Τρίτη, 19 Μαρτίου 2024

#ΔΙΑΦΟΡΑ

Ηχηρή απάντηση από την 1η αγωνιστική των πλέιοφς στο ερώτημα «τι θα κάνει ο ΑΡΗΣ στα πλέιοφς;» έδωσε η ομάδα μας στην Τούμπα, κερδίζοντας τον μπαογκ με 0-1! Το αριστοτεχνικό γκολ του Μορόν που θύμισε Κάμπορα έγραψε το τελικό 0-1 σε ένα παιχνίδι όπου ολόκληρη η ομάδα λειτούργησε σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή. Έξαλλα πανηγύρια στα αποδυτήρια από τους θριαμβευτές που συνεχίζουν να διαψεύδουν όλους αυτούς που μας θέλουν αδιάφορους και χαμένους πριν τη σέντρα.

ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΕΙ

Σε αυτό το σημείο του πρωταθλήματος οι ομάδες δεν έχουν πολλά να κρύψουν. Το παιχνίδι του ποακ στο Ζάγκρεμπ ήταν ένα ακόμη παράδειγμα για τις αδυναμίες του σημερινού αντιπάλου και εκεί ακριβώς προσάρμοσε ο Μάντζιος τα πλάνα του. Με μια ενδεκάδα με ελάχιστες διαφοροποιήσεις σε σχέση με τον ημιτελικό του κυπέλλου αλλά με έναν εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό. Ο ΑΡΗΣ παραχώρησε εξαρχής την κατοχή στον συμπολίτη, με του που πλησίαζε το κέντρο τον έκλεινε και έψαχνε το λάθος που θα του δώσει την ευκαιρία για να χτυπήσει. Όπως ακριβώς έγινε με το γκολ του Μορόν. Ο Σαβέριο εντόπισε μια ολιγωρία της άμυνας του ποακ, πέρασε από τα αριστερά, πάσαρε στον Μορόν που αν και με πλάτη γύρισε ωραία το κορμί του και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Ένα γκολ στο 31΄ στην πρώτη μας κατεβασία χωρίς όμως ως εκείνο το σημείο να έχουμε απειληθεί.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΚΕ ΜΕ ΕΥΚΟΛΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Ο Σαβέριο που ξεκίνησε την φάση από όπου προήλθε το 0-1 λίγο έλειψε στο ξεκίνημα του Β ημιχρόνου να γίνει ο απόλυτος πρωταγωνιστής του ντέρμπι.  Με εξαιρετικό διάβασμα της αντίπαλης άμυνας και κίνηση με την μπάλα, έφθασε φάτσα με την εστία ανενόχλητος αλλά το σουτ πέρασε πάνω από το δοκάρι. Και αφού δεν έγινε το 0-2 η ομάδα αρκέστηκε στη διαχείριση του σκορ. Κάτι που το πέτυχε εύκολα μιας και με εξαίρεση κάτι κραυγές απελπισίας μπας και παρασύρουν τον διαιτητή και 1-2 καλές τοποθετήσεις του Κουέστα η ομάδα δεν ένιωσε πίεση.       

ΜΕ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΜΑΝΤΖΙΟ ΕΦΑΡΜΟΣΘΗΚΕ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

Το έχουμε ξαναδεί το έργο, δεν μας κάνει εντύπωση. Ο Μάντζιος ξέρει τον τρόπο να αντιμετωπίζει αυτά τα παιχνίδια και το απέδειξε και σήμερα. Το έχουν κατανοήσει και οι παίκτες του και για αυτό σήμερα όλοι τους ήταν απόλυτα συγκεντρωμένοι. Σωστές αποστάσεις, ελεγχόμενη πίεση την κατάλληλη στιγμή, αποφασιστικότητα στις μονομαχίες και ταχύτητα στο τρανσίσιον.  Αυτά έκανε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα, όπως ακριβώς έχει ξανακάνει ακριβώς τα ίδια σε αυτό το γήπεδο με αυτόν τον αντίπαλο. Προφανώς και ο Λουτσέσκου συνεχίζει να υποτιμά τον Μάντζιο και τους παίκτες του μιας και δεν αλλάζει απολύτως τίποτα. Θεωρεί δεδομένο ότι η ομάδα του είναι καλύτερη και θα καταφέρει να επικρατήσει μην μπαίνοντας καν στην διαδικασία να σκεφτεί το πως θα αγωνισθούμε. Αυτή η υπεροψία είναι βούτυρο στο ψωμί του Μάντζιου και για αυτό του έχει πάρει την ταυτότητα του Ρουμάνου προπονητή.

ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΤΟ ΕΞΟΧΙΚΟ

Με τον Μορόν να ντύνεται Κάμπορα και να πετυχαίνει ένα εξαιρετικό σεντερφορίσιο γκολ ο ΑΡΗΣ πήρε το διπλό στην Τούμπα σε ένα παιχνίδι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του. Έτσι το είχε σχεδιάσει ο Μάντζιος και έτσι ακριβώς εξελίχθηκε. Απόλυτα συγκεντρωμένοι όλοι οι παίκτες, εκτέλεσαν ιδανικά το πλάνο του προπονητή και πήραν μια σπουδαία νίκη. Πλέον η απάντηση δόθηκε για το τι θα κάνει ο ΑΡΗΣ στα πλέιοφς και αν η σκέψη του είναι από τώρα καρφωμένη στον τελικό. Θα τους γλεντάει όπου τους βρει! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Αυτά παθαίνεις όταν υποτιμάς τον ΑΡΗ. Από πρωτοπόρος καταλήγεις δεύτερος και αγχωμένος. Από καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος καταλήγεις άσφαιρος και προβληματισμένος.

ΥΓ2. Σε κεκλεισμένων των θυρών και οι ελάχιστοι «εκλεκτοί» μαζεύτηκαν πίσω από τον πάγκο μας για να δημιουργήσουν κλίμα… Μα πόσο κόμπλεξ ακόμη;

Κατηγορία Ποδόσφαιρο

Απέναντι στην χειρότερη με διαφορά άμυνα του πρωταθλήματος ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε άσφαιρος, νευρικός και επέτρεψε στο Μαρούσι να φθάσει σε μια σπουδαία νίκη. Ένας Τολιόπουλος έμοιαζε να παλεύει μόνος του μιας και κανείς από τους συμπαίκτες του στην επίθεση δεν βγήκε μπροστά. Ενώ και στην άμυνα ώρες ώρες μοιάζαμε με παιδική χαρά με την μια προσποίηση να μας κάνει άνω κάτω. Εκνευρισμός και απογοήτευση στου χλιαρού από άποψης προσέλευσης Παλέ.

ΖΕΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ, ΠΑΓΟΚΟΛΩΝΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Με τον Τολιόπουλο να μπαίνει δυνατά και τον Μπλούμπεργκς να «επιστρέφει» στο παρκέ μετά από κάμποσα παιχνίδια που ήταν αόρατος, ο ΑΡΗΣ αντέδρασε στο καλό ξεκίνημα του Αμαρουσίου, προσπέρασε στο σκορ και έδειχνε τουλάχιστον στην επίθεση να πατάει καλά. Στην άμυνα όμως υπήρχε μια άλλη ιστορία. Μια πονεμένη ιστορία όπως φαινόταν ακόμη και από το τζάμπολ. Όποιος ήθελε έμπαινε μέσα, πασούλες κάτω από το καλάθι μας, χαμένα ριμπάουντ και ένας Ραντούλιτσα που έκανε πάρτι από τα παλιά. Ακόμη και ο Τζούστον που δεν ξεκίνησε καλά κατάφερε να μοιράσει 5 ασίστ μπερδεύοντας ακόμη περισσότερο την προβληματική αμυντική μας λειτουργία.

