Δύο διαφορετικά πρόσωπα παρουσίασε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στην Τσεντεβίτα, με αυτό της ολικής κατάρρευσης να επικρατεί στο 2ο ημίχρονο και τελικά να οδηγεί στην ήττα με 75-82. Καλός ο ΑΡΗΣ όσο έμπαιναν τα τρίποντα, ανήμπορος να αντιδράσει όταν σταμάτησε να τα βάζει και οι Σλοβένοι διάβασαν το παιχνίδι μας. Κακή διαχείριση από τον κόουτς που χάθηκε στις εμμονές του και μαζί και μια σημαντική νίκη που η ομάδα έδειχνε ότι μπορούσε να πάρει.
ΣΕ ΡΥΘΜΟΥΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑ
Με την ίδια ένταση και πνευματική συγκέντρωση που είχε ο ΑΡΗΣ απέναντι στους Πατρινούς το περασμένο Σάββατο μπήκε η ομάδα και αυτό ήταν το πρώτο βήμα για να χτίσει ένα μικρό προβάδισμα. Στην άμυνα υπήρχαν σωστές τοποθετήσεις και γρήγορα αντανακλαστικά την ίδια στιγμή που στην επίθεση έβρισκε λύσεις. Είτε χάρη στον Νόλεϊ είτε από τον συνήθη ύποπτο Τολιόπουλο. Αυτό όμως που έκανε την διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια ήταν ότι σχεδόν όλοι οι παίκτες που έμπαιναν στο παρκέ έβαζαν ένα λιθαράκι στο σκοράρισμα.
Ο ΧΟΤΖ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ ΔΙΨΗΦΙΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ
Οι Σλοβένοι όσο κυλούσε ο χρόνος προσπάθησαν να ανεβάσουν την πίεση στην άμυνα και να παίξουν αρκετά πιο σκληρά ο ΑΡΗΣ όμως πυροβολούσε από μακριά κυρίως με τον Χοτζ που σήμερα θυμήθηκε το καλό του μακρινό σουτ. Και όσο τα τρίποντα έβρισκαν στόχο ο ΑΡΗΣ διατηρούσε σχετικά εύκολα μια διαφορά 10-12 πόντων.
ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΤΑ ΤΡΙΠΟΝΤΑ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ
15’ πριν τελειώσει το παιχνίδι με τον ΑΡΗ μας στο +10 και τίποτα δεν προμήνυε αυτό που θα ακολουθούσε. Ξαφνικά τα τρίποντα σταμάτησαν να βρίσκουν στόχο. Όποιος και αν βαρούσε, ακόμη και αν ήταν εντελώς αμαρκάριστος αστοχούσε. Μια εκνευριστική αστοχία που όπως φάνηκε βραχυκύκλωσε πνευματικά την ομάδα. Λες και το μυαλό όλων είχε κολλήσει στην επιθετική δυστοκία στην άμυνα δεν λειτουργούσε τίποτα. Ανενόχλητοι οι αντίπαλοι μας περνούσαν στη ρακέτα και σκόραραν με ευκολία ξανά και ξανά και ξανά... Το έβλεπες να συμβαίνει διαρκώς και έβλεπες παράλληλα έναν ΑΡΗ στα χαμένα ανήμπορο να αντιδράσει. Και πως να αντιδράσει όταν ο κόουτς στον πάγκο είχε χαθεί στις σκέψεις του και έμοιαζε να αδυνατεί να αφουγκραστεί αυτό που συνέβαινε στο παιχνίδι. Δεν μπορούσε να αλλάξει τίποτα γιατί δεν είχε τους παίκτες που ήθελε ετοιμοπόλεμους στον πάγκο; Δεν ήθελε να αλλάξει τίποτα γιατί πίστευε ότι τα «παιδιά» στο τέλος θα τα καταφέρουν; Δεν ήθελε να δοκιμάσει τον Μπάνκς(αγωνίστηκε μόλις 5’) γιατί οι άλλοι τα πήγαιναν εξαιρετικά; Δεν έδωσε οδηγία να κλείσει η άμυνα κοντά στο καλάθι και να αφήσει το τρίποντο γιατί φοβόταν μην οι Σλοβένοι τα βάλουν και χάσουμε; Η ουσία είναι ότι το +12 έγινε -8 λίγα λεπτά πριν τη λήξη με τίποτα να μην φαντάζει ικανό για να αλλάξει την κατάσταση. Ούτε καν μια βόμβα του Τολιόπουλου που μείωσε προσωρινά την διαφορά….
ΑΤΟΜΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ – ΟΜΑΔΙΚΗ ΤΡΙΚΥΜΙΑ
Είδαμε τον Χότζ να βρίσκει το χέρι του, τον Νόλεϊ να ξεκινάει δυνατά, τον Ρόμπερτς να παλεύει, τον Γούντμπερι να σκοράρει από τα 6.75, τους Τολιόπουλο και ΝτεΤζούλιους να παίρνουν πρωτοβουλίες και τον Λαζέφσκι να μας συστήνεται. Θετικά όλα αυτά, σίγουρα καλύτερα τα πράγματα σε σχέση με 2-3 αγώνες πιο πίσω. Έλα όμως που την ώρα που στον ΑΡΗ περιμένουμε παίκτες να μάθουν τα βασικά του μπάσκετ, να βρουν ρυθμό και τον ρόλο τους μέσα στην ομάδα ανταγωνιζόμαστε ομάδες που αυτά τα έκαναν το καλοκαίρι και πλέον ασχολούνται με πιο ουσιώδη πράγματα. Πράγματα όπως να διαβάσουν τον αντίπαλο, να χτυπήσουν εκεί που πονάει και να εφαρμόσουν ένα συγκεκριμένο πλάνο για να κερδίσουν όπως ακριβώς έκανε η Τσεντεβίτα σήμερα. Αντ αυτού υπάρχει η «διαδικασία» του Καστρίτη που απαιτεί να περιμένουμε τουλάχιστον 6-7 παίκτες να αντιληφθούν ποιοι είναι, που είναι και τι πρέπει να κάνουν. Ο ΑΡΗΣ σήμερα όσο έδειχνε μια στοιχειώδη εγρήγορση στην άμυνα και ήταν εύστοχος στα μακρινά σουτ έμοιαζε να πατάει καλά. Όταν όμως χάθηκε η συγκέντρωση δεν είχε από κάπου να πιαστεί. Ήλπιζε ότι κάποιος θα γινόταν ο ήρωας πάλι αλλά δεν…
Η «ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ» ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ ΣΤΟΙΧΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΛΥ
Και αυτά όλα αυτά συμβαίνουν όταν μια ομάδα δεν έχει καμία σταθερά στο παιχνίδι της. Ακόμη και ο Τολιόπουλος που είναι κύριος εκφραστής της επίθεσης φαίνεται να δρα καθαρά ατομικά χωρίς την παραμικρή υποστήριξη από τους υπόλοιπους. Και αυτό ισχύει για όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού μας σε άμυνα και επίθεση. Στην άμυνα επιμένουμε σε κάτι που αρκετοί παίκτες μας δεν μπορούν να ακολουθήσουν, στην επίθεση ακόμη αναρωτιόμαστε ποιος κατεβάζει την μπάλα και ποιος θα πάρει τα πολλά σουτ. Ο Νόλεϊ; o ΝτεΤζούλιους; ο Τολιόπουλος; ο Μποχωρίδης; ή καλύτερα σε όποιον κάτσει η μπάλα στα τελευταία δεύτερα της επίθεσης; Τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουν στον προπονητή. Αυτός επέλεξε να κάνει προετοιμασία με τον Κλέι, να βάζει τον Νόλεϊ 35’ με 2 πόντους συγκομιδή, να αφήνει τον Μποχωρίδη να σουτάρει ξανά και ξανά, να δίνει 1’ 22’’ στον Άλκινς σε παιχνίδι που έφαγες ξεκούραστη τριαντάρα, να βάζει τον Μπάνκς 5’ όταν σε όλο το Β ημίχρονο σε έχουν τσακίσει κάτω από το καλάθι. Ο Καστρίτης είναι αυτός που κρύβεται πίσω από δικαιολογίες σε τέτοιο βαθμό που συνεχίζει να δηλώνει αισιόδοξος και στα όρια της ικανοποίησης για τα «παιδιά» που κουράζονται και στεναχωριούνται.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΣΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΔΗΓΟ
Για σχεδόν 25’ ο ΑΡΗΣ σε έπειθε ότι μπορούσε να κερδίσει το παιχνίδι και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερο άγχος. Τελικά όμως ο Καστρίτης και οι παίκτες του κατάφεραν να μας διαψεύσουν και να μας υπενθυμίσουν ότι από τον ΑΡΗ που παρακολουθούμε μέχρι τον ΑΡΗ που ελπίζαμε να δούμε φέτος υπάρχει τεράστια απόσταση. Εκτός φυσικά και αν εμείς είμαστε τελικά οι μπερδεμένοι που περιμέναμε να δούμε το κάτι παραπάνω σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Δεν εξηγείται διαφορετικά η ηρεμία και η αισιοδοξία του κόουτς.
