Εκεί λοιπόν  φίλε του ΑΡΗ που τα έχεις καταπιεί όλα και δικαιολογείς ξανά και ξανά την μια ντροπή μετά την άλλη και περιμένεις να ζήσεις τον Νοέμβρη, που έγινε ο Δεκέμβρης και μετά ο Γενάρης που μας υποσχέθηκε ο Καστρίτης… έρχεσαι στο γήπεδο να στηρίξεις σε ένα ματς που γνώριζες ότι θα έχανες και μάλλον εύκολα και βλέπεις αυτό. ΑΥΤΟ! Αυτόν τον προπονητή να ουρλιάζει ασταμάτητα από το τζάμπολ και ένα μάτσο παίκτες στην κοσμάρα τους. Δεν έχει να κάνει με τους 41 πόντους διαφορά, έχει να κάνει ξεκάθαρα με την έλλειψη μιας στοιχειώδης προσπάθειας μιας επαγγελματικής ομάδας που παίζει μέσα στην έδρα της μπροστά έστω σε αυτό το λιγοστό κοινό.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ(?) ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΜΑΤΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΛΟΣΣΟ

Και όλα αυτά λίγες ημέρες πριν το κρίσιμο(όπως μας κατάντησαν) παιχνίδι με τον Κολοσσό. Κόντρα σε μια ομάδα που έχει αυτή την ασυνήθιστη παράδοση υπέρ της και έρχεται να παίξει χωρίς άγχος. Αντιθέτως αν η γκρίνια και οι γιούχες της κερκίδας σήμερα επηρέασαν σε τέτοιο βαθμό τον προπονητή και τους παίκτες μας, τότε και μόνο η σκέψη να μην μπούμε δυνατά στο παιχνίδι με τη Ρόδο είναι τρομακτική.  Εκεί τα πράγματα πολύ εύκολα μπορεί να ξεφύγουν όσο και αν σφυρίζει αδιάφορα ο κόουτς.

ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΣΤΑ ΒΡΑΧΙΑ

Τα πάντα είναι ευθύνη της διοίκησης και αυτό είναι κάτι που ισχύει για όλες τις ομάδες. Επί του καθαρά αγωνιστικού όμως υπεύθυνος είναι ο προπονητής. Όταν λοιπόν ο κόουτς θεωρεί ότι εμφανίσεις σαν τις σημερινές ανταποκρίνονται σε αυτά που έχει στο μυαλό του τότε μιλάμε για μια άκρως επικίνδυνη κατάσταση. Αν δεν καταλαβαίνει ο καπετάνιος ότι το καράβι πηγαίνει με φόρα στα βράχια και δεν προλαβαίνει να στρίψει, τότε πως θα αποφύγουμε το ναυάγιο; Και αυτή τη στιγμή αυτό ακριβώς συμβαίνει. Δυστυχώς αγωνιστικά δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο που να δείχνει ότι η καθημερινή προσπάθεια του Καστρίτη και το όλο του πλάνο οδηγούν σε κάτι καλό. Εμείς το βλέπουμε, ο Καστρίτης δεν το βλέπει, η διοίκηση άραγε το βλέπει;

ΠΑΙΚΤΕΣ ΞΕΝΕΡΩΜΕΝΟΙ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΝ

Τίποτα δεν λειτουργεί σωστά πάνω στο παρκέ για την ομάδα μας. Οι παίκτες φαίνεται να μην ανταποκρίνονται ούτε στα βασικά, μοιάζουν άδειοι από ενέργεια και αδιαφορούν επιδεικτικά για τις συνεχόμενες ήττες. Είναι τόσο κακοί; Ακόμη και αυτοί που ήταν καλοί τώρα έγιναν κακοί; Μήπως τελικά υπάρχει θέμα στα αποδυτήρια που δεν έχει να κάνει με 1-2 παίκτες που αποχώρησαν; Μήπως τελικά οι παίκτες ΔΕΝ παίζουν για τον προπονητή τους και αυτές οι εμφανίσεις είναι η κραυγή απελπισίας τους; Σίγουρα πάντως δεν μιλάμε για ένα σύνολο με ομοψυχία και παίκτες που ματώνουν για τον προπονητή τους.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΝΔΟΞΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Συνεχίζει να γράφει αρνητική ιστορία ο μπασκετικός ΑΡΗΣ υπό την καθοδήγηση του Καστρίτη με κάθε παιχνίδι να μοιάζει με ελεύθερη πτώση σε βαρέλι χωρίς πάτο. Οι 41 πόντοι διαφοράς  ρεκόρ δεν μπορούν να περιγράψουν επαρκώς τον βαθμό της αδιαφορίας και της απαξίωσης που έβγαλε η ομάδα μέσα στο γήπεδο. Αδιαφορία σε ένα χρονικό σημείο που υποτίθεται θα ερχόταν η αγωνιστική ανάκαμψη, απαξίωση προς όλο τον κόσμο που συνεχίζει και ασχολείται με αυτή την ομάδα αντί να πέσει για ύπνο μέχρι το καλοκαίρι.  Όχι δεν θα μας κόψετε το γήπεδο… και το Σάββατο εκεί θα είμαστε! Φροντίστε να είστε και εσείς...

ΥΓ. Ένα μπράβο μου βγαίνει να πω μετά το σημερινό υπερθέαμα και την «εκδήλωση αγάπης» του κόουτς προς τους φίλους της ομάδας και αυτό ανήκει στον Λευτέρη Μποχωρίδη. Εξαφανισμένοι όλοι οι υπόλοιποι. Προπονητές, β.προπονητές, διοικούντες, παρατρεχάμενοι όλοι εξαφανισμένοι. Μόνο ο Μποχωρίδης ένιωσε και είχε τα @@ να βγει και να μιλήσει.

ΥΓ2. Μετά και τα σημερινά θα την ξανακάνω την ερώτηση. Τι άλλο πρέπει να κάνει ένας προπονητής για να απολυθεί από τον ΑΡΗ; Ποιο είναι το μέτρο; Ποιο είναι το όριο; Υπάρχει κάποια κόκκινη γραμμή;

ΥΓ3. Στα όρια του ανήθικου είναι η μη παραίτηση του κόουτς.

