Με ένα ωραίο γκολ από τον Φετφατζίδη μόλις στο 16΄ο ΑΡΗΣ πέρασε νικηφόρα από την Κηφισιά επιστρέφοντας στα θετικά αποτελέσματα! Μέτριος μέχρι το γκολ, οπισθοχώρησε στη συνέχεια και αρκέστηκε σχεδόν σε ολόκληρο το Β ημίχρονο σε παθητικό ρόλο. Άντεξε όμως μέχρι το τέλος και αυτό έχει σημασία. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε και το παιχνίδι του πρώτου γύρου όπου ο ΑΡΗΣ ήταν καλύτερος αλλά τελικά η Κηφισιά έφυγε με το Χ από τη Θεσσαλονίκη.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΜΕ 8 ΑΛΛΑΓΕΣ

Με 8 αλλαγές στην ενδεκάδα κατέβηκε να αγωνισθεί η ομάδα σήμερα, σε μια προσπάθεια του Άκη Μάντζιου να προστατέψει, να φρεσκάρει και να δώσει ρυθμό στους παίκτες του. Η παρουσία του Μενέντες στο αρχικό σχήμα ίσως να ήταν και η μεγαλύτερη έκπληξη. Όλα αυτά έφεραν μια νευρικότητα στο ξεκίνημα του παιχνιδιού, με την Κηφισιά να ψάχνει το γκολ και ο Χουτσεσιώτης να διορθώνει τα λάθη…

ΦΕΤΦΑ-ΓΚΟΛ ΚΑΙ 0-1

Όσο περνούσαν τα λεπτά η ομάδα πατούσε καλύτερα, είχε την μπάλα στην κατοχή της και έψαχνε τους τρόπους να επιτεθεί. Σε μια φάση όπου η ομάδα έμεινε ψηλά, εκμεταλλεύτηκε το λάθος της αντίπαλης άμυνα και δόθηκε στον Μενέντες η ευκαιρία να διαβάσει την κίνηση του Φετφατζίδη, να του πασάρει αριστοτεχνικά και ο Φέτφα με εξίσου ωραίο τρόπο να γράψει το 0-1. Γρήγορα, απλά και εύκολα μόλις από το 16’ ο ΑΡΗΣ είχε καταφέρει να εξαργυρώσει την ολιγόλεπτη υπεροχή του με ένα γκολ! Ένα γκολ που έδωσε αυτοπεποίθηση στην ομάδα για να ψάξει και για ένα δεύτερο γκολ. Γκολ που παραλίγο θα ερχόταν από την προσπάθεια του Σουλεϊμάνοφ ή το κεφάλι του Φαμπιάνο.

ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ, ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ

Καθώς πλησιάζαμε προς την ανάπαυλα αυτή η εικόνα άρχισε να φθίνει. Οι παίκτες μας άρχισαν να μετατοπίζονται διαρκώς προς τα πίσω, δυσκολευόντουσαν να κρατήσουν την μπάλα ενώ και στις μονομαχίες δεν έμπαιναν πλέον το ίδιο δυνατά. Η Κηφισιά άρχισε να πιέζει ολοένα και περισσότερο και ο ΑΡΗΣ δυσκολευόταν να αντιδράσει σε αυτή την κατάσταση. Άναρχα διωξίματα , όπου φύγει φύγει η μπάλα και πάλι πίσω στην άμυνα. Ωστόσο οι αντίπαλοι μας πέρα από 2-3 επικίνδυνες καταστάσεις δεν είχαν αρκετές πραγματικές ευκαιρίες και αυτό οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στον Φαμπιάνο που ήταν ένας από τους διασωθέντες της σημερινής κακής εικόνας. Ο Βραζιλιάνος τα έκανε όλα μέσα στο γήπεδο και αυτός ήταν ο βασικός λόγος που πάγωσε ο Μάντζιος όταν τραυματίστηκε και δεν είχε άλλα αλλαγή να κάνει. Η μετατόπιση του τραυματία Φαμπιάνο στη θέση του σέντερ φορ πυροδότησε μια σειρά από αλλαγές στις θέσεις των παικτών μας, με τον Οντουμπάτζιο να αγωνίζεται ως στόπερ δίπλα στον Ρόουζ. Με τον Φαμπιάνο εκτός μάχης, ο ΑΡΗΣ αναγκάστηκε να αγωνιστεί για περίπου 12΄ με 10 παίκτες. 10 παίκτες απόλυτα προσηλωμένους στην άμυνα όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ, ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Δεν κρύφθηκε ο προπονητής μας στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε. Δικαιολόγησε όμως την εικόνα λόγω της κούρασης, των τραυματισμών και του επίπεδου ετοιμότητας αρκετών παικτών. Μίλησε όμως και για διαχείριση και αυτό ίσως ήταν το μοναδικό που έκανε καλά ο ΑΡΗΣ σήμερα. Κατάφερε σε ένα παιχνίδι όπου αναγκαστικά στόχευσε για να κάνει την διαχείριση του με 8 αλλαγές να φύγει νικητής. Κόντρα σε έναν αντίπαλο που στον πρώτο γύρο δεν είχαμε καταφέρει να τον κερδίσουμε μέσα στο σπίτι μας. Σίγουρα υπάρχει προβληματισμός για την εικόνα αλλά το αποτέλεσμα μετράει και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες παίρνεις το αποτέλεσμα. Και εδώ και κάμποσο καιρό οι συνθήκες δεν είναι οι ιδανικές. Σίγουρα όμως θα γίνουν καλύτερες στη συνέχεια μιας και από σήμερα ο Μάντζιος έχει και «επισήμως» άλλη μια ποιοτική επιλογή για την επίθεση. Ο Φετφατζίδης με το γκολ του και την όλη του παρουσία πλέον αποτελεί βασική επιλογή για τη συνέχεια. Και ο καλός Φετφατζίδης έχει πολλά από τα στοιχεία που λείπουν από τον φετινό ΑΡΗ.

ΚΕΡΔΟΣ ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΦΕΤΦΑ

Αυτή τη φορά τα περίπου 35’ «παρουσίας» του ΑΡΗ στο Α ημίχρονο ήταν αρκετά για να πάρει τη νίκη. Η έμπνευση του Μενέντες και το ωραίο τελείωμα του Φετφατζίδη έκαναν την διαφορά και χάρισαν την νίκη στην ομάδα, σε ένα παιχνίδι που γρήγορα θα πρέπει όλοι να ξεχάσουμε. Κρατάμε τους 3 βαθμούς σε έναν αγώνα που κατεβήκαμε με 8 αλλαγές, την επιστροφή στα γκολ του Φέτφα και την ψυχραιμία που έδειξε η ομάδα στα τελευταία λεπτά που αγωνιζόταν με τον Φαμπιάνο τραυματία.

ΥΓ.  Έτσι ρε Αρειανάρα, να τα ζούμε και αυτά τα παιχνίδια λίγο ανάποδα γιατί όλο με ξενέρωτες ήττες καταλήγουν συνήθως…

Δεν τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στους Γάλλους γνωρίζοντας την ήττα με 68-76 με πανομοιότυπο σχεδόν τρόπο με το πρώτο παιχνίδι στην Γαλλία. Η Μπουργκ προσπαθούσε να επιβάλλει τον ρυθμό της, ο ΑΡΗΣ έμενε πίσω στο σκορ, αντιδρούσε, ισοφάριζε και μετά πάλι τα ίδια. Τα ίδια λάθη, οι ίδιες κακές επιλογές στην επίθεση, τα ίδια χαμένα ριμπάουντ και τα ίδια …σφαλτσοσφυρίγματα των διαιτητών. Για να μην αποπροσανατολιστούμε όμως, η Μπούργκ ήταν ανώτερη πάνω στο παρκέ από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα και δίκαια επικράτησε ακόμη και αν οι 3 διαιτητές μας έσπασαν τα νεύρα με τις αποφάσεις τους. Για αυτό και χειροκροτήθηκε η προσπάθεια των παικτών του Καστρίτη στο τέλος ακόμη και αν δεν ήρθε το επιθυμτό αποτέλεσμα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΒΑΣΑΝΑ

Η Μπουργκ δεν είναι τυχαία 1^η στον όμιλο μας και 2^η στην Γαλλία. Είναι μια ποιοτική ομάδα με υψηλό μπασκετικό IQ που αν σε βρει χαλαρό σε τιμωρεί. Χαλαρός όπως ήταν ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα όπου διαρκώς πάλευε να βρει λύσεις στα προβλήματα του. Προβλήματα που ξεπεταγόντουσαν από παντού και δεν είχαν σταματημό.  Το 10-22 του πρώτου δεκαλέπτου φανέρωνε πόσο κακός ήταν ο ΑΡΗΣ τόσο στα επιθετικά όσο και στα αμυντικά του καθήκοντα.  Η συνέχεια απλά επιβεβαίωσε ότι ο Καστρίτης και οι παίκτες του δεν είχαν τις λύσεις. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί αυτή η «λούπα» με τους Γάλλους να ξεφεύγουν με +12 πόντους, τον ΑΡΗ να ισοφαρίζει και μετά η Μπούργκ να βρίσκει τους τρόπους να πάει την διαφορά σε διψήφιους αριθμούς. Το 60-63 περίπου 6’ πριν το τέλος ήταν η τελευταία μας απόπειρα αντεπίθεσης όπου οι Γάλλοι με 2 τρίποντες βόμβες την τελείωσαν. Και τι λύσεις να βρει ο Καστρίτης όταν επί της ουσίας μόλις 2 παίκτες μπήκαν στο πνεύμα του αγώνα και ήταν παρών σε όλη την διάρκεια του. Τολιόπουλος και Γκάλινατ ήταν οι μοναδικές αξιόπιστες απειλές για το καλάθι της Μπουργκ αλλά όπως φάνηκε δεν ήταν αρκετοί. Οι υπόλοιποι άτολμοι, νευρικοί και τσαπατσούληδες… Χειρότερο όλων όμως η ασυνέπεια που έδειξε η ομάδα στα αμυντικά της καθήκοντα και στις μάχες των ριμπάουντ. Η επίθεση έχει να κάνει και με την ημέρα που θα βρεθεί ο κάθε παίκτης. Η άμυνα και τα ριμπάουντ έχουν να κάνουν καθαρά με την πνευματική ετοιμότητα και την συγκέντρωση που δείχνει κάθε παίκτης μέσα στο παιχνίδι. Και ο ΑΡΗΣ σε αυτό το παιχνίδι υστέρησε σημαντικά και για αυτό ηττήθηκε.

ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ

Ο φετινός ΑΡΗΣ παρά τις ανατροπές και τα ξεσπάσματα του σε αρκετά παιχνίδια από την αρχή φαίνεται πως θα αγωνιστεί στο παιχνίδι. Όχι το αν θα παλέψει το παιχνίδι, αυτό είναι δεδομένο. Αλλά το αν θα παρουσιαστεί συγκεντρωμένος στην μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού με σωστές αντιδράσεις και αποφάσεις και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Δεν ήταν συγκεντρωμένος ο ΑΡΗΣ σήμερα και αυτό ακριβώς πλήρωσε. Την μια έδειχνε αδράνεια στην άμυνα, την άλλη έχανε τα ριμπάουντ, πιο μετά τους έφευγε η μπάλα δεξιά και αριστερά και όταν πήγαινε στην επίθεση αν δεν πήγαινε η μπάλα στον Τολιόπουλο ή τον Γκάλινατ έκανες τον σταυρό σου. Και όλα αυτά μετά από την σπουδαία εμφάνιση και διπλό κόντρα στην ΑΕΚ. Κάτι που επιβεβαιώνει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να λύσει ο Καστρίτης είναι η σωματική και πνευματική διαχείριση των παικτών του. Δεν γίνεται να έχεις τόσες μεταπτώσεις στην απόδοση σου. Και δυστυχώς δεν βελτιώνεσαι… εκτός και αν βελτιωθείς όταν επιστρέψουν όλοι. Οπότε αναμένουμε.

ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΜΠΟΥΡΓΚ

Και έως τώρα να συνεχιζόταν το παιχνίδι, το πιο πιθανό θα ήταν να βλέπαμε την ίδια εικόνα. Ο ΑΡΗΣ να μένει πίσω στο σκορ, να παλεύει, να επιστρέφει από διψήφιες διαφορές και πάλι από την αρχή… Πολλά λάθη, ακόμη περισσότερη αστοχία. Ήταν και οι εκνευριστικοί διαιτητές στη μέση. Με έναν Τολιόπουλο και έναν Γκάλινατ δεν μπορούσες να ελπίζεις σε κάτι παραπάνω. Συνεχίζουμε δυνατά για την πρόκριση που παραμένει στα χέρια μας.

ΥΓ. Να δεις που και στο μπάσκετ όπως μας πάνε οι διαιτητές στην Ευρώπη θα μας κάνουν να αγαπήσουμε τους Έλληνες διαιτητές.

Στατικός, τσαπατσούλης στα τελειώματα, χωρίς ιδιαίτερη διάθεση να επιβληθεί και να τελειώσει τον αντίπαλο επί 89’, έδειχνε η ομάδα μας ότι θα βολευτεί με το 1-0 αφήνοντας κατά κάποιο τρόπο ανοιχτούς λογαριασμούς για τον επαναληπτικό στον Βόλο. Έλα όμως που μας κρατούσε τα καλύτερα για το τέλος. Μια πολύ ωραία γυριστή κεφαλιά του Νταρίντα και ένα μαγικό φαλτσαριστό σου του Σουλεϊμάνοφ στα τελευταία λεπτά των καθυστερήσεων έγραψαν το τελικό 3-0 και έστειλαν κατά 99.99% τον ΑΡΗ μας στα ημιτελικά του κυπέλλου!  

ΕΙΧΕ ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟ ΓΚΟΛ

Με την ποιοτική διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες να είναι εμφανής από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης ο ΑΡΗΣ με σωστή κυκλοφορία της μπάλας ξεκίνησε δυνατά το κυνήγι του γκολ. Μέχρι το 20’ ο ΑΡΗΣ πρόλαβε να σπαταλήσει 5-6 εξαιρετικές ευκαιρίες με αποκορύφωμα το τετ α τετ του Μορόν που για την κλάση θα έπρεπε να το είχε σκοράρει. Τσαπατσούληδες οι παίκτες μας στα τελειώματα τους, έκαιγαν από μόνοι τους τις ευκαιρίες που είχαν και όταν έπιαναν τα σουτ που ήθελα έπεφταν πάνω στον εξαιρετικό σήμερα γκολκιπερ του Βόλου. Όπως εξαιρετικός ήταν και ο Κουέστα στην μοναδική επικίνδυνη φάση της Νίκης Βόλου στο παιχνίδι όταν το σκορ ήταν ισόπαλο. Το 0-0 στα πρώτα 45’ βάσει ευκαιριών δεν ήταν δίκαιο αλλά έριχνε τα φώτα στην έλλειψη πίεσης και αποτελεσματικότητας της ομάδας μας.

ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕ

Μπορεί ο ΑΡΗΣ να μην είχε «καταπιεί» όπως λέμε στην ποδοσφαιρική πιάτσα τον υποδεέστερο αντίπαλο του στο πρώτο ημίχρονο αλλά είχε κάμποσες ευκαιρίες για να το πετύχει και άξιζε να είναι μπροστά στο σκορ. Παρόλα αυτά ο Άκης Μάντζιος δεν έπεσε στην παγίδα να πιστέψει ότι το γκολ ήταν απλά θέμα χρόνου και από νωρίς στο Β ημίχρονο ξεκίνησε τις αλλαγές. Οντουμπάτζιο , Σουλεϊμάνοφ και Βεστράτε πέρασαν στην θέση του μετριότατου Μοντόγια, του νωθρού Φετφατζίδη και του επίφοβου λόγω της κίτρινης κάρτας Ντουκουρέ. Κινήσεις που έδωσαν μια ώθηση παραπάνω στην ομάδα και στο 58’ απέδωσαν καρπούς. Η αρχή έγινε από την παράλληλη κίνηση με την εστία του Σουλεϊμάνοφ μέσα στην μεγάλη περιοχή και ένα πολύ δυνατό σουτ που απέκρουσε ο Γκαραβέλης δίνοντας όμως την ευκαιρία στον Νταρίντα να πάρει το ριμπάουντ και να στείλει ανενόχλητος την μπάλα στα δίχτυα για το 1-0! Στη συνέχεια ψάξαμε και το δεύτερο γκολ αλλά ο τερματοφύλακας της Νίκης Βόλου ήταν εκεί για να εξουδετερώσει κάθε προσπάθεια μας. Το παιχνίδι φώναζε ότι θα λήξει στο 1-0, η σκέψη μας άρχισε να ταξιδεύει σιγά σιγά προς το Παλέ αλλά οι παίκτες μας δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη. Η κεφαλιά του Νταρίντα στο 93’ και το τεχνικό σουτ του Σουλεϊμάνοφ στο 95’ αποκατέστησαν την τάξη και έστειλαν τον ΑΡΗ στην επόμενη φάση!

ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΙΔΡΩΣΕΙ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Μάλλον πιο ξεκούραστα πίστευαν οι παίκτες μας ότι θα κέρδιζαν το σημερινό παιχνίδι αλλά στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα δεν τους έβγαινε. Η πίεση που ασκούσαν στους αντιπάλους τους ήταν χαλαρή ενώ και στις περισσότερες φάσεις δεν έμπαιναν δυνατά. Τις ευκαιρίες όμως τις έκαναν και στο τέλος τα γκολ μπήκαν. Γκολ που θα μπορούσαν να έχουν έρθει από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης αν είμασταν πιο προσεκτικοί και αποφασιστικοί στην τελική προσπάθεια. Όταν όμως μιλάμε για τον θεσμό του κυπέλλου η εμφάνιση δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Ο ΑΡΗΣ χωρίς να ζοριστεί ή να χρειαστεί να φορτσάρει πήρε αυτό που ήθελε και ήδη σκέφτεται τον ημιτελικό. Αυτό κρατάμε εμείς από το σημερινό παιχνίδι. Τις λεπτομέρειες με τα κακώς κείμενα ας τα δει ο Μάντζιος με τους παίκτες του.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΞΕΤΕΛΕΣΘΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Αποστολή εξετελέσθη για τον ΑΡΗ που έστω και στα τελευταία λεπτά των καθυστερήσεων έκανε το αυτονόητο και αγκάλιασε από σήμερα την πρόκριση. Ο Νταρίντα αναμφίβολα ο κορυφαίος της αναμέτρησης με 2 γκολ(+1 ακυρωθέν), πολύ καλός και ο Σουλεϊμάνοφ που πέρασε στο Β ημίχρονο και μαζί με τις υπόλοιπες αλλαγές του Μάντζιου βελτίωσαν την εικόνα της ομάδας. Ζητούμενο από εδώ και πέρα η διαχείριση της κούρασης και των τραυματισμών ώστε ο ΑΡΗΣ να παρουσιαστεί στη συνέχεια στο κύπελλο όσο πιο έτοιμος γίνεται.

Τέλος σε αυτό το σερί θετικών συναισθημάτων έδωσε η ομάδα μας σήμερα πραγματοποιώντας μια άνευρη εμφάνιση και γνωρίζοντας την ήττα από τον Ολυμπιακό με 1-2. Κακός στην μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού ο ΑΡΗΣ μας, έχανε τις μονομαχίες και δεν ήξερε πως να επιτεθεί όποτε είχε την μπάλα. Έβαλε την πινελιά του στην ήττα και ο Δανός διαιτητής με ένα ανύπαρκτο πέναλτι και με μια γενικότερη «εχθρική» συμπεριφορά από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα.

ΧΩΡΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Κάτι από το πρώτο ημίχρονο με την ΑΕΚ στον επαναληπτικό του κυπέλλου θύμισε το ξεκίνημα του αγώνα με τον Ολυμπιακό να μπαίνει φουριόζος και τους παίκτες μας να ψάχνουν τους τρόπους να αντιδράσουν. Μια ταχύτητα πάνω έμοιαζαν οι αντίπαλοι μας που σχεδόν πάντα έβγαιναν πρώτοι στην μπάλα και κατάφερναν με γρήγορες μεταβιβάσεις να γίνονται απειλητικοί. Σε ένα από αυτά τα ανεβάσματα του Ολυμπιακού ο Χουτσεσιώτης δεν υπολόγισε καλά την παράλληλη σέντρα, έκανε κακή έξοδο και έδωσε το δικαίωμα στον Ναβάρο να σκοράρει με κεφαλιά χωρίς καν να χρειαστεί να κάνει άλμα.

Ο ΔΑΝΟΣ ΔΙΑΙΤΗΣΗΣ ΑΚΟΥΣΕ… ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

Τίποτα δεν λειτουργούσε καλά με τον Δανό διαιτητή να μας κάνει ακόμη δυσκολότερα τα πράγματα. Μόλις 3’ αργότερα από το 0-1 ανακάλυψε πέναλτι σε μια φάση με τα κλασσικά σπρωξίματα που γίνονται μέσα στην περιοχή όταν η μπάλα είναι στον αέρα. Το 0-2 και η εικόνα του παιχνιδιού μόλις στο 20’ ήταν απογοητευτική για τον ΑΡΗ μας και δεν έδινε κάποια σπίθα αισιοδοξίας. Ένα συναίσθημα που έγινε ακόμη πιο έντονο στη συνέχεια με τους παίκτες μας να αδυνατούν να αντιδράσουν και να δείξουν κάτι καλύτερο.

ΗΘΕΛΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ

Στο Β ημίχρονο ο Ολυμπιακός μπήκε σε διαδικασία διαχείρισης του σκορ και ο ΑΡΗΣ κατάφερε να κρατήσει περισσότερο την μπάλα στα πόδια του χωρίς πίεση και να κερδίσει μέτρα. Άσκοπες ενέργειες, κουραστικά πισωγυρίσματα και καμία έμπνευση στην προσπάθεια να γίνουμε απειλητικοί. Λίγες φάσεις όπου θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε με τον διαιτητή να αρνείται να δώσει έστω 2-3 φάουλ σε καλή θέση που ίσως θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε γκολ. Η μείωση του σκορ στο 1-2 με το αυτογκολ του Κίνι μετά το άτσαλο γύρισμα του Ζαμόρα δεν άλλαξε κάτι. Στα λίγα λεπτά που απέμειναν δεν καταφέραμε να απειλήσουμε.

ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΩΣΤΑ

Τίποτα από τον ΑΡΗ των τελευταίων αγωνιστικών δεν θύμισε η ομάδα σήμερα. Άνευρος, χωρίς συνοχή και ξεκάθαρο αγωνιστικό προσανατολισμό από την αρχή μέχρι το τέλος του παιχνιδιού. Από το 20’ που βρέθηκε πίσω με 0-2 έπρεπε να περάσουν περισσότερα από 15’ για να αποφασίσει να ανέβει πιο ψηλά. Ενώ και στο δεύτερο ημίχρονο όπου είχαμε αρκετές φορές την μπάλα στα πόδια μας χωρίς ιδιαίτερη πίεση από τον Ολυμπιακό φάνηκε ξεκάθαρα ότι δεν ξέραμε πως να επιτεθούμε. Το ευρύ ροτέισον που αναγκαστικά προχώρησε ο Μάντζιος και το κοκτέιλ συναισθημάτων από τις τελευταίες επιτυχίες μάλλον ήταν και οι βασικοί λόγοι που η ομάδα παρουσιάστηκε άδεια και αποπροσανατολισμένη από το πλάνο που υπηρέτησε στα προηγούμενα παιχνίδια. Ακόμη και αυτή η έλλειψη ενέργειας έχει τις ρίζες της στην πνευματική ετοιμότητα που δεν είχαν οι παίκτες μας σήμερα. Τόσο αυτοί που έχουν μεγάλο χρόνο συμμετοχής όσο και όλοι όσοι περιμένουν πως και πως την ευκαιρία τους για να αποδείξουν την αξία τους. Μοναδικό θετικό ο χρόνος συμμετοχής-προσαρμογής που πήρε ο Μανού Γκαρθία και ο Φέτφα.

ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ(?)

Σαν να μην έπαιζε ένα παιχνίδι όπου κρινόταν οι ελπίδες για την 4^η θέση κατέβηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα και έδωσε την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να φθάσει στη νίκη. Σε αυτή την ευκαιρία έβαλε και το χεράκι του ο Δανός διαιτητής με το πέναλτι και τις αλλοπρόσαλλες αποφάσεις του. Ναι ο ΑΡΗΣ δεν ήταν καλός σήμερα… το τι παιχνίδι όμως θα βλέπαμε αν δεν δινόταν αυτό το πέναλτι κανείς δεν ξέρει. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι εμφανίσεις σαν την σημερινή δεν θα πρέπει να ξαναδούμε. Ιδιαίτερα στον θεσμό του κυπέλλου που από σήμερα ίσως  και να είναι ο μοναδικός στόχος που μας έχει απομείνει.

