Όπως ακριβώς με τον Ιωνικό έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας παίρνοντας ενέργεια από τον κόσμο του έδειξε το καλό του πρόσωπο και κέρδισε εύκολα τον Προμηθέα! Αποθεώθηκε ο Νίκος Γκάλης και η παρέα του στο τελετουργικό της απονομής του 22^ου τίτλου της ομάδας. Μια αδικία 37 ετών που δείχνει πολλά για εκείνη την εποχή που ο ΑΡΗΣ μεγαλουργούσε μιας και ακόμη και τότε που είχε όλη την Ελλάδα στο πλευρό του υπήρχαν οι κομπλεξικοί που ότι μπορούσαν να του κλέψουν το κλέβανε.

ΑΛΛΟΣ ΑΡΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ

Την διαφορετική νοοτροπία που δείχνει σχεδόν όλη την χρονιά στα εντός και στα εκτός έδρας επιβεβαίωσε ο ΑΡΗΣ μας και σήμερα απέναντι στον Προμηθέα. Από την αρχή μπήκε ορεξάτος, με δύναμη και αποφασιστικότητα ώστε να φθάσει στη νίκη. Με ηγέτη τον Τολιόπουλο και τους υπόλοιπους να προσφέρουν όλοι σημαντικές βοήθειες σε άμυνα και επίθεση δεν άφησε κανένα περιθώριο στον αντίπαλο του. Μοναδικό εμπόδιο ήταν η χαλάρωση όταν η διαφορά ξεπερνούσε το +15 αλλά και αυτό καταφέραμε στην πορεία του παιχνιδιού να διαχειριστούμε και να μην αγχωθούμε για τη νίκη.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΜΙΑ ΑΔΙΚΙΑ 37 ΕΤΩΝ

Συγκινητικές στιγμές εξελίχθηκαν στην ανάπαυλα του ημιχρόνου, με τον αξεπέραστο Νίκο Γκάλη να σηκώνει τον 22^ο τίτλο της ομάδας ψηλά και το λάβαρο του Super Cup του 1986 να παίρνει τη θέση του στην οροφή του Παλέ! Ζεστό το χειροκρότημα του κόσμου και ένα τεράστιο ευχαριστώ σε αυτή την ομάδα για τις στιγμές που μας χάρισε. Στιγμές που όσο και αν προσπάθησαν οι επόμενοι κανείς δεν κατάφερε ούτε την μυρωδιά της εποχής να πλησιάσει. Πέρα από την αποκατάσταση της αδικίας που είχε γίνει τότε και ο τίτλος δεν είχε αναγνωριστεί όπως θα έπρεπε υπάρχει και ένα ηχηρό χαστούκι σε όλους αυτούς τους «πονεμένους» της εποχής εκείνης που προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την ιστορία. Μιλάνε για τον ΑΡΗ της Ελλάδος λες και ο ΑΡΗΣ ήταν κάποιο «κατεστήμενο» εκείνης της εποχής ανάλογο των «μεγάλων» της σημερινής. Άντε φανταστείτε τώρα να πάρει ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός έναν τίτλο μέσα στο γήπεδο και την ΕΟΚ ή οποιαδήποτε άλλη αθλητική αρχή να ανακαλύπτει κάποιον λόγο για να μην τον αναγνωρίσει. Γελάνε και οι πέτρες… Ο ΑΡΗΣ τότε, όπως πάντα ότι κέρδισε και ότι κερδίζει το κάνει με την αξία του κόντρα σε όλα και όλους!

ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΡΑ ΤΟΥ 1986

Όσο και αν απέχει η σημερινή ομάδα από εκείνες τις σπουδαίες στιγμές, οι χρυσές σελίδες που έχει γράψει ο Αυτοκράτορας παραμένουν ανεξίτηλες στις μνήμες και στις καρδιές μας και μοιάζουν ικανές να εμπνεύσουν τον σύλλογο ακόμη και σήμερα. Παρασυρόμενοι από το κλίμα ενθουσιασμού που υπήρχε στο κατάμεστο Παλέ οι παίκτες του Γ.Καστρίτη κέρδισαν με ευκολία τον Προμηθέα βάζοντας και αυτοί το λιθαράκι τους στην γιορτή που είχε στηθεί. Συγκίνηση και δέος για τον αξεπέραστο Νίκο Γκάλη και την παρέα του που σήκωσαν το super cup του 1986 με καθυστέρηση 37 ετών.  Ευλογημένοι όσοι τα ζήσαμε!

Μια ανάσα από τη νίκη έφθασε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Πάτρα αλλά τελικά δεν τα κατάφερε και γνώρισε την ήττα χάρη σε ένα τρίποντο 2΄΄ πριν το φινάλε. Προβληματική η εικόνα της ομάδας που ιδίως στην επίθεση δεν ήξερε τι έκανε όπως και στα αμυντικά ριμπάουντ όπου έχαναν το ένα μετά το άλλο. Ωστόσο η μέτρια παρουσία του ΑΡΗ μας δεν ήταν η αιτία της ήττας μιας και οι 3 διαιτητές της αναμέτρησης που φρόντισαν να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον.  Ίσως να καταγράφηκε και ένα μπασκετικό ρεκόρ σήμερα στην Πάτρα με τους πόντους από βολές του Προμηθέα να πλησιάζουν το 50% των πόντων που πέτυχε!

ΜΕ ΟΔΗΓΟ ΤΟΝ ΧΑΓΚΙΝΣ

Από το ξεκίνημα της σεζόν έχουμε τονίσει αρκετές φορές ότι ο Χάγκινς είναι ο πιο κομβικός παίκτης του φετινού ΑΡΗ. Όταν έχει την μπάλα ο Χάγκινς στα χέρια του τότε τα πάντα ρολάρουν πιο σωστά. Από το κατέβασμα της μπάλας μέχρι και την τελική προσπάθεια που θα πάρει και τις ασίστ που μοιράζει. Κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ μπήκε καλά στο παιχνίδι και έδειξε στον Προμηθέα ότι είχε στο μυαλό του μόνο την νίκη.

ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΚΑΜΙΚΑΖΙ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΑΡΩΔΙΑ

Όποια και αν ήταν η εικόνα του ΑΡΗ ελάχιστη σημασία είχε μιας και οι 3 διαιτητές είχαν σήμερα ξεκάθαρη αποστολή. Να κερδίσει πάση θυσία ο Προμηθέας. Κάθε ανάσα των παικτών μας και από ένα φάουλ… ενώ ας μην ξεχνάμε τα εκτός φάσης φάουλ, την υπερβολική ανοχή στο ξύλο που έτρωγαν οι παίκτες μας κάτω από το καλάθι και φυσικά τις 2 τεχνικές εφεύρεση με αποκορύφωμα την 2^ή  λίγα δευτερόλεπτα πριν την λήξη. Μια τεχνική ποινή την οποία δεν κατάλαβε κανείς γιατί δόθηκε και ουσιαστικά έδωσε με αυτόν τον τρόπο τον πρώτο λόγο στον αντίπαλο μας για να πάρει τη νίκη. Οι 18 βολές που βάρεσαν περισσότερες και τα 5 παραπάνω φάουλ που χρεωθήκαμε δεν αποτυπώνουν ούτε στο ελάχιστο τον εμετικό τρόπο με τον οποίο σφύριζαν οι 3 διαιτητές.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ

Όπως φάνηκε και σήμερα, ότι έχτισε ο Γ.Καστρίτης και οι παίκτες του στο ξεκίνημα της χρονιάς μετά τον τραυματισμό του Χάγκινς και τον ερχομό του Μήτρου-Λόνγκ έχει γκρεμιστεί οριστικά. Η ομάδα έχει χάσει κάθε ίχνος συνοχής σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού της ενώ όταν απουσιάζει ο Χάγκινς από το παρκέ κάθε επίθεση μας μοιάζει με λαχνό λαχείου. Όταν μάλιστα στα τελευταία παιχνίδια χάνεις και την μάχη των ριμπάουντ τόσο εντυπωσιακά τότε κάτι έχει στραβώσει για τα καλά. Δεν γνωρίζω τις δυνατότητες και τις σκέψεις της διοίκησης σε σχέση με το ενδεχόμενο αντικατάστασης κάποιου ή κάποιων ξένων παικτών αλλά αν υπάρχει αυτή η προοπτική τότε τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να προχωρήσει. Το παλεύει ο Καστρίτης αλλά ίσως και να μην χωράνε αυτοί οι παίκτες μαζί λόγω του προσωπικού αγωνιστικού στυλ. Μήτρου Λόνγκ και Τολιόπουλος είναι σχεδόν ίδιου στυλ παίκτες και όταν παίζουν ταυτόχρονα μπερδεύονται. Ενώ και ο Νότε που απαλλάχθηκε(ορθώς) από το κατέβασμα της μπάλας εξακολουθεί να μην ξέρει πως να διαχειριστεί τις δυνατότητες τους. Στους ψηλούς τα πράγματα είναι οριακά και απλά ανεχόμαστε μετριότατες εμφανίσεις με κάποιες εκλάμψεις. Ή το ξαναπαίρνεις από την αρχή το πλάνο Καστρίτη ή ξεκινάς τις αλλαγές προσώπων. Διαφορετικά δύσκολα αυτοί οι παίκτες να μπολιάσουν ξανά όλοι μαζί όπως στην αρχή.

ΣΑΝ ΠΡΟΒΑΤΟ ΣΤΗΝ ΣΦΑΓΗ

Δεν ήταν καλός ο ΑΡΗΣ σήμερα στην Πάτρα και αυτό είναι κάτι που δεν κουκουλώνεται. Η ομάδα του Γ.Καστρίτη εδώ και καιρό έχει χάσει τη συνοχή της και συνεχίζει να προβληματίζει…  Ψιλά γράμματα όμως όλα τα παραπάνω μιας και ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ ήταν καλύτερος του αντιπάλου του και αν δεν υπήρχε η «μαφία της διαιτησίας» θα πανηγυρίζαμε ακόμη μια νίκη. Με αυτούς τους διαιτητές όμως ο ΑΡΗΣ μόνο με θαύμα σαν και αυτό που λίγο έλειψε να γίνει θα έφευγε με τη νίκη. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η διαιτησία όσο θα σε βρίσκει αδύναμο αγωνιστικά θα σε πατάει. Ας ασχοληθούν λοιπόν οι «υπεύθυνοι» εντός και εκτός γηπέδου για το πως αυτός ο ΑΡΗΣ θα δυναμώσει ώστε να κερδίζει και τη διαιτησία. Γιατί ΑΡΗ μου δεν γίνεται αλλιώς…

ΥΓ. Παιχνίδι παρωδία σε ένα πρωτάθλημα παρωδία όπου το 90% των παιχνιδιών κρίνονται από τη διαιτησία.

ΥΓ2. Στο σύγχρονο μπάσκετ και η αντικατάσταση ξένων παικτών είναι κομμάτι του παιχνιδιού.

Με άμυνα που έτρωγε σίδερα και αστείρευτη ενέργεια για 40’ ο ΑΡΗΣ κόντρα στα προγνωστικά διέλυσε τον Προμηθέα μέσα στο σπίτι του! Τι και αν αγωνίσθηκε με έναν ουσιαστικά πόιντ γκαρντ και έχασε τον Χάνλαν στο 4^ο δεκάλεπτο, οι παίκτες του Καστρίτη τα έδωσαν όλα πάνω στο παρκέ και έφθασαν σε μια πολύτιμη νίκη! Κιτρινόμαυρο πάρτι στην κερκίδα από τον κόσμο του ΑΡΗ που μοιάζει με όαση στο δύσμοιρο ελληνικό μπασκετάκι όπως το κατάντησαν.

ΜΠΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΟΥ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Με μόλις 10 παίκτες στη σύνθεση του, έναν πόιντ γκαρντ, έναν Λόκετ με το ένα πόδι εκτός ομάδος και το 1-4 στην πλάτη να βαραίνει ο ΑΡΗΣ μπήκε αποφασισμένος να τα δώσει όλα μέσα στο γήπεδο και όπου βγει. Αυτή η αποφασιστικότητα μετατράπηκε σε μια ατσαλένια άμυνα και ένα αστείρευτο πάθος στη διεκδίκηση κάθε μπάλας. Κάτι που από νωρίς αποσυντόνισε τον Προμηθέα που πιθανόν να  μην περίμενε να βρει αντίσταση από τον προβληματικό έως τώρα ΑΡΗ.

