Τα 110 χρόνια ιστορίας του ΑΡΗ μας είναι η ζωντανή απόδειξη του πώς ένας αθλητικός οργανισμός μπορεί να γίνει ένας φάρος ελπίδας και ενότητας, εμπνέοντας και ενώνοντας  ανθρώπους από διαφορετικές τάξεις υπό τη σκιά του αθλητικού πνεύματος και των ιδανικών του.

Το ανεπανάληπτο ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ, ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ μόνο ο ΑΡΗΣ μας το έκανε πράξη.

Από την πρώτη ημέρα της ίδρυσης του και τις σπουδαίες στιγμές του παρελθόντος και τους τίτλους σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ και τα υπόλοιπα τμήματα, μέχρι τα πέτρινα χρόνια της αγωνιστικής απαξίωσης σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ που πλέον ανήκουν στο παρελθόν αλλά και την σημερινή λαμπρή  εκδήλωση στο Ολύμπιον ο ΑΡΗΣ διδάσκει ήθος, πολιτισμό και μια ξεχωριστή κουλτούρα που λίγο αν σε αγγίξει σε αλλάζει σαν άνθρωπο.

Όσοι παρακολουθήσαν αυτή την εκδήλωση το ένιωσαν το συναίσθημα και την ανατριχίλα.

Ένα συναίσθημα και μια ανατριχίλα που αποτελεί την πηγή ενέργειας όλου αυτού του κόσμου που στηρίζει δυναμικά την ομάδα προσδοκώντας στις χαρές και αδιαφορώντας επιδεικτικά για τις λύπες. Και αυτό αποτελεί την εγγύηση ότι ο ΑΡΗΣ μας θα υπάρχει όσο η γη γυρίζει και ο ήλιος θα φωτίζει!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΟΥ!

Και επίσημα από σήμερα τα ξημερώματα ο Νίκος Γκάλης ανήκει στο Naismith Basketball Hall of Fame!  Ο πρώτος Έλληνας  που το πετυχαίνει και μόλις ο 6ος μη Αμερικάνος που δεν έχει αγωνιστεί στο NBA που δέχεται αυτή την τιμή! Σε μια λαμπρή εκδήλωση ο "γκάντστερ" αποθεώθηκε από άλλους αστέρες του αθλήματος  που μίλησαν για τον Νικ  αλλά και από τους Έλληνες ομογενείς που βρισκόταν στην αίθουσα και φώναζαν ρυθμικά το όνομα του! Και όταν ο μπασκετικός Θεός ανέβηκε στο βήμα μάγεψε για ακόμη μια φορά και ας μην κρατούσε μπάλα στα χέρια του!

Η ύψιστη τιμή και η απόλυτη παγκόσμια αναγνώριση για έναν άνθρωπο που κατάφερε με μια πορτοκαλί  μπάλα στα χέρια του να αλλάξει την ζωή σχεδόν όλων των Ελλήνων και να βάλει με τα κατορθώματα του την άγνωστη Ελλαδίτσα στον παγκόσμιο αθλητικό χάρτη!  Μια πραγματική επανάσταση μιας ολόκληρης χώρας σε αθλητικό φόντο που είναι σχεδόν αδύνατο να την εξηγήσεις σε κάποιον που δεν έζησε εκείνα τα χρόνια μιας και τα δεδομένα στην Ελλάδα και στον παγκόσμιο αθλητισμό είναι πολύ διαφορετικά σήμερα.  Ακόμη και οι άνθρωποι που τίμησαν τον Νίκο Γκάλη αμφιβάλλω αν αντιλαμβάνονται το μέγεθος της συνεισφοράς του στον Ελληνικό αθλητισμό και στην χώρα γενικότερα. Εμείς σαν Αρειανοί  νιώθουμε ακόμη περισσότερη υπερηφάνεια  μιας και με τον Νίκο Γκάλη σημαιοφόρο καταφέραμε να κάνουμε το ανεπανάληπτο "ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ" πραγματικότητα!  Και το να θεωρεί ο Νικ το Παλέ σπίτι του και όλους εμάς οικογένεια του είναι ευλογία!  Το ότι στην χθεσινή εκδήλωση στην αίθουσα δίπλα στην Ελληνική σημαία υπήρχε η σημαία του ΑΡΗ μας λέει πολλά!

Είτε τα έζησες τα κατορθώματα του Νίκου Γκάλη στο γήπεδο, είτε τα έζησες  καρφωμένος μαζί με την οικογένεια σου στην  τηλεόραση κουτί, είτε είχες την ατυχία να γεννηθείς μετά από αυτά τα κοσμοϊστορικά γεγονότα να είσαι βέβαιος ότι Νίκος Γκάλης έχει επηρεάσει και τη δική σου ζωή! Τι και αν έχουν περάσει περίπου 25 χρόνια από τότε που ο Νικ κρέμασε τα παπούτσια του; οι θρύλοι ανήκουν στην αιωνιότητα και η φλόγα τους δεν σβήνει ποτέ!

Ανάμεικτα συναισθήματα άφησε η εκδήλωση για τα 101 χρόνια από την ίδρυση του ΑΡΗ μας που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Δευτέρα στην αίθουσα Βεργίνα του καζίνο. Από την μια πλευρά οι μεγάλες προσωπικότητες από το ένδοξο παρελθόν του συλλόγου μας, τα ιστορικά βιντεάκια στην μεγάλη οθόνη, τα μαγνητοσκοπημένα μηνύματα από επώνυμους(και όχι μόνο) Αρειανούς και άλλα παρόμοια μας έκαναν να νιώσουμε το μεγαλείο του ΑΡΗ μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχει ο παραμικρός λόγος για να τα τινάξουμε όλα στον αέρα για 2-3 κακές χρονιές. Από την άλλη η έλλειψη πιτσιρικάδων, το τσουχτερό εισιτήριο που παρέπεμπε σε φιλανθρωπική εκδήλωση, κάποιες "περίεργες" και ταυτόχρονα προκλητικές βραβεύσεις αλλά και οι γνωστοί "λεζανταδόροι"  μας έκαναν να προβληματιστούμε για το ποιο τελικά μπορεί να είναι το μέλλον αυτού του συλλόγου όταν εξακολουθεί να μην τραβάει μια διαχωριστική γραμμή με τις παθογένειες χρόνων που μας έφεραν ως εδώ.

