Με μια βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό ολοκληρώθηκαν οι υποχρεώσεις του ΑΡΗ στο Final 8 του κυπέλλου Ελλάδος. Το κακό ξεκίνημα της 1^ης περιόδου αποδείχθηκε βαρίδιο στην προσπάθεια της ομάδας και παρά την φιλότιμη προσπάθεια στα επόμενα 3 δεκάλεπτα δεν μπορέσαμε ποτέ να μπούμε στο παιχνίδι. Ωστόσο και σήμερα ο ΑΡΗΣ έδειξε πολύ καλά στοιχεία και ότι πλέον έχει αποκτήσει και έναν χαρακτήρα που του επιτρέπει να αντιμετωπίζει ακόμη και τα πιο δύσκολα παιχνίδια με μεγάλη ωριμότητα.

ΤΟ ΑΓΧΩΜΕΝΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΟΥΣ ΨΗΛΟΥΣ

Πέρα από την δεδομένη διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες αλλά και τις σημαντικές απουσίες του ΑΡΗ μας εξαρχής υπήρχε ένα σημαντικό ερωτηματικό σχετικά με την αντιμετώπιση του Φάλ κάτω από το καλάθι. Εκεί ο ΑΡΗΣ δεν είχε απάντηση, ο Φάλ ήταν ανίκητος, ο Μπαρτζώκας ως έμπειρος προπονητής και αντιλαμβανόμενος τις δυνατότητες του ΑΡΗ τον άφησε μέσα στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και ο Ολυμπιακός πήρε τη νίκη πολύ πιο εύκολα από όσο θα περίμενε. Από την άλλη όμως δεν γίνεται να μην αναγνωρίσουμε την προσπάθεια των παικτών του Γιάννη Καστρίτη που ξεπερνώντας το αρχικό σοκ κατάφεραν να παίξουν καλό μπάσκετ και να κοντράρουν στα επόμενα 3 δεκάλεπτα τον Ολυμπιακό. Και μόνο το επιμέρους σκορ να κοιτάξει κανείς βγάζοντας το πρώτο δεκάλεπτο θα δει ότι ο ΑΡΗΣ έμεινε στο -13 πίσω από τον αντίπαλο του. Διαφορά που και αυτή διαμορφώθηκε κυρίως στο τελευταίο δεκάλεπτο όπου η κούραση και η χαλάρωση είχε κάνει την εμφάνιση της. Και όλα αυτά  σε ένα παιχνίδι όπου κάθε σφύριγμα με αμφιβολία ή αν προτιμάτε «κουκούτσι» με τεράστια ευκολία δινόταν εις βάρος της ομάδας μας.

ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΝΑ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

Μπορεί το τελικό σκορ και ο αποκλεισμός να μας πληγώνει… αλλά ο Αρειανός το γνωρίζει το μπάσκετ και ακόμη και σε ένα παιχνίδι που εξελίχθηκε όπως εξελίχθηκε μπορεί να διακρίνει μια ομάδα που τα έδωσε όλα σε μια άνιση μάχη και δεν εγκατέλειψε ποτέ την προσπάθεια. Σίγουρα αυτή η μάχη δεν ήταν για εμάς αλλά ακόμη και στα δύσκολα αυτή η ομάδα σε πείθει ότι μέχρι το τέλος της σεζόν θα τα δώσει όλα για να μας προσφέρει χαρούμενες μπασκετικές στιγμές. Δεν ξενερώνουμε και συνεχίζουμε δυνατά περιμένοντας με ανυπομονησία το επόμενο ραντεβού μας στο θρυλικό Παλέ!

ΥΓ. Παράπονα έχει η Τσαρούχα από τον κόσμο του ΑΡΗ που την κράζει… Ας κάτσει να δει με τους συναδέλφους της που φόρτωσαν κάθε «ανθρώπινο λάθος» ή «κουκούτσι» από το καρπούζι της διαιτησίας που χωρίζεται στα 2 όπως μας έλεγαν κάποτε κάποιοι διαιτητοπατέρες. «Κουκούτσια» που σε καμία περίπτωση δεν τα έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός και σίγουρα δεν τα χρειάζεται και το δύσμοιρο όπως το κατάντησαν Ελληνικό μπάσκετ.

ΥΓ2. Συνέχεια στην παρωδία final 8 έχουμε και σήμερα με τον κόσμο να απουσιάζει. Ακούγοντας όμως ένα στέλεχος της ΚΑΕ(ας μην γράψουμε το όνομα για να μην θεωρηθούμε εμπαθείς) το μεσημέρι στο Yellow και τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων που ασχολούνται με το μπάσκετ, καταλαβαίνεις γιατί κάθε χρόνο καταλήγουμε στα Δύο Αοράκια, με τον ήλιο να χτυπάει τους παίκτες στο παρκέ αν τα παιχνίδια γίνονται μεσημέρι και τον κόσμο φυσικά να απουσιάζει. Όταν σταματήσει το μπάσκετ να είναι κρατικοδίαιτο ίσως τελικά υπάρξει ελπίδα.

Με άδεια χέρια γυρίζει για ακόμη μια φορά από το Καραϊσκάκη ο ΑΡΗΣ μας σε ένα παιχνίδι όπου αν δεν δικαιούταν τη νίκη σίγουρα άξιζε την ισοπαλία. Αυτή τη φορά δεν ακυρώθηκαν 2 γκολ για την ομάδα μας αλλά μόνο 1(!!!), ωστόσο κανείς ακόμη δεν έχει ακόμη καταλάβει γιατί ο Πορτογάλος διαιτητής σφύριξε βιαστικά ακριβώς πριν η μπάλα καταλήξει στα δίχτυα. Ένας διαιτητής που σε όλο το παιχνίδι σφύριζε ανάποδα προσπαθώντας να βοηθήσει με κάθε τρόπο τον μετριότατο Ολυμπιακό. Ανοιχτοί λογαριασμοί για τον επαναληπτικό του κυπέλλου που έτσι και αλλιώς για να προκριθείς μια νίκη την χρειαζόσουν…

ΙΔΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

Όπως και την Κυριακή έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ ήταν σωστά στημένος, δεν επέτρεψε στον Ολυμπιακό να γίνει απειλητικός ενώ ήταν λιγότερο άτολμος όποτε έβγαινε μπροστά. Η είσοδος του Καμαρά στο παιχνίδι έδωσε στον ΑΡΗ αυτή την μαχητικότητα στην επίθεση που έλειπε από το παιχνίδι του πρωταθλήματος ενώ λίγο έλειψε μόλις στο 10’ να χρισθεί σκόρερ όταν οριακά δεν πρόλαβε την παράλληλη σέντρα του Μαζικού.

ΜΕ ΣΦΥΡΙΓΜΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΑΛΛΟΙΩΘΗΚΕ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Τι και αν το καλό ξεκίνημα του ΑΡΗ μετουσιώθηκε σε γκολ με την ωραία κεφαλιά του Ιτούρμπε μετά από εκτέλεση κόρνερ… ο διαιτητής Τιάγκο Μάρτινς είδε(;) επιθετικό φάουλ κάπου και λίγο πριν η μπάλα καταλήξει στα δίχτυα σταμάτησε το παιχνίδι. Εδώ βέβαια το γράμμα του νόμου λειτουργεί όταν είναι εις βάρος του ΑΡΗ και το VAR δεν μπορούσε να παρέμβει για να διορθώσει ένα ακόμη «λάθος» που μπορεί να μας στέρησε και μια σημαντική νίκη. Μάλιστα αν ισχύει η φημολογία ότι ο διαιτητής σφύριξε κατά λάθος τότε μιλάμε για έναν ακόμη ιστορικό τραγέλαφο στο μίζερο ελληνικό ποδόσφαιρο. Σφύριγμα όπου το «πνίξιμο» της 2^ης κίτρινης κάρτας του Βουρσάι που πατάει πεντακάθαρα τον αντίπαλο του και τα πολλά φάουλ που δεν έδωσε σε σπρωξίματα των παικτών μας στην επίθεση τα κάνει ανάξια αναφοράς…

