Μέσα από τα χέρια του κατάφερε και έχασε ο ΑΡΗΣ μας τη νίκη σε ένα παιχνίδι όπου η νίκη για ψυχολογικούς  και βαθμολογικούς λόγους ήταν κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Οι πολλές  χαμένες βολές και η ατυχία στις τελευταίες επιθέσεις που έδωσαν την ανέλπιστη ευκαιρία στον συμπολίτη να βάλει 3 συνεχόμενα τρίποντα και να κερδίσει από το πουθενά…

Μόλις το πρώτο δεκάλεπτο ήταν αρκετό για να επιβεβαιώσει τη δυσκολία τ ου αγώνα και το αναμενόμενο για πολλούς ότι η νίκη θα κρινόταν οριακά. Η ομάδα δεν είχε καμία σταθερά στο παιχνίδι της σε καμία πλευρά του γηπέδου και αυτό επέτρεψε τον μπάογκ από νωρίς να πιστέψει ότι μπορεί να φύγει με τη νίκη. Η μετριότατη εικόνα του αντιπάλου και η ώθηση που έδινε  η κερκίδα στους παίκτες μας βοήθησε στο να βελτιωθεί αισθητά η άμυνα μας  αλλά και να βρούμε κάποιους πόντους στην επίθεση ακόμη και αν αυτοί προερχόταν με ανορθόδοξους τρόπους. Στο φινάλε με τον μπάογκ να  έχει εγκλωβιστεί στην άμυνα μας φθάσαμε στο +7 και αγκαλιά με τη νίκη. Σε εκείνο όμως το σημείο φάνηκε για ακόμη μια φορά ότι ο φετινός ΑΡΗΣ έχει "μπολιαστεί" στην ήττα και ενώ 1-2 βολές ή ένα ριμπάουντ ήταν αρκετά για να σε οδηγήσουν στη νίκη όλα πήγαν στραβά και αυτοκτονήσαμε… Κακό και σήμερα το κοουτσάρισμα του Γιαννάκη που δεν έδειξε τα απαραίτητα αντανακλαστικά και συνέχισε για ακόμη μια φορά να περιορίζει το ρόστερ από μόνος  του σε ένα χρονικό σημείο όπου κανένας δεν περισσεύει… Πόσο μάλλον 2 παίκτες σαν τον Προύιτ και τον Ντουβιέρ που ξαφνικά(ιδιαίτερα ο πρώτος) έχουν αχρηστευτεί χωρίς καν να τους δοθεί η ευκαιρία να αποδείξουν αν μπορούν να βοηθήσουν ή όχι. Και όλα αυτά σε μια ομάδα που αγωνίζεται με 4 ξένους και 3 άπειρους παίκτες. Ενώ παραμένει ερωτηματικό το γιατί ακόμη και οι εναπομείναντες έμπειροι παίκτες που μπορεί να κάνουν τη διαφορά αντί να είναι βασικοί και αναντικατάστατοι συμμετέχουν σε ανούσιο ροτέισον με κάποιους φιλότιμους αλλά άπειρους παίκτες που δεν μπορούν να σου δώσουν το κάτι παραπάνω.

Τεράστια ευκαιρία χάθηκε σήμερα για να πάρουμε τα πάνω μας και να διώξουμε τα μαύρα σύννεφα πάνω από  το Παλέ. Αντί για αυτό η αγωνία και η δικαιολογημένη γκρίνια παρατείνεται. Κάποια πράγματα πρέπει να αλλάξουν και επειδή η ομάδα μέχρι το τέλος θα είναι αυτή που είναι κάποια πράγματα στην εσωτερική της λειτουργία θα πρέπει να αρχίζουν να γίνονται διαφορετικά. Όσο για τον κόσμο ότι και να πούμε είναι λίγο. Παρέδωσε μαθήματα οπαδισμού και σήμερα. Δεν ξενερώνουμε, πεισμώνουμε και στηρίζουμε την ομάδα ώστε να βγει για να μην στραβώσει ακόμη περισσότερο αυτή η καταραμένη χρονιά...

ΥΓ. Δεν ξέρω αν στο πρώτο ημίχρονο οι διαιτητές μας "σεβάστηκαν" υπερβολικά αλλά στην επανάληψη όχι μόνο ισορρόπησαν τα πράγματα, στο καθοριστικό σημείο όταν το κάθε σφύριγμα μπορεί και να έκρινε το παιχνίδι έκλεισαν τα μάτια σε οφθαλμοφανέστατες  παραβάσεις.

Μπορεί ομάδα να μην είναι στην καλύτερη αγωνιστική της κατάσταση, το κυνήγι από τη διαιτησία ανελέητο και το διοικητικό τοπίο να παραμένει θολό παρά την ελπίδα που έχει διαφανεί με την παρουσία του κ.Γουλιέλμου και το γκρουπ επιχειρηματιών(?) που εκπροσωπεί αλλά ο ΑΡΗΣ με τον κόσμο στο πλευρό του δεν φοβάται κανέναν. Πόσο μάλλον αυτόν τον δύσμοιρο συμπολίτη που με τα ψέματα και τα δεκανίκια προσπαθεί να πείσει ότι κάνει φέτος καλύτερα από τις προηγούμενες αδιάφορες χρονιές.

