Κάτι από τον ΑΡΗ της περσινής χρονιάς θύμισε σήμερα η ομάδα που από την απογοητευτική εικόνα του Α’ ημιχρόνου και το -19, επέστρεψε και έφθασε σε μια σημαντική νίκη! Τίποτα δεν έδειχνε ότι ο ΑΡΗΣ μπορούσε να αντιδράσει όταν ο Κολοσσός με περίσσια ευκολία έφθασε στο +19. Ο Ντετζούλιους όμως είχε διαφορετική γνώμη, πήρε φωτιά, παρέσυρε τους συμπαίκτες του και με το buzzer beater του Γούντμπερι πήρε κάτι στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα φαινόταν αδύνατο! Μια νίκη που την είχαμε όλοι πολύ μεγάλη ανάγκη με όλα αυτά που συμβαίνουν από το ξεκίνημα της χρονιάς!
5’ ΑΝΤΕΞΕ ΠΡΟΤΟΥ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙ ΣΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ
Με τον Μπανκς και τον Γκιουζέλη να μένουν εκτός παιχνιδιού και τον Λαζέφσκι ανέτοιμο ήταν δεδομένο ότι θα βλέπαμε πολλά χαμηλά σχήματα με τους Νόλεϊ και Μποχωρίδη στο 4. Με τέτοιο σχήμα μπήκε ο ΑΡΗΣ και για 5’ φαινόταν ότι ίσως και να του έβγαινε σε καλό. Η αδυναμία μας όμως στην άμυνα και στα ριμπάουντ άρχιζε να έχει τις επιπτώσεις της και ο Κολοσσός έβρισκε τον δρόμο προς το καλάθι μας ολοένα και πιο εύκολα. Εμείς από την άλλη μόνιμα μπερδεμένοι στην επίθεση, με κακές επιλογές και πολλά φθηνά λάθη. Η διαφορά με χαρακτηριστική ευκολία σταθεροποιήθηκε πάνω από τους 15 πόντους και τίποτα δεν έδειχνε ικανό να αλλάξει αυτή την εικόνα.
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΝΤΕΤΖΟΥΛΙΟΣ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΟΤΡΑΧΗΛΗ ΑΜΥΝΑ
Περίπου στα μισά της 3ης περιόδου με τη διαφορά στο +19 και άπαντες έμοιαζαν να έχουν αποδεχθεί την κατάσταση και η μόνη απορία να είναι για το τελικό σκορ της αναμέτρησης. Όλοι το είχαν αποδεχθεί εκτός από τον απίστευτο Ντετζούλιους. Με ένα κρεσέντο προσωπικών ενεργειών επανάφερέ την επαφή του ΑΡΗ με τον καλάθι και μαζί την πίστη σε όλη την ομάδα ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει. Με ένα χαμηλό σχήμα και τον Χατζηδάκη να ανταποκρίνεται ιδιαίτερα καλά στα αμυντικά του καθήκοντα και στις μάχες κάτω από το καλάθι ο ΑΡΗΣ έγινε πιο σκληρός, πιο αποφασιστικός και πιο αποτελεσματικός σε όλες τις γραμμές του γηπέδου. Ο Καστρίτης έβαλε από μόνος του… το στοπ στον Ντετζούλιους πετώντας τον στον πάγκο αλλά σε εκείνο το σημείο οι υπόλοιποι κατάφεραν να αναπληρώσουν το κενό του. Ο Τολιόπουλος, Λαζέσφκι και Νόλεϊ διατήρησαν την αντεπίθεση ζωντανή και η διαφορά έπεσε στο -6!
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΝΤΕΤΖΟΥΛΙΟΥΣ ΚΑΙ BUZZER BEATER ΓΟΥΝΤΜΠΕΡΙ
Πιθανόν το 4ο φάουλ που οδήγησε σε τεχνική ποινή και το 5ο φάουλ του Τολιόπουλου 6’ πριν το φινάλε με το σκορ στο 72-66 να ήταν και η καθοριστική φάση που τελικά μας βγήκε σε καλό. Ο ξεχασμένος Ντετζούλιους επανήλθε στο παρκέ ακριβώς όπως το είχε αφήσει, συνέχισε να σκοράρει και έβαλε τον ΑΡΗ μας μπροστά με +4. Εκεί το παιχνίδι έγινε ντέρμπι για γερά νεύρα με μεγάλα σουτ αλλά και τυχερά σαν και αυτό του Σλαφτσάκη που παραλίγο θα ήταν και το νικητήριο… Ευτυχώς στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που απέμειναν η ομάδα έφθασε με σωστό τρόπο στα χέρια του Γούντμπερι και ο Αμερικανός με ωραία κίνηση κοντά στο καλάθι έγραψε το τελικό 84-85! Από σχεδόν μοιραίος όταν αστόχησε σε 2 συνεχόμενα ελεύθερα τρίποντα που θα κλείδωναν τη νίκη, στον παίκτη που έβαλε την υπογραφή του σε αυτήν την σπουδαία ανατροπή!
ΑΛΛΟ Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Το +19 του Κολοσσού που διατηρήθηκε μέχρι τα πρώτα του 3ου δεκαλέπτου, απλά επιβεβαίωσε ότι όλα αυτά για τα οποία γκρινιάζει ο κόσμος και ο προπονητής δεν θέλει να δει δεν έχουν καμία σχέση με το ποιος είναι ο αντίπαλος. Γιατί μπορεί να βολεύει να λέμε ότι έχει μεγαλύτερο μπάτζετ η Τουρκ Τέλεκομ, η Χάποελ, η ΑΕΚ, η Τσεντεβίτα και άλλα τέτοια όταν απέναντι μας πραγματοποίησαν κάκιστες εμφανίσεις αλλά κάποια στιγμή θα αντιμετώπιζες και αντίπαλο όπου η δικαιολογία των μπάτζετ δεν θα περνούσε. Και αυτό έγινε σήμερα. Κόντρα σε μια προβληματική ομάδα με χαμηλό μπάτζετ και σημαντικά προβλήματα τραυματισμών επί 25’ ήσουν στα χαμένα. Χωρίς καν να χρειαστεί να κάνει κάτι το σπουδαίο ο αντίπαλος σου. Αυτή τη φορά όμως είδαμε κάτι από την αγωνιστική ταυτότητα ή καλύτερα νοοτροπία των ομάδων του Καστρίτη, δεν εγκαταλείψαμε και καταφέραμε να κερδίσουμε. Τρομερός ο Ντετζούλιους με 25 πόντους, αρκετά καλός ο Μποχωρίδης(11 πόντοι, 11 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα, 2 ασίστ) που αγωνίσθηκε 38’, θετικοί οι Χατζηδάκης, Λαζέφσκι και Γούντμπερι που πέτυχε και το νικητήριο καλάθι.
ΚΑΝΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΚΟΟΥΤΣ
Αν τώρα αυτή νίκη καθησυχάζει τον κόουτς τότε μάλλον έχουμε ακόμη πολύ δρόμο για να βρούμε την αγωνιστική μας ηρεμία. Δεν γίνεται σήμερα ο βασικός σου σέντερ να είναι εκτός αποστολής, ο αναπληρωματικός σου σέντερ να παίζει 9’ και ο αντι-Γκάλινατ ηγέτης σκόρερ σου Χότζ να «τιμωρείται» με 4’ χρόνο συμμετοχής. Η ομάδα τιμωρείται έτσι κόουτς, όχι οι παίκτες… Επιτέλους ας ξεκαθαρίσουν οι ρόλοι στην ομάδα και ας στηρίξει ο Καστρίτης(όπως και ο ίδιος θέλει) τις επιλογές του με έναν ορθολογικό τρόπο και όχι με υψηλού μπασκετικού IQ mind games που μόνο ο ίδιος καταλαβαίνει. Γιατί έτσι εύκολα όπως μιλάμε για τα μπάτζετ των άλλων έτσι θα πρέπει να δούμε και το πως διαχειρίζεται και το δικό μας μπάτζετ. Μπάτζετ που από την αρχή της χρονιάς είναι μεταξύ κερκίδας και της άκρης του πάγκου. Και αυτά δεν είναι ατυχία ή κάποια «διαδικασία» αλλά κακή διαχείριση μιας δύσκολης κατάστασης.
ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ Ο ΝΤΕΤΖΟΥΛΙΟΥΣ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΕΣ
Αυτή τη φορά η εκπληκτική εμφάνιση του Ντετζούλιους δεν πήγε στράφι και ο ΑΡΗΣ ολοκλήρωσε μια επική ανατροπή από το -19! Μια νίκη που ήρθε στις λεπτομέρειες σε ένα απίστευτο κοντράστ συναισθημάτων από το τρελό τρίποντο του Σλαφτσάκη μέχρι το λυτρωτικό buzzer beater του Γούντμπερι! Πολύ κακή η ομάδα στη μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης, έβγαλε όμως εγωισμό, πείσμα και στο τέλος τα κατάφερε! Ας κρατήσουμε λοιπόν το τελικό αποτέλεσμα με την ελπίδα να βοηθήσει όλους αυτούς που αποφασίζουν… να κάνουν αυτά που πρέπει για να δούμε έναν καλύτερο ΑΡΗ στη συνέχεια.
ΥΓ. Ωραία τα λόγια και τα μηνύματα στα social περί στήριξης στην όλη προσπάθεια. Ακόμη καλύτερο από τα λόγια όμως είναι η ίδια η παρουσία μας στο γήπεδο. Εκεί φαίνεται εμπράκτως ποιος στηρίζει και ποιος όχι. Είτε χαμογελάει, είτε είναι μουτρωμένος, είτε χειροκροτεί, είτε όχι.
ΥΓ2. Και σήμερα η ομάδα στην Ρόδο δεν ήταν μόνη της. Είχε τον κόσμο της όπως τον έχει σε κάθε παιχνίδι, είτε παίζει καλά είτε όχι. Καλό είναι να μην το ξεχνάμε όταν με περίσσια ευκολία για ότι στραβό συμβαίνει στην ομάδα εμείς κατηγορούμε ο ένας τον άλλον.
Νέα οδυνηρή ήττα γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας αυτή την φορά από τον Κολοσσό παρουσιάζοντας κάκιστο πρόσωπο και προβληματίζοντας ενόψει της συνέχειας του πρωταθλήματος. Είτε αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι είτε τελικός… δικαιολογίες για τέτοιες ήττες απέναντι σε μια ομάδα όπως είναι ο Κολοσσός δεν υπάρχουν. Αποδοκιμασίες και χειροκροτήματα στο φινάλε της αναμέτρησης με τον κόσμο να μοιάζει εξίσου μπερδεμένος με την ομάδα.
SMALL BALL ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ
Δεν χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να φανεί ότι ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν είχε μπει συγκεντρωμένος στο παιχνίδι αλλά και ότι η προετοιμασία του ήταν τραγική. Ξεκίνημα με πάρτι των αντιπάλων μας κάτω από το καλάθι και μια γενικότερη ασυνεννοησία από την πλευρά μας σε άμυνα και ριμπάουντ. Έχαναν παίκτες, μπερδευόντουσαν στις αλλαγές, πηδούσαν δύο και τρεις μαζί σε προσποιήσεις και ριμπάουντ. Ο Κολοσσός παίζοντας αυτό το κλασσικό μπάσκετ που παίζει σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια είχε τον έλεγχο, αναγκάζοντας μας να κυνηγάμε διαρκώς στο σκορ.
ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ 6.75
Στην υπεροπλία του Κολοσσού κάτω από το καλάθι και την πολυφωνία του στην επίθεση το μόνο που προσπάθησε να αντιπαραθέσει ο ΑΡΗΣ ήταν μια απελπισμένη προσπάθεια με μακρινά σουτ. Κάποια μπήκαν και αναθαρρήσαμε αλλά στο τέλος ο καλύτερος που έπαιξε πιο σωστά, πιο λογικά, πιο ισορροπημένα κέρδισε. Στοιχεία που δεν έδειξε ούτε για μια στιγμή ο ΑΡΗΣ σήμερα και για αυτό έχασε.
ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΠΗΓΑΝ ΚΟΥΒΑ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ Η ΝΙΚΗ
Η στατιστική του αγώνα τα λέει όλα. Εκτός από 2 λάθη λιγότερα σε όλα τα υπόλοιπα ο Κολοσσός ήταν καλύτερος. Και πως να μην είναι όταν ακολουθεί απλά τους «κανόνες» του αθλήματος κόντρα σε έναν αντίπαλο που πιο πολύ τον ενδιαφέρει να φέρει επανάσταση στον τρόπο που παίζεται το μπάσκετ παρά να κερδίσει. Κάπως έτσι οι εμμονές του Καστρίτη με τα χαμηλά σχήματα, το παράλογο ροτέισον και την πλήρη απουσία επιθετικού πλάνου μας έφεραν στο σημείο να χάνουμε από το Μαρούσι και τον Κολοσσό μέσα στην έδρα μας δικαιότατα. Χωρίς καν να χρειαστεί να παρέμβει κάποια Τσαρούχα. Με την αξία μας. Και αντί να βάλουν παίκτες και τεχνικό τιμ τα κεφάλια κάτω και να δουλέψουν ψάχνουμε δικαιολογίες. Αν υπάρχει κίνητρο, αν τα play in είναι ανούσια, αν οι διαιτητές μας εκνευρίζουν αλλά δεν κάνει να το εκδηλώνουμε και χίλια δύο άλλα που δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με αυτό που συμβαίνει.
ΑΝ ΨΑΧΝΕΙΣ ΚΙΝΗΤΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΛΟΣΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΣΩΣΤΑ
Όποιος πιάνεται από την έλλειψη κινήτρου για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα μάλλον δεν ταιριάζει στον τεράστιο μπασκετικό ΑΡΗ και δύσκολα μπορεί να αφουγκραστεί την πίκρα που νιώθει ο Αρειανός σήμερα. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους 2.500 φίλους που προσπέρασαν το «αδιάφορο» του αγώνα και βρέθηκαν στο Παλέ σήμερα. Η ομάδα εδώ και αρκετό καιρό με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν βλέπεται. Και αντί από παιχνίδι σε παιχνίδι να κάνουμε ένα βήμα εμπρός καταλήγουμε να κάνουμε άλματα προς τα πίσω και να μοιράζουμε γρίφους… για δικαιολογίες. Κρίμα για την όλη φετινή προσπάθεια που τείνει να γίνει μια μακρινή ανάμνηση πριν καν ξεκινήσουν τα πλέιοφς.
ΥΓ. 9’ 40’’ ο Σόουζα χωρίς 2ο ψηλό, 4’ 48’’ ο Κατσίβελης σε ένα παιχνίδι με τραγική επιθετική λειτουργία, 5΄ 51’’ ο θετικός σήμερα Περσίδης, σχεδόν 22’ ο Μποχωρίδης σε μια άσχημη ήμερα για τον ίδιο(και για εμάς. Μόνο αν είσαι «μπασκετικός γκουρού» μπορείς να το καταλάβεις. Αν δεν το καταλαβαίνεις χειροκρότησε την προσπάθεια και μην μιλάς.
