Αν γυρίζαμε πίσω στον χρόνο 10 ημέρες περίπου και ρωτούσαμε τον κόσμο του ΑΡΗ πως βλέπουν τα πράγματα στην ομάδα τους και την άποψη τους για τις πρώτες ημέρες της διοίκησης Ηλιάδη εύκολα θα διαπιστώναμε την ανησυχία και τον έντονο προβληματισμό της συντριπτικής πλειοψηφίας. Καμία ανανέωση, καμία μεταγραφή, καμία παρουσίαση προπονητή και συνεργατών, ούτε καν ανακοίνωση για την προετοιμασία! Και όλα αυτά με φόντο την "πρώτη" της ομάδος όπου λογικά θα έπρεπε να υπάρχει άλλο κλίμα.

Τελικά όμως η διοίκηση Ηλιάδη με μεθοδικές κινήσεις μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας αρχίζει να κερδίζει την εμπιστοσύνη του κόσμου και το αμήχανο μούδιασμα των προηγούμενων ημερών να δίνει την θέση του σε μια συγκρατημένη αισιοδοξία. Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια για την απόκτηση του Ούμπιντες που θα τρέλαινε κόσμο ήρθε η καλή κίνηση με τον Γ.Παπαδόπουλο, ο Έλσνερ που κατά κάποιο τρόπο είναι ο αντικαταστάτης του Κοέλιο ενώ προηγήθηκε η μεταγραφή του Κύργια και η επισημοποίηση της συνεργασίας με τον Ντ.Αγκάνθο. Σίγουρα κανένα απο τα παραπάνω ονόματα δεν είναι ο "κράχτης" που κάποιοι θα ήθελαν αλλά σε θεωρητικό επίπεδο(μιας και μέσα στο γήπεδο θα φανεί) και οι 3 παίκτες μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά τον ΑΡΗ μας. Ο Γ.Παπαδόπουλος είχε δείξει εξαιρετικά στοιχεία όσο αγωνιζόταν σε Ηρακλή και Ολυμπιακό ενώ το ότι αγωνίστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στη Γερμανία σίγουρα σημαίνει ότι πρόκειται για πειθαρχημένο παίκτη με καλή φυσική κατάσταση. Ο Έλσνερ απο την άλλη μπορεί το βιογραφικό του να μην πείθει, τα βιντεάκια που κυκλοφορούν και δείχνουν έναν παίκτη με καλή τεχνική κατάρτιση να μην μπορούν να ληφθούν σοβαρά υπόψιν αλλά απο την άλλη θα μου επιτρέψετε να πω ότι δύσκολα θα είναι χειρότερος από τον Κοέλιο. Ένας παίκτης που στην πλειοψηφία των αγώνων της περασμένης σεζόν πέρασε απαρατήρητος. Σίγουρα είχε τη δική του συμβολή στην επιβίωση του ΑΡΗ και τον ευχαριστούμε για αυτό αλλά από την 3αδα των ξένων είχε με διαφορά τη λιγότερη προσφορά σε σχέση με τους Αγκάνθο και Πουλίδο. Ενώ ο Κύργιας που σαν πρώτη μεταγραφή ξενέρωσε αρκετούς το βιογραφικό του είναι σαφώς καλύτερο από αυτό του Παντίδος που αν δεν υπήρχαν τα περίεργα παιχνίδια μάνατζερ μέσα στον ΑΡΗ σίγουρα θα είχε παραμείνει στον σύλλογο μας. 

Εκτός από τις μεταγραφικές κινήσεις είχαμε και την παρουσίαση του κ.Χατζηνικολάου  και των συνεργάτων του Δράμπη και Μούτα. Μίλησαν για τα σχέδια τους για τον ΑΡΗ της επόμενης σεζόν ενώ απέφυγαν να θέσουν απο τώρα στόχους κάτι που είναι λογικό. Ο κ.Μούτας μίλησε για γρήγορη σωτηρία της ομάδος μέχρι τον Δεκέμβριο κάτι που δεν άρεσε σε πολλούς αλλά αρέσει δεν αρέσει όταν μιλάμε για μια ομάδα που σώθηκε πέρσι την τελευταία αγωνιστική τότε απλά είναι η σκληρή πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε χρονιά σαν την περσινή για αυτό επιβάλλεται ο ΑΡΗΣ να ξεκινήσει δυνατά ώστε η βαθμολογική του συγκομιδή πριν την ολοκλήρωση του Α' γύρου να μην δείχνει ότι θα οδηγηθούμε πάλι σε περιπέτειες.