Ανεξάρτητα από το όλο ύφος και σκεπτικό της εκδήλωσης που μας βρίσκει αντίθετους θα πρέπει να τονίσουμε ότι ως ένα  σημείο οι διοργανωτές τα πήγαν περίφημα. Δεν είδαμε την προχειρότητα που περιμέναμε και παρά την μεγάλη καθυστέρηση στην έναρξη η εκδήλωση κύλησε όπως έπρεπε αγγίζοντας τόσο αυτούς που βρέθηκαν στην αίθουσα Βεργίνα όσο και όλους τους υπόλοιπους που αρκέστηκαν στο Live Streaming. Τα ιερά τέρατα της Αυτοκρατορίας Μιχαϊλίδης, Ιωαννίδης, Γιαννάκης(ο Γκάλης απουσίαζε), οι μεγάλες δόξες του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ, ο μεγαλύτερος σε ηλικία εν ζωή πρόεδρος του ΑΡΗ μας, ο "άγνωστος οπαδός" που παρά τα προβλήματα υγείας του βρίσκεται διαρκώς δίπλα στην ομάδα κατάφεραν να μας ταξιδέψουν στον χρόνο, να μας συγκινήσουν και να μας δώσουν δύναμη για το μέλλον. Δύναμη και ελπίδα ότι ίσως αυτή η γιορτή σε 1-2 χρόνια θα πραγματοποιηθεί όπως πραγματικά αξίζει στον ΑΡΗ και τον κόσμο του. Με τα τμήματα του συλλόγου να είναι εκεί που πραγματικά ανήκουν και όλους εμάς να χαμογελάμε υπερήφανα αγκαλιασμένοι και όχι προβληματισμένοι και απογοητευμένοι να κοιτάμε ο ένας τον άλλο με στραβό μάτι....

Μπορεί να συγκινηθήκαμε  και να αισθανθήκαμε ακόμη πιο Αρειανά  υπερήφανοι παράλληλα δεν θα μπορούσαμε να αισθανθούμε το ίδιο για ένα κομμάτι της εκδήλωσης που είχε να κάνει κυρίως με βραβεύσεις παραγόντων... Δεν υπάρχει λόγος να χαλάσουμε τη διάθεση κάποιων αναφέροντας συγκεκριμένα ονόματα. Όταν όμως στο πέρασμα σου από διοικητικά πόστα υπάρχουν μελανές σελίδες και θολά σημεία που έχουν πληγώσει τον ΑΡΗ είναι τουλάχιστον ντροπή τόσο για αυτούς που παίρνουν αυτή την ανόητη πρωτοβουλία όσο και για αυτούς που το αποδέχονται γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια την κοινή λογική και το λαϊκό συναίσθημα. Άραγε τι μηνύματα είναι αυτά που περνάμε με τέτοιες κινήσεις στους νεότερους; Έτσι τον θέλουμε τον Αρειανό; υποτελή, λεζανταδόρο, δημοσιοσχεσίτη και υποτακτικό σε οποιοδήποτε του κουνάει μερικά η ευρώ ή  απλά του τα υπόσχεται; Σίγουρα ο ΑΡΗΣ τη δεδομένη χρονική στιγμή χρειάζεται όλες τις δυνάμεις του ενωμένες και δεν περισσεύει κανείς... σίγουρα πολλές φορές ο χρόνος επουλώνει τις πληγές και οι αποκλεισμοί δεν μας προσφέρουν απολύτως τίποτα... από το συγχωροχάρτι, τη δεύτερη ευκαιρία, την μεγάλη Αρειανή αγκαλιά που είναι έτοιμη να δεχθεί τους πάντες... μέχρι τη βράβευση, υπάρχει πάρα μα πάρα πολύ μεγάλη απόσταση...

ΥΓ. Εκδήλωση-απάντηση για όλους τους κακοπροαίρετους που κατηγορούν τους ανθρώπους του ΑΣ και της ΚΜΑ ότι δεν εργάζονται για να βρουν τρόπους να φέρουν έσοδα στο σύλλογο...

Όσο και αν προσπαθούμε λίγο πολύ όλοι μας να παραμείνουμε συνεπείς σε μια "προσωπική υπόσχεση" αλλαγής νοοτροπίας και φιλοσοφίας γύρω από τους θεσμούς και την επικαιρότητα του ΑΡΗ δυστυχώς καθημερινά διαπιστώνουμε ότι αυτό είναι κάτι το αδύνατο. Βασικός λόγος είναι ο στρουθοκαμηλισμός που παρατηρούμε από τους ανθρώπους που έχουν βγει μπροστά(με πολύ προσπάθεια και επιμονή) σε αυτή τη δύσκολη εποχή που διανύει ολόκληρος ο σύλλογος με αποτέλεσμα να χάνονται μέσα στον φανταστικό μικρόκοσμο που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει και να εξαντλούν παράλληλα την υπομονή του απλού Αρειανού φίλαθλου που ακόμη περιμένει να δει το restart σε όλο το φάσμα του συλλόγου.

Σε μια εποχή που ο Αρειανός έχει απογοητευτεί από τους παράγοντες του αλλά ακόμη αρνείται να σκύψει το κεφάλι δείχνοντας μια πρωτοφανή συσπείρωση γύρω από τον σύλλογο παρά τα δεδομένα προβλήματα βλέπουμε τους διαχειριστές του ΑΣ αλλά και αυτούς της ΚΜΑ(!!!!) να προκαλούν με τις αποφάσεις και τις τοποθετήσεις τους. Την ίδια στιγμή που βλέπουμε την ομάδα βόλεϊ να διαλύεται, τους αθλητές της να απέχουν μόνιμα με μερικούς από αυτούς να κάνουν απίστευτες καταγγελίες(που επιβεβαιώνονται από τους συμπαίκτες τους) ο ΑΣ προτιμάει να περάσει στην αντεπίθεση σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Λες και το θέμα είναι αν το κρεβάτι του Ντόχερτι ήταν 1.75 ή 2 μέτρα... Μέχρι και στην επιστολή φιλάθλου με ειδικές ανάγκες που ταλαιπωρήθηκε κατά την είσοδο του στο Κλ.Βικελίδης προτιμήθηκε αντί για μια συγνώμη και μια υπόσχεση ότι δεν θα ξαναβιώσει ανάλογη ταλαιπωρία ο συνΑρειανός μας να δοθεί μια απάντηση-αποποίηση ευθυνών...Ενώ για όλα τα καυτά θέματα όπως η ΑΡΗΣ Εμπορική και τα τμήματα που ψυχορραγούν λόγω των οικονομικών προβλημάτων σηκώνουν τα χέρια ψηλά και μένουν απλά στην ανάλυση του προβλήματος χωρίς φυσικά ποτέ να προσφέρουν λύση στο πρόβλημα... Και σε όλα αυτά έρχεται και η εντυπωσιακή απόφαση για την ετεροχρονισμένη(!!!) εκδήλωση των 101 χρόνων του συλλόγου να γίνει σε αίθουσα του καζίνο με ένα ύφος που παραπέμπει περισσότερο σε κάποιο κλειστό κλάμπ εκλεκτών ή στον έρανο κάποιας οργάνωσης από την στιγμή που έχει και είσοδο 20€... Μια εκδήλωση που ανήκει σε όλο τον κόσμο του ΑΡΗ αλλά με συνοπτικές διαδικασίες έχει αποκλειστεί ολόκληρη η νέα γενιά μιας και ως γνωστό στο καζίνο δεν μπορεί να μπει κανείς κάτω των 21 ετών... Ενώ περί του τι περιλαμβάνει εκτός του DVD(αξίας 16€) που σίγουρα θα πρόκειται για κάτι το ενδιαφέρον οι λεπτομέρειες παραμένουν για κάποιο λόγο μυστικό... Ίσως να έρθει ο Ν. Γκάλης και ο Π.Γιαννάκης όπως λένε οι φήμες αλλά δεν τις επιβεβαιώνει ο πρόεδρος του ΑΣ... θα τιμηθούν και κάποιοι παλιοί πρόεδροι... ποιοι άραγε? ένα ατελείωτο μυστήριο... σε μια γιορτή που θα έπρεπε να οργανωθεί στο σπίτι του ΑΡΗ στο Κλ.Βικελίδης ή όπως πέρσι στο Nick Galis Hall, χωρίς είσοδο όπου όλοι οι Αρειανοί θα ήταν ευπρόσδεκτοι. Άλλα όπως φαίνεται οι πρωταγωνιστές του Restart έχουν άλλες σκέψεις για τον ΑΡΗ του επόμενου αιώνα...