Σημαντική νίκη(που δεν την περιμέναμε) πέτυχε ο ΑΡΗΣ μας στη Γαλλία όπου επικράτησε της περσινής φιναλίστ του θεσμού Μπούργκ με 88-91 σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα και σχεδόν 2.5 ωρών… λόγω των 3 διαιτητών και της γραμματείας που τα έκαναν όλα μπάχαλο. Οι 21 πόντοι του Τολιόπουλου έκαναν την διαφορά αλλά η πολυφωνία στην επίθεση και οι μάχες στην άμυνα έβαλαν τις βάσεις της νίκης. Μια νίκη που δίνει νέο ενδιαφέρον στη βαθμολογία του ομίλου και ελπίδες για πρόκριση.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΝΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ

Δεν ήταν το γρήγορο προβάδισμα των 5 πόντων που διατηρήθηκε σχεδόν μέχρι το τέλος του πρώτου δεκαλέπτου. Ο ΑΡΗΣ έδειχνε από νωρίς να πατάει γερά στα πόδια του και να βάζει δύσκολα στους Γάλλους. Έπαιζε δυνατή άμυνα και έβρισκε λύσεις στην επίθεση σχεδόν από όποιον πατούσε παρκέ.  Γούντμπερι, Ντετζούλιους και Μπάνκς έκαναν την καλή αρχή με τους Μποχωρίδη και Χατζηδάκη να έρχονται από τον πάγκο και να τη συνεχίζουν.  Και όταν πέρασε και ο Τολιόπουλος και άρχισε να πυροβολεί έξω από τα 6.75 η ομάδα άρχισε να σε πείθει ότι δεν πήγε στη Γαλλία για τουρισμό αλλά για να πάρει μια πολύτιμη νίκη.

ΕΙΧΕ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΑΝΤΕΞΕ

Οι Γάλλοι αν και έβρισκαν εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι μας, στο μακρινό σουτ είχαν θέμα και αυτό έδειχνε να τους επηρεάζει συνολικά. Μάλιστα όταν άρχισε να προσαρμόζεται η άμυνα μας στο παιχνίδι τους κοντά στο καλάθι άρχισαν να αστοχούν ακόμη και στα άχαστα από κάτω. Κάποια στιγμή όπως ήταν λογικό οι Γάλλοι βρήκαν κάποια μακρινά σουτ, προσπέρασαν στο σκορ αλλά πάντα ο ΑΡΗΣ είτε με τον Τολιόπουλο, είτε με τον Χότζ, είτε με τον Ντετζούλιους είχε τις απαντήσεις. Στο τέλος χρειάστηκαν τα μεγάλα σουτ του Τολιόπουλου και του Γούντμπερι αλλά και η ψυχραιμία στις βολές για να έρθει άλλη μια νίκη στις λεπτομέρειες όπως ακριβώς έγινε πριν λίγες ημέρες στη Ρόδο.

ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτό το διπλό μιας και πριν το τζάμπολ λίγοι πίστευαν ότι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε την Μπουργκ. Η ομάδα δεν έπειθε και δεν έδειχνε να διορθώνει τις χτυπητές της αδυναμίες. Αδυναμίες όπως η άμυνα κάτω από το καλάθι όπου και σήμερα ήταν η πληγή μας. Πως ήρθε λοιπόν η νίκη;  Μα γιατί σε όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του παιχνιδιού βελτιωθήκαμε αισθητά! Τα ποσοστά στα μακρινά σουτ, τα ριμπάουντ και η μεγαλύτερη ένταση στην άμυνα περιορίζοντας τα αχρείαστα φάουλ. Και όλα αυτά όχι από έναν ή δύο παίκτες αλλά από όλους όσους αγωνίσθηκαν. Πολυφωνία στην επίθεση με 5 διψήφιους και σχεδόν άλλους τόσους να σκοράρουν. Πέρα του Τολιόπουλου είδαμε στα τελευταία κρίσιμα λεπτά τους Γούντμπερι, Νόλεϊ αλλά και τον Χότζ να φωνάζουν παρών. Συμπέρασμα; Η βελτίωση σε ατομικό επίπεδο που δείχνουν οι περισσότεροι παίκτες από παιχνίδι σε παιχνίδι αρχίζει να αλλάζει την εικόνα ολόκληρης της ομάδας και να φέρνει νίκες. Νίκες που θα ερχόντουσαν πολύ πιο εύκολα αν στις θέσεις 4-5 υπήρχε ένας πραγματικά καλός παίκτης για να δώσει λύσεις και όχι όλα αυτά τα ημίμετρα που διαχειρίζεται ο Καστρίτης. Εξακολουθεί πάντως να φαντάζει δύσκολο να βελτιωθεί η άμυνα μας κοντά στο καλάθι με το υπάρχον ρόστερ.

ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΝΙΚΗ

Με τον Τολιόπουλο να πυροβολεί έξω από τα 6.75 και τον Γούντμπερι να πραγματοποιεί την καλύτερη του εμφάνιση, ο ΑΡΗΣ μας πήρε μια σπουδαία νίκη απέναντι στην Μπούργκ ισοπεδώνοντας όλα τα προγνωστικά!  Πέρα από τα καλά ποσοστά στα μακρινά σουτ, οι παίκτες του Γ.Καστρίτη ήταν πραγματικοί μαχητές στην άμυνα και στα ριμπάουντ και αυτό έκανε τη διαφορά όταν δεν μας έβγαιναν τα σουτ. 2^η σερί νίκη μετά τη Ρόδο, κόντρα όμως σε έναν πολύ πιο δυνατό αντίπαλο και αυτό λέει πολλά. Αναμένουμε να δούμε ανάλογη εικόνα και το Σάββατο κόντρα στο Περιστέρι. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Σχεδόν 2.5 ώρες κράτησε το παιχνίδι με τους 3 διαιτητές και τη γραμματεία κάπου χαμένους στην μετάφραση να προσπαθούν να ξενερώσουν όσους παρακολουθούσαν το πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι. 

Μια ακόμη απίστευτη ανατροπή άγγιξε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στη Γαλλία, από το -19 του πρώτου δεκαλέπτου φθάσαμε στο +2 στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου. Στο τέλος όμως η ομάδα εγκλωβίστηκε στα επιθετικά της προβλήματα και γνώρισε την ήττα. Μπάκστον και Τολιόπουλος ξεχώρισαν όπως και ο Χάρελ, σε μια βραδιά που οι περισσότεροι παίκτες ήταν από μέτριοι έως κακοί.

