Σε μια εξαρχής δύσκολη αποστολή στο ΣΕΦ ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα από τον Ολυμπιακό με 89-75 με το σύνολο του Γ.Καστρίτη να κερδίζει σε αρκετά σημεία του αγώνα τις εντυπώσεις. Θετικός στην επιστροφή του στα κιτρινόμαυρα ο Βασίλης Χρηστίδης έδειξε ότι σε αυτόν τον ΑΡΗ με τα γνωστά προβλήματα στη θέση των ψηλών μπορεί να δώσει λύσεις. Ξεχώρισε ο Χόχλερ με μια πληθωρική παρουσία, «επέστρεψε» ο Τολιόπουλος στο σκοράρισμα.

ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ

Τι και αν απέναντι μας είχαμε μια από τις καλύτερες ομάδες της Ευρωλίγκας ο ΑΡΗΣ μας εκτέλεσε το πλάνο του χωρίς να υπολογίζει την δυναμική του αντιπάλου. Υψηλή πίεση στην άμυνα, μαχητικότητα στα ριμπάουντ και «χτύπημα» στην επίθεση με κάθε ευκαιρία. Αξιοσημείωτο στοιχείο ήταν οι μάχες κοντά στο καλάθι όπου αν και δεχθήκαμε αρκετά κοψίματα καταφέραμε να βάλουμε κάμποσα καλάθια μέσα από το ζωγραφιστό. Ωστόσο με την ποιότητα που έχει ο Ολυμπιακός και την «ασυλία» από την διαιτησία είναι δύσκολο να διατηρηθείς μέσα στο παιχνίδι. Κρατάμε την καλύτερη εμφάνιση του Χόχλερ από τότε που ήρθε αλλά και  την συνολική προσπάθεια της ομάδας παρά την αστοχία της.

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙ-ΣΑΝΟΓΚΟ

 Σε μια χρονική περίοδο όπου ο ΑΡΗΣ καλείται να ξεπεράσει το κενό στους ψηλούς κατάφερε να «μπολιάσει» γρήγορα τον Χρηστίδη και να δείξει ικανός να διαχειριστεί τα προβλήματα του σε μια κομβική περίοδο για την τελική κατάταξη του πρωταθλήματος παρά την ήττα. Απαραίτητη η απόκτηση ενός έμπειρου ψηλού τουλάχιστον μέχρι ο Σανόγκο να είναι απόλυτα έτοιμος.

ΥΓ. Σε κάτι τέτοια παιχνίδια καταλαβαίνεις ακόμη πιο καθαρά πόσο άρρωστη είναι η ελληνική διαιτησία. Μέχρι και η «διαφορά πόντων» προβληματίζει τους διαιτητές αλλά και τους προπονητές …των μόνιμα ευνοημένων.

Ακόμη και η συγκινητική προσπάθεια αυτής της αξιόμαχης αλλά αποδεκατισμένης ομάδας δεν είναι αρκετή για να μετριάσει την θλίψη από παιχνίδια σαν το σημερινό. Όχι γιατί ο ΑΡΗΣ έχασε με μια μεγάλη διαφορά από μια πολύ καλύτερη ομάδα αλλά γιατί ο ΑΡΗΣ κατέβηκε με την βαριά ήττα «εγγυημένη».

Το πώς έφθασε ο ΑΡΗΣ να είναι εγκλωβισμένος μεταξύ τραυματισμών, παικτών τουριστών, μισθοφόρων του χιλιάρικου και μεταγραφικού μπαν είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία που δεν είναι της στιγμής να αναλυθεί(ξανά).

Το σημαντικά πάντως ερωτήματα που είναι της στιγμής… είναι το πώς και το πότε. Πως και πότε θα ξεφύγει ο Αυτοκράτορας από αυτήν την κατάσταση;

ΥΓ. Ευτυχώς η δικαστική μάχη κερδήθηκε και η βαθμολογία έμεινε σταθερή! Μπράβο σε όλους όσους πέτυχαν αυτήν την σημαντική νίκη. Σε διαφορετική περίπτωση θα βγάζαμε τα κομπιουτεράκια.

Σε καλή αγωνιστική κατάσταση και άκρως ανταγωνιστικός παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας στο ΣΕΦ μετά από αγωνιστική απραξία ενός μηνός. Ανώτερος ο Ολυμπιακός όταν το παιχνίδι άρχισε να "σφίγγει" ωστόσο από το τζάμπολ απολάμβανε την ευνοϊκή μεταχείριση των διαιτητών με πρώτο και καλύτερο τον Σχοινά που μάλλον ήθελε να περάσει το μήνυμα στους ερυθρόλευκους ότι δεν πρέπει να έχουν παράπονο από τη διαιτησία γενικότερα…

