Όπως ακριβώς με τον Ιωνικό έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας παίρνοντας ενέργεια από τον κόσμο του έδειξε το καλό του πρόσωπο και κέρδισε εύκολα τον Προμηθέα! Αποθεώθηκε ο Νίκος Γκάλης και η παρέα του στο τελετουργικό της απονομής του 22^ου τίτλου της ομάδας. Μια αδικία 37 ετών που δείχνει πολλά για εκείνη την εποχή που ο ΑΡΗΣ μεγαλουργούσε μιας και ακόμη και τότε που είχε όλη την Ελλάδα στο πλευρό του υπήρχαν οι κομπλεξικοί που ότι μπορούσαν να του κλέψουν το κλέβανε.

ΑΛΛΟΣ ΑΡΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ

Την διαφορετική νοοτροπία που δείχνει σχεδόν όλη την χρονιά στα εντός και στα εκτός έδρας επιβεβαίωσε ο ΑΡΗΣ μας και σήμερα απέναντι στον Προμηθέα. Από την αρχή μπήκε ορεξάτος, με δύναμη και αποφασιστικότητα ώστε να φθάσει στη νίκη. Με ηγέτη τον Τολιόπουλο και τους υπόλοιπους να προσφέρουν όλοι σημαντικές βοήθειες σε άμυνα και επίθεση δεν άφησε κανένα περιθώριο στον αντίπαλο του. Μοναδικό εμπόδιο ήταν η χαλάρωση όταν η διαφορά ξεπερνούσε το +15 αλλά και αυτό καταφέραμε στην πορεία του παιχνιδιού να διαχειριστούμε και να μην αγχωθούμε για τη νίκη.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΜΙΑ ΑΔΙΚΙΑ 37 ΕΤΩΝ

Συγκινητικές στιγμές εξελίχθηκαν στην ανάπαυλα του ημιχρόνου, με τον αξεπέραστο Νίκο Γκάλη να σηκώνει τον 22^ο τίτλο της ομάδας ψηλά και το λάβαρο του Super Cup του 1986 να παίρνει τη θέση του στην οροφή του Παλέ! Ζεστό το χειροκρότημα του κόσμου και ένα τεράστιο ευχαριστώ σε αυτή την ομάδα για τις στιγμές που μας χάρισε. Στιγμές που όσο και αν προσπάθησαν οι επόμενοι κανείς δεν κατάφερε ούτε την μυρωδιά της εποχής να πλησιάσει. Πέρα από την αποκατάσταση της αδικίας που είχε γίνει τότε και ο τίτλος δεν είχε αναγνωριστεί όπως θα έπρεπε υπάρχει και ένα ηχηρό χαστούκι σε όλους αυτούς τους «πονεμένους» της εποχής εκείνης που προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την ιστορία. Μιλάνε για τον ΑΡΗ της Ελλάδος λες και ο ΑΡΗΣ ήταν κάποιο «κατεστήμενο» εκείνης της εποχής ανάλογο των «μεγάλων» της σημερινής. Άντε φανταστείτε τώρα να πάρει ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός έναν τίτλο μέσα στο γήπεδο και την ΕΟΚ ή οποιαδήποτε άλλη αθλητική αρχή να ανακαλύπτει κάποιον λόγο για να μην τον αναγνωρίσει. Γελάνε και οι πέτρες… Ο ΑΡΗΣ τότε, όπως πάντα ότι κέρδισε και ότι κερδίζει το κάνει με την αξία του κόντρα σε όλα και όλους!

ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΡΑ ΤΟΥ 1986

Όσο και αν απέχει η σημερινή ομάδα από εκείνες τις σπουδαίες στιγμές, οι χρυσές σελίδες που έχει γράψει ο Αυτοκράτορας παραμένουν ανεξίτηλες στις μνήμες και στις καρδιές μας και μοιάζουν ικανές να εμπνεύσουν τον σύλλογο ακόμη και σήμερα. Παρασυρόμενοι από το κλίμα ενθουσιασμού που υπήρχε στο κατάμεστο Παλέ οι παίκτες του Γ.Καστρίτη κέρδισαν με ευκολία τον Προμηθέα βάζοντας και αυτοί το λιθαράκι τους στην γιορτή που είχε στηθεί. Συγκίνηση και δέος για τον αξεπέραστο Νίκο Γκάλη και την παρέα του που σήκωσαν το super cup του 1986 με καθυστέρηση 37 ετών.  Ευλογημένοι όσοι τα ζήσαμε!

Ένα από τα πιο στενάχωρα παιχνίδια που προκαλούν μόνο θλίψη σε όσους ακόμη ασχολούνται με τον μπασκετικό ΑΡΗ είναι αυτό στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Από την μια η  μόνιμη μετριότητα που χαρακτηρίζει την ομάδα μας  από την άλλη η δυναμική του αντιπάλου και κάπου στην μέση και κάποια ανθρωπάκια με γκρι που παλεύουν να αποδείξουν ακόμη και στα πιο αδιάφορα παιχνίδια ότι η πράσινη ΕΟΚ μπορεί να υπολογίζει σε αυτά.

