Μόλις για ένα ημίχρονο όρθωσε ο ΑΡΗΣ μας το ανάστημα του και κατάφερε να μείνει μέσα στο παιχνίδι, μιας και στο τρίτο δεκάλεπτο ήρθε η ολική κατάρρευση και η απόλυτη κυριαρχία των αντιπάλων μας. Και πως να μην κυριαρχήσουν οι Ισραηλινοί όταν η λέξη άμυνα απουσίαζε παντελώς από τη σκέψη των παικτών μας. Άσχημο το ντεμπούτο του νέου προπονητή μας, που δεν μπόρεσε να έχει κάποια θετική επίδραση στην ομάδα.

ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Μόνο στο πως θα βάλουν την μπάλα στο αντίπαλο καλάθι είχαν οι παίκτες μας στο μυαλό τους και σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου έκαναν σχεδόν μόνο αυτό. Άλλοτε με τον Τζόουνς που ήταν ζεστός, άλλοτε με τον Κουλμπόκα ή τον Ίνοχ καταφέραμε να αντισταθούμε στη διάθεση που έδειξαν οι Ισραηλινοί να ξεφύγουν. Λίγες στιγμές που παίξαμε και άμυνα αποδείχθηκαν αρκετές και από το -11 βρεθήκαμε στο +1 λίγα δεύτερα πριν τη λήξη του ημιχρόνου. Και αυτή η αντεπίθεση που συνδυάστηκε και με κάποιες αμυντικές εκλάμψεις ήταν που μας έκανε αισιόδοξους για τη συνέχεια.

ΒΑΡΙΔΙΟ Η ΑΜΥΝΑ, ΒΥΘΙΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ

2’ στο 3^ο δεκάλεπτο χρειάστηκε η Χάποελ για να ξεφύγει και πάλι στο σκορ. Οι Ισραηλινοί βγήκαν  αποφασισμένοι από τα αποδυτήρια να τιμωρήσουν την χαλαρή αμυντική μας συμπεριφορά όπως ακριβώς και έκαναν μέχρι τη λήξη του αγώνα. Αντί όμως για σκληράδα στην άμυνα, είδαμε να πέφτει λευκή πετσέτα από νωρίς και τους Ισραηλινούς να στήνουν ένα πάρτι εις βάρος μας χωρίς σταματημό.  Η διαφορά ξέφυγε και το άγχος εγκλώβισε τους παίκτες μας που πλέον δεν μπορούσαν να «σταυρώσουν» σουτ. Παρόλα αυτά επέμειναν να σουτάρουν ξανά και ξανά από μακρινή απόσταση, σπάζοντας τα καλάθια και μαζί και τα νεύρα μας.

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΥΓΕ ΠΟΤΕ

Αστείο να επιρρίψουμε ευθύνες για το σημερινό στον νέο μας προπονητή. Ο άνθρωπος ήρθε, γνώρισε τους παίκτες του, έκανε 1-2 προπονήσεις και κάθισε στην άκρη του πάγκου. Έκανε μια μέτρια διαχείριση του ρόστερ που δεν γνωρίζει καλά καλά;  Είχε αργά αντανακλαστικά και άφησε το παιχνίδι να εκτροχιαστεί; Έμοιαζε σαν να κάνει δοκιμές στα φιλικά; Ναι, ναι και πάλι ναι. Έχει σημασία; Όχι γιατί αυτός είναι ο ΑΡΗΣ. Ακόμη και αν υπό τις οδηγίες του Αγγέλου φάνηκε για ένα παιχνίδι διαφορετικός,   η αλήθεια είναι ότι αυτός είναι ο φετινός ΑΡΗΣ. Αν του βγουν τα σουτ στην επίθεση και αν ο αντίπαλος είναι άστοχος κάτι μπορεί να γίνει. Διαφορετικά μάλλον ήττες σαν τη σημερινή θα μας γίνουν και φέτος συνήθεια. Και αν η «συμφωνία» του Μίλιτσιτς δεν συμπεριλαμβάνει τουλάχιστον 2 άμεσες διορθωτικές κινήσεις τότε μάλλον τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα. Φέρνεις 2 κανονικούς ετοιμοπόλεμους ξένους στο 2-3 και στο 4-5 και αφήνεις τους Φόρμπς και το Φορεστερ στην Ευρώπη αν είναι τόσο καλά παιδιά και δεν θέλεις να τους διώξεις. Και φυσικά εύχεσαι καλή συνέχεια στην καριέρα του στον Γεωργιανό. Απλά και ρεαλιστικά.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΟΥ

Καμία έκπληξη δεν μας επεφύλασσε η ομάδα για το αποψινό παιχνίδι. Αυτά που μπορεί να κάνει στην επίθεση μας τα έδειξε σε ένα κομμάτι του αγώνα και αυτά που δεν μπορεί να κάνει όπως είναι να παίξει άμυνα, μας το έδειξε από την αρχή μέχρι το τέλος.  Τι να σου κάνει και ο νέος προπονητής με 1-2 προπονήσεις; Εδώ μπαίνει ο Νοέμβρης και ακόμη αναμένουμε τις διορθωτικές κινήσεις και την ενίσχυση της ομάδας. Προφανώς και δεν υπάρχει βιασύνη… 5ετές πλάνο είναι αυτό.

ΥΓ. Οι αλλαγές παικτών δεν σημαίνει απαραιτήτως και αύξηση του μπάτζετ. Αν πχ είχες υπολογίσει να δώσεις 400.000$ σε έναν παίκτη και στη συνέχεια αποφασίσεις να τον αλλάξεις με έναν που κάνει 200.000$ ακόμη και με μια γερή αποζημίωση στη χειρότερη πάλι στα ίδια θα είσαι.

Αγκαλιά με τη νίκη ήταν στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα η ομάδα μας, στο τέλος όμως οι Ισραηλινοί εκμεταλλευόμενοι τα δωράκια της διαιτησίας πήραν τη νίκη. 49 βολές βάρεσαν οι αντίπαλοι μας παρόλο που στο 3^ο δεκάλεπτο βρέθηκαν στο -15 και αύξησαν την πίεση για να επιστρέψουν το παιχνίδι. Αρκετά καλός ο Φιγκερόα στο ντεμπούτο, νωθρό ξεμούδιασμα για τον Τολιόπουλο που επέστρεψε ύστερα από καιρό.

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΟΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ

Με τον Φιγκερόα να αντικαθιστά τον Νόλεϊ και τους Γούντμπερι, Κούπερ, Γουίλις και τον Ρόμπερτς να συμπληρώνουν την πρώτη πεντάδα της χρονιάς, ο ΑΡΗΣ επιβεβαίωσε ότι αλλάζει. Αλλάζει ρόστερ, αλλάζει και εικόνα. Με αυτή την πεντάδα ο ΑΡΗΣ κατάφερε να παίξει σχετικά καλή άμυνα σε σχέση με ότι έχει δείξει ως τώρα αλλά και παράλληλα να έχει μια πολυφωνία στην επίθεση που του έλειπε. Πολυφωνία που συμπεριελάμβανε μέχρι και καλές συνεργασίες με τελικό αποδέκτη τον Ρόμπερτς. Το αρχικό προβάδισμα έδειχνε ότι παρά το αδιάφορο της βαθμολογίας, η ομάδα κατέβηκε για τη νίκη.

ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΑ 6.75 ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΜΕ +15

Το τι μπορεί να κάνει αυτός ο ανανεωμένος ο ΑΡΗΣ το έδειξε ως ένα βαθμό στο ξεκίνημα του Β ημιχρόνου. Εκεί η ομάδα έπαιξε καλές άμυνες, έτρεξε όποτε βρήκε την ευκαιρία και εκμεταλλεύτηκε τα ελεύθερα μακρινά σουτ. Πραγματικά οι Ισραηλινοί έμοιαζαν να τα έχουν χαμένα με τους Κούπερ, Γούντμπερι, Γουίλις να κάνουν ότι θέλουν αλλά και τους υπόλοιπους να δίνουν σημαντικές βοήθειες σε άμυνα και επίθεση.

ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΙΣ ΒΟΛΕΣ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ

Αν και η εικόνα των 2 ομάδες έδειχνε ότι ο ΑΡΗΣ κυριαρχούσε στο παρκέ και δεν είχε να φοβηθεί τίποτα, υπήρχε το μόνιμο αγκάθι της διαιτησίες. Οι 3 διαιτητές από την αρχή του αγώνα αντιμετώπιζαν με ιδιαίτερη ευαισθησία την άμυνα μας και με κάθε ευκαιρία έστελναν τους αντιπάλους μας στις βολές. Αυτές οι βολές ήταν που τους κράτησαν μέσα στο παιχνίδι, που δεν μας επέτρεψαν να ανεβάσουμε και άλλο την διαφορά και στο τέλος αυτές ήταν που επί της ουσίας τους χάρισαν την νίκη. Σε αυτό το κομμάτι δυστυχώς ο Καστρίτης και οι παίκτες του δεν μπόρεσαν να βρουν την λύση. 23 βολές περισσότερες και συνολικά 36 πόντοι από την γραμμή των βολών σε ένα παιχνίδι που κρίθηκε στις λεπτομέρειες.

Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ ΠΛΑΝΟΥ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΛΥΤΡΩΣΗ

Κάθε αλλαγή στο ρόστερ και κάθε παιχνίδι με τα νέα πρόσωπα αποτελεί και μια ακόμη επιβεβαίωση των λαθών του καλοκαιριού και της εγκληματικής διαχείρισης τους από τον Καστρίτη. Η μεγάλη ευκολία με την οποία αντικαθίσταται ένας παίκτης με τον ρόλο που είχε ο Νόλεϊ στην ομάδα αυτό δείχνει. Από αυτόν περιμέναμε να βγει μπροστά και τελικά σήμερα είδαμε ότι η απουσία του ήταν πιο θετική από την παρουσία του. Όπως και ο πιο περιορισμένος χρόνος και ευθύνες που δόθηκαν στον Χότζ και στον Λαζέσφσκι που και σήμερα σε σχέση με τους υπόλοιπους ξένους υστέρησαν και με μεγάλη διαφορά. Όταν φύγουν από το ρόστερ τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Όταν μάλιστα ο Τολιόπουλος και οι υπόλοιποι τραυματίες βρουν ρυθμό και μάθουν και λίγο να παίζουν ο ένας με τον άλλο τότε θα δούμε άλλον ΑΡΗ. Άλλον ΑΡΗ που θα έπρεπε να βλέπαμε από τον Νοέμβριο. Όταν όμως ο Καστρίτης αφιέρωσε τον χρόνο του στο να μάθει το ευρωπαϊκό μπάσκετ σε 4-5 παίκτες αντί να ασχοληθεί για να φτιάξει την ομάδα τότε αυτό που συμβαίνει τώρα είναι απολύτως λογικό. Η ομάδα πλέον αρχίζει και έχει κανονικούς παίκτες που όμως δεν γνωρίζονται μεταξύ τους. Μακάρι σε 1-2 μήνες που θα έχουν γνωριστεί να μας έχει μείνει και κάποιος στόχος πέρα από την αποφυγή επικίνδυνων καταστάσεων.

ΗΤΤΑ ΜΕ ΜΙΑ ΝΟΤΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ

Δεν τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ σήμερα κόντρα στην Χάποελ Ιερουσαλήμ και παρά το ότι έμοιαζε ικανός να πάρει τη νίκη τελικά οι 3 διαιτητές και οι 49 βολές των αντιπάλων τον λύγισαν. Σίγουρα η νίκη θα μας έδινε μια ψυχολογική ώθηση αλλά αυτό που προέχει είναι η ομάδα να βρει τα πατήματα της και σε μεγάλο βαθμό σήμερα μας έπεισε ότι μπορεί να το κάνει. Κρατάμε την επιστροφή του Τολιόπουλου, το θετικό ντεμπούτο του Φιγκερόα, το γενικότερο ξεσκαρτάρισμα που γίνεται τον τελευταίο καιρό στην ομάδα και αναμένουμε τις καλύτερες ημέρες.

