Μετά από ένα μεγάλο διάστημα επίπονης αναμονής έσκασε χθες η ευχάριστη είδηση της άρσης όλων των μπαν που στραγγάλιζαν ασφυκτικά την ΚΑΕ τα τελευταία χρόνια. Κάτι που όσο αυτονόητο και αν το είχαμε όλοι στο μυαλό μας, στην πράξη ήταν κάτι πάρα πολύ δύσκολο για να επιτευχθεί και για αυτό ακριβώς αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στη διοίκηση πρωτοδικείου που το κατάφερε.

Η ΚΟΙΝΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΟΤΙ Η ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΜΠΑΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

Μπορεί να φθάσαμε μια ανάσα πριν την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων  ώστε να διαγραφούν τα μπαν από τη λίστα της FIBA και ο ΑΡΗΣ να ανακοινώσει τους ξένους που απέκτησε το καλοκαίρι αλλά από την αρχή ο στόχος ήταν ξεκάθαρος. Σε αντίθεση με άλλα καλοκαίρια όπου μας βομβάρδιζαν-προετοίμαζαν με δεύτερες σκέψεις και plan b των προπονητών και της διοίκησης αυτή τη φορά υπήρχε πέρα από τη θέληση και η αποφασιστικότητα. Μπορεί να πήρε χρόνια αλλά πλέον μπορούμε να πούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι που κινούνται κοντά στην ΚΑΕ είτε μέσω του Α.Σ. είτε με άμεση σχέση αφουγκράστηκαν την απογοήτευση και αγανάκτηση του κόσμου αλλά και την ανάγκη να δει κάτι το διαφορετικό μέσα στο γήπεδο. Κάτι πιο ανταγωνιστικό, κάτι πιο ελκυστικό από τον ΑΡΗ των τελευταίων ετών.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΣΤΡΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΧΑΝΛΑΝ ΘΕΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Η επιλογή προπονητή για κάθε ομάδα σε μεγάλο βαθμό δείχνει και τις βλέψεις που έχει. Όταν παίρνεις έναν πρωτάρη για τον πάγκο μόνο και μόνο επειδή είναι Αρειανός ή απλά είναι αρεστός σε μια μερίδα του κόσμου τότε αυτομάτως έχεις αφήσει στοιχεία όπως τεχνικές γνώσεις και εμπειρία στην άκρη. Ο Καστρίτης δεν έχει και το πιο πλούσιο βιογραφικό αλλά σίγουρα έχει σαφώς μεγαλύτερη εμπειρία από τον προκάτοχο κάτι που αυτομάτως σημαίνει ότι η διοίκηση κοιτάει πιο ψηλά. Αλλιώς θα ερχόταν άλλος ένας πρωτάρης στους πάγκους της Α1(ή στον πάγκο μιας επαγγελματικής ομάδος) θα κάναμε οικονομία γιατί μια τέτοια ευκαιρία έχει τεράστια αξία και για το αγωνιστικό ο Θεός βοηθός… Δεν προχωρήσαμε με αυτή την λογική και αυτό λέει πολλά. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και με την περίπτωση του Χάνλαν που ελπίζουμε να μην εξελιχθεί σε άλλος Σούλερ. Ξένοι παίκτες υπάρχουν για όλα τα πορτοφόλια και όταν ξέρεις ότι θα έχεις και το πλεονέκτημα της αντικατάστασης των κακών επιλογών ρισκάρεις πιο εύκολα. Και όμως η διοίκηση και ο Καστρίτης επέλεξαν έναν παίκτη σαν τον Χάνλαν όπου έχει αποδείξει ότι μπορεί να γίνει ο ηγέτης της ομάδος. Και αυτό ακριβώς περιμένουμε να κάνει φέτος.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΝΙΚΕΣ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ

Με τον βασικό ξένο σέντερ ακόμη να μην έχει κλείσει και τα φιλικά παιχνίδια της προετοιμασίας να έγιναν κεκλεισμένων των θυρών θα είναι ψέματα να πούμε ότι έχουμε εικόνα για τον ΑΡΗ που χτίζεται. Ωστόσο αυτοί που είχαν την τύχη να τα παρακολουθήσουν, οι επιλογές των παικτών  αλλά και η στατιστική δείχνουν κάτι. Δείχνουν ένα σύνολο παικτών που θα βγάζει ενέργεια πάνω στο παρκέ και θα παλεύει σε κάθε φάση. Και από την στιγμή που οι 2 βασικοί γκαρντ Χάνλαν και Κουάν δείχνουν να το έχουν με το σκοράρισμα τότε μάλλον είμαστε σε καλό δρόμο με δεδομένο πάντα το περιορισμένο μπάτζετ. Ελπίζουμε πάντως στην περίπτωση του σέντερ να βρεθεί μια καλή ευκαιρία μιας και η συγκεκριμένη επιλογή θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την ανταγωνιστικότητα μας.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Πάνω που πολλοί από εμάς είχαν πεισθεί ότι οδηγούμασταν σε ένα ακόμη φιάσκο με την άρση των μπαν και τα δελτία των νεοαποκτηθέντων ξένων ήρθε η ευχάριστη είδηση! Ο βραχνάς των μπαν ανήκει στο παρελθόν και κόντρα στη Λάρισα για τον θεσμό του κυπέλλου θα μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε τον νέο ΑΡΗ σχεδόν πλήρη.  Όχι ότι το κύπελλο είναι το ζητούμενο με ότι βιώνουμε τα τελευταία χρόνια… αλλά η νίκη είναι πάντα νίκη. Και στον μπασκετικό ΑΡΗ μέχρι και οι νίκες μας έχουν λείψει… Ένα μεγάλο μπράβο στη διοίκηση και μια ευχή να συνεχίσει έτσι. Ο κόσμος του ΑΡΗ ξέρει να αναγνωρίζει και να επιβραβεύει όταν βλέπει κάτι καλό.

ΥΓ. Λίγες οι ημέρες που ανέλαβε η νέα διοίκηση της ΕΟΚ οπότε δικαιολογείται για τις συνήθειες του παρελθόντος όπου ακόμη και η τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων αποτελεί θέμα. Αναμένουμε να δούμε την αλλαγή σε όλα τα επίπεδα.

Με αφορμή την έναρξη της προετοιμασίας της ομάδος που έχει ξεκινήσει εδώ και λίγες ημέρες, ήρθε η στιγμή να ασχοληθούμε ξανά με την μεγάλη μας αγάπη(και συνάμα μεγάλη πληγή)  τον μπασκετικό ΑΡΗ! Βλέπετε η ελεύθερη πτώση του Αυτοκράτορα εδώ και χρόνια μας έχει αναγκάσει να κρατάμε «αποστάσεις ασφαλείας» από την καθημερινότητα του μπασκετικού τμήματος και να περιοριζόμαστε στα διαδικαστικά όπως είναι οι μεταγραφές και οι αγωνιστικές υποχρεώσεις. Άλλωστε πέρα από αυτά το να ασχολείσαι με την καθημερινότητα του μπασκετικού ΑΡΗ εδώ και πολλά χρόνια το μόνο που σου προσφέρει είναι θλίψη μαζί με μπόλικα αναπάντητα γιατί…  «επίτευγμα»  όλων των διοικήσεων ανεξαιρέτως.  Φέτος αν και τα πρόσωπα είναι «δοκιμασμένα» υπάρχει μια έντονη διάθεση για αλλαγή σε όλα τα επίπεδα. Αρχίζοντας από τα πιο απλά όπως είναι τα οργανωτικά και συνεχίζοντας πιο ουσιαστικά σε ότι έχει να κάνει με το αγωνιστικό προφίλ της ομάδος.

ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΗ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ

Αν υπάρχει κάτι που δείχνει έντονα μια διάθεση για αλλαγή στην ομάδα  αυτό είναι η στελέχωση της ΚΑΕ με άτομα ταυτισμένα με τον ΑΡΗ. Και μόνο το ότι πλέον θα υπάρχει «εκπρόσωπος» της Αυτοκρατορίας στο ρόλο του Basketball Advisor και του εκπροσώπου της ομάδος στα κέντρα αποφάσεων είναι αρκετό για να αισιοδοξούμε ότι όντως κάτι αλλάζει! Ναι, ο Μιχάλης Ρωμανίδης επέστρεψε σπίτι του! Και όταν μιλάμε για Μιχάλη Ρωμανίδη δεν μιλάμε απλά για έναν πρώην παίκτη που τίμησε την φανέλα στα πιο λαμπρά χρόνια της ιστορίας του συλλόγου αλλά και για έναν «μπασκετάνθρωπο» με χρόνια εμπειρία σε διάφορες ομάδες με ανάλογο πόστο. Ο Χρήστος Ταπούτος ως team manager είναι άλλη μια εντυπωσιακή προσθήκη που  θα πλαισιώνει την ομάδα και θα προσφέρει ποικιλοτρόπως. Ενώ και οι άλλες κινήσεις όπως αυτή του Σάκη Παραλίκα και των υπολοίπων του τεχνικού team δείχνουν μια επαγγελματική οργάνωση σε κιτρινόμαυρο φόντο που έλειπε τα προηγούμενα χρόνια. Η αναμενόμενη αποχώρηση του Σταύρου Ελληνιάδη ας αποτελέσει την αρχή για μια κλειστή πόρτα για όποιον περαστικό βλέπει φως στην ΚΑΕ και μπαίνει για να φτιάξει(ή να συντηρήσει) το βιογραφικό του χωρίς τα ανάλογα διαπιστευτήρια.

Η ΑΡΣΗ ΤΟΥ BAN ΚΑΙ Η ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Ορμώμενοι από το πετυχημένο δίδυμο Μποχωρίδη-Βεζένκοφ καταλήξαμε να κυνηγάμε φρούδες ελπίδες με Αρειανάκια που θα γινόντουσαν ηγέτες μέσα στον σύλλογο και Έλληνες περαστικούς από τα χαμηλά ράφια της Basket League αναδεικνύοντας τους σε «σημαιοφόρους» τοποθετώντας τους στο βασικό αγωνιστικό πλάνο. Οι συνέπειες αυτής της φιλοσοφίας γνωστές… την ίδια στιγμή που ομάδες με το ίδιο ή και χαμηλότερο μπάτζετ από εμάς έβρισκαν «λαχεία» Αμερικάνους πραγματοποιώντας χρονιές με σαφώς περισσότερη αγωνιστική αξιοπρέπεια από τον ΑΡΗ μας. Ο Καστρίτης από την άλλη δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει κάποια κατάσταση και με μπόλικη δόση ρεαλισμού στήνει μια ομάδα όπου το Α και το Ω της θα είναι οι 6 ξένοι που θα επιλεγούν. Σωστή επιλογή που αν και περιέχει το ρίσκο της μπορεί να βγει κάτι πολύ καλό. Φυσικά και όταν παίρνεις ξένους χωρίς Ευρωπαϊκή εμπειρία υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αποτυχίας αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πέρα από την απόκτηση του Χάνλαν που φαντάζει ως σίγουρη επιλογή, ο ΑΡΗΣ τη νέα σεζόν θα έχει το δικαίωμα να αλλάξει ξένους εφόσον δεν μείνει ικανοποιημένος. Κάτι που από μόνο του για τον ΑΡΗ των προηγούμενων χρόνων είναι σημαντικό. Θα πρέπει να σημειώσουμε πάντως ότι ο Καστρίτης έχει δείξει ότι όχι μόνο ξέρει να επιλέγει ξένους αλλά ότι έχει και τρόπο για να τους δίνει τον σωστό ρόλο που πρέπει να έχουν ώστε να υπηρετήσουν το αγωνιστικό πλάνο. Και αν σε όλα τα παραπάνω καταφέρει ο νέος μας προπονητής να κουμπώσει και τους Σιδηροηλία και Νετζήπογλου που ξεχάστηκαν πέρσι τότε δεν θα μιλάμε απλά για μια χρονιά επιβίωσης.

Η ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Κάτι φαίνεται να αλλάζει φέτος σε όλα τα επίπεδα με την έως τώρα στελέχωση της ομάδος με ανθρώπους σαν τον Ρωμανίδη, τον Ταπούτο, τον Παραλίκα και τους υπόλοιπους να μας κάνει να αισιοδοξούμε για μια πραγματικά νέα αρχή.  Η άρση του ban που θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη και ο σχεδιασμός του Καστρίτη πάνω στον Χάνλαν και στους υπόλοιπους 5 ξένους δείχνουν αλλαγή φιλοσοφίας και στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Δυναμικό το ξεκίνημα της νέας διοίκησης, η συνέπεια της όμως θα κρίνει τα πάντα. Όσο για τον κόσμο που διψάει να δει για αρχή τον ΑΡΗ να σηκώνει κεφάλι… υπομονετικά θα είναι και πάλι δίπλα στον Αυτοκράτορα!

ΥΓ. Πάγια διαχρονικά η θέση μας εδώ στον Πλανήτη ΑΡΗ σχετικά με τον Νίκο Γκάλη και την αποστασιοποίηση του από τον τραγέλαφο όπως τον έχουν καταντήσει χώρο του μπάσκετ. Ο μπασκετικός Θεός μας πρόσφερε τα πάντα και καλά κάνει τόσα χρόνια και κάθεται στον θρόνο του. Έλα όμως που δεν μπορεί να αφήσει τα παιδιά του να ξεψυχάνε… και διαπιστώνει ότι πρέπει να λάβει δράση ξανά! Του ευχόμαστε ολόψυχα να «σκοράρει» και εκτός παρκέ όπως μοναδικά το έκανε όλα τα χρόνια που τον θαυμάσαμε!

ΥΓ2. «Μαύρο πρόβατο» λέει  ο Β.Αλεξανδρής γιατί είναι από τους λίγους που τολμάει να λέει τα πράγματα με το όνομα τους…  Λες και τόσα χρόνια που υμνείτε ο κάθε περαστικός που σχετίζεται με τον ΑΡΗ είδαμε χαΐρι... Εκτός και αν η επιτυχία του ΑΡΗ για μερικούς περιορίζεται στις καριέρες(μικρές ή μεγάλες) που χτίζονται στην πλάτη της ομάδος μας.

Ακόμη μια συνέντευξη τύπου της διοίκησης της ΚΑΕ ΑΡΗΣ πραγματοποιήθηκε χθες που από όποια πλευρά και αν την αναλύσουμε, δύσκολα μπορούμε να πούμε ότι μας έκανε σοφότερους ή έστω μας καθησύχασε ότι η ομάδα βαδίζει σε κάποιο ασφαλές μονοπάτι. Ωραία τα είπε η διοικητική τριάδα όπως ακριβώς ωραία τα έχουν ξαναπεί οι ίδιοι άνθρωποι σε αντίστοιχες δημόσιες τοποθετήσεις. Ακόμη και όταν πρόσφεραν με την παρουσία τους απλόχερα την στήριξη τους σε αυτούς που «επιτρέπεται» να κατηγορούμε ως υπαίτιους για το κατάντημα του ΑΡΗ, πάλι ωραία τα έλεγαν… κάτι που έχει οδηγήσει την ευρεία μάζα του κόσμου του ΑΡΗ να περιμένει καρτερικά να δει με πράξεις ότι κάτι αλλάζει. Από την φιλοσοφία στο αγωνιστικό ως την εξωστρέφεια σε επίπεδο εύρεσης σταθερής διοικητικής λύσης που είναι και το μεγάλο πρόβλημα του μπασκετικού ΑΡΗ εδώ και πολλά χρόνια.

