριν το ημίχρονο. Και φυσικά όταν προσφέρεις τέτοια δώρα ακόμη και ο ανύπαρκτος Πανιώνιος καταλαβαίνει ότι με λίγη προσπάθεια παραπάνω μπορεί να φύγει μέχρι και νικητής. Έτσι για περίπου 15' στο Β ημίχρονο η ομάδα μας έδειχνε να τα έχει χαμένα και ο Πανιώνιος να πλησιάζει προς την εστία μας χωρίς όμως να κάνει κάτι το ιδιαίτερο. Για πρώτη φορά από την στιγμή που ήρθε ο Αλκαράθ μπορούμε να πούμε ότι η ομάδα μας βοηθήθηκε από τον πάγκο. Με 3 αλλαγές σχετικά νωρίς και σε σημείο που έδειχναν οι παίκτες μας σαστισμένοι ο Ισπανός προπονητής κατάφερε να ισορροπήσει το παιχνίδι και οι παίκτες μας να αρχίσουν να πιστεύουν και πάλι στην νίκη. Μια νίκη που τελικά ήρθε χάρη στο γκολ του Αγκάνθο και πανηγυρίστηκε από όλους με ιδιαίτερο τρόπο.

3 βαθμοί χρυσαφί που μας φέρνουν για την ώρα στην 12η θέση. Το πιο σημαντικό όμως όπως εξελίχθηκε η σημερινή αγωνιστική είναι ότι καταφέραμε να αποκτήσουμε έναν αέρα 4 βαθμών από τις 2 τελευταίες θέσεις. Μάλιστα με την εικόνα αποσύνθεσης που δείχνει η ΑΕΚ και την αδυναμία της Κέρκυρας η σημερινή νίκη αναμένεται να βοηθήσει εκτός από βαθμολογικά και ψυχολογικά την ομάδα που πρέπει επιτέλους να αρχίσει να πιστεύει στις δυνατότητες της που σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες της σουπερλίγκας δεν είναι τόσο κακή όσο δείχνει η βαθμολογική μας συγκομιδή. Ανέλπιστα καλό σαβ/κο και ξεκίνημα της νέας χρονιάς σε μια περίοδο όπου όλα έμοιαζαν μαύρα! Νίκη χθες στο μπάσκετ, νίκη οξυγόνο σήμερα στο ποδόσφαιρο. Μακάρι το 2013 να είναι η χρονιά που η απαισιοδοξία μας θα πάει στα σκουπίδια και τα χαμόγελα και η αισιοδοξία θα επιστρέψουν στο Κλ.Βικελίδης. Φυσικά μαζί τους και ο κόσμος που σήμερα παρά το κρύο ζεστάθηκε από το τελικό αποτέλεσμα. ΆΙΝΤΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!!!!

Έχει γίνει κακή συνήθεια για την ομάδα μας όποιο στόχο και αν θέτουμε τα τελευταία χρόνια να πρέπει να τον διεκδικούμε από μειονεκτική θέση και μέχρι την τελευταία αγωνιστική να παλεύουμε και να υπολογίζουμε βαθμό βαθμό μήπως και τελικά καταφέρουμε κάτι. Όταν όμως αυτός ο στόχος είναι η παραμονή της ομάδος τότε όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε και αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε κάθε παιχνίδι σαν τελικό χωρίς αύριο τότε ίσως καταφέρουμε να σωθούμε πολύ πιο γρήγορα από τις τελευταίες αγωνιστικές όπου όπως  όλοι γνωρίζουμε τα αποτελέσματα είναι πολύ περίεργα και οι "εκπλήξεις" διαδέχονται η μια την άλλη. Κάπως έτσι λοιπόν ο ΑΡΗΣ μας θα αντιμετωπίσει αύριο τον Πανιώνιο σε έναν αγώνα που πρέπει να κερδίσει γιατί αν δεν κερδίσεις ούτε αυτό το παιχνίδι οι ευκαιρίες για συγκομιδή βαθμών λιγοστεύουν απειλητικά.

Κόντρα στο κλίμα των ημερών η ομάδα μας αντί για δυναμωμένη με κάποια μεταγραφή θα παρουσιαστεί αποδυναμωμένη με τον Γκέσιο να αποτελεί παρελθόν, τον Ψυχογιό να είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας γνωρίζοντας ότι ο Αλκαράθ ζήτησε την απομάκρυνση του και τους Γιαννώτα και Αγκάνθο να αντιμετωπίζουν προβλήματα τραυματισμού και ιδίως για τον Ισπανό επιθετικό η συμμετοχή του θα αποφασισθεί κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Το αν θα μπορέσει να αγωνιστεί ο Γιαννώτας και ο Αγκάνθο είναι αυτό που ουσιαστικά θα κρίνει την 11αδα που δεν αναμένεται να έχει πολλές αλλαγές σε σχέση με την 11αδα κόντρα στην Καλλιθέα. Αγγελούδης και Τριανταφυλλάκος αναμένεται να καλύψουν τα όποια κενά προκύψουν στην επίθεση, ενώ και ο νεαρός Καραγιάννης δείχνει να έχει κερδίσει και με το παραπάνω την εμπιστοσύνη του Ισπανού προπονητή. Αν και άλλες ομάδες εκμεταλλεύονται αυτή την διακοπή για να δουλέψουν παραπάνω ο Αλκαράθ προτίμησε να δώσει την ευκαιρία στους παίκτες του να χαλαρώσουν. Το αν αυτή η χαλάρωση βγει σε περισσότερη ηρεμία, καθαρό μυαλό και συγκέντρωση μέσα στο παιχνίδι είναι κάτι που θα φάνει πάνω στο χόρτο. Ο Πανιώνιος έρχεται με αρκετές απουσίες βασικών παικτών όπως του Αραβίδη, του Μενδρινού, του Κουλουχέρη, του Σπυρόπουλου και άλλων κάτι που δεν θα πρέπει να το αφήσουμε ανεκμετάλλευτο. Λίγο  η μεγάλη βαθμολογική συγκομιδή του Πανιωνίου σε μια χρονιά που στόχος ήταν η παραμονή, λίγο η χαλάρωση των εορτών, λίγο οι πολλές απουσίες και πολύ φυσικά η ώθηση του κόσμου που θα βρεθεί αύριο στο Κλ.Βικελίδης συνθέτουν ένα ιδανικό τοπίο για τον ΑΡΗ μας ώστε να μπει με το δεξί στο 2013 και να αφήσει πίσω του το "μαύρο" 2012.