Στο παιχνίδι με τον Φάρο η έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού ήταν εμφανής στο ξεκίνημα του αγώνα και αυτή ήταν η μεγαλύτερη αδυναμία μας που τελικά μας οδήγησε στην ήττα. Αύριο τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Όπως φάνηκε κόντρα στο Λαύριο αλλά και σε άλλα παιχνίδια μέσα στο Παλέ, η δυναμική του αντιπάλου δεν τρομάζει. Και όταν κερδίζεις με σχετική ευκολία το πολύ δυνατό Λαύριο τότε με την ίδια σοβαρότητα και αποφασιστικότητα μπορείς να κερδίσεις ακόμη πιο εύκολα τον συμπολίτη. Ο μπαογκ φέτος εντός και εκτός γηπέδου έχει παρουσιάσει μια πιο σοβαρή εικόνα από εμάς σαν ομάδα αλλά αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό. Ο Π.Γιαννάκης και οι παίκτες του έχουν περάσει πολλά φέτος και ψάχνουν εναγωνίως  την νίκη που θα του δώσει την ώθηση για τη συνέχεια. Η νίκη αυτή ήρθε κόντρα στο Λαύριο αλλά τα 2 μεγάλα κενά που ακολούθησαν όπως φάνηκε το περασμένο Σάββατο μας έβγαλαν και πάλι εκτός ρυθμό. Έναν ρυθμό που θα πρέπει να πάρουν οι παίκτες από την κερκίδα που και αύριο θα έχει τον δικό της ξεχωριστό παλμό. Τα κακώς κείμενα που πρέπει να διορθωθούν σε σχέση με αυτά που βλέπουμε φέτος είναι πολλά.  Τόσο το τεχνικό τιμ με τις επιλογές του όσο και οι περισσότεροι παίκτες μας σε ατομικό επίπεδο αδικούν τους εαυτούς με την εικόνα που μας δείχνουν στα περισσότερα παιχνίδια. Το ντέρμπι με τον συμπολίτη αποτελεί την ιδανική ευκαιρία για όλους ώστε να διώξουν τα μαύρα σύννεφα που έχουν μαζευτεί πάνω από το Παλέ με τον καλύτερο τρόπο.

Άπαντες εντός και εκτός ομάδος γνωρίζουν πολύ καλά πόσο απαραίτητη είναι η νίκη σε αυτό το παιχνίδι όπως εξίσου καλά γνωρίζουν τις παγίδες που κρύβει. Φέτος το κυνήγι από την ΕΟΚ και τους εντολοδόχους της έχει ξεπεράσει κάθε όριο και όταν απέναντι μας έχουμε ένα από τα αγαπημένα της παιδιά τότε αυτομάτως σημαίνει ότι όλοι θα πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι και να μην απαντήσουμε στις προκλήσεις. Το ξέρουμε ότι θα έρθουν δασκαλεμένοι για να προκαλέσουν τον κόσμο. Όπως επίσης ξέρουμε ότι οι διαιτητές θα περιμένουν στην γωνία για το παραμικρό ώστε να τιμωρήσουν την ομάδα μας. Δεν θα τους κάνουμε την χάρη… Όλοι δίπλα στην ομάδα, στήριξη και φωνή από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα. Πάμε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ δυνατά!

ΥΓ. Γραπτή επίπληξη στον Π.Γιαννάκη η τιμωρία… Για τις διαιτητικές σφαγές φέτος θα έχουμε καμιά επίπληξη προς τους διαιτητές; Για τα φανταστικά γεγονότα που ανακάλυψαν οι διαιτητές στο παιχνίδι με το Λαύριο και οδήγησαν στην άδικη τιμωρία θα υπάρξει καμία "επίπληξη";

Σε μια ακόμη απόδειξη της χαοτικής διαφοράς στην ποιότητα, στο ήθος και στην κουλτούρα που διέπει τον κόσμο του ΑΡΗ σε σχέση με αυτούς του συμπολίτη προέβη ο γνωστός γραφικός μπουρδολόγος  οπαδός του μπαογκ Ζουράρις. Δηλώσεις και χαρακτηρισμοί που δεν μας προκαλούν έκπληξη(ιδιαίτερα από τον συγκεκριμένο άνθρωπο) αλλά όταν αυτές δεν προέρχονται από έναν οπαδό αλλά από ένα μέλος της κυβέρνησης μιας και κάποιοι μπερδεμένοι συμπατριώτες μας τον ψήφισαν, τον στήριξαν και τον τοποθέτησαν στη θέση του Υφυπουργού Παιδείας τότε μιλάμε για κάτι εντελώς διαφορετικό.

Δεν είναι μυστικό ότι όποια και αν είναι η κατάσταση που επικρατεί στον ΑΡΗ και στον μπαογκ ο μεγάλος πόνος του οπαδών του συμπολίτη είναι ο ΑΡΗΣ μας. Ακόμη και διηπειρωτικό να σηκώσουν αυτοί πάλι μαζί μας θα ασχολούνται. Ο λόγος απλός ξεκάθαρος και διαχρονικός μιας και πηγάζει από τα πρώτα χρόνια ίδρυσης του συλλόγου μας. ΑΡΗΣ και Θεσσαλονίκη ήταν και είναι 2 έννοιες ταυτόσημες που κανένα πανό, σύνθημα ή πληρωμένο άρθρο από κάποιο αρδάκι δεν μπορεί να αλλάξει. Ενώ τα επιτεύγματα του συλλόγου μας από την πρώτη ημέρα της δημιουργίας του και οι κοινωνικοπολιτισμικές προεκτάσεις που ξέφευγαν από τα αυστηρά αθλητικά πλαίσια είναι άπιαστα πράγματα για μια ομάδα και έναν λαό που έχει μάθει να λειτουργεί υπογείως και να θριαμβεύει πάνω σε στάχτες .  Και όσο και αν κάποιοι θέλουν τέτοιες γραφικές φιγούρες σαν τον Ζουράρι να τις διαχωρίζουν από το σύνολο των οπαδών του μπάογκ η αλήθεια είναι ότι αυτοί και μερικοί άλλοι αντίστοιχοι τους εκπροσωπούν  και τους αντιπροσωπεύουν επάξια. Για αυτό άλλωστε και δεν είδαμε κάποια επίσημη αντίδραση του συμπολίτη για τις απαράδεκτες δηλώσεις που προάγουν τη βία.