Με το διαφαινόμενο διαζύγιο με τους Κοέλιο, Παπαστεργιαννό και Παπαζαχαρία είναι επιτακτική ανάγκη η ομάδα να ενισχυθεί σημαντικά με τις υπόλοιπες κινήσεις που τις απομένουν. Πάντως τα ονόματα των Μανιά(επιθετικός), Μπουζάνη(τερματοφύλακας) και των "γνωστών" Σουμπίνιο και Διαμαντάκου με τη μορφή δανεισμού από τον Ολυμπιακό αν προχωρήσουν θα πρόκειται για καλές κινήσεις. Θα πρέπει να τονίσουμε την μεθοδικότητα της διοίκησης Ηλιάδη που δεν φαίνεται διατεθειμένη να "ξεβρακωθεί" και να ρισκάρει την επιβίωση της ομάδος εκτός των 4 γραμμών. Η περίπτωση του Κοέλιο που όπως ανέφερε ο Λ.Σκόρδας κόστισε στον ΑΡΗ 300.000 ευρώ αλλά και οι αυτες του Παπαστεργιανο και του Παπαζαχαρία με τους όρους που θέλουν οι παίκτες δείχνουν ότι ο κ.Ηλιάδης έχει ξεκάθαρο πλάνο και μπατζετ και δεν έχει την παραμικρή διάθεση να ξεφύγει από αυτό. Ενώ σχεδόν όλες οι κινήσεις γίνονται με απόλυτη μυστικότητα και βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή κάτι που δείχνει ότι υπάρχουν στεγανά στην ομάδα και ότι ο ανοιχτός δίαυλος επικοινωνίας που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις μοιάζει να έχει κλείσει. Για ακόμη μια φορά  φάνηκε ξεκάθαρα ότι υπάρχει αρκετός κόσμος που κυριολεκτικά αδιαφορεί για όλα τα παραπάνω και ανεξάρτητα από μεταγραφές, ανανεώσεις, δηλώσεις κτλ θα είναι δίπλα στο πλευρό του Θεού. Αυτή ήταν η υπόσχεση που έδωσαν οι 3500 φίλοι της ομάδος που έδωσαν το παρών στην πρώτη προπόνηση προς διοίκηση, τεχνικό τιμ και παίκτες της ομάδος. Όπου παίζει ο Θεός δεν θα είναι μοναχός γιατί ΑΡΗ μου δεν γίνεται αλλιώς!!!!

Πάνω που αρχίσαμε να ανησυχούμε με όλες τις ειδήσεις που κυκλοφορούν τις τελευταίες ημέρες σχετικά με τις διαπραγματεύσεις με τους "στυλοβάτες" της περσινής αγωνιστικής χρονιάς ήρθε η ανακοίνωση της συμφωνίας με τον Ντ.Αγκάνθο και επέστρεψαν τα χαμόγελα και η αισιοδοξία ενόψει της νέας σεζόν.  Με τους Καζναφέρη και Βελλίδη να έχουν ήδη χαιρετήσει και τον Γιαννώτα να βρίσκεται με το ενάμιση πόδι εκτός ομάδος οι επιλογές του κ.Χατζηνικολάου πριν καν αναλάβει άρχισαν να μειώνονται σημαντικά. Ευτυχώς όμως έγινε η αρχή με τον Ισπανό επιθετικό και αυτό που απομένει είναι να δοθεί και η ανάλογη συνέχεια με τους υπόλοιπους.

