Σπουδαία πρόκριση πήρε η αγαπημένη μας ομάδα στην Κύπρο όπου υπέταξε την ΑΕΛ σε ένα αγχωτικό παιχνίδι. Χρυσός σκόρερ από την άσπρη βούλα ο Ντιγκινί ενώ διακριθέντες ήταν και οι Μπάσα με τον Ιντέγε που ήταν και οι πρωταγωνιστές της φάσης του πέναλτι. Τρελά πανηγύρια από τον κόσμο του ΑΡΗ στο γήπεδο της Λάρνακας που θύμισε Κλ.Βικελίδης!

Μπορεί ο ΑΡΗΣ να μην επανέλαβε την εντυπωσιακή εμφάνιση του πρώτου αγώνα αλλά είχε ουσία στο παιχνίδι του. Οι παίκτες του Σ.Παντελίδη παρουσιάστηκαν πιο ψύχραιμοι και διαβασμένοι και με εξαίρεση ένα εικοσάλεπτο στο πρώτο ημίχρονο μετά το γκολ δεν απειλήθηκαν ιδιαίτερα. Ιδιαίτερα στο Β ημίχρονο είδαμε μια ηρεμία και μια συγκέντρωση που βραχυκύκλωσε τους αντιπάλους μας. Μόνο η αποτελεσματικότητα έλειψε και σήμερα στην τελική προσπάθεια μιας και υπήρχαν αρκετές φάσεις  όπου ένα άγγιγμα θα ήταν αρκετό για να γίνει το 0-2. Η τύχη αυτή τη φορά ήταν με το μέρος μας και τα διαιτητικά λάθη δεν ήταν μονόπλευρα. Πολύ καλός ο Μπάσα που απέφυγε τα λάθη και ήταν στις φάσεις όπως και ο Ιντέγε που παρά τις ευκαιρίες που έχασε ήταν μέσα σε όλες τις φάσεις και απασχολούσε διαρκώς την αντίπαλη άμυνα. Προσπάθησε ο Φετφατζίδης όσο αγωνίσθηκε χρειάζεται όμως χρόνο για να αρχίσει να βρίσκεται καλύτερα με τους συμπαίκτες του. Καλά στάθηκε και το δίδυμο Βέλεθ και Ροζ όπως και ο Κουέστα που αν και δεν απέφυγε κάποια λαθάκια είχε 2 καθοριστικές επεμβάσεις. Νικητής στην σκακιέρα των προπονητών ο Σάββας Παντελίδης με τις αλλαγές που έκανε και ιδιαίτερα την χρησιμοποίηση του Τόνσο που ήταν εξαιρετικός αλλά και τις διαφοροποιήσεις στο αρχικό πλάνο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να έρθει αυτή η πρόκριση.

Ανώτερος ο ΑΡΗΣ μας και στα 2 παιχνίδια πήρε αυτό που άξιζε και ήθελε τόσο πολύ. Τα παιχνίδια με την Μόλντε είναι πολύ κοντά και κάθε δευτερόλεπτο θα πρέπει να αξιοποιηθεί ώστε να παρουσιαστούμε ακόμη πιο έτοιμοι στη συνέχεια. Ωστόσο αυτή η πρόκριση έχει τη δική της ξεχωριστή σημασία και είναι μια επιτυχία που βάζει τις βάσεις για μια ονειρική χρονιά! Συνεχίζουμε δυνατά… πιο δυνατά… ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ!!!!

ΥΓ. Φυσικά και υπάρχουν κενά στο ρόστερ όπως υπάρχουν και ανέτοιμοι παίκτες. Και εδώ ακριβώς φαίνεται πόσο σημαντικό είναι που διατηρήθηκε ο βασικός κορμός από πέρσι!

ΥΓ2. Που να βρει και ρυθμό και να αρχίζει να σκοράρει το θηρίο στην επίθεση… θα τρίβουμε τα μάτια μας!

ΥΓ3. Να σκάσει και η μεταγραφή Γκαρσία και δέσαμε!

ΥΓ4. Δώσαμε και μερικούς βαθμούς στο δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Παρά την πίκρα που μας άφησε το 0-0 της πρώτης αναμέτρησης στο Κλ.Βικελίδης η αισιοδοξία που υπάρχει στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο για την πρόκριση δεν μπορεί να κρυφθεί. Ο Σ.Παντελίδης και οι παίκτες του ξέρουν ότι στις λεπτομέρειες έχασαν την ευκαιρία να κλειδώσουν την πρόκριση στη Θεσσαλονίκη και άπαντες μοιάζουν ετοιμοπόλεμοι και αποφασισμένοι για να πάρουν αυτό που θέλουν στην Λάρνακα!

