Παρουσιάζοντας ένα τραγικό πρόσωπο στα τελευταία 35’ της αναμέτρησης ο ΑΡΗΣ έμεινε ισόπαλος με την Κηφισιά μέσα στην έδρα του, πετώντας με ευκολία ένα παιχνίδι όπου το είχε φέρει ακριβώς εκεί που ήθελε. Το γκολ του Μορόν στο 22’ όπως όμως φάνηκε δεν ήταν αρκετό, η ομάδα έριξε ρυθμό, δεν βρήκε το γκολ στις λίγες αλλά καλές ευκαιρίες που βρέθηκε και κατέληξε όχι μόνο να τρώει το γκολ της ισοφάρισης αλλά να παρακολουθεί μέχρι το τέλος του αγώνα τους αντιπάλους μας να παλεύουν για την ολική ανατροπή. Απογοήτευση και αγανάκτηση στον κόσμο της ομάδας που δεν μπορεί να χωνέψει αυτό που είδε στο Β ημίχρονο.
ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ
Με τον Μάντζιο να δείχνει ξεκάθαρη διάθεση να «κλειδώσει» την συγκεκριμένη ενδεκάδα ο ΑΡΗΣ μπήκε συγκεντρωμένος και παίρνοντας τον έλεγχο του αγώνα από νωρίς έψαχνε με υπομονή το γκολ. Ένα γκολ που το βρήκε από τον συνήθη ύποπτο Μορόν που εκμεταλλεύτηκε ιδανικά με ένα άγγιγμα την κεφαλιά πάσα του Σουλεϊμάνοφ. Ο ΑΡΗΣ είχε φέρει το παιχνίδι ακριβώς εκεί που ήθελε και η συνέχεια φάνταζε πολύ πιο εύκολη.
ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ, ΞΕΚΊΝΗΣΕ ΟΜΩΣ ΝΑ ΚΟΥΡΑΖΕΙ
Το γρήγορο προβάδισμα έδωσε άλλον αέρα στην ομάδα που με περισσότερη αυτοπεποίθηση κυκλοφορούσαν την μπάλα κοιτώντας προς την αντίπαλη εστία. Έλα όμως που άρχισε να αχνοφαίνεται αυτή η διάθεση να ρίξουν τον ρυθμό και να «παίξουν» με τον χρόνο… Κάτι που συνεχίστηκε και στις αρχές του Β ημιχρόνου χωρίς όμως να αλλάζει τις ισορροπίες του αγώνα. Μάλιστα σε όλο αυτό το διάστημα είχε και τις καλές στιγμές του ο ΑΡΗΣ μας με το τετ α τετ του Μορόν να είναι η φάση που θα έπρεπε να είχε «κλειδώσει» η νίκη.
ΞΕΦΟΥΣΚΩΣΕ, ΙΣΟΦΑΡΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΑΓΧΩΘΗΚΕ
Και αν μέχρι το 65’ περίπου το άγχος ήταν κυρίως αυτό το δεύτερο γκολ που θα τελείωνε την υπόθεση νίκη ξαφνικά είδαμε ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι. Οι αλλαγές του Μάντζιου στο 57’ στη θέση του Σουλεϊμάνοφ και Πάρντο που ήταν εκ των κορυφαίων για την ομάδα μας δεν απέδωσαν ποτέ τα αναμενόμενα… Αντιθέτως Κάρλσον και Χριστοδουλόπουλος ήταν οι πρωταγωνιστές σε μια σειρά από φθηνά εκνευριστικά λάθη που έδωσαν την ευκαιρία στους αντιπάλους μας να πάρουν την κατοχή και να γίνουν απειλητικοί από το πουθενά. Από εκεί που ψάχναμε το 2-0 φθάσαμε στο σημείο να τρέμουμε για την ισοφάριση που φαινόταν ολοένα και πιο έντονη όσο κυλούσε ο χρόνος. Και αν το 1-1 στο 75’ ήταν κάτι που το αναμέναμε αυτό που ακολούθησε σίγουρα μας εξέπληξε. 20’ είχε ο ΑΡΗΣ για να κάνει το 2-1 αλλά τελικά η Κηφισιά ήταν αυτή που το κυνήγησε λυσσαλέα μέχρι το τέλος. Ναι μεν είχαμε 2 πολύ καλές στιγμές για να πάρουμε τη νίκη αλλά από το 75’ μέχρι και το 98’ που ολοκληρώθηκε η αναμέτρηση ο ΑΡΗΣ ήταν σε παθητικό ρόλο και προσπαθούσε να χτυπήσει στην αντεπίθεση. Κάτι που ίσως να κάνει ακόμη πιο δυσβάσταχτο αυτό το 1-1.
ΤΟΝ ΑΠΟΣΥΝΤΟΝΙΣΑΝ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ, ΤΟΝ ΕΠΝΙΞΕ Η ΚΑΚΗ ΤΟΥ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ
Με τον τρόπο που στήθηκε αυτή η ομάδα, τους τραυματισμούς που μας ταλαιπωρούν και το επίπεδο ετοιμότητας αρκετών παικτών οι επιλογές του Άκη Μάντζιου ήταν εξαρχής περιορισμένες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Μάντζιος λειτούργησε επιπόλαια στο κομμάτι των αλλαγών. Ναι μεν να φρεσκάρεις την ομάδα αλλά στο 57’ ; είναι πολύ νωρίς για να βγάλεις 2 από τους κορυφαίους σου παίκτες. Υποτίμησε τον αντίπαλο; Μάλλον ναι… Από εκεί πέρα όμως οι παίκτες που μπήκαν ήταν αυτοί που λογικά κάποια στιγμή θα έμπαιναν. Τώρα για τα λάθη του Χριστοδουλόπουλου, την αναποτελεσματικότητα του Κάρλσον αλλά και την ανυπαρξία του Σαμόρα δύσκολα να ευθύνεται ο προπονητής. Ανέτοιμοι παίκτες που ακόμη ψάχνουν τον ρόλο τους μέσα στην ομάδα. Ακόμη και η παλιά καραβάνα ο Χριστοδουλόπουλος δείχνει να μην ξέρει που ακριβώς πρέπει να κινηθεί και σε ποια κομμάτια της ομάδας πρέπει να συμμετέχει ή όχι. Αυτό που δυστυχώς διαιωνίζεται και ίσως να μην προλάβουμε σε αυτή τη ζωή να δούμε… είναι τον ΑΡΗ να «πνίγει» τον αντίπαλο του όταν του δίνεται η ευκαιρία. Έφερε το παιχνίδι εκεί που ακριβώς ήθελε παίζοντας έξυπνα, υπομονετικά και ουσιαστικά και ξαφνικά άρχισε να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να παρακινήσει τους αντιπάλους του να ανέβουν. Μια παθητική στάση, μια έλλειψη αποφασιστικότητας και μια ηττοπάθεια που δεν συμβαδίζει ούτε στο ελάχιστο με το κόσμο που ακολουθεί και στηρίζει αυτή την ομάδα διαχρονικά. Δεν ξέρω αν ο προπονητής ευθύνεται για αυτή την αγωνιστική συμπεριφορά αλλά αυτό το σενάριο το έχουμε δει με δεκάδες προπονητές.
ΝΕΟ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
Τη νίκη που θα μας έδινε τους βαθμούς και την ηρεμία αποζητούσαμε σήμερα κόντρα στην Κηφισιά και τελικά καταλήξαμε με νεύρα και απελπισία… Το γρήγορο γκολ του Μορόν δεν ήταν αρκετό, με την ισοφάριση και την καθίζηση που ακολουθήσε μέχρι το φινάλε να επιβεβαιώνουν την προβληματική μας εικόνα. Σίγουρα θέλει η ομάδα τον χρόνο της για να βρει τα πατήματα της αλλά αυτή η παθητική συμπεριφορά σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού και η ανύπαρκτη αντίδραση μετά το 1-1 μάλλον θέλει εξορκισμό για να φύγει μια για πάντα ανεξαρτήτως προπονητή, παίκτη, προέδρου και αντιπάλου…
ΥΓ. Μπορεί ο ΑΡΗΣ μας να έβγαλε τα μάτια του μόνος του με τα χάλια που είχε από το 65’ και μετά …αλλά και το «κοράκι» το έκανε το χρέος του πνίγοντας το πενάλτι στον Οντουμπάτζιο και μια κόκκινη κάρτα όσο το σκορ ήταν στο 1-0.
