Ένα κακό δεκάλεπτο στο πρώτο ημίχρονο και μια στιγμή αδράνειας λίγα δευτερόλεπτα πριν τη λήξη της αναμέτρησης ήταν αρκετά για να μην πάρει απολύτως τίποτα από ένα παιχνίδι όπου ήταν στα μέτρα του.  Η ομάδα πάντως έδειξε καλά στοιχεία και αν αναλογιστεί κανείς ότι απέναντι του είχε μια ομάδα που τα τελευταία χρόνια κάνει εξαιρετικές πορείες στην πρώτη κατηγορία και είχε σαφώς περισσότερα παιχνίδια στα πόδια της σε σχέση με εμάς που δώσαμε μόλις το δεύτερο παιχνίδι θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα πήγαμε αρκετά καλά παρά το αρνητικό αποτέλεσμα.

Το παιχνίδι άρχισε και με τις 2 ομάδες να προσπαθούν να βγουν μπροστά αλλά τον Πανιώνιο να είναι αυτός που να βρίσκει τους τρόπους για να απειλήσει την εστία μας. Εκεί όμως ήταν ο Καντιμοίρης όσες φορές χρειάστηκε και κράτησε το μηδέν σε 1-2 επικίνδυνες φάσεις που μύριζαν γκολ.  Καθώς όμως πλησιάζαμε προς το τελευταίο δεκάλεπτο του πρώτου ημιχρόνου η άμυνα μας έδειχνε ολοένα και πιο ασταθής με τους παίκτες του Πανιωνίου να δημιουργούν διαδοχικές επικίνδυνες καταστάσεις και τελικά στο 39' να καταφέρνουν να ανοίγουν στο σκορ. Στην επανάληψη η ομάδα μπήκε μεταμορφωμένη προς το καλύτερο. Έτρεξε περισσότερο, κυκλοφόρησε την μπάλα πολύ καλύτερα και κατάφερε να πετύχει ένα καθαρό γκολ στο 58'  όπου ο διαιτητής εξάντλησε την αυστηρότητα χρεώνοντας  επιθετικό φάουλ πάνω στον τερματοφύλακα του Πανιωνίου. Η ομάδα δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια συνέχισε εξίσου δυνατά και κατάφερε στο 73΄ μετά από εκτέλεση κόρνερ να ισοφαρίσει με τον Μουμιν. Και ενώ όλα έδειχναν ότι το παιχνίδι θα τελείωνε στο 1-1 ήρθε στα τελευταία λεπτά  το λάθος της άμυνας που δεν αντέδρασε σωστά σε μακρινό ευθύβολο σουτ με αποτέλεσμα ο Πανιώνιος να κάνει το 1-2 και να φύγει με τη νίκη.  Η ομάδα έδειξε δύο διαφορετικά πρόσωπα με αυτό του δευτέρου ημιχρόνου να αφήνει χαμόγελα αισιοδοξίας για τη συνέχεια. Η ταχύτητα και το πάθος των παικτών είναι τα γνώριμα χαρακτηριστικά του φετινού ΑΡΗ όπως έχει φανεί από τα παιχνίδια που έχουμε δώσει ως τώρα. Το πρόβλημα που εξακολουθεί να υπάρχει και θα πρέπει να λυθεί το συντομότερο δυνατό είναι αυτό τη επιθετικής ανάπτυξης. Γιατί αν σήμερα όπως και κόντρα στον Αιγινιακό για το κύπελλο κόντρα σε ομάδες που δεν κλείνονται δυσκολευόμαστε να δημιουργήσουμε φάσεις και να βρούμε τον δρόμο προς τα δίχτυα, όταν στην FootballLeagueη πλειοψηφία των ομάδων θα μας παίζουν με κλειστές άμυνες και αντεπιθέσεις τα πράγματα θα είναι δύσκολα.

Μια ήττα ποτέ δεν γίνεται να μας χαροποιεί αλλά καλό είναι να βλέπουμε όλα τα δεδομένα όπως ποιος ήταν ο αντίπαλος αλλά και σε ποια φάση βρίσκεται η ομάδα μας. Ως τώρα τα φιλικά παιχνίδια και τα 2 του κυπέλλου δεν μας επιτρέπουν να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Τα πάντα θα φανούν το ερχόμενο Σάββατο στην πρεμιέρα της Football League εκεί όπου περιθώρια για ελπιδοφόρες εμφανίσεις χωρίς τους 3 βαθμούς δεν θα υπάρχουν.

ΥΓ. Εχθρική διαιτησία με ακυρωθέν γκολ και γκαντεμιά στα τελευταία λεπτά... δεν ξεκινάει καλά η χρονιά...