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ ΤΟ ΧΑΟΣ

Κάπου στο δεύτερο ημίχρονο όταν το Μαρούσι προηγήθηκε με +10 έγινε αντιληπτό από τους παίκτες μας ότι θα πρέπει να παλέψουν παραπάνω για να γυρίσουν το παιχνίδι. Η ένταση στην άμυνα ανέβηκε και οι αντίπαλοι μας από εκεί που σκόραραν με ευκολία εγκλωβίστηκαν. Έλα όμως που και εμείς είχαμε τα δικά μας θέματα στην επίθεση. Αν εξαιρέσουμε τον Τολιόπουλο που ήταν απελπιστικά μόνος και από ένα σημείο και μετά ένιωθε την υποχρέωση να σουτάρει ακόμη και αν δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις… υπήρχε το χάος. Αόρατος για ακόμη μια φορά ο Μπλούμπεργκς, κατάφερε να χαλάσει 1-2 αιφνιδιασμούς, να «αστοχήσει» 3-4 φορές σε καρφώματα και λέιαπ και να κάνει το καλό του ξεκίνημα να μοιάζει με μακρινή ανάμνηση. Ο Χάρελ από «τρελός» με την καλή την έννοια που τον χαρακτηρίζαμε σε άλλα παιχνίδια, σήμερα μάλλον ήταν «μουρλός» και δεν ήξερε τι έκανε. Μποχωρίδης μέχρι τέλους τραγικός… Ενώ οι ψηλοί μας εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα από τους αντίστοιχους ψηλούς των αντιπάλων μας. Μέσα σε όλη αυτή την απογοητευτική εικόνα είχαμε και 3 διαιτητές να αρπάζουν την ευκαιρία που τους προσφέραμε. Ήθελαν οι παίκτες μας να αντιδράσουν αλλά απλά δεν μπορούσαν.

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΕΜΠΟ ΚΑΙ Ο ΚΑΣΤΡΙΤΗΣ

Η απορία είναι εξαρχής η ίδια. Όταν σχεδόν όλοι οι παίκτες σου είναι τόσο κακοί, τι μπορεί να κάνει ο προπονητής; Αν η απάντηση είναι τίποτα… τότε μάλλον σήμερα πέσαμε μέσα. Μπερδεμένος όπως και όλη η ομάδα ο κόουτς δεν μπόρεσε να αλλάξει την κατάσταση και μάλλον τα έκανε χειρότερα. Από την εμμονή σε παίκτες όπως ο Χάρελ, ο Μπλούμπεργκς και ο Μποχωρίδης που παραμένανε μέσα ενώ έκανα συνεχόμενα λάθη και φώναζαν ότι ήθελαν τις στιγμές τους στον πάγκο για να ηρεμήσουν. Μέχρι τις «στιγμιαίες» εμπνεύσεις με τον Περσίδη και τον Καλόγηρο που διήρκησαν μόλις για λίγα δευτερόλεπτα σε ένα παιχνίδι όπου η πλειοψηφία των παικτών μας αλλού πατούσαν και αλλού βρισκόντουσαν. Ενώ δεν έγινε και καμία προσπάθεια να περιοριστεί ο Νικολαϊδης που έδινε σε όλο το Μαρούσι ρυθμό. Πιθανόν γιατί εξαρχής υποτιμήθηκε όπως και ολόκληρο το Μαρούσι. Στο φινάλε και παρακολουθώντας την «κοιλιά» του ΑΡΗ σε αυτά τα τελευταία παιχνίδια με αποκορύφωμα το σημερινό ξαναγυρνάμε στο ερώτημα που κάναμε διαρκώς πριν κάποιο διάστημα. Τελικά ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο του φετινού ΑΡΗ; Κάτι πήγε να πει σχετικά ο Καστρίτης στην συνέντευξη τύπου, στο τέλος όμως και εκεί μας μπέρδεψε.

ΗΤΤΑ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ

Πικρή ήττα που μας γυρίζει στις ημέρες της αγωνιστικής αναξιοπιστίας γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα από το Μαρούσι μέσα στο Παλέ. Ο Ραντούλιτσα και η παρέα του εξέθεσαν ανεπανόρθωτα τους «ψηλούς» μας όπως και ολόκληρη την ομάδα μας. Όταν ζορίζεσαι να βάλεις καλάθια κόντρα στην χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος τότε μάλλον το πρόβλημα στο σκοράρισμα είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο νομίζαμε. Και αν πιστέψουμε ότι με ένα Τολιόπουλο όλα θα πάνε καλά… τότε το πιθανό είναι στην πορεία να τον «κάψουμε» και αυτόν.

Κατηγορία Μπάσκετ

Και με τον πλέον επίσημο τρόπο ο ΑΡΗΣ μας με αυτό το 0-0 σφράγισε το εισιτήριο του για τον μεγάλο τελικό! Δεν του βγήκαν οι φάσεις, αγχώθηκε και για μια δύο στιγμές αλλά ως εκεί. Ο ΑΡΗΣ επιβεβαίωσε το ρόλο του φαβορί και πήρε την αυτονόητη πρόκριση απέναντι στον Παναιτωλικό. Πανζουρλισμός στις κερκίδες του Κλ.Βικελίδης με τον κόσμο να αδιαφορεί για τα «κουλούρια» που παρακολούθησε και να απολαμβάνει με όλο του το είναι αυτήν πρόκριση στον τελικό μετά από 14 ολόκληρα χρόνια.

ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΣ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ, ΑΓΧΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Από την μια το άγχος του πρέπει για εμάς από την άλλη το «nothing to lose» του Παναιτωλικού δημιούργησαν εξαρχής ιδιαίτερες συνθήκες στην αναμέτρηση. Ο ΑΡΗΣ είχε τον έλεγχο, δεν κινδύνευε αλλά όποτε έφθανε στην αντίπαλη περιοχή τα έκανε όλα λάθος. Ο Παναιτωλικός έπαιζε με τον χρόνο θέλοντας να κρατήσει το 0-0 όσο μπορούσε ώστε να μεγαλώσει και άλλο το άγχος μας και ως ένα σημείο αυτό το πλάνο του λειτουργούσε ιδανικά.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΛΛΑ ΒΟΛΕΥΤΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΟΠΑΛΙΑ

Μπορεί οι κλασσικές ευκαιρίες που δημιουργήσαμε να ήταν ελάχιστες αλλά οι καταστάσεις όπου μπορούσαμε να σκοράρουμε ήταν πάρα πολλές. Εκεί φάνηκε το πόσο πιεσμένοι ήταν οι παίκτες μας σήμερα μιας και στις περισσότερες από αυτές τις φάσεις δεν καταφέραμε ούτε καν να σουτάρουμε. Λάθος πάσες, άνευρα σουτ πάνω στους αντιπάλους, χαμένα κοντρολ και μια ατολμία που γεννούσε μόνο εκνευρισμό. Ο Παναιτωλικός στα τελευταία 15’ προσπάθησε να γίνει απειλητικός. Είχε μια καλή κεφαλιά που πέρασε δίπλα από το δοκάρι και ως εκεί.  Στο τέλος ο Ανσαριφάρντ αφού μαζί με τον Μορόν δεν κατάφεραν να σκοράρουν λειτούργησε έξυπνα, έπαιξε με τον χρόνο και «κλείδωσε» την πρόκριση.

ΔΕΝ ΣΚΟΡΑΡΕ ΑΛΛΑ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Για πρώτη φορά φέτος ο Άκης Μάντζιος επέλεξε ενδεκάδα με όλους τους παίκτες στη διάθεση του ετοιμοπόλεμους για την πρόκριση και αυτό ήταν το αποτέλεσμα του ροτέισον που παρακολουθούμε εδώ και αρκετά παιχνίδια. Η παρουσία του Βέλεθ επιβεβαίωσε ότι στο πρόσωπο του ο προπονητής μας βρήκε έναν αξιόπιστο αμυντικό χάφ ενώ η ταυτόχρονη παρουσία του Μορόν με τον Ανσαριφάρντ ήταν κάτι καινούργιο που όμως φαινόταν ότι ταίριαζε. Για αυτό δούλευαν εδώ και καιρό ο Μάντζιος και οι παίκτες και σήμερα παρά το 0-0 το κατάφεραν. Και όταν μιλάμε για παιχνίδια που κρίνουν πρόκριση ή τίτλο το μόνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα.  Το αν έπαιξες καλά ή όχι αν στο τέλος πάρεις αυτό που θέλεις δεν θα το θυμάται κανείς.

ΤΙΣ ΕΝΥΤΠΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟ, Η ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΜΑΣ

Την ευκαιρία του να διεκδικήσει το πολυπόθητο κύπελλο επικύρωσε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα, αφήνοντας τον Παναιτωλικό του Πετράκη με τις θετικές εντυπώσεις της προσπάθειας των 20’ του πρώτου αγώνα και της μιας ουσιαστικής ευκαιρίας σήμερα. Ο ΑΡΗΣ αν και αγχωμένος ήταν σοβαρός και πήρε αυτό που ήθελε. Μια πρόκριση ύστερα από 14 χρόνια σε έναν τελικό και μια ευκαιρία για έναν τίτλο ύστερα από ακόμη περισσότερο καιρό... Όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν καμία σημασία και αυτό φάνηκε από τον τρόπο που πανηγύρισε ο κόσμος την σημερινή πρόκριση. Με την απαίτηση για «Κύπελλο στον Πύργο τον Λευκό» να είναι το σύνθημα στα χείλη όλων μας! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Κρατήσαμε και δυνάμεις για το παιχνίδι της Κυριακής για αυτούς που ρωτάνε και ανησυχούν...