ΑΝΕΒΑΣΕ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Η δυνατή αλλά και μυαλωμένη άμυνα κυρίως στο Β ημίχρονο ανάγκασε τους αντιπάλους μας σε ένα ρεσιτάλ χαμένων τριπόντων και τους έφθασε στο σημείο να μην μπορούν να βάλουν ούτε βολή. Ακόμη και όταν ο Χάνλαν αποχώρησε περίπου 8’ πριν το τέλος με τη διαφορά στο +11 η συνέπεια στην άμυνα, η μαχητικότητα στα ριμπάουντ και η συγκέντρωση στην επίθεση έδωσαν χαρακτήρα θριάμβου στη νίκη μας.

Ο ΚΕΛΙ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ  ΔΙΑΦΟΡΑ

Μπορεί να μην είναι ο ψηλός που περιμέναμε αλλά σίγουρα όπως έδειξε είναι ένας έμπειρος και καλός παίκτης που ξέρει τι να κάνει μέσα στο γήπεδο. Ο Κέλι σήμερα έδωσε αυτό που έλειπε στον ΑΡΗ όχι μόνο με τους 18 πόντους και τα 15 ριμπάουντ αλλά και με τις κινήσεις του πάνω στο παρκέ ανοίγοντας χώρους για τους συμπαίκτες του. Δεν είναι τυχαίο το ότι ο Χάνλαν επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις και το ότι η ομάδα έβγαλε πιο πολλούς αιφνιδιασμούς από κάθε άλλη φορά. Ο ΑΡΗΣ σήμερα είχε ακόμη έναν πόλο στην επίθεση, ένα πιο βαρύ κορμί στην άμυνα και αυτό έκανε τα πράγματα πιο εύκολα και για όλους τους υπόλοιπους και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Πέρα από τον εντυπωσιακό Κέλι και τον Χάνλαν, οι Κάουαν και Νετζήπογλου κέρδισαν πόντους αυτοπεποίθησης με την καλή τους παρουσία που θα τους δώσει ώθηση για τη συνέχεια. Κάτι παραπάνω από σωστός επαγγελματίας αποδείχθηκε ο Λόκετ που αν και είναι μια ανάσα από την αποχώρηση του έδωσε απίστευτες μάχες και βόηθησε σημαντικά ώστε να έρθει η νίκη.

ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΝΙΚΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΕΙ

Τη νίκη «εκτός» προγράμματος που έψαχνε απελπισμένα ο ΑΡΗΣ μας την βρήκε στην Πάτρα και μάλιστα με το εντυπωσιακό 62-82! Πιστή στην υπόσχεση της η ομάδα ότι θα τα δίνει όλα μέσα στο γήπεδο, σήμερα το έκανε και με το παραπάνω. Έκανε την διαφορά ο Κέλι που αν είχε έρθει νωρίτερα τώρα η κατάσταση πιθανόν να ήταν λιγότερο αγχωτική. Συγχαρητήρια σε όλους για αυτή την σπουδαία νίκη αλλά ακόμη χρειάζεται δουλειά, ενίσχυση και στήριξη από όλους μας. Ενίσχυση από την διοίκηση όπως έγινε με τον Κέλι και στήριξη από όλους μας όπως παρανοϊκά το έκαναν σήμερα τα αδέρφια μας στην Πάτρα! Τρέλανε μας ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Μεγάλο λάθος που δεν αποκτήθηκε έστω ο Σταμάτης. Ακόμη και η σκέψη ότι ο Χάνλαν μπορεί να λείψει από κάποια παιχνίδια τρομάζει. Είπαμε να είμαστε αισιόδοξοι αλλά το να πιστεύεις ότι θα την βγάλεις την χρονιά με ενάμιση πόιντ γκαρντ είναι ουτοπικό.

Την ήττα γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας στην Πάτρα από τον Προμηθέα, με την διαφορά των 21 πόντων να μην αντικατοπτρίζει ούτε στο ελάχιστον την προσπάθεια μας σήμερα. Η εμετική διαιτησία ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο αλλά και η εμφάνιση της κούρασης στην 4^η περίοδο έκριναν την αναμέτρηση. Ξεχώρισε ο «παλαίμαχος» Ντραγκίσεβιτς που παρά τα χρονάκια του συνεχίζει να μας θυμίζει τι εστί μπάσκετ.

ΗΘΕΛΕ Ο ΑΡΗΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Όπως θέλει μπορεί να το δει κανείς… είτε ο Προμηθέας χτυπημένος από την πανδημία σε κακή ημέρα, είτε ο ΑΡΗΣ με την εξαιρετική του άμυνα και τις λύσεις στην επίθεση η εικόνα έδειχνε μια ομάδα αποφασισμένη να διαψεύσει τα προγνωστικά. Ντεκόζι και Ντραγκίσεβιτς έσερναν τον χορό και ο ΑΡΗΣ από νωρίς έπειθε ότι δεν είχε έρθει για αγγαρεία. Σε όλη αυτή όμως την προσπάθεια του Ά ημιχρόνου είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια αηδιαστική διαιτησία όπου κάθε επαφή  των παικτών μας χρεωνόταν με φάουλ την στιγμή που του Προμηθέα μπορούσαν να πιέσουν όσο ήθελαν ανενόχλητοι. Τα πολλά φάουλ και οι 20 βολές των πατρινών στο ημίχρονο μάλλον ήταν το παιχνιδιάρικο κλείσιμο του ματιού των 3 διαιτητών προς τον πρόεδρο του Προμηθέα που παρουσιάζεται ως η «κεφαλή της αλλαγής» στην επόμενη ημέρα του δύσμοιρου Ελληνικού μπάσκετ.

ΠΑΛΕΨΕ ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΕ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΗΡΘΕ Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

Και όταν ο φετινός ΑΡΗΣ που δεν βλέπεται απέναντι στον Προμηθέα έχει και τη διαιτησία κόντρα τότε λογικό είναι η επαφή με το σκορ να αποτελεί απλά θέμα χρόνου για να χαθεί.  Τα φάουλ με τα μάτια, τα συνεχόμενα επιθετικά, τα αυστηρά βήματα έδωσαν τη θέση τους στην χαλαρή άμυνα και τις κακές επιθετικές επιλογές με αποτέλεσμα η 4^η περίοδο να εξελιχθεί με τον πιο δυσάρεστο τρόπο.  Μια εξέλιξη που ως συνήθως δεν βρέθηκε τρόπος να εμποδιστεί είτε με τις πρωτοβουλίες κάποιου παίκτη, είτε με τις εμπνεύσεις του κόουτς Σάββα στον πάγκο.

ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Από δύσκολο ως χαμένο παιχνίδι εξαρχής ήταν το σημερινό αλλά οι διαιτητές δεν μας άφησαν να δούμε πως θα μπορούσε να εξελιχθεί υπό φυσιολογικές συνθήκες.  Όσο για την ομάδα μας, με το πρόσωπο που έδειξε σήμερα σίγουρα θα μπορούσε να είχε κερδίσει εύκολα ένα από τα 2 τελευταία παιχνίδια στο Παλέ. Μακάρι στη Ρόδο να δούμε ανάλογο και γιατί όχι καλύτερο πρόσωπο.  Άλλωστε το χρήμα άρχισε να ρέει στην ΚΑΕ…

ΥΓ. Με το καλό να αλλάξουν τα κόζια στην ΕΟΚ μιας και η αλλαγή είναι πιο απαραίτητη από ποτέ. Η αρχή σίγουρα θα πρέπει να γίνει από την διαιτησία, με τους Έλληνες διαιτητές σε κάθε παιχνίδι να παλεύουν να πείσουν και τον τελευταίο υποστηρικτή τους για το πόσο άσχετοι ή κομπλεξικοί είναι.

Κόντρα σε μια από τις πιο δυνατές ομάδες του πρωταθλήματος ο ΑΡΗΣ μας θα διεκδικήσει τις όποιες πιθανότητες έχει για νίκη  εκμεταλλευόμενος τον αέρα αλλαγής που φυσάει εδώ και λίγο καιρό στο Παλέ. Το παιχνίδι είναι δύσκολο αλλά οι παίκτες του Σάββα Καμπερίδη έχουν αντιληφθεί ότι η κατάσταση απαιτεί νίκες έκτος προγράμματος και αυτό ακριβώς θα παλέψουν να πετύχουν στην Πάτρα. Συνεπής η διοίκηση στις δεσμεύσεις της προς του παίκτες με πληρωμές μέρους των οφειλών.

Ο Προμηθέας όπως και πέρσι είναι μια δυνατή ομάδα με πλήρες ρόστερ και με μια διοίκηση που κάνει σταθερά και προσεκτικά βήματα. Η απόκτηση του Μαυροκεφαλίδη από τον Ιωνικό δείχνει ότι υπάρχουν φιλοδοξίες και δικαιολογημένα είναι το φαβορί για τη 2η θέση του πρωταθλήματος. Όλα αυτά όμως δεν θα πρέπει να απασχολούν την ομάδα μας μιας και ο ΑΡΗΣ είναι υποχρεωμένος όταν βρίσκεται πάνω στο παρκέ να αφήνει τα προβλήματα του στην άκρη. Και όταν μιλάμε για το σημερινό ελληνικό πρωτάθλημα χαμηλού επιπέδου… καμία ομάδα δεν είναι ανίκητη και οι εκπλήξεις διαδέχονται η μια την άλλη. Με αυτή την λογική οι παίκτες μας πρέπει να τα δώσουν όλα και αν παρουσιαστεί η ευκαιρία για νίκη μπροστά τους, να την αρπάξουν από τα μαλλιά. Ναι ο Προμηθέας είναι πιο δυνατός αλλά όταν μιλάμε για μια ομάδα που ηττήθηκε στο Ρέθυμνο και πριν λίγες ημέρες συμπτωματικά δεν ηττήθηκε από τον συγκάτοικο μας στην ουρά της βαθμολογίας μπάογκ τότε τα πάντα είναι πιθανά. Στα τελευταία παιχνίδια φαίνεται μια αλλαγή αγωνιστικής νοοτροπίας πάνω στο παρκέ που πηγάζει τόσο από την παρουσία του Καμπερίδη όσο και από την αποχώρηση του Γουλιέλμου. Παράλληλα η συνεισφορά των Μπράουν και Φιτζπάτρικ στο παιχνίδι μας ολοένα γίνεται και μεγαλύτερη και αυτό είναι ένα στοιχείο που μας κάνει αρκετά απρόβλεπτους. Σε αυτό το απρόβλεπτο πρέπει να ποντάρει ο ΑΡΗΣ, να αιφνιδιάσει τους παίκτες του Προμηθέα και να φύγει με μια καθοριστική νίκη εκεί που δεν θα το περιμένει κανείς. Όσο δύσκολο και αν είναι, ο ΑΡΗΣ μπορεί και πρέπει να παλέψει για τη νίκη με όλες του τις δυνάμεις!

Ξεκάθαρο φαβορί είναι ο Προμηθέας στην αναμέτρηση του Σαββάτου χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι ο ΑΡΗΣ δεν πρέπει να τα δώσει όλα για τη νίκη. Άλλωστε σε αυτό το άθλιο πρωτάθλημα τίποτα δεν πρέπει να θεωρείτε δεδομένο και οι εκπλήξεις διαδέχονται η μια την άλλη. Κάτι φαίνεται να αλλάζει πάνω στο παρκέ, είμαστε ανεβασμένοι και πρέπει να το παλέψουμε. Ώρα να κάνει και ο ΑΡΗΣ μας την δική του έκπληξη και να κεράσει χαμόγελα και αισιοδοξία ενόψει της νέας χρονιάς! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Νίκη από το πουθενά για τον ΑΡΗ μας σε ένα παιχνίδι που όπως εξελίχθηκε έδειχνε δύσκολο να κερδηθεί αλλά στο τέλος το πείσμα των παικτών μας ήταν αυτό που επικράτησε. Η άμυνα ήταν αυτή που έκρινε το παιχνίδι όπως φαίνεται και από το τελικό το σκορ, με το μπλοκ του Σλαφτσάκη πάνω στον "καυτό" Μπράουν να είναι η φάση του αγώνα!