Ο άνεμος αισιοδοξίας και η νοοτροπία νικητή που έφερε η παρουσία του Π.Γιαννάκη στην ομάδα μας αποδείχθηκαν αρκετά ώστε η ομάδα μας να φθάσει σε μια εύκολη νίκη και να πάρει  την πρόκριση στα ημιτελικά. Η πολυφωνία στην επίθεση, η μαχητικότητα στα ριμπάουντ και η εξαιρετική άμυνα βοήθησαν να ξεπεραστεί η αδυναμία στην κυκλοφορία της μπάλας και να έρθει η νίκη πολύ πιο εύκολα από όσο πολλοί πίστευαν πριν την έναρξη της αναμέτρησης.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τους 2 προπονητές να προσπαθούν να αιφνιδιάσουν ο ένας τον άλλο κρατώντας στο ξεκίνημα τα δυνατά χαρτιά τους στον πάγκο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δούμε ένα κάκιστο πρώτο δεκάλεπτο και με τις 2 ομάδες να παλεύουν να βρουν τα πατήματα τους.  Ακόμη και έτσι φάνηκε από το ξεκίνημα ότι η ομάδα μας είχε περισσότερες λύσεις στην επίθεση αλλά και στην άμυνα υπήρχαν εξαιρετικές αλληλοκαλύψεις. Ο Βασιλόπουλος ήταν το σημείο αναφοράς κυρίως στο πρώτο ημίχρονο και επιβεβαίωσε όσους πίστευαν εξαρχής σε αυτή τη μεταγραφή . Με το που άρχισαν να λύνονται τα χέρια των παικτών και οι Γουίβερ, Βον και Μπέλ διαδοχικά να βρίσκουν τον δρόμο προς το καλάθι καταφέραμε να χτίσουμε μια διαφορά. Το τελευταίο μεταγραφικό απόκτημα ο Μπένσον με το που μπήκε έκανε τη διάφορα και έχει καθοριστική παρουσία σε επίθεση και άμυνα. Το +19 αποτύπωνε ξεκάθαρα την  ανωτερότητα μας και   όλα έδειχναν ότι η πρόκριση δεν χανόταν με τίποτα. Η πιεστική άμυνα των παικτών του συμπολίτη σε όλο το γήπεδο σε συνδυασμό με την ανοχή των διαιτητών αλλά και την επιπολαιότητα των παικτών επέτρεψε στους φιλοξενούμενους να ελπίζουν ότι μπορούν να κάνουν την ανατροπή χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα.  Αν και πρώτο παιχνίδι η ομάδα έδειξε ότι έχει δυνατότητες για σπουδαία πράγματα. Η πολυφωνία στην επίθεση και η ηγετική προσωπικότητα που διαθέτουν αρκετοί από τους παίκτες  μας δείχνουν ότι φέτος δεν πρόκειται να χαριστούμε σε κανέναν. Ενώ η εξαιρετική άμυνα χωρίς ανούσιο πρέσιγνκ αλλά με έξυπνες αλληλοκαλύψεις και παγίδες αποτελεί κομμάτι της φιλοσοφίας μας του νέου προπονητή και σίγουρα θα αποτελέσει το σημείο αναφοράς στη φετινή προσπάθεια.  Το σημαντικό φυσικά όπως σε κάθε ομάδα στα πρώτα της βήματα είναι να υπάρχει συνέχεια και βελτίωση. Ο ΑΡΗΣ σήμερα απέδειξε ότι έχει ταλέντο και ότι με σκληρή δουλειά υπό την καθοδήγηση του Π.Γιαννάκη, φέτος μπορεί να πετύχει σπουδαία πράγματα!

Παλέ από τα παλιά ζήσαμε  σήμερα με το πάρτι να έχει στηθεί από νωρίς και να μην λέει να σταματήσει με τίποτα. Η αποθέωση που γνώρισε ο Δράκος με τη λήξη αλλά και τα χαμογελαστά πρόσωπα που έβλεπες στην κερκίδα δείχνουν ότι φέτος ο ΑΡΗΣ παρά τα δεδομένα οικονομικά προβλήματα μπορεί να αλλάξει  σελίδα σε αγωνιστικό επίπεδο. Δεν θα βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα αλλά είναι φανερό ότι κάποια πράγματα φέτος έχουν γίνει πιο σωστά από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Και αυτό είναι κάτι  που  θα φανεί ακόμη περισσότερο στη συνέχεια! Άντε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ βγάλε μας γούστα!

ΥΓ. Ρε το φαβορί της προπαγάνδας… πάλι φάπα…

ΥΓ2. Και όμως το καλοκαίρι κάποιοι χαλάστηκαν με την μεταγραφή του Βασιλόπουλου...

ΥΓ3. Ας μη χαλάσουμε το καλό κλίμα με αναφορές σε παρουσίες και απουσίες από τα επίσημα.

ΥΓ4. Κάνε την ομάδα πάλι πρώτη, Παναγιώτη,  Παναγιωωωωωωωτη!!