ΤΑ ΧΡΕΗ, ΟΙ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΝΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Αν κάτι ακούστηκε σαν  ταινία σε επανάληψη αυτό ήταν το κομμάτι των χρεών. Μετακυλιόμενα χρέη, δεσμεύσεις τηλεοπτικών, νέοι διακανονισμοί που αυτή την φορά θα τηρηθούν σε σχέση με τις προηγούμενες φορές με ένα περιτύλιγμα σιγουριάς ότι όλα γίνονται όπως πρέπει. Δεν ακούσαμε για χρηματοδότες, δεν ακούσαμε για δυνατούς χορηγούς, δεν ακούσαμε για νέες πηγές εσόδων, δεν ακούσαμε κάτι το διαφορετικό. Πιθανόν να μην έχει αλλάξει και τίποτα πέρα από την ανανέωση του χρονικού περιθωρίου μέχρι να ξαναβγεί κάποιος νέος Τσαϊρέλης, Βεργίνης, Ντραγκίσεβιτς ή κάποιος άλλος να μιλήσει για ασυνέπεια και κοροϊδία. Αρνητική εντύπωση έκανε η αναφορά στα νούμερα των εσόδων με τον διαχωρισμό του ποσού που προερχόταν από τον κόσμο του ΑΡΗ λες και οι χορηγίες ή η οικονομική στήριξη από φίλους της ομάδος με οποιοδήποτε τρόπο δεν έχουν να κάνουν με το brand name του ΑΡΗ και της δυναμικής του κόσμου του και είναι κάτι το ανεξάρτητο. Έστω και έτσι ευελπιστούμε η διοίκηση της ΚΑΕ να φανεί μυαλωμένη και συνεπής στους διακανονισμούς που τρέχει αλλά και στο πλάνο για την ομάδα της νέας χρονιάς. Τα χρήματα από το στοίχημα είναι κάτι καινούργιο που προέκυψε από το πουθενά και θα πρέπει να αξιοποιηθούν με τον βέλτιστο τρόπο.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ

Ο ερχομός του Λάσκαρη έστω προσωρινά άλλαξε τα δεδομένα στην ΚΑΕ ΑΡΗΣ και πρόσφερε έστω για λίγο την ελπίδα  στον κόσμο ότι ο ΑΡΗΣ μπορεί να γίνει δυνατός ξανά. Με τα σημερινά δεδομένα αυτή η ελπίδα μοιάζει με τα αποκαΐδια μιας φωτιάς που σιγόκαιγε για χρόνια.  Ναι δεν είναι εύκολο να βρεθεί κάποιος να «επενδύσει» στο μπάσκετ όπως έχει καταντήσει στην χώρα μας και όχι μόνο αλλά και όλο αυτό το γαϊτανάκι με τις φήμες έχει κουράσει. Οι 5 φίλοι που ξεχάστηκαν, οι συμπαίκτες που ακόμη και τα ονόματα τους γίνονται ζήτημα, οι ξένες εταιρίες που κατά διαβολική σύμπτωση δείχνουν ενδιαφέρον την ίδια στιγμή και οι σοβαρές συζητήσεις με τους ενδιαφερόμενους που τελικά δεν είναι επί του παρόντος.  Και όλα αυτά μέχρι να καταλήξουμε στο σταθερό «μα αφού δεν υπάρχει κανείς» ή το «όποιος θέλει ας έρθει». Δύσκολα μπορεί κάποιος εκτός διοίκησης να γνωρίζει πραγματικά πόσο πολύ «κυνηγάει» ο επίσημος ΑΡΗΣ μια διοικητική αλλαγή το βέβαιο είναι ότι αυτό δεν βγαίνει προς τα έξω.

ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΕΖΟΝ ΚΑΙ Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Ως γνωστόν στον ΑΡΗ επικρατεί το μότο «όλοι είναι καλοί και κάνουν σωστά την δουλειά τους» ανεξαρτήτως αποτελέσματος.  Κάπως έτσι πορεύτηκε πέρσι ο ΑΡΗΣ αγωνιστικά με την επιλογή Καμπερίδη στον πάγκο να μην έχει σχεδόν καμία μπασκετική λογική αλλά έναν απελπισμένο ρομαντισμό μαζί με μια  «δημοσιοσχετίστικη» προσέγγιση.  Καλό παιδί, τον συμπαθεί ο κόσμος, έχει καλές σχέσεις με δημοσιογράφους και κάποιους παράγοντες… τι άλλο μπορείς να θέλεις από έναν προπονητή στην πιο δύσκολη φάση της ιστορίας του μπασκετικού ΑΡΗ άραγε; Με λίγα λόγια σχεδόν για όλες τις δουλειές στον πλανήτη ζητάνε ένα βιογραφικό ή έστω μια προϋπηρεσία σε ανάλογη θέση αλλά στον πλανήτη ΑΡΗ αυτά είναι ψιλά γράμματα. Η επιλογή Καστρίτη με δεδομένες τις οικονομικές συνθήκες σίγουρα είναι μια πιο λογική λύση. Όπως λογική επιλογή μετά και το περσινό φιάσκο με τους γραφεία των φίλων μάνατζερ και το ανούσιο και αδικαιολόγητο πολυπληθές  ρόστερ  είναι η άρση των μπαν. Ναι, όταν ο ΑΡΗΣ επιδεικτικά δεν παλεύει να κρατήσει έναν παίκτη σαν τον Κουζέλογλου τότε αναγκαστικά θα πρέπει να βασίσει όλο το αγωνιστικό του πλάνο στους 6 ξένους που θα επιλέξει. Και αν κοντά σε αυτούς τους 6 ξένους μπορέσουν επιτέλους να βρουν χρόνο παίκτες σαν τον Νετζήπογλου και τον Σιδηροηλία αλλά έρθει τελικά και ένας team manager σαν τον Χρήστο Ταπούτο  ίσως να βγει και κάτι καλό αγωνιστικά από τη νέα χρονιά.

ΤΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ, Η  ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ

Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι το πιο εύκολο σε οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση είναι οι «από έξω» να ασκούν κριτική στους «από μέσα». Ιδίως στα χρόνια του διαδικτύου η κριτική γίνεται με μεγάλη ευκολία και πολλές φορές άκομψα χωρίς σεβασμό σε αυτούς που βγαίνουν μπροστά. Όταν όμως ασχολείσαι με τα κοινά μιας λαοφιλής και ιστορικής ομάδας όπως είναι ο ΑΡΗΣ τότε η κριτική σε κάθε σου βήμα είναι αυτονόητη. Αν μάλιστα είσαι η «διοικούσα επιτροπή»  που βρέθηκες σε αυτή τη θέση επειδή «δεν υπάρχει κανείς»  τότε λογικό είναι να σε πειράζει και λίγο παραπάνω το τι λέει ο καθένας δεξιά και αριστερά. Αυτό όμως που εδώ και χρονιά αρνούνται να καταλάβουν όσοι εμπλέκονται διοικητικά με τον ΑΡΗ είναι ότι αν τα κάνεις όλα σωστά, όπως πρέπει(και μπορείς) αλλά ο κόσμος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό τότε επικοινωνιακά κάνεις κάτι εντελώς λάθος. Η απόσταση μεταξύ του «σωτήρα» και του «υπεύθυνου για το κατάντημα» της ομάδος  είναι τεράστια άρα εφόσον η κοινή γνώμη κινείται σαν μπάλα σε φλιπεράκι δεξιά αριστερά με ιλιγγιώδη ταχύτητα τότε επικοινωνιακά κάτι κάνεις εντελώς λάθος. Και όταν στον δημόσιο λόγο  ανθρώπων σαν του Αλεξανδρή, του Ταρνατώρου, του Μιχαϊλίδη, του Μόκκαλη, του Λέσιτς και άλλων διακρίνεις μια κοινή συνισταμένη στο «πόρτες κλειστές» όταν αναφέρονται στην διοίκηση της ΚΑΕ μάλλον έστω και σε μικρό βαθμό κάτι πρέπει να ισχύει.  «Πόρτες κλειστές» όπως αυτές που φάνηκε ξεκάθαρα χθες ότι υπάρχουν ανάμεσα στην ΚΑΕ και στις ακαδημίες της ομάδος. Η απάντηση του Δημήτρη Μπουσβάρου προς όσα ανέφερε ο Λευτέρης Αρβανίτης στην συνέντευξη τύπου σχετικά με τις ακαδημίες λέει πολλά για την κατάσταση που επικρατεί στο μπασκετικό ΑΡΗ.  Τώρα το ότι οι Νετζήπογλου και Σιδηροηλίας δουλεύτηκαν από το τεχνικό επιτελείο της ΚΑΕ δηλαδή τον Σάββα Καμπερίδη και τους εθελοντές συνεργάτες του σε μια χρονιά όπου τον Νετζήπογλου τον θυμήθηκαν αφού έκλεισε τα 18(και παρουσιάστηκε το πρόβλημα με το συμβόλαιο του) και τον Σιδηροηλία τον είχαν μεταξύ πάγκου και κερκίδας  ακούγεται σαν κακόγουστο ανέκδοτο.

Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝ

Στο πάτο του βαρελιού βρίσκεται ο μπασκετικός ΑΡΗΣ εδώ και χρόνια κάτι που κάνει τα πράγματα πολύ απλά για κάθε διοίκηση που θέλει να βοηθήσει. Σεβαστές οι καλές προθέσεις, καλά τα ωραία λόγια, καλά τα μακροπρόθεσμα πλάνα… αλλά οι πράξεις είναι αυτές που κάνουν την διαφορά. Πράξεις που θα επαναφέρουν την αξιοπιστία του Αυτοκράτορα εντός και εκτός γηπέδου. Πράξεις που θα πείσουν τον κόσμο ότι κάπου βαδίζουμε σαν ομάδα και στόχος είναι η αλλαγή σε όλα τα επίπεδα.

ΥΓ. Η μεμονωμένη σκληρή και άδικη κριτική προς την διοίκηση είναι το δένδρο… το δάσος είναι ο κόσμος στο Παλέ που με γεωμετρική πρόοδο κάθε χρονιά είναι και λιγότερος.

ΥΓ2. Είδαμε και Αρειανά χαμόγελα «υπερηφάνειας»  για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσία του Παναθηναϊκού από τον Δημήτρη Πρίφτη. Άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα για το τι σημαίνει να βάζεις στο βιογραφικό σου τον ΑΡΗ είτε είσαι προπονητής, παίκτης ή «εξέχων πολίτης»  της κοινωνίας της  Θεσσαλονίκης.

ΥΓ3. Δείτε αναλυτικά όλη την συνέντευξη τύπου εδώ.

Με την ΕΟΚ να επιβεβαιώνει έστω την ύστατη στιγμή τις φήμες περί αγώνα κυπέλλου ο ΑΡΗΣ μας κατεβαίνει το Σάββατο στην Αθήνα για το πρώτο παιχνίδι της χρονιάς! Ένα παιχνίδι ξεχωριστής σημασίας μιας και θα σημάνει την «επανεκκίνηση» του μπασκετικού ΑΡΗ. Γιατί μόνο ως «επανεκκίνηση» μπορεί να χαρακτηριστεί η προσπάθεια του Α.Σ. να κρατήσει τον ΑΡΗ ζωντανό και για την ώρα φαίνεται να τα πηγαίνει περίφημα!

Αναστολή των νέων δεδομένων για τις ομάδες που έχουν τιμωρηθεί με μπαν, κάλυψη εγγυητικής, ασφαλιστική ενημερότητα, παλιοί διακανονισμοί και φυσικά νέοι διακανονισμοί για το ρόστερ της νέα σεζόν! Αυτά είναι τα κατορθώματα της νέας διοίκησης που αν και αυτονόητα… για την κατάσταση στην οποία άφησε ο Γουλιέλμος τον ΑΡΗ είναι ένα πρώτο κερδισμένο στοίχημα που δίνει ανάσα στην ομάδα μας! Όταν μιλάμε όμως για έναν ζωντανό οργανισμό όπως είναι ένα αθλητικό σωματείο τότε σε μεγάλο βαθμό ο καθρέφτης της όποιας προσπάθειας είναι το γήπεδο. Για αυτό και ο Σ.Καμπερίδης μαζί με τους παίκτες του οφείλουν να δικαιώσουν αυτόν τον αγώνα δείχνοντας από το πρώτο κιόλας παιχνίδι απέναντι στον Ιωνικό(ή Διαγόρα Δρυόπ.) ότι μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του ειδικών συνθηκών ΑΡΗ. Οι μεταγραφές σε σχέση με τα δεδομένα και ότι έχουμε ζήσει σε ανάλογες περιπτώσεις μοιάζουν εξαιρετικές. Ακόμη και αυτό το τρανταχτό κενό στη θέση σέντερ σε αυτό το δύσμοιρο ελληνικό πρωτάθλημα μπορεί να καλυφθεί. Η πεντάδα Τσάλμερς, Σούλερ, Ντεκοζί, Μιλόσεβιτς και Ντραγκίσεβτις είναι πολλά υποσχόμενη. Ενώ από πίσω υπάρχει και το Ελληνικό στοιχείο με παίκτες που έχουν αποδείξει ότι σε βοηθητικούς ρόλους αποδίδουν καλύτερα. Το πώς όμως θα κολλήσουν όλα αυτά τα υλικά είναι δουλειά του Σάββα Καμπερίδη που καλείται και αυτός με τη σειρά του αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει.

Αξιοσημείωτη η προσπάθεια της νέας διοίκησης της ΚΑΕ με τον ΑΡΗ μας να καταφέρνει να παραταχθεί στο πρώτο παιχνίδι της χρονιάς με μια αρκετά ανταγωνιστική ομάδα.  Σίγουρα πρόκειται περί κατάντιας για τον Αυτοκράτορα του ελληνικού μπάσκετ αλλά δεν παύει να είναι η σκληρή πραγματικότητα. Τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται πλέον αυτονόητο και δεδομένο και όπως ακριβώς η διοίκηση με τις πράξεις της καταφέρνει και πετυχαίνει εκτός γηπέδου έτσι πρέπει και ο Σάββας Καμπερίδης με τους παίκτες του να δικαιώσουν με την παρουσία τους πάνω στο παρκέ αυτή την προσπάθεια! Μόνο έτσι ο ΑΡΗΣ μπορεί να βρει την ηρεμία και τον δρόμο του. Καλή αρχή με πρόκριση ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Με όλα αυτά που συμβαίνουν στο Ελληνικό μπάσκετ και γενικότερα όλες οι ομάδες είναι ανέτοιμες. Και όταν μια ομάδα είναι ανέτοιμη αυτό που καθορίζει τον νικητή είναι οι ηγέτες που έχεις στην φαρέτρα σου. Ο ΑΡΗΣ στα «χαρτιά» φαίνεται να έχει τις προσωπικότητες που χρειάζεται για να φθάσει στη νίκη απέναντι σε μια από τις ομάδες που εκπροσωπούν ξεκάθαρα όχι μόνο ένα μεγάλο κομμάτι από τα προβλήματα του Ελληνικού μπάσκετ αλλά και την άρνηση των ανθρώπων που είναι μέσα σε αυτό για αλλαγή.

ΥΓ2. Τα αρειανόμετρα δεν αρέσουν σε κανέναν... ωστόσο το να υπάρχει υποκρισία μεταξύ των Αρειανών είναι τραγικό... όπως τραγικό ήταν το "άδειασμα" των κατόχων διαρκείας σε εκείνον τον τελικό στο Παλέ... ευτυχώς υπάρχει και η πανδημία που δικαιολογεί τα πάντα.

