Ούτε το τελικό σκορ της αναμέτρησης με τον  Παναθηναϊκό δεν μας πάει η καρδιά να πληκτρολογήσουμε. Ακόμη και σε ένα παιχνίδι όπου κάθεσαι προετοιμασμένος μέχρι και για μια τριαντάρα στο κεφάλι, ο Καστρίτης και οι παίκτες του έχουν τον τρόπο να σε εκπλήξουν. Να σε εκπλήξουν με την έλλειψη προσπάθειας, συγκέντρωσης και ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ της όλης κατάστασης. Όταν όμως ο ίδιος ο κόουτς δεν νιώθει ότι οφείλει να πει μια συγγνώμη προς τον κόσμο για αυτό που βιώνουμε τι να περιμένουμε και από τους παίκτες του.

ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Με μια δικαιολογία και μια υπόσχεση για το μέλλον στο στόμα πορεύεται ο Καστρίτης από το καλοκαίρι έως και σήμερα. Από την μια οι τραυματισμοί από την άλλη το όταν θα μαζευτούμε όλοι μαζί θα δείτε. Το τραγικό όμως στην όλη κατάσταση είναι ότι ο κόουτς πιστεύει ότι αυτή η εξήγηση καλύπτει τα πάντα. Αυτούς  που στην άμυνα είναι αλλού για αλλού, αυτούς που δεν τρέχουν να γυρίσουν, αυτούς που στα ριμπάουντ παρακολουθούν απλά αν θα έρθει η μπάλα πάνω τους, αυτούς που στην επίθεση τρέμουν με το που πιάσουν την μπάλα ή στο άλλο άκρο νομίζουν ότι παίζουν στην γειτονιά τους.

ΧΑΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΕΜΜΟΝΕΣ ΤΟΥ

Απλά ξεκάθαρα τα πράγματα για όποιον δεν ψάχνει δικαιολογίες. Χότζ, Λαζέσφκι, Μπάνκς προοριζόντουσαν για βασικοί, Νόλεϊ 6^ος στο ροτέισον και ο Ρόμπερτς μαζί με τον Χατζηδάκη να ανταγωνίζονται για την πρώτη αλλαγή στη θέση του σέντερ. Χότζ, Μπάνκς, Νόλεϊ και Ρόμπερτς φαίνεται να μην έχουν την παραμικρή ιδέα για το πως παίζεται το άθλημα στην Ευρώπη. Ακόμη και αν βγάλουν κάποια καλή άμυνα ή κάνουν κάποιο κλέψιμο ή μπλοκ αυτό είναι καθαρά συμπτωματικό. Όταν όμως δεν ξέρεις πως να βάζεις το κορμί σου σε άμυνα και επίθεση, πως κινούνται οι αντίπαλοι και δεν έχεις συνηθίσεις καθόλου στο physical game τότε δεν μπορείς να προσφέρεις τίποτα και παρασέρνεις και όλους τους υπόλοιπους σε αυτό το χάλι. Ο Λαζέσφκι μοιάζει πιο έμπειρος αλλά το κορμί του είναι τόσο αδύναμο που θυμίζει έφηβο αθλητή ανάμεσα σε άνδρες. Σε ποιον να μοιράσει ασίστ ο Κούπερ αν δεν κάνει κανείς κίνηση, από ποιον να πάρει σωστό σκριν ο Τολιόπουλος για να σουτάρει με καλύτερες προϋποθέσεις, με ποιον παρέα να παίξει άμυνα ο Γούντμπερι; Και αντί από τον Οκτώβριο να αρχίσει να διορθώνει τα λάθη του ο κόουτς αποφάσισε να τζογάρει στην πλάτη του ΑΡΗ μπας και δικαιωθεί για τις αρχικές επιλογές του. Πως να δικαιωθεί όμως όταν πλέον έχει χάσει τα αποδυτήρια, οι ίδιοι οι παίκτες του κρύβονται πίσω από την δικαιολογία του κόουτς και ο καθένας κάνει ότι θέλει όποτε θέλει.

ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ Η ΑΠΑΘΕΙΑ ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ

Ο ΑΡΗΣ δυστυχώς πληρώνει τις εμμονές του προπονητή και την απίστευτη ανοχή που δείχνει η διοίκηση και μια μερίδα του κόσμου στο πρόσωπο του.  Μια ματιά να ρίξεις γύρω στο ελληνικό  πρωτάθλημα θα δεις προπονητές και παίκτες να αλλάζουν σαν τα πουκάμισα. Με γνώμονα πάντα το καλό της ομάδας! Στον ΑΡΗ όμως είμαστε πιστοί και στηρίζουμε. Στηρίζουμε προπονητές, στηρίζουμε βοηθούς προπονητών,  στηρίζουμε παίκτες, στηρίζουμε παράγοντες. Τελικά όπως φαίνεται μόνο τον ΑΡΗ δεν στηρίζουμε. Διαφορετικά δεν εξηγείτε όλο αυτό.

ΥΓ. Για να μην λέμε μόνο τα αρνητικά της «διαδικασίας» του Καστρίτη και τι έχει κοστίσει στην ΚΑΕ (αλλαγές παικτών, μειωμένα εισιτήρια, λιγότερα χρήματα* από τηλεοπτικά και στοίχημα) να πούμε ότι η μη συμμετοχή του ΑΡΗ στο Final 8 του κυπέλλου μας γλιτώνει τα έξοδα μετακίνησης.

ΥΓ2. Το μεγαθήριο της Καρδίτσας με τους παίκτες έτοιμους για ευρωλίγκα που ήρθε και σου έκανε πλάκα μέσα στο Παλέ, έχασε χθες μέσα στην έδρα της από τον συμπολίτη. Αυτά για αυτούς που όλα τα δικαιολογούν.

ΥΓ3. Και ακούς μετά να λένε ότι ο προπονητής στις ομάδες είναι το εύκολο θύμα… για ρωτήστε και προς τα εδώ.