Με μεγάλη έκπληξη τις τελευταίες ημέρες έφτασαν στα αυτιά μου οι φήμες για επενδυτή που θέλει πακέτο την ΚΑΕ και την ΠΑΕ ΑΡΗΣ. Ομολογώ οτι αν το δει κανείς λογικά ο ΑΡΗΣ είναι απο τις ομάδες που θα μπορούσε κάποιος να επενδύσει πάνω μιας και έχει όλα αυτά που χρειάζεται για να πετύχει μια ομάδα. Πολύ κόσμο που αγαπάει την ομάδα και την ακολουθεί πιστά ακόμη και στα δύσκολα, σχετικά καλές εγκαταστάσεις υποδομής, καθόλου ή λίγα χρέη προς τρίτους και δημόσιο, αρκετά καλή διοικητική οργάνωση και καθαρό πρόσωπο κάτι που συνολικά εμπνέει υγεία. Βέβαια όλα τα παραπάνω είναι θετικά για κάποιον που έχει αγνές προθέσεις και θέλει ειλικρινά να επενδύσει στον σύλλογο ώστε με την άνοδο της ομάδος να αυξάνεται και το προσωπικό κέρδος του επενδυτή και το πλάνο του να προχωράει σωστά. Απο την άλλη όπως μας έχει διδάξει η ιστορία οι σύγχρονοι επενδυτές αποφεύγουν να έρχονται στο τέλος μιας σεζόν ώστε να οργανωθούν για να μπουν δυνατά την νέα σεζόν και συνήθως προτιμούν την εκπνοή της περιόδου των μεταγραφών έτσι ώστε να δίνουν την ελπίδα στον κόσμο για κάτι καλό εντελώς ανέξοδα γιατί πολύ απλά όταν κάποιος θέλει να βάλει λεφτά και έχουμε μεταγραφική περίοδο είναι πολύ εύκολο να δεις τις προθέσεις του, τουλάχιστον την συγκεκριμένη στιγμή. Αποφεύγουν να έχουν "καθαρούς" παράγοντες δίπλα τους που να προέρχονται απο τον σύλλογο και προτιμάνε την ομάδα καταχρεωμένη ώστε να θέτουν πάντα τους δικούς τους όρους και να έχουν την εικόνα του "σωτήρα".  Τα δημοσιεύματα που βγήκαν προς τα έξω είναι απο την ίδια πηγή που "ανακάλυψε" το θέμα με τους Άραβες του μπαοκ και κατά διαβολική σύμπτωση "ανακάλυψε" και νέο λαυράκι που αφορά τον ΑΡΗ μας. Βέβαια όσο αφορά τον δικό μας σύλλογο δεν πρόκειται για Άραβες με φορτηγά γεμάτο πετροδόλαρα αλλά Ελληνικό όμιλο επιχειρηματιών με σάκους γεμάτους ευρώ. Μάλιστα το καλύτερο στο συγκεκριμένα δημοσιεύματα είναι οτι αυτός ο όμιλος εκπροσωπείται απο έναν Έλληνα επιχειρηματία γνωστών κιτρινόμαυρων αισθημάτων! Με μια γρήγορη ματιά που έριξα στην συγκεκριμένη ηλεκτρονική εφημερίδα με τις "αποκλειστικές ειδήσεις" διαπίστωσα οτι πρόκειται για μια  οικονομική εφημερίδα με έδρα την Θεσσαλονίκη που λειτουργεί αποκλειστικά στο διαδίκτυο και σε γενικές γραμμές λαϊκίζει με κάθε ευκαιρία. Φυσικά όταν μιλάμε για λαϊκισμούς την πρώτη θέση την έχει ο συμπολίτης και για αυτό σε πολλά άρθρα της συγκεκριμένης σελίδας ασχέτως απο την θεματολογία όταν αναφέρεται στην πόλη μας προσπαθεί να την συνδυάσει με την ομάδα του μπαοκ όπως κάνει ολόκληρη η μηχανή προπαγάνδας του συμπολίτη που εδώ και 2 χρόνια περνάει περίοδο κρίσης.  Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι ο ενιαίος ΑΡΗΣ που όπως λένε οι πληροφορίες είναι ο στόχος των επενδυτών έχει και το θέμα του γηπέδου στην ατζέντα του με το Κλ.Βικελίδης να αποτελεί ενα φιλέτο πρώτης ποιότητας που πολλοί θα θέλουν να δαγκώσουν. Ειλικρινά με όλα αυτά που έχουμε ζήσει τα τελευταία 20 χρόνια τουλάχιστον δυσκολεύομαι να μπω στο τριπάκι του μεγαλοεπενδυτή σωτήρα ιδίως με αυτόν τον τρόπο και με την διαβολική σύμπτωση την ίδια χρονική περίοδο να τρέχει ανάλογο θέμα με τον συμπολίτη. Όσο αφορά την ΚΑΕ μακάρι να υπάρχει θέμα μιας και η διοικητική κατάσταση που επικρατεί δυστυχώς με έχει πείσει οτι δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα και σχεδόν έχουμε πιάσει πάτο...  Θετικό για τον σύλλογο μας είναι οτι πλέον υπάρχουν οι άμυνες μας. Και αν επι χρόνια ο Super 3 ήταν η μοναδική ασπίδα του συλλόγου πλέον υπάρχει και η Λέσχη Φίλων ΑΡΗ και οποιοσδήποτε θα θελήσει να "παίξει" με τον σύλλογο μας πρέπει πρώτα καλά να το σκεφτεί... Για αυτό παίδες απο την νέα χρονιά όλοι στην Λέσχη να ανανεώσουμε τις συνδρομές μας και αυτοί που δεν έχουν γίνει μέλη να γραφτούν το συντομότερο. Ο ΑΡΗΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ!

Aris and Berbatov shine, Mourinho left to reflect

Team: Aris Thessaloniki FC
FC Barcelona's was not the only superb victory against a Madrid club this week. Indeed, Aris's 3-2 triumph at Club Atlético de Madrid on Wednesday – leading early, falling 2-1 down, equalising and then winning with a late Nikos Lazaridis goal – left the UEFA Europa League holders behind the second-placed Greek team in Group B with one game remaining. Atlético captain Antonio López admitted: "Before kick-off losing this match never crossed our minds."