Μια εβδομάδα πιο μετά η ομάδα μας είναι πιο ετοιμοπόλεμη αλλά και πιο υποψιασμένη σε σχέση με το πρώτο μάτς. Ο ΑΡΗΣ μας στο πρώτο παιχνίδι απέδειξε ότι ήταν ανώτερος από τον αντίπαλο του και το μόνο που θα χρειαστεί για να έρθει η πρόκριση είναι λίγο περισσότερη προσοχή στην τελική προσπάθεια. Η συμμετοχή του Λάρσον από το ξεκίνημα φαντάζει το πιο πιθανό σενάριο και αυτή η κίνηση μπορεί να είναι αρκετή από μόνη της για να αλλάξει τα δεδομένα. Η παρουσία του Σουηδού στο αρχικό σχήμα θα μεταφέρει τον  Ντιγκινί  είτε πίσω από τον Ιντέγε σε μια θέση που ξέρει να παίζει πολύ καλά είτε και στην κορυφή της επίθεσης στην περίπτωση που ο Παντελίδης αποφασίσει να μην ρισκάρει και να ακολουθήσει τον ρυθμό της ΑΕΛ. Ενώ πολύ πιθανό φαντάζει και το σενάριο να δούμε και κάποια αλλαγή στα αμυντικά χαφ εκεί που Μπάσα και Ματίγια αν και δεν ήταν κακοί δεν πρόσφεραν αυτά που θα θέλαμε. Οι κύπριοι λογικά θα βασιστούν και πάλι στην άμυνα και θα προσπαθήσουν να μας αιφνιδιάσουν με κάποια αντεπίθεση ή στημένο ή ακόμη και να οδηγήσουν το παιχνίδι στα πέναλτι όπως ανέφερε χαρακτηριστικά και ο προπονητής τους. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι και να μην παρασυρθούμε από το παιχνίδι τους όσο ψυχοφθόρο και αν είναι. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 0-0 μας δίνει ένα ελαφρύ προβάδισμα. Ένα γκολ είτε είναι της νίκης είτε της ισοπαλίας θα είναι αρκετό.

Οι κύπριοι δύσκολα να παρουσιάσουν κάτι διαφορετικό από αυτά που μας έδειξαν στο πρώτο παιχνίδι, ο ΑΡΗΣ όμως και μπορεί και πρέπει να φανεί πιο αποτελεσματικός αυτή την φορά και εύκολα ή δύσκολα να πάρει την πολυπόθητη πρόκριση! Ο κόσμος μας θα είναι εκεί να μετατρέψει το γήπεδο της Λάρνακας σε ένα μικρό Κλ.Βικελίδης και όλοι μαζί την Πέμπτη το βράδυ θα πανηγυρίσουμε την πρόκριση! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Με το τηλεοπτικό να παραμένει στον "αέρα" η πρόκριση αποκτάει ακόμη μεγαλύτερη αξία. Όπως και να εξελιχθεί το θέμα ο ΑΡΗΣ με την περσινή του παρουσία και τις φετινές μεταγραφικές κινήσεις δύσκολα να βγει χαμένος από αυτή την ιστορία.

ΥΓ2. Και το σήριαλ Ματέο Γκαρσία καλά κρατεί… Όσο δεν κλείνει πάντως πουθενά ο παίκτης ολοένα και αυξάνονται οι πιθανότητες να ντυθεί ξανά στα κιτρινόμαυρα του Θεού του πολέμου.

2 δοκάρια, αρκετές χαμένες ευκαιρίες,  ένα πέναλτι που δεν δόθηκε και τον Κουέστα θεατή είχε ο ΑΡΗΣ μας που έμεινε στο μηδέν κόντρα στην ΑΕΛ.  Από την άλλη μια κυπριακή ομάδα που δεν ήρθε να παίξει ποδόσφαιρο και σε συνεργασία με τον τραγικό διαιτητή κατάφεραν να εκνευρίσουν όσους παρακολούθησαν το παιχνίδι. Εντυπωσιακή η ατμόσφαιρα στο Κλ.Βικελίδης με τον κόσμο της ομάδος να εξαντλεί τα εισιτήρια και να δίνει άλλη μια μοναδική παράσταση!