Σαν να μην πέρασε μια μέρα κατέβηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στο ΣΕΦ δείχνοντας ακριβώς αυτά τα στοιχεία που κατάφεραν να αντιστρέψουν το κλίμα ψυχολογικά και βαθμολογικά. Με διάθεση στην άμυνα και αστείρευτη ενέργεια σε κάθε φάση συνέχιζαν να παλεύουν αδιαφορώντας για το διψήφιο προβάδισμα του Ολυμπιακού αλλά και την προκλητική διαιτησία που κυρίως στο Α' ημίχρονο ήταν στυλοβάτης των αντιπάλων μας. Αυτή η προσήλωση των παικτών μας έφερε αποτέλεσμα στο Β ημίχρονο όπου η ομάδα κατάφερε να ξαναμπεί στο παιχνίδι μειώνοντας στους 4 πόντους λίγα λεπτά πριν το τέλος. Εκεί ο Ολυμπιακός ήταν πιο εύστοχος σε αντίθεση με τους παίκτες που σήμερα στα μακρινά σουτ ήταν απελπιστικά άστοχοι. Συνολικά πάντως η ομάδα έδειξε να μην έχει χάσει το ρυθμό που είχε πριν τη διακοπή και να βρίσκετε σε καλή κατάσταση. Και αυτό ήταν το μεγάλο κέρδος από το σημερινό παιχνίδι.

Επέστρεψε στην αγωνιστική δράση ο μπασκετικός ΑΡΗΣ και παρά την ήττα η εμφάνιση του ήταν ικανοποιητική. Ο Καστρίτης φαίνεται να έχει καταφέρει να κρατήσει την ομάδα σε εγρήγορση και οι παίκτες να συνεχίζουν να έχουν τη διάθεση που είχαν και πριν τη διακοπή. Αυτό είναι και το μεγάλο κέρδος από το σημερινό παιχνίδι μιας και την επόμενη αγωνιστική κόντρα στον Κολοσσό το στραβοπάτημα απαγορεύεται.  

ΥΓ. 0-5 τα φάουλ στο ξεκίνημα με τον Ολυμπιακό να έχει περισσότερα κερδισμένα φάουλ από ότι πόντους. Ενώ και σε όλη τη διάρκεια υπήρχαν σφυρίγματα-αβάντες για σεμινάριο αλητείας! Που να μην ήταν και ο Σχοινάς που θεωρείται εκ των κορυφαίων της Ελληνικής διαιτησίας…

ΥΓ2. Όχι ότι είναι κακό ο ΑΡΗΣ στην κατάσταση που βρίσκεται να παίρνει δανεικούς από τον Ολυμπιακό αλλά το να παρουσιάζεται διαφορετικά στην Αθήνα και διαφορετικά στη Θεσσαλονίκη κάτι τέτοιο προσβάλλει τη νοημοσύνη μας. Καλό θα ήταν η ΚΑΕ να διορθώσει τον σπίκερ της ΕΡΤ που ανέλυσε τον δανεισμό του παίκτη ή να διορθώσει τους Αρειανούς ρεπόρτερ που μας παρουσίασαν τον παίκτη ως ελεύθερη μεταγραφή.

Την αναμενόμενη εξέλιξη είχε η σημερινή αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό με την αγαπημένη μας ομάδα να μην μπορεί να κοντράρει την ομάδα του Πειραιά. Η αδυναμία μας κάτω από τα καλάθια, η αστοχία έξω από τα 6.75 και το επιθετικό κρεσέντο του Μάντζαρη στο τελευταίο δεκάλεπτο διαμόρφωσαν το τελικό σκορ.

Με τον ΑΡΗ φέτος να είναι σχεδόν από το καλοκαίρι μια ομάδα ειδικών συνθηκών η σημερινή αναμέτρηση έμοιαζε για τους παίκτες του Π.Γιαννάκη μια καλή ευκαιρία για να μπουν όλοι μαζί σε αγωνιστικούς ρυθμούς μετά από τη διακοπή λόγω των εθνικών ομάδων.  Μια διακοπή που όπως φάνηκε επηρέασε αρνητικά σχεδόν όλες τις ομάδες είτε είχαν διεθνείς είτε όχι. Όσο και αν προσπάθησαν οι παίκτες μας να μείνουν προσηλωμένοι στο αμυντικό πλάνο όταν ήταν μέσα ο Μιλουντίνοφ ο Ολυμπιακός είχε ένα ξεκάθαρο προβάδισμα σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Οι διάδρομοι προς το καλάθι έκλειναν, τα ριμπάουντ σε άμυνα και επίθεση γινόταν πολύ δύσκολη υπόθεση ενώ όταν τον τροφοδοτούσαν κοντά στο καλάθι ήταν σχεδόν αδύνατο να τον σταματήσουμε. Όπως επίσης και τους περισσότερους παίκτες του Ολυμπιακού όταν πλησίαζαν στο καλάθι. Για αυτό άλλωστε και ο κόουτς επέλεξε για μεγάλο χρονικό διάστημα την ζώνη που τελικά οδήγησε ένα φεστιβάλ τριπόντων στην τελευταία περίοδο. Μοίρασε τον χρόνο ο Π.Γιαννάκης στους παίκτες  του  όπου πέρα από κάποια καλά δίλεπτα δεν έδειξαν κάτι το ιδιαίτερο.