Για όποιον δεν κατάλαβε... τι και αν στο El Classico η Μπαρτσελόνα συνέτριψε την Real Madrid με 5-0 η μεγάλη νίκη αυτής της εβδομάδος  ήταν αυτή κόντρα σε μια άλλη ομάδα απο την Μαδρίτη. Ο θρίαμβος μας μέσα στο Βιλθέντε Καλντερόν επι της Ατλέτικο μπορεί ως ένα βαθμό στην Ελλάδα να προσπαθούν να την περάσουν στα ψιλά με διάφορους τρόπους αλλά στον υπόλοιπο κόσμο και απο τα πλέον επίσημα "χείλη" της UEFA ο ΑΡΗΣ χαίρει μεγάλων στιγμών αναγνώρισης και δόξας. Ένας μεγάλος θρίαμβος που ξεπέρασε σε μέγεθος ακόμη και την σπουδαία νίκη της Μπαρτσελόνα και δίκαια η UEFA μας έχρισε ώς TEAM OF THE WEEK! Εδώ μπορείτε να δείτε το σχετικό άρθρο μέσα απο το επίσημο site της ΟΥΕΦΑ. Ναι, να μην πετάμε στα σύννεφα αλλά να μην υποτιμάμε και έναν τέτοιο θρίαμβο. Επειδή η πλειοψηφία στην χώρα μας δυσκολεύεται να χειροκροτήσει κάποιον άλλον εκτός απο τον ίδιο του τον εαυτό χωρίς κάποιο συμφέρον δεν σημαίνει οτι τα πράγματα είναι όπως τα παρουσιάζουν.  Εμείς ξέρουμε τι πετύχαμε και για αυτό γουστάρουμε! VAMOS!!!!

Ο 28ος Κλασσικός Μαραθώνιος Αθήνας σημαδεύτηκε απο έναν συνΑρειανό που συμμετείχε και την τρέλα που έβγαλε φορώντας το σήμα του Θεού στο στήθος και τραγουδώντας μέσα απο την καρδιά του κιτρινόμαυρους ρυθμούς! Respect μεγάλε, συνέχισε δυνατά πιο δυνατά πιο δυνατά!

[youtube=

Ιστορική ημέρα η σημερινή  για την αγαπημένη μας ομάδα μιας και ο ARIS FM 92.8 κλείνει 1 χρόνο λειτουργίας και όλοι αισθανόμαστε χαρούμενοι για αυτό και ευχόμαστε να τα εκατοστήσει. Με αφορμή λοιπόν τα γενέθλια του αγαπημένου μας σταθμού θα προσπαθήσω να υπενθυμίσω σε όλα τα Αρειανά την μίζερη κατάσταση που ζούσαμε πριν λίγο καιρό στα ερτζιανά της πόλης και πως οι "εχθροί" μας εκμεταλλευόντουσαν επι χρόνια την αγάπη μας για τον ΑΡΗ και την δίψα μας για ενημέρωση/ενασχόληση με την αγαπημένη μας ομάδα. Πλησιάζοντας τα 35 είμαι απο αυτήν την γενιά που ανδρώθηκε ακούγοντας τις ίδιες και τις ίδιες φωνές να προσπαθούν να μας δηλητηριάσουν το μυαλό συστηματικά και με μοναδικό στόχο τι άλλο εκτός απο το να μικρύνουν την ιδέα του ΑΡΗ θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα μεγαλώσουν την δική τους ομάδα και θα πετύχουν το αδιανόητο και αδύνατο "μια ομάδα μια πόλη" με χρώματα όχι κιτρινόμαυρα... Και όλα αυτά στην πόλη του Θεού, στην Θεσσαλονίκη μας που πάντα είχε και έχει για καμάρι της τον ΑΡΗ μας μιας και είναι η ομάδα που έχει φέρει με διαφορά τους περισσότερους τίτλους σε αυτήν την πόλη και την έχει κάνει γνωστή σε όλη την Ευρώπη. Γρηγοριάδης, Ζαγόρας, Ραπτόπουλος, Τζατζαράς, Βασιλόπουλος, Πετρουλάκης, Μίνος, Μήρτσος, Τζατζαράς, Μπούζος και άλλοι πολλοί είναι μερικοί απο αυτούς που επι χρόνια προσπαθούσαν να μας πείσουν οτι ο ΑΡΗΣ είναι μικρή ομάδα, να σπείρουν την διχόνοια μεταξύ των Αρειανών, να αναδείξουν και να μεγεθύνουν οτιδήποτε αρνητικό έχει να κάνει με τον σύλλογο μας, να απαξιώσουν όλα τα θετικά με τον πιο γλοιώδη τρόπο και πάντα κάτω απο το πέπλο της αντικειμενικότητας... Και μόνο που γράφω τα ονόματα τους με πιάνει αηδία και ειλικρινά στεναχωριέμαι για όλα εκείνα τα χρόνια πριν την επανάσταση του internet που δεν υπήρχε άλλη διέξοδος για αθλητική ενημέρωση εκτός απο τις ασπρόμαυρες εφημερίδες τους και ράδια τους.  Χαρακτηριστικές στιγμές του μηχανισμού προπαγάνδας που έχουν στήσει οι παραπάνω είναι τα  ηχητικά με τα πιστόλια που βαρούσανε και οι επανειλημμένες συνεντεύξεις των παικτών  του ΑΡΗ όταν η ομάδα μας πάλευε να μπει στο άρθρο 44 και να γλιτώσει την καταστροφή, τα ρεπορτάζ και οι τοποθετήσεις πριν τον κρίσιμο αγώνα με το Αιγάλεω στην Αθήνα όταν ο ΑΡΗΣ προσπαθούσε να γλιτώσει τον υποβιβασμό και λόγο Χατζάρα προσπαθούσαν να περάσουν οτι το μάτς ήταν στημένο με προφανή σκοπό να εμποδίσουν κάτι τέτοιο και ο ΑΡΗΣ να μην σωθεί, τις επανειλημμένες συνεντεύξεις φαντασμάτων απο το παρελθόν και γενικά οποιουδήποτε έχει να πει κάτι κακό για τον ΑΡΗ, τον ψυχολογικό πόλεμο όταν κλήθηκε διαιτητής Αρειανών συναισθημάτων να σφυρίξει τοπικό ντέρμπι ενώ σε αντίθετη περίπτωση παρουσίαζαν τον φιλομπαοκτση διαιτητή ως την ιδανική λύση, τον συστηματικό πόλεμο προς τον Super 3, τις απίστευτες αβάντες στην λαίλαπα  Κοντομηνά και  στα τσιράκια του και άλλα πολλά που χρειάζονται αμέτρητες σελίδες για να αποτυπωθούν. Απο αυτές τις καταστάσεις λοιπόν ο Αρειανός βγήκε ζωντανός ακόμη πιο δυνατός, πήρε την κατάσταση στα χέρια του και δημιούργησε την Λέσχη Φίλων ΑΡΗ και το ARIS Fm. 2 θεσμούς του ΑΡΗ που μοναδικό σκοπό έχουν να προωθήσουν την ιδέα που λέγεται ΑΡΗΣ,  να προστατεύσουν το οικοδόμημα μας και να βάλουν γερές βάσεις για έναν καλύτερο ΑΡΗ τα επόμενα χρόνια μακριά απο "εμφυλίους", απο εσωτερικά τρυπήματα, απο μεγαλοεπενδυτές, απο ανούσιες κόντρες με τεταρτοπέμπτες ανήθικες ομάδες που δεν έχουν να μας προσφέρουν τίποτα. Να συσπειρώσουν τους Αρειανούς και να τους δείξουν πως ο δρόμος για τις επιτυχίες περνάει μέσα απο την ενασχόληση  στα κοινά της ομάδος, απο την σωστή ενημέρωση και την ώριμη σκέψη. Ο ΑΡΗΣ είναι γιορτή, είναι ευλογία και όλοι εμείς που ασχολούμαστε εδώ και χρόνια το ξέρουμε καλύτερα απο όλους. Εδώ και 1 χρόνο λοιπόν ο ΑΡΗΣ μας έχει δυνατή, σπαθάτη φωνή που δεν χρειάζεται να κρυφτεί, δεν χρειάζεται να προπαγανδίσει, δεν χρειάζεται να κοροϊδέψει κανένα για να πείσει το πόσο μεγάλη ομάδα είναι ο ΑΡΗΣ και  ο κόσμος του! Χωρίς πέπλα αντικειμενικότητας, με ποιότητα όπως αρμόζει σε οτιδήποτε έχει να κάνει με τον ΑΡΗ μας και φωνές καθαρές που δεν αποσκοπούν απλά στο χρήμα και στα ποσοστά ακροαματικότητας σαν τους άλλους αλλά εκτός απο επαγγελματίες έχουν την ίδια τρέλα με εμάς για την αγαπημένη μας ομάδα. Εαν εμείς που ζήσαμε την μίζερη εποχή των ΜΜΕ της πόλης και της ασπρόμαυρης προπαγάνδας μπορούμε να αισθανθούμε την διαφορά στην καθημερινότητα μας και τα καλά που έχει φέρει η παρουσία του ARIS FM,  φανταστείτε την νέα γενιά Αρειανών που το δηλητήριο δεν θα έχει αγγίξει καν το μυαλό τους και απο μικροί θα έχουν πάρ