Χωρίς εκπλήξεις κατέβασε την ομάδα ο Σάββας Παντελίδης και σε μεγάλο βαθμό το πλάνο του πέτυχε. Η ομάδα μας είχε την καθολική υπεροχή σχεδόν σε όλο τον αγώνα, δημιούργησε κάμποσες ευκαιρίες και κυρίως λόγω ατυχίας δεν καταφέραμε να πετύχουμε το πολυπόθητο γκολ. Το τετ α τετ του Ιντέγε στα πρώτα λεπτά, το δοκάρι του Φετφατζίδη στο τέλος του ημιχρόνου και το δοκάρι του Ματίγια λίγο πριν το 90΄ήταν οι σημαντικότερες φάσεις πέρα από την σωρεία άλλων ευκαιριών αλλά και πολλές ημιτελείς προσπάθειες σε επικίνδυνες καταστάσεις για τους αντιπάλους μας. Η ΑΕΛ ήταν φανερό ότι δεν μπορούσε να κοντράρει τον ΑΡΗ μας και αρκέστηκε από το ξεκίνημα του αγώνα σε ανούσια γυρίσματα προς τα πίσω και εκνευριστικές καθυστερήσεις σε κάθε ευκαιρία. Ακόμη και με αυτόν όμως τον εκνευριστικό τρόπο κατάφεραν να πάρουν το μοναδικό αποτέλεσμα που μπορούσαν. Σύμμαχο σε αυτή την προσπάθεια είχαν τον άγγλο διαιτητή που έδειξε υπερευαισθησία στις επαφές, απίστευτη ανοχή στις καθυστερήσεις των παικτών της ΑΕΛ και είπε όχι στο καθαρό πέναλτι(αν και αρχικά το είχε δείξει) με την συμβολή του βοηθού που είδε(!!!) την μπάλα να έχει περάσει οριακά την γραμμή του άουτ. Η ομάδα για πρώτο επίσημο παιχνίδι δεν ήταν κακή και με λίγη δόση τύχης θα μπορούσε να είχε πετύχει τον στόχο της. Ωστόσο απαιτείται χρόνος ώστε οι παίκτες μας να βρουν ρυθμό και κυρίως στην επίθεση να αρχίσουν να συνδυάζονται καλύτερα. Ενώ και στο κέντρο το δίδυμο Μπάσα και Ματίγια δεν φάνηκε να αποδίδει τα αναμενόμενα. Σίγουρα με την πάροδο του χρόνου και αφού ενσωματωθούν κανονικά στην ομάδα οι Σάσα και Ντουάρτε και βρει τα πατήματα του και ο Ιντέγε στην επίθεση θα δούμε πολύ καλύτερα πράγματα από τον φετινό ΑΡΗ.

Πικρή η σημερινή λευκή ισοπαλία που λογικά μας αφήνει όλους με το παράπονο. Όχι γιατί δεν μπορούμε να πάμε να πάρουμε το διπλό στην Κύπρο αλλά γιατί σήμερα ήμασταν πολύ καλύτεροι και αξίζαμε τη νίκη. Στη ρεβάνς το παιχνίδι θα είναι αρκετά διαφορετικό μιας  και αυτό το μηδέν μας δίνει ένα πλεονέκτημα και αν η τύχη δεν μας ξαναγυρίσει την πλάτη εύκολα ή δύσκολα θα προκριθούμε. Το πάρτι ξεκίνησε σήμερα και δεν πρόκειται να μας το χαλάσει η ΑΕΛ και το αντιποδόσφαιρο της!

Στον ρυθμό της πρώτης αναμέτρησης κόντρα στην ΑΕ Λεμεσού κινείται ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ με την δίψα του για πρόκριση-διάκριση στο EuropaLeagueνα είναι η κινητήρια δύναμη. Τα εισιτήρια για το σημερινό παιχνίδι σχεδόν έχουν εξαφανισθεί και όλα δείχνουν ότι η επιστροφή του ΑΡΗ στην Ευρώπη θα γίνει σε ένα κατάμεστο Κλ.Βικελίδης!

