Γρήγορο τέλος θέλει να δώσει η ομάδα στην απογοήτευση που προκάλεσε η ήττα από την τελευταία Λαμία κερδίζοντας τον Βόλο στο Κλ.Βικελίδης. Ο Άκης Μάντζιος και οι παίκτες του θέλουν να αποδείξουν ότι η εικόνα της Δευτέρα ήταν συγκυριακή λόγω των ειδικών συνθηκών στο γήπεδο της Λαμίας και η νίκη είναι ο καλύτερος τρόπος!

Ελάχιστες αλλαγές αναμένεται να δούμε στο αρχικό στο σχήμα με τον Σάκιτς λογικά να παίρνει τη θέση του τιμωρημένου Σούντγκρεν. Ενώ ίσως δούμε και τον Σιαμπάνη να επιστρέφει μετά την «επίθεση» που είχε δεχθεί.   Κατά τα άλλα δύσκολα ο Μάντζιος να προχωρήσει σε σημαντικές αλλαγές μιας και τα συμπεράσματα σε ατομικό επίπεδο από το παιχνίδι της Λαμίας ήταν ελάχιστα. Ενώ σίγουρα «ριζικές» αλλαγές μετά από την πρώτη εκτός έδρας ήττα που ήρθε μήνα Ιανουάριο θα ήταν κάτι το υπερβολικό. Σίλβα και Γκανέα δεν έδειξαν κάτι το ιδιαίτερο στη Λαμία όπως όμως και ολόκληρη η ομάδα, οπότε καλό θα ήταν να τους δοθεί ξανά η ευκαιρία υπό διαφορετικές συνθήκες. Ο Βόλος είναι αρκετά επικίνδυνη ομάδα και διαθέτει κάποιους εξαιρετικούς παίκτες παρά την σημαντική αποχώρηση του Ουάρντα. Αν όμως ο ΑΡΗΣ παρουσιαστεί όπως τον έχουμε συνηθίσει τότε δύσκολα θα χαθούν οι 3 βαθμοί. Φυσικά και θα πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι με τη διαιτησία και για αυτό δεν θα πρέπει να δώσουμε την παραμικρή ευκαιρία στο κοράκι και την συμμορία στο VAR να κάνουν τα δικά τους. Μπαίνεις από την αρχή δυνατά και όπως έκανες κόντρα στον ΟΦΗ το καθαρίζεις με συνοπτικές διαδικασίες.

Τα συνεχόμενα παιχνίδια για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ με γεμάτο ρόστερ  μπορεί τελικά να αποδειχθούν ευεργετικά και ας ξεκινήσαμε στραβά με τη Λαμία. Στο χέρι των παικτών και του Άκη Μάντζιου είναι να δείξουν με την παρουσία τους απέναντι στο Βόλο ότι η ήττα στη Λαμία ήταν απλά κάτι συγκυριακό… Κερδίζουμε τον Βόλο και συνεχίζουμε να μοιράζουμε πόνο ακατάπαυστα σε όσους περιμένουν την ομάδα μας να κολλήσει. ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Ανήμπορος να ανταποκριθεί στις ειδικές συνθήκες του παιχνιδιού ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε εύκολα την ήττα από την Λαμία. Η δυνατή βροχή μετέτρεψε τον έτσι και αλλιώς κακό αγωνιστικό χώρο σε βούρκο και εκεί κάθε σκέψη για το γνωστό στρωτό παιχνίδι της ομάδος πνίγηκε κυριολεκτικά. Κακή αντίδραση από τον Σούντγκρεν που άφησε την ομάδα με 10 παίκτες και εκεί ουσιαστικά «κλείδωσε» η ήττα.

ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΤΟΣΟ ΚΑΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΧΩΡΟ

Πολύ διαφορετικό το περιμέναμε το παιχνίδι σήμερα κυρίως γιατί δεν υπολογίζαμε τον παράγοντα βροχή. Όπως φάνηκε ο κακός αγωνιστικός χώρος εξέπληξε και τον Άκη Μάντζιο με τους παίκτες του που δεν μπόρεσαν να βγάλουν στο γήπεδο τα στοιχεία που έπρεπε. 2 φάσεις σχεδόν από το πουθενά ήταν αρκετές για να κάνει μόλις στο 17’ η Λαμία το 2-0 και στη συνέχεια απλά να φανεί ότι ο ΑΡΗΣ δεν μπορούσε… Η λίμνη στα πλάγια σχεδόν εξουδετέρωσε την επίθεση μας με τις εμπνεύσεις του Γκάμα με τα μακρινά σουτ να είναι η μοναδική απειλή. Υπήρξε και η «άχαστη» κεφαλιά του Σάσα και το δοκάρι από το φάουλ του Γκάμα αλλά σε όλη την διάρκεια του αγώνα ήταν φανερό ότι η ομάδα δεν πατούσε καλά. Η Λαμία έκανε το παιχνίδι που κάνει πάντα ενώ ο ΑΡΗΣ απλά δεν μπορούσε να παίξει ούτε στο ελάχιστο αυτό που συνηθίζει.

ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ Ο ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ

Κατόπιν εορτής εύκολα μπορούμε να πούμε ότι έπρεπε να έχουμε διαφορετική προσέγγιση στο παιχνίδι.  Σχεδόν αδύνατο όμως αυτό να γίνει έτσι απλά με μια συζήτηση στα αποδυτήρια πριν το παιχνίδι. Ναι μεν η βροχή εμφανίζεται σε μερικά παιχνίδια και τα γήπεδα βούρκοι υπάρχουν στην Ελλάδα αλλά δεν μπορεί μια ομάδα με συγκεκριμένα τεχνικά χαρακτηριστικά και αγωνιστικό στυλ να παίξει ξαφνικά ένα εντελώς διαφορετικό ποδόσφαιρο. Δεν είναι μυστικό ότι λείπει το ύψος και η δύναμη από αυτόν τον ΑΡΗ. Σίγουρα με περισσότερη μαχητικότητα και τύχη θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει κάτι καλύτερο. Τον ΑΡΗ όμως που θαυμάσαμε στην Κρήτη και περιμέναμε να δούμε σήμερα ήταν σχεδόν αδύνατο υπό αυτές τις συνθήκες να τον δούμε. Συνθήκες που δεν επιτρέπουν καν να γίνει κριτική στους παίκτες αν και περιμέναμε περισσότερα από όλους.

ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ Η ΣΩΣΤΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ

Από την καταρρακτώδη βροχή που έκανε το χωράφι της Λαμίας βούρκο, τις 2 κακές στιγμές στο ξεκίνημα του αγώνα μέχρι και την αδικαιολόγητη αντίδραση του Σούντγκρεν, όλα πήγαν στραβά σήμερα. Άλλο παιχνίδι θα βλέπαμε υπό φυσιολογικές συνθήκες αλλά το αποτέλεσμα και οι 3 βαθμοί που χάθηκαν μετράνε. Ας γίνει μάθημα για την επόμενη νεροποντή και ας δείξει την Πέμπτη κόντρα στον Βόλο ότι ήταν σήμερα ήταν απλά μια κακή βραδιά  …ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών.

ΥΓ. Όσα τσαλιμάκια και αν κάνει το ball boy δεν αντιδράς έτσι.

ΥΓ2. Τρομερά αντανακλαστικά και αποφασιστικότητα από το VAR... μακάρι και στα άλλα παιχνίδια να λειτουργούσε έτσι!

Μεγάλη ευκαιρία έχει σήμερα ο ΑΡΗΣ στη Λαμία όπου με το διπλό όχι μόνο θα παραμείνει κοντά στον Ολυμπιακό αλλά θα αυξήσει και τη διαφορά από τους διώκτες του. Η Λαμία φαίνεται να βρίσκεται σε κακή κατάσταση αλλά πάντα τα παιχνίδια μετά τις γιορτές κρύβουν εκπλήξεις και ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να δείξει την σοβαρότητα που τον χαρακτηρίζει κόντρα σε ομάδες αυτού του επίπεδου.

Χωρίς Τζέγκο, Κάτσε και Σάκιτς ταξίδεψε ο ΑΡΗΣ μας στην Λαμία σε ένα κομβικό παιχνίδι για τη συνέχεια μιας και η νίκη θα μας δώσει πέρα από τον βαθμολογικό «αέρα» και άλλη ψυχολογική ώθηση ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Κάθε απουσία είναι σημαντική και ιδιαίτερα αυτή του Σάκιτς στα πλάγια, ο Άκης Μάντζιος όμως ως τώρα δείχνει πάντα να βρίσκει τον τρόπο να καλύψει τα κενά και έτσι ευελπιστούμε να γίνει και σήμερα. Καθοριστικό ρόλο θα παίξει η κατάσταση που θα βρεθούν οι παίκτες μας μιας και πολλές φορές η διακοπή λόγω εορτών παρασύρει και βγάζει εκτός ρυθμού αρκετούς παίκτες. Αν πάντως η ομάδα καταφέρει να διατηρήσει το επίπεδο συγκέντρωσης που είχε πριν την διακοπή τότε εύκολα ή δύσκολα θα φθάσει στη νίκη. Δεν είναι υπεροψία να πούμε ότι αυτός ο ΑΡΗΣ είναι πολύ πιο δυνατός από αυτή την Λαμία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι οι αγώνες κερδίζονται στο γήπεδο και όχι στη θεωρία. Ο σοβαρός και συγκεντρωμένος ΑΡΗΣ δεν έχει τίποτα να φοβηθεί και μπορεί να κάνει μια ωραία εκδρομούλα στη Λαμία γυρνώντας με τη νίκη πίσω στη Θεσσαλονίκη!

Οι αγώνες του Ιανουαρίου θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό το πώς θα κυλήσει το πρωτάθλημα τουλάχιστον μέχρι τα πλέιοφς. Η νίκη σήμερα θα πιστοποιήσει σε μεγάλο βαθμό ότι ο ΑΡΗΣ είναι η μοναδική ομάδα που μπορεί να «πιέσει» τον Ολυμπιακό μέχρι το τέλος. Αν η ομάδα συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς και τη νέα χρονιά και αφήσει τη δίψα για διάκριση στη θέση του οδηγού τότε όχι μόνο απλά θα περάσει εύκολα από τη Λαμία αλλά θα πάρει και την απαραίτητη ώθηση ώστε να βγάλει τον δύσκολο Ιανουάριο με απόλυτη επιτυχία! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου για ακόμη ένα διπλό!

ΥΓ. Παράρτημα η ΑΕΚ που έκατσε και έφαγε 3 γκολ από τον Ολυμπιακό!

ΥΓ2. Είναι γνωστό και δεν προκαλεί έκπληξη σε κανέναν. Στα χρόνια της εξυγίανσης αν ο μπάογκ δεν βάλει γκολ το παιχνίδι δεν λήγει! Και αν δεν μπορεί… του χαρίζεται και ένα πεναλτάκι την στιγμή που το VAR κλείνει τα μάτια!