Σύσσωμη η αντίδραση του οργανισμού που λέγεται ΑΡΗΣ έτσι ακριβώς όπως πάντα πρέπει να είναι η αντίδραση μας όταν απειλείται ο αγαπημένος μας σύλλογος. Όπως όλα δείχνουν αυτό το ανθρωπάκι που τόλμησε να πιάσει στο στόμα του τον ΑΡΗ(και όχι μόνο) θα αναγκαστεί σε παραίτηση χωρίς αυτό να λέει κάτι το ιδιαίτερο.  Δυστυχώς σε μια κοινωνία όπου τέτοια "μπουμπούκια" αντί να απομονωθούν καταλήγουν σε υπουργικές θέσεις ελπίδα δεν υπάρχει… 

ΥΓ. Διαχώρισε το μετρομπάογκ τη θέση του από τις δηλώσεις του Ζουράρι… Αυτοί που βγάζουν τον κάθε πικραμένο και προσπαθούν να τους εκμαιεύσουν κάτι αρνητικό για τον ΑΡΗ λένε ότι δεν υιοθετούν τις δηλώσεις τους! Μας πείσατε… χαρά στο κουράγιο των συνΑρειανών μας που μπορούν ακόμη και τους ακούνε…

Κακός παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας  στο σημερινό παιχνίδι απέναντι στον ανύπαρκτο συμπολίτη που είχε όμως στο πλευρό του την διαιτητική τριάδα… 3 διαιτητές που σφύριζαν με εντελώς διαφορετικά κριτήρια για τις 2 ομάδες, επέτρεψαν στον αντίπαλο μας να παίξει σκληρή επιθετική άμυνα και να φύγει εύκολα στον αιφνιδιασμό με αποτέλεσμα να έρθει η  ήττα.

Νωθρά ξεκίνησε η ομάδα μας το παιχνίδι με τους 3 διαιτητές από τα πρώτα δευτερόλεπτα να δείξουν ξεκάθαρα την πρόθεση τους να υποστηρίξουν τον αντίπαλο μας. Φάουλ με τα μάτια και την ανάσα στην μια πλευρά, φάουλ που δεν δινόντουσαν στην άλλη πλευρά και  κατέληγαν σε "ανόητα λάθη" των παικτών μας. Φάσεις όπως το ανύπαρκτο φάουλ του Πέτγουεϊ που συνοδεύτηκε με τεχνική ποινή, οι 3 φορές που δεν πέρασαν εγκαίρως στο κέντρο, η "άμυνα" του Παπαθεοδώρου πάνω στον Μπέλ, το πιάσιμο ποδιού του παίκτη μας από τον πεσμένο παίκτη του μπάογκ, το επιθετικό ή βήματα του Τζόουνς πάνω στον Αθηναίου, το τετραπλό φάουλ πάνω στον Τσαϊρέλη, η κλωτσιά της μπάλας που οδήγησε σε κλέψιμο και το γεγονός ότι με το που μειώσαμε στον πόντο έκαναν 3 λεπτά για να σφυρίξουν υπέρ μας ήταν πολλά από αυτά που έκριναν την αναμέτρηση μας. Φυσικά το ότι συνέβησαν όλα τα παραπάνω(και ακόμη περισσότερα) δεν διαγραφεί την τραγική εικόνα της δικής μας ομάδος. Κανένα επιθετικό πλάνο με όλους τους παίκτες μας να μην ξέρουν τι να κάνουν την μπάλα. Ενώ και στην άμυνα αρκετά συχνά είδαμε το φαινόμενο να είναι ανοιχτοί όλοι οι διάδρομοι προς το καλάθι μας και ταυτόχρονα να μένει ελεύθερο και το τρίποντο. Ανεξήγητο το σημερινό κοουτσάρισμα του Γιαννάκη. Δεν έδωσε πιο ουσιαστικό ρόλο στον Μπέλ και τον Γουίβερ σε έναν αγώνα που απουσίαζε ο Βον, άφησε ξανά τον Μπένσον παρόλο που έδειχνε να υπερέχει κοντά στο καλάθι ενώ μέχρι και τον Μόραντ που έδωσε ενέργεια στην ομάδα τον ξέχασε στον πάγκο.

