Με νίκη ολοκλήρωσε ο ΑΡΗΣ μας την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος κερδίζοντας τα Γιάννενα με 3-1! Η ψυχρολουσία του 0-1 έφερε την αντίδραση της ομάδας μας και μαζί την ολική ανατροπή! Ασίστ και γκολ ο Γκαρσία, βρήκε δίχτυα ο Καμαρά και 2 ασίστ ο Καμάτσο που φώναξε παρών ενόψει των πλέιοφς. Ισχνό προβάδισμα στην μάχη για το ευρωπαϊκό εισιτήριο, αλλά ακόμη και αυτός ο 1 βαθμός στο τέλος μπορεί να κάνει την διαφορά.

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ

Ξένισε ελαφρώς ο Τερζής με τις επιλογές του μιας και εκτός των τιμωρημένων Οντουμπάτζιο και Ετέμπο αποφάσισε να αφήσει τον Κουέστα εκτός αλλά και να δώσει μια πιθανόν τελευταία ευκαιρία στον Καμάτσο. Ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα έδειχνε να έχει προβλήματα στην επιθετική του ανάπτυξη ιδιαίτερα από τη στιγμή που τα Γιάννενα όπως αναμενόταν κλείστηκαν στην άμυνα ψάχνοντας την αντεπίθεση.  Με μια τέτοια αντεπίθεση έγινε το 0-1, διπλή ψυχρολουσία μιας και πριν λίγα δευτερόλεπτα ακυρώθηκε ως οφσάιντ γκολ που πετύχαμε.

ΓΥΡΙΣΕ Ο ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ ΓΥΡΙΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Η απογοήτευση του 0-1 γρήγορα γρήγορα μετατράπηκε σε αντίδραση και πείσμα, με τον ΑΡΗ μας να ανεβάζει διαρκώς την απόδοση του.  Ο Νταρίντα είχε κέφια και τραβούσε όλο τον ΑΡΗ μπροστά παρασέρνοντας και τους υπόλοιπους. Και αν στην πρώτη απόπειρα για γκολ του Τσέχου τον σταμάτησαν οι Τσινώτας και το δοκάρι, στο 26’ με ωραίο σουτ μέσα από την περιοχή έκανε το 1-1 αξιοποιώντας την ασίστ του Γκαρσία!  Η ολική ανατροπή ήρθε στο 43’ με τον δραστήριο Καμάτσο να βγάζει μια εξαιρετική σέντρα στην καρδία της αντίπαλης περιοχής και μαζί να δίνει την ευκαιρία στον Γκαρσία να τρυπώσει και με κοντινή κεφαλιά να κάνει το 2-1! Στο Β ημίχρονο ο ρυθμός έπεσε ελαφρώς αλλά πλέον η ομάδα μας είχε αυτοπεποίθηση και περισσότερη ουσία σε κάθε της κίνηση. Αυτό φάνηκε και μέχρι την λήξη του αγώνα όπου χωρίς να ζοριστούμε καταφέραμε να έχουμε τον έλεγχο και να δημιουργήσουμε κάμποσες καλές ευκαιρίες. Σε μια από αυτές ο Καμάτσο διπλασίασε τις ασίστ του, αυτή τη φορά βγάζοντας τον Καμαρά τετ α τετ με τον Τσινώτα για να γράψει το τελικό 3-1!

ΒΡΗΚΕ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΚΟΛ

Το αποτέλεσμα κυρίως αλλά και η συνολική εικόνα κρίνει τις αποφάσεις του προπονητή και σήμερα ο Τερζής δικαιώθηκε. Δικαιώθηκε στην ευκαιρία που έδωσε στον Καμάτσο αλλά και στην στήριξη που παρείχε στους Γκαρσία και Καμαρά αν και η λογική έλεγε ότι ήταν 2 από τους υποψήφιους για πάγκο μετά το στραπάτσο της Λαμίας. Η ομάδα σήμερα στη μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού είχε καλή παρουσία και αν δεν υπήρχε το γκολ των αντιπάλων κόντρα στη ροή της αναμέτρησης τότε θα μιλούσαμε για ένα πολύ ήσυχο απόγευμα. Ωστόσο ενόψει των πλέιοφς θα χρειαστεί όλους τους παίκτες ετοιμοπόλεμους και όπως έκανε με τον Καμάτσο, ίσως έτσι θα έπρεπε να κάνει και με άλλους παίκτες που σήμερα τους άφησε εντελώς στον πάγκο.

ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΕΥΚΟΛΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΕΥΚΟΛΑ

Με το κρύο ντουζ του 0-1 νωρίς στο παιχνίδι να ξυπνάει για τα καλά την ομάδα μας, ο ΑΡΗΣ έκανε την ανατροπή και πήρε τη νίκη απέναντι στα Γιάννενα πολύ πιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό σκορ. Έκλεψε την παράσταση ο Ματέο Γκαρσία με μια ασίστ και ένα γκολ, όπως και ο Νταρίντα που πρόσθεσε άλλη μια εξαιρετική εμφάνιση.  Επιτέλους γκολ για τον Καμαρά, δέχθηκε το «δώρο» του Καμάτσο που σήμερα με τις 2 ασίστ έδειξε στον Τερζή ότι πρέπει να τον υπολογίζει για τη συνέχεια στα πλέιοφς. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να διαφυλάξει το προβάδισμα του και να «κλειδώσει» το ευρωπαϊκό εισιτήριο το συντομότερο δυνατό.

Το ηλεκτροσοκ της απόλυσης του προπονητή ήταν αυτό ευελπιστούσαμε να αφυπνίσει τους παίκτες μας η εικόνα όμως ήρθε για να μας διαψεύσει πανηγυρικά. Τι και αν βρήκαμε το γκολ μόλις στο 10’ και ο Παναθηναϊκός έμοιαζε ακίνδυνος, τελικά ο ΑΡΗΣ μας βρήκε ξανά τον τρόπο να χάσει και να κεράσει για ακόμη μια φορά απογοήτευση όλους αυτούς που αψήφησαν το κρύο… τις πίκρες… και τις «κακές συγκυρίες» και βρέθηκαν σήμερα στο Κλ.Βικελίδης. Αποκαρδιωτική η εμφάνιση που γέμισε άπαντες με απαισιοδοξία ενόψει της συνέχειας και της μάχης που θα γίνει για το ευρωπαϊκό εισιτήριο.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΠΑΡΝΤΙΟΥ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΤΕΡΖΗ

Η αντικατάσταση του Πάρντιου με τον Τερζή, οι επιστροφές παικτών, οι νέες μεταγραφές, ο καλύτερος βαθμός ετοιμότητας(θεωρητικά) κάποιων παικτών και η ξαφνική απουσία του Μπράμπετς είχαν δημιουργήσει ένα κλίμα αλλαγής που αναμέναμε να αποτυπωθεί μέσα στο γήπεδο. Τελικά όπως φάνηκε από την ενδεκάδα το όλο επιθετικό πρόβλημα επικεντρώθηκε στο πρόσωπο του Γκρέι όπου έμεινε στον πάγκο. Οι χαμηλές πτήσεις των Ιτούρμπε και Ματέο Γκαρσία δεν πτόησαν κανέναν και ο ΑΡΗΣ κατέβηκε χωρίς ουσιαστικές αλλαγές σε ένα παιχνίδι όπου ήθελε τη νίκη πάση θυσία για βαθμολογικούς και ψυχολογικούς λόγους.