ΥΓ. Κουρασμένα, απογοητευμένα και στεναχωρημένα τα «παιδιά» λέει ο κόουτς. Και εμείς μια από τα ίδια κόουτς.
ΥΓ2. Λίγο ακόμη υπομονή και στο Παλέ θα μείνουμε εμείς και εμείς κόουτς. Τουλάχιστον τότε μπορεί να μην αγχώνονται τα «παιδιά».
ΥΓ3. Τα μπάτζετ, οι τραυματίες, μια προπόνηση δεν κάναμε όλοι μαζί, τον Δεκέμβρη θα είμαστε καλά, και να κερδίζαμε σήμερα δεν θα κατακτούσαμε το Eurocup.
Χωρίς να ζοριστεί ιδιαίτερα, η ομάδα πήρε την αυτονόητη νίκη απέναντι σε έναν αντίπαλο που δύσκολα να μπορούσε να κάνει τίποτα καλύτερο σήμερα. Οι γνωστές απουσίες λόγω τραυματισμών, η απρόσμενη απώλεια του Σίμτσακ κατά την διάρκεια του αγώνα αλλά και η γκάφα ολκής με τον Χρηστίδη που δεν δηλώθηκε στο παιχνίδι μπορεί να μην στοίχισαν όσο αφορά το τελικό αποτέλεσμα αλλά σίγουρα έπαιξαν σημαντικό ρόλο ώστε να δούμε έναν κάκιστο ΑΡΗ για ακόμη μια φορά. Η ομάδα δεν πλησίασε ούτε στο ελάχιστο τα επίπεδα απόδοσης που είχε στον αγώνα με τον Κολοσσό και όλα δείχνουν ότι κάπως έτσι θα πορευτούμε σε όλη την χρονιά...
Οι Έλιος Σάνς όπως γνωρίζαμε εξαρχής δύσκολα θα μπορούσε να απειλήσει για αυτό και στη σκέψη όλων μας ήταν μια καλή εμφάνιση πέρα από τη νίκη. Αντί όμως για αυτό είδαμε τον γνωστό κακό ΑΡΗΣ χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Όαση ο Ντραγκίσεβιτς που δείχνει να μην επηρεάζεται από το αρνητικό κλίμα που επικρατεί, αρκετά καλός ήταν και ο Τσαϊρέλης που θα μπορούσε να ήταν ακόμη καλύτερος αν δεν ήταν τόσο επιπόλαιος σε κάποιες επιθετικές του ενέργειες ενώ και ο Ξανθόπουλος άρπαξε την ευκαιρία και επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις. Τα ξεσπάσματα του Κάμινγκς σίγουρα πρόσφεραν ένα "αέρα" στην ομάδα όσο αφορά την εξέλιξη του παιχνιδιού αλλά βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται ο συγκεκριμένος παίκτης κυριολεκτικά μένεις με την απορία για το αν τελικά βοηθάει την ομάδα ή απλά ανεβάζει τα νούμερα του... Αόρατος ο Τζένκινς στο διάστημα που αγωνίσθηκε επηρεασμένος προφανώς από την έλλειψη εμπιστοσύνης που υπάρχει προς το πρόσωπο από τον Δ.Πρίφτη, κάτι που φαίνεται άλλωστε από τον περιορισμένο χρόνο που του έδωσε τμηματικά. Αντιθέτως ο Μάρμπλ που είναι υπ ατμόν εδώ και καιρό πήρε 25' και απέδειξε για πολλοστή φορά ότι απλά το παιδί δεν μπορεί να προσφέρει... Σε ρηχά νερά οι υπόλοιποι που αγωνίσθηκαν.
