Ούτε για μια στιγμή δεν μπόρεσε ο ΑΡΗΣ να κοιτάξει στα μάτια την Προμετέι και αναπόφευκτα γνώρισε μια βαριά ήττα-αποκλεισμό. Δυνατοί παρουσιάστηκαν οι Ουκρανοί αλλά με τόσο κακό ΑΡΗ όλοι οι αντίπαλοι μας στο Eurocup εκτός ίσως της Σλάσκ θα έκαναν πάρτι. Παρά την όποια απογοήτευση η ομάδα αποθεώθηκε από την δυναμική κιτρινόμαυρη κερκίδα που στήθηκε στη Λετονία μιας και η φετινή πορεία μας στην Ευρώπη ήταν ανέλπιστα ευχάριστη.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ «ΣΤΑ ΣΧΟΙΝΙΑ»

Κανένα περιθώριο δεν άφησαν οι Ουκρανοί στον Καστρίτη και τους παίκτες του. Με το που πάτησαν στο παρκέ σε κάθε στιγμή επιβεβαίωναν την ανωτερότητα τους. Σε άμυνα, επίθεση, ριμπάουντ, στα πάντα. Δεν υπήρχαμε στο γήπεδο και αυτό το εκμεταλλεύτηκαν στο απόλυτο οι αντίπαλοι μας. Οι 28 πόντοι  διαφοράς αντικατοπτρίζουν απόλυτα το πόσο κακοί ήμασταν σήμερα. Χάρελ και Τολιόπουλος αν και άστοχοι στα μακρινά σουτ ήταν οι μόνοι που προσπάθησαν να αντισταθούν. Όλοι οι υπόλοιποι κούρασαν με την ατολμία τους.

ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΝ ΛΑΘΟΣ

Την έχουμε ξαναδεί την εικόνα ο ΑΡΗΣ να μένει πίσω στο σκορ από νωρίς και στη συνέχεια να παλεύει να επιστρέψει στο παιχνίδι. Εκτός  ελαχίστων εξαιρέσεων πάντα έβρισκε στην πορεία τα πατήματα του, προσαρμοζόταν στις απαιτήσεις του αγώνα και στο τέλος ανεξαρτήτως αποτελέσματος έβγαζε μια θετική εικόνα μαχητή. Σήμερα όμως φάνηκε η ομάδα να μην είναι σωστά προετοιμασμένη για να αντιμετωπίσει την Προμετέι. Ήξερε τι είχε να αντιμετωπίσει αλλά μάλλον το πλάνο δεν ήταν αυτό που έπρεπε. Ούτε κάτω από το καλάθι, ούτε μακριά από το καλάθι μπορέσαμε να αμυνθούμε. Για πλάκα έμπαιναν μέσα και σκόραραν, ελεύθεροι σούταραν έξω από τα 6.75 . Και άλλους δυνατούς αντιπάλους βρήκαμε στην πορεία αλλά συνήθως δείχναμε διαφορετικό πρόσωπο. Μοναδικό «θετικό» στοιχείο που βγαίνει από τον σημερινό αποκλεισμό ίσως να είναι το ότι έγινε ξεκάθαρο ότι η ομάδα χρειάζεται μέχρι να έρθει ο Γκάλινατ ένα ακόμη σημείο αναφοράς στην επίθεση. Για αυτό αποκτήθηκε ο Ριντ και για αυτό θα πρέπει ένας από τους ξένους που φοβάται να βγει μπροστά να κάτσει στην κερκίδα.

ΜΕ ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΒΑΡΕΙΑ ΗΤΤΑ

Σαν μποξέρ παγιδευμένος στη γωνία που κινδυνεύει από την αρχή με νοκ άουτ έμοιαζε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα.  Ανήμπορος να αμυνθεί, ανήμπορος να επιτεθεί, ανήμπορος να αντιδράσει στις διαθέσεις των παικτών της Προμετέι. Βαριά η ήττα, πικρός ο αποκλεισμός αλλά όχι ικανός για να αμαυρώσει το θετικό πρόσημο της επιστροφής μας στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Μπράβο στον Γιάννη Καστρίτη και τους παίκτες του για την φετινή υπερπροσπάθεια και τις χαρές που μας πρόσφεραν σε έναν θεσμό όπου υπήρχε ο φόβος να εξελιχθεί σε εφιάλτη. Ο ΑΡΗΣ επέστρεψε και πλέον η μπασκετική Ευρώπη το γνωρίζει!

ΥΓ. Μπράβο σε όλους όσους βρέθηκαν σήμερα στη Ρίγα και στο χειροκρότημα που πρόσφεραν στην ομάδα παρά την ήττα. ΑΡΗΣ ΠΑΝΤΟΥ!

Με τον Τόλη Τερζή να δικαιώνεται για τις επιλογές του και τον ΑΡΗ μας να παρουσιάζεται συμπαγής και συγκεντρωμένος στο παιχνίδι του, η ομάδα μας έκανε το πρώτο βήμα πρόκρισης! Το γκολ του Πάλμα από την άσπρη βούλα έγραψε το τελικό σκορ αλλά σε όλο το παιχνίδι ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός που δημιούργησε τις ευκαιρίες και κυνήγησε τη νίκη. Αρωγός και στην σημερινή προσπάθεια ο κόσμος του που γέμισε για ακόμη μια φορά το Κλ.Βικελίδης.

ΑΦΗΣΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Πολλά τα ξαφνικά προβλήματα και οι αστοχίες του φετινού σχεδιασμού με τον Τερζή να είναι αυτός που έπρεπε εξαρχής να τα διαχειριστεί. Κάτι που όπως είδαμε από το πρώτο σφύριγμα το κατάφερε με απόλυτη επιτυχία. Κόντρα σε έναν πολύ πιο ποιοτικό αντίπαλο από την Αραράτ ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά στο γήπεδο και έδειξε στα πρώτα 25΄ της αναμέτρησης ότι είναι αποφασισμένος για να κάνει το πρώτο βήμα πρόκρισης. Με τις γραμμές να είναι αρκετά κοντά και τους παίκτες μας να καλύπτουν σωστά με αρκετή ένταση στις κινήσεις τους ο ΑΡΗΣ ήταν απειλητικός και έψαχνε το λάθος της Ντιναμό για να το κάνει γκολ. Τα σουτ του Ζουλ και του Κάρλσον θα μπορούσαν με λίγη περισσότερη προσοχή ή τύχη να κατέληγαν στα δίχτυα.

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ Η ΝΤΙΝΑΜΟ, ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΕ Ο ΑΡΗΣ

Αν σε κάποιο σημείο του αγώνα οι αντίπαλοι μας δικαιολόγησαν τις «συστάσεις» που τους ακολουθούν αυτό ήταν από το 25’ και μετά όπου έδειξε να διαβάζει το παιχνίδι μας και να προσαρμόζετε σε αυτό. Διέκριναν την μέτρια κυκλοφορία μας στο κέντρο, ανέβασαν την πίεση και άρχισαν να ελέγχουν τον ρυθμό αναγκάζοντας μας να οπισθοχωρήσουμε. Ωστόσο και σε αυτό το διάστημα υπεροχής της Ντιναμό η ομάδα λειτούργησε σωστά αμυντικά και δεν απειλήθηκε.

ΜΠΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕ

Η ανασύνταξη δυνάμεων στην ανάπαυλα του ημιχρόνου έπιασε τόπο και ο ΑΡΗΣ άρχισε να κερδίζει και πάλι μέτρα στο γήπεδο ψάχνοντας το γκολ αφού πρώτα άντεξε στο σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων υπό την ανοχή του διαιτητή της αναμέτρησης. Στο 65΄χάρη σε μια μαγική σέντρα του εξαιρετικού Μορόν ο Νταρίντα με κοντινή κεφαλιά έφθασε μια ανάσα από το γκολ με τον Μπούστσαν όμως να κάνει την εντυπωσιακή απόκρουση στην μεγαλύτερη ευκαιρία του αγώνα Λίγα λεπτά όμως αργότερα το σουτ του πολύ καλού και σήμερα Φαμπιάνο σταμάτησε από χέρι αμυντικού και ο διαιτητής έδειξε την άσπρη βούλα. Ο Πάλμα άνοιξε το σκορ και ο ΑΡΗΣ πήρε το προβάδισμα που άξιζε αν και στο 94’ έχασε μοναδική ευκαιρία με τον Μορόν για να αυξήσει και άλλο το πλεονέκτημα του.

ΤΟΥ ΒΓΗΚΑΝ ΟΛΑ

Με τον Μπράμπετς να παραμένει εκτός μάχης, τον Εμπακατά να αποχωρεί βεβιασμένα από την ομάδα, τον Γκρέι να προπονείται ξαφνικά μόνος του, τον Σαβέριο που ξεχώρισε κόντρα στην Αραράτ να τραυματίζετε και αυτός,  ο Τερζής έπρεπε εκ νέου να ανακατέψει την τράπουλα. Η χρησιμοποίηση του Μοντόγια ήταν ένα ρίσκο που βγήκε όμως στο απόλυτο. Όπως και η επιλογή του Οντουμπάτζιο στα στόπερ όπου δείχνει ολοένα και καλύτερος. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι το γεγονός ότι ο Τερζής με τους παίκτες που είχε να διαχειριστεί βρήκε τις λύσεις παρουσιάζοντας ένα βελτιωμένο σύνολο σε σχέση με τον τελευταίο παιχνίδι.

ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Άρεσε ο ΑΡΗΣ σήμερα, αφήνοντας υποσχέσεις για τη συνέχεια. Όταν αρκετοί σημαντικοί παίκτες σου ήταν σε μέτρια ημέρα όπως οι Νταρίντα, Πάλμα και Κάρλσον αλλά καταφέρνεις να έχεις αυτή την εικόνα τότε μόνο μπορείς να αισιοδοξείς για τη συνέχεια. Αν μάλιστα συνυπολογίσεις την ολοένα και πιο βελτιωμένη εικόνα παικτών σαν τον Ζούλ, τον Φεράρι, τον Μορόν και την καλύτερη προσαρμογή του Μοντόγια και άλλων παικτών που ακόμη ψάχνονται,  τότε ο ΑΡΗΣ αν διορθώσει τις ανορθογραφίες του ρόστερ ίσως τελικά μας εκπλήξει. Ιδίως και αν ο Κουέστα όπως έδειξε και σήμερα όταν χρειάστηκε πραγματοποιήσει άλλη μια καλή χρονιά. Για αυτό ας μην βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα και να αφορίσουμε τους πάντες πριν καλά καλά καταλάβουμε την δυναμική της ομάδας.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΣΚΟΡ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΙΣΧΥΡΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ

Από αουτσάιντερ εξελίχθηκε σε φαβορί ο ΑΡΗΣ μας  με τη λήξη του σημερινού αγώνα. Όχι μόνο γιατί αυτό το 1-0 του δίνει το προβάδισμα πρόκρισης αλλά γιατί η εμφάνιση του πείθει ότι και στο Βουκουρέστι μπορεί να σταθεί όρθιος. Αναμφίβολα θα είναι ένα δύσκολο παιχνίδι,  αλλά με αυτόν τον ΑΡΗ, την τρέλα του κόσμου που τον ακολουθεί και την αυτοπεποίθηση που κέρδισε σήμερα η πρόκριση μπορεί να ντυθεί στα κιτρινόμαυρα! ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

ΥΓ. Συνέχισε έτσι Τόλη και από βοηθός θα γίνεις στρατηγός!

