Σημαντικά έχει αλλάξει το κλίμα στην ομάδα μετά τις 2 συνεχόμενες νίκες κόντρα σε Λάρισα και Ηρακλή και τίποτα πλέον δεν θυμίζει την κατάσταση που προϋπήρχε. Ωστόσο από την στιγμή που ακόμη τίποτα δεν έχει τελειώσει και η συζήτηση της επόμενης ημέρας δεν έχει καν ξεκινήσει, όλοι θα πρέπει να  παραμένουν σε εγρήγορση και να αντιλαμβάνονται την πραγματική κατάσταση στον μπασκετικό ΑΡΗ.

ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΚΑΙ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Με τον ΑΡΗ να βρίσκεται πλέον στην 7^η θέση της βαθμολογίας μαζί με 3 συγκάτοικους και ένα προβάδισμα 2 νικών από τις 2 τελευταίες θέσεις ο βασικός στόχος της «γρήγορης παραμονής» έστω με καθυστέρηση μοιάζει σε μεγάλο βαθμό να έχει επιτευχθεί. Τι και αν δεν ήταν στόχος στην αρχή της χρονιάς και ακούσαμε προβλέψεις μέχρι και για τετράδα στην πορεία κακά τα ψέματα αυτός έγινε ο φετινός στόχος του ΑΡΗ. Στόχος ντροπής σε συνέχεια της κατρακύλας εδώ και μια δεκαετίας του μπασκετικού ΑΡΗ. Η σκληρή πραγματικότητα όμως με τα μπαν, τα οικονομικά προβλήματα, τους τραυματισμούς, την έλλειψη έμπειρου προπονητή έθεσαν τον ρεαλιστικό στόχο και έστω με αγχωτικό τρόπο φαίνεται να είμαστε μια ανάσα από το να τον κατακτήσουμε. Επιτυχία για μερικούς, αυτονόητο για τους πολλούς και αυτό κάτι λέει.

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΒΟΛΗ

Όσες κρίσεις και επικρίσεις και αν έχουν γίνει για τον καλοκαιρινό σχεδιασμό, το «πλάνο» της διοίκησης γραμμένο σε χαρτοπετσέτα, την ποιότητα του ρόστερ και την αδυναμία του Καμπερίδη να διαχειριστεί την κατάσταση, κανείς μα κανείς δεν αμφισβητεί τις προθέσεις και την προσπάθεια όλων όσων αποτελούν κομμάτι του φετινού ΑΡΗ. Οι προθέσεις και η προσπάθεια όμως δεν εγγυούνται την επιτυχία οπότε το αποτέλεσμα είναι αυτό που κρίνει τους πάντες. Και ως προς το αποτέλεσμα μιλάμε για μια χρονιά που κυλάει άσκοπα με τον ΑΡΗ απλά να αποφεύγει το μοιραίο. Διοικητικά και οικονομικά βαδίζουμε σε ένα καλοκαίρι επανάληψη των προηγούμενων, ενώ αγωνιστικά δεν υπάρχει σχεδόν ούτε ένα λιθαράκι-παρακαταθήκη για τη νέα σεζόν. Οπότε το να παρουσιάζονται μετά από 2 νίκες άπαντες επιτυχημένοι, κορυφαίοι, φανταστικοί και απίθανοι δεν έχει να προσφέρει τίποτα παραπάνω από αλάτι στις πληγές του χιλιοταλαιπωρημένου Αρειανού οπαδού. Μπράβο στον Σάββα Καμπερίδη και τους παίκτες του για την ξαφνική αγωνιστική μετάλλαξη αλλά ακόμη υπάρχει δρόμος. Ανηφορικός δρόμος μέχρι να τελειώσει το φετινό μαρτύριο και ένα  σκοτεινό τουνελ στο φινάλε του που οδηγεί στην επόμενη σεζόν.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΠΑΡΚΕ

Με την αισιοδοξία και την ψυχολογική ανάταση σύμμαχους μας στη συνέχεια του πρωταθλήματος τα πράγματα φαίνεται να γίνονται πιο εύκολα. Ο εφησυχασμός όμως μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει είτε στις εναπομείναντες αγωνιστικές είτε στην κουβέντα για την επόμενη ημέρα του μπασκετικού ΑΡΗ. Για αυτό ας αναλογιστεί ο καθένας μας από την θέση του την κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα σε όλα τα επίπεδα και ας δούμε όλοι μαζί το συντομότερο δυνατό πως μπορεί ο ΑΡΗΣ να αλλάξει επιτέλους σελίδα.

ΥΓ. Τραγελαφικό… οι ίδιοι που παρακολουθώντας την ομάδα να βαδίζει προς τον γκρεμό άρχισαν να αφήνουν τις «δημόσιες σχέσεις» στην άκρη ξαφνικά μετά από 2 νίκες επιστρέψανε σε γνώριμες καταστάσεις.  Με την αποθέωση των μετρίων για τα αυτονόητα δεν πρόκειται ποτέ ο ΑΡΗΣ να πάει μπροστά.