Μπορεί οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν στο τέλος της προηγούμενης σεζόν και το κλίμα καταστροφολογίας που δημιουργήθηκε τους προηγούμενους μήνες να γέννησε κάποιες αμφιβολίες σχετικά με το ντέρμπι του κυπέλλου αλλά η χθεσινή ανοιχτή προπόνηση και το καλωσόρισμα του κόσμου στον Π.Γιαννάκη και τους παίκτες του έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους.  Ο ΑΡΗΣ είναι το απόλυτο φαβορί για την πρόκριση  και την Τετάρτη το απόγευμα(19.00)  με τη νίκη απλά θα το επιβεβαιώσουμε!

Η ομάδα αυτό το καλοκαίρι πέρασε από χίλια δύο κύματα. Και αν η παρουσία του Π.Γιαννάκη αποδείχθηκε αρκετή για να κρατήσει ανεπηρέαστη την ομάδα κατά την προετοιμασία από ότι συμβαίνει σε διοικητικό επίπεδο η κωλυσιεργία στην ολοκλήρωση των μεταγραφών ήταν ένα ρεαλιστικό εμπόδιο στα πλάνα του προπονητή μας. Παρόλα αυτά 48 ώρες πριν το ντέρμπι ο κόουτς έχει πλέον και τον Μπέλ  και τον Μπένσον και τον Πέτγουεϊ. Και αυτό είναι υπέρ αρκετό για να κερδίσει ο ΑΡΗΣ μέσα στην έδρα του αυτόν τον μπάογκ που όσο και αν προσπαθούν να μας αποπροσανατολίσουν με την ασπρόμαυρη προπαγάνδα τους(και την μίρλα κάποιων συνοπαδών μας) είχαν και έχουν και αυτοί τα δικά τους προβλήματα με τραυματισμούς αλλά και τις καθυστερημένες αφίξεις των ξένων τους… Όταν όμως οι δύο ομάδες πατήσουν το πόδι πάνω στο παρκέ γύρω τους θα υπάρχουν 5500 χιλιάδες Αρειανοί έτοιμοι να σπρώξουν την ομάδα προς τη νίκη. Και φυσικά στην άκρη του πάγκου θα υπάρχει ο Π.Γιαννάκης, ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για να προετοιμάσει τους παίκτες του και να τους οδηγήσει στη νίκη σε ένα ιδιαίτερο παιχνίδι όπως είναι αυτό.

Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Η διοίκηση και  ο προπονητής γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι υπάρχει αυτό το σημαντικό παιχνίδι χωρίς γυρισμό. Οφείλουν άπαντες  να παρουσιαστούν πανέτοιμοι και να κάνουν το αυτονόητο. Όσο για την στήριξη αυτή ήταν εξαρχής δεδομένη και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην ανοιχτή προπόνηση της Δευτέρας. Το παιχνίδι με τον μπαογκ αποτελεί ιδανική ευκαιρία για τον Π.Γιαννάκη και τους παίκτες του να μας φτιάξουν για τα καλά από το πρώτο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς! Όλοι στο Παλέ για το πρώτο ξεπουπούλιασμα με συνταγή από τα παλιά με τον μέτρ του είδους Παναγιώτη Γιαννάκη! ΠΑΤΗΣΤΕ  ΤΟΥΣ!

ΥΓ. Ρε εσείς οι στοιχηματζήδες... είναι δυαντόν να δίνετε φαβορί τον ΑΡΗ? μα αφου ο Λάσκαρης δεν... παίκτες δεν... σέντερ δεν... φιλικά δεν... και οι άλλοι "πετάνε"... πως γκενεν αυτό?!?!?

Με το δεξί μπήκε στις επίσημες υποχρεώσεις της η αγαπημένη μας ομάδα κερδίζοντας με 0-1 τον Παναιγιάλειο .   3 βαθμοί που μας δίνουν ξεκάθαρο προβάδισμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου μετά το Χ στην άλλη αναμέτρηση του ομίλου μας. Μια νίκη που παρά την μέτρια εμφάνιση φέρνει έναν αέρα αισιοδοξίας ενόψει της μάχης της ανόδου που είναι και ο μεγάλος μας στόχος.

Ένα ανούσιο παιχνίδι χωρίς ευκαιρίες είδαμε στο πρώτο μέρος και από τις δύο ομάδες που έτρεχαν πάνω κάτω στο γήπεδο χωρίς να μπορούν να δημιουργήσουν κάτι. Στην επανάληψη και μετά την είσοδο του Πλατέλλα η ομάδα βελτιώθηκε και κατάφερε να σκοράρει με τον βραχύσωμο παίκτη να κάνει ένα εξαιρετικό ντεμπούτο δικαιολογώντας τον ενθουσιασμό που προκάλεσε το άκουσμα της μεταγραφής του. Κατά τα άλλα η ομάδα έδειξε να έχει αντοχές, δύναμη, τρεξίματα και διάθεση αλλά και πάρα πολλά προβλήματα στον τομέα της επιθετικής ανάπτυξης. Εκεί οπού οι εμπνεύσεις απουσίαζαν και μόνο  η πίεση μας και τα λάθη των αντιπάλων μας  έδιναν την ευκαιρία να γίνουμε απειλητικοί.