Με το αριστερό μπήκε ο ΑΡΗΣ στη νέα χρονιά γνωρίζοντας την ήττα από τον Ιωνικό. Η ομάδα φάνηκε αισθητά βελτιωμένη, κατάφερε να ξεπεράσει τις σημαντικές της απουσίες αλλά στο τέλος δεν βρήκε τις λύσεις ώστε να φθάσει στη νίκη. Ξεχώρισε ο Σούλερ ύστερα από καιρό, χωρίς όμως αυτή η εμφάνιση να συνδυαστεί με τη νίκη.

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΛΑΝΟ ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΕΣ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ

Συγκεντρωμένος μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι αν και βρέθηκε γρήγορα να ακολουθεί στο σκορ κυρίως γιατί η μπάλα προτιμούσε να χορεύει στην στεφάνη παρά να καταλήγει μέσα… Παρά όμως το προβάδισμα του Ιωνικού ο ΑΡΗΣ έδειχνε συγκεντρωμένος και προσηλωμένος σε αυτά που ήθελε να κάνει μέσα στο γήπεδο. Την ίδια στιγμή με μπροστάρη στο σκοράρισμα τον Σούλερ και παίρνοντας βοήθεια σχεδόν από όλους τους παίκτες εκτός του Φλιώνη κατάφερνε όχι μόνο να μένει κοντά στο σκορ αλλά να διεκδικεί τη νίκη μέχρι το φινάλε. Στο τέλος όμως φάνηκε η κούραση των παικτών που πήγαν σε αρκετές κακές επιλογές αλλά και η «υπεροπλία» του Ιωνικού που βρήκε τα κρίσιμα καλάθια τόσο από μακρινή απόσταση όσο και κάτω από το καλάθι.

ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Όσο πικρό και παράλογο και αν ακούγεται ο ΑΡΗΣ από αυτή την ήττα κρατάει την ώριμη εμφάνιση που έκανε για πρώτη φορά φέτος. Η ομάδα παρά τις σημαντικές απουσίες είχε ξεκάθαρο προσανατολισμό σε όλο το παιχνίδι και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Στην άμυνα βλέπαμε κάποιες αλληλοκαλύψεις κάτω από το καλάθι, ζώνη στα σωστά σημεία του αγώνα και κάμποσες φορές γινόντουσαν και μπλόκ άουτ που ως τώρα δεν υπήρχε στο «λεξιλόγιο» της ομάδος. Ενώ και στην επίθεση είδαμε πέρα από την καλή κυκλοφορία της μπάλας αρκετές φορές να παίζουν την «απομόνωση» με συγκεκριμένους παίκτες όπως τον Ντεκόζι και τον Κουζέλογλου. Μέχρι και στο κοουτσάρισμα είδαμε σήμερα καλύτερα αντανακλαστικά μιας και αυτό το οξύμωρο σχήμα ελέω απουσιών στο ξεκίνημα με Χαριτόπουλο και Κουζέλογλου να κάνουν full press από την πρώτη άμυνα που έμοιαζε με κακόγουστο ανέκδοτο γρήγορα ξεχάστηκε. Στη συνέχεια είδαμε να γίνεται σωστή διαχείριση στο 5 μεταξύ των 2 ψηλών που πλέον δεν μάρκαραν σε όλο το γήπεδο… Ξεχάστηκαν λιγότερο από άλλες φορές οι Αμερικάνοι στον πάγκο και ο Φλιώνης πήρε επιτέλους τον χρόνο που του αναλογεί με αυτή την εικόνα, όπως και ο Γεωργάκης που απλά δεν μπορεί. Μικρά πράγματα που αν όμως τα βάλεις μαζί συνθέτει ίσως τον πιο σοβαρό ΑΡΗ που είδαμε φέτος.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΙΚΟΝΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ ΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Μεταμορφωμένος προς το καλύτερο παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα που στις λεπτομέρειες έχασε την ευκαιρία να πάρει μια σημαντική νίκη. Ο Ιωνικός είχε περισσότερες λύσεις και αυτό φάνηκε στο τέλος. Αν πάντως η σημερινή εμφάνιση έχει και ανάλογη συνέχεια τότε με την επιστροφή του Μίλο και του Ντράγκι και ίσως με ένα ακόμη ψηλό κορμί(που να μπορεί να σταθεί στην Α1) η ομάδα θα μπορέσει να πάρει τις νίκες που χρειάζεται ώστε να τελειώσει και ο σημερινός εφιάλτης. Όσο όμως δεν έρχονται αυτές οι νίκες το άγχος θα μας κυριεύει…

ΥΓ. Παρακαλώ κάποιος νεόκοπος wanna-be κόουτς να μας εξηγήσει και εμάς τους απλούς θνητούς ποιο είναι το σκεπτικό του να ξεκινάς το παιχνίδι με τους 2 εναπομείναντες ψηλούς που μπορούν να παίξουν στο 5 και να τους βάλεις να κάνουν full press όταν θέλεις να τους προστατέψεις από τα φάουλ και από την γρήγορη εξάντληση δυνάμεων;

Με τους Μιλόσεβιτς και Ντραγκίσεβιτς να παραμένουν εκτός αποστολής λόγω του τραυματισμού ο ΑΡΗΣ καλείται κόντρα στον κακό του εαυτό και τα προγνωστικά να πάρει την νίκη με τον Ιωνικό. Με ανυπομονησία περιμένουμε να δούμε τα «μαγικά» που  πρέπει να κάνει ο Σ.Καμπερίδης για αυτό το παιχνίδι μιας και όπως φάνηκε κόντρα στον Κολοσσό το να προσπεράσεις έτσι απλά το ότι λείπουν οι 2 βασικοί ψηλοί δεν οδηγεί πουθενά…

