Τις βάσεις για την 4αδα της τελικής κατάταξης έβαλε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα κερδίζοντας τον Απόλλων Πατρών με 74-82! Νότε, Μήτρου Λονγκ και Γκούντουιν σήκωσαν την ομάδα στις πλάτες τους ενώ και οι υπόλοιποι είχαν σημαντική συμβολή ώστε να έρθει αυτή η νίκη ακόμη πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό σκορ. Σε ένα ακόμη παιχνίδι όπου ο Καββαδάς απουσίαζε όπως και ο 6^ος ξένος της ομάδας είτε μιλάμε για τον μόνιμα τραυματία Πακ, τον Σανόγκο που αναρρώνει ή τον Πιούριφόι που δεν μπόρεσε λόγω μπαν να αποκτηθεί.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Όπως και κόντρα στην ΑΕΚ έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά κυρίως χάρη στον Νότε που ξεκίνησε φουριόζος σκοράροντας με κάθε τρόπο. Στην άμυνα είχαμε κάποια θέματα που επέτρεψε στον Απόλλων να μείνει κοντά αλλά από την αρχή ο ΑΡΗΣ έδειξε με τον τρόπο που έπαιζε ότι αυτός θα έχει τον πρώτο λόγο για τη νίκη.  Έστω και αγχωτική νίκη όπως φαινόταν με τον τρόπο που κυλούσε το παιχνίδι στο Α ημίχρονο.

ΕΔΕΙΞΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΕΥΚΟΛΟ

Το ότι ο ΑΡΗΣ έχει βρει την χημεία του σαν ομάδα και μαζί τους τρόπους για να ξεπερνάει τα προβλήματα που του παρουσιάζονται φάνηκε σήμερα ξεκάθαρα στο Β ημίχρονο. Εκεί όπου δίπλα στους εντυπωσιακούς Νότε και Μήτρου Λόνγκ προστέθηκαν και οι Γκούντουιν, Χόχλερ, Τολιόπουλος και Χάγκινς με τον καθένα τους να πετυχαίνει σημαντικούς πόντους ή να βοηθάει με μια ασίστ, ένα επιθετικό ριμπάουντ ή μια εξαιρετική άμυνα. Κάπως έτσι χτίστηκε μια διψήφια διαφορά και μια εικόνα αγώνα με ξεκάθαρο φαβορί για τη νίκη όπως και έγινε!

ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΝΟΤΕ, ΑΠΙΘΑΝΟΣ ΜΗΤΡΟΥ ΛΟΝΓΚ, ΣΑΡΩΤΙΚΟΣ ΓΚΟΥΝΤΟΥΙΝ

Αν υπάρχει ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ μπορεί να κοκορεύεται ότι το κέρδισε από την επίθεση αυτό είναι το σημερινό στην Πάτρα! Ο Νότε σκόραρε με κάθε ευκαιρία ενώ ο Μήτρου Λόνγκ σούταρε με ποσοστά που ζήλεψαν οι εκτελεστές πέναλτι του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ των τελευταίων ετών. Το 5/5 έξω από τα 6.75 και οι συνολικά 19 πόντοι του Μήτρου Λόνγκ με 7 στα 9 σουτ αναμφίβολα είναι η καλύτερη του εμφάνιση με τα χρώματα του ΑΡΗ.  Τα 2 στα 2 τρίποντα του Χόχλερ έκοψε κάθε σκέψη των Πατρινών για ανατροπή ενώ η μπάσκετα ακόμη δεν έχει σταθεροποιηθεί από τα καρφώματα του Γκούντουιν.  Είναι ίσως από τις λίγες εμφανίσεις των τελευταίων ετών που ο ΑΡΗΣ πήρε τόσες βοήθειες από όλους τους ξένους του συνολικά. Και όλο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε για ακόμη μια φορά ότι είναι έργο Καστρίτη. Έργο ενός δουλευταρά προπονητή που έχει καταφέρει να δώσει μια ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα στην ομάδα του, πείθοντας τους παίκτες του να υπηρετήσουν το πλάνο του!

ΕΒΑΛΕ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΔΑ

Συνεχίζει να τρελαίνει κόσμο ο ΑΡΗΣ του Γ.Καστρίτη που όχι απλά έχει μάθε να ζει με τα προβλήματα του αλλά  έχει βρει και τον τρόπο να παίρνει τις νίκες εύκολα όπως έκανε σήμερα στην Πάτρα αλλά και κόντρα στην ΑΕΚ την προηγούμενη αγωνιστική. Ψυχρός εκτελεστής από τα 6.75 ο Μήτρου Λόνγκ, οδοστρωτήρας ο Γκούντουιν, ακόμη σκοράρει ο Νότε! Πλέον όσοι έδιναν προγνωστικά για τις ομάδες που θα βρεθούν στην 4αδα στην τελική κατάταξη της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Ζορίστηκε αλλά τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Απόλλων Πατρών σε ένα εξαρχής επικίνδυνο παιχνίδι που έγινε ακόμη πιο δύσκολο λόγω του απρόσμενου τραυματισμού του Χάγκινς. Με τον Τολιόπουλο να σηκώνει την ομάδα στις πλάτες του και να «τελειώνει» τον Απόλλων Π. στο 4^ο έφθασε στη νίκη με 70-57 κερδίζοντας πέρα από τους βαθμούς και πολύτιμο χρόνο(ελέω διακοπής) για να δουλέψει αλλά και να αναρρώσει ο Χάγκινς.  Καμίνι το Παλέ με τον κόσμο να γουστάρει!

ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΧΑΓΚΙΝΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΜΥΑΛΟ

Δεν χρειάστηκε να περάσουν πολλά λεπτά μετά το τζάμπολ ώστε όλοι οι φόβοι μας με το άκουσμα του τραυματισμού του Χάγκινς να παίρνουν σάρκα και οστά. Ένας ΑΡΗΣ χωρίς μυαλό στην επίθεση να κάνει το ένα παιδικό λάθος μετά το άλλο κλονίζοντας από την αρχή την αυτοπεποίθηση όλης της ομάδας. Κάτι που φαινόταν έντονα και στην άμυνα με τους παίκτες μας να χάνουν τις θέσεις του και ο Καράμπελας και οι συμπαίκτες του να τρυπώνουν με ευκολία στο καλάθι μας.  Το 6-20 του πρώτου δεκαλέπτου ήταν ένα σοκ!

ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΤΟΝ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ

Μπορεί το ξεκίνημα να ήταν θεόστραβο αλλά στο Παλέ υπήρχε μια τρέλα και ένα πάθος για τη νίκη στην κερκίδα που από νωρίς φάνηκε να αγγίζει τους παίκτες μας. Όπως όσοι βρεθήκαμε στο γήπεδο δεν πτοηθήκαμε όταν οι Πατρινοί έκαναν πάρτι, έτσι ακριβώς και οι παίκτες μας σε έπειθαν ότι δεν χαμπαριάζουν τίποτα και ότι και αν γίνει θα το γυρίσουν! Με όπλο την άμυνα που μπλόκαρε εντελώς τους αντιπάλους μας ο ΑΡΗΣ βρήκε την ώθηση που ήθελε για να γυρίσει το παιχνίδι. Και όταν πάλι πήγε να στραβώσει ήρθε ο Τολιόπουλος για να το τελειώσει!

ΒΡΙΣΚΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Δεν επαναλάβαμε την σπουδαία εμφάνιση κόντρα στην ΑΕΚ αλλά χωρίς τον εγκέφαλο Χάγκινς αυτό ήταν αναμενόμενο. Και όμως ο Γ.Καστρίτης βρήκε και πάλι την λύση μοιράζοντας τον χρόνο στη θέση του πόιντ γκάρντ μεταξύ του Φίλιου και του Τολιόπουλου. Με τον πρώτο να προσθέτει άλλη μια γεμάτη εμφάνιση και τον δεύτερο να δικαιώνει στο απόλυτο όλους όσους χάρηκαν  στο άκουσμα της μεταγραφής του. 23 πόντοι, 6 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 3 κλεψίματα ήταν τα επιτεύγματα του. Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να κάνουμε και στον Σανόγκο που σήμερα δήλωσε παρών και κατάφερε να συμπληρώσει αμυντικά τους Χόκλερ και Γκούντγουιν με ιδανικό τρόπο. Μια  3 παικτών που κυρίως στην άμυνα βγάζουν απίστευτη ενέργεια και μοιράζουν εντυπωσιακά μπλοκ! Ενώ και ο Νότε μπορεί να μην εντυπωσίασε αλλά ήταν πιο ουσιαστικός στο παιχνίδι του.

ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΑΓΚΙΝΣ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΟΛΩΝ

Ιδανικά συνέχισε ο ΑΡΗΣ μας που μετά από το εντυπωσιακό του πέρασμα από τα Άνω Λιόσια «καθάρισε» και τον Απόλλων Πατρών στο πρώτο «πρέπει» της χρονιάς. Με πρωταγωνιστή τον Τολιόπουλο και άμυνα στο Β  ημίχρονο που μασούσε σίδερα πήρε τη νίκη ξεπερνώντας την απρόσμενη απουσία του Χάγκινς. Αποθέωση για τον Γ.Καστρίτη και τους παίκτες του με τον κόσμο να γουστάρει αυτό που βλέπει μέσα στο γήπεδο! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Μέσα από τα χέρια του έχασε τη νίκη ο ΑΡΗΣ μας χάρη σε 2 φθηνά λάθη στο φινάλε της αναμέτρησης στην Πάτρα. Οι παίκτες του Γ.Καστρίτη τα έδωσαν όλα, έφθασαν μια ανάσα από μια σημαντική νίκη που θα μας οδηγούσε στην 5^η θέση και κατά συνέπεια στην Ευρώπη αλλά εκεί δεν υπήρχε το καθαρό μυαλό.

ΜΠΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

Με τους Κάουαν και Τζούστον σε εξαιρετική ημέρα ο ΑΡΗΣ μπήκε αποφασισμένος για τη νίκη  με τους Πατρινούς όμως απελευθερωμένους από το «πρέπει» της νίκης να διατηρούν διαρκώς ένα ισχνό προβάδισμα προσπαθώντας με κάθε ευκαιρία να ξεφύγουν.  2 φορές  προσπάθησαν να χτίσουν μια διαφορά ασφαλείας και τις 2 φορές ο ΑΡΗΣ είχε την απάντηση του. Μάλιστα τη δεύτερη φορά καταφέραμε να προσπεράσουμε και να έχουμε τον πρώτο λόγο για τη νίκη.

ΣΤΟΙΧΙΣΕ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ Η ΑΠΕΙΡΙΑ

99 στα 100 παιχνίδια που κρίνονται στον πόντο συνήθως κερδίζονται από την περιφέρεια και τα γκαρντ. Όταν λοιπόν έχεις  ελάχιστους γκαρντ ποσοτικά και μόλις έναν αξιόλογο γκαρντ που αναγκαστικά δεν του δίνεις ανάσες λογικό  είναι  στα κρίσιμα η μπάλα να γίνεται βαριά και η σκέψη να θολώνει. Κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ στις τελευταίες 2 κατοχές κυκλοφόρησε περισσότερο την μπάλα από όσο έπρεπε κάνοντας 2 ανόητα λάθη που μπορούσε εύκολα να τα αποφύγει αν απλά κρατούσε την μπάλα και περνούσε  το κέντρο στην πρώτη περίπτωση αλλά και αν είχε την καθαρή σκέψη να δώσει  την πάσα στον Κάουαν στην τελευταία επίθεση. Ότι έγινε έγινε και σε καμία περίπτωση δεν ακυρώνεται η προσπάθεια όλης της χρονιάς. Άλλωστε όπως πολύ εύστοχα τόνισε ο Καστρίτης, αυτή η ομάδα μόνη της δημιούργησε νέους στόχους όπως η κατάληψη της 5^ης θέσης που στη μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν έμοιαζε με ανέκδοτο.

Η ΑΡΧΗ ΕΓΙΝΕ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

2 λάθη στο τέλος ήταν αρκετά ώστε να πετάξει ο ΑΡΗΣ την νίκη και μαζί την 5^η θέση με ότι αυτό συνεπάγεται. Ωστόσο με δεδομένες τις  αντίξοες συνθήκες της χρονιάς μόνο ικανοποίηση και υπερηφάνεια νιώθουμε για αυτό το αξιόμαχο σύνολο που ποτέ δεν τα παράτησε. Συγχαρητήρια στη διοίκηση, το τεχνικό τιμ και τους παίκτες για την φετινή προσπάθεια. Μακάρι αυτό που είδαμε φέτος να ήταν απλά η αρχή.