Και ξαφνικά για τους υπεύθυνους αλλά αναμενόμενο για όλους τους υπόλοιπους υγιώς σκεπτόμενους ο ΠΣΑΚ επισημοποίησε την λήξη της αναστολής της απεργίας(ναι υπήρχε απεργία με αναστολή!) και έτσι μέχρι νεωτέρας το πρωτάθλημα της Α1 δεν ξεκινάει και όλοι εμείς που αγαπάμε το άθλημα θα αναμένουμε με αγωνία τις εξελίξεις. Το στενάχωρο είναι οτι οι πρώτες φωνές απο τους εμπλεκόμενους φορείς αντι να κατευθύνονται προς την ανάλυση των προβλημάτων των παικτών αλλά και του μπάσκετ γενικότερα εκφράζουν αγανάκτηση και σκέψεις για "αντίποινα" προς τους παίκτες! Αν και παράλογο είναι φανερό οτι κάποιες συνήθειες δύσκολα κόβονται... Παρόλα αυτά ως λάτρης της πορτοκαλί θεάς ελπίζω αυτή η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί για πολλοστή φορά να μην πέσει στο κενό και σε υποσχέσεις οτι τα πράγματα θα αλλάξουν αλλά να αποτελέσει την αρχή για να γκρεμιστεί το σάπιο οικοδόμημα του Ελληνικού μπάσκετ και να ξαναχτιστεί απο την αρχή σε υγιείς βάσεις. Υγιείς βάσεις που φυσικά συμπεριλαμβάνουν και την υλοποίηση της πλειοψηφίας των αιτημάτων του ΠΣΑΚ. Όσο για τους καρεκλοκένταυρους σε ΕΣΑΚΕ, ΕΟΚ και πολιτεία θα υπενθυμίσω οτι το πρωτάθλημα έληξε Μάιο και ήταν προγραμματισμένο να ξεκινήσει τέλη Οκτώβρη αλλά απο οτι φαίνεται όλοι τους είχαν πολύ σημαντικότερα θέματα να ασχοληθούν απο τα επαναλαμβανόμενα προβλήματα της Ελληνικής καλαθοσφαίρισης... Η παρέα του PlanetARIS.gr ως δείγμα συμπαράστασης στον ΠΣΑΚ και μήνυμα απέχθειας για όλους αυτούς που έχουν οδηγήσει το μπάσκετ ως εδώ σας παραθέτουμε την παρακάτω εικόνα με τα νέα λογότυπα και σλόγκαν του ΕΣΑΚΕ (και νέο site για να μην νομίζετει οτι κάθονται με σταυρωμένα χέρια)!