Ο γνωστός κακός ΑΡΗΣ έκανε την εμφάνιση του και σήμερα με τους παίκτες του Γ.Καστρίτη να βλέπουν το αντίπαλο καλάθι σαν κλειδαρότρυπα αλλά και στην άμυνα να δίνουν διαρκώς ελεύθερα σουτ στους αντιπάλους τους. Σουτ  που τα αξιοποίησε κατά κύριο λόγο ο Μπράουν με αποτέλεσμα ο Προμηθέας να διατηρεί σχετικά εύκολα μια διαφορά 7-8 πόντων σε όλο σχεδόν το παιχνίδι. Αυτό όμως που έκανε τη διαφορά σήμερα ήταν ότι παρά την μέτρια εικόνα μας η ομάδα δεν παρασύρθηκε και δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια και εκμεταλλευόμενη κάποια επιθετικά ξεσπάσματα και μερικές καλές άμυνες έμεινε μέσα στο παιχνίδι, ροκάνισε τη διαφορά και στο τέλος προσπέρασε. Δύσκολα να ξεχωρίσουμε κάποιον παίκτη μιας και όλοι είχαν καλές και κακές στιγμές τους μέσα στη διάρκεια του αγώνα. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον προπονητή που αν και έδειχνε σε αρκετά σημεία να τα έχει χαμένα τελικά στον αντίπαλο πάγκο φάνηκαν ακόμη περισσότερο θολωμένοι δίνοντας μας την ευκαιρία να αρπάξουμε τη νίκη σε ένα παιχνίδι όπου ο αντίπαλος φαινόταν να πατάει καλύτερα.

Τεράστια ανακούφιση σε ομάδα και κόσμο μετά τη σημερινή νίκη αν και μετά τα περίεργα  αποτελέσματα σε άλλα γήπεδα τίποτα δεν έχει κριθεί. Ωστόσο σε περίπτωση δεν ερχόταν η νίκη σήμερα, θα ετοιμαζόμασταν για τελικούς και αυτό δείχνει πόσο σημαντικοί ήταν οι 2 βαθμοί που κερδήθηκαν.  Μπράβο στον Γ.Καστρίτη και τους παίκτες του για το πείσμα που έδειξαν που μέχρι το τέλος!

ΥΓ. Η ελεύθερη πτώση του Ελληνικού μπάσκετ συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς… και κάποιοι πουθενάδες βρίσκουν την ευκαιρία για να μιλήσουν κόντρα στον ΑΡΗ και στον πιο μπασκετικό κόσμο της Ελλάδος για τα περίεργα που συμβαίνουν στην Ελληνική καλαθόσφαιρα… 

ΥΓ2. Λίγος κόσμος σήμερα στο Παλέ σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια με λιγότερο εμπορικούς αντιπάλους. Κάτι που δείχνει το μέγεθος της απογοήτευσης που έχει μοιράσει ο φετινός ΑΡΗΣ.

ΥΓ3. Όσες αλλαγές και αν γίνουν στο Δ.Σ. της ΚΑΕ, όσες συνεντεύξεις και αν ακούσουμε από τον "αλεξιπτωτιστή" για τους φίλους μέσα στον ΑΡΗ, που τον  ξέρουν και τον αγαπάνε η εικόνα στα επίσημα μιλάει από μόνη της και δεν μπορεί να κουκουλωθεί με κανένα τέχνασμα.

5 αγωνιστικές πριν το φινάλε της μαρτυρικής σεζόν και όλα δείχνουν ότι η ομάδα μας δύσκολα θα μπλέξει σε περισσότερες περιπέτειες. Ωστόσο για να μην αναγκαζόμαστε να έχουμε μονίμως το νου μας και στα άλλα γήπεδα οι παίκτες του Γ.Καστρίτη θα πρέπει επιτέλους να αντιδράσουν και να βγάλουν μπασκετικό εγωισμό πάνω στο παρκέ.  Ο αγώνας με τον Προμηθέα αναμένεται να είναι δύσκολος αλλά έστω και στο φινάλε της σεζόν θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε τη δύναμη της έδρας που φέτος έχει μεταλλαχθεί σε "Αχίλλειο πτέρνα"  μας.

Όσο καλή ομάδα και αν είναι ο Προμηθέας, όταν μιλάμε για παιχνίδι μέσα στο Παλέ τον πρώτο λόγο για τη νίκη την έχει ο ΑΡΗΣ μας. Το είδαμε και πέρσι, γιατί όχι να μην τον ξαναδούμε και φέτος. Συγκέντρωση, πάθος και πίστη για τη νίκη είναι τα βασικά συστατικά που θα χρειαστούν. Ωστόσο εξίσου σημαντική είναι η προετοιμασία που έχει γίνει όλες αυτές τις ημέρες από το τεχνικό τιμ μιας και σε αντίθεση με το παιχνίδι με τον μπαογκ απέναντι στην ΑΕΚ ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε "διαβασμένος". Βέβαια ο ΜακΓκι απέναντι του θα έχει έναν πολύ καλό Έλις οπότε οι παίκτες του Γ.Καστρίτη δύσκολα θα μπορέσουν να τον τροφοδοτήσουν όπως την περασμένη αγωνιστική. Ερωτηματικό πάντως παραμένει όπως και ολόκληρη χρονιά το πώς θα παρουσιαστούν οι περισσότεροι παίκτες και κυρίως τα γκαρντ μας με τον Τολιόπουλο να είναι ο μοναδικός που δείχνει μια σχετική συνέπεια στην απόδοση του. Θα μπουν τα μακρινά σουτ; θα προσπαθήσουν να περάσουν την μπάλα κοντά στο καλάθι; θα έχουν καθαρή σκέψη στην επίθεση; Ότι και αν πούμε θα είναι παρακινδυνευμένο…

Μεγαλύτερο ενδιαφέρον φαίνεται να υπάρχει στα άλλα γήπεδα και σε ευνοϊκά για εμάς αποτελέσματα αλλά και σε μια έντονη ανησυχία που σιγά σιγά αρχίζει να βγαίνει προς τα έξω σχετικά με το τι ακριβώς συμβαίνει στον μπασκετικό ΑΡΗ. Και αυτό το τελευταίο είναι ίσως το πιο σημαντικό γιατί ο εφησυχασμός φέτος ότι η ομάδα μπήκε σε μια ομαλότητα μας οδήγησε για πρώτη φορά τόσο έντονα σε μια μάχη παραμονής… Στόχος η αντίδραση από τους παίκτες του Γ.Καστρίτη πάνω στο παρκέ που θα δώσει το έναυσμα για μια άλλη αντίδραση εκτός παρκέ. Πάμε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Παραιτήσεις που αναβάλλονται από μέλη που οι περισσότεροι φίλοι της ομάδος  αγνοούν την ύπαρξη τους αλλά ακόμη περισσότερο αγνοούν τον ρόλο τους και το έργο τους στην ομάδα. Μπάχαλο με το Παλέ με πολιτικό υπόβαθρο πίσω από τις κλειστές πόρτες και σιγή ιχθύος  για την άρση του μπαν και το μέλλον του Αυτοκράτορα. Και η σωτηρία του μπασκετικού ΑΡΗ συνεχίζεται..

