Σημαντική νίκη(που δεν την περιμέναμε) πέτυχε ο ΑΡΗΣ μας στη Γαλλία όπου επικράτησε της περσινής φιναλίστ του θεσμού Μπούργκ με 88-91 σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα και σχεδόν 2.5 ωρών… λόγω των 3 διαιτητών και της γραμματείας που τα έκαναν όλα μπάχαλο. Οι 21 πόντοι του Τολιόπουλου έκαναν την διαφορά αλλά η πολυφωνία στην επίθεση και οι μάχες στην άμυνα έβαλαν τις βάσεις της νίκης. Μια νίκη που δίνει νέο ενδιαφέρον στη βαθμολογία του ομίλου και ελπίδες για πρόκριση.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΝΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ

Δεν ήταν το γρήγορο προβάδισμα των 5 πόντων που διατηρήθηκε σχεδόν μέχρι το τέλος του πρώτου δεκαλέπτου. Ο ΑΡΗΣ έδειχνε από νωρίς να πατάει γερά στα πόδια του και να βάζει δύσκολα στους Γάλλους. Έπαιζε δυνατή άμυνα και έβρισκε λύσεις στην επίθεση σχεδόν από όποιον πατούσε παρκέ.  Γούντμπερι, Ντετζούλιους και Μπάνκς έκαναν την καλή αρχή με τους Μποχωρίδη και Χατζηδάκη να έρχονται από τον πάγκο και να τη συνεχίζουν.  Και όταν πέρασε και ο Τολιόπουλος και άρχισε να πυροβολεί έξω από τα 6.75 η ομάδα άρχισε να σε πείθει ότι δεν πήγε στη Γαλλία για τουρισμό αλλά για να πάρει μια πολύτιμη νίκη.

ΕΙΧΕ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΑΝΤΕΞΕ

Οι Γάλλοι αν και έβρισκαν εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι μας, στο μακρινό σουτ είχαν θέμα και αυτό έδειχνε να τους επηρεάζει συνολικά. Μάλιστα όταν άρχισε να προσαρμόζεται η άμυνα μας στο παιχνίδι τους κοντά στο καλάθι άρχισαν να αστοχούν ακόμη και στα άχαστα από κάτω. Κάποια στιγμή όπως ήταν λογικό οι Γάλλοι βρήκαν κάποια μακρινά σουτ, προσπέρασαν στο σκορ αλλά πάντα ο ΑΡΗΣ είτε με τον Τολιόπουλο, είτε με τον Χότζ, είτε με τον Ντετζούλιους είχε τις απαντήσεις. Στο τέλος χρειάστηκαν τα μεγάλα σουτ του Τολιόπουλου και του Γούντμπερι αλλά και η ψυχραιμία στις βολές για να έρθει άλλη μια νίκη στις λεπτομέρειες όπως ακριβώς έγινε πριν λίγες ημέρες στη Ρόδο.

ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτό το διπλό μιας και πριν το τζάμπολ λίγοι πίστευαν ότι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε την Μπουργκ. Η ομάδα δεν έπειθε και δεν έδειχνε να διορθώνει τις χτυπητές της αδυναμίες. Αδυναμίες όπως η άμυνα κάτω από το καλάθι όπου και σήμερα ήταν η πληγή μας. Πως ήρθε λοιπόν η νίκη;  Μα γιατί σε όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του παιχνιδιού βελτιωθήκαμε αισθητά! Τα ποσοστά στα μακρινά σουτ, τα ριμπάουντ και η μεγαλύτερη ένταση στην άμυνα περιορίζοντας τα αχρείαστα φάουλ. Και όλα αυτά όχι από έναν ή δύο παίκτες αλλά από όλους όσους αγωνίσθηκαν. Πολυφωνία στην επίθεση με 5 διψήφιους και σχεδόν άλλους τόσους να σκοράρουν. Πέρα του Τολιόπουλου είδαμε στα τελευταία κρίσιμα λεπτά τους Γούντμπερι, Νόλεϊ αλλά και τον Χότζ να φωνάζουν παρών. Συμπέρασμα; Η βελτίωση σε ατομικό επίπεδο που δείχνουν οι περισσότεροι παίκτες από παιχνίδι σε παιχνίδι αρχίζει να αλλάζει την εικόνα ολόκληρης της ομάδας και να φέρνει νίκες. Νίκες που θα ερχόντουσαν πολύ πιο εύκολα αν στις θέσεις 4-5 υπήρχε ένας πραγματικά καλός παίκτης για να δώσει λύσεις και όχι όλα αυτά τα ημίμετρα που διαχειρίζεται ο Καστρίτης. Εξακολουθεί πάντως να φαντάζει δύσκολο να βελτιωθεί η άμυνα μας κοντά στο καλάθι με το υπάρχον ρόστερ.

ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΝΙΚΗ

Με τον Τολιόπουλο να πυροβολεί έξω από τα 6.75 και τον Γούντμπερι να πραγματοποιεί την καλύτερη του εμφάνιση, ο ΑΡΗΣ μας πήρε μια σπουδαία νίκη απέναντι στην Μπούργκ ισοπεδώνοντας όλα τα προγνωστικά!  Πέρα από τα καλά ποσοστά στα μακρινά σουτ, οι παίκτες του Γ.Καστρίτη ήταν πραγματικοί μαχητές στην άμυνα και στα ριμπάουντ και αυτό έκανε τη διαφορά όταν δεν μας έβγαιναν τα σουτ. 2^η σερί νίκη μετά τη Ρόδο, κόντρα όμως σε έναν πολύ πιο δυνατό αντίπαλο και αυτό λέει πολλά. Αναμένουμε να δούμε ανάλογη εικόνα και το Σάββατο κόντρα στο Περιστέρι. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Σχεδόν 2.5 ώρες κράτησε το παιχνίδι με τους 3 διαιτητές και τη γραμματεία κάπου χαμένους στην μετάφραση να προσπαθούν να ξενερώσουν όσους παρακολουθούσαν το πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι. 

Δεν τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στους Γάλλους γνωρίζοντας την ήττα με 68-76 με πανομοιότυπο σχεδόν τρόπο με το πρώτο παιχνίδι στην Γαλλία. Η Μπουργκ προσπαθούσε να επιβάλλει τον ρυθμό της, ο ΑΡΗΣ έμενε πίσω στο σκορ, αντιδρούσε, ισοφάριζε και μετά πάλι τα ίδια. Τα ίδια λάθη, οι ίδιες κακές επιλογές στην επίθεση, τα ίδια χαμένα ριμπάουντ και τα ίδια …σφαλτσοσφυρίγματα των διαιτητών. Για να μην αποπροσανατολιστούμε όμως, η Μπούργκ ήταν ανώτερη πάνω στο παρκέ από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα και δίκαια επικράτησε ακόμη και αν οι 3 διαιτητές μας έσπασαν τα νεύρα με τις αποφάσεις τους. Για αυτό και χειροκροτήθηκε η προσπάθεια των παικτών του Καστρίτη στο τέλος ακόμη και αν δεν ήρθε το επιθυμτό αποτέλεσμα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΒΑΣΑΝΑ

Η Μπουργκ δεν είναι τυχαία 1^η στον όμιλο μας και 2^η στην Γαλλία. Είναι μια ποιοτική ομάδα με υψηλό μπασκετικό IQ που αν σε βρει χαλαρό σε τιμωρεί. Χαλαρός όπως ήταν ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα όπου διαρκώς πάλευε να βρει λύσεις στα προβλήματα του. Προβλήματα που ξεπεταγόντουσαν από παντού και δεν είχαν σταματημό.  Το 10-22 του πρώτου δεκαλέπτου φανέρωνε πόσο κακός ήταν ο ΑΡΗΣ τόσο στα επιθετικά όσο και στα αμυντικά του καθήκοντα.  Η συνέχεια απλά επιβεβαίωσε ότι ο Καστρίτης και οι παίκτες του δεν είχαν τις λύσεις. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί αυτή η «λούπα» με τους Γάλλους να ξεφεύγουν με +12 πόντους, τον ΑΡΗ να ισοφαρίζει και μετά η Μπούργκ να βρίσκει τους τρόπους να πάει την διαφορά σε διψήφιους αριθμούς. Το 60-63 περίπου 6’ πριν το τέλος ήταν η τελευταία μας απόπειρα αντεπίθεσης όπου οι Γάλλοι με 2 τρίποντες βόμβες την τελείωσαν. Και τι λύσεις να βρει ο Καστρίτης όταν επί της ουσίας μόλις 2 παίκτες μπήκαν στο πνεύμα του αγώνα και ήταν παρών σε όλη την διάρκεια του. Τολιόπουλος και Γκάλινατ ήταν οι μοναδικές αξιόπιστες απειλές για το καλάθι της Μπουργκ αλλά όπως φάνηκε δεν ήταν αρκετοί. Οι υπόλοιποι άτολμοι, νευρικοί και τσαπατσούληδες… Χειρότερο όλων όμως η ασυνέπεια που έδειξε η ομάδα στα αμυντικά της καθήκοντα και στις μάχες των ριμπάουντ. Η επίθεση έχει να κάνει και με την ημέρα που θα βρεθεί ο κάθε παίκτης. Η άμυνα και τα ριμπάουντ έχουν να κάνουν καθαρά με την πνευματική ετοιμότητα και την συγκέντρωση που δείχνει κάθε παίκτης μέσα στο παιχνίδι. Και ο ΑΡΗΣ σε αυτό το παιχνίδι υστέρησε σημαντικά και για αυτό ηττήθηκε.

ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ

Ο φετινός ΑΡΗΣ παρά τις ανατροπές και τα ξεσπάσματα του σε αρκετά παιχνίδια από την αρχή φαίνεται πως θα αγωνιστεί στο παιχνίδι. Όχι το αν θα παλέψει το παιχνίδι, αυτό είναι δεδομένο. Αλλά το αν θα παρουσιαστεί συγκεντρωμένος στην μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού με σωστές αντιδράσεις και αποφάσεις και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Δεν ήταν συγκεντρωμένος ο ΑΡΗΣ σήμερα και αυτό ακριβώς πλήρωσε. Την μια έδειχνε αδράνεια στην άμυνα, την άλλη έχανε τα ριμπάουντ, πιο μετά τους έφευγε η μπάλα δεξιά και αριστερά και όταν πήγαινε στην επίθεση αν δεν πήγαινε η μπάλα στον Τολιόπουλο ή τον Γκάλινατ έκανες τον σταυρό σου. Και όλα αυτά μετά από την σπουδαία εμφάνιση και διπλό κόντρα στην ΑΕΚ. Κάτι που επιβεβαιώνει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να λύσει ο Καστρίτης είναι η σωματική και πνευματική διαχείριση των παικτών του. Δεν γίνεται να έχεις τόσες μεταπτώσεις στην απόδοση σου. Και δυστυχώς δεν βελτιώνεσαι… εκτός και αν βελτιωθείς όταν επιστρέψουν όλοι. Οπότε αναμένουμε.

ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΜΠΟΥΡΓΚ

Και έως τώρα να συνεχιζόταν το παιχνίδι, το πιο πιθανό θα ήταν να βλέπαμε την ίδια εικόνα. Ο ΑΡΗΣ να μένει πίσω στο σκορ, να παλεύει, να επιστρέφει από διψήφιες διαφορές και πάλι από την αρχή… Πολλά λάθη, ακόμη περισσότερη αστοχία. Ήταν και οι εκνευριστικοί διαιτητές στη μέση. Με έναν Τολιόπουλο και έναν Γκάλινατ δεν μπορούσες να ελπίζεις σε κάτι παραπάνω. Συνεχίζουμε δυνατά για την πρόκριση που παραμένει στα χέρια μας.

ΥΓ. Να δεις που και στο μπάσκετ όπως μας πάνε οι διαιτητές στην Ευρώπη θα μας κάνουν να αγαπήσουμε τους Έλληνες διαιτητές.

Μια ακόμη απίστευτη ανατροπή άγγιξε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στη Γαλλία, από το -19 του πρώτου δεκαλέπτου φθάσαμε στο +2 στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου. Στο τέλος όμως η ομάδα εγκλωβίστηκε στα επιθετικά της προβλήματα και γνώρισε την ήττα. Μπάκστον και Τολιόπουλος ξεχώρισαν όπως και ο Χάρελ, σε μια βραδιά που οι περισσότεροι παίκτες ήταν από μέτριοι έως κακοί.

ΠΙΟ ΝΩΘΡΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Δεν μας είχε συνηθίσει ο ΑΡΗΣ σε τόσο νευρικά ξεκινήματα και αυτό που παρακολουθήσαμε στα πρώτα δέκα λεπτά ήταν ένα μικρό σοκ. Όποιον και αν δοκίμασε ο Καστρίτης για να κόψει τον ρυθμό των αντιπάλων και να βρούμε και κανα καλάθι ήταν ακριβώς στο ίδιο τραγικό μοτίβο με τους υπόλοιπους.  Άδειος από ενέργεια, «παγωμένος» πνευματικά, ανήμπορος να κάνει τα βασικά και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Το 25-6 έμοιαζε με την εισαγωγή μιας εφιαλτικής βραδιά.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ

Η αλήθεια είναι ότι παρά το -17 που έληξε το πρώτο δεκάλεπτο, είχαμε μέσα μας ζωντανή την ελπίδα της αντίδρασης. Αντίδραση όπως έβγαλε η ομάδα πριν εβδομάδα στο Μαυροβούνιο απέναντι στην Μπουντουτσνοστ όπου επέστρεψε από το -16 και πήρε τη νίκη. Έτσι ακριβώς ο ΑΡΗΣ μπήκε αποφασισμένος στο δεύτερο δεκάλεπτο, ανέβασε την πίεση στην άμυνα και άρχισε επιτέλους να σκοράρει. Τολιόπουλος, Χάρελ και Μπάξτον ήταν οι πρωταγωνιστές της αντεπίθεσης με την διαφορά να εξανεμίζεται. Το τρίποντο του Τολιόπουλου 3’ μετά την έναρξη του Β ημιχρόνου μας έβαλε μπροστά στο σκορ με 37-39 και όλα συνηγορούσαν ότι δεν θα ξανακοιτούσαμε πίσω.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΔΕΙΑΣΕ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Αν και το παιχνίδι το είχαμε φέρει ακριβώς στο σημείο που θέλαμε με την ψυχολογία ξεκάθαρα υπέρ μας, η συνέχεια έδειξε άλλα. Ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε σχεδόν σε κανένα σημείο του αγώνα να βρει ρυθμό στην επίθεση και αυτό του στοίχιζε και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Η Μπούργκ όσο περνούσε ο χρόνος πρόσθετε και νέους πρωταγωνιστές στο παιχνίδι της, την ίδια στιγμή που η κούραση άρχισε να επιδρά σημαντικά στην αμυντική μας λειτουργία. Και όταν σε παιχνίδι που δεν μπορείς να βάλεις καλάθι, η άμυνα χαλαρώνει… τότε η ήττα είναι αναπόφευκτη.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Στις λεπτομέρειες θα μπορούσαμε να πούμε ότι κρίθηκε το παιχνίδι μιας και 1-2 φάσεις να πήγαιναν διαφορετικά όπως και 1-2 σφυρίγματα και ο ΑΡΗΣ θα μπορούσε να είχε κερδίσει. Αυτό βέβαια δεν αλλάζει το ότι σήμερα ήμασταν κακοί. Από το νωθρό ξεκίνημα, τα φθηνά λάθη,  μέχρι και την εκνευριστική αστοχία και τις τραγικές επιλογές… ο ΑΡΗΣ ήταν πολύ κακός. Η χαμηλή πτήση του Γκάλινατ και η τραγική εικόνα των Κατσίβελη και Μποχωρίδη έδωσαν αναγκαστικά χρόνο στον Κάρ. Και ο Κάρ αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να «σηκώσει» τον ΑΡΗ. Πόσο μάλλον όταν είσαι πίσω στο σκορ και ψάχνεις να αντιδράσεις. Και αν από τον Καρ δεν παίρνεις αυτά που θέλεις, τι να πεις και για τους Σόουζα και Γκάλινατ που η απόδοση τους μοιάζει με καρδιογράφημα; Μέχρι και ο Χάρελ που είχε μια συμπαθητική παρουσία συνεχίζει να αποφεύγει να παίρνει πρωτοβουλίες ακόμη και όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές. Καλή η άμυνα αλλά για να κερδίσεις πρέπει να βάλει και καλάθια. Μακάρι η επιστροφή των Μπλούμπεργκ και Σλαφτσάκη να αλλάξει τα δεδομένα στην ομάδα. Γιατί όπως φάνηκε χρειαζόμαστε περισσότερους πρωταγωνιστές και στην άμυνα και στην επίθεση. Κυρίως στην επίθεση.

ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ

Δεν τα παρατάει ποτέ ο ΑΡΗΣ και αυτό φάνηκε και σήμερα. Με την ίδια όμως ευκολία που γύρισε από το -19 και έφθασε στο +2, με την ίδια ευκολία διαχειρίστηκε λάθος τη συνέχεια της αναμέτρησης και ηττήθηκε. Μόνιμο πρόβλημα το μακρινό σουτ αλλά και οι βιαστικές επιλογές στον αιφνιδιασμό που και σήμερα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Μια κακή βραδιά, απέναντι σε έναν καλό αντίπαλο που το πάλεψες όσο σου το επέτρεπαν οι δυνάμεις σου. 

ΥΓ.  Αρειανάρα μου. ούτε στη Γαλλία μόνος σου!