ΑΔΡΑΝΗΣ, ΣΤΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ

Απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που φαινόταν να ήθελε αλλά να μην μπορούσε ο ΑΡΗΣ μας είχε να παρατάξει ελάχιστα πράγματα. Σωστές τοποθετήσεις στο κέντρο, έναν μαχητικό Καμαρά που προβλημάτιζε τους αντιπάλους του όποτε η μπάλα ήταν στον αέρα και έναν Οντουμπάτζιο αφηνιασμένο να τρέχει παντού και να προσπαθεί να κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Από εκεί και πέρα όμως το απόλυτο χάος. Παίκτες διστακτικοί, στατικοί χωρίς την μπάλα που απλά την γυρόφερναν προς τα πίσω με κάθε ευκαιρία χωρίς κανένα πλάνο.

ΤΟΥ ΧΤΥΠΗΣΕ Η ΤΥΧΗ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ …ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΕ ΚΑΝΕΙΣ

Σε ένα παιχνίδι λαθών όπως είναι το ποδόσφαιρο η τύχη παίζει καθοριστικό ρόλο και στο 1-0 η τύχη ήταν με το μέρος μας. Ο πολύ καλός Οντουμπάτζιο κινήθηκε εξαιρετικά μέσα στην μεγάλη περιοχή του Παναθηναϊκού βρήκε το σουτ και η κόντρα στο πόδι του αμυντικού την έστειλε στα δίχτυα.  Ούτε στο δοκάρι, ούτε λίγο έξω, ούτε στην αγκαλιά κάποιου σουπερ-τερματοφύλακα όπως έχουμε δει σε τόσα παιχνίδια φέτος. Έλα όμως που δεν γίνεται να τα περιμένεις όλα από την τύχη… θέλει και ικανότητα. Ικανότητα σαν και αυτή που δεν έχει ο Καμαρά στο σκοράρισμα όπου μετά την ιδανική ασίστ του Οντουμπάτζιο μπορούσε εύκολα να κάνει το 2-0 ή έστω να προσπαθήσει με ένα πλασέ να βρει εστία μπας και κάποια κόντρα μας ευνοήσει ξανά! Και σαν να μην έφθανε αυτό ήρθε και η ισοφάριση στο 40’ από το πουθενά με μια μακρινή μπαλιά με την άμυνα μας να παρακολουθεί και να αντιδρά σπασμωδικά. Ο Μαντσίνι που ήταν ίσως ο κορυφαίος του Παναθηναϊκού μας πλήγωσε και δεν σπατάλησε την ασίστ του συμπαίκτη του. Ούτε όμως το 1-1 ήταν αρκετό για τον φετινό ΑΡΗ που ψάχνει πάντα έναν ξεχωριστό τρόπο για να απογοητεύσει τους φίλους του. Μια εκτέλεση κόρνερ λίγα λεπτά πριν το 90’ από τον ανύπαρκτο Παναθηναϊκό ήταν αρκετή για να πάρει μια περίεργη πορεία η μπάλα να αναπηδήσει εκνευριστικά ανάμεσα σε 2-3 παίκτες μας και να καταλήξει τελικά στα δίχτυα ολοκληρώνοντας την πικρή ανατροπή.

ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΛΟΓΙΚΗ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ

Κυριολεκτικά ο ΑΡΗΣ δεν ήξερε τι ήθελε σήμερα. Ήθελε να κερδίσει με 1-0 από την μια φάση που θα του έβγαινε; ήθελε να μην χάσει κυκλοφορόντας ανούσια την μπάλα στα μετόπισθεν; Πάντως να επιβληθεί του αντιπάλου και να πιέσει ψηλά ως γηπεδούχος που έχει ανάγκη τη νίκη βάλσαμο σίγουρα δεν ήθελε. Αλλιώς δεν υπάρχει εξήγηση για την διαφορετική(?) προσέγγιση του Τερζή. Κράτησε τον Γκρέι στον πάγκο, έβαλε τον ανέτοιμο Πάλμα μέσα, διατήρησε τους αναποτελεσματικούς Γκαρσία και Ιτούρμπε στο παιχνίδι και είχε και έναν Καμαρά να παλεύει στην κορυφή έχοντας στο μυαλό του την πάσα σε κάποιον επερχόμενο συμπαίκτη που θα κινούταν προς την αντίπαλη περιοχή.  Κάτι που δεν έγινε ούτε μια φορά σε όλο το παιχνίδι. Οπότε έχουμε τον Καμαρά που θέλει στηρίγματα και δεν τα βρίσκει, έχουμε τον Γκρέι  που πρέπει να τροφοδοτείται σωστά και δεν τροφοδοτείται και έχουμε πλέον και τον Λάζαρο σε έναν ρόλο που δεν κατάλαβε κανείς. Πάντως για να γεμίσει λίγο παραπάνω την περιοχή δεν μπήκε. Όσο για τα στημένα και την ευκολία με την οποία τα σπαταλάμε είναι να τραβάς τα μαλλιά σου. Τουλάχιστον επί Πάρντιου τακτικά η ομάδα ήταν σωστή και αυτό που της έλειπε ήταν η αποτελεσματικότητα στην τελική προσπάθεια. Πλέον και αυτό το κομμάτι φαίνεται να έχει χαθεί οριστικά και να βρισκόμαστε στο απόλυτο μηδέν.

Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΜΟ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ

Ο κατήφορος συνεχίστηκε για τον ΑΡΗ μας και σήμερα καταφέρνοντας να χάσει από έναν μέτριο Παναθηναϊκό που όμως ήθελε περισσότερο τη νίκη από εμάς όπως φάνηκε στο γήπεδο. Τι και αν για λίγο η τύχη μας χαμογέλασε στο σουτ του Οντουμπάτζιο και πήραμε το προβάδισμα κόντρα σε έναν αντίπαλο που δεν τρόμαζε… τελικά με 2 γκολ τεράστιας ποδοσφαιρικής αφέλειας έγινε η ανατροπή και η επιβεβαιώθηκε ότι η ομάδα είναι αγωνιστικά άρρωστη. Όπως φυσικά επιβεβαιώθηκε και ότι με «παυσίπονα» υπό την πίεση  μερίδας του κόσμου η γιατρειά δεν έρχεται. Και για όσους έσπευσαν να πουν ότι ο χρονιά τελείωσε με τον αποκλεισμό του κυπέλλου, πλέον υπάρχει ο στόχος της Ευρώπης που για να τον πετύχουμε θα πρέπει αυτή η εικόνα που είδαμε σήμερα να αλλάξει ριζικά.

ΥΓ. Δεν βλεπόταν η ομάδα μας σήμερα ...όπως μάλλον δεν βλεπόταν ούτε από το VAR το χέρι του Παλάσιος στην εκτέλεση φάουλ του Χριστοδουλόπουλου πριν το κόρνερ του 2ου γκολ.

Σε προσωπικό του πάρτι μετέτρεψε ο Μάνου Γκαρθία την σημαντική αναμέτρηση με τον Βόλο πετυχαίνοντας 3 υπέροχα γκολ! Ο Ισπανός με μια μεγαλειώδη εμφάνιση έδειξε την πραγματικά μπορεί να προσφέρει δικαιολογώντας τον ντόρο που έκανε η μεταγραφή του. Δεν απειλήθηκε ο ΑΡΗΣ από το αντιποδόσφαιρο του Βόλου. Ούτε μάσησε από τον διαιτητή Κατοίκο που μαζί με το VAR γράψανε άλλη μια «μαγική στιγμή» στο Ελληνικό ποδόσφαιρο στο διπλό πέναλτι πάνω στον Γκρέι που δεν καταλογίστηκε!