ΠΙΟ ΝΩΘΡΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Δεν μας είχε συνηθίσει ο ΑΡΗΣ σε τόσο νευρικά ξεκινήματα και αυτό που παρακολουθήσαμε στα πρώτα δέκα λεπτά ήταν ένα μικρό σοκ. Όποιον και αν δοκίμασε ο Καστρίτης για να κόψει τον ρυθμό των αντιπάλων και να βρούμε και κανα καλάθι ήταν ακριβώς στο ίδιο τραγικό μοτίβο με τους υπόλοιπους.  Άδειος από ενέργεια, «παγωμένος» πνευματικά, ανήμπορος να κάνει τα βασικά και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Το 25-6 έμοιαζε με την εισαγωγή μιας εφιαλτικής βραδιά.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ

Η αλήθεια είναι ότι παρά το -17 που έληξε το πρώτο δεκάλεπτο, είχαμε μέσα μας ζωντανή την ελπίδα της αντίδρασης. Αντίδραση όπως έβγαλε η ομάδα πριν εβδομάδα στο Μαυροβούνιο απέναντι στην Μπουντουτσνοστ όπου επέστρεψε από το -16 και πήρε τη νίκη. Έτσι ακριβώς ο ΑΡΗΣ μπήκε αποφασισμένος στο δεύτερο δεκάλεπτο, ανέβασε την πίεση στην άμυνα και άρχισε επιτέλους να σκοράρει. Τολιόπουλος, Χάρελ και Μπάξτον ήταν οι πρωταγωνιστές της αντεπίθεσης με την διαφορά να εξανεμίζεται. Το τρίποντο του Τολιόπουλου 3’ μετά την έναρξη του Β ημιχρόνου μας έβαλε μπροστά στο σκορ με 37-39 και όλα συνηγορούσαν ότι δεν θα ξανακοιτούσαμε πίσω.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΔΕΙΑΣΕ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Αν και το παιχνίδι το είχαμε φέρει ακριβώς στο σημείο που θέλαμε με την ψυχολογία ξεκάθαρα υπέρ μας, η συνέχεια έδειξε άλλα. Ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε σχεδόν σε κανένα σημείο του αγώνα να βρει ρυθμό στην επίθεση και αυτό του στοίχιζε και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Η Μπούργκ όσο περνούσε ο χρόνος πρόσθετε και νέους πρωταγωνιστές στο παιχνίδι της, την ίδια στιγμή που η κούραση άρχισε να επιδρά σημαντικά στην αμυντική μας λειτουργία. Και όταν σε παιχνίδι που δεν μπορείς να βάλεις καλάθι, η άμυνα χαλαρώνει… τότε η ήττα είναι αναπόφευκτη.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Στις λεπτομέρειες θα μπορούσαμε να πούμε ότι κρίθηκε το παιχνίδι μιας και 1-2 φάσεις να πήγαιναν διαφορετικά όπως και 1-2 σφυρίγματα και ο ΑΡΗΣ θα μπορούσε να είχε κερδίσει. Αυτό βέβαια δεν αλλάζει το ότι σήμερα ήμασταν κακοί. Από το νωθρό ξεκίνημα, τα φθηνά λάθη,  μέχρι και την εκνευριστική αστοχία και τις τραγικές επιλογές… ο ΑΡΗΣ ήταν πολύ κακός. Η χαμηλή πτήση του Γκάλινατ και η τραγική εικόνα των Κατσίβελη και Μποχωρίδη έδωσαν αναγκαστικά χρόνο στον Κάρ. Και ο Κάρ αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να «σηκώσει» τον ΑΡΗ. Πόσο μάλλον όταν είσαι πίσω στο σκορ και ψάχνεις να αντιδράσεις. Και αν από τον Καρ δεν παίρνεις αυτά που θέλεις, τι να πεις και για τους Σόουζα και Γκάλινατ που η απόδοση τους μοιάζει με καρδιογράφημα; Μέχρι και ο Χάρελ που είχε μια συμπαθητική παρουσία συνεχίζει να αποφεύγει να παίρνει πρωτοβουλίες ακόμη και όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές. Καλή η άμυνα αλλά για να κερδίσεις πρέπει να βάλει και καλάθια. Μακάρι η επιστροφή των Μπλούμπεργκ και Σλαφτσάκη να αλλάξει τα δεδομένα στην ομάδα. Γιατί όπως φάνηκε χρειαζόμαστε περισσότερους πρωταγωνιστές και στην άμυνα και στην επίθεση. Κυρίως στην επίθεση.

ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ

Δεν τα παρατάει ποτέ ο ΑΡΗΣ και αυτό φάνηκε και σήμερα. Με την ίδια όμως ευκολία που γύρισε από το -19 και έφθασε στο +2, με την ίδια ευκολία διαχειρίστηκε λάθος τη συνέχεια της αναμέτρησης και ηττήθηκε. Μόνιμο πρόβλημα το μακρινό σουτ αλλά και οι βιαστικές επιλογές στον αιφνιδιασμό που και σήμερα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Μια κακή βραδιά, απέναντι σε έναν καλό αντίπαλο που το πάλεψες όσο σου το επέτρεπαν οι δυνάμεις σου. 

ΥΓ.  Αρειανάρα μου. ούτε στη Γαλλία μόνος σου!

Σαν να μην κατέβηκε ποτέ από το αεροπλάνο παρουσιάστηκε η ομάδα μας σήμερα κόντρα στη Ναντέρ γνωρίζοντας βαριά ήττα με 91-63. Χωρίς ενέργεια στην άμυνα οι παίκτες του Π.Γιαννάκη επέτρεψαν στους Γάλλους για 40' να στήσουν το δικό τους πάρτι.  Το πιο θλιβερό από όλα είναι ότι μόλις από το πρώτο δεκάλεπτο φάνηκε να τα έχουμε παρατήσει κάτι αδικαιολόγητο ανεξάρτητα από τις ειδικές συνθήκες που μπορεί να επικρατούν στην ομάδα.