ΥΓ2. Αξιέπαινη η κίνηση του Πάλμα όπως και τα πανό ένδειξης σεβασμού στη μνήμη του αδικοχαμένου φιλάθλου της ΑΕΚ Μιχάλη Κατσουρή. Ωστόσο δεν παύει να είναι μια λυπηρή υπενθύμιση ότι σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά την  δολοφονία του Άλκη, τίποτα δεν έχει αλλάξει…

Σαν να μην κατέβηκε ποτέ ο ΑΡΗΣ στο γήπεδο… τα έκανε όλα στραβά από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα γνωρίζοντας μια πικρή ιστορική ήττα. Από τις αλχημείες της τελευταίας στιγμής και την προσέγγιση του παιχνιδιού από τον Ένινγκ μέχρι την άνευρη παρουσία της συντριπτικής πλειοψηφίας των παικτών. Ο ΑΡΗΣ απέναντι σε μια άτεχνη ομάδα που δεν είχε να παρατάξει τίποτα περισσότερο από μαχητικότητα και δύναμη γνώρισε εύκολα την ήττα μη καταφέρνοντας ούτε για μια στιγμή να δικαιώσει τον ρόλο του φαβορί στη αποψινή αναμέτρηση.

Όταν μετά από μια ολόκληρη προετοιμασία με διαδοχικά φιλικά και ένα επίσημο παιχνίδι στα πόδια σου επιλέγεις να κάνεις εντελώς διαφορετικά πράγματα από αυτά πάνω στα οποία δούλεψες τότε οποιοδήποτε αρνητικό αποτέλεσμα φαντάζει λογικό. Κάπως έτσι εξηγούνται οι επιλογές του Ένινγκ στο στήσιμο της ομάδος αλλά και το πλάνο νίκης που κατέληξε σε κουρελόχαρτο. Ο Σάσα για πρώτη φορά δεξί μπακ ενώ υπήρχε η επιλογή του Ροζ που από ότι έδειξε στα προηγούμενα παιχνίδια εκεί για την ώρα λειτουργεί καλύτερα, δίδυμο Τζέγκο – Ματίγια στο κέντρο, επιθετικοί που διστάζουν να πατήσουν στην περιοχή και Γκάμα – Φετφατζίδης να κόβουν χωρίς λόγο και στόχο προς τον άξονα. Την ίδια στιγμή που η άμυνα μας έμοιαζε με απέραντο σκορποχώρι όπου οι μακρινές μπαλιές και τα άτσαλα διωξίματα των Ουκρανών γινόντουσαν ευκαιρίες. Ευκαιρίες που ο ΑΡΗΣ δεν έκανε και δεν μπορούσε να κάνει με τον τρόπο που αγωνιζόταν. Αργές μεταβιβάσεις, εκνευριστική στατικότητα και μια ανούσια κατοχή της μπάλας που έδινε την άνεση του χρόνου στους αντιπάλους μας να οργανωθούν στην άμυνα τους. Φυσικά οι παίκτες είναι αυτοί που καλούνται μέσα στο γήπεδο να εφαρμόσουν το όποιο πλάνο και όταν χάνεις κάθε διεκδίκηση της μπάλας, δεν μπορείς να κάνεις κοντρόλ και οι απομακρύνσεις σου είναι από τραγικές ως επικίνδυνες οι όποιες σκέψεις του προπονητή πάνε περίπατο… Αυτόν τον ΑΡΗ είδαμε σήμερα με το σουτ του Γκάμα να αποτελεί την φωτεινή εξαίρεση, την φιλότιμη προσπάθεια των Τζέγκο, Σάσα,  Μπερτόγλιο και Ντάκοβιτς να είναι τα μοναδικά ίχνη ζωντάνιας στην ομάδα και τον Κουέστα σε κάμποσες περιπτώσεις να περιορίζει το μέγεθος της σημερινής ξεφτίλας.

Καμία δικαιολογία δεν υπάρχει για την σημερινή ντροπιαστική ήττα. Άπαντες υπεύθυνοι για αυτό που βιώσαμε. Από τον προπονητή που αναίρεσε τον ίδιο του τον εαυτό με τις επιλογές του αλλά και τους παίκτες ατομικά που αδίκησαν τους εαυτούς τους με την απάθεια στο παιχνίδι τους.  Χειρότερο από όλα όμως ήταν η νοοτροπία με την οποία αντιμετωπίσαμε τους Ουκρανούς που αντί να «φτιαχτούμε» από τα κέφια της κληρωτίδας και να κάνουμε τα αυτονόητα λυγίσαμε από το βάρος του «πρέπει»  και καταρρεύσαμε μέσα στο γήπεδο. Όσο άδοξη και σύντομη και αν είναι η φετινή ευρωπαϊκή περιπέτεια η ομάδα θα πρέπει να προχωρήσει μπροστά. Να διορθωθούν τα κακώς κείμενα το συντομότερο δυνατό και η συνέχεια της σεζόν να κάνει το σημερινό φιάσκο μια κακή ανάμνηση που θα ξεχαστεί.

ΥΓ. Ούτε ατυχία, ούτε αδικία, ούτε καμία δικαιολογία… απλά πήραμε αυτό που αξίζαμε μέσα στο γήπεδο.

ΥΓ2. 28 παιχνίδια αήττητος κόντρα σε μεγαθήρια και πας και χάνεις από ένα χωριό της Ουκρανίας...

