Με το διπλό στις αποσκευές του μετά την νίκη με 0-2 επί του Ατρομήτου, επιστρέφει ο ΑΡΗΣ μας στο σπίτι του μετά από μια σειρά συνεχόμενων εκτός έδρας αναμετρήσεων. Με πέναλτι ο Μορόν στο 33’, στις καθυστερήσεις ο Νταρίντα από κοντά το 0-2. Σε ένα ήσυχο παιχνίδι με λίγες φάσεις και σχεδόν καθόλου άγχος.

ΣΥΜΠΑΓΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ, ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Με τον Βέλεθ μπροστά από το δίδυμο Μπράμπετς και Ρόουζ ο ΑΡΗΣ ίσως για πρώτη φορά έπαιξε με ένα αμυντικό χαφ κόφτη που πραγματικά έκανε αισθητή την παρουσία του καταστρέφοντας διαρκώς τα ανεβάσματα του Ατρομήτου. Και όταν προσπαθούσαν να επιτεθούν από αλλού Μπράμπετς και Ρόουζ ήταν εκεί. Με την μπάλα όμως στα πόδια δύσκολα πετυχαίναμε να γίνουμε απειλητικοί. Η αριστοτεχνική εκτέλεση φάουλ του Μορόν που οδήγησε στην απίστευτη απόκρουση του Τσιντώνα ήταν η πρώτη μας ουσιαστική προσπάθεια για γκολ.

ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΠΡΗ ΒΟΥΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΚΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Η λύση στην επιθετική μας αφλογιστία ήρθε από το VAR(που είδε το καθαρό χέρι) και την άσπρη βούλα με τον Μορόν με ψυχραιμία να κάνει το 0-1 στο 33’. Η συνέχεια του παιχνιδιού δεν έκρυβε ιδιαίτερες συγκινήσεις. Ο ΑΡΗΣ μπορεί όσο περνούσε ο χρόνος να κρατούσε λιγότερο την μπάλα αλλά περιόριζε τον Ατρόμητο με ευκολία. Και όταν στα τελευταία λεπτά ο Ατρόμητος αποφάσισε να τα δώσει όλα για όλα, ο ΑΡΗΣ χτύπησε στην αντεπίθεση με τον Νταρίντα να κάνει το 0-2 μετά από ωραία επέλαση και σουτ στο δοκάρι από τον Ζαμόρα στα δεξιά.

ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΜΑΝΤΖΙΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΕΙ

Δεν εντυπωσίασε ο ΑΡΗΣ σήμερα αλλά πήρε αυτό που ήθελε δείχνοντας μάλιστα και μια βελτιωμένη εικόνα όσο αφορά την ανασταλτική μας λειτουργία. Η χρησιμοποίηση του Βέλεθ στο «6» και η εμφάνιση του Ισπανού πλέον δίνει μια ποιοτική επιλογή πάνω στην οποία ίσως και να βασιστεί ο Μάντζιος για τη συνέχεια. Την ίδια στιγμή που στα μετόπισθεν Ρόουζ και Μπράμπετς ενέπνεαν σιγουριά. Ο Φεράρι επέστρεψε και μάλιστα ήταν καλός. Ενώ και ο χρόνος που δόθηκε σε Γκαρθία και Ανσαριφάντ είναι στα θετικά. Γενικότερα ο κόουτς δείχνει να προσπαθεί να ενεργοποιήσει ολοένα και περισσότερους παίκτες. Μπορεί με τον Μπένετ να μην διαφαίνεται για την ώρα κάτι αλλά στους υπόλοιπους μπορείς να διακρίνεις ένα κλικ βελτίωσης. Και αυτά είναι τα κέρδη της σημερινής αναμέτρησης πέρα από τους  3 βαθμούς.

ΣΕ ΡΥΘΜΟΥΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Εύκολα και χωρίς να αγχωθεί ούτε για μια στιγμή παρά το εύθραυστο 0-1 που υπήρχε μέχρι το γκολ του Νταρίντα στις καθυστερήσεις ο ΑΡΗΣ πήρε αυτό που ήθελε απέναντι στον Ατρόμητο! Με +3 βαθμούς και τον Μάντζιο να βρίσκει ολοένα και περισσότερες λύσεις, η «διαχείριση» ενόψει κυπέλλου συνεχίζεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς. Η επιστροφή στη Θεσσαλονίκη και η εντός έδρας αναμέτρηση με τον Βόλο που ακολουθεί  δίνει την ευκαιρία στην ομάδα να μαζέψει βαθμούς, δυνάμεις και να ανεβάσει απόδοση ενόψει της συνέχειας. Σε μια συνέχεια όμως που οφείλει να ανεβάσει και άλλο την απόδοση της.

Πικρή ήττα με 3-1 γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας στο Κλ.Βικελίδης από τον Ατρόμητο  σπάζοντας το νικηφόρο σερί των προηγούμενων και χάνοντας την ευκαιρία να σουλουπώσει το κακό του ξεκίνημα. Μέτρια εικόνα στα πρώτα 45’, τραγική στο δεύτερο μισό. Ασταθής άμυνα, ανύπαρκτο κέντρο και πραγματικές ευκαιρίες με το σταγονόμετρο. Δικαιολογημένη η αγανάκτηση του κόσμου που βλέπει ο ΑΡΗΣ να συνεχίζει να βαδίζει στον δρόμο της αγωνιστικής αβεβαιότητας, όπως δηλαδή ακριβώς ξεκίνησε από το καλοκαίρι.

ΙΔΙΟ ΣΧΗΜΑ, ΙΔΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ

Κάτι από Γιάννενα θύμισε ο ΑΡΗΣ του πρώτου ημιχρόνου με την ομάδα ναι μεν να έχει τον έλεγχο αλλά να δυσκολεύεται να απειλήσει ουσιαστικά τον Ατρόμητο. Σε αντίθεση όμως με τα Γιάννενα που ήταν σε ένα μόνιμο παθητικό ρόλο, ο Ατρόμητος από το ξεκίνημα έμοιαζε σωστά στημένος, διαβασμένος και με ξεκάθαρο αγωνιστικό προσανατολισμό. Ενώ είχε και κάποιους ποιοτικούς, ικανούς να σου κάνουν τη ζημιά.