Το περασμένο καλοκαίρι γίναμε μάρτυρες ενός από τους χειρότερους σχεδιασμούς ομάδος όλων των εποχών και των επιπτώσεων του. Φυσικά δεν ήταν καθαρά θέμα λανθασμένων αποφάσεων των προσώπων(Μ.Κατσαβάκης, διοικούσα επιτροπή) που υπήρχαν στην ομάδα εκείνη την εποχή αλλά υπήρχε ένα κλίμα αρκετά περίεργο που δύσκολα επέτρεπε να γίνουν σωστές μελετημένες κινήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι 3 ξένοι, με τον Πουλίδο να χάνει όλη την προετοιμασία, τον Αγκάνθο να ντεμπουτάρει την 3η αγωνιστική και τον Κοέλιο να χρειάζεται ολόκληρο τον Α' γύρο για να προσαρμοστεί. Η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά χωρίς αδειοδότηση θα πρέπει να βρει όλους τους υπεύθυνους του σχεδιασμού της ομάδος σαφώς σοφότερους και διπλωματικούς σε αυτή τη μεταγραφική περίοδο. Μπορεί το οτι ο Πουλίδο ζητάει αύξηση, ο Αγκάνθο να έχει βελτιωμένο συμβόλαιο με τον φόβο ότι μπορεί να χάσει τη μισή χρονιά για διάφορους λόγους(κάρτες, τραυματισμοί.), η Μπενφίκα να ζητάει περισσότερα για τον Κοέλιο και οι "παλιοί" Παπαζαχαρίας και Παπαστεργιαννός να ζητάνε εγγυήσεις που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν  παραλογισμός αλλά με τους περιορισμούς που έχει η ομάδα μας(3 μεταγραφές άνω των 24, 4 ανανεώσεις συμβολαίων) θα πρέπει πάση θυσία αυτοί οι παίκτες να μείνουν. Ακόμη και για τον Γιαννώτα ανεξάρτητα από την επιμονή του να αποχωρήσει θα πρέπει να του γίνει μια καλή πρόταση για να παραμείνει. Όχι γιατί οι συγκεκριμένοι παίκτες  είναι αναντικατάστατοι  αλλά η διατήρηση τους στο ρόστερ θα σημαίνει ότι ο ΑΡΗΣ διατηρεί έναν κορμό και τον ενισχύει με 3 μεταγραφές έμπειρων παικτών. Έτσι θα στηθεί μια ομάδα σωστά που δεν θα κινδυνέψει σε κανένα σημείο του πρωταθλήματος και αν της δοθεί η ευκαιρία θα κοιτάξει και λίγο πιο ψηλά. Αν κοιτάξουμε απλά να αντικαταστήσουμε τους "στυλοβάτες" της περσινής προσπάθειας με κάποιους άλλους που θα ελπίζουμε ότι θα αντέξουν την πίεση τότε μάλλον θα ζήσουμε ακόμη μια χρονιά με μπόλικο άγχος.

Μπορεί να καθυστέρησε ελαφρώς η διοίκηση Ηλιάδη με το θέμα του προπονητή αλλά φαίνεται ότι πλέον υπάρχει η αποφασιστικότητα να επισπευτούν οι διαδικασίες και όλα τα σημαντικά θέματα που αφορούν τον ΑΡΗ της επόμενης σεζόν να μπουν σε μια σειρά. Ο Αγκάνθο ήταν η καλύτερη αρχή ενώ αναμένεται πολύ σύντομα να ανακοινωθούν και οι συμφωνίες με τους υπόλοιπους τρεις(Παπαστεργιαννό, Παπαζαχαρία, Κοέλιο). Ήδη τα πρώτα ονόματα για πιθανούς μεταγραφικούς στόχους έχουν κυκλοφορήσει αλλά όπως αναφέραμε και πριν θα πρέπει κάθε κίνηση να γίνει με τεράστια προσοχή. Μπορεί ο Αγκάνθο να ήταν ένα λαχείο που μας βγήκε σε πρώτο αριθμό πέρσι αλλά δεν γίνεται πάντα να είμαστε τόσο τυχεροί. Προτιμότερο να καταλήξουμε σε δοκιμασμένες λύσεις από έμπειρους παίκτες που αγωνίζονται χρόνια στο Ελληνικό πρωτάθλημα και δεν θα χρειάζονται αρκετό χρόνο προσαρμογής παρά να ρισκάρουμε ψάχνοντας για νέα λαχεία. Κάτι πάντως φαίνεται να κινείται στην ΠΑΕ και αυτό είναι αισιόδοξο.

Ολοζώντανος στην μάχη της παραμονής έμεινε ο ΑΡΗΣ μας μετά από το γκολ του Κοέλιο προσπερνώντας στην βαθμολογία Βέροια και Πλατανιά και βλέποντας την συνέχεια του πρωταθλήματος πολύ πιο αισιόδοξα. Σε ένα παιχνίδι που το Χ έμοιαζε να είναι το τελικό ήρθε λίγα δευτερόλεπτα πριν το 90' αυτή η κοντινή κεφαλιά του Κοέλιο μετά την εκτέλεση κόρνερ και την κεφαλιά του Παπαστεργιαννού και το Κλ.Βικελίδης πήρε φωτιά! Στα 4' των καθυστερήσεων για πρώτη φορά ομάδα και πάγκος(παρά την ανόητη κάρτα του Αγκάνθο) αντέδρασαν σωστά, παίχτηκε ούτε μισό λεπτό ποδόσφαιρο και η νίκη έμεινε στα χέρια μας γλιτώνοντας τις αυτοκτονίες άλλων παιχνιδιών.