ΥΓ3. Πολύ νωρίς ακόμη για να  βγάλουμε συμπεράσματα για τους παίκτες μας αλλά θα πρέπει η ομάδα να ενισχυθεί ώστε να μην δούμε φαινόμενα σαν τα περσινά και να περιμένουμε τον Ρόζ να καλύψει επαρκώς τη θέση του δεξιού μπακ και τον Ντάκοβιτς τη θέση του αριστερού μπακ.

ΥΓ4. Μοναδικό γιατρικό οι νίκες.

ΥΓ5. Όαση στη σημερινή ημέρα η επιστροφή του Ματέο Γκαρσία!

Μια ημέρα μετά την επέτειο της ιστορικής νίκης επί της κατόχου του Europa League Ατλέτικο Μαδρίτης με 1-0  στο Κλ.Βικελίδης ο ΑΡΗΣ μας ξεκινά μια ακόμη ευρωπαϊκή περιπέτεια που ευελπιστούμε να μας χαρίσει ανάλογες στιγμές με εκείνη τη σεζόν.  Δυστυχώς ο κόσμος δεν θα μπορέσει να δώσει δυναμικό παρών όπως τότε αλλά η ομάδα μας θα έχει την ευκαιρία απέναντι σε μια χαμηλής δυναμικότητας ομάδα όπως είναι η ουκρανική Κόλος  Κοβαλίβκα να κάνει το χρέος του και να πάρει μια υπερπολύτιμη πρόκριση στην επόμενη φάση.

Επειδή όμως η απόσταση μεταξύ του να θεωρείσαι φαβορί στα χαρτιά από το να το αποδείξεις μέσα στο γήπεδο είναι μεγάλη, τα «πρέπει» για τον ΑΡΗ μας είναι πολλά ώστε να έρθει αυτή η νίκη-πρόκριση.  Το πιο σημαντικό από όλα είναι ο Ένινγκ και οι συνεργάτες του όλες αυτές τις ημέρες να έχουν κατανοήσει και επεξεργαστεί τα δεδομένα από την τελευταία αγωνιστική σε Ελλάδα και Ουκρανία αντίστοιχα. Τα δεδομένα που στην Ουκρανία έδειξαν μια ομάδα σε καλό αγωνιστικό ρυθμό που μπορεί να κάνει τα βασικά όταν της δοθεί ο χώρος αλλά και στην Ελλάδα όπου κόντρα στην Λαμία φάνηκαν πολλές από τις αδυναμίες μας απέναντι σε υποδεέστερους αντιπάλους που αρέσκονται στον «κλεφτοπόλεμο». Λίγο έλειψε στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος να πληρώσουμε με ήττα τις κακές αντιδράσεις μας στις αντεπιθέσεις της Λαμίας και αυτό είναι το μάθημα που θα πρέπει να μείνει σε όλη την ομάδα. Το αν έφταιξε το σύστημα ή η ατομική απόδοση συγκεκριμένων ή ο συνδυασμός και των 2 θα φανεί στην πορεία. Δεύτερες ευκαιρίες όμως στην Ευρώπη εν μέσω πανδημίας δεν υπάρχουν οπότε τα λάθη δεν επιτρέπονται. Ένα ακόμη «πρέπει» για τον ΑΡΗ είναι η λύση στον γρίφο της επίθεσης. Ο Μανσίνι φαντάζει πιο δραστήριος από τους Λόπεθ και Μάνο αλλά η αποτελεσματικότητα στο σκοράρισμα είναι αυτό που κάνει την διαφορά.  Εκεί κρίνονται οι περισσότερες νοκ άουτ ευρωπαϊκές μονομαχίες αυτή την περίοδο και ο αγώνας κόντρα στην Κόλος Κοβαλίβκα δύσκολα να αποτελέσει εξαίρεση. Ωστόσο το θέλω της νίκης δεν πρέπει να παρασύρει τους παίκτες μας και να τους κάνει να ξεχάσουν τα αμυντικά τους καθήκοντα. Πρώτα πρέπει να θωρακίσουμε τα μετόπισθεν και μετά με προσοχή και πλάνο να ανέβουμε για να πετύχουμε το γκολ. Κομβικοί παίκτες θα είναι ως συνήθως οι Γκάμα και Φετφατζίδης, όπως και ο Ματίγια εφόσον τελικά προτιμηθεί να ξεκινήσει και πάλι βασικός. Ενώ και τα μπακ που κόντρα στην Λαμία μέχρι να γίνουν οι διορθωτικές κινήσεις από τον Ένικγκ ήταν πληγή για την ομάδα θα παίξουν εξίσου σημαντικό ρόλο. Ο Γκανέα στα αριστερά θα πρέπει να θεωρείτε σίγουρος, σε αντίθεση με τον Σάκιτς όπου στη θέση του μπορεί να δούμε από το ξεκίνημα τον Ροζ.  Αυτό όμως που σίγουρα μπορεί να μας οδηγήσει στη νίκη είναι το πείσμα και η αποφασιστικότητα που έδειξε ο ΑΡΗΣ κόντρα στην Λαμία ακόμη και όταν το παιχνίδι έδειχνε να στραβώνει. Με αυτό το πείσμα η πρόκριση δεν χάνεται!