Γενικά η ομάδα όπως από την αρχή της χρονιάς έτσι και τώρα που βαδίζουμε προς τα μέσα Δεκεμβρίου συνεχίζει να βγάζει μια εικόνα πανικού και ολοκληρωτικής έλλειψης αγωνιστικής ταυτότητας. Οι απουσίες σίγουρα παίζουν τον ρόλο τους αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα όπως φαίνεται είναι ότι από το καλοκαίρι δεν έχει γίνει ούτε ένα βήμα βελτίωσης αυτής της εικόνας. Κάτι άλλωστε που είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού μιας και οι 3 Αμερικάνοι που θα έπρεπε να έχουν σταθερά πρωταγωνιστικό ρόλο στα περισσότερα παιχνίδια ως τώρα παλεύουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Σε συνέχεια του κακού κλίματος που υπάρχει στην ομάδα ήρθε και το πρωτοφανές λάθος με τον τραυματία Μπάκνερ να δηλώνεται λανθασμένα στη θέση του Χρηστίδη κάτι που απλά επιβεβαιώνει ότι η ομάδα "πάσχει" όχι μόνο στο παρκέ αλλά και παραπέρα. Με αυτές τις απουσίες και αυτή την εικόνα μάλλον οδηγούμαστε σε ντέρμπι με την Κύμη το Σάββατο. Ας ελπίσουμε λοιπόν μέχρι το Σάββατο να μπορέσει να επανέλθει ο Σίμτσακ, να καταφέρει να πάρει μερικά λεπτά ο Γιάνκοβιτς και φυσικά να δηλωθεί κανονικά ο Χρηστίδης...
ΥΓ. Να αποδοθούν ευθύνες λέει για το λάθος που έγινε με τον Χρηστίδη... εδώ έχει σπαταληθεί με συνοπτικές διαδικασίες η μεγαλύτερη επένδυση σε αγωνιστικό μπάτζετ που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στην ομάδα και δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες, τώρα θα αποδοθούν? Στον μπασκετικό ΑΡΗ και στο "δημόσιο" συμβαίνουν μόνο αυτά...
ΥΓ2. Ωχ μωρέ, πως κάνετε έτσι... λες και αν έπαιζε το παιδί θα έβαζε 20 πόντους και θα έπαιρνε και 10 ριμπάουντ...
ΥΓ3. Κάποια φορά η ζωή σου παίζει περίεργα παιχνίδια μπας και καταλάβεις 2-3 πράγματα και βάλεις λίγο μυαλό παραπάνω. Ελπίζω όσοι χλεύαζαν την επιμονή της διοίκησης της ΑΕΚ κάτα την περσινή σεζόν φέτος να κατάλαβαν κανά δύο πράγματα παραπάνω με όλα αυτά που περνάμε.
ΥΓ4. Και οι άλλοι τον χαβά τους... μην τολμήσει να εκφράσει κανείς την δυσαρέσκεια του για το χάλι που παρακολουθούμε από το καλοκαίρι, κατευθείαν "πέσιμο"...
Με το δεξί μπήκε η ομάδα στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις κερδίζοντας χωρίς άγχος την πρωταθλήτρια Σλοβενίας. Ο Καββάδας ήταν ο πρωταγωνιστής της αναμέτρησης και για ακόμη ένα παιχνίδι έδειξε ότι φέτος θα αποτελεί σημείο αναφοράς για την ομάδα. Παρά το θετικό αποτέλεσμα η νίκη δεν φαίνεται να καλύπτει τα προβλήματα της ομάδος μιας και σήμερα δείξαμε ένα κακό αγωνιστικό πρόσωπο, κάτι που φαίνεται άλλωστε από τους μόλις 62 πόντους πετύχαμε. Με τέτοια απόδοση ίσως και το ερχόμενο Σάββατο τελικά να έχουμε μέχρι και ντέρμπι...
