Με νίκη ολοκλήρωσε ο ΑΡΗΣ μας την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος κερδίζοντας τα Γιάννενα με 3-1! Η ψυχρολουσία του 0-1 έφερε την αντίδραση της ομάδας μας και μαζί την ολική ανατροπή! Ασίστ και γκολ ο Γκαρσία, βρήκε δίχτυα ο Καμαρά και 2 ασίστ ο Καμάτσο που φώναξε παρών ενόψει των πλέιοφς. Ισχνό προβάδισμα στην μάχη για το ευρωπαϊκό εισιτήριο, αλλά ακόμη και αυτός ο 1 βαθμός στο τέλος μπορεί να κάνει την διαφορά.

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ

Ξένισε ελαφρώς ο Τερζής με τις επιλογές του μιας και εκτός των τιμωρημένων Οντουμπάτζιο και Ετέμπο αποφάσισε να αφήσει τον Κουέστα εκτός αλλά και να δώσει μια πιθανόν τελευταία ευκαιρία στον Καμάτσο. Ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα έδειχνε να έχει προβλήματα στην επιθετική του ανάπτυξη ιδιαίτερα από τη στιγμή που τα Γιάννενα όπως αναμενόταν κλείστηκαν στην άμυνα ψάχνοντας την αντεπίθεση.  Με μια τέτοια αντεπίθεση έγινε το 0-1, διπλή ψυχρολουσία μιας και πριν λίγα δευτερόλεπτα ακυρώθηκε ως οφσάιντ γκολ που πετύχαμε.

ΓΥΡΙΣΕ Ο ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ ΓΥΡΙΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Η απογοήτευση του 0-1 γρήγορα γρήγορα μετατράπηκε σε αντίδραση και πείσμα, με τον ΑΡΗ μας να ανεβάζει διαρκώς την απόδοση του.  Ο Νταρίντα είχε κέφια και τραβούσε όλο τον ΑΡΗ μπροστά παρασέρνοντας και τους υπόλοιπους. Και αν στην πρώτη απόπειρα για γκολ του Τσέχου τον σταμάτησαν οι Τσινώτας και το δοκάρι, στο 26’ με ωραίο σουτ μέσα από την περιοχή έκανε το 1-1 αξιοποιώντας την ασίστ του Γκαρσία!  Η ολική ανατροπή ήρθε στο 43’ με τον δραστήριο Καμάτσο να βγάζει μια εξαιρετική σέντρα στην καρδία της αντίπαλης περιοχής και μαζί να δίνει την ευκαιρία στον Γκαρσία να τρυπώσει και με κοντινή κεφαλιά να κάνει το 2-1! Στο Β ημίχρονο ο ρυθμός έπεσε ελαφρώς αλλά πλέον η ομάδα μας είχε αυτοπεποίθηση και περισσότερη ουσία σε κάθε της κίνηση. Αυτό φάνηκε και μέχρι την λήξη του αγώνα όπου χωρίς να ζοριστούμε καταφέραμε να έχουμε τον έλεγχο και να δημιουργήσουμε κάμποσες καλές ευκαιρίες. Σε μια από αυτές ο Καμάτσο διπλασίασε τις ασίστ του, αυτή τη φορά βγάζοντας τον Καμαρά τετ α τετ με τον Τσινώτα για να γράψει το τελικό 3-1!

ΒΡΗΚΕ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΚΟΛ

Το αποτέλεσμα κυρίως αλλά και η συνολική εικόνα κρίνει τις αποφάσεις του προπονητή και σήμερα ο Τερζής δικαιώθηκε. Δικαιώθηκε στην ευκαιρία που έδωσε στον Καμάτσο αλλά και στην στήριξη που παρείχε στους Γκαρσία και Καμαρά αν και η λογική έλεγε ότι ήταν 2 από τους υποψήφιους για πάγκο μετά το στραπάτσο της Λαμίας. Η ομάδα σήμερα στη μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού είχε καλή παρουσία και αν δεν υπήρχε το γκολ των αντιπάλων κόντρα στη ροή της αναμέτρησης τότε θα μιλούσαμε για ένα πολύ ήσυχο απόγευμα. Ωστόσο ενόψει των πλέιοφς θα χρειαστεί όλους τους παίκτες ετοιμοπόλεμους και όπως έκανε με τον Καμάτσο, ίσως έτσι θα έπρεπε να κάνει και με άλλους παίκτες που σήμερα τους άφησε εντελώς στον πάγκο.

ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΕΥΚΟΛΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΕΥΚΟΛΑ

Με το κρύο ντουζ του 0-1 νωρίς στο παιχνίδι να ξυπνάει για τα καλά την ομάδα μας, ο ΑΡΗΣ έκανε την ανατροπή και πήρε τη νίκη απέναντι στα Γιάννενα πολύ πιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό σκορ. Έκλεψε την παράσταση ο Ματέο Γκαρσία με μια ασίστ και ένα γκολ, όπως και ο Νταρίντα που πρόσθεσε άλλη μια εξαιρετική εμφάνιση.  Επιτέλους γκολ για τον Καμαρά, δέχθηκε το «δώρο» του Καμάτσο που σήμερα με τις 2 ασίστ έδειξε στον Τερζή ότι πρέπει να τον υπολογίζει για τη συνέχεια στα πλέιοφς. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να διαφυλάξει το προβάδισμα του και να «κλειδώσει» το ευρωπαϊκό εισιτήριο το συντομότερο δυνατό.

Άλλη μια σελίδα «ένδοξης» ιστορίας του σύγχρονου μπάσκετ γράφτηκε σήμερα στο Nick Galis Hall με την Τσαρούχα να κλέβει την παράσταση(πέρα από τον ιδρώτα) των παικτών των 2 ομάδων και να αποφασίζει σκανδαλωδώς την εκκένωση του γηπέδου. Η αντίδραση του κόσμου στα σφαλτσοσφυρίγματα των 3 διαιτητών δεν άρεσε στην Τσαρούχα και «άδειασε» το γήπεδο σε μια σιχαμένη επίδειξη δύναμης από την ίδια αλλά και το «συμμοριάκι» της διαιτησίας. Στα αγωνιστικά ο ΑΡΗΣ δεν μπόρεσε να βρει λύσεις κάτω από το καλάθι και ούτε ήταν σε τόσο καλή ημέρα επιθετικά ώστε να ξεπεράσει τα εμπόδια των διαιτητών και μοιραία γνώρισε την ήττα.

ΜΠΗΚΕ ΟΡΕΞΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Δυνατά μπήκε η ομάδα, πήρε το προβάδισμα και έδειχνε ξεκάθαρη διάθεση να ανεβάσει και άλλο τη διαφορά. Η εξαιρετική άμυνα των πρώτων λεπτών αλλά και η αποτελεσματικότητα στην επίθεση έπειθε ότι ο ΑΡΗΣ σήμερα μπορεί να τα καταφέρει παρά την απρόσμενη σημαντικότατη απουσία του Γκούντουιν.

ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ ΑΛΛΑΞΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Και ενώ ο ΑΡΗΣ είχε βρει ρυθμό τελικά το Περιστέρι ξεκίνησε την αντεπίθεση του χωρίς καν να χρειαστεί να κάνει κάτι το εξαιρετικό. Μερικά επιθετικά φάουλ και φάουλ επαφής ήταν αρκετά. Το Περιστέρι τα πήρε τα δωράκια της διαιτησίας , δεν σπατάλησε τις ευκαιρίες του και κατάφερε να προσπεράσει στο σκορ. Μάλιστα το διαιτητικό κρεσέντο συνεχίστηκε μέχρι που το Περιστέρι έφθασε στο +15 και εκεί αποφάσισαν να δώσουν κάτι και στην άλλη πλευρά.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΗ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕ ΣΤΗ ΤΣΑΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΕΑΚΙ ΤΗΣ

Και ενώ το παιχνίδι έδειχνε να χάνεται από νωρίς στο Β ημίχρονο ξαφνικά ο ΑΡΗΣ κατάφερε να βρει γρήγορους πόντους και μαζί με κάποιες καλές άμυνες να δείξει ότι δεν έχει εγκαταλείψει την μάχη. Κάπως έτσι αναγκάστηκε η Τσαρούχα να «επέμβει» ξανά και με ένα ακόμη σφύριγμα ανακάλυψη εις βάρος του ΑΡΗ να ξεσηκώσει ολόκληρο το γήπεδο 7’ περίπου πριν τη λήξη της αναμέτρησης. Τα υβριστικά που ακούστηκαν «σόκαραν» την έμπειρη διαιτητή και αυτή αποφάσισε να εκκενώσει το γήπεδο. Μετά από περίπου 75’ το παιχνίδι ξανάρχισε ο ΑΡΗΣ πάλεψε να κάνει την ανατροπή και αν και έφθασε μια ανάσα από το να το γυρίσει τελικά μας έλειψαν τα «μεγάλα» σουτ.