ΥΓ. Πραγματικά είναι απορίας άξιο να κατανοήσουμε το τι έχουν στο μυαλό τους οι ιθύνοντες του Ελληνικού πρωταθλήματος. Σε μια αγωνιστική όπου κρίνεται ο υποβιβασμός και μερικές κομβικές θέσεις στα πλέιοφς ο ΕΣΑΚΕ σφυρίζει αδιάφορα και δεν ορίζει όλους τους αγώνες την ίδια ώρα. Και μετά απορούν με τον κόσμο που δεν ασχολείται...

Ευτυχώς που υπάρχουν και χειρότεροι σιγοψιθυρίζουν όλοι στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο με την περίπτωση του Ηρακλή που οδεύει προς τη διάλυση να έχει διώξει ένα μεγάλο βάρος από τις πλάτες των παικτών μας.  Βάρος ντροπής που καραδοκεί τα τελευταία χρόνια στον μπασκετικό ΑΡΗ και με εμφανίσεις όπως αυτές στην Πυλαία και στη Λάρισα θα γινόταν ασήκωτο για αυτή την ομάδα. Ευτυχώς που υπάρχει και ο Ηρακλής… χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχει εφησυχασμός αντί για σκληρή δουλειά και βελτίωση. Βελτίωση που επιβάλλεται να δείξουν άμεσα οι παίκτες του Γ.Καστρίτη.

«ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗ ΔΟΣΗ» ΑΜΥΝΑΣ

Σαν εμβόλιο που πέρασε η δράση του και δεν κάνει πλέον τη δουλειά του φαντάζει η άμυνα μας. Κακές αλληλοκαλύψεις, εμμονή με το κλέψιμο πάνω στην τρίπλα ψηλά και μια τεράστια μόνιμη τρύπα κάτω από το καλάθι μας όπου κάθε αντίπαλος μπορεί να μπει και να σκοράρει με ευκολία.  Αυτό πρέπει να ήταν όλες αυτές τις μέρες το βασικό κομμάτι της προπόνησης μιας και εκεί αρχίζουν και τελειώνουν τα πάντα για τον φετινό ΑΡΗ. Όταν είσαι ασταθής στην επίθεση αν δεν παίξεις άμυνα δεν κερδίζεις. Έτσι απλά.

ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΧΑΝΛΑΝ – ΚΕΛΙ

2 εξαιρετικοί παίκτες σαν τον Χάνλαν και τον Κέλι που ελάχιστες ομάδες στην basket league διαθέτουν αντίστοιχους και όμως στον φετινό ΑΡΗ ως τώρα έχουν «ακυρωθεί» και οι 2.  Είναι τραγελαφικό σε μια ομάδα που υπάρχουν ουσιαστικά 2 παίκτες που ξεχωρίζουν να μην μπορεί ο προπονητής να περάσει ένα σύστημα ή έστω μια αγωνιστική φιλοσοφία που να τους αναδείξει.  Ακόμη και αν θέλει ο καθένας από μια μπάλα μόνος του σε αυτόν τον ΑΡΗ είναι εφικτό να γίνει. Μακάρι οι Κάουαν και Σιδηροηλίας να επαναλάβουν την καλή εμφάνιση τους στην Λάρισα και ο Γουίλιαμς με τον Νετζήπογλου να είναι αυτοί που πρέπει ώστε ο Καστρίτης να μην μας τρολάρει ξανά με τον Καμάρα αλλά αν είναι να γίνει κάποιο πλάνο για την επίθεση αυτό πρέπει να έχει 2 μόλις ονόματα ως τελικό αποδέκτη. Χάνλαν και Κέλι. Οι υπόλοιποι απλά τους βοηθάνε. Οτιδήποτε άλλο υστερεί σε μπασκετικό ρεαλισμό…

ΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΣΤΕΝΕΨΑΝ

Ποακ και  Λάρισα εκτός, Απόλλων Πατρών εντός. 3 παιχνίδια κόντρα σε ομάδες με σχεδόν ίδιους στόχους με εσένα. Τραγωδία με τον πρώτο, κακή ήττα με τον δεύτερο, απομένει ο τρίτος. Αν δεν συνέλθει ούτε κόντρα στον προβληματικό Απόλλων Π. το σύνολο του Γ.Κάστριτη τότε τα κομπιουτεράκια θα ξαναβγούν και το ρεπορτάζ του μπασκετικού Ηρακλή θα μπει για τα καλά στις ζωές μας. Σταματήστε να αδικείτε τους εαυτούς σας και παίξτε όπως μας έχετε δείξει ότι μπορείτε. Άλλο αποτέλεσμα δεν υπάρχει. Νίκη και μόνο νίκη.

ΥΓ.  Όπως φαίνεται, οι μισές ομάδες του πρωταθλήματος λένε ευτυχώς που υπάρχει και ο Ηρακλής! Α ρε μπασκετάρα που σε κατάντησαν…

Χωρίς προβλήματα συνεχίζεται η προετοιμασία της ομάδος μετά από ένα σημαντικό χρονικό διάστημα χωρίς αγωνιστικό ρυθμό με τα προβλήματα λόγω τραυματισμών(πέρα του γνωστού) και κρουσμάτων να έχουν υποχωρήσει. Μια διακοπή που αναμφίβολα λειτούργησε ευεργετικά μιας και πέρα των απουσιών είχαμε να ξεπεράσουμε και το σοκ της εμφάνισης στο ντέρμπι της πόλης.  Γιατρικό για την ήττα ντροπής είναι μόνο οι νίκες στα 2 παιχνίδια που ακολουθούν με Λάρισα και Απόλλων Πατρών αντίστοιχα. Μόνο έτσι ο ΑΡΗΣ θα πείσει ότι το αποτέλεσμα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας ήταν κάτι το συγκυριακό και θα κοιτάξει τη συνέχεια της χρονιάς με αρκετή ηρεμία.

ΜΙΝΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ

Γιορτές, κρούσματα covid και μικροτραυματισμοί ήταν τα προβλήματα που είχε να διαχειριστεί ο Καστρίτης στην προσπάθεια όχι μόνο να διατηρήσει την ομάδα σε φόρμα αλλά και στο να βρει το τι ακριβώς έφταιξε στην Πυλαία όπου ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε αγνώριστος.  Όσο και αν βοήθησαν οι γιορτές και οι αναβολές  των αγώνων ώστε να ξεχαστεί ως ένα βαθμό αυτή η ήττα δεν παύει να αποτελεί νούμερο ένα θέμα στις σημειώσεις του coach. Μια εμφάνιση που αδίκησε σε μεγάλο βαθμό την φετινή προσπάθεια και τη δυναμική της ομάδος και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξανασυμβεί.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΧΑΝΛΑΝ – ΚΕΛΙ

Όπως στη Πυλαία έτσι και στη Λάρισα τα βλέμματα όλων θα πέσουν στο δίδυμο Χάνλαν και Κέλι. Ο τραυματισμός του Χάνλαν ουσιαστικά δεν επέτρεψε πριν το παιχνίδι με τον συμπολίτη στους 2 παίκτες αλλά και σε όλη την ομάδα να δουλέψουν μαζί. Κάπως έτσι δικαιολογείται και η εικόνα και των 2 με τον «μόνιμο» MVP Κέλι να δείχνει περισσότερο μπερδεμένος στη συνύπαρξη με τον Χάνλαν. Αν όλο αυτό το χρονικό διάστημα κατάφερε  ο Καστρίτης να δέσει τους 2 παίκτες τότε στη Λάρισα θα δούμε σπουδαία πράγματα. Αν όχι… τότε η απουσία «τρίτου πόλου» στην επίθεση θα αποτελέσει για ακόμη μια φορά σημαντικό πρόβλημα και η συζήτηση περί αντικατάστασης του Λόκετ θα φουντώσει ξανά.

2 ΝΙΚΕΣ = ΗΡΕΜΙΑ

Με το κεφάλαιο αφαίρεσης  βαθμών από τον αθλητικό δικαστή ακόμη να μην έχει κλείσει οριστικά κάθε νίκη είναι πολύτιμη. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για νίκες απέναντι σε ομάδες που βρίσκονται στα χαμηλά στρώματα της βαθμολογίας. Όπως μας εντυπωσίασε η ομάδα φέτος κόντρα σε Παναθηναϊκό, Προμηθέα και Περιστέρι έτσι μας «τρομοκράτησε» στη Πυλαία με την εικόνα της. Αναμένουμε από αύριο να δούμε στη Λάρισα τον καλό ΑΡΗ που γουστάραμε ώστε να κυλήσει το 2022 πιο ήρεμα. ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Από την στιγμή που ο Κώττας εδώ και κάμποσα παιχνίδια δεν παίρνει χρόνο από τον προπονητή του, μακάρι να γίνει το “deal” και να έρθει ο Μπόγρης.

ΥΓ2. Όταν η ίδια η διοργανώτρια και τα κανάλια με τα οποία συνεργάζεται υποβαθμίζουν το ίδιο το προϊόν τότε δεν υπάρχει καμία ελπίδα για το μπασκετάκι... όπως το έχουν καταντήσει.

ΥΓ3. Η επενδυτολογία συνεχίζεται… πάλι καλά που υπάρχει και αυτό το 14.00-16.00 στο Yellow και ακούγονται μερικά πράγματα στη σωστή τους διάσταση χωρίς περιτυλίγματα, υπόνοιες και σάλια.

Ξεκούραστα και χωρίς άγχος όπως αναμενόταν ο ΑΡΗΣ μας κέρδισε τον πρότελευταιο Απόλλων Πατρών συνεχίζοντας την προσπάθεια του για την κατάκτηση της 4ης θέσης στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Η ομάδα είχε καλή κυκλοφορία στην επίθεση και πολυφωνία στο σκοράρισμα. Αυτός όμως που έκλεψε την παράσταση ήταν ο Φλιώνης που πήρε χρόνο συμμετοχής από τον προπονητή του και τον εξέθεσε με την εμφάνιση του.

Ακόμη και σε αυτό το "μεταβατικό" στάδιο όπου έχουμε ξεμείνει με 3 ξένους και η ομάδα ψάχνει να βρει τον δρόμο της από το σημείο που μας τελείωσαν οι στόχοι το να θεωρεί κανείς το εντός έδρας παιχνίδι με τον Απόλλων Πατρών δύσκολο είναι τουλάχιστον αστείο. Κάτι που φάνηκε άλλωστε από το ξεκίνημα του αγώνα. Η ποιοτική διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες ήταν εμφανής και ο Απόλλων σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον ρυθμό μας. Ο Καββαδάς, ο Κάμινγκς και ο Τζάκσον(που αυτή τη φορά έπαιξε περισσότερο από 3') οδήγησαν στο σκοράρισμα παρέα με τον νεαρό Δημήτρη Φλιώνη που έδωσε λύσεις στην επίθεση αλλά και έδειξε με την συνολική του παρουσία ότι σίγουρα άξιζε καλύτερη μεταχείριση από τον προπονητή του τη φετινή χρονιά. Η διαφορά ήταν διαρκώς γύρω στους 15 πόντους και σε κανένα σημείο δεν φάνηκε ότι ο Απόλλων Πατρών μπορεί να μπει στο παιχνίδι.

Αν κάτι αξίζει να κρατήσουμε από αυτό το παιχνίδι αυτό είναι σίγουρα η εμφάνιση του Φλιώνη και του Τζάκσον. Ιδιαίτερα ο μικρός που δεν έχει πάρει ούτε τις ελάχιστες ευκαιρίες απέδειξε ότι σε αυτό το επίπεδο του Ελληνικού πρωταθλήματος αλλά και ιδιαίτερα σε έναν ΑΡΗ μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας μπορεί να έχει σημαντικό ρόλο στην ομάδα και να συμμετέχει κανονικά στο ροτέισον. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τον Τζάκσον που αν και τον είδαμε αρχικά να παίρνει χρόνο και να προσπαθεί ξαφνικά στην Ρόδο αγωνίστηκε μόλις 2' 53'' και στην Κύμη κάτι περισσότερο από 5'. Για τον Χρηστίδη που μπήκε "τιμητικά" στα τελευταία 57'' ούτε λόγος... Αν όλα αυτά αποτελούν κάποιου είδους μπασκετική τεχνική υψηλού επιπέδου που μόνο ο Δ.Πρίφτης γνωρίζει μαζί με την υπόλοιπη ελίτ προπονητών αυτού του πλανήτη είναι κάτι που δεν το γνωρίζουμε... Πάντως η κοινή λογική λέει ότι αν ένας παίκτης ανεξάρτητα από το άθλημα, δεν πάρει ευκαιρίες και σημαντικό χρόνο συμμετοχής δύσκολα να δείξει αν αξίζει ή όχι...