Όπως ήταν αναμενόμενο το Μαρούσι παρόλο που πήρε το πιστοποιητικό συμμετοχής αδυνατεί να συγκροτήσει ομάδα μέχρι αύριο το απόγευμα που είναι προγραμματισμένος ο προημιτελικός της Αθηναϊκής ομάδας κόντρα στον ΑΡΗ μας. Έτσι η ομάδα το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να περιμένει να μάθει τον νικητή του ζευγαριού Κολοσσού Ρόδου - Παναθηναϊκού που θα είναι ο αντίπαλος μας στην ημιτελική φάση σε διπλούς αγώνες με την διαφορά πόντων να μετράει. Την ίδια ώρα ο ΕΣΑΚΕ αλλάζει το πρόγραμμα της πρεμιέρας του πρωταθλήματος για να εξυπηρετήσει τον Ολυμπιακό εις βάρος της ομάδος μας, μια πρεμιέρα που πολύ πιθανόν να αναβληθεί μιας και ο ΠΣΑΚ είναι μια ανάσα απο το να προχωρήσει σε απεργία. Μπορεί ομάδες σαν τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό που μονοπωλούν τους τίτλους σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ να είναι συνηθισμένες σε νίκες στα χαρτιά, σε αποχωρήσεις αντιπάλων, σε προγραμματισμένες φιέστες τίτλων και όχι σε απονομές όπως είναι το λογικό μετά την καθοριστική νίκη αλλά η ομάδα μας και ο κόσμος που την ακολουθεί φυσικά και δεν ενθουσιάζεται με τέτοιες καταστάσεις. Σαν κλασσικός Αρειανός που έχει το μπάσκετ στην καρδιά του και δεν τον έχει πιάσει ποδοσφαιρική έξαρση αυτές οι καταστάσεις μου δημιουργούν θλίψη, με κάνουν να αναπολώ εποχές όπου όλη η χώρα χοροπηδούσε στους ρυθμούς της πορτοκαλί μπάλας και ταυτόχρονα με εξοργίζουν μιας και όλοι οι καρεκλοκένταυροι της ΕΟΚ, του ΕΣΑΚΕ, της Πολιτείας κτλπ δεν κάνουν το παραμικρό για να βοηθήσουν το άθλημα. Αντιθέτως θα έλεγα η απάθεια και η ανικανότητα τους είναι απο τους βασικούς λόγους αυτής της εξέλιξης ενός αθλήματος που ήταν το αγαπημένο όλων των Ελλήνων. Ο λόγος που γίνονται όλα αυτά και κανείς δεν κάνει τίποτα είναι πολύ απλός, ξεκάθαρος και είναι ακριβώς ο ίδιος με αυτόν του ποδοσφαίρου(όπου ας μην γελιόμαστε μπορεί εκεί να μην βλέπουμε τα τραγελαφικά του μπάσκετ αλλά το πρωτάθλημα μας είναι απο τα τελευταία της Ευρώπης και 100 χρόνια πίσω σε σχέση με τα κορυφαία) και δεν είναι άλλος απο τις 2 ομάδες της κορυφής τον Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Αυτοί οι 2 λοιπόν που έχουν την απαραίτητη δυναμική για να δώσουν λύση σε όλα αναγκάζοντας τους αρμόδιους να ασχοληθούν δεν κάνουν το παραμικρό γιατί πολύ απλά έχουν αυτό που θέλουν. Έχουν τις πρώτες θέσεις, την εξασφαλισμένη συμμετοχή στην Ευρώπη όπως και την δύναμη να πρωταγωνιστούν και στην Ευρώπη σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο όπου είναι και ο βασικός λόγος που επιτρέπουν στο Ελληνικό ποδόσφαιρο να κάνει κάποια δειλά βήματα προς τα μπροστά μιας και έχουν καταλάβει οτι για να πετύχουν και στην Ευρώπη θα πρέπει όλο το πρωτάθλημα να ανέβει επίπεδο κάτι που δεν ισχύει στο μπάσκετ.  Φυσικά στο ποδόσφαιρο υπάρχει και ο σημαντικός παράγοντας της UEFA όπου σε σχέση με την ULEB είναι 100 χρόνια μπροστά. Και γιατί να θέλουν να αλλάξουν κάτι στο μπάσκετ Ολυμπιακος και Παναθηναϊκός? Αφού τα έχουν όλα δικά τους! Τίτλους, τελικούς, αθλητικούς δικαστές, διαιτητές προστάτες, τηλεοπτικά συμβόλαια, εξασφαλισμένα συμβόλαια στην Ευρώπη, συμπαράσταση της αστυνομίας, τον μεγάλο τους αντίπαλο κ.α. Τι να ζητήσουν salary cap σαν το ΝΒΑ και να μην μπορούν να έχουν 15 πρωτοκλασσάτους παίκτες στο ρόστερ? Να απαιτήσουν απο τον ΕΣΑΚΕ να βγάζει πρόγραμμα για όλη τη σεζόν που δεν θα μπορεί να αλλάζει σύμφωνα με τις ανάγκες τους? Να ζητήσουν επαγγελματική ανεξάρτητη διαιτησία που δεν θα προστατεύει τις επενδύσεις εκατομμυρίων απο την κάθε ομαδούλα που απλά βρέθηκε σε καλή βραδιά? Να ζητήσει  αθλητικούς δικαστές που θα επιβάλουν τεράστιες ποινές για παιχνίδια που δεν τελειώνουν ή επειδή μερικοί "οπαδοί" χτυπάνε με αεροβόλα παίκτες αντιπάλων? Να ζητήσουν ενιαίο τηλεοπτικό συμβόλαιο για να επωφεληθούν όλες οι υπόλοιπες ομάδες της Α1? Όχι. Στην κατάσταση που έχουμε φτάσει είμαι σχεδόν βέβαιος οτι αυτές οι 2 ομάδες θα συζητάνε με τις αρμόδιες μαριονέτες το πως θα καταφέρουν να περάσουν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός να συμμετέχουν μόνο στα πλέιοφς του Ελληνικού πρωταθλήματος και στα ημιτελικά του κυπέλλου(σε ξεχωριστά ζευγάρια φυσικά) για να μην αποσπούνται απο την Ευρωπαϊκή τους προσπάθεια.  Ποια πρέπει να είναι η θέση μας σε όλα αυτά? Να εδραιώσουμε την θέση μας τουλάχιστον ως 3η δύναμη στην Ελλάδα και να ξεσηκώσουμε όλες τις ομαδές για να αλλάξουν τα πράγματα. Να τους υπενθυμίσουμε ότι τα χρήματα δεν παίζουν μπάσκετ και το καλό όλων των ομάδων ισοδυναμεί με το καλό του αθλήματος. Μπορεί ο ΑΡΗΣ να έχασε πολύτιμο χρόνο τα προηγούμενα χρόνια για να σταθεροποιηθεί σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο αλλά ποτέ δεν είναι αργά για μια νέα αρχή. Ας αφήσουμε στην άκρη την καραμέλ
α των μπάτζετ, ας αγκαλιάσουμε την προσπάθεια των ανθρώπων της "ΣΑΡΙΣΑ", ας γεμίσουμε το Παλέ και ας δείξουμε ξανά σε όλη την Ελλάδα οτι ο ΑΡΗΣ είναι εδώ και θέλει να ξαναβάλει το μπάσκετ στα σπίτια των Ελλήνων!

Όσο για την απεργία του ΠΣΑΚ και την ανακοίνωση του ΕΣΑΚΕ που εκφράζει την απορία του για την προετοιμασία της απεργίας χωρίς κάποια ανακοίνωση αιτημάτων κτλπ είναι πραγματικά για γέλια και φανερώνει πόσο άχρηστοι είναι όλοι αυτοί στην ΕΟΚ και τον ΕΣΑΚΕ! Εδω και 10 χρόνια τα ίδια λογικότατα, ανθρώπινα αιτήματα έχουν οι καλαθοσφαιριστές και κάθε χρόνο παίρνουν μόνο υποσχέσεις απο τους αρμόδιους. Προφανώς το μόνο που ξέρουν αυτοί σε ΕΟΚ και ΕΣΑΚΕ είναι να βγάζουν ανακοινώσεις και όταν δεν υπάρχει κάποια ανακοίνωση για να απαντήσουν κολλάνε...

Σε ηλικία 63 ετών "έφυγε" απο την ζωή ο πρώην πρόεδρος της ΚΑΕ ΑΡΗΣ Ζαφείρης Σαμολαδάς που αν και δεν προερχόταν απο την οικογένεια του ΑΡΗ είχε αγαπηθεί όσο λίγοι παράγοντες απο τον κόσμο της ομάδος μιας και ήταν ο τελευταίος πρόεδρος στην ΚΑΕ ΑΡΗΣ που κατάφερε και έδωσε "όραμα" στον κόσμο του ΑΡΗ και την ελπίδα οτι πάμε για μεγάλα πράγματα. Με εντυπωσιακές μεταγραφικές κινήσεις όπως ήταν αυτές του Σταυρακόπουλου, Φλώρου, Σάκλεφορντ κ.α. δίκαια είχε κερδίσει με την αξία του την αγάπη του κόσμου και το προνόμιο να συμπεριλαμβάνεται το όνομα του σε πολλά απο τα συνθήματα μας. Μπορεί φεύγοντας να ακούστηκαν πολλά και να πετάχτηκε απο διάφορες πλευρές λάσπη στο όνομα του αλλά ένας απο τους λαμπρότερους(ίσως ο πιο μεγάλος) τίτλους  της ομάδος μας , η κατάκτηση του κυπέλλου κόρατς το 1997 μέσα στην Προύσα σημάδεψε με χρυσά γράμματα το πέρασμα του απο την ομάδα μας και αν δεν είχε την "αντιπολίτευση" που είχε εκείνη την εποχή σίγουρα θα μπορούσε να είχε προσφέρει πολλά περισσότερα στον σύλλογο μας. Εμείς απο την πλευρά μας που γουστάραμε τόσο πολύ εκείνη την εποχή με την δυναμική που έφερε η παρουσία του στον ΑΡΗ μας το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να του πούμε ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και ενα ΑΝΤΙΟ μέσα απο την καρδιά μας.