ΔΕΝ ΕΙΧΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Σίγουρα η απουσία του Γκούντουιν ήταν ένα σοκ. Πέρα όμως από αυτό και τη δεδομένη λειψανδρία στους ψηλούς ο ΑΡΗΣ σήμερα είχε και τεράστιο πρόβλημα συγκέντρωσης. Αργές επιθέσεις χωρίς καλή κυκλοφορία της μπάλας και μπόλικες απελπισμένες προσπάθειες υπό την πίεση των 24’’ . Ίσως η χειρότερη εμφάνιση του Χάγκινς που στα οργανωτικά του καθήκοντα πάτωσε εντελώς.  Απών πνευματικά και σωματικά  ο Τολιόπουλος όπως και ο Χόγκλερ που δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν καθόλου. Όαση ο Νότε στην καλύτερη του εμφάνιση με τα κιτρινόμαυρα όπου σκόραρε 37 πόντους αλλά ήταν απελπιστικά μόνος του. Σχετικά καλή παρουσία είχαν οι Μήτρου Λόνγκ και ο Σανόγκο αλλά σίγουρα θα μπορούσαν να είχαν δώσει περισσότερα. Σε μέτρια βραδιά και ο Καστρίτης, κάπου ξέχασε τον Νετζήπογλου αλλά και δεν τόλμησε να αλλάξει κάτι στην άμυνα του παρόλο που φαινόταν ότι οι  Φραντσίσκο και Ντένμον ήταν πολύ «άνετοι» μέσα στο γήπεδο.

ΜΕ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΠΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ

Αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα προβλήματα του και ιδιαίτερα την απουσία του Γκούντουιν που άφησε ένα τεράστιο κενό κάτω από το καλάθι και μόλις 3 διαθέσιμους παίκτες για τις θέσεις 4-5.  Το Περιστέρι εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία μας κοντά στο καλάθι όπως και τα «δώρα» των διαιτητών και κατάφερε από εκεί που ήταν ζορισμένο να το γυρίσει. Βέβαια αν δεν υπήρχε Τσαρούχα και εκκένωση του γηπέδου θα βλέπαμε άλλο παιχνίδι… Κρίμα για τους νεότερους που γνωρίζουν το άθλημα με πρωταγωνιστές αντί τους παίκτες που αγωνίζονται πάνω στα παρκέ, κάποιους κομπλεξικούς  διαιτητές σε ειδικές αποστολές.   

ΥΓ. Έτσι είναι  αν συνηθίζεις να σφυρίζεις σε άδεια γήπεδα. Βλέπεις κόσμο στις κερκίδες και αγχώνεσαι.

2 εντελώς διαφορετικά πρόσωπα παρουσίασε ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Ατρόμητο, με την καταιγιστική εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου και φυσικά τους 3 βαθμούς της νίκης να είναι αυτά που κρατάμε. Ασταμάτητος στο πρώτο ημίχρονο, έβαλε τον Ατρόμητο στην εστία σκοράροντας 2 φόρες και βάζοντας από νωρίς τις βάσεις για τη νίκη. Άλλη ομάδα στο Β ημίχρονο, κλείστηκε αναίτια πίσω, σπατάλησε τις λίγες αλλά κραυγαλέες ευκαιρίες και λίγο έλειψε να πετάξει τους 3 βαθμούς της νίκης στα σκουπίδια. Η νίκη όμως είναι αυτή που μετράει όπως και η εξασφάλιση της παρουσίας μας στα πλέιοφς.

ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΓΗ «ΜΠΑΡΟΥΤΙ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει και αυτό ακριβώς αποφάσισε ο Τερζής σήμερα για το βασικό σχήμα. Το αποτέλεσμα ήταν μια ακόμη εκρηκτική εμφάνιση ανάλογης αυτής του πρώτου ημιχρόνου με τον ΟΦΗ που ανάγκασε τον Ατρόμητο να κλειστεί στην περιοχή και από νωρίς νωρίς να καταλάβει ότι δεν έχει καμία τύχη σήμερα. Ρούπ και Νταρίντα έδιναν τον ρυθμό, ο Ετέμπο από πίσω «μάζευε» τα σκουπίδια και όλη η ομάδα έμοιαζε σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή που σκοπός της ήταν να σκοράρει! Ο Νταρίντα με ωραίο διαγώνιο σουτ ήταν αυτός που άνοιξε το σκορ πριν καν συμπληρωθούν τα πρώτα 10’ και μαζί άνοιξε και η όρεξη όλης της ομάδας για τη νίκη! Το γκολ έδωσε νέα ώθηση στους παίκτες μας που συνέχιζαν να ψάχνουν και το δεύτερο γκολ. Δεύτερο γκολ που δεν ήρθε την πρώτη φορά στο 11’ όταν ο Γκαρσία πήρε το ριμπάουντ μετά από δοκάρι και την έστειλε στα δίχτυα μιας και ανακαλύφθηκε ένα περίεργο οφσάιντ με τον Ρούπ να επηρεάζει την φάση. Στο 20’ και πάλι ο Ματέο Γκαρσία διάβασε ωραία την φάση μάζεψε την μπάλα και την έστειλε ξανά στα δίχτυα με το VAR να μην έχει τρόπο να το ακυρώσει! Ξέφρενος ρυθμός, εξαιρετική κυκλοφορία και άκρως επιθετικός προσανατολισμός στα πρώτα 45’.

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Και εκεί που το παιχνίδι μοιάζει εύκολα να γέρνει προς το 4-0 ή 5-0 για έναν ανεξήγητο λόγο ο ΑΡΗΣ πνευματικά έμεινε στα αποδυτήρια και έστειλε μόνο τα κορμιά να παίξουν μπάλα. Στατική όλη η ομάδα κλεισμένη πίσω με μια φοβική συμπεριφορά, κουραστικό πισωγύρισμα προς τα πίσω χωρίς νόημα και φθηνά λάθη που έδωσαν την ευκαιρία στον Ατρόμητο να βγει μπροστά, να σκοράρει και να πιστέψει ότι ένα παιχνίδι που έμοιαζε χαμένο από το 20’ μπορούσε να το φέρει στα ίσια. Ακόμη και στις 3 σπουδαίες ευκαιρίες που είχαμε καταφέραμε να τις χάσουμε αντί να «κλειδώσουμε» τη νίκη. Ευτυχώς ο Κουέστα για ακόμη μια φορά ήταν συνεπής και το μοιραίο αποφεύχθηκε.  Παρόλα αυτά θα πρέπει να μας προβληματίσει η αλλαγή εικόνας στο Β ημίχρονο αλλά και η αναποτελεσματικότητα σε ευκαιρίες που θα έπρεπε να γίνονται γκολ.