ΒΡΕΘΗΚΕ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΣΚΟΡ ΑΛΛΑ ΕΒΓΑΛΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Η πρώτη απόπειρα αντεπίθεσης του Ατρομήτου δεν είχε αποτέλεσμα αλλά επιβεβαίωσε ότι αμυντικά ήμασταν ασταθείς. Μια προβληματική άμυνα που ξεκινούσε από τον χώρο του κέντρου όπου τα κενά ήταν μεγάλα. Στο 25’ σε μια ακόμη αντεπίθεση, όπου ο Φεράρι αλλά και η υπόλοιπη άμυνα δεν μπόρεσε να επιστρέψει εγκαίρως ο Ατρόμητος έκανε το 0-1 ανεβάζοντας τον βαθμό δυσκολίας της αναμέτρησης. Από εκείνο το χρονικό σημείο και μέχρι την λήξη του ημιχρόνου η ομάδα έβγαλε την αντίδραση που έπρεπε, ανέβασε την ένταση και έγινε πιο απειλητική. Το κερδισμένο πέναλτι από τον Παναγίδη που έκανε γκολ(σε δεύτερο χρόνο) ο Φαμπιάνο ήταν το αποτέλεσμα αυτής της πίεσης. Μάλιστα μετά την ισοφάριση ο ΑΡΗΣ άρχισε να πιέζει ακόμη πιο ψηλά και να δείχνει αποφασισμένος να πάρει τη νίκη.

ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΙΑ ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Ότι αίσθηση και αν μας άφησαν τα πρώτα 45’ με το που ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο ξεχάστηκαν όλα… Η ομάδα έμοιαζε να κινείται στα χαμένα, να μην ξέρει πως να επιτεθεί και να διακατέχεται από έναν φόβο όποτε χανόταν η μπάλα. Αντιθέτως ο Ατρόμητος έμοιαζε να έχει αντιληφθεί ότι μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα στο γήπεδο από το να περιμένει κάποιες αντεπιθέσεις και απλά το έκανε. Το γκολ για τον Ατρόμητο δεν ήρθε στα πρώτα λεπτά από την κοντινή κεφαλιά αλλά ήρθε με το πέναλτι δώρο από τον Βεστράτε στο 55’. Το 1-2 , όχι μόνο δεν αφύπνισε την ομάδα μας αλλά την αποσυντόνισε εντελώς. Στα λεπτά που ακολούθησαν μέχρι τη λήξη, μόλις 2 φορές πλησίασε στο γκολ χωρίς επιτυχία σε αντίθεση με τους αντιπάλους μας που βρήκαν και τρίτο γκολ στο 76’.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΠΛΑΝΟΥ

Προς στιγμή μπορεί οι 3 νίκες σερί να μας έκαναν να πιστέψουμε ότι η ομάδα μπορεί να βρει τον δρόμο της αλλά αν απομονώσουμε το τελικό αποτέλεσμα σε κανένα από αυτά τα παιχνίδια ο ΑΡΗΣ δεν είχε μια πειστική εμφάνιση. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα(μαζί και η διακοπή) η ομάδα μπορεί να σοβαρεύτηκε σε σχέση με το ξεκίνημα αλλά πάλι τα κακώς κείμενα ήταν και συνεχίζουν να είναι πολλά. Το πρόβλημα στον άξονα αντί να βελτιώνεται, γιγαντώνεται και όσο συνεχίζουν να μας ταλαιπωρούν οι τραυματισμοί δεν διαφαίνεται και κάποια λύση. Ο Μάντζιος προσπαθεί αλλά και αυτός προσπαθώντας να διορθώσει κάποια πράγματα χαλάει κάποια άλλα. Όταν ο Νταρίντα μένει πίσω ο ΑΡΗΣ χάνει έναν δημιουργικό παίκτη από την επίθεση σε μια χρονιά όπου η ποιότητα μεσοεπιθετικά απουσιάζει. Δεν είναι τυχαίο το ότι όλοι ψάχνουν τον Σουλεϊμάνοφ. Ναι ο Ρώσος είναι ένας πολύ καλός παίκτης αλλά τις περισσότερες φορές μοιάζει να παλεύει μόνος του. Ακόμη και αυτή η μαχητικότητα που έδειξε ο Παναγίδης μοιάζει φέτος με πολυτέλεια. Αντιθέτως οι αρκετοί παίκτες χωρίς ρόλο και ουσία στο παιχνίδι τους μοιάζει με άλυτο γρίφο για τον Μάντζιο.

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΒΕΛΤΙΩΝΕΣΑΙ ΑΥΤΑ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ

Ήττα – πισωγύρισμα για τον ΑΡΗ η σημερινή απέναντι στον Ατρόμητο σε ένα παιχνίδι που δεν αξίζαμε το κάτι παραπάνω και αυτό είναι ακόμη πιο λυπηρό από τους χαμένους βαθμούς. Η ομάδα δεν βγήκε ποτέ από τα αποδυτήρια για το Β ημίχρονο  και ο Ατρόμητος δείχνοντας στοιχειώδη σοβαρότητα και ακολουθώντας το πλάνο του πήρε τη νίκη. Απογοήτευση και απαισιοδοξία για τη συνέχεια μιας και με αυτή την εικόνα δεν πας πουθενά… πόσο μάλλον όταν έχεις και τους τραυματισμούς που δεν σε αφήνουν να σηκώσεις κεφάλι.

Με τον Μαντσίνι να σπάει το αρνητικό σερί αφλογιστίας σκοράροντας 2 φορές και τον Ιτούρμπε να κάνει το τελικό 3-0 ο ΑΡΗΣ επέστρεψε στις νίκες! Εμφανώς αλλαγμένος ο ΑΡΗΣ, ήταν τουλάχιστον 2 ταχύτητες πάνω σε κάθε του κίνηση αφήνοντας ελπίδες ότι ίσως η παρουσία του Μπούργος μπορεί άμεσα να κάνει θαύματα! Πολύτιμοι 3 βαθμοί που ευελπιστούμε μέσα στις επόμενες ώρες να «κουμπώσουν» και με το +6 μέσω CAS ώστε ο ΑΡΗΣ να βρεθεί στη θέση που αξίζει μέσα στο γήπεδο …και όχι σε αυτή που με το ζόρι τον έβαλαν.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΡΗΣ, ΙΔΙΑ ΑΦΛΟΓΙΣΤΙΑ

Ναι ο προπονητής δεν είναι μάγος να αλλάξει με μια προπόνηση την εικόνα της ομάδος αλλά αυτό που παρακολουθήσαμε σήμερα ήταν πολύ διαφορετικό! Όλη η ομάδα έτρεχε περισσότερο, απέφευγε να παγώνει τον ρυθμό και κυκλοφορούσε την μπάλα με σαφώς γρηγορότερο ρυθμό. Είδαμε μαζεμένα ανεβάσματα από τον Σούντγκρεν και ενεργή συμμετοχή στο επιθετικό παιχνίδι αλλά και μια διάθεση αρκετών παικτών να σουτάρουν. Ωστόσο θα ήταν ψέμα να πούμε ότι μέχρι να καταλήξει το σουτ του Μαντσίνι στα δίχτυα λίγο πριν το ημίχρονο ο φόβος για μια ακόμη καλή εμφάνιση γεμάτο ευκαιρίες αλλά χωρίς γκολ ήταν έντονος.