Από τα πρώτα λεπτά φάνηκε ξεκάθαρα ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ δύσκολα για την ομάδα μας. Σε ρυθμούς προπόνησης οι αντίπαλοι μας τρυπούσαν την άμυνα μας και με ευκολία άφηναν την μπάλα στο καλάθι μας, στο τρανζίσιον αδυνατούσαμε να ακολουθήσουμε το ρυθμό ενώ μόλις οι Γάλλοι βρήκαν ρυθμό και έξω από τα 6.75 ξεκίνησε και το "πάρτι". Για πολλοστή φορά με το που ξέφυγαν οι αντίπαλοι στο σκορ το άγχος και η απογοήτευση γέμισε τους παίκτες μας με αποτέλεσμα να τα παρατήσουν και να δούμε στη συνέχεια κάτι που δεν χωνεύεται με τίποτα. Μια εικόνα που δεν τιμάει ούτε τους παίκτες και πολύ περισσότερο τον προπονητή μας. Είναι φανερό ότι υπάρχει σημαντικό πρόβλημα στη νοοτροπία της φετινής ομάδος μιας και έχοντας στο ρόστερ τόσους νεαρούς παίκτες αλλά και μερικούς ακόμη που θεωρούνται κατεξοχήν καλοί αμυντικοί θα έπρεπε τουλάχιστον σε τέτοιες καταστάσεις ανεξάρτητα από το σκορ να σκυλιάζουν στην άμυνα. Αντιθέτως είδαμε σήμερα από τον πιο έμπειρο μέχρι τον πιο άπειρο παίκτη της ομάδος απλά να έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια και αυτό δεν έχει να κάνει με την ικανότητα αλλά με την νοοτροπία της ομάδος. Ναι μεν το πρόβλημα στην επίθεση από την αρχή της χρονιάς είναι μεγάλο αλλά η άμυνα είναι εξαρχής το δυνατό μας σημείο. Αν παρατήσουμε και την άμυνα τότε αυτές οι διαφορές θα μας γίνουν συνήθεια… Αν μπορούμε να κρατήσουμε κάτι από αυτό το παιχνίδι είναι ίσως η αφύπνιση του Μπέλ που μέχρι πριν λίγες ημέρες έμοιαζε να ακολουθεί τον δρόμο του Γουίβερ.

Απογοητευτική εμφάνιση σε ένα χρονικό σημείο που η ομάδα άρχισε να κερδίζει την συμπάθεια του κόσμου. Παιχνίδια σαν το σημερινό με πιο δυνατούς αντιπάλους από ότι τα Τρίκαλα και ο Πανιώνιος είναι αυτά που ουσιαστικά μας κάνουν να καταλάβουμε σε ποιο επίπεδο ακριβώς βρισκόμαστε.  Η έλλειψη ενός αθλητικού παίκτη κάτω από το καλάθι που θα προσφέρει δύναμη και ταχύτητα στην ομάδα είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Ας ελπίσουμε να γίνει το συντομότερο δυνατό και αυτή η κίνηση και μαζί με την επιστροφή του Γ.Αθηναίου να δούμε στη συνέχεια έναν ΑΡΗ πολύ καλύτερο που και την πρόκριση στην επόμενη φάση θα διεκδικήσει αλλά και στο Ελληνικό πρωτάθλημα θα σκαρφαλώσει όσο πιο ψηλά μπορεί.

ΥΓ. Χωρίς κακές προθέσεις ή δόλο... απλά διαιτητές χαμηλού επιπέδου! Η προσποίηση-βήματα και στη συνέχεια το τρίποντο είναι φάση για highlights!

Στο Παρίσι βρίσκεται η αγαπημένη μας ομάδα χωρίς τον Γ.Αθηναίου που δεν ακολούθησε την αποστολή λόγω του γνωστού τραυματισμού που τον ταλαιπωρεί τον τελευταίο καιρό. Με τον Προύιτ όμως και τον Μάρας να κάνουν το Ευρωπαϊκό τους ντεμπούτο θα παλέψει να πάρει τη νίκη απέναντι στη Ναντέρ που θα του επιτρέψει να ξαναμπεί γερά στο παιχνίδι της πρόκρισης.

Οι εντός έδρας ήττες από Βόννη και Νίμπουργκ είναι αυτές που μας πονάνε ως τώρα που σε συνδυασμό με την μεγάλη χαμένη ευκαιρία στην Οστάνδη μας έχουν φέρει σε πολύ δύσκολη θέση όσο αφορά την πρόκριση. Ο όμιλος μας με εξαίρεση τη Μπεσίκτας τόσο βαθμολογικά όσο και καθαρά αγωνιστικά είναι από τους πλέον αμφίρροπους. Ενδεικτικό παράδειγμα η σημερινή μας αντίπαλος που αν και βρίσκεται στη 2η θέση του ομίλου είχε χάσει μέσα στο Παλέ μόνο σίγουρη δεν μπορεί να νιώθει για τη συνέχεια παρά το βαθμολογικό της προβάδισμα. Και μόνο που την κερδίσαμε σε μια περίοδο όπου η εικόνα μας ήταν σαφώς πιο προβληματική σε σχέση με αυτή που δείχνουμε στα τελευταία παιχνίδια δείχνει ότι η υπόθεση νίκη δεν είναι κάτι το αδύνατο. Θα πρέπει όμως οι παίκτες του Π.Γιαννάκη να βγάλουν τον καλό τους εαυτό πάνω στο παρκέ και να δώσουν και το κάτι παραπάνω κυρίως στο κομμάτι της ενέργειας. Άλλωστε όπως όλες οι Γαλλικές έτσι και η Ναντέρ φημίζεται για την αθλητικότητα της.

Οι 2 τελευταίες νίκες στην Ελλάδα μπορεί να ήρθαν κόντρα στους ουραγούς της βαθμολογίας αλλά συνοδεύτηκαν με καλές εμφανίσεις υπό αντίξοες συνθήκες όπως ήταν η ξαφνική φυγή του Μπένσον, η απουσία του Αθηναίου αλλά και η εχθρική διαιτησία στη Ν.Σμύρνη. Η ομάδα οφείλει να "επενδύσει" πάνω σε αυτά τα θετικά αποτελέσματα και να αρχίσει όχι μόνο να σταθεροποιεί την απόδοση της αλλά να ανεβάσει και άλλο στροφές. Όπως στο Ελληνικό πρωτάθλημα έτσι και στο BCL τίποτα δεν έχει χαθεί παρά τα αρνητικά αποτελέσματα. Ένα διπλό σήμερα μπορεί να τα αλλάξει όλα! ΔΙΠΛΟ ΜΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΑΡΗ ΟΛΕ ΟΛΕ!