 Η  ομάδα ακόμη παλεύει για να κάνει τα βασικά και αυτό όταν συνεχίζει να συμβαίνει μετά από τόσα παιχνίδια δείχνει ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Σήμερα μπορεί να έβαλαν τις χερούκλες τους οι γκρί για να χάσουμε από αυτή την αστεία ομάδα αλλά αυτό δεν αναιρεί τα δικά μας λάθη και αδυναμίες. Η ομάδα πρέπει επιτέλους να αρχίσει να παίζει ουσιαστικό μπάσκετ και όχι να είναι η χειρότερη επίθεση του πρωταθλήματος. Αν για να γίνει αυτό θα πρέπει να αντικατασταθούν κάποιοι από τους ξένους μας τότε ο Δράκος θα πρέπει να είναι ο πρώτος που θα το απαιτήσει γιατί αυτή η εικόνα δεν τιμάει ούτε τον ΑΡΗ αλλά ούτε και τον ίδιο…

ΥΓ. Μετά από τόσα που έχει περάσει αυτός  ο σύλλογος και ο κόσμος του θα ήλπιζες να γινόμασταν ολίγον τι σοφότεροι και να μην επαναλαμβάναμε τα ίδια λάθη. Αντιθέτως βλέπεις ένα "παρεάκι" να έχει παρασύρει μερίδα του κόσμου και να βρίσκει το κουράγιο να "χαρεί που δικαιώνεται" μετά από τέτοιες ήττες. Όποιος έχει τα @@ να αναλάβει την ομάδα ας παρουσιαστεί στον κόσμο και θα τον στηρίξουμε. Μέχρι όμως να φανεί φως στον ορίζοντα, το να "πριονίζετε" η προσπάθεια του Δράκου είναι έγκλημα.

ΥΓ2. Και ας το ξαναγράψουμε συνοπτικά… το ότι η ομάδα ήταν κακή σήμερα δεν αναιρεί το χειρουργείο  που έγινε.

Την δυνατότητα να δώσει τέλος στο αρνητικό σερί με τις 4 συνεχόμενες ήττες θα έχει αύριο ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στον εξίσου προβληματικό συμπολίτη. Μπορεί η ομάδα μας να μη βρίσκεται ακόμη σε καλή κατάσταση αλλά σίγουρα αν κάνει έστω τα βασικά που μας έχει δείξει ότι μπορεί θα καταφέρει να φύγει με μια σπουδαία νίκη ψυχολογίας!

Η αισιοδοξία που εκπέμπει ο Π.Γιαννάκης και η πεποίθηση του ότι η ομάδα σύντομα θα βρει το δρόμο της και θα αρχίσει να αποδίδει σύμφωνα με τις πραγματικές δυνατότητες της είναι αυτό που μας κάνει ακόμη και μετά από ήττες να κρατάμε τα θετικά. Γιατί ανεξάρτητα από τις  συνεχόμενες ήττες και στα 4 τελευταία παιχνίδια η ομάδα έδειξε κάποια καλά στοιχεία αλλά δεν είχε την απαραίτητη σταθερότητα και διάρκεια στο παιχνίδι της. Ιδίως στα τελευταία 2 με Ολυμπιακό και Μπάνβιτ έδειξε ένα πιο σκληρό πρόσωπο στην άμυνα. Στην Τουρκία μάλιστα είδαμε τον Αθηναίου να ανεβάζει στροφές και τον Μπένσον να δίνει λύσεις χωρίς ωστόσο να υπάρχει συνέπεια και συγκέντρωση για 40'. Ο μπαογκ όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι Μπάνβιτ ή Ολυμπιακός. Έχει τα δικά του προβλήματα, με την αποχώρηση του Ντίλαρντ αλλά και τη δυσαρέσκεια του ανερχόμενου γκουρού Παπαθεοδώρου που είναι με το ένα πόδι εκτός της ομάδος. Ενώ και ο Κρούμπαλι μέχρι χθες ήταν εκτός προπονήσεων. Άλλωστε τους είδαμε και στο παιχνίδι του κυπέλλου όπου στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα κάναμε πλάκα και μόνο όταν χαλαρώσαμε κατάφεραν απλά να μειώσουν το τελικό σκορ.  Αν λοιπόν σε εκείνο το παιχνίδι ο Μπένσον και ο Μπελ που μόλις είχαν κατέβει από το αεροδρόμιο τους έκαναν τη ζημιά πόσο τώρα που η ομάδα έχει και κάμποσα παιχνίδια στην πλάτη της. 

Ευκαιρία είναι να πάρουμε μια νίκη ψυχολογίας και παράλληλα να τους βυθίσουμε ακόμη περισσότερο στα προβλήματα τους. Ο Γιαννάκης γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι αυτό το παιχνίδι για όλους μας και είναι βέβαιο ότι θα προετοιμάσει την ομάδα κατάλληλα. Συγκέντρωση, μαχητικότητα και η νίκη εύκολα ή δύσκολα θα έρθει. Με Δράκο στον πάγκο, από αυτούς τουλάχιστον δεν χάνεις γιατί ξυπνάει τους εφιάλτες τους! ΑΡΗ ΔΙΠΛΟ ΔΙΠΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ!