Θετικές ήταν οι ειδήσεις των τελευταίων ημερών στο μέτωπο της άρσης των 2 μπαν από την FIFA με την ΠΑΕ ΑΡΗΣ να ενημερώνει επισήμως ότι ολοκληρώθηκαν οι απαραίτητες ενέργειες και το θέμα είναι πλέον διαδικαστικό. Ευχάριστη εξέλιξη ωστόσο μέχρι να έρθει στα γραφεία της ΠΑΕ κάποιο επίσημο έγγραφο από την FIFA που θα επικυρώνει το δικαίωμα των μεταγραφών για την ομάδα μας υπάρχει ακόμη αγωνία. Αγωνία που ναι μεν υπάρχει στον κόσμο αλλά στην διοίκηση όχι μόνο δεν υπάρχει αλλά αντιθέτως δια στόματος Άγγελου Χαριστέα δίνεται και το σύνθημα για έναν ακόμη πιο δυνατό ΑΡΗ την νέα αγωνιστική σεζόν!

Στον απόηχο των θετικών εξελίξεων με τα μπαν ξεκίνησε και η διάθεση των εισιτηρίων διαρκείας για τη νέα ποδοσφαιρική χρονιά. Ίδιες τιμές με τις περσινές με κάποιες μικροδιορθώσεις προς την σωστή κατεύθυνση. Τιμές που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα χαρακτηριζόντουσαν απόλυτα ικανοποιητικές αλλά… όχι στην εποχή του κορωνοϊού. Ναι μεν ο κόσμος πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί και δεν γίνεται να ζούμε κλειδωμένοι στα σπίτια μας αλλά προξενεί εντύπωση το γεγονός ότι η ΠΑΕ δεν συμπεριλαμβάνει ούτε έναν αστερίσκο σε σχέση με αυτό το θέμα. Οπωσδήποτε ο κόσμος που μπορεί οφείλει να στηρίξει την ομάδα γιατί η δύναμη του ΑΡΗ είναι ο κόσμος του. Το να αγνοείς όμως τόσο επιδεικτικά μια κατάσταση που τη βιώνει όλος ο πλανήτης και πολλοί συνάνθρωποι μας με άσχημο τρόπο μοιάζει με προκλητική αμέλεια… Θετικά πάντως είναι τα πρώτα μηνύματα από την ανταπόκριση του κόσμου. Φυσικά όταν θα ξεκαθαρίσει και το τοπίο για το αν τα παιχνίδια γίνουν με κόσμο ή όχι τότε θα γίνει λογικά και ο πανικός.

Από την διαλυμένη ομάδα που τελικά στάθηκε στο ύψος της μέχρι την αναβίωση των παλαιών χρεών με τα μπαν που φαίνεται να λύνονται, ένα ένα τα εμπόδια τελικά ξεπερνιούνται. Κλασσική τακτική Καρυπίδη που πλέον μοιάζει να το κάνει επίτηδες για να ξεμπροστιάζει τους επικριτές του εντός και εκτός της οικογένειας του ΑΡΗ. Όσο υπάρχουν οι καλοθελητές του γνωστού payroll που ανακαλύπτουν διαρκώς προβλήματα και αδιέξοδα παρασύροντας αρκετούς συνΑρειανούς άλλο τόσο πρέπει ο Καρυπίδης και ολόκληρος ο ΑΡΗΣ με κάθε ευκαιρία να τους γλεντάει εντός και εκτός γηπέδου!

ΥΓ. Η ομάδα η αποδεκατισμένη που θα έτρωγε 10 γκολ, ο Βέλεθ ο μοναδικός που αποχώρησε στην μέση των πλέιοφς, ο Φέτφα που ήθελε να φύγει, τα μπαν που δεν θα λυνόντουσαν, τα λεφτά που δεν έχει ο Καρυπίδης και που τα βρίσκει, το πωλητήριο του Ρόουζ και συνεχίζουμε με νέα αφηγήματα…

ΥΓ2. Με αφορμή τα διαρκείας για ακόμη μια φορά φάνηκε το επικοινωνιακό πρόβλημα του ΑΡΗ και ο λάθος τρόπος αντιμετώπισης της αλήθειας.  Εντάξει… διαρκείας… να κάνουμε ντου… να στηρίξουμε… Τόσο  δύσκολο και παράλογο δηλαδή είναι να εκφράσει κάποιος  την απορία του για το αν θα γίνουν τα παιχνίδια με κόσμο και τι θα γίνει σε περίπτωση που τελικά η μισή χρονιά διεξαχθεί με άδειες κερκίδες;

Άλλη μια ποδοσφαιρική σεζόν έλαβε τέλος για την αγαπημένη μας ομάδα με την 5η θέση, την έξοδο στην Ευρώπη για 2η διαδοχική χρονιά και κάποιες όμορφες στιγμές να είναι αυτά που κρατάμε. Το ταμείο καθαρά ψυχρά και αντικειμενικά αυτά περιλαμβάνει. Ένα αποτέλεσμα που για την πλειοψηφία του κόσμου αποτελεί την οριακή βάση στην αξιολόγηση της ομάδος μας και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ ώστε να μην ξαναζήσουμε εφιάλτες προηγούμενων ετών.

Είναι όμως και αυτά τα «ψιλά γράμματα» που πιθανόν με την πάροδο των χρόνων θα ξεχαστούν μιας δεν καταγράφονται στις στατιστικές που μας κάνουν υπερήφανους και μας υπενθυμίζουν το κλισέ «Δεν γίναμε ΑΡΗΣ για τους τίτλους». Τίτλους δεν κερδίσαμε ούτε φέτος και χάσαμε την πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου μέσα από τα χέρια μας… στους ομίλους του Europa League δεν προκριθήκαμε… πιτσιρικάδες δεν αναδείξαμε… βάσεις για μια πιο ομαλή μετάβαση στην επόμενη σεζόν δεν βάλαμε… Τι καταφέραμε; Να υπενθυμίσουμε για ακόμη μια φορά σε όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα ότι ΑΡΗΣ σημαίνει μαχητής! Μαχητής μέχρι τέλους, κόντρα σε όλα και σε όλους! Με μεταγραφικό σχεδιασμό φιάσκο, με προπονητές που πήδηξαν από το καράβι με την πρώτη ευκαιρία, με μεταγραφικά μπαν κυριολεκτικά από το πουθενά, με ένα VAR που κολλούσε και ξεκολλούσε επιλεκτικά, με μια πανδημία που «αρρώστησε» τα ταμεία της ΠΑΕ και τον «δωδέκατο παίκτη» της ομάδος και με μια «εξυγιαντική συμμαχία» που εξαρχής είχε κάνει τη μοιρασιά της και το μόνο που απέμενε ήταν να σε βγάλει από τη μέση. Το πέτυχε ως ένα βαθμό μιας και οι μοιρασιά της δεν χάλασε. Από την μέση όμως ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν έφυγε αλλά απέδειξε με την παρουσία του ότι είναι εδώ. Αποφασισμένος να κάνει άνω κάτω τα πλάνα τους και να παλεύει με όλες τις δυνάμεις του μέχρι τέλους όσα εμπόδια και αν του βάλουν. Και αυτό ακριβώς είναι το πνεύμα που θέλουμε να βλέπουμε στον ΑΡΗ και στους ανθρώπους που μας εκπροσωπούν εντός και εκτός γηπέδου.  Και αν όλα τα παραπάνω δεν ωθούν το να βάλεις με ευκολία το θετικό πρόσημο στη σεζόν που ολοκληρώθηκε μάλλον για λάθος λόγους υποστηρίζεις αυτή την ομάδα…

Ούτε σεναριογράφοι ταινιών επιστημονικής φαντασίας θα μπορούσαν να προβλέψουν την εξέλιξη της φετινής ποδοσφαιρικής χρονιάς του ΑΡΗ.  Από την απαξίωση στην αποθέωση  ξανά πάλι στην απαξίωση και πάλι από την αρχή… Αυτοί όμως οι εναπομείναντες παίκτες στα πλέιοφς, το τεχνικό τιμ και η διοίκηση που δεν κρύφθηκαν από την εύκολη(και λογική) δικαιολογία της πανδημίας και πάλεψαν μέχρι το τέλος με όλες τους τις δυνάμεις χωρίς να σκεφθούν ούτε για μια στιγμή να εγκαταλείψουν είναι το παράσημο της σεζόν που μόλις ολοκληρώθηκε. Αυτό ακριβώς το πνεύμα μαχητή που είδαμε από ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ είναι η παρακαταθήκη για την επόμενη σεζόν και η υπόσχεση για καλύτερες ημέρες. Ξεπερνάμε τα εμπόδια  και πολεμάμε μέχρι τα όνειρα μας να πάρουν εκδίκηση!