ΒΡΙΣΚΕΙ ΒΑΣΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ

Το μεγάλο στοίχημα μετά την εμφάνιση κόντρα στον ΟΦΗ ήταν να υπάρχει και ανάλογη συνέχεια. Για 45’ το πετύχαμε και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Ο ΑΡΗΣ του πρώτου ημιχρόνου απέδειξε ότι η εικόνα που είδαμε στην Κρήτη δεν ήταν ένα απλό ξέσπασμα αλλά ένα αποτέλεσμα της δουλειάς και της αλλαγής φιλοσοφίας από την στιγμή που ανέλαβε ο Τόλης Τερζής τα ηνία. Ωστόσο με 45’ μπάλα δεν πας πουθενά και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το δουλέψει η ομάδα. Σήμερα την γλιτώσαμε, άλλη φορά μπορεί η αυτοκτονία να ολοκληρωθεί. Αυτό όμως που έχει την δική του ξεχωριστή σημασία είναι ότι ύστερα από καιρό διαφαίνεται ένα βασικό σχήμα με καλή χημεία που αποδίδει καλό ποδόσφαιρο μέσα στο γήπεδο και βρίσκει εύκολα το γκολ. Αν σε αυτό το βασικό σχήμα ανεβάσουν την απόδοση τους 2-3 παίκτες που κινούνται σε μέτρια επίπεδα και βρεθεί το σημείο επικοινωνίας με τον Γκρέι τότε ίσως να καταφέρουμε να κλείσουμε τη χρονιά με μια γλυκιά γεύση και αισιοδοξία για την επόμενη σεζόν.

ΚΑΠΑΡΩΣΕ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑ ΠΛΕΪΟΦΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ «ΖΗΜΙΕΣ»

45’ καταιγιστικού ΑΡΗ ήταν αρκετά για να έρθει η νίκη κόντρα στον Ατρόμητο και να «κλειδώσει» η θέση στα πλέιοφς. Κομβική και σήμερα η τριπλέτα του κέντρου Νταρίντα, Ρούπ και Ετέμπο «έφτιαξε» σχεδόν όλη την εντυπωσιακή εικόνα του πρώτου ημιχρόνου. Αδικαιολόγητα κακή νοοτροπία στο Β ημίχρονο που μαζί με τις άχαστες ευκαιρίες που χάθηκαν θα πρέπει να μας γίνει μάθημα για τη συνέχεια. Ζεστό χειροκρότημα για την ομάδα και χαμόγελα στο Κλ.Βικελίδης για τη νίκη παρά το αχρείαστο άγχος στο φινάλε.

Το ηλεκτροσοκ της απόλυσης του προπονητή ήταν αυτό ευελπιστούσαμε να αφυπνίσει τους παίκτες μας η εικόνα όμως ήρθε για να μας διαψεύσει πανηγυρικά. Τι και αν βρήκαμε το γκολ μόλις στο 10’ και ο Παναθηναϊκός έμοιαζε ακίνδυνος, τελικά ο ΑΡΗΣ μας βρήκε ξανά τον τρόπο να χάσει και να κεράσει για ακόμη μια φορά απογοήτευση όλους αυτούς που αψήφησαν το κρύο… τις πίκρες… και τις «κακές συγκυρίες» και βρέθηκαν σήμερα στο Κλ.Βικελίδης. Αποκαρδιωτική η εμφάνιση που γέμισε άπαντες με απαισιοδοξία ενόψει της συνέχειας και της μάχης που θα γίνει για το ευρωπαϊκό εισιτήριο.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΠΑΡΝΤΙΟΥ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΤΕΡΖΗ

Η αντικατάσταση του Πάρντιου με τον Τερζή, οι επιστροφές παικτών, οι νέες μεταγραφές, ο καλύτερος βαθμός ετοιμότητας(θεωρητικά) κάποιων παικτών και η ξαφνική απουσία του Μπράμπετς είχαν δημιουργήσει ένα κλίμα αλλαγής που αναμέναμε να αποτυπωθεί μέσα στο γήπεδο. Τελικά όπως φάνηκε από την ενδεκάδα το όλο επιθετικό πρόβλημα επικεντρώθηκε στο πρόσωπο του Γκρέι όπου έμεινε στον πάγκο. Οι χαμηλές πτήσεις των Ιτούρμπε και Ματέο Γκαρσία δεν πτόησαν κανέναν και ο ΑΡΗΣ κατέβηκε χωρίς ουσιαστικές αλλαγές σε ένα παιχνίδι όπου ήθελε τη νίκη πάση θυσία για βαθμολογικούς και ψυχολογικούς λόγους.

ΑΔΡΑΝΗΣ, ΣΤΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ

Απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που φαινόταν να ήθελε αλλά να μην μπορούσε ο ΑΡΗΣ μας είχε να παρατάξει ελάχιστα πράγματα. Σωστές τοποθετήσεις στο κέντρο, έναν μαχητικό Καμαρά που προβλημάτιζε τους αντιπάλους του όποτε η μπάλα ήταν στον αέρα και έναν Οντουμπάτζιο αφηνιασμένο να τρέχει παντού και να προσπαθεί να κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Από εκεί και πέρα όμως το απόλυτο χάος. Παίκτες διστακτικοί, στατικοί χωρίς την μπάλα που απλά την γυρόφερναν προς τα πίσω με κάθε ευκαιρία χωρίς κανένα πλάνο.

ΤΟΥ ΧΤΥΠΗΣΕ Η ΤΥΧΗ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ …ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΕ ΚΑΝΕΙΣ

Σε ένα παιχνίδι λαθών όπως είναι το ποδόσφαιρο η τύχη παίζει καθοριστικό ρόλο και στο 1-0 η τύχη ήταν με το μέρος μας. Ο πολύ καλός Οντουμπάτζιο κινήθηκε εξαιρετικά μέσα στην μεγάλη περιοχή του Παναθηναϊκού βρήκε το σουτ και η κόντρα στο πόδι του αμυντικού την έστειλε στα δίχτυα.  Ούτε στο δοκάρι, ούτε λίγο έξω, ούτε στην αγκαλιά κάποιου σουπερ-τερματοφύλακα όπως έχουμε δει σε τόσα παιχνίδια φέτος. Έλα όμως που δεν γίνεται να τα περιμένεις όλα από την τύχη… θέλει και ικανότητα. Ικανότητα σαν και αυτή που δεν έχει ο Καμαρά στο σκοράρισμα όπου μετά την ιδανική ασίστ του Οντουμπάτζιο μπορούσε εύκολα να κάνει το 2-0 ή έστω να προσπαθήσει με ένα πλασέ να βρει εστία μπας και κάποια κόντρα μας ευνοήσει ξανά! Και σαν να μην έφθανε αυτό ήρθε και η ισοφάριση στο 40’ από το πουθενά με μια μακρινή μπαλιά με την άμυνα μας να παρακολουθεί και να αντιδρά σπασμωδικά. Ο Μαντσίνι που ήταν ίσως ο κορυφαίος του Παναθηναϊκού μας πλήγωσε και δεν σπατάλησε την ασίστ του συμπαίκτη του. Ούτε όμως το 1-1 ήταν αρκετό για τον φετινό ΑΡΗ που ψάχνει πάντα έναν ξεχωριστό τρόπο για να απογοητεύσει τους φίλους του. Μια εκτέλεση κόρνερ λίγα λεπτά πριν το 90’ από τον ανύπαρκτο Παναθηναϊκό ήταν αρκετή για να πάρει μια περίεργη πορεία η μπάλα να αναπηδήσει εκνευριστικά ανάμεσα σε 2-3 παίκτες μας και να καταλήξει τελικά στα δίχτυα ολοκληρώνοντας την πικρή ανατροπή.

ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΛΟΓΙΚΗ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ

Κυριολεκτικά ο ΑΡΗΣ δεν ήξερε τι ήθελε σήμερα. Ήθελε να κερδίσει με 1-0 από την μια φάση που θα του έβγαινε; ήθελε να μην χάσει κυκλοφορόντας ανούσια την μπάλα στα μετόπισθεν; Πάντως να επιβληθεί του αντιπάλου και να πιέσει ψηλά ως γηπεδούχος που έχει ανάγκη τη νίκη βάλσαμο σίγουρα δεν ήθελε. Αλλιώς δεν υπάρχει εξήγηση για την διαφορετική(?) προσέγγιση του Τερζή. Κράτησε τον Γκρέι στον πάγκο, έβαλε τον ανέτοιμο Πάλμα μέσα, διατήρησε τους αναποτελεσματικούς Γκαρσία και Ιτούρμπε στο παιχνίδι και είχε και έναν Καμαρά να παλεύει στην κορυφή έχοντας στο μυαλό του την πάσα σε κάποιον επερχόμενο συμπαίκτη που θα κινούταν προς την αντίπαλη περιοχή.  Κάτι που δεν έγινε ούτε μια φορά σε όλο το παιχνίδι. Οπότε έχουμε τον Καμαρά που θέλει στηρίγματα και δεν τα βρίσκει, έχουμε τον Γκρέι  που πρέπει να τροφοδοτείται σωστά και δεν τροφοδοτείται και έχουμε πλέον και τον Λάζαρο σε έναν ρόλο που δεν κατάλαβε κανείς. Πάντως για να γεμίσει λίγο παραπάνω την περιοχή δεν μπήκε. Όσο για τα στημένα και την ευκολία με την οποία τα σπαταλάμε είναι να τραβάς τα μαλλιά σου. Τουλάχιστον επί Πάρντιου τακτικά η ομάδα ήταν σωστή και αυτό που της έλειπε ήταν η αποτελεσματικότητα στην τελική προσπάθεια. Πλέον και αυτό το κομμάτι φαίνεται να έχει χαθεί οριστικά και να βρισκόμαστε στο απόλυτο μηδέν.

Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΜΟ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ

Ο κατήφορος συνεχίστηκε για τον ΑΡΗ μας και σήμερα καταφέρνοντας να χάσει από έναν μέτριο Παναθηναϊκό που όμως ήθελε περισσότερο τη νίκη από εμάς όπως φάνηκε στο γήπεδο. Τι και αν για λίγο η τύχη μας χαμογέλασε στο σουτ του Οντουμπάτζιο και πήραμε το προβάδισμα κόντρα σε έναν αντίπαλο που δεν τρόμαζε… τελικά με 2 γκολ τεράστιας ποδοσφαιρικής αφέλειας έγινε η ανατροπή και η επιβεβαιώθηκε ότι η ομάδα είναι αγωνιστικά άρρωστη. Όπως φυσικά επιβεβαιώθηκε και ότι με «παυσίπονα» υπό την πίεση  μερίδας του κόσμου η γιατρειά δεν έρχεται. Και για όσους έσπευσαν να πουν ότι ο χρονιά τελείωσε με τον αποκλεισμό του κυπέλλου, πλέον υπάρχει ο στόχος της Ευρώπης που για να τον πετύχουμε θα πρέπει αυτή η εικόνα που είδαμε σήμερα να αλλάξει ριζικά.

ΥΓ. Δεν βλεπόταν η ομάδα μας σήμερα ...όπως μάλλον δεν βλεπόταν ούτε από το VAR το χέρι του Παλάσιος στην εκτέλεση φάουλ του Χριστοδουλόπουλου πριν το κόρνερ του 2ου γκολ.

Με τον εκστασιασμένο κόσμο να δίνει φτερά στα πόδια των παικτών μας και να λυγίζει την αντίσταση των αντιπάλων μας, η ομάδα πήρε μια σπουδαία νίκη με ξεχωριστή βαθμολογική και ψυχολογική σημασία! Τα μακρινά σουτ των παικτών του μπάογκ και το «σπρώξιμο» από τη διαιτησία δεν ήταν αρκετό όπως αποδείχθηκε. Ο Σανόγκο έγραψε την εισαγωγή, ο Νότε πρόσθεσε μπόλικα κεφάλαια και ο Χάγκινς τον νικηφόρο επίλογο μιας δύσκολης αναμέτρησης που είχε όμως αίσιο τέλος. Ξέφρενο πάρτι στο κατάμεστο Παλέ που με τον παλμό του  κόσμου αλλά και το τελετουργικό με τα χαρτάκια στο τζάμπολ θύμισε κάτι από τα παλιά.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΑΛΛΑ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΕΙΧΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΓΝΩΜΗ

Φουριόζος μπήκε ο ΑΡΗΣ στο πρώτο δεκάλεπτο με τον Νότε να οδηγεί στο σκοράρισμα και τον Σανόγκο να αξιοποιεί ιδανικά τις ασίστ των συμπαικτών του. Νωρίτερα βέβαια φρόντισαν οι διαιτητές να μας δείξουν τα δόντια τους στέλνοντας ουσιαστικά τον Γκούντουιν από νωρίς στον πάγκο με 3 φάουλ …τουλάχιστον τα 2 ανύπαρκτα. Μπόλικα φάουλ από την μια πλευρά, ανοχή στην άμυνα από την αντίπαλη πλευρά, βολές και κάποια μακρινά σουτ ήταν όλο το παιχνίδι του συμπολίτη. Ναι μεν προσπαθούσε ο ΑΡΗΣ να χτίσει μια διαφορά ασφαλείας αλλά κάθε φορά οι διαιτητές ήταν εκεί να τον σταματήσουν με συνεχόμενα σφαλτσοσφυρίγματα.

ΑΝΤΕΞΕ ΣΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΧΑΓΚΙΝΣ «ΚΛΕΙΔΩΣΕ» ΤΗ ΝΙΚΗ

Με τους διαιτητές και τα τρίποντα του μπαογκ να συνεχίζουν να προβληματίζουν όλα έδειχναν ότι θα πηγαίναμε σε ένα οριακό και αγχωτικό φινάλε με την πίεση να λειτουργεί εις βάρος μας λόγω έδρας. Έλα όμως που λίγα λεπτά πριν τη λήξη ο Χάγκινς αποφάσισε να αφήσει την χειρότερη εμφάνιση του στην άκρη και να δικαιώσει όλους αυτούς που τον θεωρούν το κορυφαίο γρανάζι της φετινής μηχανής του ΑΡΗ. Όταν η διαφορά έγινε οριακή(+1) και  η μπάλα έκαιγε, βγήκε μπροστά, πήρε όλες τις επιθέσεις με απόλυτη ψυχραιμία και κατάφερε με τη βοήθεια των συμπαικτών του στην άμυνα και στα ριμπάουντ να το μετατρέψει σε μαξιλαράκι νίκης!

ΕΠΑΙΞΕ ΑΝΑΡΧΑ, ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΕΙΧΕ “BALLS”

Χίλιες δύο διακυμάνσεις είχε ο ΑΡΗΣ στην απόδοση του παρόλο που δεν έχασε ποτέ το προβάδισμα στο σκορ. Από το ψυχωμένο ξεκίνημα και το καλό μοίρασμα της μπάλας, πήγαμε σε ένα άναρχο στυλ με αψυχολόγητες επιθέσεις και αμυντικά κενά μέχρι το τελευταίο πεντάλεπτο όπου είδαμε μια άμυνα να βγάζει φωτιές και έναν Χάγκινς στο ρόλο του ηγέτη.  Περισσότερο έμοιαζε ο ΑΡΗΣ να ανταγωνίζεται τον κακό του εαυτό και τα σφαλτσοσφυρίγματα παρά να προβληματίζεται με την ευστοχία των αντιπάλων.  Μπορεί ο Νότε να έκανε ίσως την καλύτερη εμφάνιση του σκοράροντας 26, κλέβοντας κάμποσες μπάλες και κερδίζοντας σημαντικά ριμπάουντ στο τέλος αλλά από την εξίσωση των κορυφαίων δεν γίνεται να λείψουν οι Σανόγκο και Χάγκινς. Ο Σανόγκο πέρα από το εκρηκτικό του ξεκίνημα έδωσε σπουδαίες μάχες κάτω από το καλάθι και έπαιξε καταπληκτικές άμυνες στα κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού. Ενώ ο Χάγκινς όπως γράψαμε και πιο πριν ξαφνικά εμφανίσθηκε στο γήπεδο όταν ζόρισαν τα πράγματα και απλά «τελείωσε» τον μπάογκ. Δεν απέφυγε τα λάθη ο Καστρίτης ωστόσο από την στιγμή που το τελικό αποτέλεσμα τον δικαιώνει όλα είναι ανούσιες λεπτομέρειες.

ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΗΘΕΛΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Θέληση, πείσμα, δίψα για τη νίκη εντός και εκτός παρκέ που το διέκρινες με ευκολία ρίχνοντας μια ματιά στις κερκίδες αλλά και στα μάτια των παικτών μας.  Ο κόσμος ήθελε τη νίκη σαν τρελός και το απέδειξε εξαντλώντας τα εισιτήρια της αναμέτρησης με γοργούς ρυθμούς. Αντίστοιχα και η ομάδα ήθελε να σπάσει το αρνητικό σερί των 3 ηττών αλλά και να αποδείξει ότι η εμφάνιση στο παιχνίδι του Α’ γύρου ήταν μια κακή συγκυρία. Οι 3 διαιτητές αποδείχθηκαν λίγοι για να σταματήσουν τον Νότε, τον Σανόγκο, τον Χάγκινς και τα άλλα παιδιά… και το ντέρμπι βάφτηκε κίτρινο! Σπουδαία νίκη σε μια ημέρα όπου το Παλέ θύμισε κάτι από το ένδοξο παρελθόν και όλη η φίλαθλη Ελλάδα κατάλαβε ότι με τους τρελούς οπαδούς του Θεού του Πολέμου δεν τα βάζεις! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ, συνέχισε να τους πονάς!

ΥΓ. Με 50-50 διαιτησία από το ημίχρονο θα είχε τελειώσει το παιχνίδι με 20+ διαφορά.

ΥΓ2. Έγινε η αρχή στις οργανωμένες αντιδράσεις, αναμένουμε ανάλογη και ακόμη πιο δυνατή συνέχεια!

Σε προσωπικό του πάρτι μετέτρεψε ο Μάνου Γκαρθία την σημαντική αναμέτρηση με τον Βόλο πετυχαίνοντας 3 υπέροχα γκολ! Ο Ισπανός με μια μεγαλειώδη εμφάνιση έδειξε την πραγματικά μπορεί να προσφέρει δικαιολογώντας τον ντόρο που έκανε η μεταγραφή του. Δεν απειλήθηκε ο ΑΡΗΣ από το αντιποδόσφαιρο του Βόλου. Ούτε μάσησε από τον διαιτητή Κατοίκο που μαζί με το VAR γράψανε άλλη μια «μαγική στιγμή» στο Ελληνικό ποδόσφαιρο στο διπλό πέναλτι πάνω στον Γκρέι που δεν καταλογίστηκε!

ΑΤΟΛΜΟΣ ΚΑΙ ΤΣΑΠΑΤΣΟΥΛΗΣ

Λίγες ήταν οι επιλογές του Πάρντιου για αυτό το παιχνίδι με την παρουσία του Ντουκουρέ στην βασική ενδεκάδα αντί του Ετέμπο μάλλον να αποτελεί την μοναδική έκπληξη. Επιλογή που δεν μας βγήκε μιας και στο πρώτο ημίχρονο ο Ντουκουρέ μαζί με τους Ματέο Γκαρσία και τον Μαντσίνι έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο ακυρώνοντας με ευκολία κάθε προσπάθεια για ορθολογική επιθετική ανάπτυξη. Έστω και άναρχα ο ΑΡΗΣ βρήκε 2-3 ευκαιρίες που θα μπορούσε εύκολα να σκοράρει αν δεν υπήρχε αυτή η νευρικότητα στα σουτ και στις πάσες των παικτών μας. Η αναποτελεσματικότητα για ακόμη μια φορά έκανε την εμφάνιση της και σημάδεψε την εικόνα μας στο Α’ ημίχρονο.

ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΗΘΗΚΕ Ο ΜΑΝΟΥ ΓΚΑΡΘΙΑ ΚΑΙ ΕΣΤΗΣΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΡΤΙ

2’ ήταν αρκετά να δώσει ο Μανού το σύνθημα εκκίνησης  του πάρτι. Μετά από μια εξαιρετική συνεργασία με τον Μαντσίνι, ο Γκάρθια από πλάγια θέση με ένα καλοζυγισμένο σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα παρά την καλή κίνηση του τερματοφύλακα του Βόλου. Το 1-0 ήταν η ανάσα που χρειαζόμασταν μιας και ο Βόλος έδειχνε ανήμπορος να απειλήσει. Και από την στιγμή που ο Ισπανός ξεκίνησε τον «χορό» το πάρτι είχε δρόμο ακόμη και πανέμορφα γκολ! ΄Με ένα έξυπνο συρτό σουτ στην ανάποδη γωνία από εκεί που περίμεναν όλοι να σουτάρει έκανε το 2-0 στο 60’ και στο 73’ με ένα μακρινό σουτ ζωγραφιά άφησε άγαλμα τον γκολκίπερ του Βόλου γράφοντας το τελικό 3-0!

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟΝ ΒΟΛΟ ΚΑΙ ΤΟ «ΦΟΡΜΑΡΙΣΜΑ» ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ

Μπορεί ο Μανού Γκαρθία να είναι αυτός που έκλεψε την παράσταση αλλά ίσως ο Πάρντιου να είναι ακόμη πιο χαρούμενος από τον Ισπανό που πέτυχε «χατ-τρικ». Τον κρατούσε για τον Βόλο μας είχε πει ο Άγγλος και τελικά δικαιώθηκε πανηγυρικά.  Ο Μανού σίγουρα πήρε τα πάνω του και πλέον διεκδικεί με εμφατικό τρόπο φανέλα βασικού για τη συνέχεια της χρονιάς σε ένα σημείο που ο ΑΡΗΣ χρειάζεται την αποτελεσματικότητα του. Πέρα από τον Μανού ο Πάρντιου είδε τον Νταρίντα να έχει σταθεροποιηθεί σε μια υψηλή απόδοση αλλά και τον Μπράμπετς να δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση.  3 παίκτες που σε μεγάλο βαθμό ο καθένας στο πόστο του σήκωσε την ομάδα στις πλάτες του. Ακόμη και οι Εμπακατά(μέχρι να τραυματιστεί) και Οντουμπάτζιο του Β ημιχρόνου φάνηκαν ετοιμοπόλεμοι και ουσιαστικοί στο παιχνίδι τους.  Και όταν ακολουθεί αυτό το σημαντικό παιχνίδι με τον Ολυμπιακό το να έχεις κομβικούς παίκτες σε καλή κατάσταση μπορεί να είναι και το κλειδί της πρόκρισης.

+3 ΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΦΗΝΙΑΣΜΕΝΟΣ ΜΑΝΟΥ ΓΚΑΡΘΙΑ

2 πρόσωπα είχε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι με αυτό του πρώτου ημιχρόνου να είναι αυτό που μας πονάει αγωνιστικά ως τώρα στο πρωτάθλημα. Αν όμως έχεις παίκτες σαν τον Μανού Γκαρθία… τα δύσκολα γίνονται εύκολα και η υπόθεση νίκη απέναντι σε ομάδες που έρχονται να παίξουν αντιποδόσφαιρο όπως ο Βόλος σήμερα καταλήγουν σε πάρτι! 3 φανταστικά γκολάκια από τον Ισπανό αφιερωμένα στον διαιτητή Κατοίκο και τον αόματο συνάδελφο του στο VAR! Όσο για τους «οικογενειάρχιδες» του Βόλου πήραν ακριβώς αυτό που τους άξιζε. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Τι σημασία έχει που έχασε ο Βόλος; Διαιτητής και VAR το χρέος τους το έκαναν!

Το αυτονόητο έκανε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στον Λεβαδειακό παίρνοντας την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου. Μπορεί το 1-0 να δείχνει μια οριακή νίκη ωστόσο η ομάδα μας ήταν πολύ καλύτερη του Λεβαδειακού κυκλοφόρησε εξαιρετικά την μπάλα μέχρι το 60’ ενώ είδε την τύχη να της γυρίζει την πλάτη με τα ωραία σουτ των Γκαρθία και Καμάτσο να καταλήγουν στο δοκάρι. Μοίρασε ευκαιρίες ο Πάρντιου και έβγαλε πολύτιμα συμπεράσματα για τη συνέχεια.

ΟΡΕΞΑΤΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΤΡΕΞΙΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ

Κόντρα σε ότι περιμέναμε λόγω των αρκετών αλλαγών οι παίκτες του Πάρνιου από το σφύριγμα της σέντρας μπήκαν αποφασισμένοι να υπηρετήσουν στο απόλυτο το πλάνο του προπονητή τους. Το μοναδικό και νικητήριο γκολ μπορεί να προήλθε από την εκτέλεση πέναλτι του Μαντσίνι αλλά αυτό δεν ακυρώνει την εντυπωσιακή παρουσία του ΑΡΗ ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο. Γρήγορες μεταβιβάσεις, σωστές τοποθετήσεις και αλληλοκαλύψεις στην άμυνα που δεν επέτρεπαν στους αντιπάλους μας να πάρουν ανάσα και να κοιτάξουν προς την εστία μας. Νταμπό και Μάνου Γκαρθία ήταν οι παίκτες κλειδιά της εξαιρετικής εικόνας του πρώτου ημιχρόνου. Από κοντά σε επίπεδα απόδοσης και οι Μαντσίνι, Ετέμπο και Οντουμπάτζιο βοήθησαν τα μέγιστα ώστε ο ΑΡΗΣ να ελέγξει με ευκολία το παιχνίδι. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Καμάτσο που αυτή τη φορά δεν σκόραρε αλλά με την πίεση ψηλά που ασκούσε αλλά και τα τρεξίματα του χωρίς την μπάλα είχε σίγουρα θετικό πρόσημο. Πάντα παίζει ρόλο και ο αντίπαλος αλλά σήμερα ίσως να είδαμε τον ΑΡΗ να κυκλοφορεί την μπάλα πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά από κάθε άλλο παιχνίδι.

ΤΑ «ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΠΑΡΝΤΙΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ

Την ανάγκη να βγουν μπροστά και άλλοι παίκτες έχει εντοπίσει εδώ και καιρό ο προπονητής μας και αυτό ακριβώς επιδίωξε και σήμερα με τις ευκαιρίες που έδωσε στους παίκτες του. Παρά την γκρίνια αρκετών για τα «πειράματα» του Άγγλου ξαφνικά αρχίζουμε να βλέπουμε μέσα στο γήπεδο παίκτες σαν τον Μανού Γκαρθία, τον Νταμπό  και τον Καμάτσο. Παίκτες που φλερτάρουν εδώ και καιρό με την ταμπέλα της «αποτυχημένης μεταγραφής» πλέον δείχνουν ετοιμοπόλεμοι και ικανοί να δώσουν λύσεις στην ομάδα. Μάλιστα και οι 3 λίγο έλειψε να πετύχουν γκολ με την  τύχη όμως να μην τους χαμογελάει. Αν στους παραπάνω προσθέσουμε την επιστροφή του τραυματία Ενκουλού τον «έτοιμο» Νταρίντα και τον «παλιό» Καμαρά που σχεδόν από το αεροδρόμιο σήμερα πρόλαβε και πήρε χρόνο συμμετοχής τότε ο ΑΡΗΣ μας έστω και με λίγη καθυστέρηση ίσως να αρχίζει να αποδίδει τα αναμενόμενα… σύμφωνα πάντα με τις προσδοκίες που υπήρχαν από το καλοκαίρι. Μπορεί στο πρωτάθλημα να έχουμε μείνει πίσω αλλά στο κύπελλο τα πάντα είναι ανοιχτά. Ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι με την ολοκλήρωση μιας αγωνιστικής σεζόν να υπάρχει και κάποια παρακαταθήκη για την επόμενη.

ΒΡΙΣΚΕΙ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΛΛΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΓΚΟΛ

Με τον Μαντσίνι να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα ο ΑΡΗΣ πήρε αυτό που ήθελε σήμερα χωρίς να ιδρώσει. Η εικόνα της ομάδας για περίπου 65’ ήταν αρκετά καλή παρά το ροτέισον του Πάρντιου και αυτό ήταν ίσως το σημαντικότερο στοιχείο της αναμέτρησης σε ένα παιχνίδι όπου σίγουρα ο ΑΡΗΣ δικαιούταν περισσότερα γκολ. Παρόλα αυτά η ατυχία ή η αναποτελεσματικότητα αν προτιμάτε στην τελική προσπάθεια εξακολουθεί να αποτελεί το βασικό πρόβλημα της ομάδας μας. Πρόβλημα που θα πρέπει να λυθεί με κάποιο τρόπο αν θέλουμε να πετύχουμε τους στόχους μας.

ΥΓ. Όπως λένε και οι άλλοι… μπορεί να ήρθε η νίκη από την άσπρη βούλα αλλά ήμασταν πολύ καλύτεροι του αντιπάλου. Αν όμως απέναντι μας είχαμε αντί για τον Λεβαδειακό μια «μεγάλη» ομάδα με το «εξυγιαντικό» VAR στο πλευρό της, τώρα θα γκρινιάζαμε για την ατυχία, την αναποτελεσματικότητα μας και φυσικά την διαιτησία.

Πολύ πιο εύκολα από όσο περιμέναμε ο ΑΡΗΣ μας έκαμψε την αντίσταση του Αστέρα Τρίπολης «κλειδώνοντας» την νίκη από το πρώτο ημίχρονο με τα γκολ των Γκαρθία και Φαμπιάνο. Έσπασε και η «γκίνια» του Καμάτσο που αυτή τη φορά την εξαιρετική πάσα ακριβείας του Μαντσίνι την έστειλε στα δίχτυα βάζοντας και αυτός την σφραγίδα του σε ένα παιχνίδι που χαρακτηρίστηκε από την αποτελεσματικότητα των παικτών μας στην τελική προσπάθεια.

ΕΙΧΕ ΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ

Με τον Μαζικού και τον Γκαρθία να είναι τα νέα πρόσωπα στην ενδεκάδα ο ΑΡΗΣ σε σχέση με το παιχνίδι της Τούμπας είχε περισσότερη ταχύτητα και καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας. Τόσο ο Μαζικού από την πλευρά του όσο και ο Γκαρθία είχαν ενεργό ρόλο στην ανάπτυξη της ομάδας μας και αυτό μας έδωσε την δυνατότητα να έχουμε περισσότερες επιλογές στην επίθεση.

ΒΡΗΚΕ ΓΚΟΛ Ο ΓΚΑΡΘΙΑ, ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΣΙΣΤ ΣΤΟΝ ΦΑΜΠΙΑΝΟ Ο ΝΤΑΡΙΝΤΑ

Όσο πιο γρήγορα βρίσκεις γκολ σε παιχνίδια σαν το σημερινό τόσο πιο εύκολα γίνονται τα πράγματα. Ο Γκαρθία με ένα πολύ ωραίο διαγώνιο συρτό σουτ έξω από την περιοχή μόλις στο 19’ έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα μας και άνοιξε τον δρόμο για μια εύκολη νίκη. Εύκολη νίκη που επιβεβαιώθηκε με το γκολ του Φαμπιάνο στο 32’ από την ασίστ του Νταρίντα που μόλις στη 2^η εμφάνιση του πείθει ότι μπορεί να βοηθήσει την ομάδα ποικιλοτρόπως. Δεν ήταν μόνο η ασίστ στον Φαμπιάνο ήταν ο τρόπος που συνδυαζόταν με τους συμπαίκτες του, οι τοποθετήσεις του σε άμυνα και επίθεση αλλά και οι φάσεις που προσπάθησε να σκοράρει.

ΑΡΠΑΞΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ Ο ΚΑΜΑΤΣΟ

Οι μικροενοχλήσεις του Γκρέι που τον οδήγησαν νωρίς στον πάγκο έδωσαν την ευκαιρία στον Καμάτσο να αγωνισθεί στην κορυφή της επίθεσης και ο Πορτογάλος αυτή τη φορά δικαίωσε την εμπιστοσύνη του προπονητή του. Κινήθηκε ωραία όσες φορές του δόθηκε η μπάλα, πήρε τις προσπάθειες που μπορούσε και έκανε γκολ την εκπληκτική ασίστ του Μαντσίνι λίγο πριν το τέλος του αγώνα. Και όσο σημαντικό ήταν το γκολ για τον Καμάτσο άλλο τόσο σημαντική ήταν και η ασίστ για τον Μαντσίνι που παλεύει να ανέβει στα επίπεδα απόδοσης πριν το «σήριαλ» της μεταγραφής του.

