Με τις μηχανές να παραμένουν σβηστές και στο φινάλε των play in κόντρα στον αδιάφορο και υπερόπτη Παναθηναϊκό ο ΑΡΗΣ πρόσθεσε άλλη μια κακή εμφάνιση αυξάνοντας ακόμη περισσότερο τον προβληματισμό ενόψει των πλέιοφς που ξεκινάνε την Παρασκευή. Αν μάλιστα προσπαθήσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε και τις δηλώσεις του Καστρίτη που ακολούθησαν την αναμέτρηση μάλλον δύσκολα να περιμένουμε κάτι διαφορετικό στη συνέχεια.

ΥΠΕΡΟΠΤΗΣ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ, ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ ΑΡΗΣ

Με το «αδιάφορο» να είναι το σήμα κατατεθέν του σημερινού αγώνα και τον Παναθηναϊκό να είναι καβάλα στο άλογο στον δρόμο για το Final 4 της Ευρωλίγκας οι αντίπαλοι μας κατέβηκαν ξεκάθαρα χωρίς την διάθεση να ζοριστούν. Με τον Σαμοντούροφ να παίρνει 33’ και τον Μπαρτσελόφσκι 28’ ο Άταμαν αντιμετώπισε με μια υποτιμητική διάθεση τον ΑΡΗ μας …αλλά η εξέλιξη του αγώνα τον δικαίωσε. Ο ΑΡΗΣ ήταν τόσο κακός σήμερα που σου έδινε μια αίσθηση ότι όποιον και αν  είχε απέναντι του θα έχανε.  Άστοχος, επιπόλαιος, τσαπατσούλης και χωρίς ίχνος συγκέντρωσης από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν αγχώσαμε ούτε για μια στιγμή τους αντιπάλους μας μιας και από μόνοι μας σκοντάφταμε στην προσπάθεια να μπούμε μέσα στην διεκδίκηση της νίκης.

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ

Είναι πραγματικά λυπηρό αυτό που συμβαίνει με τον φετινό ΑΡΗ αλλά και πρωτόγνωρο. Στο χρονικό σημείο που όλες οι ομάδες στοχεύουν να φθάσουν στην κορυφή της απόδοσης τους, ο ΑΡΗΣ καταφέρνει και παρουσιάζεται σε κάθε παιχνίδι και χειρότερος. Ή τουλάχιστον εξίσου κακός όπως κόντρα στο Μαρούσι και στον Κολοσσό. Και όπως τονίσαμε και τότε δεν έχει να κάνει με το τελικό αποτέλεσμα αλλά με μια συνολική εικόνα που ουρλιάζει ότι υπάρχει σοβαρό αγωνιστικό πρόβλημα. Ούτε ένα στοιχείο στο παιχνίδι του δεν έχει βελτιώσει η ομάδα τους τελευταίους μήνες. Είτε είχε παιχνίδια είτε έκανε απλά προπονήσεις το αποτέλεσμα αποκαρδιωτικό. Και τώρα προσευχόμαστε ο διακόπτης να γυρίσει …αν και ο κόουτς άρχισε να εκφράζει τις αμφιβολίες για το αν τελικά θα συμβεί αυτό.

ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ Ο ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ

Σε μόνιμη αγωνιστική πτώση παραμένει ο ΑΡΗΣ μας που ούτε κόντρα στον αδιάφορο και υπερόπτη Παναθηναϊκό κατάφερε να πείσει ότι τον ενδιαφέρει η συνέχεια του πρωταθλήματος. Ακόμη και αν ο κόουτς δηλώνει ικανοποιημένος από τους παίκτες του για την προσπάθεια και την συγκέντρωση σε αυτά τα παιχνίδια, η εικόνα δείχνει κάτι εντελώς διαφορετικό. Κάτι που ελπίζουμε να αλλάξει στα πλέιοφς αν δεν θέλουμε να τελειώσει η σεζόν με αυτόν τον απογοητευτικό τρόπο. Όχι γιατί θα χάσουμε κάποιον τίτλο ή κάποια έξοδο στην Ευρώπη αλλά γιατί εδώ και καιρό ο ΑΡΗΣ που θαυμάσαμε και αποθεώσαμε κατά τη διάρκεια της σεζόν, απλά αγνοείται.