ΥΓ2. Φθάνουμε μήνα Μάιο και ο ΑΡΗΣ όχι μόνο παραμένει χωρίς επιθετικό πλάνο αλλά έχει ξεμείνει και μόλις με έναν ψηλό. Για αυτό το μπάχαλο σε μια χρονιά με 9 συμβόλαια ξένων θα μας πει κανείς «ειδικός» τίποτα. Ή μόνο στα «μπράβο» κάνουμε τις αναλύσεις και ρωτάμε τους πρωταγωνιστές;
ΥΓ3. Έκανε το βήμα παραπάνω η ομάδα φέτος και έπιασε(?) τον στόχο της. Οπότε όλα καλά προχωράμε με το βλέμμα προς την επόμενη χρονιά; Ας μας το πει κάποιος από την ΚΑΕ για να μην στεναχωριόμαστε άδικα.
ΥΓ4. Χάθηκε η νίκη και μαζί και η ευκαιρία να κουνήσουμε το δάχτυλο σε αυτούς που δεν ήρθαν σήμερα στο Παλέ...
Έστω και με αρκετά αγχωτικό τρόπο ο ΑΡΗΣ κατάφερε να λυγίσει τον «σεληνιασμένο» Κολοσσό που σούταρε με 52% στο τρίποντο παρά την αστοχία του στα τελευταία κρίσιμα σουτ. Σπουδαίο παιχνίδι από τον Μπάξτον με μπόλικα καρφώματα, ριμπάουντ, καλές άμυνες αλλά και 6/6 βολές στα κρίσιμα τελευταία λεπτά. Την καλύτερη εμφάνιση του έκανε ο Μπλούμπεργκς με 20 πόντους(7 στα 10 σουτ) και σημαντική συνεισφορά σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Ξεχώρισε και ο Χάρελ που εκτός από τους 15 πόντους είχε καθοριστική συμβολή στο αμυντικό κομμάτι της ομάδας. Άγχος και νεύρα στην κερκίδα με την εξέλιξη του αγώνα και τις προκλήσεις του Σεγκούρα, στο τέλος όμως όλοι φύγαμε με ένα πλατύ χαμόγελο.
ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΜΠΗΚΕ ΔΥΝΑΤΑ
Όταν ο ΑΡΗΣ μπαίνει από την αρχή του αγώνα δυνατά δεν πρέπει να φοβόμαστε τίποτα. Ούτε καν ομάδες σαν τον Κολοσσό που «εκστασιαμένοι» από την όμορφη ατμόσφαιρα του Παλέ και την παραδόξως εντυπωσιακή θετική παράδοση που είχαν Ροδίτες έβλεπαν το καλάθι μας σαν βαρέλι. Ακόμη και έτσι όμως ο ΑΡΗΣ μπήκε κεφάτος, έβρισκε λύσεις στην επίθεση και έβγαζε ανά διαστήματα καλές άμυνες και διατηρούσε σχετικά με ασφάλεια το προβάδισμα στο σκορ.
Η ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΗ ΕΥΣΤΟΧΙΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΣΣΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Με τον Μπλούμπεργκ, τον Χάρελ και τον Μπάξτον να αποτελούν σταθερή απειλή για το αντίπαλο καλάθι πέρα από τα ξεσπάσματα του Τολιόπουλου και του Γκάλινατ ο ΑΡΗΣ στην επίθεση έμοιαζε σταθερός. Στην άμυνα όμως υπήρχε πρόβλημα. Πρόβλημα που με εξαίρεση τα μαρκαρίσματα που δεν έβγαιναν όταν ήταν ο Σλαφτσάκης μέσα στις περισσότερες επιθέσεις των αντιπάλων μας παίζαμε καλή άμυνα και τα σουτ ήταν υπό ασφυκτική πίεση. Οι Ροδίτες όμως ήταν σε «καλό φεγγάρι» και ότι έφευγε από τα χέρια τους έμπαινε μέσα ακόμη και αν το σουτ το έκανε ο τελευταίος παγκίτης. Και όταν ο αντίπαλος σου έχει τέτοια κέφια και εσένα οι 2 σχεδόν μόνιμοι πρώτοι σκόρερ σου από την αρχή της χρονιάς είναι εκτός ρυθμού, τότε το πρόβλημα είναι μεγάλο.
ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΓΚΣ, ΧΑΡΕΛ ΚΑΙ ΜΠΑΞΤΟΝ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΑΝ
Η απάντηση του ΑΡΗ ήρθε αρχικά από την άμυνα με τους Σανόγκο και Χάρελ να βγάζουν πάρα πολύ ενέργεια πάνω στο παρκέ παρασέρνοντας και τους υπόλοιπους δείχνοντας ξεκάθαρα τη διάθεση όλης της ομάδας να αποφύγει το στραβοπάτημα. Με το που ξεκίνησαν οι αντίπαλοι μας να αστοχούν όπως λογικά κάποια στιγμή θα συνέβαινε και αυτό ο Μπλούμπεργκς ήταν εκεί να βάλει τα μεγάλα μακρινά σουτ. Ο Χάρελ να κλέψει και να τελειώσει αιφνιδιασμούς ή να αιφνιδιάσει και να τελειώσει τις φάσεις από μόνος του. Ενώ και ο Μπάξτον πέρα από τις καλές άμυνες έβαλε ωραία καλάθια και ήταν απόλυτα ψύχραιμος από την γραμμή των βολών αν και είχε ξεκινήσει νευρικά. Παρά τα καραγκιοζλίκια του Σεγκούρα, ο Κολοσσός ήταν πάρα πολύ καλός σήμερα αλλά ο ΑΡΗΣ έδειξε χαρακτήρα και πήρε τη νίκη που άξιζε.
ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΩ ΜΑΣ …ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ
Για καλή μας τύχη σήμερα ο ΑΡΗΣ είχε 3 παίκτες που είχαν σταθερά καλή απόδοση σχεδόν σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού. Και αν τα καλάθια του Μπάξτον οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στις ασίστ των συμπαικτών τους, τόσο ο Χάρελ όσο και ο Μπλούμπεργκς έδειχναν μια συνέπεια στο σκοράρισμα και έπαιρναν τα σουτ που έπρεπε. Σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια όπου αναγκαστικά το βάρος των επιθέσεων όταν η μπάλα καίει πέφτει στον Τολιόπουλο, τον Γκάλινατ ή ακόμη και στον Μποχωρίδη. Ο ΑΡΗΣ σήμερα είχε 3 σταθερές στην επίθεση του που δεν τις είχε σε τέτοιο βαθμό σε προηγούμενες αναμετρήσεις και αυτό ήταν που έκανε την διαφορά. Ξεκάθαρα είναι θέμα δυνάμεων, ρυθμού και συγκέντρωσης αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει αυτή η ομάδα να σταθεροποιήσει την απόδοση της. Κυρίως σε ατομικό επίπεδο είναι τρομερά τα σκαμπανεβάσματα των παικτών μας. Δεν ξέρω τι πλάνο έχει για αυτό ο Καστρίτης αλλά όσο προχωράμε κάθε παιχνίδι θα είναι σημαντικό και τα λάθη δεν θα συγχωρούνται. Μακάρι αυτές οι εμφανίσεις συγκεκριμένων παικτών να τονώσουν την ψυχολογία τους και να τους δούμε εξίσου καλούς και στη συνέχεια.