Αν και μόλις  στο ξεκίνημα της χρονιάς η πρόκριση στους ομίλους του Europa League είναι από τους πιο σημαντικούς στόχους μας. Πολλά τα οφέλη της πρόκρισης εφόσον με το καλό έρθει αλλά αυτές οι σκέψεις θα πρέπει μέχρι να τελειώσει το παιχνίδι να μείνουν στην άκρη.  Η ουκρανική Κόλος Κοβαλίβκα δεν τρομάζει αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί.  Η συγκέντρωση και η πειθαρχία στο πλάνο του Ένινγκ  σε συνδυασμό με την νοοτροπία νικητή που έδειξαν οι παίκτες μας κόντρα στη Λαμία φαντάζουν αρκετά για να έρθει η πρόκριση.  Κρίμα που δεν θα ζήσουμε στο γήπεδο κερκίδα σαν και αυτή κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Η καρδιά μας όμως θα χτυπάει δυνατά με επίκεντρο το Κλεάνθης Βικελίδης! ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

Ευχάριστα νέα έβγαλε η κλήρωση του Europa League για την αγαπημένη μας ομάδα με την ουκρανική Κόλος Κοβαλίφκα να είναι το πρώτο εμπόδιο που πρέπει να ξεπεράσουμε οδεύοντας προς τους ομίλους της διοργάνωσης. Μια άπειρη και αδύναμη ομάδα που ιδρύθηκε μόλις το 2012 και μάλιστα θα αντιμετωπίσουμε στο Κλ.Βικελίδης κάτι που σίγουρα μας δίνει ένα πλεονέκτημα παραπάνω παρά την απουσία του κόσμου. Ενώ και στην επόμενη φάση εφόσον με το καλό επιβεβαιώσουμε τον χαρακτηρισμό μας ως φαβορί περιμένει η κροατική Ριέκα. Υπολογίσιμη ομάδα αλλά όχι το φόβητρο που μπορεί να διακόψει την πορεία του ΑΡΗ μας!

Την ίδια στιγμή που το ενδιαφέρον όλων μας επικεντρώνεται στους αντιπάλους μας σε αυτή την νέα ευρωπαϊκή προσπάθεια ο Μίχαελ Ένινγκ και οι παίκτες του ανεβάζουν διαρκώς στροφές ενόψει της 17^ης του Σεπτέμβρη όπου θα διεξαχθεί η νόκ άουτ αναμέτρηση με την Κόλος Κοβαλίφκα. Τα φιλικά παιχνίδια ποτέ δεν σου επιτρέπουν να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα αλλά μόνο να εντοπίσεις σε γενικές γραμμές κάποια θετικά στοιχεία και κάποιες αδυναμίες. Τέσσερις φιλικές αναμετρήσεις ως τώρα για την ομάδα μας με αυτό κόντρα στην Σάλκε όπου και γνώρισε την ήττα να είναι αυτό που παρακολουθήσαμε τον καλύτερο ΑΡΗ. Μια ομάδα με παίκτες με προσωπικότητα και ταλέντο που ακόμη όμως γνωρίζονται μεταξύ τους και θέλουν χρόνο μέχρι να αρχίσουν να βρίσκονται όπως πρέπει μέσα στο γήπεδο. Όλα τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα έχουν δείξει ως τώρα πολύ καλά στοιχεία με το σημαντικότερο από αυτό να είναι οι πρωτοβουλίες που παίρνουν και η αυτοπεποίθηση που δείχνουν στο παιχνίδι τους. Γκανέα, Σάκιτς, Μπερτόλιο, Ντάκοβιτς , Τζέγκο και Μάνος πείθουν ότι ανεβάζοντας απόδοση μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ομάδος.  Αντιθέτως για τον Λόπεθ που τον είδαμε ελάχιστα με μόλις 1-2 προπονήσεις θα πρέπει να περιμένουμε τα επόμενα παιχνίδια για να κάνουμε κάποιες εκτιμήσεις.  Από τους παλιούς αυτός που ξεχωρίζει αναμφίβολα είναι ο Μαντσίνι. Ο Αργεντινός Μαντσίνι όπως στο φινάλε της σεζόν που ολοκληρώθηκε δείχνει ορεξάτος και αποφασισμένος να αρπάξει την ευκαιρία. Τα τελειώματα του είναι μια χτυπητή αδυναμία που πρέπει να βελτιώσει και αν το καταφέρει θα πρόκειται για μια τεράστια «μεταγραφή εκ των έσω».  Ενώ και ο Κουέστα συνεχίζει την ανοδική του πορεία από τα πλέιοφς. Πάντως σε όλα τα παιχνίδια ως τώρα η ομάδα έδειξε ένα συμπαγές πρόσωπο στην άμυνα με ξεκάθαρη διάθεση να πιέσει ψηλά. Οι αυτοματισμοί για την ώρα απουσιάζουν και για αυτό ως ένα βαθμό δεν είδαμε τους επιθετικούς να τροφοδοτούνται σωστά. Για αυτό όμως είναι τα φιλικά και από την στιγμή που ο Ένινγκ έχει καλά υλικά στη διάθεση του η αισιοδοξία όλων μας είναι δικαιολογημένη.

16 ημέρες πριν τη σέντρα στο Κλ.Βικελίδης απέναντι στην ουκρανική Κόλος Κοβαλίφκα με την ομάδα μας να πρέπει να αξιοποιήσει κάθε ώρα από αυτές τις ημέρες ώστε να παρουσιαστεί πανέτοιμη μέσα στο γήπεδο. Η κλήρωση μέχρι τα πλέιοφς είναι βάτη και πρέπει να το εκμεταλλευτούμε. Κάθε πρόκριση φέρνει έσοδα στην ομάδα και μπορεί να οδηγήσουν σε περαιτέρω ενίσχυση. Η προφορική συμφωνία με τον Χατζησαφί, ο stand by Μπρούνο, οι διαπραγματεύσεις με τον Μέγερι αλλά και άλλες κινήσεις που αναμένεται να γίνουν μπορεί χρονικά να έχουν καθυστερήσει αλλά μοιάζουν ικανές να ενισχύσουν σημαντικά την ομάδα.  Για αυτό προσηλωμένοι όλοι στον στόχο της Ευρώπης και ντου για τους ομίλους του Europa League!