ΜΑΝΤΣΙΝΙ ΣΟΥΠΕΡΣΤΑΡ!

Σε μια μετριότατη ως τώρα σεζόν ένας από τους ελάχιστους διασωθέντες λόγω του μόνιμου πάθους και έντασης στο παιχνίδι του είναι ο Μαντσίνι. Σήμερα όμως δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτά και σε 2 φάσεις που κινήθηκε εξαιρετικά κατάφερε να σκοράρει και να ξορκίσει το φάντασμα της αφλογιστίας που πλανάται εδώ και καιρό πάνω από την ομάδα!

ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΣΕ ΛΑΤΙΝ ΡΥΘΜΟΥΣ

Και αν το πάθος που έβγαλαν οι παίκτες σήμερα σε μεγάλο βαθμό μπορεί να οφείλεται στην ανάγκη να εντυπωσιάσουν τον νέο τους προπονητή σίγουρα η συμπεριφορά του ΑΡΗ μετά το 1-0 οφείλεται 100% σε διαφορετική τακτική προσέγγιση. Η ομάδα αν και μπήκε με το 1-0 στο   Β ημίχρονο δεν προσπάθησε να κάνει κάποιου είδους διαχείριση του σκορ όπως μας είχε συνηθίσει αλλά αντιθέτως συνέχισε στον ίδιο γρήγορο ρυθμό με ακόμη περισσότερη αυτοπεποίθηση. Ήθελε και άλλο γκολ για να κλειδώσει τη νίκη και το βρήκε ξανά με τον Μαντσίνι. Ούτε εκεί όμως σταμάτησε και συνέχισε να ελέγχει τον ρυθμό πιέζοντας και για το 3^ο γκολ. Ένα 3^ο γκολ που ήρθε μετά από ωραία ασίστ του Μπερτόγλιο και ένα ακόμη πιο ωραίο τελείωμα από τον Ιτούρμπε!

ΙΔΑΝΙΚΟ ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΜΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΡΠΙΣΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ

Ιδανικά εξελίχθηκε το ντεμπούτο του Μπούργος στον πάγκο της ομάδος μας, με τον ΑΡΗ εμφανώς αλλαγμένο, να τρέχει και να μεταβιβάζει πιο γρήγορα και να απαιτεί και να παίρνει τη νίκη με το εμφατικό 3-0! Έκλεψε την παράσταση ο Μαντσίνι με 2 γκολ, πρόσθεσε ο Ιτούρμπε το 3^ο! Σε αναμονή και για τα ευχάριστα από το CAS μέσα στις επόμενες ώρες ώστε η συνέχεια της σεζόν να αποκτήσει νέο ενδιαφέρον. Επιτέλους γκολ ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Διαφορετικά σχολιάζεις τα άχαστα που χάθηκαν και σήμερα έχοντας κερδίσει με 3-0 και διαφορετικά αν είχαμε ένα ακόμη νερόβραστο 0-0 σαν αυτό της Κυριακής.

Σπουδαία νίκη με 3-1 στο Περιστέρι για τον ΑΡΗ μας που επιβεβαιώνει την ανοδική του πορεία με εμφατικό τρόπο! Ανώτερος σχεδόν σε όλη την διάρκεια του αγώνα, ξεπέρασε τους 3 αναπάντεχους τραυματισμούς πριν καν συμπληρωθεί μια ώρα παιχνιδιού αλλά και τον προκλητικό Περράκη που έπνιξε το πέναλτι στο 47’ και πήρε τη 2^η σερί νίκη στο πρωτάθλημα!  Έξαλλοι οι πανηγυρισμοί από τους φίλους της ομάδος που κατάφεραν και μπήκαν στο γήπεδο του Ατρομήτου.

ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΝΤΡΑ

Δεν έκρυβε εκπλήξεις η ενδεκάδα με τον Μάντζιο να εμπιστεύεται τους 11 του Β ημιχρόνου με τον Παναθηναϊκό που «κλείδωσαν» τη νίκη. Αυτή τη φορά όμως ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε από το ξεκίνημα πιο έτοιμος και όλοι σχεδόν οι παίκτες έδειχναν πιο ουσιαστικοί στις κινήσεις τους. Ο Εντιαγέ όργωνε όλο τον άξονα, ο Καμαρά έκανε άνω κάτω την αντίπαλη άμυνα με τις τοποθετήσεις τους και οι Γκάμα και Μαντσίνι έβρισκαν τους διαδρόμους προς την αντίπαλη εστία. Κάπως έτσι από τα πλάγια Γκάμα και Σούντγκρεν συνδυάστηκαν εξαιρετικά με τον Σουηδό να σερβίρει την ασίστ στον Μαντσίνι που με ωραίο σουτ στην κίνηση έγραψε το 0-1!

ΜΠΛΑΚ ΑΟΥΤ ΓΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 15’ ΚΑΙ ΓΚΟΛ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Όπως και κόντρα στον Παναθηναϊκό έτσι και σήμερα το γρήγορο προβάδισμα στο σκορ αντί να μας δώσει περισσότερη αυτοπεποίθηση μάλλον μας αποσυντόνισε. Για περίπου 15’ η ομάδα όχι μόνο οπισθοχώρησε παραχωρώντας με ευκολία την κατοχή αλλά έχασε σε μεγάλο βαθμό την συνοχή που είχε από το ξεκίνημα του αγώνα.  Ο Κουέστα όμως ήταν εκεί που έπρεπε παρών και αυτή η «κοιλιά» πέρασε αναίμακτα.  Και ενώ η ομάδα βρήκε ρυθμό, ανέβασε αισθητά την απόδοση της δημιουργώντας ευκαιρίες και πετυχαίνοντας και 2 γκολ που ακυρώθηκαν ως οφσάιντ ήρθε μια στιγμή αδράνειας στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου και η ισοφάριση από το πουθενά.

ΤΟ ΠΑΛΕΨΕ Ο ΠΕΡΡΑΚΗΣ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΕ… ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕ Ο ΓΚΑΡΣΙΑ

Τις φοβίες που υπήρχαν πριν το παιχνίδι σχετικά με την διαιτησία έσπευσε να επιβεβαιώσει ο Περράκης  στο 47’ που παρά τη συνδρομή του VAR «ερμήνευσε» το πεντακάθαρο χέρι του Παπαδόπουλου ως ακούσιο. Στο 60’ όμως δεν μπόρεσε να κλείσει ξανά τα μάτια στο δεύτερο καθαρό χέρι του Κουλούρη και από την άσπρη βούλα ο Γκάμα έδωσε και πάλι το προβάδισμα. Πέντε λεπτά αργότερα ήρθε η σειρά του Ματέο Γκαρσία να εκμεταλλευτεί  την λάθος πάσα στο κέντρο σε μια ανύποπτη φάση και με μια προσωπική κούρσα βγήκε τετ α τετ με τον τερματοφύλακα και έγραψε το τελικό 1-3! Στη συνέχεια δεχθήκαμε πίεση από τον Ατρόμητο αλλά Δεληζήσης, Γκανέα και Κουέστα ήταν αποτελεσματικοί στις επεμβάσεις τους.

ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ Η ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ, ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ

Θέλει η ομάδα τον χρόνο της… και όπως φάνηκε μέρα με την μέρα γινόμαστε ολοένα και καλύτεροι.  Με εξαίρεση τον μέτριο και σήμερα Σάσα και τις κακές στιγμές των 2 στόπερ όλοι οι παίκτες έδειχναν από το πρώτο σφύριγμα να πατάνε πολύ καλύτερα και να γνωρίζουν πως πρέπει να υπηρετήσουν το πλάνο του προπονητή τους. Η πίεση των Μαντσίνι, Εντιαγέ και Καμαρά ήταν υποδειγματική ενώ και ο Γκάνεα ξαφνικά δείχνει στοιχεία που δεν πιστεύαμε ότι θα βλέπαμε ποτέ από αυτόν τον παίκτη.  Ο Σούντγκρεν ξεκόλλησε από την άμυνα, άρχισε να περνάει το κέντρο και έβγαλε και μια ασίστ ενώ και ο Γκάμα ήταν πιο ουσιαστικός στο παιχνίδι του. Ο Καμαρά μπορεί να μην σκόραρε αλλά έδειχνε να απολαμβάνει όλη την υπόλοιπη «βρωμοδουλειά» που έκανε βοηθώντας σημαντικά ώστε να έρθει η νίκη. Πιο άνετος και ο Μάντζιος πλέον στον πάγκο, έχει βρει την άκρη από το κουβάρι των συστημάτων και των πολλών επιλογών και  σιγά σιγά το ξετυλίγει με επιτυχία. Ακόμη και οι αλλαγές  του, αναγκαστικές και μη είχαν άμεση προσαρμογή στο σύνολο.

ΕΜΦΑΝΗΣ Η ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΑΛΛΑ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ

«Δια πυρός και σιδήρου» πέρασε ο ΑΡΗΣ από το Περιστέρι με το εμφατικό 1-3! Αισθητά βελτιωμένος προσπέρασε τους απροσδόκητους τραυματισμούς και τον προκλητικό Περράκη και πήρε μια σημαντική νίκη.  Αρχίζει και πείθει το σύνολο του Μάντζιου ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο, τρομάζει όμως το απουσιολόγιο που μεγαλώνει επικίνδυνα. Νίκες όμως σαν την σημερινή σου δίνουν απλόχερα τον χρόνο να ανεβάσεις ακόμη περισσότερες στροφές και να γιατρέψεις με ασφάλεια τις πληγές σου.

ΥΓ. Αν συνεχίσει έτσι η ομάδα αυτό το -6 θα καθυστερήσει πάρα πολύ μέχρι να «ανατραπεί».

Στην τελευταία στροφή του πρωταθλήματος πριν τα  πλέιοφς  ο ΑΡΗΣ μας όπως όλα δείχνουν κρατάει την τύχη του στα χέρια του. Η έξοδος στην Ευρώπη αφήνοντας μια  ομάδα της «συμμαχίας της εξυγίανσης» από έξω  αλλά και η  2^η θέση είναι μεγάλο κίνητρο. Ενώ υπάρχει και ο διακαής πόθος της κατάκτησης του κυπέλλου με τον επαναληπτικό να πλησιάζει.  Με λίγα λόγια εφόσον ο ΑΡΗΣ στοχεύει ψηλά η «επιλογή παιχνιδιών» μένει εκτός συζήτησης και κάθε παιχνίδι έχει τη δική του ξεχωριστή βαθμολογική και ψυχολογική σημασία.

Έχει τονιστεί αρκετές φορές τον τελευταίο καιρό ότι ναι μεν στα ντέρμπι υπάρχει το γόητρο αλλά οι βαθμοί είναι οι ίδιοι. Τι και αν ο ΑΡΗΣ στο πρωτάθλημα  από τα ταξίδια του στην Αθήνα επέστρεψε αήττητος; Όταν σπαταλάς βαθμούς κόντρα σε Λαμία, Παναιτωλικό και Γιάννενα η «σούμα» είναι πάνω κάτω η ίδια. Οπότε ναι μεν πλησιάζει το παιχνίδι στην Τούμπα αλλά οι βαθμοί κόντρα σε Ατρόμητο και ΟΦΗ είναι εξίσου σημαντικοί και θα μας διασφαλίσουν ένα μικρό προβάδισμα για τα πλέιοφς. Ακόμη και 1 βαθμό πάνω να τερματίσεις  από τις ομάδες της «εξυγίανσης» απευθείας τους στερείς την δυνατότητα να σε αντιμετωπίσουν ακριβώς όπως σε αντιμετώπισαν ΑΕΚ και Παναθηναϊκός μέσα στο Κλ.Βικελίδης με τα γνωστά δυσάρεστα αποτελέσματα. Και φυσικά εφόσον πρέπει να ξεχωρίσεις ένα παιχνίδι από αυτά που ακολουθούν αυτό αναμφίβολα είναι η ρεβάνς του 2-1 κόντρα στον Ολυμπιακό. Εκεί πρέπει να δεις πως θα καταφέρεις να έχεις κάποιους παίκτες κλειδιά φρέσκους και ετοιμοπόλεμους. Στα υπόλοιπα παιχνίδια ο φετινός ΑΡΗΣ υπό την καθοδήγηση του Άκη Μάντζιου έχει δείξει ότι έχει πληθώρα ποιοτικών παικτών που περιμένουν σαν τρελοί να αρπάξουν την ευκαιρία που θα τους καθιερώσει στη συνείδηση του κόσμου αλλά και στου προπονητή τους. Κάτι που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται ούτε πανικός αν κάποιος λείψει αλλά ούτε και υπερβολή όσο αφορά το αναγκαίο ροτέισον. Μόνο έτσι η ομάδα θα διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα ετοιμότητας ανεξαρτήτως προσώπων.

Πρωταθλητισμός και κατάκτηση τίτλων χωρίς «παιχνίδια σκοπιμότητας» δεν υπάρχει. Ιδιαίτερα όταν ανταγωνίζεσαι ομάδες με πολλαπλάσιο μπάτζετ σε συνθήκες  σουπερλίγδας. Αυτό ακριβώς θα πρέπει να κατανοήσουν όλοι στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ και να δουν τα επόμενα παιχνίδια καθαρά ψυχρά υπολογίζοντας τους βαθμούς που χρειάζονται για να μπούμε δυνατά στα πλέιοφς αλλά και τις δυνάμεις που απαιτούνται ώστε ο ΑΡΗΣ να διατηρηθεί ανταγωνιστικός στις πρώτες θέσεις μέχρι το φινάλε.

