Πέμπτη, 05 Δεκεμβρίου 2024

Πιστός στις συνήθειες του και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας, τα έδωσε όλα κόντρα στη Βενέτσια, κατάφερε να επιστρέψει από το -20 και να διεκδικήσει στα ίσια τη νίκη αλλά στο τέλος δεν μπόρεσε να πανηγυρίσει τη νίκη. Ο εκπληκτικός Γουίλις προσπάθησε να το κερδίσει μόνος του αλλά στο τέλος και αυτός δεν είχε το καθαρό μυαλό όπως και οι Κούπερ και Νόλεϊ παρά την καλή τους εμφάνιση. Χειροκροτήματα και νεύρα στο φινάλε. Από την μια όλοι αναγνωρίζουν την προσπάθεια παρά τα προβλήματα με τους τραυματισμούς από την άλλη όμως η συνολική εικόνα της ομάδας αρχές Δεκεμβρίου είναι απογοητευτική.

ΘΟΛΩΜΕΝΑ ΜΥΑΛΑ, ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΚΟΡΜΙΑ

Βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο μπήκε η ομάδα στο αποψινό παιχνίδι είναι να απορείς με την προετοιμασία που έγινε. Παίκτες μπερδεμένοι σε όλο το μήκος και πλάτος του παρκέ! Δεν ήξεραν που να κινηθούν, έπεφτε ο ένας πάνω στον άλλον και στην άμυνα έμοιαζαν με παιδάκια που προσπαθούσαν να σταματήσουν κάποιους σταρ του NBA. Στο ίδιο τέμπο και ο κόουτς που όσα νεύρα και αν έβγαζε εκεί στον πάγκο οι κινήσεις του έδειχναν κάτι εντελώς διαφορετικό και αρκετά παθητικό. Το 21-41 στα μισά του 2ου δεκαλέπτου ήταν η αποτύπωση της εικόνας ενός αγώνα όπου ο ΑΡΗΣ απουσίαζε εκτός του Νόλεϊ που έμοιαζε εξαρχής ο πιο μπαρουτοκαπνισμένος από όλους.

ΚΟΥΠΕΡ, ΝΟΛΕΪ ΚΑΙ ΓΟΥΙΛΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ …ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗ ΜΕΣΗ

Με ένα προσωπικό κρεσέντο 11 συνεχόμενων πόντων, ο Κούπερ φώναξε βροντερό παρών στο παιχνίδι και μαζί ο ΑΡΗΣ έδειξε τα πρώτα σημάδια ζωής. Από εκεί που η διαφορά είχε κάτσει στο -20 αρχίσαμε να την ροκανίζουμε. Οι πόντοι του Κούπερ και του Νόλεϊ αφύπνισαν και τους υπόλοιπους που με αρκετή καθυστέρηση ανέβασαν την ένταση στην άμυνα. Η αντεπίθεση του ΑΡΗ γιγαντώθηκε όταν ο Γουίλις αποφάσισε να βγει μπροστά. Ο Αμερικάνος έκανε ότι ήθελε στο γήπεδο με όποιο τρόπο ήθελε. Άλλες φορές με λογική, άλλες φορές με τρέλα, τις περισσότερες όμως φορές την έβαζε την μπάλα στο καλάθι. Όλα αυτά όμως μέχρι τα μισά της 4ης περιόδου όπου η κούραση έκανε την εμφάνιση της και το προσπέρασμα για πρώτη φορά στο παιχνίδι με 70-69 δεν είχε συνέχεια. Και πως να έχει όταν στα τελευταία λεπτά η ομάδα θυμήθηκε όλα τα στραβά της και είπε να τα στριμώξει στα 3-4 λεπτά που απέμεναν. Μπλοκ άουτ ούτε για πλάκα, πολλά χαμένα ριμπάουντ, μαλθακότητα στην άμυνα και κακές επιλογές στην επίθεση.

ΚΟΥΠΕΡ ΚΑΙ ΓΟΥΙΛΙΣ ΕΚΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ «ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ» ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Και τι δεν έχουμε ακούσει και δει φέτος με την «ειδική διαχείριση» των παικτών από τον Καστρίτη. Όλοι οι παίκτες θέλουν τον χρόνο τους, όλοι θέλουν τον τρόπο τους, όλα πρέπει να γίνουν σιγά σιγά ώστε να κατανοήσει ο καθένας την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας, 2 εβδομάδες θέλει ο ένας για να βρει αγωνιστικό ρυθμό, 1 μήνα θέλουν οι άλλοι για να μάθουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ και τον Δεκέμβρη θα είμαστε. Αυτά ακούμε μαζί με ύμνους για τα μεγαθήρια αντιπάλους μας που πάνω στο παρκέ όμως  με το ζόρι κερδίζουν αυτόν τον προβληματικό γεμάτο απουσίες ΑΡΗ. Και ξαφνικά σκάνε μύτη 2 νέοι Αμερικάνοι και με συνοπτικές διαδικασίες επιβεβαιώνουν τα αυτονόητα. Έτοιμοι παίκτες με τσαγανό που δεν χρειάζονται κανά μήνα για να μας δείξουν αν ξέρουν ή δεν ξέρουν μπάσκετ. Έτσι απλά ο Γουίλις και ο Κούπερ στην δεύτερη εμφάνιση τους έκλεψαν την παράσταση. Μέχρι και ο Φίλλιος στην επιστροφή του έκλεισε το μάτι στον Καστρίτη που δεν τον ήθελε το καλοκαίρι. Και τελικά σήμερα ίσως και να είδαμε τον 2ο καλύτερο πόιντ γκαρντ που έχει το ρόστερ. Γιατί σε αυτόν τον ΑΡΗ ακόμη και να μπορείς να κατεβάσεις την μπάλα και να περάσεις το κέντρο εγκαίρως έχει την αξία του. Μόνο ο Νόλεϊ δείχνει να βελτιώνεται. Οι υπόλοιποι στάσιμοι, στην καλύτερη περίπτωση με κάποιες αναλαμπές. Φταίει η διαδικασία,  φταίει που τους επέλεξαν. Καλό θα είναι για την ομάδα κάποια στιγμή να ειπωθεί το τι φταίει. Εκτός και αν βολεύει να λέμε ότι φταίνε οι τραυματισμοί.

ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΣΤΟΙΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ

Η κακή άμυνα σε μεγάλα κομμάτια του παιχνιδιού και τα πολλά χαμένα ριμπάουντ για ακόμη ένα παιχνίδι που παλέψαμε ήταν η πληγή που έφερε την ήττα. Σπουδαία εμφάνιση από τον Γουίλις που λίγο έλειψε να το κερδίσει μόνος του. Αρκετά καλοί και ο Κούπερ με τον Νόλεϊ.  Όταν όμως από τους 74 πόντους που πέτυχες τους 61 τους πέτυχαν μόλις 3 παίκτες τότε το μόνο που μπορείς να περιμένεις είναι να επιστρέψουν οι τραυματίες μπας και οι 3 γίνουν 5-6. Για βελτίωση σε άμυνα, ριμπάουντ, κλπ. ούτε λόγος.   

ΥΓ. 2-3 μπλοκ άουτ να μπορούσε να κάνει η ομάδα στο τέλος και θα είχαμε νικήσει. Υπομονή του χρόνου αν αυξηθεί το μπάτζετ μπορεί να δούμε και κανά μπλοκ άουτ...

Κατηγορία Μπάσκετ

Ισοπαλία αποκλεισμός στις λεπτομέρειες για τον ΑΡΗ μας που παρουσιάστηκε αισθητά βελτιωμένος σε σχέση με την εικόνα του στις τελευταίες αναμετρήσεις. Προηγήθηκε, είχε τις ευκαιρίες του και για το 2ο γκολ αλλά στο τέλος η ΑΕΚ ήταν αυτή που πήρε αυτό που ήθελε.  Η αναποτελεσματικότητα μας στις κλασσικές ευκαιρίες και η έλλειψη λύσεων από τον πάγκο ήταν αυτά που μας στοίχισαν σήμερα. Παγωμάρα στον κόσμο που αν και είδε την ομάδα να το παλεύει στο τέλος ήρθε ο αποκλεισμός.

ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΜΟΡΟΝ ΕΙΧΕ ΟΜΩΣ ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΘΟΣ

Με την έκπληξη στο αρχικό σχήμα να έχει να κάνει με την απουσία του Μορόν και την τοποθέτηση του Ντιαντί στην κορυφή της επίθεσης ο ΑΡΗΣ μπήκε πολύ διαφορετικός σε σχέση με τα τελευταία παιχνίδια. Κάλυπτε σωστά τους χώρους, είχε ένταση στο παιχνίδι του και ανέβαζε τον ρυθμό όποτε του δινόταν η ευκαιρία. Κάτι που αιφνιδίασε την ΑΕΚ και έφερε τον Σουλεϊμάνοφ μια ανάσα από το γκολ μόλις στο 4’. Ο Μπρινιόλι όμως αντέδρασε σωστά. Ξανά ο Σουλεϊμάνοφ αστόχησε παρά την ωραία ενέργεια του αλλά και ο Ντιαντί έχασε μια ευκαιρία από αυτές που δεν χάνονται. Νωρίτερα η ΑΕΚ είχε την δική της μεγάλη στιγμή με τον Οντουμπάτζιο να παίρνει την κεφαλιά ανάμεσα στους 2 κεντρικούς μας αμυντικούς και να στέλνει την μπάλα στο δοκάρι.

ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΕ ΓΚΟΛ Ο ΜΟΡΟΝ

Σαν να μην του έφθανε του Ντιαντί η αστοχία του τραυματίστηκε κιόλας δίνοντας τη θέση του στον Λορέν Μορόν στο 40’. Μόλις λίγα λεπτά αργότερα ο Ισπανός διάβασε ιδανικά την σέντρα του Μόντσου, έκανε σε σωστό timing την κίνηση προς την μπάλα και με ωραία κεφαλιά έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα μας.

ΔΕΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕ ΤΟ ΜΟΜΕΝΤΟΥΜ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΔΟΘΗΚΑΝ

Με τον ΑΡΗ μας να έχει ισοφαρίσει το σκορ του πρώτου αγώνα ο ενθουσιασμός στις κερκίδες είχε εκτοξευτεί και έσπρωχνε τους παίκτες μας προς το δεύτερο γκολ. Στο ξεκίνημα του Β ημιχρόνου ο Σίστο παραλίγο να μας έβαζε σε θέση πρόκρισης αλλά ο Μπρινιόλι με μια απίστευτη απόκρουση κράτησε το σκορ. Στη συνέχεια η ΑΕΚ κυρίως χάρη στις αλλαγές που έγιναν άρχισε να ανεβάζει την απόδοση της και να γίνεται πιο απειλητική. Παρόλα αυτά η ομάδα μας έψαχνε την ευκαιρία της για να βρει το γκολ της πρόκρισης και παραλίγο θα το έβρισκε και πάλι από τον Μορόν που στο 78’ πήγε να κρεμάσει τον αντίπαλο γκολκιπερ αλλά χωρίς επιτυχία. Λίγα λεπτά αργότερα η ΑΕΚ κατάφερε να ισοφαρίσει σε μια στιγμή που και η άμυνα μας δεν αντέδρασε σωστά αλλά και η μπάλα μετά την απόκρουση του Κουέστα στρώθηκε στον Μαρσιάλ για να σκοράρει.  Στον χρόνο που απέμεινε δεν παίχτηκε ποδόσφαιρο, με τον Φωτιά, το VAR και τις καθυστερήσεις των παικτών της ΑΕΚ να μας στερούν μια ύστατη προσπάθεια. Ύστατη προσπάθεια που ακόμη και στην τελευταία φάση της αναμέτρησης δεν θέλησε να μας της δώσει ο Φωτιάς. Ένας Φωτιάς που στο Β ημίχρονο έπαιξε ξεκάθαρα ΑΕΚ.

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Προσπάθησε, το πάλεψε, έφθασε κοντά στο να πετύχει, στο τέλος όμως δεν τα κατάφερε. Έτρεχε, έβγαινε μπροστά από τη μπάλα, δεν δίσταζε στις μακρινές μπαλιές ενώ στην άμυνα πίεζε σωστά. Μια εικόνα που έκανε το παιχνίδι του Σαββάτου να μοιάζει με μακρινή ανάμνηση. Σε παιχνίδια σαν και αυτό  όμως τις ευκαιρίες που σου παρουσιάζονται πρέπει να τις εκμεταλλεύεσαι και αυτή η αναποτελεσματικότητα, μας στέρησε την πρόκριση. Άγνωστο αν οι ομιλίες του προέδρου ή οι εσωτερικές συζητήσεις ή  απλά ο ποδοσφαιρικός εγωισμός και το κίνητρο της αποψινής αναμέτρησης ήταν αυτό που γύρισε τον διακόπτη σήμερα. Με αυτή την εικόνα και τον Βόλο θα κέρδιζες και σε καμία περίπτωση δεν θα ξεφτιλιζόσουν από την ΑΕΚ το περασμένο Σάββατο. Σε αυτές τις μεταπτώσεις το μεγάλο μερίδιο ευθύνης το έχει  ο Μάντζιος μιας και αυτός ο αποφασίζει ποιος είναι ετοιμοπόλεμος και έχει τη διάθεση να παλέψει. Να παλέψει όπως πάλεψαν οι περισσότεροι σήμερα σε αντίθεση με τα προηγούμενα 2 παιχνίδια. Και από την στιγμή που το κύπελλο είναι παρελθόν, ας μείνουμε στην βελτίωση και στην ελπίδα ότι πρόκειται για κάτι μόνιμο και όχι περιστασιακό.

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ, ΜΠΟΡΟΥΣΕ, ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ

Πικρή γεύση αφήνει η σημερινή ισοπαλία μαζί με την απορία του τι θα γινόταν αν ο Σιδηρόπουλος έδινε την κόκκινη στο πρώτο παιχνίδι. Αυτό όμως που μένει είναι ο αποκλεισμός παρά την καλή προσπάθεια που έκανε η ομάδα σήμερα. Αισθητά βελτιωμένη, έβγαλε αντίδραση αλλά όχι όσο χρειαζόταν για να κερδίσει.  Το κύπελλο τελείωσε νωρίς φέτος… ας κρατήσουμε τουλάχιστον αυτή την βελτίωση για τη συνέχεια του πρωταθλήματος.

 

Κατηγορία Ποδόσφαιρο

Σε ένα παιχνίδι όπου η ομάδα βρέθηκε πίσω στο σκορ με -12, είδε στην πορεία να χάνει από τραυματισμό τον Τολιόπουλο και τον Μποχωριδή, τελικά βρήκε νέους πρωταγωνιστές στα πρόσωπα των Χότζ, Νόλεϊ, Κούπερ και Ρόμπερτς και τελικά έφθασε στη νίκη. Μια νίκη που ήρθε πολύ πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό σκορ και δικαιολογημένα πανηγυρίστηκε από τους περίπου 5500 φίλους της ομάδας που εξάντλησαν τα εισιτήρια και γέμισαν κάθε άκρη του γηπέδου.

ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΣΚΟΡ

Με τέτοια χαλαρή άμυνα και τόσο κακές επιλογές στην επίθεση ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα της αναμέτρησης έβαλε τον αντίπαλο του στη θέση του οδηγού. Η πολύ κακή μας παρουσία σε όλες τις πλευρές του γηπέδου έδωσε το δικαίωμα στους παίκτες του ποακ να βρουν ρυθμό και να φθάσουν στο +12. Η αδυναμία του Μπάνκς στα αμυντικά του καθήκοντα και στη μάχη των ριμπάουντ έμοιαζε με πληγή που αιμορραγούσε από τα αποδυτήρια. Ενώ στην επίθεση μπορεί ο Νόλεϊ και ο Τολιόπουλος να έκαναν όλη την δουλειά αλλά φαινόταν ότι κανείς από τους 2 δεν ήταν σε τόσο καλή ημέρα.

