Στο ουδέτερο γήπεδο της Καρδίτσας σε ένα παιχνίδι όπου σε 2 ημέρες δεν θα το θυμάται κανείς, ο ΑΡΗΣ μας κέρδισε το Αιγάλεω με 1-3 και συνέχισε νικηφόρα στη League Phase του κυπέλλου Ελλάδος! Ρόουζ, Σούντμπεργκ και Μορόν με κεφαλιές μετά από στατικές φάσεις διαμόρφωσαν το τελικό σκορ, με το Αιγάλεω να ισοφαρίζει στο 54’ και να μας αγχώνει με 2 συνεχόμενα δοκάρια λίγο πιο μετά. Η δουλειά όμως έγινε και αυτό είναι που μετράει!

ΜΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΠΗΡΕ ΚΕΦΑΛΙ ΣΤΟ ΣΚΟΡ

Ο Χιμένεθ κατέβασε ομάδα με 7 αλλαγές και αυτό από μόνο του ήταν αρκετό ώστε η ομάδα να μην είναι θελκτική στο μάτι. Έστω και έτσι, πήραμε τον έλεγχο και ψάχναμε έστω και ανορθόδοξα τον δρόμο προς τα δίχτυα. Ο Ρόουζ άνοιξε το σκορ στο 29' με κεφαλιά από κόρνερ του Μορουτσάν και μέχρι εκεί.  Ο ΑΡΗΣ ήταν η καλύτερη ομάδα μέσα στο γήπεδο αλλά ήταν φανερό ότι έλειπε το καθαρό μυαλό και η αποτελεσματικότητα στην επίθεση.

ΕΒΑΛΕ ΑΓΧΟΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με τον ΑΡΗ... να λείπει από το γήπεδο. Ο Φοφανά ισοφάρισε στο 54’ με σουτ από πλάγια και ακολούθησε μια φάση με διπλό δοκάρι για το Αιγάλεω που αν τη δεις δεύτερη φορά, καταλαβαίνεις πόσο τυχεροί ήμασταν που δεν μείναμε πίσω στο σκορ. Και αν μέναμε σε εκείνο το χρονικό σημείο με το Αιγάλεω ταμπουρωμένο στην άμυνα, πιθανόν και η κατάληξη του αγώνα να ήταν διαφορετική.

ΕΒΓΑΛΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕ

Αυτή όμως η φάση με το διπλό δοκάρι αποτέλεσε ένα μικρό σοκ αφύπνισης και στη συνέχεια είδαμε περισσότερο πείσμα και ένταση από τους παίκτες μας. Μάλιστα λίγο έλειψε  ακριβώς στην επόμενη φάση ο Μορόν να ξαναδώσει εκ νέου προβάδισμα αλλά ο αντίπαλος γκολκίπερ  έδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά. Στο 59’ ο Σούντμπεργκ, από κόρνερ του Μόντσου, έκανε το 1-2 με κεφαλιά σε μια πανομοιότυπη φάση με το πρώτο γκολ. Στη συνέχεια το παιχνίδι πήρε έναν πιο άγριο και άναρχο ρυθμό με τους παίκτες μας να συνεχίζουν να σπαταλούν τις ευκαιρίες που ερχόντουσαν μπροστά τους. Στο 94’  ο Μορόν βρήκε ύστερα από καιρό δίχτυα με μια ακόμη κεφαλιά, από φάουλ του Μόντσου.

Η ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΣΤΑΘΕΡΑ ΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ

Ναι, νικήσαμε. Ναι, προκριθήκαμε. Ναι, τρίτη σερί νίκη στο Κύπελλο χωρίς να ανοίξει μύτη. Αλλά ως εκεί. Το Αιγάλεω έστω και για λίγο μας άγχωσε.  Εμείς πατήσαμε πάνω στην διαφορά ποιότητας και πήραμε αυτό που θέλαμε. Χωρίς όμως να λειτουργήσουμε ως σύνολο, χωρίς να έχουμε διάρκεια, χωρίς να έχουμε καθαρό πλάνο.  Έτσι δηλαδή όπως μας έχει συνηθίσει να λειτουργεί ο φετινός ΑΡΗΣ. Και μέσα στις συνήθειες του είναι και οι τραυματισμοί, με τον Μεντίλ και τον Δώνη να αποχωρούν από την αναμέτρηση με πόνους. Με αυτά και αυτά σήμερα η ομάδα έκανε κάποια πράγματα σωστά και αυτό ήταν αρκετό. Αυτό όμως δεν θα συμβαίνει πάντα για αυτό και η βελτίωση της εικόνας που ακόμη αγνοείται έχει την σημασία της. Ιδιαίτερα όταν οι συνεχόμενοι τραυματισμοί σου φωνάζουν ότι αν περιμένεις να δεις λευκό απουσιολόγιο για να παίξεις μπάλα, θα πιάσουμε καλοκαίρι.

ΤΑ ΣΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

Πήρε αυτό που ήθελε ο ΑΡΗΣ μας στην Καρδίτσα, έκανε το 3 στα 3 και προκρίθηκε στην επόμενη φάση του κυπέλλου με συνοπτικές διαδικασίες. Από την άλλη όμως όση σημασία και αν έχει…  δεν έθελξε με την απόδοση του και δεν πέτυχε και 1-2 γκολ παραπάνω που πιθανόν να είχαν τη σημασία τους.  Κατάφερε όμως σε ένα παιχνίδι με πειραματική ενδεκάδα και νέους απρόσμενους τραυματισμούς κατά τη διάρκεια του αγώνα να επικρατήσει σχετικά εύκολα. Κάποια στιγμή όμως και στο κύπελλο τα πράγματα θα ζορίσουν και τότε θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι. Μέχρι τότε κρατάμε τη νίκη και συνεχίζουμε.

ΥΓ. Ροτέισον και στο ιατρικό δελτίο κάνουμε.