Στο φιλικό με τον Ατρόμητο μπορεί ο ΑΡΗΣ μας να μην εντυπωσίασε, ωστόσο έδειξε σημαντική βελτίωση κάτι που ίσως είναι το σημαντικότερο στοιχείο που απαιτείται αυτή την χρονική περίοδο για κάθε ομάδα. Ο Σάββας Παντελίδης έδειξε τις προθέσεις του για το αυριανό παιχνίδι και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου η ενδεκάδα που είδαμε κόντρα στον Ατρόμητο θα είναι αυτή που θα επιλέξει και για τον αγώνα με τους κύπριους.  Αυτό που ίσως να αλλάξει τελευταία στιγμή τα πλάνα του είναι η ταχεία ανάρρωση του Λάρσον που ακολούθησε κανονικά τις τελευταίες προπονήσεις και συμπεριλήφθηκε κανονικά στην αποστολή. Παράλληλα οι χαμηλές πτήσεις του Τόνσο  προβληματίζουν τον κόουτς και ίσως αυτός να είναι και ο σημαντικότερος λόγος που τελικά θα επιλέξει είτε να ξεκινήσει κατευθείαν με Λάρσον στα πλάγια και Ντιγκινί ως αντί-Τόνσο ή αν αφήσει τον Σουηδό στον πάγκο να προτιμήσει να ρίξει στην μάχη τον Μαρτίνες που στην προετοιμασία και στα φιλικά ήταν πιο ουσιαστικός από τον Τόνσο. Στην άμυνα η τετράδα των Κόρχουτ, Ρόουζ, Βέλεθ και Σούντγκρεν δύσκολα θα αλλάξει όπως και τα 2 αμυντικά χαφ με του Μπάσα και Ματίγια λογικά να είναι αυτοί που θα προτιμηθούν. Όσο αφορά τον αντίπαλο μας δεν έχουμε πολλά στοιχεία αλλά και μόνο το ότι η κυπριακή ομάδα αποτελείται κατά κύριο λόγο από ξένους αθλητές δείχνει ότι αξίζει ιδιαίτερης προσοχής και πρωταρχικός στόχος για το αποψινό παιχνίδι πρέπει να είναι το μηδέν παθητικό. Αν κρατήσουμε ανέπαφη την εστία μας μέσα στο παιχνίδι διαβάζοντας τον αντίπαλο θα μπορέσουμε αφού επιβάλλουμε τον ρυθμό μας να εκμεταλλευτούμε κάποια από τις ευκαιρίες που θα μας δοθεί. Όπως όμως και να εξελιχθεί ο σημερινός αγώνας θα πρέπει ο Παντελίδης και οι παίκτες του να έχουν στην άκρη του μυαλού ότι θα υπάρχει και ρεβάνς.

Στιγμές Αρειανής παράνοιας ζούμε όλοι μέσα στο κατακαλόκαιρο κάτι που δείχνει πόσο ανάγκη είχε ο Αρειανός οπαδός την κανονικότητα. Και όταν μιλάμε για κανονικότητα στον ΑΡΗ εννοούμε να έχουμε μια σοβαρή διοίκηση που να μας προσφέρει μια ανταγωνιστική ομάδα χωρίς τα "αγκάθια" του παρελθόντος.  Αυτό φαίνεται να το έχει πετύχει ο Θ.Καρυπίδης και οι συνεργάτες του και σήμερα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρίας όλοι μαζί να απολαύσουμε τις θετικές συνέπειες αυτής της προσπάθειας. Ντυνόμαστε στα κίτρινα, πλημυρίζουμε το Κλ.Βικελίδης, χαζεύουμε τους Κύπριους και κάνουμε το αποφασιστικό βήμα πρόκρισης! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!!!

ΥΓ. Εκεί στον ΑΣ και στην ΚΑΕ να νομίζετε ότι θα σας προσπεράσουμε έτσι απλά είστε γελασμένοι.