Στην καλύτερη του εμφάνιση ως τώρα ο ΑΡΗΣ κατάφερε να κερδίσει τον ανταγωνιστικό Παναιτωλικό δημιουργώντας αξιόλογες ευκαιρίες και βρίσκοντας 3 φορές δίχτυα! Μεγάλος πρωταγωνιστής της αναμέτρησης ο Μορόν με 2 πολύ ωραία γκολ επιβεβαιώνοντας όσους εξαρχής υποστήριζαν ότι αυτός ο παίκτης με τις τόσες παραστάσεις από το ισπανικό πρωτάθλημα μπορεί να δώσει λύσει στο σκοράρισμα φέτος. Άρεσε η ομάδα με αρκετούς παίκτες να δείχνουν σταδιακά να ανεβάζουν απόδοση και να προσφέρουν λύσεις.
ΕΛΕΓΞΕ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟ ΓΚΟΛ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΡΟΝ
Με εξαίρεση τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης που ως ένα βαθμό ο Παναιτωλικός φάνηκε περισσότερο απειλητικός από όσο περιμέναμε ο ΑΡΗΣ πήρε τον έλεγχο της αναμέτρηση και άρχισε να απειλεί την αντίπαλη εστία με αξιώσεις. Το γρήγορο γκολ που έψαχνε η ομάδα για να αλλάξει τις ισορροπίες της αναμέτρησης το βρήκε στο 22’ με ένα εξαιρετικό μακρινό σουτ του Μορόν. Ο Ισπανός δείχνοντας την ποιότητα του, βρήκε τον χώρο και τον χρόνο που ήθελε για να εξαπολύσει μια καλοζυγισμένη συρτή βολίδα αφήνοντας ανήμπορο τον Καπίνο να παρακολουθεί την μπάλα να καταλήγει στην εστία του.
ΕΠΕΣΕ Ο ΡΥΘΜΟΣ ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΑΠΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΟΡΑΡΕΙ
Το 1-0 ανάγκασε τον Παναιτωλικό να ανέβει πιο ψηλά και αν και ο ρυθμός του παιχνιδιού έπεσε η ομάδα συνέχισε να απειλεί. Στο 54’ ο Μορόν έφθασε μια ανάσα από το δεύτερο του γκολ αλλά ο Μαυρίας έδιωξε την μπάλα πάνω στην γραμμή. Λίγα λεπτά αργότερα όμως μετά από σέντρα του Μενέντες ο Μορόν με μια σεντερφορίσια προβολή έστειλε την μπάλα στα δίχτυα κλειδώνοντας ουσιαστικά τη νίκη. Παρά την προσπάθεια του Παναιτωλικού να αντιδράσει, ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός που σκόραρε ξανά με τον Χριστοδουλόπουλο σε δεύτερο χρόνο με κεφαλιά να γράφει το τελικό 3-0!
ΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ
Μπορεί ο Μορόν αναμφίβολα να ήταν ο MVP του αγώνα αλλά δεν ήταν ο μόνος που ξεχώρισε. Ο Βεστράτε, Μενάντες, Σαμόρα και Σουλεϊμάνοφ έδειξαν καλά στοιχεία και ικανοί να αποτελέσουν βασικά όπλα στην φαρέτρα του Άκη Μάντζιου. Ενώ και ο Κάρλσον ερχόμενος από τον πάγκο ήταν ορεξάτος και έδωσε βοήθειες στην ομάδα σε ένα χρονικό σημείο όπου υπήρχε μια γενική καθίζηση. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να κάνουμε και στον Κουέστα όπου όσες φορές χρειάστηκε ήταν εκεί που έπρεπε για κόψει κάθε σκέψη του Παναιτωλικού για να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Αποδίδει το συμμάζεμα του Μάντζιου και αυτό είναι κάτι που όσο περνάει ο καιρός φαίνεται ξεκάθαρα. Όπως ξεκάθαρα φαίνεται πλέον ότι ο ΑΡΗΣ με εξαίρεση τον αναπληρωματικό σέντερ φορ φαντάζει πλήρης.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ
Βελτιωμένος, ωραίος και αποτελεσματικός ήταν ο ΑΡΗΣ που παρακολουθήσαμε σήμερα με το σύνολο του Άκη Μάντζιου πέρα από τη νίκη με 3-0 να πείθει ότι έχει να δώσει πολλά περισσότερα. Ο Μόρον επιβεβαίωσε και σήμερα τις περγαμηνές που τον ακολουθούν και δείχνει ότι μαζί με τους υπόλοιπους που μέρα με τη μέρα ανεβάζουν την απόδοση τους, την απογοήτευση των πρώτων αγωνιστικών να την κάνουν μια κακή ανάμνηση. Κομβική η παρουσία του Μάντζιου στον πάγκο της ομάδας που φαίνεται να έχει βάλει την ομάδα στον σωστό δρόμο.
ΥΓ. Ας μην βιαζόμαστε… αλλά κοιτώντας τους παίκτες στον πάγκο, την επιστροφή του Μανού και έναν δεύτερο επιθετικό ίσως τελικά αυτός ο προβληματικός ΑΡΗΣ που είδαμε στο ξεκίνημα να είναι και ο πιο πλήρης ποσοτικά και ποιοτικά των τελευταίων ετών.
Με τον Τόλη Τερζή να δικαιώνεται για τις επιλογές του και τον ΑΡΗ μας να παρουσιάζεται συμπαγής και συγκεντρωμένος στο παιχνίδι του, η ομάδα μας έκανε το πρώτο βήμα πρόκρισης! Το γκολ του Πάλμα από την άσπρη βούλα έγραψε το τελικό σκορ αλλά σε όλο το παιχνίδι ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός που δημιούργησε τις ευκαιρίες και κυνήγησε τη νίκη. Αρωγός και στην σημερινή προσπάθεια ο κόσμος του που γέμισε για ακόμη μια φορά το Κλ.Βικελίδης.
ΑΦΗΣΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ
Πολλά τα ξαφνικά προβλήματα και οι αστοχίες του φετινού σχεδιασμού με τον Τερζή να είναι αυτός που έπρεπε εξαρχής να τα διαχειριστεί. Κάτι που όπως είδαμε από το πρώτο σφύριγμα το κατάφερε με απόλυτη επιτυχία. Κόντρα σε έναν πολύ πιο ποιοτικό αντίπαλο από την Αραράτ ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά στο γήπεδο και έδειξε στα πρώτα 25΄ της αναμέτρησης ότι είναι αποφασισμένος για να κάνει το πρώτο βήμα πρόκρισης. Με τις γραμμές να είναι αρκετά κοντά και τους παίκτες μας να καλύπτουν σωστά με αρκετή ένταση στις κινήσεις τους ο ΑΡΗΣ ήταν απειλητικός και έψαχνε το λάθος της Ντιναμό για να το κάνει γκολ. Τα σουτ του Ζουλ και του Κάρλσον θα μπορούσαν με λίγη περισσότερη προσοχή ή τύχη να κατέληγαν στα δίχτυα.
ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ Η ΝΤΙΝΑΜΟ, ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΕ Ο ΑΡΗΣ
Αν σε κάποιο σημείο του αγώνα οι αντίπαλοι μας δικαιολόγησαν τις «συστάσεις» που τους ακολουθούν αυτό ήταν από το 25’ και μετά όπου έδειξε να διαβάζει το παιχνίδι μας και να προσαρμόζετε σε αυτό. Διέκριναν την μέτρια κυκλοφορία μας στο κέντρο, ανέβασαν την πίεση και άρχισαν να ελέγχουν τον ρυθμό αναγκάζοντας μας να οπισθοχωρήσουμε. Ωστόσο και σε αυτό το διάστημα υπεροχής της Ντιναμό η ομάδα λειτούργησε σωστά αμυντικά και δεν απειλήθηκε.
ΜΠΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕ
Η ανασύνταξη δυνάμεων στην ανάπαυλα του ημιχρόνου έπιασε τόπο και ο ΑΡΗΣ άρχισε να κερδίζει και πάλι μέτρα στο γήπεδο ψάχνοντας το γκολ αφού πρώτα άντεξε στο σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων υπό την ανοχή του διαιτητή της αναμέτρησης. Στο 65΄χάρη σε μια μαγική σέντρα του εξαιρετικού Μορόν ο Νταρίντα με κοντινή κεφαλιά έφθασε μια ανάσα από το γκολ με τον Μπούστσαν όμως να κάνει την εντυπωσιακή απόκρουση στην μεγαλύτερη ευκαιρία του αγώνα Λίγα λεπτά όμως αργότερα το σουτ του πολύ καλού και σήμερα Φαμπιάνο σταμάτησε από χέρι αμυντικού και ο διαιτητής έδειξε την άσπρη βούλα. Ο Πάλμα άνοιξε το σκορ και ο ΑΡΗΣ πήρε το προβάδισμα που άξιζε αν και στο 94’ έχασε μοναδική ευκαιρία με τον Μορόν για να αυξήσει και άλλο το πλεονέκτημα του.
ΤΟΥ ΒΓΗΚΑΝ ΟΛΑ
Με τον Μπράμπετς να παραμένει εκτός μάχης, τον Εμπακατά να αποχωρεί βεβιασμένα από την ομάδα, τον Γκρέι να προπονείται ξαφνικά μόνος του, τον Σαβέριο που ξεχώρισε κόντρα στην Αραράτ να τραυματίζετε και αυτός, ο Τερζής έπρεπε εκ νέου να ανακατέψει την τράπουλα. Η χρησιμοποίηση του Μοντόγια ήταν ένα ρίσκο που βγήκε όμως στο απόλυτο. Όπως και η επιλογή του Οντουμπάτζιο στα στόπερ όπου δείχνει ολοένα και καλύτερος. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι το γεγονός ότι ο Τερζής με τους παίκτες που είχε να διαχειριστεί βρήκε τις λύσεις παρουσιάζοντας ένα βελτιωμένο σύνολο σε σχέση με τον τελευταίο παιχνίδι.
ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Άρεσε ο ΑΡΗΣ σήμερα, αφήνοντας υποσχέσεις για τη συνέχεια. Όταν αρκετοί σημαντικοί παίκτες σου ήταν σε μέτρια ημέρα όπως οι Νταρίντα, Πάλμα και Κάρλσον αλλά καταφέρνεις να έχεις αυτή την εικόνα τότε μόνο μπορείς να αισιοδοξείς για τη συνέχεια. Αν μάλιστα συνυπολογίσεις την ολοένα και πιο βελτιωμένη εικόνα παικτών σαν τον Ζούλ, τον Φεράρι, τον Μορόν και την καλύτερη προσαρμογή του Μοντόγια και άλλων παικτών που ακόμη ψάχνονται, τότε ο ΑΡΗΣ αν διορθώσει τις ανορθογραφίες του ρόστερ ίσως τελικά μας εκπλήξει. Ιδίως και αν ο Κουέστα όπως έδειξε και σήμερα όταν χρειάστηκε πραγματοποιήσει άλλη μια καλή χρονιά. Για αυτό ας μην βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα και να αφορίσουμε τους πάντες πριν καλά καλά καταλάβουμε την δυναμική της ομάδας.
ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΣΚΟΡ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΙΣΧΥΡΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ
Από αουτσάιντερ εξελίχθηκε σε φαβορί ο ΑΡΗΣ μας με τη λήξη του σημερινού αγώνα. Όχι μόνο γιατί αυτό το 1-0 του δίνει το προβάδισμα πρόκρισης αλλά γιατί η εμφάνιση του πείθει ότι και στο Βουκουρέστι μπορεί να σταθεί όρθιος. Αναμφίβολα θα είναι ένα δύσκολο παιχνίδι, αλλά με αυτόν τον ΑΡΗ, την τρέλα του κόσμου που τον ακολουθεί και την αυτοπεποίθηση που κέρδισε σήμερα η πρόκριση μπορεί να ντυθεί στα κιτρινόμαυρα! ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!
ΥΓ. Συνέχισε έτσι Τόλη και από βοηθός θα γίνεις στρατηγός!
ΥΓ2. Αξιέπαινη η κίνηση του Πάλμα όπως και τα πανό ένδειξης σεβασμού στη μνήμη του αδικοχαμένου φιλάθλου της ΑΕΚ Μιχάλη Κατσουρή. Ωστόσο δεν παύει να είναι μια λυπηρή υπενθύμιση ότι σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά την δολοφονία του Άλκη, τίποτα δεν έχει αλλάξει…
Με σημαντικές απουσίες της τελευταίας στιγμής και την έλλειψη βαθμολογικού κίνητρου ο ΑΡΗΣ μας αντιμετώπισε την ΑΕΚ, κατάφερε να προηγηθεί …αλλά τελικά δεν απέφυγε την ήττα. Ο Γκρέι από την άσπρη βούλα άνοιξε το σκορ αλλά τα πολλά αμυντικά κενά και η έλλειψη ουσιαστικής πίεσης στον άξονα έφεραν την ήττα. Αμηχανία και ανακούφιση στο φινάλε του αγώνα από τον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο, μιας και αυτή η περίεργη νερόβραστη αγωνιστική σεζόν έλαβε τέλος.
ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ
Με τους Χριστοδουλόπουλο και Ντουκουρέ να είναι οι εκπλήξεις του Τερζή στο αρχικό σχήμα ο ΑΡΗΣ φάνηκε από τα πρώτα λεπτά να χωλαίνει. Έλειπε η ενέργεια του Ετέμπο μεσοαμυντικά με τον Ντουκουρέ να μην πατάει καλά. Τ
ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ Ο ΓΚΡΕΪ ΤΟ 1-0!
Τα σουτ του Τσούμπερ μάλλον λειτούργησαν σαν ξυπνητήρι για τους παίκτες μας που άρχισαν δειλά δειλά να κρατάνε την μπάλα περισσότερο και να αρχίζουν να κοιτάνε προς το άλλο μισό του γηπέδου. Με το που ανέβηκε λίγο πιο ψηλά όλη η ομάδα ο Ματέο Γκαρσία κατάφερε να βρει τους χώρους, να τρυπώσει στην αντίπαλη περιοχή και να κερδίσει το πέναλτι από όπου έγραψε το 1-0 ο Γκρέι!
ΔΕΝ ΕΒΑΛΕ ΜΥΑΛΟ
Τι και αν αυτό το 1-0 ήταν ιδανικό σενάριο… η ομάδα δεν έδειχνε να το πιστεύει. Παρέδωσε την κατοχή στην ΑΕΚ, κλείστηκε και μέσα σε λίγα λεπτά από λάθος του Ντουκουρέ στον χώρο του κέντρου έδωσε την ευκαιρία στον Φαν Βεερτ με ωραίο τελείωμα να ισοφαρίσει. Μετά την ισοφάριση και κυρίως χάρη στον πανταχού παρών Νταρίντα και τον δραστήριο Ρούπ η ομάδα μας άρχισε να κυκλοφορεί καλύτερα την μπάλα και να κόβει ελαφρώς τον ρυθμό της ΑΕΚ. Παρόλα αυτά η κακή λειτουργία της άμυνας και η αδυναμία προσαρμογής στα επιθετικά ατού των αντιπάλων μας στοίχισε για ακόμη μια φορά και ο Τσούμπερ κατάφερε αυτή την φορά να νικήσει τον Κουέστα. Έναν Κουέστα που παρά τα 2 γκολ είχε μια θετική παρουσία και κράτησε τον ΑΡΗ μέσα στο παιχνίδι.
ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΜΠΕΡΔΕΨΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
Δεν ήταν κακός ο ΑΡΗΣ σήμερα αλλά με τον τρόπο που αγωνίστηκε έμοιαζε σαν να μην προσπάθησε αρκετά. Σαν να μην προσπάθησε αρκετά συνολικά. Από τον Τερζή που θα μπορούσε να έχει πιο λογικές επιλογές για αυτό το παιχνίδι μέχρι και τους παίκτες όπου στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και ιδιαίτερα καθώς τελείωνε το παιχνίδι δεν έδειχναν να καίγονται και για την ισοφάριση. Προφανώς και οι απουσίες έπαιξαν τον ρόλο τους μιας και ένας Πάλμα είναι αρκετός για να αλλάξει τα δεδομένα οποιασδήποτε αναμέτρησης. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είχε κάποια λογική η χρησιμοποίηση του Χριστοδουλόπουλου αντί για τον «ανεβασμένο στα πλέιοφς» Ιτούρμπε ή η απουσία του Ετέμπο από την αποψινή αναμέτρηση. Σίγουρα με τον ΑΡΗ πλήρη θα βλέπαμε άλλη αναμέτρηση.
ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟΥΣΙΕΣ, ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΙΝΗΤΡΟ
Η ομάδα με τη σύνθεση που κατέβηκε ίσως και να μην μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο αλλά η έλλειψη μαχητικότητας και ουσιαστικής προσπάθειας για την ισοφάριση ιδιαίτερα στο φινάλε του αγώνα ήταν κάτι που δεν άρεσε. Παιχνίδια σαν το σημερινό ανεξαρτήτως στόχων θα πρέπει πάντα να αποτελούν κίνητρο για την ομάδα. Ας ελπίσουμε τη νέα σεζόν να δούμε μια εντελώς διαφορετικό νοοτροπία και μια χρονιά με πολύ περισσότερη ποδοσφαιρική λογική σε σχέση με την φετινή.
ΥΓ. Δεν ήθελε να δει πέναλτι ο Φωτιάς σήμερα με τίποτα. Ευτυχώς στην φάση του Ρούπ το VAR «δούλεψε».
Αποστομωτική απάντηση έδωσε μέσα στο γήπεδο ο ΑΡΗΣ μας προς όλους αυτούς που έβλεπαν την ομάδα μας σε αυτά τα πλέιοφς σαν σάκο του μπόξ και εκτός Ευρώπης, κερδίζοντας τον Ολυμπιακό με 2-1! Σοβαρός, πειθαρχημένος και με πλάνο για 2ο συνεχόμενο παιχνίδι κατάφερε να πάρει μια σπουδαία νίκη και να κρατάει το εισιτήριο της Ευρώπης σφιχτά και με τα 2 του χέρια.
ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΟΣ
Όπως και κόντρα στον Βόλο έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε διαβασμένος και σοβαρός από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα. Σωστή η πνευματική προετοιμασία των παικτών από τον Τερζή όπως και η διαχείριση του ρόστερ μιας και κάπως έτσι εξηγείται η παραμονή των Ετέμπο και Ιτούρμπε στον πάγκο. Οι αποστάσεις των γραμμών ήταν σωστές, το κέντρο με την τριάδα Ντουκουρέ , Νταμπό και Νταρίντα δούλευε ιδανικά σε συνεργασία πάντα με τα τρεξίματα του Ματέο Γκαρσία και τις αλλαγές θέσεων με τον Πάλμα. Στα μετόπισθεν ο Εμπακατά έμοιαζε ανεβασμένος μετά την ασίστ στον Βόλο ενώ ο Πίρσμαν ως στόπερ στο πλευρό του Φαμπιάνο ήταν αποτελεσματικός σε κάθε του κίνηση.
ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΜΕ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΡΝΕΡ ΤΟΥ ΠΑΛΜΑ
Με τους Νταρίντα και Γκαρσία να απειλούν τα αντίπαλα δίχτυα ο ΑΡΗΣ έδειχνε να κυνηγάει το γκολ ολοένα και περισσότερο. Ένα γκολ που ήρθε με ένα μαγικό χτύπημα κόρνερ του Πάλμα και έστειλε αδιάβαστο τον Πασχαλάκη, εξαργυρώνοντας το καλό πρόσωπο μας μετά τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης. Το 1-0 ανέβασε και άλλο την ομάδα μας που φώναζε με την εικόνα της ότι θέλει και μπορεί να πετύχει και άλλο γκολ. Γκαρσία και Πάλμα δεν κατάφεραν να κάνουν το 2-0 στις φάσεις που είχαν αλλά ο Νταμπό ήταν εκεί για να εκμεταλλευτεί το λάθος του Μπα και να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα. Το πέναλτι που κέρδισε ο Ολυμπιακός λίγα λεπτά αργότερα και έκανε το 2-1 προς στιγμή έφερε μια αναστάτωση αλλά γρήγορα οι παίκτες ανάκαμψαν και με ψυχραιμία διατήρησαν το σκορ μέχρι το σφύριγμα της λήξης στο 109’…
ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΛΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Παρά τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του όλη την χρονιά, ο Πάλμα έχει πέρα από ταλέντο και τεράστια θέληση να ξεχωρίσει. Και αυτό το τελευταίο είναι που τον ωθεί να κάνει το κάτι παραπάνω, να ρισκάρει και να δικαιωθεί όπως έγινε και σήμερα. Δεν είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα στο ποδόσφαιρο το απευθείας γκολ από κόρνερ αλλά ο Πάλμα είναι εδώ για να μας επιβεβαιώσει το πόσο ξεχωριστός είναι. Αυτό όμως που φάνηκε ακόμη πιο έντονα σήμερα είναι πόσο σημαντικό είναι να αντί να «ακυρώνουμε» με ευκολία παίκτες να προσπαθούμε να τους έχουμε ετοιμοπόλεμους να ψάχνουν την ευκαιρία τους. Νταμπό, Εμπακατά, Πίρσμαν ακόμη και οι Ντουκουρέ, Γκαρσία, Ιτούρμπε και Καμάτσο έχουν περάσει φέτος από χίλια κύματα. Από απλά να τους ανεχόμαστε μέχρι να τους βάλουμε κορδέλα και να τους πάμε στο αεροδρόμιο… Και τελικά τα πράγματα ήρθαν έτσι όπου στα κρίσιμα παίζουν καθοριστικό ρόλο. Όπως και ο αρχηγός Κουέστα που για κάποιο λόγο στα ξαφνικά βρέθηκε στον πάγκο. Όσες φορές τόλμησε ο Ολυμπιακός να απειλήσει ο Κουέστα ήταν εκεί όπως ακριβώς έπρεπε. Με λίγα λόγια το υλικό πάντα υπήρχε αλλά η διαχείριση του ήταν προβληματική.
ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ
Αγκαλιά με τον στόχο της Ευρώπης είναι από σήμερα το βράδυ ο ΑΡΗΣ μας όπου παρουσιάζοντας ένα στιβαρό και σοβαρό πρόσωπο σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα πήρε μια πανάξια νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό. Αποστόμωσε όλους αυτούς που μας είχαν για σάκο του μποξ, αποστόμωσε όλους αυτούς που ακόμη πιστεύουν σε «φιλικά» και ξεκίνησε έστω και στο φινάλε να μοιράζει χαμόγελα σε μια τόσο περίεργη και μίζερη αγωνιστική χρονιά.
ΥΓ. Το πήραν το μάθημα τους οι «καλοθελητές» στο ματς του πρώτου γύρου των πλέιοφς και σήμερα οι κωλοτούμπες αποφεύχθηκαν.