Εκεί που πραγματικά είναι να χάνεις την υπομονή και την ηρεμία σου είναι η ανάμειξη της ΚΜΑ και των ανθρώπων που την εκπροσωπούν. Ένας θεσμός που χρησιμοποιήθηκε από τους παράγοντες σαν άρμα επιβολής και εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων με αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ να καταλήξει στη Γ Εθνική. Ένας θεσμός που όσο δημοκρατικός και ρομαντικός και αν είναι σε θεωρητικό επίπεδο στην πράξη αποδείχθηκε το πλέον φασιστικό όργανο που γέμισε με διχόνοια τον κόσμο του ΑΡΗ. Και τώρα που δεν έχει ουσιαστικό λόγω ύπαρξης, αντί να προσπαθήσουμε να το διαγράψουμε όλοι οι Αρειανοί από την μνήμη μας και να προχωρήσουμε μπροστά βλέπουμε να εξακολουθούν να υπάρχουν συνΑρειανοί μας γαντζωμένοι σε καρεκλές να επιδιώκουν τη λεζάντα και να παίζουν με τα νεύρα του κόσμου. Και μόνο που η ΚΜΑ παρουσιάστηκε ως αρωγός στη συγκεκριμένη εκδήλωση είναι ένα ξεκάθαρο δείγμα ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι του ΑΣ και της ΚΜΑ ή αδυνατούν να αφουγκραστούν τον κόσμο του ΑΡΗ ή απλά δεν νοιάζονται... 

ΥΓ. Πέρσι στη γιορτή των 100 χρόνων πολλοί εκμεταλλεύτηκαν την λαϊκή κατακραυγή προς συγκεκριμένους ανθρώπους σε μια προσπάθεια να περάσουν τα δικά τους μηνύματα. Φέτος που ο ΑΡΗΣ γέμισε "ήρωες"  προτιμήθηκε η γιορτή να γίνει σε prive club...

ΥΓ2. Και για να μην ξεχνιόμαστε, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι "πίεσαν καταστάσεις" ώστε να βρεθούν στις συγκεκριμένες θέσεις κόντρα σε ένα σχήμα(αυτό του κ.Δεσύπρη) που και πλάνο είχε για τον ΑΣ και τα τμήματα του αλλά και ανθρώπους που αποδεδειγμένα έχουν στηρίξει οικονομικά τον ΑΣ.

ΥΓ3. Σύμφωνα με "έγκυρες" πληροφορίες αναμένεται να τιμηθεί ο Γ.Ψηφίδης για την προσφορά του στον σύλλογο τα τελευταία χρόνια αλλά και οι "ήρωες" που μας οδήγησαν στη "γιορτή" της Γ Εθνικής...

ΥΓ4. Ευτυχώς που υπάρχουν οι "έγκυροι" Αρειανοί δημοσιογράφοι και φρόντισαν να μας λύσουν όλες τις απορίες σχετικά με τον τόπο, τον χρόνο και το περιεχόμενο της σχετικής εκδήλωσης.

Σε ακόμη μια πετυχημένη εκδήλωση η ΚΑΕ ΑΡΗΣ  παρουσίασε τα νέα εισιτήρια διαρκείας για την ερχόμενη αγωνιστική σεζόν. Η επιβλητική παρουσία του Χ.Παπαγεωργίου και η ανεξίτηλη τρέλα του Μάριου Μπόνι έδωσαν ξεχωριστό χρώμα στην εκδήλωση ξυπνώντας ευχάριστες μνήμες σε όλους μας ενώ η παρουσία του αρχηγού της ομάδος Α.Ασημακόπουλου που τον χαρακτηρίζει η μαχητικότητα και η αφοσίωση στην ομάδα ήταν η γέφυρα με τον ΑΡΗ της επόμενης μέρα. Η ατάκα του κ.Γαλιλαία "Το μόνο καθήκον μας απέναντι στην Ιστορία, να την ξαναγράψουμε!" προκάλεσε αίσθηση και έδωσε για ακόμη μια φορά το στίγμα των ανθρώπων που αποτελούν τη διοίκηση της ΚΑΕ. Ενέργειες σαν αυτή την εκδήλωση αλλά την επιβράβευση των πιστών οπαδών που συνεχίστηκε φανερώνουν την προσπάθεια που γίνεται για να ξαναθυμηθεί ο Αρειανός την ένδοξη ιστορία του και να αγκαλιάσει αυτή την προσπάθεια που γίνεται. Μπορεί η ουσία να είναι ότι συμβαίνει πάνω στο παρκέ αλλά αυτά τα "μικρά" πράγματα τονίζουν το μεγαλείο του ΑΡΗ μας και μας κάνουν να ξεχωρίζουμε απο άλλες ομάδες της σειράς που δεν έχουν να δείξουν τίποτα παραπάνω από μια καλή αγωνιστική πορεία. Οι εποχές είναι δύσκολες για όλους και το μπάσκετ έχει απαξιωθεί σε μεγάλο βαθμό αλλά ο ΑΡΗΣ και ο κόσμος του οφείλει να είναι ο επαναστάτης αυτής της απαξίωσης και αυτός που θα δείξει τον δρόμο προς τους υπόλοιπους όπως έκανε και παλιά. Κανείς δεν ξέρει αν ο κόσμος φέτος επιτέλους στηρίξει την ομάδα μπάσκετ αλλά η διοίκηση αυτό που οφείλει να κάνει το κάνει και με το παραπάνω.