Ελάχιστη σημασία είχε το σημερινό παιχνίδι ως προς το αποτέλεσμα με το μυαλό όλων να βρίσκεται εδώ και καιρό στην επόμενη αναμέτρηση με τον συμπολίτη. Είτε με κόσμο είτε χωρίς λόγω της απίστευτης τιμωρίας για το τίποτα η ομάδα οφείλει να κερδίσει. Παρά την ήττα με 20 πόντους το ότι υπήρχε παιχνίδι σήμερα με τον Ολυμπιακό ήταν κάτι το θετικό. Αρκεί φυσικά στο επόμενο παιχνίδι όπου ο αντίπαλος είναι στα μέτρα μας ο ΑΡΗΣ να είναι αυτός που πρέπει να είναι!

ΥΓ. Κάτι τέτοιες στιγμές αναρωτιέσαι που είναι όλη εκείνη  η δυναμική αντίδραση που άλλαξε τη διοικητική κατάσταση στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ ώστε να οδηγηθεί στην Γ Εθνική… προφανώς τότε το πρόβλημα ήταν τα πρόσωπα και όχι η κατάσταση της ομάδος.

Το 3-0 όπως αναμενόταν έκανε ο Ολυμπιακός σήμερα κερδίζοντας εύκολα τον ΑΡΗ και αυτή τη φορά που τελικά παρά τις ενδείξεις δεν κατέβηκε για τουρισμό και προσπάθησε όσο μπορούσε να μείνει κοντά στο σκορ. Ο Δ.Πρίφτης μοίρασε τον χρόνο στους παίκτες του ενώ έδωσε και αρκετά λεπτά συμμετοχής τόσο στον Φλιώνη όσο και στον Χρηστίδη με τους 2 νεαρούς να δείχνουν για ακόμη μια φορά ότι ίσως να άξιζαν μια πραγματική ευκαιρία την φετινή περίεργη χρονιά.

Στους ρυθμούς του Ολυμπιακού χορεύαμε από το ξεκίνημα του αγώνα με τους αντιπάλους ανά διαστήματα να ανεβάζουν στροφές και να αυξάνουν την διαφορά χωρίς να συναντούν δυσκολία. Έτσι ξεκίνησε το παιχνίδι και έτσι τελείωσε χωρίς το παραμικρό σασπένς. Παρόλα αυτά όσο και στενάχωρο και αν ακούγεται το ότι η ομάδα μας σε κανένα σημείο του αγώνα δεν πέταξε λευκή πετσέτα όπως συνηθίζει τα τελευταία χρόνια ήταν κάτι το θετικό. Χωρίς να πιάσουμε κάποια σπουδαία απόδοση καταφέραμε να γλιτώσουμε τον διασυρμό μόνο και μόνο επειδή οι παίκτες μας ήταν συγκεντρωμένοι και δεν αφέθηκαν όπως άλλες φορές στις ορέξεις του αντιπάλου. Και το ότι αυτό αναφέρεται ξεχωριστά δείχνει και την ποιότητα και την νοοτροπία που δυστυχώς έχει ο ΑΡΗΣ μας τα τελευταία χρόνια... Μεγάλος άτυχος ο Ντραγκίσεβιτς που σε μια φάση όπου του έγιναν 2 οφθαλμοφανέστατα φάουλ και δεν δόθηκε κανένα αποχώρησε τραυματίας. Ας ελπίσουμε να μην είναι σοβαρό γιατί θα τον χρειαστούμε.

Αυτό που πραγματικά αξίζει να κρατήσουμε είναι η ωριμότητα του Φλιώνη και η μαχητικότητα του Χρηστίδη που δείχνει εξαιρετικά στοιχεία. Είναι κρίμα τόσο για τα παιδιά που δεν στηρίχθηκαν καθόλου φέτος από τον προπονητή τους όσο και για την ίδια την ομάδα που δεν κατάφερε να αξιοποιήσει αυτούς τους 2 παίκτες σε μια χρονιά όπου η ομάδα δεν έπαιξε σχεδόν ποτέ μπάσκετ και ο κάθε απίθανος παίκτης πήρε τις ευκαιρίες του... Άλλο ένα έργο του Δ.Πρίφτη που όταν με το καλό αποχωρήσει ξαφνικά θα αρχίσει να συζητιέται... Τουλάχιστον κατά το παρελθόν σε χρονιές που ήσουν τουρίστας χωρίς στόχους έβγαινε και κανένας παίκτης για την επόμενη χρονιά...

ΥΓ. Έδωσε το σύνθημα της νίκης ο coach of the year για τα παιχνίδι με την ΑΕΚ τονίζοντας για ακόμη μια φορά πόσο αδιάφορα είναι αυτά τα παιχνίδια... ας ελπίσουμε στους παίκτες στα αποδυτήρια και στις προπονήσεις να λέει άλλα πράγματα μπας και τουλάχιστον η χρονιά τελειώσει με ένα αμυδρό χαμόγελο...

ΥΓ2. Μάθημα η φετινή χρονιά για πολλούς και ιδιαίτερα για τον μεγαλομέτοχο... του έδωσες το μεγαλύτερο μπάτζετ των τελευταίων χρόνων, τον στήριξες με όλες τις δυνάμεις ακόμη και όταν ξεφτιλιζόμασταν κόντρα στην κάθε απίθανη και τελικά έτσι όπως το δουλεύουν το θέμα οι "διάφοροι κύκλοι" τελικά εσύ θα βγεις ο απόλυτος φταίχτης και το παιδί-θαύμα το θύμα ...