Ένα ημίχρονο αποφάσισε να αγωνισθεί ο ΑΡΗΣ μας και σήμερα, με την ελπιδοφόρα εμφάνιση των πρώτων 45’ να δίνει τη θέση της στην ανυπαρξία του Β ημιχρόνου που οδήγησε μοιραία στην ήττα. Χωρίς να απειλήσει ιδιαίτερα ο Παναθηναϊκός ανεβάζοντας απλά την πίεση του μετά την ανάπαυλα πήρε αυτό που ήθελε για ακόμη μια φορά. Ανύπαρκτα τα αντανακλαστικά από τον πάγκο με αλλαγές στον «αυτόματο πιλότο» χωρίς νόημα και ουσία.
ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟ ΓΚΟΛ
Με τον Παναθηναϊκό να μπαίνει διστακτικά στο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ μας από την αρχή πήρε τον έλεγχο του αγώνα, κυκλοφόρησε σε πολλές φάσεις σωστά την μπάλα και ήταν απειλητικός. Ωστόσο δεν μπόρεσε πέρα από κάποια σουτ του Πάλμα να δημιουργήσει κλασσικές ευκαιρίες και να σκοράρει ώστε να εξαργυρώσει την υπεροχή του στα πρώτα 45’.
ΑΝΕΒΑΣΕ ΣΤΡΟΦΕΣ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ, ΕΣΒΗΣΕ ΤΙΣ ΜΗΧΑΝΕΣ Ο ΑΡΗΣ
Αν μέναμε μόνο στην εικόνα του πρώτου ημιχρόνου θα μπορούσαμε να πούμε ότι τίποτα δεν έδειχνε το τι θα ακολουθήσει στην επανάληψη. Επειδή όμως ο φετινός ΑΡΗΣ μας έχει συνηθίσει σε αυτά τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του ακόμη και μέσα στο ίδιο παιχνίδι μάλλον αυτό που συνέβη στο Β ημίχρονο δεν ήταν και τόσο έκπληξη. Ο Παναθηναϊκός όπως κάθε φυσιολογική ομάδα που θέλει να κερδίσει ανέβασε την πίεση και την ένταση στο παιχνίδι του. Από την άλλη ο ΑΡΗΣ μας δεν είχε καμία απάντηση σε όλο αυτό και κάνοντας το ένα λάθος μετά το άλλο παραχώρησε το «τιμόνι» στον αντίπαλο του. Ακόμη και αν ο Παναθηναϊκός αδυνατούσε να δημιουργήσει ουσιαστικές ευκαιρίες πέρα από 1-2 περιπτώσεις οι παίκτες μας φρόντιζαν με τα λάθη τους και τις κακές αντιδράσεις τους να τον σπρώχνουν προς την εστία μας. Το γκολ που έκρινε την αναμέτρηση είναι ένα ακόμη ένα μνημείο αδράνειας και δώρο προς τον αντίπαλο.
ΕΧΑΣΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ Ο ΤΕΡΖΗΣ
Δύσκολα να πεις με σιγουριά πόση επίδραση μπορεί να έχει ένας υπηρεσιακός προπονητής στην ομάδα και αν με τις κινήσεις του μπορεί να αλλάξει τη ροή μιας αναμέτρησης. Αν πάντως δόθηκαν κάποιες οδηγίες στο ημίχρονο σίγουρα αυτές δεν έπιασαν τόπο. Ενώ υπήρχαν κάμποσες κραυγαλέες περιπτώσεις παικτών που δεν είχαν την απαιτούμενη συγκέντρωση και έπρεπε νωρίς νωρίς να αντικατασταθούν. Ετέμπο, Φαμπιάνο και Οντουμπάτζιο ήταν ασταθείς σε όλο το παιχνίδι ενώ και οι Γκαρσία και Μαζικού δεν έδιναν τις βοήθειες που χρειαζόταν η ομάδα. Ξεχωριστή μνεία θα πρέπει να κάνουμε για τον Καμαρά μιας και το τι θα δεχθεί κόκκινη κάρτα στο παιχνίδι μάλλον στο live στοίχημα θα είχε φραγή… Είναι απορίας άξιο τι άλλο θα πρέπει να κάνει ένας παίκτης για να πεισθεί ο προπονητής να τον τραβήξει στον πάγκο ώστε να μην μείνει η ομάδα με 10 παίκτες. Το συμπέρασμα πάντως που βγαίνει είναι ότι έστω και σαν υπηρεσιακός προπονητής ο Τερζής αδυνατεί να διαχειριστεί την κατάσταση ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων. Ακόμη και αυτή η εμμονή στο build up από πίσω και η εξήγηση για τον παραγκωνισμό του Κουέστα δεν πείθει κανέναν.
ΕΛΕΙΨΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΝΕΟ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ
Νέο πισωγύρισμα για την ομάδα μας που μετά και την σημερινή εμφάνιση έπεισε και τον πιο αισιόδοξο φίλο της ομάδας ότι σε ότι έχει να κάνει με το ευρωπαϊκό εισιτήριο τα πάντα θα κριθούν στα μεταξύ μας παιχνίδια με τον Βόλο. Ο βαθμός στο Καραϊσκάκη και το πρώτο ημίχρονο με τον συμπολίτη μας μπέρδεψε ότι η ομάδα ίσως έχει σφυγμό… αλλά σήμερα χάνοντας από έναν μετριότατο και σχεδόν ακίνδυνο Παναθηναϊκό έδειξε ότι απλά δεν μπορεί. Πληγώνει η μηδαμινή αντίδραση(για ακόμη μια φορά) μετά το 0-1. Κακή ανάγνωση και διαχείριση του παιχνιδιού από τον Τερζή που φαίνεται να αδυνατεί να κρατήσει συγκεντρωμένους τους παίκτες του, έστω για την κατάκτηση του στόχου που μας απέμεινε. Συνέλθετε, γιατί κουράσατε…
ΥΓ. Και πως να μπορέσει η ομάδα να δείξει κάτι το διαφορετικό όταν ο προπονητής σου βλέπει τα πλέιοφς ως ευκαιρία να μοιράσει χρόνο σε παίκτες που ήταν όλη την χρονιά θεατές;
Με νίκη ολοκλήρωσε ο ΑΡΗΣ μας την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος κερδίζοντας τα Γιάννενα με 3-1! Η ψυχρολουσία του 0-1 έφερε την αντίδραση της ομάδας μας και μαζί την ολική ανατροπή! Ασίστ και γκολ ο Γκαρσία, βρήκε δίχτυα ο Καμαρά και 2 ασίστ ο Καμάτσο που φώναξε παρών ενόψει των πλέιοφς. Ισχνό προβάδισμα στην μάχη για το ευρωπαϊκό εισιτήριο, αλλά ακόμη και αυτός ο 1 βαθμός στο τέλος μπορεί να κάνει την διαφορά.
ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ
Ξένισε ελαφρώς ο Τερζής με τις επιλογές του μιας και εκτός των τιμωρημένων Οντουμπάτζιο και Ετέμπο αποφάσισε να αφήσει τον Κουέστα εκτός αλλά και να δώσει μια πιθανόν τελευταία ευκαιρία στον Καμάτσο. Ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα έδειχνε να έχει προβλήματα στην επιθετική του ανάπτυξη ιδιαίτερα από τη στιγμή που τα Γιάννενα όπως αναμενόταν κλείστηκαν στην άμυνα ψάχνοντας την αντεπίθεση. Με μια τέτοια αντεπίθεση έγινε το 0-1, διπλή ψυχρολουσία μιας και πριν λίγα δευτερόλεπτα ακυρώθηκε ως οφσάιντ γκολ που πετύχαμε.