Η απογοήτευση για την αγωνιστική παρουσία της ομάδος αλλά και το αίσθημα προδοσίας για τις διοικητικές ζυμώσεις είναι κάτι το δεδομένο. Όλα περνάνε σε δεύτερη μοίρα όταν αγωνίζεται ο ΑΡΗΣ και κάπως έτσι πρέπει να σκέφτεται κάθε Αρειανός. Τώρα στα δύσκολα μας χρειάζεται ακόμη πιο πολύ η ομάδα. Δεν χωράει δεύτερη σκέψη, από νωρίς στο γήπεδο, ντυμένοι στα κίτρινα, σπρώχνουμε τους παίκτες μας με το ζόρι προς την νίκη ΓΙΑΤΙ ΑΡΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ!!!!

Όλο και πιο κουραστικό γίνεται να παρακολουθείς επόπτες να βλέπουν ακόμη και την λεπτομέρεια, διαιτητές να βγάζουν κόκκινες ακόμη και για στραβές ματιές και κάθε μηχανισμός της αθλητικής δικαιοσύνης να ενεργοποιείται όταν είναι να λειτουργήσει εις βάρος του ΑΡΗ. Καταστάσεις που επί χρόνια βιώνουμε στο πετσί μας αλλά ίσως φέτος να μας πονάνε περισσότερο κυρίως λόγω της ανυπαρξίας μας σε όλα τα επίπεδα. Αυτό που δεν χωνεύεται με τίποτα και δεν αντέχεται άλλο είναι να βλέπεις αυτή την ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, με παίκτες να τρέχουν χωρίς λόγο και να τα παρατάνε από το ημίχρονο δείχνοντας να έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα της ήττας από τα αποδυτήρια. 

Δεν χωράει πολύ κριτική το σημερινό παιχνίδι μιας και καταφέραμε άλλη μια ομάδα που βρίσκεται στις χαμηλές θέσεις του βαθμολογικού πίνακα να την κάνουμε να μοιάζει ομάδα Champions League έτοιμη να αλλάξει ρότα, να αφήσει την κουραστική μάχη της παραμονής και να κυνηγήσει μεγαλύτερα πράγματα. Έτσι έμοιαζε ο Πλατανιάς, έτσι έμοιαζε ο Λεβαδειακός, έτσι έμοιαζαν τα Γιάννενα και ίσως και έτσι να έμοιαζε και η Βέροια αν δεν έμενε τελικά με 9 παίκτες. Και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό από όλα. Ακόμη πιο ανησυχητικό και από την βαθμολογική μας συγκομιδή και θέση. Όταν λοιπόν σχεδόν όλοι όσους έχεις να ανταγωνιστείς σου κάνουν πλάκα τότε το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο... Τραγικά μόνος ο Αγκάνθο στην επίθεση που δικαιολογημένα αγανάκτησε και ζήτησε να βγει έξω, ανύπαρκτος και πάλι ο Κοέλιο, πολύ λίγος ο Παπαστεργιαννός, ανέκδοτο ο Παπαζαχαρίας στην άμυνα, άξιος συμπαραστάτης του ο Γιαννίτσης, χαμένος και πάλι ο Καζναφέρης και κάπως έτσι κινήθηκαν και οι υπόλοιποι σε μια εμφάνιση ακόμη χειρότερη από αυτή απέναντι σε Πλατανιά και Γιάννενα. 10 άτομα να κατέβαζες από την κιτρινόμαυρη κερκίδα ανεξάρτητα από ηλικία και κιλά πιο πολύ πάθος, πείσμα και ποδοσφαιρικό εγωισμό θα έβγαζαν. 

Και επειδή από αύριο ξεκινάει η προπονητολογία και πάλι, θα ασχοληθώ και εγώ με τους προπονητές μας που δυστυχώς δεν μπόρεσαν ούτε να διαβάσουν το παιχνίδι από πριν αλλά ούτε και να προσφέρουν κάποια βοήθεια κατά την διάρκεια του αγώνα. Με ανόητες εμμονές στα "δικά τους παιδιά", εγκληματικός αποκλεισμός συγκεκριμένων παικτών την ίδια στιγμή που άλλοι δεν βγαίνουν από την 11αδα ανεξάρτητα από την απόδοση τους. Ο Παντίδος την πλήρωσε στην άμυνα για να παίξει ο Γιαννίτσης όταν ο Παπαζαχαρίας(για τον οποίο αρκετοί φίλοι του blog επέμεναν ότι δεν έχει θέση ούτε σε αυτόν ΑΡΗ) εδώ και αρκετές αγωνιστικές κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο. Μέχρι και τον Παπαδόπουλο τον έκανε να μοιάζει με Ρονάλντο... Ενώ ο Νταμαρλής που και αυτός όπως ο Παντίδος ξεκίνησε καλά το πρωτάθλημα εξαφανίστηκε την ίδια στιγμή που ο "έμπειρος" Κοέλιο περνάει για ακόμη ένα παιχνίδι απαρατήρητος. Και ενώ δεν έχεις ένα σύστημα να αναπτυχθείς, να ανεβείς σαν φυσιολογική ομάδα και προτιμάς τις μακρινές μπαλιές μήπως και κατά τύχη κάνει κανα μαγικό ο Αγκάνθο δεν δοκιμάζεις να βάλεις τον Καπετάνο ακριβώς όπως τον έβαλες με τα Γιάννενα που σου έβγαλε αρκετά καλά γεμίσματα και σου εκτελούσε τα στημένα πολύ καλύτερα από ότι είδαμε σήμερα όπου κάθε στημένο πέρασε αδιάφορο. Αυτό που ακόμη δεν μπορώ να κατανοήσω είναι τι ακριβώς έγινε όταν πέρασε ο Ψυχογιός γιατί ξαφνικά η δεξιά πλευρά άδειασε και μονίμως ένας ή και 2 παίκτες του Πανθρακικού ήταν αφύλακτοι από εκείνη την πλευρά. Τελικά αρέσει δεν αρέσει αυτές οι τελευταίες αγωνιστικές δικαιώνουν στο απόλυτο τον Μάκη Κατσαβάκη για ότι επιχείρησε να κάνει στον φετινό ΑΡΗ. Και τι ήταν αυτό? Πρώτον να επιβάλλει μια πειθαρχία στα αποδυτήρια βλέποντας τους "παλιούς" να έχουν πάρει αέρα και δεύτερον να στρώσει την ομάδα ξεκινώντας από την άμυνα. Ήταν φανερό ότι είχε αφήσει το μεσοεπιθετικό παιχνίδι στην άκρη γιατί πάλευε με το υλικό που είχε στην διάθεση του να φτιάξει την άμυνα και με αυτήν ως βάση να πορευθεί στο πρωτάθλημα. Εμείς όμως ως ανυπόμονοι και απαιτητικοί οπαδοί θέλαμε να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε παραπάνω πράγματα από το να κλεινόμαστε στην άμυνα και να παίζουμε κλεφτοπόλεμο ή να μαζεύουμε βαθμό βαθμό κρατώντας το μηδέν. Και να τα αποτελέσματα... να σου κάνουν πλάκα ο Πανθρακικός, τα Γιάννενα και ο Πλατανιάς!