ΤΟ ΕΦΕΡΕ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΚΕΡΔΙΣΕΙ

Αν κάποιος πιστεύει ότι παίζοντας μέσα στην έδρα του Ολυμπιακού θα κυριαρχήσεις, θα κάνεις μια ντουζίνα ευκαιρίες και θα πετύχεις και 3-4 γκολ μάλλον μπερδεύει το ελληνικό ποδόσφαιρο με κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι όπου τα γκολ είναι πιο εύκολα και τα παιχνίδια διεξάγονται με ίσους όρους και για τις 2 ομάδες. Στην πραγματικότητα η σημερινή εικόνα και των 2 ομάδων ήταν αναμενόμενη. Από την μια ο κουρασμένος ΑΡΗΣ που σε κάποια φάση ξέμεινε από δυνάμεις  από την άλλη ο φρέσκος Ολυμπιακός με τις πολλές αλλαγές που δεν είχε τη συνοχή που θα ήθελε.  Σε αυτό το παιχνίδι θα γίνουν λίγες ευκαιρίες και αυτός που θα πετύχει το γκολ θα κερδίσει όπως και έγινε. Βέβαια ο ΑΡΗΣ πέτυχε πρώτος το γκολ και πιθανόν αυτός να κέρδιζε αν δεν υπήρχε ο Πορτογάλος διαιτητής να ακυρώσει χωρίς λόγο και αιτία το πεντακάθαρο γκολ του Ιτούρμπε. Φυσικά και θα μπορούσε ο ΑΡΗΣ να είναι πιο τολμηρός, σίγουρα οι παίκτες θα έπρεπε να είναι πιο αποτελεσματικοί στην τελική προσπάθεια και σε καμία περίπτωση αυτές οι στιγμές αδράνειας απέναντι σε μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό δεν είναι αποδεκτές. Με αυτές τις συνθήκες ο ΑΡΗΣ πέτυχε γκολ, είχε δοκάρι, δημιούργησε καλές ευκαιρίες όπως αυτή του Ιτούρμπε και του Μπράμπετς και μόνο στα τελευταία 10’ όπου επήλθε η κούραση φάνηκε ο Ολυμπιακός πιο απειλητικός.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ...ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΟΝ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΡΗΣΕΙ

Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση είτε αυτό έχει να κάνει με την απόδοση της ομάδας μας είτε έχει να κάνει με τον τρόπο που μας σφυρίζουν οι διαιτητές. Όπως λένε κυνικά οι αντίπαλοι μας μετά από τέτοιες «σπουδαίες» νίκες . Στην «λαμπρή» ιστορία του ποδοσφαιρικού Ελλαδιστάν καταγράφηκε άλλη μια ήττα του ΑΡΗ στο Καραϊσκάκη και πλέον ο ΑΡΗΣ μας καλείται να ανατρέψει στο Κλ.Βικελίδης αυτή την κατάσταση.  Απάντηση μας σε αυτή την συνεχόμενη αλητεία πρέπει να είναι η δυναμική στήριξη της ομάδας. Δυναμική στήριξη ώστε να κερδίσουμε την αναποτελεσματικότητα μας, την ατυχία μας, τον διαιτητή που θα μας στείλουν, τους «επιστήμονες» στο VAR και φυσικά τον Ολυμπιακό.

ΥΓ. Με τόσα ακυρωθέν γκολ φέτος η διαιτησία το έχει πάει σε άλλο επίπεδο το πράμα. Πλέον θα αρχίσουμε να απαιτούμε από τους παίκτες μας να σκοράρουν μόνο με μακρινά σουτ για να μην μπορούν να τα ακυρώσουν!

ΥΓ2. Αυτός ο ΑΡΗΣ με αυτή την απόδοση, με άλλους διαιτητές και άλλους VARistes τώρα θα διεκδικούσε στα ίσα το πρωτάθλημα και θα ήταν με το ένα πόδι στην επόμενη φάση του κυπέλλου. Οποιαδήποτε κριτική για το αγωνιστικό μοιραία περνάει σε 2^η μοίρα.

Το αυτονόητο έκανε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στον Λεβαδειακό παίρνοντας την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου. Μπορεί το 1-0 να δείχνει μια οριακή νίκη ωστόσο η ομάδα μας ήταν πολύ καλύτερη του Λεβαδειακού κυκλοφόρησε εξαιρετικά την μπάλα μέχρι το 60’ ενώ είδε την τύχη να της γυρίζει την πλάτη με τα ωραία σουτ των Γκαρθία και Καμάτσο να καταλήγουν στο δοκάρι. Μοίρασε ευκαιρίες ο Πάρντιου και έβγαλε πολύτιμα συμπεράσματα για τη συνέχεια.

ΟΡΕΞΑΤΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΤΡΕΞΙΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ

Κόντρα σε ότι περιμέναμε λόγω των αρκετών αλλαγών οι παίκτες του Πάρνιου από το σφύριγμα της σέντρας μπήκαν αποφασισμένοι να υπηρετήσουν στο απόλυτο το πλάνο του προπονητή τους. Το μοναδικό και νικητήριο γκολ μπορεί να προήλθε από την εκτέλεση πέναλτι του Μαντσίνι αλλά αυτό δεν ακυρώνει την εντυπωσιακή παρουσία του ΑΡΗ ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο. Γρήγορες μεταβιβάσεις, σωστές τοποθετήσεις και αλληλοκαλύψεις στην άμυνα που δεν επέτρεπαν στους αντιπάλους μας να πάρουν ανάσα και να κοιτάξουν προς την εστία μας. Νταμπό και Μάνου Γκαρθία ήταν οι παίκτες κλειδιά της εξαιρετικής εικόνας του πρώτου ημιχρόνου. Από κοντά σε επίπεδα απόδοσης και οι Μαντσίνι, Ετέμπο και Οντουμπάτζιο βοήθησαν τα μέγιστα ώστε ο ΑΡΗΣ να ελέγξει με ευκολία το παιχνίδι. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Καμάτσο που αυτή τη φορά δεν σκόραρε αλλά με την πίεση ψηλά που ασκούσε αλλά και τα τρεξίματα του χωρίς την μπάλα είχε σίγουρα θετικό πρόσημο. Πάντα παίζει ρόλο και ο αντίπαλος αλλά σήμερα ίσως να είδαμε τον ΑΡΗ να κυκλοφορεί την μπάλα πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά από κάθε άλλο παιχνίδι.

ΤΑ «ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΠΑΡΝΤΙΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ

Την ανάγκη να βγουν μπροστά και άλλοι παίκτες έχει εντοπίσει εδώ και καιρό ο προπονητής μας και αυτό ακριβώς επιδίωξε και σήμερα με τις ευκαιρίες που έδωσε στους παίκτες του. Παρά την γκρίνια αρκετών για τα «πειράματα» του Άγγλου ξαφνικά αρχίζουμε να βλέπουμε μέσα στο γήπεδο παίκτες σαν τον Μανού Γκαρθία, τον Νταμπό  και τον Καμάτσο. Παίκτες που φλερτάρουν εδώ και καιρό με την ταμπέλα της «αποτυχημένης μεταγραφής» πλέον δείχνουν ετοιμοπόλεμοι και ικανοί να δώσουν λύσεις στην ομάδα. Μάλιστα και οι 3 λίγο έλειψε να πετύχουν γκολ με την  τύχη όμως να μην τους χαμογελάει. Αν στους παραπάνω προσθέσουμε την επιστροφή του τραυματία Ενκουλού τον «έτοιμο» Νταρίντα και τον «παλιό» Καμαρά που σχεδόν από το αεροδρόμιο σήμερα πρόλαβε και πήρε χρόνο συμμετοχής τότε ο ΑΡΗΣ μας έστω και με λίγη καθυστέρηση ίσως να αρχίζει να αποδίδει τα αναμενόμενα… σύμφωνα πάντα με τις προσδοκίες που υπήρχαν από το καλοκαίρι. Μπορεί στο πρωτάθλημα να έχουμε μείνει πίσω αλλά στο κύπελλο τα πάντα είναι ανοιχτά. Ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι με την ολοκλήρωση μιας αγωνιστικής σεζόν να υπάρχει και κάποια παρακαταθήκη για την επόμενη.