Κατηγορία Ποδόσφαιρο
Δευτέρα, 04 Μαρτίου 2024 00:24

ΑΡΗΣ – ΑΕΚ 3-3 | Τους χάλασε τα πλάνα!

Με τον Μορόν να ισοφαρίζει με πέναλτι στο 97’ η ομάδα μας άντεξε στο πρέσινγκ της ΑΕΚ, του Σιδηρόπουλου και του Varista επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά ότι ο ΑΡΗΣ παίζει για την πάρτη του και μόνο. Ο δραστήριος Φέτφα ισοφάρισε , ο Σαβέριο έκανε προς στιγμή την ανατροπή με ωραία ενέργεια, ο Μορόν από την άσπρη βούλα σόκαρε στο φινάλε την Ένωση. Ικανοποίηση στον κόσμο που είδε την ομάδα να συνεχίζει να ανεβάζει την απόδοση της παρά το εκτεταμένο ροτέισον και να παίρνει αποτέλεσμα σε ένα παιχνίδι που οι υπόλοιποι μας είχαν ξεγραμμένους.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΡΗΣ, ΙΔΙΟ ΚΑΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Με πολλά νέα πρόσωπα παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ στο αρχικό σχήμα όπως εξαρχής αναμέναμε. Τα βλέμματα όλων ήταν πάνω στο Φαμπιάνο που μετά από περίπου 2 μήνες απουσίας επέστρεψε στην αγωνιστική δράση. Η αλλαγή προσώπων όμως δεν ήταν αρκετή για να κόψει ο ΑΡΗΣ την τελευταία του κακή συνήθεια και για ακόμη μια φορά μπήκαμε νωθρά επιτρέποντας στην ΑΕΚ νωρίς νωρίς να επιβάλει τον ρυθμό της. Η πλευρά του Μοντόγια από την αρχή είχε πρόβλημα με τον Άμπραμπαντ να μοιάζει με μόνιμη απειλή. Μια απειλή που μετουσιώθηκε σε ένα πέναλτι-φάντασμα από τον Σιδηρόπουλο σε μια φάση όπου ξεκάθαρα ο Άμπραμπαντ κάνει επιθετικό φάουλ στον Μοντόγια. Αχάμπαρος ο Σιδηρόπουλος με τεράστια ευκολία σφύριξε το πέναλτι, με το VAR να μην ασχολείται καν. Μπορεί η ΑΕΚ να είχε ξεκινήσει πολύ καλύτερα το παιχνίδι, το 0-1 όμως διαμορφώθηκε από μια λανθασμένη απόφαση.

ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΜΕ ΦΕΤΦΑ

Πιθανόν και αυτό το προκλητικό σφύριγμα του Σιδηρόπουλου να αφύπνισε την ομάδα μας που αφού συνήλθε από τον τρόπο που ήρθε αυτό το 0-1 άρχισε να βγάζει αντίδραση μέσα στο γήπεδο. Η ένταση στις μονομαχίες ανέβηκε, η κυκλοφορία της μπάλας βελτιώθηκε και με τον Ανσαριφάρντ να μπαίνει έξυπνα στις φάσεις και τον Φετφατζίδη να γίνεται πιο αποτελεσματικός στις επιλογές του, ο ΑΡΗΣ ξεκίνησε να πλησιάζει στα αντίπαλα δίχτυα. Το σουτ από πλάγια θέση του Ανσαριφάρντ στο 24’ που πέρασε παράλληλα από την εστία ήταν η πρώτη απειλή, ενώ το γκολ του Φετφατζίδη που ακυρώθηκε έδειχνε ότι ο ΑΡΗΣ έχει βρει πλέον τα πατήματα του στο παιχνίδι. Ο ΑΡΗΣ συνέχιζε να ανεβαίνει με κάθε ευκαιρία και στο 44΄ ο Ανσαριφάρντ με μια πολύ έξυπνη κεφαλιά βγάζει την ασίστ στον Φετφατζίδη που κινήθηκε ωραία στον χώρο, πήρε την μπάλα και στη συνέχεια πλάσαρε ιδανικά για το 1-1!

ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕ ΜΕ ΣΑΒΕΡΙΟ

Η ισοφάριση του Φέτφα σκόρπισε ενθουσιασμό και αυτός ο ενθουσιασμός έδωσε ακόμη περισσότερη ώθηση στην ομάδα μας που πλέον έβλεπε ότι δεν είχε λόγο να φοβάται την ΑΕΚ. Με αυτή τη νοοτροπία μπήκε στο Β ημίχρονο παρόλο που ο Μάντζιος στα πλαίσια της διαχείρισης αντικατέστησε τους Ανσαριφάρντ και Φαμπιάνο που ήταν εκ των κορυφαίων στα πρώτα 45’. Ο Μορόν που πέρασε ως αλλαγή κατευθείαν έκανε αισθητή την παρουσία του ταλαιπωρώντας την άμυνα της ΑΕΚ διαρκώς. Μάλιστα στο 48’ κατάφερε να κρατήσει όσο έπρεπε την μπάλα και να την σπάσει ιδανικά για τον Σαβέριο όπου με διπλή προσπάθεια έγραψε το 2-1 ξεσηκώνοντας το Κλ.Βικελίδης!

ΠΙΕΣΕ Η ΑΕΚ, ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΤΟΥ ΛΑΘΗ Ο ΑΡΗΣ

Αν και το παιχνίδι είχε γυρίσει υπέρ μας όλοι γνωρίζαμε ότι υπήρχε αρκετός χρόνος και η ΑΕΚ θα ανέβαζε και άλλο την πίεση της. Οι αντίπαλοι μας ανέβασαν τον ρυθμό και έγιναν πιο απειλητικοί με τον Κουέστα όμως να έχει πάντα τις σωστές αντιδράσεις. Στην άμυνα όμως υπήρχαν τρωτά σημεία και πέρα από την μέτρια απόδοση του Μοντόγια και ο Ρόουζ που αντικατέστησε τον πολύ καλό Φαμπιάνο ήταν σε άλλο γήπεδο. Ενώ και ο Φατόρε παρά την καλή εμφάνιση του στην φάση της ισοφάρισης της ΑΕΚ δεν κινήθηκε σωστά. Όσο για τον Πινέδα που με μια δυνατή κεφαλιά έκανε το 2-3, ο Ρόουζ τον είχε χάσει εντελώς.

ΑΠΟΔΟΘΗΚΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΜΕ ΤΟ ΕΥΣΤΟΧΟ ΠΕΝΑΛΤΙ ΤΟΥ ΜΟΡΟΝ

2η φορά πίσω στο σκορ ο ΑΡΗΣ με τον χρόνο αυτή τη φορά να πιέζει ασφυκτικά. Σουλεϊμάνωφ και Ρούπ που είχαν μπει στο παιχνίδι με ευκολία αχρήστευαν κάθε προϋπόθεση για γκολ, ο Μορόν όμως από την άλλη έδειχνε αποφασισμένος να μην εγκαταλείψει την προσπάθεια. Όπως και ο Σιδηρόπουλος που σε συνεργασία με τον Ολλανδό στον VAR «άλλαξαν» την αρχική απόφαση για πέναλτι στο καθαρό χτύπημα που δέχεται ο Μορόν στο 88’. Όσο όμως «δασκαλεμένοι» και αν ήταν και οι 2 δεν μπορούσαν να κλείσουν τα μάτια στο καθαρό χέρι του Βύντρα στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης. Ο Μορόν ήταν ψύχραιμος από τα 11 βήματα και με αυτόν τον τρόπο κατά κάποιο τρόπο αποδόθηκε δικαιοσύνη. Κατά κάποιο τρόπο μιας και κανείς δεν ξέρει πως θα μπορούσε να εξελιχθεί η αναμέτρηση με μια διαιτησία 50-50.   