Η ομάδα δεν εντυπωσίασε αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν μόλις το πρώτο παιχνίδι. Ο Παναιγιάλειος μπορεί να μην είναι καμία ομάδα φόβητρο αλλά δεν παύει να είναι ομάδα της FootballLeagueπου θα αντιμετωπίσουμε στο πρωτάθλημα. Πιθανόν στα παιχνίδια πρωταθλήματος όπου θα υπάρχει περισσότερη σκοπιμότητα τα πράγματα να είναι και πιο δύσκολα. Από την άλλη όμως υπάρχει το περιθώριο χρόνου η ομάδα να βελτιωθεί, να βρει κάποιους αυτοματισμούς στην επίθεση και να παρουσιαστεί πανέτοιμη όταν ξεκινήσει αυτό το δύσμοιρο πρωτάθλημα της Football League.

ΥΓ. Εξαιρετικές οι νέες φανέλες ! Άρεσαν πολύ!

Πρεμιέρα στις επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις για την αγαπημένη μας ομάδα όπου σήμερα στις 20.30 αντιμετωπίζει την ομάδα του Παναιγιάλειου για το θεσμό του κυπέλλου! Ένα παιχνίδι ξεχωριστής σημασίας μιας και από σήμερα θα πρέπει το σύνολο που έστησε ο Π.Μυροφορίδης, υπό τις οδηγίες του Δ.Σπανού να δικαιολογήσουν την αισιοδοξία του καλοκαιριού παίρνοντας την πρώτη νίκη της χρονιάς.

Όπως  σε όλα τα φιλικά που δώσαμε στην προετοιμασία όπου δεν είχαμε εικόνα  όσο και στο φιλικό  με τη Βέροια που παρακολουθήσαμε στο Κλ.Βικελίδης είχαμε επισημάνει ότι τα φιλικά παιχνίδια δεν μπορούν να ληφθούν ως σοβαρό κριτήριο για όλους εμάς. Ναι μεν ο προπονητής κάνει τις δοκιμές του και βλέπει αυτά που θέλει να δει αλλά η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω δεν έχει καμία απολύτως σχέση με ένα πραγματικό παιχνίδι. Η έλλειψη σκοπιμότητας, οι πολλές δοκιμές(και αλλαγές)  και η προφύλαξη των παικτών από τους τραυματισμούς είναι μερικά από αυτά που συμβαίνουν στα φιλικά σε αντίθεση με τα επίσημα παιχνίδια.  Έτσι λοιπόν από τους παίκτες του Δ.Σπανού περιμένουμε να δούμε την δίψα για διάκριση , την μαχητικότητα και όλα αυτά τα στοιχεία που θα είναι ικανά να μας πείσουν ότι ο φετινός ΑΡΗΣ μπορεί να πετύχει εκεί που απέτυχε ο περσινός.

Το περιθώριο για πειράματα και δοκιμές δεν υπάρχει και ο ΑΡΗΣ σε αυτά τα χρόνια μακριά από την σουπερλίγκα ουσιαστικά παίζει την ίδια του την ύπαρξη. Καλή η όλη θεωρία περί διαφορετικής φιλοσοφίας και του στησίματος μιας ομάδος στα μέτρα της FootballLeagueπου θα είναι ικανή να πάρει την άνοδο, αρκεί φυσικά να μην μείνει μια απλή θεωρία… Ας γίνει λοιπόν η καλή αρχή σήμερα για να φτιαχτούμε λίγο παραπάνω ενόψει Μπόκα και της έναρξης του πρωταθλήματος, όποτε και αν ξεκινήσει…

Χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία να προσθέσει η αγαπημένη μας ομάδα άλλο έναν τίτλο στη συλλογή της γνωρίζοντας την ήττα από τον Παναθηναϊκό με 68-59. Σε ένα παιχνίδι που παρά την μέτρια εικόνα μας κυρίως στην επίθεση ήταν στα μέτρα μας και μπορούσαμε να κάνουμε την έκπληξη. Έλειπε ένας ηγέτης πάνω στο παρκέ, έλειπε ένας ηγέτης στον πάγκο και έλειπε και ένας ηγέτης παραέξω...Μοιραία ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι ακριβώς όπως και στα περισσότερα παιχνίδια από την αρχή αυτής της "περίεργης" χρονιάς και ηττήθηκε από μια καλύτερη ομάδα που βρέθηκε σε εξίσου κακή βραδιά.