ΥΓ2. Το είχαμε αναφέρει όταν πρωτοβγήκε το θέμα με το Παλέ στην επιφάνεια. Ουτοπικό το να περιμένουμε κάτι ουσιαστικό με αυτούς τους ανθρώπους στον Ερασιτέχνη όσο και αν παλεύουν οι "πισινοί" και οι "παρατρεχάμενοι".

Σε ελεύθερη πτώση συνεχίζει να βρίσκεται ο ΑΡΗΣ μας με τίποτα να μην πείθει ότι αυτή η ομάδα δεν θα κινδυνέψει. Ο Β.Αγγέλου και οι παίκτες του παρουσίασαν το γνωστό κακό τους πρόσωπο, κατάφεραν να πετύχουν μόλις 6 πόντους στο τρίτο δεκάλεπτο γνωρίζοντας ακόμη μια εύκολη ήττα. Οι δικαιολογημένες αποδοκιμασίες στο τέλος του αγώνα επιβεβαίωσαν την εκρηκτική κατάσταση που επικρατεί στον μπασκετικό ΑΡΗ.

Ίδια και απαράλλαχτη παρουσιάστηκε και σήμερα η ομάδα μας με την αστοχία των παικτών του Προμηθέα στο πρώτο ημίχρονο να είναι ο μοναδικός λόγος που ήμασταν κοντά στο σκορ. Με το που βρήκαν τα σουτ οι αντίπαλοι ξέφυγαν στο σκορ με αποτέλεσμα η ομάδα μας να καταρρεύσει για ακόμη μια φορά. Οι 6 πόντοι που πετύχαμε στο τρίτο δεκάλεπτο και το +20 που έφθασε η διαφορά αποτυπώνει ακριβώς την εικόνα του αγώνα. Καμία αντίδραση από τον πάγκο, κανένας παίκτης που να φαίνεται να βρίσκει ρυθμό κανένα ίχνος βελτίωσης που να δείχνει ότι υπάρχει μια επαγγελματική ομάδα που κάνει καθημερινά προπονήσεις.  Μια επανάληψη των προηγούμενων ηττών με μοναδική διαφορά το σκορ και τον αντίπαλο.

Μια ανάσα από τον πάτο της βαθμολογίας βρίσκεται πλέον η ομάδα μας χωρίς ωστόσο αυτό να φαίνεται να ανησυχεί κανέναν. Τα πανηγυρικά βίντεο ντροπής των καλοκαιρινών μεταγραφών, η πολυδιαφημιζόμενη οικονομική συνέπεια της διοίκησης, οι εκτιμήσεις των "ειδικών" που έβλεπαν τον ΑΡΗ να παλεύει μέχρι και για 4αδα πλέον έχουν δώσει τη θέση τους στον αγώνα για γρήγορη σωτηρία και σε μια σειρά αγώνων που μοιάζουν με "τελικούς". Και σε αυτούς τους "τελικούς" θα πρέπει να ξέρουν οι "μπασκετικοί γκουρού" και οι "δεν έχω, δεν πληρώνω" ότι θα υπάρχει ακόμη περισσότερη πίεση… και ίσως το "ΑΡΗΣ είσαι" και η στήριξη του κόσμου να μην είναι αρκετά για να κερδηθούν αυτά τα παιχνίδια από μόνα τους… Θα πρέπει να κατέβει και μια ομάδα…

ΥΓ. Ξέσπασαν στην Πάτρα οι ηρωικοί φίλοι της ομάδος που πήγαν από κοντά να δουν αυτό το χάλι… Τελικά ίσως να υπάρχει ελπίδα και όλοι αυτοί που αισθάνονται άνετα να μας κοροϊδεύουν στα μούτρα να αρχίσουν σιγά σιγά να ζορίζονται.

ΥΓ2. Αφού εξαντλήσαμε τις δικαιολογίες με τα μπαν, τα μπάτζετ και τα ταξίδια τώρα πιάσαμε την καραμέλα της πίεσης. Άραγε σε αυτά τα κρίσιμα παιχνίδια που ακολουθούν δεν θα υπάρχει πίεση;

ΥΓ3. Αυτό με τους κόλακες και τις δημόσιες σχέσεις στο Ελληνικό μπάσκετ ώρες ώρες σου προκαλεί αηδία. Καλούς παίκτες έχει ο ΑΡΗΣ, καλή διοίκηση έχει ο ΑΡΗΣ, κορυφαίο προπονητή έχει ο ΑΡΗΣ… 6 πόντους σε ένα δεκάλεπτο και έναν βαθμό πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού ο ΑΡΗΣ.  

Βαριά ήττα και νέος αποκλεισμός  για την ομάδα μας, αυτή τη φορά από τον Προμηθέα Πατρών για τον θεσμό του κυπέλλου που γρήγορα γρήγορα αποχαιρετίσαμε.  Το 17-2 με το οποίο ξεκίνησε το παιχνίδι και το τελικό εις βάρος μας  +21 αποτυπώνει στο απόλυτο την εικόνα ενός αγώνα που ευτυχώς δεν παρακολουθήσαμε.  Ηρωικοί για ακόμη μια φορά οι φίλοι της ομάδος από τη Νότια Ελλάδα που βρέθηκαν κοντά στον ΑΡΗ σε μια σχεδόν εντός προγράμματος ήττα…