ΥΓ. Πόσο ρεαλιστικό είναι να  περιμένεις να κερδίσεις σε ένα παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα αν δεν είσαι ένας από αυτούς που την σημάδεψαν;

ΥΓ2. Ο καθένας έχει το δικό του κριτήριο για την ομάδα και κάθε άποψη είναι σεβαστή. Όταν όμως χάνεις την ευκαιρία να αγγίξεις έναν τίτλο για 60’’ οποιαδήποτε κριτική περισσεύει.

ΥΓ3. Πέρα από το πνεύμα μαχητή που επέδειξε ο σύλλογος μας φέτος κόντρα σε χίλια μύρια προβλήματα οφείλουν άπαντες στο σύλλογο να μάθουν από τα λάθη τους. Διαφορετικά όλο αυτό το καρδιογράφημα της φετινής χρονιάς με τις όμορφες στιγμές και τα κρύα ντουζ θα πεταχτεί στα σκουπίδια.

ΥΓ4. Πρώτα θα αναμένουμε την οριστική ανακοίνωση για την  άρση των μπαν και μετά θα αναφερθούμε στην επόμενη χρονιά.

Σε αγγαρεία εξελίσσονται τα πλέιοφς για τον ΑΡΗ μας που όπως φάνηκε ξεκάθαρα στο παιχνίδι της Κυριακής έχει «αδειάσει» από ψυχικά αποθέματα, αντοχές και λύσεις ακόμη και για τον καταρτισμό της 11αδας. Οι αποχωρήσεις των τελευταίων ωρών  είναι μια πικρή πραγματικότητα που την βιώνουν όλες οι ομάδες που δεν διεκδικούν κάτι στα εναπομείναντα παιχνίδια. Ακόμη όμως και έτσι ο ΑΡΗΣ οφείλει να βγάλει αντίδραση και να παρουσιαστεί όσο το δυνατό πιο αξιοπρεπής γίνεται.

Στον Ένινγκ έχουν στρέψει το βλέμμα τους όλοι με τον Γερμανό να «χρεώνεται» από αρκετούς συνΑρειανούς την «ακύρωση» πολλών παικτών του ρόστερ ακόμη και αν πολλοί από αυτούς είχαν και έχουν την ταμπέλα του «τουρίστα».  Χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του Ντουάρτε και του Σούντγκρεν με τις τελευταίες πληροφορίες να λένε ότι είναι πιθανό να αγωνισθούν βασικοί απέναντι στον Παναθηναϊκό. Εκτός και αν τελευταία στιγμή και αυτοί δηλώσουν «ενοχλήσεις» για να εκθέσουν τον προπονητή και την διοίκηση που δεν τους στήριξε. Σε αυτή την κατηγορία παικτών σίγουρα δεν ανήκει ο Διαμαντόπουλος που χωρίς πολύ σκέψη δήλωσε παρών σε αυτή την άχαρη στιγμή για την ομάδα μας. Ο ορεξάτος Τόνσο αποχαιρέτησε και αυτός όπως και οι Ντιγκινί και Τσιλιγγίρης. Όλα αυτά συνηγορούν ότι ο ΑΡΗΣ θα κατέβει αύριο κυριολεκτικά για αγγαρεία και η μόνη ελπίδα για να δούμε κάτι καλό είναι η προσπάθεια των παικτών για να ανεβάσουν τις μετοχές τους λίγο πριν την ολοκλήρωση της χρονιάς. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Παναθηναϊκό  που όμως μπήκε πιο προετοιμασμένος ψυχολογικά σε αυτά τα αδιάφορα και για αυτόν πλέιοφς και έχει και αρκετούς νεαρούς Έλληνες στο ρόστερ του που διψάνε για διάκριση ακόμη και σε φιλικά. Δύσκολο παιχνίδι που θα πρέπει όμως η ομάδα να ανταπεξέλθει πάση θυσία.

Μακάρι ο Ένινγκ, ο Χαριστέας και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδος να καταφέρουν να πείσουν τους παίκτες να δείξουν σαφώς καλύτερη εικόνα από αυτή την Κυριακής. Η τελευταία εντύπωση είναι αυτή που μένει και ιδίως όταν αγωνίζεσαι στον ΑΡΗ ελαφρυντικά για την αδιαφορία δεν υπάρχουν. Περιμένουμε να δούμε την αντίδραση της ομάδος μέσα στο γήπεδο …και του Κάρυ εκτός γηπέδου!

ΥΓ. Ευτυχώς πέρασε καιρός από τότε που αγωνίσθηκε αναγκαστικά ο νεαρός Τσιλιγγίρης γιατί διαφορετικά θα είχαμε μαζικές αυτοκτονίες…

ΥΓ2. Περίεργη και πρωτόγνωρη η κατάσταση φέτος χωρίς καμία αμφιβολία αλλά θα πρέπει να αποτελέσει μάθημα για τον Καρυπίδη και τους συνεργάτες του. Δεν γίνεται ούτε να αφήνεις τα πάντα για την τελευταία στιγμή αλλά ούτε και να βιάζεσαι να βγάλεις στο φως  deal σαν και αυτό του Φέτφα. Μύρισε χρήμα στης Αλκμήνης οπότε είναι λογικό να αρχίζει να συρρέει κόσμος…

ΥΓ3. Και επειδή μετά το βράδυ της Τετάρτης η κριτική και οι αφορισμοί δεν έχουν τελειωμό να θυμηθούμε λίγο το περσινό καλοκαίρι με τους διάφορους προπονητές της κερκίδας και του διαδικτύου που δεν ήθελαν τον Φετφατζίδη στην ομάδα. Μακάρι ο Κάρυ να πάει σε «επένδυση» αυτής της λογικής με παίκτες σαν τον Γκαρσία και τον Μανσίνι. Πολύ πιο εύκολο από το να ψάχνεις τον επόμενο Αβραάμ Παπαδόπουλο…

Με την ανανέωση της συνεργασίας με τον προπονητή  μας Μίχαελ Ένινγκ να ανακοινώνεται από την ΠΑΕ, ο ΑΡΗΣ μας και επίσημα ξεκίνησε τον σχεδιασμό της επόμενης χρονιάς. Η πορεία του Γερμανού λογίζεται ως πετυχημένη και ορθώς έγινε η ανανέωση, με τη σκέψη πλέον όλων να βρίσκεται στις επιλογές και την προετοιμασία που θα κάνει αυτό το καλοκαίρι ο Γερμανός. Γιατί άλλο να αναλαμβάνεις να διορθώσεις μια κατάσταση με το ελαφρυντικό ότι δεν «έχτισες» εσύ την ομάδα και άλλο να κρίνεσαι για κάθε σου απόφαση. Μακάρι πάντως όπως επιβάλλει η ποδοσφαιρική λογική ο Ένινγκ αυτό που ξεκίνησε φέτος να το διαμορφώσει έτσι όπως θέλει ώστε ο ΑΡΗΣ να πάει καλύτερα τη νέα σεζόν.