Με το βλέμμα στραμμένο στο κρίσιμο παιχνίδι με το Περιστέρι αγωνίσθηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα, όπου κέρδισε με μεγάλη ευκολία την ουκρανική Ντνίπρο. Το +25 και η γενικότερη διάθεση που έδειξαν οι παίκτες μας επισκιάστηκε στο φινάλε της αναμέτρησης με τον βαρύ τραυματισμό του Σλαφτσάκη που όπως όλα δείχνουν θα λείψει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Χωρίς την πίεση του αποτελέσματος οι παίκτες μας παρουσιάστηκαν σαφώς πιο απελευθερωμένοι σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Οι 85 πόντοι στην επίθεση και το 43% στα τρίποντα αυτό ακριβώς δείχνουν. Ωστόσο αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς πέρα από την ευστοχία έξω από τα 6.75 δεν είδαμε το κάτι παραπάνω από την ομάδα. Δεν βγήκαν συστήματα, δεν υπήρχε συνοχή, δεν είδαμε κάποιον παίκτη από αυτούς που περιμένουμε να "αναστηθούν" να δείχνουν κάτι το διαφορετικό και για ακόμη μια φορά είδαμε αυτά τα ανόητα λάθη ακόμη και στις πιο απλές φάσεις. Ελάχιστη σημασία έχουν όλα αυτά μιας και υπό συνθήκες πίεσης έχει αξία να δούμε την ομάδα να ανταποκρίνεται και όχι σε επίσημες προπονήσεις σαν τη σημερινή.

Μετά από 2 συνεχόμενες νίκες η ομάδα θα υποδεχθεί με ανεβασμένη ψυχολογία το φιλόδοξο Περιστέρι. Το εύκολο απόγευμα που είχε η ομάδα σήμερα μπορεί βαθμολογικά να μην είχε ουσία αλλά σίγουρα τονώνει το ηθικό των παικτών ενόψει των κρίσιμων αγώνων για το Ελληνικό πρωτάθλημα. Εκεί που οφείλει ο ΑΡΗΣ μας να δείξει ότι η έντονη ανησυχία και ο προβληματισμός των πρώτων αγωνιστικών ήταν απλά μια παρεξήγηση…

ΥΓ. Η εικόνα του άδειου Παλέ πραγματικά ήταν απελπιστική… Με μεγάλη ευκολία θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο κόσμος κουράστηκε… έλα όμως που δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Ο Αρειανός έχει ξαναζήσει δύσκολες στιγμές στο παρελθόν και πάντα ήταν δίπλα στην ομάδα. Το ότι δεν είναι φέτος καλό είναι να προβληματίσει μερικούς που τα βλέπουν όλα ιδανικά.

ΥΓ2. Από τις ευχαριστίες στον Θεό για τις ήττες από τις ανερχόμενες δυνάμεις του Ευρωπαϊκού μπάσκετ μέχρι τις εκρήξεις για την μείωση της διαφοράς από τους 20 πόντους στους 18… Πιο γραφικός και από την Ακροπόλη…

Άνευ βαθμολογικής σημασίας το σημερινό παιχνίδι κόντρα στην ουκρανική Ντνίπρο για το FIBAEuropeCup. Μια διοργάνωση που μας κούρασε και μας απογοήτευσε σε μεγάλο βαθμό. Κάτι που όπως φαίνεται αντιλαμβάνονται εκεί στην ΚΑΕ και για αυτό και ορίστηκε το εισιτήριο στα 5€.

Ελάχιστη σημασία έχει να ασχοληθούμε με το αγωνιστικό μιας και όταν δεν υπάρχει η πίεση του αποτελέσματος τα πάντα λειτουργούν διαφορετικά. Ιδιαίτερα για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ που στα περισσότερα παιχνίδια δείχνει να πνίγεται στο άγχος του. Το ότι θα δοθούν ευκαιρίες και χρόνο συμμετοχής σε όλους τους παίκτες από τον Αγγέλου είναι βέβαιο. Αυτό όμως που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι να αρχίσουν να βγαίνουν κάποια συστήματα από την ομάδα και όχι απλά να μοιραστεί ο χρόνος σε παίκτες που δεν έχουν πάρει λεπτά και έτσι και αλλιώς δεν υπολογίζονται από τον Αγγέλου.

Μπορεί να αισθανόμαστε ξαλαφρωμένοι μετά τη νίκη στη Ρόδο χωρίς ωστόσο να σημαίνει ότι τα πάντα είναι καλά στην ομάδα και αυτό ακριβώς βγαίνει από τις χθεσινές δηλώσεις του Β.Αγγέλου αλλά και τον πόλεμο που δέχεται συστηματικά ο ΑΡΗΣ από ΕΟΚ και ΕΣΑΚΕ. Όσο γρηγορότερα ξεμπερδέψουμε από την ευρωπαϊκή περιπέτεια αλλά και το άγχος της παραμονής τόσο γρηγορότερα θα μπορέσουν οι ιθύνοντες να ασχοληθούν με τα πιο σημαντικά προβλήματα και το μέλλον αυτής της ομάδος.

ΥΓ. Κακοπροαίρετος όποιος λέει ότι το banλειτουργεί σαν δικαιολογία για την μη ενίσχυση της ομάδος. Σε αυτόν τον ΑΡΗ που «μαγεύει» πάνω στο παρκέ υπάρχει Έλληνας από μικρομεσαία ομάδα που θα βοηθούσε αγωνιστικά και παράλληλα να είναι και καλός χαρακτήρας για να μην χαλάσει τη χημεία; Δεν νομίζω…

ΥΓ2. Ας «ενισχυθούμε» με τον Βεργίνη κόουτς που έχει παίξει και καλό μπάσκετ στη ζωή του… Προτιμότερο από το να περιμένουμε τα κοκόρια να γεννήσουν αυγά.