Δεν λέει να αφήσει τις κακές του συνήθειες ο ΑΡΗΣ μας και για ακόμη ένα παιχνίδι στην Αθήνα γνωρίζει μια βαρειά ήττα. Ένα παιχνίδι όπου εξαρχής ο ΑΡΗΣ μας αντιμετώπισε αδιάφορα με τους 30 πόντους διαφορά να είναι το φυσικό επακόλουθο. Το ότι ο Φλιώνης και ο Χρηστίδης αγωνίσθηκαν στο σημερινό παιχνίδι αγωνίσθηκαν 13' και 12' αντίστοιχα ενώ οι Αμερικάνοι Σκότ και Τζάκσον 11' και 7' κάτι δείχνει...

Δεν υπάρχουν λόγια να σχολιάσεις έναν τέτοιο αγώνα και την προσπάθεια της ομάδος σου που ήταν μόλις για 10'... Το τι είχαν στο μυαλό τους ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του που μόλις από το δεύτερο δεκάλεπτο αφέθηκαν σαν σάκος του μποξ στις διαθέσεις του αντιπάλου είναι κάτι που δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Σίγουρα όμως δεν νιώθουν ντροπή για το σημερινό αποτέλεσμα όπως νιώθουμε εμείς γιατί αν ένιωθαν σίγουρα θα έδιναν το κάτι παραπάνω ώστε να σώσουν τουλάχιστον την αξιοπρέπεια τους. Τώρα αν η αγγαρεία που παρακολουθήσαμε  στο μυαλό κάποιων ήταν μια καλή προπόνηση όπου η ομάδα μας αποκόμισε κάτι το θετικό μάλλον θα πρέπει να ασχοληθεί με κάποιο άλλο σπορ και όχι το μπάσκετ. 

Κερασάκι στην σημερινή άνοστη τούρτα ήταν οι δηλώσεις του Ν.Λάσκαρη όπου έδωσε το στίγμα της νοοτροπίας με την οποία αντιμετωπίζει αυτά τα παιχνίδια της ομάδος μας και άφησε ορθάνοιχτο το παράθυρο για την συνέχιση της συνεργασίας με τον Δ.Πρίφτη ακόμη και αν τελικά είναι ο νέος προπονητής της Εθνικής Ελλάδος!!! . Προφάνως όπως και αρκετοί συνοπαδοί μας ο μεγαλομέτοχος είναι ικανοποιημένος από την πορεία της ομάδος. Που θα πάει... κάποια στιγμή θα το νιώσουμε και εμείς το "θαύμα"...

ΥΓ1. Σχήματα και παίκτες που δεν έπαιξαν όλη την χρονιά και δεν πρόκειται να παίξουν σε κανένα σημαντικό παιχνίδι... Ούτε καν καλή προπόνηση δεν μπορείς να το βαφτίσεις.

ΥΓ2. 2 φορές προσπάθησε να στείλει ο Δ.Πρίφτης τον Τζάκσον στα αποδυτήρια χωρίς όμως επιτυχία... Πειθαρχία λέμε!

ΥΓ3. Ας σταυρώσουμε όλοι τα δάχτυλα μας μπας και ο Ολυμπιακός κατέβει το Σάββατο με μισή ομάδα και το μισό μυαλό στο Final Four και πάρουμε τη νίκη για να γεμίσουμε με υπερηφάνεια...

ΥΓ4. Και για αυτούς που δεν θέλουν να καταλάβουν ας ξαναποστάρουμε το κομμάτι από το pre-game του αγώνα "Και για αυτό δεν φταίει κανένα μπάτζετ... μιας και η επιθυμία, η θέληση, η προσπάθεια και το πλάνο νίκης δεν έχει να κάνει με την δυναμική της ομάδος αλλά με την νοοτροπία ...Μια νοοτροπία που μοιάζει να είναι η αχίλλειος πτέρνα αυτής της ομάδος εδώ και πολλά χρονιά." 

ΥΓ5. Το σημειώνουμε το σημερινό στα ρεκόρ του κόουτς οφ δε γίαρ ή η στατιστική από τους προσωπολάτρες δεν περιλαμβάνει τα εκτός έδρας παιχνίδια;

ΥΓ6. Και όμως παρά τις σφαλιάρες που έχουμε φάει τα τελευταία χρόνια σε εκτός έδρας αναμετρήσεις με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ κάποιοι βρίσκουν το κουράγιο και χλευάζουν τον συμπολίτη όταν τρώει σαραντάρες στο ΟΑΚΑ...

Με τις 4 καλύτερες ομάδες της Basket League να έχουν ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους κομπάρσους όπως ακριβώς ήταν αναμενόμενο από το ξεκίνημα της χρονιάς, ήρθε η στιγμή για τα πραγματικά πλέιοφς. Γιατί αυτά είναι τα παιχνίδια που οδηγούν σε πραγματικές επιτυχίες όπως είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Αυτά είναι τα παιχνίδια απέναντι σε αξιόλογους αντιπάλους(και όχι σε θιάσους σαν του συμπολίτη που αυτοαποκαλούνται ομάδες) που πρέπει κάποια στιγμή να θυμηθείς ότι έχεις το δικαίωμα και μπορείς να τους κοιτάς τα μάτια.