Για τα αλάνια της κερκίδας ότι και να πούμε είναι λίγο. Πραγματική κατάθεση ψυχής! Θα ήθελα όμως να παρακαλέσω όλους αυτούς που βρέθηκαν στην Κομοτηνή και τώρα θα έχουν πάρει τον δύσκολο δρόμο της επιστροφής αυτή την τρέλα να έρθουν να την βγάλουν εδώ έξω από το Κλ.Βικελίδης απαιτώντας λύσεις εδώ και τώρα. Να απαιτήσουν να σταματήσουν τα ψέματα, να ξεκινήσει ο έλεγχος και όσοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αυτού του ιστορικού συλλόγου ή δεν έχουν να προσφέρουν απολύτως τίποτα να εξαφανιστούν. Υπάρχει χρόνος να σωθεί η χρονιά αλλά όχι έτσι. Όχι με μισόλογα, όχι με ψέματα, όχι με σπασμωδικές κινήσεις. 6 μήνες πέρασαν από το καλοκαίρι και τίποτα απολύτως δεν έχει διορθωθεί, αντιθέτως αυτή η στασιμότητα επηρεάζει άπαντες στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ. Και επειδή αυτοί όλοι ως γνωστόν είναι θρασύδειλοι περιμένω από αύριο να ακούσω συγκλονιστικές εξελίξεις. Από τον έλεγχο που ξεκινάει, παραιτήσεις για προσωπικούς λόγους, υποψήφιους για διοίκηση πρωτοδικείου μέχρι και ορισμό έκτακτης γενικής συνέλευσης στην ΚΜΑ... Τέτοια ανθρωπάκια κουμαντάρουν τον ΑΡΗ που για να κάνουν το σωστό πρέπει να φάμε 4 γκολ ώστε να αρχίσουν να νιώθουν την ανάσα του οργισμένου κόσμου.

Με το παιχνίδι μας κόντρα στον Πανθρακικό να έχει απομείνει για "κλείσει" η 12η αγωνιστική και παρατηρώντας το βαθμολογικό τοπίο που έχει διαμορφωθεί μετά τα τελευταία αποτελέσματα η ανάγκη για τους 3 βαθμούς της νίκης είναι πιο έντονη από ποτέ. Το Το γεγονός ότι είμαστε στην προτελευταία θέση με ισοβαθμία με άλλες 3 ομάδες ανάμεσα τους και ο Πανθρακικός είναι αρκετό για να καταλάβουν όλοι μέσα και έξω από την ομάδα πόσο σημαντικό είναι το σημερινό παιχνίδι. Μια νίκη σου δίνει μια βαθειά ανάσα και ένα σημαντικό προβάδισμα τουλάχιστον απέναντι στον Πανθρακικό, με ισοπαλία σε γεμίζει με ακόμη περισσότερο άγχος και αγωνία ενώ το χειρότερο σενάριο της ήττας σε καταρρακώνει και σε στέλνει να αγωνίζεσαι από την 13η αγωνιστική με την πλάτη στον τοίχο.

Όλα τα παραπάνω θα πρέπει να δείξουν με πράξεις τόσο οι παίκτες μας όσο και το τεχνικό τιμ ότι τα έχουν κατανοήσει και να υπερβάλλουν τους εαυτούς τους για να πάρουν μια καθοριστική νίκη. Δεν νομίζω η προπονητολογία των τελευταίων ημερών να βοήθησε σε κάτι αλλά θέλω να πιστεύω ότι οι Πασιαλής και Μπουγιουκλής γνωρίζαν εξαρχής που μπλέκανε και ότι με την πρώτη στραβή όπως κάθε φορά θα αποτελούσαν τα εύκολα εξιλαστήρια θύματα. Μάλιστα είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι είδαμε κατά την διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδος  τον Παπαζαχαρία να στηρίζει ξεκάθαρα τους προπονητές του κάτι που σπάνια συνηθίζεται μιας και συνήθως οι περισσότεροι παίκτες όταν αρχίζει η προπονητολογία προτιμούν να παραμένουν ουδέτεροι. Πάντως το τεχνικό τιμ έχει εντοπίσει αρκετές αδυναμίες της ομάδος κυρίως στην άμυνα και για αυτό αναμένεται να δούμε αλλαγές στα μετόπισθεν. Με τον Γιαννίτση λογικά να παίρνει την θέση του Παντίδος και τον Ψυχογιό να δίνει την θέση του στον Καζναφέρη ο ΑΡΗΣ αναμένεται να είναι αρκετά διαφορετικός. Για τον Γιαννίτση διατηρώ τις επιφυλάξεις μου κατά πόσο μπορεί να τα πάει καλύτερα από τον Παντίδος αλλά ο Ψυχογιός έχει τεράστια σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του μέσα στο παιχνίδι και ο Καζναφέρης παρόλο που δεν διανύει και την καλύτερη του χρονιά ίσως σαν δεξί μπακ να αποδειχθεί πιο ουσιαστικός. Παπαστεργιαννός, Οικονομόπουλος και Κοέλιο θα είναι μπροστά από την τετράδα της άμυνας με τον Πορτογάλο ίσως και να πρέπει να κάτσει και λίγο στον πάγκο μιας και τον τελευταίο καιρό είναι τραγικός. Ενώ μπροστά με δεδομένη την απουσία του Γιαννώτα και την επιστροφή του Γκέσιο αναμένεται να δούμε τους Αγκάνθο, Σουνά και Γκέσιο. Αρκετές αλλαγές σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι που όμως φαίνεται να είναι απαραίτητες. Ο Πανθρακικός μετά την νίκη του επί του Αστέρα Τρίπολης και την εκτός έδρας ισοπαλία στην Ξάνθη είναι σχετικά ανεβασμένος και θα προσπαθήσει να μεγαλώσει το θετικό σερί του. Αν όμως εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει, παίξουμε έξυπνα και οι παίκτες μας βγάλουν το απαραίτητο πάθος και δύναμη στις διεκδικήσεις τότε η πολύτιμη νίκη μπορεί να έρθει.

