Ξέσπασε ο φετινός χιλιοταλαιπωρημένος ΑΡΗΣ και στο πιο κρίσιμο σημείο αυτής της εφιαλτικής χρόνιας έβγαλε στο παρκέ τον καλύτερο του εαυτό! Μην αφήνοντας την ασεβή Κύμη να πάρει ανάσα, ξεκίνησε με το εντυπωσιακό 26-2 και μετέτρεψε αυτό το αγχωτικό στα χαρτιά παιχνίδι στο πιο ευχάριστο απόγευμα. Ζεστό το χειροκρότημα από τον κόσμο προς τους παίκτες, που για ακόμη μια φορά άφησε στην άκρη την πίκρα του και έδωσε βροντερό παρών!

Με τον Γιάννη Καστρίτη να κάνει για πρώτη φορά φέτος τα αυτονόητα και να ξεκινάει με Τζόουνς και Σλαφτσάκη ο ΑΡΗΣ μας μπήκε φουριόζος. Εγκλώβισε με την άμυνα του τους παίκτες της Κύμη, πήρε αυτοπεποίθηση από νωρίς και απελευθερώθηκε επιθετικά σκορπίζοντας τον σημερινό μας αντίπαλο από το πρώτο δεκάλεπτο με το εμφατικό 26-2. Και αν όλοι μας στην άκρη του μυαλού μας είχαμε όλα αυτά τα παιχνίδια που προηγηθήκαμε με 17-18 πόντους και τελικά ηττηθήκαμε οι παίκτες του Γ.Κάστριτη είχαν άγριες διαθέσεις και το έδειχναν κάθε δευτερόλεπτο πάνω στο παρκέ. Συγκινητικός ο Μποχωρίδης που έπαιξε με ένεση, εξαιρετικός και ο Τζόουνς  που φαίνεται να παρέσυρε και τους συμπαίκτες του με το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο. Με ελάχιστες εξαιρέσεις όλοι όσοι αγωνίστηκαν είχαν θετική παρουσία και βοήθησαν με τον τρόπο τους ώστε να έρθει αυτή η επιβλητική νίκη. Αφήνοντας την Κύμη που τις προηγούμενες ημέρες έβγαλε γλώσσα να αναλογιστεί ποια είναι η θέση της στο Ελληνικό μπάσκετ…

Ξεκάθαρα η ομάδα δούλεψε αυτές τις ημέρες στο ψυχολογικό κομμάτι, κατάφερε να μετατρέψει την πίεση σε ώθηση και απέδειξε ότι πραγματικά φέτος έχει αδικήσει τον εαυτό της. Ξέσπασε και έδωσε ένα καλό μάθημα περι σεβασμού στους "νεοφερμένους" στο Ελληνικό μπάσκετ. Ο κόσμος έδωσε δυναμικό παρών όπως ακριβώς δυναμική θα πρέπει να είναι και η αντίδραση του από εδώ και πέρα. Αυτός ο ΑΡΗΣ όπως τον έχουν καταντήσει οι διάφοροι περαστικοί θα πρέπει να μπει μια και καλή στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και σιγά σιγά να ξεχαστεί. Υπομονή και ανοχή τέλος!

ΥΓ. Προπονητάκια της σειράς που χάρη στην κατάντια του Ελληνικού μπάσκετ και τα αρδάκια σας έχετε βγει στο προσκήνιο, διαβάστε PlanetARIS.grνα ξεστραβωθείτε… Τζόουνς και Σλαφτσάκης ξεκίνησαν βασικοί, έδωσαν από την αρχή ενέργεια, ταχύτητα, άμυνα και χάρη σε αυτό το καλό ξεκίνημα έφυγε το άγχος και απελευθερωθήκαμε και στην επίθεση… Πόσες φορές το γράψαμε άραγε;

ΥΓ2. Πρώτη φορά στην ιστορία του ο ΑΡΗΣ διένυσε μια ολόκληρη χρονιά με στόχο την γρήγορη παραμονή του. Πρώτη φορά…

ΥΓ3. Το μπαν χθες, αρκετά με την κοροϊδία...