Βέβαια επειδή εδώ δεν είμαστε επαγγελματίες δημοσιογράφοι ώστε να χαϊδεύουμε αυτιά θα αναφερθούμε  με λύπη και στην ουσία του θέματος που είναι οι τιμές των εισιτηρίων διαρκείας. Συνεχίζοντας μια κακή παράδοση και μια υπεροψία που έδειχναν οι προηγούμενες διοικήσεις για ακόμη μια χρονιά τα εισιτήρια διαρκείας είναι σε "φιλικές" τιμές μόνο στα λόγια και μόνο για 2 θύρες του γηπέδου όπου απευθύνονται κυρίως στους συνδέσμους και αν δεν κάνω λάθος η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των εισιτηρίων διοχετεύονται μόνο από τους συνδέσμους όπου όπως είναι λογικό θα πρέπει να πληρώσεις και την ετήσια(τα χρωστούμενα) συνδρομή σου. Στο υπόλοιπο γήπεδο η χαμηλότερη τιμή είναι 100 ευρώ. Όταν μάλιστα άνετα μπορείς να μετακινηθείς απο τη μια θύρα στην άλλη και ακόμη και σε κάποιο παιχνίδι  με αρκετό κόσμο. Τώρα βέβαια αν κάποιος ισχυρίζεται ότι μπορεί ένας μπαμπάς  που θέλει να πάρει και το πιτσιρίκι του σε έναν αγώνα με σχετικά μεγάλη προσέλευση κόσμου μπορεί άνετα να πάει να αράξει στην 5-6 επιτρέψτε μου ως κάτοχος διαρκείας εδώ και πάρα πολλά χρονιά και αφού αρκετό καιρό χοροπηδούσα στην 6 να διαφωνήσω. Ειλικρινά θα ήθελα να μάθω κάποια στιγμή ποιο είναι το κριτήριο για αυτές τις τιμές γιατί αν το πάρουμε σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες της Α1 εκεί που κοντράρουμε τους 2 της Αθήνας στα ίσα και αφήνουμε πίσω όλες τις υπόλοιπες ομαδούλες σίγουρα είναι στις τιμές των διαρκείας. 'Η επειδή  σχεδόν πριν 25' χρόνια πληρώναμε 5000 δραχμές για να δούμε τον Νίκο Γκάλη και τα άλλα παιδιά σήμερα  πρέπει να αισθανόμαστε  ικανοποιημένοι? Αν τώρα η μέτρια αγωνιστική εικόνα της ομάδος και η μειωμένη προσέλευση του κόσμου στο γήπεδο όλα αυτά τα χρόνια της μιζέριας δεν παίζουν κανέναν ρόλο και το "ΑΡΗΣ είσαι" μετράει μόνο στις τιμές των διαρκείας θα μου επιτρέψετε να έχω εντελώς διαφορετική άποψη. Αν θέλεις να φέρεις τον κόσμο στο γήπεδο και να πουλήσεις μαζικά εισιτήρια διαρκείας ώστε να αποκτήσεις ρευστότητα και μια δυναμική τότε βάλε πραγματικά φθηνές τιμές σύμφωνα με τα δεδομένα της Α1 και του απαξιωμένου προϊόντος που παρακολουθούμε εδώ και χρόνια. 

Φυσικά για τα "αρρωστάκια" που ακόμη και αυτές τις δύσκολες εποχές είναι πάντα στο Παλέ οι τιμές των διαρκείας είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια. Για τους υπόλοιπους όμως που το σκέφτονται καλό θα ήταν να τους δώσουμε ένα κίνητρο παραπάνω και ας πέσουμε και λίγο έξω στον προϋπολογισμό μας... Διαφορετικά θα περιμένουμε για ακόμη μια χρονιά η ομάδα με την παρουσία της πάνω στο παρκέ να δώσει αυτή το κίνητρο.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΙΣ ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ

Σχεδόν 48 ώρες μετά το φινάλε της λαμπρής τελετής και ακόμη ο "θόρυβος" να κοπάσει. Βλέπετε πέρα από την ουσία της προχθεσινής εκδήλωσης που ήταν η τίμηση του Νίκου Γκάλη υπήρχαν πολλά παράπλευρα ηχηρά μηνύματα που στάθηκαν σε πολλές κατευθύνσεις και θα πρέπει να προβληματίσουν τους παραλήπτες. Μια άνευ προηγούμενου μπασκετική γιορτή στήθηκε από την ΚΑΕ ΑΡΗΣ και την επιτροπή που ανέλαβε την οργάνωση αυτού του εγχειρήματος, αντίπαλοι επί δεκαετίες μέσα στο γήπεδο έγιναν μια αγκαλιά και ένας κόσμος που διψάει για μπάσκετ αναγνώρισε και αποθέωσε ακόμη και παίκτες-σύμβολα του αιώνιου αντιπάλου του διδάσκοντας άλλα ήθη και έθιμα.