Και αφού έκλεισε το κεφάλαιο προπονητής σειρά παίρνει το ρόστερ της ομάδος . Ένα ρόστερ που για να συμπληρωθεί είναι απαραίτητες αρκετές κινήσεις αλλά υπάρχει και ένας δυνατός κορμός 9-10 παικτών που αξίζει να διατηρηθεί στην ομάδα. Γκάμα, Ματίγια, Λάρσον, Κόρχουτ, Κουέστα και Ιντέγε μαζί με τους Φετφατζίδη, Ροζ , Σάσα και Δεληζήση είναι οι παίκτες που σήκωσαν φέτος την ομάδα στις πλάτες τους. Σίγουρα κανείς δεν είναι αναντικατάστατος και ο ΑΡΗΣ μπορεί να βρει ισάξιους και καλύτερους από τους παραπάνω αλλά στόχος πρέπει να είναι η ενίσχυση του καλού υλικού που ήδη υπάρχει και όχι η αντικατάσταση τους με άλλα «λαχεία».  Πέρα από τους πρωταγωνιστές που αναφέραμε παραπάνω υπάρχουν και παίκτες σαν τους Μανσίνι, Μαρτίνες, Σόουζα και Τόνσο που αν και δεν είχαν μεγάλη συνεισφορά είναι παίκτες που όπως έχουν αποδείξει κατά καιρούς υπό συνθήκες μπορούν να προσφέρουν. Ο ΑΡΗΣ πρέπει να κάνει βήματα προόδου και ο μοναδικός τρόπος για να το πετύχει είναι με το να διατηρήσει τον βασικό του κορμό και να τον δυναμώσει ακόμη περισσότερο με ποιοτικές προσθήκες. 

Παράλληλα με τις κινήσεις για ανανεώσεις που λίγο πολύ έχουν γίνει γνωστές  για τους περισσότερους παίκτες που θέλει ο Ένινγκ να διατηρήσει  η ομάδα δείχνει να θέλει  κινηθεί δυναμικά και μεταγραφικά. Μεταγραφικά όπου σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα δεν μπορεί να κινηθεί λόγω του ban από την FIFA. Η είδηση όμως της πρότασης για αγορά του Ματέο Γκαρσία από τον Ερυθρό Αστέρα για 1.2 εκ. ευρώ ήρθε να τονώσει την αισιοδοξία που εκφράζει ο Καρυπίδης και οι συνεργάτες για την αίσια έκβαση της υπόθεσης και την άρση του ban πολύ σύντομα. Ότι και αν γίνει όμως σε αυτό το μέτωπο θα πρέπει πρώτα να διασφαλιστεί η αγωνιστική αξιοπιστία της ομάδος ώστε να μην βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Και μην ξεχνάμε και τα προκριματικά του Europa League όπου ο ΑΡΗΣ θα πρέπει και εκεί να κάνει το βήμα παραπάνω. Μας έλειψες ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. 20% πληρότητα του γηπέδου. Άντε να ξεκινήσουμε από τώρα… να μπουν τα διαρκείας ή τα κομάντος;  

ΥΓ2. Μέχρι να δω παίκτη να αγωνίζεται με την φανέλα του Θεού δεν πιστεύω τίποτα. Αν όμως ο Κάρυ κάνει κίνηση ματ με επιστροφή Ματέο Γκαρσία κόντρα σε ban και στην οικονομική καταστροφολογία που μας πλασάρουν θα έχει πολύ γέλιο!

ΥΓ3. Ακόμη μεγαλύτερη πληγή για την δημοσιογραφία του σήμερα από την επί πληρωμή προπαγάνδα είναι η «κοντή» μνήμη. Από την μπουτικ μοντέλο σε συνεργασία με τη NIKE πήγαμε στην μπουτικ μπουρδέλο με κάποιον που είναι στα δικαστήρια με τη ΝΙΚΕ για να φθάσουμε στην μοναδική ευκαιρία να κάνουμε κάτι δικό μας ξεχωριστό και σε αυτό το κομμάτι που θα φέρει περισσότερα οφέλη στην ομάδα… Τι δεν κατάλαβες;

ΥΓ4. Το επόμενο ερώτημα θα έχει να κάνει με την ανακατασκευή του γηπέδου και τις μακέτες που κυκλοφορούσαν. Ποιο γήπεδο; ποιες μακέτες;

Ολοένα και περισσότερο ξετυλίγεται το κουβάρι αυτής της περίεργης ιστορίας με τα ban από την FIFA με όλες τις λεπτομέρειες να συνηγορούν ότι ο ΑΡΗΣ έχει παγιδευτεί από τις κινήσεις της ΕΠΟ.  Φυσικά και η ΠΑΕ ΑΡΗΣ έχει τις δικές της ευθύνες  μιας και η αδικαιολόγητη  εμπιστοσύνη(!!!) στην ΕΠΟ σε συνδυασμό με το μόνιμο πρόβλημα υποστελέχωσης της ΠΑΕ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτή την υπόθεση.

Σημαντικότερο όμως από όλα όσα μας οδήγησαν σε αυτό το αδιέξοδο είναι οι αποφάσεις που θα πάρει ο Θ.Καρυπίδης και οι συνεργάτες του ώστε ο ΑΡΗΣ να περάσει και αυτό το εμπόδιο όσο πιο αναίμακτα γίνεται. Όσο και αν το οικονομικό είναι αυτό που καθορίζει τη δυναμική της ομάδος στην συγκεκριμένη περίπτωση λόγω του μεταγραφικού ban που είναι σε ισχύ θα πρέπει  πρωτίστως να διασφαλιστεί η αγωνιστική αξιοπιστία της ομάδος ανεξαρτήτου κόστους. Όσο και αν εθελοτυφλούν οι «μπροστάρηδες» της Γ Εθνικής που ακόμη και σήμερα παρουσιάζουν ως  μονόδρομο εκείνη την απόφαση ο Αρειανός οπαδός σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξαναζήσει οποιαδήποτε μορφή αγωνιστικής εξορίας ακόμη και αν μιλάμε για έναν ΑΡΗ  που θα επιβιώνει στην σουπερλίγκα όσο θα υπάρχει αυτή η ανοιχτή πληγή. Ο Άγγελος Χαριστέας με τις δημόσιες τοποθετήσεις του φαίνεται να το έχει αντιληφθεί και όλος ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ θα πρέπει να κινηθεί έξυπνα και γρήγορα προς αυτή την κατεύθυνση. Ο ΑΡΗΣ φέτος όπως και πέρσι είχε πολλές αδυναμίες και ως τώρα δεν έχει πετύχει κάτι το αξιομνημόνευτο. Αυτό όμως δεν αναιρεί την όλη προσπάθεια μιας ανταγωνιστικής ομάδας  που πέρα από τις χαρές με κάποιες σπουδαίες νίκες  που πέτυχε κατάφερε να γοητεύσει τον κόσμο της ομάδος  και να μας υπενθυμίσει ότι υπάρχει και αυτός ο ΑΡΗΣ, μακριά από τα χωράφια των χαμηλών κατηγοριών.

Ποτέ αποκλειστικά ο ΑΡΗΣ δεν έχει επωφεληθεί από αποφάσεις των οργάνων του ποδοσφαίρου και της Πολιτείας χωρίς να υπάρχει συμφέρον για κάποια άλλη ομάδα. Πόσο μάλλον χωρίς ο ίδιος να διεκδικήσει το συμφέρον του όπως έκανε στην περίπτωση των ban. Πλέον τα ρίσκα περισσεύουν και η ομάδα πρέπει να κινηθεί άμεσα και έξυπνα για τον σχεδιασμό της επόμενης σεζόν χωρίς να βασίζεται σε τρίτους.

ΥΓ. Από την στιγμή που κάνεις είδηση φήμες για καθυστερήσεις στις πληρωμές  οφείλεις αν δεν είσαι «εργολάβος-ειδήσεων» να κάνεις είδηση και τις αυτονόητες πληρωμές.

ΥΓ2. Μικρή πόλη η Θεσσαλονίκη και όλοι γνωρίζουμε τι εστί ο κάθε πολιτικός που ζητάει τόσο επίμονα την ψήφο μας. Είδε όμως  την αγγελία «πλάτες ζητάνε μπροστινούς»  που έχει αναρτηθεί τα τελευταία χρόνια στην πόλη και είπε να δοκιμάσει και αυτός. Είδε και τον Λεβέντη και πήρε κουράγιο και αυτός.

