Ούτε κόντρα στον άλλο ουραγό του ομίλου τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ αν και σε μεγάλο βαθμό έδειξε βελτιωμένος και είχε πολλές ευκαιρίες για να πάρει τη νίκη. Στο τέλος όμως τόσο της κανονικής διάρκειας του αγώνα όσο και της παράτασης δεν κατάφερε να αποφύγει τις κακές του συνήθειες και γνώρισε μια ακόμη ήττα στις λεπτομέρειες.  Ξεκάθαρη η διάθεση του νέου προπονητή να αλλάξει τα πράγματα, με τους παίκτες μας όμως στο τέλος να δείχνουν ότι είναι εθισμένοι στην ήττα.

ΥΠΟ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ

Κανείς δεν περίμενε με 1-2 προπονήσεις να δει άλλη ομάδα μέσα στο γήπεδο. Όταν όμως παίζεις τόσο κακό και άναρχο μπάσκετ σαν και αυτό που παίζει ο ΑΡΗΣ φέτος ακόμη και 1-2 βασικές αλλαγές είναι αρκετές για να φανεί η διαφορά. Με αυτή τη λογική είδαμε έναν πιο ήρεμο ΑΡΗ, να μην αναλώνεται ανούσια στην άμυνα με φθηνά φάουλ και άσκοπη πίεση την ίδια στιγμή που οι περιστροφές στην επίθεση περιορίστηκαν και η μπάλα κυκλοφόρησε πιο ορθολογικά. Μια εικόνα που του επέτρεψε να είναι ανταγωνιστικός παρά τις χαμένες μάχες στα ριμπάουντ. Ο Γουίλις από το ξεκίνημα ήταν η αιχμή του δόρατος στην επίθεση με τους υπόλοιπους σιγά σιγά να δίνουν και αυτοί λύσεις.

ΒΕΛΤΙΩΘΗΚΕ ΣΤΑ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Κόντρα σε ότι έχουμε δει ως τώρα όσο κυλούσε ο χρόνος η ομάδα βελτίωνε τις αδυναμίες της. Στα ριμπάουντ είδαμε περισσότερη αποφασιστικότητα και στην επίθεση ανακαλύψαμε ότι και άλλοι παίκτες εκτός των Γουίλις, Κούπερ και Τολιόπουλου μπορούν να σκοράρουν. Γκιούζελης και Φίλλιος τόλμησαν τα ελεύθερα σουτ που τους δόθηκαν και βρήκαν στόχο. Το ίδιο και ο Χότζ με 3 στα 5 τρίποντα. Προς στιγμή καταφέραμε να ξεφύγουμε με 8 πόντους αλλά φαινόταν ότι οι αντίπαλοι μας δεν θα τα παρατούσαν έτσι απλά.

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ

Η εκνευριστική ευστοχία των Γερμανών έξω από τα 6.75 στο Β ημίχρονο, οι στιγμές χαλάρωσης σε άμυνα και ριμπάουντ αλλά και τα φαλτσοσφυρίγματα των διαιτητών μετέτρεψαν το παιχνίδι σε ντέρμπι για γερά νεύρα με τις 2 ομάδες να πηγαίνουν πόντο. Όταν όμως ήρθε η ώρα για τα κρίσιμα η κούραση και η ηττοπάθεια που έχει περάσει στο πετσί των παικτών μας έκανε την εμφάνιση της. Τόσο στην κανονική διάρκεια όπου ισοφαριστήκαμε με φόλοου σε νεκρό χρόνο όσο και στο τέλος της παράτασης με τις πολλές χαμένες βολές και τα παιδαριώδη λάθη είδαμε μια επανάληψη όλης αυτής της αγωνιστικής τρικυμίας που μας έχει οδηγήσει στην τελευταία θέση του ομίλου, στην προτελευταία θέση του ελληνικού πρωταθλήματος και εκτός του final 8 του κυπέλλου. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΙΔΙΑ ΕΜΜΟΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Λίγα 24ωρα μετρά ο Νίκος Βετούλας στον πάγκο και θα ήταν αδύνατο να μπορούσε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να επιδράσει σε μεγάλο βαθμό στο αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας. Και όμως με μια πιο απλή άμυνα χωρίς την παράλογη πίεση παντού με τα πολλά φάουλ  η ομάδα έδειχνε πιο στιβαρή. Στην επίθεση μέχρι να φθάσουμε στα κρίσιμα είχε περισσότερη ηρεμία και καλύτερες επιλογές με συμμετοχή σχεδόν όλων των παικτών. Όλοι προσπάθησαν και σχεδόν όλοι κάτι πρόσφεραν. Είδαμε τον Γκιούζελη και τον Φίλλιο να σκοράρουν, τον Γουίλις να μοχθεί περισσότερο σε άμυνα και ριμπάουντ μετά την αδιαφορία του 1^ου δεκαλέπτου, τον Ρόμπερτς να βελτιώνεται αισθητά σε όλους τους τομείς μέσα στο παιχνίδι, είδαμε τον Χότζ επιτέλους να βρίσκει στόχο! Προφανώς και οι παίκτες ήθελαν να δείξουν κάτι παραπάνω αλλά και ο Βετούλας μοίρασε τον χρόνο σωστά. Όλα σωστά, όλα καλά μέχρι τα τελευταία κρίσιμα λεπτά. Εκεί παίκτες και προπονητής έχασαν κυριολεκτικά την μπάλα. Η κούραση και η κακή ψυχολογία θόλωσε το μυαλό των παικτών και εκεί κάπου αδράνησε και ο πάγκος να ρισκάρει με μια αλλαγή. Σίγουρα πληγώνει ο τρόπος με τον οποίο ήρθε μια ακόμη μια ήττα αλλά αυτό που προέχει είναι να αλλάξει άμεσα το αγωνιστικό μας πρόσωπο. Σήμερα έγινε ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.

ΝΕΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΝΕΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Προσπάθησε, πάλεψε αλλά στο τέλος τα κατάφερε και πάλι να χάσει …όπως ακριβώς μας έχει συνηθίσει από την αρχή της χρονιάς. Δεν κόβονται οι κακές συνήθειες έτσι εύκολα, ιδιαίτερα για μια ομάδα με τόσα πολλά προβλήματα που δεν κάνει σχεδόν τίποτα σωστά πάνω στο παρκέ. Σήμερα όμως είδαμε παίκτες «εξαφανισμένους» να εμφανίζονται  και μια ομάδα να προσπαθεί να παίξει πιο ορθολογικά παρόλο που στα κρίσιμα τα έκανε όλα λάθος. Λάθη που θα πρέπει να διορθώσει ο νέος κόουτς με τους παίκτες του μιας και το Σάββατο στο Μαρούσι τα λάθη δεν επιτρέπονται.

ΥΓ. Αν κάτι αναγνωρίζω στον Καστρίτη και στην πορεία του στην ομάδα μας είναι ότι μας έκανε να νιώσουμε ύστερα από χρόνια έστω και σπασμωδικά ότι ΑΡΗΣ σημαίνει μαχητής! Αυτό το συναίσθημα μεταφράστηκε σε μια σχέση εμπιστοσύνης, με τον κόσμο να στηρίζει μαζίκα την ομάδα όλα αυτά τα χρόνια παρά τις όποιες στραβές και ατυχίες. Το πως εξελίχθηκε αυτή η σχέση εμπιστοσύνης και αυτή η στήριξη φάνηκε σήμερα από την εικόνα του σχεδόν άδειου γηπέδου.

ΥΓ2. Καλοί οι συναισθηματισμοί, τα θετικά πρόσημα, οι άξιοι άνθρωποι και το οικογενειακό κλίμα που διέπει τον μπασκετικό ΑΡΗ αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να θυμηθούμε(και να αποδεχθούμε) ότι  ο καθρέφτης της ομάδας είναι το γήπεδο …και η κερκίδα. Εκεί δηλαδή όπου η ομάδα κερδίζει και ο κόσμος στην κερκίδα γουστάρει.

Με συνοπτικές διαδικασίες ο ΑΡΗΣ παραδόθηκε στα προβλήματα του γνωρίζοντας εύκολα την ήττα με 93-69.  Αποκαρδιωτική εμφάνιση, με τον  Τολιόπουλο να παλεύει με όλες τις δυνάμεις του αλλά να είναι απελπιστικά μόνος του. Έκλεψε την παράσταση ο κόσμος του ΑΡΗ με την δυναμική του παρουσία, αδιαφορώντας επιδεικτικά για την θλιβερή έκβαση του αγώνα.

ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ ΣΕ 5 ΛΕΠΤΑ

5 λεπτά ήταν αρκετά για να εμπεδώσουν όλοι ότι ο ΑΡΗΣ σήμερα κατέβηκε με ρόστερ ειδικών συνθηκών και χωρίς κάποιο ουσιαστικό πλάνο. Ούτε μια πεντάδα δεν υπήρχε λειτουργική για τον ΑΡΗ και αυτό φάνηκε από νωρίς. Μόλις στα 4.5΄ ήμασταν στο -10 και τίποτα δεν σου έδινε την ελπίδα ότι κάτι θα μπορούσε να αλλάξει. Και πως να αλλάξει όταν στην άμυνα όλοι πήγαιναν πέρα δώθε χωρίς λόγο και στην επίθεση τρέμανε να σουτάρουν.  Μόνο ο Τολιόπουλος φώναξε βροντερό παρών που πάλεψε όσο μπορούσε για την αξιοπρέπεια της ομάδας. Ήταν όμως απελπιστικά μόνος και ο ΑΡΗΣ το μόνο καλύτερο που θα μπορούσε να διεκδικήσει σήμερα  ήταν ένα πιο τιμητικό σκορ και τίποτα παραπάνω.

ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΜΜΟΝΕΣ

Με τους Νόλεϊ, Γούντμπερι και Μποχωρίδη να είναι τραυματίες και τον ΝτεΤζούλιους να αγωνίζεται πλέον με την φανέλα της Μακάμπι ο Καστρίτης είχε να λύσει έναν πολύ δύσκολο γρίφο σε ότι είχε να κάνει με το ροτέισον και ιδιαίτερα στις θέσεις της περιφέρειας. Προσπάθησε ο κόουτς να λύσει τον γρίφο αλλά η λύση του άφησε την ομάδα μετεξεταστέα.  Η ήττα με τις υπάρχουσες συνθήκες ήταν αναμενόμενη. Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό… αυτό όμως που είδαμε σήμερα ήταν κάτι πολύ χειρότερο και απογοητευτικό. Και δεν έχει να κάνει με την ήττα ή την διαφορά στο σκορ. Πέρα του Τολιόπουλου υπήρχε το απόλυτο χάος. Χάος σαν και αυτό που έχει φέρει την ομάδα σε αυτό το σημείο. Γιατί ωραία τα λέμε για τους τραυματισμούς αλλά σήμερα τα 4/5 της βασικής πεντάδας(+ τον 6^ο ξένο) βάσει του καλοκαιρινού σχεδιασμού ήταν πάνω στο παρκέ αλλά μόνο ο Τολιόπουλος ανταποκρίθηκε στον ρόλο του. Ακόμη και η συμπαθητική σε σχέση με τις προηγούμενες εμφανίσεις του Χότζ σε ένα παιχνίδι όπου έπρεπε να βγει μπροστά ήταν πολύ λίγη. Για τον Λαζέφσκι τι να πούμε; Ότι τον Δεκέμβρη θα είναι ένας εντελώς διαφορετικός παίκτης; Για τους Μπάνκς και Ρόμπερτς τα έχουμε πει. Αξίζει όμως να τονίσουμε ξανά ότι για αυτό το χάλι κανένας παίκτης δεν έχει ευθύνη. Ο καθένας παίζει σύμφωνα με την αξία του. Αν οι «μπασκετοδάσκαλοι» τους είπαν ότι το επίπεδο τους είναι για τον ΑΡΗ, την Greek Basket League και το Eurocup δεν φταίνε αυτοί.  Ας πάρουν λοιπόν οι «μπασκετοδάσκαλοι»  τις αποφάσεις που πρέπει γιατί ακόμη είμαστε Νοέμβριο και δεν θα την παλέψουμε τη σεζόν να κυλάει έτσι.

ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ, ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ

Σε ένα γήπεδο που θύμιζε εντός έδρας παιχνίδι χάρη στην εντυπωσιακή κιτρινόμαυρη κερκίδα, ο ΑΡΗΣ, ήθελε, πάλεψε(;) αλλά τελικά δεν κατάφερε να αποφύγει το στραπάτσο. Οι παίκτες του Αμβούργου το διασκέδασαν… μιας και απέναντι τους είχαν μόνο έναν Τολιόπουλο να προσπαθεί να κρατήσει τα προσχήματα. Τα προσχήματα σε μια δικαιολογημένη ήττα αλλά άκρως αδικαιολόγητη εμφάνιση.  

ΥΓ. 4 σημαντικές απουσίες(μαζί με τον ΝτεΤζούλιους) είχε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα. Είχε όμως και 7 φετινές επιλογές στο παρκέ με μερικές από αυτές να αποκτήθηκαν για να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.  

ΥΓ2. Λάθη κάνουν όλοι, δεν είναι κακό, συμβαίνει. Το να μην τα διορθώνεις και να ρισκάρεις όλη την χρονιά προσδοκώντας στη δικαίωση είναι έγκλημα.