Πάλεψε, κάλυψε διαφορά 18 πόντων αλλά τελικά λύγισε και γνώρισε άλλη μια ήττα στο φετινό πρωτάθλημα συνεχίζοντας το αρνητικό του σερί. Το τραγικό ξεκίνημα και οι πολλές χαμένες βολές στοίχισαν και σήμερα ενώ στα θετικά η ηγετική παρουσία του Τζόουνς που λίγο έλειψε να γυρίσει το παιχνίδι μόνος του.

Παθογένεια το κακό ξεκίνημα για τον ΑΡΗ που και σήμερα από νωρίς έμεινε πίσω και κυνηγούσε τον Ολυμπιακό στο σκορ. Τρικυμία στην επίθεση, βραχυκύκλωμα στην άμυνα και το +18 υπέρ του Ολυμπιακού χωρίς να κάνει κάτι το εξαιρετικό έμοιαζε απολύτως φυσιολογικό. Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ βγήκε αποφασισμένος να παλέψει κάτι που φάνηκε από την ενέργεια που έβγαλε στην άμυνα αλλά και σε κάθε διεκδίκηση της μπάλας. Κάτι που προβλημάτισε τους αντιπάλους μας που είχαν πιστέψει ότι το παιχνίδι είχε τελειώσει. Ο Λάκι Τζόουνς όμως είχε διαφορετική άποψη και με ένα προσωπικό επιθετικό κρεσέντο μας έβαλε μέσα στο παιχνίδι και μας έδωσε το δικαίωμα να ελπίζουμε στην ολική ανατροπή. Με το που φθάσαμε όμως στις κρίσιμες επιθέσεις η έλλειψη αυτοπεποίθησης κυριάρχησε και απανωτά παιδικά λάθη και κακές επιθετικές επιλογές χάθηκε η ευκαιρία για κάτι καλύτερο.  Δεν χωράει και πολύ ανάλυση το παιχνίδι παρά το ότι φανήκαμε ανταγωνιστικοί. Η ομάδα μπήκε στον αγωνιστικό χώρο φοβισμένη, προσπάθησε να εφαρμόσει το όποιο πλάνο είχε δουλέψει τις προηγούμενες ημέρες και απέτυχε παταγωδώς όπως και στις προηγούμενες ήττες. Μόλις ξέφυγε η διαφορά  επικράτησε "αναρχία" στο παιχνίδι μας, οι παίκτες απελευθερώθηκαν πνευματικά και η ηγετική παρουσία του Τζόουνς άλλαξε τις ισορροπίες.  Τόσο απλά φάνηκε πόσο απαραίτητη ήταν απόκτηση ενός σκόρερ στην ομάδα. Το έκανε σήμερα ο Τζόουνς και λίγο έλειψε να κερδίσουμε τον Ολυμπιακό.

Παρά το ανταγωνιστικό πρόσωπο που έδειξε η ομάδα τα πράγματα εξακολουθούν να είναι τραγικά. Το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό ήταν εξαρχής δύσκολο να κερδιθεί σε αντίθεση με αυτό της περασμένης αγωνιστικής στη Νέα Σμύρνη ή αυτό που ακολουθεί στη Ρόδο. Εκεί πρέπει να επικεντρωθεί ολόκληρος ο μπασκετικός ΑΡΗΣ ώστε να διώξει τα μαύρα σύννεφα όσο γίνεται πιο γρήγορα. Τα αποτελέσματα και η εικόνα των υπολοίπων ομάδων  στην basketleagueθα πρέπει να μας αφυπνίσει και να πιέσει τους όλους όσους αποτελούν τον μπασκετικό ΑΡΗ να βγάλουν την ομάδα από αυτή την δύσκολη θέση. Με τις εντυπώσεις μόνο δουλειά δεν γίνεται…