ΥΓ3. Οι άλλοι μπορεί να υποβιβαστούν στο CAS που δέχθηκε την παρουσία του Ολυμπιακού στην υπόθεση πολυιδιοκτησίας  και ο μιντιακός στρατός τους παλεύει να βγάλει προβλήματα στον ΑΡΗ μας. Ακόμη δεν την έχουν πάρει χαμπάρι ότι έτσι μας συσπειρώνουν ακόμη πιο πολύ. Συνεχίστε έτσι να μας φτιάχνεται!

Σχεδόν 2 μήνες πέρασαν από το τελευταίο παιχνίδι του ΑΡΗ μας με την πανδημία που ακολούθησε να έχει αλλάξει σχεδόν όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα. Το «αγαθό» της υγείας έγινε πλέον το ζητούμενο σε παγκόσμιο επίπεδο και η οικονομική «καταξίωση» πέρασε σε δεύτερη μοίρα με ότι αυτό πλέον συνεπάγεται. Αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης η αβεβαιότητα για το αύριο σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Όπως ήταν λογικό ο επαγγελματικός αθλητισμός δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστος από όλο αυτό και ακόμη και σήμερα κανείς μα κανείς σε όλο τον κόσμο δεν μπορεί με βεβαιότητα να πει ότι οι αγώνες θα ξεκινήσουν κανονικά  ακόμη και αν έχει οριστεί ημερομηνία επανέναρξης σε κάποιες διοργανώσεις.

Όλο αυτό το διάστημα ο ΑΡΗΣ μας έλειψε και συνεχίζει να μας λείπει όπως και στους περισσότερους φίλους της ομάδος. Οι ρετρό ιστορίες και αναδρομές στο παρελθόν (σε αρρωστημένο σημείο με «νοσταλγία» παικτών που πέρασαν και δεν ακούμπησαν) είχαν την τιμητική τους. Ενώ υπήρχε και η ακατάπαυστη ροή «ειδήσεων» κυρίως εξ Αθηνών αλλά και από  τους γνωστούς ασπρόμαυρους μιντιακούς στρατούς όπου πιστοί στην αγαπημένη τους συνήθεια πρόσφεραν καθημερινή καταστροφολογία στον κόσμο του ΑΡΗ. Από το ξεπούλημα των παικτών που «σκόρπισαν» σε Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, Αραβικά Εμιράτα, Σερβία και Τουρκία μέχρι το θέμα της FIFA όπου όσοι το σκαλίζουν επιφανειακά καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο ΑΡΗΣ είναι η μοναδική ομάδα στην Ελλάδα και πιθανόν σε παγκόσμιο επίπεδο που υποβιβάστηκε οικιοθελώς για να σβήσει τα χρέη του αξιοποιώντας νόμους του κράτους…  Πάντα μας κούραζε αυτή η ιστορία με την ακατάπαυστη καταστροφολογία χωρίς επιχειρήματα, ακόμη πιο πολύ μας κουράζει τώρα που κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει αύριο για όλο τον κόσμο και για τον επαγγελματικό αθλητισμό. Για αυτό και προτιμήσαμε να αναλωθούμε στην αναβάθμιση του PlanetARIS.gr που όταν θα ολοκληρωθεί θα είναι μια πλήρης ιστοσελίδα που θα βοηθάει εμπράκτως και ποικιλοτρόπως στην διάδοση της ιδέας  που λέγεται ΑΡΗΣ! Ο ΑΡΗΣ ήταν είναι και θα είναι η καψούρα μας και όσο και αν προσπαθούν να μας  μαυρίσουν την ψυχή εμείς θα αντιστεκόμαστε, θα οχυρωνόμαστε και θα αντιδράμε ακόμη πιο δυναμικά!

Έτσι ακριβώς δυναμικά οφείλει να αντισταθεί σε όλο αυτό που συμβαίνει και ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ με τον Θ.Καρυπίδη για ακόμη μια φορά να έχει την ευκαιρία να βουλώσει στόματα και να αποδείξει με τις κινήσεις του ότι η καταστροφολογία που θέλουν να μας επιβάλλουν δεν μας αγγίζει. Πουλάς παίκτες, αγοράζεις παίκτες, παίρνεις δανεικούς, παλεύεις μέσα στο γήπεδο, παλεύεις στις δικαστικές αίθουσες… ότι και αν κάνεις ο στόχος είναι ένας και μοναδικός. Ο ΑΡΗΣ να είναι ανταγωνιστικός και να προοδεύει.  Αν θα το πετύχουμε με 2εκ. ευρώ μπάτζετ ή με 200 εκ. ευρώ μπάτζετ αυτά είναι λεπτομέρειες που τον κόσμο δεν τον ενδιαφέρουν. Άλλωστε η αποτυχία όπως και η επιτυχία δεν μπορεί να κρυφθεί . Ο ΑΡΗΣ επέστρεψε δυναμικά στην σουπερλίγκα μετά το «χαρακίρι» της Γ Εθνικής και κατάφερε να γοητεύσει με την παρουσία φίλους και εχθρούς της ομάδος. Για αυτό άλλωστε «σφάζονται» για τους παίκτες του έκτου ΑΡΗ και όχι του  πέμπτου ΟΦΗ… Αυτό που απαιτείται πλέον είναι να υπάρχει μια συνέχεια στην προσπάθεια που ξεκίνησε από τον Θ.Καρυπίδη και τους συνεργάτες και μια συνέπεια στην παρουσία του ΑΡΗ στην σουπερλίγκα και στην Ευρώπη.  Όλα τα υπόλοιπα είναι ψιλά γράμματα που δεν μας αγγίζουν!

ΥΓ.  Πολλά ακούγονται για δυσαρεστημένους παίκτες που είναι φευγάτοι σε άλλα σωματεία αλλά όταν βλέπεις τους ίδιους τους παίκτες να είναι ακόμη εδώ και με χαμόγελα να δείχνουν ότι γουστάρουν ΑΡΗ γιατί να πιστέψεις κάτι άλλο πέρα από τα μάτια σου;

ΥΓ2. Και γιατί να μην πληρώσει η ΕΠΟ τα σπασμένα; Άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα το κάνει. Άλλωστε τα τζιμάνια της ΕΠΟ και του Ελληνικού ποδοσφαίρου πρέπει να κοιτάνε μπροστά. Σήμερα το 1.000.000€ του ΑΡΗ αύριο τα 100.000.000€ κάποιας αγαπημένης ομάδος του συστήματος.

ΥΓ3. Θεωρητικά πάντα,  ο ΑΡΗΣ μας αργά ή γρήγορα θα βρει το δίκιο του σε αυτή την υπόθεση με την FIFA. Ωστόσο όλη αυτή η ιστορία μας θυμίζει τους  αγώνες της  ντροπής για να πέσει η ομάδα στην Γ Εθνική για την ματαιοδοξία των λίγων  που αψήφησαν την λογική, έθαψαν την υπερηφάνια του Αρειανού και χωρίς κανένα πλάνο και λογική μας οδήγησαν στα χωράφια της απαξίωσης…

ΥΓ4. Την ίδια ώρα που στον ΑΡΗ καταστρέφονται τα πάντα σύμφωνα με τα αρδάκια στον συμπολίτη η σανίδα σωτηρίας της κυβέρνησης περνάει στα ψιλά, οι ενδεχόμενες αποχωρήσεις παικτών παρουσιάζονται ως  «οικονομικός εξορθολογισμός»   και το επαναστατικό εγχείρημα  του «πετυχημένου» μπαογκ TV με τους εκατομμύρια συνδρομητές σε όλο τον πλανήτη έχει δώσει τη θέση του στα οφέλη της κεντρικής διαχείρισης των τηλεοπτικών!

ΥΓ5.  Καλός ο αθλητισμός, γουστάρουμε τις ομάδες μας αλλά όταν πρόκειται για την υγεία των παικτών, των φιλάθλων και όλου του κόσμου συνολικά και μεμονωμένα ξεχωριστά, εκπτώσεις δεν χωράνε.