ΥΓ. Φώναξε ξανά και ξανά ο Ολυμπιακός για την διαιτησία. Τελικά σήμερα τον άκουσαν…

ΥΓ2. Όσο αστείοι είναι αρκετοί από τους ξένους διαιτητές που επιλεκτικά φέρνουν, τόσο και ακόμη περισσότερο αστείο είναι να προτιμάς να σε σφυρίζουν Έλληνες διαιτητές.

Σε ένα απολαυστικό παιχνίδι για κάθε φίλο του μπάσκετ και ένα ευχάριστο φινάλε ειδικά για εμάς τους Αρειανούς, ο ΑΡΗΣ επικράτησε της ΑΕΚ με 93-91 στο κλειστό των Άνω Λιοσίων! Αλύγιστη η ομάδα παρά τις απουσίες, το νευρικό ξεκίνημα και το γρήγορο φόρτωμα με φάουλ βρήκε αστείρευτες ψυχικές δυνάμεις και πήρε μια σπουδαία νίκη. Αρχηγός με όλη την σημασία της λέξεως ο Βασίλης Τολιόπουλος με 25 πόντους, 10 ασίστ και μερικά σπουδαία σουτ που «σκότωσαν» την ΑΕΚ. Ενθουσιασμός στον κόσμο που βλέπει το γιορτινό κλίμα της περασμένης Τετάρτης να συνεχίζετε!

ΝΕΥΡΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ ΑΕΚ

Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που τρέχει και βγάζει ένταση σε αρκετά σημεία της αναμέτρησης αλλά μάλλον ο τρόπος με τον οποίο μπήκε στο παιχνίδι αιφνιδίασε τους παίκτες μας. Πιθανόν να είχε να κάνει και με το ότι στην άκρη του μυαλού τους υπήρχε το ποσοτικό πρόβλημα στην περιφέρεια λόγω της απουσίας του Στάρκ, του Μποχωρίδη και του Φίλιου. Το αποτέλεσμα ήταν η ομάδα να κυκλοφορεί την μπάλα με τεράστια νευρικότητα και το ένα λάθος να διαδέχεται το άλλο. Η ΑΕΚ προσπάθησε να το εκμεταλλευτεί χτίζοντας μια διαφορά 8 πόντων αλλά ο ΑΡΗΣ έδειχνε να προσαρμόζεται στο παιχνίδι και να βρίσκει τους τρόπους να μειώνει το σκορ με τους Σανόγκο, Γκάλινατ και Μπάκστον να έχουν κέφια.

Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΩΝ ΦΑΟΥΛ ΚΑΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ

Με τον Καστρίτη από τον πάγκο να διαβάζει σιγά σιγά το παιχνίδι των αντιπάλων και να προσαρμόζει ανάλογα τα πλάνα του ο ΑΡΗΣ άρχιζε να πατάει ολοένα και καλύτερα και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Με όλους όσους έριχνε ο κόουτς στο παρκέ να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό ο ΑΡΗΣ προσπέρασε, πήρε ένα μικρό προβάδισμα 5 πόντων και ανάγκασε την ΑΕΚ να κυνηγάει το σκορ. Μοναδικό πρόβλημα σε εκείνο το σημείο ήταν τα φάουλ που είχαν χρεωθεί οι Γκάλινατ και Κατσίβελης αλλά και οι ανάσες των περιφερειακών μιας και η ΑΕΚ ξεκάθαρα στόχευε στις απουσίες μας.

ΑΛΥΓΙΣΤΟΣ ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Τα φάουλ και η κούραση ανάγκαζαν τον Καστρίτη σε πολλές αλλαγές και την ομάδα να παλεύει διαρκώς να διατηρήσει τη συγκέντρωση της. Προς στιγμή τη χάσαμε και η ΑΕΚ που δεν το έβαζε κάτω βρήκε την ευκαιρία να προσπεράσει στο σκορ. Μάλιστα το +4 και το μομέντουμ έδειχνε ότι η ΑΕΚ είχε βρει τον ρυθμό της. Τα φαρμακερά σουτ του Γκάλινατ και το «δολοφονικό ένστικτο» του Τολιόπουλου που σόκαρε την ΑΕΚ από τα 6.75 ήταν αυτά που έγειραν την πλάστιγγα της νίκης στην πλευρά μας.

Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΟΥΣΕ

Εδώ και καιρό ο ΑΡΗΣ χάνει κερδίζει δεν παίζει καλά. Πιθανόν για τους λόγους που έχουμε σχολιάσει αρκετές φορές εδώ και πέρα αλλά και πρόσφατα ανέλυσε και ο κόουτς στην συνέντευξη τύπου μετά το παιχνίδι με τους Μαυροβούνιους. Σήμερα όμως η ίδια ομάδα, με περισσότερα προβλήματα από ότι στα προηγούμενα παιχνίδια έπαιξε φανταστικά. Ακόμη και αν το ξεκίνημα δεν ήταν καλό και η ΑΕΚ έδειχνε αποφασισμένη, όλοι όσοι πάτησαν παρκέ ήταν πνευματικά έτοιμοι να παλέψουν με όλες τους τις δυνάμεις. Το ίδιο και ο κόουτς που στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα κατάφερε να διαχειριστεί ιδανικά τους παίκτες του παρά την όποια κούραση και φάουλ αλλά και να βρει τα κατάλληλα σχήματα για να φθάσουμε στη νίκη. Ο Μπάξτον βελτιωμένος από παιχνίδι σε παιχνίδι, ο Κατσίβελης επανέρχεται, ο Μπλούμπεργκς ξανά πολυεργαλείο, ο Χάρελ σήμερα ευχάριστα αλλοπρόσαλλος, ο Σανόγκο θύμισε τον παίκτη πριν τον τραυματισμό του και ο Γκάλινατ πιο αποτελεσματικός από ποτέ. Και όταν φθάνουν τα κρίσιμα και η μπάλα ζυγίζει 100 κιλά, εσύ έχεις μέσα έναν ΑΡΧΗΓΟ σαν τον Τολιόπουλο με @@ κιλά δεν φοβάσαι τίποτα! Οπότε καταλήγουμε ότι ναι μεν οι απουσίες παίζουν τον ρόλο τους αλλά όταν ο Καστρίτης και οι παίκτες του θέλουν… όλα τα μπορούν!

ΑΧΑΜΠΑΡΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗΤΗΣ

Αχάμπαρος… μαχητής ο ΑΡΗΣ από την αρχή μέχρι το τέλος! Τι και αν ξαφνικά 2 βασικοί παίκτες απουσιάζουν από το παιχνίδι και οι άλλοι 2 σου έχουν φορτωθεί με φάουλ από νωρίς; ΑΡΗΣ είσαι! Αδιαφορείς για τις στραβές, παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις και στο τέλος φεύγεις νικητής! Αρχηγάρα ο Τολιόπουλος με 25 πόντους, 10 ασίστ και μερικές καθοριστικές βόμβες έκλεισε το σπίτι της αξιόμαχης ΑΕΚ. Πολλά συγχαρητήρια στην ομάδα για την σημαντική νίκη και την αρ@#δάτη εμφάνιση που μας κάνει υπερήφανους! ΕΤΣΙ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Ζούμε για τη στιγμή να δούμε αυτή την ομάδα με όλους τους παίκτες υγιείς.

Με ένα εντυπωσιακό φόλοου κάρφωμα του Γκάλινατ 0.8’’ πριν τη λήξη ο ΑΡΗΣ πήρε τη νίκη απέναντι στην Μπουντούτσνοστ και αγκάλιασε την πρόκριση! Κακή η ομάδα για περίπου 3 δεκάλεπτα, μεταμορφώθηκε στο 4^ο δεκάλεπτο όπου με την ώθηση της εκστασιασμένης από την ποδοσφαιρική πρόκριση κερκίδα έκανε την ολική ανατροπή έστω και με αυτόν τον περιπετειώδη τρόπο. Κλίμα γιορτής στο Nick Galis Hall με το 2 στα 2 να φωτίζουν μια σπουδαία ΑΡΕΙΑΝΗ βραδιά.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΙ ΑΜΥΝΑ

Στο ίδιο μοτίβο ακριβώς με τα τελευταία μας παιχνίδια, και σήμερα ο ΑΡΗΣ μπήκε σαν υπνωτισμένος. Πολύ κουρασμένος για να παίξει άμυνα, πολύ ταλαιπωρημένος για να πάρει τις σωστές επιλογές στην επίθεση. Έτσι έμοιαζε παρά το ότι ο Τολιόπουλος μπήκε ζεστά και φόρτωνε το αντίπαλο καλάθι.  Και σαν σε επανάληψη όταν ξεκίνησαν τα λάθη στην επίθεση οι Μαυροβούνιοι που είχαν κυριαρχήσει μέσα στη ρακέτα μας ξέφυγαν με +11. Διαφορά που για περίπου 2 δεκάλεπτα παλεύαμε να μειώσουμε και δεν μπορούσαμε.