Ο άνεμος αισιοδοξίας και η νοοτροπία νικητή που έφερε η παρουσία του Π.Γιαννάκη στην ομάδα μας αποδείχθηκαν αρκετά ώστε η ομάδα μας να φθάσει σε μια εύκολη νίκη και να πάρει  την πρόκριση στα ημιτελικά. Η πολυφωνία στην επίθεση, η μαχητικότητα στα ριμπάουντ και η εξαιρετική άμυνα βοήθησαν να ξεπεραστεί η αδυναμία στην κυκλοφορία της μπάλας και να έρθει η νίκη πολύ πιο εύκολα από όσο πολλοί πίστευαν πριν την έναρξη της αναμέτρησης.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τους 2 προπονητές να προσπαθούν να αιφνιδιάσουν ο ένας τον άλλο κρατώντας στο ξεκίνημα τα δυνατά χαρτιά τους στον πάγκο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δούμε ένα κάκιστο πρώτο δεκάλεπτο και με τις 2 ομάδες να παλεύουν να βρουν τα πατήματα τους.  Ακόμη και έτσι φάνηκε από το ξεκίνημα ότι η ομάδα μας είχε περισσότερες λύσεις στην επίθεση αλλά και στην άμυνα υπήρχαν εξαιρετικές αλληλοκαλύψεις. Ο Βασιλόπουλος ήταν το σημείο αναφοράς κυρίως στο πρώτο ημίχρονο και επιβεβαίωσε όσους πίστευαν εξαρχής σε αυτή τη μεταγραφή . Με το που άρχισαν να λύνονται τα χέρια των παικτών και οι Γουίβερ, Βον και Μπέλ διαδοχικά να βρίσκουν τον δρόμο προς το καλάθι καταφέραμε να χτίσουμε μια διαφορά. Το τελευταίο μεταγραφικό απόκτημα ο Μπένσον με το που μπήκε έκανε τη διάφορα και έχει καθοριστική παρουσία σε επίθεση και άμυνα. Το +19 αποτύπωνε ξεκάθαρα την  ανωτερότητα μας και   όλα έδειχναν ότι η πρόκριση δεν χανόταν με τίποτα. Η πιεστική άμυνα των παικτών του συμπολίτη σε όλο το γήπεδο σε συνδυασμό με την ανοχή των διαιτητών αλλά και την επιπολαιότητα των παικτών επέτρεψε στους φιλοξενούμενους να ελπίζουν ότι μπορούν να κάνουν την ανατροπή χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα.  Αν και πρώτο παιχνίδι η ομάδα έδειξε ότι έχει δυνατότητες για σπουδαία πράγματα. Η πολυφωνία στην επίθεση και η ηγετική προσωπικότητα που διαθέτουν αρκετοί από τους παίκτες  μας δείχνουν ότι φέτος δεν πρόκειται να χαριστούμε σε κανέναν. Ενώ η εξαιρετική άμυνα χωρίς ανούσιο πρέσιγνκ αλλά με έξυπνες αλληλοκαλύψεις και παγίδες αποτελεί κομμάτι της φιλοσοφίας μας του νέου προπονητή και σίγουρα θα αποτελέσει το σημείο αναφοράς στη φετινή προσπάθεια.  Το σημαντικό φυσικά όπως σε κάθε ομάδα στα πρώτα της βήματα είναι να υπάρχει συνέχεια και βελτίωση. Ο ΑΡΗΣ σήμερα απέδειξε ότι έχει ταλέντο και ότι με σκληρή δουλειά υπό την καθοδήγηση του Π.Γιαννάκη, φέτος μπορεί να πετύχει σπουδαία πράγματα!

Παλέ από τα παλιά ζήσαμε  σήμερα με το πάρτι να έχει στηθεί από νωρίς και να μην λέει να σταματήσει με τίποτα. Η αποθέωση που γνώρισε ο Δράκος με τη λήξη αλλά και τα χαμογελαστά πρόσωπα που έβλεπες στην κερκίδα δείχνουν ότι φέτος ο ΑΡΗΣ παρά τα δεδομένα οικονομικά προβλήματα μπορεί να αλλάξει  σελίδα σε αγωνιστικό επίπεδο. Δεν θα βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα αλλά είναι φανερό ότι κάποια πράγματα φέτος έχουν γίνει πιο σωστά από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Και αυτό είναι κάτι  που  θα φανεί ακόμη περισσότερο στη συνέχεια! Άντε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ βγάλε μας γούστα!

ΥΓ. Ρε το φαβορί της προπαγάνδας… πάλι φάπα…

ΥΓ2. Και όμως το καλοκαίρι κάποιοι χαλάστηκαν με την μεταγραφή του Βασιλόπουλου...

ΥΓ3. Ας μη χαλάσουμε το καλό κλίμα με αναφορές σε παρουσίες και απουσίες από τα επίσημα.

ΥΓ4. Κάνε την ομάδα πάλι πρώτη, Παναγιώτη,  Παναγιωωωωωωωτη!!

Μπορεί οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν στο τέλος της προηγούμενης σεζόν και το κλίμα καταστροφολογίας που δημιουργήθηκε τους προηγούμενους μήνες να γέννησε κάποιες αμφιβολίες σχετικά με το ντέρμπι του κυπέλλου αλλά η χθεσινή ανοιχτή προπόνηση και το καλωσόρισμα του κόσμου στον Π.Γιαννάκη και τους παίκτες του έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους.  Ο ΑΡΗΣ είναι το απόλυτο φαβορί για την πρόκριση  και την Τετάρτη το απόγευμα(19.00)  με τη νίκη απλά θα το επιβεβαιώσουμε!