Αν και όπως συνηθίζεται υπάρχουν τα γνωστά μπλόκα στους οπαδούς του ΑΡΗ παρόλο που δεν υπάρχει μαζική οργανωμένη εκδρομή για την Κομοτηνή αναμένεται όπως και στην Λειβαδιά η ομάδα να έχει τον κόσμο στο πλευρό. Δύσκολη ημέρα η Δευτέρα για εκδρομές αλλά δύσκολο να κόψεις και το γήπεδο από τον Αρειανό. Με κιτρινόμαυρη τρέλα στην Κομοτηνή δίπλα στον Θεό, και όλοι μαζί παρέα στον δρόμο της επιστροφής με το διπλό αγκαλιά! Άιντε ρε Αρειανάρα πάρε το διπλό!

Προφητικό έμελλε να είναι το preview του αγώνα όπου αναφερθήκαμε στην λανθασμένη προσέγγιση της πλειοψηφίας του κόσμου του ΑΡΗ για αυτό το παιχνίδι που με μια παράλογη αισιοδοξία απαιτούσε και έβλεπε εύκολη νίκη κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννενα. Το να θέλει και να ζητάει κάτι το τέτοιο ο Αρειανός φίλαθλος μου φαίνεται ως ένα σημείο φυσιολογικό μιας και είναι στο DNA του, το να παρασύρεται όμως το τεχνικό τιμ και να αγνοεί τα δεδομένα του φετινού ΑΡΗ είναι κάτι εντελώς διαφορετικό και ίσως να είναι η αρχή της προβληματικής εικόνας του σημερινού ΑΡΗ.

Με μια πρόχειρη ματιά μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε ότι όταν ολόκληρη η ομάδα αμύνεται αποφεύγει τα πολλά τα λάθη με αλληλοκαλύψεις και έχει και τους παίκτες που μπορούν να χτυπήσουν στην κόντρα όπως είναι ο Γιαννώτας αλλά και ο Αγκάνθο που με τις ντελικάτες κινήσεις του μπορεί να αιφνιδιάσει κάθε αντίπαλη άμυνα. Αυτά τα χαρακτηριστικά στα εκτός έδρας παιχνίδια αλλά και απέναντι σε αντιπάλους που θέλουν να έχουν τον πρώτο λόγο στο παιχνίδι μπορεί να είναι αρκετά για να κάνουμε τις ζημιές και να κλέψουμε βαθμούς. Όταν όμως αγωνίζεσαι μέσα στην έδρα σου με αντιπάλους όπως είναι ο ΠΑΣ Γιάννενα, η Βέροια, ο Πλατανιάς και ομάδες ανάλογου επιπέδου είναι απαραίτητο να βάλεις άλλα στοιχεία στο παιχνίδι σου όπως περισσότερη ταχύτητα, καλύτερες αλληλοκαλύψεις, δημιουργικότητα στην επίθεση και συγκέντρωση στα αμυντικά σου καθήκοντα για να αποφύγεις λάθη που μπορεί να σου στοιχίσουν. Αυτά λοιπόν τα απαραίτητα στοιχεία για την ώρα η ομάδα μας δεν δείχνει να τα έχει, και αυτό δεν είναι κάτι που φάνηκε σήμερα απλά αυτό που έγινε σήμερα ήταν άλλη μια επιβεβαίωση των δυνατοτήτων της ομάδος μας. Ακριβώς όλα αυτά περίμενα να είχε κατανοήσει το προπονητικό τιμ και να είχε στήσει την ομάδα με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία. Προσέχοντας πρώτα την άμυνα, παίρνοντας σιγά σιγά το κέντρο και βγαίνοντας διστακτικά μπροστά με καμιά κόντρα από λάθος στο κέντρο, καμιά γιόμα, κανά στημένο, σε ένα πιο αργό τέμπο, ελαφρώς πιο πονηρά κοιμίζοντας τον αντίπαλο και όχι δίνοντας του το δικαίωμα να κάνει από το 1' το παιχνίδι που είχε σχεδιάσει από πριν. Άγιαξ της Ηπείρου είναι το χαϊδευτικό των Ιωαννίνων και πραγματικά ακριβώς σαν τον Άγιαξ των καλών εποχών καταφέραμε να τους κάνουμε να φαίνονται στο Α΄ ημίχρονο. Με κάθε ευκαιρία οι παίκτες του ΠΑΣ Γιάννενα έβγαιναν στην κόντρα κυρίως από κέντρο παρά τα 3 αμυντικά χαφ , έσπαζαν την μπάλα ιδανικά δεξιά ή αριστερά και δημιουργούσαν την μια ευκαιρία μετά την άλλη με τον πλέον υποδειγματικό τρόπο. Πανικός μετά το πρώτο γκολ, αναμενόμενο το δεύτερο γκολ, ευτυχώς δεν ήρθε και το τρίτο παρά τις πολύ καλές ευκαιρίες κυρίως από την πλευρά του Ψυχογιού που ήταν σαν να βλέπουμε 3-4 φορές την ίδια φάση στο ριπλέι... Τώρα βέβαια όποια κριτική και αν κάνουμε για τον τρόπο με τον οποίο έστησαν για άλλο ένα παιχνίδι την ομάδα ο Πασιαλής και ο Μπουγιουκλής όταν βλέπεις αυτή την νωθρότητα και ανόητα λάθη από την πλειοψηφία των παικτών όλα τα άλλα περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Μάλιστα οι ίδιοι οι παίκτες μας κατάφεραν να μας αποδείξουν στο Β ημίχρονο ότι αν θέλουν μπορούν να τα καταφέρουν πολύ καλύτερα και να βγάλουν την ενέργεια που περιμένουμε να βγάλουν μέσα στο γήπεδο. Αν και υπήρχαν πολλοί αρνητικοί πρωταγωνιστές δεν θέλω να ξεχωρίσω κάποιον μιας και σχεδόν όλοι ήταν τραγικοί. Επειδή λοιπόν όπως είπε και ο κ.Πασιαλής αυτοί είναι οι παίκτες της ομάδος μας θέλοντας να τονίσει ότι το υλικό της ομάδος μας είναι περιορισμένων δυνατοτήτων θα πρέπει να στήνει και την ομάδα ανάλογα. Η φετινή χρονιά είναι χρονιά επιβίωσης και αυτό σημαίνει ότι κάθε βαθμός είναι χρυσάφι. Και όταν ομάδες με σαφώς καλύτερο υλικό από το δικό μας έχουν κάνει πορείες μεγάλες, έχουν πάρει τίτλους με βάση την άμυνα και κερδίζοντας με μισό γκολ τότε ο φετινός ΑΡΗΣ με το υλικό που έχει είναι υποχρεωμένος να αφήσει στην άκρη τα θέλω του κόσμου για καλές παρουσίες, επιβλητικές νίκες κτλ και να ματώσει για κάθε βαθμό μέσα στο γήπεδο που θα πρέπει να κερδίσει με όποιον τρόπο μπορεί.