ΥΓ. Δικαιολογημένο το ξέσπασμα του Καστρίτη προς τους παίκτες του. Με αυτά που έβλεπε προς να κρατηθεί; Εμείς να δούμε πόσο ακόμη θα κρατιόμαστε…

ΥΓ2. Ο Παπαθεοδώρου καλά έκανε και είπε τα αυτονόητα. Εμείς πότε θα αρχίσουμε να μιλάμε;

Νέα οδυνηρή ήττα γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας αυτή την φορά από τον Κολοσσό παρουσιάζοντας κάκιστο πρόσωπο και προβληματίζοντας ενόψει της συνέχειας του πρωταθλήματος. Είτε αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι είτε τελικός… δικαιολογίες για τέτοιες ήττες απέναντι σε μια ομάδα όπως είναι ο Κολοσσός δεν υπάρχουν. Αποδοκιμασίες και χειροκροτήματα στο φινάλε της αναμέτρησης με τον κόσμο να μοιάζει εξίσου μπερδεμένος με την ομάδα.

SMALL BALL ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ

Δεν χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να φανεί ότι ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν είχε μπει συγκεντρωμένος στο παιχνίδι αλλά και ότι η προετοιμασία του ήταν τραγική. Ξεκίνημα με πάρτι των αντιπάλων μας κάτω από το καλάθι και μια γενικότερη ασυνεννοησία από την πλευρά μας σε άμυνα και ριμπάουντ. Έχαναν παίκτες, μπερδευόντουσαν στις αλλαγές, πηδούσαν δύο και τρεις μαζί σε προσποιήσεις και ριμπάουντ. Ο Κολοσσός παίζοντας αυτό το κλασσικό μπάσκετ που παίζει σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια είχε τον έλεγχο, αναγκάζοντας μας να κυνηγάμε διαρκώς στο σκορ.

ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ 6.75

Στην υπεροπλία του Κολοσσού κάτω από το καλάθι και την πολυφωνία του στην επίθεση το μόνο που προσπάθησε να αντιπαραθέσει ο ΑΡΗΣ ήταν μια απελπισμένη προσπάθεια με μακρινά σουτ. Κάποια μπήκαν και αναθαρρήσαμε  αλλά στο τέλος ο καλύτερος που έπαιξε πιο σωστά, πιο λογικά, πιο ισορροπημένα κέρδισε. Στοιχεία που δεν έδειξε ούτε για μια στιγμή ο ΑΡΗΣ σήμερα και για αυτό έχασε.

ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΠΗΓΑΝ ΚΟΥΒΑ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ Η ΝΙΚΗ

Η στατιστική του αγώνα τα λέει όλα. Εκτός από 2 λάθη λιγότερα σε όλα τα υπόλοιπα ο Κολοσσός ήταν καλύτερος. Και πως να μην είναι όταν ακολουθεί απλά τους «κανόνες» του αθλήματος κόντρα σε έναν αντίπαλο που πιο πολύ τον ενδιαφέρει να φέρει επανάσταση στον τρόπο που παίζεται το μπάσκετ παρά να κερδίσει. Κάπως έτσι οι εμμονές του Καστρίτη με τα χαμηλά σχήματα, το παράλογο ροτέισον και την πλήρη απουσία επιθετικού πλάνου μας έφεραν στο σημείο να χάνουμε από το Μαρούσι και τον Κολοσσό μέσα στην έδρα μας δικαιότατα. Χωρίς καν να χρειαστεί να παρέμβει κάποια Τσαρούχα. Με την αξία μας. Και αντί να βάλουν παίκτες και τεχνικό τιμ τα κεφάλια κάτω και να δουλέψουν ψάχνουμε δικαιολογίες. Αν υπάρχει κίνητρο, αν τα play in είναι ανούσια, αν οι διαιτητές μας εκνευρίζουν αλλά δεν κάνει να το εκδηλώνουμε και χίλια δύο άλλα που δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με αυτό που συμβαίνει.