ΤΟ «ΡΟΤΕΪΣΟΝ» ΑΠΟΔΙΔΕΙ

Η επιστροφή του Φαμπιάνο και η παρουσία του Φετφατζίδη και του Ανσαριφάρντ στην βασική ενδεκάδα ήταν οι επιλογές του Μάντζιο που είχαν το δικό τους ξεχωριστό ενδιαφέρον. Ικανοποιημένο πρέπει να τον άφησαν και οι 3 μιας και ο Φαμπιάνο έμοιαζε σαν να μην έλειψε ούτε μια ημέρα ενώ οι άλλοι 2 συνέχισαν να ανεβάζουν την απόδοση τους. «Βράχος» ο Κουέστα παρά τα 3 γκολ που δέχθηκε δείχνει να βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση. Σχετικά καλά τα πήγαν και οι Ζουλ, Βεστράτε, Παναγίδης, Φατόρε αν και θα μπορούσαν να ήταν πιο ουσιαστικοί στο παιχνίδι τους.  Το ίδιο ισχύει και για τον Σαβέριο που παρά το γκολ που πέτυχε σε αρκετές φάσεις δεν λειτούργησε καλά. Στη σούμα όμως το ταμείο είναι γεμάτο! Λίγες ημέρες πριν τον ημιτελικό και ο Άκης Μάντζιος βλέπει το «ροτέισον» που έχει επιλέξει εδώ και καιρό να αποδίδει καρπούς.

ΣΟΚΑΡΕ ΤΗΝ ΑΕΚ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΨΥΧΟΥΣ

Γκρεμίστηκε άλλος ένας πρωτοπόρος από την κορυφή που ήρθε «καβάλα στο άλογο» στο Κλ.Βικελίδης.   Παρά τις πολλές αλλαγές και την «διαχείριση» από τον Μάντζιο ο ΑΡΗΣ μας στάθηκε καλά, πήρε την ισοπαλία και κέρδισε μερικούς ακόμη «ετοιμοπόλεμους» παίκτες για τη συνέχεια.  Η ομάδα δεν λύγισε από την μαχητική ΑΕΚ, δεν μάσησε από την «πίεση» του Σιδηρόπουλου και του Ολλανδού στο VAR και υπενθύμισε σε όλους ότι ο  ΑΡΗΣ παλεύει πάντα για τη νίκη και μόνο για τη νίκη. Χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς ενδοιασμούς. Άντε να το εξηγήσεις αυτό σε όποιον δεν είναι ΑΡΗΣ.

ΥΓ. Η ΠΑΕ ΑΡΗΣ προειδοποιεί ότι ο τζόγος και η εμμονή στα διπλά των πρωτοπόρων στο Κλ.Βικελίδης μπορεί να προκαλέσει μεγάλη απώλεια περιουσίας.

Κατηγορία Ποδόσφαιρο

Με τον Μανού Γκαρθία να έχει μπόλικα κέφια σήμερα και  τους Μορόν και Ανσαριφάρντ να βρίσκουν δίχτυα ο ΑΡΗΣ κέρδισε εύκολα τον ακίνδυνο Βόλο με 2-0! Μπορεί στο 88’ να κλείδωσε η νίκη με το γκολ του Ανσαριφάρντ αλλά είχαν προηγηθεί μπόλικες καλές ευκαιρίες και 2 δοκάρια που η μπάλα δεν μας έκανε το χατίρι. Ενώ και ο Βόλος δεν έδειχνε ικανός να απειλήσει σε κανένα σημείο του αγώνα. Χαμόγελα και ενθουσιασμός στο γεμάτο Κλ.Βικέλιδης με τον κόσμο να φεύγει ικανοποιημένος τόσο από το τελικό αποτέλεσμα όσο και από τη βελτιωμένη εικόνα της ομάδας.

ΑΠΟ ΤΗ «ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ» ΣΤΟ «ΒΑΣΙΚΟ ΣΧΗΜΑ» ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

«Κυκλωμένο» το είχε το παιχνίδι με τον Βόλο ο Μάντζιος και αυτό φάνηκε με τους παίκτες που έδωσε φανέλα βασικού. Με μια ενδεκάδα χωρίς αλχημείες και εναλλακτικές επιλογές(ως έναν βαθμό) ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά και έλεγξε απόλυτα το παιχνίδι. Η προσπάθεια των αντιπάλων μας να κρατήσουν  μπάλα και να χτίσουν παιχνίδι από πίσω προκαλούσε γέλιο και δικαιολογημένα όλο το γήπεδο ζητούσε από τους παίκτες μας να πιέσουν πιο ψηλά. Κάτι που μετά το 33’ το έκαναν οι παίκτες μας αυξάνοντας την πίεση και κυνηγώντας το γκολ με κάθε ευκαιρία. Οι αποκρούσεις του Κόβατς και η «άχαστη» χαμένη ευκαιρία του Μορόν σε κενή εστία από τα 3 μέτρα διατηρούσαν το 0-0. Παρόλα αυτά ο ΑΡΗΣ έπαιζε καλό ποδόσφαιρο, έβρισκε τους τρόπους να γίνεται απειλητικός και το γκολ φαινόταν να πλησιάζει.  

Ο ΓΚΑΡΘΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΕ ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ, Ο ΜΟΡΟΝ ΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ

Αν υπάρχουν κάποια ελαφρυντικά για την μέτρια πορεία της ομάδας από το ξεκίνημα της σεζόν αυτά έχουν τα ονόματα των Γκαρθία και Βέλεθ. Ιδιαίτερα ο Μανού Γκαρθία δείχνει από παιχνίδι σε παιχνίδι πόσο έλειψε η δημιουργικότητα του. Από την στιγμή που πάτησε το πόδι του στο χορτάρι έκανε άνω κάτω την αμυντική λειτουργία του Βόλου και κουμάνταρε όλο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας μας. Η ασίστ που βγάζει στον Μόρον λίγο πριν το ημίχρονο για να γράψει το 1-0  είναι ένα ακόμη δείγμα του τεράστιου ταλέντου και μια υπενθύμιση πόσο έλειψε αυτός ο παίκτης από τον φετινό ΑΡΗ. Για τον Μορόν ήταν η ευκαιρία της εξιλέωσης μετά την τεράστια ευκαιρία που σπατάλησε.

ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙ ΤΟ 2Ο ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΒΡΗΚΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΣΑΡΙΦΑΡΝΤ

Στο  β ημίχρονο ο Βόλος θέλησε να γίνει πιο απειλητικός αλλά φάνηκε ότι δεν μπορούσε. Οι παίκτες μας έλεγχαν με ευκολία τον ρυθμό ψάχνοντας παράλληλα το 2ο γκολ.  Η κεφαλιά του Νταρίντα στο 71’ όπως και το πολύ ωραίο σουτ του Σαμόρα στο 74’ σταμάτησαν στο δοκάρι. Στο 88’  όμως σε μια φάση  που δεν «μύριζε» γκολ ο Ανσαριφάρντ επιβεβαίωσε το ένστικτο του σκόρερ που τον χαρακτηρίζει, ακολούθησε έξυπνα την πορεία της μπάλας μέσα στην περιοχή του Βόλου και με ένα «τσίμπημα» έκανε το τελικό 2-0! 

ΠΗΡΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΜΕ ΤΟΥΣ «ΒΑΣΙΚΟΥΣ» ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ

Αν και η «διαχείριση» ήταν αυτό που χαρακτήριζε όλες τις επιλογές του Μάντζιου στα προηγούμενα παιχνίδια, στο σημερινό υπήρχε ξεκάθαρα το «πρέπει» της νίκης για πολλούς και διάφορους λόγους και για αυτό η ενδεκάδα θύμιζε «βασικό σχήμα». Πιθανόν η επιστροφή του Ζουλ και του Φαμπιάνο να διαφοροποιήσει ελαφρώς στην πορεία το «βασικό σχήμα» αλλά ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ δείχνει ικανός να διεκδικήσει το πολυπόθητο κύπελλο. Ιδιαίτερα αν ο Γκαρθία συνεχίσει να ανεβάζει στροφές και ο Βέλεθ παραμένει τόσο αποτελεσματικός στον νέο του ρόλο.  Σήμερα ο ΑΡΗΣ έδειξε όλα αυτά τα στοιχεία που θέλουμε να βλέπουμε σε κάθε παιχνίδι. Είχε σωστή πίεση και καλές αναχαιτήσεις, ουσιαστική κυκλοφορία της μπάλας και δημιουργικότητα στην επίθεση. Βρήκε 2 σεντερφορίσια γκολ ενώ θα μπορούσε εύκολα είτε με λίγο περισσότερη προσοχή είτε με λίγο τύχη να είχε βρει και άλλα γκολ.  Με λίγα λόγια ο ΑΡΗΣ τα έκανε όλα σωστά κερδίζοντας πολλά παραπάνω από 3 βαθμούς. Και αυτό είναι επίτευγμα του Μάντζιου και αποτέλεσμα της «διαχείρισης» του. Οι τραυματίες επανέρχονται και ανεβάζουν σταδιακά στροφές και ο ΑΡΗΣ δείχνει να δυναμώνει ολοένα και περισσότερο. Και όλα αυτά με στόχο τον μεγάλο τελικό.