Κάπως έτσι θα έπρεπε να υποδεχόμασταν τα ημιτελικά της Basket League ανάμεσα στον ΑΡΗ μας και τον πρωταθλητή Ελλάδος Ολυμπιακό αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα διαφέρει πάρα πολύ από τις πρώτες σειρές αυτού του κειμένου. Και για αυτό δεν φταίει κανένα μπάτζετ... μιας και η επιθυμία, η θέληση, η προσπάθεια και το πλάνο νίκης δεν έχει να κάνει με την δυναμική της ομάδος αλλά με την νοοτροπία ...Μια νοοτροπία που μοιάζει να είναι η αχίλλειος πτέρνα αυτής της ομάδος εδώ και πολλά χρονιά. Η απόφαση να ξεκουραστεί ένα από τα βασικά όπλα της ομάδος(σύμφωνα με το πως τον χρησιμοποιεί ο κόουτς) όπως είναι ο Σίμτσακ και να δοθεί επιτέλους χρόνος στον Χρηστίδη είναι ακόμη ένα λιθαράκι στον τοίχο ανάμεσα στον ΑΡΗ που βολεύει μερικούς εντός ΑΡΗ και στον ΑΡΗ που ανυπομονεί η πλειοψηφία του κόσμου να ξαναδεί. Και όταν μάλιστα τέτοιες κινήσεις δεν είναι αυθόρμητες αλλά μελετημένες λίγο πολύ μπορεί ο καθένας να καταλάβει και με τι νοοτροπία και "πλάνο νίκης" κατεβαίνει η ομάδα μας την Τετάρτη το απόγευμα στο Σ.Ε.Φ. Τιμητική ήττα και εξοικονόμηση δυνάμεων μπας και το Σάββατο ο Ολυμπιακός ενόψει του Final Four της Ευρωλίγκας έρθει στο Nick Galis Hall με μισή ομάδα και καταφέρουμε να κερδίσουμε. Τι και αν στα πλέιοφς η σημαντικότερη ευκαιρία για να σπάσεις την έδρα είναι το πρώτο παιχνίδι της σειράς των αγώνων. Ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν μπορεί να σπάσει την έδρα του Ολυμπιακού αλλά το έχει πάει σε άλλο επίπεδο και δεν ενδιαφέρεται καν... Οπότε οι αγωνιστικές αναλύσεις για το παιχνίδι της Τετάρτης είναι περιττές. 

Επειδή μόνο τα ευχολόγια μας έχουν απομείνει με τον φετινό ΑΡΗ ας ελπίσουμε ο ΑΡΗΣ να σταθεί με αξιοπρέπεια απέναντι στον Ολυμπιακό σε αυτή την σειρά των αγώνων γιατί με όλα αυτά που βιώνουμε φέτος δεν υπάρχουν περιθώριο για "ιστορικές ήττες" σαν και αυτές των τελευταίων χρόνων σε ΣΕΦ και ΟΑΚΑ.  Όσο για την "δίψα" που στα λόγια έχουμε ας την κρατήσουμε λίγο ακόμη μέσα μας μπας και βγει στα παιχνίδια με την ΑΕΚ... αν η ΑΕΚ δεν κάνει την έκπληξη... 

ΥΓ1. Πρυτάνευσε λέει η λογική και τελικά η ομάδα θα επιστρέψει με αεροπλάνο από τον Πειραιά. Μα καλά με όλες αυτές τις μετακινήσεις από το αεροδρόμιο και το φόρτωμα-ξεφόρτωμα κτλ δεν είπαμε ότι με το πούλμαν είναι πιο γρήγορα και πιο ξεκούραστα? 

ΥΓ2. Πέσαμε από τα σύννεφα με την διακοπή της συνεργασίας με τον Σανικίντζε... Ποιος να το περίμενε ότι μετά από τέτοιον τραυματισμό και σε αυτή την ηλικία όχι μόνο δεν θα μπορούσε να αγωνισθεί φέτος αλλά ίσως και του χρόνου ...στο επίπεδο που θα θέλαμε. Πάντως θα πρέπει η φανέλα του παίκτη να μπει στο μουσείο  γιατί με τόσα που ακούσαμε για τον Γεωργιανό ίσως και να πρόκειται και για τον σπουδαιότερο ξένο αθλητή που φόρεσε την φανέλα του ΑΡΗ μετά τον αείμνηστο Ρόι Τάρπλεϊ. Τι και αν τον είδαμε σε μόλις 2 παιχνίδια...

ΥΓ3. Με τον ΑΡΗ να "σκουπίζει" τον συμπολίτη όπως όφειλε γίναμε μάρτυρες σε ένα απίστευτο ξέσπασμα και ξεκατίνιασμα με τους "χαρούμενους" και τους "γκρινιάρηδες"(μαζί τους και εμείς) να μαλώνουν για το αν η χρονιά είναι ή δεν είναι πετυχημένη και φυσικά αν ο κόουτς είναι κορυφαίος ή δεν είναι... Και όσο και αν μας ξενερώνει η συγκεκριμένη φάση κατά κάποιο τρόπο είναι φυσιολογικό γιατί πολύ απλά ούτε γίνεται και ούτε είναι απαραίτητο να συμφωνούμε σε όλα. Το να κουνάνε όμως το δάχτυλο επικριτικά άνθρωποι που αποκομίζουν οφέλη από την ενασχόληση τους με τον ΑΡΗ προς ανθρώπους που πληρώνουν από το υστέρημα τους την τρέλα τους με τον ΑΡΗ είναι τουλάχιστον απαράδεκτο...