ΒΡΙΣΚΕΙ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΛΛΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΓΚΟΛ

Με τον Μαντσίνι να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα ο ΑΡΗΣ πήρε αυτό που ήθελε σήμερα χωρίς να ιδρώσει. Η εικόνα της ομάδας για περίπου 65’ ήταν αρκετά καλή παρά το ροτέισον του Πάρντιου και αυτό ήταν ίσως το σημαντικότερο στοιχείο της αναμέτρησης σε ένα παιχνίδι όπου σίγουρα ο ΑΡΗΣ δικαιούταν περισσότερα γκολ. Παρόλα αυτά η ατυχία ή η αναποτελεσματικότητα αν προτιμάτε στην τελική προσπάθεια εξακολουθεί να αποτελεί το βασικό πρόβλημα της ομάδας μας. Πρόβλημα που θα πρέπει να λυθεί με κάποιο τρόπο αν θέλουμε να πετύχουμε τους στόχους μας.

ΥΓ. Όπως λένε και οι άλλοι… μπορεί να ήρθε η νίκη από την άσπρη βούλα αλλά ήμασταν πολύ καλύτεροι του αντιπάλου. Αν όμως απέναντι μας είχαμε αντί για τον Λεβαδειακό μια «μεγάλη» ομάδα με το «εξυγιαντικό» VAR στο πλευρό της, τώρα θα γκρινιάζαμε για την ατυχία, την αναποτελεσματικότητα μας και φυσικά την διαιτησία.

Με 2 εξαιρετικά σουτ-φωτοβολίδες από φάουλ ο ΑΡΗΣ έκανε την απόλυτη ανατροπή και πήρε σημαντικό προβάδισμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου! Την αρχή την έκανε ο Ιτούρμπε με ένα δυνατό άπιαστο χτύπημα φάουλ, τον νικηφόρο όμως επίλογο τον έγραψε ο Πάλμα με μια αριστοτεχνική εκτέλεση! Μέτρια εικόνα χωρίς ένταση στο παιχνίδι της αλλά με την απαραίτητη αποτελεσματικότητα ώστε να φθάσει στη νίκη! Απαγόρευση στις απαγορεύσεις από τους φίλους της ομάδας όπου βρέθηκαν στην Λειβαδιά παρά την κωλοτούμπα του Κομπότη.

ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΕΝΤΡΟ

Αυτή η διακοπή είχε αρκετές ιδιαιτερότητες για τον ΑΡΗ μας και αυτό φάνηκε σήμερα μέσα στο γήπεδο. Αρχικά η ενδεκάδα είχε κάποια νέα πρόσωπα όπως τον Ροντρίγκεζ που πήρε την ευκαιρία του και αυτό έπαιξε τον ρόλο ενώ ήταν φανερή και η απουσία του Ετέμπο στο κέντρο. Και όλα τα παραπάνω συνδυασμένα με κάποια επιπόλαια λάθη και μια γενικότερη νωθρότητα.

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΟ 1-0

Μπορεί ο ΑΡΗΣ να μην εντυπωσίαζε με την απόδοση του στα πρώτα 45’ αλλά είχε τον πλήρη έλεγχο του παιχνιδιού και ήταν ξεκάθαρα η ομάδα που κυνηγούσε το γκολ. Κόντρα σε αυτή την εικόνα ήρθε μια αδράνεια στην αμυντική μας λειτουργία και στην μοναδική τους επίσκεψη οι αντίπαλοι μας έκαναν το 1-0.

ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΤΟΥ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΑ «ΣΤΗΜΕΝΑ»

Για ακόμη ένα παιχνίδι στην επίθεση δεν είχαμε φαντασία στις κινήσεις μας και σωστά τελειώματα και λίγο έλειψε να το πληρώσει. Ιδίως η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Γκρέι είναι από αυτές που δεν έχεις την πολυτέλεια να σπαταλάς. Ότι όμως δεν κατάφερε να πετύχει με την μπάλα εν κινήσει το κατάφερε με 2 εκτελέσεις φάουλ από 2 παίκτες που έχουν αποδείξει ότι το έχουν το σουτ! Ο Ιτούρμπε χρειαζόταν διακαώς να μεταφράσει την προσπάθεια του σε μια ασίστ ή ένα γκολ και σήμερα το  πέτυχε! Η βολίδα του ήταν σχεδόν άπιαστη και το 1-1 ήρθε σε πολύ καλό χρονικό σημείο. Κάτι αντίστοιχο έγινε και στη συνέχεια με τον Πάλμα να «διαβάσει» την κίνηση του τερματοφύλακα του Λεβαδειακού και να στέλνει με σουτ διαβήτη την μπάλα στο γάμα της εστίας ολοκληρώνοντας με αυτόν τον τρόπο την ανατροπή του ΑΡΗ. Στη συνέχεια ο Λεβαδειακός αν και ήθελε… δεν μπορούσε να ισοφαρίσει και  ο ΑΡΗΣ διαχειρίστηκε χωρίς ιδιαίτερο άγος το προβάδισμα του.

ΕΠΗΡΡΕΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΙΣΕ

Καμία σχέση δεν είχε ο σημερινός ΑΡΗΣ με τον ΑΡΗ προ διακοπής ελέω μουντιάλ. Δεν υπήρχε ενέργεια, δεν υπήρχε συγκέντρωση, δεν υπήρχαν και λύσεις στον  χώρο του κέντρου. Η «προετοιμασία» όπως την φανταζόμασταν επί της ουσίας ήταν χρόνος «ανάρρωσης» για την πλειοψηφία των παικτών μας και αυτό φάνηκε τόσο από τις επιλογές του Πάρντιου όσο και από την απόδοση των παικτών μας. Αν εξαιρέσεις τον εξαιρετικό Ματέο Γκαρσία, τους 2 σκόρερ και λίγο τον Ροντρίγκεζ που είχε το ελαφρυντικό της πρώτης παρουσίας  κατά τα άλλα είδαμε λίγα πράγματα από τους υπόλοιπους. Ακόμη και η αμυντική τετράδα, σε ένα παιχνίδι που δεν δέχθηκε καθόλου πίεση κατάφερε να κάνει το κρίσιμο λάθος. Από την άλλη δεν θα πρέπει να υποτιμήσουμε την σημαντική νίκη που πετύχαμε αλλά και το γεγονός ότι ο Πάρντιου δείχνει να τα πηγαίνει εξαιρετικά στη διαχείριση των παικτών του με τις ευκαιρίες που δίνει. Η επιστροφή του Ντουκουρέ ήταν από τα πιο ευχάριστα της σημερινής αναμέτρησης μιας και η απουσία του στο κέντρο μας έχει πονέσει αρκετά.

«ΞΕΜΟΥΔΙΑΣΜΑ» ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΜΙΣΗ ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Με το δεξί επέστρεψε ο ΑΡΗΣ μας  στις επίσημες αγωνιστικές του υποχρεώσεις ανατρέποντας το εις βάρος του 1-0  με 2 υπέροχα χτυπήματα φάουλ από Ιτούρμπε και Πάλμα! Εμφανώς επηρεασμένοι από τη διακοπή η πλειοψηφία των παικτών του Άλαν Πάρντιου κάτι όμως που δίνει μεγαλύτερη αξία στη νίκη. Αν στις μέτριες ημέρες σου φεύγεις από το γήπεδο νικητής τότε είσαι σε καλό δρόμο. Έγινε η δουλειά σήμερα αλλά αναμφίβολα την ερχόμενη Τετάρτη στο ίδιο γήπεδο για το πρωτάθλημα θα πρέπει να δούμε έναν καλύτερο από τον σημερινό ΑΡΗ.