ΖΟΡΙΣΤΗΚΕ, ΑΓΧΩΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ
Μας ζόρισε και μας άγχωσε αρκετά ο Κολοσσός με την πολύ καλή εμφάνιση του σήμερα αλλά στο τέλος οι παίκτες του Καστρίτη τα κατάφεραν και αυτό έχει σημασία. Μπλούμπεργκς, Μπάξτον και Χάρελ έκαναν την διαφορά και ο ΑΡΗΣ πήρε μια σημαντική νίκη σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι! Μια νίκη που δίνει τέλος σε μια ντροπιαστική παράδοση εις βάρος του ΑΡΗ μας, όμοιας της να μην ξαναζήσουμε ποτέ… Μπράβο στην ομάδα που δεν μάσησε από την εκνευριστική ευστοχία του αντιπάλου και έδειξε ψυχραιμία στο φινάλε!
ΥΓ. Πολλά νεύρα βρε Σεγκούρα, χαλάρωσε λίγο.
ΥΓ2. Μην τα κουράσουμε τα παιδιά. Μια ζωή πράσινοι και κόκκινοι χαϊδεμένοι.
Τέλος στο περίεργο και ντροπιαστικό σερί ηττών απέναντι στον Κολοσσό, έδωσε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας στην Ρόδο κερδίζοντας ε 78-88! Κυριαρχική εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο, με το «τάισμα των ψηλών» να λειτουργεί εξαιρετικά και η διαφορά να φθάνει στο +19! Ένταση στο φινάλε του αγώνα με τους Ροδίτες να κάνουν μουτράκια, σε ένα γήπεδο όπου ο κόσμος της ομάδας έδωσε το δικό του χρώμα στις κερκίδες.
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΞΕΣΠΑΣΜΑ
Νωθρά μπήκε στο παιχνίδι η ομάδα παρουσιάζοντας προβλήματα στην επίθεση και επιτρέποντας στον Κολοσσό να παίρνει επιθετικά ριμπάουντ και ένα γρήγορο προβάδισμα με 5-0. Σε αυτό το σημείο ο Καστρίτης έδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά. Αν και είχαν περάσει μόλις 3’ από το τζάμπολ, πήρε το τάιμ άουτ, είπε τα λογάκια του και ο ΑΡΗΣ με το που μπήκε στο παρκέ ήταν άλλη ομάδα. Ανέκαμψε, πήρε το προβάδισμα και δεν ξανακοίταξε πίσω του!
ΤΟΥΣ ΕΒΑΛΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΛΑΘΙ
Δεν είναι γκρίνια… η διαπίστωση ότι έως σήμερα τα επιθετικά πλάνα της ομάδας ήταν προβληματικά και το παιχνίδι με τους ψηλούς κάτω από το καλάθι απουσίαζε εντελώς. Στα πρώτα 2 δεκάλεπτα σήμερα, όποιος δεν καταλάβαινε όλο αυτό το διάστημα τι έλειπε από τον ΑΡΗ μάλλον θα το κατάλαβε. Με τους Κατσίβελη και Μποχωρίδη να οργανώνουν εναλλάξ το παιχνίδι, να διαβάζουν την αντίπαλη άμυνα με υπομονή και να βρίσκουν αρχικά τον Σόουζα και στη συνέχεια τον Μπάξτον ο ΑΡΗΣ κυριάρχησε! Δεν χρειάστηκε να ψάχνει τρίποντα και προσπάθειες απελπισίας. Οι 22 πόντοι του Μπάξτον στα πρώτα 20’ με κάποια εντυπωσιακά καρφώματα επιβεβαιώνει τον κανόνα που λέει ο καλός πόιντ γκαρντ «φτιάχνει» τους ψηλούς!
ΕΒΓΑΛΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΤΟ ΓΥΡΙΣΟΥΝ
Όπως στην Πάτρα κόντρα στον Απόλλων έτσι και σήμερα στη Ρόδο η ομάδα κάπου έχασε τη συγκέντρωση της. Ο Καστρίτης στο 3ο δεκάλεπτο «μπήκε» αποφασισμένος να δώσει χρόνο στον Κάρ, ο ΑΡΗΣ αποσυντονίστηκε σε μεγάλο βαθμό και οι διαιτητές βρήκαν την ευκαιρία να βάλουν τον Κολοσσό στο παιχνίδι. Το ότι επιτρέψαμε το +19 να γίνει +5 είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει τον κόουτς, ωστόσο η ομάδα έβγαλε αντίδραση. Και αφού έκοψε την φόρα του Κολοσσού και των διαιτητών, ήρθε και ο Γκάλινατ για να τους αποτελειώσει. Με ένα επιθετικό κρεσέντο στα τελευταία λεπτά τσάκισε κάθε σκέψη αντίδρασης. Το γούσταρε ο Αμερικάνος με το δίκιο του κάτι που τιμωρήθηκε μάλιστα από τους απίστευτους διαιτητές με τεχνική ποινή, βάζοντας το κερασάκι στην τούρτα άλλης μια τραγικής διαιτησίας.
ΤΑ «ΑΚΟΥΣΕ» ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ, ΤΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ
Ότι και αν πιστεύει ο καθένας περί κούρασης κλπ. τα 2 παιχνίδια την εβδομάδα μόνο καλό είναι για μια ομάδα που μπορεί και θέλει να βελτιωθεί. Καλές οι προπονήσεις αλλά σαν τα επίσημα παιχνίδια δεν έχει. Όλα σχεδόν τα κακώς κείμενα της Τετάρτης σήμερα τα είδαμε διορθωμένα. Η αρχή έγινε από τον Καστρίτη και τον διαφορετικό αλλά απολύτως λογικό τρόπο που μοίρασε τον χρόνο σήμερα στην περιφέρεια. Χωρίς εμμονές, χωρίς παίκτες να ξεχνιούνται ή να τους κόβουμε τον ρυθμό από μόνοι μας όταν αυτοί είναι ασταμάτητοι όπως ακριβώς ήταν ο Μπάξτον στο πρώτο ημίχρονο. Είδαμε να εμπιστεύεται ξεκάθαρα την οργάνωση του παιχνιδιού στον Κατσίβελη και τον Μποχωρίδη κανονικά… και όχι να πρέπει να περάσει ο μισός χρόνος της επίθεσης για να φθάσει η μπάλα στα χέρια τους. Είδαμε τον Φίλιο που αναρωτιόμασταν γιατί δεν του δίνεται χρόνος. Είδαμε γιατί είναι προτιμότερο να εμπιστευτείς ακόμη και όταν δεν πηγαίνει και τόσο καλά έναν σκόρερ σαν τον Γκάλινατ. Εξαιρετική προσπάθεια από όλους που αγωνίσθηκαν με μοναδική εξαίρεση τον Κάρ που ούτε σήμερα μπόρεσε να βοηθήσει. Αυτή τη φορά όμως Γιάννη… τον έβαλες 18’ και όχι 27’.
ΕΣΠΑΣΕ ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΣΕΡΙ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΝΙΚΗ
Με φόρα προσγειώθηκε ο ΑΡΗΣ στην Ρόδο, αφήνοντας την κακή εμφάνιση της Τετάρτης στη Θεσσαλονίκη και σκορπίζοντας στο πέρασμα του τον Κολοσσό! Εξαιρετική εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο με την ομάδα να βάζει στο παιχνίδι της στοιχεία που δεν είχαμε δει ως τώρα και τον Μπάξτον να τρομοκρατεί το αντίπαλο καλάθι πετυχαίνοντας 20 πόντους! Προσπάθησαν οι διαιτητές όπως στην Πάτρα να το γυρίσουν αλλά μάταια… Ο ΑΡΗΣ έδειξε χαρακτήρα και πήρε μια εύκολη νίκη απέναντι σε μια ομάδα που ήδη έχει κάνει ζημιές και αναμένεται να κάνει και άλλες. ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!