ΑΤΟΛΜΟΣ ΚΑΙ ΤΣΑΠΑΤΣΟΥΛΗΣ

Λίγες ήταν οι επιλογές του Πάρντιου για αυτό το παιχνίδι με την παρουσία του Ντουκουρέ στην βασική ενδεκάδα αντί του Ετέμπο μάλλον να αποτελεί την μοναδική έκπληξη. Επιλογή που δεν μας βγήκε μιας και στο πρώτο ημίχρονο ο Ντουκουρέ μαζί με τους Ματέο Γκαρσία και τον Μαντσίνι έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο ακυρώνοντας με ευκολία κάθε προσπάθεια για ορθολογική επιθετική ανάπτυξη. Έστω και άναρχα ο ΑΡΗΣ βρήκε 2-3 ευκαιρίες που θα μπορούσε εύκολα να σκοράρει αν δεν υπήρχε αυτή η νευρικότητα στα σουτ και στις πάσες των παικτών μας. Η αναποτελεσματικότητα για ακόμη μια φορά έκανε την εμφάνιση της και σημάδεψε την εικόνα μας στο Α’ ημίχρονο.

ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΗΘΗΚΕ Ο ΜΑΝΟΥ ΓΚΑΡΘΙΑ ΚΑΙ ΕΣΤΗΣΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΡΤΙ

2’ ήταν αρκετά να δώσει ο Μανού το σύνθημα εκκίνησης  του πάρτι. Μετά από μια εξαιρετική συνεργασία με τον Μαντσίνι, ο Γκάρθια από πλάγια θέση με ένα καλοζυγισμένο σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα παρά την καλή κίνηση του τερματοφύλακα του Βόλου. Το 1-0 ήταν η ανάσα που χρειαζόμασταν μιας και ο Βόλος έδειχνε ανήμπορος να απειλήσει. Και από την στιγμή που ο Ισπανός ξεκίνησε τον «χορό» το πάρτι είχε δρόμο ακόμη και πανέμορφα γκολ! ΄Με ένα έξυπνο συρτό σουτ στην ανάποδη γωνία από εκεί που περίμεναν όλοι να σουτάρει έκανε το 2-0 στο 60’ και στο 73’ με ένα μακρινό σουτ ζωγραφιά άφησε άγαλμα τον γκολκίπερ του Βόλου γράφοντας το τελικό 3-0!

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟΝ ΒΟΛΟ ΚΑΙ ΤΟ «ΦΟΡΜΑΡΙΣΜΑ» ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ

Μπορεί ο Μανού Γκαρθία να είναι αυτός που έκλεψε την παράσταση αλλά ίσως ο Πάρντιου να είναι ακόμη πιο χαρούμενος από τον Ισπανό που πέτυχε «χατ-τρικ». Τον κρατούσε για τον Βόλο μας είχε πει ο Άγγλος και τελικά δικαιώθηκε πανηγυρικά.  Ο Μανού σίγουρα πήρε τα πάνω του και πλέον διεκδικεί με εμφατικό τρόπο φανέλα βασικού για τη συνέχεια της χρονιάς σε ένα σημείο που ο ΑΡΗΣ χρειάζεται την αποτελεσματικότητα του. Πέρα από τον Μανού ο Πάρντιου είδε τον Νταρίντα να έχει σταθεροποιηθεί σε μια υψηλή απόδοση αλλά και τον Μπράμπετς να δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση.  3 παίκτες που σε μεγάλο βαθμό ο καθένας στο πόστο του σήκωσε την ομάδα στις πλάτες του. Ακόμη και οι Εμπακατά(μέχρι να τραυματιστεί) και Οντουμπάτζιο του Β ημιχρόνου φάνηκαν ετοιμοπόλεμοι και ουσιαστικοί στο παιχνίδι τους.  Και όταν ακολουθεί αυτό το σημαντικό παιχνίδι με τον Ολυμπιακό το να έχεις κομβικούς παίκτες σε καλή κατάσταση μπορεί να είναι και το κλειδί της πρόκρισης.

+3 ΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΦΗΝΙΑΣΜΕΝΟΣ ΜΑΝΟΥ ΓΚΑΡΘΙΑ

2 πρόσωπα είχε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι με αυτό του πρώτου ημιχρόνου να είναι αυτό που μας πονάει αγωνιστικά ως τώρα στο πρωτάθλημα. Αν όμως έχεις παίκτες σαν τον Μανού Γκαρθία… τα δύσκολα γίνονται εύκολα και η υπόθεση νίκη απέναντι σε ομάδες που έρχονται να παίξουν αντιποδόσφαιρο όπως ο Βόλος σήμερα καταλήγουν σε πάρτι! 3 φανταστικά γκολάκια από τον Ισπανό αφιερωμένα στον διαιτητή Κατοίκο και τον αόματο συνάδελφο του στο VAR! Όσο για τους «οικογενειάρχιδες» του Βόλου πήραν ακριβώς αυτό που τους άξιζε. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Τι σημασία έχει που έχασε ο Βόλος; Διαιτητής και VAR το χρέος τους το έκαναν!

Το αυτονόητο έκανε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στον Λεβαδειακό παίρνοντας την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου. Μπορεί το 1-0 να δείχνει μια οριακή νίκη ωστόσο η ομάδα μας ήταν πολύ καλύτερη του Λεβαδειακού κυκλοφόρησε εξαιρετικά την μπάλα μέχρι το 60’ ενώ είδε την τύχη να της γυρίζει την πλάτη με τα ωραία σουτ των Γκαρθία και Καμάτσο να καταλήγουν στο δοκάρι. Μοίρασε ευκαιρίες ο Πάρντιου και έβγαλε πολύτιμα συμπεράσματα για τη συνέχεια.

ΟΡΕΞΑΤΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΤΡΕΞΙΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ

Κόντρα σε ότι περιμέναμε λόγω των αρκετών αλλαγών οι παίκτες του Πάρνιου από το σφύριγμα της σέντρας μπήκαν αποφασισμένοι να υπηρετήσουν στο απόλυτο το πλάνο του προπονητή τους. Το μοναδικό και νικητήριο γκολ μπορεί να προήλθε από την εκτέλεση πέναλτι του Μαντσίνι αλλά αυτό δεν ακυρώνει την εντυπωσιακή παρουσία του ΑΡΗ ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο. Γρήγορες μεταβιβάσεις, σωστές τοποθετήσεις και αλληλοκαλύψεις στην άμυνα που δεν επέτρεπαν στους αντιπάλους μας να πάρουν ανάσα και να κοιτάξουν προς την εστία μας. Νταμπό και Μάνου Γκαρθία ήταν οι παίκτες κλειδιά της εξαιρετικής εικόνας του πρώτου ημιχρόνου. Από κοντά σε επίπεδα απόδοσης και οι Μαντσίνι, Ετέμπο και Οντουμπάτζιο βοήθησαν τα μέγιστα ώστε ο ΑΡΗΣ να ελέγξει με ευκολία το παιχνίδι. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Καμάτσο που αυτή τη φορά δεν σκόραρε αλλά με την πίεση ψηλά που ασκούσε αλλά και τα τρεξίματα του χωρίς την μπάλα είχε σίγουρα θετικό πρόσημο. Πάντα παίζει ρόλο και ο αντίπαλος αλλά σήμερα ίσως να είδαμε τον ΑΡΗ να κυκλοφορεί την μπάλα πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά από κάθε άλλο παιχνίδι.