Η ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛ.ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ ΜΕ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΤΟ NICK GALIS HALL

Στην τελευταία περίοδο η ομάδα έκανε αυτό που κάνει πάντα. Έπαιξε σαν ΑΡΗΣ! Πιεστική άμυνα, δυνατά στις μονομαχίες για τα ριμπάουντ και αποφασιστικότητα στην επίθεση. Οι Μαυροβούνιοι άντεχαν και απαντούσαν κάθε φορά που πηγαίναμε να ισοφαρίσουμε αλλά φαινόταν ότι κάτι έχει αλλάξει. Περίπου 6’ πριν το φινάλε… και τα vibes από το εύστοχο πέναλτι του Βεστράτε στο Κλ.Βικελίδης καταφθάνουν στο Nick Galis Hall! Απότομα το Παλέ γεμίζει, τρέλα ξεχειλίζει από παντού και ο κόσμος μπαίνει δυνατά πλέον στο παιχνίδι για να το γυρίσει.  Ο Τολιόπουλος ασπάστηκε την θετική αύρα του κόσμου και με διαδοχικά μεγάλα καλάθια έφερε τον ΑΡΗ μια ανάσα από τη νίκη. Μια ανάσα από το εντυπωσιακό άλμα του Γκάλινατ που άρπαξε την μπάλα από το άστοχο τρίποντο του Χάρελ και την κάρφωσε στο καλάθι!

ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΛΑ …ΑΛΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ

Must win ήταν το σημερινό παιχνίδι και παρά την μέτρια εικόνα η ομάδα μας τα κατάφερε και έκανε το αποφασιστικό βήμα για την πρόκριση. Και αυτό είναι ίσως το μοναδικό θετικό που μπορούμε να κρατήσουμε από την αποψινή βραδιά. Όπως φυσικά και την σπουδαία εμφάνιση του Τολιόπουλου αλλά και την θετική παρουσία του Μποχωρίδη για ακόμη ένα παιχνίδι που δείχνει να ανεβαίνει. Κατά τα άλλα… τραυματισμοί; ιώσεις; κούραση; ή πιο απλά η ομάδα δεν παίζει καλά. Οι λόγοι ή οι δικαιολογίες δεν έχουν σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η ομάδα εδώ και καιρό παρουσιάζεται νωθρή, ξεχνάει να κάνει βασικά πράγματα όπως μπλοκ αουτ, είναι μπερδεμένη στο πως θέλει να παίξει άμυνα, επίθεση με ατομικές ενέργειες μόνο και έχει φθάσει πλέον στο σημείο να μην βάζει και βολές. Δεν ήταν τόσο καλοί οι αντίπαλοι μας σήμερα για να κριθεί έτσι το παιχνίδι. Εμείς δεν ήμασταν αυτοί που έπρεπε. Μακάρι όλο αυτό να οφείλεται όντως σε κάποιους «περαστικούς» παράγοντες και όταν όλοι οι παίκτες είναι υγιείς να ξαναβρεί ο ΑΡΗΣ την αγωνιστική του ταυτότητα. Αν όμως δεν έχει να κάνει με συγκυρίες όλο αυτό τότε σε λίγο που θα ξεκινήσουν τα κρίσιμα θα υπάρξει πρόβλημα.

ΔΕΝ ΕΧΑΝΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ

Πολύ λίγοι… οι Μαυροβούνιοι για να μας χαλάσουν την βραδιά και ο Γκάλινατ ήταν εκεί για να διασφαλίσει ότι το πάρτι που ξεκίνησε από το Κλ.Βικελίδης θα συνεχιστεί και στο Nick Galis Hall! Τρομερός ο Τολιόπουλος πάλευε σχεδόν μόνος του μέχρι να μπει και ο κόσμος στην εξίσωση και με την θετική ενέργεια της ποδοσφαιρικής πρόκρισης να σπρώξει την ομάδα προς τη νίκη.  Μέτριος ο ΑΡΗΣ σήμερα αλλά από την στιγμή που πήρε αυτό που ήθελε, τέλος καλό, όλα καλά! 2 στα 2 και ΓΙΝΕ ΑΡΗΣ ΝΑ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ!

Τεράστιος Κουέστα από την αρχή μέχρι το τέλος της αναμέτρησης, υπέγραψε την πρόκριση με 2 αποκρούσεις στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι! Προηγήθηκε η ΑΕΚ στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου που ήταν σαφώς ανώτερη, αντέδρασε η ομάδα μας στην επανάληψη και κατάφερε να ισοφαρίσει στο 59’. Το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση, κατέληξε στα πέναλτι και εκεί ο ΑΡΗΣ έσπασε την αρνητική παράδοση παίρνοντας μια σπουδαία πρόκριση με τον κόσμο έξω από το γήπεδο αλλά και στο Nick Galis Hall να τραγουδάει εκστασιασμένος!

ΚΑΛΥΤΕΡΗ Η ΑΕΚ, ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΑΣΕ ΝΑ ΚΛΕΙΣΤΟΥΜΕ

Σχεδόν την ίδια ενδεκάδα που αγωνίσθηκε στο πρώτο παιχνίδι με την ΑΕΚ αλλά και στο νικηφόρο ντέρμπι με τον πόακ  εμπιστεύτηκε ο Μάντζιος σήμερα, δείχνοντας ξεκάθαρα τη διάθεση να αντιμετωπίσει και αυτό το παιχνίδι όπως τα 2 προηγούμενα. Ωστόσο η ΑΕΚ είχε διαφορετική άποψη και προσπάθησε να βρει το γκολ το με μανία όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Μάλιστα τα ανεβάσματα και οι ευκαιρίες του Βίντα έδειχναν ότι η ΑΕΚ δεν είχε μπει καν στην διαδικασία «διαχείρισης» ή «διαβάσματος» του αγώνα και ήρθε για να επιβεβαιώσει την ανωτερότητα της με συνοπτικές διαδικασίες. Κάτι που πιθανόν να μας αιφνιδίασε μιας και ο ΑΡΗΣ παρόλο που αμυνόταν με επιτυχία δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί καθόλου στην επιθετική ανάπτυξη του παιχνιδιού και έμοιαζε ακίνδυνος. Ακόμη και τα λάθη της ΑΕΚ στα πρώτα 45’ κατέληξαν σε αδιάφορες φάσεις. Το γκολ της ΑΕΚ στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου μάλλον έμοιαζε με απονομή δικαιοσύνης για ότι είχαμε δει μέχρι εκείνο το σημείο.

ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ, ΙΣΟΦΑΡΙΣΕ ΚΑΙ ΑΝΤΕΞΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Αυτό το 0-1 σε συνδυασμό με την νευρική και προβληματική εικόνα του πρώτου ημιχρόνου δεν μας άφηναν πολλά περιθώρια. Ο ΑΡΗΣ έπρεπε να αντιδράσει και αυτό ακριβώς έκανε με το που πάτησε χορτάρι στο Β ημίχρονο. Δεν ήταν ότι κυριάρχησε στο παιχνίδι και έκλεισε την ΑΕΚ στην εστία της, αλλά οι παίκτες μας είχαν μπει αποφασισμένοι αφήνοντας οποιαδήποτε αρνητική σκέψη στην άκρη.  Σε αυτό βοήθησαν και τα αντανακλαστικά του Μάντζιου όπου διέκρινε την συνολική δυσλειτουργία σε άμυνα και επίθεση και αποφάσισε να βάλει τους Φετφατζίδη και Ζαμόρα μέσα αντί για τους Σαβέριο και Ντουκουρέ που ήταν μετριότατοι και να μεταφέρει τον Νταρίντα πίσω προσπαθώντας να συμμαζέψει την όλη κατάσταση. Κάτι που δούλεψε μιας και ο ΑΡΗΣ όχι μόνο φάνηκε να πατάει καλύτερα αλλά κατάφερε και στο 59’ να ισοφαρίσει με την κεφαλιά του Μορόν. Η ΑΕΚ στη συνέχεια ανέβασε και άλλο την πίεση αλλά ο ΑΡΗΣ όχι μόνο έδειχνε να αντέχει αλλά έμοιαζε και ικανός πλέον να βγει και μπροστά για ένα δεύτερο γκολ. Οι χαμένες ευκαιρίες του Νταρίντα και του Σουλεϊμάνοφ στην κανονική διάρκεια θα μπορούσαν να είχαν οδηγήσει στην ολική ανατροπή όπως και το σουτ του Ρόουζ λίγο πριν πάμε στα πέναλτι.  Όσο για τα μετόπισθεν εκεί υπήρχε ο Κουέστα όπου με καλά αντανακλαστικά  και σωστές τοποθετήσεις έκανε τις ευκαιρίες της ΑΕΚ να μοιάζουν ακίνδυνες.

ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕ, ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ

Σπάνια βλέπεις τον ΑΡΗ να κερδίζει σε παιχνίδια που δεν είναι καλύτερος και αυτό όποτε το πετυχαίνει έχει την ιδιαίτερη αξία του. Ακόμη και αν μιλάμε για νίκη στα πέναλτι. Αυτή τη φορά το πλάνο νίκης του Μάντζιου δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα ο αντίπαλος έμοιαζε καλύτερος και πιο αποφασισμένος για να πάρει τη νίκη. Το ότι όμως δεν επέμεινε σε ότι είχε σχεδιάσει, ανακάτεψε την τράπουλα από νωρίς στο Β ημίχρονο και κατάφερε να ισορροπήσει ως ένα σημείο την υπεροχή της ΑΕΚ είναι ίσως αυτό που μας οδήγησε στην πρόκριση. Στο ίδιο τέμπο και οι παίκτες που αν και στα πρώτα 45’ δεν τους έβγαινε το παιχνίδι, στο Β ημίχρονο έδειξαν ένα καλύτερο πρόσωπο. Κάτι που αποτυπώθηκε και από τις ευκαιρίες που δημιουργήσαμε μέχρι και το τέλος της παράτασης σε αντίθεση  με το Α’ ημίχρονο.  Στη διαδικασία των πέναλτι μπορεί ο Φέτφα να μας στεναχώρησε άλλα ο Κουέστα ήταν εκεί για να αποκαταστήσει την τάξη και να στείλει τον ΑΡΗ στην επόμενη φάση. Και όταν μιλάμε για παιχνίδια όπου κρίνονται τίτλοι ή μια σημαντική πρόκριση το μόνο που μετράει είναι να πετύχεις τον στόχο σου. Το αν έπαιξες καλά ή όχι, είχες πολλές ή λίγες ευκαιρίες, ήσουν τυχερός ή άτυχος δεν έχει καμία σημασία. Ο ΑΡΗΣ είχε στόχο την πρόκριση σε αυτά τα 2 παιχνίδια με την ΑΕΚ και το πέτυχε! Όλα τα άλλα είναι ψιλά γραμμάτα.

ΞΟΡΚΙΣΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΠΕΝΑΛΤΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΡΙΘΗΚΕ

Δεν μας πάνε τα πέναλτι και αυτό δεν είναι μυστικό… Οπότε το ότι το παιχνίδι πήγε στα πέναλτι μόνο καλό δεν ήταν για την ψυχολογική μας υγεία. Ευτυχώς όμως ο Κουέστα μας χρωστούσε κάτι από παλιά και σήμερα αποφάσισε να μας το ξεχρεώσει. Με τις 2 αποκρούσεις του στην διαδικασία των πέναλτι ήταν αναμφίβολα ο MVP του αγώνα και αυτός που έκρινε την πρόκριση. Τα πανηγύρια και το ξέσπασμα όλων μας εντός και εκτός των γηπέδων που αγωνιζόταν η ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ  ήταν απολύτως φυσιολογικά και ας μιλάμε μόνο για πρόκριση στους «8».  Αρκεί όταν τελειώσουν οι πανηγυρισμοί όλοι μας και κυρίως ο Μάντζιος με τους παίκτες του να συνειδητοποιήσουμε ότι σήμερα έγινε το πρώτο και πιο αποφασιστικό βήμα μέχρι το επόμενο. Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ τρέλανε μας και άλλο!

ΥΓ. Για τις διαιτητικές αποφάσεις του προκλητικού Νταμπάνοβιτς ότι και να πούμε είναι λίγο...

ΥΓ2. Και τώρα η σειρά του Ολυμπιακου.

Με 10 χαμένες βολές,  πολλά λάθη σε φαινομενικά δικές του κατοχές και κάμποσα  άτσαλα τελειώματα αντί για εύκολους πόντους δεν κερδίζεις κανέναν. Πόσο μάλλον την αξιόμαχη Καρδίτσα μέσα στην έδρα της όπου είχε και το σπρώξιμο της διαιτητικής τριάδας. Ωστόσο ο ΑΡΗΣ δεν θα πρέπει να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο πέρα από τα δικά του θέματα μιας και μετά τη Ρουμάνια και σήμερα προβλημάτισε έντονα με την αγωνιστική του συμπεριφορά. Συνεχίζει να κουράζει ο Καστρίτης με τις δηλώσεις του.

ΑΣΥΝΕΠΗΣ ΣΤΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ

Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση. Και όταν ο ΑΡΗΣ στα τελευταία παιχνίδια επιμένει να μπαίνει νωθρά και να μην θυμίζει την προς στιγμή κορυφαία άμυνα του Eurocup τότε μάλλον δεν μιλάμε για συγκυρίες. Έτσι και απέναντι στην Καρδίτσα το παιχνίδι στο πρώτο δεκάλεπτο πήγε στην επίθεση με τους Μπλούμπεργκς, Μποχωρίδη και Γκάλινατ να μην επιτρέπουν στην Καρδίτσα να χτίσει διαφορά. Όταν όμως δεν βρίσκεις τους τρόπους να περιορίσεις τα ατού του αντιπάλου τότε αργά ή γρήγορα θα το πληρώσεις όπως και έγινε στο δεύτερο δεκάλεπτο με την Καρδίτσα να φθάνει στο +12. Σε ένα χρονικό διάστημα όπου ο Καστρίτης ρίσκαρε να παίξει χωρίς ψηλό και οι αντίπαλοι μας το εκμεταλλεύτηκαν βρίσκοντας εύκολους πόντους και πολλά επιθετικά ριμπάουντ.

ΘΥΜΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ, ΞΕΧΑΣΕ ΟΜΩΣ ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΒΟΛΕΣ

Στο δεύτερο ημίχρονο είδαμε τον ΑΡΗ που περιμέναμε να δούμε από το πρώτο τζάμπολ. Επιθετική άμυνα με υψηλή ένταση, αποφασιστικότητα στις προσπάθειες και μαχητικότητα σε κάθε διεκδίκηση της μπάλας. Χάρη σε αυτή την άμυνα καλύψαμε τη διαφορά και προσπεράσαμε στο σκορ περίπου 15’ πριν τη λήξη δείχνοντας ικανός να φθάσει στη νίκη.  Ανασταλτικός παράγοντας σε όλη αυτή την προσπάθεια οι χαμένες βολές. Εύκολοι πόντοι στα σκουπίδια που έδειχναν να μας επηρεάζουν και ψυχολογικά μιας και αυτή η αστοχία επεκτάθηκε σε όλες τις γραμμές του γηπέδου. Άστοχος στις βολές, άστοχος στα μακρινά σουτ, άστοχος μέχρι και σε λέιαπ… Δύσκολα έβρισκε πόντους η ομάδα, ακόμη πιο  δύσκολα έβγαζε άμυνες όταν φθάσαμε στα κρίσιμα.  Η Καρδίτσα πήρε μια νίκη ίσως πιο εύκολα και από ότι περίμενε με τον ΑΡΗ μας σε ακόμη ένα παιχνίδι να είναι κατώτερος των περιστάσεων. Πήγε στράφι η καλή απόδοση του Μποχωρίδη αλλά και του Μπάξτον που πέρα από τα εντυπωσιακά καρφώματα σήμερα έδωσε σημεία ζωής σε άμυνα και ριμπάουντ.

ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Με εξαίρεση το ξεκίνημα του τρίτου δεκαλέπτου ο ΑΡΗΣ δεν ήταν αυτός που έπρεπε σήμερα. Ήταν soft, ήταν επιπόλαιος και αδιόρθωτος μιας συνεχίζει να κάνει τα ίδια λάθη ξανά και ξανά. Ακόμη και αν Μπάνκστον και Σόουζα δείχνουν σημάδια βελτίωσης σε ατομικό επίπεδο, σε ομαδικό επίπεδο δεν υπάρχει καμία διαφορά. Όποτε  παίζουμε με αντίπαλο που «μπουκάρει» στη ρακέτα έχουμε πρόβλημα. Και όμως τίποτα δεν αλλάζει. Ούτε καν αυτά που ακούμε μετά από τέτοιες εμφανίσεις. 2 παιχνίδια την εβδομάδα, ταξίδια από εδώ, ταξίδια από εκεί, τραυματισμοί, 6 ξένοι στην Ελλάδα, 7 ξένοι στην Ευρώπη και μια κατάσταση που ο Καστρίτης πρώτα από όλους ζορίζεται να διαχειριστεί. Αν μάλιστα λάβουμε σοβαρά τις δηλώσεις του μετά και το σημερινό παιχνίδι μάλλον δυσκολεύεται να αντιληφθεί την όλη κατάσταση και θεωρεί φυσιολογικό η ομάδα να έχει τόσες μεταπτώσεις στην απόδοση της.  Φυσιολογικό ως ένα σημείο ,  αποδεκτό όμως όχι. Και εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα του ΑΡΗ αυτή την χρονική περίοδο. Ο κόσμος βλέπει δυνατότητες και ζητάει το κάτι παραπάνω, η ομάδα όμως συνεχίζει να επιμένει και να αρκείται στην προσπάθεια. Κάπως έτσι μόνο μπορεί να εξηγηθεί η σημερινή εικόνα μιας και σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο δεν μπορούμε να πούμε και πολλά. Γιατί δεν έβαλαν τις βολές; Γιατί τόση αστοχία στα μακρινά σουτ; Γιατί παίξαμε  πάλι χωρίς ψηλούς στο διάστημα που ξέφυγε η διαφορά; Γιατί ο Γκάλινατ έκανε ότι έκανε στο τέλος;  Όλα αυτά τα γιατί με αγωνιστικά και τεχνικά κριτήρια δεν εξηγούνται…

ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ

Μόλις για λίγα λεπτά είδαμε τον κανονικό ΑΡΗ σήμερα και αυτά φάνηκαν αρκετά για να καλύψουν μια διαφορά 12 πόντων και να προσπεράσουμε στο σκορ. Με λίγα λεπτά όμως κανονικού ΑΡΗ, τόσες χαμένες βολές και μπόλικα ανόητα λάθη δεν γίνεται να κερδίσεις. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε «αποσπασματικά» σε ένα παιχνίδι. Το γιατί συμβαίνει αυτό είναι η δουλειά του κόουτς και των παικτών να το βρουν και να το διορθώσουν. Πρώτο βήμα για να το πετύχουν είναι να αφήσουν τις δικαιολογίες στην άκρη και απλά να παραδεχθούν ότι δεν έπαιξαν όπως μπορούσαν. Είναι μια αρχή και αυτό…

ΥΓ. Ακατανόητη η αντίδραση  του Γκάλινατ στο φινάλε. «Συγκεντρώμενος» και αυτός στην προσπάθεια όπως και όλη η ομάδα σήμερα.

Σαν σίφουνας πέρασε ο ΑΡΗΣ μας από το Αγρίνιο ισοπεδώνοντας τον Παναιτωλικό με 4-0! Οι 9 αλλαγές στο αρχικό σχήμα και αυτή η «πειραματική» ενδεκάδα όχι μόνο δεν φάνηκε να πατάει στα χαμένα αλλά είχε την φρεσκάδα, την ένταση και την αποτελεσματικότητα ώστε να πάρει μια εμφατική νίκη! Τζούρασεκ, Σουλεϊμάνοφ, Σαβέριο και Ζαμόρα τα γκολ του θριάμβου. Μαγικά από τον Μάντζιο που βλέπει τον «άδειο πάγκο» σιγά σιγά να γεμίζει.

ΝΕΑ ΕΝΔΕΚΑΔΑ, ΙΔΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Φρεσκάδα, διάθεση και προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο έδειξε ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα του αγώνα. Οι 9 αλλαγές στο αρχικό σχήμα όχι μόνο δεν φάνηκε να επηρεάζουν την απόδοση μας αλλά αντιθέτως έμοιαζαν με ξεκάθαρο πλεονέκτημα. Οι παίκτες του Άκη Μάντζιου αποφασισμένοι να αρπάξουν την ευκαιρία που τους δόθηκε έπαιζαν σαν να είχαν μπόλικα ενενηντάλεπτα στα πόδια τους και μήνες προετοιμασίας. Ο ΑΡΗΣ αμυνόταν καλά και έβγαινε με αξιώσεις στην επίθεση όποτε είχε την μπάλα στα πόδια. Ότι δεν κατάφεραν οι Ρόουζ και Παναγίδης στο 11’ το κατάφερε ο Τζούρασεκ λίγα λεπτά αργότερα στέλνοντας την μπάλα στα δίκτυα με ένα τεχνικό διαγώνιο σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής. Το 0-1 είχε φέρει το παιχνίδι ακριβώς εκεί που το θέλαμε αλλά η ομάδα δεν έδειχνε διατεθειμένη να αλλάξει την αγωνιστική της συμπεριφορά. Στο 24’ χάθηκε μια σπουδαία διπλή ευκαιρία με τον Μενέντεθ και τον Φετφατζίδη να μην καταφέρνουν να κάνουν το 0-2.

ΓΕΜΙΣΕ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΣΟΠΕΔΩΣΕ

Όχι μόνο το σκορ αλλά και η συνολική του πρώτου ημιχρόνου γέμισε με αυτοπεποίθηση τους παίκτες μας που μπήκαν εξίσου ορεξάτοι και στο Β ημίχρονο παρά την διάθεση που έδειξε ο Παναιτωλικός για ανέβει πιο ψηλά. Σε αυτό βοήθησαν και οι αλλαγές του Μάντζιου με τον ΑΡΗ αντί να οπισθοχωρεί να ψάχνει με κάθε ευκαιρία και ένα δεύτερο γκολ. Σουλεϊμάνοφ και Σαβέριο έφθασαν μια ανάσα από το να κάνουν το 0-2 αλλά ο Καπίνο με τρομερές αποκρούσεις κράτησε τον Παναιτωλικό στο παιχνίδι. Στο 77’ όμως ο Φατόρε έβγαλε μια πολύ ωραία παράλληλη σέντρα κόντρα στην εστία του Καπίνο με τον Σουλεϊμάνοφ αυτή τη φορά να κερδίζει τον αντίπαλο γκολκίπερ. Εκεί κάπου κλείδωσε η νίκη μιας και ο ΑΡΗΣ έμοιαζε απόλυτα συγκεντρωμένος στον στόχο του. Ο Παναιτωλικός πίεσε όσο μπορούσε, είχε μια καλή στιγμή που κατέληξε στο δοκάρι μας και μετά ακολούθησε η κατάρρευση. Οι παίκτες μας κυριάρχησαν στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης καταφέρνοντας μάλιστα να σκοράρει 2 φορές με τους Ζαμόρα και Σαβέριο για το τελικό 0-4!

