Ούτε φέτος κατάφερε ο ΑΡΗΣ να δώσει τέλος στην κακή συνήθεια των τελευταίων χρόνων στο κρατικό, γνωρίζοντας την ήττα με 82-76. Σε ένα παιχνίδι όπου ουσιαστικά παρουσιαστήκαμε μόνο στο δεύτερο ημίχρονο, επιστρέφοντας από το -20 και φθάνοντας μια ανάσα από την ολική ανατροπή. Αποχώρησε τραυματίας ο Σανόγκο που ήταν με διαφορά ο κορυφαίος για τον ΑΡΗ μας και ένας από τους ελάχιστους που ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του αγώνα. Εκνευριστικά ανύπαρκτοι οι Κάρ, Σόουζα και Μπάξτον…

ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Ότι γράφαμε τα προηγούμενα χρόνια για την «πνευματική προετοιμασία» της ομάδας για αυτό το παιχνίδι ισχύει και φέτος. Σε μια ομάδα όπου αποφεύγονται να ορίζονται στόχοι και η «καλή προσπάθεια» παρουσιάζεται ως το βασικό ζητούμενο, όταν δημιουργούνται απαιτήσεις υπάρχει πρόβλημα. Απαιτήσεις όπως το να κερδίσεις αυτό το παιχνίδι μιας και έχεις αποδείξει ότι μπορείς να το κάνεις μετά από 13 παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη. Όλα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα στο πρώτο ημίχρονο ο ΑΡΗΣ να παρουσιαστεί βραχυκυκλωμένος πνευματικά ξεχνώντας στα αποδυτήρια κάθε θετικό στοιχείο που έχει αυτή η ομάδα. Στοιχεία όπως η πολυδιαφημισμένη άμυνα που ανέδειξε  σε ήρωα τον Τσαϊρέλη και επέτρεψε στον συμπολίτη να τελειώσει το ημίχρονο με 80% ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα και 17 ριμπάουντ περισσότερα.

ΣΤΟ 2ο ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΕΙΔΑΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΑΡΗ

Προφανώς και η ανάπαυλα του ημιχρόνου λειτούργησε ευεργετικά για τους παίκτες μας. Οι αρνητικές σκέψεις που προϋπήρχαν της αναμέτρησης πλέον ήταν πραγματικότητα και η μοναδική επιλογή που είχαν οι παίκτες του Καστρίτη ήταν να αντιδράσουν δυναμικά. Και αυτό ακριβώς έκαναν!

ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΑΝΟΓΚΟ

Με τον Σανόγκο να ξεκινάει ζεστά το 2ο ημίχρονο ήταν αυτός που έδωσε το σύνθημα της αντεπίθεσης. Σλαφτσάκης και Χάρελ ανέβασαν την πίεση στην άμυνα και ο ΑΡΗΣ με σκορ από Γκάλινατ και Τολιόπουλο ξεκίνησε να ροκανίζει την διαφορά. Ο μπάοκ είχε εγκλωβιστεί από την άμυνα μας και οι παίκτες του Καστρίτη έδειχναν ολοένα και περισσότερο αποφασισμένοι σε αυτή την μάχη.

ΕΦΘΑΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΧΑΛΙΑ

Από το 54-34 του πρώτου ημιχρόνου φθάσαμε 7’ 30’’ πριν το τέλος του αγώνα στο -2! Με την ομάδα μας να έχει βρει ρυθμό και την ψυχολογία να είναι με το μέρος μας. Από αυτό το σημείο και μετά φάνηκε ξανά το πόσο ανέτοιμος πνευματικά ήταν. Σπατάλησε 3-4 ευκαιρίες για να ισοφαρίσει ή να προσπαθήσει και έδωσε και πάλι το δικαίωμα στον αντίπαλο να πάρει ένα προβάδισμα 6 πόντων. Μείωνε, έφθανε μια ανάσα από την ισοφάριση και ξανά τα ίδια λάθη και οι ίδιες κακές επιθετικές επιλογές. Και αν τα 4 φάουλ του Γκάλινατ με κάμποσο χρόνο να απομένει ήταν η πρώτη ζημιά, ο τραυματισμός του Σανόγκο ήταν το αποτελειωτικό χτύπημα. Ο Τολιόπουλος δεν έβαλε τα κρίσιμα σουτ, οι αντίπαλοι τα έβαλαν και κάπου εκεί η αντεπίθεση μας έλαβε τέλος.

