Πιστός σε ότι μας έχει συνηθίσει ως τώρα ο Θόδωρος Καρυπίδης κατάφερε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να κάνει μπάχαλο  την ομάδα παρόλο που υπήρχε και το σημαντικό ντέρμπι με τον συμπολίτη. Το ότι δεν άφησε τον Μπούργος να «καεί» ή να «λυτρωθεί» στο ντέρμπι έδειξε και το μέγεθος της δυσαρέσκειας που είχε στο πρόσωπο του πρώην προπονητή μας. Η επικοινωνιακή τρικυμία γύρω από προπονητές και παίκτες  που ακολούθησε έχει την υπογραφή του Καρυπίδη όπως όμως έχει και η επιλογή του Άλαν Πάρντιου που φέρνει έναν άνεμο Premier League στην ομάδα μας.

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΚΗ

Καμία λογική δεν υπήρχε γύρω από την απόλυση του Μπούργος ακόμη και αν ο πρώην προπονητής μας είχε κάνει κάποια χοντρά λάθη και έδειχνε αδυναμία στο να βρει λύσεις στα ουσιαστικά αγωνιστικά προβλήματα της ομάδος. Δεν γίνεται όμως να τον διώχνεις μόλις στη 2^η αγωνιστική του πρωταθλήματος και μετά από ένα συν πλην Νικών-Ηττών που είχε θετικό πρόσημο. Όταν μάλιστα αυτή την παράλογη τακτική αλλαγής προπονητών την έχεις κάνει ξανά και ξανά και δεν σου βγαίνει  τότε μάλλον το πρόβλημα δεν είναι οι προπονητές αλλά η όλη λειτουργία της ομάδος. Αν σε αυτό το τελευταίο προσθέσουμε και τις δηλώσεις του προέδρου για την διεκδίκηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου πριν την έναρξη των εγχώριων διοργανώσεων τότε το πάζλ  της απόλυτης τρικυμίας συμπληρώνεται.

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΜΩΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΣΤΟΜΑΤΑ

Όπως ακριβώς μας έχει συνηθίσει ο Καρυπίδης στις παράλογες κινήσεις με τις αλλαγές προπονητών και τις μεταγραφές χωρίς καν να υπάρχει προπονητής ή κάποιος άλλος «ποδοσφαιράνθρωπος» με αυτόν τον ρόλο έτσι μας έχει συνηθίσει στο τέλος με τις κινήσεις του να κερδίζει τις εντυπώσεις.  Εντυπώσεις που κέρδισε με την επιλογή ενός προπονητή όπως είναι ο Άλαν Πάρντιου με μια σπουδαία καριέρα στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη! Μια ακόμη κίνηση με άρωμα Premier League που επιβεβαιώνει ότι ο ισχυρός άνδρας της ΠΑΕ θέλει να δοκιμάσει νέα πράγματα και να εκμεταλλευτεί στον μέγιστο βαθμό την «πόρτα» που άνοιξε στην αγγλική αγορά. Το αν θα πετύχει ο νέος προπονητής στην ομάδα θα φανεί μέσα στο γήπεδο, το βέβαιο όμως είναι ότι πρόκειται για μια εξαιρετική επιλογή που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει.

ΤΑ ΛΑΘΗ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΧΑΝΟΝΤΑΙ

Και αν και το «δις εξαμαρτείν» το πληρώνει ο ίδιος ο Καρυπίδης από την τσέπη του οι βαθμοί που χάνονται  δύσκολα αναπληρώνονται. Το χαστούκι από τον Παναιτωλικό λειτούργησε σαν μια αφύπνιση αλλά όπως φάνηκε μέσα στο γήπεδο κόντρα στον συμπολίτη πετάξαμε 2 εύκολους βαθμούς.  Μια ισοπαλία που ήρθε όχι μόνο γιατί χάθηκε το πέναλτι από τον Γκρέι αλλά και γιατί αντί η ομάδα να κοιτάει πώς να βελτιωθεί και να καλύψει τα κενά της αναλώθηκε σε μια προπονητολογία και μια μεταγραφολογία που «ακύρωνε» ένα μεγάλο κομμάτι του έμψυχου υλικού της ομάδος μόλις από την 3^η αγωνιστική.  Πλέον στην Τρίπολη η ομάδα καλείται υπό τις οδηγίες του Τερζή και το βλέμμα του Πάρντιου να επιστρέψει στις νίκες  ώστε να μην χάσει από νωρίς την επαφή με την κορυφή.  Το είδαμε και πέρσι με το σκανδαλώδες -6 ότι λειτουργεί σαν βαρίδιο. Για αυτό νίκη και μόνο νίκη ώστε να επανέλθει η ομάδα στον σωστό δρόμο! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ για το διπλό!

ΥΓ. Όταν τα αυτονόητα όπως το ότι ο νέος προπονητής μας θα έχει και δικούς του βοηθούς  παρουσιάζεται ως είδηση τότε καταλαβαίνει και ο πιο αδαής την ανοργανωσιά που διακατέχει το αγωνιστικό τμήμα.

Από το «γεμάτο» ρόστερ που στις λεπτομέρειες δεν κατάφερε να προχωρήσει στην Ευρώπη και τους υψηλούς στόχους που έθεσε η διοίκηση στην τριάρα από τον Παναιτωλικό και στην απόλυση του Μπούργος μόλις μετά από 6 επίσημα παιχνίδια και απολογισμό 4 νίκες και 2 ήττες. Η χειρότερη δυνατή εξέλιξη σε ένα σημείο όπου ο κόσμος ήταν «ζεστός» και όντως είχε πιστέψει ότι με αυτόν τον προπονητή, αυτό το ρόστερ και 2-3 ουσιαστικές κινήσεις ενίσχυσης θα μπορούσαμε να πετύχουμε σπουδαία πράγματα. Η «σφαλιάρα» στο Αγρίνιο και οι σπασμωδικές αντιδράσεις της διοίκησης με την απόλυση ενός προπονητή που πριν λίγες ημέρες είχε την αμέριστη στήριξη όλων απλά φανερώνει ότι ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ θέλει πολύ δουλειά ακόμη σε όλα τα επίπεδα για να μπορεί να ονειρεύεται…

ΑΠΟ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟ ΣΤΟ «ΝΑΥΑΓΙΟ» ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ

Μπορεί σε σχέση με το παιχνίδι με τον Λεβαδειακό στο Αγρίνιο να μην είχαμε το εντυπωσιακό Β ημίχρονο όμως οι ευκαιρίες για να βάλεις γκολ αλλά και να δεχθείς υπήρχαν όπως ακριβώς και στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Η διαφορά ήταν η αποτελεσματικότητα η δική μας αλλά και των αντιπάλων μας. Με τον Λεβαδειακό έβαλες τα γκολ χάρη στον εντυπωσιακό Μαντσίνι και κλείδωσες το παιχνίδι από νωρίς όταν οι αντίπαλοι μας αν και είχαν τις προϋποθέσεις για να πετύχουν γκολ δεν το κατάφεραν. Αντιθέτως ο Παναιτωλικός δεν σου χαρίστηκε, αξιοποίησε κάποιες από τις ευκαιρίες που του δόθηκαν, αφήνοντας όλους εμάς να αναρωτιόμαστε πως θα είχε εξελιχθεί το παιχνίδι αν κάποιο από τα σουτ των Μαντσίνι και Γκρέι έβρισκαν στόχο. Ωστόσο οι αδυναμίες και τα κενά ήταν ακριβώς τα ίδια. Το κέντρο μια μεγάλη τρύπα, τα εύκολα λάθη στην άμυνα μια κακή συνήθεια και η έλλειψη έντασης και ενέργειας σε πολλές φάσεις του αγώνα καταστροφική. Και όταν δεν κερδίζεις ώστε να βαφτίσεις τη νίκη σου «επαγγελματική» τότε τα προβλήματα δεν κρύβονται κάτω από το χαλάκι.

ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ Η ΔΙΑΤΗΣΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ

Και αν για τον ΑΡΗ υπάρχουν δικαιολογίες και ευθύνες για τα κακώς κείμενα, για τον διαιτητή και τον VARista δεν υπάρχει καμία δικαιολογία αλλά μόνο η ευθύνη μιας συνειδητής απόφασης να μην δοθεί πέναλτι στη φάση του Ιτούρμπε. Ναι η «θεωρητική» διαφορά των 2 ομάδων και τα θέλω μας λένε ότι μπορούμε να κερδίζουμε και τους διαιτητές αλλά δεν παύει να ήταν μια ωμή παρέμβαση στη ροή του αγώνα. Ακόμη και αν ο ΑΡΗΣ δεν ήταν όσο καλός θα θέλαμε, το να έμπαινε στο Β μέρος μπροστά στο σκορ με 1-2 χάρη σε ένα πεντακάθαρο πέναλτι μπορεί να οδηγούσε σε κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που ζήσαμε. Και σε αυτό το κομμάτι είχαμε απότομη προσγείωση μιας και στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν δεν γίνεται να λογαριάζεις χωρίς πρόσβαση στην «παράγκα»…

ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΒΔΑΚΙ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΓΟΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ

Από όποια πλευρά και αν το δεις το θέμα της απόλυσης του Μπούργος λογική δεν μπορείς να διακρίνεις… Είτε όταν τον βλέπαμε «μάγο» και ο πρόεδρος μιλούσε για διεκδίκηση τίτλων όλοι δεν ξέραμε τι βλέπαμε και τι λέγαμε είτε τώρα είμαστε μάρτυρες άλλης μια σπασμωδικής κίνησης-αντίδρασης της διοίκησης χωρίς πλάνο και λογική. Και όλα αυτά με έναν προπονητή που πέρσι ήρθε και σου έσωσε τη χρονιά και φέτος πρόλαβε σε 6 επίσημες αναμετρήσεις να έχει 4 νίκες και 2 ήττες. Όπως πολλοί αναγνωρίσαμε την στήριξη που παρείχε στον Μάντζιο ο Καρυπίδης έτσι τώρα σε αντίθετο κοντράστ κοιτιόμαστε μεταξύ μας με αμηχανία. Παραδίδεις τα κλειδιά σε έναν προπονητή, προχωράς σύμφωνα με τα θέλω του σε ριζική ανανέωση της ομάδος αφήνοντας παίκτες που ίσως και φέτος να ήταν πολύτιμοι όπως οι Σάσα, Γκάμα, Ματίγια, Σούντγκρεν και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι δεν σου κάνει. Και μόλις στην 3η αγωνιστική του πρωταθλήματος ξαναξεκινάς από το μηδέν.

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΠΑΣΜΩΔΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Απότομη και οδυνηρή προσγείωση όλων μας στο Αγρίνιο… με την ομάδα να μην μπορεί να επιβληθεί κόντρα σε ένα υποδεέστερο σύνολο, τον κόουτς να κινείται στα χαμένα προσπαθώντας να τους έχει όλους ικανοποιημένους, την διαιτησία να αρπάζει την ευκαιρία για να σου κάνει τη ζημιά και τον πρόεδρο να λειτουργεί σπασμωδικά και να ακυρώνει με ευκολία ότι «αποθεώναμε» τους τελευταίους μήνες… Μπορεί να τα έχει ξανακάνει αυτά ο Κάρυ και να μας βγήκαν σε καλό αλλά αυτές δεν είναι πρακτικές σοβαρής ομάδος. Πίσω στο μηδέν με προορισμό το άγνωστο…

ΥΓ. Καλά κάνουμε και έχουμε απαιτήσεις από την ομάδα, τον προπονητή και τον πρόεδρο αλλά το πέναλτι που «έπνιξαν» χθες μπορεί να άλλαζε τα πάντα.

ΥΓ2. Ένα τεράστιο μπράβο σε όλους όσους απαρτίζουν την Δομή της 1ης Φεβρουαρίου 2022 "Εις το όνομα του Άλκη" για την παρουσία τους στο Αγρίνιο. Όσο υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, υπάρχει ελπίδα για την κοινωνία μας.

Μετά την αποχώρηση παικτών όπως ο Γκάμα, ο Σάσα, o Σούντγκρεν, ο Μπερτόγλιο, ο Σάκιτς, ο Γκάνεα και πιθανόν και ο Ματίγια αλλά και τον ερχομό 7 νέων παικτών ως τώρα δεν μπορούμε να μιλάμε για τίποτα παρά για ένα τέλος εποχής  και μια ριζική ανανέωση με στόχο φυσικά το βήμα παραπάνω. Δεν είναι κακό η καρδιά του κόσμου να παραμένει ρομαντική και να σκέφτεται «Γκάμα ψυχάρα για πάντα Αρειανάρα» αλλά πολλές φορές πέρα από τους ρομαντικούς υπάρχει και η ωμή πραγματικότητα που θέλει τον ΑΡΗ να μην μένει σε πρόσωπα και να κοιτάει πάντα μπροστά, στοχεύοντας πάντα ψηλότερα. Ψηλότερα από εκεί που αυτοί οι παίκτες (μαζί με άλλους που αγαπήθηκαν  τα τελευταία χρόνια) μας έφθασαν καταθέτοντας σώμα και ψυχή μέσα στα γήπεδα φορώντας τη φανέλα με το σήμα του Θεού του πολέμου!

Η ΠΩΛΗΣΗ ΚΑΜΑΡΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ

Αν και η προπαγάνδα κατά του Καρυπίδη και το αφήγημα του «αφεντικού» Ολυμπιακού εκ των συνθηκών φθίνει δεν παύει ακόμη πολλοί φίλοι της ομάδος να πέφτουν στην παγίδα αγνοώντας τα προφανή και στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ως οπαδός πάντα στην ιεραρχία του «καλού του συλλόγου» μέσα στο μυαλό μου έχω στην  κορυφή το αγωνιστικό μιας και η ομάδα που παρουσιάζουμε μέσα στο γήπεδο είναι σε μεγάλο βαθμό ο καθρέφτης του οικοδομήματος που λέγεται ΑΡΗΣ. Στον ΑΡΗ λοιπόν που παρακολουθήσαμε την τελευταία αγωνιστική σεζόν υπήρχε η τρανταχτή μεταγραφή του Καμαρά που από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή πάλευε να πείσει ότι άξιζε τον ντόρο που έγινε το περασμένο καλοκαίρι. Σίγουρα βοήθησε την ομάδα ο Καμαρά ωστόσο νομίζω ότι η απόσταση από τις προσδοκίες που υπήρχαν και την εντύπωση ότι πρόκειται για έναν παίκτη που θα λύσει το πρόβλημα στο σκοράρισμα ήταν μεγάλη. Μάλιστα ο τρόπος που αγωνίζεται ο Καμαρά έκανε ξεκάθαρο ότι ο παίκτης δεν έχει το γκολ στο μυαλό του αλλά περισσότερο την δημιουργία για τους συμπαίκτες του κάτι που από μόνο του δείχνει ότι δεν κολλούσε στον ρόλο για τον οποίο προοριζόταν. Ακόμη και έτσι κατάφερε να έχει θετική επίδραση στο παιχνίδι μας αλλά και να τραβήξει τα βλέμματα πάνω του με το ταλέντο και την μαχητικότητα του.

ΕΚΑΝΕ ΔΙΑΝΑ ΣΤΙΣ «ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΕΣ» ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ

Η  πρόταση από τον Ολυμπιακό σήμαινε αυτομάτως ότι ο ΑΡΗΣ στις συναλλαγές του στο χρηματιστήριο του ποδοσφαίρου έκανε διάνα! Απλά μαθηματικά που δεν χρειάζονται επεξήγηση.  Αν στα οικονομικά οφέλη προσθέσεις και τον αστερίσκο ότι ο παίκτης παρά την αξία του δεν ήταν αυτό που ταίριαζε στην ομάδα μας τότε μιλάμε για ένα εξαιρετικό deal. Και χωρίς φυσικά να ξεχνάμε τα αυτονόητα ότι το Ελληνικό πρωτάθλημα για έναν «μη ξοφλημένο» παίκτη είναι απλά ένα σκαλοπάτι για ένα πιο σοβαρό πρωτάθλημα και όσο και αν δεν μας αρέσει να το λέμε… σε αυτό το ξεπεσμένο τραγελαφικό ελληνικό ποδόσφαιρο, η καλύτερη «βιτρίνα» είναι αυτή του Ολυμπιακού. Οπότε πρέπει να επιλέξεις σαν ομάδα αν θα αποδεχθείς αυτόν τον ρόλο, ακολουθώντας τις τάσεις του σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαίρου ή θα παραμείνεις με μια απαρχαιωμένη σκέψη με «καρφιτσωμένα δελτία» ή τεράστιες προσφορές σε παίκτες που δεν τις άξιζαν μόνο και μόνο για το πρεστίζ κάνοντας τεράστια οικονομική και «ηθική» ζημιά στο σύλλογο.   Γιατί όπως ωραία λέμε ότι ο ΑΡΗΣ άνοιξε πόρτες με κορυφαία γραφεία μάνατζερ παγκοσμίως και ψωνίζει από μια από τις καλύτερες αγορές όπως είναι η Αγγλία  έτσι εύκολα αν δεν είσαι συνεργάσιμος οι πόρτες κλείνουν. Συν φυσικά υπάρχουν και τα θέλω του παίκτη με τον άγραφο κανόνα του ποδοσφαίρου να λέει ότι ο παίκτης που δεν θέλει να μείνει δεν μπορείς να τον κρατήσεις.

ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΑ ΑΠΟΚΤΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΕΠΙΠΕΔΟ

7 νέα μεταγραφικά αποκτήματα ως τώρα και συνεχίζει το τεχνικό τιμ μαζί με τον πρόεδρο να ψάχνει για τους κατάλληλους που θα μπορούν να αποτυπώσουν την αγωνιστική φιλοσοφία του Μπούργος στο γήπεδο. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο πέρα από τα ατομικά στοιχεία ενός ποδοσφαιριστή εξίσου σημαντικό ρόλο και ίσως και σημαντικότερο παίζει η προσαρμογή του στο σύστημα της ομάδος και στη φιλοσοφία του προπονητή του. Και αυτό ακριβώς ευελπιστούμε φέτος να πετύχουμε. Το γήπεδο είναι ο απόλυτος κριτής για τους πάντες αλλά στα «χαρτιά» φαίνεται ότι έχουμε κάνει ταιριαστές επιλογές, με δυνατό βιογραφικό και εμπειρία από πρωταθλήματα πολύ πιο σοβαρά από το ελληνικό και αυτό κάνει τη διαφορά. Ακόμη και αν διαβάζοντας το βιογραφικό ενός παίκτη σταθείς στον σημαντικό τραυματισμό του και την πολύμηνη απουσία του από τους αγωνιστικούς χώρους, δεν είναι λογικό στη συνέχεια να προσπερνάς το γεγονός ότι αυτός ο παίκτες επέστρεψε και ενσωματώθηκε με ενεργό ρόλο σε μια ομάδα της Αγγλίας. Εκτός και αν πιστεύετε ότι οι αγγλικές ομάδες τουλάχιστον των πρώτων κατηγοριών επιλέγουν παίκτες με πολύ χαλαρά κριτήρια και τους επιτρέπουν να υπολειτουργούν μέσα στην καθημερινότητα της ομάδος  όπως για παράδειγμα γίνεται στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν. Ο Γκρέι ξεχωρίζει από τους νεοαποκτηθέντες μιας και μοιάζει ακριβώς αυτό που ψάχνουμε για την επίθεση και το γκολ. Ενώ και τα μπακ που έχουν αποκτηθεί φαίνεται να έχουν μια ποιότητα που έλειπε τα τελευταία χρόνια παρόλο τις φιλότιμες προσπάθειες παικτών όπως του Σάκιτς και του Σούντγκρεν.  Φυσικά και υπάρχουν ακόμη κενά και πρέπει να γίνουν κινήσεις αλλά για ακόμη μια φορά ο Καρυπίδης με πράξεις βουλώνει στόματα και κερδίζει την εμπιστοσύνη μας.

«ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ» ΣΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΚΑΜΑΡΑ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Από εκεί που αρχίσαμε εκεί και θα τελειώσουμε σε αυτό το μακροσκελές άρθρο με την πώληση Καμαρά ναι μεν να είναι ένα σπουδαίο deal αλλά να συμπεριλαμβάνει και μια δόση πικρίας. «Σκαλοπάτι» ο ΑΡΗΣ για τον Καμαρά όπως και «σκαλοπάτι» είναι ο Ολυμπιακός για το κάτι καλύτερο, εκτός και αν πιστεύετε ότι οι φιλοδοξίες ενός παίκτη σαν τον Καμαρά περιορίζονται στο Ελληνικό πρωτάθλημα… Αν λοιπόν ο ΑΡΗΣ σε αυτό το ελληνικό πρωτάθλημα θέλει να είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά «σκαλοπάτια» που θα προσελκύουν σπουδαίους παίκτες με φιλοδοξία αποφασισμένους να παλέψουν και να διακριθούν με τη φανέλα του ΑΡΗ ώστε να κερδίσουν και οι ίδιοι το κάτι παραπάνω τότε ο μοναδικός δρόμος για να το καταφέρουμε είναι αυτός της Ευρώπης. Τι και αν έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε συνεχόμενες εξόδους στα ευρωπαϊκά κύπελλα… μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας και φρενάρουμε την ομάδα μας.  Με μια σταθερά καλή ευρωπαϊκή πορεία τα δεδομένα αλλάζουν. Μια ματιά να ρίξουμε πόσο πιο εύκολο είναι για τον Ολυμπιακό ή τον συμπολίτη να πουλήσουν ή να  προσελκύσουν παίκτες έχοντας απλά μια μέτρια πορεία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις αρκεί για να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι απέναντι στην Γκόμελ να είμαστε έτοιμοι! Ξορκίσαμε την κακοδαιμονία στο ελληνικό πρωτάθλημα με τη νίκη-ανατροπή απέναντι στην ΑΕΚ, ώρα επιτέλους να κάνουμε και κάτι ανάλογο και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και να δούμε τον ΑΡΗ μας στους ομίλους του Europa Conference League. Έτσι μεγαλώνεις, έτσι προχωράς μπροστά, έτσι κάνεις το πολυπόθητο βήμα και αλλάζει ο τρόπος σκέψης σου και ανοίγει η όρεξη σου για το κάτι παραπάνω.

ΠΡΟΒΑ ΤΖΕΝΕΡΑΛΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Ποτέ δεν μου άρεσαν τα βιαστικά συμπεράσματα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μια σειρά από φιλικά παιχνίδια στο αρχικό στάδιο προετοιμασίας με παίκτες να πηγαινοέρχονται, τους προπονητές να δοκιμάζουν ότι τους κατεβαίνει στο μυαλό και οι παίκτες να μαλώνουν με τους αντιπάλους τους σε «φιλικό» επίπεδο με κάθε ευκαιρία. Καμία σχέση με το πραγματικό ποδόσφαιρο και τις επίσημες υποχρεώσεις. Στα φιλικά όμως με τον Ολυμπιακό και τον Ιωνικό στο Κλεάνθης Βικελίδης ο ΑΡΗΣ οφείλει να είναι σοβαρός, συγκεντρωμένος, ψύχραιμος, ανταγωνιστικός και αποτελεσματικός. Όχι μόνο γιατί αυτά τα 2 παιχνίδια είναι ουσιαστικά τα αποκαλυπτήρια της ομάδος στον κόσμο του αλλά γιατί ο ΑΡΗΣ θα πρέπει απέναντι στην  Γκόμελ που έχει αγωνιστικό ρυθμό να παρουσιαστεί πανέτοιμος. Θα είναι έγκλημα ακόμη μια χρονιά να ξεκινήσει με μια τρανταχτή αποτυχία… Ζέσταμα θα είναι και για όλους εμάς που έχουμε πάθει στερητικό από ΑΡΗ και μετράμε τις ώρες για να βρεθούμε στο βράδυ της Δευτέρας στο δεύτερο σπίτι μας. Χρόνος για δεύτερες σκέψεις δεν υπάρχει… γινόμαστε ένα με την ομάδα και δίνουμε στους νεοαποκτηθέντες παίκτες να καταλάβουν σε ποια ομάδα ήρθαν και ποιον κόσμο θα εκπροσωπούν μέσα στο χορτάρι! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Δεν ξέρω αν η «αυτοεξορία» στη Γ Εθνική έπαιξε τόσο πολύ τον ρόλο της ή τα «χαστούκια» στους big-πορδ με το που επιστρέψαμε έκαναν την διαφορά αλλά τα τελευταία χρόνια πολλοί ήταν οι παίκτες που κατάφεραν να με «αγγίξουν» και να τους δω πιο συναισθηματικά από έναν ακόμη περαστικό επαγγελματία ποδοσφαιριστή.  Ακόμη και αν έμειναν σχετικά λίγο στην ομάδα κατάφεραν να με «ψήσουν».  Σε αυτούς τους παίκτες ξεχωριστή θέση έχει ο Μπρούνο Γκάμα που είχε όλο το πακέτο που γουστάρω σε έναν παίκτη εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων.  Μακάρι οι δρόμοι μας να ανταμώσουν ξανά!

Λίγες ημέρες μετά την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος και την διασφάλιση της Ευρωπαϊκής συμμετοχής παρά τις ύστατες προσπάθειες της «εξυγίανσης» ήρθε η ώρα να κάνουμε το ταμείο όλων όσων βιώσαμε φέτος στο πλευρό του κιτρινόμαυρου Θεού. Η χρονιά αναμφίβολα μπορεί να χαρακτηριστεί ως καρδιογράφημα με τις στιγμές που ο ΑΡΗΣ μας έμοιαζε «νεκρός» αγωνιστικά να είναι κάμποσες αλλά και την αντίδραση που πάντα ακολουθούσε να επιβεβαιώνει το πνεύμα του μαχητή που χαρακτηρίζει διαχρονικά τον σύλλογο μας και γουστάρουμε να βλέπουμε ανεξαρτήτως μπάτζετ και ειδικών συνθηκών.

ΟΙ ΥΨΗΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΑΘΗ

Με τον ΑΡΗ την περασμένη αγωνιστική σεζόν να σπάει τα κοντέρ και να βρίσκεται στην μεγαλύτερη διάρκεια του πρωταθλήματος στην 2^η θέση(και στην 1^η αρκετές στιγμές) λογικό είναι στην αφετηρία της επόμενης σεζόν να θέλεις να επαναλάβεις μια ίδια πορεία αλλά και να κάνεις το βήμα παραπάνω. Βήμα παραπάνω στο πρωτάθλημα αλλά κυρίως στο κύπελλο και στην Ευρώπη. Όταν μάλιστα στη θεωρία έγιναν ηχηρές μεταγραφές όπως αυτές του Καμαρά και του Εντιαγέ γιατί όχι να μην το πιστέψεις. Στην πράξη όμως τα λάθη αποδείχθηκαν πολλά. Γυμνή η ομάδα στην Ευρώπη και ένα «μπόλιασμα» παικτών που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Αν σε αυτά προσθέσουμε και τους τραυματισμούς και την αστάθεια παικτών που περιμέναμε το κάτι παραπάνω τότε το ότι  ο ΑΡΗΣ ξέμεινε από λύσεις και επιλογές σε αρκετά σημεία μέσα στη σεζόν ήταν κάτι το φυσιολογικό. Η δε μεταγραφική ενίσχυση του Ιανουαρίου και το φαινόμενο Μήτρογλου ανέδειξε και άλλα προβλήματα βάζοντας για τα καλά στην εξίσωση της διαφαινόμενης αποτυχίας και τον έως τότε ρέκορντμαν προπονητή Άκη Μάντζιο. Η αλλαγή του Μπούργος μάλλον ήρθε καθυστερημένα αλλά όπως φάνηκε πρόλαβε να γλιτώσει την ομάδα από την ολική αποτυχία.

ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΒΔΑΚΙ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΤΑ «BALLS» ΠΑΙΚΤΩΝ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΥ

Διπρόσωπος ο ΑΡΗΣ σχεδόν όλη την χρονιά. Έντονη δικαιολογημένη κριτική σε παίκτες και προπονητή με μνημειώδεις αποτυχίες όπως την πεντάρα από τα Γιάννενα και το κάζο από την Λαμία. Και όμως ο κόσμος ήταν πάντα εκεί δίπλα στην ομάδα να προσπαθεί να υπενθυμίσει στους παίκτες ότι είναι καλύτεροι από αυτό που παρουσιάζουν. Και όπως φάνηκε στην πορεία και οι παίκτες με τη σειρά τους έδειξαν κάμποσες φορές μέσα στη χρονιά ότι παρά τις όποιες ατυχίες ήταν αποφασισμένοι να παλέψουν. Ο ερχομός του Μπούργος άλλαξε αρχικά την ψυχολογία και στη συνέχεια μεταμόρφωσε και «τακτικά» την ομάδα. Παίκτες που δεν υπήρχαν στο ροτέισον εμφανίσθηκαν και από εκεί που δεν υπήρχαν λύσεις παρουσιάστηκαν παίκτες με καταλυτικό ρόλο στην τελευταία στροφή του πρωταθλήματος. Δύσκολα να ξεχωρίσεις κάποιον ως MVP της φετινής χρονιάς μιας και όλοι σχεδόν είχαν τις καλές και τις κακές στιγμές και δύσκολα μπορείς να επικεντρωθείς στον έναν παίκτη που έκανε την διαφορά. Ακόμη και αν αυτή η ομάδα στα περισσότερα παιχνίδια έδειχνε να έχει πρόβλημα «χημεία», τόσο στις ήττες όσο και στις νίκες ήταν αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας.

Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΚΤΗΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΗΧΗΡΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΗΝ «ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ»

Συνεχίζει να λείπει ένας τίτλος, γράψαμε μια μαύρη σελίδα στο κύπελλο, φάγαμε μια ιστορική πεντάρα μέσα στην έδρα μας αλλά η χρονιά δεν είχε μόνο αυτές τις στιγμές. Ο ΑΡΗΣ τερμάτισε όπως και πέρσι 3^ος με μόλις 2 βαθμούς διαφορά από τη 2^η θέση που αν κάτσεις να αναλογιστείς τις συνθήκες είναι να γελάς με το ξεφτιλίκι των ανταγωνιστών σου. Ναι ο Ολυμπιακός και φέτος είχε μια πολύ πιο δυνατή και πλήρης ομάδα σε σχέση με τον ΑΡΗ μας και ακόμη και αν είχαμε το 50-50 εξασφαλισμένο από την αρχή μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος δύσκολα να τον προσπερνούσαμε. Για τους υπόλοιπους όμως δεν ισχύει το ίδιο. Τι και αν είχαν πολλαπλάσιο μπάτζετ, έπαιρναν πέναλτι σαν στραγάλια σε παρέλαση, έπαιζαν φιλικά, έβαζαν Έλληνες διαιτητές όποτε τους είχαν ανάγκη, τραμπούκιζαν και προπαγάνδιζαν με κάθε ευκαιρία… η βαθμολογία τους ξεμπροστιάζει. Ακόμη και τον πρωταθλητή των πέναλτι μπαογκ που τερμάτισε πιο ψηλά.  Και για να μην ξεχνιόμαστε… σε μια ακόμη χρονιά με την υπόθεση Ντουρμισάι να μας βασανίζει και έναν απίθανο -6 από το πουθενά να πλαστογραφεί την βαθμολογία του πρωταθλήματος πριν καν ξεκινήσει. Φυσικά και θα πανηγυρίσουμε έξαλλα τον θρίαμβο επί της ΑΕΚ και θα νιώσουμε υπερήφανοι για αυτή την 3^η θέση. Από την άλλοι οι ανταγωνιστές μας επιδιώκουν την κατάργηση των πλέιοφς με την ελπίδα να μην χάνουν 2-3 φορές τη χρονιά από τον ΑΡΗ και πιθανόν το τέλος των ξένων διαιτητών… και γιατί όχι και του VAR. Άλλωστε μότο του ΠΟΚ4 ή του big-πορδ είναι το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».

ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΡΥΠΙΔΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Σεβαστή η κάθε άποψη συνΑρειανού αλλά η κριτική που δέχεται ο πρόεδρος από μια μικρή μερίδα του κόσμου ώρες ώρες φαντάζει ακατανόητη. Όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στον ΑΡΗ είχε δεκάδες ευκαιρίες να «πηδήξει από το καράβι» ή αν απλά ήταν «φυτευτός» όπως θέλανε και θέλουν να μας πείσουν να ανακοινώσει ένα καθεστώς «οικονομικής εξυγίανσης» όπως τόσοι και τόσοι που έχουν περάσει από τις διοικήσεις του ΑΡΗ μας στο ποδόσφαιρο αλλά και σε άλλα τμήματα του συλλόγου. Από τις επιπτώσεις της πανδημίας, τα παλιά χρέη(αυτά που θα σβηνόντουσαν με το χαρακίρι της Γ Εθνικής), το κυνήγι από την «παράγκα» του Ελληνικού ποδοσφαίρου, τις δύσκολες αγωνιστικές στιγμές και την συντονισμένη προπαγάνδα εναντίον του, είχε την ευκαιρία για να το κάνει. Αντ’ αυτού είναι εδώ, πληρώνει και ψάχνει τρόπους να κάνει τον ΑΡΗ μεγαλύτερο. Φυσικά θα κάνει και λάθη μιας και δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή της απόλυτης επιτυχίας.

ΒΗΜΑ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Η γλυκιά γεύση που μας άφησε ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ στο φινάλε της σεζόν έχει πολλές ερμηνείες. Σίγουρα δεν έχει τον πολυπόθητο τίτλο που διακαώς θέλουμε. Από την άλλη η καθιέρωση στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας σε ένα πρωτάθλημα όπου η λέξη «ισονομία» απουσιάζει επιδεικτικά είναι το απαραίτητο βήμα για να φθάσει ο ΑΡΗΣ εκεί όπου όλοι επιθυμούμε. Πλέον όλοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι η πορεία του ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια δεν είναι ένα πυροτέχνημα ενώ και τα «χαστούκια» στην ΕΠΟ έχουν τρομοκρατήσει τους «τσιφλικάδες» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με τον Καρυπίδη αποφασισμένο να πετύχει, τον Μπούργος στο τιμόνι και μια βάση παικτών που νιώθουν πλέον από ΑΡΗ, τα καλύτερα έρχονται!

ΥΓ. Ακόμη παραμένουμε εγκλωβισμένοι με την υπόθεση Ντουρμισάι, όλη την χρονιά παίζαμε με το -6 χωρίς να ενδιαφέρει κανέναν η πραγματική βαθμολογία ενώ και στο φινάλε έγινε η ύστατη προσπάθεια να μας κλέψουν το ευρωπαϊκό εισιτήριο και να το χαρίσουν στην ΑΕΚ. Και όμως αυτοί της ΕΠΟ είναι ακόμη στη θέση τους, έχουν μούτρα και μιλάνε δημόσια και οι «μεγάλοι» του ΠΟΚ4 ισχυρίζονται ότι θέλουν να κερδίζουν τα πάντα με την αξία τους μέσα στο γήπεδο. Προφανώς αυτό ισχύει μόνο στην περίπτωση του ποακ με τις κάρτες υγείας που τους χάρισαν τη θέση που οδηγούσε στα προκριματικά του CL. Κατά τα άλλα εμείς έχουμε τα πάρε δώσε με τον Πειραιά…

ΥΓ2. Μέσα σε όλα που βιώσαμε αυτή την περίεργη χρονιά υπήρχε και η στυγερή δολοφονία του Άλκη υπό τον μανδύα της οπαδικής αντιλαπότητας. Δύσκολα να εξηγήσεις σε κάποιον εκτός ΑΡΗ πόσο μας επηρρέασε όλο αυτό, άδικο για τους οικείους του και τη μνήμη του παιδιού να αναφέρετε αυτή η τραγωδία σαν κάτι που επηρρέασε τους υπόλοιπους. Ευθύνη όλων μας να κρατήσουμε τη μνήμη του ζωντανή. Μπράβο στην ΠΑΕ για τον συμβολισμό στα νέα διαρκείας.