ΥΓ. Μπράβο στα αλάνια που βρέθηκαν και σήμερα δίπλα στην ομάδα.

ΥΓ2. Όποιος θεωρεί ότι οι κωλοτούμπες του Μπέου και του Κομπότη είναι τυχαίες και όπως και το ότι «ανοίγουν τις πύλες» στις υπόλοιπες λαοφιλείς ομάδες μάλλον μόλις προσγειώθηκε στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν.

Λίγες ημέρες μετά την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος και την διασφάλιση της Ευρωπαϊκής συμμετοχής παρά τις ύστατες προσπάθειες της «εξυγίανσης» ήρθε η ώρα να κάνουμε το ταμείο όλων όσων βιώσαμε φέτος στο πλευρό του κιτρινόμαυρου Θεού. Η χρονιά αναμφίβολα μπορεί να χαρακτηριστεί ως καρδιογράφημα με τις στιγμές που ο ΑΡΗΣ μας έμοιαζε «νεκρός» αγωνιστικά να είναι κάμποσες αλλά και την αντίδραση που πάντα ακολουθούσε να επιβεβαιώνει το πνεύμα του μαχητή που χαρακτηρίζει διαχρονικά τον σύλλογο μας και γουστάρουμε να βλέπουμε ανεξαρτήτως μπάτζετ και ειδικών συνθηκών.

ΟΙ ΥΨΗΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΑΘΗ

Με τον ΑΡΗ την περασμένη αγωνιστική σεζόν να σπάει τα κοντέρ και να βρίσκεται στην μεγαλύτερη διάρκεια του πρωταθλήματος στην 2^η θέση(και στην 1^η αρκετές στιγμές) λογικό είναι στην αφετηρία της επόμενης σεζόν να θέλεις να επαναλάβεις μια ίδια πορεία αλλά και να κάνεις το βήμα παραπάνω. Βήμα παραπάνω στο πρωτάθλημα αλλά κυρίως στο κύπελλο και στην Ευρώπη. Όταν μάλιστα στη θεωρία έγιναν ηχηρές μεταγραφές όπως αυτές του Καμαρά και του Εντιαγέ γιατί όχι να μην το πιστέψεις. Στην πράξη όμως τα λάθη αποδείχθηκαν πολλά. Γυμνή η ομάδα στην Ευρώπη και ένα «μπόλιασμα» παικτών που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Αν σε αυτά προσθέσουμε και τους τραυματισμούς και την αστάθεια παικτών που περιμέναμε το κάτι παραπάνω τότε το ότι  ο ΑΡΗΣ ξέμεινε από λύσεις και επιλογές σε αρκετά σημεία μέσα στη σεζόν ήταν κάτι το φυσιολογικό. Η δε μεταγραφική ενίσχυση του Ιανουαρίου και το φαινόμενο Μήτρογλου ανέδειξε και άλλα προβλήματα βάζοντας για τα καλά στην εξίσωση της διαφαινόμενης αποτυχίας και τον έως τότε ρέκορντμαν προπονητή Άκη Μάντζιο. Η αλλαγή του Μπούργος μάλλον ήρθε καθυστερημένα αλλά όπως φάνηκε πρόλαβε να γλιτώσει την ομάδα από την ολική αποτυχία.

ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΒΔΑΚΙ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΤΑ «BALLS» ΠΑΙΚΤΩΝ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΥ

Διπρόσωπος ο ΑΡΗΣ σχεδόν όλη την χρονιά. Έντονη δικαιολογημένη κριτική σε παίκτες και προπονητή με μνημειώδεις αποτυχίες όπως την πεντάρα από τα Γιάννενα και το κάζο από την Λαμία. Και όμως ο κόσμος ήταν πάντα εκεί δίπλα στην ομάδα να προσπαθεί να υπενθυμίσει στους παίκτες ότι είναι καλύτεροι από αυτό που παρουσιάζουν. Και όπως φάνηκε στην πορεία και οι παίκτες με τη σειρά τους έδειξαν κάμποσες φορές μέσα στη χρονιά ότι παρά τις όποιες ατυχίες ήταν αποφασισμένοι να παλέψουν. Ο ερχομός του Μπούργος άλλαξε αρχικά την ψυχολογία και στη συνέχεια μεταμόρφωσε και «τακτικά» την ομάδα. Παίκτες που δεν υπήρχαν στο ροτέισον εμφανίσθηκαν και από εκεί που δεν υπήρχαν λύσεις παρουσιάστηκαν παίκτες με καταλυτικό ρόλο στην τελευταία στροφή του πρωταθλήματος. Δύσκολα να ξεχωρίσεις κάποιον ως MVP της φετινής χρονιάς μιας και όλοι σχεδόν είχαν τις καλές και τις κακές στιγμές και δύσκολα μπορείς να επικεντρωθείς στον έναν παίκτη που έκανε την διαφορά. Ακόμη και αν αυτή η ομάδα στα περισσότερα παιχνίδια έδειχνε να έχει πρόβλημα «χημεία», τόσο στις ήττες όσο και στις νίκες ήταν αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας.

Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΚΤΗΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΗΧΗΡΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΗΝ «ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ»

Συνεχίζει να λείπει ένας τίτλος, γράψαμε μια μαύρη σελίδα στο κύπελλο, φάγαμε μια ιστορική πεντάρα μέσα στην έδρα μας αλλά η χρονιά δεν είχε μόνο αυτές τις στιγμές. Ο ΑΡΗΣ τερμάτισε όπως και πέρσι 3^ος με μόλις 2 βαθμούς διαφορά από τη 2^η θέση που αν κάτσεις να αναλογιστείς τις συνθήκες είναι να γελάς με το ξεφτιλίκι των ανταγωνιστών σου. Ναι ο Ολυμπιακός και φέτος είχε μια πολύ πιο δυνατή και πλήρης ομάδα σε σχέση με τον ΑΡΗ μας και ακόμη και αν είχαμε το 50-50 εξασφαλισμένο από την αρχή μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος δύσκολα να τον προσπερνούσαμε. Για τους υπόλοιπους όμως δεν ισχύει το ίδιο. Τι και αν είχαν πολλαπλάσιο μπάτζετ, έπαιρναν πέναλτι σαν στραγάλια σε παρέλαση, έπαιζαν φιλικά, έβαζαν Έλληνες διαιτητές όποτε τους είχαν ανάγκη, τραμπούκιζαν και προπαγάνδιζαν με κάθε ευκαιρία… η βαθμολογία τους ξεμπροστιάζει. Ακόμη και τον πρωταθλητή των πέναλτι μπαογκ που τερμάτισε πιο ψηλά.  Και για να μην ξεχνιόμαστε… σε μια ακόμη χρονιά με την υπόθεση Ντουρμισάι να μας βασανίζει και έναν απίθανο -6 από το πουθενά να πλαστογραφεί την βαθμολογία του πρωταθλήματος πριν καν ξεκινήσει. Φυσικά και θα πανηγυρίσουμε έξαλλα τον θρίαμβο επί της ΑΕΚ και θα νιώσουμε υπερήφανοι για αυτή την 3^η θέση. Από την άλλοι οι ανταγωνιστές μας επιδιώκουν την κατάργηση των πλέιοφς με την ελπίδα να μην χάνουν 2-3 φορές τη χρονιά από τον ΑΡΗ και πιθανόν το τέλος των ξένων διαιτητών… και γιατί όχι και του VAR. Άλλωστε μότο του ΠΟΚ4 ή του big-πορδ είναι το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».

ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΡΥΠΙΔΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Σεβαστή η κάθε άποψη συνΑρειανού αλλά η κριτική που δέχεται ο πρόεδρος από μια μικρή μερίδα του κόσμου ώρες ώρες φαντάζει ακατανόητη. Όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στον ΑΡΗ είχε δεκάδες ευκαιρίες να «πηδήξει από το καράβι» ή αν απλά ήταν «φυτευτός» όπως θέλανε και θέλουν να μας πείσουν να ανακοινώσει ένα καθεστώς «οικονομικής εξυγίανσης» όπως τόσοι και τόσοι που έχουν περάσει από τις διοικήσεις του ΑΡΗ μας στο ποδόσφαιρο αλλά και σε άλλα τμήματα του συλλόγου. Από τις επιπτώσεις της πανδημίας, τα παλιά χρέη(αυτά που θα σβηνόντουσαν με το χαρακίρι της Γ Εθνικής), το κυνήγι από την «παράγκα» του Ελληνικού ποδοσφαίρου, τις δύσκολες αγωνιστικές στιγμές και την συντονισμένη προπαγάνδα εναντίον του, είχε την ευκαιρία για να το κάνει. Αντ’ αυτού είναι εδώ, πληρώνει και ψάχνει τρόπους να κάνει τον ΑΡΗ μεγαλύτερο. Φυσικά θα κάνει και λάθη μιας και δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή της απόλυτης επιτυχίας.

ΒΗΜΑ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Η γλυκιά γεύση που μας άφησε ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ στο φινάλε της σεζόν έχει πολλές ερμηνείες. Σίγουρα δεν έχει τον πολυπόθητο τίτλο που διακαώς θέλουμε. Από την άλλη η καθιέρωση στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας σε ένα πρωτάθλημα όπου η λέξη «ισονομία» απουσιάζει επιδεικτικά είναι το απαραίτητο βήμα για να φθάσει ο ΑΡΗΣ εκεί όπου όλοι επιθυμούμε. Πλέον όλοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι η πορεία του ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια δεν είναι ένα πυροτέχνημα ενώ και τα «χαστούκια» στην ΕΠΟ έχουν τρομοκρατήσει τους «τσιφλικάδες» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με τον Καρυπίδη αποφασισμένο να πετύχει, τον Μπούργος στο τιμόνι και μια βάση παικτών που νιώθουν πλέον από ΑΡΗ, τα καλύτερα έρχονται!

ΥΓ. Ακόμη παραμένουμε εγκλωβισμένοι με την υπόθεση Ντουρμισάι, όλη την χρονιά παίζαμε με το -6 χωρίς να ενδιαφέρει κανέναν η πραγματική βαθμολογία ενώ και στο φινάλε έγινε η ύστατη προσπάθεια να μας κλέψουν το ευρωπαϊκό εισιτήριο και να το χαρίσουν στην ΑΕΚ. Και όμως αυτοί της ΕΠΟ είναι ακόμη στη θέση τους, έχουν μούτρα και μιλάνε δημόσια και οι «μεγάλοι» του ΠΟΚ4 ισχυρίζονται ότι θέλουν να κερδίζουν τα πάντα με την αξία τους μέσα στο γήπεδο. Προφανώς αυτό ισχύει μόνο στην περίπτωση του ποακ με τις κάρτες υγείας που τους χάρισαν τη θέση που οδηγούσε στα προκριματικά του CL. Κατά τα άλλα εμείς έχουμε τα πάρε δώσε με τον Πειραιά…

ΥΓ2. Μέσα σε όλα που βιώσαμε αυτή την περίεργη χρονιά υπήρχε και η στυγερή δολοφονία του Άλκη υπό τον μανδύα της οπαδικής αντιλαπότητας. Δύσκολα να εξηγήσεις σε κάποιον εκτός ΑΡΗ πόσο μας επηρρέασε όλο αυτό, άδικο για τους οικείους του και τη μνήμη του παιδιού να αναφέρετε αυτή η τραγωδία σαν κάτι που επηρρέασε τους υπόλοιπους. Ευθύνη όλων μας να κρατήσουμε τη μνήμη του ζωντανή. Μπράβο στην ΠΑΕ για τον συμβολισμό στα νέα διαρκείας.

Μνημείο ηττοπάθειας στήθηκε από τον ΑΡΗ μας σήμερα στη Λαμία όπου σε ένα παιχνίδι δικό του έκανε τα πάντα για να μην το κερδίσει! 2 χαμένα πέναλτι(το ένα στη λήξη), κλασσικές ευκαιρίες στα σκουπίδια και ένα γκολ μαχαιριά λίγο πριν την λήξη που ξεχάστηκε… όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι. Μαύρη παράδοση οι περιπετειώδεις αποκλεισμοί από το κύπελλο τα τελευταία χρόνια.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΡΗΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Εμφανής από το ξεκίνημα ήταν η διαφορετική εικόνα του ΑΡΗ μας σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια με όλους τους παίκτες να παίζουν με μεγάλη ένταση σε κάθε φάση. Η ομάδα έδειχνε να πατάει καλά και να έχει τη διάθεση να τελειώσει όσο γίνεται γρηγορότερα την υπόθεση πρόκριση.

ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΠΕΝΑΛΤΙ ΕΠΗΡΕΑΣΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

Μόλις στο 15’ ο Μπερτόγλιο κέρδισε το πέναλτι και ο Καμαρά είχε την ευκαιρία να τα κάνει όλα πιο εύκολα. Και όμως η μπάλα κατέληξε άουτ… ένα πρώτο μήνυμα για την πίκρα που θα ακολουθούσε. Εκεί η ομάδα έχασε το ρυθμό της και η Λαμία πίστεψε περισσότερο ότι μπορούσε να πάρει την πρόκριση. Ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ βρήκε και πάλι τα πατήματα του, πίεσε χωρίς όμως να βρει στόχο ότι προσπάθεια και αν έκανε. Ένα γκολ που παραλίγο θα ερχόταν από πόδι αντιπάλου αλλά διαιτητής και VAR είδαν ότι η μπάλα δεν είχε περάσει ολόκληρη την γραμμή!

ΜΝΗΜΕΙΟ ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΑΣ

Η Λαμία κλείστηκε στο καβούκι της, ο ΑΡΗΣ πίεζε, τα σουτ πήγαιναν έξω ή στην αγκαλιά του τερματοφύλακα και μόλις ένα κόρνερ που παραχωρήθηκε με ανόητο τρόπο έγινε εις βάρος μας γκολ 90’’ πριν τα πέναλτι. Και όμως αυτή η μαχαιριά δεν ήταν η τελευταία… Τρομερή χαμένη ευκαιρία από Ιτούρμπε, κερδισμένο πέναλτι από Γκάμα στις καθυστερήσεις της παράτασης και μια ανάσα από μια πρόκριση που έμοιαζε να είχε χαθεί! Και όμως το πέναλτι του Γκάμα το σταμάτησε ο τερματοφύλακας της Λαμίας και στη συνέχεια της φάσης ο Γκάνεα αντί να στείλει από κοντά τη μπάλα στα δίχτυα την έστειλα στα περιστέρια.

ΕΔΕΙΞΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΥΣΙΑ

Την καλύτερη του εμφάνιση σε αυτά τα 3 παιχνίδια με τη Λαμία πραγματοποίησε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα αλλά ούτε αυτό ήταν αρκετό. Η ομάδα είχε περισσότερη ενέργεια και αποφασιστικότητα στις κινήσεις της. Άφησε στην άκρη την εμμονή της στο αργό στρωτό ποδόσφαιρο που συνηθίζει και προσπάθησε να δώσει πιο γρήγορο ρυθμό από ότι συνήθως. Μια υπεροχή που ακόμη και όταν το γήπεδο έγερνε προς την εστία της Λαμίας εμείς καταφέραμε να φέρουμε τα πάνω κάτω. Πλέον το πρόβλημα δείχνει να είναι περισσότερο ψυχολογικό(ναι ψυχολογικό) παρά κάτι που έχει να κάνει άμεσα με το ποδόσφαιρο. Λείπει η συγκέντρωση σε όλους τους παίκτες, το καθαρό μυαλό στις κρίσιμες στιγμές, η αυτοπεποίθηση σε κάθε σημαντική ενέργεια. Δεν ξέρω αν η αλλαγή προπονητή θα ξεμπλόκαρε με κάποιον τρόπο το μυαλό των παικτών αλλά σίγουρα δεν μπορεί ο Μάντζιος να μπει μέσα να σουτάρει πέναλτι, να δώσει την σωστή πάσα ή να κάνει ένα εύστοχο σουτ. Από την άλλη σίγουρα θα μπορούσε να κατεβάζει την ομάδα πιο επιθετική στα περισσότερα παιχνίδια μπας και κάποια στιγμή το «πρέπει» της νίκης αρχίσει να γίνεται τατουάζ σε όποιον φοράει την κιτρινόμαυρη φανέλα.

ΑΜΕΣΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΖΟΝ

Δεν τολμάμε να πούμε το  «όλα τα έχουμε δει» με αυτή την ομάδα μιας και πάντα βρίσκει τον τρόπο να μας εκπλήσσει δυσάρεστα… Το πάλεψε και το κατάφερε, να χάσει ένα παιχνίδι δικό του με έναν απίθανο βασανιστικό τρόπο. Άπαντες υπεύθυνοι για αυτή την αποτυχία. Ο ΑΡΗΣ φυσικά δεν σταματάει εδώ όπως ποτέ δεν σταμάτησε μπροστά στις δυσκολίες. Ας παρθούν οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν με γνώμονα όχι μόνο τις επόμενες ημέρες αλλά και τις επόμενες χρονιές. Κουράσατε…

ΥΓ. Σκέφτεσαι τους αποκλεισμούς από το κύπελλο τα τελευταία χρόνια και σου έρχεται να βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο.

Σαν να ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί είναι ο ΑΡΗΣ μας πλέον με την ισορροπία μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας να κρίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνη! Μια ολόκληρη χρονιά θα παιχτεί τις επόμενες 30 ημέρες περίπου αρχίζοντας από τον επαναληπτικό του κυπέλλου κόντρα στη Λαμία. Αυτονόητη η πρόκριση… την στιγμή που ακολουθούν καθοριστικά παιχνίδια στο πρωτάθλημα μαζί με την δικαστική μάχη του -6 και τον εξ αναβολής αγώνα με τον Ατρόμητο μπορούν να σε κάνουν από πρωταγωνιστή μέχρι να σε θέσουν πρόωρα εκτός  όλων των στόχων σου.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ

Από τις προσδοκίες του καλοκαιριού φθάσαμε στο να θυμόμαστε πως νιώθαμε πριν το 2022 για τις δυνατότητες της ομάδος και να γελάμε από μόνοι μας. Η αλήθεια όπως πάντα είναι κάπου στη μέση. Ο ΑΡΗΣ έχει το 5^ο μπάτζετ στην χώρα όπως το είχε και τα προηγούμενα χρόνια που κατάφερε να αφήσει πίσω του τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ πέρσι διαγράφοντας την χρονιά των ρεκόρ.  Ούτε είναι εφικτό να περνάς κάθε χρόνο ομάδες με πολλαπλάσιο μπάτζετ και «εξυγιαντικές πλάτες» και  ούτε πρέπει να θεωρείται κάτι το εύκολο. Και αυτό έχει να κάνει με την αυστηρή κριτική που ασκούμε όλοι στην ομάδα αλλά και στις προσδοκίες που έχουμε από αυτήν χωρίς να υπολογίζουμε τίποτα. Ναι ο οπαδός θέλει την ομάδα του στην κορυφή ανεξαρτήτως συνθηκών και αυτό είναι το φυσιολογικό αλλά όταν ασκείς κριτική πρέπει να κοιτάς όλες τις παραμέτρους.

ΟΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΑΒΑΝΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΠΑΤΟΣ

Αν κάτι εκνευρίζει διαχρονικά σε ότι έχει να κάνει με τις αναλύσεις και συγκρίσεις σε σχέση με το μπάτζετ είναι ότι συνήθως αυτό γίνεται μονόπλευρα προς τα πάνω για να δικαιολογήσουμε την όποια αποτυχία. Αυτό όμως  που εξοργίζει τους πάντες είναι ότι προς τα κάτω τα μπάτζετ δεν μετράνε! Δηλαδή ο ΑΡΗΣ «δικαιολογείται» να χάσει από τον Ολυμπιακό με το πολλαπλάσιο μπάτζετ αλλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο δεν ισχύει κάτι ανάλογο με ομάδες με υποδεέστερο μπάτζετ όπως η Λαμία, ο Απόλλων, τα Γιάννενα κτλ κτλ. Να είναι σίγουροι οι αρμόδιοι του ποδοσφαιρικού τμήματος ότι αν η ομάδα στα «εύκολα» παιχνίδια έπαιρνε αυτά που της αναλογούν η όλη κριτική και πίεση θα ήταν πάνω σε μια πιο λογική βάση. Εδώ όμως έχει χαθεί η μπάλα και το μέτρο σύγκρισης που εμφανίζεται επιλεκτικά.

ΑΜΕΣΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΕ ΑΤΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΟΜΑΔΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Ο Μάντζιος θα πρέπει να δώσει το σύνθημα και οι παίκτες θα πρέπει να το ακολουθήσουν. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ο Μάντζιος θα ορίσει το πώς θα αγωνισθεί η ομάδα και οι παίκτες θα πρέπει να δώσουν το 100% μέσα στον αγωνιστικό χώρο για να το εφαρμόσουν. Η αφλογιστία στην επίθεση είναι μόνιμο πρόβλημα τα τελευταία χρόνια αλλά η αδυναμία δημιουργίας φάσεων είναι κάτι καινούργιο. Άρα από αφού μιλάμε για κάτι καινούριο με τους ίδιους παίκτες και τον ίδιο προπονητή τότε πρόκειται για κάποιο λάθος τακτικά που ξαφνικά εμφανίσθηκε ή για μια μερίδα παικτών που ξαφνικά παρουσιάζονται κατώτεροι του αναμενομένου.  Όπως «μαγικά» εμφανίσθηκε το πρόβλημα έτσι «μαγικά» μπορεί να εξαφανισθεί.  Παίξτε για τον εαυτούλη σας και το επόμενο συμβόλαιο σας, παίξτε για τον προπονητή σας που στηρίζετε, παίξτε για τον κόσμο που σέβεστε όπως δηλώνετε με κάθε ευκαιρία.  Παίξτε και προκριθείτε έτσι απλά.

ΑΠΑΝΤΕΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΤΟΥΣ

Δικαιολογούνται  ως ένα βαθμό οι «κακές στιγμές» παικτών και προπονητή, αντιλαμβανόμαστε τις «άνισες συνθήκες» με τις οποίες διεξάγεται το πρωτάθλημα και το κύπελλο, υπάρχουν και αντικειμενικές δυσκολίες …αλλά όλα έχουν ένα όριο.  Ένα όριο που μέσα στο 2022 η ομάδα παλεύει να ξεπεράσει με κίνδυνο να τιναχτεί στον αέρα μια ολόκληρη χρονιά.  Καλά τα λόγια αλλά ο ΑΡΗΣ χρειάζεται άμεσα πράξεις και αλλαγή στην εικόνα του μέσα στο γήπεδο που θα βγάζει μάτια. Ξεμπερδεύουμε με το «θαύμα» της Λαμίας και συνεχίζουμε πιο δυνατά, γιατί ΑΡΗ μου δεν γίνεται αλλιώς!

ΥΓ.  Δύσκολες οι συνθήκες αναμένεται να είναι αύριο στη Λαμία… σε αντίθεση με τη Θεσσαλονίκη που ήταν καλύτερες και στα 2 παιχνίδια που είχαμε «κουλούρια». Καμία δικαιολογία δεν υπάρχει. Πρόκριση και μόνο πρόκριση!