Η ομάδα αυτό το καλοκαίρι πέρασε από χίλια δύο κύματα. Και αν η παρουσία του Π.Γιαννάκη αποδείχθηκε αρκετή για να κρατήσει ανεπηρέαστη την ομάδα κατά την προετοιμασία από ότι συμβαίνει σε διοικητικό επίπεδο η κωλυσιεργία στην ολοκλήρωση των μεταγραφών ήταν ένα ρεαλιστικό εμπόδιο στα πλάνα του προπονητή μας. Παρόλα αυτά 48 ώρες πριν το ντέρμπι ο κόουτς έχει πλέον και τον Μπέλ  και τον Μπένσον και τον Πέτγουεϊ. Και αυτό είναι υπέρ αρκετό για να κερδίσει ο ΑΡΗΣ μέσα στην έδρα του αυτόν τον μπάογκ που όσο και αν προσπαθούν να μας αποπροσανατολίσουν με την ασπρόμαυρη προπαγάνδα τους(και την μίρλα κάποιων συνοπαδών μας) είχαν και έχουν και αυτοί τα δικά τους προβλήματα με τραυματισμούς αλλά και τις καθυστερημένες αφίξεις των ξένων τους… Όταν όμως οι δύο ομάδες πατήσουν το πόδι πάνω στο παρκέ γύρω τους θα υπάρχουν 5500 χιλιάδες Αρειανοί έτοιμοι να σπρώξουν την ομάδα προς τη νίκη. Και φυσικά στην άκρη του πάγκου θα υπάρχει ο Π.Γιαννάκης, ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για να προετοιμάσει τους παίκτες του και να τους οδηγήσει στη νίκη σε ένα ιδιαίτερο παιχνίδι όπως είναι αυτό.

Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Η διοίκηση και  ο προπονητής γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι υπάρχει αυτό το σημαντικό παιχνίδι χωρίς γυρισμό. Οφείλουν άπαντες  να παρουσιαστούν πανέτοιμοι και να κάνουν το αυτονόητο. Όσο για την στήριξη αυτή ήταν εξαρχής δεδομένη και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην ανοιχτή προπόνηση της Δευτέρας. Το παιχνίδι με τον μπαογκ αποτελεί ιδανική ευκαιρία για τον Π.Γιαννάκη και τους παίκτες του να μας φτιάξουν για τα καλά από το πρώτο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς! Όλοι στο Παλέ για το πρώτο ξεπουπούλιασμα με συνταγή από τα παλιά με τον μέτρ του είδους Παναγιώτη Γιαννάκη! ΠΑΤΗΣΤΕ  ΤΟΥΣ!

ΥΓ. Ρε εσείς οι στοιχηματζήδες... είναι δυαντόν να δίνετε φαβορί τον ΑΡΗ? μα αφου ο Λάσκαρης δεν... παίκτες δεν... σέντερ δεν... φιλικά δεν... και οι άλλοι "πετάνε"... πως γκενεν αυτό?!?!?

Με τον Ντραγκίσεβιτς να κάνει όργια στο πρώτο ημίχρονο, τον Κάμινγκς να παίρνει την σκυτάλη στο δεύτερο ημίχρονο στο σκοράρισμα, τον Γιάνκοβιτς να βγάζει την ποιότητα του και τον Ξανθόπουλο να παίζει σαν παθιασμένος εικοσάρης ο ΑΡΗΣ μας "σκούπισε" τον συμπολίτη μέσα στην έδρα του στέλνοντας τους για πρόωρες διακοπές. Μια νίκη που αποτελεί τόνωση ηθικού τόσο για όλη την ομάδα όσο και για όλους εμάς και αποκαθιστά κατά κάποιο τρόπο την τάξη μιας και μετά τις 2 ήττες στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος αλλά και την μετριότατη εικόνα μας όλη την χρονιά οι "ανύπαρκτοι" συμπολίτες είχαν βγάλει γλώσσα...

Όπως το περιμέναμε εξελίχθηκε σε μεγάλο βαθμό το σημερινό παιχνίδι με τον ΑΡΗ απελευθερωμένο ψυχολογικά να σουτάρει με εκπληκτικά ποσοστά. Ο Ντραγκίσεβιτς βρήκε τους χώρους, πήρε τις πρωτοβουλίες και για 20' πραγματοποίησε μια ονειρική εμφάνιση υπενθυμίζοντας σε όλους μας ότι ήρθε με τον "τίτλο" του πρώτου σκόρερ της αδριατικής λίγκας. Ο Ξανθόπουλος καθοδηγούσε μαεστρικά την ομάδα, ο Ζάρας στα λίγα λεπτά που αγωνίσθηκε έδωσε λύσεις στην επίθεση ενώ στην άμυνα φανήκαμε σαφώς πιο διαβασμένοι από τον αγώνα του Σαββάτου. Στο τρίτο δεκάλεπτο η πίεση του μπάογκ έγινε έντονη και σε συνδυασμό με την εμετική διαιτησία που πάλευε να γυρίσει το παιχνίδι κατάφερε να μειώσει την διαφορά που είχε φθάσει και στο +13. Εκεί η ομάδα έδειξε χαρακτήρα, έπαιξε καλές άμυνες, βρήκε πόντους από τον Κάμινγκς και τον Γιάνκοβιτς αλλά και βοήθειες από άλλους παίκτες όπως τον Τζάκσον και τον Τσαϊρέλη και διατήρησε το προβάδισμα μέχρι το τέλος. Ένα προβάδισμα που πήρε από την αρχή του αγώνα και δεν τον έχασε ούτε για μια στιγμή!

