Ήττα «εντός προγράμματος» για τον ΑΡΗ στο ΟΑΚΑ όπου όσο είχε δυνάμεις παρουσιάστηκε ανταγωνιστικός. Έδειξαν διάθεση οι παίκτες του Καμπερίδη, ωστόσο από ένα σημείο και μετά δύσκολα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από αυτή την εύκολη ήττα.

Λίγα πράγματα μπορεί κανείς να σχολιάσει για το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι.  Όσο ευχάριστη έκπληξη ήταν η καλή μας παρουσία για περίπου 17’ άλλο τόσο αναμενόμενη ήταν η αντίδραση της ΑΕΚ. Η κούραση και η φθορά των φάουλ ήταν καθοριστική με αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ από ένα σημείο και μετά να μην μπορεί να ακολουθήσει τον ρυθμό του αγώνα. Η απόφαση του Καμπερίδη να μοιράσει τον χρόνο συμμετοχής σε όλους τους παίκτες όσο και αν μας πληγώνει όταν γίνονται σε συνθήκες δεδομένης ήττας είχε την λογική της… Διασωθέντας και σήμερα ο εκπληκτικός Κουζέλογλου που πέτυχε ακόμη ένα double double. Από εκεί και περά το χάος με κάποιους παίκτες να στέκονται με αξιοπρέπεια στο γήπεδο και κάποιους απλά να σε κάνουν να αναρωτιέσαι πως βρίσκονται εκεί…

Αναμενόμενη η ήττα σήμερα στο ΟΑΚΑ και αν και η ομάδα προσπάθησε και έδειξε διάθεση η συνολική εικόνα είναι απογοητευτική. Αυτός ο συνδυασμός αγωνιστικής μετριότητας και οικονομικών προβλημάτων έχει κουράσει και δυστυχώς ούτε η φετινή σεζόν μοιάζει με εξαίρεση. Δύσκολα η συνέχεια να είναι διαφορετική, μακάρι η διοίκηση, ο προπονητής και οι παίκτες μας να μας εκπλήξουν.

ΥΓ. Γενικά η εικόνα του ΑΡΗ εντός και εκτός γηπέδου αποπνέει απογοήτευση. Όταν ακούς και τις λεπτομέρειες για οικονομικά, διαδικαστικά κ.α. σε πιάνει θλίψη.

ΥΓ2. Τον είδανε και τον Γιωργάκη οι «επιστήμονες» του αθλήματος και τους λύθηκε η απορία γιατί δεν αγωνίζεται.

ΥΓ3. Ελληνική διαιτησία για γέλια και για κλάματα. Ευτυχώς για αυτούς που το επίπεδο είναι ερασιτεχνικό γιατί και εκεί θα περιμέναμε τους ξένους διαιτητές σαν μεσσίες.