Με γκολ από τα αποδυτήρια ο ΑΡΗΣ μας πέρασε νικηφόρα από τη Λεωφόρο, εκτροχιάζοντας την προσπάθεια του Παναθηναϊκού για το πρωτάθλημα και οδηγώντας τον στην εσωστρέφεια του. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, μια οργανωμένη επίθεση, μια μαγική ασίστ του Γκαρθία και μια τέλεια κεφαλιά από τον Σαμόρα. Έτσι απλά πήραμε το προβάδισμα και σχεδόν το ίδιο απλά το κρατήσαμε μέχρι το τέλος.  Νίκη ψυχολογίας, με καλή εμφάνιση κόντρα στην ομάδα που θα αντιμετωπίσουμε στον τελικό, σε ένα παιχνίδι που καιγόταν πολύ περισσότερο από όσο τον ενδιέφερε.

ΓΚΟΛ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΜΕ ΓΚΑΡΘΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΚΑΙ ΣΑΜΟΡΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗ

Το απόλυτο σοκ πρόσφερε ο ΑΡΗΣ μας στον Παναθηναϊκό μόλις στην πρώτη του επίθεση. Η ομάδα κυκλοφόρησε σωστά την μπάλα, ο Γκαρθία βρήκε τον χώρο που χρειάστηκε για να βγάλει μια μαγική πάσα προς τον Σαμόρα που κινήθηκε ιδανικά  και με το κεφάλι έγραψε το 0-1! Σκορ που έμεινε μέχρι και το τελικό σφύριγμα της λήξης.

ΕΔΩΣΕ ΤΕΣΤ ΑΝΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΑΣΕ ΜΕ ΑΡΙΣΤΑ

Η συνέχεια θύμιζε κάτι σαν τεστ αντοχών με τον ΑΡΗ μας χωρίς να νιώθει την παραμικρή πίεση για το αποτέλεσμα να θέλει απλά να τσεκάρει πόσο εύκολα μπορεί να διαχειριστεί την αναμενόμενη πίεση του Παναθηναϊκού. Πέρα από τις ελάχιστες καλές στιγμές στο πρώτο ημίχρονο  που είχε ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο και κάποιες χαμένες κεφαλιές στα στημένα ο ΑΡΗΣ αντέδρασε ιδανικά. Έκλεισε τους χώρους, κράτησε σωστά τις αποστάσεις, κυκλοφόρησε γρήγορα την μπάλα και στις λεπτομέρειες δεν βρήκε το δεύτερο γκολ. Ένα δεύτερο γκολ που μπορούσε πολύ εύκολα να βρει στο λάθος του Ντραγκόφσκι, στη σουτάρα του Σαμόρα που σταμάτησε στο δοκάρι αλλά και στο άστοχο σουτ του Γκαρθία στο ριμπάουντ. Ενώ όσο κυλούσε ο χρόνος η ομάδα έβρισκε ολοένα και περισσότερους χώρους αλλά έκανε στο τέλος κακές επιλογές.  Από την άλλη πλευρά μια απελπισμένη προσπάθεια του Παναθηναϊκού με γεμίσματα από μακριά αλλά και μερικές «οσκαρικές» βουτιές μπας και δώσουν την στον Αγκάγιεφ να ολοκληρώσει την αποστολή του. Μέχρι και στο κομμάτι της διαιτησίας οι παίκτες μας αντέδρασαν ψύχραιμα και δεν άφησαν τα απίθανα σφυρίγματα να τους αποσυντονίσουν. Η ομάδα είχε τόση αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι της που έμοιαζε ότι ακόμη και 2 ημίχρονα να υπήρχαν, πιο πιθανό θα ήταν να πετύχει και άλλα γκολ παρά να δεχθεί.

ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΡΥΘΜΟΥΣ ΜΕ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ ΡΟΤΕΪΣΟΝ

Αρκετοί από τους σημερινούς παίκτες στο αρχικό σχήμα πιθανόν να δούμε και στην ενδεκάδα του τελικού αλλά και μόνο που ξεκινάς χωρίς το βαρύ πυροβολικό σου Λορέν Μορόν είναι αρκετό για να καταλάβει και ο πλέον άσχετος ότι και σήμερα ο Μάντζιος προχώρησε σε διαχείριση δυνάμεων και ετοιμότητας.  Η αλλαγή του πολύ καλού Γκαρθία μόλις στο 59’ και η συμμετοχή μετά από κάτι περισσότερο από 2 μήνες του Ντουκουρέ όπως και ο νέος σχηματισμός που δοκιμάσθηκε για μεγάλο κομμάτι του αγώνα το επιβεβαιώνουν. Και όμως ο ΑΡΗΣ λειτούργησε σαν καλοκουρδισμένη μηχανή με τον κάθε παίκτη να εξυπηρετεί με ακρίβεια έναν συγκεκριμένο σκοπό. Μέχρι και ο Ντουκουρέ έδειξε έτοιμος να βοηθήσει. Όπως και ο Σαμόρα που στον σημερινό του ρόλο πραγματοποίησε ίσως την καλύτερη του εμφάνιση με τα χρώματα του ΑΡΗ.  Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Ζουλ που σήμερα έτρεξε και έκοψε περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Την ίδια στιγμή που το δίδυμο Φαμπιάνο και Μπράμπετς έχει «ξαναδέσει» την άμυνα και στο κέντρο Γκαρθία και Νταρίντα συνδυάζονται ολοένα και καλύτερα. Ευχής έργον να συνεχίσουμε στους ίδιους ρυθμούς.

ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ "ΑΜΑΥΡΩΝΕΙ" ΤΑ ΠΛΕΪΟΦΣ

Άλλος ένας wanna be πρωταθλητής κράσαρε πάνω στον ΑΡΗ μας που συνεχίζει να «αμαυρώνει» τα πλέιοφς παίζοντας στα ίσια… όλα τα παιχνίδια. Και ας έχει στο μυαλό του μόνο τον τελικό και όλα τα πλάνα του προπονητή να επικεντρώνονται μόνο σε αυτόν. Αδιάφοροι οι 3 βαθμοί, όχι όμως αδιάφορη αυτή η σπουδαία νίκη. Σπουδαία νίκη, γιατί συνοδεύτηκε με καλή εμφάνιση κόντρα σε έναν Παναθηναϊκό που έπαιζε τα ρέστα του για το πρωτάθλημα …και όπως και να το κάνουμε μας δίνει το καλύτερο ντοπάρισμα ενόψει τελικού. Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Τώρα που έχασε ο Παναθηναϊκός, ο Αγκάγιεφ θα πληρωθεί ή όχι;

ΥΓ2. Από ΑΥΤΟΥΣ τους ξένους διαιτητές προτιμάμε τους Έλληνες, εννοούσε ο Κάρυ.

ΥΓ3. Και μετά σου λέει ο άλλος… τι γκρινιάζεις; ξένος δεν ήταν ο διαιτητής;

Φρένο στον ξέφρενο ρυθμό του Ολυμπιακού έβαλε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στο Κλ.Βικελίδης, αναγκάζοντας να αρκεστεί στον βαθμό της ισοπαλίας και ψαλιδίζοντας του τις όποιες ελπίδες για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το προσωπικό γκολ του Μορόν στο ξεκίνημα του Β ημιχρόνου έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα μας, ωστόσο ο Ισπανός στις καθυστερήσεις του αγώνα μάλλον θολωμένος από την κούραση σπατάλησε σπουδαία ευκαιρία για το 2-1. Έστω όμως με αυτό το Χ και την συνολική καλή του παρουσία, ο ΑΡΗΣ μας απάντησε με τον καλύτερο τρόπο στον ασταμάτητο επικοινωνιακό πόλεμο που δέχεται από όλους τους wannabe πρωταθλητές.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Αδιαφορώντας ο Άκης Μάντζιος για την συστηματική επίθεση που δέχεται από όλες τις πλευρές συνέχισε και σήμερα το πλάνο προετοιμασίας ενόψει του μεγάλου τελικού. Ο Χουτσεσιώτης παρά την εκπληκτική του εμφάνιση με την ΑΕΚ έδωσε τη θέση του στον ρέκορντμαν Κουέστα όπου μαζί με τους Μορόν(αναγκαστικά λόγω της τιμωρίας του Ανσαριφάρντ), Ζουλ, Σουλεϊμάνοφ,  Σαβέριο, Οντουμπάτζιο και Φαμπιάνο(ύστερα από καιρό) ήταν οι σημαντικές επιστροφές για το σημερινό παιχνίδι. Η επιλογή όμως του Φετφατζίδη στο αρχικό σχήμα αντί του Μάνου Γκαρθία έδειχνε ξεκάθαρα ότι ο Μάντζιος δεν είδε το παιχνίδι σαν «πρόβα τελικού» αλλά σαν το επόμενο βήμα αυτής της άτυπης προετοιμασίας.

