Αλύγιστη παρουσιάστηκε η Τσαρούχα και η παρέα της σήμερα στο Σ.Ε.Φ. όπου παρά την σπουδαία προσπάθεια του ΑΡΗ μας κατάφεραν να παραδώσουν τη νίκη στον αγαπημένο τους Ολυμπιακό. Απίστευτο χειρουργείο κυρίως στο Α΄ημίχρονο, με τους 3 διαιτητές να βάζουν τα θεμέλια της νίκης του Ολυμπιακού από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης. Θλιβερός ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του που διαμαρτυρόντουσαν σε κάθε σφύριγμα υπέρ του ΑΡΗ.
ΣΤΥΓΝΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Με φόρα μπήκαν οι 3 διαιτητές στο παιχνίδι φροντίζοντας να κάνουν ξεκάθαρο στους παίκτες του Ολυμπιακού να μην αγχωθούν όσο καλά και αν αγωνισθεί ο ΑΡΗΣ σήμερα. Κάθε ανάσα μας στην άμυνα και ένα φάουλ, κλεψίματα με τα πόδια, επιθετικά φάουλ σε κανονικά σκριν και «no foul» σε ότι και αν έκαναν οι παίκτες του Ολυμπιακού. Παρά την φιλότιμη προσπάθεια των παικτών μας με 31-13 φάουλ εις βάρος μας και 39-9 βολές για τον Ολυμπιακό μόνο σε θαύμα ελπίζαμε. Το σε ποια επίθεση κρίθηκε το τελικό αποτέλεσμα και τι μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά ελάχιστη σημασία έχει με τη διαιτησία που είχαμε σήμερα.
ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΤΑ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ
Πέρα από τον εκνευρισμό που μας πρόσφερε το σημερινό παιχνίδι, μας γέμισε και με ικανοποίηση για την προσπάθεια των παικτών του Γ.Καστρίτη. Ο ΑΡΗΣ υπό αυτές τις αντίξοες συνθήκες έπαιξε όπως μπορούσε άμυνα, πάλεψε σαν σκυλί για τα ριμπάουντ και κυκλοφόρησε εξαιρετικά την μπάλα στην επίθεση με αποτέλεσμα να τελειώσει την αναμέτρηση με 50% στα τρίποντα. Ναι κάποια ήταν τυχερά αλλά και αρκετά από αυτά που χάθηκαν ήταν ελεύθερα. Είδαμε παίκτες σαν τον Χάρελ και τον Μπλούμπεργκς να παίρνουν τις πρωτοβουλίες που πρέπει και να είναι αποτελεσματικοί. Είδαμε παίκτες που ερχόντουσαν από τον πάγκο σαν τον Περσίδη και τον Κατσίβελη να βάζουν και αυτοί το λιθαράκι τους στο παιχνίδι. Είδαμε και τον Τολιόπουλο ορθώς παρά την αστοχία του να μην εγκαταλείπει. Μέχρι και τον Ρίντ είδαμε να βοηθάει. Όλα αυτά βάζουν ένα τεράστιο θετικό πρόσημο στο σημερινό παιχνίδι και μια παρακαταθήκη για τα επόμενα.
ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΖΕΙ
Μόλις 5’ κανονικής διάρκειας αγώνα ήταν αρκετά για να καταλάβεις το τι ακριβώς μας περίμενε σήμερα. Με σφυρίγματα που προσβάλλουν τη νοημοσύνη όποιου γνωρίζει τα βασικά του αθλήματος έδωσαν τη χείρα βοηθείας στον Ολυμπιακό να πάρει μια νίκη που υπό διαφορετικές συνθήκες μάλλον δεν θα είχε κατακτήσει. Χίλια μπράβο στην ομάδα για την μαχητικότητα και την βελτιωμένη εικόνα συνολικά σε ένα παιχνίδι «ιδιαίτερων συνθηκών» όπως αυτό εξελίχθηκε. Η νίκη δεν ήρθε όπως θα θέλαμε... θα αρκεστούμε στο ξεμπρόστιασμα του Ολυμπιακού και της ελληνικής διαιτησίας.
ΥΓ. Πάτημα στο πόδι του επιτιθέμενου μέχρι και στο ποδόσφαιρο θα δινόταν κίτρινη κάρτα. Στον μπασκετικό Ολυμπιακό ούτε καν φάουλ!