Λογικό είναι να αναρωτιόμαστε όλοι εμείς που είχαμε την τύχη να βρεθούμε το βράδυ της Τρίτης στο Παλέ τι σχέση μπορεί να έχει αυτή η γιορτή που συμμετείχαμε με ανάλογες προσπάθειες από τους "ειδήμονες" του αθλήματος που τόσο αγαπάμε, είτε μιλάμε για τους "καρεκλοκένταυρους" της ΕΟΚ είτε για τους "αόρατους" του ΕΣΑΚΕ... Μπορεί τα χρόνια να έχουν περάσει αλλά ακόμη θυμόμαστε ότι κάποτε ο τελικός του κυπέλλου, τα πλέιοφς, το all-star game, ακόμη και η πρεμιέρα του πρωταθλήματος αποτελούσαν μια ξεχωριστή γιορτή με τα βλέμματα όλων των φιλάθλων καρφωμένα στα παρκέ ολόκληρης της Ελλάδος. Και αντί για αυτά τι έχουμε? Εθνική Ελλάδος λες και είναι ξενοδοχείο, όποιος θέλει έρχεται, όποιος θέλει φεύγει, all-star game με λαμπερές απουσίες και οργάνωση για γέλια, πρωτάθλημα και πλέιοφς αδιάφορα από την αρχή μέχρι το τέλος και τελικός κυπέλλου μπροστά σε 1000 άτομα. Το να τα ρίξουμε όλα στην οικονομική κρίση, στην αλλαγή του ενδιαφέροντος του κόσμου που ξαφνικά έγινε και πάλι ποδοσφαιρόφιλος και στην ανυπαρξία της πολιτείας είναι μια όψη του νομίσματος που δυστυχώς τους περισσότερους βολεύει να κοιτάνε. Το λυπηρό είναι ότι αυτοί που προτιμάνε να κοιτάνε αυτή την όψη του νομίσματος  είναι όλοι αυτοί που έχουν καπαρώσει τις θέσεις και παίρνουν τις κρίσιμες αποφάσεις την ίδια στιγμή που όλοι οι μπασκετόφιλοι βλέπουν το άθλημα που λατρεύουν να έχει πιάσει πάτο και το μόνο που ενδιαφέρει τους ανευθυνουπεύθυνους είναι το πως θα εξυπηρετήσουν τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. 2 ομάδες που για να φτάσουν στην κορυφή έπρεπε να ισοπεδώσουν τα πάντα γύρω τους και να αφήσουν καμένη γη ώστε να είναι σίγουροι ότι θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να ξαναφυτρώσει κάτι... Και καλά αυτοί νομίζουν ότι αδιαφορώντας για το Ελληνικό πρωτάθλημα και διαχωρίζοντας την θέση τους από τις υπόλοιπες ομάδες εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους χωρίς να καταλάβουν ότι η απαξίωση που έχουν φέρει στο αγαπημένο μας άθλημα έχει κουκουλώσει ακόμη και τις Ευρωπαϊκές τους επιτυχίες αλλά όλοι οι υπόλοιποι τι κάνουν για αυτό? Είναι αστείο να θεωρούν ΕΟΚ, ΕΣΑΚΕ, ΚΕΔ δεδομένο ότι μια ζωή θα πληρώνονται, μια ζωή θα διαιωνίζεται το πρόβλημα χωρίς να τους αγγίξει. Το μπασκετ φυτοζωεί, αργοπεθαίνει και υπεύθυνοι είναι όλοι τους. Ας παραδειγματιστούν επιτέλους από την προσπάθεια της ΚΑΕ ΑΡΗΣ και ας δουν ότι με αγάπη και οργάνωση μπορείς να πετύχεις πολλά. Ακόμη και στις πιο δύσκολες εποχές. 

Σίγουρα αξίζουν τα συγχαρητήρια όλοι στην ΚΑΕ ΑΡΗΣ και στην οργανωτική επιτροπή που συντέλεσαν σε αυτή τη μεγάλη γιορτή αλλά ακόμη και αυτοί θέλω να πιστεύω ότι έλαβαν το μήνυμα που έστειλε ο κόσμος του ΑΡΗ. Ελπίζω να προβληματίστηκαν βλέποντας το κατάμεστο Παλέ και τον κόσμο να βγάζει τόσο πάθος σε μια εκδήλωση σαν τη προχθεσινή. Η καρδιά του μπάσκετ χτυπάει δυνατά στο Παλέ και ο κόσμος του ΑΡΗ διψάει να ξαναδει τον Αυτοκράτορα στο θρόνο του. Τον έχει κουράσει η απαξίωση και το γύρισμα της πλάτης σε αυτή την πλούσια κληρονομιά που έχει αφήσει ο Νίκος Γκάλης, ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο Χάρης Παπαγεωεργίου και τα υπόλοιπα "ιερά τέρατα" του ΑΡΗ μας. Είναι ντροπή να μην υπάρχει ούτε ένα μικρό κομματάκι της ένδοξης ιστορίας των προηγούμενων δεκαετιών στον σημερινό ΑΡΗ. Είναι κρίμα να ψάχνουμε από εδώ και από εκεί να βρούμε προπονητές, βοηθούς, τεχνικούς διευθυντές, συμβούλους κτλ όταν η μπασκετική οικογένεια του ΑΡΗ είναι τόσο μεγάλη. Μάλιστα ο Αρειανός έχει αποδείξει πόσο μεγαλόψυχος είναι που μπορεί να αφήσει πίσω του πολλά και αν δει κάποιον ντόμπρο, σωστό που τον πιστεύει να τον αγκαλιάσει. Τρανταχτό παράδειγμα ο Γιώργος Σιγάλας που δεν είχε σχέση με τη Θεσσαλονίκη, έκανε μεγάλη καριέρα στον Ολυμπιακό, αγωνίστηκε στον συμπολίτη και όμως ο κόσμος του ΑΡΗ τον έχει αγκαλιάσει ζεστά. 

Ας σταματήσουν επιτέλους τα πειράματα, ας σταματήσουμε να κοιτάμε παραπέρα και να δίνουμε απλόχερα ευκαιρίες σε τυχάρπαστους ανθρώπους και ας ψάξουμε στην πλούσια μπασκετική οικογένεια του ΑΡΗ να δούμε τι έχει να μας προσφέρει! Έτσι θα επιστρέψει η χαμένη μας φλόγα, έτσι θα γουστάρει ο κόσμος, έτσι θα αρχίσουμε να βαδίζουμε παρέα με τον Αυτοκράτορα ξανά προς την κορυφή! Εύχομαι από εδώ και πέρα όποιος αποτελεί κομμάτι του μπασκετικού ΑΡΗ είτε σε αγωνιστικό είτε σε διοικητικό πόστο, όταν θα κοιτάει ψηλά και θα βλέπει τη φανέλα με το νούμερο 6 ανάμεσα στα λάβαρα να καταλαβαίνει που βρίσκεται και πως πρέπει να συμπεριφέρεται μέσα και έξω από το παρκέ.

Συγκίνηση, ανατριχίλα, δέος, και υπερηφάνεια είναι μερικές λέξεις που μπορούν να περιγράψουν ως ένα σημείο όλα αυτά που ζήσαμε χθες. Ανεπανάληπτες στιγμές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στην καρδιά μας παρέα με όλες αυτές τις σπουδαίες επιτυχίες που μας χάρισε απλόχερα αυτός ο σπουδαίος αθλητής, αυτός ο Θεός του μπάσκετ, ο ένας και μοναδικός Νίκος Γκάλης. Αυτή τη φορά ήταν η δική μας σειρά να τον τιμήσουμε όπως αυτός τίμησε όσο κανείς άλλος τα χρώματα του ΑΡΗ μας και να του δείξουμε ότι για εμάς(αλλά και για κάθε υγιώς σκεπτόμενο φίλαθλο) ο Νίκος Γκάλης θα είναι για πάντα ο κορυφαίος όλων!