ΑΝΤΕΞΕ ΣΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΗΣΕ ΤΟ ΓΚΟΛ

Μπορεί ο φορμαρισμένος Ολυμπιακός με σχεδόν πλήρη σύνθεση να μπήκε ορεξάτος στο παιχνίδι αλλά ο ΑΡΗΣ είχε τις απαντήσεις του στην πίεση των Πειραιωτών. Φαμπιάνο και Μπράμπετς επιβεβαίωσαν την εξαιρετική χημεία που έχουν ενώ και οι Οντουμπάτζιο, Μοντόγια και Ζούλ έδειχναν συγκεντρωμένοι και αποφασιστικοί στις επεμβάσεις τους. Όλο ο ΑΡΗΣ είχε σωστές τοποθετήσεις και αντιδράσεις και παρά τον γρήγορο ρυθμό των αντιπάλων μας η ομάδα στεκόταν καλά. Και όταν η μπάλα χανόταν… ο Κουέστα ήταν εκεί για να αποσβέσει κάθε κίνδυνο προς την εστία μας. Πέρα όμως από την αμυντική λειτουργία, υπήρχε ψυχραιμία και σωστές αποφάσεις όταν είχαμε την μπάλα με αποτέλεσμα να υπάρξουν κάποιες καλές στιγμές όπου θα μπορούσαμε να είχαμε ανοίξει το σκορ από το πρώτο ημίχρονο αλλά ο Τζολάκης είχε τις απαντήσεις.

Ο ΜΟΡΟΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Με τον καλύτερο τρόπο ξεκίνησε το Β ημίχρονο με τον συνήθη ύποπτο Λορέν Μορόν να κλέβει με μαεστρικό τρόπο την μπάλα στο κέντρο, να ξεχύνεται προς την εστία του Ολυμπιακού και να τελειώνει ιδανικά τη φάση κάνοντας το 1-0 στο 46’. Στη συνέχεια όμως οι παίκτες μας δεν κατάφεραν να παγώσουν τον ρυθμό και σε μια φάση που ξεκινάει από ένα επιπόλαιο λάθος του Ζουλ στο κέντρο έδωσε την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να ισοφαρίσει. Μια ισοφάριση που σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια δεν μας αποσυντόνισε και μπορέσαμε να περιορίσουμε την επιθετικότητα του Ολυμπιακού σχετικά εύκολα. Μάλιστα με την είσοδο του Μανού Γκαρθία στο γήπεδο αλλά και του δραστήριου Σαμόρα διατηρήσαμε την καλή κυκλοφορία της μπάλας ψάχνοντας την στιγμή μας για το 2-1. Μια στιγμή που ήρθε στις καθυστερήσεις αλλά εκεί ο Μορόν αντί να βγάλει την ασίστ στην άλλη πλευρά της περιοχής με 2 παίκτες μας αμαρκάριστους έτοιμους να κάνουν το γκολ επέλεξε να γίνει ο ήρωας της αναμέτρησης αλλά ο Τζολάκης του είπε όχι.

ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ, ΕΚΛΕΙΣΕ ΣΤΟΜΑΤΑ

Ολοένα και περισσότερο δικαιώνεται ο Άκης Μάντζιος για τις επιλογές του όσο και αν χαλιούνται οι αντίπαλοι μας(και όχι μόνο).  Με ένα προσεκτικό ροτέισον που σκοπό έχει να δώσει σε όλους τους παίκτες που υπολογίζει την ευκαιρία να βρουν ρυθμό και δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στα εντός έδρας παιχνίδια(εκτός του ενός στο εξοχικό) αντιμετωπίσαμε όλους τους αντιπάλους ως τώρα. Με Λαμία κερδίσαμε, με ΑΕΚ και Παναθηναϊκό χάσαμε οριακά. Έτσι ακριβώς κάναμε και με τον Ολυμπιακό  σήμερα με αποτέλεσμα να φθάσουμε μια ανάσα από τη νίκη. Πόσο μάλλον όταν βλέπεις τον Φαμπιάνο με τον Μπράμπετς παρέα σαν να μην πέρασε μια ημέρα. Τον Μορόν να γυαλίζει το ματί του, Μανού Γκαρθία να ανεβάζει διαρκώς στροφές και την αρχηγάρα τον Κουέστα να θέλει να βάλει την υπογραφή του σε κάτι πραγματικά σπουδαίο. Οι παίκτες μας φαίνεται να ανταποκρίνονται σε αυτό το πλάνο προετοιμασίας και αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος από το σημερινό παιχνίδι.

ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ

Όταν κόντρα στον φορμαρισμένο και σχεδόν πλήρη Ολυμπιακό που πριν λίγες ημέρες με 8 αλλαγές στο βασικό του σχήμα κέρδισε με ευκολία τον μπάογκ εσύ έχεις αυτή την εικόνα τότε μόνο ικανοποίηση θα πρέπει να νιώθουμε. Και ας σκούζουν με τον τρόπο τους οι αντίπαλοι μας. Άλλος γιατί ήθελε να κάτσουμε να χάσουμε και άλλος γιατί δεν καταφέραμε να κερδίσουμε. Η ομάδα στο σύνολο της δείχνει απόλυτα επικεντρωμένη στο πλάνο προετοιμασίας για τον τελικό κυπέλλου και αυτό δεν θα αλλάξει όσα επικοινωνιακά τεχνάσματα και αν χρησιμοποιήσουν.  Δεν ταιριάζει στον ΑΡΗ ο ρόλος του «ρυθμιστή του πρωταθλήματος» αλλά από την στιγμή που τα λάθη του καλοκαιριού μας οδήγησαν εδώ, ας το απολαύσουμε.

ΥΓ. Το πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών. Τόσο συναρπαστικό που κάποια παιχνίδια όπως αυτό στην Λαμία οδηγούνται στην παράταση!

ΥΓ2. «Στημένος» ο Παναθηναϊκός στην Opap Arena. Αμαυρώνει με την εικόνα του τα πλέιοφς.

ΥΓ3. Βλέποντας λίγο MEGA και ακούγοντας τα σχόλια περί διαιτησίας(!!!) μάλλον ο ΑΡΗΣ μας είναι πλέον το νέο αφεντικό της παράγκας και ας απέχουμε 20+ βαθμούς από την κορυφή.

ΥΓ4. Κάρυ γλέντα τους!

Με την ΑΕΚ να πιέζει ασφυκτικά στο Β ημίχρονο και τον διαιτητή Βεργέτη να σπρώχνει… από πίσω ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε να διατηρήσει το 1-0 των πρώτων 45’ και γνώρισε την ήττα. Η εμφάνιση του Χουτσεσιώτη και το επιθετικό τρανζίσιον(του πρώτου ημιχρόνου) είναι αυτά που κρατάμε από το σημερινό παιχνίδι. Σε αντίθεση με την αμυντική μας λειτουργία και την αδυναμία μας να κρατήσουμε και να κυκλοφορήσουμε την μπάλα όταν ο αντίπαλος αποφάσισε να ανεβάσει την πίεση του.

ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ

Φατόρε, Παναγίδης, Σαμόρα , Βεστράτε  και ο Χουτσεσιώτης ήταν τα «νέα» πρόσωπα στην ενδεκάδα που έδωσαν επί της ουσίας στον αγώνα τον χαρακτήρα «προετοιμασίας» ξενερώνοντας πριν την σέντρα αρκετούς. Αυτό όμως δεν σήμαινε ότι ο ΑΡΗΣ κατέβηκε αδιάφορος και αυτό φάνηκε από την αρχή. Η ΑΕΚ ήθελε να πιέσει και να βρει γρήγορα το γκολ αλλά ο ΑΡΗΣ είχε τις απαντήσεις και με το παραπάνω. Ο Μανού Γκαρθία άρπαζε κάθε ευκαιρία που του δινόταν για να προωθήσει το παιχνίδι μας και όταν έβρισκε συμπαράσταση από τον Νταρίντα και τον Μορόν η μπάλα χανόταν. Σε μια από αυτές τις εκρηκτικές αντεπιθέσεις μας και αφού είχαμε αναγκάσει τον Αθανασιάδη σε κάμποσες εντυπωσιακές αποκρούσεις ήρθε η ώρα του Μορόν να επιστρέψει στα γκολ και με μια πολύ ωραία κίνηση και ένα σουτ να κάνει το 1-0 στο 35’! Ένα δίκαιο προβάδισμα μιας και ο ΑΡΗΣ ήταν πολύ πιο ουσιαστικός στις κινήσεις του και στις ευκαιρίες που δημιουργούσε σε αντίθεση με την ΑΕΚ που παρά την υπεροχή που είχε οι τελικές προσπάθειες που έκανε ήταν επιπόλαιες.

ΔΙΣΤΑΣΕ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Μεταξύ σοβαρού και αστείου μάλλον με αυτά που έδειξε ο ΑΡΗΣ μας στο Β ημίχρονο είχε τους λόγους του που δεν ήθελε να βγει από τα αποδυτήρια… Η ΑΕΚ με τη σέντρα του 2^ου σαραπενταλέπτου έκανε το αναμενόμενο. Έπαιξε φουλ επίθεση, ανεβάζοντας ψηλά τις γραμμές και πιέζοντας τους παίκτες μας με κάθε ευκαιρία. Και εκεί φάνηκε ακριβώς η γύμνια μας σαν ομάδα μιας και με 6 αλλαγές στο βασικό σου σχήμα δεν υπάρχει η δυνατότητα να αντιδράσεις. Πόσο μάλλον όταν πέρα από την ΑΕΚ υπήρχε ένας διαιτητής που πάλευε να σου κόψει τον ρυθμό, να σε γεμίσει με κάρτες και να βοηθήσει την ΑΕΚ με κάθε τρόπο ώστε να πετύχει αυτό που θέλει. Αυτή η πίεση της ΑΕΚ(και του Βεργέτη) αποσυντόνισε εντελώς τους παίκτες μας και τους έκαναν να μοιάζουν με ξέφραγο αμπέλι. Ο Χουτσεσιώτης ήταν ο μόνος που παρέμεινε σε υψηλά στάνταρ και στο Β ημίχρονο και αυτός που κράτησε το 1-1 μέχρι το 86’. Και πολύ αντέξαμε με αυτήν την εικόνα μιας και ούτε οι αλλαγές που έκανε ο Μάντζιος έπιασαν τόπο.

ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΤΡΑΝΖΙΣΙΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΟΥΤΣΕΣΙΩΤΗ

Ποτέ δεν έκρυψε ο Μάντζιος ότι σε αυτά τα παιχνίδια προέχει η «διαχείριση» του ρόστερ και η σκοπιμότητα για ένα θετικό αποτέλεσμα περνάει σε δεύτερη μοίρα. Έτσι και σήμερα παρέταξε μια ενδεκάδα με κάποιες αναγκαστικές αλλαγές και κάποιες για λόγους διαχείρισης. Αυτό όμως δεν εμπόδισε την ομάδα στα πρώτα 45’ όχι μόνο να αντέξει στην πίεση της ΑΕΚ αλλά να βγει με αξιώσεις στην αντεπίθεση δημιουργώντας κάμποσες καλές στιγμές και πετυχαίνοντας και ένα γκολ με τον Μορόν. Ο Μανού Γκαρθία είχε κέφια όπως και ο Μορόν που μαζί με τον Νταρίντα ώρες ώρες κυκλοφορούσαν εξαιρετικά την μπάλα. Παρόλα αυτά με την κακή κατάσταση που βρίσκεται το αμυντικό κεντρικό δίδυμο Μπράμπετς - Ρόουζ, τις ανάσες που έπρεπε να πάρει ο Οντουμπάτζιο και ο Σαβέριο, τις αναγκαστικές απουσίες παικτών όπως οι Σουλεϊμάνοφ, Φαμπιάνο, Βέλεθ και Φεράρι ο ΑΡΗΣ έστω για 45’ να σταθεί καλά στο γήπεδο και να προηγηθεί στο σκορ. Στάθηκε καλά για ένα ημίχρονο απέναντι σε μια δυνατή ΑΕΚ με έναν Βεργέτη στο πλευρό της αποφασισμένο να τις δώσει όση ώθηση θα χρειαζόταν για να φθάσει στη νίκη.  Σίγουρα οι «ρεζέρβες» που πήραν χρόνο σήμερα με εξαίρεση τον εκπληκτικό Χουτσεσιώτη θα έπρεπε να δώσουν το κάτι παραπάνω αλλά ας μην αψηφάμε και τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα 2 ρόστερ.

ΤΟΥ ΕΛΕΙΨΕ Η ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ

Για να τα κερδίσεις αυτά τα παιχνίδια θα πρέπει να παρατάξεις τα καλύτερα όπλα σου και να κυνηγήσεις τη νίκη λυσσαλέα… όπως έκανε η ΑΕΚ. Υπήρχαν όμως οι αναγκαστικές απουσίες, υπήρχε όμως και η διαχείριση που γίνεται σε όλα τα παιχνίδια. Υπήρχε και ένας απίθανος Βεργέτης που περνάει στα ψιλά επειδή εμείς δεν ήμασταν αυτοί που έπρεπε στο Β ημίχρονο. Ανώδυνη ήττα που δεν παύει όμως να μας πληγώνει και να μας προβληματίζει ενόψει του τελικού. Καλό είναι όμως να μην ξεχνάμε πως ξεκίνησε αυτή η χρονιά και γιατί καταλήξαμε σε αυτά πλέιοφς να είμαστε εξαρχής αδιάφοροι.

ΥΓ. Για να θεωρούν οι υπόλοιπες ομάδες κάθε ήττα του ΑΡΗ «ύποπτη» μάλλον κάτι βλέπουν που δεν βλέπουμε εμείς και θεωρούν φυσιολογικό όποια ομάδα συναντάμε να την κερνάμε με ευκολία 2-3 γκολάκια. Μέσα έξω. Το γιατί είμαστε τόσους βαθμούς διαφορά από την κορυφή μάλλον δεν ενδιαφέρει κανέναν.