ΥΓ2. Σεβαστή η διάθεση του κόουτς να θέλει να κρατάει άπαντες στην ομάδα επικεντρωμένους στο αγωνιστικό πλάνο χωρίς να ασχολούνται με τη διαιτησία. Εσύ όμως κόουτς οφείλεις έστω στη συνέντευξη τύπου να πεις δημόσια αυτό που όλοι μας νιώθουμε μετά από τέτοιες διαιτησίες.
ΥΓ3. Άγνωστο αν το να μην διαμαρτυρόμαστε για την διαιτησία είναι επιλογή της διοίκησης ή αυθόρμητη αντίδραση του τεχνικού τιμ και των παικτών. Σίγουρα όμως αυτό θα πρέπει να αλλάξει. Ο ΑΡΗΣ τα τελευταία χρόνια φαίνεται να βρίσκει σιγά σιγά την αγωνιστική του αξιοπρέπεια, καιρός πλέον να βρει και την φωνή του. Εδώ φωνάζουν ακόμη και όταν ευνοούνται οι "κορυφαίοι" της Ευρωλίγκας.
60’’ στην 4η περίοδο ήταν αρκετά για να καταλάβει ο καθένας ότι τον Ολυμπιακό μπορείς να το κερδίσεις ακόμη και μέσα στο σπίτι του, αλλά τους διαιτητές τους όμως όχι… Μέσα σε αυτά τα 60’’ ο ΑΡΗΣ χρεώθηκε με 5 φάουλ και μια αποβολή όπου ζήτημα από όλα αυτά να ίσχυε το ένα. Βλέπετε οι παίκτες του Γ.Καστρίτη παρά την μέτρια εμφάνιση τους είχαν καταφέρει να φθάσουν το παιχνίδι από το -17 στο -3 και έδειχναν διψασμένοι για να το πάνε μέχρι τέλος. Παρόλα αυτά στο ελληνικό μπάσκετ για να κερδίσεις ομάδες σαν τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό χρειάζονται πολλά παραπάνω από μια ανταγωνιστική εμφάνιση μέσα στο παρκέ.
ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΚΑΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΣΤΑ «ΜΕΓΆΛΑ» ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
Η πνευματική ετοιμότητα του ΑΡΗ στα δύσκολα παιχνίδια είναι ένα ζήτημα εδώ και χρόνια και αυτό επιβεβαιώθηκε και σήμερα με το σερί 15-0 που επιτρέψαμε να τρέξει ο Ολυμπιακός στο πρώτο δεκάλεπτο. Ένα πρώτο δεκάλεπτο όπου ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν έπαιξε σωστή άμυνα αλλά ήταν και εκνευριστικά άστοχος στις προσπάθειες που πήρε.
Η ΑΓΙΑΤΡΕΥΤΗ ΠΛΗΓΗ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ
Η άμυνα ξεκίνησε να βελτιώνεται, οι επιλογές στην επίθεση άρχισαν να γίνονται πιο ορθολογικές αλλά η πληγή των χαμένων ριμπάουντ δεν έλεγε να κλείσει με τίποτα. Φάλ και Μιλουτίνοφ έπαιζαν βόλεϊ κάτω από το καλάθι μας και μαζί με τον Λαρεντζάκη κατάφεραν να βάλουν τον Ολυμπιακό μπροστά με 16 πόντους σε ένα δεύτερο δεκάλεπτο που τίποτα δεν λειτουργούσε σωστά για τον ΑΡΗ μας.
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ
Με τον Στάρκ να βρίσκει ρυθμό, την αφύπνιση του Γκάλινατ και τις λύσεις σε άμυνα και επίθεση από τον Μπλούμπεργκς ο ΑΡΗΣ επέστρεψε για τα καλά στο παιχνίδι μειώνοντας στους 3. Σε ένα χρονικό διάστημα όπου η άμυνα μας είχε σφίξει, τα λάθη των αντιπάλων μας διαδέχονταν το ένα το άλλο και οι τα σφυρίγματα των διαιτητών λόγω της διαφοράς είχαν χαλαρώσει. Μάλιστα η εικόνα του αγώνα ήταν τέτοια όπου ο ΑΡΗΣ έμοιαζε να πατάει γερά στα πόδια του και το μόνο ζήτημα που δεν είχε ακόμη λύσει ήταν τα επιθετικά ριμπάουντ.
ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΤΟΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ
Μπαίνοντας στην 4η περίοδο με τη νίκη να μην έχει κριθεί μεγάλο ρόλο πέρα από την απόδοση των 2 ομάδων θα έπαιζαν και οι αποφάσεις των διαιτητών. Μόλις σε 60’’ είδαμε μια καλή άμυνα του Γκάλινατ να χρεώνεται με φάουλ, να εκβιάζεται με αστείο τρόπο ένα φάουλ στο τρίποντο και να χαρίζονται 3 βολές στον Ολυμπιακό και οι συνεχόμενες προκλήσεις του Λαρεντζάκη να καταλήγουν στην αποβολή του Σόουζα που είχε μπει και αυτός για τα καλά στο πνεύμα της αναμέτρησης. Το -3 έγινε -12 και ο ΑΡΗΣ παρά την καλή του εμφάνιση δεν μπόρεσε ποτέ να επιστρέψει στο παιχνίδι και να διεκδικήσει τη νίκη.
ΑΣΤΑΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ
Διπρόσωπος εμφανίσθηκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό με τους παίκτες του Καστρίτη αρχικά να δείχνουν ανέτοιμοι και ανεπαρκείς αλλά στη συνέχεια να υπενθυμίζουν ότι αυτή την ομάδα δεν μπορείς να την υποτιμήσεις ούτε για μια στιγμή. Ο Στάρκ πρόσθεσε άλλη μια εξαιρετική εμφάνιση επιβεβαιώνοντας ότι ο ΑΡΗΣ στο πρόσωπο του βρήκε ένα σημαντικό σημείο αναφοράς. Τόσο σημαντικό σημείο αναφοράς που ακόμη και σε κακές βραδιές σαν την σημερινή του Τολιόπουλου μπορεί να κοιτάει στα μάτια ομάδες σαν τον Ολυμπιακό. Ο Μπλούμπεργκς και αυτός φαίνεται να έχει βρει ρυθμό μετά τον τραυματισμό του ενώ και ο Γκάλινατ δείχνει πλέον πιο απελευθερωμένος. Το πρόβλημα στους ψηλούς παραμένει με τους Σόουζα και Μπάξτον να δυσκολεύονται κυρίως να έχουν σωστές τοποθετήσεις σε καταστάσεις άμυνας και στις μάχες των ριμπάουντ. Θετικό πάντως το πρόσημο παρά την ήττα δεδομένων των απουσιών αλλά και των συνθηκών που διαμόρφωσαν οι διαιτητές κυρίως στην τελευταία περίοδο.
ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΞΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ
Ούτε για μια στιγμή δεν σκέφθηκε ο ΑΡΗΣ να εγκαταλείψει την προσπάθεια για τη νίκη και αυτό είναι που κρατάμε από το σημερινό παιχνίδι κόντρα σε έναν πολύ πιο δυνατό αντίπαλο. Τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση, η άνιση μάχη κάτω από τα καλάθια αλλά και το ξέσπασμα των διαιτητών στην 4η περίοδο δεν μας επέτρεψαν το κάτι παραπάνω. Με τον Στάρκ όμως να έχει βρει τα πατήματα του και τους τραυματίες σιγά σιγά να επιστρέφουν ο ΑΡΗΣ μοιάζει με μια καινούργια ομάδα ικανή για σπουδαία πράγματα που αναμένουμε να δούμε τη νέα χρονιά!
ΥΓ. Δεν χρειάστηκαν τα πρώτα 60’’ της 4ης περιόδου για να καταλάβουμε το τι ακριβώς θέλουν να πετύχουν οι 3 διαιτητές. Όταν στις πρώτες γκρίνιες του Μπαρτζώκα που ζητάει “challenge” αλλάζουν την αρχική σωστή απόφαση τους χωρίς καν να πάνε στο replay για να μην τον στεναχωρήσουν, καταλαβαίνεις το τι θα ακολουθήσει μετά αν ο Ολυμπιακός ζοριστεί …όπως ζορίστηκε.
Με τις 4 καλύτερες ομάδες της Basket League να έχουν ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους κομπάρσους όπως ακριβώς ήταν αναμενόμενο από το ξεκίνημα της χρονιάς, ήρθε η στιγμή για τα πραγματικά πλέιοφς. Γιατί αυτά είναι τα παιχνίδια που οδηγούν σε πραγματικές επιτυχίες όπως είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Αυτά είναι τα παιχνίδια απέναντι σε αξιόλογους αντιπάλους(και όχι σε θιάσους σαν του συμπολίτη που αυτοαποκαλούνται ομάδες) που πρέπει κάποια στιγμή να θυμηθείς ότι έχεις το δικαίωμα και μπορείς να τους κοιτάς τα μάτια.