ΨΑΧΝΕΙ(ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΙ) ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Αν και θα περιμέναμε στο Β ημίχρονο με το σκορ στο 2-0 ο ΑΡΗΣ να παίξει ακόμη ελεύθερα ξεδιπλώνοντας τις ικανότητες του στην πράξη είδαμε μια ομάδα να ζορίζεται να κρατήσει μπάλα και να βγει μπροστά με αξιώσεις. Όταν όμως στις μετρημένες καλές ευκαιρίες που σου έχουν δοθεί έχεις πετύχει 2 γκολ από τα πρώτα 45’ και πετυχαίνεις και ένα τρίτο στην επανάληψη όπου ο αντίπαλος κάνει το παιχνίδι του τότε όλα τα υπόλοιπα είναι ανούσιες λεπτομέρειες. Ο Πάρντιου εδώ και καιρό πειραματίζεται με την ελπίδα να βρει νέους πρωταγωνιστές μέσα από το ρόστερ που έχει στη διάθεση του και αυτό ακριβώς έγινε σήμερα. Ο Γκαρθία έκανε τη διαφορά με το γκολ που πέτυχε αλλά και την συνολική του παρουσία όσο αγωνίσθηκε. Ο Μαζικού κάλυψε όλη την πλευρά πολύ καλύτερα από τον  Πίρσμαν ενώ και ο Καμάτσο στο ρόλο του αντικαταστάτη του Γκρέι στην κορυφή της επίθεσης την έκανε την δουλειά του. Αν στους 3 παραπάνω προσθέσουμε και τον Νταρίντα τότε ίσως μπορούμε να πούμε ότι οι δοκιμές του Πάρντιου αρχίζουν να πιάνουν τόπο. Δοκιμές σε μεγάλο βαθμό απαραίτητες μιας και οι απρόσμενοι τραυματισμοί, οι πιθανές αποχωρήσεις επιβάλλουν ένα «ξεκαθάρισμα» του ρόστερ ώστε να φανεί σε ποιους μπορεί να υπολογίζει ο Πάρντιου για το κάτι παραπάνω. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι διανύουμε περίοδο μεταγραφών οπότε αυτές οι δοκιμές θα βοηθήσουν ώστε να γίνουν οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις.

ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟΙ 3 ΒΑΘΜΟΙ

Ένα από τα πιο «ξεκούραστα»  παιχνίδια της  φετινής αγωνιστικής σεζόν παρακολουθήσαμε σήμερα στο Κλ.Βικελίδης με τον ΑΡΗ μας να έχει την αποτελεσματικότητα που χρειάζεται στην τελική προσπάθεια. Πρώτο γκολ για τον Μανού, πρώτο γκολ(στο πρωτάθλημα) για τον Καμάτσο, ασίστ από τον πολύτιμο Νταρίντα, γεμάτη παρουσία από τον Μαζικού σε ένα παιχνίδι όπου ο Πάρντιου έψαξε και βρήκε αυτή τη φορά νέους πρωταγωνιστές για την ομάδα μας! Σίγουρα χρειάζεται περισσότερη διάρκεια στο ενενηντάλεπτο αλλά η ευστοχία στην τελική προσπάθεια είναι αυτή που κάνει από την αρχή της σεζόν τη διαφορά. Σήμερα ο ΑΡΗΣ ήταν αποτελεσματικός και όλα έγιναν εύκολα και ωραία! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

3 γκολ πέτυχε ο ΑΡΗΣ μέτρησε τελικά το 1 και αυτό ήταν αρκετό για να κλείσει η χρονιά με μια ευχάριστη πινελιά. Ωστόσο ο εκνευρισμός που πρόσφερε ο διαιτητής Ζαμπάλας και οι βοηθοί του στο VAR μάλλον υπερκάλυψαν την χαρά της νίκης. Μια χαρά που μετριάστηκε και από την αναποτελεσματικότητα των παικτών χάνοντας για ακόμη μια φορά μπόλικες «άχαστες» ευκαιρίες. Έστω και με μπόλικο σασπένς… το «χρυσό» γκολ το έβαλε ο Γκρέι και ο ΑΡΗΣ πήρες 3 πολύτιμους βαθμούς που τους είχε πάρα πολύ ανάγκη.

ΖΑΜΠΑΛΑΣ ΚΑΙ VAR Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

Δεν υπήρχε Παναιτωλικός σήμερα στο γήπεδο και έτσι αυτόματα οι αντίπαλοι μας μέσα στο γήπεδο ήταν ο διαιτητής, οι VARίστες και η αστοχία μας. Αστοχία που στο πρώτο μέρος «έσπασε» σε 2 φάσεις με τον Γκρέι αλλά το VAR είδε οφσάιντ. Και αν την 2^η φορά που σκόραρε ο Γκρέι ήταν καθαρά οφσάιντ στο πρώτο γκολ δεν υπάρχει καμία απολύτως παράβαση. Για αυτό άλλωστε όπως συνηθίζουν στα γκολ του ΑΡΗ το VAR έκανε μια σύσκεψη 5’ και κατάφεραν να στήσουν τις γραμμές όπως βόλευε για να δικαιολογήσουν την ακύρωση του γκολ. Πέρα από αυτήν την ξεκάθαρη περίπτωση υπήρχε μια μόνιμη ανοχή στα μαρκαρίσματα των αντιπάλων μας και μια υπέρμετρη ευαισθησία όπως πιέζαμε τους παίκτες του Παναιτωλικού.

Η ΑΣΙΣΤ ΤΟΥ ΜΑΝΤΣΙΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΪ

Το Β ημίχρονο ξεκίνησε με τον ΑΡΗ να επιμένει και να δικαιώνεται στο 52’ όπου ο Μαντσίνι με μια ωραία σέντρα από τα πλάγια έδωσε την ευκαιρία στον Γκρέι να μπει δυνατά στην φάση και να προλάβει με τον κεφάλι τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Το γκολ πρόσφερε ανακούφιση αλλά όχι την ηρεμία και το καθαρό μυαλό που χρειαζόμασταν. Από τη μια ο διαιτητής να σφυρίζει ότι θέλει και από την άλλη να χάνονται απίθανες ευκαιρίες για να κλειδώσει η νίκη. Ο τραυματισμός του Πάλμα από σκληρό μαρκάρισμα αντιπάλου που δεν σφυρίχτηκε καν φάουλ ήταν το κερασάκι στην άνοστη τούρτα μιας περίεργης βραδιάς… όπου το αντιποδόσφαιρο του Παναιτωλικού, η αστοχία των παικτών μας και ο τραγέλαφος της ελληνικής διαιτησίας-παράγκας έκλεψαν την παράσταση.

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΖΟΡΙΖΕΤΑΙ

Αισθητά βελτιωμένος ο ΑΡΗΣ μας σήμερα με τον Πάρντιου να προχωράει σε ορθολογικές επιλογές δίνοντας ταυτόχρονα την ευκαιρία και στον Μανού Γκαρθία. Είχαμε τον έλεγχο του αγώνα, δημιουργήσαμε κάμποσες καλές ευκαιρίες, βάλαμε 2 κανονικά γκολ (με το ένα να ακυρώνεται) αλλά και πάλι η ομάδα έδειξε να έχει  έλλειψη αυτοπεποίθησης. Μόνο έτσι εξηγείτε η δυσκολία στην τελική προσπάθεια ακόμη και σε φάσεις που λες δεν γίνεται να χαθεί το γκολ. Όπως κόντρα στον Λεβαδειακό έτσι και σήμερα σπαταλήθηκαν σπουδαίες ευκαιρίες ώστε ο ΑΡΗΣ να γράψει εύκολα 4-5 γκολ. Ναι μεν είδαμε περισσότερους συνδυασμούς, προσπάθειες για κάθετες πάσες και τους παίκτες μας να επικοινωνούν καλύτερα μεταξύ τους αλλά χρειάζεται κάτι παραπάνω ώστε η ομάδα να φθάσει στα επιθυμητά επίπεδα. Όπως και στον χώρο του κέντρου όπου οι παίκτες του Παναιτωλικού κυκλοφορούσαν την μπάλα ανενόχλητοι. Μέτρια πράγματα από τον Γκαρθία που έχασε και μια απίθανη ευκαιρία αλλά μετά από τόσο μεγάλη «αποχή»  ίσως να του λείπει αγωνιστικός ρυθμός. Μας τρέλανε ο Γκρέι σήμερα σκοράροντας 3 φορές, κερδίζοντας πολλές μονομαχίες, βγάζοντας μια εκπληκτική πάρε βάλε πάσα στον Γκαρθία αλλά και πάλι έχασε ευκαιρίες που πρέπει να τις κάνει γκολ. Σίγουρα όμως ήταν στους διακριθέντες μαζί με τον πολύ καλό Οντουμπάτζιο που σχεδόν έκανε τα πάντα στο παιχνίδι. Σταθερά καλός ο Γκαρσία αν και θα μπορούσε να είχε συνδυάσει την σημερινή του εμφάνιση και με ένα γκολ. Βελτιωμένος και ο Μαντσίνι που δείχνει να αφήνει το σήριαλ της μεταγραφής του στην άκρη. Έσπρωχνε ο Πάλμα την ομάδα στην επίθεση αλλά είχε αρκετές κακές επιλογές.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟΝ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΟΧΙΑ ΤΟΥ