ΥΓ2. Πραγματικά στον μπασκετικό ΑΡΗ και την «ομερτά» που υπάρχει όταν ακούς επώνυμα από Αρειανό δημοσιογράφο και μια δόση αλήθειας σου κάνει εντύπωση! Το πώς ένας 17χρονος παίκτης που δεν έχει παίξει ποτέ σε επίπεδο Α1 γίνεται σημείο αναφοράς τονίζοντας ότι μπορεί να βοηθήσει άμεσα την ομάδα μετά την φυγή Σούλερ είναι απορίας άξιο και ως ένα σημείο εγκληματικό… Και μόνο τυχαίο δεν είναι ότι αυτές οι αναφορές γίνονται από τους ίδιους που βλέπανε τον ΑΡΗ στην 4αδα, αναμένανε με αγωνία το πλάνο πολυμετοχικότητας, θετικά την παρουσία Γεωργάκη και άλλων αλεξιπτωτιστών στο ρόστερ της ομάδος και δεν λέγανε κουβέντα όλη την χρονιά για την μη χρησιμοποίηση του Σιδηροηλία.  Και φυσικά πρόκειται για τους ίδιους που ενόψει του καλοκαιριού διασπείρουν τις φήμες περί λύσης στο διοικητικό και οικονομικό πρόβλημα.

ΥΓ3. Για τους επαγγελματίες Αρειανούς δημοσιογράφους που «αγωνιούν» για το καλό του μπασκετικού ΑΡΗ ανεξαρτήτως προσώπων… έχω μερικά ερωτήματα… Τι γίνεται με τα μπαν όλη αυτή τη χρονιά; Εξυπηρετούνται; Ο double double Κουζέλογλου έχει συμβόλαιο για την επόμενη χρονιά; Ο Σιδηροηλίας γιατί δεν έπαιζε τόσο καιρό; Τι ακριβώς παίχτηκε με τον Βουλγαρόπουλο;

ΥΓ4. Σε αυτό το μίζερο πρωτάθλημα, ο απελευθερωμένος ψυχολογικά ΑΡΗΣ μπορεί να κερδίσει σχεδόν τον οποιοδήποτε. Ακόμη και τον ψηλωμένο τα τελευταία χρόνια Προμηθέα στην έδρα του.

Σαν σίφουνας πέρασε ο ΑΡΗΣ μας από Ιβανωφείο κερδίζοντας με +22 πόντους διαφορά και αφήνοντας πίσω του συντρίμμια! Η ένταση και προσήλωση των παικτών μας στην άμυνα και τα ριμπάουντ αποδιοργάνωσε πλήρως τον Ηρακλή που δεν μπόρεσε να αντιδράσει ούτε για μια στιγμή! Ανάσα ανακούφισης μετά από αυτή την πολύτιμη νίκη.

ΕΔΕΙΞΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Πατώντας στην καλή εμφάνιση απέναντι στη Λάρισα, η ομάδα μας και σήμερα έδειξε να ακολουθεί ακριβώς την ίδια συνταγή. Προσήλωση πρώτα στην άμυνα και στα ριμπάουντ και στην επίθεση πρωτοβουλίες από όλους.  Έτσι πορεύθηκε και σήμερα κόντρα σε μια θεωρητικά πιο δυνατή ομάδα από την Λάρισα και κατάφερε όχι απλά να κερδίσει αλλά να θριαμβεύσει.  Από την αρχή μέχρι το τέλος οι παίκτες μας ούτε μια φορά δεν επέτρεψαν να πετύχουν εύκολους πόντους ή να μαζέψουν ριμπάουντ χωρίς μάχη. Αυτή η μαχητικότητα σε κάθε βάση έβαλε τις βάσεις για τη νίκη.  Χαρακτηριστική η έντονη περιφερειακή άμυνα του Φλιώνη αλλά και οι σωστές αλληλοκαλύψεις  πάνω στον Καββαδά αλλά και στις μακρινές πάσες γενικότερα.

Η ΠΟΛΥΦΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ Η ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΡΑΡΙΣΜΑ

Λείπει ο κλασσικός  σταθερός σκόρερ ηγέτης από την ομάδα και αυτό δημιουργεί συχνά πρόβλημα στην επίθεση. Πλέον φαίνεται να έχει γίνει κατανοητό σε όλη την ομάδα ότι όποιος είναι στο παρκέ και του δίνεται η ευκαιρία να σκοράρει πρέπει να το κάνει. Οι 5 παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων αλλά και οι ακόμη 21 πόντοι από τους υπόλοιπους είναι ένα στοιχείο που έλειπε από την αρχή της σεζόν. Και όταν όλοι απειλούν  να σκοράρουν τότε η αντίπαλη άμυνα αποσυντονίζεται και δημιουργούνται καλύτερες ευκαιρίες.  Και μόνο ότι από τους 6 ξένους οι πέντε ήταν διψήφιοι λέει πολλά για την σημερινή μας παρουσία. Ωστόσο πέρα από τον συνήθη ύποπτο Κουζέλογλου, θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη αναφορά και στους Φλιώνη και Σταμάτη που ξεκόλλησαν την ομάδα σε κρίσιμα σημεία του αγώνα.

ΝΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Ισοπεδωτικός ο ΑΡΗΣ σήμερα στο Ιβανώφειο, πάτησε ολοκληρωτικά τον πολυλογά Ηρακλή! Η ομάδα σε συνέχεια της εμφάνισης με την Λάρισα έδειξε πάλι να έχει αγωνιστική ταυτότητα αλλά και ένταση στο παιχνίδι της!  Βαθειά βαθμολογική ανάσα η σημερινή νίκη με την ομάδα να αρχίζει να κερδίζει σιγά σιγά πόντους εκτίμησης και εμπιστοσύνης.  Μακάρι να υπάρχει και ανάλογη συνέχεια μπας και ξεκινήσει επιτέλους και αυτή η κουβέντα για την επόμενη μέρα πριν πιάσουν οι ζέστες…

ΥΓ. Καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς έλεγε το γνωστό σλόγκαν και μάλλον ταιριάζει γάντι στους φίλους του Ηρακλή που και στις 2 μεταξύ μας αναμετρήσεις ανυπομονούσαν για την στιγμή που θα μας «γλεντήσουν». Τελικά το γλέντι έγινε!

ΥΓ2. Αν σε κάτι επηρέασε η φυγή Σούλερ αυτό σίγουρα είναι το μυαλό του Σάββα Καμπερίδη. Το μπάσκετ δεν είναι ποδόσφαιρο όπου οι άσκοπες ευκαιρίες σε παίκτες κοστίζουν… εσύ στον πάγκο κανονίζεις το ροτέισον, λες ποιος κάνει τι μέσα στο γήπεδο και επιβραβεύεις με χρόνο συμμετοχής αυτούς που μοχθούν και αποδίδουν περισσότερο.

ΥΓ3. Άντε αφού πήρες απόφαση να βάλεις τον Σιδηροηλία στο ροτέισον και να κατεβάσεις τον Τσάλμερς περισσότερο στο 2, ώρα να αρχίσεις να παρακολουθείς και το παιχνίδι και όταν η ομάδα κάνει 5’ να βάλει καλάθι να κάνεις και κάποια αλλαγή χωρίς να ξεχνάς παίκτες στον πάγκο…

Ένα ακόμη σημαντικό παιχνίδι θα δώσει σήμερα το απόγευμα η ομάδα μας στην προσπάθεια να ξεμπλέξει από τις φετινές περιπέτειες της όσο το δυνατό γρηγορότερα. Η νίκη και η συνολική παρουσία μας κόντρα στην Λάρισα έδειξε ύστερα από καιρό σημάδια ουσιαστικής βελτίωσης και αυτή η βελτίωση θα πρέπει να φανεί και σήμερα απέναντι στον Ηρακλή. Η νίκη θα αλλάξει τα δεδομένα και θα μας επιτρέψει σε μεγάλο βαθμό να ανασάνουμε με ανακούφιση.

Και μόνο ότι όλοι οι παίκτες ακολούθησαν κανονικά το ομαδικό πρόγραμμα προπονήσεων τις τελευταίες ημέρες είναι ένα θετικό στοιχείο. Το ροτέισον έστω και με την πρόφαση της αποχώρησης του Σούλερ δείχνει σιγά σιγά να γίνεται πιο ορθολογικό και πλέον βλέπουμε παίκτες σαν τον Σιδηροηλία να παίρνουν χρόνο στην ομάδα. Ενώ η «επανεμφάνιση» του Φλιώνη έδειξε πόσο έχει λείψει από αυτόν τον ΑΡΗ ο συγκεκριμένος παίκτης. Με τον Τσάλμερς στο 2 η ομάδα λειτουργεί καλύτερα ενώ η μπάλα πιο σωστά και στους άλλους 2 αμερικάνους παίκτες της ομάδος. Αν οι Ντραγκίσεβιτς και ιδιαίτερα ο Μιλόσεβιτς σταθούν στο ύψος τους τότε τα δεδομένα θα αλλάξουν πάνω στο παρκέ.  Το βασικό όπλο μας όμως πρέπει να είναι όπως και απέναντι στην Λάρισα η άμυνα. Αν δείξουμε τον ίδιο ζήλο και συγκέντρωση στην άμυνα τότε ο Ηρακλής που δεν διαθέτει το επιθετικό ταλέντο της Λάρισας θα ζοριστεί. Όσο και αν οι 2 ομάδες ξεκίνησαν με διαφορετικούς στόχους πλέον τα δεδομένα έχουν αλλάξει και πρέπει να εκμεταλλευτούμε την συγκυρία πάση θυσία.

Το αποτέλεσμα πάντα είναι αυτό που μετράει ωστόσο αν δεν κοιτάξεις και την ίδια εικόνα της ομάδος ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα τότε κινδυνεύεις να χάσεις τους στόχους σου. Μέχρι το παιχνίδι με την Λάρισα αυτό το λάθος συνέβαινε ξανά και ξανά οδηγώντας μας σε δεινή βαθμολογική θέση. Κόντρα στη Λάρισα φάνηκε κάτι να αλλάζει. Αυτή την αλλαγή πρέπει να δούμε και σήμερα απέναντι στον Ηρακλή που έχει και αυτός τα δικά του σοβαρά θέματα. Κερδίζεις και ανασαίνεις με ανακούφιση!

Κρύο ντους  προσέφερε  και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας στον κόσμο του μετατρέποντας μια δική του νίκη θρίαμβο σε μια απογοητευτική ισοπαλία. Η άναρχη οπισθοχώρηση των τελευταίων λεπτών και το ανύπαρκτο πέναλτι που ανακάλυψε ο Πολωνός διαιτητής διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα. Μια ισοπαλία που αφήνει μόνο πικρή γεύση μιας και και η ομάδα ήταν κατά κράτος καλύτερη σήμερα.

Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΥΜΠΑΓΗΣ ΑΡΗΣ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΗΘΕΛΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

Πέρα του Μπουσέρ που αντικατέστησε τον Κουέστα, Μαντσίνι και Μπρούνο επιφύλασσε ο Άκης Μάντζιος με τον ΑΡΗ από τα πρώτα λεπτά να βρίσκει ιδανικά την ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης βάζοντας δύσκολα στον αντίπαλο του. Η μεσοεπιθετική γραμμή της ομάδος πίεζε εξαιρετικά και σε κάθε ευκαιρία προσπαθούσε να απειλήσει.  Στο 17’ ο Γκάμα άγγιξε το γκολ με τον Ζίβκοβιτς όμως να κάνει μια σπουδαία απόκρουση.  Στο 26’ όμως οι αντίπαλοι μας δεν ήταν τυχεροί και ο Μπερτόγλιο μετά από έναν εξαιρετικό συνδυασμό έκανε το 0-1.

ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙ 0-2

Μετά το 0-1 φάνηκε και η διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες με τον συμπολίτη να μην βρίσκει με τίποτα τρόπους να γίνει απειλητικός και τα άναρχα γεμίσματα ανά πάσα στιγμή να είναι το μοναδικό που έχει να επιδείξει.  Ο ΑΡΗΣ συνεχίζοντας στους ίδιους ρυθμούς έψαξε το δεύτερο γκολ και το βρήκε στο 69’ με τον Μάνο που πριν λίγο είχε περάσει ως αλλαγή.  Ενώ στο 82’ ο ίδιος παίκτης σε μια φάση διαρκείας έχασε μοναδική ευκαιρία για το 0-3!

ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΝΑΛΤΙ ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΣΤΟ 94’

Κάπου εκεί ο ΑΡΗΣ έδειξε τις τάσεις αυτοχειρίας του και ενώ έλεγχε το παιχνίδι αποφάσισε να ταμπουρωθεί πίσω και να δώσει χώρο στον αντίπαλο να κάνει τα γεμίσματα του και να κερδίζει στημένα. Άλλωστε δεν μπορούσε να κάνει και κάτι άλλο και εμείς του δώσαμε την ευκαιρία απλόχερα να το κάνει. Σε αυτό βοήθησαν και οι αλλαγές του Μάντζιου όπου στόχευαν ξεκάθαρα στην άμυνα εγκαταλείποντας την ιδέα της κατοχής της  μπάλας. Αυτό όμως που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να χαθεί η νίκη ήταν ο Πολωνός διαιτητής. Πέρα που έσπρωχνε με φάουλ τον μπαογκ προς την περιοχή μας έψαχνε να βρει την ευκαιρία να δώσει και το κάτι παραπάνω. Για αυτό άλλωστε οι παίκτες του μπάογκ σε κάθε φάση βουτούσαν και διαμαρτυρόντουσαν μαζικά. Είχαν προετοιμαστεί για κάτι τέτοιο. Και αν στο 77’ το πρώτο αστείο πέναλτι ακυρώθηκε γιατί δεν γινόταν αλλιώς από το VAR στο 94’ ο Πολωνός ανακάλυψε νέο πέναλτι  σε έξοδο του Μπουσέ! Μια φάση που την βλέπουμε αμέτρητες φορές σε κάθε παιχνίδι και τις περισσότερες φορές δίνεται φάουλ υπέρ του τερματοφύλακα. Ο Βιερίνια σαν άλλος Τζόρτζεβιτς έστειλε την μπάλα στα δίχτυα από την άσπρη βούλα και ο συμπολίτης κέρδισε άλλο ένα ανέλπιστο και άδικο Χ. Ένα  Χ που όσο και αν το πανηγυρίζουν  θα τους γυρίσει μπούμερανγκ.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ 4 ΓΡΑΜΜΩΝ

Δύσκολα να κρίνεις μετά το σημερινό τον προπονητή και τους παίκτες. Ένας ΑΡΗΣ που μέχρι το 80’ έκανε πλάκα στον αντίπαλο του. Και ένας ΑΡΗΣ που στα τελευταία 15’ κατάφερε να βάλει τον αντίπαλο μέσα στην περιοχή μας και τον διαιτητή να του δώσει την χαριστική βολή.  Σίγουρα κάτι φταίει και ο ΑΡΗΣ ενώ είναι αγκαλιά με κάτι σημαντικό το χάνει με τόση ευκολία. Δεν επικεντρώνεται σε πρόσωπα το πρόβλημα. Αλλά η ευθύνη είναι στον Άκη Μάντζιο για να το διορθώσει.  Είτε επιλέγοντας τους παίκτες που έχουν δυνάμεις και ψυχικά αποθέματα στα σημαντικά παιχνίδια είτε με μια τακτική στα κρίσιμα όπου δεν θα θυμίζει «ταμπούρι και άγιος ο Θεός». Αυτή η εγκληματική αφέλεια πρέπει να εκλείψει.

ΧΤΙΖΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΕ ΟΔΥΝΗΡΟ ΤΡΟΠΟ

Μετά και την πρόκριση στο κύπελλο ο ΑΡΗΣ παραχώρησε και υπερήφανο Χ στον συμπολίτη. Ένα δικό του παιχνίδι που ήταν απόλυτος κυρίαρχος κατάφερε να το φέρει στα  μέτρα του συμπολίτη και να δώσει την ευκαιρία στον Πολωνό διαιτητή να σφυρίξει το πέναλτι εφεύρεση στο 94’.  Άγνωστο αν αυτές οι απογοητεύσεις είναι μέρος της διαδικασίας για έναν ΑΡΗ πιο μυαλωμένο στη συνέχεια. Η ποδοσφαιρική αφέλεια μας  στα τελευταία λεπτά τείνει να γίνει κακή συνήθεια που πρέπει να κοπεί άμεσα. Ιδίως τώρα που έρχονται στα πλέιοφς και κάθε παιχνίδι θα έχει ξεχωριστή σημασία.  Όσο για τους συμπολίτες…  τα πανηγύρια για το Χ δείχνουν πολλά.

ΥΓ. Είναι και γκαντέμης ο Μάνος… από εκεί που θα ήταν από τους ήρωες κατέληξε μοιραίος!

ΥΓ2. Έχουμε πει για τον Κλάτενμπεργκ ότι το έχει γυρίσει το θέμα εδώ και καιρό. Λογικό είναι να το γυρίσουν και οι διαιτητές που φέρνει.

ΥΓ3. Με πέναλτι απάτη στο 94’ . Και η ιστορία της «εξυγίανσης» του Ελληνικού ποδοσφαίρου συνεχίζεται.

ΥΓ4. Που να έπαιζε ο Κουέστα μέσα και να χρεωνόταν αυτός το πέναλτι.

Με την πληγή από τον πικρό αποκλεισμό στο κύπελλο να είναι ακόμη ανοιχτή, ο ΑΡΗΣ καλείται για ακόμη μια φορά να δείξει ότι έχει τον τρόπο τις «στραβές» να τις ξεπερνάει. Και αν υπάρχει ένας τρόπος να ξεχαστεί πιο γρήγορα το λάθος της Πέμπτης αυτός είναι το διπλό μέσα στην Τούμπα!  Και όπως δείχνει το κλίμα στα αποδυτήρια άπαντες αντιλαμβάνονται την ευκαιρία που τους δίνεται.

ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΣΥΡΘΕΙ

Πάντα τα παιχνίδια με τον μπάογκ είναι ιδαίτερα και κυρίως αυτά της «εποχής Σαββίδη» όπου το επικοινωνιακό μικρόβιο έχει μπει για τα καλά στο αίμα των συμπολιτών. Περισσότερο φαίνεται η ομάδα του μπάογκ κόντρα στον ΑΡΗ να εξυπηρετεί κάποιο σενάριο παρά να παλεύει να κερδίσει. Αυτό ακριβώς θα πρέπει να έχει ο Άκης Μάντζιος στο μυαλό του και να κατεβάσει μια ομάδα καθαρά προσηλωμένη στο δικό της πλάνο. Γιατί ο ΑΡΗΣ φέτος έχει αποδείξει ότι όταν είναι συγκεντρωμένος στο αγωνιστικό του πλάνο είναι ικανός να κερδίσει οποιοδήποτε αντίπαλο. Πόσο μάλλον τον συμπολίτη που διανύει μια χρονιά παράδειγμα προς αποφυγή για τον αγωνιστικό σχεδιασμό μιας ομάδος. Παρόλα αυτά έχει ένα δυνατό ρόστερ που δεν μπορείς να υποτιμήσεις σε καμία περίπτωση. Και ο ΑΡΗΣ του Μάντζιου ως τώρα αυτό που τον διακρίνει είναι η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει κάθε παιχνίδι ανεξάρτητα από τον αντίπαλο και την κατάσταση που βρίσκεται. Η ομάδα στους ρυθμούς των τελευταίων αγωνιστικών δεν χάνει στην Τούμπα με ξένο διαιτητή. Και με τα πλέιοφς να ακολουθούν προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η αποφυγή της ήττας. Όχι με κλεφτοπόλεμο και παραχώρηση κατοχής αλλά με ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης. Άλλωστε η πίεση είναι από την πλευρά των αντιπάλων μας και αυτό θα παίξει σημαντικό ρόλο.

ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΡΙΣΤΕΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ

Σε μια ξέφρενη χρονιά σαν την φετινή για τον ΑΡΗ μας, χρόνος για απογοήτευση και μίζερες σκέψεις δεν υπάρχει! Το παιχνίδι της Πέμπτης δεν έδειξε μόνο πόσο βλακωδώς μπορείς να χάσεις μια πρόκριση… αλλά έδειξε και έναν ατρόμητο ΑΡΗ που στρίμωξε τον «παντοδύναμο» πρωταθλητή στα σχοινιά. Αυτόν τον ΑΡΗ που δεν χαμπαριάζει από τίποτα θέλουμε να δούμε στο ντέρμπι, αποφασισμένο όμως να μην χαριστεί στον αντίπαλο ούτε για μια στιγμή! ΠΑΤΗΣΕ ΤΟΥΣ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΟΥ!