ΥΓ. Πώς να μην διατηρείς μια κρυφή ελπίδα για τη διοίκηση Λάσκαρη όταν βλέπεις τον συστηματικό πόλεμο που δέχεται από διάφορα ΜΜΕ που μόνο για το καλό του ΑΡΗ δεν ενδιαφέρονται. Από αυτά τα ΜΜΕ που μόνο την απόφαση-χαρακίρι για τη Γ Εθνική "στήριξαν" για το "καλό" του ΑΡΗ….  Πως δηλαδή να ερμηνεύσεις  τα "συμπτωματικά" κείμενα που αφορούν την διοικητική καταστροφή του ΑΡΗ και την πλήρη μετατόπιση του ενδιαφέροντος από το αγωνιστικό κομμάτι λίγες ώρες μετά το παλικαρίσιο διπλό στη Ν.Σμύρνη?

Τη δεύτερη νίκη για το Basketball Champions League πέτυχε η αγαπημένη μας  ομάδα ξεπερνώντας το εμπόδιο της Ναντέρ πραγματοποιώντας μια καλή εμφάνιση και δείχνοντας χαρακτήρα όταν το παιχνίδι πήγε να στραβώσει. Τα νεκρά διαστήματα δεν  έλειψαν ούτε σήμερα αλλά πλέον φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο ΑΡΗΣ αγωνιστικά βρίσκεται στον σωστό δρόμο!

Αρκετά διαβασμένος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα δείχνοντας από τα πρώτα λέπτα της αναμέτρησης αποφασισμένος να μην αφήσει την Ναντέρ να τρέξει και να επιβάλλει τον ρυθμό της . Με όπλο την άμυνα αλλά και έχοντας πολυφωνία στην επίθεση η ομάδα κατάφερε όσο περνούσε ο χρόνος να πάρει τα ηνία της αναμέτρησης και να χτίσει και μια διψήφια διαφορά(+13) λίγα δευτερόλεπτα πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου. Στο τρίτο δεκάλεπτο όμως η ομάδα δεν βγήκε ποτέ, οι Γάλλοι βρήκαν την ευκαιρία και να τρέξουν αλλά και να πετύχουν κάποια μακρινά σουτ γυρίζοντας το παιχνίδι ανάποδα. Σε εκείνο όμως το σημείο φάνηκε ότι ο ΑΡΗΣ είχε ξεκάθαρο πλάνο αλλά και  την σωστή καθοδήγηση από τον πάγκο με αποτέλεσμα να μην δούμε κινήσεις πανικού αλλά μια ώριμη αντίδραση σε άμυνα και επίθεση καταφέρνοντας στα τελευταία λεπτά να ανεβάσει τη διαφορά στο + 7 και να κλειδώσει τη νίκη. Σχεδόν όλοι όσοι αγωνίσθηκαν σήμερα είχαν θετική παρουσία με εξαίρεση ίσως τον  Μούρτο και τον Μόραντ όπου στον χρόνο που πήραν σίγουρα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα. Αυτός που έκλεψε την παράσταση ήταν ο Μιχάλης Τσαϊρέλης που πραγματοποίησε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του με την φανέλα του ΑΡΗ εξαργυρώνοντας τις ευκαιρίες που έχει πάρει από τον προπονητή του.  Οι 15 πόντοι που πέτυχε με εξαιρετικά ποσοστά και τα 6 ριμπάουντ που μάζεψε σε περίπου 23' είναι μια επίδοση που θέλουμε να βλέπουμε πιο συχνά από τον Τσαϊρέλη. Πολύ καλός και  ο Βον που όπως στο Λαύριο έτσι και σήμερα πέτυχε την στιγμή που χρειαζόταν πολύ σημαντικούς πόντους. Ευχάριστη έκπληξη η παρουσία του Πέτγουεϊ που δείχνει και αυτός έστω και με αργούς ρυθμούς να ανεβάζει απόδοση.  Γενικά ο Π.Γιαννάκης μοίρασε τον χρόνο όπως ακριβώς έχει κάνει σε όλα τα παιχνίδια στέλνοντας το μήνυμα στους παίκτες του ότι όλοι υπολογίζονται τη φετινή χρονιά. Μια τακτική που φαίνεται να αποδίδει και  να  δημιουργεί προσδοκίες για σαφώς καλύτερες επιδόσεις στη συνέχεια.

Δεν είχε όσο κόσμο θα έπρεπε σήμερα αλλά όσοι βρέθηκαν στο Παλέ τα έδωσαν όλα και βοήθησαν την ομάδα όταν χρειάστηκε για να ξεκολλήσει και να φθάσει στη νίκη. Μια νίκη που κρατάει στο παιχνίδι της πρόκρισης μιας και σε αυτό τον όμιλο όπως φαίνεται οι έδρες θα κάνουν τη διαφορά. Ως τώρα ο νόμος του Παλέ φαίνεται να επιβεβαιώνεται. Καιρός λοιπόν να τον επιβάλλουμε  τον νόμο του Παλέ και κόντρα σε πιο δυνατούς αντιπάλους!

ΥΓ1. Σημαντικές επιστροφές είχαμε στα βελούδινα του Παλέ σήμερα!  Μια νέα ημέρα ξεκινάει για τον ΑΡΗ μας! έρχεται ο επενδυτής-βουνό… που όπως λένε αυτοί που ξέρουν… και σωστός επιχειρηματίας είναι… και φυσιολογικό κοινωνικό προφίλ είναι… και μάλλον θα είναι και φιλαράκι μας από ότι μου είπαν οι "φίλοι"

ΥΓ2. Επειδή πολλοί φίλοι αγωνιούν να μάθουν τι έκανε η "αγαπημένη" τους Ούνιξ υπό την καθοδήγηση του κόουτς οφ δε γίαρ και οι επαγγελματίες ρεπόρτερ απεργούν και δεν μπορούν να ενημερώσουν τους φίλους της Ούνιξ εντός Ελλάδος να τους ενημερώσουμε ότι η Ούνιξ από το 56-63 που βρέθηκε να κερδίζει μέσα στην Νταρουσάφακα  6' πριν το τέλος τελικά δέχθηκε ένα σερί 22-6 και γνώρισε οδυνηρή ήττα… δακρύσαμε…

ΥΓ3. Ο πρώην αστέρας του ΑΡΗ μας Γουίλ Κάμινγκς αν και αγωνίσθηκε 32' αρκέστηκε στα 7 σουτ και μοίρασε και 6 ασιστ δείχνοντας ότι με την κατάλληλη καθοδήγηση μπορεί να είναι και ένας πόιντ γκαρντ ουσίας.