Αν και σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του εκπροσώπου του ΟΠΑΠ ο ρόλος του συγκεκριμένου οργανισμού δεν είναι να χρηματοδοτεί έργα βελτίωσης σε ιδιόκτητα γήπεδα ομάδων όπως όλα δείχνουν το 1.000.000 ευρώ θα το τσεπώσουν οι συμπολίτες. Προφανώς για να μπαλώσουν μερικά σημεία στο γήπεδο τους αλλά κυρίως για να μπαλώσουν τις τσέπες πρωτοκλασάτων παικτών τους ώστε να μην ακολουθήσουν τον δρόμο που χάραξε ο Σάντος και ακολούθησε ο Κονσεϊσάο... Αν και οι αντιδράσεις για την σκανδαλώδη ενίσχυση του συγκεκριμένου σωματείου σε μια εποχή όπου τα οικονομικά της χώρας πηγαίνουν απο το κακό στο χειρότερο είναι έντονες τίποτα δεν αναμένεται να αλλάξει. Και πώς να αλλάξει όταν τις συγκεκριμένες εξελίξεις τις έχει δρομολογήσει ο Βούγιας με την στήριξη του Ψωμιάδη και των γνωστών "κουμπάρων"  που βρίσκονται απο πίσω τους.  Με αυτήν την κίνηση του ο Βούγιας για άλλη μια φορά δείχνει την "σκληρή" του στάση απέναντι στην βία και ενισχύει ενα σωματείο που άνετα θα μπορούσε να ανακηρυχθεί "πρωταθλητής" στα φαινόμενα βίας. Βέβαια με την έξοδο στο Champions League όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν και πλέον μιλάμε για εναν μπαοκ σεντονάτο με το ανάλογο επίπεδο και ήθος. Τρανή απόδειξη τα απίστευτα γεγονότα στην Λαμία όπου όλη η Ελλάδα παρακολούθησε με ανοιχτό το στόμα... Και όλα αυτά για έναν αγώνα χάντμπολ! Τουλάχιστον αυτήν την φορά σε αντίθεση με το Καβάλα - ΑΡΗΣ  αγωνιζόταν η ομάδα τους και είχαν κάποιο λόγο να βρεθούν εκεί. Και αυτήν την φορά απο τα τηλεοπτικά πλάνα είδαμε το ίδιο σκηνικό που είχαμε δει και στην Καβάλα. Οι κρανοφόροι οπλισμένοι με παλούκια, αλυσίδες κτλπ να κατευθύνονται προς το γήπεδο με συνοδεία της αστυνομίας!!!!! Πάντως για όσους έχουν παρεξηγήσει την συγκεκριμένη οικονομική ενίσχυση του ΟΠΑΠ θα πρέπει να διευκρινιστεί οτι δεν θα είναι μονόπλευρη και θα έχει την μορφή χορηγίας/διαφήμισης του ΟΠΑΠ. 'Ηδη έχουν γίνει παραγγελία τα νέα κράνη με το σήμα του ΟΠΑΠ και το γνωστό σλόγκαν "Πάμε στοίχημα"... Πάντως εκτός απο το χαβαλετζίδικο κομμάτι του πόστ ασχέτως με το οτι εμπλέκεται ο μπαοκ μέσα θα συμφωνήσω απόλυτα με την στάση του Super 3 στο συγκεκριμένο θέμα που δεν ζητάει τίποτα παραπάνω απλά απο ΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ! Αλλά όπως και να το κάνουμε εκφράσεις και έννοιες όπως ισότητα, ισονομία, ίση μεταχείριση κτλπ στο Ελλαδιστάν έχουν εκλείψει εδώ και καιρό...

Όπως αρκετές φορές είχαμε αναφέρει στις συζητήσεις μας, η κατάλληλη ώρα για να γίνει το "ταμείο" και η ανάλυση όλων των λανθασμένων χειρισμών που μας οδήγησαν στην πιο μαύρη χρονιά των τελευταίων ετών  είναι την στιγμή που θα τελειώσουν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδος. Δυστυχώς αυτό έγινε πολύ πιο νωρίς απο οτι περιμέναμε και η μαύρη σελίδα στην ιστορία του μπασκετικού ΑΡΗ ολοκληρώθηκε ακριβώς όπως άρχισε. Για να αλλάξει οριστικά σελίδα ο μπασκετικός ΑΡΗΣ και να μην ξαναζήσουμε τέτοια χρονιά το πρώτο βήμα είναι να κατανοήσουμε τα λάθη που μας οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση. Για να γίνει και πιο εύκολος ο σχολιασμός θα αριθμήσω τα σχόλια μου. Επίσης θέλω να ξεκαθαρίσω προς όλους οτι δεν έχω την παραμικρή γνώση σχετικά με τα συμβόλαια των παικτών ώστε να γίνει κάποιος συσχετισμός με την προσφορά τους και το κατα πόσο άξιζε κάποια μεταγραφή ως επένδυση.

Προσωπικά σαν άνθρωπος πιστεύω στην σωστή οργάνωση, στον καλό σχεδιασμό και στο οτι σε κάθε εταιρία(ομάδα) η διοίκηση και οι αποφάσεις της είναι αυτές που καθορίζουν τα πάντα. Φυσικά όταν μιλάμε για ομάδες και ενα άθλημα σαν το μπάσκετ τα πράγματα δεν είναι λειτουργούν 100% τεχνοκρατικά μιας και υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα.