Με αυτά τα δεδομένα και ανεξάρτητα από τις 2 σημαντικές απουσίες οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου θα προσπαθήσουν να περάσουν αυτό το παιχνίδι όσο πιο ανώδυνα γίνεται… Γιατί ακόμη και σαν προπόνηση να το δεις, όταν απουσιάζουν 2 πενταδάτοι, άλλος ένας είναι με το ένα πόδι εκτός ομάδος όπως και η πρώτη σου αλλαγή ε τότε ούτε στη σφαίρα της προετοιμασίας δεν μπορείς να δεις αυτό το παιχνίδι.

Ωστόσο ο χρόνος περνάει, ο Μόρις πιθανόν την επόμενη αγωνιστική να αγωνισθεί κανονικά και οι απαραίτητες μέρες αποθεραπείας για τον Μποχωρίδη μειώνονται. Τώρα αν γίνονται προσπάθειες ώστε να λυθεί το μπαν του Γουίβερ που εδώ και 2 εβδομάδες είναι τυπική διαδικασία… αν βρεθούν και πεισθούν να έρθουν οι αντικαταστάτες του Τάλτον και του Γκάγκιτς ή αν βρεθούν οι εγγυήσεις για να ενισχυθεί ουσιαστικά η ομάδα με τον Γιάνκοβιτς είναι άλλο θέμα και δεν έχει καμία σχέση με το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ. Ωστόσο το ότι δεν εκμεταλλευόμαστε αυτό το χρονικό διάστημα μέχρι το κομβικό παιχνίδι με τον Κολοσσό δείχνει πάρα πολλά για την διοίκηση της ΚΑΕ αλλά και το πώς θα πορευτεί η ομάδα και αυτή τη σεζόν…

Κουράγιο σε όλους μας!

ΥΓ. Και αυτός ο ζήλος αρκετών για να δικαιώσουν την προσπάθεια του Δ.Γουλιέλμου και να αναδείξουν την κάθε θετική κίνηση ώρες ώρες κουράζει. Όπως και το αντίθετο κουράζει αλλά το πράγμα μιλάει από μόνο του. Δεν χρειάζεται να βάλεις υπότιτλους για να καταλάβεις τι ακριβώς συμβαίνει και φέτος στον ΑΡΗ.

Με μια ακόμη βαριά ήττα επιστρέφει από το ΟΑΚΑ ο ΑΡΗΣ μας που αν και είχε κάποια καλά διαστήματα δεν μπόρεσε να αποφύγει την εικοσάρα. Εντυπωσιακός στο τρίτο δεκάλεπτο, εγκλώβισε τον Παναθηναϊκό φθάνοντας το παιχνίδι στον πόντο στις αρχές του 4ου δεκαλέπτου μέχρι δηλαδή οι τρεις "γκρι σωματοφύλακες" του εξασφύριχτου  να αποφασίσουν ότι αρκετά κράτησε η αντίδραση του ΑΡΗ.

Νωθρός μπήκε ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι που αν και είχε κάποιες καλές επιλογές στην επίθεση στην άμυνα και στα ριμπάουντ πελαγοδρομούσε επιτρέποντας στους αντιπάλους πολλές δεύτερες επιθέσεις και εύκολους πόντους μέσα από το καλάθι  και από τη γραμμή των βολών λόγω της γνωστής διαιτητικής εύνοιας και κάπως έτσι κύλησε όλο το πρώτο ημίχρονο παρόλο που όσο περνούσε ο χρόνος η ομάδα μας έδειχνε να σοβαρεύεται και στις 2 πλευρές. Αυτή η αλλαγή στην εικόνα μας κλιμακώθηκε στο τρίτο δεκάλεπτο εκεί όπου οι παίκτες του Γ.Καστρίτη ίσως να και να έπαιξαν το καλύτερο μπάσκετ της χρονιάς επιστρέφοντας στο παιχνίδι και βάζοντας δύσκολα για τον Παναθηναϊκό. Εξαιρετική άμυνα, δυνατά στα ριμπάουντ, με κάθε ευκαιρία αιφνιδιασμός, ασίστ και φαρμακερά μακρινά σουτ στη λήξη του χρόνου. Όλα αυτά όμως ελάχιστη σημασία είχαν μιας και όταν έφθασε το σκορ στο 60-59 9' πριν το τέλος οι διαιτητές αποφάσισαν να  δώσουν τέλος στον ξέφρενο ρυθμό μας. Με κάτι που έμοιαζε περισσότερο με κατς παρά με άμυνα μπάσκετ και πάντα υπό την ανοχή των διαιτητών ο Παναθηναϊκός έκανε το παιχνίδι του και τελείωσε στο +20. Ενδεικτικό στο ότι στο τέταρτο δεκάλεπτο το πρώτο φάουλ υπέρ μας σφυρίχτηκε μετά από 4' ενώ εμείς αντίστοιχα είχαμε συμπληρώσει τα 5 φάουλ μόλις μετά από 3΄ . Δεν χρειάζεται να μείνουμε παραπάνω στο τελικό αποτέλεσμα μιας και με τις συνθήκες που διεξάγονται τα παιχνίδια στο ΟΑΚΑ τα πάντα είναι σχετικά. Σίγουρα κρατάμε το τρίτο δεκάλεπτο που θα πρέπει να αποτελέσει οδηγό για τη συνέχεια. Όσο περισσότερη διάρκεια έχουν αυτά τα καλά ξεσπάσματα  στο παιχνίδι μας τόσο πιο εύκολα θα έρθουν οι νίκες που θέλουμε στη συνέχεια.