ΥΓ. Κόουτς άσε τα παλιά χρέη, τις συμφωνίες με το Παλέ και το τρομερό επίτευγμα της συγκρότησης μιας ομάδος εν μέσω μεταγραφικού μπάν και ασχολήσου με τους παίκτες που επέλεξες  και τα αγωνιστικά ζητήματα που απασχολούν την ομάδα εντός παρκέ. Για τα άλλα υπάρχει και η διοίκηση…

ΥΓ2. Μπορεί όλες οι υπόλοιπες ομάδες χωρία ή γειτονιές της πρωτεύουσας και της συμπρωτεύουσας να αγωνίζονται σε άδεια γήπεδα αλλά και πιο σοβαρές να φαίνονται σε όλα τα επίπεδα και συχνά πυκνά να μας κάνουν πλάκα στο παρκέ…  αλλά στον ΑΡΗ ο κόσμος φταίει που δεν γεμίζει το Παλέ για να κερδίσουμε από τους απίθανους Φινλανδούς μέχρι και τους γαύρους.  Κάθε αναφορά στην "απουσία" του κόσμου ισοδυναμεί με άλλοθι προς παίκτες, τεχνικό τιμ και διοίκηση.

Σε 2 σημαντικές(σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα)  κινήσεις ενίσχυσης  προχώρησε η ομάδα μας με την απόκτηση των Τζόουνς και Κάιζερ με τον τρόπο παρουσίασης του πρώτου να αφήνει "ανάμεικτα συναισθήματα"  στον κόσμο. Την ίδια στιγμή η μη επίτευξη συμφωνίας(ως τώρα) με τον Μποχωρίδη,  η γενικότερη κωλυσιεργία  στις μεταγραφικές κινήσεις  και το πρόγραμμα Γολγοθάς δείχνει ότι συνέχεια του μπασκετικού ΑΡΗ αναμένεται ακόμη πιο αγχωτική.

Η κατάσταση ήταν εξαρχής πολύ δύσκολη και αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουμε όλοι. Οπότε σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα το ότι ο ΑΡΗΣ έχει κατάφερε να πάρει τον Λάκι Τζόουνς που πέρσι ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης του συμπολίτη είναι μια κίνηση που θα βοηθήσει ουσιαστικά την ομάδα που δείχνει όμως και παράλληλα ότι ο ΑΡΗΣ ακόμη και στα χειρότερα του μετράει πολύ πιο πολύ από κάποιες ανύπαρκτες ομαδούλες στα καλύτερα τους.  Αυτονόητο για πολλούς από  εμάς, ευχάριστη έκπληξη για κάποιους άλλους. Το να παρουσιάζεις όμως τον παίκτη αυτόν λες και έκανες μια μεταγραφή αεροδρομίου που θα αλλάξει την ομάδα επίπεδο δείχνει απλά ότι εκεί στην ΚΑΕ οι ίδιοι άνθρωποι που μας ζητάνε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση ρεαλιστικά ζουν μάλλον σε κάποιο παράλληλο σύμπαν. Σε ένα σύμπαν όπου ο  Τσαϊρέλης δεν έφυγε με συνοπτικές διαδικασίες για τον Προμηθέα, ο Μποχωρίδης   συμφώνησε γεμάτο ενθουσιασμό σαν γνωστό Αρειανάκι που είναι,   ο Μούρτος δεν έκανε ποτέ προσφυγή,  το μπάν εξανεμίστηκε, ο "άπιαστος" για τα οικονομικά μας δεδομένα Μιλόσεβιτς δεν συμφώνησε με το νεοφώτιστο Περιστέρι και οι μεταγραφές που έχουν γίνει έχουν εντυπωσιάσει τον κόσμο που νιώθει σίγουρος με τη νέα διοικητική κατάσταση στην ομάδα και ανυπομονεί να αρχίσουν οι επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις…  Και μιας που αναφερθήκαμε στις επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις εκεί τα  πράγματα φαντάζουν δυσοίωνα.  Από την μια στην Ευρώπη ο δρόμος προς τους ομίλους περνάει από  μια ομάδα  που πριν λίγα χρόνια αγωνιζόταν στην Ευρωλίγκα ενώ στο πρωτάθλημα  πολύ πιθανό να χρειαστεί να περάσει ενάμιση μήνας για να δούμε νίκη.  Σίγουρα οι κινήσεις που έχουν γίνει ως τώρα μοιάζουν να είναι αρκετά μελετημένες  και προς την σωστή κατεύθυνση σύμφωνα με την σημερινή δυναμική της ομάδος  αλλά ακόμη είναι φανερό ότι λείπουν σημαντικά κομμάτια από το ρόστερ. Τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά. Και ο Λευτέρης Μποχωρίδης είναι ένας παίκτης που χρειάζεται οπωσδήποτε στην ομάδα για αγωνιστικούς και όχι μόνο λόγους.  