Μεγαθήρια των προηγούμενων δεκαετιών όπως ο Τζάμσι, ο Ράτζα, ο Βράνκοβιτς, ο Βιγιακάμπα, ο Νόρις κ.α., σχεδόν ολόκληρη η Εθνική Ελλάδος που έκανε το θαύμα το 1987, ο Χάρης Παπαγεωργίου και οι υπόλοιποι ήρωες του 1979 αλλά και οι "αιώνιοι εχθροί" όπως ο Μπάνε Πρέλεβιτς και ο Τζον Κόρφας συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ένα μαγικό τοπίο  που ξεπέρασε το φράγμα του χρόνου και μας έκανε να θυμηθούμε αγνές μπασκετικές εποχές όπου όχι μόνο η Ελλάδα αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη αναστέναζε στους ρυθμούς της πορτοκαλί θεάς! Η αγκαλιά του Παναγιώτη Γιάννακη με τον Νίκο Γκάλη μας θύμισε εκείνες τις ημέρες όπου παντού διάβαζες και άκουγες για το καλύτερο δίδυμο στην Ευρώπη που καμία άμυνα δεν μπορούσε να σταματήσει. Τα συνθήματα της εποχής "Με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φιλίππου και τα άλλα παιδιά...", "Και εσύ Γιαννάκη πάρτους τα μυαλά και εσύ Γκάλη πάρτους το κεφάλι" μας έβαλαν για τα καλά στο κλίμα και ήταν σαν είχαμε γυρίσει πραγματικά πίσω στον χρόνο.  Μπορεί να είχαν προετοιμαστεί ειδικά εφέ υπό τη γνωστή μουσική υπόκρουση που έμπαινε ο Αυτοκράτορας για να κάνει τη θεαματική είσοδο του ο Νίκος Γκάλης αλλά ήταν λογικό ότι αυτή τη φορά ο Νικ δεν θα τα κατάφερνε... Ακατόρθωτο ακόμη και για αυτόν τον γίγαντα που έχει ζήσει τόσο μεγάλες στιγμές να μπορέσει να περπατήσει πάνω στο παρκέ χωρίς να δακρύσει. Ακόμη πιο δύσκολο να βρει τα σωστά λόγια ακούγοντας για ακόμη μια φορά την ιαχή "Είσαι Θεός μοναδικός" να δονεί την οροφή του μεγαλύτερου μπασκετικού ναού στην Ευρώπη! Μετά από λίγα λεπτά όμως και αφού βρήκε τη δύναμη να συγκρατήσει τη συγκίνηση του είπε αυτό που όλοι αισθανόμασταν εδώ και χρόνια "Αυτό είναι το σπίτι μου και όλοι εσείς η οικογένεια μου!". Αν και Τρίτη βλέποντας τον ζωντανό θρύλο να στριφογυρίζει για ακόμη μια φορά την μπάλα θυμηθήκαμε εκείνες τις μεγάλες Πέμπτες όπου ολόκληρη η Ελλάδα γινόταν ένα με τον μεγάλο ΑΡΗ και τους Ευρωπαϊκούς άθλους του. Ο Γ.Ιωαννίδης εκ μέρους της πολιτείας ονόμασε την σάλα του γηπέδου NIKOS  GALIS HALL, o πρόεδρος της ΚΑΕ ΑΡΗΣ Λ.Αρβανίτης μαζί με το ευχαριστώ είπε και το συγνώμη εκ μέρους του κόσμου του ΑΡΗ όπως έπρεπε, η φανέλα με το νούμερο 6 που έλειπε ανάμεσα από τα λάβαρα του ΑΡΗ μας μπήκε στη θέση της.

Όλοι εμείς, μικροί μεγάλοι που έχουμε την τιμή να μας αποκαλεί ένας Θεός οικογένεια του, κάναμε το δικό μας ταξίδι στο χρόνο παρέα με τον Νίκο Γκάλη. Άλλοι θυμήθηκαν που έτρεχαν σε ολόκληρη την Ευρώπη παρέα με τον Αυτοκράτορα, άλλοι θυμήθηκαν τις εκστρατείες στα Final Four, άλλοι το κατάμεστο Παλέ με τα κιτρινόμαυρα χαρτάκια και τους χιλιάδες από έξω που εκλιπαρούσαν για ένα εισιτήριο ή έψαχναν τον τρόπο να μπουν μέσα, άλλοι παρέα με την οικογένεια τους και αγαπημένα πρόσωπα που ίσως να μην είναι σήμερα μαζί μας καρφωμένοι στους τηλεοπτικούς δέκτες για να παρακολουθήσουν την  "ιερή τελετή". Όλοι μας όμως χάρη στον Νίκο Γκάλη  και τα άλλα παιδιά μεγαλώσαμε με μια πορτοκαλί μπάλα, αγαπήσαμε αυτό το άθλημα και διδαχθήκαμε πολλά. Μάθαμε τι σημαίνει αθλητισμός και ότι αν προσπαθήσεις σκληρά μπορείς να τα καταφέρεις! Ακόμη και αν είσαι η Ελλαδίτσα που ο υπόλοιπος κόσμος αγνοεί ότι ασχολείσαι με το μπάσκετ μπορείς να παλέψεις και να φθάσεις στην κορυφή! ΝΙΚΟ ΓΚΑΛΗ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!

ΥΓ. Δεν θα μπορούσα να μην κάνω μια αναφορά στο μεγαλείο του κόσμου του ΑΡΗ αλλά και στην παρουσία του Μπάνε Πρέλεβιτς στην εκδήλωση. Για ακόμη μια φορά αποδείχθηκε ότι ο κόσμος του ΑΡΗ έχει το ήθος και την ποιότητα να αναγνωρίσει την αξία ακόμη και των αντιπάλων του. Δεν θα κακολογήσω τα 100 περίπου άτομα ανάμεσα στους 6000 που θεώρησαν ότι έπρεπε να χλευάσουν τον Πρέλεβιτς αλλά θα τους δικαιολογήσω για τον απλό λόγο ότι η συντριπτική πλειοψηφία από αυτούς ήταν αρκετά νεαροί και δεν έζησαν λίγο από εκείνα τα χρόνια για να καταλάβουν τι σήμαινε ο Μπ.Πρέλεβιτς και ο  παοκ, ο Ντ.Ινγκραμ και ο Ηρακλής, ο Φ.Χριστοδούλου και ο Πανιώνιος, ο Α.Κορωνιός και το Περιστέρι αλλά και άλλες σπουδαίες ομάδες και αθλητές που είχαν συμμετοχή στα πιο χρυσά χρόνια του Ελληνικού αθλητισμού. Το μόνο που έχουν ζήσει και δυστυχώς ζούμε όλοι ακόμη και σήμερα είναι τους 2 "μεγάλους" της Αθήνας να σκωτόνονται αφού έχουν κάψει γύρω τους τα πάντα και το "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα" που έχει κάνει πέρα το "ευ αγωνίζεσθε".