Προβλημάτισε τον Παναθηναϊκό ο ΑΡΗΣ μας με την απόδοση του που για ακόμη μια φορά αναγκάστηκε να εμπιστευτεί τους καλύτερους και πιο σταθερούς παίκτες του με τις γκρι φανέλες για να φθάσει σε μια φαινομενικά άνετη νίκη όπως ήθελε. Δυστυχώς ο ΑΡΗΣ απέχει πολύ από το σημείο που θα μπορεί να ασχοληθεί με αυτή τη νοσηρή κατάσταση που επικρατεί εδώ και χρόνια στο Ελληνικό μπάσκετ. Το θετικό είναι ότι με εμφανίσεις όπως αυτή του τρίτου δεκαλέπτου σύντομα θα μπορούμε όλοι να επικεντρωθούμε στην επόμενη χρονιά και στο μέλλον του Αυτοκράτορα.

ΥΓ. Επί δεκαετίες αυτό το πρόβλημα το είχε ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός και όπως φαίνεται το έχει και ο μπασκετικός Παναθηναϊκός. Προπόνηση χωρίς πραγματικές συνθήκες αγώνα, με κανονικούς κανονισμούς και κανονικούς διαιτητές δεν γίνεται να υπάρχει. Πως μετά να μην σου φταίει ο Μπερτομέου για την ευρωπ

Τον Παναθηναϊκό θα αντιμετωπίσει ο  ΑΡΗΣ μας σήμερα το απόγευμα στο «Νίκος Γκάλης» στο φινάλε της αγωνιστικής σε ένα παιχνίδι που δεν χωράει οποιοδήποτε σχολιασμό. Ο στόχος του ΑΡΗ θα είναι απλά να περάσει η σημερινή αναμέτρηση όσο πιο ανώδυνα γίνεται αρπάζοντας την ευκαιρία να δώσει τον χρόνο που απαιτείται ώστε να επιστρέψουν οι τραυματίες αλλά και να διατηρηθεί η ομάδα σε αγωνιστικούς ρυθμούς.

Εδώ και 12 χρόνια που υπάρχει το PlanetARIS.grόσοι μας παρακολουθούν γνωρίζουν καλά ότι αυτά τα παιχνίδια απέναντι στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό είναι που μας πληγώνουν πιο πολύ από όλα κυρίως από τον τρόπο που τα αντιμετωπίζουν όσοι εκπροσωπούν την ομάδα μας πάνω στο παρκέ που δεν σκέφτονται καν να αντισταθούν και απλά αφήνονται στις διαθέσεις των αντιπάλων. Πλέον η χρόνια «οικονομική εξυγίανση» των νοικοκυραίων,  οι λάτρεις της «μετριότητας», οι μπασκετικοί γκουρού του απόλυτου τίποτα,  οι «γεμιστάνες» με τις υποσχέσεις τους και οι «ουρανοκατέβατοι σωτήρες» κατάφεραν να μας κάνουν και εμάς τους ρομαντικούς να τα βλέπουμε αυτά τα άλλοτε σπουδαία παιχνίδια ως ιδανική ευκαιρία για να χαλαρώσουν παίκτες και τεχνικό τιμ ενόψει της δύσκολης συνέχειας.

Όταν προέχει η επιβίωση της ομάδος τι 20, τι 30 τι 40… Ανασύνταξη δυνάμεων λοιπόν με φόντο την αναμέτρηση με τον Πανιώνιο που μετά τα αποτελέσματα του σαββατοκύριακου η νίκη μοιάζει με χρυσάφι. Γερό στομάχι σε όλους μας.

Την πιο ώριμη εμφάνιση του από το σημείο που οριστικοποιήθηκαν τα πήγαινε έλα στην ομάδα πραγματοποίησε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας στο ΟΑΚΑ. Εκεί που ήθελε και μπορούσε το κάτι παραπάνω αλλά η κακή ημέρα των βασικών περιφερειακών και τα διαιτητικά όργια στο δεύτερο δεκάλεπτο(πέρα από τα "κουκούτσια" σε όλο τον αγώνα) του έκοψαν τον ρυθμό και επέβαλλαν την ΑΕΚ σε ρόλο οδηγού.

Αρκετά συγκεντρωμένη παρουσιάστηκε η  ομάδα σήμερα από το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο παίζοντας έξυπνη καθαρή άμυνα αλλά και έχοντας και υπομονή με σωστές επιλογές στην επίθεση. Η ΑΕΚ τα είχε βρει σκούρα μιας και δεν μπορούσε να βρει λύσεις σε καμία πλευρά του γηπέδου την στιγμή που εμείς ελέγχαμε απόλυτα το παιχνίδι. Σε εκείνο το χρονικό σημείο οι ισορροπίες του αγώνα άλλαξαν με τους 3 διαιτητές να κάνουν περίπου 5 συνεχόμενα "λάθη" εις βάρος του ΑΡΗ να χρεώνουν με τεχνική ποινή τον Γιαννάκη και από το +7 να βρεθούμε στο -9. Σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια η ομάδα δεν τα παράτησε συνέχισε την προσπάθεια της, έχασε την ευκαιρία να ξαναπροηγηθεί  στο άστοχο τρίποντο  του Αθηναίου με το σκορ στο 55-53 και τελικά γνώρισε την ήττα μιας και δεν μπόρεσε να βρει τον τρόπο να προστατέψει τη ρακέτα μας και να διασφαλίσει το αμυντικό ριμπάουντ. Σε κακή βραδιά οι Μποχωρίδης, Αθηναίου, Μπέλ και Προύιτ που σούταραν με τραγικά ποσοστά ιδίως έξω από τα 6.75. Εξαιρετικός ο Τσαϊρέλης κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο επιστρέφοντας ύστερα από καιρό στις καλές εμφανίσεις. Πολύ καλοί οι Πουλιανίτης, Φλιώνης και Μούρτος ενώ και ο Μάρας είχε θετική παρουσία.