Κάπως έτσι θα έπρεπε να υποδεχόμασταν τα ημιτελικά της Basket League ανάμεσα στον ΑΡΗ μας και τον πρωταθλητή Ελλάδος Ολυμπιακό αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα διαφέρει πάρα πολύ από τις πρώτες σειρές αυτού του κειμένου. Και για αυτό δεν φταίει κανένα μπάτζετ... μιας και η επιθυμία, η θέληση, η προσπάθεια και το πλάνο νίκης δεν έχει να κάνει με την δυναμική της ομάδος αλλά με την νοοτροπία ...Μια νοοτροπία που μοιάζει να είναι η αχίλλειος πτέρνα αυτής της ομάδος εδώ και πολλά χρονιά. Η απόφαση να ξεκουραστεί ένα από τα βασικά όπλα της ομάδος(σύμφωνα με το πως τον χρησιμοποιεί ο κόουτς) όπως είναι ο Σίμτσακ και να δοθεί επιτέλους χρόνος στον Χρηστίδη είναι ακόμη ένα λιθαράκι στον τοίχο ανάμεσα στον ΑΡΗ που βολεύει μερικούς εντός ΑΡΗ και στον ΑΡΗ που ανυπομονεί η πλειοψηφία του κόσμου να ξαναδεί. Και όταν μάλιστα τέτοιες κινήσεις δεν είναι αυθόρμητες αλλά μελετημένες λίγο πολύ μπορεί ο καθένας να καταλάβει και με τι νοοτροπία και "πλάνο νίκης" κατεβαίνει η ομάδα μας την Τετάρτη το απόγευμα στο Σ.Ε.Φ. Τιμητική ήττα και εξοικονόμηση δυνάμεων μπας και το Σάββατο ο Ολυμπιακός ενόψει του Final Four της Ευρωλίγκας έρθει στο Nick Galis Hall με μισή ομάδα και καταφέρουμε να κερδίσουμε. Τι και αν στα πλέιοφς η σημαντικότερη ευκαιρία για να σπάσεις την έδρα είναι το πρώτο παιχνίδι της σειράς των αγώνων. Ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν μπορεί να σπάσει την έδρα του Ολυμπιακού αλλά το έχει πάει σε άλλο επίπεδο και δεν ενδιαφέρεται καν... Οπότε οι αγωνιστικές αναλύσεις για το παιχνίδι της Τετάρτης είναι περιττές.
Επειδή μόνο τα ευχολόγια μας έχουν απομείνει με τον φετινό ΑΡΗ ας ελπίσουμε ο ΑΡΗΣ να σταθεί με αξιοπρέπεια απέναντι στον Ολυμπιακό σε αυτή την σειρά των αγώνων γιατί με όλα αυτά που βιώνουμε φέτος δεν υπάρχουν περιθώριο για "ιστορικές ήττες" σαν και αυτές των τελευταίων χρόνων σε ΣΕΦ και ΟΑΚΑ. Όσο για την "δίψα" που στα λόγια έχουμε ας την κρατήσουμε λίγο ακόμη μέσα μας μπας και βγει στα παιχνίδια με την ΑΕΚ... αν η ΑΕΚ δεν κάνει την έκπληξη...
ΥΓ1. Πρυτάνευσε λέει η λογική και τελικά η ομάδα θα επιστρέψει με αεροπλάνο από τον Πειραιά. Μα καλά με όλες αυτές τις μετακινήσεις από το αεροδρόμιο και το φόρτωμα-ξεφόρτωμα κτλ δεν είπαμε ότι με το πούλμαν είναι πιο γρήγορα και πιο ξεκούραστα?
ΥΓ2. Πέσαμε από τα σύννεφα με την διακοπή της συνεργασίας με τον Σανικίντζε... Ποιος να το περίμενε ότι μετά από τέτοιον τραυματισμό και σε αυτή την ηλικία όχι μόνο δεν θα μπορούσε να αγωνισθεί φέτος αλλά ίσως και του χρόνου ...στο επίπεδο που θα θέλαμε. Πάντως θα πρέπει η φανέλα του παίκτη να μπει στο μουσείο γιατί με τόσα που ακούσαμε για τον Γεωργιανό ίσως και να πρόκειται και για τον σπουδαιότερο ξένο αθλητή που φόρεσε την φανέλα του ΑΡΗ μετά τον αείμνηστο Ρόι Τάρπλεϊ. Τι και αν τον είδαμε σε μόλις 2 παιχνίδια...