Με φόρα από τον «τελικό» του Σαββάτου, ο ΑΡΗΣ πέρασε εύκολα από τα Γιάννενα με το εμφατικό 0-3  ολοκληρώνοντας τη σεζόν στην 3^η θέση.  Στα λόγια έμειναν οι παίκτες των Ιωαννίνων που αφέθηκαν στις διαθέσεις των παικτών του Μπούργος. Φαμπιανό, Καμαρά και Εμπακατά τα γκολ της νίκης. Αποθέωση της ομάδος και κιτρινόμαυρο πάρτι από περίπου  2000 φίλους της ομάδος που βρέθηκαν στα Γιάννενα.

ΕΙΧΕ ΚΙΝΗΤΡΟ, ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Μπορεί οι παίκτες των Ιωαννίνων να έκαναν κάποιες βαρύγδουπες δηλώσεις σχετικά με τη σημερινή αναμέτρηση αλλά με το σφύριγμα της σέντρας μια ομάδα υπήρχε μέσα στο γήπεδο και αυτή ήταν ο ΑΡΗΣ. Η ομάδα μας πατούσε καλύτερα από το ξεκίνημα και μόλις σε λίγα αγωνιστικά λεπτά κατάφερε να προηγηθεί. Ο Φαμπιάνο έγραψε και αυτός το όνομα του στην λίστα των φετινών σκόρερ με σουτ μέσα από την μεγάλη περιοχή μετά από εκτέλεση κόρνερ. Αυτό το γρήγορο γκολ έδωσε μια ακόμη ώθηση στους παίκτες μας αλλά και στους αντιπάλους μας την πάσα για να  αρχίζουν να σκέφτονται τις διακοπές τους νωρίτερα.  Στο 22’ ο Ιτούρμπε είδε την ωραία κίνηση του Καμαρά, έβγαλε την μακρινή ασιστ και ο Μαυριτανός σφράγισε άλλη μια καλή εμφάνιση με ένα γκολ θυμίζοντας το γκολ που πέτυχε πριν λίγες ημέρες στην Τούμπα. Κάπου εκεί το παιχνίδι αν και είχε μπόλικο χρόνο ολοκληρώθηκε μιας και φαινόταν ότι οι αντίπαλοι μας είχαν εγκαταλείψει.  Η συνέχεια ήθελε τον ΑΡΗ μας  χωρίς ιδιαίτερο άγχος να κλέβει μπάλες , να κυκλοφορεί με ευκολία και να φτιάχνει φάσεις κυνηγώντας και άλλο γκολ. Ένα γκολ που στο 81’ έβαλε ο Εμπακατά με ωραίο σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής!

ΔΙΑΤΗΡΗΣΕ ΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ

Μπορεί να μην έγινε το βήμα παραπάνω που θα θέλαμε όμως οι ιδιαίτερες συνθήκες και ο τρόπος με τον οποίο διατηρήσαμε φέτος  τα κεκτημένα απέδειξε ότι η ομάδα έχει αλλάξει επίπεδο. Όταν σε μια μέτρια χρονιά, γεμάτο λάθη, προβλήματα και «εμπόδια» καταφέρνεις να τερματίζεις 3^ος, τότε ναι αυτό δείχνει ότι έχεις αλλάξει επίπεδο. Όπως και η 4^η συνεχόμενη έξοδο στην Ευρώπη για πρώτη φορά αυτό δείχνει. Πλέον το ΠΟΚ4 έχει εμπεδώσει ότι η «μοιρασιά» έχει γίνει πολύπλοκη και ότι ο ΑΡΗΣ των τελευταίων ετών δεν είναι ένα πυροτέχνημα.     

ΑΝΕΤΟΣ ΩΡΑΙΟΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ

Άνετος και ωραίος ο ευρωπαίος ΑΡΗΣ, κέρδισε εύκολα τα Γιάννενα κλείνοντας με γλυκό τρόπο μια περίεργη χρονιά. Η τελική 3^η θέση στην κατάταξη είναι μια μικρή δικαίωση για τον ΑΡΗ μας που παρά τα λάθη του και τις «τρικλοποδιές» δεν εγκατέλειψε τη μάχη ποτέ. Κάπως έτσι δικαιολογείται το «ξέσπασμα» του Σαββάτου μετά τον θρίαμβο επί της ΑΕΚ αλλά και το ζεστό το χειροκρότημα από τους φίλους της ομάδος που έντυσαν το γήπεδο των Ζωσιμάδων στα κιτρινόμαυρα. Έστω και στο φινάλε της σεζόν αυτή η ομάδα απέδειξε ότι αξίζει και επιβάλλεται να έχει συνέχεια! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Απίστευτο, συγκλονιστικό, ανεπανάληπτο κοκτέιλ συναισθημάτων μας κέρασε ο ΑΡΗΣ μας σε μια βραδιά που θα την θυμόμαστε για πάρα πολλά χρονιά! Από τον εφιάλτη του 0-2 που φοβόμασταν εξαρχής και ξαναζούσαμε για πολλοστή φορά, στην λύτρωση του 3-2 μέσα σε 15’.   Το σύνθημα της αντεπίθεσης το έδωσε ο Πάλμα, ο Μαντσίνι το έφερε στα ίσια, ο Γκαρσία μας έστειλε στα ουράνια σφραγίζοντας το Ευρωπαϊκό εισιτήριο. Δάκρυα χαράς στο Κλεάνθης Βικελίδης με τον κόσμο της ομάδος να βλέπει την κακοδαιμονία δεκαετιών να ξορκίζεται!

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ

Η αποφυγή εκπλήξεων στις ενδεκάδες και των 2 ομάδων και το διστακτικό ξεκίνημα επιβεβαίωσε όλους όσους έβλεπαν ότι το βάρος και η διαχείριση του «πρέπει» της νίκης θα έπαιζε καθοριστικό ρόλο. Το παιχνίδι ήταν τελικός, η ΑΕΚ έπαιζε την τελευταία της ελπίδα για να σώσει ότι σώζεται ενώ και η ομάδα μας σχεδόν στην ίδια θέση με το βολικό 1Χ σε συνδυασμό με το καυτό Βικελίδης να την χρίζει αυτομάτως φαβορί για το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Το ότι η πρώτη τελική έγινε στο 21’ έδειχνε πόσο επηρεασμένες ψυχολογικά ήταν και οι 2 ομάδες από αυτή την κατάσταση.

ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ Α’ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Η ΑΕΚ έφθασε πρώτη μια ανάσα από  το να ανοίξει το σκορ με το «άχαστο» του Λιβάι Γκαρσία αλλά βλέποντας συνολικά το παιχνίδι μάλλον το δοκάρι του Ιτούρμπε στη λήξη του πρώτου ημιχρόνου ήταν πιο κομβική φάση. Ένα γκολ σε εκείνο το χρονικό σημείο πιθανόν να «άδειαζε» εντελώς τους αντιπάλους μας και να έκανε πιο εύκολο το έργο μας. 

ΜΑΤΣ ΡΟΝΤΕΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΑΡΗ(ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ)

Βασιλιάς των σπορ θεωρείται το ποδόσφαιρο και όχι άδικα όπως φάνηκε στο αποψινό παιχνίδι. 5’ αποτελεσματικότητας της ΑΕΚ ήταν αρκετά για να μας ισοπεδώσει και να μας κάνει να αντικρύσουμε την αποτυχία σε ένα ακόμη κομβικό must win παιχνίδι που προτού ξεκινήσει είχαμε όλες τις προϋποθέσεις  για να το κερδίσουμε.  Και εκεί που όλα είναι μαύρα ξαφνικά ο ΑΡΗΣ σαν πραγματικός  «Θεός του πολέμου»  αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη μάχη και μας χάρισε απλόχερα μιας μοναδική παράσταση. Στο 78’ ο ταλαντούχος και γεμάτο ποδοσφαιρικό εγωισμό Πάλμα με μια προσωπική ενέργεια έβαλε ξανά τον ΑΡΗ στο παιχνίδι που πλέον είχε τουλάχιστον 15’ για να πάρει το Χ. Με το Βικελίδης να έχει πάρει φωτιά και την σκέψη της αποτυχίας να τρομοκρατεί τα μυαλά των αντιπάλων μας το γήπεδο έγινε κατηφορικό για τους παίκτες μας που πλέον έδειχναν ατρόμητοι και αποφασισμένοι. Ο περιπετειώδης τρόπος που ήρθε η ισοφάριση μετά από αλλεπάλληλες χαμένες  χάρη στον Μαντσίνι που ήταν στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή έφερε τον ΑΡΗ αγκαλιά με το Χ που εκείνη τη στιγμή έμοιαζε ιδανικό μετά το 0-2. Ούτε αυτό όμως ήταν αρκετό… Και ήρθε η φάση του 93’ που ο Καμαρά με τη γνωστή μαχητικότητα του και ταλέντο βγάζει από το πουθενά στον επερχόμενο Γκάμα μια τυφλή πάσα, αυτός πασάρει με ψυχραιμία στον Γκαρσία με τον τελευταίο να αποζημιώνει έστω με αυτόν τον  αγχωτικό τρόπο όλο τον οργανισμό ΑΡΗ που τον πίστεψε και τον στήριξε σε μια πολύ κακή χρονιά για τον ίδιο. Το γκολ του Ματέο Γκαρσία στις καθυστερήσεις «γκρέμισε» το Κλεάνθης Βικελίδης και έστειλε τους Αρειανούς στα ουράνια, σε μια παραδεισένια διάσταση!