Και πλήρης να ήταν ο ΑΡΗΣ πάλι το παιχνίδι θα ήταν δύσκολο. Όσο η ομάδα δεν δείχνει στοιχεία βελτίωσης και να αναπτύσσει μια αγωνιστική ταυτότητα κάθε παιχνίδι θα είναι επικίνδυνο. Πόσο μάλλον κόντρα στον Ιωνικό που τα τελευταία χρόνια μας έχει πάρει τον αέρα για τα καλά…  Ένας Ιωνικός που μας απέκλεισε με ευκολία από το  κύπελλο στο ξεκίνημα της σεζόν(λίγες ημέρες αφού είχαν μαζευτεί) και πλέον με τις τελευταίες μεταγραφικές κινήσεις δείχνει σαφώς πιο δυνατός. Προφανώς και χρειάζεται κάποια σύνθετη άμυνα για να μπλοκάρουμε τους Σμιθ και Μαυροκεφαλίδη μιας και πρόκειται για 2 εξαιρετικούς παίκτες βαρόμετρο για τους αντιπάλους μας. Αυτό είναι το πρώτο κομμάτι που θα πρέπει ο Σ.Καμπερίδης να δώσει ιδιαίτερη προσοχή. Το δεύτερο κομμάτι είναι η επίθεση όπου εκεί σύμφωνα με τα προηγούμενα δείγματα γραφής ευελπιστούμε στην «καλή ημέρα» των Αμερικάνων μιας και το να γίνει κάποιο play για να στηριχθεί ο “on fire” Κουζέλογλου είναι μάλλον δύσκολο. Πάντως αν θέλουμε να πάρουμε το διπλό είναι απαραίτητη η προσήλωση μας και στις 2 πλευρές του γηπέδου.

Καθησυχαστικός παρουσιάστηκε ο αντιπρόεδρος της ΚΑΕ στις τελευταίες του δηλώσεις σχετικά με την πορεία της ομάδος αλλά όσο το αγωνιστικό δεν «περπατάει» δύσκολα να αφουγκραστούμε αυτή την αισιοδοξία. Τα αγωνιστικά προβλήματα είναι δεδομένα όπως και η ανάγκη ενίσχυσης της ομάδος. Και όσο αυτή η ενίσχυση δεν έρχεται και τα προβλήματα παραμένουν τότε το θέλω μας για τη νίκη θα παραμένει σαν πρωτοχρονιάτικη ευχή... Κάνε μας το δώρο ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ !

Αν θα μπορούσαμε να βρούμε κάτι το θετικό σε αυτό το μίζερο 2020 της πανδημίας που λύγισε όλο τον πλανήτη, αυτό είναι ξεκάθαρα ο ποδοσφαιρικός μας ΑΡΗΣ! Σπάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο κόντρα σε μια σειρά από εμπόδια και δυσοίωνες προβλέψεις ο Θ.Καρυπίδης, ο Α.Μάντζιος, οι παίκτες μας και όλοι όσοι αποτελούν κομμάτι της ΠΑΕ κατάφεραν να μας χαρίσουν μια μαγική ως τώρα πορεία και ένα αίσθημα αισιοδοξίας για το μέλλον που δεν έχει προηγούμενο! Το χαμόγελο στα χείλη και ο ενθουσιασμός όλων μας συνοδεύεται και από ένα παράπονο και μια γλυκιά προσμονή για την στιγμή που το lockdown θα λάβει τέλος και άπαντες θα μπορούν να βρεθούν κοντά στην ομάδα προσφέροντας απλόχερα το χειροκρότημα στους πρωταγωνιστές!

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΣΑΠΙΛΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΟΥΠΕΡΛΙΓΚΑΣ Ο ΑΡΗΣ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΡΙΑΜΒΕΥΣΕΙ

Πρωταθλήματα στα χαρτιά, καμένοι φούρνοι και αυτοκίνητα, δολοφονικές επιθέσεις, πιστολέρο, κυβερνητικοί αβανταδόροι,  διαιτητές-κομάντο, τηλεκατευθυνόμενη ΕΠΟ και δικαστές, εξυγιαντικές συμμαχίες και δανεικοί με το τσουβάλι, απόπειρες δωροδοκίας και απειλές,  βλαχόμαγκες ποδοσφαιριστές και  «επαναστάτες» προπονητές, μιντιακοί στρατοί και χουλιγκάνοι σε «εντεταλμένες αποστολές» υπό την «ανοχή» της αστυνομίας  και άλλα πολλά συνθέτουν παραδοσιακά το Ελληνικό ποδόσφαιρο… Η εκατέρωθεν ανταλλαγή ανακοινώσεων μεταξύ των 2 χαλίφηδων του Ελληνικού ποδοσφαίρου λίγο πριν τις γιορτές απλά μας υπενθύμισε ότι ο πάτος είναι ακόμη πιο χαμηλά από εκεί που φανταζόμαστε.