Κάθε ήττα μας πληγώνει αλλά με τις συνθήκες που επικρατούν στην ομάδα αυτή η εμφάνιση αφήνει μια ελπίδα για τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Αρκεί φυσικά αυτά όλα που είδαμε σήμερα να έχουν μια συνέχεια και να δούμε έναν καλύτερο ΑΡΗ στα επόμενα παιχνίδια  που θα δώσει τέλος σε αυτό το αρνητικό σερί. Όσο για το σήριαλ Λάσκαρη πλέον το ενδιαφέρον όλων επικεντρώνεται στη συνέλευση του ΑΣ την ερχόμενη Δευτέρα όπου καλό είναι όσοι πιστεύουν ότι μπορούν να δώσουν άμεσα λύσεις να αγκαλιάσουν αυτή την προσπάθεια.

ΥΓ. Τη γνώμη μας για τον ΑΣ, τους ανθρώπους που κινούνται τα τελευταία χρόνια σε αυτόν όσοι παρακολουθούν το PlanetARIS.gr τη γνωρίζουν καλά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε ότι ο ΑΣ διαχρονικά αποτελεί χώρο συσπείρωσης και αφετηρία εξελίξεων ιδιαίτερα όταν τα πράγματα είναι κρίσιμα. Ευχόμαστε αυτή τη φορά η συνέλευση να μην εξελιχθεί σε πανηγύρι για τη λεζάντα του καθενός ή πεδίο αντιπαραθέσεων όπου ο κάθε πικραμένος θα βγάλει τον νταλκά του. Η ομάδα χρειάζεται άμεσες ρεαλιστικές λύσεις. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά λόγια για λαϊκή κατανάλωση.

ΥΓ2. Αν η ομάδα δεν ενισχυθεί με έναν βαρύ σέντερ όποτε θα συναντάει αντιπάλους με δυνατούς ψηλούς θα έχει χοντρό πρόβλημα.  Και αυτό δεν είναι κάτι που λύνεται με ειδικές οδηγίες ή λύσεις εκ των έσω.

ΥΓ3. Το γράψαμε στο pregame του αγώνα θα το ξαναγράψουμε και τώρα μπας και καταλάβουν μερικοί τι σημαίνει χτίζω ομάδα και αξιοποιώ τα όποια χρήματα βάσει πλάνου "Αναγνωρίζοντας τα ρεαλιστικά οικονομικά δεδομένα και το "όραμα" που για πολλούς έφερε η έλευση Λάσκαρη στον ΑΡΗ αυτό που πολλοί από εμάς ελπίζαμε ήταν τουλάχιστον να φθάσουμε να δούμε στον ΑΡΗ μας ένα ρόστερ με Έλληνες παίκτες σαν τους Καββαδά, Βασιλόπουλο, Ξανθόπουλο, Λαρετζάκη, Αθηναίου, Μποχωρίδη, Τσαϊρέλη, Φλιώνη, Χρηστίδη πλαισιωμένους με κάποιους ξένους ικανούς να κάνουν τη διαφορά. Ώστε να υπάρχει μια ομάδα που να συνδυάζει τα πάντα παρόλο που σε σχέση με τις κορυφαίες ομάδες της Ευρωλίγκας και τα εκατομμύρια που ξοδεύουν. Φυσικά για να γινόταν κάτι τέτοιο πέρα από κάποια χρήματα(όχι κανα τρελό ποσό) θα έπρεπε να υπήρχε στην ομάδα και η φιλοδοξία για το κάτι παραπάνω που δυστυχώς στον ΑΡΗ εδώ και χρόνια μας έχει τελειώσει…"

Η κατάσταση στον μπασκετικό ΑΡΗ είναι τραγική εδώ και αρκετό καιρό και αυτό είναι κάτι που αποτυπώνεται ξεκάθαρα από το αρνητικό σερί σε Ελλάδα και Ευρώπη. Πολλά όμως από αυτά τα παιχνίδια κρίθηκαν οριακά και θα μπορούσαν με λίγη περισσότερη προσπάθεια, ψυχραιμία ή έστω τύχη να τα είχαμε κερδίσει. Και αυτό δείχνει ότι υπάρχουν οι δυνατότητες αρκεί κάποια στιγμή τόσο ο κόουτς όσο και οι παίκτες να το πάρουν απόφαση και να τα αφήσουν όλα στην άκρη. Το παιχνίδι με την ΑΕΚ είναι μια ευκαιρία από την στιγμή που δεν υπάρχει το βαρίδιο του "πρέπει" να δείξουμε τουλάχιστον ένα καλύτερο πρόσωπο και να αιφνιδιάσουμε τον αντίπαλο.