Φυσικά η δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ομάδα δεν είναι ευθύνη του Δ.Γουλιέλμου. Το ότι  όμως η διέξοδος από την  "ομηρία" Λάσκαρη είναι γεμάτη ερωτηματικά και μακριά από αποτελεσματικές λύσεις ουσίας είναι.  Από την στιγμή που ο νέος μεγαλομέτοχος αποφάσισε να κινηθεί μόνος του αφήνοντας στην άκρη ανθρώπους που ήθελαν(και θέλουν) να ενισχύσουν  την ομάδα σε όλα τα επίπεδα αλλά και τον κόσμο  που συνεχίζει να τον έχει στον σκοτάδι τότε οφείλει να δώσει και τις λύσεις που αξίζουν στην ομάδα. Κάποια πράγματα δυστυχώς στον ΑΡΗ τα έχουμε ξαναζήσει και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ακόμη και οι ευθύνες των προηγούμενων έχουν ημερομηνία λήξης…

ΥΓ.  Με πολύ ενδιαφέρον διαβάσαμε τη συνέντευξη του Β.Αγγέλου με πολλά από αυτά που ανέφερε απλά να επιβεβαιώνουν τις σκέψεις μας. Εμπνευστής των περίεργων ανακοινώσεων ο κόουτς, δικές του αποφάσεις τα πάντα, χαρούμενος για αυτή την προσπάθεια παρά τις δύσκολες καταστάσεις και στόχος του ΑΡΗ το πρωτάθλημα σχέσεων…  Αυτό το τελευταίο για όλους όσους όταν μιλάμε για δημοσιοσχεσίτες  προπονητές, παίκτες και παράγοντες γελάτε J

ΥΓ2. Γενικά μου αρέσει η λογική των συμβολαίων μεγαλύτερης διάρκειας του ενός έτους όπως έγινε με τον Τζόουνς. Όταν όμως δεν έχεις μαντήλι να κλάψεις  και η διάρκεια του συμβολαίου αποτελεί αγκάθι για τη συμφωνία με τον Μποχωρίδη τότε μάλλον δείχνεις ότι δεν αντιλαμβάνεσαι την πραγματικότητα.  Άλλωστε τα έχουμε δει τα πολυετή πλάνα που καταλήγουν… μην ξεχνάμε και ότι την προηγούμενη φορά που ήταν ο "τρέλαρχος" πάλι ένα πλάνο έμεινε στη μέση.

ΥΓ3. Έτσι όπως χτίζεται η ομάδα όπως φαίνεται μάλλον προς την 6η  αγωνιστική θα πρέπει να περιμένουμε την πρώτη μας νίκη. Συν φυσικά ότι η πρεμιέρα με Λαύριο και το  εκτός έδρας με τον Πανιώνιο θα οριοθετήσουν τους ρεαλιστικούς στόχους της ομάδος μιας και το "πρωτάθλημα σχέσεων" είναι για τους δημοσιογράφους και τα κολλητάρια τους.

ΥΓ4. Ναι υπάρχουν και μερικοί ρομαντικοί που ασχολούνται τέτοια εποχή με το μπάσκετ!