Πολλές ευχάριστες εκπλήξεις είδαμε σήμερα στο Κλ.Βικελίδης με το happy end στο φινάλε του αγώνα να ήταν η πιο σημαντική από αυτές. Ανεξάρτητα από το πως εξελίχθηκε ο αγώνας όπου θα μπορούσαμε με τα ανόητα λάθη του Πουλίδο ή το εξαιρετικό πλασέ του Μαυρέα να το είχαμε χάσει ή και να το είχαμε κερδίσει πιο εύκολα αν ο Αγκάνθο έστελνε την μπάλα στα δίχτυα στο πέναλτι ίσως ο ΑΡΗΣ να έκανε το καλύτερο φετινό του ενενηντάλεπτο χωρίς τα μεγάλα νεκρά διαστήματα και τα πολλαπλά πρόσωπα που δείχνουμε μέσα σε έναν αγώνα. Το πιο σημαντικό από όλα ήταν ότι οι παίκτες μας μπήκαν παθιασμένοι, συγκεντρωμένοι και είχαν ξεκάθαρο στόχο τη νίκη. Για πρώτη φορά φέτος είδαμε οργανωμένη επίθεση. Για 10' περίπου στο Β ημίχρονο η ομάδα μας είχε την κατοχή της μπάλας και την κυκλοφορούσε σωστά γύρω από την μεγάλη περιοχή του Παναθηναϊκού υπομονετικά προσπαθώντας να βρει την ευκαιρία για να χτυπήσει και όχι να την στριφογυρίζει έξω από την περιοχή μας με τις συνεχόμενες ανούσιες πάσες προς τον τερματοφύλακα. Είδαμε μια άμυνα να λειτουργεί σωστά με μοναδική εξαίρεση τις "εμπνεύσεις" του Πουλίδο που παραλίγο θα γινόταν μοιραίος αλλά και κάποιες κακές εκτιμήσεις μεσοαμυντικά κυρίως από Κοέλιο στο Β ημίχρονο που μάλλον οφειλόταν στην κούραση. Είδαμε ένα δεξί μπακ όπως είναι ο Ψυχογιός να βγάζει φωτιές και να σαρώνει ακούραστα όλη την πλευρά. Είδαμε έναν Καζναφέρη να αποδίδει σύμφωνα με τις ικανότητες του και να θυμίζει τον περσινό καλό Καζναφέρη αλλά και να δικαιώνει όλους όσους φέτος γκρινιάζουν και περιμένουν από τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή να παίξει καλύτερα. Περίεργο που τον αντικατέστησε ο Μιχαλήτσος μιας και ήταν από τους κορυφαίους της αναμέτρησης. Είδαμε έναν προπονητή να κάνει σε μεγάλο βαθμό τα αυτονόητα, επαναφέροντας τον Παπαζαχαρία και  τον Ψυχογιό και τοποθετώντας τον Καζναφέρη στην θέση του. Αν δεν έδειχνε τόσο εμμονή στο να χωρέσει στην 11αδα τον Διαμαντάκο και τον Κοτσαρίδη και είχε καλύτερα αντανακλαστικά στις αλλαγές θα έλεγα ότι έκανε ότι περνούσε από το χέρι του. Ευτυχώς εγκαίρως κατάλαβε ότι η πίεση ψηλά δεν θα έβγαζε πουθενά όπως έγινε με τον Πλατανιά και γρήγορα τράβηξε τους παίκτες πιο πίσω επιτρέποντας έξυπνα τους αμυντικούς του Παναθηναϊκού να ανέβουν ψηλά υπό το φόβο του λάθους και της αντεπίθεσης κάτι που έγινε αρκετές φορές στο παιχνίδι. Ευτυχώς η κακή απόδοση του Αγκάνθο που μάλλον επηρεάστηκε από το χαμένο πέναλτι δεν μας στοίχισε και λογικά το ότι πήραμε την νίκη μάλλον θα βοηθήσει ψυχολογικά και τον Ισπανό να το ξεπεράσει.