Η ραδιοφωνική μετάδοση και η στατιστική του αγώνα ήταν η "εικόνα" που είχαμε από το παιχνίδι κάτι που σημαίνει  ότι λεπτομέρειες για το πώς ακριβώς ήρθε αυτή η ήττα ελάχιστοι έχουν. Ακόμη και έτσι όμως για πολλοστή φορά φάνηκαν οι τρανταχτές αδυναμίες της ομάδος , ο κακός σχεδιασμός αλλά και οι εμμονές του προπονητή μας. Ένας προπονητής όπου σήμερα μάλλον θα κατάλαβε το μεγάλο λάθος που έκανε με τη Νίζνι αφήνοντας στον πάγκο τον Δ.Βεργίνη. Τον μοναδικό παίκτη που μαζί με τον Δ.Σλαφτσάκη σήμερα δικαιολόγησαν την παρουσία τους στο γήπεδο. 15 πόντους, 3 ασίστ και 2 κλεψίματα ο Βεργίνης, 11 πόντους, 3 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο και 1 κόψιμο ο Σλαφτσάκης.  Τώρα γιατί οι μοναδικοί διακριθέντες του ΑΡΗ μας αγωνίσθηκαν 18' ο πρώτος και 14'  ο δεύτερος είναι κάτι που μόνο ο κόουτς Αγγέλου μπορεί να μας εξηγήσει. Ίσως και σήμερα να έγινε προσπάθεια κατάρριψης του ρεκόρ αλλαγών σε ένα παιχνίδι και κάπως έτσι οι δύο παίκτες να μην έμειναν παραπάνω. 7 ασίστ ολόκληρη η ομάδα και 23 λάθη… Αν αυτά τα στατιστικά δεν δείχνουν το τεράστιο πρόβλημα στον άσσο τότε τι άλλο; Οι 2 προσπάθειες που πήρε ο Μακγκί και οι 3 του Μπελ, δηλαδή 5 προσπάθειες συνολικά από 2 βασικούς παίκτες που θέλουν την καλή κυκλοφορία και το σύστημα για να σκοράρουν είναι άλλο ένα δείγμα της αδυναμίας εφαρμογής οποιουδήποτε επιθετικού πλάνου. Ενώ ένα ακόμη αξιοσημείωτο στατιστικό είναι ότι ο ΑΡΗΣ έπαιξε 15' χωρίς σέντερ, με ελαφρύ σχήμα και παρόλα αυτά κατάφερε να φάει 10 στα 16 τρίποντα από τον Προμηθέα με τα 7 αυτά τρίποντα σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα στατιστικά(βολές και δίποντα) που ήταν τα ίδια να είναι αυτά που έκαναν την τελική διαφορά 21 πόντων. Και όλα αυτά από μια ομάδα που υποτίθεται ότι η άμυνα θα είναι η σταθερά της.  Απέναντι μας ένας Προμηθέας που δεν βασίστηκε σε κάποιους ακριβοπληρωμένους Αμερικάνους  αλλά σε 4 Έλληνες  παίκτες μικρομεσαίου επιπέδου και έναν Μπράουν έχοντας σχεδόν όλους τους υπόλοιπους σε μέτρια ημέρα…

Όχι ότι ο φετινός ΑΡΗΣ είχε βλέψεις για κάτι το αξιοσημείωτο στο κύπελλο αλλά αυτό το παιχνίδι ήταν ένα κρας τεστ με το αποτέλεσμα να είναι κυριολεκτικά το κρασάρισμα… Όσο και αν θέλουμε να λέμε ότι ακόμη είναι αρχή και η ομάδα καινούργια κλπ κλπ η χρονιά για την ώρα κυλάει ακριβώς όσο δύσκολα την περιμέναμε βάσει προγράμματος. Ευελπιστούμε να μην χρειαστεί να περιμένουμε μέχρι τις 17 Νοέμβρη και την 6η αγωνιστική για να δούμε πριν καν βγει ο πρώτος γύρος αν αυτή η ομάδα θα μας αγχώσει όπως πέρσι ή όχι…

ΥΓ. Μήπως τώρα κ.Αγγέλου και κύριοι της διοίκησης μπορούμε να ασχοληθούμε με το αγωνιστικό και να αφήσουμε τον κόσμο στην άκρη;

ΥΓ2. Αν η κούραση από τα ταξίδια ήταν ο λόγος της βαριάς ήττας σήμερα τότε μάλλον και η ήττα την ερχόμενη Κυριακή στο Λαύριο θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη με τόσα ταξίδια στη σειρά...

ΥΓ3. Και επειδή στο πρωτάθλημα δεν θα αγωνιστούμε μόνοι ώστε να μετρήσουμε απλά τις επιδόσεις μας, καλό είναι να ρίχνουμε και μια ματιά για το τι συμβαίνει τριγύρω μας. Και για την ώρα αυτό που φαίνεται ως τώρα είναι ότι δύσκολα τη νέα χρονιά θα υπάρχουν ομάδες όπως ο περσινός Πανιώνιος(παρόλο που σώθηκε όπως σώθηκε) και τα Τρίκαλα..

ΥΓ4. Οι λάτρεις της μετριότητας και οι τυφλοί υποστηρικτές του κάθε "χημικού","οικογενειάρχη" ή "τρέλαρχου" θα μπορούσαν να πουν ότι ο ΑΡΗΣ σε σχέση με πέρσι όπου διασύρθηκε ιστορικά από τον Προμηθέα φέτος έκανε το βήμα μπροστά…

ΥΓ5. Αυτοί που παρακολουθούν το PlanetARISσυστηματικά γνωρίζουν ότι δεν μας αρέσει ούτε να γινόμαστε "μάντεις κακών", ούτε να γκρινιάζουμε για να γκρινιάζουμε και φυσικά δεν επιδιώκουμε οποιαδήποτε δικαίωση για οτιδήποτε αρνητικό αναφέρουμε… Το επειδή όμως η "επίσημη επαγγελματική κιτρινόμαυρη δημοσιογραφία" δεν ασχολείται όπως ασχολήθηκε σήμερα με το καυτό πρόβλημα του μπάσκετ και τα χίλια μύρια ερωτήματα γύρω από την έλευση του Δ.Γουλιέλμου και τις αλχημείες με τον Β.Αγγέλου δεν σημαίνει ότι όλα κυλούν καλά και ο ΑΡΗΣ είναι σε καλό δρόμο

Στη μάχη του κυπέλλου ρίχνεται η αγαπημένη μας ομάδα το απόγευμα της Τετάρτης όπου αγωνίζεται στην Πάτρα με αντίπαλο τον Προμηθέα. Ένα παιχνίδι νοκ άουτ στο οποίο θα μετρήσουμε σε μεγάλο βαθμό τις δυνάμεις μας απέναντι σε μια από τις πιο καλές ομάδες της  Basket League κατά την περσινή σεζόν.