ΥΓ4. Ας μας πουν λοιπόν οι ειδήμονες που μετράνε στατιστικά σαν τους αλλόθρησκους από το 91-92 και μετά. Οι νίκες των τελευταίων χρόνων του ΑΡΗ απέναντι στους 2 της Αθήνας τι ακριβώς έδωσαν στον ΑΡΗ; Πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου; Πρόκριση στην επόμενη φάση των πλέιοφς του πρωταθλήματος; Σημαντικούς βαθμούς στο πρωτάθλημα; 

Ολοκληρώθηκε το παιχνίδι στο ΣΕΦ πριν από λίγο και μαζί το σημερινό φαρμάκι για τον Αρειανό οπαδό... Μπορεί σε μεγάλο βαθμό η ήττα να ήταν αναμενόμενη και δικαιολογημένα άπαντες εντός και εκτός ομάδος να είχαν το μυαλό τους στον μεγάλο τελικό του Σαββάτου αλλά αυτή η εικόνα σίγουρα δεν τιμάει την ομάδα μας. Το βέβαιο είναι ότι αν ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του είχαν σήμερα ως στόχο να μην ξοδέψουν ενέργεια και να "μπερδέψουν" τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού τότε θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι η αποστολή ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία.

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι με τον ΑΡΗ μας να είναι εμφανώς αδιάφορος και χαλαρός λίγα πράγματα μπορούμε να πούμε.   Η κακή κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση και τα πολλά λάθη επισκίασαν την όποια προσπάθεια των παικτών μας για να μείνουν κοντά στο σκορ. Πέρα από κάποια καλά αμυντικά  δίλεπτα, την διάθεση που έδειξε και πάλι ο Τζάκσον αλλά  και την καλή παρουσία στην επίθεση του Καββαδά δύσκολα να μπορέσουμε να κρατήσουμε κάτι παραπάνω. Θετικό το ότι πήρε χρόνο συμμετοχής ο Λούκας αλλά και ότι δεν είχαμε κανένα απρόοπτο πρόβλημα τραυματισμού ενόψει του τελικού.

Λογικό ως ένα σημείο να μην είναι συγκεντρωμένοι οι παίκτες μας αλλά όσο περνάνε τα χρόνια ολοένα και πιο συχνά βιώνουμε αδιάφορα παιχνίδια που δεν μας ενδιαφέρει το τελικό αποτέλεσμα. Δύσκολα να το χαρακτηρίσεις καν σαν προπόνηση αυτό που είδαμε. Πάντως αν η σημερινή εμφάνιση σχετίζεται τεχνικά με κάποιον τρόπο με το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό τότε σίγουρα μάθαμε όλα αυτά που ΔΕΝ πρέπει να κάνουμε το απόγευμα του Σαββάτου...

ΥΓ. Το πόσο διαφορετικός θα μπορούσε να παρουσιαστεί ο ΑΡΗΣ σήμερα στο ΣΕΦ είναι κάτι που ποτέ δεν θα το μάθουμε και πιθανόν να βολεύει πολλούς έτσι...

ΥΓ2. Ένας ονειροπόλος τρελός οπάδος θα έλεγε ότι ίσως να ήταν προτιμότερο ο ΑΡΗΣ να χτυπούσε σήμερα το παιχνίδι προσπαθώντας να εφαρμόσει με επιτυχία αυτά που θέλει να κάνει πάνω στο παρκέ σαν όντως να έκανε μια δυνατή προπόνηση. Μπορεί πάλι να έχανε γιατί παίζεις μέσα στην έδρα μιας από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη τη δεδομένη χρονική στιγμή αλλά ίσως αν τους κόντραρες να κέρδιζες μπόλικους πόντους αυτοπεποίθησης.

Για περισσότερα από 30' ο ΑΡΗΣ όχι μόνο κοίταξε στα μάτια τον πρωταθλητή Ελλάδος Ολυμπιακό αλλά παίρνοντας αρκετές φορές κεφάλι στο σκορ έδειχνε ότι μπορούσε να φύγει από το ΣΕΦ με τη νίκη. Όταν όμως οι 4 Αμερικάνοι σου σουτάρουν με τραγικά ποσοστά λογικό είναι με το που πετύχει 3-4 συνεχόμενα καλάθια ο αντίπαλος εσύ κάποια στιγμή να μην μπορείς να ακολουθήσεις. Ιδίως όταν και οι διαιτητές δείχνουν για 40' μια μονόπλευρη ευαισθησία και ιδιαίτερα στην 4η περίοδο όπου όποτε ήταν στην επίθεση ο ΑΡΗΣ έχαναν τη σφυρίχτρα τους...

