Με το αριστερό μπήκε ο ΑΡΗΣ στη νέα χρονιά γνωρίζοντας την ήττα από τον Ιωνικό. Η ομάδα φάνηκε αισθητά βελτιωμένη, κατάφερε να ξεπεράσει τις σημαντικές της απουσίες αλλά στο τέλος δεν βρήκε τις λύσεις ώστε να φθάσει στη νίκη. Ξεχώρισε ο Σούλερ ύστερα από καιρό, χωρίς όμως αυτή η εμφάνιση να συνδυαστεί με τη νίκη.

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΛΑΝΟ ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΕΣ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ

Συγκεντρωμένος μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι αν και βρέθηκε γρήγορα να ακολουθεί στο σκορ κυρίως γιατί η μπάλα προτιμούσε να χορεύει στην στεφάνη παρά να καταλήγει μέσα… Παρά όμως το προβάδισμα του Ιωνικού ο ΑΡΗΣ έδειχνε συγκεντρωμένος και προσηλωμένος σε αυτά που ήθελε να κάνει μέσα στο γήπεδο. Την ίδια στιγμή με μπροστάρη στο σκοράρισμα τον Σούλερ και παίρνοντας βοήθεια σχεδόν από όλους τους παίκτες εκτός του Φλιώνη κατάφερνε όχι μόνο να μένει κοντά στο σκορ αλλά να διεκδικεί τη νίκη μέχρι το φινάλε. Στο τέλος όμως φάνηκε η κούραση των παικτών που πήγαν σε αρκετές κακές επιλογές αλλά και η «υπεροπλία» του Ιωνικού που βρήκε τα κρίσιμα καλάθια τόσο από μακρινή απόσταση όσο και κάτω από το καλάθι.

ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Όσο πικρό και παράλογο και αν ακούγεται ο ΑΡΗΣ από αυτή την ήττα κρατάει την ώριμη εμφάνιση που έκανε για πρώτη φορά φέτος. Η ομάδα παρά τις σημαντικές απουσίες είχε ξεκάθαρο προσανατολισμό σε όλο το παιχνίδι και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Στην άμυνα βλέπαμε κάποιες αλληλοκαλύψεις κάτω από το καλάθι, ζώνη στα σωστά σημεία του αγώνα και κάμποσες φορές γινόντουσαν και μπλόκ άουτ που ως τώρα δεν υπήρχε στο «λεξιλόγιο» της ομάδος. Ενώ και στην επίθεση είδαμε πέρα από την καλή κυκλοφορία της μπάλας αρκετές φορές να παίζουν την «απομόνωση» με συγκεκριμένους παίκτες όπως τον Ντεκόζι και τον Κουζέλογλου. Μέχρι και στο κοουτσάρισμα είδαμε σήμερα καλύτερα αντανακλαστικά μιας και αυτό το οξύμωρο σχήμα ελέω απουσιών στο ξεκίνημα με Χαριτόπουλο και Κουζέλογλου να κάνουν full press από την πρώτη άμυνα που έμοιαζε με κακόγουστο ανέκδοτο γρήγορα ξεχάστηκε. Στη συνέχεια είδαμε να γίνεται σωστή διαχείριση στο 5 μεταξύ των 2 ψηλών που πλέον δεν μάρκαραν σε όλο το γήπεδο… Ξεχάστηκαν λιγότερο από άλλες φορές οι Αμερικάνοι στον πάγκο και ο Φλιώνης πήρε επιτέλους τον χρόνο που του αναλογεί με αυτή την εικόνα, όπως και ο Γεωργάκης που απλά δεν μπορεί. Μικρά πράγματα που αν όμως τα βάλεις μαζί συνθέτει ίσως τον πιο σοβαρό ΑΡΗ που είδαμε φέτος.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΙΚΟΝΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ ΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Μεταμορφωμένος προς το καλύτερο παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα που στις λεπτομέρειες έχασε την ευκαιρία να πάρει μια σημαντική νίκη. Ο Ιωνικός είχε περισσότερες λύσεις και αυτό φάνηκε στο τέλος. Αν πάντως η σημερινή εμφάνιση έχει και ανάλογη συνέχεια τότε με την επιστροφή του Μίλο και του Ντράγκι και ίσως με ένα ακόμη ψηλό κορμί(που να μπορεί να σταθεί στην Α1) η ομάδα θα μπορέσει να πάρει τις νίκες που χρειάζεται ώστε να τελειώσει και ο σημερινός εφιάλτης. Όσο όμως δεν έρχονται αυτές οι νίκες το άγχος θα μας κυριεύει…

ΥΓ. Παρακαλώ κάποιος νεόκοπος wanna-be κόουτς να μας εξηγήσει και εμάς τους απλούς θνητούς ποιο είναι το σκεπτικό του να ξεκινάς το παιχνίδι με τους 2 εναπομείναντες ψηλούς που μπορούν να παίξουν στο 5 και να τους βάλεις να κάνουν full press όταν θέλεις να τους προστατέψεις από τα φάουλ και από την γρήγορη εξάντληση δυνάμεων;