Φυσικά επειδή ΑΡΗΣ είσαι και μένεις μακριά από κουμπαριές, κέντρα αποφάσεων κτλ λογικό είναι να έχεις το "κοράκι" απέναντι σου. Αν ο Δελφάκης έβρισκε το θάρρος να δώσει το εμφανέστατο πέναλτι πάνω στον Γιαννώτα και την κόκκινη στον τερματοφύλακα του ΠΑΣ Γιάννενα τότε με το σκορ 1-2, τον αντίπαλο μας με 10 παίκτες και 40' να απομένουν πολύ πιθανόν να βλέπαμε ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι με εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα. ΄Οσο για το τρίτο γκολ των Ιωαννίνων που σίγουρα πολλοί καλοθελητές θα βρεθούν να αναδείξουν να τους προλάβω και να τους πω ότι εκεί τουλάχιστον δεν είχαμε αλλοίωση αποτελέσματος. Κρίμα για τον κόσμο που στηρίζει τόσο αυτή την ομάδα παρά τις πίκρες. Η παρουσία του και σήμερα είναι μια υπόσχεση ότι δεν θα εγκαταλείψουμε την μάχη έτσι εύκολα. Μια υπόσχεση προς όλους όσους κινούνται μέσα και έξω από τον ΑΡΗ μας που κάποια στιγμή θα πρέπει να αναγνωρίσουν και την προσπάθεια του κόσμου γιατί η υπομονή μας έχει τελειώσει.

ΥΓ. Τώρα που χάσαμε μήπως είναι η κατάλληλη στιγμή για να ξαναθυμηθούμε σημαντικά θέματα όπως είναι η διοίκηση Πρωτοδικείου και ο λογιστικός έλεγχος? Άλλα ξέχασα, έχουμε Ζαμπέτα και τα κανονίζει όλα! Insert coin and push play button...

Άλλο ένα καθοριστικό παιχνίδι θα διεξαχθεί το Σάββατο το απόγευμα στο Κλ.Βικελίδης που αν δεν θέλουμε να μπλέξουμε σε περιπέτειες θα πρέπει πάση θυσία να βγούμε νικητές. Με μια πρόχειρη ματιά στην βαθμολογία παρατηρώντας τις ελάχιστες διαφορές που υπάρχουν από την 6η θέση που υπο προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει μέχρι και στην Ευρώπη(όπως πέρσι) μέχρι και την 15η που οδηγήσει στην Football League ο καθένας καταλαβαίνει ότι κάθε βαθμός είναι χρυσάφι και μια νίκη μπορεί να σε βάλει σε άλλη τροχιά ενώ ένα στραβό αποτέλεσμα όπως ήταν αυτό κόντρα στον Πλατανιά μπορεί να χαντακώσει. Μετά λοιπόν από τις απώλειες με Πλατανιά αλλά και την κλοπή βαθμών απέναντι σε ΠΑΟ και Ολυμπιακό η νίκη κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννενα που βρίσκεται 2 βαθμούς πιο ψηλά από εμάς στην 9η θέση κρίνεται κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Εκτός από τους προφανείς βαθμολογικούς λόγους κανείς μα κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν αυτή η ομάδα που αποτελείται στην πλειοψηφία από νεαρούς άπειρους παίκτες θα μπορεί να αντέξει την ψυχοφθόρα διαδικασία μιας χρονιάς βαδίζοντας πάνω σε τεντωμένο σχοινί και οριακά να παλεύει για την σωτηρία της. Αντιθέτως αν αρχίσει αυτή η ομάδα να κερδίζει συστηματικά και πιστέψει στις δυνάμεις τότε ίσως να μας κάνει να τρίβουμε τα μάτια μας. Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει τα ατομικά λάθη σε άμυνα και επίθεση να εξαλειφθούν και το πάθος και η αποφασιστικότητα που έδειξαν στα παιχνίδια με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό αλλά και Λεβαδειακό την περασμένη αγωνιστική  να γίνει συνήθεια.