Σε αυτό το περιβάλλον αγωνίζεται ο ΑΡΗΣ σε ένα παιχνίδι με μια τράπουλα σημαδεμένη που παλεύει κόντρα σ το VAR και τους ξένους διαιτητές να διατηρήσει τις νοοτροπίες και πρακτικές δεκαετιών. Η απλή απάντηση του ΑΡΗ σε όλο αυτόν τον οχετό περιγράφεται με μια λέξη, ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ! Με μπροστάρη σε αυτήν την προσπάθεια τον Θ.Καρυπίδη που έκλεισε τα αυτιά στην συστηματική αποδόμηση του και τις αγωνιστικές απογοητεύσεις αποφάσισε να γυρίσει τον διακόπτη και να δείξει τον δρόμο για κάθε ομάδα που δεν έχει τις «άκρες» και τους «στρατούς» για να διασφαλίσει την επιτυχία της. Έκανε μεταγραφές, άλλαξε προπονητή και κατάφερε μαζί με τους συνεργάτες του να συνθέσει έναν υπερπλήρη ΑΡΗ που φιγουράρει στην 2^η θέση της βαθμολογίας και πείθει ότι μπορεί να κοιτάει μόνο ψηλά και όχι προς τα κάτω και τις ομάδες που αγωνιούν να τον προσπεράσουν. Από τους 13 εναπομείναντες παίκτες των πλέιοφς και τα μπαν φθάσαμε στο σημείο να έχουμε σχεδόν έτοιμη πλήρη ομάδα και για τη νέα σεζόν!

ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΚΗ ΜΑΝΤΖΙΟΥ ΣΤΟΝ ΑΡΗ

Δεν θα κρυφθούμε πίσω από το δάχτυλο μας εξυμνώντας ξαφνικά τον Άκη Μάντζιο λες και η είδηση πρόσληψης του μας είχε ενθουσιάσει. Οι Έλληνες προπονητές δεν πείθουν και δεν έχουν ως τώρα ούτε ένα δείγμα γραφής που να δείχνει ότι μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω πέρα από αποστολές σωτηρίας ή κάποια υπερήφανη 4^η ή 5^η θέση με μεγάλη απόσταση από την κορυφή. Αυτό είναι το στάτους του Έλληνα προπονητή στην σύγχρονη ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου και ακόμη και αυτός ο Δώνης που φάνηκε να ξεχωρίζει στον μπαογκ απέτυχε όταν παρουσιάστηκαν προσδοκίες όπως και στον Παναθηναϊκό που όσο περνούσε το «οι μπέμπηδες του Δώνη» όλα ήταν καλά… Άλλο όμως οι επιμέρους στόχοι και άλλο να πάρεις μια ομάδα εκτός του ΠΟΚ4 (ή big-πορδ) και να καταφέρεις να την έχεις μήνα Ιανουάριο στη 2^η θέση με μόλις μια νίκη διαφορά από την κορυφή. Σίγουρα το εξαιρετικό υλικό που έχει στη διάθεση του παίζει βασικό ρόλο αλλά και άλλοι προπονητές που είχαν ανάλογο ή παραπλήσιο υλικό δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από τον κανόνα της μετριότητας. Αντιθέτως ο Άκης Μάντζιος έχει καταφέρει να διαχειριστεί ως τώρα ιδανικά το ρόστερ και σταδιακά να βελτιώνει την εικόνα της μέσα στο γήπεδο. Μια εικόνα που κάθε ποδοσφαιρόφιλος χαίρεται να απολαμβάνει!

Η ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΟΔΗΓΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ

Αν θέλαμε να συνοψίσουμε το ποδοσφαιρικό 2020 για τον ΑΡΗ μας σε μια φράση θα λέγαμε ότι «Ο ΑΡΗΣ έχει επιστρέψει για τα καλά και πείθει ότι μπορεί να πετύχει!».  Να πετύχει κόντρα στις  παράγκες από τα παλιά, στη νέα εξυγίανση του ποδοσφαίρου, στις δικές του αστοχίες και ατυχίες. Φυσικά και μας λείπει ένας τίτλος που ευχόμαστε να τον ζήσουμε το 2021. Αυτό όμως που προέχει είναι η πορεία πρωταθλητισμού να συνεχιστεί χωρίς παύσεις και ο ΑΡΗΣ να συνεχίζει να κοιτάει μόνο ψηλά! Ψηλα, μέχρι τα όνειρα μας να πάρουν εκδίκηση!

ΥΓ. Με τόσο γεμάτο και ποιοτικό ρόστερ το να κάναμε ιδιαίτερη αναφορά στους παίκτες ξεχωριστά ή να διαχωρίζαμε τους κορυφαίους θα ήταν χρονοβόρο και άδικο για αυτή την καταπληκτική ομαδική προσπάθεια που γίνεται! Συνεχίστε έτσι αλάνια!

ΥΓ2. Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά με υγεία για όλο τον κόσμο και πολλές επιτυχίες για την ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μας!!!

Αναμενόμενος ο έντονος προβληματισμός και η γκρίνια που ακολούθησε(και συνεχίζει) μετά την εντός έδρας από τον Κολοσσό με την λέξη απελπισία να αποτυπώνει ξεκάθαρα το πώς νιώθει ο μέσος Αρειανός …που ακόμη έχει αντοχές και ασχολείται με το μπασκετάκι όπως το κατάντησαν στην Ελλάδα. Το 2020 σε συνέχεια των προηγούμενων ετών μόνο πίκρες και απογοητεύσεις είχε για τον μπασκετικό ΑΡΗ και όπως κάθε απελπισμένος έτσι και στον πλανήτη ΑΡΗ ευελπιστούμε ο νέος χρόνος να φέρει την ελπίδα αναγέννησης που χρόνια περιμένουμε…