Μια ακόμη «άγευστη» εμφάνιση πρόσθεσε ο ΑΡΗΣ μας σε αυτή την σειρά των πλέιοφς γνωρίζοντας εύκολα την ήττα από την ΑΕΚ με 2-0. Οι πολλές αλλαγές του Μάντζιου και η χαλαρότητα με την οποία αντιμετώπισαν το παιχνίδι οι παίκτες μας δεν άφησαν περιθώριο για κανένα άλλο αποτέλεσμα. Προφανώς και η ομάδα επιλέγει παιχνίδια με τα εκτός έδρας να τα αφήνει σε δεύτερη μοίρα και όλο το βάρος να πέφτει στα εντός(εκτός του μπάογκ). Στενάχωρο αλλά και λογικό…

ΑΠΟ ΧΑΛΑΡΟΣ ΕΩΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ

Μόλις 15’ λεπτά χρειάστηκαν για να επιβληθεί η ΑΕΚ και ο ΑΡΗΣ να μας πείσει ότι κατέβηκε σε ρυθμούς προπόνησης στο αποψινό παιχνίδι. Σε μόνιμη οπισθοχώρηση από τη σέντρα. Χωρίς εντάσεις και γρήγορη σκέψη. Χωρίς τη διάθεση να πιέσουμε, να κλείσουμε χώρους ή να γίνουμε κατά κάποιο τρόπο απειλητικοί. Μια ενδεκάδα γεμάτο «αλλαγές» από παίκτες που θεωρητικά ψάχνουν την ευκαιρία τους για να δείξουν την αξία τους. Περισσότερο όμως έμοιαζαν να βγάζουν την αγγαρεία αντί για τους «βασικούς» που όταν μπήκαν ήταν αργά. Η ΑΕΚ είχε κυριαρχήσει και ο εκνευρισμός από την απάθεια της ομάδας ήταν εμφανής σε όλους. Το ωραίο σουτ του Σαβέριο που ανάγκασε σε μια πολύ ωραία επέμβαση τον Αθανασιάδη ήταν όλη η επίθεση του ΑΡΗ σήμερα και αυτό λέει πολλά. Όπως και τα γκολ που δεχθήκαμε δείχνουν πολλά για την αμυντική λειτουργία της ομάδας. Κακή εμφάνιση, πάλι καλά να λέμε που φύγαμε με 2 γκολ…

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΗΘΕΛΕ, ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΚΑΝΕ

Τα πολλά νέα πρόσωπα στην βασική ενδεκάδα έδωσαν εξαρχής το στίγμα της παρουσίας του ΑΡΗ σε αυτό το παιχνίδι. Όπως και στα προηγούμενα πρωταρχικός στόχος ήταν η «διαχείριση» ενόψει τελικού και όλα τα υπόλοιπα πήγαν σε δεύτερη μοίρα. Αυτό είχε εξαρχής στο μυαλό του ο Μάντζιος και αυτό ακριβώς εφάρμοσε. Το ότι δεν ανταποκρίθηκαν οι παίκτες που επέλεξε είναι άλλο θέμα που θα πρέπει να το δουν. Σίγουρα με αυτές τις πειραματικές ενδεκάδες η ομοιογένεια χάνεται αλλά η μαχητικότητα και η συγκέντρωση που πρέπει να δείξει ο κάθε παίκτης που παίρνει φανέλα βασικού θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητη. Δεν το έδειξαν οι αρχικοί 11 και όταν μπήκαν οι «βασικοί» ήταν αργά.

ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ

Με το τελικό σκορ να έχει διαμορφωθεί πριν καν συμπληρωθούν 15’ και την ομάδα μας μετά βίας να πλησιάζει προς την αντίπαλη περιοχή η ομάδα δεν δικαιούταν τίποτα περισσότερο και μοιραία γνώρισε την ήττα. Μια εικόνα που δεν τιμάει το σύνολο του Άκη Μάντζιου αλλά ας ελπίσουμε το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» στο τέλος να επιβεβαιωθεί. Καλή η διαχείριση αλλά θα πρέπει και η 11αδα του τελικού να δοκιμασθεί, να ανεβάσει απόδοση και να πιστέψει στις δυνάμεις της. Αναμένουμε τη συνέχεια.

Ούτε την ισοπαλία δεν κατάφερε να πάρει ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στον Παναθηναϊκό σε ένα παιχνίδι όπου άξιζε τη νίκη. Κόντρα σε έναν αντίπαλο όπου καιγόταν για τη νίκη και έχοντας πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τον μεγάλο τελικό, η ομάδα έπαιξε επιθετικά, δημιούργησε μπόλικες καλές φάσεις κυνηγώντας με μανία το γκολ αλλά 2 κακές στιγμές του Μπράμπετς διαμόρφωσαν αυτό το 0-2. Απογοήτευση για τον τρόπο που ήρθε αυτή η ήττα από την άλλη όμως υπάρχει ικανοποίηση για την απόδοση της ομάδας που με λίγη αποτελεσματικότητα(ή τύχη) παραπάνω θα μπορούσε να είχε κερδίσει σε ένα βαθμολογικά αδιάφορο παιχνίδι.

ΕΠΕΒΑΛΛΕ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΤΟΥ

Παθητικό με αντεπιθέσεις τον περιμέναμε τον ΑΡΗ ως συνήθως σε αυτά παιχνίδια αλλά ο Μάντζιος μάλλον ήθελε να μπερδέψει τον αντίπαλο του. Λίγοι θα περίμεναν ότι ο ΑΡΗΣ θα αντιμετωπίσει με αυτόν τον τρόπο τον Παναθηναϊκό και πιθανόν αυτό να ήταν και το στοιχείο που άλλαξε εξαρχής τις ισορροπίες της αναμέτρησης. Η ομάδα με Γκαρθία και Νταρίντα στο κέντρο είχε πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας και μαζί με τον δραστήριο Μορόν τραβούσαν μπροστά και τους υπόλοιπους που σε κάθε ευκαιρία ανέβαιναν ψηλά. Ενώ στην άμυνα οι Φαμπιάνο και Μπράμπετς έμοιαζαν απροσπέλαστοι  παρά  τις δυνατές «μπούκες» του Ιωαννίδη προς την περιοχή μας.  Οι ευκαιρίες και τα σουτ δεν κατέληγαν σε γκολ και αυτό ήταν το μόνο ανησυχητικό αν και υπήρχε η πίστη ότι τελικά θα βρούμε δίχτυα.

Ο ΜΠΡΑΜΠΕΤΣ ΞΕΛΑΣΠΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ

Και ενώ το γήπεδο έμοιαζε ανηφορικό για τον Παναθηναϊκό ήρθε η τραγική λάθος πάσα του Μπράμπετς στο 59΄ για να τον βάλει μπροστά στο σκορ κόντρα στη ροή της αναμέτρησης. Στη συνέχεια οι παίκτες μας προσπάθησαν να το φέρουν στα ίσα αλλά λίγο ο Ντρακόφσκι με τις καλές τοποθετήσεις του, λίγο η τύχη και η ισοφάριση δεν ήρθε ποτέ. Μάλιστα στις καθυστερήσεις ήρθε και το 2^ο δώρο από τον Μπράμπετς όπου μετά από δύσκολη απόκρουση του Κουέστα έστειλε την μπάλα στα δίχτυα μας ολοκληρώνοντας με αυτόν τον τρόπο μια ημέρα που σίγουρα ο Τσέχος θα θέλει να ξεχάσει. Και μαζί και όλοι εμείς.

ΕΚΑΝΕ ΤΙΣ ΦΑΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΟ ΓΚΟΛ

Ο ΑΡΗΣ είχε φέρει το παιχνίδι σχεδόν εκεί που ήθελε. Ο Παναθηναϊκός από «φαβορί» είχε μετατραπεί σε «αουτσάιντερ» και το μόνο που έλειπε ήταν το γκολ που θα επιβεβαίωνε την ανωτερότητα μας. Ένα γκολ που δεν ήρθε σε αντίθεση με 2 ατομικά λάθη που διαμόρφωσαν το τελικό σκορ. Ένα σκορ καθόλου αντιπροσωπευτικό της εικόνας των 2 ομάδων. Πέτυχε σε μεγάλο βαθμό το τέχνασμα του Μάντζιου να αιφνιδιάσει επιτρέποντας στην ομάδα να παίξει πιο ανοιχτά. Έλειψε η συγκέντρωση στην τελική φάση όπως έλειψε και η τύχη. 2 είναι όμως τα στοιχεία που θα πρέπει να κρατήσουμε από το παιχνίδι. Ένα ότι ο ΑΡΗΣ μπορεί να παίξει στα ίσια(και όχι με κλεφτοπόλεμο) τον Παναθηναϊκό. Δύο ότι θα πρέπει να γίνει πιο αποτελεσματικός ενόψει τελικού. Τίποτα άλλο. Αδιάφορο παιχνίδι, παίξαμε καλά, αξίζαμε τη νίκη …χάσαμε, συνεχίζουμε.