Εξαρχής άπαντες γνώριζαν ότι για να μπορέσει ο ΑΡΗΣ σήμερα να διεκδικήσει το κύπελλο έπρεπε να παίξει καλή άμυνα αλλά και να έχει υψηλά ποσοστά ευστοχίας στα τρίποντα. Ναι μεν στην άμυνα τα πήγαμε καλά αλλά στην επίθεση υπήρχε το γνωστό χάος. Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε από το ξεκίνημα να πάρει μια διαφορά ασφαλείας αλλά ο ΑΡΗΣ βρήκε στο πρόσωπο του Τσαϊρέλη τον μπροστάρη της αντεπίθεσης και κατάφερε να προσπεράσει στο σκορ. Οι 2 πόντοι διαφοράς  που υπήρχαν στο ημίχρονο με τους περισσότερους παίκτες  μας να είναι "κρυμμένοι" έδινε την ελπίδα ότι ακόμη και έτσι μπορούσαμε. Στο τρίτο δεκάλεπτο όμως η δική μας ομάδα δεν μπήκε ποτέ στο γήπεδο και ο Παναθηναϊκός μας τιμώρησε εκτοξεύοντας την διαφορά στο +17. Σε εκείνο το χρονικό σημείο σαν να έκαναν την εμφάνιση τους τα φαντασματάκια του Παλέ  και με τον Τζένκινς και τον Κάμινγκς να σκοράρουν με κάθε ευκαιρία καταφέραμε να μειώσουμε στους 4. Έλα όμως που οι κακές συνήθειες δύσκολα κόβονται... Ανόητα λάθη στην επίθεση που ξαφνικά θυμηθήκαμε ότι πρέπει να περάσουμε την μπάλα στον ψηλό, ολιγωρία από τον πάγκο που αποφάσισε  για σχεδόν ένα ολόκληρο δεκάλεπτο να παίξουμε χωρίς σέντερ την ώρα που οι αντίπαλοι ανανέωναν τις επιθέσεις τους, έκλεισαν και τα ματάκια τους σε 1-2 φάσεις  οι διαιτητές και κάπως έτσι χάθηκε η κούπα...

Ναι μεν προσπάθησε η ομάδα αλλά απείχε πάρα πολύ από αυτό που θα θέλαμε να δούμε σήμερα. Ναι μεν ότι και να έκανες μπορεί να έχανες αλλά το να μην βλέπεις νεύρο, ένταση, σκλήρη ως αντιαθλητική άμυνα στα κρίσιμα ή έστω μια μικροφασαρία μπας και αλλάξεις κάτι είναι κάτι που δεν χωνεύεται... Αλλά δυστυχώς όσοι παρακολουθούμε αυτή την ομάδα από κοντά δεν περιμέναμε κάτι περισσότερο. Αυτός είναι ο προπονητής της ομάδος και αυτοί είναι οι παίκτες που επέλεξε. Χαμηλοί τόνοι, καλά παιδιά και αξιοπρέπεια.... Λείπει ο εγωισμός, λείπει το θράσσος, λείπει ο τσαμπουκάς και το σημαντικότερο λείπει η φιλοδοξία... Είμαστε χαρούμενοι που παίξαμε τελικό, να προχωρήσουμε και λίγο ακόμη στην Ευρώπη, να δώσουμε τον υπερ πάντων αγώνα για να βγούμε 4οι και όλα καλά. Η ιστορία πάντως έγραψε... μετά το κύπελλο των "απλήρωτων.... είχαμε και το κύπελλο των "χεσμένων"...

ΥΓ. Ας παραδειγματίζοντε λίγο και οι δικοί μας από τα καμωματα του Γιαννακόπουλου. Σε ένα γήπεδο όπου δεν υπήρχε η παραμικρή ένταση(μέχρι το φινάλε), οι φίλοι του Παναθηναϊκού ήρθαν σαν κύριοι στις θέσεις του και όλα λειτουργούσαν αρμονικά ο Τράκης  ήρθε και πούλησε τρέλα όταν εσένα σε τρέχουν από εδώ και από εκεί... και σε "ουδέτερες" έδρες οι οπαδοί σου πρέπει να γίνουν κομμάντο για να μπουν.

ΥΓ2. Με αρχηγό που δεν παίζει(?) καθόλου, ηγέτη έναν παραδοσιακά παγκίτη μικρομεσαίων ομάδων και προπονητή βοηθό αποτυχημένων δεν πας μπροστά...

ΥΓ3. Αν ο διαιτητής σφύριζε το φάουλ και αν ο προπονητής έβαζε μέσα κανά ψηλό και αν η γιαγιά μου είχε πατίνια...

ΥΓ4. Τελικά εκεί στην ΚΑΕ αισθάνονται δικαιωμένοι; τα μοίρασαν σωστά τα εισιτήρια;

ΥΓ5. Υπήρχε μεγάλο δίλλημα για την επιλογή της φωτογραφίας για το συγκεκριμένο ποστ. Οι "θριαμβευτές" που παραλαμβάνουν τα μετάλια τους στα αποδυτήρια(με κάποιος χαμογελαστούς?!?!?!)  ή τα σπασμένα καρεκλάκια στο Παλέ?