Οι πρωταθλητές Σλοβενίας φάνηκαν πολύ λίγοι μέσα στο γήπεδο, όπως ακριβώς τους περιμέναμε. Παρά την προσπάθεια τους να κυκλοφορήσουν την μπάλα σωστά στην επίθεση αλλά και να παίξουν σκληρά άμυνα, η έλλειψη ποιότητας και δυνατών κορμιών κάτω από το καλάθι ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Κάπως έτσι ο Καββαδάς για ακόμη ένα παιχνίδι βρήκε πρόσφορο έδαφος και φόρτωσε το αντίπαλο καλάθι με 16 πόντους και έκανε την διαφορά για τον ΑΡΗ. Ξανθόπουλος και Κάμμινγκς έπαιξαν και για τον Τζένκινς σήμερα και ως ένα σημείο ανταποκρίθηκαν με τις ασιστ και τους πόντους που πέτυχαν. Από εκεί και πέρα είδαμε πολύ λίγα πράγματα δημιουργικά και πάρα πολλά λάθη σε άμυνα και επίθεση. Ναι μεν οι αντίπαλοι μας πέτυχαν μόλις 54 πόντους αλλά όταν βλέπεις άλλοι να χάνουν τον παίκτη τους με τεράστια ευκολία και άλλοι να μαρκάρουν με τα μάτια σε ένα παιχνίδι όπου ξέρεις ότι οφείλεις να δείξεις το καλό αγωνιστικό σου πρόσωπο τότε σίγουρα κάτι δεν δουλεύει καλά. Ενώ και στην επίθεση τα ποσοστά της ομάδος συνολικά ήταν άσχημα. Μάρμπλ και Μπάκνερ συνεχίζουν να βρίσκονται στα χαμένα σε αντίθεση με τον Ντραγκίσεβιτς που παρουσιάστηκε βελτιωμένος σε σχέση με το ντεμπούτο του στην Κρήτη.
Έστω και έτσι είναι πολύ καλύτερα για τον Δ.Πρίφτη να πρέπει να δουλέψει πάνω στις αδυναμίες της ομάδος μετά από θετικά αποτελέσματα παρά μετά από πικρές ήττες. Το μπλοκάκι του σίγουρα είναι γεμάτο με παρατηρήσεις και τα πρέπει που θα πρέπει να διορθώσει. Η προσαρμογή των ξένων φαντάζει για την ώρα το μεγαλύτερο μας πρόβλημα που σε συνδυασμό με τους συχνούς τραυματισμούς γίνεται ακόμη μεγαλύτερο. Ενώ η καλή τηλεοπτική κάλυψη και τα κοντινά στα τάιμ άουτ μας έδειξε ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή οι περισσότεροι παίκτες μας μοιάζουν χαμένοι στην μετριότητα και φοβισμένοι . Μακάρι τις ημέρες που θα ακολουθήσουν να καταφέρει να τους ανεβάσει ο κόουτς γιατί θα είναι πολύ κρίμα να δούμε ντέρμπι με αυτόν τον συμπολίτη...
Δεν είναι μυστικό ότι η ήττα στο Ρέθυμνο απογοήτευσε πάρα πολύ τον κόσμο της ομάδος που φέτος ευελπιστεί να δει ότι ο ΑΡΗΣ έχει ανέβει επίπεδο και παιχνίδια σαν και αυτά θα τα κερδίζει με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτό δεν έγινε στην Κρήτη και αυτό είναι που θα πρέπει πρωταρχικά να διαχειριστεί ο Δ.Πρίφτης και οι παίτες του σήμερα το βράδυ στη Σλοβενία απέναντι στους Έλιοτ Σάνς στην πρεμιέρα του Basketball Champions League.