ΥΓ3. Με τον ΑΡΗ να "σκουπίζει" τον συμπολίτη όπως όφειλε γίναμε μάρτυρες σε ένα απίστευτο ξέσπασμα και ξεκατίνιασμα με τους "χαρούμενους" και τους "γκρινιάρηδες"(μαζί τους και εμείς) να μαλώνουν για το αν η χρονιά είναι ή δεν είναι πετυχημένη και φυσικά αν ο κόουτς είναι κορυφαίος ή δεν είναι... Και όσο και αν μας ξενερώνει η συγκεκριμένη φάση κατά κάποιο τρόπο είναι φυσιολογικό γιατί πολύ απλά ούτε γίνεται και ούτε είναι απαραίτητο να συμφωνούμε σε όλα. Το να κουνάνε όμως το δάχτυλο επικριτικά άνθρωποι που αποκομίζουν οφέλη από την ενασχόληση τους με τον ΑΡΗ προς ανθρώπους που πληρώνουν από το υστέρημα τους την τρέλα τους με τον ΑΡΗ είναι τουλάχιστον απαράδεκτο...
ΥΓ4. Ας μας πουν λοιπόν οι ειδήμονες που μετράνε στατιστικά σαν τους αλλόθρησκους από το 91-92 και μετά. Οι νίκες των τελευταίων χρόνων του ΑΡΗ απέναντι στους 2 της Αθήνας τι ακριβώς έδωσαν στον ΑΡΗ; Πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου; Πρόκριση στην επόμενη φάση των πλέιοφς του πρωταθλήματος; Σημαντικούς βαθμούς στο πρωτάθλημα;
Έτοιμος να στήσει το δικό του Χριστουγεννιάτικο πάρτι στο ΣΕΦ δείχνει να είναι ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του που το τελευταίο χρονικό διάστημα δείχνουν ιδιαίτερα φορμαρισμένοι. Ο Ξανθόπουλος φαίνεται να ξεπερνάει τον τραυματισμό και να τίθεται στη διάθεση του κόουτς ενώ η πρωτοφανής αξιοθαύμαστη κίνηση από τον Ν.Λάσκαρη να συγκεντρώσει τις οικογένειες των παικτών στην Αθήνα ώστε να περάσουν όλοι μαζί τις ημέρες των Χριστουγέννων έχει "φτιάξει" τους παίκτες ενόψει των σημαντικών αναμετρήσεων που ακολουθούν σε πρωτάθλημα και κύπελλο.
Οι εμφανίσεις που ακολούθησαν το πατατράκ στην Ποντγκόριτσα έχουν εκτοξεύσει τον ενθουσιασμό όλων μας στα ύψη και μας έχουν κάνει να πιστεύουμε ότι ο φετινός ΑΡΗΣ δεν έχει ταβάνι. Και αυτό μάλιστα γνωρίζοντας άπαντες ότι αυτή η ομάδα έχει και αδυναμίες και κενά στο ρόστερ της. Παρόλα αυτά όταν η Αμερικάνικη 4αδα έχει κέφια τα πάντα μπορούν να συμβούν. Η βάση μπορεί να είναι η άμυνα αλλά στην επίθεση μεγάλο ρόλο θα παίξει η μέρα που θα βρεθεί ο Μακνήλ, ο Γουάιτ, ο Χάγκινς και ο Γουότερς. Αν πιάσουν καλή απόδοση και βγάλουν την ενέργεια που μας έχουν δείξει σε πολλά παιχνίδια ο Ολυμπιακός δύσκολα θα μπορέσει να ακολουθήσει. Ιδίως όταν μετράει απουσίες όπως αυτές του Σπανούλη, του Λοτζέσκι αλλά και του Αγραβάνη που εκτός συγκλονιστικού απροόπτου δεν θα αγωνιστούν. Βέβαια ο φετινός Ολυμπιακός έχει αποδείξει ότι μπορεί να ζει και να κερδίζει παρά τις απουσίες του αλλά αύριο αν δείξουμε το πρόσωπο των τελευταίων αγώνων σε Ελλάδα και Ευρώπη η ομάδα του Πειραιά δεν έχει καμία τύχη. Φυσικά για να μην παρεξηγηθούμε στη συγκεκριμένη αναμέτρηση ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί χωρίς καμία αμφιβολία. Και όταν στην Ευρώπη έχει καταφέρει παρά τις απουσίες του να κερδίσει πολύ δυνατές ομάδες τότε το να το επαναλάβει και απέναντι μας δεν θα είναι έκπληξη. Από την άλλη όμως εμείς έχουμε μια τεράστια ευκαιρία σε ένα παιχνίδι που δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα να αποδείξουμε πάρα πολλά. Αρχικά ότι πλέον είμαστε ανταγωνιστικοί και αφού το πετύχουμε αυτό γιατί όχι να μην σπάσουμε και την αρνητική παράδοση που υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια. Αρκεί να το πιστέψουν οι παίκτες μας και ο προπονητής και να διεκδικήσουν αυτό που αξίζουν πάνω στο παρκέ.