Δεν χρειαζόταν το παιχνίδι με τον Κολοσσό Ρόδου για να εντοπίσουμε το αγωνιστικό πρόβλημα που υπάρχει στην ομάδα μας. Ακόμη και υπερπλήρης ο ΑΡΗΣ ζοριζόταν να κάνει τα βασικά, πόσο τώρα που οι Μιλόσεβιτς και Ντραγκίσεβιτς είναι εκτός μάχης. Ρόλοι στην ομάδα, επιθετικό πλάνο, μπλοκ άουτ και συνδυαστικές άμυνες απουσιάζουν από την πρώτη ημέρα που μαζεύτηκε αυτή η ομάδα και με εξαίρεση κάποια καλά πεντάλεπτα δεν έχουμε δει τίποτα που να πείθει ότι πρόκειται για μια επαγγελματική ομάδα που δουλεύει καθημερινά για να βελτιωθεί. Και όταν μιλάμε για μια ομάδα που ξεχειλίζει από εμπειρία και παίκτες με παραστάσεις(και στο Ελληνικό πρωτάθλημα) σε σχέση με το χαμηλό επίπεδο της ελληνικής basket league τότε μάλλον το πρόβλημα βρίσκεται αλλού. Έχει χαθεί η επικοινωνία μεταξύ του τεχνικού τιμ και των παικτών; Ή μήπως όσοι αποτελούν κομμάτι του φετινού ΑΡΗ έπεσαν από τα σύννεφα με τις καθυστερήσεις στις πληρωμές και αυτό τους εμποδίζει να ξεδιπλώσουν πάνω στα παρκέ το ταλέντο τους; Όποιος και αν είναι ο λόγος ή οι λόγοι το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει και όσο ο ΑΡΗΣ αδυνατεί να κερδίσει ομάδες του επιπέδου του Κολοσσού τόσο η κατάσταση θα γίνεται χειρότερη και πιο αποκαρδιωτική για οποιοδήποτε έχει την σκέψη να στηρίξει αυτή την φετινή προσπάθεια. Από τον απλό φίλαθλο με το διαρκείας του, μέχρι τον επιχειρηματία που ίσως να του περισσεύουν και 2 φράγκα παραπάνω. Χρόνια αναλύουμε τα οφθαλμοφανέστατα λάθη της «Αρειανής οικογένειας» και προβλήματα του μπασκετικού ΑΡΗ σαν γραφικοί γκρινιάρηδες του πληκτρολογίου, περισσότερο για την δική μας ψυχοθεραπεία… Όταν όμως όλα αυτά λέγονται τόσο απλά και ξεκάθαρα από έναν άνθρωπο όπως είναι ο Φ.Ταρνατώρος που έζησε από μέσα την χρυσή εποχή της Αυτοκρατορίας και δεν ιδρώνει αυτί τότε καταλαβαίνεις γιατί εδώ και κάμποσα χρόνια ο μπασκετικός ΑΡΗ σου προκαλεί απελπισία.

Εύκολα μπορεί να βρει κανείς δικαιολογίες για όλο αυτό που βιώνουμε στον μπασκετικό ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια, δύσκολα όμως βρίσκονται λύσεις ουσίας. Και όταν για λόγους ακατανόητους(στον απλό φίλαθλο) επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια λάθη τότε γίνεται σχεδόν αδύνατο να διακρίνεις ότι βαδίζουμε προς τη σωστή κατεύθυνση. Το «έκτακτα έσοδα» από το στοίχημα μαζί με το χαρτί του Παλέ μπορεί να δώσουν μια νέα πνοή στην ομάδα, ελπίζουμε όχι πρόσκαιρα. Κάποια στιγμή όμως η εσωστρέφεια θα πρέπει να σταματήσει και να γίνει ένα άνοιγμα προς το ένδοξο παρελθόν της ομάδος μπας και καταφέρει να μεταφέρει λίγο από την λάμψη του στην μαυρίλα του σήμερα. Η γρήγορη σωτηρία της ομάδος αν είναι αυτός ο στόχος… δεν έχει να προσφέρει τίποτα περισσότερο από μια ανάσα ανακούφισης. Μακάρι η νέα χρονιά να φέρει την αλλαγή που τόσα χρόνια περιμένουμε… μακάρι…

ΥΓ. Κατανοητή η απελπισία και η αγανάκτηση για το κατάντημα του Αυτοκράτορα αλλά το να μιλάς για εθελούσιο υποβιβασμό(ευτυχώς έχει αλλάξει ο νόμος) ή νέο ΑΦΜ μετά το φιάσκο του ποδοσφαίρου μέχρι να βρεθεί από το πουθενά ο Καρυπίδης είναι έγκλημα.

ΥΓ2. Ακόμη και Ευρωλίγκα να αγωνιζόσουν και να ήσουν 1^ος στην Basket League κέρδη από το μπάσκετ δεν βγαίνουν. Οπότε επενδυτής με πλάνο την οικονομική εξυγίανση της ομάδος ώστε να γίνει η ΚΑΕ βιώσιμη δεν υπάρχει.

ΥΓ3. Από την στιγμή που δεν μπορείς να φέρεις ξένο πάρε έναν Έλληνα ψηλό από την Α1 ή την Α2 που να μπορεί απλά να παλεύει κάτω από το καλάθι για να μην αναγκάζεσαι να παίζεις με τεσσάρι τον Λίτλ, πεντάρι τον Σλαφτσάκη ή σέντερ τον Γιωργάκη.

Σε γιορτινούς ρυθμούς… ο μπασκετικός ΑΡΗΣ σκορπώντας θλίψη με την παρουσία του πάνω στο παρκέ κατάφερε να χάσει εύκολα από τον εντυπωσιακό σήμερα Κολοσσό μέσα στο Παλέ. Την δόξα των αντιπάλων μας ζήλεψε η Τσαρούχα και ο Παναγιώτου όπου με εμετικά σφυρίγματα γεμάτο κόμπλεξ φρέναραν την προσπάθεια των παικτών του Σάββα Καμπερίδη στην ύστατη προσπάθεια αντεπίθεσης καταφέρνοντας τελικά οι διαιτητές να αναδειχθούν σε πρωταγωνιστές του αγώνα.