Μπράβο σε όλους για την σημερινή νίκη μιας και ήταν κάτι που το θέλαμε όλοι πάρα πολύ. Θα πρέπει όμως αυτή την νίκη να μην της δώσουμε παραπάνω αξία από όσο της αναλογεί γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο φετινός ΑΡΗΣ το περασμένο καλοκαίρι "χτίστηκε" για πολλά παραπάνω πράγματα. Το ελάχιστο που θα έπρεπε να είχε κάνει ο φετινός ΑΡΗΣ στο πρωτάθλημα θα έπρεπε να είναι μια πορεία ανάλογη της αποτυχημένης ΑΕΚ όπου θα τον διαχώριζε αγωνιστικά από ομάδες όπως ο μπάογκ, το Ρέθυμνο και ο Κολοσσός. Πλέον θα πρέπει η ομάδα να μην χαλαρώσει αλλά αντιθέτως να πιστέψει ότι μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω. Και αν με τον Ολυμπιακό το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι να παρουσιαστεί ανταγωνιστικός με την ΑΕΚ οφείλει να τα δώσει όλα για να κατακτήσει την 3η θέση. Έτσι μπας και τελειώσει η χρονιά με ένα αμυδρό χαμόγελο. Όσο για τους ανύπαρκτους απλά φάνηκε η γύμνια τους και το πόσο τυχαίες ήταν οι νίκες στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. 

ΥΓ. Δεν θα γκρινιάξουμε σήμερα αν και υπήρχαν σημεία στον αγώνα άξια σχολιασμού... όπως άξιο σχολιασμού είναι η επιλογή των σπίκερ για MVP του αγώνα! Στην Ελλάδα είμαστε και κάπως έτσι χτίζονται καριέρες...

ΥΓ2. Για την Ελληνική διαιτησία τα λόγια είναι περιττά. Παιχνίδι για σεμινάριο διαιτησίας για το πως δεν θα πρέπει να σφυρίζουν.

ΥΓ3. Να κερδίζεις και να μην σε αφήνουν να το χαρείς... αναμενόμενο ότι οι διάφοροι δημοσιογραφίσκοι θα χρησιμοποιούσαν αυτή την νίκη για να συνεχίσουν το έργο τους και να βοηθήσουν την καριέρα του MVP. Καλό θα ήταν όπως ζητάνε από τον κόσμο να μην "πιέζει" τον Λάσκαρη να το κάνουν και ίδιοι. Μας κουράσατε με το αγαπημένο σας παιδί... 

ΥΓ4. Πλέον ούτε με τον ΑΡΗ δεν γεμίζουν οι ανύπαρκτοι το γήπεδο. Σίγουρα η αγάπη του κόσμου του ΑΡΗ για το μπασκετικό τμήμα δεν συγκρίνεται με αυτή των οπαδών του συμπολίτη για την ομάδα τους αλλά καλό είναι να αναγνωρίσουμε ότι όσο "νοικοκύρεμα" και αν κάνεις η έλλειψη οράματος και η αγωνιστική μετριότητα μαθηματικά οδηγεί σε άδειο γήπεδο...

Την μεγάλη ευκαιρία για να πάρει την νίκη πρόκριση θα έχει η αγαπημένη μας ομάδα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας το απόγευμα της Τετάρτης. Εκεί όπου ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του απελευθερωμένοι ψυχολογικά μετά την αγχωτική νίκη στο Nick Galis Hall θα πρέπει να τελειώσουν την σειρά αν δεν θέλουν να οδηγηθούν σε τρίτο παιχνίδι με την πλάτη στον τοίχο. Ένα ακόμη ντέρμπι όπου στο χέρι μας είναι να το κάνουμε εύκολο και να πάρουμε τη νίκη αδιαφορώντας για την εκ των έσω προσπάθεια μεγαλοποίησης του ανύπαρκτου αντιπάλου μας.

Αγωνιστικά δύσκολα να περιμένουμε πολύ διαφορετικά πράγματα σε σχέση με τον αγώνα του Σαββάτου αν και ο ΑΡΗΣ σε μεγάλο βαθμό λόγω των συγκυριών έχει τη δυνατότητα να αιφνιδιάσει τον αντίπαλο του. Η φυσιολογική απόδοση του Κάμινγκς αλλά και η αξιοποίηση του Σκότ από τον Δ.Πρίφτη είναι τα 2 στοιχεία που μπορεί να αλλάξουν την εικόνα του αγώνα. Αν μάλιστα ο τραυματισμός του Σόμπι δεν είναι ακόμη ένα μπαοκτσίδικο τέχνασμα και αποδειχθεί αληθινός τότε πολύ δύσκολα ο συμπολίτης να μπορέσει να βελτιώσει την εικόνα του σε σχέση με την τελευταία μας αναμέτρηση. Η άμυνα θα παίξει σημαντικό ρόλο αλλά η ευστοχία στα μακρινά σουτ είνα αυτή που θα κάνει τη διαφορά και θα κρίνει τον νικητή. Ενώ και λόγω της κατάντιας και των 2 ομάδων ακόμη και οι βολές θα είναι ένας παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει στη νίκη μιας και δύσκολα το διαιτητικό τρίο να ξεφύγει από τον κανόνα των πολλών φάουλ. Πάντως αν ο ΑΡΗΣ πάρει αυτά που πήρε το Σάββατο από τον "ελληνικό κορμό" του δύσκολα να χάσει το παιχνίδι. Ενώ ο Κάμινγκς αν έχει κέφια ίσως να καταφέρει να το τελειώσει και μόνος του!