Οι πρωταθλητές Σλοβενίας, αν και πρωταθλητές δεν τρομάζουν σε καμία περίπτωση. Το Σλοβένικο μπάσκετ περνάει κρίση και αυτό αποτυπώνεται με τις ομάδες που το εκπροσωπούν στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Μόλις 3 Αμερικάνοι, ένας Τσέχος και ένας Βόσνιος οι ξένοι της Σλοβένικης ομάδος όπου μειονεκτεί σημαντικά κάτω από τα καλάθια. Με ελάχιστους ψηλούς και μόλις έναν έμπειρο υψηλόσωμο παίκτη, δύσκολα να βρει γιατρικό απέναντι τον Καββαδά που όπως έδειξε και στο Ρέθυμνο είναι σε καλή κατάσταση. Εκεί θα πρέπει να χτυπήσει ο ΑΡΗΣ ώστε να φθάσει τη νίκη. Ιδανική ευκαιρία για τον Δ.Πρίφτη μέσα από ένα επίσημο παιχνίδι να διορθώσει τις αδυναμίες που φάνηκαν με το Ρέθυμνο και να δείξει ότι εκείνη η ήττα ήταν απλά μια κακή παρένθεση. Το ίδιο φυσικά ισχύει και σε ατομικό επίπεδο και για τους περίσσοτερους παίκτες που δείχνουν να ψάχνονται ακόμη πάνω στο παρκέ. Επιβάλλεται η ομάδα να παρουσιαστεί σοβαρή και συγκεντρωμένη για 40΄ώστε να αποφύγει να γίνει θύμα έκπληξης και στο BCL. Σίγουρα η απώλεια του Τζένκινς και του Σίμτσακ είναι σημαντική αλλά θα πρέπει ο ΑΡΗΣ να μάθει επιτέλους να πορεύεται και με τα προβλήματα τραυματισμών που είναι μέσα στο παιχνίδι.
Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν το παιχνίδι οι Σλοβένοι αλλά και την Ευρωπαϊκή τους προσπάθεια(να μαζέψουν εμπειρίες...) φανερώνει και την δυναμική της ομάδος τους. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι το πως θα αντιδράσει ο ΑΡΗΣ μετά το "φιάσκο" της περασμένης αγωνιστικής και αν θα καταφέρει εκτός από τη νίκη να δείξει ότι αυτή η ομάδα δουλεύει, έχει αγωνιστικό πλάνο, παίκτες με συγκεκριμένους ρόλους και ξέρει τι θέλει και πως θα το πάρει πάνω στο παρκέ. Με το sold out για το παιχνίδι με τον συμπολίτη να έχει γίνει σε χρόνο ρεκόρ, θα είναι πραγματικά πολύ κρίμα να πάει ο κόσμος εντελώς ξενερωμένος. Για αυτό λοιπόν σήμερα νίκη και με καλή εμφάνιση για να επανέλθουμε όλοι σε φυσιολογικούς ρυθμούς! ΔΙΠΛΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!
Στη θεωρία ο ΑΡΗΣ έχει να περιμένει πολλά περισσότερα πάνω στο χορτάρι τόσο από τους βασικούς όσο και από αυτούς[…]
Το γεγονός ότι φορμάροναι όλο και περισσότεροι παίχτες είναι πολύ θετικό, φίλε Πλάνετ.Χθες δεν είχαμε την κατοχή μπάλας επειδή ο[…]
Φίλε Σπύρο, στα περισσότερα που γράφεις εν μέρει συμφωνώ αλλά το όλο πνεύμα της "παραίτησης" ή της "απαξίωσης" δεν μπορώ[…]
Καλησπέρα! Το μόνο site που δεν λογοκρίνει και μπορούμε να πούμε τον πόνο μας . Μετά τη σκόνη τι παρατηρούμε[…]
Κατανοώ την απογοήτευση για την εικόνα αλλά πιστεύω ότι είναι 100% λάθος και παγίδα στην οποία έχουν πέσει αρκετοί συνΑρειανοί[…]
Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ μας μέσω του διαδικτύου!