ΥΓ. Απορώ με τους συνΑρειανούς που συνεχίζουν και τρώνε το «τυράκι» της σχέσης ΑΡΗ-Ολυμπιακού όταν μετά το επιβεβαιωμένο σκάνδαλο πολυιδιοκτησίας Ξάνθης-μπαογκ έχουμε και αυτές τις περίεργες αγάπες του Μπέου με τον Βρύζα και άλλους «φίλους» του Σαββιδιακού.

ΥΓ2. Παρακολουθώντας πάντως την πορεία του Κλάτενμπεργκ καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο είναι να διαλυθεί η «παράγκα» στο Ελληνικό ποδόσφαιρο και όχι απλά να αλλάζει ενοικιαστές.

ΥΓ3. Βρέθηκε και το plan b για την ΕΠΟ μετά τα νομικά κωλύματα (και όχι μόνο) με την περίπτωση Ζαγοράκη. Σίγουρα ο Ντέμης  Νικολαϊδης  είναι  πιο συμπαθητική φυσιογνωμία αλλά όταν ξέρεις ότι πρόκειται για άλλη μια γλάστρα της συμμαχίας της εξυγίανσης υπό τις ευλογίες της Κυβέρνησης και το «πράσινο φως» από τον Ολυμπιακό, τι να περιμένεις;

ΥΓ4. Όσο για τον Παντελίδη τα έχουμε πει χίλιες φορές. Με το που τελείωσαν τα ελαφρυντικά και έφθασε η στιγμή να αποδείξει την αξία του  με το που βρήκε τις πρώτες δυσκολίες πήδηξε κατευθείαν από το καράβι!

Με ήττα ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις του ο ΑΡΗΣ μας στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος γνωρίζοντας την ήττα από τον Ατρόμητο στο Κλ.Βικελίδης. Ένα παιχνίδι που παρά τις πολλές αλλαγές φαινόταν να το έχει τελικά σπαταλώντας κάμποσες ευκαιρίες κατάφερε και δείχνοντας αστάθεια στην άμυνα κατάφερε να το χάσει. Δεν έπεισαν οι περισσότεροι παίκτες που πήραν την ευκαιρία από τον Ένινγκ αλλά και οι "βασικοί" έδειχναν να έχουν το μυαλό τους στο παιχνίδι με την ΑΕΚ.

Το έκανε πράξη ο Ένινγκ και τελικά οι Έμαν, Σόουζα, Σούντγκρεν, Μπακούτσης και Μαντσίνι ξεκίνησαν στην ενδεκάδα κάτι που όπως ήταν αναμενόμενο χάλασε εξαρχής την ομοιογένεια της ομάδος. Χάρη όμως στα κέφια των Γκάμα και Φετφατζίδη αλλά και τον πολύ δραστήριο Σάσα σήμερα η ομάδα είχε εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας και μπόρεσε αρκετές φορές να δημιουργήσει προϋποθέσεις για γκολ. Εκεί όμως για πολλοστή φορά ο ΑΡΗΣ αναλώθηκε σε άψυχα σουτ και κακές επιλογές με το σκορ να μένει στο μηδέν αλλά και τον Ατρόμητο να έχει δείξει τις διαθέσεις του να απειλήσει. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Γερμανός ολοκλήρωσε αυτό που είχε εξαρχής στο μυαλό αλλάζοντας από το ξεκίνημα τον εξαιρετικό Γκάμα αλλά και τον Λάρσον περνώντας τους Τόνσο και Ντιγκινί. Με τον Ντιγκινί ελάχιστα λεπτά αργότερα να κάνει με ωραίο διαγώνιο σουτ το 1-0. Ένα σκορ που δικαιολογούσε την εικόνα του παιχνιδιού μιας και ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός που έφθασε κάμποσες φορές κοντά στο γκολ. Από εκείνο το σημείο και μετά η όποια συγκέντρωση είχε η ομάδα χάθηκε εντελώς. Πολλά λάθη στην άμυνα, κυρίως από την πλευρά του Σούντγκρεν με αποτέλεσμα μόλις 2' αργότερα ο Ατρόμητος να καταφέρνει να φέρνει το μάτς στα ίσια. Ενώ η πικρή ανατροπή ολοκληρώθηκε με μια καταπληκτική εκτέλεση φάουλ μόλις στο 58'. Στη συνέχεια αν και η ομάδα ήθελε φάνηκε ότι δεν μπορούσε. Πολλές λάθος πάσες και κακές εμπνεύσεις ακόμη και όταν τα λάθη των παικτών του Ατρομήτου μας πρόσφεραν απλόχερα ευκαιρίες από το πουθενά. Αποκορύφωμα της αναποτελεσματικότητας μας ήταν το σουτ από το ύψος του πέναλτι σε σχεδόν κενή εστία… Πέρα όμως από την κακές επιλογές των παικτών μας θα πρέπει να τονίσουμε τόσο την εξαιρετική παρουσία του τερματοφύλακα Μανδά αλλά και την τραγική διαιτησία του Τζήλου που επέτρεψε το σκληρό παιχνίδι μη δείχνοντας κάρτες αλλά και κόβοντας τον ρυθμό του παιχνιδιού με κάθε ευκαιρία.

Πολλά τα συμπεράσματα από το σημερινό παιχνίδι με το αποτέλεσμα απλά να πιστοποιεί σε γενικές γραμμές όσα ορίζει η ποδοσφαιρική λογική. Το είχε ανάγκη το ξαφνικό μαζικό ροτέισον η ομάδα αλλά έτσι δουλειά δεν γίνεται. Δεν μπορείς να απαιτείς ξαφνικά μια ομάδα με 6-7 αλλαγές και παίκτες παροπλισμένους να κεντάει μέσα στο γήπεδο και να έχει μια στοιχειώδη σταθερότητα. Όταν μάλιστα δεν έχεις μπακ απ για συγκεκριμένες θέσεις και παίζεις με αλχημείες τότε τα πράγματα είναι λογικό να γίνονται ακόμη πιο δύσκολα. Ακόμη όμως και υπό αυτές τις συνθήκες ο ΑΡΗΣ δεν ήταν τόσο κακός ώστε να αξίζει να χάσει αυτό το παιχνίδι. Ούτε καλύτερα έπαιξε ο Ατρόμητος, ούτε περισσότερες ευκαιρίες είχε. Αυτό όμως που περιμέναμε και δεν έγινε ήταν να δούμε κάποιους παίκτες να αρπάζουν την ευκαιρία και να δίνουν το κάτι παραπάνω. Μετριότατος ο Μαντσίνι που ιδίως όταν έχασε τα "στηρίγματα" του Γκάμα και του Λάρσον χάθηκε εντελώς. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τους Τόνσο και Μαρτίνες που περιμέναμε κάτι παραπάνω αλλά ιδίως ο πρώτος αποδείχθηκε και μοιραίος. Ενώ ο Σούντγκρεν πρόσθεσε άλλη μια τραγική εμφάνιση επιβεβαιώνοντας ότι ακόμη και για αυτό το τραγικό Ελληνικό πρωτάθλημα χαμηλού επιπέδου δεν κάνει. Συμπαθητική η εμφάνιση του Μπακουτσή όπως και του Σόουζα που είχε ενέργεια και πάθος στο παιχνίδι του. Έκανε αυτό που έπρεπε ο Ντιγκινί θυμίζοντας τον killer της περσινής σεζόν αλλά όταν η ομάδα "κάθισε" η μπάλα μετά βίας έφθασε σε αυτόν. Ξένισε η απόφαση του Ένινγκ να μην ρίξει τον Ντουρμισάι στο παιχνίδι ξεκουράζοντας από την αρχή έναν εκ των Λάρσον, Γκάμα και Φετφατζίδη που έβγαλε όλο το ενενηντάλεπτο.