ΔΕΝ ΜΑΣΗΣΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΤΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΙΤΕΘΗΚΕ ΣΕ ΦΡΕΝΗΡΗ ΡΥΘΜΟ

Η αποχώρηση του Τολιόπουλου λόγω τραυματισμού με τον ΑΡΗ να παλεύει να ξαναμπεί στο παιχνίδι έφερε μια παγωμάρα. Πόσο μάλλον όταν τα πράγματα στην άμυνα και στα ριμπάουντ βελτιώθηκαν με την είσοδο των Χατζηδάκη και Ρόμπερτς αλλά στην επίθεση ζοριζόμασταν. Αυτό το σοκ του τραυματισμού του Τολιόπουλου ίσως και να ήταν το έναυσμα για τους υπόλοιπους ώστε να βγουν μπροστά, να πάρουν τις πρωτοβουλίες που απέφευγαν και να γυρίσουν το παιχνίδι. Πρώτος και καλύτερος ο Χότζ που στα προηγούμενα παιχνίδια τα είχε σπάσει. Σήμερα όχι μόνο σκόραρε με καλά ποσοστά έξω από τα 6.75 αλλά κατάφερε με τα ριμπάουντ που μάζεψε και τα κλεψίματα που έκανε να δώσει την ευκαιρία στην ομάδα μας να τρέξει, να πετύχει εύκολους πόντους και να φθάσει με εντυπωσιακό τρόπο στο +18 λίγα λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα. Στο τέλος αυτός ο φρενήρης ρυθμός που συνέχισε να έχει η ομάδα μας έκανε ζημιά αλλά έπρεπε να αυτοκτονήσουμε για να χαθεί αυτή η νίκη.

ΒΡΗΚΕ ΛΥΣΕΙΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΑΛΛΑ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΡΟΜΑΖΕΙ

Ενστικτώδες αντίδραση μάλλον ήταν η σημερινή της ομάδας, ιδιαίτερα από το χρονικό σημείο που τραυματίστηκε ο Τολιόπουλος. Πρώτος και καλύτερος ο Μποχωρίδης (μέχρι να αποχωρήσει και αυτός τραυματίας) έβγαλε ένα πείσμα στο δεύτερο δεκάλεπτο που παρέσυρε ολόκληρη την ομάδα. Από την ένταση στην άμυνα μέχρι την οργάνωση των επιθέσεων ήταν από τους πιο κομβικούς παίκτες της αναμέτρησης παρόλο που τα στατιστικά του δείχνουν κάτι διαφορετικό. Αυτός όμως που έκανε την διαφορά ήταν ο Χότζ. Μήνες περιμέναμε μια τέτοια εμφάνιση και επιτέλους σήμερα είδαμε αυτόν τον Χότζ που μας παρουσιάστηκε ως δεινός σουτέρ και σκόρερ. Μακάρι να μην είναι μια εμφάνιση πυροτέχνημα και να υπάρχει ανάλογη συνέχεια. Ιδιαίτερα τώρα που οι Τολιόπουλος και Μποχωρίδης αναμένεται να λείψουν καιρό. Κούπερ και Νόλεϊ με την ενέργεια που έβγαλαν πάνω στο παρκέ και τους πόντους που πέτυχαν παρά την αστοχία τους ήταν και αυτοί στους διακριθέντες.  Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να κάνουμε και στον Ρόμπερτς μιας και από τη στιγμή που μπήκε(με αρκετή καθυστέρηση) στο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ απέκτησε οντότητα κάτω από το καλάθι. Μέχρι να μπει ο Ρόμπερτς η ρακέτα ήταν άδεια και όποιος ήθελε έμπαινε και πετύχαινε καλάθι με ευκολία. Αυτά ήταν τα θετικά στοιχεία της σημερινής νίκης που θα πρέπει να κρατήσουμε για τη συνέχεια. Πλέον ο Καστρίτης με τους Τολιόπουλο και Μποχωρίδη εκτός θα πρέπει να ουσιαστικά να στήσει ένα πολύ διαφορετικό πλάνο για τη συνέχεια. Και σίγουρα θα χρειαστεί τον Χότζ και τον Ρόμπερτς που είδαμε σήμερα.

Η ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΝΙΚΗ ΥΠΕΡΙΣΧΥΣΕ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ

Νοκ άουτ από νωρίς ο Τολιόπουλος… λίγο αργότερα αποχώρησε και ο Μποχωρίδης… αλλά ο ΆΡΗΣ τον χαβά του! Η ομάδα δεν μάσησε από το κακό της ξεκίνημα και τις ατυχίες με τους τραυματισμούς. Έβγαλε πάθος,  είχε τεράστια θέληση για τη νίκη και είχε και έναν εκπληκτικό Χότζ με μια εμφάνιση που μας χρωστούσε εδώ και καιρό!  Πήρε αυτό που ήθελε ο ΑΡΗΣ  μας, κερδίζοντας πιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό  σκορ.  Σημαντική νίκη που δίνει αυτοπεποίθηση και ηρεμία στην ομάδα κόντρα στα προβλήματα τραυματισμών που δεν λένε να μας αφήσουν σε ησυχία. Δεν μασάμε όμως, το δείξαμε σήμερα και έτσι θα πρέπει να συνεχίσουμε! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Κατηγορία Μπάσκετ
Σάββατο, 30 Νοεμβρίου 2024 23:14

ΑΕΚ – ΑΡΗΣ 4-0 | Σαν να μην κατέβηκε ποτέ

Βαριά ήττα με 4-0 γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας στην Opap Arena σε ένα παιχνίδι όπου δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του αγώνα να κοντράρει την ΑΕΚ. Σε παθητικό ρόλο, χωρίς σκοπό και πλάνο από την αρχή μέχρι το τέλος. Χωρίς διάθεση οι παίκτες, έχασαν όλες τις μονομαχίες και έμοιαζαν να βρίσκονται σε άλλο γήπεδο. Απογοήτευση και μούδιασμα στον κόσμο του ΑΡΗ ενόψει και της ρεβάνς του κυπέλλου.

ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟ

Μας συνηθίζει ο ΑΡΗΣ να μπαίνει χαλαρά στα παιχνίδια αλλά σήμερα ξεπέρασε κάθε όριο.  Η ΑΕΚ πίεζε, έπαιρνε τα μέτρα που της δίναμε,  έψαχνε με κάθε τρόπο να φτιάξει φάση για γκολ και οι παίκτες μας απλά παρακολουθούσαν. Όπως ακριβώς παρακολουθούσαν και το Μουκουντί με κοντινή κεφαλιά να ανοίγει το σκορ στο 17. Η ίδια απάθεια έδωσε την ευκαιρία στη ΑΕΚ λίγο πριν το ημίχρονο σε μια από τις μπούκες της στην περιοχή μας να κερδίσει το πέναλτι με τη βοήθεια του VAR και να πετύχει και ένα δεύτερο γκολ.

Η ΚΑΘΙΣΙΖΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΑΡΕΣΥΡΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

Το πιο λυπηρό στον σημερινό ΑΡΗ ήταν η αδυναμία του να αντιδράσει. Η ΑΕΚ έκανε ότι ήθελε μέσα στο γήπεδο και τίποτα δεν έδειχνε ικανό να αλλάξει την εικόνα της αναμέτρησης. Το κέντρο μας απουσίαζε επιδεικτικά, η ομάδα έμοιαζε κομμένη στα 2 και οι αντίπαλοι μας σκύλιαζαν να το εκμεταλλευτούν.  Γκαρθία, Μόντσου, Σιφουέντες και αλλαγή Νταρίντα. Αυτό το κέντρο έκρυβε την μπάλα και έφτιαχνε το παιχνίδι για όλη την ομάδα. Πλέον με το ζόρι αλλάζουν 2 μπαλιές. Το τελικό 4-0 όσο και αν δεν μας αρέσει είναι ένα «τίμιο» σκορ έτσι όπως παίξαμε.