Το καλύτερο αμυντικά παιχνίδι του ΑΡΗ μας παρακολουθήσαμε σήμερα, περιορίζοντας μια από τις καλύτερες άμυνες του πρωταθλήματος στους 52 πόντους και κατακτώντας μια σημαντική νίκη! Η αμυντική προσήλωση στην άμυνα και η πολυφωνία στην επίθεση ήταν το κλειδί της νίκης. Ξεχώρισε ο Ντραγκίσεβιτς και η «επανεμφάνιση» του Φλιώνη στα παρκέ!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΙΣΣΟΡΟΠΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ

Για πρώτη φορά φέτος είδαμε από το τζάμπολ έναν ΑΡΗ συγκεντρωμένο και προσηλωμένο στα πρέπει του παιχνιδιού.  Με όπλο την εξαιρετική αμυντική λειτουργία καταφέραμε να αποτρέψουμε τα επιθετικά ατού της Λάρισας να βρουν ρυθμό και να τους οδηγήσουμε στον εκνευρισμό. Ένας εκνευρισμός που όσο περνούσε ο χρόνος  γινόταν και πιο έντονος μιας και η προσήλωση μας στην άμυνα ήταν αδιάκοπη. Την ίδια στιγμή στην επίθεση για πρώτη φορά υπήρχε πολυφωνία και λύσεις σχεδόν από όλους όσους αγωνίσθηκαν. Από τον Φλιώνη που «επέστρεψε στην ενεργό δράση» μέχρι και τους Σιδηροηλία και Σλαφτσάκη. Ενώ οι Ντραγκίσεβιτς και Μιλόσεβιτς έδειξαν πόσο απαραίτητοι είναι στον φετινό ΑΡΗ. Ακόμη και οι Αμερικάνοι της ομάδος σε μια άκρως μέτρια ημέρα για αυτούς κατάφεραν να προσφέρουν σε άμυνα και επίθεση. Όσο για τον Κουζέλογλου τα λόγια είναι περιττά και θα πρέπει σύντομα να σκεφθεί η διοίκηση τι θα κάνει με αυτόν τον παίκτη και το συμβόλαιο του το καλοκαίρι.

ΕΒΑΛΕ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ

Διπλή νίκη ήταν η σημερινή, με την ομάδα μας να αποκτά πλέον ένα σημαντικό προβάδισμα σε αυτή την κούρσα της ντροπής. Εξίσου σημαντικό με τη νίκη ήταν και η συνολική παρουσία των παικτών του Σάββα Καμπερίδη. Για πρώτη φορά είδαμε έναν συγκεντρωμένο ΑΡΗ που ήξερε και τι έκανε και τι ήθελε πάνω στο παρκέ. Μακάρι να τον ξαναδούμε και στη συνέχεια!

Ένα ακόμη καθοριστικό παιχνίδι δίνει η ομάδα μας στον φετινό Γολγοθά όπου η νίκη είναι μονόδρομος. Μια νίκη επί της Λάρισας θα έχει διπλή βαθμολογική αξία σε περίπτωση ισοβαθμίας και θα αποφορτίσει σε μεγάλο βαθμό την ομάδα. Όσο δύσκολο(;) και αν είναι το παιχνίδι κόντρα στην απρόβλεπτη Λάρισα, θα πρέπει να κερδηθεί

Όλους τους παίκτες θα έχει στη διάθεση του ο Σάββας Καμπερίδης παρά τις απουσίες και τα προβλήματα τραυματισμών τις προηγούμενες ημέρες. Η αναβολή του αγώνα με τον Ηρακλή, η διακοπή για τις Εθνικές και το παιχνίδι «προπόνηση» με τον Παναθηναϊκό έδωσε στην ομάδα τον χρόνο να επουλώσει τις πληγές της και να προετοιμαστεί καλύτερα για την κρίσιμη συνέχεια. Αν τώρα όλο αυτό το χρονικά διάστημα αξιοποιήθηκε λογικά θα φανεί και πάνω στο παρκέ. Άλλωστε το διαζύγιο με τον Σούλερ άλλαξε τις ισορροπίες στην ομάδα και πιθανόν να δούμε επιτέλους και μια διαφορετική διαχείριση στο ρόστερ. Εκεί όπου θα πρέπει να δούμε περισσότερο σχήματα με Ντεκόζι και Λίτλ αλλά και λιγότερο με Φλιώνη μέσα. Και φυσικά να δοθεί χρόνος και σε παίκτες σαν τον Σιδηροηλία όπου σε κάθε ευκαιρία που του δίνεται δείχνει ότι μπορεί να βοηθήσει. Πέρα από τα πλάνα του προπονητή ξεκάθαρο ρόλο θα παίξει η προσήλωση των παικτών μας στην άμυνα. Η Λάρισα έχει παίκτες με πλούσιο επιθετικό ταλέντο και αν δεν προετοιμαστείς σωστά για να τους σταματήσεις τότε μπορεί να σε «σκοτώσουν». Για αυτό και θα πρέπει να με δυνατή άμυνα από την αρχή ώστε να μην τους επιτρέψουμε να βρουν ρυθμό. Στην επίθεση θα βρεθεί η άκρη.

Όσο και αν θέλαμε να αποφύγουμε τέτοιους τελικούς ντροπής, τελικά πάλι στο ίδιο μίζερο σημείο φθάσαμε. Για φύγουμε όμως από αυτή την μίζερη κατάσταση οφείλουμε να πάρουμε τη νίκη για να κοιτάξουμε τη συνέχεια με πιο αισιοδοξία. Το κατά πόσο αυτό το αντιλαμβάνονται παίκτες και προπονητής, θα φανεί μέσα στο γήπεδο.