ΜΟΝΟ ΑΔΙΑΦΟΡΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΙΣ

Το πόσο μπορείς να διαχωρίσεις την εμφάνιση της ομάδας από το τελικό αποτέλεσμα είναι μεγάλη κουβέντα. Ο ΑΡΗΣ ήθελε τη νίκη και το απέδειξε με τον τρόπο που αγωνίσθηκε από την αρχή μέχρι το τέλος. Άξιζε τη νίκη, τελικά όμως δεν πήραμε ούτε το Χ. Καλή η προσπάθεια σήμερα σε ένα παιχνίδι όπου δεν υπήρχε άλλο κίνητρο πέρα από την αξιοπρέπεια μας. Στον τελικό όμως η προσπάθεια από μόνη της αν δεν έρθει η νίκη δεν θα έχει καμία απολύτως σημασία. Άλλο όμως παιχνίδι ο τελικός και άλλο το σημερινό.

Εξαρχής ήταν δύσκολη η αποστολή του να κερδίσεις σε μια έδρα που έχεις να φύγεις νικητής 22 ολόκληρα χρόνια αλλά ο Μάντζιος και οι παίκτες του έπειθαν με τις τελευταίες εμφανίσεις ότι είχαν την ικανότητα να το πετύχουν. Ωστόσο στην πράξη παρακολουθήσαμε κάτι εντελώς διαφορετικό από τον ανταγωνιστικό ΑΡΗ που περιμέναμε. Εύκολη ήττα από το 6΄,  με την αντίδραση που δεν είδαμε ποτέ από την ομάδα να είναι αυτό που πληγώνει περισσότερο παρά το τελικό 3-0.

ΑΝΕΥΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Όταν μόλις στο 6’ δέχεσαι το πρώτο γκολ και στη συνέχεια παραμένεις σε παθητικό ρόλο τα λόγια περιττεύουν. Αργή σκέψη, αργή εκτέλεση, νωθρότητα και μια γενικότερη αναποτελεσματικότητα σε κάθε μας ενέργεια. Αρκετά προβλήματα στην άμυνα που έμπαζε από όλες τις πλευρές. Την ίδια στιγμή που το «άνευρο» κέντρο και η έλλειψη πίεσης προς τους παίκτες του Ολυμπιακού τους επέτρεπε να κάνουν ανενόχλητοι το παιχνίδι τους και να γίνονται απειλητικοί. Ελάχιστες οι φορές που απειλήσαμε την αντίπαλη εστία, καμία από αυτές δεν ανάγκασε τον Τζολάκη να επέμβει και αυτό τα λέει όλα. Ακόμη και οι αλλαγές που έγιναν, κινήθηκαν στο ίδιο χαμηλό τέμπο. Με εξαίρεση ίσως τον Φαμπιάνο και τον Κουέστα που ήταν ίσως οι μοναδικοί διασωθέντες από το σημερινό ναυάγιο.

ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ…

Με τον ίδιο τρόπο όπως αντιμετωπίζει όλες τις ομάδες που βρίσκονται ψηλότερα από εμάς αντιμετώπισε και σήμερα ο ΑΡΗΣ τον Ολυμπιακό.  Η επιλογή του Ρόουζ στο κέντρο άμυνα όπως και η παρουσία του Βεστράτε στο αρχικό σχήμα ήταν στην λογική της «προετοιμασίας» που θέλει όλους τους παίκτες ενόψει τελικού ετοιμοπόλεμους. Αντιθέτως ο Μοντόγια που και αυτός πήρε φανέλα βασικού ήταν περισσότερο λογική επιλογή από τον Φεράρι μιας και προτιμάτε στα περισσότερα παιχνίδια που ο ΑΡΗΣ κατεβαίνει με αμυντικές… βλέψεις. Για ακόμη όμως ένα παιχνίδι φάνηκε ότι ο Ολυμπιακός δεν μας ταιριάζει. Η ταχυδύναμη  που χαρακτηρίζει μεγάλο κομμάτι του ρόστερ του είναι κάτι που εμείς για να την κοντράρουμε θα πρέπει οι παίκτες μας να δώσουν το κάτι παραπάνω. Και σήμερα ο ΑΡΗΣ όπως φάνηκε δεν είχε τη διάθεση να ζοριστεί. Δεν μας βγήκε το παιχνίδι από νωρίς και το αφήσαμε στην τύχη του. Όταν όμως λειτουργείς έτσι τότε λογικό είναι η εμπιστοσύνη που έχεις κερδίσει από τον κόσμο και ο σεβασμός από τους αντιπάλους να κλονίζεται. Και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει πρώτα από όλα τον Μάντζιο και μετέπειτα τους παίκτες του. Άλλο η διαχείριση δυνάμεων και άλλο η πνευματική ετοιμότητα. Σήμερα ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε ανέτοιμος σε όλα τα επίπεδα και το ότι δεν υπήρχε βαθμολογικό κίνητρο δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Το κίνητρο είναι να βελτιωθείς αγωνιστικά και να χτίσεις σιδερένια αυτοπεποίθηση ενόψει τελικού. Και με εμφανίσεις σαν την σημερινή δεν το πετυχαίνεις.

ΔΕΝ ΚΑΙΓΟΤΑΝ… ΚΑΙ ΤΟ ΕΔΕΙΞΕ

Εύκολα, χωρίς ιδιαίτερο κόπο ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που ήθελε αφήνοντας την ομάδα μας να αρκεστεί στη «διαχείριση» δυνάμεων ενόψει της συνέχειας. Δεν ήταν αδιάφορος ο ΑΡΗΣ σήμερα στο Καραϊσκάκη αλλά με την εικόνα του έδειξε ότι δεν καιγόταν κιόλας… ώστε να τα δώσει όλα για ένα θετικό αποτέλεσμα. Προβλημάτισε η ομάδα με αυτό που παρουσίασε σήμερα στο γήπεδο αλλά ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα δεν χάθηκε τίποτα. Το αφήνουμε πίσω μας και κοιτάμε τα επόμενα βήματα αυτής της «προετοιμασίας» πριν τον μεγάλο τελικό.

Συνέχεια στη «διαχείριση» των παιχνιδιών του πρωταθλήματος ενόψει των ημιτελικών του κυπέλλου, έδωσε και σήμερα ο ΑΡΗΣ μένοντας στο απόλυτο μηδέν με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Ένα υπέροχο μακρινό σουτ του Μάνου Γκαρθία και μια ωραία απόκρουση από τον γκολκίπερ του ΠΑΣ ήταν η πιο αξιόλογη φάση στον αγώνα. Προφανώς και η σκέψη όλων ήταν στον Παναιτωλικό αλλά κόντρα στον τελευταίο μπορούσε και έπρεπε η ομάδα να δείξει κάτι καλύτερο.

ΗΘΕΛΑΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ ΠΩΣ ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΟΥΝ

Ίδιο πρόσωπο θα μπορούσε να πει κανείς ότι έδειξαν οι 2 ομάδες σήμερα, από την αρχή μέχρι και τη λήξη του αγώνα. Τόσο ο ΑΡΗΣ μας όσο και ο ΠΑΣ ήθελαν να βγουν μπροστά να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για ένα γκολ αλλά ελάχιστες φορές κατάφεραν να το πετύχουν. Ανούσια ανεβάσματα, καθόλου φαντασία και σχεδόν μηδέν φάσεις. 2-3 καταστάσεις για γκολ για κάθε ομάδα και ένα φανταστικό σουτ του Μανού Γκαρθία που προκάλεσε μια εξίσου καταπληκτική απόκρουση ήταν όλο το παιχνίδι. Με τα Γιάννενα να δικαιολογούν την θέση τους στην βαθμολογία και τον ΑΡΗ να μας προβληματίζει για ακόμη μια φορά με την εικόνα του, σε ένα χρονικό σημείο όπου απαιτείται η ομάδα να ανεβάσει την απόδοση της και να παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΜΕΝ, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ ΔΕ