Η ομάδα που χτίστηκε το καλοκαίρι(όπως και αν χτίστηκε) εδώ και κάμποσο καιρό ανήκει στο παρελθόν και ουσιαστικά μια νέα ομάδα κάνει την προετοιμασία της μέσα από επίσημα παιχνίδια. Όσο επίπονη διαδικασία και αν είναι κάποια στιγμή θα πρέπει να αρχίσει να φέρνει και αποτελέσματα. Η ΑΕΚ είναι μια πλήρης ομάδα με σταθερή διοίκηση που το μόνο πρόβλημα της είναι το πώς θα καταφέρει πάνω στο παρκέ να δικαιώσει τις προσπάθειες του μεγαλομετόχου της. Ως τώρα πάντως δεν το έχει καταφέρει και η αστάθεια που δείχνει από παιχνίδι σε παιχνίδι είναι η μεγαλύτερη αδυναμία της. Αυτό ακριβώς θα πρέπει να εκμεταλλευτούν οι παίκτες μας και από το τζάμπολ να δείξουν επιμονή και πείσμα ώστε να προβληματίσουν τους αντιπάλους τους. Η προσήλωση στην άμυνα που τώρα τελευταία την έχουμε παρατήσει θα παίξει καθοριστικό ρόλο. Ενώ στην επίθεση τα πάντα θα κριθούν από την ημέρα που θα βρεθούν οι παίκτες μας αλλά και από το αν οι Αθηναίου και Τσαϊρέλης που ταλαιπωρούνται εδώ και καιρό από προβλήματα τραυματισμών θα μπορέσουν να βοηθήσουν.

Τα προβλήματα όπως φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο κινείται ο Ν.Λάσκαρης θα αργήσουν να ξεπεραστούν για αυτό και θα πρέπει κάποια στιγμή οι εναπομείναντες παίκτες μαζί με τις τελευταίες προσθήκες να αρχίσουν να βγάζουν το καλό τους πρόσωπο πάνω στο παρκέ και να σταματήσουν να αδικούν τους εαυτούς τους. Το πόσο εφικτό είναι κάτι τέτοιο να γίνει απέναντι σε μια ομάδα σαν την ΑΕΚ θα το ανακαλύψουμε σε λίγες ώρες.

ΥΓ. Επειδή οι βιαστικές συγκρίσεις με παραπλήσιες καταστάσεις στο παρελθόν είναι εύκολες όπως και να μπερδεύουμε τα πάντα στην προσπάθεια να καταλογίσουμε ευθύνες για αυτά που βλέπουμε φέτος πάνω στο παρκέ… ας αναλογιστούμε λίγο το εξής απλό. Στον ΓΣΛ Φάρο οι παίκτες έκαναν αποχή από τις προπονήσεις επειδή είναι απλήρωτοι. Στον φετινό όμως ΑΡΗ και έτσι όπως στήθηκε η ομάδα με παίκτες πληρωμένους, με παίκτες που αγωνίζονται δωρεάν, με παίκτες που ήρθαν με κάποιες προκαταβολές πριν λίγες εβδομάδες ούτε καν αυτό δεν είναι εφικτό!

ΥΓ2. Αναγνωρίζοντας τα ρεαλιστικά οικονομικά δεδομένα και το "όραμα" που για πολλούς έφερε η έλευση Λάσκαρη στον ΑΡΗ αυτό που πολλοί από εμάς ελπίζαμε ήταν τουλάχιστον να φθάσουμε να δούμε στον ΑΡΗ μας ένα ρόστερ με Έλληνες παίκτες σαν τους Καββαδά, Βασιλόπουλο, Ξανθόπουλο, Λαρετζάκη, Αθηναίου, Μποχωρίδη, Τσαϊρέλη, Φλιώνη, Χρηστίδη πλαισιωμένους με κάποιους ξένους ικανούς να κάνουν τη διαφορά. Ώστε να υπάρχει μια ομάδα που να συνδυάζει τα πάντα παρόλο που σε σχέση με τις κορυφαίες ομάδες της Ευρωλίγκας και τα εκατομμύρια που ξοδεύουν. Φυσικά για να γινόταν κάτι τέτοιο πέρα από κάποια χρήματα(όχι κανα τρελό ποσό) θα έπρεπε να υπήρχε στην ομάδα και η φιλοδοξία για το κάτι παραπάνω που δυστυχώς στον ΑΡΗ εδώ και χρόνια μας έχει τελειώσει…

ΥΓ3. Και όμως αυτός ο ΑΡΗΣ σε όποιο μέρος και αν αγωνίζεται εντός και εκτός Ελλάδος υπάρχει κόσμος που τον ακολουθεί, τον στηρίζει και θέλει να βγει μια φωτογραφία με τον προπονητή και τους παίκτες του!

Κατάθεση ψυχής από τον κόσμο του ΑΡΗ στη σημερινή φιέστα που στήθηκε στο Κλεάνθης Βικελίδης δίνοντας μια ακόμη παράσταση και στέλνοντας ηχηρό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση!  Το κατάμεστο γήπεδο πήρε για ακόμη μια φορά "φωτιά" υπενθυμίζοντας σε εχθρούς και φίλους ότι αυτά που ζούμε τα τελευταία χρόνια είναι απλά μια κακή παρένθεση στο μεγαλείο αυτής της ομάδος που πολύ σύντομα ευελπιστούμε να κλείσει.

