Πιστός στις συνήθειες του και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας, τα έδωσε όλα κόντρα στη Βενέτσια, κατάφερε να επιστρέψει από το -20 και να διεκδικήσει στα ίσια τη νίκη αλλά στο τέλος δεν μπόρεσε να πανηγυρίσει τη νίκη. Ο εκπληκτικός Γουίλις προσπάθησε να το κερδίσει μόνος του αλλά στο τέλος και αυτός δεν είχε το καθαρό μυαλό όπως και οι Κούπερ και Νόλεϊ παρά την καλή τους εμφάνιση. Χειροκροτήματα και νεύρα στο φινάλε. Από την μια όλοι αναγνωρίζουν την προσπάθεια παρά τα προβλήματα με τους τραυματισμούς από την άλλη όμως η συνολική εικόνα της ομάδας αρχές Δεκεμβρίου είναι απογοητευτική.

ΘΟΛΩΜΕΝΑ ΜΥΑΛΑ, ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΚΟΡΜΙΑ

Βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο μπήκε η ομάδα στο αποψινό παιχνίδι είναι να απορείς με την προετοιμασία που έγινε. Παίκτες μπερδεμένοι σε όλο το μήκος και πλάτος του παρκέ! Δεν ήξεραν που να κινηθούν, έπεφτε ο ένας πάνω στον άλλον και στην άμυνα έμοιαζαν με παιδάκια που προσπαθούσαν να σταματήσουν κάποιους σταρ του NBA. Στο ίδιο τέμπο και ο κόουτς που όσα νεύρα και αν έβγαζε εκεί στον πάγκο οι κινήσεις του έδειχναν κάτι εντελώς διαφορετικό και αρκετά παθητικό. Το 21-41 στα μισά του 2^ου δεκαλέπτου ήταν η αποτύπωση της εικόνας ενός αγώνα όπου ο ΑΡΗΣ απουσίαζε εκτός του Νόλεϊ που έμοιαζε εξαρχής ο πιο μπαρουτοκαπνισμένος από όλους.

ΚΟΥΠΕΡ, ΝΟΛΕΪ ΚΑΙ ΓΟΥΙΛΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ …ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗ ΜΕΣΗ

Με ένα προσωπικό κρεσέντο 11 συνεχόμενων πόντων, ο Κούπερ φώναξε βροντερό παρών στο παιχνίδι και μαζί ο ΑΡΗΣ έδειξε τα πρώτα σημάδια ζωής. Από εκεί που η διαφορά είχε κάτσει στο -20 αρχίσαμε να την ροκανίζουμε. Οι πόντοι του Κούπερ και του Νόλεϊ αφύπνισαν και τους υπόλοιπους που με αρκετή καθυστέρηση ανέβασαν την ένταση στην άμυνα. Η αντεπίθεση του ΑΡΗ γιγαντώθηκε όταν ο Γουίλις αποφάσισε να βγει μπροστά. Ο Αμερικάνος έκανε ότι ήθελε στο γήπεδο με όποιο τρόπο ήθελε. Άλλες φορές με λογική, άλλες φορές με τρέλα, τις περισσότερες όμως φορές την έβαζε την μπάλα στο καλάθι. Όλα αυτά όμως μέχρι τα μισά της 4^ης περιόδου όπου η κούραση έκανε την εμφάνιση της και το προσπέρασμα για πρώτη φορά στο παιχνίδι με 70-69 δεν είχε συνέχεια. Και πως να έχει όταν στα τελευταία λεπτά η ομάδα θυμήθηκε όλα τα στραβά της και είπε να τα στριμώξει στα 3-4 λεπτά που απέμεναν. Μπλοκ άουτ ούτε για πλάκα, πολλά χαμένα ριμπάουντ, μαλθακότητα στην άμυνα και κακές επιλογές στην επίθεση.

ΚΟΥΠΕΡ ΚΑΙ ΓΟΥΙΛΙΣ ΕΚΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ «ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ» ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Και τι δεν έχουμε ακούσει και δει φέτος με την «ειδική διαχείριση» των παικτών από τον Καστρίτη. Όλοι οι παίκτες θέλουν τον χρόνο τους, όλοι θέλουν τον τρόπο τους, όλα πρέπει να γίνουν σιγά σιγά ώστε να κατανοήσει ο καθένας την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας, 2 εβδομάδες θέλει ο ένας για να βρει αγωνιστικό ρυθμό, 1 μήνα θέλουν οι άλλοι για να μάθουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ και τον Δεκέμβρη θα είμαστε. Αυτά ακούμε μαζί με ύμνους για τα μεγαθήρια αντιπάλους μας που πάνω στο παρκέ όμως  με το ζόρι κερδίζουν αυτόν τον προβληματικό γεμάτο απουσίες ΑΡΗ. Και ξαφνικά σκάνε μύτη 2 νέοι Αμερικάνοι και με συνοπτικές διαδικασίες επιβεβαιώνουν τα αυτονόητα. Έτοιμοι παίκτες με τσαγανό που δεν χρειάζονται κανά μήνα για να μας δείξουν αν ξέρουν ή δεν ξέρουν μπάσκετ. Έτσι απλά ο Γουίλις και ο Κούπερ στην δεύτερη εμφάνιση τους έκλεψαν την παράσταση. Μέχρι και ο Φίλλιος στην επιστροφή του έκλεισε το μάτι στον Καστρίτη που δεν τον ήθελε το καλοκαίρι. Και τελικά σήμερα ίσως και να είδαμε τον 2^ο καλύτερο πόιντ γκαρντ που έχει το ρόστερ. Γιατί σε αυτόν τον ΑΡΗ ακόμη και να μπορείς να κατεβάσεις την μπάλα και να περάσεις το κέντρο εγκαίρως έχει την αξία του. Μόνο ο Νόλεϊ δείχνει να βελτιώνεται. Οι υπόλοιποι στάσιμοι, στην καλύτερη περίπτωση με κάποιες αναλαμπές. Φταίει η διαδικασία,  φταίει που τους επέλεξαν. Καλό θα είναι για την ομάδα κάποια στιγμή να ειπωθεί το τι φταίει. Εκτός και αν βολεύει να λέμε ότι φταίνε οι τραυματισμοί.

ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΣΤΟΙΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ

Η κακή άμυνα σε μεγάλα κομμάτια του παιχνιδιού και τα πολλά χαμένα ριμπάουντ για ακόμη ένα παιχνίδι που παλέψαμε ήταν η πληγή που έφερε την ήττα. Σπουδαία εμφάνιση από τον Γουίλις που λίγο έλειψε να το κερδίσει μόνος του. Αρκετά καλοί και ο Κούπερ με τον Νόλεϊ.  Όταν όμως από τους 74 πόντους που πέτυχες τους 61 τους πέτυχαν μόλις 3 παίκτες τότε το μόνο που μπορείς να περιμένεις είναι να επιστρέψουν οι τραυματίες μπας και οι 3 γίνουν 5-6. Για βελτίωση σε άμυνα, ριμπάουντ, κλπ. ούτε λόγος.   

ΥΓ. 2-3 μπλοκ άουτ να μπορούσε να κάνει η ομάδα στο τέλος και θα είχαμε νικήσει. Υπομονή του χρόνου αν αυξηθεί το μπάτζετ μπορεί να δούμε και κανά μπλοκ άουτ...

Το ήθελε πολύ η ομάδα να ξεκινήσει την αντεπίθεση της στη Ρουμανία κερδίζοντας την Κλούζ στην πράξη όμως φάνηκε ότι δεν μπορούσε. Η εντυπωσιακή επιστροφή του Νόλεϊ και το θετικό ντεμπούτο του Κούπερ δεν μπόρεσαν να καλύψουν την συνολική αστοχία και το μόνιμο πρόβλημα κοντά στο καλάθι. Μια ήττα που μας κρατάει στην τελευταία θέση του ομίλου …κάτι όμως που δεν πτοεί τον κόσμο του ΑΡΗ που και σήμερα έδωσε το στίγμα του στο Κλούζ!

ΜΕ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΛΕΪ

Δύσκολα τα πράγματα από το πρώτο τζάμπολ για τον ΑΡΗ που δεν μπόρεσε ούτε για μια στιγμή να προστατέψει το καλάθι του. Οι αντίπαλοι μας έμπαιναν κάρφωναν, άρπαζαν δεύτερες ευκαιρίες και έκαναν ότι ήθελαν κοντά στο καλάθι μας. Ο Μπάνκς μπορεί να μοίραζε τάπες και να έμοιαζε συνεπής σε πρώτο χρόνο στα αμυντικά του καθήκοντα, όταν όμως η μπάλα κυκλοφορούσε ή ήταν διεκδικήσιμη έχανε εντελώς την φάση. Σε αυτή την εικόνα η απάντηση του ΑΡΗ άκουγε στο όνομα Νόλεϊ . Μπορεί οι προσπάθειες που πήρε να ήταν τραβηγμένες και να ήταν άστοχος έξω από τα 6.75 αλλά τα 10 στα 14 δίποντα με προσωπικές ενέργειες και η συνεισφορά του σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού έμοιαζε με όαση και την μοναδική μας ελπίδα για να διεκδικήσουμε τη νίκη. Το προσπέρασμα του ΑΡΗ στα μισά του 2^ου δεκαλέπτου ενώ νωρίτερα η ομάδα είχε βρεθεί στο -10 είχε την υπογραφή του Νόλεϊ.

ΞΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Όσο ανταγωνιστικό και αν είχε γίνει το παιχνίδι με τις ομάδες να βρίσκονται κοντά στο σκορ ήταν φανερό ότι αυτό δεν θα συνεχιζόταν για πολύ. Από την μια ο ΑΡΗΣ να πασχίζει για κάθε άμυνα και κάθε καλάθι, από την άλλοι οι Ρουμάνοι να μπουκάρουν με ευκολία στο καλάθι μας και να σκοράρουν χωρίς καμία αντίσταση. Κάθε άστοχο σουτ μας πονούσε μιας και η άμυνα μας απουσίαζε. Με το που πήγε στο +12 παιχνίδι δεν υπήρχε ελπίδα μιας και ο ΑΡΗΣ φάνηκε να έχει ξεμείνει από ιδέες τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΑΠΟΝΤΕΣ

Ήθελε αλλά δεν μπορούσε η ομάδα σήμερα και πως να μπορέσει άλλωστε με τόσα σημαντικά προβλήματα. Παρά την βελτιωμένη συνολική εικόνα χάρη κυρίως στην εντυπωσιακή επάνοδο του Νόλεϊ και το θετικό ξεκίνημα του Κούπερ τα προβλήματα παρέμειναν στη θέση τους. Προβλήματα όπως η μονίμως μέτρια ως κακή απόδοση των Χότζ, Λαζέσφσκι, Μπάνκς και Ρόμπερτς.  Και ναι όταν επιστρέψουν οι Γούντμπερι και Μποχωρίδης η ομάδα θα είναι σαφώς καλύτερη. Τα προβλήματα όμως θα παραμείνουν εδώ. Εδώ στην άμυνα, εδώ στα ριμπάουντ, εδώ στο να πιάσεις την μπάλα και να την καρφώσεις στο καλάθι. Ίσως ο Γουίλις αν αποδειχθεί αποτελεσματικός να διορθώσει ως ένα σημείο αυτό το χάος κοντά στο καλάθι αλλά και πάλι… Ιδιαίτερα οι Χοτζ, Λαζέσφσκι και Μπάνκς όχι δεν έχουν ανταποκριθεί στις προσδοκίες αλλά αν κάτσουμε να αναλύσουμε σε τι ήλπιζε ο Καστρίτης να παίρνει η ομάδα από αυτούς τους τρεις και τι προσφέρουν ως τώρα θα απογοητευτούμε οικτρά. Δεν ξέρω πως αλλάζει όλο αυτό. Δύσκολα όμως να αλλάξει χωρίς μαζική αλλαγή προσώπων.

ΠΙΟ ΧΑΜΗΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ

Το χρειαζόταν η ομάδα το διπλό, το κυνήγησε αλλά το δυνατό «come back» του Νόλεϊ και οι βοήθειες που έδωσε ο Κούπερ στο ντεμπούτο δεν αρκούσαν. Οι Ρουμάνοι είχαν περισσότερες επιλογές, έβρισκαν εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι μας και κάπως έτσι έφθασαν στη νίκη χωρίς να ζοριστούν. Στην ουρά της βαθμολογίας ο ΑΡΗΣ μας με την ολοκλήρωση του Α’ γύρου με τη συνέχεια να μοιάζει ολοένα και περισσότερο με τυπική διαδικασία.  Ζητούμενο πλέον για την ομάδα είναι να επιστρέψουν οι τραυματίες, να τρέξουν οι πολλές(και απαραίτητες) αλλαγές στο ρόστερ και να ξεκινήσει να βρίσκει τα πατήματα της πάνω στο παρκέ. Ιδανική ευκαιρία για αυτό το ξεκίνημα το παιχνίδι της Κυριακής.

ΥΓ. Μακάρι στο τέλος αυτή την σεζόν να την μνημονεύουμε για κάποια αγωνιστική επιτυχία και όχι για το ρεκόρ άστοχων επιλογών. Πραγματικά αυτό το φετινό δεν έχει προηγούμενο! Άραγε διορθώνεται;