Μόλις με το τζάμπολ κατάφερα και βρήκα το link που λειτουργεί κανονικά για την ώρα.

http://www.isramedia.net/channel.php?id=1

Έκανε το καθήκον του ο ΑΡΗΣ χθες το βράδυ και πήρε την σημαντική νίκη κόντρα στην Χάποελ Ι. διατηρώντας την έδρα του απόρθητη και μένοντας μόνος πρώτος στον όμιλο με 2 νίκες τις 2 πρώτες αγωνιστικές. Για 30' περίπου η ομάδα μας εντυπωσίασε με τον ρυθμό της, την επιθετική της δεινότητα, είχε τον απόλυτο έλεγχο του παιχνιδιού και όλα έδειχναν οτι θα είχαμε ενα απολαυστικό ήσυχο βράδυ με το μυαλό όλων μας να είναι στο αν θα καταφέρουμε να φτάσουμε στους 100 πόντους! Και ενώ όλα λειτουργούσαν μια χαρά και η διαφορά είχε φτάσει στο +18 ξαφνικά η ομάδα μας βραχυκύκλωσε και έκανε 7' περίπου να βάλει καλάθι και το ματς λίγο πριν το φινάλε έγινε ντέρμπι με τους Ισραηλινούς να ισοφαρίζουν το παιχνίδι δείχνοντας ασταμάτητοι στην επίθεση όπου πυροβολούσαν απο παντού σε δαιμονιώδη ρυθμό! Εκεί λοιπόν στο κρίσιμο σημείο νομίζω οτι φάνηκε η διαφορά του φετινού ΑΡΗ με τις προηγούμενες χρονιές που όταν έφτανε το παιχνίδι σε ανάλογο σημείο όλοι οι παίκτες μας κρυβόντουσαν και η μπάλα στην επίθεση έμοιαζε με βόμβα έτοιμη να εκραγεί και λογικά(σύμφωνα πάντα με τους παίκτες που είχαμε) όλοι θέλανε να την αποφύγουν. Φέτος όμως φαίνεται να συμβαίνει εντελώς το αντίθετο και οι παίκτες μας όχι μόνο να δείχνουν ιδιαίτερο ζήλο για το ποιος θα πάρει το κρίσιμο σουτ αλλά δείχνουν και μια αυτοπεποίθηση που σοκάρει τον αντίπαλο. Ρίτσαρντσον, Ντίκσον και Μάιλς πέτυχαν κρίσιμους πόντους και καθάρισαν ενα παιχνίδι που εαν δεν είχανε παρασυρθεί οι παίκτες μας στο +18 θα μπορούσε να είχε ολοκληρωθεί πολύ πιο χαλαρά. Εντυπωσιακό το γεγονός οτι 5 παίκτες μας είχαν διψήφιο αριθμό πόντων χωρίς μάλιστα ανάμεσα σε αυτούς να είναι οι Κλάρκ & Μάιλς που το συνηθίζουν κάτι που δείχνει οτι ο ΑΡΗΣ έχει πλούσιο ρόστερ και εξαιρετικές λύσεις απο τον πάγκο. Μοναδική πινελιά που λείπει ως γνωστόν είναι ενας ποιοτικός ψηλός που σήμερα αν και οι Μπέτς, Ντικούδης, Σκορδίλης προσπάθησαν και πρόσφεραν ως ενα βαθμό στην ομάδα ήταν πολλές οι φορές που οι εξαιρετικές ασίστ των Ντίκσον και Μάιλς αντί να γίνουν εύκολοι πόντοι καταλήγανε σε ανόητα λάθη. Που να είχες ενα Μάσεϊ να δεχόταν αυτές τις εκπληκτικές πάσες απο τους περιφερειακούς μας. Θα είχε σπάσει το καλάθι. Ευχάριστο χρώμα στις κερκίδες του Παλέ έδωσαν οι οπαδοί της Χάποελ. Σχεδόν 200 άτομα ντυμένοι στα χρώματα της ομάδος με σημαίες και τύμπανα προσπαθούσαν να μας κοντράρουν χωρίς επιτυχία φυσικά... Και που να παίζανε σε ενα γεμάτο Παλέ έτσι όπως αξίζει πάντα να είναι η έδρα του Αυτοκράτορα! Γύρω στις 3500 χιλιάδες ο κόσμος που ήρθε στο γήπεδο και βοήθησε πάρα πολύ ωστε να έρθει αυτή η νίκη αλλά και σίγουρα θα απόλαυσε ενα καλό παιχνίδι με εξαιρετικές επιθετικές ενέργειες και απο τις 2 πλευρές.  Ακούγοντας το κάλεσμα απο τα κιτρινόμαυρα ΜΜΕ που γίνεται για το μπάσκετ και παρακολουθοντας το πόσο διαστακτικός είναι ακόμη ο κόσμος της ομάδος κατέληξα οτι το πρόβλημα έχει να κάνει καθαρά με την έλειψη τηλεοπτικών μεταδόσεων στους τελευταίους νικηφόρους αγώνες και την σωστή ενημέρωση για την κατάσταση που βρίσκεται πλέον η ομάδα μας. Είναι αλήθεια οτι η πρώτη γεύση που μας άφησε ο φετινός ΑΡΗΣ είναι τόσο πικρή που με δυσκολεία φεύγει και ξεχνιέται. Εγω πάντως προτείνω σε όλους να κάνουν τον κόπο να παρακολουθήσουν έστω και τηλεοπτικά ενα παιχνίδι του ΑΡΗ είμαι βέβαιος οτι το θέαμα θα τους συναρπάσει. Τελευταία φορά που γούσταρα τόσο πολύ την ομάδα συνολικά ήταν το 2004-5 όπου κατακτήσαμε και το κύπελλο Ελλάδος. Προετοιμαστείτε... θα περάσει ο καιρός, θα έρθουν τα κρίσιμα παιχνίδι και θα παρακαλάτε για μια θέση στο Παλέ.