ΟΛΟΙ ΕΒΑΛΑΝ ΤΟ ΛΙΘΑΡΑΚΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΡΙΑΜΒΟ

Από τον Μπούργος που απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι δεν «κολλάει» στις αποφάσεις τους και έχει την ικανότητα να διαβάζει το παιχνίδι καθώς εξελίσσεται μέχρι και τον τελευταίο παίκτη που αγωνίσθηκε και απέδειξε ότι έχει κάκαλα! Αν δεν υπήρχαν όλα τα παραπάνω στο 0-2 θα είχε τελειώσει το παιχνίδι και θα ξεκινούσαμε να μαζεύουμε τα κομμάτια μας. Και όμως ο ΑΡΗΣ απέδειξε ότι πέρα από τη στόφα μαχητή έχει πλέον και αυτή του νικητή.  Ένα μεγάλο αρνητικό σερί με τόσα χαμένα κρίσιμα παιχνίδια με εμφανίσεις κατώτερες των προσδοκιών απόψε έλαβαν τέλος με έναν εντυπωσιακό τρόπο. Με έναν εμφατικό μοναδικό τρόπο ανάλογο του κόσμου και της ψυχοσύνθεσης αυτής της ομάδος. Μιας ομάδος που έχει μάθε να πορεύεται με τα λάθη της, να παλεύει με θεούς και δαίμονες και ανεξαρτήτου αποτελέσματος πάντα να παραμένει όρθια. Όρθια, πανέτοιμη να δώσει την επόμενη μάχη της με τον κόσμο της εκεί στο πλευρό της αποφασισμένο να την στηρίξει με όλες τις δυνάμεις του. Αυτός είναι ο ΑΡΗΣ! Αυτός είναι ο ΑΡΗΣ που γουστάρουμε!

ΝΙΚΗ ΟΡΟΣΗΜΟ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΡΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Αποδόθηκε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη με αυτόν τον περιπετειώδη και μνημειώδη τρόπο κόντρα σε έναν ολόκληρο μηχανισμό που από το καλοκαίρι και πιο πριν φρόντισε να βάλει εμπόδια(Ντουρμισάι, Λάσκοφ) μέχρι και τα πλέιοφς με τα «φιλικά» και τους Έλληνες διαιτητές σε ειδικές αποστολές. Ακόμη και ο εξαίρετος σκωτσέζος διαιτητής δεν κατάφερε να σταθεί στο ύψος του, χωρίς όμως να χαλάσει την γιορτή μας. Τα δάκρυα χαράς από παίκτες και κόσμο φανερώνουν πόσο ανάγκη είχαμε όλοι μας μια τόσο σπουδαία νίκη! Σφραγίσαμε το ευρωπαϊκό εισιτήριο, ξορκίσαμε την κατάρα δεκαετιών και τώρα πάμε για άλλα! Συγχαρητήρια σε όλους  που βοήθησαν για να ζήσουμε αυτόν τον ανεπανάληπτο θρίαμβο!

ΥΓ. Όποιος δεν βλέπει ότι ο ΑΡΗΣ από την στιγμή που επέστρεψε στην σουπερλίγκα προοδεύει μάλλον είναι τυφλός. Και φυσικά αυτή η αξιόλογη πορεία των ρεκορ έχουν την υπογραφή του Καρυπίδη. Πρόεδρε σε ευχαριστούμε!

ΥΓ2. Δεν είναι τυχαίο το ότι η άνοδος του ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια έχει συνδυαστεί με ξένους διαιτητές και το VAR. Πόσα χαρούμενες στιγμές μας έχουν κλέψει άραγε;

ΥΓ3. Κρίμα πάντως για τον σκωτσέζο διαιτητή που απέτυχε να παραμείνει ανεπηρέαστος από την κρισιμότητα του αγώνα. Για το VAR λίγο πολύ τα περιμέναμε.

ΥΓ4. Το ευρωπαϊκό εισιτήριο το κερδίσαμε, την Τρίτη όμως υπάρχει και άλλος στόχος  που πρέπει να κατακτηθεί.

ΥΓ5. Για τον Άλκη, τον Τόσκο, για όλους όσους έφυγαν νωρίς αλλά και για όσους έμειναν πιστοί και ακλόνητοι στο πλευρό του κιτρινόμαυρου Θεού!

ΥΓ6. Μοναδική παραφωνία ο "ανεγκέφαλος" που πέταξε το μπουκάλι. Ναι... ζοριστήκαμε, υπήρχε ένταση, νεύρα, απόγνωση σε κάποια σημεία του αγώνα αλλά τέτοια σκηνικά δεν έχουν σχέση με τον ΑΡΗ που αγαπάμε. Αν δεν αντέχεις  κάτσε σπίτι σου ή πήγαινε σε κανά άλλο γήπεδο που μπορεί να σου πουν και μπράβο.

Στην μάχη των πλέιοφς ρίχνεται ο ΑΡΗΣ μας από ένα καλό βάσει της μέτριας χρονιάς σημείο εκκίνησης με μοναδικό στόχο τη διατήρηση των κεκτημένων(3^η περσινή θέση) και φυσικά το ευρωπαϊκό εισιτήριο για 4^η συνεχόμενη σεζόν! Με τους ίδιους παίκτες που μας πρόσφεραν καλές και κακές στιγμές όλη τη σεζόν αλλά έναν νέο προπονητή που δικαιολογημένα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα από την στιγμή που πάτησε το πόδι του στη Θεσσαλονίκη, χαρακτηρίστηκε ως «μάγος».

ΕΜΕΙΣ ΘΑ «ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΟΥΜΕ» ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Καθαρά τεχνικά, στατιστικά και βαθμολογικά το πρόγραμμα των πλέιοφς δεν είναι και το καλύτερο για την ομάδα μας. Κάτι όμως που έχει διπλή ερμηνεία μιας και στο χέρι του ΑΡΗ είναι με ένα καλό ξεκίνημα να βάλει τις βάσεις για το πλασάρισμα που επιθυμεί με την ολοκλήρωση του «μίνι πρωταθλήματος». Ναι μεν θα θέλαμε να ξεκινήσουμε εντός έδρας και τον Ολυμπιακό να τον αντιμετωπίσουμε αργότερα αλλά αν δούμε συνολικά το πρόγραμμα όλων των ομάδων θα καταλήξουμε ότι ένα καλό ξεκίνημα θα αναγκάσει  και τους υπόλοιπους να αφήσουν τα «φιλικά» στην άκρη.

ΤΡΟΜΑΖΕΙ Ο ΚΛΑΤΕΜΠΕΡΓΚ

Αν κάτι έχει να φοβηθεί ο ΑΡΗΣ αυτή τη στιγμή αυτό έχει να κάνει με τους διαιτητές που θα επιλέξει ο αρχιδιαιτητής στα παιχνίδια μας. Δυστυχώς το αναμενόμενο σκάνδαλο γίνεται πράξη για ακόμη μια φορά με τον Μανούχο που μας έσφαξε στο παιχνίδι στο Καραϊσκάκη με τον πλέον άκομψο τρόπο(3 πέναλτι στα πρώτα 15’) να ξαναεπιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος …προφανώς για να συνεχίσει το έργο του. Με τις ευλογίες πάντα του Κλάντεμπεργκ και των big-πορδ τα συμφέροντα των οποίων προασπίζεται σε κάθε ευκαιρία έναντι των υπολοίπων. Το ζήσαμε και πέρσι με την σκανδαλώδη εύνοια που είχε η ΑΕΚ και ο μπάογκ στα μεταξύ μας παιχνίδια. Γνωστό το έργο, δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, οφείλουμε όμως να αντισταθούμε και να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΟ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ ΠΟΛΛΑ

Μπορεί να κέρδισε ο ΑΡΗΣ τον Ολυμπιακό ύστερα από κάμποσα χρόνια εξασφαλίζοντας το εισιτήριο για τα πλέιοφς ακόμη και με το -6 αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ξαφνικά ο Ολυμπιακός έγινε ομάδα του «χεριού» μας.  Δύσκολο παιχνίδι που η παρουσία του Μανούχου αντί για έναν ξένο διαιτητή το κάνει ακόμη πιο δύσκολο. Στο Καραϊσκάκη θα φάνει πόσο έτοιμος και αποφασισμένος είναι ο ΑΡΗΣ για αυτά τα παιχνίδια. Ο τρόπος που θα αγωνιστεί στο θεωρητικά πιο δύσκολο παιχνίδι αυτού του μίνι πρωταθλήματος αλλά και το πώς θα διαχειριστεί τα συναισθήματα του μετά από αυτό ανεξαρτήτως αποτελέσματος.  Όπως θα φανεί και η ετοιμότητα συγκεκριμένων παικτών που με τον ερχομό του Μπούργος από τα αζήτητα βγήκαν και πάλι στο προσκήνιο με την απόδοση τους. Παράλληλα στην άκρη του μυαλού μας όλοι έχουμε και την επόμενη σεζόν και το «ξεκαθάρισμα» στο ρόστερ που πρέπει να γίνει.  Η καλύτερη ευκαιρία για τον Μπούργος ώστε να καταλήξει στις επιλογές του ενόψει και της νέας σεζόν.

ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΟ «ΜΟΙΡΑΣΜΑ» ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ξεκάθαρα ο στόχος του «big-πορδ» και του Κλάτεμπεργκ είναι η διασφάλιση των 4 ευρωπαϊκών θέσεων με τον ΑΡΗ να είναι σταθερά η ομάδα που τους χαλάει τα σχέδια τα τελευταία χρόνια.  Ακόμη και φέτος σε μια σεζόν γεμάτο λάθη και μέτριες εμφανίσεις είναι μια ανάσα από τους  wanna be πρωταθλητές αλλά και μπροστά από τον «αναγεννημένο» Παναθηναϊκό του Γιοβάνοβιτς. Αν λοιπόν αυτός ο ΑΡΗΣ κατάφερε να τερματίσει 1 βαθμό κάτω από την ΑΕΚ τώρα που με τον Μπούργος βρίσκει τον εαυτό του λογικό είναι οι αντίπαλοι του να έχουν τρομοκρατηθεί. Ας δικαιολογήσουμε λοιπόν τον φόβο που νιώθουν και ας μπούμε από την αρχή δυνατά και αποφασισμένα για να τους χαλάσουμε και φέτος το αφήγημα και να κοιτάξουμε την επόμενη σεζόν με μεγαλύτερη αισιοδοξία …αλλά και λιγότερα λάθη. ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Και αν το πανό στήριξης στα «αδέλφια δολοφόνους» δεν ήταν αρκετό για να καταλάβουν ότι οι συμβολικές κινήσεις τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα, ήρθε η κλοπή των πλακετών από το πάρκο αθλητικής φιλίας μόλις την επόμενη ημέρα από την στιγμή που παραδόθηκε.  Για αυτό απαιτούμε να κάνουν σωστά οι αρχές το έργο τους και να μπει ένας τέλος στην εγκληματική οργάνωση… και τους ηθικούς αυτουργούς της.

Την νίκη που του δίνει προβάδισμα για τα πλέιοφς(παρά το -6) πήρε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Τρίπολη! Με μια πολύ ωραία προσωπική ενέργεια ο Καμαρά έβαλε τις βάσεις της νίκης ενώ ο Σάσα στις καθυστερήσεις αξιοποίησε την ασιστ του Γκαρσία και έγραψε το τελικό 0-2! Μαγικό ραβδάκι φαίνεται να έχει ο Μπούργος μιας και οι φαινομενικά περίεργες αλλαγές του βγήκαν!

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΑΤΡΟΜΗΤΟΥ ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΙΟ ΑΡΓΟ ΤΕΜΠΟ

Το παιχνίδι απέναντι στον Ατρόμητο ήταν οδηγός για το σημερινό με τον Μπούργος να εμπιστεύεται τους ίδιους 11. Αυτή τη φορά όμως ο ΑΡΗΣ δεν είχε την ίδια ένταση και ταχύτητα στις κινήσεις του κάτι που απέναντι σε μια πιο σοβαρή ομάδα από τον Ατρόμητο ήταν πρόβλημα. Το ξεκίνημα με τον ΑΡΗ μας να χάνει αλλεπάλληλες ευκαιρίες έδωσαν την εντύπωση ότι θα βλέπαμε κάτι ανάλογο με τον αγώνα της Τετάρτης αλλά μετά τα πρώτα 15’ έπεσε ο ρυθμός και το παιχνίδι ισορρόπησε.

Ο ΚΑΜΑΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ

Ο ΑΡΗΣ κυνηγούσε περισσότερο το γκολ αλλά όσο περνούσε ο χρόνος φαινόταν να δυσκολεύεται να δημιουργήσει όπως στην αρχή. Εκεί ήρθε ο Καμαρά να αποκαταστήσει την τάξη στο παιχνίδι και να βάλει μπροστά την ομάδα μας με ένα υπέροχο γκολ. Με μια προσωπική ενέργεια από αυτές που ευελπιστούσαμε από την αρχή της χρονιάς να βλέπουμε πιο συχνά από τον Καμαρά. Με αυτό το γκολ επιβεβαιώσαμε την ανωτερότητα μας αναγκάζοντας ταυτόχρονα τον Αστέρα να βγει πιο μπροστά.

ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Η πίεση της Τρίπολης όπως ήταν λογικό αυξήθηκε και η ομάδα μας έστρεψε την προσοχή στην άμυνα περιμένοντας όμως και την ευκαιρία να χτυπήσει και στην αντεπίθεση. Κάτι που το πέτυχε σε 2-3 φάσεις αλλά ο Παπαδόπουλος έδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά. Ακόμη και όταν ο τραυματισμός του Μπερτόγλιο και οι αλλαγές του Μπούργος δημιούργησαν μια αναστάτωση στην ομάδα με τον Ντουκουρέ να κάνει το ντεμπούτο του και τον Μπεναλουάν να επιστρέφει μετά από καιρό ως 3^ο στόπερ.  Η φάση του 2^ου γκολ με τoν Σάσα να στέλνει απλά τη μπάλα στα δίχτυα μετά από ωραίο συνδυασμό και κίνηση χωρίς την μπάλα των παικτών μας ήταν το κερασάκι της τούρτας.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ 3 ΒΑΘΜΟΥΣ

Σπουδαία νίκη με πολλαπλά οφέλη για τον ΑΡΗ μας η σημερινή στην Τριπόλη. Πέρα από τα πλέιοφς που πλέον μοιάζουν πολύ κοντά παρά τους κλεμμένους βαθμούς ο ΑΡΗΣ μας κέρδισε κάμποσους παίκτες αλλά και την επιβεβαίωση ότι ο ερχομός του Μπούργος έχει αλλάξει τις ισορροπίες στην ομάδα για τα καλά!   Συνεχίζουμε έτσι δυνατά και αναμένουμε τα ευχάριστα από το CAS!

ΥΓ. Συγχαρητήρια στον Αστέρα Τρίπολης και τον κόσμο του που τίμησαν την μνήμη του Άλκη! Προφανώς σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδος(και όχι μόνο) υπάρχει κόσμος που «νιώθει» εκτός ενός εδώ στην πόλη μας…

ΥΓ2. Χίλια μπράβο στους συνΑρειανούς και συμπολίτες μας που δείχνουν αποφασισμένοι να δραστηριοποιηθούν «ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΑΛΚΗ» ώστε ο κύκλος της βίας να σπάσει σε αυτή την πόλη. Ευθύνη όλων  μας να τους  στηρίξουμε. Περισσότερες πληροφορίες εδώ

Με τον Μαντσίνι να σπάει το αρνητικό σερί αφλογιστίας σκοράροντας 2 φορές και τον Ιτούρμπε να κάνει το τελικό 3-0 ο ΑΡΗΣ επέστρεψε στις νίκες! Εμφανώς αλλαγμένος ο ΑΡΗΣ, ήταν τουλάχιστον 2 ταχύτητες πάνω σε κάθε του κίνηση αφήνοντας ελπίδες ότι ίσως η παρουσία του Μπούργος μπορεί άμεσα να κάνει θαύματα! Πολύτιμοι 3 βαθμοί που ευελπιστούμε μέσα στις επόμενες ώρες να «κουμπώσουν» και με το +6 μέσω CAS ώστε ο ΑΡΗΣ να βρεθεί στη θέση που αξίζει μέσα στο γήπεδο …και όχι σε αυτή που με το ζόρι τον έβαλαν.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΡΗΣ, ΙΔΙΑ ΑΦΛΟΓΙΣΤΙΑ

Ναι ο προπονητής δεν είναι μάγος να αλλάξει με μια προπόνηση την εικόνα της ομάδος αλλά αυτό που παρακολουθήσαμε σήμερα ήταν πολύ διαφορετικό! Όλη η ομάδα έτρεχε περισσότερο, απέφευγε να παγώνει τον ρυθμό και κυκλοφορούσε την μπάλα με σαφώς γρηγορότερο ρυθμό. Είδαμε μαζεμένα ανεβάσματα από τον Σούντγκρεν και ενεργή συμμετοχή στο επιθετικό παιχνίδι αλλά και μια διάθεση αρκετών παικτών να σουτάρουν. Ωστόσο θα ήταν ψέμα να πούμε ότι μέχρι να καταλήξει το σουτ του Μαντσίνι στα δίχτυα λίγο πριν το ημίχρονο ο φόβος για μια ακόμη καλή εμφάνιση γεμάτο ευκαιρίες αλλά χωρίς γκολ ήταν έντονος.