ΥΓ. Άραγε στο τράβηγμα από το λαιμό πάνω στον Μπάξτον που τσέκαραν οι διαιτητές στο Instant Replay τι έργο να έβλεπαν;
ΥΓ2. Κάποιοι πόνεσαν λίγο παραπάνω από τους υπόλοιπους όπως φάνηκε εκεί στη Ρόδο. Μην ζορίζεστε, σιγά σιγά θα συνηθίσετε ξανά.
Συνεχίστηκε η αρνητική παράδοση απέναντι στον Κολοσσό Ρόδου με μια ακόμη πικρή ήττα που στοιχίζει σημαντικά βαθμολογικά για την ομάδα μας. Ένας ΑΡΗΣ που είχε κέφια στην επίθεση αλλά στην άμυνα απέτυχε παταγωδώς σχεδόν από τα πρώτα λεπτά που πάτησε στα παρκέ. Πολλά τα φθηνά λάθη, μεγάλη αδράνεια στις διεκδικήσεις και μια εικόνα συνολικά κατώτερη του αναμενομένου.
ΕΙΧΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΛΑΝΟ
Ορεξάτος φάνηκε να μπαίνει ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι και χτίζοντας μια μικρή διαφορά 5 πόντων στα πρώτα λεπτά έδειξε ότι κατέβηκε αποφασισμένος για τη νίκη. Η συνέχεια όμως με τον ΑΡΗ να προσπαθεί να ανεβάσει τη διαφορά και τον Κολοσσό σαν τσιμπούρι να παραμένει μια ανάσα από την ισοφάριση έδειχνε ότι κάτι δεν πάει καλά. Μια εικόνα που συνεχίστηκε για αρκετά λεπτά με τον Κολοσσό να προσπαθεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα και τον ΑΡΗ μας να παραμένει σταθερός στα λάθη του.
ΧΩΡΙΣ ΑΜΥΝΑ ΔΕΝ ΠΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ
Όσες λύσεις και αν βρίσκαμε στην επίθεση στην άμυνα τα καταστρέφαμε όλα με περίσσια ευκολία. Οι παίκτες μας κυνηγούσαν λυσσαλέα αλλά χωρίς μυαλό και ένα πλάνο στη σκέψη τους. Αποτέλεσμα όλου αυτού οι αντίπαλοι μας να διαβάσουν την άμυνα μας και να βρίσκουν το ένα ελεύθερο σουτ μετά το άλλο. Είτε κοντά στο καλάθι είτε μακριά ο ΑΡΗΣ αδυνατούσε να μαρκάρει και αυτό ήταν κάτι που αντί να διορθωθεί μέσα στο παιχνίδι διαρκώς χειροτέρευε.
ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ
Καθαρά μένοντας στο αγωνιστικό κομμάτι ο ΑΡΗΣ μας έχει μπει σε ένα μοτίβο εδώ και κάμποσες αγωνιστικές που όπως φαίνεται δεν οδηγεί πουθενά. Σε ένα χρονικό σημείο στο πρωτάθλημα όπου η λογική λέει ότι οι ομάδες θα έπρεπε να έχουν οι φορμαριστεί ή να οδεύουν προς αυτό το σημείο, ο ΑΡΗΣ μας δείχνει να «αδειάζει» ολοένα και περισσότερο. Κάτι για το οποίο έχει μεγάλη ευθύνη και ο Καστρίτης μιας και δεν έχει καταφέρει να πείσει τους παίκτες του ότι στον ΑΡΗ εκτός από χειροκροτήματα υπάρχουν και απαιτήσεις. Απαιτήσεις και προσδοκίες που μάλλον οι παίκτες μας δεν αφουγκράζονται.
ΞΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΤΟΥ ΑΜΥΝΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Οι άμυνες κερδίζουν τα παιχνίδια λένε οι περισσότεροι οι προπονητές με κάτι αγώνες σαν τον σημερινό μας στη Ρόδο να αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα. Όταν πετυχαίνεις 90 πόντους αλλά επιτρέπεις στον αντίπαλο σου να σκοράρει περισσότερους, τότε μάλλον πνευματικά δεν ήσουν έτοιμος για ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι. Και αυτές οι λεπτομέρειες όπως και η συνολική εικόνα(μαζί με τις τελευταίες αγωνιστικές) θα πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά ενόψει της νέας σεζόν.
Δεν κατάφερε να πάρει τη νίκη στη Ρόδο ο αποδεκατισμένος ΑΡΗΣ παρόλο που άφησε τα προβλήματα του στην άκρη παλεύοντας με όλες του τις δυνάμεις. Οι 3 διαιτητές από το ξεκίνημα του αγώνα επιδόθηκαν σε ένα ρεσιτάλ κακής διαιτησίας με θύμα τον ΑΡΗ. Και αυτός ο ΑΡΗΣ σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κερδίζει και τους διαιτητές…
ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙ
Αν και ξένισε για ακόμη μια φορά η εμμονή του Καστρίτη με τον Καμάρα που τον ξεκίνησε μέχρι και βασικό η εξέλιξη του παιχνιδιού δικαίωσε τον κόουτς. Η ομάδα μπήκε δυνατά και έδειξε ότι δεν ήρθε στη Ρόδο για να χάσει αλλά ούτε και να κρυφθεί πίσω από τα προβλήματα της. Βρίσκοντας λύσεις από τον Κάουαν, τον Χάνλαν αλλά και τον Καμάρα(!!!) ο ΑΡΗΣ κατάφερε να φθάσει στο +9 στο Β δεκάλεπτο πείθοντας ότι μπορεί να φύγει με τη νίκη κόντρα σε όλα τα προγνωστικά.
Η ΓΝΩΣΤΗ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΛΥΣΕΩΝ
Οι κακές συνήθειες όμως δύσκολα κόβονται και ο ΑΡΗΣ πιστός σε αυτές έχασε τη συγκέντρωση του σε άμυνα και επίθεση. Ξαφνικά σαν να γύρισε διακόπτης η ομάδα σταμάτησε να παίζει καλή άμυνα και στην επίθεση πήγαινε διαρκώς σε λύσεις απελπισίας. Όλα αυτά με μερικά «κενά» σκυλίσιας άμυνας, κλεψιμάτων και κρίσιμων πόντων που έδειχναν ότι θα το παλέψουμε μέχρι το τέλος. Όταν όμως έχει μόνιμα από την αρχή του αγώνα τον βραχνά της διαιτησίας να σε πνίγει κάποια στιγμή θα λυγίσεις. Και αυτή η στιγμή πιθανόν να ήταν η τεχνική ποινή από το πουθενά στον Κάουαν. Ένα από τα πολλά περίεργα σφυρίγματα που δεν επέτρεψαν στην ομάδα μας να βρει ρυθμό και να διεκδικήσει στα ίσια την νίκη μέχρι το τέλος.
ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ
Εξαρχής η αποστολή στη Ρόδο ήταν δύσκολη λόγω των πολλών απουσιών και ιδιαίτερα αυτής του Κέλι. Οι 3 διαιτητές όμως φρόντισαν να την κάνουν αδύνατη επιβεβαιώνοντας την ανικανότητα που τους χαρακτηρίζει αλλά και το «κόμπλεξ» με τον ΑΡΗ. Κακός ο ΑΡΗΣ με κάποιες μικρές αναλαμπές από μπάσκετ, αλλά με τόσα προβλήματα τι να απαιτήσεις;
ΥΓ. Κανόνας πλέον στο ελληνικό μπάσκετ τα παιχνίδια να κρίνονται σύμφωνα με τις διαθέσεις των διαιτητών.
Συνέχεια στην αρνητική παράδοση με τον Κολοσσό έδωσε και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας γνωρίζοντας την ήττα με 81-85. Με άμυνα για γέλια σε όλη τη διάρκεια του αγώνα επέτρεψε στον Κολοσσό να φθάσει σε μια σημαντική νίκη. Όαση ο Χάνλαν στην επίθεση αλλά με έναν παίκτη δουλειά δεν γίνεται.
ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ
Το επιθετικό κρεσέντο του Χάνλαν στο ξεκίνημα του αγώνα έκρυψε την έλλειψη συγκέντρωσης που υπήρχε γενικότερα στην ομάδα και όσο περνούσαν τα λεπτά η κατάσταση φαινόταν να αλλάζει. Στην επίθεση επικρατούσε ένας εκνευριστικός δισταγμός και μια στασιμότητα ενώ στην άμυνα επιδοθήκαμε σε μια ανούσια πίεση ψηλά και άσκοπα φάουλ. Το χειρότερο από όλα ήταν ότι δεν είχαμε τρόπο αντίδρασης με αποτέλεσμα τα πράγματα να γίνονται ολοένα και χειρότερα μιας και ο Κολοσσός είχε πιστέψει για τα καλά ότι μπορεί να πάρει ακόμη μια νίκη.
ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ, ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ
Όσο και αν προσπαθούσαμε στην επίθεση και κουτσά στραβά βρίσκαμε πόντους στην άμυνα τα γκρεμίζαμε όλα! Παίκτες ξεχνιόντουσαν μέσα στη ρακέτα μας, οι ψηλοί μάρκαραν έξω από το τρίποντο και έκαναν φάουλ ενώ και τα μπλοκ άουτ στις μάχες των ριμπάουντ ξεχάστηκαν. Με αυτή την εικόνα το παιχνίδι δεν γυρνούσε με τίποτα κάτι με το οποίο έδειξε η ομάδα μας να συμβιβάζεται λίγα λεπτά πριν το τέλος και αυτό δείχνει πολλά.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΧΗΜΗ ΚΑΙ ΣΛΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΡΟΣΤΕΡ
Από το «λαβράκι» Γουίλιαμς, το «πολυεργαλείο» Λόκετ μέχρι τον «εγκέφαλο» Πουλιανίτη μέχρι τον «ηγέτη» Σχίζα και τον αντικαταστάτη του Σιδηροηλία… Ένα ρόστερ γεμάτο ανορθοδοξίες που «περάστηκε» ως επιτυχία ή ας το πούμε πιο κομψά η συνταγή της επιτυχίας. Στην πράξη δεν έχεις βασικό σέντερ, δεν έχεις παίκτη στο 3, δεν έχεις αλλαγή στα γκαρντ που να μπορεί να σταθεί σε παιχνίδι της Basket League με τη φανέλα του ΑΡΗ, δεν έχεις ένα σημείο αναφοράς πέρα του Χάνλαν στην επίθεση. Και όποιος πιστεύει ότι αυτό το ρόστερ έγινε έτσι μόνο για οικονομικούς λόγους είναι γελασμένος. Με το ίδιο πορτοφόλι υπήρχαν και άλλες επιλογές… Ας ελπίσουμε ο Καστρίτης που στις δηλώσεις του μετά το παιχνίδι έδειξε να αντιλαμβάνεται τα κακώς κείμενα της ομάδος να καταλάβει ότι η ομάδα οφείλει μέρα με τη μέρα να βελτιώνεται.
ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΟΤΙ ΕΧΤΙΣΕ, ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΟΣΟ ΠΟΤΕ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ
Στην επίθεση υπήρχε ο Χάνλαν στην άμυνα δεν υπήρχε κανείς και κάπως έτσι αυτή η ντροπιαστική παράδοση με την Κολοσσό συνεχίστηκε. 2 αγώνες χρειάστηκε μόλις ο ΑΡΗΣ μας για να γκρεμίσει τις εντυπώσεις και την αισιοδοξία που έχτισε μετά τη νίκη επί του Παναθηναϊκού. Τουλάχιστον μετά το σημερινό υπάρχει το ενδεχόμενο να προσγειωθούν στην πραγματικότητα η διοίκηση και ο προπονητής ώστε να προχωρήσουν άμεσα στις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις.
ΥΓ. Όσο και αν ωραιοποιείς μια κατάσταση η αλήθεια πάντα βγαίνει στην επιφάνεια. Μακάρι να μην πρέπει να περιμένουμε να επιστρέψουν οι 2 τραυματίες για να βεβαιωθούμε μετά από νέες ντροπιαστικές ήττες ότι τελικά ούτε και αυτοί ήταν οι «ηγέτες» που μας έλεγαν.
ΥΓ2. Κέρδισε και ο Απόλλων την ΑΕΚ με αποτέλεσμα οι τυφλοί ανάμεσα στους μονόφθαλμους να μειώνονται…
ΥΓ3. Μακάρι να κατάλαβαν πλέον εκεί στην ΚΑΕ(και πολλοί συνΑρειανοί) γιατί γράφαμε από τόσο νωρίς για παιχνίδια επιβίωσης.
ΥΓ4. Άραγε θα αναρωτηθεί κανένας από της "σοφούς" γιατί ο Δίπλαρος δεν έκανε ποτέ για τον ΑΡΗ;
Μόλις στην 3η αγωνιστική στο πρωτάθλημα της Basket League και η επαναφορά στην πραγματικότητα για τον μπασκετικό ΑΡΗ είναι σκληρή. Η αισιοδοξία που έφερε η νίκη επί του Παναθηναϊκού και οι καλές εντυπώσεις που έχει αφήσει γενικότερα ως τώρα η ομάδα έδωσαν τη θέση τους στην απειλή της αφαίρεσης βαθμών με το -3 να ακούγεται σαν εφιάλτης. Συνέπεια όλων των παραπάνω η επιστροφή στους αγώνες επιβίωσης με αρχή από το παιχνίδι με τον Κολοσσό Ρόδου.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ
Δεν χρειάζεται να έχεις inside info όταν πρόκειται για «δικαστικές μάχες» του ΑΡΗ μας. Ανεξαρτήτως αθλήματος, οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη νίκη σε εξωγηπεδικά ζητήματα είναι απλά η εξαίρεση του κανόνα. Ένας κανόνας που επιβεβαιώθηκε περίτρανα με το ακατανόητο -6 στο ποδόσφαιρο σε μια υπόθεση που η ομάδα πέρα από άγνοια δεν είχε και το παραμικρό όφελος. Και όταν το -6 στο ποδόσφαιρο είναι μαχαιριά, το -3 στο μπάσκετ που μεταφράζεται ποδοσφαιρικά σε -9 για τον ΑΡΗ των πέτρινων χρόνων είναι κάτι σαν θανατική ποινή. Και όσο μίζερη και αν είναι αυτή η σκέψη για την ομάδα της καρδιάς μας με μια ματιά στις τελευταίες σεζόν επιβεβαιώνεται. Η ΕΕΑ σκανδαλωδώς χωρίς να κρατάει ούτε τα προσχήματα, σε άλλες ομάδες προσέφερε άπλετο χρόνο να μπαλώσουν τρύπες και σε άλλες με διαδικασίες εξπρές τις έβγαλε άκυρες. Το φαινόμενο ΑΕΚ με τα μπαν προσωρινά να σβήνονται και αυτή τη στιγμή να είναι στα 2(φρέσκα) δείχνουν τον τρόπο που «ελέγχει» η επιτροπή τις ομάδες.