ΥΓ2. Ναι δεν μας νοιάζει που γίνεται το παιχνίδι αύριο, οφείλουμε να προκριθούμε πάση θυσία! Αυτό δεν αλλάζει τον τραγέλαφο με τις «επιλεκτικές» αναβολές και ένα ακόμη «εξυγιαντικό» σκάνδαλο.

Χωρίς γκολ έληξε το πρώτο παιχνίδι του κυπέλλου απέναντι στη Λάμια με τον ΑΡΗ μας να προβληματίζει για ακόμη μια φορά με την εικόνα του. Ήθελε η ομάδα αλλά δεν μπορούσε όπως φάνηκε από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα. Άστοχα σουτ, κακές πάσες, ελάχιστες εμπνεύσεις, περιορισμένες αντοχές. Αυτός ήταν ο ΑΡΗΣ μας σήμερα και δύσκολα να μπορούσε να είχε κερδίσει κάτι παραπάνω απέναντι σε αυτή την μαχητική Λαμία.

ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΙΝΗΣΗ

Ενδεικτικά τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης με τους παίκτες μας να σπαταλούν 2 καλές καταστάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε γκολ με μεγάλη ευκολία. Κάτι που συνεχίστηκε σχεδόν σε όλο το πρώτο ημίχρονο με τους παίκτες μας να προσπαθούν κυρίως να βρουν το γκολ με μακρινά σουτ χωρίς επιτυχία. Ενώ και στις φάσεις που αναπτύχθηκε σωστά η ομάδα η τελική πάσα ήταν πάντα λάθος…

ΧΩΡΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΤΟ Β ΜΕΡΟΣ

Το γκολ μπορεί να έλειπε αλλά ο ΑΡΗΣ έδειχνε να το κυνηγάει με πείσμα, κάτι που αναμέναμε να δούμε με ακόμη μεγαλύτερη ένταση στο Β ημίχρονο. Έλα όμως που για έναν ανεξήγητο λόγο είδαμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Πιο αργό τέμπο, νευρικότητα σε κάθε κίνηση και «πνευματικό βραχυκύκλωμα» στην επίθεση. Ενώ όσο περνούσε ο χρόνος όλοι οι παίκτες έδειχναν να ξεμένουν από δυνάμεις και ο στόχος της ισοπαλίας γινόταν  ευκολότερος για τη Λαμία. Τα σουτ των Λόπεθ και Σάσα στο φινάλε της αναμέτρησης ήταν μια από τις ελάχιστες φάσεις που πραγματικά απειλήθηκε η αντίπαλη εστία και αυτό δείχνει πολλά.

ΑΓΝΩΡΙΣΤΟΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ, ΑΝΗΜΠΟΡΟΣ Ο ΜΑΝΤΖΙΟΣ

Δεν ξέρεις που να αποδώσεις ευθύνες και από πού να αρχίσεις… και μόνο που αυτή μέτρια εικόνα με την προβληματική επιθετική λειτουργία αρχίζει να γίνεται αγωνιστική μας «ταυτότητα»  στα τελευταία παιχνίδια σε οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει του ελέγχου του προπονητή. Ο ΑΡΗΣ χρειάζεται εδώ και καιρό λύσεις σε μια σειρά από προβλήματα και ο Άκης Μάντζιος αδυνατεί να τις βρει. Αν είχε λύσει μερικά από τα θέματα δεν θα βλέπαμε αυτόν τον ΑΡΗ. Από την άλλη όταν μόνο τα ονόματα στις φανέλες σου θυμίζουν τους παίκτες όπως τους γνωρίσαμε και τους γουστάραμε τι να σου κάνει ο προπονητής; Αν για κάτι ξεχώρισε ο Γκάμα στο παιχνίδι του αυτό ήταν η αποτελεσματικότητα του σε κάθε του ενέργεια. Πλέον είναι ζήτημα αν θα περάσει την πάσα, θα πιάσει η τρίπλα ή το σουτ θα πάει προς τα εκεί που πρέπει. Σάσα; κάθε βήμα και ένα λάθος… Γκαρσία, τρίπλες στο κέντρο και ο Θεός βοηθός! Και η λίστα συνεχίζεται και γίνεται ολοένα και πιο κουραστική. Κουραστική στο σημείο που να μην μπορείς να διακρίνεις αν θα πρέπει να ασχοληθείς με τους παίκτες ή τον προπονητή.

ΔΕΝ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ, ΕΧΑΣΕ «ΠΟΝΤΟΥΣ» ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ

Ελάχιστα είναι αυτά που θυμίζουν τον ΑΡΗ προ 45 ημερών περίπου που όλοι ευελπιστούσαμε ότι θα βελτιωθεί, θα ενισχυθεί και θα κάνει σπουδαία πράγματα. Πλέον η αναποτελεσματικότητα σε κάθε μας κίνηση και η αφλογιστία στην επίθεση μας έχει γίνει συνήθεια. Δεν χάθηκε η πρόκριση σήμερα. Υπάρχει και ο επαναληπτικός όπου ο σοβαρός και ψυχωμένος ΑΡΗΣ μπορεί να πάρει με ευκολία τη νίκη. Μέχρι τότε όμως θα πρέπει οι παίκτες και ο προπονητής να βρουν που έχει χαθεί αυτός ο σοβαρός και ψυχωμένος ΑΡΗΣ…

Σε αγωνιστικό αδιέξοδο έχει καταλήξει ο ΑΡΗΣ μας μετά από κάμποσα πάνω-κάτω στην απόδοση του. Από εκεί που ζητούμενο ήταν η σταθερότητα στην απόδοση συγκεκριμένων παικτών, το «φορμάρισμα» κάποιων άλλων και η εύρεση λύσεων σε ομαδικό-τακτικό επίπεδο πλέον η εικόνα μας δείχνει κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που αναμέναμε αρχές του 2022. Η ευθύνη βαραίνει πρώτα τον Άκη Μάντζιο που καλείται να διαχειριστεί την όλη κατάσταση αλλά ως ένα βαθμό και τον Καρυπίδη μιας και η μεταγραφική ενίσχυση ίσως και να αποτελεί την διέξοδο.

ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ

Το -6 από το καλοκαίρι στη βαθμολογία και στην ψυχολογία όλων, τα χρόνια που περνάνε για κάποιους, οι αρκετοί τραυματισμοί σε κρίσιμα σημεία, οι επιπτώσεις της πανδημίας, τα συμβόλαια που λήγουν, οι απουσίες λόγων εθνικών ομάδων, η έλλειψη κίνητρου για κάποιους και άλλοι πολλοί είναι οι λόγοι αυτής της εικόνας και της γενικότερης αστάθειας που χαρακτηρίζει τον φετινό ΑΡΗ.  Εύκολα μπορεί να πει ο καθένας ότι αυτά συμβαίνουν σε όλες τις ομάδες και είναι μέρος της καθημερινότητας μιας επαγγελματικής ομάδος αλλά δεν παύει να υπάρχουν κάποιες συγκυρίες και μικρές λεπτομέρειες που δεν έχουν επιτρέψει στην ομάδα να βρει τους τρόπους να ξεπεράσει όλα αυτά τα προβλήματα και να δουλέψει για να βελτιωθεί με την ηρεμία της όπως θα έπρεπε.

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΝΤΖΙΟ ΚΑΙ Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΥΠΙΔΗ

Αδύνατο να μείνει ο Άκης Μάντζιος έξω από το κάδρο ευθυνών. Από το μπείτε όλοι οι «νέοι» του καλοκαιριού, περάσαμε στο «εμπιστοσύνη στους παλιούς» μέχρι την εμμονή σε παίκτες που φανερά είναι εκτός ρυθμού περιμένοντας την αγωνιστική τους ανάσταση. Φθάσαμε Ιανουάριο μήνα να συζητάμε αν σε κάποιους δόθηκαν υπερβολικά πολλές ευκαιρίες ενώ σε κάποιους άλλους καθόλου και αν τελικά υπάρχει βάθος στο ρόστερ ή 12-14 παίκτες και μετά από αυτούς το χάος. Άρα ή αλλάζει άμεσα τη διαχείριση του ρόστερ ή σε συνεργασία με τον Καρυπίδη ψάχνουν για «λαβράκια» της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου όπως είχε γίνει με τους Ρόουζ, Κόρχουτ και Λάρσον μπας και αλλάξει η κατάσταση.

ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΩΣ ΤΕΤΑΡΤΟ(ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ)

Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι συνοπαδοί αυτό που θέλουν από την ομάδα είναι να παλεύει κάθε παιχνίδι και να αποδίδει στο μέτρο του δυνατού καλό ποδόσφαιρο ώστε να μπορούμε να χαιρόμαστε κάθε παιχνίδι. Θέλουμε νίκες, θέλουμε τίτλους αλλά όσοι δεν προσγειώθηκαν χθες στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν γνωρίζουν καλά ότι οι τίτλοι θέλουν και πλάτες με παράγκες και εξυγιαντικά συστήματα που καθορίζουν απόλυτα την μοιρασιά της πίτας. Οπότε αυτό που προβληματίζει όλους μας αυτή τη στιγμή είναι πρωτίστως η εικόνα της ομάδος μιας και βαθμολογικά ο ΑΡΗΣ χωρίς την κλοπή του -6 είναι στην 4^η θέση, πάνω από το «πράσινο θαύμα» και πολύ κοντά στους 2^ους πρωταθλητές ευρώπης στα κερδισμένα πέναλτι. Υπάρχει το παράπονο ότι αν ήμασταν αυτοί που πρέπει θα μπορούσαμε να ξεφτιλίσουμε όλο αυτό το θεατράκι της σουπερλίγδας αλλά δεν παύει η ομάδα να είναι μέσα στους στόχους της.

Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΜΙΑ

Καθοριστικό ρόλο παίζουν οι συγκυρίες(τραυματισμοί, covid, εθνικές, τιμωρίες, πρόγραμμα, κ.α.) για την πορεία της ομάδος μας ως τώρα αλλά αυτή τη φορά η συγκυρία που φέρνει σε αυτό το κομβικό σημείο τη Λαμία ως αντίπαλο μας είναι θετική. Σκορ πρόκρισης για αρχή, νίκη και 3 βαθμοί για τη συνέχεια και δεν ξανακοιτάμε πίσω μας. Είτε με εσωτερικές αλλαγές και καλύτερη διαχείριση του ρόστερ είτε με μεταγραφές ουσίας ο ΑΡΗΣ οφείλει και πρέπει να αλλάξει αρχίζοντας από σήμερα. ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Καλό είναι να το υπενθυμίζουμε που και που ότι καθαρά αγωνιστικά ο ΑΡΗΣ είναι 4^ος

ΥΓ2. Μηδενισμός για την Καλαμάτα  λόγω των ληγμένων καρτών υγείας, τσου λου με μπόλικα χρήματα για τον συμπολίτη που πολεμάει το αθηναϊκό κατεστημένο για την ίδια παράβαση… Να τα λέμε και αυτά.

Πολύ πιο ξεκούραστα από όσο περιμέναμε η ομάδα μας πήρε την πρόκριση κερδίζοντας τον ΟΦΗ με 0-2! Η αποβολή του Μεγιάδο στο 43’ ήταν αυτό που έγειρε ξεκάθαρα την πλάστιγγα σε ένα παιχνίδι που έτσι και αλλιώς ελέγχαμε. Το γκολ από την άσπρη βούλα του Γκάμα και το ωραίο τελείωμα του Καμαρά διαμόρφωσαν το τελικό 0-2. Με την πρόκριση στις βαλίτσες ο ΑΡΗΣ αποχαιρετάει όμορφα το 2021 και ατενίζει με αισιοδοξία το 2022!

ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ 3-1

Ξεκάθαρη διάθεση να προστατέψει το 3-1 του πρώτου αγώνα είχε από το ξεκίνημα ο ΑΡΗΣ μας χωρίς όμως να κλειστεί και να δώσει μέτρα στον αντίπαλο.  Με σωστή κυκλοφορία της μπάλας και ψηλά την άμυνα έλεγχε τον αγώνα και έψαχνε την αντεπίθεση με κάθε ευκαιρία. Και όμως αν και του δόθηκαν 4-5 κλασσικές καταστάσεις για να φθάσει στο γκολ η τελική σκέψη ήταν πάντα λάθος με αποτέλεσμα ούτε να καταγράφεται τελική. Στα μετόπισθεν όμως υπήρχε μια σιγουριά τόσο λόγω της επιστροφής του Σούντγκρεν όσο και στην ετοιμότητα που έδειχνε να βρίσκεται ο Κουέστα.

ΚΟΚΚΙΝΗ, ΠΕΝΑΛΤΙ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Πιθανόν η εξέλιξη του σημερινού αγώνα να δικαιολογεί ως ένα σημείο την εμμονή του Μάντζιου στην άμυνα και στην κατοχή μιας και ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου δώσει το παιχνίδι όπως έγινε σήμερα. Οι παίκτες του ΟΦΗ από τη σέντρα είχαν πάρει το «σύνθημα» από τον ρέφερι να βαράνε αλύπητα αλλά κάπου έχασαν το μέτρο. Το δολοφονικό χτύπημα του Μεγιάδο με μια δεύτερη ματιά μέσω του VAR οδήγησε στην αποβολή του και κάπου εκεί τα όνειρα των Κρητικών χάθηκαν στον αέρα. Το πέναλτι στα πρώτα λεπτά του δεύτερου ημιχρόνου που μετέτρεψε σε γκολ ο Γκάμα και το σεντερφορίσιο γκολ του Καμαρά επισημοποίησαν αυτό που ήδη γνωρίζαμε. Αυτός ο ΟΦΗ όσο και αν σκυλιάσει και πιστέψει αυτούς που τον σπρώχνουν από πίσω δεν μπορεί να μας κοντράρει. Ιδίως όταν η ομάδα παίζει ώριμα, κυρίως από το κέντρο και πίσω μιας και μπροστά θέλει δουλειά ακόμη. Σημαντικό το γκολ του Καμαρά μιας και έδειχνε να το χρειαζόταν μετά από τις χαμηλές πτήσεις του στα τελευταία παιχνίδια. Σαν να μην πέρασε μια μέρα για τον Σούντγκρεν που πολλοί έσπευσαν να τον «τελειώσουν». Σε συνεχή άνοδο ο Ιτούρμπε όπου φαίνεται να συνδυάζεται ολοένα και καλύτερα με τους Εντιαγέ και Καμαρά. Καλός και πάλι ο Ματίγια που δείχνει ότι είναι μια υπολογίσιμη λύση. Σταθερή αξία ο Γκάμα που ακόμη και στις μέτριες ημέρες κάνει την διαφορά.

ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟ ΟΛΑ ΚΑΛΑ

Δεν άφησε περιθώρια ο ΑΡΗΣ μας στον αντίπαλο του να πιστέψει ότι θα μπορούσε να κλέψει την πρόκριση και αυτό φάνηκε από το πρώτο λεπτό. Οι Κρητικοί σαν άλλοι «γείτονες» πίστεψαν στους αβανταδόρους τους και τελικά πήραν αυτό που άξιζαν. Όσο για εμάς ταξιδεύουμε με τη σκέψη μας στην κλήρωση του κυπέλλου και ανυπομονούμε για τις πρώτες μεταγραφές. Μεταγραφές ουσίας που θα δώσουν στον ΑΡΗ μας το κάτι παραπάνω που χρειάζεται για να τρομοκρατήσει περισσότερο τους αντιπάλους του. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Το ανταλλάζεις το σημερινό 0-2 με το 1-1 του πρωταθλήματος ρε φΟΦΗ; Για ρώτα!