Ελάχιστα μπορείς να πεις για ένα παιχνίδι σαν το σημερινό. Προφανώς και άπαντες έχουν το μυαλό τους στους ημιτελικούς αλλά το να μας γίνονται συνήθεια τέτοιες εμφανίσεις είναι αναμφίβολα κάτι κακό. Προσπάθησε ο Μάντζιος, έδωσε ευκαιρίες, μοίρασε χρόνο και καλά έκανε γιατί επιβάλλεται η διαχείριση δυνάμεων ενόψει της αναμέτρησης με τον Παναιτωλικό. Το ότι όμως επιλέγει παίκτες που δείχνουν ανέτοιμοι πνευματικά να ανταποκριθούν σε ένα «ανούσιο» παιχνίδι είναι πρόβλημα. Πρόβλημα που συνεχίζεται και διογκώνεται.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΙΣ ΧΑΜΗΛΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ

Άνευρη η ομάδα, δεν ήξερε πως να επιτεθεί και να γίνει απειλητική. Δεν κινδύνευσε… αλλά κόντρα στον τελευταίο της βαθμολογίας το ζητούμενο σήμερα ήταν η νίκη ανεξαρτήτως των παικτών που επέλεξε ο Άκης Μάντζιος. Απαισιόδοξη η εικόνα σήμερα, μόλις λίγες ημέρες από το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό όπου εκεί επιβάλλεται να πάρεις το αποτέλεσμα. Αλλιώς πάει στράφι και η διαχείριση… Θα γυρίσει ο διακόπτης; Θα φανεί την Τρίτη.

Το καταπληκτικό γκολ του Μορόν τελικά δεν αποδείχθηκε αρκετό για να χαρίσει τη νίκη ακόμη και αν έφθασε μόλις λίγα λεπτά μακριά πριν την κατακτήσει. Η κεφαλιά του Άλεξιτς στο 94’ ήταν αυτή που διαμόρφωσε το τελικό σκορ και ανάγκασε τον ΑΡΗ μας να αρκεστεί στον 1 βαθμό της ισοπαλίας παρόλο που ήταν καλύτερος του αντιπάλου του. Πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας από τους παίκτες μας, κακές τοποθετήσεις και αντιδράσεις της άμυνας μας στο άναρχο παιχνίδι του Πανσερραϊκού. Πικρή γεύση από το τελικό αποτέλεσμα.

ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΠΛΗΡΗ ΕΛΕΓΧΟ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΜΩΣ ΤΟ ΓΚΟΛ

Με εξαίρεση τον Φρανκ Βέλεθ και την απουσία του Ζουλ ο ΑΡΗΣ θα μπορούσαμε να πούμε ότι κατέβηκε με το καλύτερο δυνατό αρχικό σχήμα ύστερα από καιρό. Το κέντρο όταν αμυνόμασταν με τους Βεστράτε, Τσούραζεκ και Νταρίντα έμοιαζε άδειο αλλά όταν είχαμε την μπάλα λειτουργούσε ιδανικά. Με την μπάλα να καταλήγει συνήθως στην δεξιά πλευρά οι κεφάτοι Σουλεϊμάνοφ και Οντουμπάτζιο έκαναν παιχνίδι. Ο ΑΡΗΣ έψαχνε το γκολ, δυσκολευόταν όμως να φτιάξει τις ιδανικές προϋποθέσεις για να το πετύχει.  Στην άλλη πλευρά οι Σερραίοι με μακρινές μπαλιές και άναρχα γεμίσματα προς την εστία μας προσπαθούσαν να φτιάξουν φάσεις. Φάσεις που εύκολα εξουδετέρωναν οι αμυντικοί μας αλλά το γεγονός ότι πολλά από αυτά τα γεμίσματα στην πλάτη της άμυνας μας αρχικά περνούσαν και ύστερα διώχναμε έδειχναν ότι η αμυντική μας λειτουργία δεν ήταν η ιδανική.

Η ΚΛΑΣΗ ΤΟΥ ΜΟΡΟΝ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Όταν λέμε ότι στον ΑΡΗ φέτος λείπει η ποιότητα σε σχέση με άλλες σεζόν εννοούμε την έλλειψη ποσοτικά παικτών όπως είναι ο Μορόν που με μια κίνηση του μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα της αναμέτρησης. Αυτό ακριβώς έκανε ο Ισπανός στην φάση του γκολ, όπου κατέβασε την μπάλα, κράτησε την κατοχή βάζοντας πλάτη τους αντίπαλους αμυντικούς και αφού γύρισε εκτέλεσε ένα ασύλληπτο σουτ στο γάμα της εστίας! Γκολ ζωγραφιά που αποτυπώνει με τον πιο ωραίο το περίσσιο ποδοσφαιρικό ταλέντο που χαρακτηρίζει τον Μορόν.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΤΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Ο τρόπος που έψαχνε την ισοφάριση ο Πανσερραϊκός θύμιζε παιχνίδι αλάνας. Σε αυτό το ποδόσφαιρο αλάνας αν και μέχρι τις καθυστερήσεις ο ΑΡΗΣ ήταν αποτελεσματικός φαινόταν ότι η άμυνα μας δεν λειτουργούσε όπως έπρεπε. Και όταν προηγείσαι με αυτό το εύθραυστο 1-0 περιθώρια για αδράνεια και λάθη δεν υπάρχουν. Αδράνεια όπως έδειξε ολόκληρος ο ΑΡΗΣ στην ανασταλτική του λειτουργία γνωρίζοντας ότι απέχει μόλις λίγα λεπτά μακριά από τη νίκη. Ο Ζαμόρα δεν γύρισε ποτέ να βοηθήσει, ο Μοντόγια μπήκε χαλαρά στη φάση και ο Άλεξιτς έδωσε την ευκαιρία στον Πάμπλο Γκαρσία να ζήσει το όνειρο του… κόβοντας βαθμούς από τον ΑΡΗ.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΑΡΑ ΝΑ ΤΑ ΔΙΝΕΙ ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Πολλαπλές ερμηνείες έχει η σημερινή μας εμφάνιση. Η ομάδα σε γενικές γραμμές δεν έβγαλε πάθος, είχε περιορισμένα τρεξίματα και σε πολλές μονομαχίες οι παίκτες μας έμπαιναν επιφυλακτικά. Ακόμη και έτσι όμως είδαμε ένα σύνολο που όταν είχε την μπάλα την κυκλοφορούσε εξαιρετικά, δεν αγχωνόταν με την διάθεση των αντιπάλων μας να πιέσουν και εύκολα φθάναμε στην αντίπαλη περιοχή. Με λίγα λόγια ο ΑΡΗΣ σε μια μέτρια βραδιά ήταν ανώτερος του αντιπάλου και αυτό κάτι δείχνει. Όπως κάτι δείχνει ότι ο Μοντόγια ως αριστερό μπακ κάνει τα λάθη του, ο Φεράρι δεν εμπνέει εμπιστοσύνη και στο κέντρο τουλάχιστον όταν αμυνόμαστε υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Έχει στρώσει την ομάδα ο Μάντζιος αλλά για να φθάσουμε φέτος εκεί που θέλουμε θα πρέπει να ανεβάσουμε παραπάνω την απόδοση.  Και όταν αντιμετωπίζεις τα παιχνίδια του πρωταθλήματος διαφορετικά από αυτά του κυπέλλου υπάρχει ο κίνδυνος να παγιωθείς σε μέτρια επίπεδα απόδοσης. Και αυτό είναι κάτι που ο Άκης Μάντζιος θα πρέπει να το προσέξει για την κρίσιμη συνέχεια.

ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ

Όταν προηγείσαι με 1-0 μια κακιά στιγμή είναι αρκετά για να χάσεις τη νίκη όπως έγινε στην φάση της ισοφάρισης. Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο… αλλά το να βλέπεις ξανά και ξανά αυτή την ποδοσφαιρική αφέλεια των παικτών μας που επέτρεπαν με ευκολία στους αντιπάλους μας να κάνουν το ένα γέμισμα μετά το άλλο είναι κάτι το διαφορετικό. Κάτι το εκνευριστικό. Ιδιαίτερα όταν παρά την μέτρια εμφάνιση σου είναι ανώτερος του αντιπάλου σου και αξίζεις τη νίκη. ΟΚ, με τη διαχείριση ενόψει κυπέλλου αρκεί αυτές οι χαμηλές πτήσεις στις Σέρρες όπως και στην Κηφισιά να μην μας γίνουν κακή συνήθεια.