ΥΓ. Για πολλοστή φορά επιβεβαιώθηκε ότι η πηγή του "κακού" για τον φετινό ΑΡΗ είναι ο Γιάνκοβιτς. Μόνο αυτός τα κάνει όλα λάθος σε αυτή την καλοκουρδισμένη μηχανή του Δ.Πρίφτη και "δίκαια" με κάθε ευκαιρία την ακούει από τον προπονητή του που μεταμορφώνεται σε Ομπράντοβιτς χρώματος μελιτζανί... Αυτά για όσους απορούν που δεν αποδίδει τα αναμενόμενα ο παίκτης. Με το που ήρθε έκανε 1-2 πολύ καλά παιχνίδια αλλά στην συνέχει μπήκε και αυτός στο "οικογενειακό κλίμα".

ΥΓ2. Μετά την εύκολη ήττα από τον Απόλλων Πατρών, ο Κολοσσός Ρόδου έχασε και μέσα στην έδρα του από το Λαύριο με 16 πόντους. Αυτά για να καταλαβαίνουμε με ποιους παλεύουμε για την είσοδο μας στην τετράδα.

Νίκη χωρίς άγχος για την ομάδα μας στην Πάτρα, όπου παίζοντας κατά διαστήματα εξαιρετικό μπάσκετ έδειξε ότι ίσως όταν τελειώσουμε με τους τραυματισμούς και τις πιθανές αλλαγές στο ρόστερ ίσως και να καταφέρουμε να δούμε τον ΑΡΗ που περιμέναμε από το ξεκίνημα της χρονιάς. Η διαστημική απόδοση του πρώτου ημιχρόνου αλλά και η αντίδραση της ομάδος όταν η βροχή τριπόντων των αντιπάλων άρχισε να αποδίδει είναι αυτά που κρατάμε πέρα από τη νίκη, όπως και την επιστροφή των Καββαδά και Γιάνκοβιτς με τον δεύτερο να είναι πολύ καλός παρά την  απουσία του εδώ και 3 αγώνες.

Ο Δ.Πρίφτης λόγω της απουσίας του Τζένκινς και του Μούρτου(τραυματίας ?) αναγκάστηκε να αλλάξει τα πλάνα του και να αρχίσει με ένα σχήμα που δεν μας συνηθίζει. Και αν η παρουσία του Ξανθόπουλου ήταν κάτι που το περιμέναμε το να ξεκινήσει βασικός ο Σίμτσακ ήταν μια έκπληξη. Με τον Βασίλη Ξανθόπουλο να συνεχίζει να διανύει μια εκπληκτική περίοδο φόρμας η ομάδα ρόλαρε εξαιρετικά σε όλες τις γραμμές εξαιρετικά. Όταν μάλιστα κάθισε στον πάγκο και ο Κάμινγκς είδαμε έναν ΑΡΗ να κυριαρχεί με τεράστια ευκολία τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα. Οι σωστές τοποθετήσεις των ψηλών κοντά στο καλάθι και η καλή κυκλοφορία της μπάλας έδωσαν εύκολους πόντους και καλή ψυχολογία σε όλη την ομάδα που σούταρε με εντυπωσιακά ποσοστά. Μάλιστα το θετικό της όλης υπόθεσης δεν είναι ότι αυτά τα καλά ποσοστά είχαν να κάνουν με μακρινά σουτ αλλά με συνεργασίες και σωστά τελειώματα κοντά στο καλάθι. Ξανθόπουλος, Ντραγκίσεβιτς, Γιάνκοβιτς και Τσαϊρέλης δεν άφηναν τις ευκαιρίες που τους έδινε η αντίπαλη άμυνα ανεκμετάλλευτες και σκόραραν με κάθε ευκαιρία. Μέχρι και ο Σίμτσακ μπόρεσε να κάνει τις ασιστ που πήρε πόντους πιστοποιώντας ότι ο ΑΡΗΣ έπαιζε σωστά σαν ομάδα! Ακόμη και ο Ζάρας επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις δίνοντας βοήθειες κυρίως στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδος. Ο Καββαδάς στον χρόνο που αγωνίσθηκε δεν φάνηκε επηρεασμένος αλλά μάλλον ο Δ.Πρίφτης δεν ήθελε να τον πιέσει και για αυτό τον άφησε στον πάγκο. Στο Β ημίχρονο ο εγκλωβισμένος από την άμυνα μας Απόλλων αποφάσισε να το ρίξει στα τρίποντα της απελπισίας και σε συνδυασμό με την χαλάρωση των παικτών μας κατάφερε να  μειώσει από το -27 στο -7 αλλά μέχρι εκεί. Στο σημείο εκείνο η ομάδα σοβαρεύτηκε, βρήκε λύσεις στην επίθεση όπου είχε ρίξει ρυθμούς και καθάρισε το παιχνίδι. 

Κάθε νίκη της ομάδος μας την απολαμβάνουμε, όταν όμως συνοδεύεται και από καλή εμφάνιση τότε είμαστε ακόμη πιο χαρούμενοι. Είναι λογικό με όλους αυτούς τους τραυματισμούς να είναι αδύνατο για 40' να παίζει τόσο καλά όπως στο πρώτο ημίχρονο. Το ότι έπαιξε όμως έτσι για ένα μεγάλο διάστημα μας δείχνει ότι η ομάδα έχει δυνατότητες και μπορούν αυτοί οι παίκτες με αυτόν τον προπονητή να διορθώσουν τα κακώς κείμενα και να βελτιωθούν. Από την άλλη παρακολουθώντας σήμερα το παιχνίδι θα ήταν ψέμα να μην αναφερθούμε στον ρόλο των Αμερικάνων. Τζένκινς και Μπάκνερ απουσίαζαν, ενώ ο Μάρμπλ και ο Κάμινγκς που αγωνίστηκαν δεν μπορείς να πεις ότι ήταν αρνητικοί. Παρόλα αυτά η επίδραση τους στο παιχνίδι ήταν ελάχιστη... Μάλιστα θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι όταν οι 2 Αμερικάνοι ήταν στον πάγκο η ομάδα έπαιζε πολύ καλύτερα. Είναι κρίμα λοιπόν ο φετινός ΑΡΗΣ να πετυχαίνει ότι πετυχαίνει και να παλεύει να φθάσει όπου και αν στοχεύει χωρίς ουσιαστικά να έχει τις βοήθειες που θα έπρεπε να έχει από τους Αμερικάνους. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τους τραυματισμούς... Μακάρι να βρεθεί κάποια λύση και έστω με λίγη καθυστέρηση να γίνει κάποια αλλαγή στο ρόστερ. Είναι κρίμα να περιορίζονται οι δυνατότητες της ομάδος και μαζί και οι φιλοδοξίες μας για την φετινή χρονιά επειδή έγιναν το καλοκαίρι κάποιες "επιπόλαιες" επιλογές. Κρατάμε τη νίκη και συνεχίζουμε ακόμη πιο δυνατά!