Η «ΚΟΙΛΙΑ» ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ

Δύσκολα να αποκρυπτογραφηθεί το πλάνο και το όλο σκεπτικό με το οποίο κατέβηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα. Από που να το πιάσεις αυτό το παιχνίδι και τι να πρωτοσχολιάσεις;  Δεν μπορούσαμε να μαρκάρουμε, δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε μπάλα, δεν μπορούσαμε έστω να κάνουμε 1-2 μακρινές μπαλιές να ιδρώσουμε λίγο τον Μορόν και τα εξτρέμ, δεν μπορούσαμε να κερδίσουμε μια μονομαχία. Ακίνδυνος σε μόνιμο παθητικό ρόλο χωρίς να ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο. Είναι οι διαιτητικές σφαγές που έχουν χαλάσει το μυαλό των παικτών; Είναι οι υψηλές προσδοκίες που γεννήθηκαν και ξαφνικά δημιουργήθηκε άγχος; Είναι μια λογική(?) αγωνιστική κοιλιά που όλες οι ομάδες περνάνε; Σίγουρα πάντως δεν είναι ο ΑΡΗΣ που κατάφερε να γεμίσει το Κλ.Βικελίδης με το Βόλο. Δεν είναι ώρα να επιρρίψουμε ευθύνες για αυτή την παρατεταμένη κακή εικόνα. Είναι όμως η στιγμή που ο Μάντζιος θα πρέπει να βρει τον τρόπο για να γυρίσει ο διακόπτης στο μυαλό των παικτών και να επιστρέψει ο ΑΡΗΣ στον δρόμο προς την κορυφή που ο ίδιος χάραξε. Τίποτα δεν έχει χαθεί ακόμη. Αντιθέτως υπάρχει μια σημαντική ευκαιρία ξανά κόντρα στην ΑΕΚ για να μας δείξει αυτή η ομάδα ότι έχει ποδοσφαιρικό εγωισμό και μπορεί να βγάλει αντίδραση. Αντίδραση σαν και αυτή που δεν είδαμε κόντρα στην ΑΕΚ αλλά ούτε και κόντρα στον αδύναμο Βόλο.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Με σβηστές μηχανές μπήκε ο ΑΡΗΣ μέσα στο γήπεδο και έτσι το πήγε μέχρι τέλος. Παίκτες χωρίς τσαγανό, ομάδα χωρίς σκοπό. Η «κοιλιά» σήμερα ξεπέρασε και αυτήν με το Βόλο. Σίγουρα και το «κυνήγι» που τρώμε έχει επηρεάσει ως ένα βαθμό το μυαλό της ομάδας. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να αντιδράσουμε και μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου. Την ξαναέχεις την ΑΕΚ, αυτή τη φορά για το κύπελλο, στο σπίτι σου μπροστά στον κόσμο σου. Εδώ θα φανεί αν βιαστήκαμε να χαμογελάσουμε ή όχι.

Κατηγορία Ποδόσφαιρο

Το ήθελε πολύ η ομάδα να ξεκινήσει την αντεπίθεση της στη Ρουμανία κερδίζοντας την Κλούζ στην πράξη όμως φάνηκε ότι δεν μπορούσε. Η εντυπωσιακή επιστροφή του Νόλεϊ και το θετικό ντεμπούτο του Κούπερ δεν μπόρεσαν να καλύψουν την συνολική αστοχία και το μόνιμο πρόβλημα κοντά στο καλάθι. Μια ήττα που μας κρατάει στην τελευταία θέση του ομίλου …κάτι όμως που δεν πτοεί τον κόσμο του ΑΡΗ που και σήμερα έδωσε το στίγμα του στο Κλούζ!

ΜΕ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΛΕΪ

Δύσκολα τα πράγματα από το πρώτο τζάμπολ για τον ΑΡΗ που δεν μπόρεσε ούτε για μια στιγμή να προστατέψει το καλάθι του. Οι αντίπαλοι μας έμπαιναν κάρφωναν, άρπαζαν δεύτερες ευκαιρίες και έκαναν ότι ήθελαν κοντά στο καλάθι μας. Ο Μπάνκς μπορεί να μοίραζε τάπες και να έμοιαζε συνεπής σε πρώτο χρόνο στα αμυντικά του καθήκοντα, όταν όμως η μπάλα κυκλοφορούσε ή ήταν διεκδικήσιμη έχανε εντελώς την φάση. Σε αυτή την εικόνα η απάντηση του ΑΡΗ άκουγε στο όνομα Νόλεϊ . Μπορεί οι προσπάθειες που πήρε να ήταν τραβηγμένες και να ήταν άστοχος έξω από τα 6.75 αλλά τα 10 στα 14 δίποντα με προσωπικές ενέργειες και η συνεισφορά του σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού έμοιαζε με όαση και την μοναδική μας ελπίδα για να διεκδικήσουμε τη νίκη. Το προσπέρασμα του ΑΡΗ στα μισά του 2ου δεκαλέπτου ενώ νωρίτερα η ομάδα είχε βρεθεί στο -10 είχε την υπογραφή του Νόλεϊ.

ΞΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Όσο ανταγωνιστικό και αν είχε γίνει το παιχνίδι με τις ομάδες να βρίσκονται κοντά στο σκορ ήταν φανερό ότι αυτό δεν θα συνεχιζόταν για πολύ. Από την μια ο ΑΡΗΣ να πασχίζει για κάθε άμυνα και κάθε καλάθι, από την άλλοι οι Ρουμάνοι να μπουκάρουν με ευκολία στο καλάθι μας και να σκοράρουν χωρίς καμία αντίσταση. Κάθε άστοχο σουτ μας πονούσε μιας και η άμυνα μας απουσίαζε. Με το που πήγε στο +12 παιχνίδι δεν υπήρχε ελπίδα μιας και ο ΑΡΗΣ φάνηκε να έχει ξεμείνει από ιδέες τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΑΠΟΝΤΕΣ

Ήθελε αλλά δεν μπορούσε η ομάδα σήμερα και πως να μπορέσει άλλωστε με τόσα σημαντικά προβλήματα. Παρά την βελτιωμένη συνολική εικόνα χάρη κυρίως στην εντυπωσιακή επάνοδο του Νόλεϊ και το θετικό ξεκίνημα του Κούπερ τα προβλήματα παρέμειναν στη θέση τους. Προβλήματα όπως η μονίμως μέτρια ως κακή απόδοση των Χότζ, Λαζέσφσκι, Μπάνκς και Ρόμπερτς.  Και ναι όταν επιστρέψουν οι Γούντμπερι και Μποχωρίδης η ομάδα θα είναι σαφώς καλύτερη. Τα προβλήματα όμως θα παραμείνουν εδώ. Εδώ στην άμυνα, εδώ στα ριμπάουντ, εδώ στο να πιάσεις την μπάλα και να την καρφώσεις στο καλάθι. Ίσως ο Γουίλις αν αποδειχθεί αποτελεσματικός να διορθώσει ως ένα σημείο αυτό το χάος κοντά στο καλάθι αλλά και πάλι… Ιδιαίτερα οι Χοτζ, Λαζέσφσκι και Μπάνκς όχι δεν έχουν ανταποκριθεί στις προσδοκίες αλλά αν κάτσουμε να αναλύσουμε σε τι ήλπιζε ο Καστρίτης να παίρνει η ομάδα από αυτούς τους τρεις και τι προσφέρουν ως τώρα θα απογοητευτούμε οικτρά. Δεν ξέρω πως αλλάζει όλο αυτό. Δύσκολα όμως να αλλάξει χωρίς μαζική αλλαγή προσώπων.

ΠΙΟ ΧΑΜΗΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ

Το χρειαζόταν η ομάδα το διπλό, το κυνήγησε αλλά το δυνατό «come back» του Νόλεϊ και οι βοήθειες που έδωσε ο Κούπερ στο ντεμπούτο δεν αρκούσαν. Οι Ρουμάνοι είχαν περισσότερες επιλογές, έβρισκαν εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι μας και κάπως έτσι έφθασαν στη νίκη χωρίς να ζοριστούν. Στην ουρά της βαθμολογίας ο ΑΡΗΣ μας με την ολοκλήρωση του Α’ γύρου με τη συνέχεια να μοιάζει ολοένα και περισσότερο με τυπική διαδικασία.  Ζητούμενο πλέον για την ομάδα είναι να επιστρέψουν οι τραυματίες, να τρέξουν οι πολλές(και απαραίτητες) αλλαγές στο ρόστερ και να ξεκινήσει να βρίσκει τα πατήματα της πάνω στο παρκέ. Ιδανική ευκαιρία για αυτό το ξεκίνημα το παιχνίδι της Κυριακής.