Οδυνηρό φινάλε έκρυβε η αποψινή αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό, με τον ΑΡΗ μας να κρατάει σφιχτά την πρόκριση και τον Κουέστα να την χαρίζει απλόχερα στον αντίπαλο μας. Τα πάντα συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο… όταν όμως βλέπεις ένα τέτοιο ερασιτεχνικό λάθος σε  αυτό το επίπεδο σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι τα λόγια είναι περιττά.

ΕΙΧΕ ΣΤΟΧΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ

Ξεκάθαρο ήταν το πλάνο του Μάντζιου με τον ΑΡΗ από το πρώτο σφύριγμα να θέλει να πιέσει ψηλά αλλά και να κυκλοφορήσει την μπάλα γρήγορα δημιουργώντας επικίνδυνες καταστάσεις. Η επιλογή του Μάνου και του Μαντσίνι στο αρχικό σχήμα βοήθησε προς αυτή την κατάσταση με την ομάδα μας να ελέγχει το παιχνίδι και να το φέρνει ολοένα και περισσότερο στα μέτρα της.

ΚΥΝΗΓΗΣΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΠΡΗ ΒΟΥΛΑ

Και στο πρώτο ημίχρονο αλλά και στο Β ημίχρονο μέχρι να προηγηθούμε η ομάδα έκανε το γνωστό της παιχνίδι. Με γρήγορες μεταβιβάσεις και καλή κυκλοφορία κατάφερνε να πλησιάζει προς την αντίπαλη περιοχή και να γίνεται ολοένα και πιο απειλητικός. Τα άτσαλα τελειώματα και οι κακές τελικές πάσες έκαναν και πάλι την εμφάνιση τους. Το πείσμα όμως των παικτών μας ήταν ξεκάθαρο και κάπως έτσι σε έναν ωραίο συνδυασμό ο Μπερτόγλιο κέρδισε το πέναλτι από όπου με ψυχραιμία έγραψε το πολυπόθητο 1-0.

ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΚΟΥΕΣΤΑ

Τι και αν ο Μάρτινς πέταξε τα δυνατά του χαρτιά μέσα στο παιχνίδι. Ο ΑΡΗΣ ήταν αποφασισμένος να μην πετάξει την ευκαιρία. Με τον Μάντζιο να αναπροσαρμόζει τα πλάνα του και να φρεσκάρει την ομάδα το παιχνίδι είχε έρθει στα μέτρα μας. Ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να γίνει απειλητικός και φαινόταν ότι παρά την αύξηση της πίεσης ελέγχαμε το παιχνίδι. Και κάπου εκεί ο σεναριογράφος της ζωής αποφάσισε να μας κάνει πλάκα για ακόμη μια φορά και παρακολουθήσαμε τον  Κουέστα να χαρίζει με έναν τραγελαφικό τρόπο την πρόκριση στον αντίπαλο. 

ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ

Η κατάρα του κυπέλλου χτύπησε ξανά και ο ΑΡΗΣ μας κατάφερε να αποκλειστεί ξανά  έχοντας σφιχτά στην αγκαλιά του την πρόκριση.  Κρίμα για την εξαιρετική προσπάθεια του Άκη Μάντζιου και των παικτών του όπου ένα φθηνό λάθος της στιγμής επισκίασε τα πάντα... Όση πίκρα και αν υπάρχει η χρονιά δεν τελείωσε εδώ. Υπάρχουν στόχοι και πρέπει πάση θυσία να κερδηθούν!

ΥΓ. Όλοι μαζί κερδίζουν και όλοι μαζί χάνουν. Σχεδόν πάντα όμως υπάρχουν πρωταγωνιστές. Και στην νίκη και στην ήττα…

ΥΓ2. Πάντα εκνεύριζε αυτό το χαλαρό ανέμελο στυλ του Κουέστα με την μπάλα κάτω αλλά σήμερα το τερμάτισε… και εμάς μαζί…

ΥΓ3. Ελπίζω η ομάδα και ο Κάρυ μετά την σημερινή «σφαλιάρα» να αντιδράσουν δυναμικά όπως δυναμικά έχουν αντιδράσει σχεδόν κάθε φορά μετά από στραβή.

ΥΓ4. Πανηγυρίζουν οι «επαναστάτες» της πόλης που ο Ολυμπιακός σήμερα έφθασε μια ανάσα από το ντάμπλ.

Αντιμέτωπος με μια μεγάλη πρόκληση θα βρεθεί ο ΑΡΗΣ μας το βράδυ της Πέμπτης στο Κλ.Βικελίδης όπου θα διεκδικήσει την πρόκριση τους στους ημιτελικούς του κυπέλλου Ελλάδος! Το σκορ του πρώτου αγώνα έχει αφήσει ανοιχτούς   λογαριασμούς  και η πίστη για την ανατροπή του 2-1 είναι διάχυτη σε όλους εντός και εκτός της ομάδος!