ΑΝ ΨΑΧΝΕΙΣ ΚΙΝΗΤΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΛΟΣΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΣΩΣΤΑ

Όποιος πιάνεται από την έλλειψη κινήτρου για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα μάλλον δεν ταιριάζει στον τεράστιο μπασκετικό ΑΡΗ και δύσκολα μπορεί να αφουγκραστεί την πίκρα που νιώθει ο Αρειανός σήμερα. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους 2.500 φίλους που προσπέρασαν το «αδιάφορο» του αγώνα και βρέθηκαν στο Παλέ σήμερα. Η ομάδα εδώ και αρκετό καιρό με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν βλέπεται. Και αντί από παιχνίδι σε παιχνίδι να κάνουμε ένα βήμα εμπρός καταλήγουμε να κάνουμε άλματα προς τα πίσω και να μοιράζουμε γρίφους… για δικαιολογίες. Κρίμα για την όλη φετινή προσπάθεια που τείνει να γίνει μια μακρινή ανάμνηση πριν καν ξεκινήσουν τα πλέιοφς.  

ΥΓ. 9’ 40’’ ο Σόουζα χωρίς 2^ο ψηλό, 4’ 48’’ ο Κατσίβελης σε ένα παιχνίδι με τραγική επιθετική λειτουργία, 5΄ 51’’ ο θετικός σήμερα Περσίδης, σχεδόν 22’ ο Μποχωρίδης σε μια άσχημη ήμερα για τον ίδιο(και για εμάς. Μόνο αν είσαι «μπασκετικός γκουρού» μπορείς να το καταλάβεις. Αν δεν το καταλαβαίνεις χειροκρότησε την προσπάθεια και μην μιλάς.

ΥΓ2. Φθάνουμε μήνα Μάιο και ο ΑΡΗΣ όχι μόνο παραμένει χωρίς επιθετικό πλάνο αλλά έχει ξεμείνει και μόλις με έναν ψηλό.  Για αυτό το μπάχαλο σε μια χρονιά με 9 συμβόλαια ξένων θα μας πει κανείς «ειδικός» τίποτα. Ή μόνο στα «μπράβο» κάνουμε τις αναλύσεις και ρωτάμε τους πρωταγωνιστές;

ΥΓ3. Έκανε το βήμα παραπάνω η ομάδα φέτος και έπιασε(?) τον στόχο της. Οπότε όλα καλά προχωράμε με  το βλέμμα προς την επόμενη χρονιά; Ας μας το πει κάποιος από την ΚΑΕ για να μην στεναχωριόμαστε άδικα.

ΥΓ4. Χάθηκε η νίκη και μαζί και η ευκαιρία να κουνήσουμε το δάχτυλο σε αυτούς που δεν ήρθαν σήμερα στο Παλέ...

Αλύγιστη παρουσιάστηκε η Τσαρούχα και η παρέα της σήμερα στο Σ.Ε.Φ. όπου παρά την σπουδαία προσπάθεια του ΑΡΗ μας κατάφεραν να παραδώσουν τη νίκη στον αγαπημένο τους Ολυμπιακό. Απίστευτο χειρουργείο κυρίως στο Α΄ημίχρονο,  με τους 3 διαιτητές να βάζουν τα θεμέλια της νίκης του Ολυμπιακού από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης. Θλιβερός ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του που διαμαρτυρόντουσαν σε κάθε σφύριγμα υπέρ του ΑΡΗ.

ΣΤΥΓΝΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Με φόρα μπήκαν οι 3 διαιτητές στο παιχνίδι φροντίζοντας να κάνουν ξεκάθαρο στους παίκτες του Ολυμπιακού να μην αγχωθούν όσο καλά και αν αγωνισθεί ο ΑΡΗΣ σήμερα. Κάθε ανάσα μας στην άμυνα και ένα φάουλ, κλεψίματα με τα πόδια, επιθετικά φάουλ σε κανονικά σκριν και «no foul» σε ότι και αν έκαναν οι παίκτες του Ολυμπιακού. Παρά την φιλότιμη προσπάθεια των παικτών μας με 31-13 φάουλ εις βάρος μας και 39-9 βολές για τον Ολυμπιακό μόνο σε θαύμα ελπίζαμε. Το σε ποια επίθεση κρίθηκε το τελικό αποτέλεσμα και τι μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά ελάχιστη σημασία έχει με τη διαιτησία που είχαμε σήμερα.

ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΤΑ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ

Πέρα από τον εκνευρισμό που μας πρόσφερε το σημερινό παιχνίδι, μας γέμισε και με ικανοποίηση για την προσπάθεια των παικτών του Γ.Καστρίτη. Ο ΑΡΗΣ υπό αυτές τις αντίξοες συνθήκες έπαιξε όπως μπορούσε άμυνα, πάλεψε σαν σκυλί για τα ριμπάουντ και κυκλοφόρησε εξαιρετικά την μπάλα στην επίθεση με αποτέλεσμα να τελειώσει την αναμέτρηση με 50% στα τρίποντα. Ναι κάποια ήταν τυχερά αλλά και αρκετά από αυτά που χάθηκαν ήταν ελεύθερα. Είδαμε παίκτες σαν τον Χάρελ και τον Μπλούμπεργκς να παίρνουν τις πρωτοβουλίες που πρέπει και να είναι αποτελεσματικοί.  Είδαμε παίκτες που ερχόντουσαν από τον πάγκο σαν τον Περσίδη και τον Κατσίβελη να βάζουν και αυτοί το λιθαράκι τους στο παιχνίδι. Είδαμε και τον Τολιόπουλο ορθώς παρά την αστοχία του να μην εγκαταλείπει. Μέχρι και τον Ρίντ είδαμε να βοηθάει. Όλα αυτά βάζουν ένα τεράστιο θετικό πρόσημο στο σημερινό παιχνίδι και μια παρακαταθήκη για τα επόμενα.

ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΖΕΙ

Μόλις 5’ κανονικής διάρκειας αγώνα ήταν αρκετά για να καταλάβεις το τι ακριβώς μας περίμενε σήμερα. Με σφυρίγματα που προσβάλλουν τη νοημοσύνη όποιου γνωρίζει τα βασικά του αθλήματος έδωσαν τη χείρα βοηθείας στον Ολυμπιακό να πάρει μια νίκη που υπό διαφορετικές συνθήκες μάλλον δεν θα είχε κατακτήσει. Χίλια μπράβο στην ομάδα για την μαχητικότητα και την βελτιωμένη εικόνα συνολικά σε ένα παιχνίδι «ιδιαίτερων συνθηκών» όπως αυτό εξελίχθηκε. Η νίκη δεν ήρθε όπως θα θέλαμε... θα αρκεστούμε στο ξεμπρόστιασμα του Ολυμπιακού και της ελληνικής διαιτησίας. 

ΥΓ. Πάτημα στο πόδι του επιτιθέμενου μέχρι και στο ποδόσφαιρο θα δινόταν κίτρινη κάρτα. Στον μπασκετικό Ολυμπιακό ούτε καν φάουλ!

ΥΓ2. Σεβαστή η διάθεση του κόουτς να θέλει να κρατάει άπαντες στην ομάδα επικεντρωμένους στο αγωνιστικό πλάνο χωρίς να ασχολούνται με τη διαιτησία. Εσύ όμως κόουτς οφείλεις έστω στη συνέντευξη τύπου να πεις δημόσια αυτό που όλοι μας νιώθουμε μετά από τέτοιες διαιτησίες.

ΥΓ3. Άγνωστο αν το να μην διαμαρτυρόμαστε για την διαιτησία είναι επιλογή της διοίκησης ή αυθόρμητη αντίδραση του τεχνικού τιμ και των παικτών. Σίγουρα όμως αυτό θα πρέπει να αλλάξει. Ο ΑΡΗΣ τα τελευταία χρόνια φαίνεται να βρίσκει σιγά σιγά την αγωνιστική του αξιοπρέπεια, καιρός πλέον να βρει και την φωνή του. Εδώ φωνάζουν ακόμη και όταν ευνοούνται οι "κορυφαίοι" της Ευρωλίγκας.