Αγκάνθο, Κοέλιο, Καζναφέρης και Παπαστεργιανός είναι οι σημαντικότατες επιστροφές για την ομάδα μας που μόνο και μόνο με αυτό ως δεδομένο μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για την νίκη στο αυριανό παιχνίδι. 4 απουσίες που μας έλειψαν πολύ στο τελευταίο παιχνίδι που σύμφωνα με την εικόνα του αγώνα με αυτούς τους 4 μέσα πολύ πιθανόν να καταφέρναμε να φεύγαμε νικητές από την Λειβαδιά. Ιδίως ο Αγκάνθο στον οποίο αφιερώνουμε και τον τίτλο του κειμένου είναι ο παίκτης που μπορεί να κάνει την διαφορά ακόμη και στην κακή του μέρα. Ενώ και οι υπόλοιποι σε ένα παιχνίδι όπως αναμένεται αρκετά κλειστό, μιας και ο ΠΑΣ Γιάννενα θα ταμπουρωθεί στην άμυνα και θα περιμένει να χτυπήσει στην αντεπίθεση παίκτες που δεν φοβούνται να βγουν μπροστά και να πάρουν πρωτοβουλίες είναι απαραίτητοι. Πασιαλής και Μπουγιουκλής σίγουρα έχουν ετοιμάσει τα πλάνα τους αλλά ελπίζω αυτή τη φορά να είναι πιο προσεκτικοί στον τρόπο αντιμετώπισης του αντιπάλου γιατί με την Βέροια φάνηκε ξεκάθαρα ότι υπάρχει τεράστια διαφορά στον τρόπο που συμπεριφέρεται η ομάδα εντός και εκτός έδρας για τον απλό λόγο ότι και οι αντίπαλοι μας λειτουργούν διαφορετικά. Μπορεί λοιπόν η εικόνα με τον Λεβαδειακό να ήταν θετική αλλά το αυριανό παιχνίδι θα είναι εντελώς διαφορετικό. Θα πρέπει το τεχνικό τιμ να βρει την ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης όπως και τους τρόπους για να διασπάσουν την αντίπαλη άμυνα γιατί τα γεμίσματα που είδαμε με την Βέροια δύσκολα θα περνούσαν αν παίζαμε 11 με 11. Όταν μάλιστα απέναντι σου έχεις και μια τόσο απρόβλεπτη όπως είναι ο ΠΑΣ Γιάννενα τότε πρέπει να είσαι ακόμη πιο προσεκτικός. Θεωρώ λογικό αυτή την φορά το τεχνικό δίδυμο να ζητήσει περισσότερη προσοχή στην άμυνα και υπομονή στην επίθεση. Είναι λίγο απογοητευτικό να μην μιλάμε για δυνατό ξεκίνημα, ασφυκτική πίεση και φουλ επίθεση αλλά το πάθημα με τον Πλατανιά θα πρέπει να μας γίνει μάθημα. Μέχρι και η ΑΕΚ κατάφερε να κερδίσει την ομάδα της Κρήτης που ένα Χ να είχαμε πάρει τώρα θα ήταν από κάτω μας. Όσο για την 11αδα αναμένεται να δούμε και τους 4 που επέστρεψαν από το ξεκίνημα μέσα στην βασική 11αδα αλλά το ποιοί θα μείνουν εκτός είναι ένα τεράστιο ερωτηματικό. Εκτός από τον Καπετάνο που απογοήτευσε την προηγούμενη αγωνιστική  και τον Γκέσιο που δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι μεσοεπιθετικά λειτούργησαν σωστά. Ο Κανούλας εκτός από γκολ είχε γενικά μια πολύ καλή παρουσία ενώ και οι Οικονομόπουλος και Νταμαρλής είχαν θετική παρουσία. Πάντως το καλό είναι ότι μέσα από αυτά τα προβλήματα ο ΑΡΗΣ κερδίζει σιγά σιγά παίκτες και οι προπονητές μας από τα παιχνίδι βρίσκουν ολοένα και περισσότερες αξιόπιστες λύσεις. Βέβαια το σημαντικό είναι να υπάρχει διάρκεια και όχι σκαμπανεβάσματα σε ατομικό επίπεδο ώστε να μπορέσει να δέσει η ομάδα και να μην λειτουργεί διαφορετικά σε κάθε παιχνίδι.

Αν και όταν μια ομάδα κατεβάζει 30000 κόσμο σε ένα γήπεδο 500χλμ μακριά από την έδρα της λογικό είναι τα 10000 με 15000 άτομα σε ένα εντός έδρας παιχνίδι να μην είναι αντιπροσωπευτικό της δυναμικής των οπαδών της. Όταν όμως διανύουμε μια τόσο δύσκολη περίοδο όπου ακόμη και στις ομάδες που "πετάνε" και βαδίζουν ασταμάτητες προς τον τίτλο ή την έξοδο στην Ευρώπη υπάρχει σημαντική μείωση στην προσέλευση του κόσμου τότε θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πόσο πιστός είναι ο Αρειανός οπαδός και πόσο αντέχει στα δύσκολα. Όπως στην Λειβαδιά όπου πουλήσαμε τρέλα για άλλη μια φορά έτσι αύριο ακόμη πιο μαζικά ας γεμίσουμε το Κλ.Βικελίδης να σπρώξουμε την ομάδα στην νίκη! Το ραντεβού μας πολύ πριν τις 17.15 στον ποδοσφαιρικό μας ναό! VAMOS!!!!

Αποφασισμένος να φύγει με θετικό αποτέλεσμα παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα αλλά έπεσε πάνω στον Μάνταλο που σφύριζε ότι του κατέβαινε με αποκορύφωμα την κόκκινη κάρτα στον Γκέσιο για θέατρο(!!!) στο ξεκίνημα του Β ημιχρόνου που άλλαξε τις ισορροπίες του αγώνα. Μπορεί η συγκεκριμένη φάση να ήταν το αποκορύφωμα αλλά σε όλο το παιχνίδι ο Μάνταλος έδειξε μια απίστευτη εμπάθεια στην ομάδα όπου κάθε επαφή με τον αντίπαλο την χρέωνε φάουλ ενώ έκλεισε τα μάτια αρκετές φορές όταν οι παίκτες μας βρισκόταν σε πλεονεκτική θέση.

