Η κατάσταση στον μπασκετικό ΑΡΗ είναι τραγική εδώ και αρκετό καιρό και αυτό είναι κάτι που αποτυπώνεται ξεκάθαρα από το αρνητικό σερί σε Ελλάδα και Ευρώπη. Πολλά όμως από αυτά τα παιχνίδια κρίθηκαν οριακά και θα μπορούσαν με λίγη περισσότερη προσπάθεια, ψυχραιμία ή έστω τύχη να τα είχαμε κερδίσει. Και αυτό δείχνει ότι υπάρχουν οι δυνατότητες αρκεί κάποια στιγμή τόσο ο κόουτς όσο και οι παίκτες να το πάρουν απόφαση και να τα αφήσουν όλα στην άκρη. Το παιχνίδι με την ΑΕΚ είναι μια ευκαιρία από την στιγμή που δεν υπάρχει το βαρίδιο του "πρέπει" να δείξουμε τουλάχιστον ένα καλύτερο πρόσωπο και να αιφνιδιάσουμε τον αντίπαλο.

Η ομάδα που χτίστηκε το καλοκαίρι(όπως και αν χτίστηκε) εδώ και κάμποσο καιρό ανήκει στο παρελθόν και ουσιαστικά μια νέα ομάδα κάνει την προετοιμασία της μέσα από επίσημα παιχνίδια. Όσο επίπονη διαδικασία και αν είναι κάποια στιγμή θα πρέπει να αρχίσει να φέρνει και αποτελέσματα. Η ΑΕΚ είναι μια πλήρης ομάδα με σταθερή διοίκηση που το μόνο πρόβλημα της είναι το πώς θα καταφέρει πάνω στο παρκέ να δικαιώσει τις προσπάθειες του μεγαλομετόχου της. Ως τώρα πάντως δεν το έχει καταφέρει και η αστάθεια που δείχνει από παιχνίδι σε παιχνίδι είναι η μεγαλύτερη αδυναμία της. Αυτό ακριβώς θα πρέπει να εκμεταλλευτούν οι παίκτες μας και από το τζάμπολ να δείξουν επιμονή και πείσμα ώστε να προβληματίσουν τους αντιπάλους τους. Η προσήλωση στην άμυνα που τώρα τελευταία την έχουμε παρατήσει θα παίξει καθοριστικό ρόλο. Ενώ στην επίθεση τα πάντα θα κριθούν από την ημέρα που θα βρεθούν οι παίκτες μας αλλά και από το αν οι Αθηναίου και Τσαϊρέλης που ταλαιπωρούνται εδώ και καιρό από προβλήματα τραυματισμών θα μπορέσουν να βοηθήσουν.

Τα προβλήματα όπως φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο κινείται ο Ν.Λάσκαρης θα αργήσουν να ξεπεραστούν για αυτό και θα πρέπει κάποια στιγμή οι εναπομείναντες παίκτες μαζί με τις τελευταίες προσθήκες να αρχίσουν να βγάζουν το καλό τους πρόσωπο πάνω στο παρκέ και να σταματήσουν να αδικούν τους εαυτούς τους. Το πόσο εφικτό είναι κάτι τέτοιο να γίνει απέναντι σε μια ομάδα σαν την ΑΕΚ θα το ανακαλύψουμε σε λίγες ώρες.

ΥΓ. Επειδή οι βιαστικές συγκρίσεις με παραπλήσιες καταστάσεις στο παρελθόν είναι εύκολες όπως και να μπερδεύουμε τα πάντα στην προσπάθεια να καταλογίσουμε ευθύνες για αυτά που βλέπουμε φέτος πάνω στο παρκέ… ας αναλογιστούμε λίγο το εξής απλό. Στον ΓΣΛ Φάρο οι παίκτες έκαναν αποχή από τις προπονήσεις επειδή είναι απλήρωτοι. Στον φετινό όμως ΑΡΗ και έτσι όπως στήθηκε η ομάδα με παίκτες πληρωμένους, με παίκτες που αγωνίζονται δωρεάν, με παίκτες που ήρθαν με κάποιες προκαταβολές πριν λίγες εβδομάδες ούτε καν αυτό δεν είναι εφικτό!

ΥΓ2. Αναγνωρίζοντας τα ρεαλιστικά οικονομικά δεδομένα και το "όραμα" που για πολλούς έφερε η έλευση Λάσκαρη στον ΑΡΗ αυτό που πολλοί από εμάς ελπίζαμε ήταν τουλάχιστον να φθάσουμε να δούμε στον ΑΡΗ μας ένα ρόστερ με Έλληνες παίκτες σαν τους Καββαδά, Βασιλόπουλο, Ξανθόπουλο, Λαρετζάκη, Αθηναίου, Μποχωρίδη, Τσαϊρέλη, Φλιώνη, Χρηστίδη πλαισιωμένους με κάποιους ξένους ικανούς να κάνουν τη διαφορά. Ώστε να υπάρχει μια ομάδα που να συνδυάζει τα πάντα παρόλο που σε σχέση με τις κορυφαίες ομάδες της Ευρωλίγκας και τα εκατομμύρια που ξοδεύουν. Φυσικά για να γινόταν κάτι τέτοιο πέρα από κάποια χρήματα(όχι κανα τρελό ποσό) θα έπρεπε να υπήρχε στην ομάδα και η φιλοδοξία για το κάτι παραπάνω που δυστυχώς στον ΑΡΗ εδώ και χρόνια μας έχει τελειώσει…

ΥΓ3. Και όμως αυτός ο ΑΡΗΣ σε όποιο μέρος και αν αγωνίζεται εντός και εκτός Ελλάδος υπάρχει κόσμος που τον ακολουθεί, τον στηρίζει και θέλει να βγει μια φωτογραφία με τον προπονητή και τους παίκτες του!