Με αφορμή τα τελευταία θετικά αποτελέσματα που σε συνδυασμό με τα βολικά αποτελέσματα των ανταγωνιστών μας, μας έχουν δώσει προβάδισμα για την κατάκτηση της 6ης θέσης θα ασχοληθούμε με τον αγώνα οικονομικής εξυγίανσης που γίνεται από τους ανθρώπους της ΚΑΕ και το πως αυτό το πλάνο πρέπει να αρχίζει και να τελειώνει εντός παρκέ. Ναι μεν οι χαμηλοί τόνοι(ή στόχοι) δεν επιβαρύνουν διοικούντες, προπονητές και παίκτες με επιπρόσθετο άγχος παρόλα αυτά συνθέτουν μια εικόνα που αρκετά συχνά φαντάζει μίζερη με αποτέλεσμα να επηρεάζει άμεσα τον ρυθμό της οικονομικής ανάκαμψης της ομάδος.

Το απαγορευτικό της FIBA στις μεταγραφές έχει γίνει για τον μπασκετικό ΑΡΗ τρόπο ζωής. Έστω και έτσι, η κατάρτιση του ρόστερ το καλοκαίρι δεν έγινε αποκλειστικά με οικονομικά κριτήρια αλλά περισσότερο με βάση τα θέλω του τότε προπονητή Β.Αγγέλου. Για παράδειγμα ο Αγγέλου δεν καιγόταν για τον Πάσαλιτς οπότε η λογική "αυτή είναι η πρόταση μας και αν σου αρέσει" εφαρμόσθηκε στον Βόσνιο από την πρώτη στιγμή. Ενώ περιπτώσεις όπως των Κις, Ντούβνιακ, Χάτεν και αργότερα του Λ.Παπαδόπουλου και του Κυρίτση προφανώς και δεν απασχόλησαν καθόλου την ομάδα μας. Την ίδια στιγμή που παίκτες που θέλαμε όπως ο Μαργαρίτης, ο Μίσελ και ο Μπόγρης για λίγα σχετικά χρήματα δεν ντύθηκαν στα κιτρινόμαυρα. Όλα αυτά φυσικά έχουν άμεσο αντίκτυπο στην αγωνιστική εικόνα της ομάδος όπου θα μου επιτρέψετε να πω έχοντας ξεκάθαρη εικόνα για όλες τις ομάδες ότι ο ΑΡΗΣ ελαφρώς ενισχυμένος, έστω με έναν καλό περιφερειακό παίκτη τύπου Ντούβνιακ, Πάσαλιτς ή Κυρίτση θα μπορούσε με συνοπτικές διαδικασίες να είχε βγει τρίτος στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Και αυτό με εξαιρετική πορεία από την αρχή ως το τέλος και όχι με μαγικά αποτελέσματα αντιπάλων και βολικές ισοβαθμίες της τελευταίας στιγμής. Όπως λοιπόν πολύ εύστοχα το παρουσίασε το pressaris.gr σε άρθρο του η πιθανή τριπλή ισοβαθμία ΑΡΗΣ-ΚΑΟΔ-ΑΕΝΚ μας βγάζει πέμπτους(μια θέση ψηλότερα από πέρσι) και αντιμέτωπους με τον μπαογκ στα πλέιοφ. Κάτι που μεταφράζεται στη γλώσσα του χρήματος 50.000 ευρώ από το μπόνους βελτίωσης θέσης που δίνει ο ΕΣΑΚΕ + 30.000 ευρώ από τουλάχιστον ένα κατάμεστο παιχνίδι στο Παλέ απέναντι στον συμπολίτη, σύνολο +80.000 ευρώ στα ταμεία της ΚΑΕ! Και όλα αυτά όταν το ακριβότερο συμβόλαιο της ομάδος είναι του Μ.Πελεκάνου κοντά στα 80.000 ευρώ και το αμέσως επόμενο είναι σχεδόν στα μισά λεφτά. Πέρα λοιπόν από αυτά τα 80.000 ευρώ που ακόμη και η 5η θέση αρκεί για να τα "βγάλεις" φανταστείτε λίγο πιο ζεστό τον κόσμο λόγω της "υποθετικής" καλής πορείας από την αρχή της χρονιάς που με ευκολία θα μπορούσε να ανεβάσει τον μ.ο. εισιτηρίων κατά 1000 εισιτήρια. Ας πούμε +10.000 ευρώ ανά παιχνίδι, στα 12 εντός(τιμωρημένοι με Κολοσσό) εύκολα μαζεύεται ένα ποσό που ξεπερνάει τα 100.000 ευρώ! Τελικά θα ήταν σπατάλη ή όχι η απόκτηση ενός ακόμη έμπειρου καλού παίκτη? Στην χειρότερη να έβγαινες 5ος και να κάλυπτες τα χρήματα του εξτρά συμβολαίου...

Με απλά μαθηματικά σαν τα παραπάνω ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι η οικονομική εξυγίανση και η αγωνιστική επιτυχία πρέπει να συμβαδίζουν. Η "έξοδος" από την Ευρώπη, οι χαμηλοί στόχοι και τα μετρημένα λόγια όχι μόνο δεν ταιριάζουν στον ΑΡΗ ιστορικά αλλά καθυστερούν σημαντικά την οικονομική εξυγίανση της ομάδος. Αντιθέτως μια ομάδα που θα έπειθε τον κόσμο ότι μπορεί να τερματίσει 3η και να σταθεί με αξιοπρέπεια απέναντι σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό θα μπορούσε να γεμίσει το Παλέ, να τραβήξει χορηγούς ή επενδυτές και γενικά να φέρει πολλαπλάσια έσοδα. Ελπίζω όλα αυτά να ληφθούν υπόψιν από τη διοίκηση της ΚΑΕ και από τη νέα σεζόν να δούμε και την "αγωνιστική εξυγίανση" του ΑΡΗ. Διαφορετικά κάποιος κακοπροαίρετος θα μπορούσε να πει ότι εφαρμόζεται η ίδια καταστροφική φιλοσοφία με το ποδόσφαιρο, εκεί όπου ο ΑΡΗΣ έπρεπε να έχει ταβάνι και όταν πήγε να μεγαλώσει κατευθείαν τον "μικρύνανε" για να παραμείνει μαγαζάκι τους...