Σε ένα παιχνίδι με αρκετά καλό ρυθμό η ομάδα μας παρά τις σημαντικές απουσίες παρουσιάστηκε αρκετά καλή με τον Γιαννώτα να είναι σε κέφια και τον Κανούλα να αρπάζει την ευκαιρία από τα μαλλιά δικαιώνοντας το τεχνικό τιμ για την επιλογή του. Με σωστή πίεση, καλές αντεπιθέσεις και τις γραμμές να είναι σχετικά κοντά φαινόταν ότι θα μπορούσαμε να πάρουμε τουλάχιστον τον βαθμό της ισοπαλίας αν όχι της νίκης αλλά τελικά η ποιότητα κάποιων παικτών του αντιπάλου, τα ατομικά λάθη στην άμυνα, οι ελλείψεις λύσεων από τον πάγκο λόγω των απουσιών και φυσικά ο διαιτητής Μάνταλος μας οδήγησαν στην ήττα. Τόσο στο πρώτο γκολ όπου ο Πόι περνάει πολύ ωραία τον Μαργαρίτη και πασάρει στον Ζησόπουλο που βάζει ένα γκολ σπάνιας ομορφιάς(και τύχης) όσο και στο δεύτερο γκολ όπου ο Βελλίδης ανεξήγητα επιτρέπει στον Βασιλείου να τον παρενοχλεί σε ένα σημείο όπου ο τερματοφύλακας έχει τον πρώτο λόγο και σίγουρα αν εκβίαζε την επαφή θα κέρδιζε το φάουλ ή τουλάχιστον θα απωθούσε τον σκόρερ του Λεβαδειακού από την πλεονεκτική θέση που είχε. Ευκαιρίες σαν του Καπετάνου μετά από το ωραίο στρώσιμο του Κανούλα, του Γιαννώτα που δεν μεταβίβασε σωστά στον Καπετάνο στην αντεπίθεση αλλά και αυτή του Παπαζαχαρία στην λήξη του αγώνα δεν θα πρέπει να χάνονται γιατί ακυρώνουν ολόκληρη την προσπάθεια της ομάδος. Μπορεί ο Βελλίδης να ήταν αρνητικός πρωταγωνιστής στο δεύτερο γκολ αλλά με τις εντυπωσιακές του επεμβάσεις στην συνέχεια κατάφερε να  μας κρατήσει μέσα στο παιχνίδι. Αρνητικός πρωταγωνιστής για την ομάδα μας ο Καπετάνος. Όχι γιατί ήταν τόσο κακός αλλά σε ένα παιχνίδι σαν το σημερινό και με τον ρόλο που του είχε το δώσει το τεχνικό τιμ  θα έπρεπε να είχε πάρει περισσότερες πρωτοβουλίες και να είχε πολύ πιο δημιουργικός. Πάντως ανεξάρτητα από τις αδυναμίες και τα λάθη που έγιναν αυτό που πρέπει να κρατήσουμε σήμερα ήταν η συνολική εικόνα της ομάδος που με εξαίρεση τον αγώνα με την Βέροια όπου από την αρχή υπήρχε ένα κακό στήσιμο της ομάδος από την στιγμή που ανέλαβαν οι Πασιαλής-Μπουγιουκλής η βελιτώση είναι εμφανής και αυτό είναι το πιο σημαντικό για μια ομάδα. Αν βελτιώνουμε τις αδυναμίες μας τότε πολύ γρήγορα θα έρθουν και οι βαθμοί που θα μας κάνουν να αισθανθούμε πιο άνετα.

Αυτός που αναμφισβήτητα έκλεψε την παράσταση στο σημερινό παιχνίδι ήταν ο κόσμος του ΑΡΗ που κατέκλεισε το γήπεδο του Λεβαδειακού! Περισσότεροι από 2000 τρελαμένα Αρειανά, ντυμένα στα κίτρινα έδωσαν μια ξεχωριστή νότα στην αναμέτρηση και υπενθύμισαν στους αρμόδιους γιατί πρέπει να επιτρέπονται οι μετακινήσεις αλλά και ότι όλοι οι οπαδοί δεν είναι ίσοι και όμοιοι. Δεν μάσησαν σε καμία στιγμή από το αρνητικό αποτέλεσμα και δεν παρασύρθηκαν από τις προκλήσεις του Μάνταλου. Συνθήματα, φωνή και τρέλα! Κρίμα που η πρώτη εξόρμηση δεν συνοδεύτηκε με νίκη. Συνέχεια στο Κλ.Βικελίδης όπου εκεί τα περιθώρια για απώλειες έχουν στενέψει. Με ελπιδοφόρες εμφανίσεις σαν την σημερινή και με τον τόσο παθιασμένο κόσμο στο πλευρό του ο ΑΡΗΣ μας δεν έχει να φοβηθεί τίποτα!

Αποδεκατισμένος θα κατέβει ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι του Σαββάτου απέναντι στον Λεβαδειακό μιας και μετράει 5 απουσίες από τους παίκτες που αγωνίστηκαν βασικοί στα τελευταία παιχνίδια. Πουλίδο, Παπαστεργιανός, Κοέλιο, Καζναφέρης και φυσικά ο Αγκάνθο δεν θα είναι στην διάθεση των Πασιαλή - Μπουγιουκλή και αυτό κάνει από μόνο του ακόμη δυσκολότερο ένα παιχνίδι που έτσι και αλλιώς εξ αρχής είναι δύσκολο παρά την κακή αγωνιστική κατάσταση του αντιπάλου που αγνοεί τη νίκη από τα τέλη Σεπτεμβρίου.  Σίγουρα δεν ακούγεται καλά στα αυτιά του Αρειανού το να λέμε ότι ο ΑΡΗΣ κατεβαίνει στη Λειβαδιά για να διεκδικήσει ένα θετικό αποτέλεσμα και όχι μόνο την νίκη κόντρα στον προτελευταίο της βαθμολογίας αλλά αυτή είναι μια σκληρή πραγματικότητα που φέτος πρέπει οπωσδήποτε να αποδεχτούμε αν δεν θέλουμε να  μπλέξουμε στο τέλος με περιπέτειες. Ο Λεβαδειακός είναι μια από τις ομάδες που αδειοδοτήθηκε κανονικά το καλοκαίρι και για αυτό στην σύνθεση του έχει πολλούς έμπειρους παίκτες και ξένους όπως οι Πόι, Ναπολεόνι και φυσικά τον Ακόστα έναν από τους κορυφαίους παίκτες της περσινής σεζόν  για την ομάδα μας  που αν και τον θέλαμε δεν μπορέσαμε να ικανοποιήσουμε τις οικονομικές του απαιτήσεις. Αυτό από μόνο του αρκεί για να καταλάβει κανείς ότι πρόκειται για έναν δύσκολο αντίπαλο. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε ότι οι 5 που λείπουν είναι 5 από τους πιο ποιοτικούς και έμπειρους παίκτες του φετινού ΑΡΗ και ανάμεσα τους βρίσκεται και ο Αγκάνθο που όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει για την αποτελεσματικότητα της ομάδος μας στην επίθεση τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα.