Με γκολ που δεν βρήκαν τρόπο να ακυρώσουν ο διαιτητής, οι επόπτες και το VAR ο ΑΡΗΣ κατάφερε να κερδίσει τον ανύπαρκτο Παναιτωλικό και να μαζέψει 3 πολύτιμους βαθμούς στο φινάλε της χρονιάς. Βελτιωμένη η ομάδα, κυριάρχησε μέσα στο γήπεδο αλλά χωρίς να καταφέρει να μεταφράσει τις σπουδαίες ευκαιρίες σε πολλά γκολ. Εστω και με το 1-0 η δουλειά έγινε και πλέον κοιτάμε τη συνέχεια αναμένοντας το “lifting” της μεταγραφικής περιόδου.  Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Σουπερλιγδα στα καλύτερα της… από το αντιποδόσφαιρο του Παναιτωλικού, τις δηλώσεις του προπονητή του Παναιτωλικού που δεν(!?!?) είδε ευκαιρίες του ΑΡΗ μέχρι και τον αηδιαστικό Ζαμπάλα και τους «επιστήμονες» στο VAR που πάλι έκαναν τα μαγικά τους.

Με περίσσια ώθηση από τον κόσμο του που γέμισε το γήπεδο, ο ΑΡΗΣ μας κατάφερε να κάμψει την αντίδραση της Καρδίτσας και της εχθρικής για ακόμη μια φορά διαιτητικής τριάδας φθάνοντας στη νίκη με 85-68! Η ενέργεια που έβγαλαν οι παίκτες μας σε άμυνα και ριμπάουντ υπερκάλυψαν την αστοχία μας και ήταν οι βασικοί λόγοι της νίκης. Μια νίκη που θα ερχόταν πολύ πιο εύκολα αν οι 3 διαιτητές για 3 ολόκληρα δεκάλεπτα φάνηκαν να κάνουν ότι μπορούν είτε για να επαναφέρουν την Καρδίτσα στην διεκδίκηση της νίκης ή απλά για να χαλάσουν αυτή την όμορφη ατμόσφαιρα στο κατάμεστο Παλέ από κόσμο που γουστάρει ΑΡΗ και μπάσκετ.

Η ΓΝΩΣΤΗ ΝΕΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Από την στιγμή που απουσιάζει ο Χάγκινς πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι κάθε ξεκίνημα της ομάδας μας θα έχει μπόλικα λάθη και κακές επιλογές στην επίθεση. Κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ και σήμερα μπήκε νευρικά παλεύοντας να βρει τα πατήματα του πάνω στο παρκέ.

ΜΑΧΗΤΗΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΑΣΗ

Και όταν στο κακό μας ξεκίνημα είμαστε πάνω στο σκορ τότε λογική συνέπεια είναι όταν βρούμε ρυθμό όλα να γίνονται πιο εύκολα. Ακόμη και αν η αστοχία ακόμη και κάτω από το καλάθι ήταν συχνό φαινόμενο η ενέργεια που έβγαζαν οι παίκτες μας σε άμυνα και ριμπάουντ κατέληγε σε ένα πείσμα που έστελνε την μπάλα στο καλάθι!  Τι και αν οι διαιτητές μας είχαν φορτώσει με μπόλικα φάουλ όταν έκλειναν τα μάτια σε ξεκάθαρα φάουλ πάνω στους παίκτες μας, οι παίκτες του Γ.Καστρίτη τον χαβά τους. Να τρέχουν πάνω κάτω αφηνιασμένοι, να παίρνουν το ένα ριμπάουντ μετά το άλλο και τελικά να πετυχαίνουν το καλάθι οδηγώντας την ομάδα σε μια σημαντική νίκη!

ΑΥΤΟΣ Ο ΑΡΗΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ Γ.ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Σπάνια μένουμε τόσο πολύ σε έναν προπονητή που ακόμη δεν έχει προλάβει να πετύχει κάτι «χειροπιαστό» αλλά σε αυτό το πέρασμα του από τον ΑΡΗ ο Γιάννης Καστρίτης βάζει  την υπογραφή του σε αυτήν την ομάδα που θαυμάζουμε πάνω στο παρκέ. Τι και αν το μπάτζετ είναι πενιχρό και αναγκάστηκε να αλλάξει τα καλύτερα γρανάζια της περσινής ομάδας… η φιλοσοφία παραμένει η ίδια. Παίκτες παθιασμένοι να τα δίνουν όλα σε κάθε φάση με αυτοθυσία και ζήλο για να προσφέρουν στην ομάδα. Για να το κάνει αυτό ένας παίκτης πρέπει κάτι να τον παρακινήσει ή απλά να τον εμπνεύση… και αυτή η έμπνευση είναι ο Γ.Καστρίτης. Ακόμη και όταν βλέπεις αυτή την υπερβολική ώρες ώρες άμυνα με τον ψηλό να μαρκάρει στην κορυφή τον αντίπαλο γκαρντ …ξέρεις ότι στο τέλος η ομάδα θα βρει την άκρη και θα κάνει αυτά που πρέπει μέσα στο γήπεδο.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΠΟΝΤΟΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ

Ομάδα και κόσμος έδωσαν την απάντηση τους «δυνάστες» του ελληνικού μπάσκετ στήνοντας ένα ξεχωριστό κιτρινόμαυρο πάρτι εντός και παρκέ. Στις γεμάτες εξέδρες του Παλέ ο κόσμος χοροπηδάει αδιαφορώντας για τις γκρι προκλήσεις και πάνω στο παρκέ ένα σύνολο παικτών αποφασισμένο να ματώσει για να κερδίσει. Το μόνο που μπορούσε να κάνει η Καρδίτσα ήταν να χορέψει στο ρυθμό μας και να αποδεχθεί την ήττα της. Βελτιωμένη η ομάδα παρά την αστοχία της. Κέρδισε σημαντικούς βαθμούς αλλά και πόντους αυτοπεποίθησης. Μπράβε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Καλή η νίκη αλλά αυτό με την διαιτησία έχει πραγματικά ξεφύγει. Σαν να έχει ανοίξει «βεντέτα» φαίνεται η φάση. Δεν εξηγείται αλλιώς!

ΥΓ2. Λουστείτε τώρα το «ευχαριστώ» του τρέλαρχου… που όσο ήταν στον ΑΡΗ προσπαθούσατε να μας πείσετε ότι πρόκειται εκ των κορυφαίων της Ευρώπης. Έτσι είναι οι δημοσιοσχεσίτες. Όταν κλείνει η πόρτα οριστικά τότε βγάζουν τα απωθημένα τους και τον πραγματικό τους εαυτό.

ΥΓ3. Αντί να στηρίζεται αυτό τον κόσμο και την ομάδα που αποτελεί όαση στις στάχτες του ελληνικού μπάσκετ εσύ λυσσαλέο κυνήγι με κάθε τρόπο! Μα τόσο κόμπλεξ;