Το σήριαλ της διεξαγωγής του σπουδαίου αυτού φιλικού, η έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων και η γενικότερη απογοήτευση από τα "χωράφια" της Γ και της Β Εθνικής που επικρατεί τα τελευταία χρόνια είχε κάνει αρκετούς να αμφιβάλουν για το αν έπρεπε τελικά να γίνει το παιχνίδι αλλά αν και ο κόσμος θα αγκάλιαζε μαζικά αυτή την προσπάθεια. Στην πορεία αυτός ο αγώνας πήρε διαφορετικό χαρακτήρα και από ένα πολυδιαφημισμένο παιχνίδι εξελίχθηκε σε ένα μεγάλο στοίχημα για τον κόσμο του ΑΡΗ. Ένα στοίχημα που κερδήθηκε και με το παραπάνω μιας και αυτό που ζήσαμε όσοι τυχεροί βρεθήκαμε στο Κλεάνθης Βικελίδης ξεπερνάει τα όρια της λογικής. Η σημερινή παράσταση περιλάμβανε την αποθέωση του μοναδικού Νίκου Γκάλη, εκατοντάδες πυρσούς, καπνογόνα και βεγγαλικά και έναν παλμό στις κερκίδες που ειλικρινά μας είχε λείψει πολύ. Η μαζική στήριξη με γεμάτο χαρούμενα πρόσωπα και πολλά μικρά παιδάκια που έζησαν ίσως για πρώτη φορά στη ζωή τους το μεγαλείο του να είσαι Αρειανός ήταν το μεγαλύτερο κέρδος της σημερινής βραδιάς. Το γκολ του Μιλούνοβιτς στο φινάλε της αδιάφορης κατά τα άλλα αναμέτρησης με την Μπόκα Τζούνιορς ήταν ο ιδανικός επίλογος αυτής της υπέροχης βραδιάς.

Το μήνυμα στάλθηκε και ήταν ξεκάθαρο. Ο λαός του ΑΡΗ είναι η δύναμη του και όσο υπάρχουμε εμείς αυτή η ομάδα δεν πρόκειται να χαθεί ποτέ όσες δυσκολίες και αν συναντήσει. Ας αποτελέσει η σημερινή βραδιά την αρχή της μεγάλης επιστροφής του ΑΡΗ μας στην μεγάλη κατηγορία. Ενός ΑΡΗΣ πρωταγωνιστής που θα απαιτεί και θα διεκδικεί την κορυφή και τίποτα λιγότερο! ΤΡΕΛΑ ΠΟΥΛΑΜΕ!!!

{source}
<iframe width="560" height="315" src="/

Όλα έτοιμα για το σπουδαίο φιλικό με την Μπόκα Τζούνιορς  που ήρθε για τον ΑΡΗ μας στη Θεσσαλονίκη με τους παίκτες των 2 ομάδων να ανυπομονούν να ξαναζήσουν τις ανεπανάληπτες στιγμές του 2009 αλλά και όλους εμάς να θέλουμε να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα σε εχθρούς και φίλους! Οι πίκρες και οι απογοητεύσεις των τελευταίων χρόνων πρέπει να μείνουν στην άκρη και άπαντες να βρεθούν στο Κλεάνθης Βικελίδης και να βροντοφωνάξουν ότι ο ΑΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ και ο κόσμος του ότι και αν γίνεται ΔΕΝ  ΞΕΝΕΡΩΝΕΙ ΠΟΤΕ!

Θα ήταν ψέμα να πούμε ότι όλη αυτή η περιπέτεια στην Γ και στη Β κατηγορία και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο πάρθηκε αυτή η απόφαση δεν απογοήτευσε και έδιωξε μαζικά τον κόσμο από το γήπεδο. Κόσμο που τον έμαθε τον ΑΡΗ εντελώς διαφορετικά από αυτό που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια και αρνείται να συμβιβαστεί με το σημερινό statusκαι αντί για αυτό προτιμάει να περιμένει να δει ότι κάτι αλλάζει και ο ΑΡΗΣ αρχίζει να κοιτάει ξανά ψηλά εμπνέοντας σεβασμό και υπερηφάνεια. Όταν όμως έχει γίνει πλέον απολύτως κατανοητό κα στον τελευταίο φίλο της ομάδος ότι εδώ υπάρχει ένας πόλεμος κατά του ΑΡΗ που προσπαθεί να επιβάλλει το εμετικό και παράλληλα ουτοπικό σλόγκαν "μια ομάδα μια πόλη"  είναι ιερή υποχρέωση όλων μας αυτές τις δύσκολες στιγμές να στηρίξουμε την όποια προσπάθεια γίνεται ακόμη και αν πρόκειται για ένα φιλικό παιχνίδι με συμβολικό χαρακτήρα. Το ποιος θα αγωνισθεί και από τις 2 πλευρές στη φιλική αναμέτρηση με την ομάδα θρύλο της Αργεντινής έχει ελάχιστη ως μηδαμινή σημασία μιας και το όλο ενδιαφέρον θα είναι στις κερκίδες του γηπέδου όπου ετοιμάζεται άλλο ένα ξεχωριστό show. Και από αυτό το showκανένας Αρειανός δεν πρέπει και δεν θα θέλει να λείψει…