ΓΥΡΙΣΕ Ο ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ ΓΥΡΙΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Η απογοήτευση του 0-1 γρήγορα γρήγορα μετατράπηκε σε αντίδραση και πείσμα, με τον ΑΡΗ μας να ανεβάζει διαρκώς την απόδοση του. Ο Νταρίντα είχε κέφια και τραβούσε όλο τον ΑΡΗ μπροστά παρασέρνοντας και τους υπόλοιπους. Και αν στην πρώτη απόπειρα για γκολ του Τσέχου τον σταμάτησαν οι Τσινώτας και το δοκάρι, στο 26’ με ωραίο σουτ μέσα από την περιοχή έκανε το 1-1 αξιοποιώντας την ασίστ του Γκαρσία! Η ολική ανατροπή ήρθε στο 43’ με τον δραστήριο Καμάτσο να βγάζει μια εξαιρετική σέντρα στην καρδία της αντίπαλης περιοχής και μαζί να δίνει την ευκαιρία στον Γκαρσία να τρυπώσει και με κοντινή κεφαλιά να κάνει το 2-1! Στο Β ημίχρονο ο ρυθμός έπεσε ελαφρώς αλλά πλέον η ομάδα μας είχε αυτοπεποίθηση και περισσότερη ουσία σε κάθε της κίνηση. Αυτό φάνηκε και μέχρι την λήξη του αγώνα όπου χωρίς να ζοριστούμε καταφέραμε να έχουμε τον έλεγχο και να δημιουργήσουμε κάμποσες καλές ευκαιρίες. Σε μια από αυτές ο Καμάτσο διπλασίασε τις ασίστ του, αυτή τη φορά βγάζοντας τον Καμαρά τετ α τετ με τον Τσινώτα για να γράψει το τελικό 3-1!
ΒΡΗΚΕ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΚΟΛ
Το αποτέλεσμα κυρίως αλλά και η συνολική εικόνα κρίνει τις αποφάσεις του προπονητή και σήμερα ο Τερζής δικαιώθηκε. Δικαιώθηκε στην ευκαιρία που έδωσε στον Καμάτσο αλλά και στην στήριξη που παρείχε στους Γκαρσία και Καμαρά αν και η λογική έλεγε ότι ήταν 2 από τους υποψήφιους για πάγκο μετά το στραπάτσο της Λαμίας. Η ομάδα σήμερα στη μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού είχε καλή παρουσία και αν δεν υπήρχε το γκολ των αντιπάλων κόντρα στη ροή της αναμέτρησης τότε θα μιλούσαμε για ένα πολύ ήσυχο απόγευμα. Ωστόσο ενόψει των πλέιοφς θα χρειαστεί όλους τους παίκτες ετοιμοπόλεμους και όπως έκανε με τον Καμάτσο, ίσως έτσι θα έπρεπε να κάνει και με άλλους παίκτες που σήμερα τους άφησε εντελώς στον πάγκο.
ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΕΥΚΟΛΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΕΥΚΟΛΑ
Με το κρύο ντουζ του 0-1 νωρίς στο παιχνίδι να ξυπνάει για τα καλά την ομάδα μας, ο ΑΡΗΣ έκανε την ανατροπή και πήρε τη νίκη απέναντι στα Γιάννενα πολύ πιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό σκορ. Έκλεψε την παράσταση ο Ματέο Γκαρσία με μια ασίστ και ένα γκολ, όπως και ο Νταρίντα που πρόσθεσε άλλη μια εξαιρετική εμφάνιση. Επιτέλους γκολ για τον Καμαρά, δέχθηκε το «δώρο» του Καμάτσο που σήμερα με τις 2 ασίστ έδειξε στον Τερζή ότι πρέπει να τον υπολογίζει για τη συνέχεια στα πλέιοφς. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να διαφυλάξει το προβάδισμα του και να «κλειδώσει» το ευρωπαϊκό εισιτήριο το συντομότερο δυνατό.
Το ηλεκτροσοκ της απόλυσης του προπονητή ήταν αυτό ευελπιστούσαμε να αφυπνίσει τους παίκτες μας η εικόνα όμως ήρθε για να μας διαψεύσει πανηγυρικά. Τι και αν βρήκαμε το γκολ μόλις στο 10’ και ο Παναθηναϊκός έμοιαζε ακίνδυνος, τελικά ο ΑΡΗΣ μας βρήκε ξανά τον τρόπο να χάσει και να κεράσει για ακόμη μια φορά απογοήτευση όλους αυτούς που αψήφησαν το κρύο… τις πίκρες… και τις «κακές συγκυρίες» και βρέθηκαν σήμερα στο Κλ.Βικελίδης. Αποκαρδιωτική η εμφάνιση που γέμισε άπαντες με απαισιοδοξία ενόψει της συνέχειας και της μάχης που θα γίνει για το ευρωπαϊκό εισιτήριο.
ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΠΑΡΝΤΙΟΥ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΤΕΡΖΗ
Η αντικατάσταση του Πάρντιου με τον Τερζή, οι επιστροφές παικτών, οι νέες μεταγραφές, ο καλύτερος βαθμός ετοιμότητας(θεωρητικά) κάποιων παικτών και η ξαφνική απουσία του Μπράμπετς είχαν δημιουργήσει ένα κλίμα αλλαγής που αναμέναμε να αποτυπωθεί μέσα στο γήπεδο. Τελικά όπως φάνηκε από την ενδεκάδα το όλο επιθετικό πρόβλημα επικεντρώθηκε στο πρόσωπο του Γκρέι όπου έμεινε στον πάγκο. Οι χαμηλές πτήσεις των Ιτούρμπε και Ματέο Γκαρσία δεν πτόησαν κανέναν και ο ΑΡΗΣ κατέβηκε χωρίς ουσιαστικές αλλαγές σε ένα παιχνίδι όπου ήθελε τη νίκη πάση θυσία για βαθμολογικούς και ψυχολογικούς λόγους.
ΑΔΡΑΝΗΣ, ΣΤΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ
Απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που φαινόταν να ήθελε αλλά να μην μπορούσε ο ΑΡΗΣ μας είχε να παρατάξει ελάχιστα πράγματα. Σωστές τοποθετήσεις στο κέντρο, έναν μαχητικό Καμαρά που προβλημάτιζε τους αντιπάλους του όποτε η μπάλα ήταν στον αέρα και έναν Οντουμπάτζιο αφηνιασμένο να τρέχει παντού και να προσπαθεί να κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Από εκεί και πέρα όμως το απόλυτο χάος. Παίκτες διστακτικοί, στατικοί χωρίς την μπάλα που απλά την γυρόφερναν προς τα πίσω με κάθε ευκαιρία χωρίς κανένα πλάνο.
ΤΟΥ ΧΤΥΠΗΣΕ Η ΤΥΧΗ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ …ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΕ ΚΑΝΕΙΣ
Σε ένα παιχνίδι λαθών όπως είναι το ποδόσφαιρο η τύχη παίζει καθοριστικό ρόλο και στο 1-0 η τύχη ήταν με το μέρος μας. Ο πολύ καλός Οντουμπάτζιο κινήθηκε εξαιρετικά μέσα στην μεγάλη περιοχή του Παναθηναϊκού βρήκε το σουτ και η κόντρα στο πόδι του αμυντικού την έστειλε στα δίχτυα. Ούτε στο δοκάρι, ούτε λίγο έξω, ούτε στην αγκαλιά κάποιου σουπερ-τερματοφύλακα όπως έχουμε δει σε τόσα παιχνίδια φέτος. Έλα όμως που δεν γίνεται να τα περιμένεις όλα από την τύχη… θέλει και ικανότητα. Ικανότητα σαν και αυτή που δεν έχει ο Καμαρά στο σκοράρισμα όπου μετά την ιδανική ασίστ του Οντουμπάτζιο μπορούσε εύκολα να κάνει το 2-0 ή έστω να προσπαθήσει με ένα πλασέ να βρει εστία μπας και κάποια κόντρα μας ευνοήσει ξανά! Και σαν να μην έφθανε αυτό ήρθε και η ισοφάριση στο 40’ από το πουθενά με μια μακρινή μπαλιά με την άμυνα μας να παρακολουθεί και να αντιδρά σπασμωδικά. Ο Μαντσίνι που ήταν ίσως ο κορυφαίος του Παναθηναϊκού μας πλήγωσε και δεν σπατάλησε την ασίστ του συμπαίκτη του. Ούτε όμως το 1-1 ήταν αρκετό για τον φετινό ΑΡΗ που ψάχνει πάντα έναν ξεχωριστό τρόπο για να απογοητεύσει τους φίλους του. Μια εκτέλεση κόρνερ λίγα λεπτά πριν το 90’ από τον ανύπαρκτο Παναθηναϊκό ήταν αρκετή για να πάρει μια περίεργη πορεία η μπάλα να αναπηδήσει εκνευριστικά ανάμεσα σε 2-3 παίκτες μας και να καταλήξει τελικά στα δίχτυα ολοκληρώνοντας την πικρή ανατροπή.
ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΛΟΓΙΚΗ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ
Κυριολεκτικά ο ΑΡΗΣ δεν ήξερε τι ήθελε σήμερα. Ήθελε να κερδίσει με 1-0 από την μια φάση που θα του έβγαινε; ήθελε να μην χάσει κυκλοφορόντας ανούσια την μπάλα στα μετόπισθεν; Πάντως να επιβληθεί του αντιπάλου και να πιέσει ψηλά ως γηπεδούχος που έχει ανάγκη τη νίκη βάλσαμο σίγουρα δεν ήθελε. Αλλιώς δεν υπάρχει εξήγηση για την διαφορετική(?) προσέγγιση του Τερζή. Κράτησε τον Γκρέι στον πάγκο, έβαλε τον ανέτοιμο Πάλμα μέσα, διατήρησε τους αναποτελεσματικούς Γκαρσία και Ιτούρμπε στο παιχνίδι και είχε και έναν Καμαρά να παλεύει στην κορυφή έχοντας στο μυαλό του την πάσα σε κάποιον επερχόμενο συμπαίκτη που θα κινούταν προς την αντίπαλη περιοχή. Κάτι που δεν έγινε ούτε μια φορά σε όλο το παιχνίδι. Οπότε έχουμε τον Καμαρά που θέλει στηρίγματα και δεν τα βρίσκει, έχουμε τον Γκρέι που πρέπει να τροφοδοτείται σωστά και δεν τροφοδοτείται και έχουμε πλέον και τον Λάζαρο σε έναν ρόλο που δεν κατάλαβε κανείς. Πάντως για να γεμίσει λίγο παραπάνω την περιοχή δεν μπήκε. Όσο για τα στημένα και την ευκολία με την οποία τα σπαταλάμε είναι να τραβάς τα μαλλιά σου. Τουλάχιστον επί Πάρντιου τακτικά η ομάδα ήταν σωστή και αυτό που της έλειπε ήταν η αποτελεσματικότητα στην τελική προσπάθεια. Πλέον και αυτό το κομμάτι φαίνεται να έχει χαθεί οριστικά και να βρισκόμαστε στο απόλυτο μηδέν.
Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΜΟ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ
Ο κατήφορος συνεχίστηκε για τον ΑΡΗ μας και σήμερα καταφέρνοντας να χάσει από έναν μέτριο Παναθηναϊκό που όμως ήθελε περισσότερο τη νίκη από εμάς όπως φάνηκε στο γήπεδο. Τι και αν για λίγο η τύχη μας χαμογέλασε στο σουτ του Οντουμπάτζιο και πήραμε το προβάδισμα κόντρα σε έναν αντίπαλο που δεν τρόμαζε… τελικά με 2 γκολ τεράστιας ποδοσφαιρικής αφέλειας έγινε η ανατροπή και η επιβεβαιώθηκε ότι η ομάδα είναι αγωνιστικά άρρωστη. Όπως φυσικά επιβεβαιώθηκε και ότι με «παυσίπονα» υπό την πίεση μερίδας του κόσμου η γιατρειά δεν έρχεται. Και για όσους έσπευσαν να πουν ότι ο χρονιά τελείωσε με τον αποκλεισμό του κυπέλλου, πλέον υπάρχει ο στόχος της Ευρώπης που για να τον πετύχουμε θα πρέπει αυτή η εικόνα που είδαμε σήμερα να αλλάξει ριζικά.
ΥΓ. Δεν βλεπόταν η ομάδα μας σήμερα ...όπως μάλλον δεν βλεπόταν ούτε από το VAR το χέρι του Παλάσιος στην εκτέλεση φάουλ του Χριστοδουλόπουλου πριν το κόρνερ του 2ου γκολ.
Σε προσωπικό του πάρτι μετέτρεψε ο Μάνου Γκαρθία την σημαντική αναμέτρηση με τον Βόλο πετυχαίνοντας 3 υπέροχα γκολ! Ο Ισπανός με μια μεγαλειώδη εμφάνιση έδειξε την πραγματικά μπορεί να προσφέρει δικαιολογώντας τον ντόρο που έκανε η μεταγραφή του. Δεν απειλήθηκε ο ΑΡΗΣ από το αντιποδόσφαιρο του Βόλου. Ούτε μάσησε από τον διαιτητή Κατοίκο που μαζί με το VAR γράψανε άλλη μια «μαγική στιγμή» στο Ελληνικό ποδόσφαιρο στο διπλό πέναλτι πάνω στον Γκρέι που δεν καταλογίστηκε!
ΑΤΟΛΜΟΣ ΚΑΙ ΤΣΑΠΑΤΣΟΥΛΗΣ
Λίγες ήταν οι επιλογές του Πάρντιου για αυτό το παιχνίδι με την παρουσία του Ντουκουρέ στην βασική ενδεκάδα αντί του Ετέμπο μάλλον να αποτελεί την μοναδική έκπληξη. Επιλογή που δεν μας βγήκε μιας και στο πρώτο ημίχρονο ο Ντουκουρέ μαζί με τους Ματέο Γκαρσία και τον Μαντσίνι έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο ακυρώνοντας με ευκολία κάθε προσπάθεια για ορθολογική επιθετική ανάπτυξη. Έστω και άναρχα ο ΑΡΗΣ βρήκε 2-3 ευκαιρίες που θα μπορούσε εύκολα να σκοράρει αν δεν υπήρχε αυτή η νευρικότητα στα σουτ και στις πάσες των παικτών μας. Η αναποτελεσματικότητα για ακόμη μια φορά έκανε την εμφάνιση της και σημάδεψε την εικόνα μας στο Α’ ημίχρονο.
ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΗΘΗΚΕ Ο ΜΑΝΟΥ ΓΚΑΡΘΙΑ ΚΑΙ ΕΣΤΗΣΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΡΤΙ
2’ ήταν αρκετά να δώσει ο Μανού το σύνθημα εκκίνησης του πάρτι. Μετά από μια εξαιρετική συνεργασία με τον Μαντσίνι, ο Γκάρθια από πλάγια θέση με ένα καλοζυγισμένο σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα παρά την καλή κίνηση του τερματοφύλακα του Βόλου. Το 1-0 ήταν η ανάσα που χρειαζόμασταν μιας και ο Βόλος έδειχνε ανήμπορος να απειλήσει. Και από την στιγμή που ο Ισπανός ξεκίνησε τον «χορό» το πάρτι είχε δρόμο ακόμη και πανέμορφα γκολ! ΄Με ένα έξυπνο συρτό σουτ στην ανάποδη γωνία από εκεί που περίμεναν όλοι να σουτάρει έκανε το 2-0 στο 60’ και στο 73’ με ένα μακρινό σουτ ζωγραφιά άφησε άγαλμα τον γκολκίπερ του Βόλου γράφοντας το τελικό 3-0!
ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟΝ ΒΟΛΟ ΚΑΙ ΤΟ «ΦΟΡΜΑΡΙΣΜΑ» ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ
Μπορεί ο Μανού Γκαρθία να είναι αυτός που έκλεψε την παράσταση αλλά ίσως ο Πάρντιου να είναι ακόμη πιο χαρούμενος από τον Ισπανό που πέτυχε «χατ-τρικ». Τον κρατούσε για τον Βόλο μας είχε πει ο Άγγλος και τελικά δικαιώθηκε πανηγυρικά. Ο Μανού σίγουρα πήρε τα πάνω του και πλέον διεκδικεί με εμφατικό τρόπο φανέλα βασικού για τη συνέχεια της χρονιάς σε ένα σημείο που ο ΑΡΗΣ χρειάζεται την αποτελεσματικότητα του. Πέρα από τον Μανού ο Πάρντιου είδε τον Νταρίντα να έχει σταθεροποιηθεί σε μια υψηλή απόδοση αλλά και τον Μπράμπετς να δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση. 3 παίκτες που σε μεγάλο βαθμό ο καθένας στο πόστο του σήκωσε την ομάδα στις πλάτες του. Ακόμη και οι Εμπακατά(μέχρι να τραυματιστεί) και Οντουμπάτζιο του Β ημιχρόνου φάνηκαν ετοιμοπόλεμοι και ουσιαστικοί στο παιχνίδι τους. Και όταν ακολουθεί αυτό το σημαντικό παιχνίδι με τον Ολυμπιακό το να έχεις κομβικούς παίκτες σε καλή κατάσταση μπορεί να είναι και το κλειδί της πρόκρισης.
+3 ΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΦΗΝΙΑΣΜΕΝΟΣ ΜΑΝΟΥ ΓΚΑΡΘΙΑ
2 πρόσωπα είχε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι με αυτό του πρώτου ημιχρόνου να είναι αυτό που μας πονάει αγωνιστικά ως τώρα στο πρωτάθλημα. Αν όμως έχεις παίκτες σαν τον Μανού Γκαρθία… τα δύσκολα γίνονται εύκολα και η υπόθεση νίκη απέναντι σε ομάδες που έρχονται να παίξουν αντιποδόσφαιρο όπως ο Βόλος σήμερα καταλήγουν σε πάρτι! 3 φανταστικά γκολάκια από τον Ισπανό αφιερωμένα στον διαιτητή Κατοίκο και τον αόματο συνάδελφο του στο VAR! Όσο για τους «οικογενειάρχιδες» του Βόλου πήραν ακριβώς αυτό που τους άξιζε. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!
ΥΓ. Τι σημασία έχει που έχασε ο Βόλος; Διαιτητής και VAR το χρέος τους το έκαναν!
Το αυτονόητο έκανε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στον Λεβαδειακό παίρνοντας την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου. Μπορεί το 1-0 να δείχνει μια οριακή νίκη ωστόσο η ομάδα μας ήταν πολύ καλύτερη του Λεβαδειακού κυκλοφόρησε εξαιρετικά την μπάλα μέχρι το 60’ ενώ είδε την τύχη να της γυρίζει την πλάτη με τα ωραία σουτ των Γκαρθία και Καμάτσο να καταλήγουν στο δοκάρι. Μοίρασε ευκαιρίες ο Πάρντιου και έβγαλε πολύτιμα συμπεράσματα για τη συνέχεια.
ΟΡΕΞΑΤΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΤΡΕΞΙΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ
Κόντρα σε ότι περιμέναμε λόγω των αρκετών αλλαγών οι παίκτες του Πάρνιου από το σφύριγμα της σέντρας μπήκαν αποφασισμένοι να υπηρετήσουν στο απόλυτο το πλάνο του προπονητή τους. Το μοναδικό και νικητήριο γκολ μπορεί να προήλθε από την εκτέλεση πέναλτι του Μαντσίνι αλλά αυτό δεν ακυρώνει την εντυπωσιακή παρουσία του ΑΡΗ ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο. Γρήγορες μεταβιβάσεις, σωστές τοποθετήσεις και αλληλοκαλύψεις στην άμυνα που δεν επέτρεπαν στους αντιπάλους μας να πάρουν ανάσα και να κοιτάξουν προς την εστία μας. Νταμπό και Μάνου Γκαρθία ήταν οι παίκτες κλειδιά της εξαιρετικής εικόνας του πρώτου ημιχρόνου. Από κοντά σε επίπεδα απόδοσης και οι Μαντσίνι, Ετέμπο και Οντουμπάτζιο βοήθησαν τα μέγιστα ώστε ο ΑΡΗΣ να ελέγξει με ευκολία το παιχνίδι. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Καμάτσο που αυτή τη φορά δεν σκόραρε αλλά με την πίεση ψηλά που ασκούσε αλλά και τα τρεξίματα του χωρίς την μπάλα είχε σίγουρα θετικό πρόσημο. Πάντα παίζει ρόλο και ο αντίπαλος αλλά σήμερα ίσως να είδαμε τον ΑΡΗ να κυκλοφορεί την μπάλα πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά από κάθε άλλο παιχνίδι.
ΤΑ «ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΠΑΡΝΤΙΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ
Την ανάγκη να βγουν μπροστά και άλλοι παίκτες έχει εντοπίσει εδώ και καιρό ο προπονητής μας και αυτό ακριβώς επιδίωξε και σήμερα με τις ευκαιρίες που έδωσε στους παίκτες του. Παρά την γκρίνια αρκετών για τα «πειράματα» του Άγγλου ξαφνικά αρχίζουμε να βλέπουμε μέσα στο γήπεδο παίκτες σαν τον Μανού Γκαρθία, τον Νταμπό και τον Καμάτσο. Παίκτες που φλερτάρουν εδώ και καιρό με την ταμπέλα της «αποτυχημένης μεταγραφής» πλέον δείχνουν ετοιμοπόλεμοι και ικανοί να δώσουν λύσεις στην ομάδα. Μάλιστα και οι 3 λίγο έλειψε να πετύχουν γκολ με την τύχη όμως να μην τους χαμογελάει. Αν στους παραπάνω προσθέσουμε την επιστροφή του τραυματία Ενκουλού τον «έτοιμο» Νταρίντα και τον «παλιό» Καμαρά που σχεδόν από το αεροδρόμιο σήμερα πρόλαβε και πήρε χρόνο συμμετοχής τότε ο ΑΡΗΣ μας έστω και με λίγη καθυστέρηση ίσως να αρχίζει να αποδίδει τα αναμενόμενα… σύμφωνα πάντα με τις προσδοκίες που υπήρχαν από το καλοκαίρι. Μπορεί στο πρωτάθλημα να έχουμε μείνει πίσω αλλά στο κύπελλο τα πάντα είναι ανοιχτά. Ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι με την ολοκλήρωση μιας αγωνιστικής σεζόν να υπάρχει και κάποια παρακαταθήκη για την επόμενη.
ΒΡΙΣΚΕΙ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΛΛΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΓΚΟΛ
Με τον Μαντσίνι να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα ο ΑΡΗΣ πήρε αυτό που ήθελε σήμερα χωρίς να ιδρώσει. Η εικόνα της ομάδας για περίπου 65’ ήταν αρκετά καλή παρά το ροτέισον του Πάρντιου και αυτό ήταν ίσως το σημαντικότερο στοιχείο της αναμέτρησης σε ένα παιχνίδι όπου σίγουρα ο ΑΡΗΣ δικαιούταν περισσότερα γκολ. Παρόλα αυτά η ατυχία ή η αναποτελεσματικότητα αν προτιμάτε στην τελική προσπάθεια εξακολουθεί να αποτελεί το βασικό πρόβλημα της ομάδας μας. Πρόβλημα που θα πρέπει να λυθεί με κάποιο τρόπο αν θέλουμε να πετύχουμε τους στόχους μας.
ΥΓ. Όπως λένε και οι άλλοι… μπορεί να ήρθε η νίκη από την άσπρη βούλα αλλά ήμασταν πολύ καλύτεροι του αντιπάλου. Αν όμως απέναντι μας είχαμε αντί για τον Λεβαδειακό μια «μεγάλη» ομάδα με το «εξυγιαντικό» VAR στο πλευρό της, τώρα θα γκρινιάζαμε για την ατυχία, την αναποτελεσματικότητα μας και φυσικά την διαιτησία.
Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ μας μέσω του διαδικτύου!