Αν υπάρχει ένα όνομα για την θέση του προπονητή στο οποίο συμφωνούμε όλοι οι Αρειανοί αυτό χωρίς αμφιβολία είναι του Παναγιώτη Γιαννάκη. Η λαμπρή ιστορία που έχει γράψει με την φανέλα του ΑΡΗ σαν παίκτης αλλά και η αξιοσέβαστη καριέρα με σημαντικές επιτυχίες σαν προπονητής δίκαια τον έχουν τοποθετήσει στην κορυφή της λίστας για την θέση του προπονητή. Δυστυχώς όμως η σκληρή πραγματικότητα λέει ότι ο Γιαννάκης την δεδομένη χρονική στιγμή απέχει αρκετά από το να αναλάβει τον ΑΡΗ και μάλλον θα πρέπει να συμφωνήσουμε και να συμβιβαστούμε με αυτό. Άλλωστε το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει λυθεί το θέμα με την FIBA, όπως και η παραμονή των Βεζένκωφ και Μποχωρίδη δείχνει ότι ο ΑΡΗΣ είναι ακόμη διοικητικά-οικονομικά αδύναμος. Αναγκαστικά στρέφουμε το βλέμα μας αλλού, εκεί όπου δεν υπάρχουν πολλά ονόματα αλλά λίγα και καλά για τα δεδομένα του σημερινού ΑΡΗ.

Δημήτρης Πρίφτης και Ηλίας Ζούρος είναι τα 2 φαβορί για να αναλάβουν καθήκοντα προπονητή, με τον Νέναντ Μάρκοβιτς παραδόξως να παραμένει το μεγάλο αουτσάιντερ. Ήδη έχει πραγματοποιηθεί μια συνάντηση με τον Δ.Πρίφτη όπου φάνηκε να υπάρχει πρόσφορο έδαφος για συνεργασία ενώ όμως είχε ήδη προηγηθεί κρούση προς τον Η.Ζούρο με το θέμα να φαίνεται να κολλάει σε πρώτη φάση στο οικονομικό. Σίγουρα ο καθένας έχει την προσωπική του άποψη για τους 2 προπονητές και αρκετοί είναι αυτοί που στο πρόσωπο του Η.Ζούρου βλέπουν το ανεπιτυχές πέρασμα του από την ομάδα πριν περίπου 9 χρόνια. Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι να δούμε όλοι τα δεδομένα και τις τεράστιες διαφορές που υπάρχουν σε αυτούς τους 2 προπονητές. 

Καταρχήν ο Δημήτρης Πρίφτης πρόκειται για μια αρκετά συμπαθητική φυσιογνωμία που στο πέρασμα του από τον ΑΡΗ δίπλα στον Φ.Κατσικάρη αλλά και τον Ντ.Μπλατ στη συνέχεια άφησε θετικές εντυπώσεις σε όσους συνεργάστηκαν μαζί του. Παρόλα αυτά το "τελικό αποτέλεσμα" σπάνια μπορείς να το χρεώσεις σε βοηθό προπονητή είτε μιλάμε για την αποτυχία του ΑΡΗ στο διάστημα που ήταν στην ομάδα μας, είτε μιλάμε για την κατάκτηση του τίτλου με τον Παναθηναϊκό την χρονιά που μας πέρασε. Σαν βοηθός προπονητή έχει υπάρξει για αρκετά χρόνια και στην Εθνική Ελλάδος δίπλα στους Καζλάουσκας, Η.Ζούρου και Π.Γιαννάκη. Σε αντίθεση με τον πρώην προπονητή της ομάδας μας Β.Αγγέλου που από πολλούς Αρειανούς παράγοντες κάπως επιπόλαια χαρακτηρίστικε ως ένας από τους κορυφαίους προπονητές στην Ευρώπη ο Δ.Πρίφτης έχει κάμποσες γεμάτες χρονιές στην Α1 σαν βασικός προπονητής, με αρκετές από αυτές να θεωρούνται άκρως επιτυχημένες. Γιατί άλλο να πανηγυρίζεις την κατάκτηση της 6ης θέσης με τον ΑΡΗ και άλλο να πανηγυρίζεις την 6η θέση με την Καβάλα ή τον Κολοσσό. Ο Δ.Πρίφτης έχει δείξει έργο στις ομάδες που ανέλαβε πετυχαίνοντας να τις οδηγήσει σε σημαντικές επιτυχίες για τα δεδομένα τους. Αυτό όμως που αποτελεί τεράστιο ερωτηματικό και ρίσκο είναι το κατά πόσο μπορεί να ανταποκριθεί σε μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ, ιδίως σε μια χρονιά όπου ο κόσμος περιμένει κάτι παραπάνω από την μετριότητα των τελευταίων χρόνων. Είδαμε εξαιρετικοί προπονητές σαν τον Φ.Κατσικάρη να λυγίζουν από την πίεση της καρέκλας και να πηδάνε από το καράβι με την πρώτη ευκαιρία αλλά και κορυφαίοι σαν τον Ντ.Μπλάτ να μην μπορούν να κάνουν το παραμικρό για να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα που υπήρχαν στην ομάδα μας. Η λέξη ρίσκο  πάει μαζί με τον Δ.Πρίφτη και σίγουρα αυτός είναι και ο βασικός λόγος που υπάρχουν κάποιες ενστάσεις στα εσωτερικά της ΚΑΕ και δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη η συμφωνία μαζί του.