ΤΑ «ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΠΑΡΝΤΙΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ

Την ανάγκη να βγουν μπροστά και άλλοι παίκτες έχει εντοπίσει εδώ και καιρό ο προπονητής μας και αυτό ακριβώς επιδίωξε και σήμερα με τις ευκαιρίες που έδωσε στους παίκτες του. Παρά την γκρίνια αρκετών για τα «πειράματα» του Άγγλου ξαφνικά αρχίζουμε να βλέπουμε μέσα στο γήπεδο παίκτες σαν τον Μανού Γκαρθία, τον Νταμπό  και τον Καμάτσο. Παίκτες που φλερτάρουν εδώ και καιρό με την ταμπέλα της «αποτυχημένης μεταγραφής» πλέον δείχνουν ετοιμοπόλεμοι και ικανοί να δώσουν λύσεις στην ομάδα. Μάλιστα και οι 3 λίγο έλειψε να πετύχουν γκολ με την  τύχη όμως να μην τους χαμογελάει. Αν στους παραπάνω προσθέσουμε την επιστροφή του τραυματία Ενκουλού τον «έτοιμο» Νταρίντα και τον «παλιό» Καμαρά που σχεδόν από το αεροδρόμιο σήμερα πρόλαβε και πήρε χρόνο συμμετοχής τότε ο ΑΡΗΣ μας έστω και με λίγη καθυστέρηση ίσως να αρχίζει να αποδίδει τα αναμενόμενα… σύμφωνα πάντα με τις προσδοκίες που υπήρχαν από το καλοκαίρι. Μπορεί στο πρωτάθλημα να έχουμε μείνει πίσω αλλά στο κύπελλο τα πάντα είναι ανοιχτά. Ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι με την ολοκλήρωση μιας αγωνιστικής σεζόν να υπάρχει και κάποια παρακαταθήκη για την επόμενη.

ΒΡΙΣΚΕΙ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΛΛΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΓΚΟΛ

Με τον Μαντσίνι να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα ο ΑΡΗΣ πήρε αυτό που ήθελε σήμερα χωρίς να ιδρώσει. Η εικόνα της ομάδας για περίπου 65’ ήταν αρκετά καλή παρά το ροτέισον του Πάρντιου και αυτό ήταν ίσως το σημαντικότερο στοιχείο της αναμέτρησης σε ένα παιχνίδι όπου σίγουρα ο ΑΡΗΣ δικαιούταν περισσότερα γκολ. Παρόλα αυτά η ατυχία ή η αναποτελεσματικότητα αν προτιμάτε στην τελική προσπάθεια εξακολουθεί να αποτελεί το βασικό πρόβλημα της ομάδας μας. Πρόβλημα που θα πρέπει να λυθεί με κάποιο τρόπο αν θέλουμε να πετύχουμε τους στόχους μας.

ΥΓ. Όπως λένε και οι άλλοι… μπορεί να ήρθε η νίκη από την άσπρη βούλα αλλά ήμασταν πολύ καλύτεροι του αντιπάλου. Αν όμως απέναντι μας είχαμε αντί για τον Λεβαδειακό μια «μεγάλη» ομάδα με το «εξυγιαντικό» VAR στο πλευρό της, τώρα θα γκρινιάζαμε για την ατυχία, την αναποτελεσματικότητα μας και φυσικά την διαιτησία.

Πολύ πιο εύκολα από όσο περιμέναμε ο ΑΡΗΣ μας έκαμψε την αντίσταση του Αστέρα Τρίπολης «κλειδώνοντας» την νίκη από το πρώτο ημίχρονο με τα γκολ των Γκαρθία και Φαμπιάνο. Έσπασε και η «γκίνια» του Καμάτσο που αυτή τη φορά την εξαιρετική πάσα ακριβείας του Μαντσίνι την έστειλε στα δίχτυα βάζοντας και αυτός την σφραγίδα του σε ένα παιχνίδι που χαρακτηρίστηκε από την αποτελεσματικότητα των παικτών μας στην τελική προσπάθεια.

ΕΙΧΕ ΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ

Με τον Μαζικού και τον Γκαρθία να είναι τα νέα πρόσωπα στην ενδεκάδα ο ΑΡΗΣ σε σχέση με το παιχνίδι της Τούμπας είχε περισσότερη ταχύτητα και καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας. Τόσο ο Μαζικού από την πλευρά του όσο και ο Γκαρθία είχαν ενεργό ρόλο στην ανάπτυξη της ομάδας μας και αυτό μας έδωσε την δυνατότητα να έχουμε περισσότερες επιλογές στην επίθεση.

ΒΡΗΚΕ ΓΚΟΛ Ο ΓΚΑΡΘΙΑ, ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΣΙΣΤ ΣΤΟΝ ΦΑΜΠΙΑΝΟ Ο ΝΤΑΡΙΝΤΑ

Όσο πιο γρήγορα βρίσκεις γκολ σε παιχνίδια σαν το σημερινό τόσο πιο εύκολα γίνονται τα πράγματα. Ο Γκαρθία με ένα πολύ ωραίο διαγώνιο συρτό σουτ έξω από την περιοχή μόλις στο 19’ έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα μας και άνοιξε τον δρόμο για μια εύκολη νίκη. Εύκολη νίκη που επιβεβαιώθηκε με το γκολ του Φαμπιάνο στο 32’ από την ασίστ του Νταρίντα που μόλις στη 2^η εμφάνιση του πείθει ότι μπορεί να βοηθήσει την ομάδα ποικιλοτρόπως. Δεν ήταν μόνο η ασίστ στον Φαμπιάνο ήταν ο τρόπος που συνδυαζόταν με τους συμπαίκτες του, οι τοποθετήσεις του σε άμυνα και επίθεση αλλά και οι φάσεις που προσπάθησε να σκοράρει.

ΑΡΠΑΞΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ Ο ΚΑΜΑΤΣΟ

Οι μικροενοχλήσεις του Γκρέι που τον οδήγησαν νωρίς στον πάγκο έδωσαν την ευκαιρία στον Καμάτσο να αγωνισθεί στην κορυφή της επίθεσης και ο Πορτογάλος αυτή τη φορά δικαίωσε την εμπιστοσύνη του προπονητή του. Κινήθηκε ωραία όσες φορές του δόθηκε η μπάλα, πήρε τις προσπάθειες που μπορούσε και έκανε γκολ την εκπληκτική ασίστ του Μαντσίνι λίγο πριν το τέλος του αγώνα. Και όσο σημαντικό ήταν το γκολ για τον Καμάτσο άλλο τόσο σημαντική ήταν και η ασίστ για τον Μαντσίνι που παλεύει να ανέβει στα επίπεδα απόδοσης πριν το «σήριαλ» της μεταγραφής του.

ΨΑΧΝΕΙ(ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΙ) ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Αν και θα περιμέναμε στο Β ημίχρονο με το σκορ στο 2-0 ο ΑΡΗΣ να παίξει ακόμη ελεύθερα ξεδιπλώνοντας τις ικανότητες του στην πράξη είδαμε μια ομάδα να ζορίζεται να κρατήσει μπάλα και να βγει μπροστά με αξιώσεις. Όταν όμως στις μετρημένες καλές ευκαιρίες που σου έχουν δοθεί έχεις πετύχει 2 γκολ από τα πρώτα 45’ και πετυχαίνεις και ένα τρίτο στην επανάληψη όπου ο αντίπαλος κάνει το παιχνίδι του τότε όλα τα υπόλοιπα είναι ανούσιες λεπτομέρειες. Ο Πάρντιου εδώ και καιρό πειραματίζεται με την ελπίδα να βρει νέους πρωταγωνιστές μέσα από το ρόστερ που έχει στη διάθεση του και αυτό ακριβώς έγινε σήμερα. Ο Γκαρθία έκανε τη διαφορά με το γκολ που πέτυχε αλλά και την συνολική του παρουσία όσο αγωνίσθηκε. Ο Μαζικού κάλυψε όλη την πλευρά πολύ καλύτερα από τον  Πίρσμαν ενώ και ο Καμάτσο στο ρόλο του αντικαταστάτη του Γκρέι στην κορυφή της επίθεσης την έκανε την δουλειά του. Αν στους 3 παραπάνω προσθέσουμε και τον Νταρίντα τότε ίσως μπορούμε να πούμε ότι οι δοκιμές του Πάρντιου αρχίζουν να πιάνουν τόπο. Δοκιμές σε μεγάλο βαθμό απαραίτητες μιας και οι απρόσμενοι τραυματισμοί, οι πιθανές αποχωρήσεις επιβάλλουν ένα «ξεκαθάρισμα» του ρόστερ ώστε να φανεί σε ποιους μπορεί να υπολογίζει ο Πάρντιου για το κάτι παραπάνω. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι διανύουμε περίοδο μεταγραφών οπότε αυτές οι δοκιμές θα βοηθήσουν ώστε να γίνουν οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις.

ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟΙ 3 ΒΑΘΜΟΙ

Ένα από τα πιο «ξεκούραστα»  παιχνίδια της  φετινής αγωνιστικής σεζόν παρακολουθήσαμε σήμερα στο Κλ.Βικελίδης με τον ΑΡΗ μας να έχει την αποτελεσματικότητα που χρειάζεται στην τελική προσπάθεια. Πρώτο γκολ για τον Μανού, πρώτο γκολ(στο πρωτάθλημα) για τον Καμάτσο, ασίστ από τον πολύτιμο Νταρίντα, γεμάτη παρουσία από τον Μαζικού σε ένα παιχνίδι όπου ο Πάρντιου έψαξε και βρήκε αυτή τη φορά νέους πρωταγωνιστές για την ομάδα μας! Σίγουρα χρειάζεται περισσότερη διάρκεια στο ενενηντάλεπτο αλλά η ευστοχία στην τελική προσπάθεια είναι αυτή που κάνει από την αρχή της σεζόν τη διαφορά. Σήμερα ο ΑΡΗΣ ήταν αποτελεσματικός και όλα έγιναν εύκολα και ωραία! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

3 γκολ πέτυχε ο ΑΡΗΣ μέτρησε τελικά το 1 και αυτό ήταν αρκετό για να κλείσει η χρονιά με μια ευχάριστη πινελιά. Ωστόσο ο εκνευρισμός που πρόσφερε ο διαιτητής Ζαμπάλας και οι βοηθοί του στο VAR μάλλον υπερκάλυψαν την χαρά της νίκης. Μια χαρά που μετριάστηκε και από την αναποτελεσματικότητα των παικτών χάνοντας για ακόμη μια φορά μπόλικες «άχαστες» ευκαιρίες. Έστω και με μπόλικο σασπένς… το «χρυσό» γκολ το έβαλε ο Γκρέι και ο ΑΡΗΣ πήρες 3 πολύτιμους βαθμούς που τους είχε πάρα πολύ ανάγκη.

ΖΑΜΠΑΛΑΣ ΚΑΙ VAR Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

Δεν υπήρχε Παναιτωλικός σήμερα στο γήπεδο και έτσι αυτόματα οι αντίπαλοι μας μέσα στο γήπεδο ήταν ο διαιτητής, οι VARίστες και η αστοχία μας. Αστοχία που στο πρώτο μέρος «έσπασε» σε 2 φάσεις με τον Γκρέι αλλά το VAR είδε οφσάιντ. Και αν την 2^η φορά που σκόραρε ο Γκρέι ήταν καθαρά οφσάιντ στο πρώτο γκολ δεν υπάρχει καμία απολύτως παράβαση. Για αυτό άλλωστε όπως συνηθίζουν στα γκολ του ΑΡΗ το VAR έκανε μια σύσκεψη 5’ και κατάφεραν να στήσουν τις γραμμές όπως βόλευε για να δικαιολογήσουν την ακύρωση του γκολ. Πέρα από αυτήν την ξεκάθαρη περίπτωση υπήρχε μια μόνιμη ανοχή στα μαρκαρίσματα των αντιπάλων μας και μια υπέρμετρη ευαισθησία όπως πιέζαμε τους παίκτες του Παναιτωλικού.

Η ΑΣΙΣΤ ΤΟΥ ΜΑΝΤΣΙΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΪ

Το Β ημίχρονο ξεκίνησε με τον ΑΡΗ να επιμένει και να δικαιώνεται στο 52’ όπου ο Μαντσίνι με μια ωραία σέντρα από τα πλάγια έδωσε την ευκαιρία στον Γκρέι να μπει δυνατά στην φάση και να προλάβει με τον κεφάλι τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Το γκολ πρόσφερε ανακούφιση αλλά όχι την ηρεμία και το καθαρό μυαλό που χρειαζόμασταν. Από τη μια ο διαιτητής να σφυρίζει ότι θέλει και από την άλλη να χάνονται απίθανες ευκαιρίες για να κλειδώσει η νίκη. Ο τραυματισμός του Πάλμα από σκληρό μαρκάρισμα αντιπάλου που δεν σφυρίχτηκε καν φάουλ ήταν το κερασάκι στην άνοστη τούρτα μιας περίεργης βραδιάς… όπου το αντιποδόσφαιρο του Παναιτωλικού, η αστοχία των παικτών μας και ο τραγέλαφος της ελληνικής διαιτησίας-παράγκας έκλεψαν την παράσταση.

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΖΟΡΙΖΕΤΑΙ

Αισθητά βελτιωμένος ο ΑΡΗΣ μας σήμερα με τον Πάρντιου να προχωράει σε ορθολογικές επιλογές δίνοντας ταυτόχρονα την ευκαιρία και στον Μανού Γκαρθία. Είχαμε τον έλεγχο του αγώνα, δημιουργήσαμε κάμποσες καλές ευκαιρίες, βάλαμε 2 κανονικά γκολ (με το ένα να ακυρώνεται) αλλά και πάλι η ομάδα έδειξε να έχει  έλλειψη αυτοπεποίθησης. Μόνο έτσι εξηγείτε η δυσκολία στην τελική προσπάθεια ακόμη και σε φάσεις που λες δεν γίνεται να χαθεί το γκολ. Όπως κόντρα στον Λεβαδειακό έτσι και σήμερα σπαταλήθηκαν σπουδαίες ευκαιρίες ώστε ο ΑΡΗΣ να γράψει εύκολα 4-5 γκολ. Ναι μεν είδαμε περισσότερους συνδυασμούς, προσπάθειες για κάθετες πάσες και τους παίκτες μας να επικοινωνούν καλύτερα μεταξύ τους αλλά χρειάζεται κάτι παραπάνω ώστε η ομάδα να φθάσει στα επιθυμητά επίπεδα. Όπως και στον χώρο του κέντρου όπου οι παίκτες του Παναιτωλικού κυκλοφορούσαν την μπάλα ανενόχλητοι. Μέτρια πράγματα από τον Γκαρθία που έχασε και μια απίθανη ευκαιρία αλλά μετά από τόσο μεγάλη «αποχή»  ίσως να του λείπει αγωνιστικός ρυθμός. Μας τρέλανε ο Γκρέι σήμερα σκοράροντας 3 φορές, κερδίζοντας πολλές μονομαχίες, βγάζοντας μια εκπληκτική πάρε βάλε πάσα στον Γκαρθία αλλά και πάλι έχασε ευκαιρίες που πρέπει να τις κάνει γκολ. Σίγουρα όμως ήταν στους διακριθέντες μαζί με τον πολύ καλό Οντουμπάτζιο που σχεδόν έκανε τα πάντα στο παιχνίδι. Σταθερά καλός ο Γκαρσία αν και θα μπορούσε να είχε συνδυάσει την σημερινή του εμφάνιση και με ένα γκολ. Βελτιωμένος και ο Μαντσίνι που δείχνει να αφήνει το σήριαλ της μεταγραφής του στην άκρη. Έσπρωχνε ο Πάλμα την ομάδα στην επίθεση αλλά είχε αρκετές κακές επιλογές.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟΝ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΟΧΙΑ ΤΟΥ