ΜΑΝΤΣΙΝΙ ΣΟΥΠΕΡΣΤΑΡ!

Σε μια μετριότατη ως τώρα σεζόν ένας από τους ελάχιστους διασωθέντες λόγω του μόνιμου πάθους και έντασης στο παιχνίδι του είναι ο Μαντσίνι. Σήμερα όμως δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτά και σε 2 φάσεις που κινήθηκε εξαιρετικά κατάφερε να σκοράρει και να ξορκίσει το φάντασμα της αφλογιστίας που πλανάται εδώ και καιρό πάνω από την ομάδα!

ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΣΕ ΛΑΤΙΝ ΡΥΘΜΟΥΣ

Και αν το πάθος που έβγαλαν οι παίκτες σήμερα σε μεγάλο βαθμό μπορεί να οφείλεται στην ανάγκη να εντυπωσιάσουν τον νέο τους προπονητή σίγουρα η συμπεριφορά του ΑΡΗ μετά το 1-0 οφείλεται 100% σε διαφορετική τακτική προσέγγιση. Η ομάδα αν και μπήκε με το 1-0 στο   Β ημίχρονο δεν προσπάθησε να κάνει κάποιου είδους διαχείριση του σκορ όπως μας είχε συνηθίσει αλλά αντιθέτως συνέχισε στον ίδιο γρήγορο ρυθμό με ακόμη περισσότερη αυτοπεποίθηση. Ήθελε και άλλο γκολ για να κλειδώσει τη νίκη και το βρήκε ξανά με τον Μαντσίνι. Ούτε εκεί όμως σταμάτησε και συνέχισε να ελέγχει τον ρυθμό πιέζοντας και για το 3^ο γκολ. Ένα 3^ο γκολ που ήρθε μετά από ωραία ασίστ του Μπερτόγλιο και ένα ακόμη πιο ωραίο τελείωμα από τον Ιτούρμπε!

ΙΔΑΝΙΚΟ ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΜΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΡΠΙΣΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ

Ιδανικά εξελίχθηκε το ντεμπούτο του Μπούργος στον πάγκο της ομάδος μας, με τον ΑΡΗ εμφανώς αλλαγμένο, να τρέχει και να μεταβιβάζει πιο γρήγορα και να απαιτεί και να παίρνει τη νίκη με το εμφατικό 3-0! Έκλεψε την παράσταση ο Μαντσίνι με 2 γκολ, πρόσθεσε ο Ιτούρμπε το 3^ο! Σε αναμονή και για τα ευχάριστα από το CAS μέσα στις επόμενες ώρες ώστε η συνέχεια της σεζόν να αποκτήσει νέο ενδιαφέρον. Επιτέλους γκολ ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Διαφορετικά σχολιάζεις τα άχαστα που χάθηκαν και σήμερα έχοντας κερδίσει με 3-0 και διαφορετικά αν είχαμε ένα ακόμη νερόβραστο 0-0 σαν αυτό της Κυριακής.

Στην αναμενόμενη απόφαση αντικατάστασης του Άκη Μάντζιου προχώρησε ο Θ.Καρυπίδης σε μια προσπάθεια να σώσει ότι σώζεται από την φετινή δύσκολη όπως εξελίσσεται χρονιά. Είχαμε τονίσει αρκετές φορές στο παρελθόν ότι από την στιγμή που αδυνατούσε ο Μάντζιος να αλλάξει την κατάσταση αργά ή γρήγορα αυτός θα γινόταν η αλλαγή που χρειάζεται η ομάδα. Πόσο μάλλον όταν η διοίκηση παρά την στήριξη που στα λόγια του παρείχε όπως φάνηκε στην πράξη προτίμησε να αποδυναμώσει την ομάδα με την πώληση του Τζέγκο παρά να την ενισχύσει με ετοιμοπόλεμους παίκτες που πιθανόν να άλλαζαν την αγωνιστική μας εικόνα.

ΘΕΤΙΚΟ ΤΟ ΠΡΟΣΗΜΟ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Προετοιμασμένος για την σκληρή κριτική που δέχθηκε εξαρχής είχε έρθει ο Άκης Μάντζιος στον ΑΡΗ μας και εκ του αποτελέσματος μπορούμε να πούμε ότι όχι μόνο κατάφερε να την διαχειριστεί αλλά πέτυχε να αλλάξει το κλίμα εις βάρος του σε εντυπωσιακό βαθμό! Η περσινή 2^η θέση στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος στην «χρονιά των ρεκόρ» δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης για το έργο του Έλληνα τεχνικού. Ωστόσο στην επόμενη σεζόν που ακολούθησε το  «άλλοθι» του μεταγραφικού σχεδιασμού και της προετοιμασίας δεν υπήρχε και αυτό έπαιξε ποικιλοτρόπως το ρόλο του. Συγκυρίες ή μη, ένα χαμένο πέναλτι και πολλές άχαστες ευκαιρίες στα σκουπίδια τα αποτελέσματα έδειχναν ότι όχι μόνο ο Μάντζιος δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία να χτίσει την ομάδα όπως αυτός ήθελε αλλά και ότι από ένα σημείο και μετά αδυνατούσε να διαχειριστεί όλη την κατάσταση. Οι τελευταίες του σπασμωδικές κινήσεις έδειξαν ότι όχι μόνο είχε χάσει τα αποδυτήρια αλλά και ότι η κριτική που του ασκούνταν ήταν αυτή που επηρέαζε τις όποιες επιλογές. Έστω και έτσι και σε σχέση με άλλους προπονητές που πέρασαν και δεν ακούμπησαν ο Μάντζιος κατάφερε να αφήσει το στίγμα του.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΥΠΙΔΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΟΡΑΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ως τώρα ο Καρυπίδης στη θητεία του στον ΑΡΗ έχει δοκιμάσει λογής και λογής πειράματα. Όλα ημιτελή, όλα με ταβάνι, όλα με πλάνα που στην πορεία κάπου χάνονται. Η επιλογή Μάντζιου είχε ξενίσει άπαντες μιας και το να περιμένεις να κάνεις το βήμα παραπάνω ως ομάδα με Έλληνα προπονητή στον πάγκο σου ακούγεται ως ανέκδοτο στα αυτιά των περισσοτέρων.  Τους Έλληνες προπονητές όσο τους εμπιστευτήκαμε τους εμπιστευτήκαμε, τους τεχνικούς διευθυντές με την πρώτη ευκαιρία τους πήραμε τα κλειδιά από τα χέρια, τους τουρίστες ξένους τους αποχωριστήκαμε με εκνευρισμό και η στροφή στο λάτιν μοντέλο είναι πλέον γεγονός! Αυτό δείχνει η απόφαση του Θ.Καρυπίδη να ξαναχτίσει αγωνιστικά τον ΑΡΗ από την αρχή επιλέγοντας τον Χερμάν Μπούργος ως τον άνθρωπο που θα αποφασίζει για τα πάντα σε σχέση με το αγωνιστικό!

ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΧΕΡΜΑΝ ΜΠΟΥΡΓΟΣ

Όποιος πιστεύει ότι η «ψυχολογία» δεν παίζει μπάλα μάλλον τρέφει αυταπάτες. Αν δεν είναι ψυχολογικό το πρόβλημα ή τα αποδυτήρια δεν παίζουν ρόλο τότε το φαινόμενο της αστάθειας κάποιων παικτών που μας δείχνουν από το καλύτερο πρόσωπο ενός παικταρά μέχρι το χειρότερο ενός παίκτη που σε κάνει να απορείς πως παίζει στον ΑΡΗ δεν έχει εξήγηση.  Και σε αυτό το κομμάτι της ψυχολογίας η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και η εμπιστοσύνη που δείχνει ο κόσμος στην ομάδα παίζει σημαντικό ρόλο. Αυτό το σκέλος σε πρώτη φάση φαίνεται να το έχει κερδίσει τόσο ο Καρυπίδης όσο και ο Μπούργος πριν καν πατήσει στο γήπεδο. Αρέσει στον Αρειανό η «λάτιν λογική», γουστάρει ο κόσμος δυνατές προσωπικότητες και μαχητές στον πάγκο. Ενώ η εμπειρία του από μια ομάδα σαν αυτή της Ατλέτικο Μαδρίτης, η καθημερινή τριβή με σπουδαίες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες σε ένα περιβάλλον μόνιμης πίεσης υπό το βάρος του πρωταθλητισμού και της κατάκτησης τίτλων  είναι κάτι στο οποίο ο ΑΡΗΣ των τελευταίων χρόνων παρά τις σχετικά καλές του πορείες υστερεί. Παρόλα αυτά όταν μιλάμε για επαγγελματικό αθλητισμό καθρέφτης είναι μόνο το γήπεδο. Εκεί που ευχόμαστε ο Χερμάν Μπούργος στο τιμόνι του ΑΡΗ μας να διαπρέψει!

ΥΓ. Από τους ηθικούς αυτουργούς και βασικούς μηχανισμούς της εγκληματικής οργάνωσης δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από επικοινωνιακά παιχνίδια στην πλάτη του δολοφονημένου Άλκη Καμπανού.