1) Θανάσης Τζεβελέκης : Αν και είναι ελαφρώς παράδοξο να κατηγορείς έναν άνθρωπο που αποδεδειγμένα έχει βάλει σημαντικά ποσά στον μπασκετικό ΑΡΗ σε δύσκολες εποχές δυστυχώς ο πρώην πρόεδρος της ΚΑΕ ΑΡΗΣ ήταν αυτός που όχι μόνο πήρε λάθος αποφάσεις, προχώρησε την ομάδα χωρίς ουσιαστικό πλάνο αγωνιστικό και οικονομικό αλλά όταν ήρθε αντιμέτωπος με την αποτυχία παρά τις μεγάλες δηλώσεις που όλοι γουστάραμε αποφάσισε να αποσυρθεί με τον χειρότερο τρόπο με αποκορύφωμα το εξώδικο του πρώην αρχηγού της ομάδος μας Σ.Ηλιάδη. Κατα την προεδρία του Θ.Τζεβελέκη για λόγους που δεν γνωρίζω όσοι ήταν κοντά στην ΚΑΕ ΑΡΗΣ(Γένεσις) και στήριζαν την ομάδα οικονομικά αποφάσισαν να απέχουν. Το οτι επέστρεψαν τόσο αυτοί που ήδη ήταν όπως το οτι εμφανίστηκαν και νέοι επιχειρηματίες(Σαρισα) με όρεξη να στηρίξουν οικονομικά την ομάδα μου δείχνει οτι το πρόβλημα ήταν ο Θ.Τζεβελέκης ή ακόμη χειρότερα δεν έγινε η παραμικρή προσπάθεια απο την διοίκηση Θ.Τζεβελέκη για ενίσχυση της ομάδος οικονομικά. Παρόλα αυτά ακούγαμε συνεχώς παράπονα για την μοναξιά του στην προεδρία της ΚΑΕ... Αν και υποτίθεται οτι υπήρχε διάθεση ώστε να φτάσει ο ΑΡΗΣ ψηλά υπερήφανες πωλήσεις σαν και αυτές των Γουίλκινσον, Ράιτ και Μάσεϊ έδειχναν κάτι εντελώς διαφορετικό. Το αποκορύφωμα της αλλαγής πλεύσης του Θ.Τζεβελέκη ήταν η πώληση του Σέκουλιτς στην μέση της χρονιάς στην Άλμπα Β. κάτι που προσωπικά το θεωρώ προσβολή για την ιστορία του συλλόγου μιας και είναι τακτική παραδοσιακά μικρών ομάδων. Και μιλάμε για έναν Σέκουλιτς που την δεδομένη χρονική στιγμή ήταν πρώτος ριμπάουντερ και δεύτερος σκόρερ της ομάδος. Η νοοτροπία που είχε ο Θ.Τζεβελέκης νομίζω οτι αντικατοπτρίζετε απόλυτα με την ιδιαίτερη αδυναμία που είχε στον Αντρέα Ματζόν. Ένας προπονητής εξαιρετικός για μια μικρομεσαία ομάδα που παλεύει για να σωθεί και εντελώς ακατάλληλος για ιστορική ομάδα σαν τον ΑΡΗ με απαιτήσεις.  Η απομάκρυνση του παρά την τεράστια επιτυχία του να οδηγήσει τον ΑΡΗ στην 2η θέση της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος όπως και στις 16 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης δεν ήταν καθόλου τυχαία αντιθέτως θα έλεγα οτι ηταν μια δικαιολογημένη λαϊκή απαίτηση μιας και το Παλέ άρχιζε να αδειάζει σιγά σιγά... Ξαφνικά όλοι λόγοι που οδήγησαν τον Ιταλό στην έξοδο ξεχάστηκαν και είχαμε την επιστροφή του στον πάγκο της ομάδος κόντρα στην κοινή γνώμη μιας και ο Ιταλός αποτελούσε το ιδανικό δεκανίκι ώστε με ελάχιστα έξοδα να έχει μια αξιοπρεπής ομάδα και έναν προπονητή που να προσπαθεί να πείσει τους φιλάθλους του ΑΡΗ οτι η επιβίωση είναι ο στόχος μας! Όλα αυτά εξαφάνισαν την νοοτροπία νικητή που είχε κάποτε ο ΑΡΗΣ μας και ξενέρωσαν τον κόσμο σε μεγάλο βαθμό κάτι που φαίνεται σχεδόν σε όλα τα εντός έδρας παιχνίδια των τελευταίων χρόνων.

2) Γιάννης Δαμιανίδης : Αν και για τον νυν πρόεδρο της ΚΑΕ υπάρχουν αρκετά ελαφρυντικά μιας και ο ρόλος του είναι καθαρά διαχειριστικός και όχι αυτός του χρηματοδότη (άρα και τα προηγούμενα χρόνια ο λόγος του ήταν καθαρά συμβουλευτικός) δυστυχώς το καλοκαίρι που μας πέρασε κυριολεκτικά "έχασε την μπάλα". Δεν κατάφερε να συνεννοηθεί με τον Τζεβελέκη, άργησε να βρει αλλού χρηματοδότες, δεν ξεκαθάρισε το μέγεθος του μπάτζετ και προφανώς δεν ήταν κοντά στην ομάδα όπως θα έπρεπε μιας και θα είχε διαπιστώσει το τεράστιο πρόβλημα που υπήρχε στο αγωνιστικό κομμάτι και θα μπορούσε να είχε προλάβει κάποιες αρνητικές καταστάσεις. Το μεγαλύτερο του λάθος όμως έχει να κάνει με την τεράστια συμμετοχή του στη υποκρισία που υπάρχει στην ΚΑΕ ΑΡΗΣ τα τελευταία χρόνια με αποκορύφωμα την "υπερήφανη" πώληση του Παπανικολάου. Απο την μια έχουμε δηλώσεις του στυλ νοικοκυρεμένο σωματείο γεμάτο αξιοπρέπεια και οικονομική υγεία και απο την άλλη την δήλωση οτι εαν δεν πουλούσαμε τον Παπανικολάου στον Ολυμπιακό δεν θα υπήρχε ΑΡΗΣ την επόμενη μέρα. Κάποια στιγμή θα πρέπει να ειπωθεί η αλήθεια απο τον ίδιο τον Δαμιανίδη σχετικά με τα οικονομικά της ΚΑΕ.  Τελικά είμαστε οικονομικά υγιής ομάδα ή εξαρτόμαστε απο το αν θα παίξει κάποιος έφηβος αθλητής μας καλά με την εθνική Ελλάδος και καταφέρουμε και τον πουλήσουμε για υπέρογκα ποσά.

3)Πώληση Παπανικολάου στον Ολυμπιακό : Το να μας "κλέβουν" παίκτες ο ΠΑΟ και Ολυμπιακός δελεάζοντας τους με περισσότερα χρήματα είναι κάτι που σε κανέναν δεν αρέσει αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Το να πουλάμε όμως οικειοθελώς "δικά μας παιδιά" σε ομάδες τις οποίες τις βλέπουμε ανταγωνιστικά είναι κάτι που καταρρακώνει τον ήδη πεσμένη μπασκετική μας υπερηφάνεια. Αυτό που εμένα με εξόργισε τόσο πολύ είναι οτι αυτόν τον παίκτη για τον οποίο έγινε τόσο ντόρος και ο Ολυμπιακός ξόδεψε περισσότερο απο 1 εκ. ευρώ εγω τον είχα να καθαρίζει τον πάγκο σε 2 χρονιές που αγωνιστικά ήμουν μέτριος και τον ελάχιστα λεπτά σκόρπια σε ασήμαντους αγώνες(αν θυμάμαι καλά συνολικό χρόνο συμμετοχής με την φανέλα του ΑΡΗ είχε 54' και κάτι).... Κατα τα άλλα και να τον κρατούσαμε η αγωνιστική του προσφορά δεν νομίζω να συγκρινόταν με την οικονομική του προσφορά και αργά ή γρήγορα με το που έληγε το συμβόλαιο του πάλι θα τον άρπαζε άλλη ομάδα.