Αν κάτι το θετικό μπορούσε να διακρίνεις συστηματικά στα προηγούμενα παιχνίδια για την ομάδα μας αυτό ήταν ο τρόπος με τον οποίο έμπαινε δυνατά στα παιχνίδια. Μέχρι και αυτό σήμερα ξεχάστηκε και η ομάδα μπήκε από το τζάμπολ με τα χέρια κατεβασμένα.  Η άμυνα με τα μάτια της ομάδος μας κατάφερε να κάνει τους Ροδίτες να μοιάζουν με ομάδα από το NBA και να πάρουν με ευκολία μια σημαντική νίκη.  Γνωστό το ότι υπήρχαν οι απουσίες στους ψηλούς, ωστόσο δεν φάνηκε να υπήρχε κάποιο πλάνο ή γενικότερη σκέψη για το πώς θα πορευόταν ο ΑΡΗΣ σήμερα. Το ροτέισον στους ψηλούς λες και το είχαν από πριν ετοιμάσει χωρίς καμία ουσία ενώ η άμυνα κάτω από το καλάθι δεν επιφύλασσε καμία απολύτως έκπληξη για τους αντίπαλους ψηλούς. Εκεί που είναι να βάζεις τα γέλια και τα κλάματα είναι στην επίθεση. Φοβισμένοι παίκτες, καρφωμένοι στο τρίποντο και κάποιοι πιο γενναίοι που τολμάνε και σουτάρουν υπό την πίεση του χρόνου ανεξαρτήτως συνθηκών. 22 δίποντα – 36 τρίποντα δείχνουν την δουλειά και το πλάνο… Ενώ μπλόκ άουτ στην ομάδα περιέργως κάνει μόνο αυτός ο Γιωργάκης που το παιδί δεν είναι για αυτό το επίπεδο παρόλο που η Basket League έχει πιάσει πάτο.  Και όλα αυτά κόντρα στον Κολοσσό Ρόδου που παλεύει και αυτός για την γρήγορη σωτηρία του.  Έργο Καμπερίδη; φταίει η «κατάσταση»; Τα μπάτζετ; Τα μπαν; Κάτι φταίει πάντως…

Η «σκληρή» καθημερινή προπόνηση και οι όποιες πληρωμές δεν έπιασαν τόπο και ο ΑΡΗΣ κατάφερε να παρουσιαστεί ακόμη πιο απογοητευτικός από ότι τον είχαμε δει ως τώρα κάνοντας τους αντιπάλους  μας να μοιάζουν με NBAers. Ήρθε και η Τσαρούχα με τον Παναγιώτου να μας υπενθυμίσουν ότι υπάρχουν και αυτοί εδώ και ότι ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να κερδίσει και αυτούς πέρα από τους αντιπάλους και τον κακό του εαυτό. Το βέβαιο είναι ότι αν αφήσουμε την εμετική σημερινή διαιτησία να επισκιάσει το αγωνιστικό ναυάγιο μας τότε η ήττα θα είναι διπλή…

ΥΓ. Από ότι φαίνεται το Ελληνικό μπάσκετ για να ξανασηκώσει κεφάλι θα πρέπει να γίνει κυριολεκτικά στάχτες.  Να μην παράγει ευρώ και να ξεβρωμίσει ο χώρος από κάθε τι σάπιο. Μέχρι τότε θα ανεχόμαστε ανθρωπάκια σαν την Τσαρούχα και τον Παναγιώτου.

ΥΓ2. Είπαμε ο Σάββας κάνει πολλές δουλειές στην ομάδα (προφανώς εκτός του προπονητή), είναι καλό παιδί… τον αγαπάμε.. είναι σημαία μας(μόνο αυτό δεν μας είπαν τα παπαγαλάκια) … Αλλά όταν δεν μπορείς να αλλάξεις παίκτες λόγω χρημάτων και μπαν τότε το μόνο που σου απομένει είναι να αλλάξεις προπονητή μπας και αλλάξει αυτό το χάλι.

Αν και ο πλανήτης κινείται σε γιορτινούς ρυθμούς(παρά το lockdown) η αγαπημένη μας ομάδα συνεχίζει την προσπάθεια της  στον «μαγικό χώρου» της Basket League. Εκεί όπου τη 2^η ημέρα των Χριστουγέννων φιλοξενεί τον Κολοσσό Ρόδου σε ένα κομβικό παιχνίδι όπου θα πρέπει να κερδίσουμε πάση θυσία. Η νίκη θα σημαίνει σε μεγάλο βαθμό ότι ο ΑΡΗΣ φέτος δεν θα μπλέξει σε περιπέτειες σαν και αυτές των τελευταίων ετών. Αντιθέτως η ήττα θα σημαίνει ότι και φέτος το άγχος θα είναι μόνιμος σύντροφος μας στο πρωτάθλημα.