Κόντρα στις απουσίες το τεχνικό δίδυμο θα αντιπαρατάξει το καλό κλίμα και την αισιοδοξία που υπάρχει στα αποδυτήρια μετά από τα 3 συνεχόμενα θετικά αποτελέσματα απέναντι σε ΠΑΟ, ΟΣΦΠ και Βέροια αντίστοιχα. Με την απομάκρυνση του Μ.Κατσαβάκη η εικόνα του ΑΡΗ μας έχει αλλάξει και σιγά σιγά φαίνεται η ομάδα μας να βρίσκει την αγωνιστική της ταυτότητα. Και στα εντός έδρας παιχνίδια απέναντι σε ομάδες που παίζουν αρκετά κλειστά όπως ήταν η Βέροια φάνηκε ότι υπάρχουν σημαντικά προβλήματα κόντρα σε αντιπάλους που παίζουν πιο ανοιχτά και θέλουν να έχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων φαίνεται να έχουμε βρει το αγωνιστικό στυλ που μας ταιριάζει. Κάπως έτσι αναμένεται να παρουσιαστούν οι 2 ομάδες αύριο. Από την μια ο Λεβαδειακός θα προσπαθήσει να έχει τον πρώτο λόγο στο παιχνίδι μιας και θεωρητικά παίζει ένα από τα τελευταία του χαρτιά στην αυριανή αναμέτρηση ενώ η ομάδα μας θα προσπαθήσει με αντεπιθέσεις να κάνει την ζημιά και να αποδράσει με τους  βαθμούς της νίκης ή έστω τον βαθμό της ισοπαλίας. Οι πολλές απουσίες αναγκαστικά θα οδηγήσουν το τεχνικό τιμ στο να κατεβάσουν μια 11αδα με πολλά νέα πρόσωπα. Εκτός από τον Παντίδο που θεωρείται σίγουρος για την άμυνα και τον Γκέσιο που τις τελευταίες 2 αγωνιστικές πήρε την ευκαιρία και δικαίωσε τους προπονητές του, οι Καπετάνος, Σουνάς, Νταμαρλής. Αγγελούδης, Κανούλας αλλά και ο Τριανταφυλλάκος που συμπεριλήφθηκε στην αποστολή βάζουν σοβαρή υποψηφιότητα για να φορέσουν φανέλα βασικού. Ανεξάρτητα από τις επιλογές των Πασιαλή - Μπουγιουκλή σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει η ομάδα να παρασυρθεί από τα θέλω του κόσμου. Σε ένα ιδαίτερο πρωτάθλημα όπως το φετινό όπου πέφτουν 2 ομάδες είναι πολύ σημαντικό αν δεν καταφέρουμε να φύγουμε νικητές τουλάχιστον να κρατήσουμε αυτούς τους 4 βαθμούς διαφοράς με τον προτελευταίο Λεβαδειακό και να μεγαλώσουμε την απόσταση από την τελευταία ΑΕΚ που δύσκολα θα μπορέσει να πάρει βαθμό κόντρα στον Ολυμπιακό. Πρωταρχικός στόχος φέτος είναι η επιβίωση και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Για να επιβιώσουμε όμως και να μπει ο ΑΡΗΣ μας στον δρόμο της οικονομικής εξυγίανσης θα πρέπει οπωσδήποτε η ομάδα να μην μπλέξει σε περιπέτειες γιατί το πιθανό αρνητικό σενάριο αυτή την φορά θα είναι καταστροφικό. 

Όσο βέβαια και αν κινδυνολογούμε εμείς από εδώ υπάρχει μια μεγάλη μερίδα του κόσμου που καλά κάνει και συνεχίζει να ονειρεύεται, να απαιτεί και να πιέζει ώστε ο ΑΡΗΣ να βγαίνει νικητής από κάθε μάχη ανεξάρτητα από τον αντίπαλο και τις ιδιαίτερες συνθήκες. Έτσι είναι οι μεγάλες ομάδες, όταν έχεις τόσο κόσμο από πίσω σου υπάρχουν οι τρελοί που ζητάνε το πρωτάθλημα(στην περίπτωση μας έξοδο στην Ευρώπη) και αυτοί που ζητάνε την παραμονή και κάπως έτσι βρίσκεται η ισορροπία κάπου στην μέση. Ότι και αν πιστεύεις όμως τίποτα δεν σε εμποδίσει να ακολουθήσεις την τρέλα του Αρειανού οπαδού που σαν μικρό παιδάκι ανυπομονεί να μπει στα πουλμαν για να βρεθεί στο πλευρό της αγαπημένης του ομάδος. Ο ΑΡΗΣ στην Λειβαδιά θα έχει τον κόσμο στο πλευρό του και αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να τα δώσουν όλα οι παίκτες μας σε προσπάθεια να ευχαριστήσουν όλους όσους αψηφήσουν τα χιλιόμετρα για να τους στηρίξουν! Μπορεί ο Λεβαδειακός και ο πρόεδρος του να είναι μπλεγμένοι σε πολλές ύποπτες ιστορίες αλλά τουλάχιστον σε ότι έχει να κάνει με τις μετακινήσεις οπαδών δείχνουν ένα θετικό πρόσωπο που και άλλες ομάδες καλό είναι να ακολουθήσουν. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι γιορτή, και γιορτή χωρίς κόσμο δεν γίνεται. Για αυτό λοιπόν όλοι τα πούλμαν να γεμίσουμε και τον Λεβαδειακό να νικήσουμε! Φέρε το διπλό ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!