ΥΓ4. Αναμένω με το που λήξει η απεργία τα κιτρινόμαυρα ρεπορτάζ για το ναυάγιο της Ούνιξ στην Τουρκία.

Με ενθουσιασμό από την ανέλπιστη νίκη επί του Λαυρίου αλλά και μπόλικη δόση αυτογνωσίας  ο  ΑΡΗΣ μας θα προσπαθήσει να βγάλει το καλό του πρόσωπο πάνω στο παρκέ και με τη βοήθεια του κόσμου να κερδίσει την επικίνδυνη Ναντέρ. Μια νίκη απαραίτητη ώστε η βαριά ήττα στην Τσεχία να περάσει σχετικά ανωδύνα και η πορεία μας σε αυτή τη φάση των ομίλων του Basketball Champions League να συνεχιστεί χωρίς ιδιαίτερο άγχος.

Η Ναντέρ που μέχρι πριν λίγα χρόνια αγωνιζόταν στην Ευρωλίγκα φαντάζει ως ο πιο δυνατός αντίπαλος που βρίσκεται στο δρόμο μας τη φετινή σεζόν. Και μόνο που μιλάμε για μια γαλλική ομάδα ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι πρόκειται για μια ομάδα ακριβώς με το αγωνιστικό στυλ που δεν μας ταιριάζει.  Γρήγορος ρυθμός παιχνιδιού και παίκτες με πλούσια αθλητικά προσόντα που είναι ικανοί για το καλύτερο όπως και για το χειρότερο. Ως τώρα αυτό που μας έχουν δείξει οι παίκτες του Π.Γιαννάκη είναι ότι η ομάδα δυσκολεύεται να προσαρμοστεί αμυντικά σε ομάδες  που τρέχουν και δεν εξαντλούν τον χρόνο της επίθεσης. Αυτό είδαμε στην Αμαλιάδα, αυτό είδαμε στην Τσεχία, αυτό είδαμε και στο Λαύριο μέχρι που οι αντίπαλοι μας αποφάσισαν να "παίξουν" με τον χρόνο πιστεύοντας ότι το +16 ήταν αρκετό για να τους χαρίσει τη νίκη.  Αυτό το στοιχείο από μόνο του είναι αρκετό για να κάνει τον αυριανό αγώνα ακόμη πιο ενδιαφέρον μιας και άπαντες στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο περιμένουν πολλά περισσότερα από αυτή την ομάδα. Στην άμυνα λογικά θα έχει στρέψει όλη την προσοχή του ο Π.Γιαννάκης ευελπιστώντας  ότι στην επίθεση η καλή εμφάνιση του Βον στο Λαύριο θα έχει ανάλογη συνέχεια με αποτέλεσμα να απελευθερωθούν και υπόλοιποι παίκτες με ταλέντο στο σκοράρισμα. Όσο για τους ψηλούς εκεί παρά την επιστροφή του Μόραντ θα περιμένουμε να δούμε αν ο Μπένσον θα πάρει επιτέλους περισσότερο χρόνο συμμετοχής ή αν ο Τσαϊρέλης θα αρχίσει να εξαργυρώνει την εμπιστοσύνη του προπονητή του. Δύσκολα να αποφύγουμε το θρίλερ, μακάρι η ομάδα να μας εκπλήξει ευχάριστα και να πάρει μια εύκολη νίκη.

Με  4 εντός έδρας παιχνίδια στη σειρά κόντρα σε δυνατούς αντιπάλους θα έχουμε μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να δούμε ρεαλιστικά ποιες είναι οι δυνατότητες αυτής της ομάδος. Τόσο τα Ευρωπαϊκά όσο και οι μονομαχίες με τον Ολυμπιακό στην Ελλάδα είναι αγώνες που μπορούν να σου στερήσουν πολλά και να σου δώσουν το κάτι παραπάνω.  Το  NickGalisHallκαι η βοήθεια του κόσμου έχει καταφέρει να δώσει στην ομάδα μια έξτρα ώθηση κυρίως σε ότι έχει να κάνει με τη μαχητικότητα που δείχνουν οι παίκτες μας στην άμυνα. Αρχίζοντας από αύριο το απόγευμα ας υπενθυμίσουμε σε εχθρούς και φίλους εντός και εκτός Ελλάδος ότι από το  Παλέ δεν περνάει κανείς!

ΥΓ. Λεπτομέρειες θα μου πει κανείς αλλά συνήθως αυτοί που χρωστάνε και κοροϊδεύουν φεύγουν νύχτα ή κρύβονται και δεν αναλώνονται σε διάφορες κοινωνικές δράσεις . Συμπεριφορές που δεν συμβαδίζουν με την εικόνα της διοίκησης που προσπαθούν να μας  παρουσιάσουν.

ΥΓ2. Όπως φυσικά θα πρέπει να πούμε ότι συνήθως ότι αυτοί που αληθινά ψάχνουν λύσεις  δεν αναλώνονται σε επίσημες ανακοινώσεις για την προσπάθεια εξεύρεσης λύσεων αλλά απλά τις ανακοινώνουν όταν οριστικοποιηθούν. 

Μόλις για 6 με 7 αγωνιστικά λεπτά κατάφερε αυτή η ομάδα να μας "κοροϊδέψει" και να μας κάνει να πιστέψουμε ότι ίσως αυτός ο προπονητής και αυτοί οι παίκτες έχουν τον τσαμπουκά, τον μπασκετικό εγωισμό και τα ψυχικά αποθέματα για να διεκδικήσουν τη νίκη σε ένα παιχνίδι χωρίς γυρίσμο. Αφού πέρασαν  αυτά τα 6-7 λεπτά  επιστρέψαμε στην πραγματικότητα, ξαναγίναμε ρεαλιστές όπως μας θέλει ο προπονητής της μας και παρακολουθήσαμε άλλη μια ντροπιαστική εμφάνιση ...και μια ήττα που σημαίνει και το τέλος της χρονιάς μόλις από τις αρχές του Μαρτίου.