ΥΓ. Ζει το όνειρο ο Πάμπλο… Άραγε θα πάρει «πριμ ισοπαλίας με τον ΑΡΗ» από τα αφεντικά του;

ΥΓ2. Εμείς τον Άλκη δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ. Η Πολιτεία δυστυχώς συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα για τον Άλκη και τον κάθε Άλκη.

Με ένα ωραίο γκολ από τον Φετφατζίδη μόλις στο 16΄ο ΑΡΗΣ πέρασε νικηφόρα από την Κηφισιά επιστρέφοντας στα θετικά αποτελέσματα! Μέτριος μέχρι το γκολ, οπισθοχώρησε στη συνέχεια και αρκέστηκε σχεδόν σε ολόκληρο το Β ημίχρονο σε παθητικό ρόλο. Άντεξε όμως μέχρι το τέλος και αυτό έχει σημασία. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε και το παιχνίδι του πρώτου γύρου όπου ο ΑΡΗΣ ήταν καλύτερος αλλά τελικά η Κηφισιά έφυγε με το Χ από τη Θεσσαλονίκη.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΜΕ 8 ΑΛΛΑΓΕΣ

Με 8 αλλαγές στην ενδεκάδα κατέβηκε να αγωνισθεί η ομάδα σήμερα, σε μια προσπάθεια του Άκη Μάντζιου να προστατέψει, να φρεσκάρει και να δώσει ρυθμό στους παίκτες του. Η παρουσία του Μενέντες στο αρχικό σχήμα ίσως να ήταν και η μεγαλύτερη έκπληξη. Όλα αυτά έφεραν μια νευρικότητα στο ξεκίνημα του παιχνιδιού, με την Κηφισιά να ψάχνει το γκολ και ο Χουτσεσιώτης να διορθώνει τα λάθη…

ΦΕΤΦΑ-ΓΚΟΛ ΚΑΙ 0-1

Όσο περνούσαν τα λεπτά η ομάδα πατούσε καλύτερα, είχε την μπάλα στην κατοχή της και έψαχνε τους τρόπους να επιτεθεί. Σε μια φάση όπου η ομάδα έμεινε ψηλά, εκμεταλλεύτηκε το λάθος της αντίπαλης άμυνα και δόθηκε στον Μενέντες η ευκαιρία να διαβάσει την κίνηση του Φετφατζίδη, να του πασάρει αριστοτεχνικά και ο Φέτφα με εξίσου ωραίο τρόπο να γράψει το 0-1. Γρήγορα, απλά και εύκολα μόλις από το 16’ ο ΑΡΗΣ είχε καταφέρει να εξαργυρώσει την ολιγόλεπτη υπεροχή του με ένα γκολ! Ένα γκολ που έδωσε αυτοπεποίθηση στην ομάδα για να ψάξει και για ένα δεύτερο γκολ. Γκολ που παραλίγο θα ερχόταν από την προσπάθεια του Σουλεϊμάνοφ ή το κεφάλι του Φαμπιάνο.

ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ, ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ

Καθώς πλησιάζαμε προς την ανάπαυλα αυτή η εικόνα άρχισε να φθίνει. Οι παίκτες μας άρχισαν να μετατοπίζονται διαρκώς προς τα πίσω, δυσκολευόντουσαν να κρατήσουν την μπάλα ενώ και στις μονομαχίες δεν έμπαιναν πλέον το ίδιο δυνατά. Η Κηφισιά άρχισε να πιέζει ολοένα και περισσότερο και ο ΑΡΗΣ δυσκολευόταν να αντιδράσει σε αυτή την κατάσταση. Άναρχα διωξίματα , όπου φύγει φύγει η μπάλα και πάλι πίσω στην άμυνα. Ωστόσο οι αντίπαλοι μας πέρα από 2-3 επικίνδυνες καταστάσεις δεν είχαν αρκετές πραγματικές ευκαιρίες και αυτό οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στον Φαμπιάνο που ήταν ένας από τους διασωθέντες της σημερινής κακής εικόνας. Ο Βραζιλιάνος τα έκανε όλα μέσα στο γήπεδο και αυτός ήταν ο βασικός λόγος που πάγωσε ο Μάντζιος όταν τραυματίστηκε και δεν είχε άλλα αλλαγή να κάνει. Η μετατόπιση του τραυματία Φαμπιάνο στη θέση του σέντερ φορ πυροδότησε μια σειρά από αλλαγές στις θέσεις των παικτών μας, με τον Οντουμπάτζιο να αγωνίζεται ως στόπερ δίπλα στον Ρόουζ. Με τον Φαμπιάνο εκτός μάχης, ο ΑΡΗΣ αναγκάστηκε να αγωνιστεί για περίπου 12΄ με 10 παίκτες. 10 παίκτες απόλυτα προσηλωμένους στην άμυνα όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ, ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Δεν κρύφθηκε ο προπονητής μας στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε. Δικαιολόγησε όμως την εικόνα λόγω της κούρασης, των τραυματισμών και του επίπεδου ετοιμότητας αρκετών παικτών. Μίλησε όμως και για διαχείριση και αυτό ίσως ήταν το μοναδικό που έκανε καλά ο ΑΡΗΣ σήμερα. Κατάφερε σε ένα παιχνίδι όπου αναγκαστικά στόχευσε για να κάνει την διαχείριση του με 8 αλλαγές να φύγει νικητής. Κόντρα σε έναν αντίπαλο που στον πρώτο γύρο δεν είχαμε καταφέρει να τον κερδίσουμε μέσα στο σπίτι μας. Σίγουρα υπάρχει προβληματισμός για την εικόνα αλλά το αποτέλεσμα μετράει και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες παίρνεις το αποτέλεσμα. Και εδώ και κάμποσο καιρό οι συνθήκες δεν είναι οι ιδανικές. Σίγουρα όμως θα γίνουν καλύτερες στη συνέχεια μιας και από σήμερα ο Μάντζιος έχει και «επισήμως» άλλη μια ποιοτική επιλογή για την επίθεση. Ο Φετφατζίδης με το γκολ του και την όλη του παρουσία πλέον αποτελεί βασική επιλογή για τη συνέχεια. Και ο καλός Φετφατζίδης έχει πολλά από τα στοιχεία που λείπουν από τον φετινό ΑΡΗ.

ΚΕΡΔΟΣ ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΦΕΤΦΑ

Αυτή τη φορά τα περίπου 35’ «παρουσίας» του ΑΡΗ στο Α ημίχρονο ήταν αρκετά για να πάρει τη νίκη. Η έμπνευση του Μενέντες και το ωραίο τελείωμα του Φετφατζίδη έκαναν την διαφορά και χάρισαν την νίκη στην ομάδα, σε ένα παιχνίδι που γρήγορα θα πρέπει όλοι να ξεχάσουμε. Κρατάμε τους 3 βαθμούς σε έναν αγώνα που κατεβήκαμε με 8 αλλαγές, την επιστροφή στα γκολ του Φέτφα και την ψυχραιμία που έδειξε η ομάδα στα τελευταία λεπτά που αγωνιζόταν με τον Φαμπιάνο τραυματία.

ΥΓ.  Έτσι ρε Αρειανάρα, να τα ζούμε και αυτά τα παιχνίδια λίγο ανάποδα γιατί όλο με ξενέρωτες ήττες καταλήγουν συνήθως…

Σαν σίφουνας πέρασε ο ΑΡΗΣ μας από το Αγρίνιο ισοπεδώνοντας τον Παναιτωλικό με 4-0! Οι 9 αλλαγές στο αρχικό σχήμα και αυτή η «πειραματική» ενδεκάδα όχι μόνο δεν φάνηκε να πατάει στα χαμένα αλλά είχε την φρεσκάδα, την ένταση και την αποτελεσματικότητα ώστε να πάρει μια εμφατική νίκη! Τζούρασεκ, Σουλεϊμάνοφ, Σαβέριο και Ζαμόρα τα γκολ του θριάμβου. Μαγικά από τον Μάντζιο που βλέπει τον «άδειο πάγκο» σιγά σιγά να γεμίζει.