Με γκολ που δεν βρήκαν τρόπο να ακυρώσουν ο διαιτητής, οι επόπτες και το VAR ο ΑΡΗΣ κατάφερε να κερδίσει τον ανύπαρκτο Παναιτωλικό και να μαζέψει 3 πολύτιμους βαθμούς στο φινάλε της χρονιάς. Βελτιωμένη η ομάδα, κυριάρχησε μέσα στο γήπεδο αλλά χωρίς να καταφέρει να μεταφράσει τις σπουδαίες ευκαιρίες σε πολλά γκολ. Εστω και με το 1-0 η δουλειά έγινε και πλέον κοιτάμε τη συνέχεια αναμένοντας το “lifting” της μεταγραφικής περιόδου.  Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Σουπερλιγδα στα καλύτερα της… από το αντιποδόσφαιρο του Παναιτωλικού, τις δηλώσεις του προπονητή του Παναιτωλικού που δεν(!?!?) είδε ευκαιρίες του ΑΡΗ μέχρι και τον αηδιαστικό Ζαμπάλα και τους «επιστήμονες» στο VAR που πάλι έκαναν τα μαγικά τους.

Νέα απώλεια βαθμών για την αγαπημένη μας ομάδα που δεν τα κατάφερε ούτε με αντίπαλο τον ΟΦΗ. Η αδυναμία του να μετουσιώσει τις ευκαιρίες του σε γκολ και παράλληλα να διατηρήσει το μηδέν παθητικό για ακόμη ένα παιχνίδι ήταν οι βασικοί λόγοι που χάθηκαν έτσι απλά  2 βαθμοί κόντρα σε έναν μετριότατο αντίπαλο. Εκπληκτικό το γκολ της ισοφάρισης του Γκρέι που όμως έχασε και άλλες σημαντικές ευκαιρίες. Μοιραίος παίκτης ο Καμάτσο που δεν βρήκε στόχο σε σχεδόν άδεια εστία λίγα λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα.

ΕΙΧΕ ΚΑΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΙΕΣΤΙΚΟΣ

Σαφώς καλύτερα σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια πατούσε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα που με τον Μανού Γκαρθία πίσω από τον Γκρέι αλλά και τα 2 μπακ να συμμετέχουν αρκετά στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδος κυκλοφορούσε την μπάλα γρήγορα και ορθολογικά. Ωστόσο όλη αυτή η εικόνα όχι μόνο δεν μεταφράστηκε σε γκολ αλλά ούτε καν σε πίεση για τον ΟΦΗ μιας και όλες οι τελικές μας προσπάθειες ήταν βεβιασμένες και δεν πλησίαζαν καν στον στόχο. Το ωραίο γκολ του Ματέο Γκαρσία μετά από την γνωστή χρονοβόρα διαβούλευση ακυρώθηκε ως οριακό οφσάιντ με τις γραμμές να τοποθετούνται με άκρως «εξυγιαντικό» τρόπο.

ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Με τον ΟΦΗ να παραχωρεί την κατοχή όπως εξαρχής αναμέναμε το μυαλό όλων ήταν στο γκολ όπως ήταν λογικό. Έλα όμως που φέτος ο ΑΡΗΣ δεν έχει καταφέρει να κρατήσει σε ούτε ένα παιχνίδι το 0 στην άμυνα και δυστυχώς το επανέλαβε και σήμερα. Μια αδράνεια της άμυνας στην αντεπίθεση του ΟΦΗ ήταν αρκετή για να γίνει η ζημιά και να κυνηγάμε την ανατροπή του σκορ για ακόμη μια φορά. Παρόλο που σε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα μόλις μια φορά νιώσαμε να απειλούμαστε.

ΞΥΠΝΗΣΕ, ΙΣΟΦΑΡΙΣΕ ΑΛΛΑ ΩΣ ΕΚΕΙ

Κόντρα στη ροή του αγώνα ο ΟΦΗ κατάφερε να προηγηθεί στο σκορ και στο αμέσως χρονικό διάστημα είδαμε τον ΑΡΗ που γουστάρουμε μέσα στο γήπεδο, να κυνηγάει λυσσαλέα την ισοφάριση. Ισοφάριση που δεν προέκυψε από κάποια  ορθολογική προσπάθεια αλλά από μια απίθανη έμπνευση του Γκρέι που κατάφερε με ένα ανάποδο γύρισμα έχοντας πλάτη στην εστία να τη στείλει στα δίχτυα.  Εκστασιασμένος ο ΑΡΗΣ από την ισοφάριση συνέχισσε να κυνηγάει και το δεύτερο γκολ χωρίς όμως να καταφέρνει να ολοκληρώσει τις προσπάθειες του. Αστοχία, επιπόλαιες πάσες και ατυχία ήταν ότι είχαμε να επιδείξουμε μέχρι τη λήξη της αναμέτρησης. Αποκορύφωμα της αστοχίας η φάση του Καμάτσο λίγο πριν το 90’.

ΑΙΣΘΗΤΑ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Αρχίζει και φαίνεται πλέον η δουλειά του Πάρντιου στην ομάδα με τις λεπτομέρειες όμως που κάνουν την διαφορά και δίνουν βαθμούς να απουσιάζουν. Εκεί βέβαια είναι και το ατομικό ταλέντο και η συγκέντρωση που έχει ο κάθε παίκτης ξεχωριστά. Όπως ο Γκρέι με προσωπική ενέργεια έφερε το παιχνίδι στα ίσα έτσι ακριβώς σπατάλησε άλλες 2-3 καλές ευκαιρίες. Ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που εκτός του Καμάτσο στο φινάλε, οι Μαντσίνι, Γκαρσία, Γκαρθία και ο Οντουμπάτζιο βρέθηκαν σε θέση για να σκοράρουν χωρίς επιτυχία. Εκεί ο προπονητής δεν μπορεί να κάνει κάτι παρά μόνο να ζητήσει από τους παίκτες του να είναι πιο ψύχραιμοι και πιο συγκεντρωμένοι. Κάτι ανάλογο ισχύει και για την άμυνα όπου και εκεί η μια στιγμή αδράνειας γκρεμίζει την όλη προσπάθεια σε ένα παιχνίδι που δεν κινδυνεύεις. Από την άλλη τα στημένα είναι κάτι που πρέπει να δουλευτούν με τον προπονητή μιας και ο τρόπος που τα σπαταλάμε έχει κουράσει.

ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΡΕΧΕΙ

Αν αυτή ήταν η εικόνα μας τις πρώτες αγωνιστικές τότε όλα θα είχαν μια λογική εξήγηση και θα μιλούσαμε για πίστωση χρόνου. Όταν όμως πλησιάζουμε στο φινάλε του πρώτου γύρου με την διαφορά από τις πρώτες θέσεις να έχει φθάσει σε διψήφια νούμερα τότε μιλάμε για μια χρονιά που παλεύουμε για να σώσουμε ότι μπορεί να σωθεί.  Το αν αξίζαμε τη νίκη σήμερα κόντρα στον ΟΦΗ δεν λέει και κάτι… Η ομάδα χρειάζεται βαθμούς και αν δεν μπορεί να τους κερδίσει σε παιχνίδια σαν το σημερινό τότε σύντομα θα αρχίσουμε τους υπολογισμούς και να ψάχνουμε για θαύματα ώστε να σώσουμε ότι σώνεται.