Κάτι λιγότερο από 24 ώρες έχουν απομείνει για το μεγάλο ραντεβού της αγαπημένης μας ομάδας με την ιστορία. Ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του καλούνται το απόγευμα του Σαββάτου να αφήσουν στην άκρη τα όποια προβλήματα ταλανίζουν αυτή την ομάδα από την αρχή της χρονιάς, να αδιαφορήσουν για τα μπάτζετ, τα φαβορί και τα αουτσάιντερ και να τα δώσουν όλα πάνω στο παρκέ διεκδικώντας τις πιθανότητες που μας αναλογούν για την κατάκτηση ενός ακόμη τίτλου. Στο πλευρό τους θα είναι περισσότεροι από 1500 φίλοι της ομάδος  που θα δώσουν την δική τους "μάχη" στην κερκίδα.

Το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι για το αυριανό παιχνίδι θα το αφήσουμε στην άκρη. Με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια ο ΑΡΗΣ δεν έχει τύχη απέναντι στον Παναθηναϊκό αλλά όταν μιλάμε για έναν τελικό μέσα στο Παλέ τα δεδομένα αλλάζουν. Η ψυχική δύναμη, το αγωνιστικό πάθος και η προσήλωση των παικτών στον στόχο της νίκης είναι ικανά για να αλλάξουν τις ισορροπίες και να κάνουν τον ΑΡΗ μας το ακλόνητο φαβορί πάνω στο παρκέ. Άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα δούμε τον ΑΡΗ να υπερβαίνει τις δυνατότητες και θα πετυχαίνει κάτι που πολλοί το θεωρούν αδύνατο.  Το ένδοξο παρελθόν του Αυτοκράτορα είναι γεμάτο με τέτοιες ιστορίες με πολλές από αυτές μάλιστα να έχουν αποτυπώθει και με έναν τίτλο για πάντα στις καρδίες μας. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Το κύπελλο μέσα στην Προύσα όπου οι παίκτες μας χάλασαν την γιορτή των Τούρκων που θεωρούσαν ότι το +11 ήταν αρκετό; Το μαγικό καλάθι του Ραϊσεβιτς σε νεκρό χρόνο όταν ο ΑΡΗΣ ήταν με την πλάτη στον τοίχο; ή μήπως να ξαναμνημονεύσουμε το κύπελλο των απλήρωτων κόντρα στους 3 της Αθήνας στα καλύτερα τους. Τότε που μια μισοδιαλυμένη παρέα παικτών σκόρπισε τον Παναθηναϊκό του Ράτζα και του Μπάιρον Σκότ στον ημιτελικό και στη συνέχεια πάτησε την δευτεραθλήτρια Ευρώπης ΑΕΚ και σήκωσε την κούπα. Όταν τα έχεις ζήσει όλα αυτά και φοράς την φανέλα του Αυτοκράτορα είναι δυνατόν να φοβηθείς; Μπαίνεις ψυχωμένα, τα δίνεις όλα και γράφεις το όνομα σου με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ΑΡΗ και του Ελληνικού αθλητισμού!

Δεν θα κρυφθούμε πίσω από το δαχτυλό μας... με την ταλαιπώρια που βιώνουμε από τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ,  με όλα όσα έχουν γίνει φέτος από το ξεκίνημα της χρονιάς στον μπασκετικό ΑΡΗ, το ξενέρωμα με την συμπεριφορά της ΚΑΕ προς τους κατόχους διαρκείας, την νοοτροπία που βγάζουν προς τα έξω (με αποκορύφωμα τις σημερινές δηλώσεις και παρουσία) ο προπονητής και οι παίκτες μας, η αμηχανία που νιώθουμε πριν από αυτό το παιχνίδι θυμίζει πολύ τον ποδοσφαιρικό τελικό της Πάτρας όπου ο κόσμος έδωσε βροντερο παρών με την ομάδα να έχει ήδη υποβιβασθεί. Όλα αυτά όμως και το πως αισθάνεται ο καθένας από εμάς ελάχιστη σημασία έχουν. Αυτό που μετράει είναι το τι πιστεύουν και το πως θα παρουσιαστούν όλοι όσοι αγωνισθούν αύριο με την κιτρινόμαυρη φανέλα. Παίξτε σαν τον ΑΡΗ, τον Αυτοκράτορα του Ελληνικού αθλητισμού, την κορυφαία ομάδα του 20ου αιώνα, σβήστε τα υπεροπτικά χαμογελάκια από τα πρόσωπα των αντιπάλων μας που δεν σας υπολογίζουν, χαλάστε τα σχέδια του Βασιλακόπουλου και του Τσαγκρώνη και βουλώστε τα στόματα εχθρών και φίλων! ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Μακάρι να μην χρειαστεί να ασχοληθούμε με το διαιτητικό τρίο αλλά αυτό με τον Αναστόπουλο έχει παραγίνει...