Τα χαμόγελα για την επιστροφή των Καββαδά και Γιάνκοβιτς σε αγωνιστικούς ρυθμούς μετριάστηκαν από την νέα απώλεια παίκτη, με τον Τζένκινς να μένει εκτός αποστολής λόγω ...ερεθισμένου καρπού σύμφωνα με την ενημέρωση από την ΚΑΕ. Έστω και έτσι ο ΑΡΗΣ μετράει έναν παίκτη παραπάνω και μάλιστα σε μια θέση όπως αυτή του σέντερ όπου κυριολεκτικά πονάει σε ένα χρονικό σημείο όπου η νίκη είναι κάτι παραπάνω απαραίτητη για να συνεχίσει ήρεμη η ομάδα την "προετοιμασία" της για τα κρίσιμα παιχνίδια του Ιανουαρίου.

Ο Απόλλων Πατρών μπορεί να μην διανύει τις καλύτερες ημέρες του αλλά παραμένει μια δύσκολη ομάδα για τα δεδομένα της basket league και παραδοσιακά μια αφιλόξενη έδρα για τον ΑΡΗ μας. Όπως όμως και στα προηγούμενα παιχνίδια η δυναμική και η κατάσταση του αντιπάλου όταν μιλάμε για ομάδες του επιπέδου του Απόλλων Πατρών περνάει σε δεύτερη μοίρα μιας όλα θα εξαρτηθούν και σε αυτή την αναμέτρηση από την δική μας εικόνα. Ο σοβαρός ΑΡΗΣ δεν χρειάζεται καν να πιάσει κάποια σπουδαία απόδοση για να πάρει τη νίκη. Αρκεί όμως να μην παρουσιάσει τις παιδικές του ασθένειες. Γιάνκοβιτς και Καββαδάς είναι 2 πολύτιμα πολυεργαλεία στα χέρια του Δ.Πρίφτη που μπορούν να δώσουν λύσεις σε άμυνα και επίθεση. Σίγουρα το ιδανικό σενάριο θα ήταν η ομάδα ύστερα από καιρό να έπαιζε υπερπλήρης αλλά καλώς ή κακώς ο ΑΡΗΣ φέτος έχει μάθει να ζει με αυτά τα προβλήματα. Και ακόμη και αν πρόκειται για τον Τζένκινς η αλήθεια είναι ότι αρκετά είναι τα παιχνίδια που οι 4 Αμερικάνοι περνάνε απαρατήρητοι σε τέτοιο βαθμό όπου μέχρι και ο κόουτς τους αφήνει στην άκρη. Όπως και να έχει, εύκολα ή δύσκολα θα πρέπει πάση θυσία να κερδίσουμε το αυριανό παιχνίδι λόγω της ξεχωριστής βαθμολογικής και ψυχολογικής σημασίας που έχει.

Τα προηγούμενα χρόνια διαρκώς μιλούσαμε για οικογένειες, αποδυτήρια, χημείες και παίκτες που "θυσιαζόντουσαν" για τον σύλλογο. Πιθανόν παρασυρόμενοι και από την γενικότερη αγωνιστική εικόνα της ομάδας φέτος η αίσθηση που έχουμε είναι εντελώς αντίθετη και βλέπουμε παίκτες που τους πονάει το νύχι και μένουν με μεγάλη ευκολία εκτός αποστολής. Όσοι πάντως υπολογίζονται από τον προπονητή και θα αγωνιστούν στο αυριανό παιχνίδι οφείλουν να τα δώσουν όλα όπως και σε κάθε παιχνίδι που φοράνε την φανέλα του Αυτοκράτορα. Γερά για τη νίκη για ένα ακόμη χαρούμενο σαββατοκύριακο σε μπάσκετ και μπάλα!

Προβληματισμός επικρατεί από χθες το βράδυ στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο για την αποκαρδιωτική εικόνα της ομάδος απέναντι σε έναν αντίπαλο χαμηλού επιπέδου(ναι είναι χαμηλού επιπέδου) όπως είναι η τούρκικη Γκαζιαντέπ σε ένα παιχνίδι όπου η πλειοψηφία περίμενε να δει τους παίκτες του Δ.Πρίφτη να ξεδιπλώνουν τις αρετές τους μέσα στο γήπεδο και να παίρνουν τη νίκη σχετικά εύκολα. Αντί για αυτό είδαμε μια "soft" ομάδα στην άμυνα, να χάνει το ένα ριμπάουντ μετά το άλλο, εντελώς ασύνδετη στην επίθεση και χωρίς ρόλους. Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε πάντα για φιλικά προετοιμασίας, η ομάδα μας δεν είχε 2 παίκτες που θα καλύπτουν κατά μεγάλο ποσοστό τη θέση 4 και ότι υπάρχουν ακόμη 17 ημέρες και 3 φιλικά προετοιμασίας προτού μπούμε στις επίσημες υποχρεώσεις.