Και αν όλα τα παραπάνω δεν πείθουν υπάρχει ακόμη ένα σπουδαίο κίνητρο για να έρθεις φίλε Αρειανέ αύριο στο γήπεδο. Ο μπασκετικός Θεός Νίκος Γκάλης που πρόσφατα μπήκε στο BasketballHallofFameμε αποτέλεσμα η φανέλα του Αυτοκράτορα με το νούμερο 6 να κρεμαστεί δίπλα σε άλλες θρυλικές φανέλες θα είναι εκεί για  να γνωρίσει ακόμη μια φορά την αποθέωση και την αγάπη της οικογένειας του ΑΡΗ. Μαζί και ο άλλος ζωντανός θρύλος της ομάδος ο Παναγιώτης Γιαννάκης! Ποδόσφαιρο και μπάσκετ γίνεται ένα όπως όλος ο οργανισμός ΑΡΗΣ με τον κόσμο του πρέπει να είναι ένα! Και αυτό είναι το μήνυμα που θα σταλεί προς όλους και η ιαχή ΑΡΗΣ θα ακουσθεί ΔΥΝΑΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ!

ΥΓ. ΤΡΕΛΑ ΠΟΥΛΑΜΕ!!!

Χωρίς προβλήματα και απουσίες  θα παραταχθεί ο ΑΡΗΣ μας σήμερα το απόγευμα(17.00) απέναντι στην ΑΕΚ σε ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι.  Η νίκη και η εμφάνιση επί της Ζιελόνα Γκόρα  έχει επαναφέρει την αισιοδοξία στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο και ο Π.Γιαννάκης και οι παίκτες του θέλουν να εκμεταλλευτούν στο απόλυτο τη δύναμη της έδρας για να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα  κόντρα στον βασικό μας ανταγωνιστή τα τελευταία χρόνια.

Με τον Μόραντ που για προληπτικούς λόγους είχε μείνει εκτός αποστολής και τον Πέτγουεϊ όπως φάνηκε και στο τελευταίο παιχνίδι να ανεβάζει συνεχώς ρυθμούς η ολιγοήμερη προετοιμασία για το σημερινό παιχνίδι εξελίχθηκε ιδανικά.  Αντιθέτως στην ΑΕΚ τα προβλήματα τραυματισμών αλλά και το επίπεδο ετοιμότητας που δεν συμβαδίζει  με την εικόνα που  είχε βγάλει η Ένωση στην προετοιμασία δείχνει ότι τα πράγματα δεν βαδίζουν καλά και αυτή είναι μια συγκυρία που θα πρέπει να την εκμεταλλευτούμε.  Βασικό ερωτηματικό και σήμερα για το σύνολο του Π.Γιαννάκη αποτελεί η κατάσταση που θα βρεθεί η περιφερειακή μας γραμμή. Αθηναίου και Γουίβερ θα επαναλάβουν  την καλή εμφάνιση της Τετάρτης; Βον και Μπελ θα αρχίσουν να δίνουν αυτά για τα οποία αποκτήθηκαν; Αν αυτοί οι 4 παίκτες ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του αγώνα τότε η νίκη θα έρθει εύκολα, διαφορετικά θα πάμε σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα που θα κριθεί οριακά. Τόσο λόγω αγωνιστικής κατάστασης όσο και λόγω έδρας είμαστε το φαβορί για τη σημερινή νίκη και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το δείξουν οι παίκτες μας από την πρώτη στιγμή που θα πατήσουν πάνω στο παρκέ.

Θεωρητικά εμείς και  η ΑΕΚ θα διεκδικήσουμε την 3η θέση για αυτό και η νίκη ακόμη και αν βρισκόμαστε μόλις στη 2η αγωνιστική είναι  μονόδρομος.  Αν μάλιστα έρθει και μια εύκολη νίκη τότε ο Π.Γιαννάκης και οι παίκτες του θα έχουν στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους όσους αμφισβητούν τη φετινή προσπάθεια.  Το Παλέ παραδοσιακά αποτελούσε την "μαύρη τρύπα" για πολλές δυνατές ομάδες που ερχόντουσαν με τον αέρα του φαβορί(ρεαλιστικά φαβορί), κάτι που τα τελευταία χρόνια το έχουμε ξεχάσει. Τώρα που επέστρεψε ο Δράκος και οι μνήμες από το ένδοξο παρελθόν καιρός να υπενθυμίσουμε σε όλη την μπασκετική Ελλάδα(και Ευρώπη) ότι από το Παλέ δεν περνάει κανείς! ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ!!!