ΥΓ2. Κάθε όριο ξεπέρασαν οι κομπλεξικοί της ΕΟΚ. Από το να "αποσύρουν" τις ελάχιστες προσκλήσεις που έδωσαν σε τοπικούς φορείς μέχρι και να αρνηθούν τον αγώνα επίδειξης με αμαξίδιο... 

ΥΓ3. Μακάρι αυτό το νέο εγχείρημα με την αυριανή κυκλοφορία της εφημερίδας "ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ"  να συνδυαστεί και με έναν τίτλο! Όπως και να έχει καλή αρχή  σε αυτή την προσπάθεια, μιας και είναι κάτι  που το έχουμε ανάγκη όλοι μας!

Λίγες ημέρες έχουν απομείνει πριν το μεγάλο τελικό στο Nick Galis Hall, εκεί όπου ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του θα παλέψουν με όλες τις δυνάμεις τους για να προσθέσουν ένα ακόμη λάβαρο στην οροφή του θρυλικού Παλέ. Πριν όμως την μάχη πάνω στο παρκέ οι φίλοι της ομάδος μας που θέλουν να παραβρεθούν στο παιχνίδι δίνουν την δική τους μάχη για να εξασφαλίσουν ένα από τα μαγικά χαρτάκια! 

Τα 1100 εισιτήρια είναι ελάχιστα για να εξυπηρετήσουν τον κόσμο της ομάδος, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για έναν τελικό μέσα στην έδρα μας και όπως είναι λογικό πολλοί είναι αυτοί που θα αρκεστούν στους τηλεοπτικούς τους δέκτες. Αρειανόμετρα για όλα τα γούστα έχουν βγει στην φόρα με τον καθένα να διαλέγει το target group που θέλει αδιαφορώντας ότι μιλάμε για έναν ελάχιστο αριθμό εισιτήριων αλλά και το σημαντικότερο από όλα ότι αν ήθελε η ΚΑΕ θα μπορούσε με συνοπτικές διαδικασίες να εντοπίσει τους "πιστούς" οπαδούς. Όχι γιατί ο τάδε θα βοηθήσει την ομάδα περισσότερο από τον άλλο αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι υπάρχει κόσμος που ήταν από την αρχή δίπλα σε αυτή την ομάδα. Είτε την πίστευε αγωνιστικά είτε όχι, ήταν εκεί. Και αυτούς τους οπαδούς που αποδεδειγμένα εμπράκτως στηρίζουν αυτή τη προσπάθεια θα έπρεπε η ΚΑΕ να προσπαθήσει με κάποιον τρόπο να δείξει ότι τους σέβεται και όχι απλά να αφήνει τις ημέρες να περνάνε μέχρι απλά να ανακοινωθεί ότι τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν.

Το στενάχωρο στην όλη διαδικασία είναι ότι για ακόμη μια φορά λόγω της αδυναμίας της ΚΑΕ να διαχειριστεί την κατάσταση έχει αφήσει τον κόσμο να τρώγεται για αυτό το θέμα σε αντίθεση με την διοίκηση του Παναθηναϊκού όπου από την πρώτη στιγμή ήταν ξεκάθαρη για τον τρόπο με τον οποίο θα διαθέσει τα εισιτήρια του αγώνα. Αντιθέτως στην ομάδα μας αν και αρχικά φάνηκε να βαδίζουμε προς την ίδια λογική κατεύθυνση τελικώς φαίνεται να πηγαίνουμε σε μεσοβέζικες λύσεις και χωρίς να έχει ανακοινωθεί κάτι παραπάνω πέρα από ότι αφορά ένα μικρό ποσοστό των εισιτηρίων ξαφνικά φαίνεται όλα τα εισιτήρια να έχουν "δεσμευθεί". Ναι τα ακριβά τα διαρκείας έχουν προτεραιότητα, ναι μετά η 2-3 ναι και κάπως έτσι εξαφανίσθηκαν 1100 εισιτήρια...  Προφανώς στον ΑΡΗ οι "επίσημοι" είναι σαφώς περισσότεροι από ότι νομίζαμε... 

ΥΓ. Το χειρότερο από το να μην βρίσκει κάποιος από τους "μόνιμους κάτοικους" του Παλέ εισιτήριο είναι να ακούς άτομα που μπορεί να μην έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους σε γήπεδο μπάσκετ να δίνουν απλόχερα την θέση τους στους άλλους και να σου υποδεικνύουν ποιος πρέπει να πάει και ποιος όχι... Συμπλήρωσε φύλο, ηλικία και εκδρομές που συμμετείχες και βλέπουμε... 

ΥΓ2. Προφανώς  αυτοί που είναι τόσο υπεράνω και  δεν χαλιούνται ενώ δεν χάνουν ούτε παιχνίδι στο Παλέ(ή και εκτός) που δεν θα βρεθούν στον τελικό είναι  οι ίδιοι που δεν χαλιούνται όταν ο ΑΡΗΣ έχει για ταβάνι του την 4η θέση και τους 32 της Ευρώπης.