ΑΠΟ ΡΕΖΕΡΒΕΣ ΣΕ ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΕΝΔΕΚΑΔΑΣ

Με 9 νέα πρόσωπα και 11 παίκτες που δεν έχουν ξαναβρεθεί μαζί σε επίσημο παιχνίδι η συνοχή της ομάδας ήταν εξαρχής το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχε να διαχειριστεί ο Άκης Μάντζιος. Στην πράξη όμως είδαμε μιας από τις καλύτερες εμφανίσεις του φετινού ΑΡΗ με παίκτες πιο ετοιμοπόλεμους και συγκεντρωμένους από ποτέ. Ο ΑΡΗΣ σε όλη την διάρκεια του αγώνα ήταν κατά πολύ καλύτερος του αντιπάλου του και θα μπορούσε να είχε κλειδώσει την νίκη από το πρώτο ημίχρονο. Το τελικό αποτέλεσμα και η συνολική εικόνα της ομάδας τα λένε όλα σχετικά με τη «δουλειά» του Άκη Μάντζιου. Δεν νομίζω ότι μπορεί εύκολα να εξηγηθεί αλλά ο Μάντζιος κατάφερε να πείσει παίκτες χωρίς αγωνιστικό ρυθμό που έμοιαζαν να είναι εκτός πλάνων ότι ο σημερινός αγώνας ήταν η μεγάλη ευκαιρία που έψαχναν. Και αυτοί με την σειρά τους την άρπαξαν από τα μαλλιά. Μετά από αυτά που είδαμε σήμερα μάλλον το ότι ο ΑΡΗΣ δεν έχει πάγκο και εναλλακτικές λύσεις παύει να ισχύει. Εξακολουθεί να λείπει ο δεύτερος φορ, υπάρχει και το πρόβλημα στο κέντρο λόγω των τραυματισμών του Ζουλ και του Βεστράτε αλλά από εκεί πέρα υπάρχουν παίκτες για όλες τις θέσεις! Άπαντες ήταν καλοί αλλά οι Τζούρασεκ, Σαβέριο, Φατόρε και Ρόουζ ξεχώρισαν. Ενώ και ο βαθμός ετοιμότητας που έδειξε να βρίσκεται ο Φεράρι με τον Ντουκουρέ είναι ένα θετικό στοιχείο για τη συνέχεια. Ο Φετφατζίδης στο αρχική σχήμα αυτή τη φορά δεν τα πήγε πολύ καλά όπως και ο Μανού Γκαρθία στην επανεμφάνιση του. Το σημαντικό όμως είναι πήραν χρόνο που απαιτείται για να βρουν ρυθμό. Ιδιαίτερα ο Ισπανός μετά από απουσία σχεδόν ενός χρόνου θα πρέπει να ενταχθεί σε αγωνιστικούς ρυθμούς με ιδιαίτερη προσοχή. Όλα όμως τα παραπάνω συνθέτουν μια ιδανική ημέρα για τον ΑΡΗ που κατάφερε μέσα από μια εμφατική νίκη να ξεκουράσει βασικούς, να δώσει ευκαιρίες σε αναπληρωματικούς και χρόνο σε παίκτες που το χρειάζονται.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ 3 ΒΑΘΜΟΥΣ

Με 4 γκολ φιλοδώρησε ο ΑΡΗΣ τον «ανεβασμένο» Παναιτωλικό στο Αγρίνιο, προσπερνώντας εντυπωσιακά όλους τους προβληματισμούς που υπήρχαν πριν τη σέντρα για τις αλλαγές και τις εναλλακτικές λύσεις που έχει ή δεν έχει η ομάδα.  Γεμάτη εμφάνιση με 4 ωραία γκολ και μια νίκη που μας  δίνει πολλά περισσότερα από τους 3 βαθμούς. «Στρατηγός» ο Μάντζιος στον πάγκο που βλέπει τους παίκτες του να ανταποκρίνονται εξαιρετικά και τις επιλογές του ολοένα και να αυξάνονται. ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Εκνευριστικός ο διαιτητής μάλλον και απογοητευμένος που δεν του  δόθηκε η ευκαιρία να «επέμβει» περισσότερο στο παιχνίδι.

ΥΓ2. Άλλο παιχνίδι μάλλον έβλεπε ο Πετράκης στον πάγκο του.

Μόνο το γκολ έλειψε από τον ΑΡΗ μας σήμερα ώστε να κάνει το πρώτο βήμα για την πρόκριση. Οι παίκτες του Άκη Μάντζιου πιστοί σε ένα πλάνο παρόμοιο με αυτό που μας οδήγησε στη νίκη κόντρα στον συμπολίτη κατάφερε να εγκλωβίσει την ΑΕΚ και να φέρει την μάχη της πρόκρισης σε ένα «τελικό» στο Κλ.Βικελίδης. Άρεσε ο Φετφατζίδης στην πρώτη του εμφάνιση, πείθει ότι μπορεί να αποτελέσει μια σημαντική λύση για τη συνέχεια.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ

Με την ίδια ενδεκάδα που πήρε τη νίκη απέναντι στον ποακ αλλά και με την ίδια τακτική ο Άκης Μάντζιος θέλησε να βάλει τις βάσεις για την πρόκριση απέναντι στην ΑΕΚ και σε μεγάλο βαθμό το πέτυχε.  Η ΑΕΚ λόγω απουσιών και του ροτέισον που επέλεξε ο Αλμέιδα παρουσιάστηκε αρκετά πιο αδύναμη από τον συμπολίτη και αυτό ήταν κάτι που έγινε αντιληπτό από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης. Οι παίκτες μας με ευκολία περιόριζαν την ΑΕΚ όποτε προσπαθούσε να ανέβει ενώ εξίσου εύκολα κυκλοφορούσε την μπάλα όποτε την είχε στα πόδια του. Παρόλο που οι αντίπαλοι μας είχαν περισσότερο την μπάλα στα πόδια τους, ο ΑΡΗΣ ήταν η ομάδα που έμοιαζε να ελέγχει το παιχνίδι.

ΕΙΧΕ ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΤΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟ ΓΚΟΛ

Με την ΑΕΚ να αδυνατεί να απειλήσει ουσιαστικά την ομάδα μας και τους παίκτες μας να έχουν ως πρώτο στόχο να μην δεχθούν γκολ οι ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν για να μπει ένα γκολ ήταν ελάχιστες. Μόλις μια φορά απειληθήκαμε μέσα από την περιοχή μας σε αντίθεση με τις δικές μας ευκαιρίες όπου Ζουλ, Φαμπιάνο και Μορόν έφθασαν μια ανάσα από το γκολ. Λίγο η τύχη που δεν μας χαμογέλασε, λίγο η επιπολαιότητα του Μορόν που προτίμησε να σουτάρει αντί να σπάσει την μπάλα στον Νταρίντα ή τον Παναγίδη και η νίκη που αξίζαμε έμεινε ισοπαλία.

ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ

Τα ντέρμπι του ταιριάζουν περισσότερο και αυτό αποδείχθηκε σήμερα. Ο Μάντζιος μπορεί να μην έχει καταφέρει να βρει ένα πλάνο που να αποδίδει ανεξάρτητα από τον αντίπαλο αλλά στα ντέρμπι φαίνεται να έχει βρει την μαγική συνταγή. Μια συνταγή που φαίνεται να ταιριάζει στους παίκτες μας που δείχνουν ικανοί να ακολουθήσουν. Από αυτή τη συνταγή σήμερα έλειψε το κάτι παραπάνω που έδωσε ο Σαβέριο απέναντι στον μπάογκ και για αυτό δεν κερδίσαμε. Η αγωνιστική όμως συμπεριφορά της ομάδας μας σε όλη την διάρκεια του αγώνα ήταν εξαιρετική, ιδιαίτερα αν συνυπολογίσουμε ότι απέναντι μας είχαμε την ΑΕΚ που πριν λίγες ημέρες έφυγε με διπλό από το Καραϊσκάκη. Και με ένα ρόστερ που παρά τις όποιες απουσίες και ροτέισον έχει περισσότερες λύσεις από εμάς. Λύσεις που ελπίζει ο Μάντζιος να βρει στο πρόσωπο του Φετφατζίδη που σήμερα έκανε το ντεμπούτο με μια καλή εμφάνιση. Αυτό όμως που προέχει και για την ώρα δείχνει να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση είναι η ομάδα να αποκτήσει την σωστή νοοτροπία και έναν ξεκάθαρο προσανατολισμό μέσα στο γήπεδο. Στα ντέρμπι το πετυχαίνουμε, ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε και απέναντι και σε ομάδες σαν τον Παναιτωλικό που ακολουθεί.

ΠΕΙΘΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙ

Στη Θεσσαλονίκη θα παιχτεί από το μηδέν  η πρόκριση, με τον ΑΡΗ μας σήμερα στην OPAP Arena να πείθει ότι μπορεί να κερδίσει αυτή την ΑΕΚ. Λίγο πιο προσεκτικοί(και τολμηροί) να είμασταν στην επίθεση και θα πανηγυρίζαμε μια σημαντική νίκη-μισή πρόκριση. Έστω και έτσι, αυτό το 0-0 μας δίνει ένα μικρό προβάδισμα που σε μια εβδομάδα από σήμερα θα πρέπει πάση θυσία να εκμεταλλευτούμε. ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

ΥΓ. Μα πόση γκαντεμιά με τους τραυματισμούς φέτος...