[youtube=

Την Τρίτη το βράδυ στις 21.00 στο Αλεξάνδρειο η ομάδα μας θα δώσει το δεύτερο παιχνίδι για το Eurocup αποφασισμένη για την νίκη ώστε να κάνει ενα ακόμη βήμα πρόκρισης στην επόμενη φάση. Η Χάποελ κέρδισε την προηγούμενη αγωνιστική σχετικά δύσκολα την Λιθουανική Σιουλιαϊ(όνομα και αυτό!?!?!) και απο οτι φαίνεται θα είναι η ομάδα του ομίλου που θα μας κοντράρει για την κορυφή μιας και την Ζαντάρ θεωρητικά την βγάλαμε εκτός συναγωνισμού και η ομάδα απο την Λιθουανία φαντάζει ως αουτσάιντερ για πρόκριση. Επομένως το παιχνίδι είναι ξεχωριστής σημασίας μιας και η νίκη μας φέρνει ακόμη πιο κοντά στην πρόκριση στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Απο εκεί και πέρα με την ομάδα μας να βρίσκει την χημεία της πλέον τα παιχνίδια μας γίνονται όλο και πιο απολαυστικά με γρήγορο ρυθμό και εντυπωσιακές φάσεις που αφήνουν όσους τα παρακολουθούν ικανοποιημένους όπως έγινε και το περασμένο Σάββατο κόντρα στα Τρίκαλα. Η ομάδα έχει 4 συνεχόμενες νίκες και είναι πλέον καιρός όλοι οι δύσπιστοι απογοητευμένοι φίλαθλοι του μπασκετικού ΑΡΗ να επιστρέψουν στο Παλέ  και να αγκαλιάσουν αυτήν την ομάδα που δεν θυμίζει σε τίποτα το "φάντασμα" που παρακολουθήσαμε στους πρώτους αγώνες. Όπως η ομάδα μας έχει αρχίσει και παίρνει τα πάνω της για τα καλά έτσι πρέπει και εμείς για πολύ απλά δεν γίνεται το Παλέ να είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο και πρέπει σε κάθε παιχνίδι να είναι η καυτή έδρα που θαυμάζει ολόκληρη η Ευρώπη εδώ και δεκαετίες. Τα Ευρωπαϊκά διαρκείας έχουν κυκλοφορήσει σε καλές τιμές και σας το ξαναλέω μην την βλέπετε αδιάφορα την φάση. Θα περάσει ο καιρός, θα προχωρήσει αυτή η ομάδα, θα έρθουν τα κρίσιμα παιχνίδια και ξαφνικά πολλοί θα είναι αυτοί που θα παρακαλάνε για ενα εισιτήριο ... Για αυτό λοιπόν όλοι διαρκείας και το βράδυ της Τρίτης στο πλευρό του Αυτοκράτορα!