Σε ανεπίσημο επίπεδο ένας από τους λόγους που κόντρα στην Μπουντούτσνοστ σε εκείνο το εκτός έδρας παιχνίδι η ομάδα και ιδιαίτερα οι 4 αμερικάνοι μας παρουσιάστηκαν αγνώριστοι ήταν η είδηση ότι με την αλλαγή που έκανε ο ΕΣΑΚΕ ώστε να βολέψει τους "χαϊδεμένους" της η ομάδα μας αναγκαστικά θα περάσει τα Χριστούγεννα στο γήπεδο. Και ιδίως για τους ξένους που αυτές μέρες αποτελούν ευκαιρία για να βρεθούν με τους δικούς τους ανθρώπους πολύ πιθανόν να τους επηρέασε. Παρόλα αυτά η οικογένεια Λάσκαρη βρήκε τον τρόπο να δείξει εμπράκτως ότι είναι δίπλα τους και με αυτή την πρωτοφανή κίνηση κάνει ότι μπορεί από την πλευρά της ώστε οι παίκτες μας και το τεχνικό τιμ να είναι συγκεντρωμένο σε αυτά τα κρίσιμα παιχνίδια που ακολουθούν. Ευχή όλων αυτό το οικογενειακό κλίμα και η καλή χημεία που φαίνεται να υπάρχει στον μπασκετικό ΑΡΗ να βγει τώρα που και οι αντίπαλοι είναι δυνατοί αλλά και γιατί με νίκη αλλάζει τις ισορροπίες στον μπασκετικό χάρτη. ΡΕ ΑΡΗ ΡΕ ΑΡΗ ΡΕ ΑΡΗ ΑΝΤΕ ΚΑΙ Γ@#$ΣΕ ΤΟ ΒΡΩΜΕΡΟ ΤΟ ΨΑΡΙ!
ΥΓ. Όπως ξέρουμε ότι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζουν πολύ διαφορετικά τον ΑΡΗ από ότι την κάθε Κηφισιά και μπάογκ έτσι ξέρουμε ότι και οι διαιτητές θα κάνουν το "καθήκον" τους όπως τόσες φορές κατά το παρελθόν. Υποχρέωση μας ότι και να γίνει να τους ξεμπροστιάσουμε για ακόμη μια φορά!
Συμφωνώ φίλε Πλάνετ,αν και ο Σουλειμάνωφ είναι από τους παίχτες που μπορούν να αναπληρωθούν σχετικά εύκολα, κυρίως ανασταλτικά βοηθούσε εδώ[…]
Νομίζω ότι τόσο ο Μάντζιος όσο και ο Ουζουνίδης αντιλαμβανόντουσαν ότι δεν αξιοποιούσαν όσο θα μπορούσαν τον Μανού Γκαρθία και[…]
Συμφωνώ με αυτό που γράφεις ότι η ομάδα ήταν πιο απελευθερωμένη παίζοντας λιγότερο με το δεκάρι και περισσότερο με τα[…]
Όταν παίζεις φοβικά, υπερβολικά αμυντικά όπως στον περσινό τελικό, δεν περιμένεις προφανώς να φανεί το δεκάρι, φίλε Πλάνετ.Εκείνο το παιχνίδι[…]
Επίσης δεν καταλαβαίνω φίλε Πλάνετ γιατί, εφόσον λέμε ότι έχουμε πρόβλημα στα εξτρέμ,δεν έμεινε ο Παναγίδης.Ηταν τόσο κακός;Με αυτόν βασικό[…]
Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ μας μέσω του διαδικτύου!