Κανείς δεν γίνεται να είναι ικανοποιημένος όταν ο ΑΡΗΣ χάνει αλλά ο ψυχρός ποδοσφαιρικός ρεαλισμός λέει ότι η ομάδα σήμερα είχε ως πρωταρχικό στόχο να αποφορτιστούν κάποιοι παίκτες. Ακόμη και έτσι η εικόνα των 2 ομάδων δεν δικαιολογεί την ήττα μιας και η αναποτελεσματικότητα μας ήταν αυτή που μας στοίχισε παρά το "θέλω" του Ατρομήτου. Παρόλα αυτά η 6η θέση είναι προσωρινή και στα πλέιοφς όπως και στον ημιτελικό του κυπέλλου με την ΑΕΚ που είναι και ο διακαής πόθος όλων η ομάδα και μπορεί και πρέπει να αποδειχθεί αποτελεσματική. ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

ΥΓ. Όποιος δεν το καταλαβαίνει ας το ξαναδιαβάσει και από εδώ… Το πρωτάθλημα δεν τελείωσε. Ο ΑΡΗΣ δεν κατέληξε 6ος αλλά αυτή τη στιγμή είναι 6ος. Υπάρχουν άλλα 10 παιχνίδια με 2 από αυτά να είναι με τον 5ο ΟΦΗ.

ΥΓ2. Στοιχίζει η απαγόρευση μεταγραφών και αυτό φαίνεται σε κάθε ευκαιρία. Ας ελπίσουμε αυτό το κακόγουστο αστείο σύντομα να τελειώσει.

ΥΓ3. Χαρά στο κουράγιο μερικών συνΑρειανών που ακόμη ασχολούνται με τον Σούντγκρεν και περιμένουν να τον δουν να ξεδιπλώνει το ταλέντο του.

ΥΓ4. Ο στόχος της Ευρώπης που ήταν ο βασικός μας στόχος επετεύχθη. Πλέον ξεκινάνε τα γούστα στο κύπελλο και γιατί όχι και στα πλέιοφς! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ5. Έλα βρε Ατρομητάκο που σε έπιασε και το πείσμα… Έμεινες εκτός κυπέλλου και εκτός πλεϊόφς και έβγαλες και γλώσσα;

Πιστοποίησε την ανωτερότητα του ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στον Ατρόμητο παίρνοντας τη νίκη-πρόκριση μέσα στο Περιστέρι! Καλύτερος σε όλη την διάρκεια του αγώνα δεν κινδύνεψε σχεδόν καθόλου και διαχειρίστηκε με ευκολία το προβάδισμα που πήρε από το 15'. Έξαλλα πανηγύρια από τους φίλους της ομάδος που αψήφησαν τις απαγορεύσεις και βρέθηκαν στο πλευρό του κιτρινόμαυρου Θεού!

Διαβασμένος παρουσιάστηκε ο Μίχαελ Ένινγκ στον σημερινό επαναληπτικό με όλους τους παίκτες απόλυτα συγκεντρωμένους να εφαρμόζουν από τη σέντρα μέχρι το σφύριγμα της λήξης το πλάνο του. Η έκπληξη με τον Ιντέγε στο αρχικό σχήμα απέδωσε ως ένα βαθμό με τον Νιγηριανό παρόλο που σπατάλησε τις ευκαιρίες που του δόθηκαν να δίνει σημαντικές μάχες στο αντίπαλο μισό απασχολώντας διαρκώς τους αμυντικούς του Ατρομήτου. Κάτι που έδωσε χώρο στον Γκάμα να κάνει τα μαγικά του και σε ένα από αυτά να βγάζει την εξαιρετική ασίστ στον Λάρσον με τον τελευταίο να στέλνει γλυκά την μπάλα στα δίχτυα. Αν και συνήθως όποτε προηγούμαστε υπάρχει μια καθίζηση σήμερα είδαμε τους παίκτες να αντιδρούν εξαιρετικά. Παίρνοντας ψυχολογία από το γκολ-πρόκρισης η ομάδα έλεγξε απόλυτα τον ρυθμό του αγώνα, δεν επέτρεψε στους παίκτες του Ατρομήτου να γίνουν απειλητικοί και σε κάθε ευκαιρία έβγαινε μπροστά για να πετύχει και ένα δεύτερο γκολ. Ένα δεύτερο γκολ που θα μπορούσε να έρθει σε κάμποσες φάσεις που πέρασαν όμως ανεκμετάλλευτες λόγω των γνωστών κακών τελειωμάτων. Αυτό όμως που μετρούσε σήμερα ήταν η πρόκριση και ο ΑΡΗΣ μας κατάφερε να πάρει αυτό που ήθελε αρκετά πιο εύκολα από ότι δείχνει το φτωχό 0-1. Ο Ατρόμητος επιβεβαίωσε από την πλευρά του ότι έχει χοντρό πρόβλημα στο γκολ και ότι σαν ομάδα δύσκολα μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω από το να παίξει άμυνα και να χαλάσει το παιχνίδι του αντιπάλου. Κορυφαίος και σήμερα ο Γκάμα που πέρα από την ασίστ όποτε η μπάλα πήγαινε στα πόδια του έσπρωχνε όλη την ομάδα στην επίθεση. Αποτελεσματικός ο Λάρσον που εκτέλεσε ιδανικά τον Μέγερι. Σταθερή η άμυνα και ο Κουέστα με εξαίρεση το μέτριο ξεκίνημα του Ρόουζ που στη συνέχεια όμως ανέβασε την απόδοση του και αυτός.

Πανάξια πρόκριση για τον ΑΡΗ μας που σε 3 αναμετρήσεις με τον Ατρόμητο αν και έχει πάρει μόλις μια νίκη έχει αποδείξει ότι είναι καλύτερη ομάδα. Ο Μίχαελ Ένινγκ και οι παίκτες του δικαίωσαν με την παρουσία τους την αισιοδοξία που υπήρχε πριν το παιχνίδια και δικαιολογημένα αποθεώθηκαν από τον κόσμο που βρέθηκε στο Περιστέρι. Ανυπομονησία για την κλήρωση και το επόμενο θύμα… ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΦΕΡΕ ΜΑΣ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ!

ΥΓ. Την έκανε την πονηριά του ο Ένινγκ με τον Ιντέγε και άρεσε. Κολπάκια βγαλμένα από άλλες εποχές!

ΥΓ2. Και τώρα σειρά το χανουμάκι, με ανεβασμένη ψυχολογία και όρεξη για τρελά γούστα!

Με τον κόσμο να δίνει δυναμικό παρών στο αεροδρόμιο "Μακεδονία" και να ντοπάρει ψυχολογικά την ομάδα ο ΑΡΗΣ μας κατεβαίνει στην Αθήνα αποφασισμένος να επιστρέψει με την πρόκριση! Με τον Μίχαελ Ένινγκ και τους παίκτες του πιο υποψιασμένους για το τι πρόκειται να συναντήσουν σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι η αισιοδοξία ότι η ομάδα μας θα τα καταφέρει είναι διάχυτη. Το επίσημο "μπλόκο" στον κόσμο του ΑΡΗ δεν πρόκειται να εμποδίσει τους φίλους της ομάδος να βρεθούν στο Περιστέρι που έτσι και αλλιώς είναι μια από τις πιο "soft" έδρες του πρωταθλήματος.

Μανσίνι μέσα και Τόνσο, Μαρτίνες και Ιντέγε εκτός αποστολής αποφάσισε ο Ένινγ. Μια κίνηση που δείχνει ότι ο Γερμανός ποντάρει περισσότερο στο στοιχείο της αντεπίθεσης και σε παίκτες με ταχύτητα και ικανότητα στο ένας με ένας. Το πιο πιθανό σενάριο είναι ο Παντελίδης για ακόμη μια φορά να επιχειρήσει να παίξει το παιχνίδι της υπομονής με φουλ άμυνας περιμένοντας το λάθος από την πλευρά μας. Για αυτό και σε αυτό το παιχνίδι οι παίκτες μας θα πρέπει να είναι απόλυτα προσηλωμένοι στο πλάνο και να μην παρασυρθούν από το θέλω της νίκης-πρόκρισης. Μπορεί εκτός έδρας να μην τα πηγαίνουμε καλά όσο αφορά την βαθμολογική συγκομιδή αλλά το ότι σκοράρουμε σχεδόν σε κάθε παιχνίδι δείχνει πολλά. Άλλωστε ένα γκολ απέναντι σε μια ομάδα που έχει να σκοράρει 7 συνεχόμενα παιχνίδια μπορεί να είναι και αρκετό. Ενώ είναι σημαντικό ότι ακόμη και αν πάει να στραβώσει το παιχνίδι ο ΑΡΗΣ σκοράροντας με την ισοπαλία παίρνει την πρόκριση και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το έχουν στο νου τους οι παίκτες μας. Η κούραση παίζει το ρόλο της αλλά δεν γίνεται να αποτελέσει δικαιολογίας. Ο στόχος της πρόκρισης είναι ξεκάθαρος και άπαντες θα πρέπει να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό.

Με το πρώτο παιχνίδι και το αντιποδόσφαιρο του Ατρομήτου να αποτελεί μάθημα για τον Ένινγκ και τους παίκτες του, ο ΑΡΗΣ μας πρέπει να παίξει πιο έξυπνα για να πάρει την πρόκριση. Ο Ατρόμητος αν θέλει να προκριθεί θα πρέπει να σκοράρει και αυτό ακριβώς θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε ώστε να μεταφέρουμε το άγχος στους αντιπάλους μας. Το σύνθημα της πρόκρισης το έδωσε ο κόσμος στο αεροδρόμιο και αύριο είναι η σειρά της ομάδας να κάνει το χρέος και να δικαιώσει τις προσδοκίες μας για το κύπελλο. ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

Χωρίς τους Ιντέγε και Μαντσίνι αλλά με τους Βέλεθ και Κόρχουτ να επιστρέφουν και να λύνουν τα χέρια του Ένινγκ ο ΑΡΗΣ θα προσπαθήσει το απόγευμα της Πέμπτης να κάνει το πρώτο βήμα πρόκρισης. Ο Ατρόμητος μπορεί να έχει τις δικές του απουσίες και προβλήματα αλλά αποτελεί μια επικίνδυνη ομάδα που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Φεύγουν με γοργούς ρυθμούς τα εισιτήρια παρά τις αντίξοες συνθήκες.

Ο Ατρόμητος στο παιχνίδι του πρωταθλήματος κατάφερε να αποδείξει μέσα σε 90' ότι παρά το γεγονός ότι είναι ποιοτικά κατώτερος μπορεί να σου κάνει τη ζημιά. Άλλωστε αν υπάρχει κάτι που χαρακτηρίζει τις ομάδες του Παντελίδη αυτό είναι το παιχνίδι της υπομονής και η αξιοποίηση ακόμη και της μισής ευκαιρίας. Κάτι που σε ομάδες σαν τον Ατρόμητο που δεν υπάρχει η πίεση για το αποτέλεσμα ή η ανάγκη για ποδόσφαιρο κυριαρχίας είναι πιο εύκολο να εφαρμοσθεί. Για αυτό και οι παίκτες μας θα πρέπει να είναι προσηλωμένοι στον στόχο τους και να έχουν υπομονή μέχρι να έρθει το γκολ διατηρώντας όμως την εστία μας ανέπαφη. Ένα γκολ που δεν πρόκειται να ξεκλειδώσει καμία άμυνα μιας και μιλάμε για το πρώτο παιχνίδι. Και για τις 2 ομάδες η άμυνα στο αυριανό παιχνίδι έχει τον πρώτο λόγο. Από εκεί θα πρέπει να ξεκινήσει το πλάνο μας μιας και σε αυτά τα παιχνίδια ένα λάθος μπορεί να καταδικάσει την όλη προσπάθεια. Σε αυτή την προσπάθεια ο Γερμανός τεχνικός θα έχει στη διάθεση του τους Βέλεθ και Κόρχουτ που μαζί με τους Δέλη και Ρόζ αποτελούν την ασπίδα της εστίας μας. Στην επίθεση όσο σημαντική και αν είναι η απουσία του Ιντέγε ή ακόμη και του Μαντσίνι υπάρχουν οι παίκτες που μπορούν να αναπληρώσουν το κενό τους. Άλλωστε ο ΑΡΗΣ φέτος έχει την πολυτέλεια να βρίσκει γκολ από πολλούς παίκτες και αυτό σε μεγάλο βαθμό μας κάνει απρόβλεπτους στην επίθεση. Είναι σημαντικό η ομάδα να παρουσιαστεί συγκεντρωμένη και να μην παρασυρθεί από την δίψα της για πρόκριση.