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΜΕΡΙΔΙΟ ΕΥΘΥΝΗΣ
Σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο στις 2 ήττες που κάναμε μιλήσαμε για την κωλυσιεργία στην απόκτηση σέντερ που ακυρώνει την όποια προσπάθεια. Εκτός γηπέδου όμως τα λάθη είναι εγκληματικά. Όχι γιατί η διοίκηση της ΚΑΕ λειτουργεί σε ένα εύρωστο οικονομικά περιβάλλον και θα μπορούσε με ευκολία όλα τα ζητήματα να τα έχει διευθετήσει αλλά όταν ξέρεις ότι σε περιμένουν στην γωνία πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός. Προφανώς και η ΚΑΕ ΑΡΗΣ έχει δώσει τα πατήματα στην ΕΕΑ να κάνει το παιχνίδι της. Πατήματα που όσο και αν κουκουλώσουν τα διάφορα κιτρινόμαυρα ΜΜΕ αργά ή γρήγορα όπως πάντα συμβαίνει βλέπουν τα φώτα της δημοσιότητας. Το να χρεώνεις την όλη κατάσταση στον Αυγενάκη και τον ύποπτο ρόλο της ΕΕΑ είναι τακτικές που δεν «καλύπτουν» τον Αρειανό φίλαθλο αλλά οπαδούς άλλης ομάδος της πόλης. Αυτονόητο ότι η απόδοση ευθυνών εντός και εκτός συλλόγου δεν ενδιαφέρει κανέναν και το μόνο ζητούμενο είναι ο ΑΡΗΣ έστω την ύστατη στιγμή να την γλιτώσει αν όχι με χρηματικό πρόστιμο με αφαίρεση -1 βαθμού που κατά κάποιο τρόπο έχει ήδη ρεφάρει με την εκτός προγράμματος νίκη επί του Παναθηναϊκού.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ
Και από εκεί που αυτή η ομάδα έβαλε τις βάσεις για μια χρονιά χωρίς πίεση ξαφνικά βρίσκεται από νωρίς να παλεύει σε παιχνίδια-τελικούς. Τελικούς όπως το παιχνίδι με τον Κολοσσό Ρόδου που αναμένεται να τιμωρηθεί και αυτός από την ΕΕΑ. Παρόλα αυτά ομάδες όπως ο Κολοσσός, ο Ιωνικός, η Κύμη και το Ρέθυμνο παλαιότερα έχουν αποδείξει πολλές φορές ότι έχουν και πλάτες. Η Τσαρούχα και ο Συμεωνίδης έβαλαν πλάτη στη νίκη επί του Ιωνικού όπως πέρσι κάποιοι άλλοι διαιτητές είχαν βάλει πλάτη στην κρίσιμη νίκη του Κολοσσού επί του ΑΡΗ μας στην Ρόδο. Δεν τα βγάζουμε από το μυαλό μας, τα έχουμε ζήσει αμέτρητες φορές. Για αυτό και το βάρος πέφτει στον Γ.Καστρίτη και τους παίκτες του ώστε να πάρουν για αρχή εντός έδρας τις νίκες που πρέπει να πάρουν ώστε ο ΑΡΗΣ να μην μπλέξει σε περιπέτειες, ακόμη και αν πλανάται αυτό το -3. Ναι τα νούμερα τρομάζουν αλλά μην ξεχνάμε ότι πέφτει μόνο μια ομάδα φέτος και ότι υπάρχουν και άλλοι που αναμένεται να τιμωρηθούν. Το βάρος φυσικά πέφτει και στη διοίκηση που σε συνεργασία με τον προπονητή θα πρέπει το συντομότερο δυνατό να κάνουν τις διορθωτικές κινήσεις αρχίζοντας από τον σέντερ ώστε ο ΑΡΗΣ να μην κινδυνέψει.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΠΑΛΕ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ ΤΗΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΤΙΜΩΡΙΑ
Νωρίς νωρίς για ακόμη μια φορά ο ΑΡΗΣ καλείται να παλέψει υπό αντίξοες συνθήκες και να ξεπεράσει πέρα από τις όποιες αγωνιστικές δυσκολίες και τις εξωαγωνιστικές τρικλοποδίες. Έλα όμως που ο Αρειανός έχει αρρωστημένη σχέση με την ομάδα και αυτό το κυνήγι είναι ικανό να τον ξεσηκώσει, να τον τραβήξει ως το Παλέ και να τον κάνει να «πνίξει» κάθε ομαδούλα που ευκαιριακά βρήκε πρόσφορο έδαφος μέσα στο ναυάγιο του Ελληνικού μπάσκετ για να κάνει το κομμάτι της. Το απόγευμα του Σαββάτου γεμίζουμε το Παλέ, παίζουμε εμείς στη θέση του σέντερ από το NBA(που ακόμη έρχεται) και οδηγούμε την ομάδα σε μια σημαντική νίκη. Πάρτε το χαμπάρι τον Αυτοκράτορα δεν μπορείτε να τον λυγίσετε!
ΥΓ. Το ότι ξαφνικά υιοθετήσαμε και εμείς ατάκες όπως «επιτροπή Αυγενάκη» μας προσβάλλει και εξισώνει ψήγματα με εγκλήματα.
Ούτε στη Ρόδο κατάφερε να σπάσει το αρνητικό του σερί ο ΑΡΗΣ μας που γνώρισε ακόμη μια ήττα. Τα πολλά λάθη και η κακή άμυνα ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά μας σήμερα, ωστόσο η προσπάθεια των παικτών μας φρεναρίστηκε με αηδιαστικό τρόπο από τους 3 διαιτητές της αναμέτρησης.
Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΣ ΑΡΗΣ
Με εξαίρεση τον Ντεκόζι και κατά διαστήματα τον Τσάλμερς δεν μπορούμε να πούμε ότι η ομάδα δεν ήταν συγκεντρωμένη στη νίκη. Έχοντας τον Μιλόσεβιτς σε σπουδαία ημέρα και βρίσκοντας επιθετικές λύσεις από Τσάλμερς και Φλιώνη πάλεψε για τη νίκη αλλά ο κακός του εαυτός υπερίσχυσε. Η τραγική άμυνα που επέτρεψε στον Κολοσσό να τελειώσει με ποσοστό ευστοχίας μεγαλύτερο από 70% στα δίποντα αλλά και η σωρεία φθηνών λαθών ήταν η αχίλλειος πτέρνα μας. Σε συνδυασμό με το κοουτσάρισμα του Καμπερίδη που θύμιζε προπονητή σχολικής ομάδος σε φιλική αναμέτρηση δεν είχαμε καμία τύχη σήμερα με τις ιδιαίτερες συνθήκες του αγώνα. Στα θετικά το ντεμπούτο του Νετζίπογλου ωστόσο αν η προοπτική και αυτού του αθλητή αφεθεί στις διαθέσεις του κάθε περαστικού από τον πάγκο δύσκολα να ξεφύγει από την πορεία της μετριότητας.
ΑΝΕΛΕΗΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ
Και αν κόντρα στον Προμηθέα λόγω της μεγάλης διαφοράς δυναμικότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες πέρασε στα ψιλά γράμματα η σφαγή από τους διαιτητές σήμερα τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Ξεκάθαρα οι διαιτητές από το πρώτο τζάμπολ σφύριξαν με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά τις 2 ομάδες. Μάλιστα ο ζήλος τους για να στηρίξουν τον Κολοσσό ή αν προτιμάτε για να βυθίσουν και άλλο την ομάδα μας τους ανάγκασε πολλές φορές να σφυρίξουν εξόφθαλμα ανάποδα. Οι 20 βολές στο ημίχρονο για τον Κολοσσό, τα 11 εις βάρος μας επιθετικά φάουλ και οι τεχνικές ποινές για το τίποτα ήταν μερικά από τα κατορθώματα των «γκρι». Το ότι με το που ξέφευγε στο σκορ ο Κολοσσός προσπαθούσαν να χρυσώσουν ελαφρώς το χάπι ήταν απλά μια ακόμη απόδειξη της ανικανότητας και του κόμπλεξ τους.
2 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΡΙΘΕΙ
Ούτε σήμερα κατάφερε να γράψει ο ΑΡΗΣ μας τον καθησυχαστικό επίλογο της μίζερης χρόνιας. Όσο και αν ήθελε η ομάδα τελικά λύγισε από τον κακό της εαυτό και τα σφυρίγματα των διαιτητών. Ο εφησυχασμός στην ομάδα σε συνδυασμό με το συνεχόμενο κυνήγι από τη διαιτησία έχουν δημιουργήσει ένα επικίνδυνο μείγμα. Ας ευχηθούμε η φετινή ταλαίπωρη χρονιά να μην κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις στο φινάλε…
ΥΓ. Ελπίζω οι «σοφοί» στην ΚΑΕ και το «καλό παιδί» στον πάγκο της ομάδος να μην έχουν εναποθέσει όλες τους τις ελπίδες στην χασούρα των άλλων και να βλέπουν το παιχνίδι με τον Ιωνικό ως πραγματικό τελικό.
Σε γιορτινούς ρυθμούς… ο μπασκετικός ΑΡΗΣ σκορπώντας θλίψη με την παρουσία του πάνω στο παρκέ κατάφερε να χάσει εύκολα από τον εντυπωσιακό σήμερα Κολοσσό μέσα στο Παλέ. Την δόξα των αντιπάλων μας ζήλεψε η Τσαρούχα και ο Παναγιώτου όπου με εμετικά σφυρίγματα γεμάτο κόμπλεξ φρέναραν την προσπάθεια των παικτών του Σάββα Καμπερίδη στην ύστατη προσπάθεια αντεπίθεσης καταφέρνοντας τελικά οι διαιτητές να αναδειχθούν σε πρωταγωνιστές του αγώνα.
Αν κάτι το θετικό μπορούσε να διακρίνεις συστηματικά στα προηγούμενα παιχνίδια για την ομάδα μας αυτό ήταν ο τρόπος με τον οποίο έμπαινε δυνατά στα παιχνίδια. Μέχρι και αυτό σήμερα ξεχάστηκε και η ομάδα μπήκε από το τζάμπολ με τα χέρια κατεβασμένα. Η άμυνα με τα μάτια της ομάδος μας κατάφερε να κάνει τους Ροδίτες να μοιάζουν με ομάδα από το NBA και να πάρουν με ευκολία μια σημαντική νίκη. Γνωστό το ότι υπήρχαν οι απουσίες στους ψηλούς, ωστόσο δεν φάνηκε να υπήρχε κάποιο πλάνο ή γενικότερη σκέψη για το πώς θα πορευόταν ο ΑΡΗΣ σήμερα. Το ροτέισον στους ψηλούς λες και το είχαν από πριν ετοιμάσει χωρίς καμία ουσία ενώ η άμυνα κάτω από το καλάθι δεν επιφύλασσε καμία απολύτως έκπληξη για τους αντίπαλους ψηλούς. Εκεί που είναι να βάζεις τα γέλια και τα κλάματα είναι στην επίθεση. Φοβισμένοι παίκτες, καρφωμένοι στο τρίποντο και κάποιοι πιο γενναίοι που τολμάνε και σουτάρουν υπό την πίεση του χρόνου ανεξαρτήτως συνθηκών. 22 δίποντα – 36 τρίποντα δείχνουν την δουλειά και το πλάνο… Ενώ μπλόκ άουτ στην ομάδα περιέργως κάνει μόνο αυτός ο Γιωργάκης που το παιδί δεν είναι για αυτό το επίπεδο παρόλο που η Basket League έχει πιάσει πάτο. Και όλα αυτά κόντρα στον Κολοσσό Ρόδου που παλεύει και αυτός για την γρήγορη σωτηρία του. Έργο Καμπερίδη; φταίει η «κατάσταση»; Τα μπάτζετ; Τα μπαν; Κάτι φταίει πάντως…
Η «σκληρή» καθημερινή προπόνηση και οι όποιες πληρωμές δεν έπιασαν τόπο και ο ΑΡΗΣ κατάφερε να παρουσιαστεί ακόμη πιο απογοητευτικός από ότι τον είχαμε δει ως τώρα κάνοντας τους αντιπάλους μας να μοιάζουν με NBAers. Ήρθε και η Τσαρούχα με τον Παναγιώτου να μας υπενθυμίσουν ότι υπάρχουν και αυτοί εδώ και ότι ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να κερδίσει και αυτούς πέρα από τους αντιπάλους και τον κακό του εαυτό. Το βέβαιο είναι ότι αν αφήσουμε την εμετική σημερινή διαιτησία να επισκιάσει το αγωνιστικό ναυάγιο μας τότε η ήττα θα είναι διπλή…
ΥΓ. Από ότι φαίνεται το Ελληνικό μπάσκετ για να ξανασηκώσει κεφάλι θα πρέπει να γίνει κυριολεκτικά στάχτες. Να μην παράγει ευρώ και να ξεβρωμίσει ο χώρος από κάθε τι σάπιο. Μέχρι τότε θα ανεχόμαστε ανθρωπάκια σαν την Τσαρούχα και τον Παναγιώτου.
ΥΓ2. Είπαμε ο Σάββας κάνει πολλές δουλειές στην ομάδα (προφανώς εκτός του προπονητή), είναι καλό παιδί… τον αγαπάμε.. είναι σημαία μας(μόνο αυτό δεν μας είπαν τα παπαγαλάκια) … Αλλά όταν δεν μπορείς να αλλάξεις παίκτες λόγω χρημάτων και μπαν τότε το μόνο που σου απομένει είναι να αλλάξεις προπονητή μπας και αλλάξει αυτό το χάλι.
Τι έριξε στο παιχνίδι ο Αλμέιδα, τι επιλογές είχε ο Μάντζιος όμως...
Ναι ίσως να μπορούσε να βάλει τον Φέτφα νωρίτερα αλλά δεν φταίει ο Μάντζιος που ο Φωτιάς δεν επέτρεψε να[…]
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν είσαι ενθουσιασμένος με τον Ντιαντί. Από τους παίκτες που έχουν έρθει σε νεαρή ηλικία[…]
Ωραία τα λες αλλά τα παιχνίδια διαρκούν 90'+ και κόντρα στον "επιθετικογενή" μπήκαμε στο δεύτερο ημίχρονο τους πετάξαμε 2 γκολ[…]
Για να τελειώνουμε φίλε Πλάνετ, είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που ο προπονητής δεν πιστεύει στην ομάδα.Και επιπλέον ομάδες όπως[…]
Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ μας μέσω του διαδικτύου!