Παίζοντας την γνωστή σκυλίσια άμυνα από το πρώτο δευτερόλεπτο η ομάδα μας έδειξε στον Ολυμπιακό ότι σήμερα τα πράγματα θα είναι δύσκολα για τους γηπεδούχους. Ακόμη και αν οι διαιτητές μέσα σε ελάχιστα λεπτά με συνοπτικές διαδικασίες φρόντισαν να φορτώσουν  με 3 φάουλ τον Μακνήλ(2 φάουλ και μια τεχνική ποινή) και να βγάλουν ουσιαστικά εκτός μάχης τον πρώτο σκόρερ της ομάδος ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν το έβαλε κάτω αλλά αντέδρασε στο ξεκίνημα του Β ημιχρόνου καταφέρνοντας να προηγηθεί και με 7 πόντους. Σε εκείνο το σημείο ήρθε η αντίδραση του Ολυμπιακού όπου και με τους διαιτητές να βάζουν πάλι το χεράκι τους η διαφορά εξανεμίστηκε και μείναμε πίσω στο σκόρ. Στην 4η περίοδο ο Ολυμπιακός άρχισε να σκοράρει από μακρινή απόσταση την ίδια στιγμή που οι παίκτες μας συνέχισαν να αστοχούν και με τους διαιτητές να κλείνουν επιδεικτικά τα μάτια στις προσπάθειες μας κοντά στο καλάθι οι αντίπαλοι μας έχτισαν μια διαφορά ασφαλείας και την διατήρησαν μέχρι το τέλος.  2 στα 10 σουτ ο Γουάιτ, 2 στα 8 ο Πελεκάνος, 4 στα 10 ο Χάγκινς, 6 στα 14 ο Μακνήλ... Έτσι δεν κερδίζεις με τίποτα ακόμη και όταν παίζεις άμυνα για όσκαρ και στα ριμπάουντ τα πηγαίνεις σχετικά καλά. Παρά την αστοχία συνολικά μπορούμε να πούμε ότι η ομάδα μας τα πήγε καλά μιας και το πρώτο που μας ενδιέφερε ήταν να δούμε τον ΑΡΗ να είναι ανταγωνιστικός και να διεκδικεί τη νίκη. Αυτό το κάναμε αλλά οι γνωστές αδυναμίες μας κράτησαν πίσω... Η διαφορά στην ομάδα κάθε φορά που ο Χάγκινς καθόταν στον πάγκο ήταν εμφανής ενώ αυτό που συμβαίνει κυρίως με τον Μ.Πελεκάνο και σε δεύτερη φάση με τον Θ.Ζάρα μοιάζει να εξελίσσεται σε μεγαλύτερο πονοκέφαλο ακόμη και από αυτό το πρόβλημα του σέντερ.  Δύσκολα το καλοκαίρι όταν αποκτήθηκε ο Πελεκάνος και ο Ζάρας να πιστεύαμε ότι θα υπήρχε τόσο μεγάλο πρόβλημα σε αυτή τη θέση αλλά όπως φαίνεται πάνω στο παρκέ, όχι μόνο υπάρχει αλλά γίνεται ολοένα και πιο έντονο. Πάντως ο κόουτς μάλλον ικανοποιημένος πρέπει να είναι από την εμφάνιση των παικτών του μιας και ο ΑΡΗΣ είχε αρκετά χρόνια να κοντράρει έτσι τον Ολυμπιακό στον Πειραιά.

Η ήττα μπορεί να ήρθε όπως θέλανε τα προγνωστικά αλλά νομίζω ότι ο Αυτοκράτορας έστειλε το μήνυμα του. Όταν σε μια τόσο κακή επιθετικά βραδιά και με κόντρα τη διαιτησία καταφέρνεις να προηγείσαι απέναντι στον Ολυμπιακό τότε μάλλον αυτοί που ακόμη σε υποτιμούν θα πρέπει να αρχίζουν να σε υπολογίζουν περισσότερο. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους "εχθρούς" αλλά και για τους φίλους της ομάδος μας. Αυτή η ομάδα με 1-2 διορθωτικές κινήσεις θα μπορούσε φέτος να κάνει σπουδαία πράγματα. Δυνατότητες υπάρχουν πολλές, όπως και χρόνος για να γίνει αυτό που πρέπει. Δεν χρειάζονται υπερβολές 1-2 κινήσεις ουσίας και αυτός ο ΑΡΗΣ μπορεί να απογειωθεί για τα καλά! Κρατάμε την μαχητικότητα των παικτών μας, αφήνουμε την ήττα στην άκρη και ετοιμαζόμαστε για τον βάζελο σε ένα παιχνίδι όπου κρίνονται πολλά περισσότερα από ότι στο σημερινό. 

Έτοιμος να στήσει το δικό του Χριστουγεννιάτικο πάρτι στο ΣΕΦ δείχνει να είναι ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του που το τελευταίο χρονικό διάστημα δείχνουν ιδιαίτερα φορμαρισμένοι. Ο Ξανθόπουλος φαίνεται να ξεπερνάει τον τραυματισμό και να τίθεται στη διάθεση του κόουτς ενώ η πρωτοφανής αξιοθαύμαστη κίνηση από τον Ν.Λάσκαρη να συγκεντρώσει τις οικογένειες των παικτών στην Αθήνα ώστε να περάσουν όλοι μαζί τις ημέρες των Χριστουγέννων έχει "φτιάξει" τους παίκτες ενόψει των σημαντικών αναμετρήσεων που ακολουθούν σε πρωτάθλημα και κύπελλο.