Το εκρηκτικό ξεκίνημα του ΑΡΗ μας που προηγήθηκε και με 9 πόντους  μας γέμισε με αισιοδοξία. Μια αισιοδοξία που στο δεύτερο δεκάλεπτο εξαφανίστηκε με τους Γάλλους να μας "γλεντάνε" χωρίς σταματημό φθάνοντας την διαφορά μέχρι και στο +28. Και μόνο ότι έφθασε η διαφορά σε αυτά τα επίπεδα σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι ο καθένας μπορεί να καταλάβει πόσο κακοί ήμασταν σήμερα. Φυσικά η ήττα δεν έχει να κάνει μόνο με το πως λειτούργησε η ομάδα σήμερα αλλά και με το πως προετοιμάστηκε η ομάδα για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Όταν το πλάνο σου είναι να βασιστείς απλά στο φιλότιμο κάποιων παικτών τότε λογικό είναι να μείνεις στην προσπάθεια. Και σήμερα το πλάνο του Πρίφτη έμεινε στην προσπάθεια... αν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει ως αγωνιστικό πλάνο τα τρίποντα και τις μπούκες του Κάμινγκς. Και πως θα μπορούσαμε να δούμε κάτι διαφορετικό όταν ολόκληρη την χρονιά ο συγκεκριμένος προπονητής δεν έχει προσπαθήσει ποτέ να βάλει με το ζόρι μέσα στο πλάνο του παίκτες που μπορούν να του προσφέρουν το κάτι παραπάνω και προτιμάει τις μεσοβέζικες λύσεις που φυσικά δεν μπορούν στα δύσκολα.

Μπόλικο ξύλο έφαγαν σήμερα οι παίκτες μας από τους Γάλλους. Το έφαγαν αδιαμαρτήρητα περιμένοντας απλά να τελειώσει το σαραντάλεπτο, να πάνε να κάνουν το ντούς και να πέσουν για ύπνο... Αυτή είναι η νοοτροπία του φετινού ΑΡΗ, αυτή είναι η φιλοσοφία του προπονητή, αυτή την φιλοσοφία δυστυχώς ασπάζεται και η διοίκηση . Η χρονιά ουσιαστικά τελείωσε σήμερα. Το μόνο για το οποίο θα παλέψει ο ΑΡΗΣ από εδώ και πέρα είναι το να μην ξεφτιλιστεί παραπάνω από ομάδες που χτίστηκαν με 300.000€ χωρίς πολλά λόγια και φιλοδοξίες... Όσο για την ανάληψη ευθυνών από τον κόουτς που πάλι συνοδεύτηκε με κατηγορίες προς τους παίκτες του, καλό θα ήταν να έλεγε και ένα συγνώμη προς τον κόσμο που με τόση αφέλεια πέταξε τα όνειρα μας στα σκουπίδια. Όσο για παραίτηση ούτε λόγος... #sinexizoumemazi

ΥΓ. Έλειπε ο Σανικίντζε... 

ΥΓ2. Αναμένουμε τους "αυλοκόλακες" να μας πουν πόσο διαφορετική ομάδα θα είναι ο ΑΡΗΣ στη συνέχεια αν αντικατασταθεί ο Γκόρντον(που ευτυχώς ζήτησε μόνος του να φύγει) και μπει  και ο Σανικίντζε(αν καταφέρει να ξαναπαίξει μπάσκετ). Όπως επίσης να μας ενημερώνουν και για την πορεία της Μπάνβιτ σε Τουρκία και Ευρώπη, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι την κερδίσαμε 2 φορές.... 

ΥΓ3. Θετικός ήταν ο Sim the dream σήμερα όπως και σε πολλά άλλα παιχνίδια τα τελευταία 2 χρόνια. Όποιος όμως δεν καταλαβαίνει ότι στον ΑΡΗ του Λάσκαρη τόσο ο συγκεκριμένος όσο και μερικοί άλλοι δεν θα έπρεπε να αγωνίζονται πάνω από 5' καλύτερα να ασχοληθεί με το βόλεϋ που είναι πιο απλό άθλημα.

ΥΓ4. Ούτε κουράγιο για κράξιμο δεν μας έμεινε... μας εξαντλήσατε...

Με αυτό το ασυνήθιστο ισόπαλο σκορ ολοκληρώθηκε το "πρώτο ημίχρονο" ανάμεσα στην αγαπημένη μας ομάδα και την Βιλερμπάν. Αν και καταφέραμε να προηγηθούμε μέχρι και με 11 πόντους, οι πολλές χαμένες βολές, τα λάθη στην επίθεση, η αστοχία στα τρίποντα και η κακή διαιτησία όδηγησαν στο τελικό 67-67, ένα αποτέλεσμα που ψαλιδίζει σημαντικά τις πιθανότητες μας για πρόκριση στην επόμενη φάση.

Κάτι από τον αγώνα με την Στρασμπούργκ θύμισαν οι παίκτες μας στο ξεκίνημα της αναμέτρησης δείχνοντας ιδιαίτερη διάθεση στην άμυνα αλλά και προσπαθώντας ξεκάθαρα να περάσουν την μπάλα στο καλάθι. Όσο όμως περνούσε ο χρόνος η συγκέντρωση των παικτών μας χανόταν και οι Γάλλοι δεν ήταν διατεθιμένοι να αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένη παίρνοντας κεφάλι στο σκορ. Στο τρίτο δεκάλεπτο ήρθε το ξέσπασμα για την ομάδα μας που όχι μόνο γύρισε το παιχνίδι αλλά κατάφερε να πάρει και μια διαφορά που αν έμενε μέχρι το τέλος θα ήταν ένα πολύ καλό προβάδισμα για τον επαναληπτικό. Σε εκείνο όμως το σημείο οι παθογένειες του ΑΡΗ έκαναν την εμφάνιση τους όπως και οι 3 διαιτητές που φόρτωναν με απίθανα φάουλ τους παίκτες μας στέλνοντας με μεγάλη ευκολία τους Γάλλους στις βολές. και δίνοντας το δικαίωμα στην Βιλερμπάν να ανακάμψει και να περάσει μπροστά. Στο τέλος με τα λάθη στην επίθεση να συνεχίζονται όπως και η αστοχία στις βολές δεν καταφέραμε να πάρουμε ούτε καν μια νίκη περισσότερο ψυχολογίας παρά ουσίας μιας και μια νίκη με 1-2 πόντους δεν θα ήταν ικανή να κάνει την διαφορά. Σε όλο αυτό το σκηνικό για πολλοστή φορά φέτος ο Δ.Πρίφτης όχι μόνο δεν μπόρεσε να βρει τις λύσεις αλλά με το ανούσιο ροτέισον και τον ανεξήγητο παραγκωνισμό παικτών όπως ο Τσαϊρέλης και ο Καββαδάς που σήμερα τα πήγαν αρκετά καλά αλλά ξεχάστηκαν στον πάγκο μάλλον δυσκόλεψε την προσπάθεια της νίκης. Περίεργη η εμφάνιση του Γιάνκοβιτς που δεν έπαιρνε προσπάθειες ενώ προβλημάτισε και πάλι ο Γκόρντον με την κακή του παρουσία.