7 Μάιου 2013, μια ημέρα χωρίς αγωνιστικές υποχρεώσεις για τον ΑΡΗ μας, σε μια αγωνιστική χρονιά όπου σχεδόν όλα τα τμήματα  κινήθηκαν στη μετριότητα, παλεύοντας να αποφύγουν τον πάτο, μια ημερομηνία όμως που θα μείνει για πάντα στην ιστορία και στις καρδιές όλων μας! Η μεγάλη στιγμή του Νίκου Γκάλη που επιτέλους θα πάρει το "αντίο" που του αξίζει. Σίγουρα αν γυρνούσαμε τον χρόνο πίσω θα θέλαμε τα πράγματα να είχαν εξελιχθεί πολύ διαφορετικά αλλά σχεδόν 20 χρόνια μετά, ο πανζουρλισμός που επικρατεί στον κόσμο του ΑΡΗ, οι δεκάδες μεγάλοι καλεσμένοι και τα φώτα της δημοσιότητας που έχουν πέσει για τα καλά πάνω στη σημερινή εκδήλωση φανερώνουν το μεγαλείο αυτού του ζωντανού θρύλου αλλά και την αγάπη του κόσμου του ΑΡΗ για αυτόν τον αθλητή που ούτε και οι δεκαετίες που έχουν περάσει από τότε που φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα με το νούμερο 6 μπορούν να την σβήσουν ή έστω να την εξασθενίσουν!

Όπως ευλογημένοι αισθανθήκαμε σαν Αρειανοί που η μοίρα έφερε τον Νίκο Γκάλη στην ομάδα μας, έτσι ευλογημένοι θα αισθανθούμε σήμερα το απόγευμα όσοι βρεθούμε στο Παλέ για να τιμήσουμε αυτόν τον σπουδαίο αθλητή. Σε μια εκδήλωση που δεν θα είναι αφιερωμένη σε εμάς όπως οι αμέτρητες εμφανίσεις του Νίκου Γκάλη όταν φόρτωνε τα αντίπαλα καλάθια και εμείς στην κερκίδα χοροπηδούσαμε εκστασιασμένοι αλλά θα είναι αφιερωμένη αποκλειστικά στον ίδιο. Μια εκδήλωση τόσο εντυπωσιακή που θα προσπαθήσει να αγγίξει τα εντυπωσιακά κατορθώματα του Νικ πάνω στο παρκέ. Μια εκδήλωση που θα μας γυρίσει πίσω στο χρόνο και θα προσφέρει τόνους συγκίνησης και Αρειανίδικης υπερηφάνειας. Ο Θεός του μπασκετ είναι Αρειανός, με τον ΑΡΗ δίδαξε μπασκετ σε ολόκληρη την Ελλάδα! Ακόμη και η Εθνική Ελλάδος ήταν ο ΑΡΗΣ με μερικές προσθήκες! Μια ομάδα, ένα ολόκληρο έθνος στο πλευρό της! Και τα αποτελέσματα εκείνης της ξέφρενης πορείας του Γκάλη, του Γιαννάκη και των άλλων παιδιών μπορούσες να τα δεις με μια γρήγορη ματιά όπου και αν κοιτούσες μιας και οι μπασκέτες ξεφύτρωναν παντού σαν τα μανιτάρια και ολόκληρες γενιές ανδρώθηκαν με μια πορτοκαλί μπάλα στα χέρια!

Η μεγάλη στιγμή του Νίκου Γκάλη είναι η μεγάλη ευκαιρία του κόσμου του ΑΡΗ να πει ένα ευχαριστώ στον Νίκο Γκάλη για τις αμέτρητες στιγμές υπερηφάνειας που μας χάρισε και την πλούσια κληρονομιά που μας έχει αφήσει. Επίσης είναι η ευκαιρία και για να πούμε ένα μεγάλο συγνώμη για όλους αυτούς μέσα από την οικογένεια του ΑΡΗ που του έκλεισαν την πόρτα και τον ανάγκασαν να φύγει μακριά και πάει σε ανθρώπους που ποτέ δεν τον αγάπησαν, ποτέ δεν το εκτίμησαν και ποτέ δεν τον σεβάστηκαν. 7 Μάιου 2013, η ημερομηνία που θα μείνει χαραγμένη στις καρδιές μας, η ημερομηνία που θα τιμηθεί ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής όλων των εποχών, η ημερομηνία που η θρυλική φανέλα με το νούμερο 6 θα κρεμαστεί στην οροφή του Παλέ ανάμεσα στα λάβαρα του ΑΡΗ μας!

Πολλά και εδνιαφέροντα έβγαλε η χθεσινή συνάντηση επιφανών Αρειανών, πρώην παραγόντων και βετεράνων στο ARIS SPORTS CAFE που έγινε μετά από το προσωπικό κάλεσμα του προέδρου της ΠΑΕ κ.Ψηφίδη. 20.000 ευρώ μαζεύτηκαν, προκαταβολές για τις 7 σουίτες που προπωλήθηκαν για του χρόνου.  Ο έλεγχος δεν σταμάτησε όπως λένε οι κακές γλώσσες αλλά συνεχίζεται και θα παρουσιαστούν τον Απρίλιο σε γενική συνέλευση της Λέσχης! Αυτό και αν δεν είναι είδηση!

Επειδή όμως πέρα από αυτές τις σημαντικές ειδήσεις υπήρχαν πολλές πιπεράτες λεπτομέρειες το "team" του PlanetARIS.gr παρόλο που δεν ήταν εκεί έψάξε, ρώτησε, έμαθε και σας παρουσιάζει όλα τα "παραλειπόμενα" της χθεσινής εκδήλωσης:

► Ενθουσιασμένος δήλωσε ο κ.Τσαρούχας με το κλίμα ενότητας και ομοψυχίας που υπάρχει τα τελευταία χρόνια στον ΑΡΗ. Μάλιστα τόνισε ότι η διαφάνεια και η ειλικρίνεια που υπάρχει του θυμίζει την εποχή που ήταν πρόεδρος!