Το είχαμε πει από πριν ότι μπορεί ο κόσμος να μην παίζει μπάλα αλλά όπως έχει φανεί φέτος στα εντός έδρας οι παίκτες μας αποδίδουν πολύ καλύτερα. Έτσι σήμερα παρόλο που δεν γέμισε το γήπεδο υπήρχε ο παλμός στην κερκίδα και η απαραίτητη πίστη που έσπρωξε τους παίκτες μας προς τη νίκη. Τίποτα δεν κρίθηκε ακόμη αλλά η σημερινή νίκη ήταν ένα σημαντικό βήμα προς την σωτηρία. Δεν πρέπει να επαναπαυτούμε ούτε εμείς οι οπαδοί, ούτε οι παίκτες και ο προπονητής και προπάντων αυτή η διοίκηση που δείχνει να μην ξέρει που βαδίζει. Έβγαλε παράπονο ο Γ.Μιχαλήτσος στην συνέντευξη τύπου και σε μεγάλο βαθμό είχε δίκιο, όπως δίκιο έχουν και όλοι αυτοί που δεν θεωρούν τον Γ.Μιχαλήτσο ως την ιδανική λύση για τον πάγκο της ομάδος μας. Αυτά όλα είναι αποτέλεσμα της τρικυμίας που επικρατεί στο μυαλό των διοικούντων που την μια ημέρα ανακοινώνουν τον Γ.Μιχαλήτσο και την επομένη επειδή ήρθε ένα αρνητικό αποτέλεσμα και ο κόσμος ξεσηκώνετε ετοιμάζουν την αντικατάσταση του. Ψυχραιμία και καθαρό μυαλό από όλους και κυρίως από αυτούς που καλώς ή κακώς(πολύ κακώς) έχουν το τιμόνι του ΑΡΗ στα χέρια τους. Η ομάδα έχει δυνατότητες και θα πρέπει επιτέλους να αποκτήσει και μια σταθερότητα. Σπουδαία πράγματα έγιναν σήμερα. Κρατήσαμε το μηδέν στην άμυνα, ο Κοέλιο όχι μόνο δεν πέρασε απαρατήρητος όπως συνήθως αλλά έγινε και πρωταγωνιστής, έγιναν για πρώτη φορά οι κλασσικές εκνευριστικές καθυστερήσεις με τους ανόητους τραυματισμούς, τις ασυνεννοησίες στις αλλαγές, τις μπάλες απο την κερκίδα που πάντα μας κάνουν σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδος και επιτέλους χαμογελάσαμε!

ΥΓ. Παρατηρώντας πόσο ξεχωρίζουν παικτικά ο Τάτος, ο Ζαραδούκας, ο καλός Αγκάνθο και πόσο αλλάζει όλη η ομάδα αν παίζουν οι σωστοί  παίκτες στις σωστές θέσεις, αν δεν γινόταν τόσα πολλά εγκλήματα φέτος, ο ΑΡΗΣ όχι απλά θα εξασφάλιζε νωρίτερα την παραμονή στην κατηγορία αλλά περπατώντας θα έβγαινε και Ευρώπη. 

ΥΓ2. Αν και σε γενικές γραμμές ο διαιτητής τα πήγε καλά, αναρωτιέμαι αν έχει ξανασυμβεί στην Ελλάδα ο παίκτης που κάνει το πέναλτι να μην τιμωρηθεί με κίτρινη κάρτα…