Το κύπελλο είναι ξεκάθαρα ο μεγάλος μας στόχος αλλά για να φθάσεις στον τελικό και να διεκδικήσεις την κούπα πρέπει να είσαι σοβαρός σε κάθε σου βήμα. Με τα εκτός έδρας γκολ να παίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτές τις διπλές αναμετρήσεις η λογική λέει ότι η ομάδα μας θα κυνηγήσει τη νίκη έχοντας διαρκώς το νου της και στην άμυνα. Εύκολα ή δύσκολα έχει αποδείξει ότι μέσα στο Κλ.Βικελίδης με τον κόσμο στο πλευρό του ο ΑΡΗΣ μας παίρνει αυτό που θέλει. Και αυτό ακριβώς θα κάνει απέναντι στον Ατρόμητο! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Το διπλό που θα τον διατηρήσει εντός στόχων θα επιχειρήσει να πάρει ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Ατρόμητο σε ένα παιχνίδι που φαίνεται να του ταιριάζει πολύ. Η γκέλα με τη Λαμία ανέδειξε για ακόμη μια φορά το πρόβλημα που υπάρχει απέναντι σε ομάδες που κλείνονται. Για αυτό κόντρα στον Ατρόμητο εκτός έδρας η ομάδα μας θα έχει μιας πρώτης τάξεως να πάρει μια σημαντική νίκη και να ρεφάρει τους πολλούς χαμένους εντός έδρας βαθμούς.

Με την επιστροφή του Κουέστα στην αποστολή στη θέση του Τσιλιγγίρη αλλά και τον Τόνσο που ξεπέρασε το πρόβλημα τραυματισμού ο ΑΡΗΣ θα κατέβει σε αυτό το σημαντικό παιχνίδι με μοναδικό στόχο τη νίκη. Ο Ατρόμητος φέτος είναι εμφανώς πιο αδύναμος σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς όμως να έχει μεταμορφωθεί στην ομάδα που θα κλειστεί πίσω όταν το παιχνίδι δεν της βγαίνει για να αρπάξει το πονταλάκι. Αυτό ακριβώς πρέπει να εκμεταλλευτούμε μιας και οι παίκτες μας είναι σίγουρο ότι θα βρουν τους χώρους για να βγουν μπροστά και να απειλήσουν είτε σε κόντρα επιθέσεις ή απλά επιβάλλοντας τον ρυθμό τους. Ο Ένινγκ έχει αναφέρει ότι του αρέσει το επιθετικό ποδόσφαιρο αλλά για την ώρα κάτι τέτοιο δεν έχουμε δει μιας και ο Γερμανός ως τώρα αποφεύγει τις επιλογές με ρίσκο. Από το σύστημα που θα επιλέξει, τον αγωνιστικό προσανατολισμό μέχρι και τα πρόσωπα της ενδεκάδας. Εκεί που αν και φαίνεται μια διάθεση να δούμε αλλαγές με τον Σούντγκρεν να επιστρέφει ως δεξί μπακ και τον Μανσίνι να παίρνει τη θέση του Ντιγκινί που ίσως κάτσει πάγκο τελικά μπορεί και να δούμε ακριβώς τους ίδιους 11 που είδαμε και  με την Λαμία. Άλλωστε το ότι δεν έγινε έφεση για τις 2 αγωνιστικές τιμωρίας του Ιντέγε μάλλον δείχνει ότι  ο Γερμανός θέλει να δει ξανά την ομάδα με Λάρσον στην κορυφή. Ένας Λάρσον που έχει σκοράρει σε 2 συνεχόμενα παιχνίδια αλλά κόντρα στην Λαμία σε μια "φυσιολογική" ομάδα τουλάχιστον στο τελευταίο δεκάλεπτο θα έμπαινε ένας πιο φρέσκος επιθετικός. Ανεξάρτητα πάντως από τις επιλογές του Ένινγκ οι μεταπτώσεις μέσα στο παιχνίδι και η αποτελεσματικότητα στην τελική προσπάθεια είναι τα μόνιμα εμπόδια προς τη νίκη και αυτά ακριβώς θα πρέπει να λύσουμε και κόντρα στον Ατρόμητο για να έρθει το διπλό. Ποιοτικά είμαστε καλύτερη ομάδα και ο αντίπαλος μας έχει τα δικά του αγωνιστικά προβλήματα που θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε.

Φινάλε πρώτου γύρου και η νίκη μοιάζει μονόδρομος για την ομάδα μας μετά τους πεταμένους βαθμούς κόντρα στη Λαμία. Με τις μεταγραφές του Ιανουαρίου να πλησιάζουν και την ομάδα να έχει την ευκαιρία να κάνει τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις είναι σημαντικό το να μαζέψεις στα επόμενα παιχνίδια όσο περισσότερους βαθμούς μπορείς. Κερδίζεις τον Ατρόμητο, κλείνεις εντός στόχων στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος και συνεχίζεις με περισσότερη αισιοδοξία. ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Εντάξει… η ιδέα ένας πιτσιρικάς Έλληνας να ανεβαίνει με τα χρώματα του ΑΡΗ πάντα εξιτάρει. Ας μην είμαστε όμως υπερβολικοί. Θα έχει ο Τσιλιγγίρης τις ευκαιρίες του. Μέχρι τότε ο ΑΡΗΣ χρειάζεται κανονικό έτοιμο και έμπειρο τερματοφύλακα.

ΥΓ2. Όσο εγωκεντρικοί και αν είμαστε στον πλανήτη ΑΡΗ αραιά και που ρίχνουμε ματιές τριγύρω. Όχι γιατί έχουμε καημό για το τι κάνουν οι αντίπαλοι μας αλλά γιατί στο ίδιο πρωτάθλημα συμμετέχουμε και οι συνθήκες με τις οποίες διεξάγεται πρέπει να μας ενδιαφέρει όλους. Κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα για τις σχέσεις μπάογκ-Ξάνθης. Το αν όλο αυτό στέκει νομικά, αν υπάρχει πραγματική διάθεση να διερευνηθεί και αν οι ποινές θα αφορούν την ουσία του όλου θέματος και όχι κάποιου αδιάφορου πταίσματος είναι άλλο θέμα. Αλλά μην ξεχνάμε ότι η δικαιοσύνη είναι τυφλή… και οι οπλοφόροι "τιμωρήθηκαν"  και οι στοιχηματζήδες με τις ομάδες τους "τιμωρήθηκαν" και οι με χρέη για υποβιβασμό  "τιμωρήθηκαν" αλλά κανείς δεν πήρε την τιμωρία που του άξιζε.