► Έπεσε από τα σύννεφα ο κ.Πόππης όταν άκουσε για 10 εκ. ευρώ οφειλές προς τους ποδοσφαιριστές  και συνολικά χρέη που ξεπερνούν τα 30 εκ. ευρώ! Με παράπονο τόνιζε στους γύρω του ότι η ενημέρωση που είχε ως μέλος της διοίκησης Αθανασιάδη  ήταν ότι όλοι ήταν τακτοποιημένοι και ότι η ομάδα είχε κερδοφορία 800.000 ευρώ!

► Βλέποντας την ανησυχία στα πρόσωπα όλων όσων βρισκόταν εκείνη την στιγμή στο ARIS SPORTS CAFE ο κ.Παπαϊώαννου τους υπενθύμισε ότι δεν πρέπει να αγχώνονται μιας και έχει ένα πάπλωμα διπλό μεγάλο...

► Τη λύση στο οικονομικό πρόβλημα του ΑΡΗ προσφέρθηκε να δώσει ο κ.Ορφανίδης μέσω ενός συνεργάτη του από την Σ.Αραβία που κάνουν μαζί μπίζνες εδώ και χρόνια στο Κατάρ!

► Στο άκουσμα της λύσης μεγαλομετόχου/επενδυτή ο κ.Ιωαννίδης έθεσε τον εαυτό του στη διάθεση της ΠΑΕ για τη θέση του προέδρου μιας και όπως είπε έχει την εμπειρία μετά το πετυχημένο πέρασμα του από τη θέση του προέδρου την εποχή που μεγαλομέτοχος της ομάδος ήταν ο κ.Κοντομηνάς.

► Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε σε όλους στην αίθουσα μια τούρτα που έφθασε  από τα ζαχαροπλαστεία "Αγαπητός" και απεικόνιζε το γήπεδο Κλ.Βικελίδης με κάθε λεπτομέρεια. Στο πάνω μέρος της σκεπαστής υπήρχαν τα φωτοβολταϊκα ενώ στα καταστήματα μπορούσε κάποιος να διακρίνει έναν μεγάλο χώρο εστίασης και ένα υπερπολυτελές πρακτορείο ΟΠΑΠ.

► Οι βετεράνοι εξέφρασαν την στήριξη τους.

► Οι Γιάννηδες έλαμψαν δια της απουσίας τους.

► Χαμόγελα σκόρπισε στα πηγαδάκια που είχαν δημιουργηθεί με την ολοκλήρωση της εκδήλωσης η "είδηση" ότι ο κ.Γράντας προτίθεται να βάλει τα δεκαπλάσια χρήματα από όσα μαζέψουν όλοι οι υπόλοιποι μαζί.

Πέρα από την πλάκα(για όποιον δεν κατάλαβε όλα τα παραπάνω ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας)  η πραξικοπηματική, ουρανοκατέβατη διοίκηση Πρωτοδικείου σε συνεργασία με τους "5" της Λέσχης συνεχίζουν ακριβώς στους ίδιους ρυθμούς. Αντι να προχωρήσουν άμεσα σε Γενική Συνέλευση και να απευθύνουν κάλεσμα για βοήθεια προς τον κόσμο του ΑΡΗ αφού πρώτα τον κοιτάξουν στα μάτια και του μιλήσουν με τη γλώσσα της αλήθειας προτιμούν να συνευρίσκονται και να έχουν απέναντι τους ως εξέχοντες συνομιλητές ανθρώπους που θα έπρεπε να τους έχουν στημένους στον τοίχο. Ο σχεδόν αόριστος καταμερισμός ευθυνών "από το 2004-2012" έχει προέδρους, αντιπροέδρους, δ.σύμβουλους, μέλη κτλ με ονόματα και επίθετα. Σίγουρα δεν ζητάμε απο κανέναν να καταδικάσει οποιοδήποτε πέρασε από τον ΑΡΗ προτού ολοκληρωθεί ο έλεγχος αλλά το να προβάλλονται συγκεκριμένοι άνθρωποι ως σωτήρες του ΑΡΗ έχοντας συμβάλει με τον τρόπο τους στο κατάντημα του ΑΡΗ είναι τουλάχιστον προκλητικό. 

ΥΓ. Η διοίκηση Ψηφίδη μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα κατάφερε να βρει τη λύση στο οικονομικό αδιέξοδο του ΑΡΗ. Δεσμεύοντας "προβλεπόμενα" έσοδα της επόμενης δεκαετίας για τρέχουσες υποχρεώσεις κανείς δεν χάνει τα χρήματα του και ο ΑΡΗΣ παραμένει βιώσιμος! Παραμένει βιώσιμος?

Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα αδέρφια Αρειανοί, σε αυτό το επίπεδο έχει φθάσει η ομάδα μας, να είναι "ελκυστική" και να μαζεύει κόσμο χωρίς καν να αγωνίζεται! Άλλη μια πρωτοποριακή κίνηση των διοικούντων της ΠΑΕ όπου σίγουρα σύντομα θα δούμε αρκετούς μιμητές και  σε άλλες ομάδες της πόλης και όχι μόνο. Μιας και δεν υπήρχε αγωνιστική δράση αυτό το σαβ/κο η διοίκηση αποφάσισε να οργανώσει μια πολύ όμορφη εκδήλωση στα καταστήματα που υπάρχουν στο γήπεδο επι της οδού Παπαναστασίου για να κρατήσει απο την μια τον κόσμο της "ζεστό" αλλά και απο την άλλη να παρουσιάσει με τον καλύτερο τρόπο τα καταστήματα που έχει δημιουργήσει(κυρίως το Beer F.C. 1914 που είναι και το τελευταίο). Πραγματικά έγινε ενας μικρός πανικός και σχηματίστηκαν ολόκληρες ουρές προκειμένου οι εκατοντάδες πιτσιρικάδες που να προσεγγίσουν τους παίκτες της ομάδος μας για να πάρουν ενα αυτόγραφο! Παρέα με όλον τον κόσμο που απολάμβανε αυτήν την εκδήλωση και οι ποδοσφαίριστες μας έδειχναν ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι απο την όλη κατάσταση κάτι που φανερώνει πόσο δεμένοι είναι με την ομάδα μας. Είναι πολύ σημαντικό να βλέπεις παιδιά απο τόσο μικρή ηλικία να τρέφουν τόσο μεγάλη αγάπη για την ομάδα μας, αισθάνεσαι μια σιγουριά για το μέλλον  και νιώθεις την βεβαιότητα οτι ποτέ δεν πρόκειται να συρικνωθεί το μεγαλείο αυτού του συλλόγου! Άλλο ενα παράδειγμα για το πώς οραματίζονται τον συλλογό μας αυτοί που βρισκόνται στο τιμόνι του. Τα συγχαρητήρια μας για άλλη μια φορά!