ΥΓ3. Εννοείται ότι η κατάσταση με τον ΕΣΑΚΕ και την ΕΟΚ θα έφθανε στο σημείο όπου ο ΑΡΗΣ θα είχε μεταχείριση ισάξια και χειρότερη από ομάδες των 100 εισιτηρίων. Εσύ σαν ΑΡΗΣ εδώ και χρόνια παλεύεις να πείσεις εχθρούς και φίλους ότι σε εκείνο γκρουπ ανήκεις… για αυτό και η σύμπνοια σε ψήφους, τηλεοπτικά και λοιπά θέματα. Όχι φέτος, χρόνια τώρα.

Με τη νίκη στις βαλίτσες του επιστρέφει ο ΑΡΗΣ μας από την Ουκρανία, εκεί όπου κατάφερε να κάμψει την αντίσταση της Ντίνπρο και να δώσει τέλος στο αρνητικό σερί που πήγαινε να δημιουργηθεί. Η ομάδα ήταν και σήμερα κακή αλλά το πείσμα των Μποχωρίδη και Μπέλ που πέτυχαν περισσότερους από τους μισούς πόντους της ομάδος μας έκανε τη διαφορά.

Χωρίς συγκέντρωση μπήκε η ομάδα στο παρκέ που μέχρι να αρχίζει να βρίσκει τα πατήματα της βρέθηκε να κυνηγάει το σκορ τους Ουκρανούς που μπήκαν ορεξάτοι στο γήπεδο. Το πρόβλημα σε άμυνα και επίθεση ήταν εμφανές μιας και σε καμία πλευρά του γηπέδου δεν μπορούσαν οι παίκτες του Β.Αγγέλου να βρουν τις λύσεις. Όσο περνούσε η ώρα η άμυνα μας άρχιζε να προσαρμόζεται στο παιχνίδι των Ουκρανών με αποτέλεσμα από το 2ο δεκάλεπτο και μετά οι παίκτες της Ντίνπρο να πρέπει να ματώνουν για να βάλουν πόντο. Αντιθέτως παρά την εκνευριστική αστοχία μας το πείσμα που έβγαλαν κυρίως στην επίθεση ο Μποχωρίδης και ο Μπέλ και οι βοήθειες που πρόσφερε ο Κάιζερ ήταν αρκετές για να γυρίσει το παιχνίδι και με όπλο την άμυνα να διατηρήσουμε ένα προβάδισμα 4-5 πόντων ως το τέλος. Πέρα πάντως από τη νίκη δεν μπορούμε να πούμε ότι η ομάδα έδιξε σημάδια βελτίωσης. Κάτι που είναι το ζητούμενο, κυρίως στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια όπου οι χαμηλής δυναμικότητας αντίπαλοι είναι κάτι σαν ευκαιρία για μια γερή προπόνηση.

Το παιχνίδι ήταν μια κακοποίηση του μπάσκετ, ο ΑΡΗΣ μας ήταν τραγικός επιθετικά αλλά το ότι δεν αποσυντονίστηκε όταν βρέθηκε από νωρίς να κυνηγάει το σκορ και αντέδρασε φθάνοντας στη νίκη είναι ένα θετικό στοιχείο που μπορούμε να κρατήσουμε. Κατά τα άλλα η ομάδα πάσχει σημαντικά στους περισσότερους τομείς τους παιχνιδιού της και ελπίδα όλων μας η σημερινή νίκη να λειτουργήσει ευεργετικά και να δούμε στη συνέχεια τους παίκτες μας να βελτιώνονται.

ΥΓ. Σκούρα τα βρήκε το αναπτυσσόμενο Φινλανδικό μπάσκετ κόντρα στο Βουλγάρικο ΝΒΑ που από το πρώτο δεκάλεπτο μέχρι 4' πριν το τέλος έχανε 20 με 25 πόντους διαφορά.

Να δώσει ένα τέλος στην αγωνιστική κατηφόρα της ομάδος θα προσπαθήσει ο ΑΡΗΣ μας στην Ουκρανία όπου στις 19.00 αντιμετωπίζει την Ντίνπρο. Μια αδύναμη ομάδα που στην πρώτη αγωνιστική έχασε με μεγάλη ευκολία από την Λέφσκι στην Βουλγαρία. Κάτι που δείχνει ότι και σήμερα αντίπαλος μας θα είναι ο κακός μας εαυτός.

Το ταξίδι στην Ουκρανία ήταν μια απίστευτη ταλαιπωρία και αυτό είναι ένα ακόμη πρόβλημα στα δεκάδες που αντιμετωπίζει το σύνολο του Β.Αγγέλου. Με εξαίρεση το πρώτο ημίχρονο στη Νίζνι και τη νίκη στο Λαύριο η ομάδα όχι απλά δεν έχει δείξει κάτι το αξιόλογο αλλά η φύση των προβλημάτων που έχουν εντοπιστεί πάνω στο παρκέ είναι τέτοια όπου το αν μπορούν να διορθωθούν με το υπάρχον ρόστερ είναι ένα τεράστιο ερωτηματικό. Όπως και να έχει όμως το θέμα ο Β.Αγγέλου και οι παίκτες του οφείλουν να δουλέψουν πάνω σε αυτά και να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να παρουσιαστούν καλύτεροι στη συνέχεια και να πάρουν τα αποτελέσματα που χρειάζεται η ομάδα.