Ναι μεν η Βιλερμπάν δεν μας "τρόμαξε" με την παρουσία της αλλά όπως συμβαίνει από την αρχή της χρονιάς ο κακός μας εαυτός φαντάζει ο δυσκολότερος μας αντίπαλος. Το να ελπίζουμε σε νίκη μέσα στην Γαλλία δεν περιέχει τον ρεαλισμό που θέλει να έχουμε ο προπονητής μας... παρόλα αυτά εμείς επειδή δεν έχουμε μάθει να τα παρατάμε θα συνεχίσουμε να ελπίζουμε και θα παρακαλάμε ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του να διαψεύσουν την απαισιοδοξία μας παίρνοντας επιτέλους μια σημαντική νίκη εκτός έδρας... #synexizoumemazi

ΥΓ. Μπορεί σήμερα ο Δ.Πρίφτης να μην μας "κατσάδιασε" όπως μετά τον αγώνα με τον Κόροιβο αλλά σειρά πήρε ο αρχηγός... Χάσαμε το κύπελλο, μια ανάσα από το να χάσουμε την Ευρωπαϊκή ελπίδα για διάκριση αλλά δεν τρέχει τίποτα γιατί έχουμε μπροστά μας και τα πλέιοφς... αυτά τα πλέιοφς που οι ίδιοι άνθρωποι απορούσαν γιατί γινόνται...

ΥΓ2. Που να κερδίζαμε εμείς την προτωπόρο Ισπανίας... θα σηκώναμε λάβαρο στην οροφή του Παλέ!

ΥΓ3. Και για τους "χαρούμενους" οπαδούς. ...τα μπάτζετ, έλειπε ο Σανικίντζε, έλειπε ο Ντραγκίσεβιτς, η διαιτησία, οικονομική εξυγίανση, προσπαθήσαμε, και στα @@ γιατί ο πρόεδρας θα κάνει επένδυση 1δις!

Την εμφάνιση του πρώτου αγώνα κόντρα στην Στρασμπούργκ μέσα στο Nick Galis Hall θέλει να επαναλάβει η ομάδα μας σήμερα το απόγευμα απέναντι στην Βιλερμπάν για να κάνει το πρώτο αποφασιστικό βήμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση. Ο ΑΡΗΣ μας θα παραταχθεί χωρίς τον Ντραγκίσεβιτς απέναντι σε μια καλή ομάδα όπως είναι η Βιλερμπάν που όμως είναι μέσα στις δυνατότητες μας και αν εκμεταλλευτούμε την έδρα μας μπορούμε να πάρουμε την πρόκριση.

Η Βιλερμπάν μπορεί οι ειδικοί να λένε ότι πρόκειται για διαφορετικού στυλ ομάδα σε σχέση με την Στρασμπουργκ αλλά ως Γαλλική ομάδα έχει τα ίδια χαρακτηριστικά που έχουν όλες οι Γαλλικές ομάδες. Παίκτες με πλούσια αθλητικά προσόντα που προσπαθούν συνήθως με ανορθόδοξους τρόπους σε γρήγορο τέμπο να χτυπήσουν τους αντιπάλους τους. Ένα άναρχο στυλ που σε γενικές γραμμές μας ταιριάζει πιο πολύ από ότι ο χαμηλός ρυθμός και οι οργανωμένες επιθέσεις απέναντι σε οργανωμένες άμυνες. Βέβαια όπως φάνηκε στο τελευταίο μας Ευρωπαϊκό παιχνίδι η συγκέντρωση είναι το νούμερο ένα απαιτούμενο ώστε να μην παρασυρθείς και ξαφνικά με συνοπτικές διαδικασίες βρεθείς στον άχαρο ρόλο να κυνηγάς στο σκορ. Η απουσία του Ντραγκίσεβιτς είναι ένα πλήγμα αλλά με βάση τον τρόπο που διαχειρίζεται το ρόστερ ο κόουτς ίσως και να λειτουργήσει ευεργετικά για την ομάδα μιας και το ανούσιο ροτέισον που δεν αφήνεις τους παίκτες να βρουν ρυθμό ως ένα σημείο θα περιοριστεί. Δυνατή άμυνα, ενέργεια σε όλες τις φάσεις και συγκέντρωση για 40' είναι η συνταγή για την σημερινή νίκη που αν έρθει και με μια καλή διαφορά θα είναι θετικό. 

Τα χθεσινά αποτελέσματα στο Basketball Champions League έδωσαν τροφή για πολλά συμπεράσματα. Οι μη απαιτητικοί συνΑρειανοί μας που αρέσκονται να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα θα έμειναν στην δύσκολη νίκη της ΑΕΚ επί της Μονακό... Οι υπόλοιποι πάντως βλέποντας την νίκη του μπάογκ επί μιας πολύ δυνατής ομάδας(όπως μας την παρουσιάζουν)  αλλά και τα άλλα αποτελέσματα φθάνουμε στο συμπέρασμα που λέγαμε εξαρχής. Ο ΑΡΗΣ σε αυτή την διοργάνωση δεν γίνεται να έχει άλλο στόχο πέρα από την κορυφή. Champions League ή Milko Cup ελάχιστη σημασία έχει... Εδώ αγωνιζόμαστε, οι αντίπαλοι μας είναι της ίδιας δυναμικής με εμάς και θα πρέπει να εξαντλήσουμε τις πιθανότητες μας για να κατακτήσουμε την κούπα. ΠΑΜΕ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Όσο για τις δηλώσεις του Ν.Λάσκαρη μόνο αδιάφορους δεν μας άφησαν και πολύ σύντομα θα ασχοληθούμε.