Και μόνο ότι μιλάμε για έναν αντίπαλο που τον κερδίσαμε  με τους 2 από τους 4 ξένους μας να είναι θεατές, τον καλύτερο μας παίκτη να κάνει μια από τις χειρότερες εμφανίσεις του, την ομάδα να αστοχεί σε 13 βολές και στο τέλος να μην μπορούμε να κάνουμε ούτε το φάουλ που θα μας χάριζε στην κανονική διάρκεια τη νίκη λέει πολλά. Περι κατορθώματος πρόκειται που χάσαμε 2 φορές από αυτούς... Πάντως παρακολουθώντας πως λειτουργεί ο φετινός ΑΡΗΣ από την αρχή της χρονιάς και ιδιαίτερα στα σημαντικά παιχνίδια θα πρέπει να τα δώσουν όλα αύριο για τη νίκη. Διαφορετικά το γεμάτο Παλέ μάλλον σαν βαρίδιο θα λειτουργήσει για αυτήν την ομάδα παρά για πανοπλία... Για αυτό διπλό στο κρατικό για να τελειώνουμε με τους ανύπαρκτους!

ΥΓ. Το οτι εξακολουθείτε ακόμη και σήμερα να μεγαλώνετε έναν αντίπαλο σαν τον μπάογκ και να αναδεικνύετε την συγκεκριμένη σειρά σε παιχνίδια της χρονιάς τα οποία περιμέναμε πως και πως, απλά επιβεβαιώνετε όλους όσους σας θεωρούν λίγους για τον ΑΡΗ μας...

Μετά από απραξία σχεδόν 3 εβδομάδων ήρθε η στιγμή που η αγαπημένη μας ομάδα θα παλέψει για να "χρυσώσει το χάπι" σε μια χρονιά όπου μας κέρασε επί το πλείστον πίκρες και απογοητεύσεις. Φυσικά όταν μιλάμε για παιχνίδι κόντρα στον συμπολίτη τα πάντα περνάνε σε δεύτερη μοίρα και το μόνο που έχουμε στο μυαλό μας είναι η νίκη. Μια νίκη που τη χρωστάνε οι παίκτες και το τεχνικό τιμ τόσο στους εαυτούς τους όσο και σε όλους εμάς. Οι 2 ήττες στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος ήταν κάτι το ακατανόητο και η "σκούπα" σε αυτή την σειρά των πλέιοφς θα πρέπει να είναι η απάντηση μας!

Με τον Σκότ να βρίσκεται εδώ και 20 ημέρες περίπου στη Θεσσαλονίκη και να προπονείται καθημερινά με τους νέους του συμπαίκτες άπαντες ελπίζουμε πάνω στο παρκέ να δώσει τις βοήθειες και τις λύσεις που περιμένει ο προπονητής του. Μπορεί στο τελευταίο παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΚ και χωρίς τον Σκότ να πήραμε τη νίκη αλλά στα πλέιοφς με το ένα παιχνίδι να είναι κοντά χρονικά στο επόμενο όσοι περισσότεροι παίκτες είναι ετοιμοπόλεμοι τόσο καλύτερα. Ιδίως όταν απέναντι μας έχουμε αυτόν κακομοίρη συμπολίτη που όμως καταφέρνει κυρίως λόγω της εμπειρίας του προπονητή συχνά πυκνά να πετυχαίνει περισσότερα από όσα του αναλογούν. Αυτό ακριβώς θα πρέπει να προσέξει η ομάδα μας αύριο ώστε να μην πέσει ξανά στην παγίδα του συμπολίτη που φέτος κέρδισε 2 παιχνίδια απέναντι μας χωρίς καν να καταλάβει κανείς πως έγινε κάτι τέτοιο. Τα 2 παιχνίδια του πρωταθλήματος θα πρέπει να είναι ο οδηγός για τον Δ.Πρίφτη και τους παίκτες του. Ο κόσμος και το θρυλικό Παλέ είναι η δύναμη αυτής της ομάδος και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το εκμεταλλευτούν οι παίκτες μας και όχι κάτι που θα τους αγχώσει.

Όπως είπαμε και στην αρχή όταν έχουμε απέναντι μας αυτή την ομάδα το να μιλάμε για κίνητρο είναι κάτι το περιττό. Παρόλα αυτά καλό είναι να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας και ιδιαίτερα αυτοί που μας εκπροσωπούν πάνω στο παρκέ να μην υποτιμούν την νοημοσύνη μας. Ναι η χρονιά δεν έχει τελειώσει, ναι ο ΑΡΗΣ για λόγους γοήτρου πρέπει να "σκουπίσει" τον συμπολίτη, να κοντράρει όσο μπορεί τον Ολυμπιακό και εφόσον καταλήξουμε στον "μικρό τελικό" να προσπαθήσει να κατακτήσει την 3η θέση. Όταν όμως πέρσι σχεδόν σύσσωμη η ομάδα(και δυστυχώς πολλοί συνοπαδοί μας) μιλούσε για άνευ ουσίας αγώνες και μια 3η θέση ανάξιας αναφοράς το να ακούς εντελώς κάτι διαφορετικό φέτος από τους ίδιους ανθρώπους μόνο και μόνο γιατί οι ουσιαστικοί στόχοι χάθηκαν νωρίς και με σχεδόν απογοητευτικό τρόπο είναι κάτι που κανέναν μας δεν πείθει. Νίκη και μόνο νίκη με τους ανύπαρκτους!

ΥΓ. Μετά από την "λειψυδρία" σε ξένους παίκτες που παρατηρήσαμε τα τελευταία χρόνια τώρα είχαμε και "λειψυδρία" σε ομάδες  για φιλικό...