Μπορεί όπως λέμε συνήθως όταν αναφερόμαστε σε καυτές έδρες κτλ "ο κόσμος δεν παίζει μπάλα" αλλά από ότι φαίνεται σε μια τόσο περίεργη χρονιά γεμάτη ιδιαιτερότητες μάλλον ο κόσμος είναι αυτός που θα κάνει παιχνίδι. Με περίπου τις μισές ομάδες της σουπερλίγκας να αποτελούνται από νέους, άπειρους παίκτες χωρίς παραστάσεις στην πρώτη κατηγορία ο παράγοντας έδρα πολύ πιθανόν να παίξει καθοριστικό ρόλο και αυτό είναι κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να το εκμεταλλευτούμε! Αν δηλαδή οι παίκτες μας παρουσιάστηκαν μουδιασμένοι και κομπλαρισμένοι στην Ν.Σμύρνη σε ένα σχεδόν άδειο γήπεδο όπου είχαν και την συμπαράσταση μερικών οπαδών μας φανταστείτε πόσο μπορεί να τους επηρεάσει θετικά ένα γεμάτο Κλ.Βικελίδης με κιτρινόμαυρο παλμό την ίδια στιγμή που οι αντίπαλοι μας θα νιώθουν την ανάσα μας. Για αυτό ακριβώς τον λόγο δεν υπάρχουν περιθώρια για δεύτερες σκέψεις και όσοι δεν έχουν προμηθευτεί ακόμη το εισιτήριο τους θα πρέπει αύριο να δηλώσουν παρόν στο γήπεδο και να σταθούν δίπλα στον Μ.Κατσαβάκη και στους παίκτες του.

Αγωνιστικά ευελπιστούμε να δούμε μια καλύτερη εικόνα από αυτήν που μας έδειξε η ομάδα μας στην πρεμιέρα και απέναντι σε έναν αντίπαλο που έχει και αυτός τα δικά του προβλήματα να πάρουμε μια πολύτιμη νίκη που θα μας επιτρέψει να σηκώσουμε κεφάλι και να δούμε την συνέχεια του πρωταθλήματος με ακόμη περισσότερη αισιοδοξία. Λίγες φαίνεται να είναι οι αλλαγές στην 11αδα με τους Πουλίδο και Ψυχογιό να παίρνουν φανέλα βασικού ενώ αναμένεται ο Κατσαβάκης να περιορίσει ως ένα σημείο τους πειραματισμούς του. Όπως φάνηκε από τις τελευταίες προπονήσεις ο Τριανταφυλλάκος θα παίξει στην επίθεση ενώ ο Πουλίδο μάλλον αμυντικό χαφ. Τεράστιο ερωτηματικό παραμένει το ποιοί θα αγωνιστούν στα άκρα της άμυνας όπου στον αγώνα με τον Πανιώνιο και οι 2 πλευρές έμπαζαν... Είναι φανερό ότι ο προπονητής δεν έχει καταλήξει σε σχήμα όπως και ότι υπάρχουν κενά σε σημαντικές θέσεις όπως αυτή του επιθετικού και του αριστερού μπακ που γίνεται προσπάθεια να καλυφθούν με την απόκτηση κάποιου ελεύθερου παίκτη. Την ίδια στιγμή ο ΟΦΗ κατάφερε τις τελευταίες ημέρες των μεταγραφών να βάλει 3 παίκτες στην μηχανή του κάτι που δείχνει ότι ίσως τα πράγματα στην Κρητική ομάδα να λειτουργούν ελαφρώς καλύτερα από ότι σε έμας. Άλλωστε αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που ο Αναστόπουλος προτίμησε να παραμείνει στην Κρήτη από το να μετακομίσει στην Θεσσαλονίκη και να αναλάβει τον ΑΡΗ μας.

Όσο κουραστικοί και αν γινόμαστε φέτος θα το λέμε συνεχώς. Η ομάδα έχει ανάγκη την στήριξη του κόσμου και εμείς από την κερκίδα φέτος θα κάνουμε την διαφορά για τον ΑΡΗ μας! Και όταν μιλάμε για στήριξη δεν εννοούμε ότι δεν θα γίνεται κριτική, ότι θα ωραιοποιούμε τα πάντα και ότι στραβό και αν συμβαίνει εμείς θα λεμέ δεν πειράζει ή μπράβο. Στήριξη σημαίνει δυναμική παρουσία στην κερκίδα σε κάθε παιχνίδι, ιδίως μέσα στο Κλ.Βικελίδης που θα πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή να ξαναγίνει η απόρθητη έδρα που ήταν πριν πολλά χρόνια.  Στήριξη σημαίνει ότι ακόμη και στα στραβά αποτελέσματα δεν "παίρνουμε κεφάλια", δεν ισοπεδώνουμε τα πάντα, δεν βρίζουμε παίκτες και προπονητές και δείχνουμε με την παρουσία μας ότι και στα δύσκολα θα είμαστε στο πλάι τους να πολεμήσουμε παρέα! Επειδή λοιπόν τα πολλά λόγια είναι περιττά την Κυριακή(18.15) το απόγευμα ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΚΛ.ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ για την πρώτη μας νίκη!