Άγνωστο το πόσο εύκολο είναι η ομάδα μας μέσα σε λίγες ημέρες να αφήσει πίσω τον αποκλεισμό από τη Basketball Champions League μιας και ήταν εκ των βασικών στόχων της ομάδος παρόλο που μιλάμε για 6 παιχνίδια μέχρι τους ομίλους στο ξεκίνημα της χρονιάς.  Εκεί όμως που θα συμφωνήσουμε όλοι, μαζί και ο κόουτς με τους παίκτες του ότι αυτό που είδαμε την περασμένη Παρασκευή δεν θα πρέπει να το ξαναδούμε. Ναι η ομάδα στήθηκε με ένα περιορισμένο μπάτζετ και είναι μόλις 45 ημερών μαζί αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η εικόνα της δικαιολογείται να είναι τόσο κακή όσο ήταν κόντρα στη ρεβάνς με τη Νίζνι. Ο Προμηθέας δεν θα είναι πιο εύκολος αντίπαλος από τους Ρώσους όπως και αρκετές ομάδες της Basket League και για αυτό ο Β.Αγγέλου θα πρέπει να βρει τις λύσεις ώστε αυτή η  προσπάθεια εξυγίανσης να έχει και ένα αποτέλεσμα πάνω στο παρκέ. Δεν έχει νόημα να γκρινιάζουμε για τους παίκτες που ήρθαν ή για αυτούς που ήρθαν και δεν αγωνίζονται. Το μόνο που χρειάζεται είναι το τεχνικό τιμ και οι παίκτες να αναγνωρίσουν το πρόβλημα και να δουλέψουν όσο χρειάζεται ώστε να το διορθώσουν. Και αυτό το παιχνίδι του κυπέλλου που λόγω του ότι ακολουθεί ο Παναθηναϊκός μοιάζει για ακόμη μια φορά με μια τυπική άχαρη διαδικασία είναι μια ευκαιρία ώστε ο ΑΡΗΣ να αποδείξει στον εαυτό του και τον κόσμο ότι μπορεί να τα καταφέρει παρά τις αντιξοότητες.

Η εικόνα με την Νίζνι ήταν αποκαρδιωτική και θα πρέπει να την ξεχάσουμε το συντομότερο δυνατό. Μια νίκη αύριο στην Πάτρα όσο δύσκολη και αν ακούγεται τη δεδομένη χρονική στιγμή μπορεί να αποτελέσει την αρχή για μια καλύτερη συνέχεια με περισσότερη αισιοδοξία και πολύ λιγότερο άγχος… Πάρε το διπλό ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Αρκετός ντόρος έγινε για την απουσία του συνδέσμου στο παιχνίδι με τη Νίζνι κάτι που το θεωρήσαμε υπερβολικό και για αυτό και δεν ασχοληθήκαμε σχεδόν καθόλου με το γεγονός. Άλλωστε σε ένα παιχνίδι με μόλις 1500 φίλους στις κερκίδες  το να γκρινιάζεις και να καυτηριάζεις την απουσία περίπου 200-300 ατόμων που πιθανόν να έδιναν το παρών είναι κάτι το ανούσιο. Και άντε ο σύνδεσμος έλειπε για τους λόγους του… Οι υπόλοιποι που ήταν;

ΥΓ2. Ο σύνδεσμος με την ανακοίνωση του έθεσε κάποια θέματα όπου η αλήθεια είναι τα περισσότερα μας βρίσκουν σύμφωνους μιας και τα δασκαλέματα σε διοικήσεις που αλλάζουν χωρίς να αλλάζουν, η υποβάθμιση του αγωνιστικού κομματιού όπως και οι δηλώσεις για τον κόσμο από ανθρώπους που έχουν άλλο αντικείμενο εργασίας και όχι αυτό του υπεύθυνου επικοινωνίας είναι τακτικές που τις ζούμε χρόνια στον μπασκετικό ΑΡΗ ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο μεγαλομέτοχος ή ο διαχειριστής. Οπότε όταν κάτι τέτοιο αναφέρεται με πιο επίσημο τρόπο από ένα δυναμικό κομμάτι του κόσμου του ΑΡΗ, αντί να μας χαλάσει μάλλον θα πρέπει να μας προβληματίσει.

ΥΓ3. Όσο για το "μπροστινός" εμείς θα ευχηθούμε να μην ισχύει και Δ.Γουλιέλμος να αποδειχθεί ειλικρινής αναμένοντας τον Δεκέμβριο όπου ο ίδιος χρονικά τοποθέτησε την άρση του ban από την FIBA… γιατί αποδείξεις μπορεί να μην υπάρχουν  αλλά ενδείξεις υπάρχουν αρκετές…

ΥΓ4. Και φυσικά όταν σαν σύλλογος υποβαθμίζεις από μόνος σου την ομάδα λογικό είναι η κάθε ομαδούλα που κάνα ένα βήμα σωστά και έχει και έναν πρόεδρο που χώνει και δυο φράγκα παραπάνω να σου πουλάει τρέλα και να διεκδικεί κομμάτι από την πίτα των τηλεοπτικών ισάξιο και μεγαλύτερο από την πιο μπασκετική ομάδα της χώρας.

ΥΓ5. Και άντε μετά να σηκώσεις και το κεφάλι, να χτυπήσεις το χέρι στο τραπέζι και να απαιτήσεις από την ΕΡΤ να προσφέρει στον κόσμο του ΑΡΗ αυτό το παιχνίδι τηλεοπτικά αντί για μια σούπα προπόνηση του Παναθηναϊκού ή του Ολυμπιακού.

ΥΓ6. Είμαι βέβαιος ότι αρκετοί θα στραβώσουν με αυτό  αλλά το ότι βγήκε μια ανακοίνωση σε σχέση με το μπάσκετ δείχνει ότι υπάρχει ακόμη σφυγμός σε μια εποχή όπου η απάθεια και η ηρεμία σου σπάει τα νεύρα.

ΥΓ7. Ναι ως ένα σημείο έχει λογική και σίγουρα δικαιολογημένα θα ακούγεται για κάποιο καιρό.  Όπως όμως  η καραμέλα του Δαμιανίδη στην πορεία έχασε τη γεύση της, έτσι και αυτή  του Ν.Λάσκαρη αργά ή γρήγορα θα χαθεί… Μακάρι να ακολουθήσει αυτή τη φορά η λύτρωση και να μην ανακαλύψουμε ξανά νέα καραμέλα.