ΥΓ. Μακάρι στο τέλος αυτή την σεζόν να την μνημονεύουμε για κάποια αγωνιστική επιτυχία και όχι για το ρεκόρ άστοχων επιλογών. Πραγματικά αυτό το φετινό δεν έχει προηγούμενο! Άραγε διορθώνεται;

Κατηγορία Μπάσκετ

Χωρίς τη συγκέντρωση και την ένταση που θα έπρεπε να έχει παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα και το πλήρωσε με το χειρότερο τρόπο γνωρίζοντας την ήττα από τον ΝΠΣ Βόλο. Έδωσε δικαιώματα η ομάδα με την παρουσία της και οι αντίπαλοι μαζί με τον Τσαγκαράκη και τους Varistes άρπαξαν την ευκαιρία. Από φάουλ ξεκινάει το γκολ του Βόλου, «διόρθωσε» το καθαρό χέρι-πέναλτι το VAR, δεν είδε κανείς τους τίποτα στις 2 περιπτώσεις πέναλτι πάνω στον Μορόν. Δικαιολογημένη η απογοήτευση του κόσμου που πείσμωσε μετά τη σφαγή του Αγρινίου και γέμισε το γήπεδο αλλά τόσο το τελικό αποτέλεσμα όσο και η εικόνα δεν ήταν αυτή που περίμενε.

ΝΩΘΡΟΣ ΚΑΙ ΝΕΥΡΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Αδικαιολόγητα νωθρός και νευρικός μπήκε από το ξεκίνημα ο ΑΡΗΣ μας δείχνοντας τεράστια δυσκολία στην επιθετική του ανάπτυξη. Εκεί όπου ήταν αρκετά στατικός και χωρίς δημιουργικότητα εγκλωβίστηκε με ευκολία στο αμυντικό παιχνίδι του διαβασμένου Βόλου. Οι αντίπαλοι είχαν φορτώσει το κέντρο εξουδετερώνοντας τον Μανού και οδηγώντας το παιχνίδι στα εξτρέμ που για ακόμη ένα παιχνίδι ήταν αναποτελεσματικά. Πιο σημαντικό από όλα τα παραπάνω ίσως και να ήταν η έλλειψη μαχητικότητας που έδειξαν οι παίκτες μιας και με ελάχιστες εξαιρέσεις στις περισσότερες διεκδικήσεις έβγαιναν χαμένοι. Το πρόβλημα στο τρανζίσιον μπορεί να φάνηκε ξεκάθαρα στη φάση του γκολ του Βόλου αλλά ίσως να ήταν ακόμη πιο έντονο όταν επιχειρούσαμε να βγούμε μπροστά. Ακόμη και όταν καταφέρναμε να ξανακερδίσουμε την κατοχή κάθε απόπειρα προσπάθειας να βγούμε γρήγορα στην επίθεση τελείωνε άδοξα κυρίως λόγω της δικής μας διστακτικότητας και έλλειψης συγκέντρωσης. Το χειρότερο από όλα είναι ότι όσο κυλούσε ο χρόνος όχι μόνο δεν προσαρμοζόμασταν στις απαιτήσεις του αγώνα αλλά δίναμε το δικαίωμα στον αντίπαλο να κρατάει και να κυκλοφορεί εύκολα την μπάλα χωρίς να νιώθει ιδιαίτερη πίεση.

ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗΣ ΚΑΙ VAR ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥΣ

Όσο κακή και αν ήταν η ομάδα μας σήμερα σε καμία περίπτωση δεν άξιζε την ήττα απέναντι σε αυτόν τον Βόλο που πέρασε 2 φορές το κέντρο για να επιτεθεί. Όταν όμως απέναντι σου έχεις έναν Τσαγκαράκη που τις κάρτες τις είχε μόνο για εσένα, που δεν είδε το φάουλ του Γκαρθία, που είδε(?) το κάτι διαφορετικό στο χέρι-πέναλτι που τον φώναξε το VAR και τη φάση του Μορόν όλοι τους μαζί την προσπέρασαν με ευκολία τότε τα πράγματα γίνονται τόσο δύσκολα που ούτε το βαθμό της ισοπαλίας δεν μπορείς να πάρεις. Όπως και στο Αγρίνιο θα μιλούσαμε για ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι αν ο διαιτητής και οι βοηθοί του στο VAR έκαναν σωστά τη δουλειά τους στις 3-4 φάσεις που οδήγησαν στο τελικό αποτέλεσμα.

tsagkaraskis

 

ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΑΣΙΜΟΣ ΕΝΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ

Πέρα από την έως τώρα καλή πορεία της ομάδας και τις σημαντικές νίκες κόντρα σε Ολυμπιακό και ποακ το πιο αισιόδοξο στοιχείο για τη συνέχεια είναι ότι αυτή η ομάδα μπορεί να παίξει πολύ καλύτερα. Πέρα από τους παίκτες που ήδη παίρνουν αρκετό χρόνο συμμετοχής που η λογική λέει ότι πέρα από τον αγωνιστικό ρυθμό θα βρίσκονται και μεταξύ τους καλύτερα υπάρχουν και αυτοί που περιμένουν την ευκαιρία στην άκρη του πάγκου για να δείξουν ότι αξίζουν. Αυτή όμως η προοπτική εδώ και μερικά παιχνίδια έχει πάει περίπατο. Την ίδια στιγμή που ανταγωνιστές μας στην κορυφή και οι αντίπαλοι μας βελτιώνονται και μας διαβάζουν καλύτερα, εμείς παραμένουμε στάσιμοι. Ναι δεν γίνεται τα όποια αγωνιστικά προβλήματα να διορθωθούν έτσι απλά με 2-3 προπονήσεις αλλά δεν γίνεται από παιχνίδι σε παιχνίδι τα προβλήματα να παραμένουν αμετακίνητα. Από τις αδράνειες της άμυνας, την αναποτελεσματικότητα των εξτρέμ, τα μπλάκ άουτ στο κέντρο μέχρι το πεταμένο πρώτο ημίχρονο, έχουμε φτιάξει ένα αρνητικό μοτίβο που ζοριζόμαστε να διορθώσουμε. Ναι, υπάρχουν οι παίκτες που με μια κίνηση μπορούν να αλλάξουν τη ροή του αγώνα αλλά αυτό δεν γίνεται να αποτελεί τον τρόπο λειτουργίας μας. Δουλειά του Άκη Μάντζιου και των παικτών του είναι αυτά, να βρουν τι φταίει και να το διορθώσουν. Υπάρχει υλικό, η ομάδα είναι στον σωστό δρόμο αλλά θα πρέπει να συνεχίσει να βαδίζει σε αυτόν.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΟΛΟΥΣ

Σε ένα φυσιολογικό ποδοσφαιρικό περιβάλλον όπου τα παιχνίδια παίζονται 50-50,  για να έρθει η νίκη όταν έχεις απέναντι σου έναν υποδεέστερο(αν και διαβασμένο) αντίπαλο δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση να βγάζεις φωτιές και να τον ισοπεδώσεις για να πάρεις τους 3 βαθμούς. Στον μαγικό κόσμο όμως της ελληνικής σουπερλίγδ όταν είσαι ο ΑΡΗΣ, είσαι υποχρεωμένος να προετοιμάζεσαι ώστε να κερδίσεις και τους διαιτητές. Γιατί αν μπεις χαλαρός, χωρίς την απαραίτητη συγκέντρωση και ένταση θα σε τιμωρήσουν. Θα σε τιμωρήσει ο ΝΠΣ Βόλος τη μια φορά που θα περάσει το κέντρο, θα σε τιμωρήσει ο Τσαγκαράκης, θα σε τιμωρήσει και το VAR. Και επειδή το τι βλέπουν και τι σφυρίζουν οι άλλοι εμείς δεν μπορούμε να το διορθώσουμε, οφείλουμε να γίνουμε καλύτεροι και να παρουσιαστούμε στη συνέχεια πιο δυνατοί. Μόνο έτσι θα γίνει η δουλειά… Δεν θέλει απογοήτευση. Επιμονή και πείσμα θέλει από όλους μας. Ο κόσμος το έδειξε σήμερα, θα πρέπει να το δείξει και η ομάδα στη συνέχεια.  