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΝΙΚΗ ΜΕ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΟΦΕΛΗ

Χαμόγελα και αισιοδοξία μοίρασε η ομάδα μας σήμερα στον κόσμο της που επέστρεψε στο γήπεδο ύστερα από 3 μήνες, κερδίζοντας εύκολα τον Βόλο με 2-0. Μαέστρος ο Μανού Γκαρθία, επέμεινε και σκόραρε ο Μορόν, ενώ και ο Ανσαριφάρντ πέτυχε το πρώτο του γκολ με τη φανέλα του Θεού του πολέμου.  Ανεβάζει στροφές ο ΑΡΗΣ του Άκη Μάντζιου και αυτό φάνηκε και σήμερα. Η «διαχείριση» αποδίδει και από παιχνίδι και παιχνίδι η ομάδα κερδίζει πολλά περισσότερα από τους 3 βαθμούς όπως ακριβώς έγινε και σήμερα! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Ε όχι και κίτρινες κάρτες στον Βόλο τον "οικογενειάρχηδων". Ντροπή!!!

ΥΓ2. Πόσο μας έλειψε το γήπεδο!

Κατηγορία Ποδόσφαιρο

Εύκολα και χωρίς να χρειαστεί να πιάσει κάποια σπουδαία απόδοση ο ΑΡΗΣ μας έκανε το αυτονόητο κερδίζοντας το συνονθύλευμα του μπαογκ με 77-63! Με τον Χάρελ να «φτιάχνει» τον κόσμο ο αγώνας εξελίχθηκε στο πάρτι που αναμέναμε ακόμη και αν η διαφορά δεν έφθασε εκεί που μπορούσε. Κουρασμένος, αγχωμένος, νευρικός αλλά σαφώς ανώτερος από τον αντίπαλο του για όλη την διάρκεια του αγώνα.

Ο ΧΑΡΕΛ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ

Εμφανώς κουρασμένος ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα, με την νευρικότητα και την έλλειψη συγκέντρωσης να αποτυπώνεται κυρίως στην κακή μας άμυνα κοντά στο καλάθι. Ο ποακ βρήκε κάποιους εύκολους και μερικά μακρινά σουτ αλλά ο Χάρελ, ο Τολιόπουλος και ο Μποχωρίδης είχαν τις απαντήσεις. Ο Καστρίτης διέκρινε το πρόβλημα στην άμυνα, ξεκίνησε τις αλλαγές με τον Ντε Σόουζα να παίρνει τον Μπάξτον και ο ΑΡΗΣ άρχισε σιγά σιγά να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του αγώνα.

ΟΣΟ ΚΥΛΟΥΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ

Η ποιοτική διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες γινόταν ολοένα και πιο εμφανής. Ο Καστρίτης ανακατεύοντας διαρκώς την τράπουλα έβρισκε κάποιες λύσεις, την ίδια στιγμή που ο Τακιανός στην άλλη πλευρά έμοιαζε σε απόγνωση. Όπως και οι παίκτες του ποακ με το βάρος να πέφτει σε 2-3 και η κούραση πάνω τους να αρχίζει να κάνει την εμφάνιση της. Κούραση που οφειλόταν στην εξαιρετική μας άμυνα που στο Β ημίχρονο εξουδετέρωσε κάθε «ατού» του συμπολίτη.  Ο Χάρελ συνέχιζε να κάνει τα μαγικά και στις 2 πλευρές του γηπέδου, ο Τολιόπουλος ανέβασε την απόδοση του και ο ΑΡΗΣ με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς να φορτσάρει πήρε μια σημαντική νίκη.

ΗΤΑΝ ΣΥΝΕΠΗΣ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΧΑΜΗΛΗ ΠΤΗΣΗ

Κάτι από τον ΑΡΗ επί ημερών του Κάρ θύμισε ο ΑΡΗΣ σήμερα με την άμυνα να αργεί σχεδόν ένα δεκάλεπτο να προσαρμοστεί και την επίθεση να την χαρακτηρίζει η νευρικότητα και οι κακές επιλογές. Νευρικότητα που μας στοίχισε 11(!!!) χαμένες βολές. Ενδεικτικό της μέτριας απόδοσης μας σήμερα ήταν το πρώτο ημίχρονο. Εκεί όπου αν και έληξε στο +4 είχαμε καταφέρει ως εκείνο το σημείο να καταστρέψουμε 5 αιφνιδιασμούς και να πετάξουμε στα σκουπίδια 7 ελεύθερες βολές. Ακόμη και έτσι η ομάδα έπειθε ότι θα φθάσει εύκολα στη νίκη όπως και έγινε. Δεν ξέρω αν ήταν θέμα κούρασης ή πνευματικής ετοιμότητας αλλά αυτό που έχει αξία είναι ότι ο ΑΡΗΣ πήρε αυτό που ήθελε χωρίς καν να αγχωθεί. Και αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα είναι που επιβεβαιώνει το πλάνο του Γ.Καστρίτη και την δουλειά που κάνει με τους συμπαίκτες του. Ακόμη και αν υπάρχουν στιγμές που δεν λειτουργεί σωστά η ομάδα, έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη μας ότι στο τέλος θα τα καταφέρει. Και αυτό είναι η «υπόσχεση» της ομάδας μας ενόψει της αναμέτρησης για το κύπελλο Ελλάδος ξανά με τον ποακ.

ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΕΛ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗ ΣΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΟ SHOW

Τι και  αν ο ΑΡΗΣ μας δεν ήταν σήμερα στα καλύτερα του; αυτόν τον πόακ τον έχει για πλάκα και το απέδειξε με συνοπτικές διαδικασίες. Ο Χάρελ μας πρόσφερε άλλη μια σπουδαία παράσταση, ο Τολιόπουλος συνέχισε τα δικά του και η ατσαλένια άμυνα του ΑΡΗ μας έκανε όλη την υπόλοιπη βρώμικη δουλειά ώστε να φθάσουμε σε μια εύκολη νίκη. Μοναδική ατμόσφαιρα στο Παλέ με την βροχή από χαρτάκια στο τζάμπολ και τους φίλους της ομάδας εκστασιασμένους να απολαμβάνουν μια ακόμη παράσταση των παικτών του Γ.Καστρίτη! Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. 63 πόντους από αυτούς; Τους 35 με το ζόρι τους περνάνε.  Σφίξε την άμυνα Καστρίτη!

ΥΓ2. Αυτά είναι πανό! Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι!

Κατηγορία Μπάσκετ

Τη νίκη με 84-77 και μαζί την 5η θέση κατάφερε να πάρει ο ΑΡΗΣ μας σε ένα παιχνίδι όπου στη μεγαλύτερη διάρκεια του κυνηγούσε τους Ιταλούς. Η διστακτικότητα που έβγαζαν οι περισσότεροι παίκτες μας στην επίθεση εκτός του Τολιόπουλου και του Ντε Σόουζα ήταν αυτό που μας κρατούσε πίσω στο σκορ. Στο τέλος όμως Χάρελ, Στάρκ και Μποχωρίδης «ξεμπλόκαραν» επιθετικά και οδήγησαν την ομάδα σε μια σπουδαία νίκη. Τρελό πάρτι στο κατάμεστο Παλέ  με τον κόσμο της ομάδας να μοιάζει πιο διψασμένος για μεγάλες στιγμές από ποτέ!

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ

Με το σώμα κουρασμένο και το μυαλό αποπροσανατολισμένο μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι επιτρέποντας στους Ιταλούς να κάνουν το παιχνίδι τους και να προηγηθούν από νωρίς. Η άμυνα μας έμπαζε από παντού με τους παίκτες της Τρέντο να σκοράρουν εύκολους πόντους την ίδια στιγμή που εκτός του Τολιόπουλου δεν είχαμε κάποια άλλη αξιόπιστη λύση στην επίθεση. Το 15-25 ήταν ένα μικρό σοκ αλλά όχι αρκετό για να μας χαλάσει το πάρτι.