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ

Πολύ ντόρος γίνεται για την άμυνα μας και η στατιστική είναι η επιβεβαίωση. Όταν όμως συστηματικά κάτω από το καλάθι σου είσαι αδύναμος σε σημείο που μπορεί ο κάθε Τσαϊρέλης να σου κάνει την ζημιά τότε κάτι δεν πάει καλά. Όπως κάτι δεν πάει καλά όταν οι 3 από τους 6 ξένους σου έπαιξαν συνολικά 28’, πέτυχαν 3 πόντους, μάζεψαν 3 ριμπάουντ,  έδωσαν 2 ασίστ και 3 λάθη... Και αυτά τα προβλήματα δεν έτυχαν απλά σήμερα αλλά μας ακολουθούν από την αρχή της χρονιάς. Και αν για τους ψηλούς υπάρχει το άλλοθι ότι δεν τους τροφοδοτούν σωστά, για τον Κάρ αυτή η εικόνα μετά από 14 επίσημα παιχνίδια είναι αποκαρδιωτική. Όχι μόνο γιατί δεν σκοράρει αλλά γιατί δεν πασάρει σωστά, δεν κατεβάζει σωστά και δεν μαρκάρει σωστά. Και κάπως έτσι αναγκαστικά ο Καστρίτης έχει περιορίσει τον χρόνο του για το καλό της ομάδας και …αναγκάζεται να δώσει ξανά μπόλικο χρόνο σε έναν Μποχωρίδη που δεν βλέπεται.  Σε μια αγωνιστική χρονιά όπου ο Τολιόπουλος είναι εντυπωσιακά καλύτερος από αυτά που υπολόγιζες και ο άτυχος της βραδιάς Σανόγκο άρχισε να έχει ενεργό ρόλο και στην επίθεση. Πάλι καλά να λέμε που αυτοί οι 2 παίκτες είναι ανεβασμένοι φέτος και ας προσευχηθούμε όλοι μας να μην είναι σημαντικός ο τραυματισμός του Σανόγκο. Όλα τα παραπάνω μοιάζουν να έχουν την υπογραφή του Καστρίτη αλλά επειδή στον ΑΡΗ των τελευταίων ετών η διοίκηση αρκετές φορές έχει κάνει σημαία της την μη αντικατάσταση παικτών εις το όνομα του οικογενειακού κλίματος… ίσως ο κόουτς να μην έχει και άλλες επιλογές. Επιλογές που θα πρέπει να του δώσει η διοίκηση αν δεν θέλουμε η φετινή χρονιά να πάει στράφι.

ΚΑΚΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΨΕΙ

40’ διαρκεί το παιχνίδι, μόλις 20’ αποφάσισε ο ΑΡΗΣ να αγωνισθεί σήμερα. Επέστρεψε από το -20 και στο τέλος τα έκανε όλα χάλια συνεχίζοντας μια αρνητική παράδοση που δεν λέει να την κόψει. Σε κακή βραδιά ο κόουτς, όπως και οι Κάρ, Σόουζα και Μπάξτον που παρακολούθησαν το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα από τον πάγκο. Συγκινητικός ο Σανόγκο, στην καλύτερη του εμφάνιση που όμως αποχώρησε τραυματίας σε ένα καθοριστικό σημείο της αναμέτρησης. Πλέον ο λόγος στην διοίκηση και στον προπονητή που με τις αποφάσεις τους σχετικά με τους ξένους θα δείξουν αν ο ΑΡΗΣ φέτος έχει αγωνιστικούς στόχους ή όχι.

ΥΓ. Μέρος της «κανονικότητας» μιας ομάδας είναι και η αντικατάσταση παικτών όταν αυτοί δεν αποδίδουν σύμφωνα με τα αναμενόμενα.