ΥΓ. Άλλο ένα "λαβράκι" ανακάλυψαν οι δημοσιογραφάρες της πόλης μας με εντυπωσιακή καθυστέρηση. Τελικά η φάση της NG6, η μπουτικ-κόσμημα όπως μας έλεγαν και όλα τα "μαγικά"  που έκανε ο Λάσκαρης όταν άπαντες προσκυνούσαν μπας και πάρουν κανά ψιχουλάκι δεν ήταν τελικά και τόσο "μαγικά". Και ναι υπάρχει πρόβλημα στις σχέσεις Λάσκαρη-ΓΚΑΛΗ… όπως υπήρχε και το προηγούμενο καλοκαίρι όταν ο Λάσκαρης ήταν ακόμη οικονομικά συνεπής… αλλά τότε μούγκα…

ΥΓ2. Και αφού λοιπόν πλέον είμαστε σε φάση που τα ξεψαχνίζουμε όλα ώστε να γεμίζουν καθημερινά τα ρεπορτάζ με νέα και παλιά προβλήματα για να έχουμε να ασχολούμαστε στον πλανήτη ΑΡΗ ας πουν επιτέλους στον κόσμο ποιο λουλούδι της  "Αρειανής οικογένειας"  σύστησαν οι "σωτήρες" για να συνεργαστεί στον τότε τεράστιο Λάσκαρη για το θέμα της NG6. Όχι ότι η επαγγελματική ιδιότητα του καθενός είναι σε άμεση συνάρτηση με το "παραγοντικό έργο" που έχει προσφέρει στον ΑΡΗ αλλά απλά για να καταλάβουν μερικοί πως λειτουργούν μερικά πράγματα στην "Αρειανή οικογένεια"… Εσύ ο αφελής οπαδός μπορεί να θεωρείς ότι ο συγκεκριμένος συνέβαλλε στη διάλυση του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ και οι άλλοι τον συστήνουν στον Λάσκαρη για να κάνει business.

ΥΓ3. Και για να ευλογήσουμε τα  γένια μας… αυτοί που διαβάζουν συστηματικά PlanetARIS.grτο παραπάνω θέμα που βγήκε στο προσκήνιο τώρα από τη φυλλάδα του μουστάκια το διάβασαν στην ώρα του και όχι μετά από ενάμιση χρόνο… Όπως και τον πρώην παράγοντα του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ που σύστησε η "Αρειανή οικογένεια"  στον Λάσκαρη ξέρουν… Οι υπόλοιποι ας ψάξουν στο site, τα πάντα είναι αναρτημένα όπως δημοσιεύθηκαν από την πρώτη ημέρα λειτουργίας.

Και επίσημα από σήμερα τα ξημερώματα ο Νίκος Γκάλης ανήκει στο Naismith Basketball Hall of Fame!  Ο πρώτος Έλληνας  που το πετυχαίνει και μόλις ο 6ος μη Αμερικάνος που δεν έχει αγωνιστεί στο NBA που δέχεται αυτή την τιμή! Σε μια λαμπρή εκδήλωση ο "γκάντστερ" αποθεώθηκε από άλλους αστέρες του αθλήματος  που μίλησαν για τον Νικ  αλλά και από τους Έλληνες ομογενείς που βρισκόταν στην αίθουσα και φώναζαν ρυθμικά το όνομα του! Και όταν ο μπασκετικός Θεός ανέβηκε στο βήμα μάγεψε για ακόμη μια φορά και ας μην κρατούσε μπάλα στα χέρια του!

Η ύψιστη τιμή και η απόλυτη παγκόσμια αναγνώριση για έναν άνθρωπο που κατάφερε με μια πορτοκαλί  μπάλα στα χέρια του να αλλάξει την ζωή σχεδόν όλων των Ελλήνων και να βάλει με τα κατορθώματα του την άγνωστη Ελλαδίτσα στον παγκόσμιο αθλητικό χάρτη!  Μια πραγματική επανάσταση μιας ολόκληρης χώρας σε αθλητικό φόντο που είναι σχεδόν αδύνατο να την εξηγήσεις σε κάποιον που δεν έζησε εκείνα τα χρόνια μιας και τα δεδομένα στην Ελλάδα και στον παγκόσμιο αθλητισμό είναι πολύ διαφορετικά σήμερα.  Ακόμη και οι άνθρωποι που τίμησαν τον Νίκο Γκάλη αμφιβάλλω αν αντιλαμβάνονται το μέγεθος της συνεισφοράς του στον Ελληνικό αθλητισμό και στην χώρα γενικότερα. Εμείς σαν Αρειανοί  νιώθουμε ακόμη περισσότερη υπερηφάνεια  μιας και με τον Νίκο Γκάλη σημαιοφόρο καταφέραμε να κάνουμε το ανεπανάληπτο "ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ" πραγματικότητα!  Και το να θεωρεί ο Νικ το Παλέ σπίτι του και όλους εμάς οικογένεια του είναι ευλογία!  Το ότι στην χθεσινή εκδήλωση στην αίθουσα δίπλα στην Ελληνική σημαία υπήρχε η σημαία του ΑΡΗ μας λέει πολλά!

Είτε τα έζησες τα κατορθώματα του Νίκου Γκάλη στο γήπεδο, είτε τα έζησες  καρφωμένος μαζί με την οικογένεια σου στην  τηλεόραση κουτί, είτε είχες την ατυχία να γεννηθείς μετά από αυτά τα κοσμοϊστορικά γεγονότα να είσαι βέβαιος ότι Νίκος Γκάλης έχει επηρεάσει και τη δική σου ζωή! Τι και αν έχουν περάσει περίπου 25 χρόνια από τότε που ο Νικ κρέμασε τα παπούτσια του; οι θρύλοι ανήκουν στην αιωνιότητα και η φλόγα τους δεν σβήνει ποτέ!