ΕΨΑΧΝΕ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 2 ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ

Από την μια η ευκολία που δεχόμασταν πόντους είτε κοντά είτε μακριά από το καλάθι και η δυσκολία να απαντήσουμε ανάγκασε τον Καστρίτη σε ένα συνεχόμενο «ανακάτεμα της τράπουλας». Έβαζε, έβγαζε προσπαθώντας να κόψει τον δρόμο προς το καλάθι μας αλλά να βρει και κάποιο σημείο αναφοράς στο σκοράρισμα εκτός του Τολιόπουλου. Αυτό το σημείο αναφοράς ήταν ο Σόουζα που κατάφερε με δεύτερες επιθέσεις αλλά και προσωπικές ενέργειες να κρατήσει την ομάδα κοντά στο σκορ. Ωστόσο η Τρέντο κάθε φορά που φθάναμε στο -1 ή περνούσαμε στο +1 απαντούσε με κρύο αίμα και τρίποντες βόμβες. Η εικόνα του αγώνα ήταν ο ΑΡΗΣ να παλεύει να πάρει κεφάλι στο σκορ αλλά να μην μπορεί, ξανά και ξανά.

ΑΡΓΗΣΑΝ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΜΦΑΝΙΣΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΑΝ

Με την απουσία του Γκάλινατ δεδομένη είναι λογικό τα σουτ που έπαιρνε ο Αμερικανός να τα μοιραστούν οι υπόλοιποι. Έλα όμως που οι περισσότεροι δεν ήθελαν… μέχρι τουλάχιστον τα μισά της 3ης περιόδου όπου άρχισαν να κάνουν την «εμφάνιση» τους και να αλλάζουν τις ισορροπίες της αναμέτρησης. Τους πόντους του Γκάλινατ και τις λύσεις στην επίθεση που έψαχνε ο ΑΡΗΣ σχεδόν για 25΄τα βρήκε στα πρόσωπα των Στάρκ, Χάρελ, Μποχωρίδη και Σανόγκο και ξαφνικά η πλάστιγγα έγειρε υπέρ μας. Η ομάδα ξεμπλόκαρε επιθετικά, ανέβηκε ψυχολογικά, έπαιξε πιο δυνατά σε άμυνα και ριμπάουντ και οι Ιταλοί εξαναγκάστηκαν απλά σε μια καλή εμφάνιση και ο ΑΡΗΣ στην χαρά της νίκης! Σε μια βραδιά όπου ήμασταν μέτριοι αλλά και πάλι τα καταφέραμε!

ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΟΛΟΥΣ ΕΤΟΙΜΟΠΟΛΕΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Δεν είναι υπερβολή όταν το μεγαλύτερο μερίδιο των όποιων μεγάλων στιγμών έχει ζήσει ο ΑΡΗΣ τα τελευταία χρόνια, πιστώνεται στον Γιάννη Καστρίτη. Ηταν καθαρά δική του επιλογή από την αρχή της χρονιάς να ανοίξει σιγά σιγά το ροτέισον ώστε να φθάσει κάποια στιγμή η ομάδα σε αυτό το σημείο. Στο σημείο δηλαδή που θα έχει την πολυτέλεια να πάρει βοήθειες ακόμη και από τους πιο βοηθητικούς παίκτες του ρόστερ όπως είναι ο Περσίδης, ο Σλαφτσάκης και ο Καλόγηρος. Και πλέον με πιο γοργούς ρυθμούς λόγω του τραυματισμού του Γκάλινατ προσπαθεί να βρει εκτός από βοήθειες και νέους πρωταγωνιστές στην επίθεση. Και ναι σιγά σιγά το πετυχαίνει και αυτό! Σήμερα πέρα από τον συνήθη ύποπτο Τολιόπουλο, ο Σόουζα πήρε προσπάθειες και ήταν αποτελεσματικός. Ενώ στην πορεία και ο Χάρελ με τον Στάρκ και τον Μποχωρίδη αντιλήφθηκαν ότι έπρεπε να βγουν μπροστά και το έκαναν με απόλυτη επιτυχία. Σε άλλα παιχνίδια έχουμε δει και τον Μπλούμπεργκ να το κάνει. Με λίγα λόγια ο ΑΡΗΣ βελτιώνεται και στον επιθετικό τομέα που ήταν η αδυναμία του και αυτό είναι ότι πιο σημαντικό για τη συνέχεια. Και δικαιολογεί την απόφαση να μην αποκτηθεί(για την ώρα) νέος ξένος παίκτης.

ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΗ ΜΑΣΤΟΥΡΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ

Οι τελευταίες νίκες σε Γερμανία και ΟΑΚΑ ξεσήκωσαν για τα καλά τους πάντες , γεμίσαν ασφυκτικά το Παλέ και έπλασαν ένα κλίμα απόλυτης πώρωσης. Σε αυτό το Παλέ, με αυτόν τον τρελαμένο κόσμο και με αυτή την αφηνιασμένη ομάδα δεν χάναμε με τίποτα όσο καλά και αν έπαιζε η Τρέντο. Κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ μας άντεξε, πάλεψε και στο τέλος πανηγύρισε μια σημαντική νίκη. Μια νίκη που τον στέλνει στην Λετονία απέναντι στην ουκρανική Προμετέι για την πρόκριση στους 8. Μπορούν οι Ουκρανοί να μας σταματήσουν; Δύσκολα! Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ συνεχίσε δυνατά, πιο δυνατά πιο δυνατά!

ΥΓ. Γίνεται να έρθει ο Θεός του μπάσκετ στο σπίτι του και ο ΑΡΗΣ να χάσει; Μα δεν γίνεται!

Κατηγορία Μπάσκετ

Έστω και με αρκετά αγχωτικό τρόπο ο ΑΡΗΣ κατάφερε να λυγίσει τον «σεληνιασμένο» Κολοσσό που σούταρε με 52% στο τρίποντο παρά την αστοχία του στα τελευταία κρίσιμα σουτ. Σπουδαίο παιχνίδι από τον Μπάξτον με μπόλικα καρφώματα, ριμπάουντ, καλές άμυνες αλλά και 6/6 βολές στα κρίσιμα τελευταία λεπτά. Την καλύτερη εμφάνιση του έκανε ο Μπλούμπεργκς με 20 πόντους(7 στα 10 σουτ) και σημαντική συνεισφορά σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Ξεχώρισε και ο Χάρελ που εκτός από τους 15 πόντους είχε καθοριστική συμβολή στο αμυντικό κομμάτι της ομάδας. Άγχος και νεύρα στην κερκίδα με την εξέλιξη του αγώνα και τις προκλήσεις του Σεγκούρα, στο τέλος όμως όλοι φύγαμε με ένα πλατύ χαμόγελο.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΜΠΗΚΕ ΔΥΝΑΤΑ

Όταν ο ΑΡΗΣ μπαίνει από την αρχή του αγώνα δυνατά δεν πρέπει να φοβόμαστε τίποτα. Ούτε καν ομάδες σαν τον Κολοσσό που «εκστασιαμένοι» από την όμορφη ατμόσφαιρα του Παλέ και την παραδόξως εντυπωσιακή θετική παράδοση που είχαν Ροδίτες έβλεπαν το καλάθι μας σαν βαρέλι. Ακόμη και έτσι όμως ο ΑΡΗΣ μπήκε κεφάτος, έβρισκε λύσεις στην επίθεση και έβγαζε ανά διαστήματα καλές άμυνες και διατηρούσε σχετικά με ασφάλεια το προβάδισμα στο σκορ.

Η ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΗ ΕΥΣΤΟΧΙΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΣΣΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Με τον Μπλούμπεργκ, τον Χάρελ και τον Μπάξτον να αποτελούν σταθερή απειλή για το αντίπαλο καλάθι πέρα από τα ξεσπάσματα του Τολιόπουλου και του Γκάλινατ ο ΑΡΗΣ στην επίθεση έμοιαζε σταθερός. Στην άμυνα όμως υπήρχε πρόβλημα. Πρόβλημα που με εξαίρεση τα μαρκαρίσματα που δεν έβγαιναν όταν ήταν ο Σλαφτσάκης μέσα στις περισσότερες επιθέσεις των αντιπάλων μας παίζαμε καλή άμυνα και τα σουτ ήταν υπό ασφυκτική πίεση.   Οι Ροδίτες όμως ήταν σε «καλό φεγγάρι» και ότι έφευγε από τα χέρια τους έμπαινε μέσα ακόμη και αν το σουτ το έκανε ο τελευταίος παγκίτης. Και όταν ο αντίπαλος σου έχει τέτοια κέφια και εσένα οι 2 σχεδόν μόνιμοι πρώτοι σκόρερ σου από την αρχή της χρονιάς είναι εκτός ρυθμού, τότε το πρόβλημα είναι μεγάλο.

ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΓΚΣ, ΧΑΡΕΛ ΚΑΙ ΜΠΑΞΤΟΝ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΑΝ

Η απάντηση του ΑΡΗ ήρθε αρχικά από την άμυνα με τους Σανόγκο και Χάρελ να βγάζουν πάρα πολύ ενέργεια πάνω στο παρκέ παρασέρνοντας και τους υπόλοιπους  δείχνοντας ξεκάθαρα τη διάθεση όλης της ομάδας να αποφύγει το στραβοπάτημα. Με το που ξεκίνησαν οι αντίπαλοι μας να αστοχούν όπως λογικά κάποια στιγμή θα συνέβαινε και αυτό ο Μπλούμπεργκς ήταν εκεί να βάλει τα μεγάλα μακρινά σουτ. Ο Χάρελ να κλέψει και να τελειώσει αιφνιδιασμούς ή να  αιφνιδιάσει και να τελειώσει τις φάσεις από μόνος του. Ενώ και ο Μπάξτον πέρα από τις καλές άμυνες έβαλε ωραία καλάθια και ήταν απόλυτα ψύχραιμος από την γραμμή των βολών αν και είχε ξεκινήσει νευρικά. Παρά τα καραγκιοζλίκια του Σεγκούρα, ο Κολοσσός ήταν πάρα πολύ καλός σήμερα αλλά ο ΑΡΗΣ έδειξε χαρακτήρα και πήρε τη νίκη που άξιζε.

ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΩ ΜΑΣ …ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ

Για καλή μας τύχη σήμερα ο ΑΡΗΣ είχε 3 παίκτες που είχαν σταθερά καλή απόδοση σχεδόν σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού. Και αν τα καλάθια του Μπάξτον οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στις ασίστ των συμπαικτών τους, τόσο ο Χάρελ όσο και ο Μπλούμπεργκς έδειχναν μια συνέπεια στο σκοράρισμα και έπαιρναν τα σουτ που έπρεπε. Σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια όπου αναγκαστικά το βάρος των επιθέσεων όταν η μπάλα καίει πέφτει στον Τολιόπουλο, τον Γκάλινατ ή ακόμη και στον Μποχωρίδη. Ο ΑΡΗΣ σήμερα είχε 3 σταθερές στην επίθεση του που δεν τις είχε σε τέτοιο βαθμό σε προηγούμενες αναμετρήσεις και αυτό ήταν που έκανε την διαφορά. Ξεκάθαρα είναι θέμα δυνάμεων, ρυθμού και συγκέντρωσης αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει αυτή η ομάδα να σταθεροποιήσει την απόδοση της. Κυρίως σε ατομικό επίπεδο είναι τρομερά τα σκαμπανεβάσματα των παικτών μας. Δεν ξέρω τι πλάνο έχει για αυτό ο Καστρίτης αλλά όσο προχωράμε κάθε παιχνίδι θα είναι σημαντικό και τα λάθη δεν θα συγχωρούνται.  Μακάρι αυτές οι εμφανίσεις συγκεκριμένων παικτών να τονώσουν την ψυχολογία τους και να τους δούμε εξίσου καλούς και στη συνέχεια.

ΖΟΡΙΣΤΗΚΕ, ΑΓΧΩΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ

Μας ζόρισε και μας άγχωσε αρκετά ο Κολοσσός με την πολύ καλή εμφάνιση του σήμερα αλλά στο τέλος οι παίκτες του Καστρίτη τα κατάφεραν και αυτό έχει σημασία.  Μπλούμπεργκς, Μπάξτον και Χάρελ έκαναν την διαφορά και ο ΑΡΗΣ πήρε μια σημαντική νίκη σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι!  Μια νίκη που δίνει τέλος σε μια ντροπιαστική παράδοση εις βάρος του ΑΡΗ μας,  όμοιας της να μην ξαναζήσουμε ποτέ… Μπράβο στην ομάδα που δεν μάσησε από την εκνευριστική ευστοχία του αντιπάλου και έδειξε ψυχραιμία στο φινάλε!

ΥΓ. Πολλά νεύρα βρε Σεγκούρα, χαλάρωσε λίγο.

ΥΓ2. Μην τα κουράσουμε τα παιδιά. Μια ζωή πράσινοι και κόκκινοι χαϊδεμένοι.  

Κατηγορία Μπάσκετ

Δεν τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στους Γάλλους γνωρίζοντας την ήττα με 68-76 με πανομοιότυπο σχεδόν τρόπο με το πρώτο παιχνίδι στην Γαλλία. Η Μπουργκ προσπαθούσε να επιβάλλει τον ρυθμό της, ο ΑΡΗΣ έμενε πίσω στο σκορ, αντιδρούσε, ισοφάριζε και μετά πάλι τα ίδια. Τα ίδια λάθη, οι ίδιες κακές επιλογές στην επίθεση, τα ίδια χαμένα ριμπάουντ και τα ίδια …σφαλτσοσφυρίγματα των διαιτητών. Για να μην αποπροσανατολιστούμε όμως, η Μπούργκ ήταν ανώτερη πάνω στο παρκέ από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα και δίκαια επικράτησε ακόμη και αν οι 3 διαιτητές μας έσπασαν τα νεύρα με τις αποφάσεις τους. Για αυτό και χειροκροτήθηκε η προσπάθεια των παικτών του Καστρίτη στο τέλος ακόμη και αν δεν ήρθε το επιθυμτό αποτέλεσμα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΒΑΣΑΝΑ

Η Μπουργκ δεν είναι τυχαία 1η στον όμιλο μας και 2η στην Γαλλία. Είναι μια ποιοτική ομάδα με υψηλό μπασκετικό IQ που αν σε βρει χαλαρό σε τιμωρεί. Χαλαρός όπως ήταν ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα όπου διαρκώς πάλευε να βρει λύσεις στα προβλήματα του. Προβλήματα που ξεπεταγόντουσαν από παντού και δεν είχαν σταματημό.  Το 10-22 του πρώτου δεκαλέπτου φανέρωνε πόσο κακός ήταν ο ΑΡΗΣ τόσο στα επιθετικά όσο και στα αμυντικά του καθήκοντα.  Η συνέχεια απλά επιβεβαίωσε ότι ο Καστρίτης και οι παίκτες του δεν είχαν τις λύσεις. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί αυτή η «λούπα» με τους Γάλλους να ξεφεύγουν με +12 πόντους, τον ΑΡΗ να ισοφαρίζει και μετά η Μπούργκ να βρίσκει τους τρόπους να πάει την διαφορά σε διψήφιους αριθμούς. Το 60-63 περίπου 6’ πριν το τέλος ήταν η τελευταία μας απόπειρα αντεπίθεσης όπου οι Γάλλοι με 2 τρίποντες βόμβες την τελείωσαν. Και τι λύσεις να βρει ο Καστρίτης όταν επί της ουσίας μόλις 2 παίκτες μπήκαν στο πνεύμα του αγώνα και ήταν παρών σε όλη την διάρκεια του. Τολιόπουλος και Γκάλινατ ήταν οι μοναδικές αξιόπιστες απειλές για το καλάθι της Μπουργκ αλλά όπως φάνηκε δεν ήταν αρκετοί. Οι υπόλοιποι άτολμοι, νευρικοί και τσαπατσούληδες… Χειρότερο όλων όμως η ασυνέπεια που έδειξε η ομάδα στα αμυντικά της καθήκοντα και στις μάχες των ριμπάουντ. Η επίθεση έχει να κάνει και με την ημέρα που θα βρεθεί ο κάθε παίκτης. Η άμυνα και τα ριμπάουντ έχουν να κάνουν καθαρά με την πνευματική ετοιμότητα και την συγκέντρωση που δείχνει κάθε παίκτης μέσα στο παιχνίδι. Και ο ΑΡΗΣ σε αυτό το παιχνίδι υστέρησε σημαντικά και για αυτό ηττήθηκε.

ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ

Ο φετινός ΑΡΗΣ παρά τις ανατροπές και τα ξεσπάσματα του σε αρκετά παιχνίδια από την αρχή φαίνεται πως θα αγωνιστεί στο παιχνίδι. Όχι το αν θα παλέψει το παιχνίδι, αυτό είναι δεδομένο. Αλλά το αν θα παρουσιαστεί συγκεντρωμένος στην μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού με σωστές αντιδράσεις και αποφάσεις και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Δεν ήταν συγκεντρωμένος ο ΑΡΗΣ σήμερα και αυτό ακριβώς πλήρωσε. Την μια έδειχνε αδράνεια στην άμυνα, την άλλη έχανε τα ριμπάουντ, πιο μετά τους έφευγε η μπάλα δεξιά και αριστερά και όταν πήγαινε στην επίθεση αν δεν πήγαινε η μπάλα στον Τολιόπουλο ή τον Γκάλινατ έκανες τον σταυρό σου. Και όλα αυτά μετά από την σπουδαία εμφάνιση και διπλό κόντρα στην ΑΕΚ. Κάτι που επιβεβαιώνει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να λύσει ο Καστρίτης είναι η σωματική και πνευματική διαχείριση των παικτών του. Δεν γίνεται να έχεις τόσες μεταπτώσεις στην απόδοση σου. Και δυστυχώς δεν βελτιώνεσαι… εκτός και αν βελτιωθείς όταν επιστρέψουν όλοι. Οπότε αναμένουμε.

ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΜΠΟΥΡΓΚ

Και έως τώρα να συνεχιζόταν το παιχνίδι, το πιο πιθανό θα ήταν να βλέπαμε την ίδια εικόνα. Ο ΑΡΗΣ να μένει πίσω στο σκορ, να παλεύει, να επιστρέφει από διψήφιες διαφορές και πάλι από την αρχή… Πολλά λάθη, ακόμη περισσότερη αστοχία. Ήταν και οι εκνευριστικοί διαιτητές στη μέση. Με έναν Τολιόπουλο και έναν Γκάλινατ δεν μπορούσες να ελπίζεις σε κάτι παραπάνω. Συνεχίζουμε δυνατά για την πρόκριση που παραμένει στα χέρια μας.

ΥΓ. Να δεις που και στο μπάσκετ όπως μας πάνε οι διαιτητές στην Ευρώπη θα μας κάνουν να αγαπήσουμε τους Έλληνες διαιτητές.

Κατηγορία Μπάσκετ

Τέλος σε αυτό το σερί θετικών συναισθημάτων έδωσε η ομάδα μας σήμερα πραγματοποιώντας μια άνευρη εμφάνιση και γνωρίζοντας την ήττα από τον Ολυμπιακό με 1-2. Κακός στην μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού ο ΑΡΗΣ μας, έχανε τις μονομαχίες και δεν ήξερε πως να επιτεθεί όποτε είχε την μπάλα. Έβαλε την πινελιά του στην ήττα και ο Δανός διαιτητής με ένα ανύπαρκτο πέναλτι και με μια γενικότερη «εχθρική» συμπεριφορά από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα.

ΧΩΡΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Κάτι από το πρώτο ημίχρονο με την ΑΕΚ στον επαναληπτικό του κυπέλλου θύμισε το ξεκίνημα του αγώνα με τον Ολυμπιακό να μπαίνει φουριόζος και τους παίκτες μας να ψάχνουν τους τρόπους να αντιδράσουν. Μια ταχύτητα πάνω έμοιαζαν οι αντίπαλοι μας που σχεδόν πάντα έβγαιναν πρώτοι στην μπάλα και κατάφερναν με γρήγορες μεταβιβάσεις να γίνονται απειλητικοί. Σε ένα από αυτά τα ανεβάσματα του Ολυμπιακού ο Χουτσεσιώτης δεν υπολόγισε καλά την παράλληλη σέντρα, έκανε κακή έξοδο και έδωσε το δικαίωμα στον Ναβάρο να σκοράρει με κεφαλιά χωρίς καν να χρειαστεί να κάνει άλμα.

Ο ΔΑΝΟΣ ΔΙΑΙΤΗΣΗΣ ΑΚΟΥΣΕ… ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

Τίποτα δεν λειτουργούσε καλά με τον Δανό διαιτητή να μας κάνει ακόμη δυσκολότερα τα πράγματα. Μόλις 3’ αργότερα από το 0-1 ανακάλυψε πέναλτι σε μια φάση με τα κλασσικά σπρωξίματα που γίνονται μέσα στην περιοχή όταν η μπάλα είναι στον αέρα. Το 0-2 και η εικόνα του παιχνιδιού μόλις στο 20’ ήταν απογοητευτική για τον ΑΡΗ μας και δεν έδινε κάποια σπίθα αισιοδοξίας. Ένα συναίσθημα που έγινε ακόμη πιο έντονο στη συνέχεια με τους παίκτες μας να αδυνατούν να αντιδράσουν και να δείξουν κάτι καλύτερο.

ΗΘΕΛΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ

Στο Β ημίχρονο ο Ολυμπιακός μπήκε σε διαδικασία διαχείρισης του σκορ και ο ΑΡΗΣ κατάφερε να κρατήσει περισσότερο την μπάλα στα πόδια του χωρίς πίεση και να κερδίσει μέτρα. Άσκοπες ενέργειες, κουραστικά πισωγυρίσματα και καμία έμπνευση στην προσπάθεια να γίνουμε απειλητικοί. Λίγες φάσεις όπου θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε με τον διαιτητή να αρνείται να δώσει έστω 2-3 φάουλ σε καλή θέση που ίσως θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε γκολ. Η μείωση του σκορ στο 1-2 με το αυτογκολ του Κίνι μετά το άτσαλο γύρισμα του Ζαμόρα δεν άλλαξε κάτι. Στα λίγα λεπτά που απέμειναν δεν καταφέραμε να απειλήσουμε.

ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΩΣΤΑ

Τίποτα από τον ΑΡΗ των τελευταίων αγωνιστικών δεν θύμισε η ομάδα σήμερα. Άνευρος, χωρίς συνοχή και ξεκάθαρο αγωνιστικό προσανατολισμό από την αρχή μέχρι το τέλος του παιχνιδιού. Από το 20’ που βρέθηκε πίσω με 0-2 έπρεπε να περάσουν περισσότερα από 15’ για να αποφασίσει να ανέβει πιο ψηλά. Ενώ και στο δεύτερο ημίχρονο όπου είχαμε αρκετές φορές την μπάλα στα πόδια μας χωρίς ιδιαίτερη πίεση από τον Ολυμπιακό φάνηκε ξεκάθαρα ότι δεν ξέραμε πως να επιτεθούμε. Το ευρύ ροτέισον που αναγκαστικά προχώρησε ο Μάντζιος και το κοκτέιλ συναισθημάτων από τις τελευταίες επιτυχίες μάλλον ήταν και οι βασικοί λόγοι που η ομάδα παρουσιάστηκε άδεια και αποπροσανατολισμένη από το πλάνο που υπηρέτησε στα προηγούμενα παιχνίδια. Ακόμη και αυτή η έλλειψη ενέργειας έχει τις ρίζες της στην πνευματική ετοιμότητα που δεν είχαν οι παίκτες μας σήμερα. Τόσο αυτοί που έχουν μεγάλο χρόνο συμμετοχής όσο και όλοι όσοι περιμένουν πως και πως την ευκαιρία τους για να αποδείξουν την αξία τους. Μοναδικό θετικό ο χρόνος συμμετοχής-προσαρμογής που πήρε ο Μανού Γκαρθία και ο Φέτφα.

ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ(?)

Σαν να μην έπαιζε ένα παιχνίδι όπου κρινόταν οι ελπίδες για την 4η θέση κατέβηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα και έδωσε την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να φθάσει στη νίκη. Σε αυτή την ευκαιρία έβαλε και το χεράκι του ο Δανός διαιτητής με το πέναλτι και τις αλλοπρόσαλλες αποφάσεις του. Ναι ο ΑΡΗΣ δεν ήταν καλός σήμερα… το τι παιχνίδι όμως θα βλέπαμε αν δεν δινόταν αυτό το πέναλτι κανείς δεν ξέρει. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι εμφανίσεις σαν την σημερινή δεν θα πρέπει να ξαναδούμε. Ιδιαίτερα στον θεσμό του κυπέλλου που από σήμερα ίσως  και να είναι ο μοναδικός στόχος που μας έχει απομείνει.

ΥΓ. Φώναξε ξανά και ξανά ο Ολυμπιακός για την διαιτησία. Τελικά σήμερα τον άκουσαν…

ΥΓ2. Όσο αστείοι είναι αρκετοί από τους ξένους διαιτητές που επιλεκτικά φέρνουν, τόσο και ακόμη περισσότερο αστείο είναι να προτιμάς να σε σφυρίζουν Έλληνες διαιτητές.

Κατηγορία Ποδόσφαιρο
Σελίδα 1 από 24

#YELLOW RADIO 101.7

Listen live yellow radio 92.8

#ΣΧΟΛΙΑ

logoFinal2007

Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ  μας μέσω του διαδικτύου!

Newsletter

Εγγραφείτε και ενημερωθείτε πρώτοι για όλα τα θέματα του ΑΡΗ μας!

Λέμε ΟΧΙ στο spam!