Αν τα πάρουμε σχεδόν από την αρχή, δηλαδή αφήσουμε το αρχικό στάδιο της προετοιμασίας στο Πράβετς όπου έγινε η πρώτη γνωριμία της ομάδος και πολύ τρέξιμο με την επιστροφή της στην Ελλάδα έδωσε 4 φιλικά. Απόλλων Πατρών, ΤΣΣΚΑ, Ολυμπιακός  και Γκαζιαντέπ ήταν οι αντίπαλοι μας με τον ΑΡΗ να είναι μέτριος(σύμφωνα με τα ρεπορτάζ) αλλά να κερδίζει τον Απόλλων Πατρών στο άδειο Παλέ, να γνωρίζει την ήττα αλλά να κερδίζει τις εντυπώσεις κόντρα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης, να είναι διπρόσωπος(σύμφωνα με τα ρεπορτάζ) και να χάνει με 20 πόντους κόντρα στον πρωταθλητή Ελλάδος που είναι σχεδόν η ίδια ομάδα με πέρσι και να είναι τραγικός και να χάνει από την Γκαζιαντέπ χθες το βράδυ. Για τα 2 παιχνίδια που δεν είχαμε εικόνα δεν θα ασχοληθούμε παραπάνω μιας και δεν υπάρχει λόγος. Από τα 2 παιχνίδια όμως που είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά μπορούμε να βγάλουμε τα πρώτα συμπεράσματα για την ομάδα. Καταρχήν ο ΑΡΗΣ φαίνεται πιο αθλητικός και πιο γρήγορος από πέρσι. Μπορεί να μην υπάρχει στο ρόστερ ο Γουάιτ(αν και ο Σανικίντζε βγάζει αρκετή ενέργεια στο παιχνίδι του) αλλά οι Κάμινγκς, Τζέκινς, Μάρμπλ και Μπάκνερ είναι τουλάχιστον μια ταχύτητα πάνω από τους παίκτες που αντικατέστησαν και αυτό θα φανεί όταν η ομάδα αποκτήσει συνοχή και βγάζει πιο εύκολα αιφνιδιασμούς σε πρώτο ή και σε δεύτερο χρόνο. Κάμινγκς και Τζένκινς φαίνονται πιο κοντρολαρισμένοι παίκτες επιθετικά από τους Γουότερς και  τον υπερεκτιμημένο Μακνήλ ενώ ο Μάρμπλ που ακόμη "ψάχνεται" κυριολεκτικά μέσα στο γήπεδο μοιάζει να είναι το 3αρι που έχουμε να δούμε χρόνια στο Παλέ. Ο Κάμινγκς μπορεί να μην έχει το "killer-instict" του Γουότερς αλλά στον ρόλο του πόιντ γκαρντ σίγουρα θα τα πάει πολύ καλύτερα. Ο Μπάκνερ από την άλλη ναι μεν είναι πολύ γρήγορος και πηδάει στον Θεό αλλά οι τοποθετήσεις του κυρίως στην άμυνα σίγουρα θα προβληματίζουν τον Δ.Πρίφτη. Χαρακτηριστική η φάση που προηγήθηκε της "αποβολής" του Μπάκνερ όπου ο Ερόλ σε ένα καθοριστικό σημείο του αγώνα μπήκε έκανε το λέι απ και ο Αμερικανός δεν μπήκε καν στον κόπο να πηδήξει για να τον κόψει ή έστω απλά να τον φοβίσει... Ο Καββαδάς για την ώρα "καίγεται" από την έλλειψη συνοχής στην ομάδα. Όταν η κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση είναι κακή και δεν μπορούν ακόμη να εφαρμοσθούν  συστήματα ώστε να φθάσει σωστά η μπάλα κάτω από το καλάθι τότε λογικό είναι ο Καββαδάς να φαίνεται σαν ο άχαρος βαρύς σέντερ που δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα... Αντιθέτως όσες φορές του μεταβιβάσανε σωστά την μπάλα ήταν αποτελεσματικός. Σίγουρα το μεγάλο πρόβλημα χθες  ήταν η απουσία του Τσαϊρέλη(και του Σανικίντζε) που με την ΤΣΣΚΑ έδειξε πολύ καλά στοιχεία και αν και στην αρχή η χρησιμοποίηση του Χρηστίδη και στη συνέχεια του Σίμτσακ στο 4 φάνηκε να καλύπτετε ως ένα σημείο το κενό, η άνευ λογική εμμονή με τον Μούρτο στη θέση για περισσότερα από 25' αποδείχθηκε καταστροφική και έδωσε το δικαίωμα στους Τούρκους να προηγηθούν ακόμη και με 14 πόντους. Η ομάδα αντέδρασε, έγινε πιο σκληρή στα μέσα στου τρίτου δεκαλέπτου και στη συνέχεια αλλά η έλλειψη ομοιογένειας κυρίως στην επίθεση δεν μας επέτρεψε να πάρουμε τη νίκη.

Σίγουρα όσοι είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε τη χθεσινή αναμέτρηση φύγαμε "σκασμένοι" από το Παλέ αλλά δεν παύει να μιλάμε για φιλικά προετοιμασίας. Καλώς ή κακώς την πρώτη γεμάτη χρονιά του Λάσκαρη αντί να γίνει ένας σχεδιασμός ανάλογος του φετινού έγιναν κινήσεις που φαινόταν ότι δεν θα μπορούσαν να έχουν και συνέχεια, με αποτέλεσμα φέτος να έρθουν 7 νέοι παίκτες. 7 νέοι παίκτες που ροτέισον της ομάδος εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα έχουν μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής από αυτούς που έμειναν από πέρσι. Κάτι που σημαίνει με απλά λόγια ότι μιλάμε για μια 100% νέα ομάδα που θέλει τον χρόνο της μέχρι να κατανεμηθούν οι ρόλοι στους παίκτες και να βρουν τα πατήματα τους στο γήπεδο. Μάλιστα η απουσία από την προετοιμασία του παίκτη που προορίζεται βασικός για τη θέση 4(και έχει τις περισσότερες παραστάσεις και εμπειρία σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους από υψηλό επίπεδο αγώνων) κάνει ακόμη πιο δύσκολο το έργο του Δ.Πρίφτη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και στην περσινή σεζόν είδαμε παίκτες σαν τον Γουότερς από την πόρτα του εξόδου να γίνεται ο ηγέτης του ΑΡΗ, τον Γουάιτ από τα χαμένα να εξελίσσεται σε MVP του πρωταθλήματος μέχρι και τον Κοέν στα πλέιοφς να μεταμορφώνεται σε έναν καλό σέντερ με ιδιαίτερη προσήλωση στην άμυνα. Ταλέντο και δυνατότητες αναμφισβήτητα υπάρχουν στη φετινή ομάδα, περισσότερες σε σχέση με πέρσι. Το ερωτηματικό που υπάρχει είναι αν ο Δ.Πριφτής θα καταφέρει να κερδίσει την μάχη με τον χρόνο ώστε ο ΑΡΗΣ με του που ξεκινήσουν οι επίσημες υποχρεώσεις της ομάδος, παρουσιαστεί όπως πρέπει και όχι όπως τον είδαμε χθες. Πάντως η "μαγιά" για κάτι καλό υπάρχει και αυτό τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι το πιο σημαντικό.

ΥΓ. Όσο και αν λέμε ότι είναι φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας που γίνονται κυρίως για τους προπονητές ώστε να δουν τις αδυναμίες της ομάδος και να βγάλουν τα συμπεράσματα τους θα ήθελα από έναν "γκουρού" της προπονητικής να μου εξηγήσει για ποιον λόγο σε έναν αγώνα που έχεις μόλις 2 εναλλακτικές λύσεις στην θέση '4' , τους Χρηστίδη και Σίμτσακ ο κόουτς επιλέγει και επιμένει να βάλει ένα γκαρντ σαν τον Μούρτο να αγωνιστεί στη συγκεκριμένη θέση σχεδόν όλο το παιχνίδι... ακόμη και όταν οι αντίπαλοι σου με αυτό το σχήμα σε έχουν κάνει "γιο-γιο"...