Αν και σε γενικές γραμμές αποφεύγω να ασχολούμαι με άλλες ομάδες εκτός της ΑΡΕΙΑΝΑΡΑΣ μας, νομίζω είναι λιγάκι δύσκολο να παραβλέψουμε τον άθλο του ΑΠΟΕΛ και την ιστορική του πρόκριση στις 8 κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Πέρσι ήταν η πορτογαλική Μπράγκα που είχε κάνει το μπαμ με την παρουσία της στον τελικό του Europa League(σε μια διοργάνωση όπου και εμείς γράψαμε την δική μας ιστορία με την επική μας πρόκριση στους 32 της διοργάνωσης). Ομάδες με χαμηλό μπάτζετ και ροστερ από τα οποία λείπουν τα μεγάλα ονόματα. Μάλιστα στην περίπτωση του ΑΠΟΕΛ μπορούμε να δούμε αρκετούς "Έλληνες" παίκτες(Χιώτης, Πάρντο, Κόντης, Πουρσαϊτιδης, Μαντούκα, Γιάχιτς, Αλεξάνδρου, Χαραλαμπίδης) αλλά και τον Γιοβάνοβιτς στον πάγκο όπου έχει την δική του ιστορία με τους συμπολίτες μας. Το αστείο είναι ότι όλοι αυτοί έφυγαν από την Ελλάδα είτε ως αποτυχημένοι είτε ως υπερεκτιμημένοι σε σχέση με τα χρήματα που ζητούσαν.Και όμως όλοι αυτοί κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα σύνολο με εξαιρετική χημεία που ακόμη και οι κορυφαίες ομάδες του πλανήτη δυσκολεύονται να κερδίσουν. Κατί ανάλογο συνέβη και με την Μπράγκα που λίγα χρόνια πιο πριν την είχαμε αντιμετωπίσει μέσα στο Κλ.Βικελίδης και στις λεπτομέρειες δεν την είχαμε κερδίσει.

Ο λόγος της αναφοράς μου σε όλα αυτά είναι η προχειρότητα με την οποία λειτουργεί ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ, η εμφανής έλλειψη πλάνου και ο αποπροσανατολισμός όλων μας από το κοινό όραμα που δεν είναι άλλο από το να δούμε κάποια στιγμή τον ΑΡΗ να μεγαλουργεί. Δεν είναι τυχαίο που από την επάνοδο μας από την Β Εθνική στις χρονιές που ακολούθησαν όπου η ομάδα βγήκε 3 φορές Ευρώπη, έδωσε παρών σε 2 τελικούς κυπέλλου Ελλάδος και γενικά έπαιξε σχετικά ελκυστικό ποδόσφαιρο υπήρχε ένας κορμός παικτών, υπήρχαν κάποιοι συνδετικοί κρίκοι με τις προηγούμενες χρονιές. Φυσικά στην θέση του προπονητή μπορεί να μην είχαμε τα φετινά τραγελαφικά φαινόμενα αλλά πάλι είχαμε τις αλλαγές μας.  Φανταστείτε λοιπόν η ομάδα από τον τελικό του ΟΑΚΑ να είχε συνέχεια ή ακόμη και η περσινή ομάδα που τα πήγε τόσο καλά στην Ευρώπη όπου από τους 14 παίκτες που αγωνίστηκαν στην Ισπανία μόλις 4 συνεχίζουν να έχουν ουσιαστικό ρόλο στον φετινό ΑΡΗ. Να είχε συνέχεια με τον ίδιο προπονητή στον πάγκο που θα τον στήριζε πρώτα η διοίκηση με τις κινήσεις της και μετά όλοι εμείς. Κάτι δεν λειτουργεί καλά στον ΑΡΗ και υπάρχουν χίλια δύο σημάδια που μας το δείχνουν και όμως συνεχίζουμε να αγνοούμε επιδεικτικά. Ακόμη και αυτόν τον Σάκη Τσιώλη που τόσο πολύ τον κράξαμε(και εγώ προσωπικά) μέσα σε λίγους μήνες από την στιγμή που ανέλαβε τον Αστέρα Τρίπολης κατάφερε να μας βγάλει όλους χαζούς και ποδοσφαιρικά ανίδεους... Και ίσως να ήμασταν μιας και περιμέναμε από έναν ανερχόμενο Έλληνα προπονητή που κάνει το μεγάλο βήμα της καριέρας του στον ΑΡΗ να κάνει αυτό που έκανε ο "φτασμένος" Κούπερ και να μας μιλήσει για παίκτες που ζήτησε και δεν του φέρανε, για παίκτες που δεν ζήτησε να του φέρουν και του φέρανε και παίκτες που ζήτησε να αποχωρήσουν και παρέμειναν στο ρόστερ. Τελικά το όλο θέμα είναι το μπάτζετ ή το πως αξιοποιείς το μπατζετ σου σαν ομάδα και ο τρόπος που στηρίζεις τις επιλογές σου? Μήπως έτσι ο "αποτυχημένος" Γιοβάνοβιτς κατάφερε να κάνει κάτι τόσο εντυπωσιακό στην άσημη ποδοσφαιρικά Κύπρο? Μήπως κάπως έτσι κατάφερε ο Τσιώλης να κάνει την δική του υπέρβαση με τον Ολυμπιακό Βόλου και τον Αστέρα Τρίπολης φέτος? Γιατί η ομάδα του Βόλου μπορεί να ήταν μπλεγμένη, να είχε ένα Μπέο από πίσω και να χρειάστηκε να σφάξει τον Παναθηναϊκό στο τέλος για να μας κλέψει την θέση στην Ευρώπη αλλά και να μην έβγαινε Ευρώπη πάλι επιτυχημένη θα ήταν η χρονιά για τον Βόλο...