Με τους Γκαρσία(;) και Ματίγια να παραμένουν εκτός μάχης  και από αυτό το παιχνίδι ο Μάντζιος ετοιμάζει τα πλάνα του με μοναδικό στόχο την νίκη πρόκρισης. Μια νίκη που θα πρέπει να έρθει είτε με 2 γκολ διαφορετικά είτε με μηδέν παθητικό που ακούγεται και πιο εύκολο. Ο Ολυμπιακός έχει σημαντικές απουσίες και την Ευρώπη στην σκέψη του και αυτά είναι 2 στοιχεία που θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε. Για αυτό ίσως και δούμε τον Μαντσίνι να ξεκινάει στην κορυφή σε μια προσπάθεια να πιέσουμε ψηλά από νωρίς.  Διαφορετικά αν πάμε σε κλειστό παιχνίδι υπομονής τότε δεν είναι απίθανο να δούμε τον Μάνο ή τον Μήτρογλου στην επίθεση. Κάτι ανάλογο πιθανόν να ισχύει και για την επιλογή Μπρούνο-Σίλβα για το ένα άκρο της επίθεσης μιας και ο Βραζιλιάνος είναι πιο ταχύς και αποτελεσματικός στην επιθετική άμυνα. Στις υπόλοιπες θέσεις το ερωτηματικό που απομένει είναι αυτό των μπακ, με τον φορμαρισμένο Σούντγκρεν να θεωρείτε σίγουρος και τους Σάκιτς και Γκάνεα να παλεύουν για την άλλη θέση. Ανεξαρτήτως προσώπων το σημαντικό είναι ο καθένας ξεχωριστά να δώσει τον καλύτερο του εαυτό και όλη η ομάδα συνολικά να είναι προσηλωμένη στο πλάνο. Ο Ολυμπιακός δεν είναι ανίκητος και στο χρονικό σημείο που τον πετυχαίνουμε φαίνεται να έχουμε ένα πλεονέκτημα. Είτε παιχνίδι υπομονής είτε φουλ πίεση για μια επιβλητική νίκη, η πρόκριση θα πρέπει κερδηθεί!

Το σημαντικότερο παιχνίδι της χρονιάς μέχρι το επόμενο είναι η αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό με τον ΑΡΗ μας να διψάει για την πρόκριση. Το εκτός έδρας γκολ του πρώτου αγώνα, τα συνεχόμενα θετικά αποτελέσματα  και η συνολική εικόνα της ομάδος δείχνουν ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.  Ώρα για την πιο μεγάλη νίκη της χρονιάς μέχρι την επόμενη! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΟΥ!

ΥΓ. Μετά τις ήττες με τον Ολυμπιακό ήρθε και η ισοπαλία στο Καραϊσκάκη… ώρα να έρθει και η νίκη!

ΥΓ2. Τα είπε όλα ο Κάρυ στη συνέντευξη του και συνεχίζει να κλείνει στόματα!

Το αναμενόμενο στραπάτσο που περιμέναμε να δούμε είδαμε και σήμερα στο ΟΑΚΑ, με το κοντέρ να σταματάει στο 22.  Ο αποδεκατισμένος ΑΡΗΣ σε ρυθμούς προπόνησης δεν μπόρεσε να είναι ανταγωνιστικός περισσότερο από ένα εικοσάλεπτο. Η συνέχεια όπως και όλο το παιχνίδι ήταν μια διαδικαστική αγγαρεία που όπως φάνηκε δεν είχε τίποτα να προσφέρει. Εξέθεσε με την εμφάνιση του για ακόμη μια φορά τον προπονητή του ο Σιδηροηλίας που πείθει ότι μπορεί να βοηθήσει εφόσον αρχίζει να συμπεριλαμβάνεται στο ροτέισον.

Χωρίς τους Ντραγκίσεβιτς, Μιλόσεβιτς και Σλαφτσάκη η ομάδα ήταν γυμνή κάτω από το καλάθι και αυτό όπως και στο πρώτο παιχνίδι έγειρε εξαρχής εις βάρος μας την πλάστιγγα. Ωστόσο την ζημιά την πάθαμε από την περιφέρεια με την βροχή τριπόντων του δευτέρου ημιχρόνου.  Δείγμα ότι η ομάδα δεν ήταν συγκεντρωμένη  και  δεν είχε έστω κάποιο πλάνο ή επιμέρους στόχους στο παιχνίδι της και απλά έκανε αγγαρεία. Όταν όμως  στην συμβολική αφίσα της ΚΑΕ για την προαναγγελία του αγώνα σου περνάει το μήνυμα της συμμετοχής ενός νεαρού παίκτη πως οι παίκτες και ο προπονητής να σκεφτούν ότι υπάρχει λόγος να παλέψουν. Ακόμη και αν ο στόχος ήταν απλά μια βελτίωση σε κάποια σημεία του παιχνιδιού μας. Σκέψεις πολυτελείας για τον φετινό ΑΡΗ…

Με την ομάδα αποδεκατισμένη, την σφυρίχτρα από το τζάμπολ σε ετοιμότητα και  το μυαλό στη Λάρισα τίποτα δεν θα μπορούσε να αποτρέψει την βαριά ήττα. Τα ευχάριστα νέα της αγωνιστικής ήρθαν από τις ήττες των αντιπάλων μας. Το αν το σημερινό έβγαλε κάποιο κέρδος για την ομάδα θα φανεί ξεκάθαρα την επόμενη αγωνιστική στο κρίσιμο παιχνίδι με την Λάρισα.

ΥΓ. Ο ένας έβγαλε την πανοπλία του Αυτοκράτορα και ανέπνευσε στα πράσινα λιβάδια και ο άλλος που την φοράει ακόμη δεν μπορεί να ανασάνει. Αν δεν έχει τσαμπουκά μέσα στον ΑΡΗ δεν αντέχεις!

ΥΓ2. Μόνο τα φάουλ που σφυρίχτηκαν στον Χαριτόπουλο καταλαβαίνεις την «ποιότητα» της Ελληνικής διαιτησίας.