Ο Ηλίας Ζούρος από την άλλη πρόκειται για έναν φτασμένο προπονητή πολύ πιο έμπειρο και διαφορετικό από τον Η.Ζούρο που γνωρίσαμε το 2005. Σε μια χρονιά που ίσως και βιαστήκαμε να τον κρίνουμε μιας και ο ΑΡΗΣ που έχτισε ο Η.Ζούρος το καλοκαίρι κατάφερε να φθάσει στον τελικό του Uleb Cup εκείνη την χρονιά. Ενώ και ο Μ.Ουίλκινσον τον οποίο όλοι είχαμε πάρει στην αρχή με πολύ κακό μάτι και τον χρεώσαμε ως κακή επιλογή του τότε προπονητή μας, όπως αποδείχθηκε στην συνέχεια ήταν ένας εξαιρετικός παίκτης που απλά ήθελε τον χρόνο του. Πέρα από τον ΑΡΗ ο Η.Ζούρος έκανε πολύ καλές πορείες με τον Πανελλήνιο στην Α1 ενώ η πόρτα του εξωτερικού είχε ανοίξει από πριν με τον Ρασινγκ Παρί στην Γαλλία. Η προπονητική του καταξίωση όμως ήρθε με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Ζαλγκίρις Κάουνας, της Εφές Πίλσεν και φυσικά της Εθνικής Ελλάδος. Τρεις μεγάλες ομάδες που έχουν πάντα ως στόχο την κορυφή. Το τι έκανε με αυτές τις ομάδες έχει την σημασία του αλλά και μόνο που ανέλαβε ομάδες με υψηλούς στόχους όπου οτιδήποτε άλλο εκτός της κορυφής τις περισσότερες φορές θεωρείται αποτυχία στα δικά μου μάτια τον κάνει πιο συμβατό με τον ΑΡΗ όπως τον έμαθα. Γιατί ναι μεν ο ΑΡΗΣ τα τελευταία χρόνια είναι καταδικασμένος στην μετριότητα αλλά αυτό είναι απλά μια προσωρινή κατάσταση από την οποία πρέπει να ξεφύγουμε το συντομότερο δυνατό.

Αυτά είναι τα δεδομένα που υπάρχουν για τους 2 προπονητές που βγαίνουν προς τα έξω ως τα ακλόνητα φαβορί, με τον Ν.Μάρκοβιτς αν και είχε ακουστεί από πέρσι για την ώρα να μην έχει πέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ένας Μάρκοβιτς που στις ομάδες που ανέλαβε στην Ελλάδα και είχαμε πλήρη άποψη μπορούμε να πούμε ότι κατάφερε να τις κάνει να παίζουν σχετικά καλό μπάσκετ και να αποδίδουν καλύτερα από την θεωρητική τους αξία.  Όπως κυλάνε τα πράγματα η απόφαση μοιάζει να έχει να κάνει με την φιλοσοφία του ΑΡΗ που θα δούμε την επόμενη σεζόν γενικότερα. Δηλαδή έχεις επιστροφή Νίκου Γκάλη, φθάνεις μια ανάσα από Π.Γιαννάκη, λύνεις το θέμα με την FIBA, κρατάς Βεζένκωφ - Μποχωρίδη(ή έναν από τους 2) και έχεις τον κόσμο ζεστό. Μια επιλογή σαν του Δ.Πρίφτη παρά την προοπτική που μπορεί να έχει σαν προπονητής δεν παύει να είναι ένα ρίσκο και να ανήκει στην φιλοσοφία των προηγούμενων ετών που προσπαθούμε να αποβάλλουμε όπου όποιος έβλεπε φως στο Παλέ μπορούσε να μπει και να δουλέψει και όποτε γούσταρε να πάρει το καπελάκι του και να φύγει. Από την άλλη ο Η.Ζούρος έχει ένα βιογραφικό που μιλάει από μόνο του και αρμόζει και με το παραπάνω στον ΑΡΗ των τελευταίων ετών. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να προκαταβάλλει το αποτέλεσμα ανεξάρτητα από την επιλογή. Ευχόμαστε οι άνθρωποι της ΚΑΕ να κάνουν την καλύτερη δυνατή επιλογή και να δώσουν στον νέο προπονητή όλα τα απαραίτητα "όπλα" ώστε να δούμε έναν ΑΡΗ δυνατό και ανταγωνιστικό. Η απουσία από την Ευρώπη για ακόμη μια φορά πληγώνει σημαντικά. Η πετυχημένη παρουσία στο Ελληνικό πρωτάθλημα ιδίως από την στιγμή που ο Πανιώνιος μοιάζει να διαλύεται και ο μπαογκ να πληρώνει το τίμημα της επιτυχίας του μοιάζει με μονόδρομο. Άλλωστε με τον "Νικ" στο πλευρό της ομάδος είμαστε καταδικασμένοι να πετύχουμε!

ΥΓ. Το γράψαμε και θα το ξαναγράψουμε "το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού" . Και όμως εκεί στην ΚΑΕ αυτή η εμμονή με τους "under 18" μοιάζει να συνεχίζεται. Τι και αν ο νόμος δεν σε προστατεύει και σαν ομάδα δεν μπορείς να δελεάσεις έναν αθλητή να υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο. Εμείς εκεί...Προφανώς κάποια πράγματα σαν απλοί οπαδοί αδυνατούμε να τα κατανοήσουμε...

ΥΓ2. Δεν είναι στην φιλοσοφία μας η "αυτοπροβολή" για αυτό και κάθε χρόνο σχεδόν το ξεχνάμε. 13-7-2007 γεννήθηκε το PlanetARIS.gr  και προχθές έκλεισε τα 7! ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ! ...έστω και καθυστερημένα :)