Οι εμφανίσεις που ακολούθησαν το πατατράκ στην Ποντγκόριτσα έχουν εκτοξεύσει τον ενθουσιασμό όλων μας στα ύψη και μας έχουν κάνει να πιστεύουμε ότι ο φετινός ΑΡΗΣ δεν έχει ταβάνι. Και αυτό μάλιστα γνωρίζοντας άπαντες  ότι αυτή η ομάδα έχει και αδυναμίες και κενά στο ρόστερ της. Παρόλα αυτά όταν η Αμερικάνικη 4αδα έχει κέφια τα πάντα μπορούν να συμβούν. Η βάση μπορεί να είναι η άμυνα αλλά στην επίθεση μεγάλο ρόλο θα παίξει η μέρα που θα βρεθεί ο Μακνήλ, ο Γουάιτ, ο Χάγκινς και ο Γουότερς. Αν πιάσουν καλή απόδοση και βγάλουν την ενέργεια που μας έχουν δείξει σε πολλά παιχνίδια ο Ολυμπιακός δύσκολα θα μπορέσει να ακολουθήσει. Ιδίως όταν μετράει απουσίες όπως αυτές του Σπανούλη, του Λοτζέσκι αλλά και του Αγραβάνη που εκτός συγκλονιστικού απροόπτου δεν θα αγωνιστούν. Βέβαια ο φετινός Ολυμπιακός έχει αποδείξει ότι μπορεί να ζει και να κερδίζει παρά τις απουσίες του αλλά αύριο αν δείξουμε το πρόσωπο των τελευταίων αγώνων σε Ελλάδα και Ευρώπη η ομάδα του Πειραιά δεν έχει καμία τύχη. Φυσικά για να μην παρεξηγηθούμε στη συγκεκριμένη αναμέτρηση ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί χωρίς καμία αμφιβολία. Και όταν στην Ευρώπη έχει καταφέρει παρά τις απουσίες του να κερδίσει πολύ δυνατές ομάδες τότε το να το επαναλάβει και απέναντι μας δεν θα είναι έκπληξη. Από την άλλη όμως εμείς έχουμε μια τεράστια ευκαιρία σε ένα παιχνίδι που δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα να αποδείξουμε πάρα πολλά. Αρχικά ότι πλέον είμαστε ανταγωνιστικοί και αφού το πετύχουμε αυτό γιατί όχι να μην σπάσουμε και την αρνητική παράδοση που υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια. Αρκεί να το πιστέψουν οι παίκτες μας και ο προπονητής και να διεκδικήσουν αυτό που αξίζουν πάνω στο παρκέ.

Σε ανεπίσημο επίπεδο ένας από τους λόγους που κόντρα στην Μπουντούτσνοστ σε εκείνο το εκτός έδρας παιχνίδι η ομάδα και ιδιαίτερα οι 4 αμερικάνοι μας παρουσιάστηκαν αγνώριστοι ήταν η είδηση ότι με την αλλαγή που έκανε ο ΕΣΑΚΕ ώστε να βολέψει τους "χαϊδεμένους" της η ομάδα μας αναγκαστικά θα περάσει τα Χριστούγεννα στο γήπεδο. Και ιδίως για τους ξένους που αυτές μέρες αποτελούν ευκαιρία για  να βρεθούν με τους δικούς τους ανθρώπους πολύ πιθανόν να τους επηρέασε. Παρόλα αυτά η οικογένεια Λάσκαρη βρήκε τον τρόπο να δείξει εμπράκτως ότι είναι δίπλα τους και με αυτή την πρωτοφανή κίνηση κάνει ότι μπορεί από την πλευρά της ώστε οι παίκτες μας και το τεχνικό τιμ να είναι συγκεντρωμένο σε αυτά τα κρίσιμα παιχνίδια που ακολουθούν. Ευχή όλων αυτό το οικογενειακό κλίμα και η καλή χημεία που φαίνεται να υπάρχει στον μπασκετικό ΑΡΗ να βγει τώρα που και οι αντίπαλοι είναι δυνατοί αλλά και γιατί με νίκη αλλάζει τις ισορροπίες στον μπασκετικό χάρτη. ΡΕ ΑΡΗ ΡΕ ΑΡΗ ΡΕ ΑΡΗ ΑΝΤΕ ΚΑΙ Γ@#$ΣΕ ΤΟ ΒΡΩΜΕΡΟ ΤΟ ΨΑΡΙ!

ΥΓ. Όπως ξέρουμε ότι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζουν πολύ διαφορετικά τον ΑΡΗ από ότι την κάθε Κηφισιά και μπάογκ έτσι ξέρουμε ότι και οι διαιτητές θα κάνουν το "καθήκον" τους όπως τόσες φορές κατά το παρελθόν. Υποχρέωση μας ότι και να γίνει να τους ξεμπροστιάσουμε για ακόμη μια φορά!