ΥΓ. Για πες μας ρε Λαουάν που ήσουν και στο γήπεδο… στην φάση του Γκαρθία πριν το 0-1 και στη φάση του 77’ πάνω στο Μορόν υπάρχει «touch» ή όχι;

ΥΓ2. Και άλλοι κλεμμένοι βαθμοί στο σακούλι της ντροπής.

Κατηγορία Ποδόσφαιρο

Το υποψιαζόμασταν, μετά το παιχνίδι στο Αμβούργο το αναμέναμε και τελικά το παρακολουθήσαμε. Έτσι απλά διαδικαστικά ολοκληρώθηκε η αναμέτρηση με τον Πανιώνιο με την ομάδα μας να επιβεβαιώνει το αναμενόμενο και να χάνει εύκολα. Με τους απόντες(συν τον Ντε Τζούλιους) στριμωγμένους στην περιφέρεια και την πλειοψηφία των παρόντων στα χαμένα η βαριά ήττα ήταν αναπόφευκτη όσο και αν πάλευε ο Τολιόπουλος. Υπεραμύνθηκε των παικτών του ο Καστρίτης για ακόμη μια φορά.

ΕΝΑ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ

Με τον Λαζέφσκι και τον Τολιόπουλο να μπαίνουν φουριόζοι στο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ άντεξε στην αρχική πίεση του Πανιωνίου και κατάφερε να μείνει κοντά στο σκορ στο πρώτο δεκάλεπτο. Τα προβλήματα στα ριμπάουντ και στην άμυνα ήταν εμφανείς από την αρχή αλλά η άμυνα ζώνης ως ένα σημείο λειτούργησε ευεργετικά.

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ Ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕ

Παραδόξως χωρίς ο ΑΡΗΣ να κάνει κάτι το ιδιαίτερο κατάφερνε να μένει κοντά στο σκορ. Με το που άρχισε όμως ο Πανιώνιος να προσαρμόζει καλύτερα την άμυνα του πάνω στον Τολιόπουλο και να ευστοχεί και σε κάποια μακρινά σουτ η εικόνα άλλαξε. Το +18 λίγο πριν το ημίχρονο ήταν αρκετό όπως φάνηκε και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του συγκινητικού και σήμερα Τολιόπουλου που προς στιγμή έριξε τη διαφορά στο -9 το τελικό 79-62 αντικατοπτρίζει τον αγώνα που παρακολουθήσαμε.

ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ

Κανείς δεν εξεπλάγη από το πρόσωπο που έδειξε ο ΑΡΗΣ και σήμερα. Σίγουρα κάποιος αφελής αμπάσκετος θα περίμενε η ομάδα έστω σε έναν ελάχιστο βαθμό να έχει μάθει να ζει με αυτές τις απουσίες αλλά όχι… Ότι είδαμε στη Γερμανία είδαμε και κόντρα στον Πανιώνιο. Έναν Τολιόπουλο να παλεύει με όλες τις δυνάμεις του, κάποιες εκλάμψεις του Λαζέφσκι αντίστοιχες του Χότζ στο Αμβούργο και μετά το απόλυτο χάος. Θα μπορούσε ο ΑΡΗΣ να δείξει ένα καλύτερο πρόσωπο που να θυμίζει επαγγελματική ομάδα; Ναι, κάποιος «κακοπροαίρετος» θα μπορούσε να πει ότι οι ψηλοί και ο Χότζ θα έπρεπε να είχαν δώσει κάτι παραπάνω. Αν όμως δεν είσαι πολέμιος της διοίκησης και του Γ.Καστρίτη τότε θα πρέπει απλά να αποδεχθείς ότι όλα αυτά είναι φυσιολογικά. Όπως φυσιολογικό είναι να αναρωτιέσαι γιατί ο Καζαμίας δεν αποτελεί μέρος του ροτέισον του φετινού ΑΡΗ από την στιγμή που αποχώρησε ο Φίλιος. Τι όχι;

ΕΙΚΟΝΑ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ

Όχι δεν είναι ότι η ομάδα δεν πήρε φορολογική ενημερότητα και δεν μπόρεσε να εκδώσει δελτία. Όχι δεν σκάσανε καμιά δεκαριά προσφυγές και οι μισοί παίκτες έχουν ήδη αποχωρήσει. Όχι δεν είναι μια ακέφαλη διοικητικά ομάδα που «τρέχει» από κάποιους οργανωμένους(και μη) οπαδούς που βγήκαν μπροστά ηρωικά για να σώσουν ότι σώζεται από τη χρονιά. Είναι ο ΑΡΗΣ που πέρσι έβαλε τις βάσεις και φέτος πάει για τα καλύτερα σύμφωνα με το σκλογκαν των διαρκείας.  Είναι ο ΑΡΗΣ της «ατυχίας» και της «διαδικασίας» και όσο συνεχίζει ο Καστρίτης(και η διοίκηση) να αρνείται την πραγματικότητα τόσο θα συνεχίζεται και η αγωνιστική κατρακύλα. Εκτός φυσικά και αν ο στόχος είναι να πιάσουμε πάτο για να αποθεώσουμε  στη συνέχεια την προσπάθεια της επανόδου. Συνέλθετε!

ΥΓ. Υπομονή, ο Δεκέμβρης πλησιάζει, το ταμείο στο τέλος και τέτοια.

ΥΓ2. Επειδή πολύ κουβέντα για το νοικοκυριό στα οικονομικά και την προσπάθεια οικονομικής εξυγίανσης που συνεχίζεται καλό είναι οι «σοφοί» να βάλουν κάτω τα νούμερα και να δουν πόσα σπαταλούνται σε «εξυπηρετήσεις» μανατζερικών γραφείων και πόσο στοιχίζουν αυτές στην μείωση προσέλευσης του κόσμου και των εισιτηρίων «πόρτας». Και αυτά λεφτά είναι…

ΥΓ3. Για τους ποδοσφαιρικούς που δεν νιώθουν μπασκετικά θα προσπαθήσω να το μεταφράσω. Είναι σαν στην ίδια καλοκαιρινή περίοδο που αποχωρούν Γκάμα, Σάσα, Ματίγια, Πάλμα, Λάρσον, Ντιγκινί. Γιουνές να έρχονται για αντικαταστάτες τους ως καλύτεροι με υψηλότερα συμβόλαια οι Μήτρογλου, Ντουάρτε, Ζερβίνιο, Αηδόνης, Ντιόπ, Κάρλσον, Χριστοδουλόπουλος και μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου ο Παναγίδης,  ο Αγοραστός και ο Δεληζήσης να φαίνονται πιο αξιόπιστες επιλογές! Να χάνεις από ομάδες όπως ο Πανσερραϊκός και ο Λεβαδαδειακός όμως και να έχεις και τον Μορόν στην ομάδα πρώτο σκόρερ στην σούπερλιγδα! Και να σου κουνάνε το δάχτυλο που έχεις απογοητευτεί και δεν αποθεώνεις την προσπάθεια και όλους όσους έχουν συμμετοχή σε αυτή!

Κατηγορία Μπάσκετ

Με συνοπτικές διαδικασίες ο ΑΡΗΣ παραδόθηκε στα προβλήματα του γνωρίζοντας εύκολα την ήττα με 93-69.  Αποκαρδιωτική εμφάνιση, με τον  Τολιόπουλο να παλεύει με όλες τις δυνάμεις του αλλά να είναι απελπιστικά μόνος του. Έκλεψε την παράσταση ο κόσμος του ΑΡΗ με την δυναμική του παρουσία, αδιαφορώντας επιδεικτικά για την θλιβερή έκβαση του αγώνα.

ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ ΣΕ 5 ΛΕΠΤΑ

5 λεπτά ήταν αρκετά για να εμπεδώσουν όλοι ότι ο ΑΡΗΣ σήμερα κατέβηκε με ρόστερ ειδικών συνθηκών και χωρίς κάποιο ουσιαστικό πλάνο. Ούτε μια πεντάδα δεν υπήρχε λειτουργική για τον ΑΡΗ και αυτό φάνηκε από νωρίς. Μόλις στα 4.5΄ ήμασταν στο -10 και τίποτα δεν σου έδινε την ελπίδα ότι κάτι θα μπορούσε να αλλάξει. Και πως να αλλάξει όταν στην άμυνα όλοι πήγαιναν πέρα δώθε χωρίς λόγο και στην επίθεση τρέμανε να σουτάρουν.  Μόνο ο Τολιόπουλος φώναξε βροντερό παρών που πάλεψε όσο μπορούσε για την αξιοπρέπεια της ομάδας. Ήταν όμως απελπιστικά μόνος και ο ΑΡΗΣ το μόνο καλύτερο που θα μπορούσε να διεκδικήσει σήμερα  ήταν ένα πιο τιμητικό σκορ και τίποτα παραπάνω.

ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΜΜΟΝΕΣ

Με τους Νόλεϊ, Γούντμπερι και Μποχωρίδη να είναι τραυματίες και τον ΝτεΤζούλιους να αγωνίζεται πλέον με την φανέλα της Μακάμπι ο Καστρίτης είχε να λύσει έναν πολύ δύσκολο γρίφο σε ότι είχε να κάνει με το ροτέισον και ιδιαίτερα στις θέσεις της περιφέρειας. Προσπάθησε ο κόουτς να λύσει τον γρίφο αλλά η λύση του άφησε την ομάδα μετεξεταστέα.  Η ήττα με τις υπάρχουσες συνθήκες ήταν αναμενόμενη. Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό… αυτό όμως που είδαμε σήμερα ήταν κάτι πολύ χειρότερο και απογοητευτικό. Και δεν έχει να κάνει με την ήττα ή την διαφορά στο σκορ. Πέρα του Τολιόπουλου υπήρχε το απόλυτο χάος. Χάος σαν και αυτό που έχει φέρει την ομάδα σε αυτό το σημείο. Γιατί ωραία τα λέμε για τους τραυματισμούς αλλά σήμερα τα 4/5 της βασικής πεντάδας(+ τον 6ο ξένο) βάσει του καλοκαιρινού σχεδιασμού ήταν πάνω στο παρκέ αλλά μόνο ο Τολιόπουλος ανταποκρίθηκε στον ρόλο του. Ακόμη και η συμπαθητική σε σχέση με τις προηγούμενες εμφανίσεις του Χότζ σε ένα παιχνίδι όπου έπρεπε να βγει μπροστά ήταν πολύ λίγη. Για τον Λαζέφσκι τι να πούμε; Ότι τον Δεκέμβρη θα είναι ένας εντελώς διαφορετικός παίκτης; Για τους Μπάνκς και Ρόμπερτς τα έχουμε πει. Αξίζει όμως να τονίσουμε ξανά ότι για αυτό το χάλι κανένας παίκτης δεν έχει ευθύνη. Ο καθένας παίζει σύμφωνα με την αξία του. Αν οι «μπασκετοδάσκαλοι» τους είπαν ότι το επίπεδο τους είναι για τον ΑΡΗ, την Greek Basket League και το Eurocup δεν φταίνε αυτοί.  Ας πάρουν λοιπόν οι «μπασκετοδάσκαλοι»  τις αποφάσεις που πρέπει γιατί ακόμη είμαστε Νοέμβριο και δεν θα την παλέψουμε τη σεζόν να κυλάει έτσι.

ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ, ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ

Σε ένα γήπεδο που θύμιζε εντός έδρας παιχνίδι χάρη στην εντυπωσιακή κιτρινόμαυρη κερκίδα, ο ΑΡΗΣ, ήθελε, πάλεψε(;) αλλά τελικά δεν κατάφερε να αποφύγει το στραπάτσο. Οι παίκτες του Αμβούργου το διασκέδασαν… μιας και απέναντι τους είχαν μόνο έναν Τολιόπουλο να προσπαθεί να κρατήσει τα προσχήματα. Τα προσχήματα σε μια δικαιολογημένη ήττα αλλά άκρως αδικαιολόγητη εμφάνιση.  

ΥΓ. 4 σημαντικές απουσίες(μαζί με τον ΝτεΤζούλιους) είχε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα. Είχε όμως και 7 φετινές επιλογές στο παρκέ με μερικές από αυτές να αποκτήθηκαν για να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.  

ΥΓ2. Λάθη κάνουν όλοι, δεν είναι κακό, συμβαίνει. Το να μην τα διορθώνεις και να ρισκάρεις όλη την χρονιά προσδοκώντας στη δικαίωση είναι έγκλημα.

Κατηγορία Μπάσκετ

Το πάλεψε…  ο ΑΡΗΣ μας να κερδίσει το Μαρούσι που ήταν καλύτερο στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα αλλά στο φινάλε δεν του βγήκαν τα σουτ και γνώρισε την ήττα. Σχεδόν μόνος πάλευε ο Τολιόπουλος στην επίθεση την ίδια στιγμή που ο Ραντούλιτσα και οι υπόλοιποι του Αμαρουσίου έσπαγαν πλάκα κάτω από το καλάθι μας σκοράροντας με ευκολία και μαζεύοντας και 17 επιθετικά ριμπάουντ. Σε απόγνωση ο κόσμος που αδυνατεί να κατανοήσει τον τρόπο διαχείρισης των θεμάτων της ομάδας από τον προπονητή και την διοίκηση.

ΜΠΗΚΕ ΜΕ ΟΡΜΗ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΦΡΑΚΑΡΕ

Ενθαρρυντικό ήταν το ξεκίνημα για τον ΑΡΗ μας με τον Μπάνκς να αποτελεί την ευχάριστη έκπληξη δείχνοντας ορεξάτος και προσφέροντας λύσεις στην επίθεση. Στην άμυνα όμως τα προβλήματα δεν κρυβόντουσαν και πέρα από την αδυναμία στο μαρκάρισμα του Ραντούλιτσα είχαμε και το γνωστό θέμα με τα ριμπάουντ. Και όταν ξεχνάς άμυνα και ριμπάουντ και ελπίζεις μόνο στην επίθεση εκεί όπου ο ένας εκ των 2 βασικών σου σκόρερ έχει αποχωρήσει και ο τρίτος κατά σειρά είναι τραυματίας τότε όταν θα ζορίσουν τα πράγματα στην επίθεση το πρόβλημα θα είναι τεράστιο. Μόλις 5΄ είχε ο ΑΡΗΣ ρυθμό και ξαφνικά σαν να έπεσε ο διακόπτης και η ομάδα έχασε κάθε επαφή με το αντίπαλο καλάθι. Το 8-8 έγινε 10-24 και όλα έδειχναν δυσοίωνα.

ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΓΟΥΝΤΜΠΕΡΙ ΠΑΛΕΨΑΝ ΑΛΛΑ ΩΣ ΕΚΕΙ

Ο χρόνος περνούσε, η εικόνα δεν άλλαζε. Ο ΑΡΗΣ με αίμα και ιδρώτα πετύχαινε πόντους ώστε να μην χάνει την επαφή με το σκορ, το Μαρούσι όμως είχε ολοένα και περισσότερες απαντήσεις. Ακόμη και όταν αποφασίσαμε να παίξουμε πιο σκληρή άμυνα, κλέψαμε μπάλες και φέραμε το παιχνίδι στα ίσια χάρη στο πείσμα του Τολιόπουλου και τις βοήθειες του Γούντμπερι και του Μποχωρίδη πάλι η ομάδα δεν σε έπειθε ότι θα τα καταφέρει. Ακόμη και αν είχες προσπεράσει στο σκορ στα τελευταία λεπτά.  Φαινόταν ότι για να κερδίσεις η μοναδική σου επιλογή θα ήταν και σήμερα κάποια τρελά σουτ του Τολιόπουλου που δυστυχώς όπως και με τη Βαλένθια δεν βρήκαν στόχο.