ΝΕΑ ΕΝΔΕΚΑΔΑ, ΙΔΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Φρεσκάδα, διάθεση και προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο έδειξε ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα του αγώνα. Οι 9 αλλαγές στο αρχικό σχήμα όχι μόνο δεν φάνηκε να επηρεάζουν την απόδοση μας αλλά αντιθέτως έμοιαζαν με ξεκάθαρο πλεονέκτημα. Οι παίκτες του Άκη Μάντζιου αποφασισμένοι να αρπάξουν την ευκαιρία που τους δόθηκε έπαιζαν σαν να είχαν μπόλικα ενενηντάλεπτα στα πόδια τους και μήνες προετοιμασίας. Ο ΑΡΗΣ αμυνόταν καλά και έβγαινε με αξιώσεις στην επίθεση όποτε είχε την μπάλα στα πόδια. Ότι δεν κατάφεραν οι Ρόουζ και Παναγίδης στο 11’ το κατάφερε ο Τζούρασεκ λίγα λεπτά αργότερα στέλνοντας την μπάλα στα δίκτυα με ένα τεχνικό διαγώνιο σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής. Το 0-1 είχε φέρει το παιχνίδι ακριβώς εκεί που το θέλαμε αλλά η ομάδα δεν έδειχνε διατεθειμένη να αλλάξει την αγωνιστική της συμπεριφορά. Στο 24’ χάθηκε μια σπουδαία διπλή ευκαιρία με τον Μενέντεθ και τον Φετφατζίδη να μην καταφέρνουν να κάνουν το 0-2.

ΓΕΜΙΣΕ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΣΟΠΕΔΩΣΕ

Όχι μόνο το σκορ αλλά και η συνολική του πρώτου ημιχρόνου γέμισε με αυτοπεποίθηση τους παίκτες μας που μπήκαν εξίσου ορεξάτοι και στο Β ημίχρονο παρά την διάθεση που έδειξε ο Παναιτωλικός για ανέβει πιο ψηλά. Σε αυτό βοήθησαν και οι αλλαγές του Μάντζιου με τον ΑΡΗ αντί να οπισθοχωρεί να ψάχνει με κάθε ευκαιρία και ένα δεύτερο γκολ. Σουλεϊμάνοφ και Σαβέριο έφθασαν μια ανάσα από το να κάνουν το 0-2 αλλά ο Καπίνο με τρομερές αποκρούσεις κράτησε τον Παναιτωλικό στο παιχνίδι. Στο 77’ όμως ο Φατόρε έβγαλε μια πολύ ωραία παράλληλη σέντρα κόντρα στην εστία του Καπίνο με τον Σουλεϊμάνοφ αυτή τη φορά να κερδίζει τον αντίπαλο γκολκίπερ. Εκεί κάπου κλείδωσε η νίκη μιας και ο ΑΡΗΣ έμοιαζε απόλυτα συγκεντρωμένος στον στόχο του. Ο Παναιτωλικός πίεσε όσο μπορούσε, είχε μια καλή στιγμή που κατέληξε στο δοκάρι μας και μετά ακολούθησε η κατάρρευση. Οι παίκτες μας κυριάρχησαν στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης καταφέρνοντας μάλιστα να σκοράρει 2 φορές με τους Ζαμόρα και Σαβέριο για το τελικό 0-4!

ΑΠΟ ΡΕΖΕΡΒΕΣ ΣΕ ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΕΝΔΕΚΑΔΑΣ

Με 9 νέα πρόσωπα και 11 παίκτες που δεν έχουν ξαναβρεθεί μαζί σε επίσημο παιχνίδι η συνοχή της ομάδας ήταν εξαρχής το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχε να διαχειριστεί ο Άκης Μάντζιος. Στην πράξη όμως είδαμε μιας από τις καλύτερες εμφανίσεις του φετινού ΑΡΗ με παίκτες πιο ετοιμοπόλεμους και συγκεντρωμένους από ποτέ. Ο ΑΡΗΣ σε όλη την διάρκεια του αγώνα ήταν κατά πολύ καλύτερος του αντιπάλου του και θα μπορούσε να είχε κλειδώσει την νίκη από το πρώτο ημίχρονο. Το τελικό αποτέλεσμα και η συνολική εικόνα της ομάδας τα λένε όλα σχετικά με τη «δουλειά» του Άκη Μάντζιου. Δεν νομίζω ότι μπορεί εύκολα να εξηγηθεί αλλά ο Μάντζιος κατάφερε να πείσει παίκτες χωρίς αγωνιστικό ρυθμό που έμοιαζαν να είναι εκτός πλάνων ότι ο σημερινός αγώνας ήταν η μεγάλη ευκαιρία που έψαχναν. Και αυτοί με την σειρά τους την άρπαξαν από τα μαλλιά. Μετά από αυτά που είδαμε σήμερα μάλλον το ότι ο ΑΡΗΣ δεν έχει πάγκο και εναλλακτικές λύσεις παύει να ισχύει. Εξακολουθεί να λείπει ο δεύτερος φορ, υπάρχει και το πρόβλημα στο κέντρο λόγω των τραυματισμών του Ζουλ και του Βεστράτε αλλά από εκεί πέρα υπάρχουν παίκτες για όλες τις θέσεις! Άπαντες ήταν καλοί αλλά οι Τζούρασεκ, Σαβέριο, Φατόρε και Ρόουζ ξεχώρισαν. Ενώ και ο βαθμός ετοιμότητας που έδειξε να βρίσκεται ο Φεράρι με τον Ντουκουρέ είναι ένα θετικό στοιχείο για τη συνέχεια. Ο Φετφατζίδης στο αρχική σχήμα αυτή τη φορά δεν τα πήγε πολύ καλά όπως και ο Μανού Γκαρθία στην επανεμφάνιση του. Το σημαντικό όμως είναι πήραν χρόνο που απαιτείται για να βρουν ρυθμό. Ιδιαίτερα ο Ισπανός μετά από απουσία σχεδόν ενός χρόνου θα πρέπει να ενταχθεί σε αγωνιστικούς ρυθμούς με ιδιαίτερη προσοχή. Όλα όμως τα παραπάνω συνθέτουν μια ιδανική ημέρα για τον ΑΡΗ που κατάφερε μέσα από μια εμφατική νίκη να ξεκουράσει βασικούς, να δώσει ευκαιρίες σε αναπληρωματικούς και χρόνο σε παίκτες που το χρειάζονται.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ 3 ΒΑΘΜΟΥΣ

Με 4 γκολ φιλοδώρησε ο ΑΡΗΣ τον «ανεβασμένο» Παναιτωλικό στο Αγρίνιο, προσπερνώντας εντυπωσιακά όλους τους προβληματισμούς που υπήρχαν πριν τη σέντρα για τις αλλαγές και τις εναλλακτικές λύσεις που έχει ή δεν έχει η ομάδα.  Γεμάτη εμφάνιση με 4 ωραία γκολ και μια νίκη που μας  δίνει πολλά περισσότερα από τους 3 βαθμούς. «Στρατηγός» ο Μάντζιος στον πάγκο που βλέπει τους παίκτες του να ανταποκρίνονται εξαιρετικά και τις επιλογές του ολοένα και να αυξάνονται. ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Εκνευριστικός ο διαιτητής μάλλον και απογοητευμένος που δεν του  δόθηκε η ευκαιρία να «επέμβει» περισσότερο στο παιχνίδι.

ΥΓ2. Άλλο παιχνίδι μάλλον έβλεπε ο Πετράκης στον πάγκο του.