Αν και η ομάδα μετά τη νίκη στη Λάρισα και τις πληρωμές έδειξε ότι έχει «σφυγμό», οι τραυματισμοί του Μιλόσεβιτς και του Ντραγκίσεβιτς έχουν φέρει μια λογική αναστάτωση στην ομάδα που έχει να κάνει καθαρά με τον αγωνιστικό σχεδιασμό. Μπορεί και οι 2 ψηλοί να έχουν μια αστάθεια στην απόδοση τους και δεδομένες αδυναμίες, δεν παύει όμως να είναι 2 βασικά όπλα της ομάδος. Και όπως φάνηκε με την ΑΕΚ η ομάδα δεν αντέχει να βγάλει ολόκληρο παιχνίδι χωρίς αυτούς. Τις τελευταίες ημέρες ο Μιλόσεβιτς δείχνει να βελτιώνεται και πιθανόν να αγωνιστεί, ωστόσο ο Καμπερίδης θα πρέπει για ακόμη μια φορά να καταστρώσει ειδικά πλάνα.  Τα σχήματα με 4 «κοντούς» και  το σωστό μοίρασμα χρόνου στους ψηλούς μοιάζει με μονόδρομο. Διαφορετικά δύσκολα να μπορέσουμε να περιορίσουμε τον Τούρκο φόργουορντ Καντέρ Κερέμ που είναι ως τώρα ο πιο αποτελεσματικός παίκτης του Κολοσσού. Από εκεί πέρα η όλη διάθεση που θα δείξει η ομάδα στην άμυνα αλλά και η ημέρα που θα βρεθούν παίκτες όπως οι Τσάλμερς, Σούλερ και Ντεκοζί θα κρίνουν σχεδόν τα πάντα. 

Έχει πολύ δρόμο ακόμη το πρωτάθλημα για να μιλάμε για «κομβικά» παιχνίδια. Αν θέλουμε όμως να κυλήσει αυτή η έτσι και αλλιώς περίεργη χρονιά για τον μπασκετικό ΑΡΗ χωρίς άγχος τότε παιχνίδια σαν και αυτό με τον Κολοσσό στο Nick Galis Hall πρέπει να τα καθαρίζουμε. Είτε εύκολα, είτε δύσκολα η νίκη πρέπει να έρθει! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ για να κάνουμε ακόμη καλύτερες γιορτές!

ΥΓ. Όταν σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς(εδώ και χρόνια) για τον μπασκετικό ΑΡΗ δεν καταφέρνεις να δώσεις χρόνο συμμετοχής σε κάποιον νεαρό αθλητή και αναγκάζεσαι να στηριχθείς στον κάθε Γιωργάκη(sorry man…) τότε καταλαβαίνει και ο κάθε αδαής από το άθλημα την «δουλειά που γίνεται» και την «οργάνωση που υπάρχει»  συνολικά στον μπασκετικό ΑΡΗ.

ΥΓ2. Και φυσικά το να βάζεις σπασμωδικά χωρίς να αποτελεί μέρος του ροτέισον μετά από 7 επίσημα παιχνίδια για κάποια δευτερόλεπτα ένα παιδί σαν τον Σιδηροηλία… περισσότερο «κάψιμο» το λες παρά ευκαιρία…

Ήττα «εντός προγράμματος» για τον ΑΡΗ στο ΟΑΚΑ όπου όσο είχε δυνάμεις παρουσιάστηκε ανταγωνιστικός. Έδειξαν διάθεση οι παίκτες του Καμπερίδη, ωστόσο από ένα σημείο και μετά δύσκολα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από αυτή την εύκολη ήττα.

Λίγα πράγματα μπορεί κανείς να σχολιάσει για το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι.  Όσο ευχάριστη έκπληξη ήταν η καλή μας παρουσία για περίπου 17’ άλλο τόσο αναμενόμενη ήταν η αντίδραση της ΑΕΚ. Η κούραση και η φθορά των φάουλ ήταν καθοριστική με αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ από ένα σημείο και μετά να μην μπορεί να ακολουθήσει τον ρυθμό του αγώνα. Η απόφαση του Καμπερίδη να μοιράσει τον χρόνο συμμετοχής σε όλους τους παίκτες όσο και αν μας πληγώνει όταν γίνονται σε συνθήκες δεδομένης ήττας είχε την λογική της… Διασωθέντας και σήμερα ο εκπληκτικός Κουζέλογλου που πέτυχε ακόμη ένα double double. Από εκεί και περά το χάος με κάποιους παίκτες να στέκονται με αξιοπρέπεια στο γήπεδο και κάποιους απλά να σε κάνουν να αναρωτιέσαι πως βρίσκονται εκεί…

Αναμενόμενη η ήττα σήμερα στο ΟΑΚΑ και αν και η ομάδα προσπάθησε και έδειξε διάθεση η συνολική εικόνα είναι απογοητευτική. Αυτός ο συνδυασμός αγωνιστικής μετριότητας και οικονομικών προβλημάτων έχει κουράσει και δυστυχώς ούτε η φετινή σεζόν μοιάζει με εξαίρεση. Δύσκολα η συνέχεια να είναι διαφορετική, μακάρι η διοίκηση, ο προπονητής και οι παίκτες μας να μας εκπλήξουν.

ΥΓ. Γενικά η εικόνα του ΑΡΗ εντός και εκτός γηπέδου αποπνέει απογοήτευση. Όταν ακούς και τις λεπτομέρειες για οικονομικά, διαδικαστικά κ.α. σε πιάνει θλίψη.

ΥΓ2. Τον είδανε και τον Γιωργάκη οι «επιστήμονες» του αθλήματος και τους λύθηκε η απορία γιατί δεν αγωνίζεται.

ΥΓ3. Ελληνική διαιτησία για γέλια και για κλάματα. Ευτυχώς για αυτούς που το επίπεδο είναι ερασιτεχνικό γιατί και εκεί θα περιμέναμε τους ξένους διαιτητές σαν μεσσίες.