ΕΠΙΜΕΝΕΙ  ΣΤΙΣ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ

Το Μαρούσι δεν ήταν καλύτερο λόγω κάποιων τυχερών μακρινών σουτ ή χάρη στις ατομικές επιδόσεις ενός ή δύο παικτών αλλά γιατί σαν σύνολο έπαιζε πιο ορθολογικά και είχε περισσότερες λύσεις. Ακόμη και όταν έπαιζε με τους νεαρούς Καρακώστα, Τανούλη και τον γερασμένο όπως μας έλεγαν Ραντούλιτσα έδειχνε να πατάει πολύ καλύτερα από εμάς που όταν δεν έπαιζε ο Τολιόπουλος υπήρχε πρόβλημα. Και πως να μην υπάρχει πρόβλημα όταν ακόμη και σήμερα περιμένεις τον Χότζ και τον Λαζέφσκι να ανταποκριθούν στους ρόλους για τους οποίους αποκτήθηκαν; Κάτι ανάλογο ισχύει και με τον Μπάνκς. Το βλέπουμε, το γνωρίζουμε, το έχει(?) παραδεχθεί και ο Καστρίτης και όμως δεν βλέπουμε την παραμικρή αλλαγή. Ούτε στην αγωνιστική συμπεριφορά των παικτών, ούτε στον τρόπο διαχείρισης τους από τον Καστρίτη. Και από την στιγμή που ο κόουτς και η διοίκηση λειτουργούν σαν να μην τρέχει τίποτα, δεν έχουν προβεί σε καμία ουσιαστική κίνηση ενίσχυσης και δηλώνουν με κάθε ευκαιρία ικανοποιημένοι τότε πως να περιμένουμε άραγε κάτι διαφορετικό από τους παίκτες μας; Κρίμα πάντως γιατί θα μπορούσε αυτή την προβληματική περίοδο να τη διαχειριζόταν πιο εύκολα μέσα από νίκες παρά με πικρές εντός έδρας σαν την σημερινή.

ΗΤΤΑ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ …ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ

Ήττα πισωγύρισμα για τον ΑΡΗ μας απέναντι στο Μαρούσι που παρουσιάστηκε διαβασμένο και ετοιμοπόλεμο σε αντίθεση με εμάς που παραμείναμε σταθεροί στα προβλήματα μας. Προσπάθησαν τα παιδιά…  στο τέλος όμως όπως και με τη Βαλένθια τα μεγάλα σουτ δεν μπήκαν και ήρθε η ήττα στις λεπτομέρειες. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι αποχώρησε ο ΝτεΤζούλιους, έλειπε ο Νόλεϊ, ο Χότζ και ο Λαζέσφκι προέρχονται από τραυματισμό, οι Μπάνκ και Ρόμπερτς θέλουν τον χρόνο τους για να μάθουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ και φυσικά πάνω από όλα ας μην ξεχνάμε ότι τον Δεκέμβρη θα είμαστε καλά.  

ΥΓ. Πριν 2 εβδομάδες περίπου αποκτήθηκε ο Άνταμς που έκρινε την αναμέτρηση. Τελικά υπάρχουν παίκτες στον πλανήτη Γη; Γιατί από αυτά που ακούμε και διαβάζουμε στο τέλος θα πεισθούμε ότι όλο και όλο 4-5 γκαρντ είναι διαθέσιμα στην αγορά τα οποία δεν είναι για το δικό μας πορτοφόλι.

ΥΓ2. Και πέρσι χάσαμε από το Μαρούσι μέσα στην έδρα μας, σε εκείνες τις 2 «κολλητές» εντός έδρας ήττες παρέα με τον Κολοσσό. Ε και; Ούτε τότε συγκινήθηκε κανείς, ούτε και τώρα.

ΥΓ3. Είναι μέρος της διαδικασίας. Τι δεν καταλαβαίνεις;

Κατηγορία Μπάσκετ

Από τον Σιδηρόπουλο και την «καρατιά» του Μπρινιόλι, στους Τσιμεντερίδη και Ζαμπαλά που είδαν φάουλ του Σιφουέντες ακυρώνοντας το υπέροχο γκολ του Μανού και στη συνέχεια δεν είδαν τίποτα στη φάση του τραυματισμού του Χουάνκαρ αναγκάζοντας μας να παίξουμε με 9 παίκτες και να δεχθούμε και το 2ο γκολ. Το περιμέναμε με το που ορίστηκε ο Τσιμεντερίδης και δυστυχώς οι φόβοι μας επιβεβαιώθηκαν με τον χειρότερο τρόπο.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ

Και αν θα πρέπει να ασχοληθούμε και με το αγωνιστικό τότε ναι θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι αναγκαστικές αλλαγές στην άμυνα και η απουσία του Κουέστα στοίχισαν στην ομάδα. Φαινόταν ότι δεν υπήρχε εμπιστοσύνη στα μετόπισθεν και αυτό επηρέασε συνολικά την αγωνιστική μας συμπεριφορά και οδήγησε σε ένα άνευρο πρώτο ημίχρονο και ένα φθηνό γκολ από αδράνεια της άμυνα μας. Στην επανάληψη όμως είδαμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ που έψαξε το γκολ και κατάφερε μάλιστα να βρει 2 και να ανατρέψει εντελώς την εις βάρος του κατάσταση χάρη στην ποιότητα του Μανού Γκαρθία. Το ότι ακυρώθηκε το προβάδισμα του ΑΡΗ και αναγκάστηκε η ομάδα μας να παίξει με 9 παίκτες στη φάση που δέχθηκε το 2ο γκολ ήταν μια ιδιαίτερη συνθήκη που διαμορφώθηκε από τον διαιτητή και το VAR. Ας κρατήσει η ομάδα ότι στο επόμενο θα πρέπει να παίξει πολύ καλύτερα ώστε να μην δώσει σε κανέναν την ευκαιρία να μας κλέψει τους βαθμούς όπως έγινε σήμερα. Δεν είναι εύκολο, αλλά αυτό θα πρέπει να γίνει.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΚΑΙ VAR

Σε παιχνίδια σαν το σημερινό το να μένεις στα κακώς κείμενα της ομάδας σου μόνο σε λάθος μονοπάτια θα οδηγηθείς. Ο ΑΡΗΣ μπήκε αισθητά βελτιωμένος στο Β ημίχρονο, ο Μανού πέτυχε 2 πανέμορφα γκολ και η ομάδα ήταν μπροστά με 1-2 στο 64΄. Αυτός ήταν ο αγώνας που παρακολουθήσαμε μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο. Το παιχνίδι που ακολούθησε ήταν αυτό που αποφάσισαν με το ζόρι να δούμε ο Τσιμεντερίδης με τον Ζαμπαλά. Αν νομίζουν όμως ότι έτσι εύκολα θα ξεμπερδέψουν με τον ΑΡΗ στο τέλος θα εκπλαγούν. Δεν μασάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου.

ΥΓ. Και 10 γκολ αν έβαζε ο Παναιτωλικός, αν ήταν οφσάιντ θα έπρεπε να ακυρωθούν! Τι όχι;

ΥΓ2. «Μήνυμα στήριξης» από Τσιμεντερίδη και Ζαμπαλά στον Σιδηρόπουλο… για να μην νιώθει μόνος.

Κατηγορία Ποδόσφαιρο
Σελίδα 1 από 247

#YELLOW RADIO 101.7

Listen live yellow radio 92.8

#ΣΧΟΛΙΑ

logoFinal2007

Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ  μας μέσω του διαδικτύου!

Newsletter

Εγγραφείτε και ενημερωθείτε πρώτοι για όλα τα θέματα του ΑΡΗ μας!

Λέμε ΟΧΙ στο spam!