ΥΓ2. Τρίτο χρόνο με τον Δ.Πρίφτη στον πάγκο της ομάδος μας και κάποια πράγματα περί "φιλοσοφίας" του κόουτς θα πρέπει να τα πάρουμε όλοι μας απόφαση ότι έτσι είναι και δεν πρόκειται να αλλάξουν... Σε ένα φιλικό προετοιμασίας 50 λεπτών όπου υποτίθεται ότι πρέπει να πάρουν όλοι παίκτες χρόνο συμμετοχής και να γίνουν μπόλικες δοκιμές ο Φλιώνης(αυτός που προτιμήθηκε να διατηρηθεί στο ρόστερ αντί του Δίπλαρου) αγωνίζεται μετά βίας 1', ο Χρηστίδης που ήταν ο μοναδικός καθαρός πάουερ φόργουορντ 4-5' και ο Πουλιανίτης καθόλου... Και μετά απορούν μερικοί με την στάση του Μήτογλου που δεν θέλει να επιστρέψει στον ΑΡΗ του Ν.Λάσκαρη όπου όλα τα προβλήματα είναι λυμένα.

Αγκαλιά με την 3η θέση είναι πλέον η ομάδα μας που μετά την νέα σπουδαία εκτός έδρας επιτυχία στην Πάτρα και την ήττα της ΑΕΚ στην Κρήτη μόνο με "αυτοκτονία" μπορεί να χάσει το πλεονέκτημα της έδρας στα εναπομείναντα 3 παιχνίδια! Χάγκινς, Μακνήλ, Γουότερς και Κοέν ήταν αυτοί που σήκωσαν την ομάδα στις πλάτες τους και άφησαν τους Πατρινούς σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του αγώνα να προσπαθούν να μας φθάσουν.

Ο τρόπος με τον οποίο ήρθαν οι νίκες με την ΑΕΚ και την Κηφισιά έδωσαν άλλο αέρα στην ομάδα που πλέον δείχνει να πιστεύει ακόμη περισσότερο στις δυνάμεις της και να μην φοβάται ούτε τον κακό της εαυτό. Η "απουσία" του Γουάιτ που για ακόμη ένα παιχνίδι το μεγαλύτερο νούμερο της στατιστικής του ήταν τα 5 του φάουλ(εξάντλησαν την αυστηρότητα τους οι διαιτητές) και ο τραυματισμός του Τσούπκοβιτς έδωσαν την ευκαιρία στον Κοέν να πάρει σημαντικό χρόνο συμμετοχής. Και αν και ο Αμερικανοϊσραηλινός ήταν αρκετά άστοχος(8 πόντους με 1 στα 8 σουτ και 5 στις 5 βολές) κατάφερε με 8 πόντους, τα 12 ριμπάουντ που μάζεψε, τα 2 κλεψίματα και τις 2 ασίστ να καλύψει ιδανικά το κενό του Γουάιτ. Ο Μακνήλ στο πρώτο ημίχρονο ήταν ζεστός ενώ ο Χάγκινς έμοιαζε να μην έχει αντίπαλο κάτω από τα καλάθια. Ο Γουότερς συνέχισε τις καλές του εμφανίσεις σκοράροντας με καλά ποσοστά και αποφεύγοντας τα πολλά λάθη. Το ροτέισον του Πρίφτη έδειχνε από την αρχή να πιάνει τόπο και ο "πάγκος" να δίνει λύσεις, θα μπορούσε όμως αν έδειχνε καλύτερα αντανακλαστικά στο δεύτερο δεκάλεπτο να αποτρέψει την καθίζηση της ομάδος και την προσωρινή αντεπίθεση του Απόλλων. Ο ΑΡΗΣ από την στιγμή που πήρε το προβάδισμα στον αγώνα έδειχνε να πιστεύει στη νίκη και ακόμη και όταν οι Πατρινοί μείωναν την διαφορά πάντα έβρισκε τις λύσεις. Στο φινάλε ο Μούρτος και ο Γουότερς με τα δικά τους τρίποντα για ακόμη μια φορά έκοψαν τις όποιες ελπίδες είχαν οι Πατρινοί για να γυρίσουν το παιχνίδι.

Με αυτή τη νίκη ο ΑΡΗΣ εξασφάλισε σε μεγάλο βαθμό την 3η θέση στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Παράλληλα όμως απέδειξε για ακόμη ένα παιχνίδι ότι όσο περνάνε οι αγωνιστικές καταφέρνει και βρίσκει λύσεις στα προβλήματα και τις αδυναμίες του. Τα 12 ριμπάουντ του Κοέν, το τρίποντο του Μούρτου, η νέα καλή εμφάνιση του Γουότερς, οι βοήθειες από παίκτες σαν τον Πελεκάνο  και τον Ζάρα είναι στοιχεία που δείχνουν ότι  ο ΑΡΗΣ έχει αρχίσει και αποκτάει τις τελευταίες αγωνιστικές την νοοτροπία νικητή. Μια νοοτροπία που θέλει όλους τους παίκτες να προσφέρουν στην ομάδα και ακόμη όταν κάποιος από τους "πρωταγωνιστές" όπως είναι ο Γουάιτ ουσιαστικά απουσιάζει οι υπόλοιποι να καλύπτουν το κενό του. Το είδαμε με την ΑΕΚ, το είδαμε με την Κηφισιά, το είδαμε και σήμερα. Τα επόμενα 3 παιχνίδια είναι η ιδανική ευκαιρία ώστε ο ΑΡΗΣ να προετοιμαστεί για μεγάλα πράγματα ενόψει των πλέιοφς. Άλλωστε με τέτοιο κόσμο στο πλευρό σου σαν και αυτόν που είχαμε σήμερα στην Πάτρα  γίνεται να μην πηγαίνεις για μεγάλα πράγματα; Τρέλανε μας και άλλο Αρειανάρα!

ΥΓ. Πανικός έχει πιάσει τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό που μετά το εντός έδρας στραβοπάτημα του μπάογκ με το Λαύριο το ενδεχόμενο να συναντήσουν τους συμπολίτες στην πρώτη φάση των πλέιοφς είναι πιθανό και όπως είναι "λογικό" και οι 2 τους τρέμουν!