ΥΓ. Αυτή η ιστορία με τις γραμμές του οφσάιντ που μια ώρα παλεύουν οι «επιστήμονες» του VAR να τοποθετήσουν για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα έχει κουράσει…

4 παιχνίδια απομένουν για την ολοκλήρωση του Α’ γύρου και την μεγάλη διακοπή ελέω μουντιάλ με τον ΑΡΗ μας να έχει την ευκαιρία να «ρεφάρει» κατά κάποιο τρόπο την έως τώρα μέτρια πορεία του. Απέναντι σε ΟΦΗ, Ατρόμητο, Λαμία και Γιάννενα ο ΑΡΗΣ πρέπει πάση θυσία να πάρει το απόλυτο των βαθμών. Πέρα από την απαιτούμενη βελτίωση θα πρέπει και πνευματικά η ομάδα να γίνει πιο κυνική στοχεύοντας περισσότερο στο τελικό αποτέλεσμα. Έτσι μόνο θα μαζέψει τους απαραίτητους βαθμούς ώστε να μπορέσει στη συνέχεια να θέσει τους όποιους στόχους.

Ο ΠΑΡΝΤΙΟΥ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΙ ΛΥΣΕΙΣ

Σε αντίθεση με τον ερχομό του Μπούργος που μιλούσαμε για το «μαγικό ραβδάκι» και τους 12 βαθμούς σε 2 αγώνες για να αναδείξουμε το μέγεθος της επίδρασης του νέου προπονητή μας, η παρουσία του Πάρντιου δεν έχει συνοδευτεί με κοσμογονικές αλλαγές στην ομάδα και μια εντυπωσιακή βελτίωση της ομάδας όπως θα θέλαμε. Από την άλλη όμως μπορείς να διακρίνεις κάποια θετικά στοιχεία και κάποια μικρά κομμάτια που ένα ένα φαίνεται να συμπληρώνουν σωστά το παζλ. Πλέον ο Πάρντιου δεν δοκιμάζει απλά διάφορες αλχημείες αλλά έχει και περισσότερα όπλα στην φαρέτρα του με πρώτο και καλύτερο τον Ετεμπό. Ένας παίκτης με σημαντική επίδραση στην ομάδα που δείχνει ικανός να κάνει την διαφορά στον χώρο του κέντρου. Ενώ και οι Ενκολού και Ζερβίνιο όπως και οι Καμάτσο και Γκαρσία είναι άλλοι 4 παίκτες με αναβαθμισμένο ρόλο στην «εποχή Πάρντιου». Αυτό που απομένει είναι να φανεί αν θα υπάρχει συνέχεια στη βελτιωμένη εικόνα που είδαμε κυρίως απέναντι στον Παναθηναϊκό.

ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Η έως τώρα βαθμολογική συγκομιδή μας δεν είναι η αναμενόμενη. Οι απώλειες βαθμών απέναντι σε ΑΕΚ και μπάογκ εντός έδρας ήταν σημαντικές  και θα πρέπει κάπως να καλυφθούν. Για αυτό και στα 4 εναπομείναντα παιχνίδια αυτό που έχει σημασία είναι οι 12 βαθμοί και τίποτα άλλο. Είτε έρθουν οι νίκες με καλές εμφανίσεις είτε με κόπο και με βάσανο το ταμείο στο τέλος θα πρέπει να λέει 12 βαθμοί. Στη συνέχεια θα υπάρχει ο χρόνος να επανέλθει ο Ντουκουρέ, να ξαναβρεί καλό αγωνιστικό ρυθμό ο Μπράμπετς και ο Μαντσίνι αλλά και να γίνουν κάποιες βελτιωτικές κινήσεις στην χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Αν όμως υπάρχουν απώλειες τότε ο ΑΡΗΣ θα πορευτεί το υπόλοιπο της αγωνιστικής σεζόν να κυνηγάει μια ανατροπή μέχρι το τέλος των πλέιοφς.

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΟΦΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΡΧΗ

Σε αυτή την επανεκκίνηση που επιδιώκει ο ΑΡΗΣ το ξεκίνημα είναι και το πιο σημαντικό. Ο ΟΦΗ είναι μια ομάδα που δεν έχει ξεκινήσει καθόλου καλά και είναι αποκλειστικά στο δικό μας χέρι να φροντίσουμε να παραμείνει έτσι. Πέρα από το μεγάλο «θέλω» της νίκης, υπάρχει διαφορά ποιότητας αλλά και το σταθερά γεμάτο Κλ.Βικελίδης που μπορεί να δώσει την ώθηση στην ομάδα για να φθάσει στο 4 στα 4. Απαιτείται σοβαρότητα, προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο του Πάρντιου αλλά και μια προσπάθεια παραπάνω από κάθε παίκτη ξεχωριστά σε ατομικό επίπεδο ώστε ο ΑΡΗΣ να βρει τον δρόμο του. Μαζεύεις τους απαραίτητους βαθμούς και κοιτάς τη συνέχεια με διαφορετικό μάτι.

ΥΓ. Ώρες ώρες η εσωστρέφεια που χαρακτηρίζει την ομάδα μας και τον κόσμο της κρίνεται απαραίτητη. Όσο περισσότερο ασχολείσαι πέρα του ΑΡΗ, συνολικά με το μίζερο ελληνικό πρωτάθλημα με την απίστευτη αθλητική δικαιοσύνη που τιμωρεί με το έτσι θέλω τον Ζερβίνιο, τον Μπέο που ανοίγει τις πόρτες(και όχι μόνο) κατά το δοκούν και τη συντονισμένη προσπάθεια για το «τέλος» των ξένων διαιτητών το μόνο που πετυχαίνεις είναι να ξενερώνεις και να τρελαίνεσαι…

Επιστροφή στις νίκες για τον ΑΡΗ μας που αν και ζορίστηκε πολύ κόντρα στον Ιωνικό κατάφερε τελικά να ανατρέψει το εις βάρος του 0-1 και να κερδίσει 3 πολύτιμους βαθμούς. Νωθρός στα χαμένα στο πρώτο ημίχρονο, μαχητικός και αποφασισμένος στο δεύτερο. Ο Γκρέι το νικητήριο γκολ με τον δραστήριο Ζερβίνιο να ισοφαρίζει. Ανακούφιση στο φινάλε της αναμέτρησης στις κερκίδες του Κλ.Βικελίδης που στην ανάπαυλα ήταν έτοιμο να σκάσει.

ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ

Άλλαξε τα όλα Άλαν είχαμε πει πριν το παιχνίδι και ο άγγλος προπονητής σε μεγάλο βαθμό το έκανε. Ωστόσο ο Νταμπό παρέμεινε στο αρχικό σχήμα και έγινε ακόμη μια φορά ο πρωταγωνιστής μιας κακής εικόνας συνολικά από την ομάδα μας. Σαν να μην ήξεραν τι ήθελαν να κάνουν οι παίκτες μας από τα πρώτα λεπτά φάνηκε ότι κινούμασταν στα χαμένα. Ανούσιες μεταβιβάσεις, καμία κίνηση χωρίς την μπάλα. Νωθρότητα στις μονομαχίες και ένα αργό τέμπο που εκνεύριζε. Με εμμονή σε ένα build up από πίσω που κανείς δεν ήξερε πως να το εφαρμόσει. Κάποιες κινήσεις του Πάλμα, τα τρεξίματα του Ζερβίνιο και ο δραστήριος Οντουμπάτζιο ήταν τα μόνα  που ξεχώριζαν. Το 0-1 σε μια από τις ελάχιστες φορές που επιτέθηκε επισφράγισε την τραγική μας εικόνα.

ΜΠΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙ

Η είσοδος του Γκαρθία στην θέση του τραυματισμένου Μαντσίνι που έτσι και αλλιώς δεν πατούσε καλά… ήταν η πρώτη κίνηση που βοήθησε. Ενώ στο 56΄που μπήκε ο Γκαρσία στη θέση του αρνητικού Νταμπό άρχισε η ομάδα να ξεκλειδώνεται. Στις φάσεις έμπαιναν όλοι πιο δυνατά, υπήρχε περισσότερη ταχύτητα αλλά και μια διαρκής κίνηση προς την αντίπαλη εστία. Η ισοφάριση με τον Ζερβίνιο χάρη στην ωραία ασίστ του Μαζικού και το γκολ του Γκρέι που βρισκόταν στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή γύρισαν το παιχνίδι. Η συνέχεια δεν έκρυβε ιδιαίτερες συγκινήσεις παρά μια ανακούφιση για τους 3 βαθμούς που δεν χάθηκαν.

ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΚΟΜΗ

Δεν κάθισε με σταυρωμένα χέρια ο Πάρντιου και αυτό θα πρέπει να του το αναγνωρίσουμε. Ωστόσο συνεχίζει να μην βρίσκει λύσεις και αυτό φάνηκε και σήμερα. Πέρα από την αναγκαστική αλλαγή του Μαντσίνι με τις κινήσεις του ακύρωσε μεγάλο μέρος των πλάνων που δεν βγήκαν πάνω στο χορτάρι. Στα θετικά σίγουρα η παρουσία του Ζερβίνιο που πέρα από το γκολ έδειξε ότι έχει και τη διάθεση αλλά και τις αντοχές για να παίξει την μπάλα που ξέρει. Ο Ετέμπο αν και ανέτοιμος έδειξε ότι την γνωρίζει την θέση και ότι μπορεί να δώσει λύσεις στον χώρο του κέντρου. Εξαιρετικός ο Οντουμπάτζιο που είτε με την μπάλα στα πόδια είτε χωρίς ξέρει πώς να κινείται και να βοηθάει τους συμπαίκτες του.  Ψυχολογικό ντοπάρισμα το γκολ που πέτυχε ο Γκρέι μιας και τον τελευταίο καιρό είχε χρεωθεί μεγάλο μερίδιο των χαμηλών πτήσεων της ομάδος.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΘΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ

Ψυχοβγάλτης αποδείχθηκε για ακόμη μια φορά ο ΑΡΗΣ που ακόμη και κόντρα στον ουραγό Ιωνικό ζορίστηκε αρκετά για να φθάσει στη νίκη. Η νωθρότητα του πρώτου ημιχρόνου έδωσε τη θέση της σε έναν μαχητικό ΑΡΗ αποφασισμένο να το γυρίσει! Πολύτιμοι οι βαθμοί της νίκης, όπως πολύτιμος και ο χρόνος ηρεμίας που κέρδισε ο Πάρντιου και οι παίκτες του ώστε να δουλέψουν για να βελτιωθούν.

ΥΓ. Διαιτητής και VAR το παλέψανε αλλά δεν τους βγήκε.

Μόλις για 20’ εμφανίσθηκε ο ΑΡΗΣ μέσα στο γήπεδο μιας και στη συνέχεια είδαμε ένα συνονθύλευμα παικτών να κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο. Ομάδα χωρίς κέντρο, χωρίς εμπνεύσεις στην επίθεση και με ατομικά λάθη βγαλμένα από χαμηλές ερασιτεχνικές κατηγορίες. Απογοήτευση και αγανάκτηση στην κερκίδα περισσότερο για την εμφάνιση παρά για την ήττα απέναντι σε μια σοβαρή ΑΕΚ που εύκολα θα μπορούσε να είχε πετύχει και άλλα γκολ.

20’ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΧΑΟΣ

Για 20’ περίπου ο ΑΡΗΣ πατούσε εξαιρετικά στο γήπεδο, είχε ένταση στο παιχνίδι του και έψαχνε και την παραμικρή ευκαιρία για να βγάλει φάση. Ξαφνικά αυτή η εικόνα άρχισε σταδιακά να ξεφτίζει με αποκορύφωμα το πρώτο στημένο της ΑΕΚ που αν και από μακρινή θέση έπιασε στον ύπνο της άμυνα μας και με κοντινή κεφαλιά έκανε το 0-1 κόντρα στην ροή του αγώνα. Από εκείνο το σημείο ξεκίνησε η ολική κατάρρευση κάθε σκέψης για αντίδραση. Παιδικά ατομικά λάθη ακόμη και στις πιο απλές φάσεις με τα «δώρα» προς την ΑΕΚ να διαδέχονται το ένα το άλλο. Το πώς αυτό το παιχνίδι κατέληξε στο 0-2 και όχι σε ένα πιο ντροπιαστικό σκορ είναι ένα μικρό θαύμα δεδομένου των ευκαιριών που χάθηκαν από τους αντιπάλους μας.

ΚΑΜΜΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΛΟ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

Λύσεις σε όλες τις γραμμές αναζητούσε ο Πάρντιου για να διορθώσει τα κακώς κείμενα του Βόλου  και τελικά δεν μπόρεσε να βρει ούτε μια. Το πρώτο γκολ είναι ευθύνη της αμυντικής λειτουργίας της ομάδος ενώ και το κέντρο για ακόμη μια φορά ήταν κενό όταν αμυνόμασταν και σε τρικυμία όταν είχαμε την μπάλα στα πόδια. Ο Νταμπό έδωσε άλλο ένα ξεκάθαρο δείγμα ότι είναι ανέτοιμος πνευματικά για να βοηθήσει την ομάδα όπως ακριβώς και ο Ντιόπ παρόλο που μπήκε στο 65΄και έπρεπε να έχει μια φρεσκάδα παραπάνω. Μαζικού και Φαμπιάνο χωρίς τον Μπράμπετς μοιάζουν αρκετά ασταθείς ενώ και ο Εμπακατά αμυντικά χωλαίνει. Αλλά και οι υπόλοιποι κινήθηκαν στους ίδιους απογοητευτικούς ρυθμούς με το λάθος του Μαντσίνι από όπου προήλθε το 2^ο γκολ και τα ακίνδυνα στημένα να επιβεβαιώνουν την κακή βραδιά. Εξίσου αποκαρδιωτική εικόνα υπήρχε και στην επίθεση όπου η επικοινωνία μεταξύ των παικτών μας  αλλά και η κίνηση χωρίς τη μπάλα απουσίαζε εντελώς.

ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

Μπήκε, έπαιξε 20’ μπάλα και μετά εξαφανίσθηκε ο ΑΡΗΣ μας από το γήπεδο αφήνοντας στη θέση του ένα συνονθύλευμα παικτών που δεν μπορούσαν να αλλάξουν 2 πάσες μεταξύ τους. Όαση φαντάζει αυτό το 0-2 βάσει της εικόνας του αγώνα με τον κόσμο στο φινάλε του να ξεσπάει αδυνατώντας  να κατανοήσει αυτό που παρακολούθησε σήμερα. Σε αγωνιστικό αδιέξοδο έχει περιέλθει πλέον η ομάδα με τις επιλογές του Πάρντιου μια μια να καίγονται…

ΥΓ. Με αυτούς τους παίκτες θα πορευτούμε οπότε οφείλουμε να τους στηρίξουμε. Από την άλλη η αγανάκτηση για το "θέαμα" απόλυτα δικαιολογημένη.