Σε καμία περίπτωση ο φετινός ΑΡΗΣ όπως έχει αποδείξει ως τώρα δεν μπορεί να θεωρεί τη νίκη δεδομένη ανεξάρτητα από τον αντίπαλο. Αυτό σημαίνει ότι πάνω στο παρκέ θα πρέπει οι παίκτες του Β.Αγγέλου να βγάλουν περίσσια ενέργεια και πάθος ώστε να καλύψουν με αυτόν τον τρόπο τις χτυπητές αδυναμίες τους. Δεν έχει σημασία αν μιλάμε για έναν αδιάφορο θεσμό ή όχι, η ομάδα πρέπει πάση θυσία να βρει τον δρόμο της και για να γίνει αυτό χρειαζόμαστε τη νίκη και μόνο τη νίκη.

ΥΓ. Πολλοί ένιωσαν έκπληξη με την ανακοίνωση της ΚΑΕ περί «αναγνώρισης του προβλήματος». Όχι όμως η παρέα εδώ στο PlanetARIS.grμιας και μετά την ήττα από το Πανιώνιο είχαμε τονίσει την ανησυχία μας για το αν η ΚΑΕ αναγνωρίζει το αγωνιστικό πρόβλημα ή έχει επαναπαυτεί στις διάφορες αμπελοφιλοσοφίες των μπασκετικών γκουρού από τα Lidl.

Δεν ξέρω αν ήταν το άδειο Παλέ που με στεναχώρησε περισσότερο ή η εξέλιξη του αγώνα όπου η άσημη Ντόνετσκ χωρίς να συναντήσει ιδιαίτερη αντίσταση πήρε την νίκη που ήθελε πάντως αυτός ο συνδυασμός όπου ομάδα και κόσμος "απουσιάζουν" είναι αποκαρδιωτικός. Ιδίως για όσους είχαν την τύχη να ζήσουν τις μεγάλες στιγμές του Αυτοκράτορα παιχνίδια σαν το σημερινό μόνο θλίψη μπορούν να σου προσφέρουν. Μπορεί η Ντόνετσκ να τερμάτισε πρώτη στον όμιλο και να κέρδισε με μεγάλη διαφορά την Κίμκι που θεωρείται το φαβορί της διοργάνωσης παρόλα αυτά όσοι γνωρίζουν έστω τα βασικά του μπάσκετ δύσκολα θα βρουν στους Ουκρανούς τα στοιχεία μιας ομάδος φόβητρο που σε θεωρητικό επίπεδο θα μπορούσε να περάσει "αέρας" από το Παλέ.

Όλα αυτά σε θεωρητικό πάντα επίπεδο γιατί στην πράξη δεν μπορέσαμε ούτε για μια στιγμή να μπούμε στην διεκδίκηση της νίκης και πέρα από κάποια ξεσπάσματα όπου καταφέραμε προς στιγμή να μειώσουμε στους 5-6 πόντους. Το πάλεψε ο Ντέιβις όσο μπορούσε, βοήθησε λίγο και ο Μόντροου αλλά ως εκεί, παραπέρα το χάος. Χωρίς προσανατολισμό και συγκέντρωση η ομάδα σε άμυνα και επίθεση πιο πολύ θύμιζε παρέα του Πωσειδονίου παρά επαγγελματική ομάδα. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παίκτες μας είναι γνωστά. Σίγουρα δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να αγωνίζεσαι απλήρωτος και να μην γνωρίζεις πότε θα πάρεις τα δεδουλευμένα σου αλλά από την στιγμή που αποφασίζεις να παραμείνεις στην ομάδα και να μην ακολουθήσεις τον δρόμο που χάραξε ο Τζέιμς τότε παίκτη του ΑΡΗ που φοράς αυτήν την τεράστια φανέλα οφείλεις να παλεύεις μέσα στο γήπεδο. Αν δεν μπορείς γιατί δεν σου το επιτρέπουν οι συνθήκες τότε κάτσε καλύτερα σπίτι σου. Κανείς δεν θα σε παρεξηγήσει, κανείς δεν θα σε κακολογήσει αλλά το να πατάς πάνω στο παρκέ και να βαριέσαι να σηκώσεις το χέρι σου να μαρκάρεις τον αντίπαλο είναι κάτι που μας προσβάλλει. Έστω εμάς τους λίγους που συνεχίζουμε να βρισκόμαστε στον Αυτοκράτορα. Το αν έχετε αγανακτήσει από τις συμπεριφορές όλων αυτών που κάνουν τους διοικούντες, τους μεγαλομετόχους και τους μεγαλοπαράγοντες είναι κάτι διαφορετικό από το καθήκον που έχετε όταν μπαίνετε μέσα στο γήπεδο να αγωνιστείτε. 

Πραγματικά πονέσαμε πολύ με το σημερινό θέαμα. Αναρωτιέμαι όλοι αυτοί που έχουν οδηγήσει την ομάδα σε αυτό το σημείο δεν στεναχωριούνται? Το βράδυ κοιμούνται ήσυχοι? Έχουν την συνείδηση τους καθαρή ότι όλα αυτά τα χρόνια προάσπισαν τα συμφέροντα του ΑΡΗ με επιτυχία? Ως πότε θα πρέπει να βιώνουμε αυτήν την κατάσταση για τις μικροπολιτικές και μικροσυμφέροντα μιας χούφτας ανθρώπων. Ο ΑΡΗΣ δεν είναι αυτοκίνητο που όποτε θέλεις το βγάζεις από το γκαράζ και το πηγαίνεις για service ώστε να περιμένουμε το καλοκαίρι για να διορθωθούν τα πράγματα. Την λύση στο διοικητικό(γιατί από εκεί ξεκινάνε όλα)  θα έπρεπε να την είχατε δώσει χθες και όχι να μιλάτε για νέα διοίκηση που θα αναλάβει το καλοκαίρι... ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ!