Μια ακόμη απίστευτη ανατροπή άγγιξε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στη Γαλλία, από το -19 του πρώτου δεκαλέπτου φθάσαμε στο +2 στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου. Στο τέλος όμως η ομάδα εγκλωβίστηκε στα επιθετικά της προβλήματα και γνώρισε την ήττα. Μπάκστον και Τολιόπουλος ξεχώρισαν όπως και ο Χάρελ, σε μια βραδιά που οι περισσότεροι παίκτες ήταν από μέτριοι έως κακοί.

ΠΙΟ ΝΩΘΡΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Δεν μας είχε συνηθίσει ο ΑΡΗΣ σε τόσο νευρικά ξεκινήματα και αυτό που παρακολουθήσαμε στα πρώτα δέκα λεπτά ήταν ένα μικρό σοκ. Όποιον και αν δοκίμασε ο Καστρίτης για να κόψει τον ρυθμό των αντιπάλων και να βρούμε και κανα καλάθι ήταν ακριβώς στο ίδιο τραγικό μοτίβο με τους υπόλοιπους.  Άδειος από ενέργεια, «παγωμένος» πνευματικά, ανήμπορος να κάνει τα βασικά και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Το 25-6 έμοιαζε με την εισαγωγή μιας εφιαλτικής βραδιά.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ

Η αλήθεια είναι ότι παρά το -17 που έληξε το πρώτο δεκάλεπτο, είχαμε μέσα μας ζωντανή την ελπίδα της αντίδρασης. Αντίδραση όπως έβγαλε η ομάδα πριν εβδομάδα στο Μαυροβούνιο απέναντι στην Μπουντουτσνοστ όπου επέστρεψε από το -16 και πήρε τη νίκη. Έτσι ακριβώς ο ΑΡΗΣ μπήκε αποφασισμένος στο δεύτερο δεκάλεπτο, ανέβασε την πίεση στην άμυνα και άρχισε επιτέλους να σκοράρει. Τολιόπουλος, Χάρελ και Μπάξτον ήταν οι πρωταγωνιστές της αντεπίθεσης με την διαφορά να εξανεμίζεται. Το τρίποντο του Τολιόπουλου 3’ μετά την έναρξη του Β ημιχρόνου μας έβαλε μπροστά στο σκορ με 37-39 και όλα συνηγορούσαν ότι δεν θα ξανακοιτούσαμε πίσω.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΔΕΙΑΣΕ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Αν και το παιχνίδι το είχαμε φέρει ακριβώς στο σημείο που θέλαμε με την ψυχολογία ξεκάθαρα υπέρ μας, η συνέχεια έδειξε άλλα. Ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε σχεδόν σε κανένα σημείο του αγώνα να βρει ρυθμό στην επίθεση και αυτό του στοίχιζε και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Η Μπούργκ όσο περνούσε ο χρόνος πρόσθετε και νέους πρωταγωνιστές στο παιχνίδι της, την ίδια στιγμή που η κούραση άρχισε να επιδρά σημαντικά στην αμυντική μας λειτουργία. Και όταν σε παιχνίδι που δεν μπορείς να βάλεις καλάθι, η άμυνα χαλαρώνει… τότε η ήττα είναι αναπόφευκτη.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Στις λεπτομέρειες θα μπορούσαμε να πούμε ότι κρίθηκε το παιχνίδι μιας και 1-2 φάσεις να πήγαιναν διαφορετικά όπως και 1-2 σφυρίγματα και ο ΑΡΗΣ θα μπορούσε να είχε κερδίσει. Αυτό βέβαια δεν αλλάζει το ότι σήμερα ήμασταν κακοί. Από το νωθρό ξεκίνημα, τα φθηνά λάθη,  μέχρι και την εκνευριστική αστοχία και τις τραγικές επιλογές… ο ΑΡΗΣ ήταν πολύ κακός. Η χαμηλή πτήση του Γκάλινατ και η τραγική εικόνα των Κατσίβελη και Μποχωρίδη έδωσαν αναγκαστικά χρόνο στον Κάρ. Και ο Κάρ αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να «σηκώσει» τον ΑΡΗ. Πόσο μάλλον όταν είσαι πίσω στο σκορ και ψάχνεις να αντιδράσεις. Και αν από τον Καρ δεν παίρνεις αυτά που θέλεις, τι να πεις και για τους Σόουζα και Γκάλινατ που η απόδοση τους μοιάζει με καρδιογράφημα; Μέχρι και ο Χάρελ που είχε μια συμπαθητική παρουσία συνεχίζει να αποφεύγει να παίρνει πρωτοβουλίες ακόμη και όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές. Καλή η άμυνα αλλά για να κερδίσεις πρέπει να βάλει και καλάθια. Μακάρι η επιστροφή των Μπλούμπεργκ και Σλαφτσάκη να αλλάξει τα δεδομένα στην ομάδα. Γιατί όπως φάνηκε χρειαζόμαστε περισσότερους πρωταγωνιστές και στην άμυνα και στην επίθεση. Κυρίως στην επίθεση.

ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ

Δεν τα παρατάει ποτέ ο ΑΡΗΣ και αυτό φάνηκε και σήμερα. Με την ίδια όμως ευκολία που γύρισε από το -19 και έφθασε στο +2, με την ίδια ευκολία διαχειρίστηκε λάθος τη συνέχεια της αναμέτρησης και ηττήθηκε. Μόνιμο πρόβλημα το μακρινό σουτ αλλά και οι βιαστικές επιλογές στον αιφνιδιασμό που και σήμερα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Μια κακή βραδιά, απέναντι σε έναν καλό αντίπαλο που το πάλεψες όσο σου το επέτρεπαν οι δυνάμεις σου. 

ΥΓ.  Αρειανάρα μου. ούτε στη Γαλλία μόνος σου!

Η εγκληματική αδιαφορία της διοίκησης Λάσκαρη έχει φέρει την ομάδα σε τραγικό σημείο με το banαπό τη FIBAπου η αλήθεια είναι ότι το περιμέναμε να ακολουθεί αυτό της αποχώρησης του Βασιλόπουλου. Παρά τα προβλήματα και τις διοικητικές εξελίξεις που αναμένεται να υπάρξουν προπονητής  ο  προπονητής,  οι παίκτες  και ο κόσμος της ομάδος οφείλουν να γίνουν μια γροθιά και να κάνουν όλοι μαζί αυτό που ξέρουν καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο όταν συναντούν ομάδες από τη γειτονική χώρα.

Η Μπεσίκτας είναι αδιαμφισβήτητα η καλύτερη ομάδα του ομίλου και σε συνδυασμό με την κατάσταση στη δική μας ομάδα ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί πόσο δύσκολο είναι το σημερινό παιχνίδι. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο  Π.Γιαννάκης και οι παίκτες του δεν θα πρέπει να παλέψουν με όλες τις δυνάμεις τους για να πάρουν τη νίκη. Ο Γ.Αθηναίου δύσκολα να αγωνισθεί, όπως και ο Πουλιανίτης που είναι το νέο πρόβλημα της τελευταίας στιγμής. Οι Τούρκοι από την άλλη έχοντας εξασφαλίσει την πρόκριση και ιδιαίτερα τα εκτός έδρας παιχνίδια τα αντιμετωπίζουν ελαφρώς αδιάφορα και ως ευκαιρία να ξεκουράσουν κάποιους παίκτες. Οι 2 τελευταίες ήττες από την Αβελίνο και την Ζιελόνα Γκόρα όπου εμείς κερδίσαμε αυτό ακριβώς δείχνει και αυτή την υπεροψία και αδιαφορία των Τούρκων πρέπει να εκμεταλλευτούμε. Κάτι που απαιτεί πάθος, δύναμη και συγκέντρωση επί 40' από όλους όσους αγωνισθούν.

Από τα χέρια του Λάσκαρη περνάει και το αύριο του ΑΡΗ και όπως είναι λογικό το μυαλό όλων είναι εκεί. Για 2 ώρες όμως σήμερα το απόγευμα θα τα αφήσουμε όλα στην άκρη, θα γεμίσουμε το Παλέ και με τον τρόπο που μόνο εμείς ξέρουμε θα σπρώξουμε την ομάδα στη νίκη. Άλλωστε δεν θα είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που ο Αυτοκράτος θα κοντράρει προγνωστικά και προβλήματα. Με τον κόσμο όμως στο πλευρό του δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Όλοι στο Παλέ γιατί ΑΡΗ μου δεν γίνεται αλλιώς!

ΥΓ. Πότε δεν επικαλεστήκαμε μέσα από το PlanetARIS.grότι γνωρίζουμε την απόλυτη αλήθεια και ξέρουμε ποιο είναι το καλύτερο για την ομάδα αλλά… διαβάζοντας τα σημεία της πρότασης Αρβανίτη, ενός ανθρώπου που εμπιστεύεται και σέβεται αν όχι όλος ο κόσμος τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία των φίλων της ομάδος είναι να σε πιάνει θλίψη. Και δείχνει και ως ένα σημείο γιατί οι περισσότερες διοικητικές προσπάθειες στον σύλλογο ΑΡΗ καταλήγουν σε αποτυχία. Με τέτοιες προτάσεις φυσικά και ο κάθε παράγοντας έξω από τη δεξαμενή των παραγόντων του ΑΡΗ που θα έχει και 2-3 φράγκα και θα πουλήσει και λίγο πρόλογο περί πολυετών πλάνων και οικονομικής εξυγίανσης θα φανεί πιο αρεστός και ελπιδοφόρος από προτάσεις όπως συσπείρωση και άλλα θεωρητικά που ίσως…

Ισόπαλος αναδείχθηκε ο ΑΡΗΣ μας με τα Γιάννινα σε και αποκλείστηκε από τη συνέχεια του κυπέλλου σε ένα παιχνίδι που το είχε φέρει στα μέτρα του και ήταν αγκαλιά με την πρόκριση. Η ομάδα παρά το μαζικό ροτέισον παρουσιάστηκε καλή, σαφώς ανώτερη από τον αντίπαλο που έμεινε  σχετικά νωρίς με 10 παίκτες, προηγήθηκε στο σκόρ αλλά στο τέλος με ένα παιδικό λάθος πέταξε την νίκη-πρόκριση στα σκουπίδια.

Οι πολλές αλλαγές στην ενδεκάδα δεν φάνηκαν να επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό την εικόνα της. Έλειπαν οι εμπνεύσεις του Πλατέλλα και η μαχητικότητα 2-3 παικτών αλλά σε γενικές γραμμές η ομάδα στάθηκε καλά. Σίγουρα σε σχέση με τον ΠΑΣ ήταν καλύτερη, είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων, δεν απειλήθηκε σχεδόν καθόλου και κυνήγησε το γκολ που τελικά ήρθε με κεφαλιά του Μιλούνοβιτς στο 60'. Και αν κανείς συνυπολογίσει ότι από το τέλος του πρώτου ημίχρονου οι αντίπαλοι μας έπαιζαν με 10 παίκτες ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι ήμασταν αγκαλιά με τη νίκη. Μια νίκη που δεν ήρθε μιας και στο 72' ο Μαραγκός δεν συνεννοήθηκε σωστά με τον Αναγνωστόπουλο και έδωσαν την ευκαιρία να γράψει το τελικό 1-1.  Συνολικά η ομάδα άρεσε, παρόλα αυτά από κάποιους παίκτες συγκεκριμένα περιμέναμε να αρπάξουν την ευκαιρία και να δείξουν το κάτι παραπάνω. Ενώ και ο Σπανός που κατεύθυνε την ομάδα από την κερκίδα όπως φάνηκε δεν διάβασε σωστά την εξέλιξη του παιχνιδιού, αδράνησε στις αλλαγές του ενώ θα μπορούσε αν λειτουργούσε πιο γρήγορα και πιο έξυπνα θα μπορούσε να περιορίσει μετά το 1-0 τους αντιπάλους μας σε παθητικό ρόλο αυξάνοντας την πίεση ή με γυρνώντας σε παιχνίδι αντεπιθέσεων εκμεταλλευόμενος την αριθμητική υπεροχή μας να πετυχαίναμε και ένα δεύτερο γκολ.

Ένα γκολ στις καθυστερήσεις με τον Πανιώνιο και μια στιγμιαία αδράνεια στο σημερινό παιχνίδι ήταν αρκετά για να αποκλειστούμε άδοξα σε έναν θεσμό που θέλαμε να προχωρήσουμε και να ζήσουμε πιο δυνατά παιχνίδια που τα έχουμε ανάγκη. Έτσι όμως είναι το ποδόσφαιρο και από τη στιγμή που αποκλειστήκαμε πλέον όλο το ενδιαφέρον περιορίζεται στην προσπάθεια της ανόδου. Και εκεί δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για λάθη αλλά ούτε και για ατυχίες στην καθυστερήσεις.

Την ξέφρενη πορεία που έχει η ομάδα μας εδώ και 5 αγωνιστικές που έχει το απόλυτο θέλει να συνεχίσει και σήμερα, αυτή την φορά για τον θεσμό του κυπέλλου. Ο ΠΑΣ Γιάννινα αν και αγωνίζεται μια κατηγορία πιο πάνω από εμάς σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί φόβητρο και παρά το ροτέισον που θα κάνει ο Σπανός η ομάδα θα πρέπει να πάρει τη νίκη. Μια νίκη που ισοδυναμεί με πρόκριση στους 16, κάτι που θα έχει πολλά οφέλη για την ομάδα μας!

Αρκετές φορές από το καλοκαίρι έχουμε ακούσει τον Π.Μυροφορίδη και τον Δ.Σπανό να μιλάνε για το ρόστερ του ΑΡΗ τονίζοντας ότι φέτος λείπουν οι αστέρες που βάζουν τον εαυτό τους πάνω από την ομάδα και άπαντες είναι ετοιμοπόλεμοι να τα δώσουν όλα μέσα στο γήπεδο όποτε αυτό ζητηθεί από τον προπονητή τους. Οπότε το σημερινό παιχνίδι αποτελεί την ιδανική ευκαιρία για να δει ο Σπανός και όλοι μας κατά πόσο ισχύει αυτό αλλά και για τους παίκτες που δεν έχουν ως τώρα παιχνίδια στα πόδια τους να αποδείξουν ότι θα πρέπει ο προπονητής να τους υπολογίζει. Παίκτες όπως οι Μπαργκάν, Μιλούνοβιτς και ο Τσουμάνης θεωρητικά θα περιμέναμε να είχαν περισσότερο χρόνο συμμετοχής αλλά οι συγκυρίες ως τώρα τους έχουν περιορίσει στην αναμονή. Ώρα λοιπόν να μας δείξουν και αυτοί όπως και όλοι όσοι αγωνιστούν σήμερα τι πραγματικά αξίζουν!

Η άνοδος με την "καλή πορεία" στο κύπελλο δεν είναι κάτι που μπαίνει σε ζυγαριά. Το να βάζουμε όμως ζυγαριά σε αγωνιστικούς στόχους είναι κάτι εντελώς λανθασμένο. Ο ΑΡΗΣ όποτε και όπου και αν αγωνίζεται οφείλει να έχει μοναδικό στόχο τη νίκη. Ναι αλλαγές θα υπάρχουν αλλά αυτό δεν λέει απολύτως τίποτα. Η νίκη πρόκριση θα είναι ευεργετική για την ομάδα από πολλές πλευρές. Το δέλεαρ να δώσουμε μερικά δυνατά παιχνίδια στο κατάμεστο Κλ.Βικελίδης είναι μεγάλο. Και ποτέ δεν ξέρεις… μπορεί στο τέλος να τους τρελάνουμε όλους! Οπότε δυνατά ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ για την πρόκριση! 

Ανήμπορος να ακολουθήσει τον ρυθμό της Νίμπουργκ για 40' παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα. Οι Τσέχοι έκαναν σπουδαία εμφάνιση, τιμώρησαν κάθε αδράνεια της άμυνας και μας οδήγησαν σε μια από τις πιο ταπεινωτικές ήττες της Ευρωπαϊκή μας ιστορίας. Χωρίς ενέργεια και πάθος η πλειοψηφία των παικτών μας, έλειψε και η ψυχραιμία από τον πάγκο.

Με εκνευριστικά ποσοστά ευστοχίας έξω από τα 6.75 ξεκίνησαν οι Τσέχοι δείχνοντας από την αρχή αυτό που θα ακολουθούσε παίρνοντας από νωρίς διψήφια διαφορά πόντων. Ο ΑΡΗΣ όμως όσο περνούσε ο χρόνος έδειξε να προσαρμόζεται στο παιχνίδι των αντιπάλων και παίζοντας στο δεύτερο δεκάλεπτο εξαιρετικό μπάσκετ κατάφερε να ισοροοπήσει το παιχνίδι . Όπως όμως και με τον Κόροιβο έτσι και σήμερα φάνηκε ότι σε αυτό το άναρχο  το runandgun στυλ παιχνιδιού για την ώρα η ομάδα δεν έχει λύσεις. Όταν μάλιστα και ο πάγκος δυσκολεύεται να διαβάσει το παιχνίδι σωστά και να δείξει τον σωστό τρόπο αντίδρασης τότε τα πράγματα γίνονται τραγικά. Ο Δράκος στο Β ημίχρονο στην προσπάθεια να ενισχύσει την περιφερειακή άμυνα παρασύρθηκε και αυτός από τον ξέφρενο ρυθμό της Νίμπουργκ, επέμεινε υπερβολικά στην χρησιμοποίηση του Τσαϊρέλη.  Ως αποτέλεσμα ο μοναδικός παίκτης που μπορούσε να γεμίσει τη ρακέτα αλλά και να κόψει τους εύκολους πόντους κάτω από το καλάθι ξεχάστηκε στον πάγκο και οι Τσέχοι μετέφεραν το πάρτι από την περιφέρεια κοντά στο καλάθι μας που σαν σε προπόνηση έφθαναν σε λέι απ. Με την ομάδα να βρίσκεται σε κατάσταση πανικού κύλησε μέχρι το τέλος η αναμέτρηση με το κοντέρ να σταματάει στο ντροπιαστικό -29… Είναι φανερό ότι η ομάδα είναι ανέτοιμη και δεν έχει την απαραίτητη συνοχή όπως και το ότι υστερεί σε αθλητικά προσόντα. Η απόκτηση του δυναμικού Πέτγουεϊ είχε ως στόχο να καλύψει το συγκεκριμένο κενό αλλά από την στιγμή που ο Αμερικάνος ταλαιπωρείται από χρόνιους τραυματισμούς το πρόβλημα όχι μόνο παραμένει αλλά γίνεται ακόμη πιο έντονο μιας και από πίσω υπάρχουν άπειροι παίκτες που δεν μπορούν να δώσουν λύσεις όταν τα πράγματα είναι δύσκολα.

Από τις πιο δύσκολες  βραδιές που έχουμε ζήσει μιας και ο  αντίπαλος μας σε καμία περίπτωση θεωρητικά δεν ήταν η ομάδα που θα μας διέσυρε. Λογικό να υπάρχει απογοήτευση αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στο ξεκίνημα  και ότι η ομάδα προετοιμάζεται μέσα από τα επίσημα παιχνίδια. Ας  προσπαθήσουμε να κρατήσουμε στο μυαλό μας την αντίδραση μας στο πρώτο ημίχρονο και κάποια εξαιρετικά  playsπου έβγαλε η ομάδα και όλο το υπόλοιπο να το διαγράψουμε από τη μνήμη μας. Όπως κάτι αντίστοιχο θα πρέπει να κάνει και ο Π.Γιαννάκης και οι παίκτες του ώστε να μην ξαναζήσουμε βραδιές πίκρας σαν τη σημερινή…

ΥΓ. Μπράβο στα παλικάρια που βρέθηκαν στο πλευρό της ομάδος. 

ΥΓ2. Αρρωστημένο πράγμα να περιμένεις στη γωνία για το πότε θα χάσει η ομάδα που αγαπάς για να  βγάλεις χολή... 

Με το δεξί μπήκε στις επίσημες υποχρεώσεις της η αγαπημένη μας ομάδα κερδίζοντας με 0-1 τον Παναιγιάλειο .   3 βαθμοί που μας δίνουν ξεκάθαρο προβάδισμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου μετά το Χ στην άλλη αναμέτρηση του ομίλου μας. Μια νίκη που παρά την μέτρια εμφάνιση φέρνει έναν αέρα αισιοδοξίας ενόψει της μάχης της ανόδου που είναι και ο μεγάλος μας στόχος.

Ένα ανούσιο παιχνίδι χωρίς ευκαιρίες είδαμε στο πρώτο μέρος και από τις δύο ομάδες που έτρεχαν πάνω κάτω στο γήπεδο χωρίς να μπορούν να δημιουργήσουν κάτι. Στην επανάληψη και μετά την είσοδο του Πλατέλλα η ομάδα βελτιώθηκε και κατάφερε να σκοράρει με τον βραχύσωμο παίκτη να κάνει ένα εξαιρετικό ντεμπούτο δικαιολογώντας τον ενθουσιασμό που προκάλεσε το άκουσμα της μεταγραφής του. Κατά τα άλλα η ομάδα έδειξε να έχει αντοχές, δύναμη, τρεξίματα και διάθεση αλλά και πάρα πολλά προβλήματα στον τομέα της επιθετικής ανάπτυξης. Εκεί οπού οι εμπνεύσεις απουσίαζαν και μόνο  η πίεση μας και τα λάθη των αντιπάλων μας  έδιναν την ευκαιρία να γίνουμε απειλητικοί.

Η ομάδα δεν εντυπωσίασε αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν μόλις το πρώτο παιχνίδι. Ο Παναιγιάλειος μπορεί να μην είναι καμία ομάδα φόβητρο αλλά δεν παύει να είναι ομάδα της FootballLeagueπου θα αντιμετωπίσουμε στο πρωτάθλημα. Πιθανόν στα παιχνίδια πρωταθλήματος όπου θα υπάρχει περισσότερη σκοπιμότητα τα πράγματα να είναι και πιο δύσκολα. Από την άλλη όμως υπάρχει το περιθώριο χρόνου η ομάδα να βελτιωθεί, να βρει κάποιους αυτοματισμούς στην επίθεση και να παρουσιαστεί πανέτοιμη όταν ξεκινήσει αυτό το δύσμοιρο πρωτάθλημα της Football League.

ΥΓ. Εξαιρετικές οι νέες φανέλες ! Άρεσαν πολύ!

Πρεμιέρα στις επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις για την αγαπημένη μας ομάδα όπου σήμερα στις 20.30 αντιμετωπίζει την ομάδα του Παναιγιάλειου για το θεσμό του κυπέλλου! Ένα παιχνίδι ξεχωριστής σημασίας μιας και από σήμερα θα πρέπει το σύνολο που έστησε ο Π.Μυροφορίδης, υπό τις οδηγίες του Δ.Σπανού να δικαιολογήσουν την αισιοδοξία του καλοκαιριού παίρνοντας την πρώτη νίκη της χρονιάς.

Όπως  σε όλα τα φιλικά που δώσαμε στην προετοιμασία όπου δεν είχαμε εικόνα  όσο και στο φιλικό  με τη Βέροια που παρακολουθήσαμε στο Κλ.Βικελίδης είχαμε επισημάνει ότι τα φιλικά παιχνίδια δεν μπορούν να ληφθούν ως σοβαρό κριτήριο για όλους εμάς. Ναι μεν ο προπονητής κάνει τις δοκιμές του και βλέπει αυτά που θέλει να δει αλλά η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω δεν έχει καμία απολύτως σχέση με ένα πραγματικό παιχνίδι. Η έλλειψη σκοπιμότητας, οι πολλές δοκιμές(και αλλαγές)  και η προφύλαξη των παικτών από τους τραυματισμούς είναι μερικά από αυτά που συμβαίνουν στα φιλικά σε αντίθεση με τα επίσημα παιχνίδια.  Έτσι λοιπόν από τους παίκτες του Δ.Σπανού περιμένουμε να δούμε την δίψα για διάκριση , την μαχητικότητα και όλα αυτά τα στοιχεία που θα είναι ικανά να μας πείσουν ότι ο φετινός ΑΡΗΣ μπορεί να πετύχει εκεί που απέτυχε ο περσινός.

Το περιθώριο για πειράματα και δοκιμές δεν υπάρχει και ο ΑΡΗΣ σε αυτά τα χρόνια μακριά από την σουπερλίγκα ουσιαστικά παίζει την ίδια του την ύπαρξη. Καλή η όλη θεωρία περί διαφορετικής φιλοσοφίας και του στησίματος μιας ομάδος στα μέτρα της FootballLeagueπου θα είναι ικανή να πάρει την άνοδο, αρκεί φυσικά να μην μείνει μια απλή θεωρία… Ας γίνει λοιπόν η καλή αρχή σήμερα για να φτιαχτούμε λίγο παραπάνω ενόψει Μπόκα και της έναρξης του πρωταθλήματος, όποτε και αν ξεκινήσει…

Με τυπική διαδικασία μοιάζει η υπόθεση πρόκριση στην επόμενη φάση του Basketball Champions League όπου με νίκη σήμερα μόνο με σενάρια που ξεπερνάνε την φαντασία μπορεί η ομάδα μας να αποκλειστεί. Και όταν αντίπαλος σου είναι η Ναχαρίγια από το Ισραήλ όπου στον πρώτο γύρο είχες στήσει μέσα στην έδρα της ένα τρελό πάρτι τότε παρά τις ιδιαιτερότητες του αγώνα, η νίκη θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Ναι μεν στα χαρτιά πολλά παιχνίδια θεωρούνται εύκολα αλλά στην πράξη οι παίκτες μας πρέπει να αποδείξουν την ανωτερότητα τους. Το παιχνίδι λόγω των πολλών προβλημάτων τραυματισμού που παρά την επιστροφή των Γιάνκοβιτς και Καββαδά συνεχίζουν να υπάρχουν αλλά και την "πληρότητα" των Ισραηλινών σε σχέση με την πρώτη αναμέτρηση θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ιδιαίτερη σοβαρότητα. Είτε χωρίς πόιντ γκάρντ είτε με τον νέο στο ρόστερ τους η Ναχαρίγια δύσκολα να αποτελέσει απειλή, οπότε το ζητούμενο είναι το πως θα παρουσιαστεί η δική μας η ομάδα. Στον αγώνα με τον Απόλλων Πατρών για περίπου 23' παίξαμε ίσως το καλύτερο μπάσκετ από το ξεκίνημα της σεζόν. Και αυτό χωρίς Αμερικάνους μέσα... κάτι που ενισχύει την άποψη που πολλές φορές έχουμε τονίσει μέσα από εδώ ότι ανεξάρτητα από τους τραυματισμούς και τα πρόσωπα η ομάδα οφείλει να κάνει τα βασικά και να παίζει ορθολογικό μπάσκετ. Στην Πάτρα αυτό ακριβώς έκανε με αποτέλεσμα να φθάσει σε μια εύκολη νίκη και για μεγάλο χρονικό διάστημα να εντυπωσιάσει. Έτσι δυνατά και μυαλωμένα θα πρέπει να παίξουμε και σήμερα.

 Ήδη με την ολοκλήρωση της τελευταίας αγωνιστικής στο Ελληνικό πρωτάθλημα άρχισε αυτός ο "μηχανισμός ωραιοποίησης" των πάντων που έχουν σχέση με τον μπασκετικό ΑΡΗ να μιλάνε για την 4η θέση στην οποία έμεινε μόνη η ομάδα μας μιλώντας για "στόχους" παρά τις αντιξοόητες. Αφήνοντας φυσικά στην άκρη ότι δεν "βολεύει" όπως την εικόνα που δεν έχει καμία σχέση με το "καλό και ελκυστικό μπάσκετ" αλλά και το αυτονόητο βήμα παραπάνω σε σχέση με πέρσι που "αγχώνει". Το να γίνεται όμως συζήτηση για την πρόκριση από αυτόν τον όμιλο πραγματικά προσβάλλει την ιστορία της ομάδος μας αλλά και τη δική μας νοημοσύνη. Νίκη και καλή εμφάνιση αδιαπραγμάτευτος στόχος και για σήμερα.

ΥΓ. Πολύ καλό και ταυτόχρονα μοναδικά Αρειανό. Ο κορυφαίος Έλληνας κόουτς βρίσκεται στον ΑΡΗ και ο κορυφαίος προπονητής στην Ευρώπη και πρώην του ΑΡΗ βρίσκεται στον Προμηθέα Πατρών! Μα καλά είναι δυνατόν ο βοηθός του Ίβκοβιτς(σαν να λέμε το ίδιο πράγμα) με τόσους τίτλους στο παλμαρέ του να μην πάει σε κάποια ομάδα της Ευρωλίγκας και να παλέψει για την σωτηρία του Προμηθέα Πατρών στην Ελληνική Basket League? Άραγε τώρα τα λιβανηστήρια που προωθούσαν τον Αγγέλου ως τον επόμενο προπονητή του ΑΡΗ θα συνεχίσουν και τώρα;  

Με ανεβασμένη την ψυχολογία μετά το ευχάριστο αποτέλεσμα της κλήρωσης του κυπέλλου όπου έφερε στον δρόμο μας την ΑΕΚ μέσα στο Nick Galis Hall η ομάδα μας καλείται να αντιμετωπίσει την Μονακό στο πιο δύσκολο παιχνίδι μέχρι το τέλος του 2016. Η ήττα από τους Σκάιλαϊνερς ξενέρωσε αρκετό κόσμο αλλά τόσο στη Γερμανία όσο και στη Λευκάδα φάνηκαν κάποια σημάδια βελτίωσης κυρίως σε επίπεδο αποτελεσματικότητας και συγκέντρωσης αλλά και τακτικής. Το αν θα έχει συνέχεια η εμφάνιση του Σαββάτου θα φανεί πάνω στο παρκέ.

Η κυπελλούχος Γαλλίας Μονακό βρίσκεται στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος ενώ στην Ευρώπη έχει μόλις μια ήττα από την Μπάνβιτ, κάτι που λέει πολλά για την δυναμική και την κατάσταση που βρίσκεται ο σημερινός μας αντίπαλος. Μια κλασσική γαλλική ομάδα με πλούσια αθλητικά προσόντα, παίζει σε γρήγορο τέμπο και αρκετά άναρχα. Ένα στυλ παιχνιδιού που αρκετές φορές φέτος μας έχει βολέψει και κυρίως με τον Κάμινγκς έχουμε κάνει ζημιές στην αντίπαλη άμυνα. Πάντως ο ΑΡΗΣ ίσως να είναι σοφότερο να μην ακολουθήσει τον ρυθμό των Γάλλων αλλά να προσπαθήσει να επιβάλλει το δικό του τέμπο. Καθοριστικός παράγοντας θα είναι και σήμερα το μακρινό σουτ αλλά και το ξεκίνημα του αγώνα. Αν η ομάδα μπει δυνατά, θα αποκτήσει την απαραίτητη αυτοπεποίθηση και όλα θα γίνουν πιο εύκολα. Η νίκη που θα μας επαναφέρει στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας(ίσως και στην πρώτη)πρέπει να έρθει πάση θυσία. Είναι σημαντικό ο ΑΡΗΣ να τερματίσει σε μια από τις 2 πρώτες προνομιούχες θέσεις ώστε η συνέχεια στον θεσμό να είναι πιο βατή.

Η Μονακό μαζί με την Μπάνβιτ είναι με διαφορά οι πιο δυνατοί αντίπαλοι μας σε αυτόν τον όμιλο. Η νίκη με την Μπάνβιτ ήταν απλά η απόδειξη ότι σε αυτόν τον θεσμό ταβάνι δεν υπάρχει. Με την ίδια φιλοσοφία σήμερα το βράδυ θα πρέπει να αγωνιστούμε κόντρα στην Μονακό. Μια νίκη θα επαναφέρει την αισιοδοξία και θα αφυπνίσει όλους αυτούς που ασπάζονται τις απόψεις περί του άθλου της πρόκρισης και της αποφυγής ουσιαστικού στόχου όπως είναι η κατάκτηση του τροπαίου... Όπως στόχος πρέπει να είναι και η κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδος. Η κλήρωση δεν αφήνει περιθώρια για δικαιολογίες. Χρόνος υπάρχει ώστε να διορθωθούν όλα τα κακώς κείμενα και στις 14 Ιανουαρίου να παρουσιαστούμε πανέτοιμοι για την πρόκριση. Όσο για σήμερα γεμίζουμε το ανανεωμένο και πολύ όμορφο με το σήμα του Αυτοκράτορα στο κέντρο του γηπέδου Nick Galis Hall και σπρώχνουμε την ομάδα στη νίκη!

ΥΓ. Καμιά φορά λέμε για την ατυχία φέτος με τους τραυματισμούς(αν και δύσκολα να  βρει κανείς χρονιά χωρίς τραυματισμούς) αλλά κανείς δεν μιλάει για την απίστευτη τύχη με τις κληρώσεις. Από το Ελληνικό πρωτάθλημα, μέχρι το Basketball Champions League με τις αλλαγές στους ομίλους αλλά και το κερασάκι στην τούρτα με τον ημιτελικό του κυπέλλου. Ένα πρόγραμμα σε Ελλάδα και Ευρώπη που παρόλο που ως τώρα δεν το έχουμε εκμεταλλευτεί με κάποιες ανόητες ήττες εξαρχής ήταν ότι καλύτερο. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τον ημιτελικό με την ΑΕΚ. Μια ΑΕΚ που αν δεν τις είχαμε δώσει τον "αέρα" πέρσι να πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει μέσα στο  Παλέ ήδη θα τα είχε βάψει μαύρα. Ας κάνουν ότι χρειάζεται διοίκηση και προπονητής ώστε ο ΑΡΗΣ να πάρει την πρόκριση. Τεράστια ευκαιρία για να κατακτήσουμε έναν τίτλο και να πανηγυρίσουμε για αληθινές επιτυχίες και όχι "επιμέρους στόχους". Μην την σπαταλήσετε...