4) Αντρέα Ματζόν: Δυστυχώς χάρη στον Ιταλό λέξεις σαν το μπάτζετ μας έγινε καθημερινή συνήθεια. Ξαφνικά ο ΑΡΗΣ που κάποτε πάλευε με τα μεγαθήρια της Ευρώπης υπο αντίξοες συνθήκες σταμάτησε να κοιτάει στα μάτια οποιονδήποτε αντίπαλο που είχε μεγαλύτερο μπάτζετ απο αυτόν! Ακόμη και αν αυτός ο αντίπαλος λέγεται Πανελλήνιος ή Μαρούσι απο την στιγμή που έχει μεγαλύτερο μπάτζετ δεν μπορούμε να τον νίκησουμε και η περίπτωση νίκης θα πρέπει να θεωρηθεί ώς υπέρβαση. Δηλώσεις όπως το "έχουμε 2ετές πλάνο για βγούμε Ευρωλίγκα", "στόχος του ΑΡΗ η επιβίωση", "Αισθάνομαι χαρούμενος που ο Παπανικολάου πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό", "σκοπός η ομάδα να βγάζει παίκτες και να τους πουλάει" μόνο που τις θυμόμαστε μας ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Μόνο και μόνο για αυτές δεν θα έπρεπε να ξαναπατήσει το πόδι του στην Θεσσαλονική. Ντροπιαστικές ήττες στο κατάμεστο Παλέ απο τον Παναθηναϊκό με 34 πόντους διαφορά, απο τον πεθαμένο μπαοκ,  η απίστευτη αυτοκτονία στο Eurocup και το αποκαρδιωτικό στυλ μπάσκετ που προτιμούσε ο Ιταλός είναι μερικά απο αυτά που φανερώνουν την αξία του. Το χειρότερο όμως απο όλα είναι οτι πάντα είχε την δικαιολογία και παρουσίαζε καταστάσεις τραγικές για τον ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΑΡΗ σαν άκρως φυσιολογικές. Οι απαράδεκτες επιλογές ξένων παικτών(Στίνσον, Κουίντον Ντέι, Μπέσλερ) και η μηδαμινή προετοιμασία που μάλλον ήταν καλοκαιρινές διακοπές στην πατρίδα του έβαλε γερά τις βάσεις για αυτό που είδαμε φέτος. Οι καλές ομάδες χτίζονται το καλοκαίρι και σαν παράδειγμα θα πρέπει να έχουμε τόσο το Μαρούσι όσο και τον Πανελλήνιο που με σωστό σχεδιασμό παρουσίασαν ένα αξιοζήλευτο σύνολο.

5) Χατζηβρέττας, Ντικούδης, Κακιούζης : Πολύ λόγος έγινε για την τριπλέτα των συγκεκριμένων παικτών που λόγο ηλικίας απο πολλούς θεωρήθηκε ως αποτυχημένη κίνηση απο την πρώτη στιγμή.  Αυτό που έλειπε απο τον ΑΡΗ τα προηγούμενα χρόνια ήταν παίκτες με προσωπικότητα και νοοτροπία νικητή που δεν θα φοβόντουσαν στα δύσκολα και θα σηκώνανε την ομάδα στις πλάτες τους όταν όλοι άλλοι όπως πάντα θα κρυβόντουσαν στον πάγκο. Αυτό το ειδικό βάρος θέλησε να προσθέσει το τεχνικό τιμ στην ομάδα κάτι που δυστυχώς δεν μας βγήκε. Ο Ντικούδης όπως είχε φανεί και απο το πέρασμα του απο τον Πανιώνιο οι δυνατότητες του ήταν πλέον περιορισμένες και δεν νομίζω να περίμενε κανείς πολλά πράγματα απο αυτόν παρά μόνο μια εναλλακτική λύση πίσω απο τον Μπέτς για λίγα λεπτά. Οι σημαντικοί τραυματισμοί που είχε τον "τέλειωσαν" .  Η μεγαλύτερη απογοήτευση  με διαφορά ήταν ο Νίκος Χατζηβρέττας. Δικό μας παιδί, Αρειανάκι, που έκανε θαύματα με την φανέλα του Ηρακλή, κατέκτησε τα πάντα με τον Παναθηναϊκό και ήρθε στον ΑΡΗ σαν αρχηγός στην θέση του αρχηγού(Ηλιάδη). Άνευρος, άστοχος, αδύναμος, άτολμος και πολλά άλλα αρνητικά στοιχεία χαρακτήρισαν το παιχνίδι του σε όλη την χρονιά. Αν και στα μαυροσκούφεια είχα δει άλλα στοιχεία τελικά  ο Χατζηβρέττας έπιασε πάτο για τα καλά και δυσκολεύομαι να πιστέψω οτι ο συγκεκριμένος παίκτης μπορεί να προσφέρει κάτι στον ΑΡΗ μας. Τέλος άφησα τον Μιχάλη Κακιούζη ο οποίος με την παρουσία του φέτος δικαίωσε αυτούς που τον επέλεξαν, έδωσε ακριβώς αυτά τα στοιχεία που περιμέναμε απο παίκτες αυτού του μεγέθους και απέδειξε οτι σωστά έπραξαν και έφεραν αυτούς τους μεγάλους παίκτες στο Παλέ με την διαφορά οτι οι άλλοι 2 ή μας πιάσανε κορόιδα ή είναι πολύ "μικροί" για να φοράνε την φανέλα του ΑΡΗ. Εαν Χατζηβρέττας και Ντικούδης είχαν το μισό πάθος, όρεξη και την μισή προσφορά του Μιχάλη Κακιούζη ο ΑΡΗΣ μας σίγουρα δεν θα τερμάτιζε 7ος...

6) Φώτης Κατσικάρης: Όταν τα οικονομικά σου είναι περιορισμένα αναγκαστικά δεν μπορείς να πας στον "μεγάλο και σίγουρο" και αναγκαστικά πηγαίνεις στον "ελπιδοφόρο νέο" ελπίζοντας οτι μέσα απο τις επιτυχίες που θα έχει με την ομάδα σου θα γίνει και οι 2 παρέα "μεγάλοι" και με λιγότερα χρήματα. Έτσι λοιπόν όλοι μας πιστέψαμε έναν πρώην μικρό παίκτη της ΑΕΚ οτι μπορεί να γίνει ο νέος μεγάλος προπονητής του ΑΡΗ. Και πως να μην το πιστέψουμε μετά το έκτρωμα που είδαμε απο τον Ματζόν... Δυστυχώς σχεδόν όλοι μας κάναμε λάθος και ο Κατσικάρης αποδείχτηκε μια απο τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις της χρονιάς. Το χειρότερο απο όλα δεν είναι οτι απλά απέτυχε αλλά οτι καταχράστηκε την εμπιστοσύνη μας όσο κανένας άλλος. Όπως αποκαλύφθηκε(εκ των υστέρων) ο Κατσικάρης είπε όχι στον Σόλομον όπως και στον Μάσεϊ που δεν μπορούσε να τον περιμένει άλλο και προτίμησε το λαβράκι που λέγεται Λάμποβιτς. Πήρε την μεγάλη απόφαση να αλλάξει τον εκπληκτικό(και ιδιόρρυθμο) Ντίξον με τον Πάουνιτς και παρόλα αυτά τον στηρίξαμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Μετά απο όλες αυτές τις αλλαγές, την στήριξη του κόσμου, τις οικονομικές θυσίες της διοίκησης και ενώ η ομάδα δείχνει οτι βρίσκει τον δρόμο της λίγο μετα απο την σπουδαία νίκη στο Ισραήλ σε μια απο τις καλύτερες εμφανίσεις της ομάδος αποφασίζει να εγκαταλείψει τον ΑΡΗ και να παει στα ήρεμα "νερά" της Ισπανίας όπου εκεί και να υποβιβαζόταν με το Μπιλμπάο κανείς δεν θα του έλεγε τίποτα. Συμπέρασμα θέλεις μεγάλα αρ@@@ια για να είσαι κομμάτι του ΑΡΗ και εσυ Φώτη μου δεν τα έχεις... Απο τους σημαντικότερους λόγους που δεν μπορέσαμε να βρούμε τον δρόμο μας.