NICK GALIS HALL!!! Στο ιστορικότερο γήπεδο της Ελλάδος, εκεί που ουσιαστικά γεννήθηκε το Ελληνικό μπάσκετ θα διεξαχθεί ύστερα από περίπου  19 χρόνια  ο μεγάλος τελικός κυπέλλου ανάμεσα στον ΑΡΗ μας και τον Παναθηναϊκό! Η διοίκηση του ΑΡΗ δεν εγκατέλειψε τη "μάχη" ούτε για μια στιγμή, οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού στάθηκαν στο ύψος τους και στην αρχική τους επίσημη δήλωση περί τελικού στη Β.Ελλάδα και οι καρεκλοκένταυροι της ΕΟΚ βρισκόμενοι σε αδιέξοδο αναγκάστηκαν να ορίσουν το θρυλικό Παλέ για τη διεξαγωγή του τελικού!

Κόντρα στο πείσμα των ανθρώπων της ΕΟΚ αλλά και την ύποπτη σιωπή(έως σήμερα) της διοίκησης του Παναθηναϊκού οι εκπρόσωποι της ΚΑΕ ΑΡΗΣ δεν έκαναν ούτε ένα βήμα πίσω από τις αρχικές τους τοποθετήσεις. Δεν μάσησαν από την προπαγάνδα που τους ήθελε να έχουν συμφωνήσει για ΟΑΚΑ, δεν απογοητεύτηκαν από τα τεχνάσματα των "δεινόσαυρων" της ΕΟΚ και τελικώς δικαιώθηκαν. Η σημερινή απόφαση είναι η σημαντικότερη επικοινωνιακή νίκη του Λάσκαρη από την ημέρα που ήρθε.  Μια νίκη αντάξια της ιστορίας του συλλόγου που απεγνωσμένα ψάχναμε εδώ και πολλά χρόνια.  Αυτός είναι ο ΑΡΗΣ που μάθαμε από μικροί, αυτός είναι ο ΑΡΗΣ που γουστάρουμε και έτσι ακριβώς ευελπιστούμε ο Νίκος Λάσκαρης και τα υπόλοιπα μέλη της διοίκησης να συνεχίσουν να προασπίζουν τα συμφέροντα της ομάδος που αγαπάμε. Κινήσεις σαν και αυτές παρόλο που δεν εντός των 4 γραμμών του γηπέδου υπενθυμίζουν στους παλιούς και διδάσκουν στους νεότερους ότι ο ΑΡΗΣ των 103 χρόνων ιστορίας(95 το μπάσκετ) δεν είναι ο ΑΡΗΣ που αποφασίζει να μην αγωνισθεί στην Ευρώπη, που δεν έχει δικαίωμα μεταγραφών, που παλεύει για την εξάδα, που έχει για μπροστάρηδες κάποιους φιλότιμους που απλά προσπαθούν(χωρίς να μπορούν) για το καλύτερο... Αλλά είναι η ομάδα που έφερε το μπάσκετ στην Ελλάδα σπάζοντας  τα Ελληνικά σύνορα και παρασύροντας μια ολόκληρη χώρα στο να πιστέψει ότι μπορεί να καταφέρει όλα όσα θεωρούσε αδύνατα! Αυτός είναι ο ΑΡΗΣ που μάθαμε, χωρίς μπάτζετ και ταβάνια...

Μια πρώτη νίκη ήταν η σημερινή απέναντι στο καταστημένο της ΕΟΚ αλλά και τον Παναθηναϊκό που εδώ και χρόνια βαδίζουν μαζί χέρι χέρι.  Η σημερινή απόφαση αλλάζει σημαντικά τα δεδομένα του τελικού και πλέον το μπαλάκι από την διοίκηση πάει πάσα στον προπονητή και τους παίκτες της ομάδος. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η επιτυχία(όπως βαφτίστηκε από αρκετούς συνΑρειανούς) της περσινής χρονιάς ήταν ότι κερδίσαμε 2 φορές τον Παναθηναϊκό μέσα στην έδρα μας για τα πλεϊόφς. Νίκες που ναι μεν τις χαρήκαμε αλλά στην άκρη του μυαλού μας γνωρίζαμε ότι άλλο η αξία της νίκης στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος και άλλο στα πλέιοφς... Μια νίκη όμως σε έναν τελικό κυπέλλου δεν χωράει αμφισβήτηση. Καλύτερη ευκαιρία για τον Δ.Πρίφτη και τους παίκτες του να πετύχουν κάτι πραγματικά εξαιρετικό και να γράψουν τα ονόματα τους στην ιστορία του ΑΡΗ με ανεξίτηλα χρυσά γράμματα δεν υπάρχει. Εμείς θα είμαστε στο πλευρό σας να κάνουμε όλοι μαζί τα αδύνατα δυνατά!