Εμείς όμως τι κάνουμε? Περιμένουμε τους επενδυτές? Μειώνουμε το μπάτζετ ενώ αυξάνουμε τα χρέη της ομάδος? Παίκτες που προσφέρουν φεύγουν γιατί ζητάνε πολλά ενώ μέτριοι παίκτες παραμένουν και γίνονται πλούσιοι εις βάρος της ομάδος? Έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο όπου ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα στον σύλλογο να εκφράζει δημόσια το όραμα του για τον ΑΡΗ μας μιλώντας για 15 μονοετή συμβόλαια που θα ανανεώνονται ή θα αντικαθιστώνται κάθε χρόνο και εμείς να χειροκροτούμε? Φτάσαμε στο σημείο να έχουμε 4 προσφυγές και να το θεωρούμε φυσιολογικό? Φτάσαμε στο σημείο που οι πιτσιρικάδες που το καλοκαίρι παρουσιάζαμε ως παρακαταθήκη για το μέλλον να έχουν αποχωρήσει ή να είναι μια ανάσα να αποχωρήσουν από το Κλ.Βικελίδης και εμείς να συνεχίζουμε να χειροκροτούμε?

ΑΠΟΕΛ και Μπράγκα έχουν δείξει τον δρόμο. Το ερώτημα είναι απλό, θα τον ακολουθήσουμε ή θα περιμένουμε την επόμενο "καράβι" με τις μεταγραφές  μήπως μας βγει?

Μετά από συνεχόμενες θετικές εμφανίσεις και νικηφόρα αποτελέσματα έφθασε και η στιγμή της ήττας που δεν έχει και τόσο σημασία και της απογοητευτικής εμφάνισης που καλό είναι να την εκλάβουμε σαν μια κακή  παρένθεση στην μέχρι τώρα προετοιμασία της ομάδος που δείχνει να κυλάει σε γενικές γραμμές ιδανικά. Δύσκολα να μπει κανείς στην φιλοσοφία των παικτών και να κατανοήσει ποια ακριβώς ήταν η διαφορά του αγώνα με τα Γιάννενα όπου κυρίως οι "βασικοί" έβγαζαν φωτιές σε σχέση με το σημερινό παιχνίδι όπου οι ίδιοι παίκτες έμοιαζαν να έχουν το μυαλό τους αλλού και να βλέπουν αυτό το παιχνίδι ως αγγαρεία. Κάκιστοι οι περισσότεροι αν όχι όλοι σε τέτοιο βαθμό που αναγκαστικά παρέσυραν και τους 2-3 παίκτες που είχαν την διάθεση να αγωνιστούν με την απαιτούμενη σοβαρότητα. Με αυτά που μας έδειξε η ομάδα σήμερα οποιοδήποτε σχόλιο είναι απλά περιττό. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υπομονή μέχρι την επόμενη φιλική αναμέτρηση της ερχόμενης Πέμπτης (18.00 Novasports 2) κόντρα στην Αλ Χιλάλ. Ας ελπίσουμε ο Τσιώλης να τραβήξει κανένα αυτάκι τόσο στους παίκτες που δείχνουν σημάδια ανεξήγητης χαλάρωσης όσο και στην διοίκηση που δείχνει το καλό πνεύμα συνεργασίας που έχει με τον προπονητή να το εκλαμβάνει ως "αδυναμία" και να συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα στο θέμα του επιθετικού που είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι μας λείπει...