7) H απόκτηση του Ματ Γουώλς αντί για ψηλό: Η έλευση του Μπλάτ σε αυτήν την μαύρη χρονιά ήταν μια όαση παρόλα αυτά και ο Αμερικανοισραηλινός κόουτς προφανώς επηρεασμένος απο την μαύρη αύρα που επικρατούσε την Πάλε πήρε την τρελή απόφαση κόντρα σε κάθε πρόβλεψη και αντί για τον πολυαναμενόμενο ψηλό που θα βοηθούσε τον Μπέτς που ήταν τραγικά μόνος προχώρησε στην απόκτηση ακόμη ενός περιφερειακού με αδυναμία στα σουτ 3πόντων! Αυτή η απόφαση νομίζω οτι ήταν καταδικαστική για την ομάδα γιατί πολύ απλά επισημοποιήθηκε με αυτον τον τρόπο ένα άναρχο αγωνιστικό στυλ μπάσκετ, βασισμένο στα μακρινά σουτ και με μια τεράστια τρύπα μέσα στην ρακέτα όποτε απουσίαζε ο Μπέτς ή απλά ο άγγλος σέντερ είχε τις "μαύρες" του...

8 ) Τραυματισμοί : Ok, τα λάθη πολλά και σημαντικά αλλά και η ατυχία που μας κυνηγούσε φέτος δεν είχε προηγούμενο. Όχι μόνο είχαμε σημαντικούς τραυματισμούς αλλά πολλοί απο αυτούς ήταν στους πιο φορμαρισμένους παίκτες μας την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, πάνω που η ομάδα μας προσπαθούσε να βρει ρυθμό! Κλάρκ, Αργυρόπουλος, Ντικούδης, Μπάρλος, Κακιούζης, πάλι Μπάρλος, Μάιλς, πάλι Ντικούδης, Ρίτσαρντσον, Χατζηβρέττας, Μπέτς, Γουώλς είναι η λίστα με τους τραυματίες με τους περισσότερους απο αυτούς τους τραυματισμούς να άφησαν τους παίκτες μας εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων για τουλάχιστον 2 εβδομάδες. Πως να στρώσεις την ομάδα με τόσες ατυχίες... Τώρα το αν ευθύνεται για όλους αυτούς τους τραυματισμούς η κακή καλοκαιρινή προετοιμασία είναι κάτι που δεν το γνωρίζω.

9) Εχθρική διαιτησία : Μπορεί ο ΑΡΗΣ να ήταν όλη σχεδόν την χρονιά μέτριος ως κακός αγωνιστικά αλλά σίγουρα πληρώσαμε και την προκλητικά κακή διαιτησία σε πολλά παιχνίδια όπως αυτά κόντρα σε ΑΕΚ, Μαρούσι, Πανιώνιο, ΠΑΟ, Ολυμπιακό κ.α. Προφανώς αυτοί οι άνθρωποι με τα γκρι και οι αυτοί που τους κατευθύνουν κουβαλάνε τεράστιο κόμπλεξ απέναντι στον ΑΡΗ απο την εποχή της παντοκρατορίας μας και με κάθε ευκαιρία το εκδηλώνουν. Δεν ξέρω κατά πόσο εύκολο η νέα διοίκηση της ΚΑΕ μπορεί να κάνει κάτι για αυτό αλλά σίγουρα θα πρέπει να το ψάξει το θέμα.

10) Αδιαφορία απο τον Super 3 και την πλειοψηφία του κόσμου της ομάδος : Τέλος άφησα αυτό που θεωρώ και πιο σημαντικό, αυτό που θεωρώ την μεγαλύτερη ήττα του μπασκετικού ΑΡΗ και δεν είναι άλλο απο το άδειο Παλέ. Παρατηρώντας την αγάπη, το πάθος, τον ζήλο και την συσπείρωση που δείχνουν όλοι γύρω απο το ποδοσφαιρικό τμήμα του συλλόγου η συμπεριφορά προς την ομάδα μπάσκετ, η κίνηση των εισιτηρίων διαρκείας και η ελάχιστη προσέλευση κόσμου για τα δικά μας δεδομένα σχηματίζουν εικόνα εγκατάλειψής. Το έναυσμα όμως για αυτήν την συμπεριφορά την έδωσαν τόσο ο Super 3 όσο και η Λέσχη Φίλων ΑΡΗ παρέα με αρκετούς επώνυμους Αρειανούς που ενώ έχουν αγκαλιάσει το ποδόσφαιρο το μπάσκετ το αφήσανε στην τύχη τους. Ο Super 3, η ασπίδα του συλλόγου(χωρίς καμία δόση ειρωνίας) αν και έκανε μια αξιοθαύμαστη κίνηση το περασμένο καλοκαίρι προπληρώνοντας εναν μεγάλο αριθμό διαρκείας στις θύρες 5 και 6 η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Μάλιστα πολλές φορές πριν απο αγώνες αντί να προσπαθήσουν να πορώσουν τον κόσμο και να τον αναγκάσουν να σηκωθεί απο τον καναπέ  του και να πάει ως το Παλέ επικεντρωνόντουσαν στην ποδοσφαιρική επικαιρότητα. Η συνέντευξη του Γ.Δαμιανίδη στην εκπομπή του Super 3 όπου αν και ο κόσμος περίμενε να ασκηθεί κριτική και να πάρει απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα ήταν τελικά μια "σούπα"  μιας και δεν έγιναν οι ερωτήσεις που όλος ο κόσμος περίμενε με αγωνία κάτι που δείχνει οτι δεν υπήρχε ιδιαίτερη διάθεση για να εμπλακούν με τα μπασκετικά για λόγους που αγνοώ...

Ελπίζω να μην στεναχώρησα κανέναν με τα παραπάνω αλλά πιστεύω οτι όλα αυτά όχι μόνο μας οδήγησαν στην απόλυτη φετινή αποτυχία αλλά έχουν κάνει και πολύ πιο δύσκολο το έργο της ανάκαμψης. Σύντομα θα ακολουθήσει και ποστ για την επόμενη μέρα στην ΚΑΕ που πιστεύω οτι είναι και το πιο σημαντικό γιατί καλώς ή κακώς ο καταλογισμός ευθυνών δεν σου εξασφαλίζει τίποτα για το μέλλον.